Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 27 maja 2025 20:04
  • Data zakończenia: 27 maja 2025 20:22

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W jaki sposób skonfigurować zaporę Windows, aby spełniała zasady bezpieczeństwa i umożliwiała użycie polecenia ping do weryfikacji komunikacji z innymi urządzeniami w sieci?

A. Ustawić reguły dla protokołu ICMP
B. Ustawić reguły dla protokołu IP
C. Ustawić reguły dla protokołu TCP
D. Ustawić reguły dla protokołu IGMP
Stwierdzenie, że należy skonfigurować reguły dotyczące protokołu IP, TCP lub IGMP, aby umożliwić pingowanie, nie odnosi się do rzeczywistych mechanizmów działania polecenia ping. Protokół IP jest podstawą komunikacji w sieciach, ale nie obsługuje on bezpośrednio pingów, które wymagają specyficznego wsparcia ze strony ICMP. Również protokół TCP, choć kluczowy dla wielu typowych zastosowań sieciowych, nie jest wykorzystywany w kontekście polecenia ping, które bazuje na połączeniach bezpośrednich, a nie na połączeniach opartych na TCP. Z kolei IGMP (Internet Group Management Protocol) jest używany do zarządzania członkostwem w grupach multicastowych i nie ma żadnego związku z podstawowymi funkcjonalnościami polecenia ping. Takie błędne podejście do problemu może wynikać z niepełnego zrozumienia różnicy między różnymi protokołami i ich zastosowaniem w sieci. Kluczowe znaczenie ma zrozumienie, że do testowania i diagnostyki połączeń w sieci lokalnej niezbędne jest skonfigurowanie reguł dla ICMP, aby umożliwić odpowiednie odpowiedzi na zapytania ping. Ostatecznie, wiedza na temat protokołów i ich funkcji jest kluczowa w zarządzaniu siecią oraz w zapewnieniu jej bezpieczeństwa.

Pytanie 2

Która licencja pozwala na darmowe korzystanie z programu, pod warunkiem, że użytkownik dba o środowisko naturalne?

A. OEM
B. Adware
C. Donationware
D. Grenware
Grenware to typ licencji, który pozwala na bezpłatne wykorzystywanie oprogramowania pod warunkiem, że użytkownik będzie dbał o środowisko naturalne. Koncepcja ta zakłada, że użytkownicy mogą korzystać z oprogramowania bez ponoszenia kosztów, jednak w zamian są zobowiązani do podejmowania działań na rzecz ochrony środowiska, takich jak recykling, oszczędzanie energii lub udział w projektach ekologicznych. Tego rodzaju licencje stają się coraz bardziej popularne w kontekście rosnącej świadomości ekologicznej społeczeństw. Przykłady zastosowania tej licencji można znaleźć w aplikacjach promujących zrównoważony rozwój, gdzie użytkownicy są motywowani do działania na rzecz planety poprzez korzystanie z innowacyjnych rozwiązań technologicznych. Grenware wyróżnia się na tle innych licencji, takich jak Donationware czy Adware, ponieważ wprowadza bezpośrednie powiązanie między korzystaniem z oprogramowania a ekologicznymi zachowaniami użytkowników. Daje to możliwość nie tylko uzyskania dostępu do wartościowych narzędzi, ale również aktywnego uczestnictwa w działaniach proekologicznych, co jest zgodne z aktualnymi trendami w branży IT i społeczeństwa.

Pytanie 3

Na który port rutera należy podłączyć kabel od zewnętrznej sieci, aby uzyskać dostęp pośredni do Internetu?

Ilustracja do pytania
A. WAN
B. PWR
C. LAN
D. USB
Port USB nie jest używany do podłączania zewnętrznych sieci internetowych. Jego funkcja w routerze zwykle obejmuje podłączanie urządzeń peryferyjnych, takich jak drukarki czy pamięci masowe, a także może służyć do aktualizacji oprogramowania routera. Jest to częsty błąd wynikający z założenia, że wszystkie porty w urządzeniach sieciowych mogą pełnić podobne funkcje. Port LAN z kolei jest przeznaczony do łączenia urządzeń w sieci lokalnej (Local Area Network), takich jak komputery, drukarki czy inne urządzenia sieciowe. Błędne jest założenie, że LAN zapewni bezpośredni dostęp do Internetu; jego funkcją jest tylko komunikacja w obrębie lokalnej sieci. Port PWR natomiast to złącze zasilające, którego funkcją jest dostarczanie energii do urządzenia. Używanie go w kontekście połączeń sieciowych jest niemożliwe, a takie myślenie wynika z braku zrozumienia podstawowych funkcji złączy w routerach. Aby zapewnić pośredni dostęp do Internetu, konieczne jest zastosowanie odpowiednich standardów sieciowych i poprawnego podłączania urządzeń zgodnie z ich przeznaczeniem. Złe przyporządkowanie kabli może prowadzić do braku dostępu do Internetu oraz problemów z konfiguracją sieci. Zrozumienie różnic między tymi portami jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania siecią i uniknięcia typowych błędów konfiguracyjnych.

Pytanie 4

Aby zmierzyć tłumienie światłowodowego łącza w dwóch zakresach długości fal 1310 nm i 1550 nm, należy zastosować

A. testera UTP
B. miernika mocy optycznej
C. rejestratora cyfrowego
D. reflektometr TDR
Reflektometr TDR (Time Domain Reflectometer) jest urządzeniem używanym do diagnostyki linii transmisyjnych, w tym kabli miedzianych, jednak nie jest odpowiedni do pomiarów w systemach światłowodowych. Działa na zasadzie wysyłania impulsu elektrycznego i analizy odbitych sygnałów, co pozwala na lokalizację usterek, ale nie jest w stanie zmierzyć tłumienia sygnału optycznego. W przypadku światłowodów, bardziej adekwatnym narzędziem byłby reflektometr OTDR (Optical Time Domain Reflectometer), który jest w stanie analizować sygnał optyczny. Rejestrator cyfrowy służy do zapisu danych, ale nie przeprowadza pomiarów mocy sygnału optycznego, przez co nie spełnia wymagań dotyczących testowania tłumienia. Tester UTP jest urządzeniem przeznaczonym do weryfikacji kabli miedzianych i nie ma zastosowania w pomiarach światłowodowych. Użytkownicy często popełniają błąd, myśląc, że narzędzia zaprojektowane do mediów miedzianych mogą być zastosowane w systemach światłowodowych, co kończy się nieprawidłowymi wynikami. Kluczowe jest zrozumienie specyfiki technologii światłowodowej oraz wybór odpowiednich narzędzi zgodnych z normami i dobrymi praktykami branżowymi, aby zapewnić prawidłowe pomiary i diagnostykę.

