Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik pojazdów samochodowych
  • Kwalifikacja: MOT.05 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa pojazdów samochodowych
  • Data rozpoczęcia: 13 kwietnia 2025 00:00
  • Data zakończenia: 13 kwietnia 2025 00:27

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Cena kompletu okładzin ciernych na oś przednią wynosi 120 zł, cena jednej tarczy hamulcowej wynosi 125 zł, czas wymiany to 1,5 h, a cena jednej roboczogodziny wynosi 100 zł. Całkowity koszt wymiany tarcz i okładzin ciernych wyniesie

A. 395 zł
B. 345 zł
C. 470 zł
D. 520 zł
Analizując pozostałe opcje odpowiedzi, można dostrzec pewne typowe błędy rachunkowe oraz nieporozumienia dotyczące kosztów związanych z wymianą tarcz hamulcowych oraz okładzin ciernych. Wiele osób może pomylić się, sumując jedynie ceny okładzin i tarcz, pomijając koszt robocizny, co prowadzi do wyliczeń w przedziale 395 zł lub 470 zł. Takie podejście nie uwzględnia pełnych wydatków związanych z usługą, co jest kluczowe w branży motoryzacyjnej. Dodatkowo, niektóre odpowiedzi mogą wynikać z niepoprawnego zrozumienia czasu pracy mechanika; 1,5 godziny pracy na stawce 100 zł na godzinę powinno dać 150 zł, a nie błędnie obliczone sumy. Takie błędy mogą prowadzić do niedoszacowania kosztów, co jest istotne w kontekście budżetowania dla właścicieli pojazdów. W branży motoryzacyjnej ważne jest, aby zrozumieć, że koszty części zamiennych i robocizny muszą być uwzględnione w pełnym zakresie, aby uniknąć nieporozumień i nieprzyjemnych niespodzianek związanych z wydatkami na konserwację i naprawy.

Pytanie 2

Zbyt miękki pedał hamulca, który rośnie przy kolejnych naciśnięciach, świadczy

A. o braku przyczepności opony do podłoża.
B. o zbyt wysokim poziomie płynu hamulcowego.
C. o zapowietrzeniu układu hamulcowego.
D. o nadmiernym zużyciu bieżnika opon.
Zbyt miękki pedał hamulca, który rośnie przy kolejnych naciśnięciach, najprawdopodobniej wskazuje na zapowietrzenie układu hamulcowego. Zapowietrzenie oznacza, że w układzie hydraulicznym znajduje się powietrze, co powoduje, że ciśnienie generowane przez pompkę hamulcową nie jest w pełni przenoszone na tłoczki hamulców. W efekcie pedał hamulca staje się mniej responsywny i wymaga większego wciśnięcia. Aby skutecznie rozwiązać ten problem, należy przeprowadzić odpowietrzanie układu hamulcowego, co jest kluczowym krokiem w utrzymaniu bezpieczeństwa pojazdu. Według standardów branżowych, zaleca się regularne sprawdzanie stanu układu hamulcowego oraz okresowe wymiany płynu hamulcowego, co zapobiega osadzaniu się powietrza oraz zapewnia jego właściwe właściwości hydrauliczne. Przykładem dobrych praktyk jest również stosowanie odpowiednich narzędzi do odpowietrzania, takich jak zestawy podciśnieniowe, które umożliwiają szybką i skuteczną eliminację powietrza z systemu.

Pytanie 3

Podczas naprawy głowicy silnika okazało się, że jedno z gniazd świecy zapłonowej ma uszkodzony gwint.<br> W takim przypadku mechanik powinien

A. rozwiercić otwór na kolejny wymiar naprawczy i ponownie nagwintować.
B. wkręcić nową świecę zapłonową, ona poprawi uszkodzony gwint.
C. tulejować otwór i ponownie nagwintować.
D. poprawić istniejący gwint za pomocą narzynki.
Wkręcanie nowej świecy zapłonowej w uszkodzony gwint to naprawdę kiepski pomysł, bo może prowadzić do jeszcze większych kłopotów. Nowa świeca nie naprawi uszkodzonego gwintu, a wręcz wywoła więcej problemów, bo może go bardziej zniszczyć, co wpłynie na działanie silnika. Mechanik, który wybiera tę metodę, ryzykuje, że świeca wypadnie podczas pracy, a to już poważne zagrożenie dla głowicy. Użycie narzynki do poprawy gwintu też nie jest trafionym rozwiązaniem, bo to tylko poprawi krawędzie, a nie przywróci pełnej funkcjonalności. Nawet rozwiercanie otworu i nagwintowanie w innym wymiarze, chociaż czasem się to robi, może osłabić strukturę materiału w głowicy. To może prowadzić do pęknięć czy nieszczelności, co już jest katastrofą. Z mojej perspektywy, tulejowanie to najlepsza opcja, bo daje długotrwałe efekty i jest zgodne z tym, co w branży uważają za standard.

Pytanie 4

W pojeździe, w którym występuje szarpanie w czasie ruszania z miejsca, należy w pierwszej kolejności sprawdzić zużycie

A. elementów sprzęgła.
B. synchronizatora pierwszego biegu.
C. układu hamulcowego (blokowanie kół).
D. silnika w związku z "wypadaniem zapłonów".
Szarpanie w czasie ruszania z miejsca może być mylone z wieloma innymi problemami mechanicznymi, co może prowadzić do błędnych diagnoz i niepotrzebnych kosztów naprawy. Synchronizator pierwszego biegu, na przykład, odpowiada za płynne przejście między biegami, jednak jego uszkodzenie najczęściej objawia się trudnościami w zmianie biegów, a nie szarpaniem przy ruszaniu. W praktyce, problemy z synchronizatorem są zauważalne przede wszystkim podczas zmian biegów przy wysokich obrotach silnika, a nie w momencie uruchamiania pojazdu. Układ hamulcowy, z kolei, odpowiedzialny jest za zatrzymywanie pojazdu i nie powinien mieć wpływu na szarpanie podczas ruszania. Blokowanie kół może prowadzić do ślizgania się opon, ale nie jest bezpośrednią przyczyną szarpania, co czyni tę odpowiedź nieodpowiednią. Wreszcie, wypadanie zapłonów w silniku może powodować szarpanie podczas jazdy, ale jest to symptom bardziej zaawansowanego problemu z silnikiem niż bezpośrednia przyczyna szarpania w momencie ruszania. Dlatego ważne jest, aby skupić się na diagnostyce układu sprzęgłowego, który najczęściej jest źródłem problemów przy ruszaniu z miejsca.

Pytanie 5

Który typ łożyska tocznego wymaga regulacji luzu montażowego?

A. Skośne.
B. Promieniowe.
C. Stożkowe.
D. Oporowe.
Łożyska promieniowe, skośne i oporowe nie muszą być regulowane tak jak te stożkowe. Generalnie, łożyska promieniowe mają prostszą konstrukcję i przenoszą obciążenia radialne, przez co zazwyczaj montuje się je bez dalszej regulacji. Ich elementy są dokładnie dopasowane, więc działają bez dodatkowych kroków. Z kolei łożyska skośne, które mogą przenosić obciążenia osiowe i radialne, czasami potrzebują trochę regulacji, ale to nie jest w takim stopniu jak te stożkowe. W mechanicznym świecie używa się ich, gdzie obciążenia są inne, ale luz montażowy ustala się na etapie produkcji. A łożyska oporowe, które zwykle przenoszą obciążenia wzdłużne, też nie wymagają regulacji luzu, bo tak są skonstruowane. Często pojawia się błędne myślenie o regulacji luzu w tych typach, bo porównuje się je z łożyskami stożkowymi, które działają na innych zasadach. Ważne, żeby zapamiętać, że każdy typ łożyska ma swoje specyficzne zastosowanie i wymagania, co jest istotne przy projektowaniu układów mechanicznych.