Pytanie 5

/dev/sda: Czas odczytu z pamięci podręcznej: 18100 MB w 2.00 sekundy = 9056.95 MB/sek. Przedstawiony wynik wykonania polecenia systemu Linux jest używany do diagnostyki

A. karty sieciowej
B. dysku twardego
C. układu graficznego
D. pamięci operacyjnej
Analizując inne opcje odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich odnosi się do różnych komponentów sprzętowych, które nie mają związku z przedstawionym wynikiem diagnostycznym. Karta graficzna jest odpowiedzialna za rendering grafiki i nie jest bezpośrednio związana z operacjami odczytu danych z dysku twardego. Jej wydajność mierzy się zazwyczaj w klatkach na sekundę (FPS) w kontekście gier lub w operacjach związanych z przetwarzaniem obrazu. Z kolei karta sieciowa zajmuje się transmisją danych w sieci komputerowej, co również nie ma związku z wydajnością odczytu danych z dysku. W kontekście tego pytania, karta sieciowa mierzy wydajność w Mbps lub Gbps, co również nie odnosi się do przedstawionego wyniku. Pamięć RAM z kolei odpowiada za przechowywanie danych operacyjnych dla procesora, a nie za odczyt danych z dysku. Jej działanie można diagnozować przy pomocy innych narzędzi i metryk, takich jak czas dostępu, przepustowość lub wykorzystanie pamięci, ale nie jest to związane z operacjami odczytu z dysku twardego. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji tych komponentów oraz ich wpływu na wydajność całego systemu. Zrozumienie, że każdy z tych elementów ma swoją specyfikę i odpowiada za różne aspekty działania komputera, jest kluczowe dla analizy wyników diagnostycznych.

Pytanie 6

Jakie jest odpowiednik maski 255.255.252.0 w postaci prefiksu?

A. /25
B. /23
C. /24
D. /22
Odpowiednik maski 255.255.252.0 to prefiks /22, co oznacza, że pierwsze 22 bity adresów IP są używane do identyfikacji sieci, a pozostałe bity są przeznaczone dla hostów w tej sieci. Maskę sieciową można zrozumieć jako sposób na podział większej przestrzeni adresowej na mniejsze podsieci, co jest kluczowe w zarządzaniu adresowaniem IP i efektywnym wykorzystaniu dostępnych adresów. Maska 255.255.252.0 pozwala na utworzenie 4 096 adresów IP w danej podsieci (2^(32-22)), z czego 4 094 mogą być używane dla hostów, co czyni ją bardzo użyteczną w dużych sieciach. W praktyce, taka maska może być stosowana w organizacjach, które potrzebują większej liczby adresów w ramach jednej sieci, na przykład w firmach z dużymi działami IT. Standardy, takie jak RFC 4632, podkreślają znaczenie używania odpowiednich masek podsieci dla optymalizacji routingu oraz zarządzania adresami w sieci. Zrozumienie tego zagadnienia jest kluczowe dla każdego specjalisty zajmującego się sieciami komputerowymi.

Pytanie 7

Na zdjęciu widać płytę główną komputera. Strzałka wskazuje na

Ilustracja do pytania
A. gniazdo zasilające do płyty AT
B. gniazdo zasilające do płyty ATX
C. łącze do dysku SCSI
D. łącze do dysku IDE
Gniazdo zasilania ATX na płycie głównej to kluczowy element nowoczesnych komputerów osobistych. Zostało zaprojektowane do dostarczania zasilania do różnych komponentów płyty głównej w sposób wydajny i zrównoważony. Standard ATX, który jest obecnie najczęściej używany w komputerach stacjonarnych, zapewnia nie tylko zasilanie, ale również zarządzanie energią, co pozwala na bardziej efektywne działanie systemu. Gniazdo ATX charakteryzuje się specyficznym kształtem i liczbą pinów, zwykle 20 lub 24, co pozwala na podłączenie zasilacza komputerowego. Dzięki temu standardowi użytkownicy mogą łatwo wymieniać komponenty sprzętowe, gdyż zachowuje on kompatybilność przez wiele generacji komponentów. Warto zauważyć, że gniazdo ATX obsługuje funkcje takie jak Power Good Signal, które zapewniają prawidłowe uruchomienie komputera tylko przy odpowiednich poziomach napięcia. Standard ATX jest także podstawą dla zaawansowanych funkcji zarządzania energią, takich jak tryby uśpienia i hibernacji, które przyczyniają się do oszczędności energii i ochrony środowiska. Wybór tego gniazda jako odpowiedzi wskazuje na zrozumienie nowoczesnych standardów zasilania w architekturze komputerowej.

Pytanie 8

Ile maksymalnie kanałów z dostępnego pasma kanałów w standardzie 802.11b może być używanych w Polsce?

A. 9 kanałów
B. 10 kanałów
C. 13 kanałów
D. 11 kanałów
Zauważam, że odpowiedzi wskazujące na mniejszą liczbę kanałów, jak 11, 10 czy 9, mogą wynikać z niepełnego zrozumienia, jak to wszystko działa w paśmie 2,4 GHz i co mówi standard IEEE 802.11b. W Europie, zgodnie z regulacjami ETSI, mamy do dyspozycji 13 kanałów, co daje nam więcej opcji do zarządzania sieciami bezprzewodowymi. Często takie błędne odpowiedzi wynikają z mylnych założeń co do zasad w różnych krajach, bo na przykład w USA faktycznie jest tylko 11 kanałów. Ignorowanie lokalnych regulacji i brak wiedzy o specyfice kanałów mogą prowadzić do problemów z siecią, co z kolei wpływa na to, jak dobrze wszystko działa. Dobrze jest pamiętać, że odpowiednie zarządzanie kanałami radiowymi to kluczowa sprawa przy projektowaniu sieci bezprzewodowych, a niewłaściwy wybór kanałów może spowodować naprawdę spore kłopoty z jakością sygnału i prędkością transmisji.

Pytanie 9

Użytkownik systemu Windows doświadcza problemów z niewystarczającą pamięcią wirtualną. Jak można temu zaradzić?

A. zwiększenie pamięci RAM
B. dostosowanie dodatkowego dysku
C. dodanie kolejnej pamięci cache procesora
D. powiększenie rozmiaru pliku virtualfile.sys
Zamontowanie dodatkowej pamięci cache procesora nie rozwiązuje problemu z pamięcią wirtualną, ponieważ pamięć cache jest używana przez procesor do przechowywania najczęściej używanych danych, aby przyspieszyć ich dostęp. Choć pamięć cache ma kluczowe znaczenie w wydajności procesora, to nie bezpośrednio wpływa na ilość dostępnej pamięci wirtualnej. Zwiększenie rozmiaru pliku virtualfile.sys, czyli pliku wymiany, może wydawać się sensownym rozwiązaniem, ale w praktyce nie eliminuje problemu z brakiem pamięci RAM. Plik wymiany znajduje się na dysku, co oznacza, że dostęp do niego jest znacznie wolniejszy niż do fizycznej pamięci RAM. Zwiększenie jego rozmiaru może jedynie opóźnić wystąpienie problemu, ale nie jest to długoterminowe rozwiązanie. Montaż dodatkowego dysku również nie jest odpowiedni, ponieważ nie wpływa na ilość pamięci RAM, a jedynie na przestrzeń na pliki. Typowym błędem myślowym jest założenie, że zwiększenie zasobów dyskowych czy pamięci podręcznej rozwiąże problemy związane z brakiem pamięci operacyjnej. W rzeczywistości, aby skutecznie rozwiązać problemy z pamięcią wirtualną, konieczne jest zwiększenie pamięci RAM, co zapewnia lepszą wydajność systemu i aplikacji.

Pytanie 10

Program WinRaR zaprezentował okno informacyjne widoczne na ilustracji. Jakiego rodzaju licencji na program używał do tej pory użytkownik?

Ilustracja do pytania
A. Program typu Freeware
B. Program typu Shareware
C. Program typu Public Domain
D. Program typu Adware
Program WinRAR jest przykładem oprogramowania typu Shareware co oznacza że można go używać przez określony czas za darmo po czym użytkownik jest zobowiązany do wykupienia licencji lub zaprzestania korzystania z programu. Shareware to metoda dystrybucji oprogramowania gdzie użytkownicy mogą testować program przed podjęciem decyzji o zakupie pełnej wersji. W praktyce oznacza to że użytkownik ma możliwość oceny funkcjonalności i użyteczności programu co jest korzystne z punktu widzenia decyzji zakupowej. WinRAR daje 40-dniowy okres próbny co jest typowe dla tego typu licencji. Po upływie tego czasu program przypomina o konieczności zakupu licencji co można zobaczyć w wyświetlonym oknie dialogowym. Shareware jest popularny wśród twórców oprogramowania ponieważ pozwala na szeroką dystrybucję i promocję produktów przy jednoczesnym zabezpieczeniu finansowym dla autorów poprzez późniejsze opłaty licencyjne. Standardy branżowe zalecają informowanie użytkowników o końcu okresu próbnego oraz zapewnienie łatwego procesu zakupu co WinRAR spełnia poprzez przyciski w oknie informacyjnym.

Pytanie 11

Jaką liczbę adresów IP należy wykorzystać, aby 4 komputery podłączone do switcha mogły się swobodnie komunikować?

A. 2
B. 3
C. 4
D. 5
Aby zaadresować 4 komputery podłączone do przełącznika, potrzebujemy 4 unikalnych adresów IP, ponieważ każdy z komputerów musi mieć swój własny adres, aby mogły się ze sobą komunikować w sieci lokalnej. W praktyce każdy komputer w sieci wymaga unikalnego adresu IP, aby routery i przełączniki mogły poprawnie kierować pakiety danych do odpowiednich urządzeń. W standardzie IPv4, adres IP składa się z 32 bitów, co daje możliwość skonfigurowania około 4 miliardów adresów. W sieciach lokalnych najczęściej wykorzystywane są adresy prywatne, takie jak 192.168.0.1, w zakresie od 192.168.0.1 do 192.168.0.254, co zapewnia wystarczającą liczbę adresów dla małych sieci. Dlatego, aby umożliwić komunikację pomiędzy 4 komputerami, każdy z nich musi być skonfigurowany z jednym unikalnym adresem IP, co łącznie daje nam 4 adresy IP.

Pytanie 12

Jaką funkcję wykonuje zaprezentowany układ?

Ilustracja do pytania
A. Odpowiedź A
B. Odpowiedź C
C. Odpowiedź D
D. Odpowiedź B
Układ przedstawiony na schemacie realizuje funkcję logiczną f = (¬a ∧ b) ∨ b która jest równoważna f = ¬a b + b. Jest to funkcja logiczna wyrażona za pomocą bramek NOT AND i OR. Pierwszym etapem jest negacja wejścia a za pomocą bramki NOT co daje wyjście ¬a. Następnie wynik tej operacji oraz sygnał b są wejściami do bramki AND co skutkuje wyjściem ¬a ∧ b. Ostatecznie wynik ten oraz sygnał b są wejściami do bramki OR co prowadzi do końcowego wyrażenia funkcji ¬a b + b. Jest to klasyczny przykład układu logicznego wykorzystywanego w cyfrowych systemach sterowania i przetwarzania sygnałów. Znajomość takich układów jest kluczowa w projektowaniu efektywnych systemów cyfrowych zwłaszcza w kontekście projektowania układów FPGA i ASIC gdzie minimalizacja logiki jest kluczowa dla oszczędności zasobów i zwiększenia szybkości działania. Takie układy są także używane w projektowaniu układów sekwencyjnych oraz kombinacyjnych co pozwala na tworzenie złożonych obliczeń w czasie rzeczywistym.