Pytanie 6

Aby wymiernie ocenić jakość naprawy układu hamulcowego należy

A. wykonać próbę wybiegu.
B. zmierzyć opory toczenia.
C. zmierzyć siły hamowania.
D. wykonać jazdę próbną.
Pomiar oporów toczenia, próba wybiegu oraz jazda próbna, choć mogą dostarczać informacji o ogólnym stanie pojazdu, nie są bezpośrednimi wskaźnikami jakości naprawy układu hamulcowego. Zmierzenie oporów toczenia odnosi się głównie do oporów, jakie stawia pojazd w ruchu, co ma wpływ na jego oszczędność paliwa i dynamikę jazdy, ale nie pozwala ocenić skuteczności hamowania. W sytuacji, gdy układ hamulcowy został naprawiony, najistotniejsze jest, aby to właśnie siły hamowania były na odpowiednim poziomie, co ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa. Próba wybiegu, polegająca na ocenie, jak daleko pojazd przemieszcza się po zdjęciu nogi z pedału gazu, może być pomocna przy ocenie ogólnego stanu pojazdu, jednak nie daje pełnego obrazu efektywności hamulców. Jazda próbna również może być użyteczna, lecz opiera się głównie na subiektywnych odczuciach kierowcy i nie jest miarodajnym pomiarem sił hamowania. Właściwa ocena naprawy układu hamulcowego powinna opierać się na obiektywnych danych pomiarowych, które dostarczają rzetelnych informacji na temat jego efektywności, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa na drodze.

Pytanie 7

Wytłoczony numer identyfikacyjny VIN pojazdu znajduje się

A. po prawej stronie na elemencie konstrukcyjnym nadwozia.
B. po lewej stronie, w tylnej części nadwozia.
C. w dowolnym miejscu nadwozia samochodu.
D. w dowolnym miejscu ramy pojazdu.
Numer identyfikacyjny VIN (Vehicle Identification Number) to unikalny kod przypisany do każdego pojazdu, który zawiera informacje o jego pochodzeniu, specyfikacji i historii. Wytłoczony numer VIN znajduje się po prawej stronie na elemencie konstrukcyjnym nadwozia, co jest zgodne z normami producentów oraz standardami Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO). Umiejscowienie VIN w tym miejscu ma na celu łatwe zidentyfikowanie pojazdu podczas kontroli technicznych, rejestracji oraz w przypadku jego kradzieży. Przykładowo, w trakcie zakupu używanego samochodu, sprawdzenie wytłoczonego VIN na nadwoziu pozwala na weryfikację tożsamości pojazdu oraz jego historii serwisowej. Dobrą praktyką jest także sprawdzenie, czy VIN na nadwoziu zgadza się z informacjami w dokumentach pojazdu, co zapobiega oszustwom oraz nieporozumieniom przy transakcji. Warto również wspomnieć, że prawidłowe wytłoczenie numeru VIN jest istotne dla zachowania standardów bezpieczeństwa i jakości, co jest kluczowe zarówno dla producentów, jak i użytkowników pojazdów.

Pytanie 8

Układ zblokowany przedni oznacza, że silnik jest umieszczony

A. z tyłu pojazdu i napędza koła przednie.
B. z przodu pojazdu i napędza koła tylne.
C. z przodu pojazdu i napędza koła przednie.
D. z tyłu pojazdu i napędza koła tylne.
Układ zblokowany przedni oznacza, że silnik jest umieszczony z przodu pojazdu i napędza koła przednie. Taki układ charakteryzuje się lepszą przyczepnością na nawierzchni, zwłaszcza w trudnych warunkach, co jest kluczowe dla zachowania stabilności pojazdu. Przykładem zastosowania jest większość samochodów osobowych, gdzie taki układ napędowy pozwala na efektywne przeniesienie momentu obrotowego na koła przednie, co z kolei wpływa na lepsze prowadzenie oraz komfort jazdy. W standardach branżowych, jak ISO 26262, układy zblokowane są preferowane w kontekście bezpieczeństwa, gdyż pozwalają na bardziej przewidywalne reakcje pojazdu w sytuacjach awaryjnych. Dodatkowo, układy te są często korzystniejsze pod względem kosztów produkcji i konserwacji, co czyni je popularnym wyborem wśród producentów samochodów.

Pytanie 9

Istotny wzrost ciśnienia sprężania silnika podczas próby olejowej świadczy o uszkodzeniu

A. prowadnic zaworowych.
B. uszczelki podgłowicowej.
C. pierścieni tłokowych.
D. przylgni zaworowych.
Wzrost ciśnienia sprężania podczas próby olejowej w silniku spalinowym jest kluczowym wskaźnikiem stanu pierścieni tłokowych. Pierścienie tłokowe mają za zadanie skutecznie uszczelniać przestrzeń między tłokiem a cylindrem, co pozwala na osiągnięcie odpowiedniego ciśnienia sprężania. Kiedy pierścienie są zużyte, pęknięte lub nieprawidłowo zamontowane, olej silnikowy może dostawać się do komory spalania, co prowadzi do wzrostu ciśnienia sprężania. Przeprowadzenie próby olejowej, polegającej na dodaniu oleju do cylindrów, pozwala na zdiagnozowanie problemu. Jeżeli po dodaniu oleju ciśnienie wzrasta, to wskazuje na uszkodzenie pierścieni tłokowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami diagnostycznymi w branży motoryzacyjnej. Wysoka wartość ciśnienia sprężania po dodaniu oleju musi być traktowana jako sygnał do przeprowadzenia dalszych badań i ewentualnej wymiany pierścieni, co z kolei przekłada się na poprawę efektywności pracy silnika oraz jego żywotności.

Pytanie 10

Opony, które nie są zaopatrzone we wskaźnik pokazujący graniczne zużycie, powinny posiadać rzeźbę bieżnika o głębokości nie mniejszej niż

A. 1,6mm
B. 2,0 mm
C. 2,4mm
D. 0,6mm
Odpowiedzi 0,6 mm, 2,4 mm i 2,0 mm są niepoprawne z różnych powodów. Pierwsza z tych odpowiedzi, 0,6 mm, jest zdecydowanie zbyt niska i nie spełnia wymogów bezpieczeństwa. Opony, które mają bieżnik o głębokości mniejszej niż 1,6 mm, mogą nie zapewniać wystarczającej przyczepności na mokrej nawierzchni, co znacznie zwiększa ryzyko wypadków. Nowsze badania wykazały, że opony z bieżnikiem o głębokości poniżej 3 mm mają znacząco gorsze właściwości jezdne w trudnych warunkach, co czyni tę odpowiedź niebezpieczną. Z kolei odpowiedzi 2,4 mm i 2,0 mm, choć są bliższe właściwym normom, również są błędne, ponieważ nie są uważane za minimalne wartości dopuszczalne. W kontekście bezpieczeństwa drogowego, każdy kierowca powinien dążyć do utrzymania bieżnika opon na poziomie co najmniej 1,6 mm, aby nie tylko spełniać wymogi prawne, ale także zapewnić sobie i innym użytkownikom dróg maksymalne bezpieczeństwo. Warto również zaznaczyć, że w przypadku opon zimowych, minimalna głębokość bieżnika powinna wynosić 4 mm, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej przyczepności na śniegu i lodzie. Takie normy są zgodne z przepisami drogowymi i zaleceniami producentów opon, które powinny być przestrzegane dla bezpieczeństwa na drodze.

Pytanie 11

Po przeprowadzonej diagnostyce amortyzatorów tylnych pojazdu stwierdzono, że stopień tłumienia prawego wynosi 35%, a lewego 56%. Wyniki te wskazują, że

A. oba amortyzatory należy wymienić.
B. prawy amortyzator należy wymienić.
C. prawy amortyzator należy poddać regeneracji.
D. amortyzatory są w pełni sprawne.
Musisz wymienić oba amortyzatory, bo ich zdolność tłumienia jest za niska. Standardowo powinno być przynajmniej 50%, a prawy ma tylko 35%. To znacznie obniża jego efektywność, co później może wpłynąć na komfort jazdy i stabilność całego auta. Lewy amortyzator też nie jest idealny, bo choć ma 56%, to wciąż nie spełnia wymagań. W praktyce lepiej jest wymienić oba naraz, bo jak jeden działa słabo, to może to negatywnie wpływać na jazdę i sporadycznie przyspieszać zużycie innych części zawieszenia. Pamiętaj, amortyzatory są mega ważne dla bezpieczeństwa, więc lepiej je mieć w dobrym stanie, żeby nie narażać siebie i innych na drodze. Regularne sprawdzanie i wymiana amortyzatorów to klucz do zachowania dobrego stanu zawieszenia.

Pytanie 12

W przekładni głównej mostu napędowego stosuje się najczęściej przekładnie

A. walcowe.
B. cierne.
C. ślimakowe.
D. hipoidalne.
Przekładnie walcowe, mimo że są popularne w wielu zastosowaniach mechanicznych, nie są optymalnym wyborem do mostów napędowych w pojazdach. Ich konstrukcja opiera się na zębach równoległych, co prowadzi do większych wymagań dotyczących precyzji montażu oraz może generować wyższe poziomy hałasu i wibracji. W przypadku mostów napędowych, kluczowe jest nie tylko przenoszenie momentu obrotowego, ale także zapewnienie cichej i płynnej pracy, co przekładnie walcowe mogą ograniczać. Z kolei przekładnie ślimakowe, chociaż mają swoje zalety w zakresie redukcji prędkości i dużego przełożenia, nie zapewniają odpowiedniego współczynnika wydajności w zastosowaniach motoryzacyjnych, co czyni je niepraktycznymi w kontekście mostów napędowych. Poza tym, ich konstrukcja może prowadzić do znaczącego zużycia, co w dłuższej perspektywie zwiększa koszty eksploatacji. Przekładnie cierne, z drugiej strony, są stosowane w sytuacjach, gdy wymagana jest regulacja prędkości obrotowej, jednak nie nadają się do bezpośredniego przenoszenia dużych momentów obrotowych w mostach napędowych. Właściwe zrozumienie różnic między tymi typami przekładni jest kluczowe dla inżynierów projektujących systemy napędowe, aby uniknąć typowych błędów inżynieryjnych oraz zapewnić optymalizację wydajności i niezawodności w działaniu.

Pytanie 13

Pojęcie "mokra tuleja cylindrowa" dotyczy

A. tulei cylindrowej silnika chłodzonego powietrzem.
B. otworu wykonanego w jednoczęściowych odlewach kadłuba silnika lub bloku cylindrowego.
C. tulei cylindrowej silnika chłodzonego cieczą kontaktującą się zewnętrzną powierzchnią z cieczą chłodzącą.
D. tulei cylindrowej silnika chłodzonego cieczą, oddzielonej cienką ścianką kadłuba od cieczy chłodzącej.
Trochę nie tak zrozumiałeś, czym jest mokra tuleja cylindrowa. To jest element, który ma bezpośredni kontakt z cieczą chłodzącą, a nie, jak w silnikach chłodzonych powietrzem, gdzie takiego kontaktu nie ma. Opisywanie jej jako jakiegoś otworu w odlewie to nie do końca to, co jest najważniejsze. Kluczowe jest to, że mokra tuleja pozwala na skuteczne chłodzenie, a nie tylko sama struktura. Często myli się różne typy cylindrów silnikowych, co prowadzi do zamieszania. Zrozumienie tych różnic jest istotne, nie tylko dla inżynierów, ale też dla tych, którzy uczą się o silnikach. W skrócie, trzeba lepiej przemyśleć, jak to wszystko działa.

Pytanie 14

Luzy zaworowe w układzie rozrządu silnika stosuje się w celu

A. zwiększenia współczynnika napełnienia cylindra.
B. kompensacji rozszerzalności cieplnej elementów układu.
C. wyciszenia pracy rozrządu.
D. poprawy chłodzenia zaworów.
Wybór odpowiedzi dotyczącej zwiększenia współczynnika napełnienia cylindra to nietrafiony strzał, bo luzy zaworowe nie wpływają na napełnienie cylindrów. Tam chodzi o różne czynniki, jak ciśnienie powietrza czy konstrukcja układu dolotowego. Napełnienie można zwiększyć przez lepszy przepływ powietrza, zastosowanie turbosprężarek albo kompresorów, co jest zupełnie inną bajką. Co do odpowiedzi o chłodzeniu zaworów to jest nieco mylące. Chłodzenie działa głównie dzięki olejowi silnikowemu i zarządzaniu temperaturą przez układ chłodzenia. Luzy zaworowe nie mają na to wpływu. A z kolei to, co mówi o wyciszeniu pracy rozrządu, też nie jest w pełni trafne. Choć dobrze ustawione luzy mogą wpływać na hałas silnika, to ich główne zadanie to zapewnienie, że zawory działają prawidłowo. Zrozumienie tych rzeczy jest naprawdę ważne, żeby dobrze diagnozować i konserwować silniki, a uniknięcie takich mylnych przekonań może poprawić działanie silnika.

Pytanie 15

Po poprawnie wykonanej naprawie polegającej na wymianie czujnika prędkości obrotowej koła

A. należy dziesięciokrotnie uruchomić silnik w celu samodiagnozy układu ABS.
B. należy na 15 sekund odłączyć klemę masową akumulatora.
C. konieczna jest ponowna diagnostyka układu i usunięcie kodów błędów.
D. kontrolka ABS sama zgaśnie po osiągnięciu odpowiedniej prędkości jazdy.
Odłączenie klem masowej akumulatora na 15 sekund w celu resetu układów elektronicznych mogłoby rzeczywiście wpływać na stan niektórych systemów w pojeździe, jednak nie jest to standardowe podejście do układów ABS po wymianie czujnika prędkości obrotowej. Tego typu działanie nie zmienia faktu, że kontrolka ABS może pozostać aktywna, a system niekoniecznie przeprowadzi pełną samodiagnozę. W przypadku układów ABS, które są zaawansowane technologicznie, ważne jest, aby po wymianie czujnika przeprowadzić odpowiednie testy diagnostyczne zamiast liczyć na reset systemu przez odłączenie zasilania. Ponadto, samodzielne uruchamianie silnika dziesięciokrotnie w celu „samodiagnozy” nie jest uzasadnione, ponieważ system ABS dokonuje oceny i diagnostyki w trakcie normalnej pracy pojazdu. Co więcej, ponowna diagnostyka układu oraz usunięcie ewentualnych kodów błędów powinny być nieodłącznie związane z każdą interwencją w układach elektronicznych pojazdu. Dlatego ważne jest, aby mechanicy stosowali się do najlepszych praktyk i standardów diagnostycznych, aby uniknąć błędnych wniosków oraz zapewnić pełną funkcjonalność systemów bezpieczeństwa w pojazdach.