Pytanie 13

Zgodnie z zamieszczonym fragmentem testu w systemie komputerowym zainstalowane są

Ilustracja do pytania
A. pamięć fizyczna 0,70 GB i plik wymiany 1,22 GB
B. pamięć fizyczna 0,49 GB i plik wymiany 1,20 GB
C. pamięć fizyczna 0,50 GB i plik wymiany 1,00 GB
D. pamięć fizyczna 0,49 GB i plik wymiany 1,22 GB
Niepoprawne odpowiedzi dotyczą różnic w interpretacji i odczycie wartości pamięci fizycznej oraz pliku wymiany. Napotykane błędy wynikają często z błędnego rozumienia jednostek miary oraz mechanizmów zarządzania pamięcią przez systemy operacyjne. Pamięć fizyczna odnosi się do zainstalowanego RAM, podczas gdy plik wymiany to logiczna przestrzeń na dysku twardym, której system operacyjny używa jako wirtualnego rozszerzenia pamięci RAM. Niepoprawne odczytanie tych wartości może wynikać z pomylenia jednostek miary takich jak MB i GB, co jest powszechnym problemem w interpretacji danych systemowych. Niezrozumienie tego, jak system wykorzystuje pamięć fizyczną i wirtualną, prowadzi do błędnych wniosków dotyczących wydajności komputera. Użytkownicy często nie uwzględniają różnic między pamięcią używaną a dostępną, co jest kluczowe, by odpowiednio zarządzać zasobami systemowymi. W kontekście zawodowym takie nieporozumienia mogą prowadzić do niewłaściwych decyzji związanych z zakupem czy konfiguracją sprzętu komputerowego. Dlatego tak ważne jest, aby regularnie poszerzać swoją wiedzę na temat zarządzania pamięcią w systemach komputerowych oraz umiejętnie interpretować dane związane z jej użyciem i alokacją w celu optymalizacji wydajności systemu.

Pytanie 14

Określ adres sieci, do której przypisany jest host o adresie 172.16.0.123/27?

A. 172.16.0.16
B. 172.16.0.224
C. 172.16.0.96
D. 172.16.0.112
Odpowiedzi takie jak 172.16.0.16, 172.16.0.112 oraz 172.16.0.224 wynikają z niepełnego zrozumienia zasad adresacji IP oraz maski podsieci. Przykładowo, wybierając adres 172.16.0.16, można być w błędzie, sądząc, że jest to adres sieci. W rzeczywistości, adres ten znajduje się w innej podsieci, a jego użycie może prowadzić do konfliktów w komunikacji wewnętrznej. Podobnie, wybierając 172.16.0.112, użytkownik może mylnie zakładać, że jest to adres sieci dla omawianego hosta, podczas gdy w rzeczywistości jest to adres w podsieci, która nie obejmuje 172.16.0.123. Adres 172.16.0.224 również nie jest poprawny, bowiem jest to adres rozgłoszeniowy w innej podsieci, co może prowadzić do nieporozumień i błędów w konfiguracji sieci. Kluczowym błędem w myśleniu jest brak zrozumienia, jak działa maska podsieci i jak dzieli ona adresy IP na podsieci. Ważne jest, aby mieć świadomość, że adresy IP w danej podsieci muszą być zgodne z przyjętymi zasadami segmentacji i muszą być określone przez maskę, co wpływa na możliwość ich użycia w danej sieci. Konsekwencje błędnego przypisania adresów mogą prowadzić do problemów w komunikacji, a także do konieczności przeprowadzania kosztownych poprawek w infrastrukturze sieciowej.

Pytanie 15

Wskaż technologię stosowaną do zapewnienia dostępu do Internetu w połączeniu z usługą telewizji kablowej, w której światłowód oraz kabel koncentryczny pełnią rolę medium transmisyjnego

A. PLC
B. GPRS
C. xDSL
D. HFC
HFC, czyli Hybrid Fiber-Coaxial, to technologia, która łączy światłowód oraz kabel koncentryczny w celu dostarczania szerokopasmowego Internetu oraz telewizji kablowej. W systemie HFC sygnał jest przesyłany poprzez światłowody na znaczne odległości, co zapewnia wysoką prędkość transmisji oraz dużą pojemność. Następnie, w lokalnych węzłach, sygnał zostaje konwertowany na sygnał elektryczny i przesyłany do odbiorców za pomocą kabli koncentrycznych. Ta metoda jest szczególnie popularna w miastach, gdzie istnieje duże zapotrzebowanie na szybki Internet i telewizję o wysokiej jakości. HFC jest standardem uznawanym w branży, co potwierdzają liczne wdrożenia przez operatorów telekomunikacyjnych na całym świecie. Przykładem zastosowania HFC mogą być usługi oferowane przez takie firmy jak Comcast w Stanach Zjednoczonych czy UPC w Europie, które łączą transmisję telewizyjną z Internetem w jednym pakiecie usług, co zwiększa wygodę dla użytkowników.

Pytanie 16

Aby zmagazynować 10 GB danych na pojedynczej płycie DVD, jaki typ nośnika powinien być wykorzystany?

A. DVD-10
B. DVD-18
C. DVD-9
D. DVD-5
Wybór nośnika DVD-5, DVD-9 lub DVD-10 do zapisania 10 GB danych jest błędny, ponieważ każdy z tych formatów ma ograniczoną pojemność. DVD-5, na przykład, pomieści jedynie 4,7 GB danych, co znacznie odbiega od wymaganej ilości. Z kolei DVD-9 może przechować do 8,5 GB, co wciąż nie wystarcza na zapisanie 10 GB. DVD-10, będąc podwójną jednostronną płytą, również ma ograniczenie do około 9,4 GB, co czyni go niewystarczającym do zapisania większej ilości danych. Przy wyborze nośnika istotne jest zrozumienie technologii magazynowania i zastosowań, jakie się z nimi wiążą. Często popełnianym błędem jest zakładanie, że inne standardy DVD mogą pomieścić większe ilości danych tylko poprzez wykorzystanie dodatkowych warstw lub stron. W rzeczywistości, tylko nośniki takie jak DVD-18, które wykorzystują obie strony oraz podwójne warstwy, są w stanie skutecznie zaspokoić większe potrzeby magazynowe. Znajomość różnic pomiędzy tymi typami nośników pozwala uniknąć frustracji związanej z niewystarczającą przestrzenią na zapis danych. W związku z tym, wybór odpowiedniego nośnika powinien opierać się na analizie konkretnych wymagań dotyczących przechowywanych materiałów.

Pytanie 17

Wszystkie ustawienia użytkowników komputera są przechowywane w gałęzi rejestru oznaczonej akronimem

A. HKLM
B. HKCC
C. HKCU
D. HKCR
HKCU, czyli HKEY_CURRENT_USER, to gałąź rejestru systemu Windows, która zawiera ustawienia konfiguracyjne dla zalogowanego użytkownika. W tej gałęzi przechowywane są dane dotyczące preferencji użytkownika, takie jak ustawienia pulpitu, preferencje aplikacji oraz inne osobiste ustawienia, co czyni ją kluczowym elementem w zarządzaniu środowiskiem użytkownika. Przykładowo, jeśli użytkownik zmienia tapetę na pulpicie, zmiany te są zapisywane w HKCU, umożliwiając systemowi Windows przywrócenie tych ustawień przy kolejnej sesji. Z perspektywy administracji systemem, zrozumienie i umiejętność manipulacji danymi w tej gałęzi rejestru są niezbędne, szczególnie podczas rozwiązywania problemów związanych z ustawieniami użytkownika. Dobrą praktyką jest regularne tworzenie kopii zapasowych rejestru przed wprowadzeniem jakichkolwiek zmian, co pozwoli na łatwe przywrócenie wcześniejszych konfiguracji w przypadku niepożądanych skutków.

Pytanie 18

Jakie napięcie jest obniżane z 230 V w zasilaczu komputerowym w standardzie ATX dla różnych podzespołów komputera?

A. 12 V
B. 4 V
C. 130 V
D. 20 V
Zasilacz komputerowy w standardzie ATX jest zaprojektowany do przekształcania napięcia sieciowego 230 V AC na niższe napięcia DC, które są niezbędne do zasilania różnych komponentów systemu komputerowego. W tym kontekście, 12 V to jedno z kluczowych napięć, które zasilacz dostarcza do podzespołów takich jak napędy dyskowe, karty graficzne czy płyty główne. Zasilacze ATX dostarczają także inne napięcia, takie jak 3,3 V i 5 V, ale 12 V jest najczęściej używane do zasilania urządzeń wymagających większej mocy. Praktycznym zastosowaniem tego napięcia jest jego wykorzystanie w systemach zasilania komputerów stacjonarnych, serwerów oraz stacji roboczych, gdzie stabilność i wydajność zasilania są kluczowe dla poprawnego działania systemu. Zgodnie z normą ATX, napięcia powinny być utrzymywane w 5% tolerancji, co zapewnia ich odpowiednią stabilność operacyjną. Znalezienie odpowiednich wartości napięć w zasilaczu jest zatem fundamentalne dla zapewnienia niezawodności i efektywności działania całego systemu komputerowego."

Pytanie 19

Narzędzie, które chroni przed nieautoryzowanym dostępem do sieci lokalnej, to

A. zapora sieciowa
B. oprogramowanie antywirusowe
C. analizator pakietów
D. analityk sieci
Zapora sieciowa, znana również jako firewall, jest kluczowym narzędziem zabezpieczającym sieć przed nieautoryzowanym dostępem. Działa na zasadzie monitorowania i kontrolowania ruchu sieciowego, zarówno przychodzącego, jak i wychodzącego, na podstawie ustalonych reguł bezpieczeństwa. W praktyce, zapory sieciowe mogą być konfigurowane, aby zezwalać lub blokować określone protokoły, porty oraz adresy IP. Użycie zapory sieciowej jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa sieci, takimi jak model zaufania zero (Zero Trust), który zakłada, że każda próba dostępu powinna być traktowana jako potencjalnie niebezpieczna, niezależnie od lokalizacji. Zapory sieciowe są szczególnie ważne w środowiskach korporacyjnych, gdzie ochrona danych i zasobów jest priorytetem. Przykładem zastosowania zapory sieciowej może być blokowanie dostępu do nieautoryzowanych serwisów internetowych czy ochrona przed atakami DDoS. Standardy takie jak ISO/IEC 27001 oraz NIST SP 800-53 podkreślają znaczenie stosowania zapór sieciowych w ramowych zasadach zarządzania bezpieczeństwem informacji.

Pytanie 20

W systemie Linux polecenie chown służy do

A. modyfikacji parametrów pliku
B. zmiany właściciela pliku
C. przemieszczania pliku
D. regeneracji systemu plików
Przeniesienie pliku, zmiana parametrów pliku i naprawa systemu plików to działania, które nie są związane z funkcją polecenia chown. Przeniesienie pliku najczęściej realizowane jest za pomocą polecenia mv, które przemieszcza plik z jednego miejsca w systemie do innego, co nie ma nic wspólnego ze zmianą właściciela. Z kolei zmiana parametrów pliku, takich jak atrybuty czy uprawnienia, jest realizowana przez polecenia chmod lub chattr, które nie dotyczą właściciela pliku. Ponadto, naprawa systemu plików to zadanie, które wymaga narzędzi takich jak fsck, które skanowałyby i naprawiały błędy w strukturze plików. Przekonanie, że chown może pełnić te funkcje, może wynikać z niepełnej wiedzy na temat zadań różnych poleceń w Linuxie, co jest powszechnym błędem wśród mniej doświadczonych użytkowników. Kluczowe jest rozróżnianie tych funkcji, aby skutecznie zarządzać systemem plików i zapewnić jego bezpieczeństwo oraz prawidłowe działanie.