Pytanie 16

Azotowanie stali powoduje

A. odtłuszczenie wyrobu.
B. usunięcie szkodliwych skutków hartowania.
C. utwardzenie powierzchni.
D. ochronę przed korozją.
Choć azotowanie stali może być mylone z innymi procesami obróbki, kluczowe jest zrozumienie, że żaden z wymienionych w pytaniu procesów nie jest związany z utwardzeniem powierzchni. Usunięcie szkodliwych skutków hartowania, jak na przykład naprężenia wewnętrzne, nie ma nic wspólnego z azotowaniem. Proces hartowania polega na szybkim chłodzeniu stali, co może wprowadzać niepożądane naprężenia, ale azotowanie nie jest techniką, która je eliminuje. Ochrona przed korozją jest również niepoprawnym skojarzeniem; azotowanie może podnieść odporność na zużycie, ale nie ma bezpośredniego wpływu na odporność stali na korozję, co jest bardziej związane z odpowiednim doborem materiałów i warstw ochronnych. Proces odtłuszczenia wyrobu, z kolei, jest etapem przygotowawczym, który ma na celu usunięcie zanieczyszczeń z powierzchni stali przed jakąkolwiek obróbką, ale nie jest bezpośrednio związany z azotowaniem. Typowym błędem myślowym jest utożsamienie azotowania z innymi procesami obróbczo-chemicznymi, co prowadzi do nieporozumień w kontekście ich zastosowań. Aby uniknąć tych nieporozumień, warto zgłębić różne techniki obróbcze i ich specyfikę, co pozwoli na lepsze zrozumienie właściwości materiałów i optymalizację procesów produkcyjnych.

Pytanie 17

Nadmierne, jednakowe na całym obwodzie, zużycie środkowej części bieżnika opony spowodowane jest

A. zbyt dużym ciśnieniem w oponie.
B. nieprawidłowym ustawieniem zbieżności kół.
C. zbyt małym ciśnieniem w oponie.
D. niewyważeniem koła.
Niewłaściwe ciśnienie w oponach jest często źródłem mylnych przekonań dotyczących ich wpływu na zużycie bieżnika. Niewyważenie koła rzeczywiście wpływa na stabilność pojazdu, ale nie prowadzi bezpośrednio do zużycia centralnej części bieżnika. Zamiast tego, niewyważone koła mogą powodować drgania, które wpływają na komfort jazdy, ale nie są bezpośrednią przyczyną nierównomiernego zużycia. Kolejnym błędnym założeniem jest przekonanie, że zbyt małe ciśnienie w oponach prowadzi do tego samego efektu. W rzeczywistości, zbyt niskie ciśnienie powoduje zużycie bieżnika na bokach opony, co jest spowodowane tym, że opona nie utrzymuje odpowiedniego kształtu. Ustawienie zbieżności kół również jest ważnym aspektem, ponieważ niewłaściwe ustawienie może prowadzić do nierównomiernego zużycia, ale nie w centralnej części bieżnika. Warto zauważyć, że każdy z tych czynników wymaga regularnych kontroli w ramach standardów użytkowania pojazdów, a ich zrozumienie jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności jazdy.

Pytanie 18

Stosowany w pojazdach układ ACC (aktywny tempomat), występujący również pod nazwą Distronic (DTR) lub ICC, służy do

A. utrzymania pasa ruchu.
B. ułatwienia zjazdu ze wzniesienia.
C. ułatwienia ruszania pod górę.
D. zachowania odstępu między pojazdami.
Ten system ACC, czyli aktywny tempomat, ma na celu to, żeby auto samo trzymało zadaną prędkość oraz bezpieczny odstęp od innych pojazdów. Działa to dzięki czujnikom radarowym lub kamerom, które non stop skanują drogę przed nami. Jak włączysz ten tempomat, auto się dostosowuje – jeśli auto przed tobą zwolni, to Twoje też automatycznie zwolni, żeby zachować bezpieczny dystans. A gdy droga jest wolna, to znów przyspiesza do prędkości, którą ustawiłeś. Taki system jest mega przydatny, zwłaszcza w korkach, gdzie ciągle trzeba zmieniać prędkość. Dzięki temu mniej stresu przy prowadzeniu, a to przecież ważne. Systemy jak ACC przyczyniają się do poprawy bezpieczeństwa na drogach, co w rezultacie zmniejsza liczbę wypadków spowodowanych niewłaściwym zachowaniem kierowców. I wiecie co? Organizacje takie jak Euro NCAP potwierdzają, że te systemy naprawdę działają i zwiększają bezpieczeństwo samochodów.

Pytanie 19

Charakterystycznym elementem bezstopniowej mechanicznej skrzyni biegów CVT jest

A. pas napędowy.
B. satelita.
C. wałek atakujący.
D. synchronizator.
Pas napędowy to naprawdę ważny element w bezstopniowej skrzyni biegów CVT, bo dzięki niemu moc z silnika płynnie przechodzi na koła. W tradycyjnych skrzyniach biegów mamy ustalone przełożenia, a CVT działa trochę inaczej, bo wykorzystuje pasy i stożki do zmiany przełożenia na bieżąco. Dzięki temu auto lepiej się prowadzi i bardziej oszczędza paliwo, co każdy kierowca na pewno doceni. W praktyce oznacza to, że jazda jest bardziej komfortowa, bo nie ma takiego szarpania. Widać, że CVT staje się coraz bardziej popularne, zwłaszcza w hybrydach, gdzie ekonomik to kluczowa sprawa. Pamiętaj też, żeby dbać o odpowiednie napięcie pasa i jego stan, bo to ma ogromne znaczenie dla wydajności i trwałości całego systemu.

Pytanie 20

Naprawę drobnego przebicia opony bezdętkowej wykonuje się,

A. wklejając od wewnątrz gumowy grzybek uszczelniający.
B. przyklejając od zewnątrz gumową łatkę.
C. wprowadzając w nieszczelność masę uszczelniającą.
D. wulkanizując od zewnątrz gumowy grzybek uszczelniający.
Wklejanie gumowego grzybka uszczelniającego od wewnątrz opony bezdętkowej jest najskuteczniejszym sposobem naprawy drobnych przebić, ponieważ zapewnia trwałe uszczelnienie miejsca uszkodzenia. Grzybek uszczelniający, wykonany z elastycznego materiału, dostosowuje się do kształtu opony, co minimalizuje ryzyko powstania nieszczelności. Proces ten polega na oczyszczeniu miejsca uszkodzenia, nałożeniu kleju oraz umieszczeniu grzybka, który po związaniu z materiałem opony tworzy mocne połączenie. Taki sposób naprawy stosowany jest zgodnie z zaleceniami standardów branżowych, takich jak normy ETRTO (European Tyre and Rim Technical Organisation), które podkreślają konieczność stosowania odpowiednich technik w celu zapewnienia bezpieczeństwa i niezawodności eksploatacji opon. W praktyce, naprawa grzybkiem od wewnątrz jest często wykorzystywana w warsztatach wulkanizacyjnych, gdzie dba się o to, aby wszelkie naprawy były zgodne z najlepszymi praktykami, co przyczynia się do wydłużenia żywotności opon oraz zwiększenia bezpieczeństwa pojazdów.