Pytanie 21

Jak wygląda maska dla adresu IP 92.168.1.10/8?

A. 255.255.0.0
B. 255.0.0.0
C. 255.0.255.0
D. 255.255.255.0
Maska sieciowa 255.0.0.0 jest właściwym odpowiednikiem dla adresu IP 92.168.1.10/8, ponieważ zapis /8 oznacza, że pierwsze 8 bitów adresu jest używane do identyfikacji sieci, co daje nam 1 bajt na identyfikację sieci. W tym przypadku, adres 92.168.1.10 znajduje się w klasie A, gdzie maska sieciowa wynosi 255.0.0.0. Przykładowe zastosowania takiej maski obejmują sieci o dużej liczbie hostów, gdzie zazwyczaj wymaga się więcej niż 65 tysięcy adresów IP. W praktyce maska /8 jest stosowana w dużych organizacjach, które potrzebują obsługiwać wiele urządzeń w jednej sieci. Przykładem może być operator telekomunikacyjny lub duża korporacja. Ponadto, zgodnie z zasadami CIDR (Classless Inter-Domain Routing), maskowanie w sposób elastyczny pozwala na bardziej efektywne zarządzanie adresacją IP, co jest szczególnie ważne w dobie rosnącej liczby urządzeń sieciowych. Warto także pamiętać, że w praktyce stosowanie maski /8 wiąże się z odpowiedzialnością za efektywne wykorzystanie zasobów adresowych, zwłaszcza w kontekście ich ograniczonej dostępności.

Pytanie 22

Ile urządzeń będzie można zaadresować w każdej podsieci, jeśli sieć 172.16.6.0 zostanie podzielona przy pomocy maski /27 na jak największą liczbę podsieci?

A. 30 hostów
B. 28 hostów
C. 29 hostów
D. 32 hosty
Wybór odpowiedzi nieprawidłowej może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad obliczania liczby hostów w podsieciach. Odpowiedzi sugerujące 28, 29, 32 lub inne wartości pomijają kluczowe założenia dotyczące tego, jak adresacja IP działa w praktyce. Na przykład, wybór 32 hostów ignoruje fakt, że w każdej podsieci jeden adres jest zarezerwowany dla adresu sieci, a drugi dla adresu rozgłoszeniowego. Z kolei odpowiedź wskazująca 28 hostów wydaje się być oparta na błędnym założeniu, że wykorzystano więcej bitów do adresowania hostów, co również prowadzi do niepoprawnych wyników. Błąd ten często wynika z niepewności co do sposobu obliczania dostępnych adresów oraz ich przeznaczenia. W kontekście maski /27, rzeczywista liczba hostów, które mogą być zaadresowane, powinna być dokładnie obliczona przy użyciu wzoru 2^n - 2, co w tym przypadku prowadzi nas do 30 hostów, a nie mniej ani więcej. Może to być frustrujące, ale kluczowe jest zrozumienie, że w każdej sieci IP prawidłowe zarządzanie adresami jest nie tylko istotne z punktu widzenia technicznego, ale także kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności operacji sieciowych.

Pytanie 23

Jak skonfigurować dziennik w systemie Windows Server, aby rejestrować zarówno udane, jak i nieudane próby logowania użytkowników oraz działania na zasobach dyskowych?

A. ustawień.
B. systemu.
C. aplikacji i usług.
D. zabezpieczeń.
Odpowiedź "zabezpieczeń" jest prawidłowa, ponieważ dziennik zabezpieczeń w systemie Windows Server jest miejscem, w którym rejestrowane są wszelkie zdarzenia związane z bezpieczeństwem, w tym próby logowania użytkowników oraz operacje na zasobach dyskowych. Dziennik ten umożliwia administratorom systemów monitorowanie i analizowanie aktywności użytkowników oraz identyfikowanie potencjalnych zagrożeń. Na przykład, udane i nieudane próby logowania mogą dostarczyć informacji o nieautoryzowanym dostępie, a analiza zmian na poziomie zasobów dyskowych może pomóc w wykryciu nadużyć, takich jak nieautoryzowane modyfikacje plików. Dobre praktyki w zakresie bezpieczeństwa informacji, takie jak te określone w normach ISO/IEC 27001, zalecają regularne przeglądanie dzienników zabezpieczeń w celu oceny skuteczności kontroli zabezpieczeń oraz reagowania na incydenty. Właściwe konfigurowanie i monitorowanie dziennika zabezpieczeń to kluczowy element zarządzania bezpieczeństwem w organizacji.

Pytanie 24

Jaki port na tylnym panelu płyty głównej jest w dokumentacji określany jako port zgodny z normą RS232C?

A. USB
B. LPT
C. COM
D. PS/2
Wybór portu LPT wskazuje na nieporozumienie dotyczące standardów komunikacyjnych. Port LPT, znany również jako port równoległy, był używany głównie do podłączania drukarek i nie ma związku z standardem RS232C. W przeciwieństwie do komunikacji szeregowej, porty równoległe przesyłają dane jednocześnie na wielu liniach, co umożliwia szybszą transmisję w porównaniu do portów szeregowych w niektórych zastosowaniach. Port PS/2, z kolei, jest używany do podłączania klawiatur i myszy, co również wyklucza go z kategorii portów szeregowych. USB to zmodernizowany standard, który zyskuje na popularności dzięki swojej wszechstronności i możliwości podłączania wielu typów urządzeń, ale nie jest bezpośrednio związany z RS232C. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi portami jest kluczowe dla skutecznego projektowania systemów komputerowych, ponieważ błędny wybór złącza może prowadzić do problemów z komunikacją i kompatybilnością urządzeń. Ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o wyborze portu, zrozumieć, jakie są jego właściwości i przeznaczenie oraz jak te aspekty wpływają na ogólną architekturę systemu.

Pytanie 25

Aby poprawić wydajność procesora serii Intel za pomocą 'podkręcania' (ang. overclocking), należy użyć procesora oznaczonego

A. literą B
B. literą U
C. literą K
D. literą Y
Odpowiedź literą K wskazuje na procesory Intel, które są fabrycznie odblokowane, co umożliwia ich podkręcanie, czyli overclocking. Procesory te są często wykorzystywane przez entuzjastów komputerowych oraz profesjonalnych graczy, którzy pragną maksymalizować wydajność swoich systemów. W praktyce, podkręcanie polega na zwiększeniu częstotliwości pracy rdzeni procesora ponad nominalne wartości, co skutkuje lepszą wydajnością w wymagających aplikacjach oraz grach. Standardowe narzędzia, takie jak Intel Extreme Tuning Utility (XTU), pozwalają na monitorowanie i dostosowanie parametrów pracy procesora w bezpieczny sposób. Warto również zauważyć, że niektóre procesory, oznaczone literami U lub Y, są zoptymalizowane pod kątem oszczędności energii i mobilności, co czyni je mniej odpowiednimi do podkręcania. Dlatego litera K w oznaczeniach procesorów Intel jest kluczowym wskaźnikiem dla tych, którzy pragną osiągnąć wyższą wydajność poprzez overclocking.

Pytanie 26

Użytkownicy dysków SSD powinni unikać wykonywania następujących działań konserwacyjnych

A. Regularnego sprawdzania dysku przy użyciu programu antywirusowego
B. Usuwania kurzu z wnętrza jednostki centralnej
C. Regularnego tworzenia kopii zapasowych danych
D. Defragmentacji dysku
Defragmentacja dysku jest procesem, który polega na reorganizacji danych na nośniku, aby zwiększyć wydajność dostępu do plików. Jednak w przypadku dysków SSD (Solid State Drive) jest to zbędne i wręcz szkodliwe. Dyski SSD działają na zasadzie pamięci flash, gdzie dane są przechowywane w komórkach pamięci. Ich architektura eliminuje problem fragmentacji, ponieważ odczyt i zapis danych nie zależy od fizycznej lokalizacji plików na nośniku. Dodatkowo, proces defragmentacji generuje zbędne cykle zapisu, co skraca żywotność dysków SSD. Zaleca się zamiast tego wykorzystywanie technologii TRIM, która optymalizuje zarządzanie przestrzenią na dysku. Na przykład, użytkownicy mogą ustawić automatyczne aktualizacje oprogramowania systemowego, które obsługują TRIM, co pozwala na optymalizację wydajności SSD bez konieczności ręcznej defragmentacji. W branży IT uznaje się, że najlepszym podejściem do konserwacji SSD jest unikanie defragmentacji, co jest zgodne z zaleceniami producentów tych nośników.

Pytanie 27

Narzędzie przedstawione do nadzorowania sieci LAN to

Ilustracja do pytania
A. konfigurator sieci
B. zapora sieciowa
C. skaner portów
D. konfigurator IP
Skaner portów, taki jak Nmap przedstawiony na obrazku, jest narzędziem służącym do monitorowania sieci LAN poprzez identyfikację otwartych portów na hostach. Pozwala to administratorom sieci na wykrywanie potencjalnych luk bezpieczeństwa oraz nieautoryzowanych usług działających w sieci. Nmap, jako jeden z najbardziej popularnych skanerów portów, umożliwia przeprowadzanie audytów bezpieczeństwa, pomagając w ocenie bezpieczeństwa systemów poprzez identyfikację otwartych portów i wersji działających usług. Wykorzystując techniki skanowania, takie jak TCP SYN, TCP Connect czy skanowanie UDP, Nmap jest w stanie precyzyjnie określić stan portów oraz dostępność usług. W praktyce, regularne skanowanie sieci za pomocą takich narzędzi jest uważane za dobrą praktykę, pomagając w utrzymaniu bezpieczeństwa i stabilności infrastruktury sieciowej. Stosowanie skanerów portów powinno być częścią kompleksowego podejścia do bezpieczeństwa, obejmującego również zarządzanie aktualizacjami oprogramowania, konfigurację zapór ogniowych oraz systemy wykrywania intruzów. Dzięki skanowaniu portów można również zidentyfikować nieprawidłowo skonfigurowane maszyny lub urządzenia, które mogą stanowić zagrożenie dla całej sieci. Wszystkie te elementy pomagają w budowie odpornej i bezpiecznej infrastruktury IT, zgodnie z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 28

Jak brzmi nazwa portu umieszczonego na tylnym panelu komputera, który znajduje się na przedstawionym rysunku?

Ilustracja do pytania
A. DVI
B. FIRE WIRE
C. D-SUB
D. HDMI
Port DVI (Digital Visual Interface) jest standardem interfejsu cyfrowego używanego głównie do przesyłania sygnałów wideo do monitorów komputerowych i projektorów. DVI oferuje kilka wariantów złącza jak DVI-D (cyfrowe), DVI-A (analogowe) i DVI-I (cyfrowo-analogowe), które różnią się zastosowaniem. W przeciwieństwie do starszych portów VGA, DVI zapewnia lepszą jakość obrazu bez zakłóceń analogowych, dzięki czemu jest preferowany w środowiskach, gdzie jakość obrazu jest kluczowa. Port DVI umożliwia także obsługę wyższych rozdzielczości i częstotliwości odświeżania co jest istotne w profesjonalnych zastosowaniach graficznych i grach komputerowych. Choć nowsze standardy jak HDMI i DisplayPort oferują dodatkowe funkcje, DVI nadal jest popularny ze względu na swoją niezawodność i szeroką kompatybilność. W praktyce, porty DVI często są wykorzystywane w stacjach roboczych i systemach wymagających stabilnego, wysokiej jakości sygnału wideo. Zrozumienie różnic między typami złączy DVI oraz ich zastosowań jest kluczowe dla profesjonalistów IT i techników komputerowych.