Pytanie 21

W przypadku stwierdzenia zbyt niskiej temperatury eksploatacyjnej silnika (cieczy chłodzącej) w pierwszej kolejności należy sprawdzić

A. działanie wentylatora.
B. działanie termostatu.
C. temperaturę zamarzania cieczy chłodzącej.
D. działanie pompy cieczy.
Działanie termostatu jest kluczowym elementem zarządzania temperaturą silnika. Termostat reguluje przepływ cieczy chłodzącej w obiegu, co pozwala na szybkie osiągnięcie optymalnej temperatury roboczej silnika. Gdy silnik jest zimny, termostat pozostaje zamknięty, co pozwala na szybkie nagrzanie się jednostki napędowej. W momencie, gdy temperatura osiągnie odpowiedni poziom, termostat otwiera się, umożliwiając przejście cieczy chłodzącej przez chłodnicę. Dzięki temu silnik nie przegrzewa się, a temperatura pozostaje w zalecanym zakresie. Przykładowo, w standardowych silnikach spalinowych temperatura pracy powinna wynosić od 80 do 100 stopni Celsjusza. Niewłaściwe działanie termostatu, tj. jego zablokowanie w pozycji otwartej lub zamkniętej, może prowadzić do zbyt niskiej lub zbyt wysokiej temperatury silnika, co może skutkować poważnymi uszkodzeniami. W praktyce, każda diagnostyka powinna zaczynać się od weryfikacji działania termostatu, co jest zgodne z zaleceniami producentów oraz standardami branżowymi.

Pytanie 22

W trakcie weryfikacji czopów głównych wału korbowego stwierdzono, że wymiary czopów I, II i IV są bliskie wymiarom nominalnym, a czop III został zakwalifikowany do szlifowania na wymiar naprawczy. Jak powinna wyglądać dalsza naprawa?

A. Szlifowanie czopów I, II, III i IV na wymiar naprawczy i montaż z nadwymiarowymi panewkami.
B. Szlifowanie czopa III na wymiar naprawczy i montaż z nominalnymi panewkami.
C. Szlifowanie czopa III na wymiar naprawczy i montaż z nadwymiarowymi panewkami.
D. Szlifowanie czopów II i III (współbieżnych) na wymiar naprawczy i montaż z nadwymiarowymi panewkami.
Odpowiedź, w której sugeruje się szlifowanie czopów I, II, III i IV na wymiar naprawczy i montaż z nadwymiarowymi panewkami, jest poprawna, ponieważ uwzględnia stan wszystkich czopów wału korbowego. W przypadku, gdy jeden z czopów, w tym przypadku czop III, wymaga szlifowania, warto zadbać o to, aby pozostałe czopy również miały odpowiednie wymiary. Szlifowanie czopów na wymiar naprawczy pozwala na przywrócenie ich odpowiednich parametrów, co jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania silnika. Zastosowanie nadwymiarowych panewków jest standardową praktyką w naprawie wałów korbowych, gdyż umożliwia dostosowanie względem szlifowanych czopów, co przyczynia się do ich dłuższej żywotności. Dobry mechanik powinien również przeprowadzić kontrolę wymiarów po szlifowaniu, aby upewnić się, że osiągnięto wymagane tolerancje. Ponadto, wdrożenie takich praktyk jest zgodne z normami producentów i branżowymi standardami, co potwierdza ich skuteczność w długofalowych naprawach silników.

Pytanie 23

Areometr działa na zasadzie zmiany głębokości zanurzenia pływaka pomiarowego w elektrolicie w zależności od

A. gęstości elektrolitu.
B. temperatury wrzenia elektrolitu.
C. temperatury krzepnięcia elektrolitu.
D. właściwości chemicznych elektrolitu.
Tematy związane z temperaturą wrzenia i krzepnięcia elektrolitu nie mają większego wpływu na to, jak działa areometr. Te temperatury dotyczą cech fizycznych cieczy, ale nie wpływają bezpośrednio na pomiar gęstości, co jest najważniejsze dla areometrów. Jasne, że zmiany temperatury mogą zmieniać objętość cieczy, a przez to gęstość, ale to nie jest to, co decyduje o działaniu samego urządzenia. Dla dokładnych pomiarów gęstości trzeba utrzymywać stabilne warunki temperaturowe, co powinno być normą w każdym labie. Właściwości chemiczne elektrolitu mogą wpływać na przewodnictwo i reakcje, a nie na gęstość w taki sposób, żeby były bezpośrednio mierzone przez areometr. Często ludzie myślą, że różne cechy cieczy, jak temperatura wrzenia czy krzepnięcia, mają znaczący wpływ na wyniki pomiarów, co prowadzi do nieporozumień. Ważne jest, żeby zrozumieć, że areometr w pierwszej kolejności mierzy gęstość cieczy, co nie zależy od jej chemicznych właściwości ani temperatur, o ile nie są one skrajne i nie psują stanu skupienia cieczy.

Pytanie 24

Wskaż oznaczenie płynu służącego do napełniania układu chłodzenia.

A. L-DAB
B. GL-4
C. G12+
D. WD-40
Płyn oznaczony jako G12+ jest jednym z wielu typów chłodnic, które są powszechnie stosowane w pojazdach, zwłaszcza tych produkowanych przez grupę Volkswagen. G12+ to płyn na bazie glikolu etylenowego, który zawiera dodatki zapobiegające korozji oraz osadzaniu się kamienia kotłowego. Jego właściwości termiczne sprawiają, że efektywnie odprowadza ciepło z silnika, a także chroni przed zamarzaniem w niskich temperaturach. Kluczową cechą G12+ jest to, że jest kompatybilny z innymi płynami chłodniczymi oznaczonymi jako G12, co ułatwia mieszanie i uzupełnianie płynów w układzie chłodzenia. W praktyce, użycie odpowiedniego płynu, takiego jak G12+, jest niezbędne dla zapewnienia długowieczności układu chłodzenia oraz optymalnej pracy silnika. W przypadku niewłaściwego płynu, użytkownik może doświadczyć korozji komponentów układu, co prowadzi do kosztownych napraw.

Pytanie 25

W trakcie naprawy silnika zostały wymienione 4 wtryskiwacze w kwocie łącznie 1750,00 zł netto oraz turbina w cenie 1900,00 zł netto. Łączny czas naprawy wyniósł 5,5 roboczogodziny, a koszt 1 roboczogodziny to 120,00 zł brutto. Części samochodowe opodatkowane są stawką podatku VAT 23%. Jaki jest łączny koszt naprawy brutto?

A. 5 301,30 zł
B. 5 149,50 zł
C. 4 310,00 zł
D. 4 489,50 zł
Wybór odpowiedzi, która nie jest zgodna z prawidłowymi obliczeniami, może wynikać z kilku typowych błędów myślowych związanych z kalkulacją kosztów. Przede wszystkim, należy pamiętać, że koszty części zamiennych oraz robocizny powinny być sumarycznie obliczane na poziomie netto, a następnie powiększane o podatek VAT. Niekiedy osoby obliczające mogą nie uwzględnić VAT na wszystkich elementach, co prowadzi do zaniżenia łącznego kosztu. Inną powszechną pomyłką jest nieuwzględnienie kosztów robocizny w całości, co prowadzi do niepełnych kalkulacji. Warto również zwrócić uwagę, że niektóre odpowiedzi mogą ignorować istotne zasady dotyczące obliczeń brutto, co może być wynikiem braku znajomości przepisów podatkowych. Dobrą praktyką w takich sytuacjach jest zawsze weryfikacja, czy wszystkie elementy kosztowe, w tym VAT, zostały uwzględnione w obliczeniach, aby uniknąć pomyłek. W kontekście branży motoryzacyjnej, właściwe zarządzanie kosztami oraz ich poprawna kalkulacja są kluczowe dla prowadzenia działalności oraz utrzymania przejrzystości finansowej.

Pytanie 26

Rękawice ochronne należy stosować w pracach

A. przy elementach obracających się.
B. przy elementach wirujących.
C. tokarsko - frezerskich.
D. przeładunkowych.
Rękawice ochronne powinny być stosowane w pracach przeładunkowych ze względu na ryzyko uszkodzenia rąk spowodowanego kontaktami z ciężkimi przedmiotami. W takich warunkach, rękawice chronią przed otarciami, przecięciami oraz innymi urazami mechanicznymi, które mogą wystąpić podczas podnoszenia, przenoszenia czy układania ładunków. Standardy BHP, takie jak PN-EN 388, określają wymagania dotyczące rękawic ochronnych, w tym ich odporność na różne rodzaje uszkodzeń. Przykładem zastosowania takich rękawic mogą być prace w magazynach, gdzie pracownicy często mają do czynienia z paletami, skrzyniami czy innymi ciężkimi obiektami. Odpowiednie rękawice mogą znacząco zmniejszyć ryzyko kontuzji, a także poprawić chwyt i stabilność uchwytu, co jest kluczowe w tego typu pracach. Dobre praktyki wskazują, że zawsze należy dobierać rękawice do specyficznych warunków pracy oraz rodzaju przewożonych lub przenoszonych materiałów, aby zapewnić maksymalną ochronę.

Pytanie 27

Do określenia bicia bocznego tarczy sprzęgła należy użyć

A. czujnika zegarowego.
B. mikrometru.
C. średnicówki mikrometrycznej.
D. diagnoskopu.
Mikrometr, jako narzędzie pomiarowe, jest bardziej odpowiedni do pomiarów grubości lub średnic niż do analizy bicia bocznego tarczy sprzęgła. Używanie mikrometru w tym kontekście może prowadzić do nieprecyzyjnych wyników, ponieważ nie jest on zaprojektowany do mierzenia odchyleń w ruchu obrotowym. Diagnoskop również nie jest dedykowany do pomiaru bicia bocznego, choć może dostarczać informacji o ogólnym stanie układu napędowego. Jego funkcjonalność ogranicza się do analizy danych elektronicznych, a nie mechanicznych. Średnicówka mikrometryczna, mimo że ma zastosowanie w pomiarach średnicy, nie nadaje się do mierzenia bicia, które wymaga dynamicznego pomiaru w czasie rzeczywistym. Użytkowanie tych narzędzi w kontekście pomiaru bicia bocznego może prowadzić do błędnych interpretacji oraz nieprawidłowych ustawień, co może skutkować poważnymi problemami w układzie przeniesienia napędu. Kluczowe jest, aby stosować odpowiednie instrumenty do określonego celu, dlatego czujnik zegarowy jest narzędziem z wyboru w przypadku pomiarów bicia, a nie inne, bardziej ogólne lub specjalistyczne przyrządy. Wybór niewłaściwego narzędzia wynika często z braku wiedzy lub doświadczenia w zakresie mechaniki, co może prowadzić do poważnych konsekwencji w eksploatacji pojazdu.

Pytanie 28

Zachodzi najczęściej przy małych prędkościach i dużych naciskach - w warunkach niedostatecznego smarowania lub jego braku. Występy, nierówności powierzchni są wówczas sczepiane, a następnie ścinane. Jakiego rodzaju zużycia dotyczy opis

A. Chemicznego.
B. Adhezyjnego.
C. Mechanicznego.
D. Elektrochemicznego.
Zjawiska zużycia chemicznego i elektrochemicznego są związane z reakcjami chemicznymi, które zachodzą pomiędzy materiałami. W przypadku zużycia chemicznego, proces ten polega na reakcji materiału narzędzia z substancjami chemicznymi, takimi jak kwasy czy zasady, prowadząc do degradacji ich struktury. Natomiast zużycie elektrochemiczne zachodzi w obecności elektrolitów, gdzie różnice potencjałów mogą powodować korozję materiału. Przykłady, takie jak korozja w środowisku morskim, ilustrują ten problem, jednak nie mają one związku z opisanym zjawiskiem, które dotyczy interakcji mechanicznych na poziomie mikroskalowym. Wybierając odpowiedź na pytanie, niektórzy mogą pomylić adhezyjne zużycie z chemicznym lub elektrochemicznym, co jest powszechnym błędem. Prowadzi to do nieporozumień, ponieważ zjawisko adhezyjne opiera się na mechanicznych interakcjach między powierzchniami, podczas gdy pozostałe typy zużycia są związane z reakcjami chemicznymi, które nie zachodzą w tych specyficznych warunkach. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że przy małych prędkościach i dużych naciskach, to właśnie siły adhezyjne mają decydujące znaczenie dla zużycia, a nie reakcje chemiczne czy elektrochemiczne.

Pytanie 29

Wał korbowy z tłokiem połączony jest za pomocą

A. sworznia.
B. zaworu.
C. korbowodu.
D. popychacza.
Wiesz, odpowiedź, którą zaznaczyłeś, to korbowód. To naprawdę ważny element w silnikach spalinowych i innych mechanizmach. Jego zadaniem jest przekształcanie ruchu posuwistego tłoka na ruch obrotowy wału korbowego. Bez korbowodu wszystko by się rozjechało. Ciekawostka: korbowody są zwykle wykonane z materiałów takich jak stal czy aluminium wzmocnione kompozytami, bo muszą wytrzymać naprawdę duże obciążenia. Mówiąc o silnikach samochodowych, to jego działanie jest kluczowe dla wydajności całego silnika. W projektowaniu korbowodów zwraca się też uwagę na to, żeby były jak najlżejsze, ale nadal wystarczająco mocne. To ma ogromne znaczenie zwłaszcza w sportach motorowych.

Pytanie 30

Wymianę paska napędowego osprzętu silnika należy przeprowadzić

A. podczas obowiązkowego badania technicznego.
B. po określonym przebiegu i zużyciu.
C. podczas wymiany rozrządu.
D. przy wymianie pompy wody.
Wymiana paska napędowego osprzętu silnika nie powinna się odbywać przy wymianie pompy wody czy podczas przeglądów technicznych. Jak wymieniasz pompę wody, to nie musisz koniecznie wymieniać paska, chyba że widzisz, że jest jakiś problem. Pompa może działać z paskiem, ale nie jest tak, że jak wymieniasz jedną, to drugą musisz też. Przeglądy techniczne są głównie o stanie technicznym pojazdu, a niekoniecznie o konkretnej wymianie, więc pasek nie jest tam szczegółowo sprawdzany. A jak chodzi o rozrząd, to też nie mylmy tego z wymianą paska – czasem trzeba go zdjąć, ale nie znaczy to, że trzeba go zmieniać, chyba że masz odpowiednie wskazówki od producenta. Niektórzy mechanicy mają podejście 'jeśli działa, to nie ruszaj' i to jest kiepskie podejście. Pamiętaj, że każdy pasek ma swoją żywotność i powinno się go regularnie kontrolować. Ignorowanie tego może prowadzić do poważnych usterek, które będą niebezpieczne oraz drogie w naprawie.

Pytanie 31

Który z wymienionych sposobów łączenia elementów nadwozia jest najczęściej stosowany w procesie produkcyjnym i nowoczesnych metodach naprawczych?

A. Nitowanie.
B. Zgrzewanie.
C. Lutowanie lutem twardym.
D. Lutowanie lutem miękkim.
Zgrzewanie to jedna z najczęściej używanych metod łączenia elementów nadwozia w produkcji samochodów i w naprawach. W skrócie, chodzi o to, że materiały są miejscowo topione, co daje naprawdę mocne i trwałe połączenia. W auto przemyśle zgrzewanie jest na czołowej pozycji, bo jest szybkie i efektywne pod względem kosztów. Moim zdaniem to super, że można łączyć blachy o różnych grubościach, bo w nowoczesnych konstrukcjach nadwozi to naprawdę ważne. Przestrzegają też norm ISO i SAE, co zapewnia, że połączenia są zgodne z tym, co powinno być. Tak naprawdę zgrzewanie można spotkać nie tylko w fabrykach, ale i w warsztatach naprawczych. Zgrzewanie punktowe to chyba najpopularniejsza metoda, a jej zaleta to minimalne odkształcenia materiału, co jest istotne dla integralności pojazdu.

Pytanie 32

Do pomiaru napięcia ładowania akumulatora w instalacji elektrycznej pojazdu z alternatorem należy użyć woltomierza o zakresie pomiarowym minimum

A. 9 V
B. 2 V
C. 6 V
D. 20 V
Wybór nieodpowiedniego zakresu pomiarowego woltomierza do pomiaru napięcia ładowania akumulatora w pojazdach może prowadzić do poważnych błędów pomiarowych oraz uszkodzenia sprzętu. Odpowiedzi sugerujące zakresy 2 V, 6 V, czy 9 V są niewystarczające, ponieważ nie uwzględniają rzeczywistych warunków operacyjnych pojazdów. W instalacjach elektrycznych samochodów napięcia mogą przekraczać 14 V, a w przypadku awarii alternatora mogą osiągnąć nawet wartości rzędu 15-16 V lub wyższe. Użycie woltomierza o zakresie 2 V, 6 V czy 9 V naraża użytkownika na ryzyko uszkodzenia przyrządu, co jest powszechnym błędem myślowym wynikającym z niedostatecznej wiedzy na temat zmienności napięcia w układach ładowania. Dodatkowo, pomiar w takich zakresach nie zapewni dokładnych wyników, co może skutkować błędną diagnozą stanu akumulatora oraz układu elektrycznego. W przypadku pojazdów z alternatorem ważne jest, aby używać narzędzi pomiarowych, które są zgodne z obowiązującymi normami. W branży motoryzacyjnej, zgodnie z normami IEC, należy stosować urządzenia, które są w stanie bezpiecznie obsługiwać napięcia do 20 V, aby zapewnić nie tylko dokładność, ale także bezpieczeństwo. Dlatego kluczowe jest, aby przy wyborze woltomierza uwzględnić rzeczywiste wymogi pomiarowe w zależności od specyfiki danego pojazdu.

Pytanie 33

Według obowiązujących przepisów, maksymalna różnica w ocenie skuteczności tłumienie amortyzatorów jednej osi wynosi

A. 25%
B. 20%
C. 15%
D. 10%
Maksymalna różnica w skuteczności tłumienia amortyzatorów na jednej osi nie może przekraczać 20%. To istotne, bo sprawia, że samochód zachowuje się stabilnie na drodze. Przykładowo, jeśli w autach osobowych amortyzatory działają nierówno, może to prowadzić do nieprzewidywalnego zachowania się pojazdu, a to już niebezpieczne. No i trzeba pamiętać, że producenci muszą wykazać zgodność ze standardami, żeby ich auta mogły być sprzedawane. Oprócz tego, trzymanie się tej zasady poprawia komfort jazdy i wydłuża żywotność zawieszenia. Dlatego przestrzeganie tego przepisu to kluczowa sprawa dla bezpieczeństwa na drodze i efektywności auta.

Pytanie 34

Głównym materiałem stosowanym do wykonania bębnów hamulcowych jest

A. aluminium.
B. żeliwo.
C. stal.
D. brąz.
Żeliwo jest głównym materiałem stosowanym do produkcji bębnów hamulcowych ze względu na swoje właściwości mechaniczne i termiczne. Posiada doskonałą zdolność do odprowadzania ciepła, co jest kluczowe w procesie hamowania, gdzie temperatura bębnów może znacznie wzrosnąć. Dodatkowo, żeliwo ma wysoką odporność na ścieranie, co zwiększa trwałość elementów hamulcowych. W praktyce, bębny hamulcowe wykonane z żeliwa są powszechnie stosowane w pojazdach osobowych oraz ciężarowych, a ich konstrukcja często spełnia normy takie jak ISO 9001, które zapewniają wysoką jakość i niezawodność. Żeliwo jest również łatwe do obróbki, co umożliwia precyzyjne dopasowanie bębnów do reszty układu hamulcowego, co jest istotne dla poprawnej pracy całego systemu. Użycie żeliwa w produkcji bębnów hamulcowych jest więc zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co świadczy o jego niezawodności i efektywności w aplikacjach motoryzacyjnych.

Pytanie 35

Wykonanie naprawy otworu na sworzeń tłokowy w tłoku metodą na wymiar naprawczy wymaga zastosowania

A. wiertła krętego.
B. gwintownika.
C. freza czołowego.
D. rozwiertarka.
Wykorzystanie wiertła krętego do naprawy otworu na sworzeń tłokowy jest niewłaściwe z kilku powodów. Wiertła kręte, choć powszechnie stosowane do wstępnego wiercenia otworów, nie są przeznaczone do precyzyjnego rozwiercania otworów, co jest kluczowe w kontekście naprawy tłoków. Wiertła tego typu mogą prowadzić do nadmiernego luzu w otworze, co w efekcie może skutkować niewłaściwym osadzeniem sworznia i jego przyspieszonym zużyciem. Rozwiertanie wymaga narzędzi, które zapewniają nie tylko odpowiednią średnicę, ale również wysoką jakość wykończenia, co jest istotne dla dalszego funkcjonowania silnika. Zastosowanie gwintownika w tej sytuacji jest także nietrafione, ponieważ gwintownik służy do tworzenia gwintów wewnętrznych, a nie do obróbki otworów do montażu sworzni. Freza czołowa, z kolei, jest narzędziem przeznaczonym do obróbki płaskich powierzchni i nie nadaje się do rozwiercania otworów. W procesach naprawczych istotne jest stosowanie narzędzi zgodnych z wymaganiami technicznymi, co pozwala uniknąć niepotrzebnych uszkodzeń i zapewnia długotrwałą jakość naprawy. Pamiętaj, że dobór narzędzi powinien być przemyślany i zgodny ze standardami inżynieryjnymi, aby zapewnić skuteczność oraz bezpieczeństwo operacji naprawczych.

Pytanie 36

Wielkość bicia tarczy hamulcowej mierzy się

A. suwmiarką modułową.
B. czujnikiem zegarowym.
C. mikrometrem.
D. mikroskopem warsztatowym.
Mierzenie wielkości bicia tarczy hamulcowej przy użyciu suwmiarki modułowej jest koncepcją, która może wydawać się praktyczna, ale w rzeczywistości obarczona jest wieloma ograniczeniami. Suwmiarka modułowa, choć jest użytecznym narzędziem do pomiarów liniowych, nie jest wystarczająco precyzyjna do określenia niewielkich odchyleń, jakie mogą występować na powierzchni tarczy hamulcowej. W przypadku tarcz hamulcowych, tolerancje są zazwyczaj w granicach tysięcznych milimetra, a suwmiarka nie jest w stanie dostarczyć odpowiedniej dokładności. Podobnie, mikroskop warsztatowy, mimo że może być używany do dokładniejszych obserwacji powierzchni, nie jest narzędziem przeznaczonym do pomiaru bicia. Jego zastosowanie w tym kontekście byłoby nieuzasadnione i znacznie bardziej czasochłonne, nie wspominając o konieczności skomplikowanej kalibracji. Mikrometr, chociaż jest narzędziem o wysokiej precyzji, również nie nadaje się do pomiaru bicia tarczy hamulcowej na zasadzie obrotowej. Bicie tarczy hamulcowej wymaga dynamicznego pomiaru, co czujnik zegarowy doskonale oferuje, a inne wymienione narzędzia nie są w stanie skutecznie uchwycić tego dynamizmu. Dlatego korzystanie z tych narzędzi prowadzi do błędnych wniosków i potencjalnych problemów z bezpieczeństwem pojazdu, co podkreśla znaczenie stosowania odpowiednich narzędzi pomiarowych, zgodnych z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 37

Elementem układu hamulcowego <u><strong>nie jest</strong></u>

A. korektor siły hamowania.
B. hamulec ręczny.
C. pompa ABS.
D. wysprzęglik.
Wysprzęglik nie jest elementem układu hamulcowego, ponieważ jego główną funkcją jest wspomaganie działania sprzęgła w pojazdach mechanicznych. To urządzenie, znane również jako wysprzęglik hydrauliczny, odpowiada za odłączenie napędu silnika od skrzyni biegów, umożliwiając płynne zmiany biegów. W kontekście układu hamulcowego, do jego głównych elementów należą m.in. pompa ABS, hamulec ręczny oraz korektor siły hamowania, które wspólnie pracują nad bezpieczeństwem i efektywnością hamowania. Wysprzęglik nie wpływa na proces hamowania, lecz na działanie sprzęgła, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania przekładni w pojazdach. Wiedza o tym, jakie komponenty są odpowiedzialne za dane funkcje w pojeździe, jest istotna dla mechaników i inżynierów, gdyż pozwala na skuteczniejszą diagnostykę oraz serwis pojazdów.

Pytanie 38

Metodą lutowania naprawia się

A. zużyte łożysko ślizgowe wału korbowego.
B. pęknięty wał napędowy.
C. nieszczelną chłodnicę.
D. uszkodzoną końcówkę drążka kierowniczego.
W kontekście napraw maszyn i układów, inne odpowiedzi dotyczą metod, które nic nie mają wspólnego z lutowaniem. Na przykład, jak łożysko ślizgowe wału korbowego się zużyje, to należy je wymienić albo zregenerować, a nie lutować. Lutowanie to nie jest sposób na odpowiednią wytrzymałość czy precyzję, a nowe elementy są kluczowe dla silnika. Pęknięty wał napędowy to też nie jest dobry temat do lutowania, bo jest pod ogromnym obciążeniem i drganiami. W takich przypadkach lepiej spawać albo wymieniać na nowy, bo to wpływa na bezpieczeństwo. Końcówka drążka kierowniczego to kolejny krytyczny element, gdzie lutowanie by było błędem. W takim przypadku lepiej sięgnąć po spawanie albo wymianę. Często ludzie myślą, że lutowanie sprawdzi się we wszystkim, a to prowadzi do niewłaściwych wyborów i zagrożeń zdrowotnych. Użycie lutowania w tych sytuacjach może spowodować awarie, a to w przyszłości ma poważne konsekwencje dla użytkowników.

Pytanie 39

Do konserwacji przegubów krzyżakowych, używa się

A. oleju przekładniowego.
B. oleju silnikowego.
C. smaru stałego.
D. silikonu.
Smar stały jest najczęściej stosowanym środkiem do konserwacji przegubów krzyżakowych ze względu na jego zdolność do długotrwałego smarowania oraz skutecznej ochrony przed zużyciem i korozją. Przeguby krzyżakowe, które są kluczowymi elementami układów napędowych w pojazdach i maszynach, wymagają regularnego smarowania, aby zapewnić ich prawidłowe funkcjonowanie i wydajność. Smary stałe, zwłaszcza te o wysokiej lepkości i odporności na wysokie temperatury, doskonale sprawdzają się w trudnych warunkach pracy, redukując tarcie i minimalizując ryzyko uszkodzenia. W praktyce użycie smaru stałego w przegubach krzyżakowych polega na jego aplikacji w sposób zapewniający równomierne pokrycie oraz dotarcie do wszystkich ruchomych części. Zgodnie z normami branżowymi, takimi jak ISO 6743, ważne jest, aby dobierać smar odpowiedni do specyfikacji producenta, co wpływa na żywotność i efektywność pracy przegubów.

Pytanie 40

Elementem układu chłodzenia <u>nie</u> jest

A. termostat.
B. czujnik temperatury.
C. przekładnia ślimakowa.
D. pompa wody.
Przekładnia ślimakowa nie jest elementem układu chłodzenia, ponieważ jej główną funkcją jest przekazywanie momentu obrotowego i zmiana kierunku obrotów w mechanizmach napędowych, a nie chłodzenie silników czy innych elementów maszyny. W układzie chłodzenia kluczowe są komponenty takie jak pompa wody, która cyrkuluje płyn chłodzący, czujnik temperatury, który monitoruje temperaturę płynu, oraz termostat, który reguluje przepływ płynu chłodzącego w zależności od temperatury silnika. Przekładnie ślimakowe znajdują zastosowanie w różnych dziedzinach, ale nie w układach chłodzenia, co podkreśla ich specyfikę i zastosowanie w przekładniach mechanicznych. W praktyce, zastosowanie przekładni ślimakowej może być widoczne w napędach elektrycznych lub w mechanizmach, gdzie istotne jest uzyskanie dużego przełożenia przy małych wymiarach konstrukcyjnych.