Pytanie 29

Jakie polecenie jest używane do monitorowania statystyk protokołów TCP/IP oraz bieżących połączeń sieciowych w systemach operacyjnych z rodziny Windows?

A. ping
B. netstat
C. tracert
D. route
Polecenie 'netstat' jest kluczowym narzędziem w systemach operacyjnych Windows, służącym do monitorowania statystyk protokołów TCP/IP oraz aktualnych połączeń sieciowych. Umożliwia ono wyświetlenie listy aktywnych połączeń, portów nasłuchujących, a także statystyk dotyczących protokołów, takich jak TCP i UDP. Dzięki temu administratorzy sieci mogą zidentyfikować aktywne połączenia, sprawdzić, które aplikacje są powiązane z danymi połączeniami oraz zdiagnozować problemy związane z działaniem sieci. Na przykład, użycie komendy 'netstat -an' wyświetli wszystkie połączenia oraz porty w stanie nasłuchu, co może być niezwykle przydatne w przypadku podejrzenia nieautoryzowanego dostępu do systemu. W kontekście dobrych praktyk, regularne sprawdzanie statystyk sieciowych za pomocą 'netstat' może pomóc w wykrywaniu potencjalnych zagrożeń i utrzymaniu bezpieczeństwa sieci. Ponadto, narzędzie to jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się bezpieczeństwem, które podkreślają istotę monitorowania ruchu sieciowego jako kluczowego elementu zarządzania bezpieczeństwem IT.

Pytanie 30

Który z zapisów adresu IPv4 z maską jest niepoprawny?

A. 100.0.0.0/8
B. 18.4.0.0, maska 255.0.0.0
C. 16.1.1.1/5
D. 192.168.0.1, maska 255.250.255.0
Zapis adresu IPv4 192.168.0.1 z maską 255.250.255.0 jest nieprawidłowy ze względu na to, że maska podsieci nie jest zgodna z konwencjami adresowania. Maska 255.250.255.0 nie tworzy poprawnego podziału sieci, ponieważ jej reprezentacja binarna zawiera '0' w środkowej części, co wskazuje na nieciągłość w maskowaniu. W praktyce oznacza to, że nie można efektywnie wydzielić podsieci i przypisać adresów IP bez ryzyka konfliktów. Zgodnie z zasadami CIDR (Classless Inter-Domain Routing), maski muszą być w postaci ciągłej serii '1' w części sieciowej, a następnie '0' w części hosta. Przykładem poprawnej maski dla danego adresu IP może być 255.255.255.0, co pozwala na utworzenie 256 adresów w sieci lokalnej. W kontekście praktycznym, prawidłowe maskowanie jest kluczowe dla efektywnego zarządzania adresami IP oraz zapewnienia odpowiedniej komunikacji w sieci.

Pytanie 31

Technika określana jako rytownictwo dotyczy zasady funkcjonowania plotera

A. tnącego
B. grawerującego
C. laserowego
D. solwentowego
Rytownictwo to technika, która odnosi się do procesu grawerowania, polegającego na wycinaniu lub rysowaniu wzorów na różnych materiałach. W kontekście ploterów grawerujących, rytownictwo wykorzystuje precyzyjne ruchy głowicy grawerującej, która usuwając materiał, tworzy pożądany wzór. Przykłady zastosowania rytownictwa obejmują personalizację przedmiotów, takich jak trofea, odznaki czy pamiątki, a także produkcję elementów dekoracyjnych w branży rzemieślniczej. W branży reklamowej grawerowanie jest często wykorzystywane do tworzenia tabliczek informacyjnych oraz znaków. Warto również zwrócić uwagę, że grawerowanie laserowe, które jest jedną z metod grawerowania, oferuje jeszcze większą precyzję i możliwości w tworzeniu skomplikowanych wzorów. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie jakości i precyzji w procesach grawerowania, co czyni tę technikę niezwykle istotną w produkcji przemysłowej oraz w rzemiośle artystycznym.

Pytanie 32

Czym jest kopia różnicowa?

A. kopiowaniem tylko plików, które powstały od ostatniej kopii pełnej
B. kopiowaniem jedynie tych plików, które zostały stworzone lub zmodyfikowane od momentu wykonania ostatniej kopii pełnej
C. kopiowaniem jedynie tej części plików, która została dodana od momentu stworzenia ostatniej kopii pełnej
D. kopiowaniem wyłącznie plików, które zostały zmienione od utworzenia ostatniej kopii pełnej
Kopia różnicowa polega na kopiowaniu plików, które zostały utworzone lub zmienione od czasu ostatniej pełnej kopii zapasowej. To podejście ma kluczowe znaczenie w zarządzaniu danymi, ponieważ pozwala na oszczędność czasu i miejsca na dysku, eliminując potrzebę wielokrotnego kopiowania tych samych danych. W praktyce, po wykonaniu pełnej kopii zapasowej, system śledzi zmiany dokonywane w plikach, co umożliwia późniejsze zidentyfikowanie tych, które wymagają aktualizacji. Na przykład, jeśli pełna kopia zapasowa została wykonana w poniedziałek, a użytkownik dodał nowe pliki oraz zmodyfikował istniejące w ciągu tygodnia, to w sobotę kopia różnicowa obejmie tylko te pliki, które zostały zmienione lub dodane od poniedziałku. Taki model pozwala na szybkie przywracanie danych: w przypadku utraty informacji, wystarczy przywrócić najnowszą pełną kopię i stosować kolejne kopie różnicowe. Warto zaznaczyć, że standardy dotyczące kopii zapasowych, takie jak ISO 27001, podkreślają znaczenie regularnych kopi zapasowych, aby zapewnić integralność i dostępność danych.

Pytanie 33

W systemie Windows, gdzie należy ustalić wymagania dotyczące złożoności hasła?

A. w panelu sterowania
B. w BIOS-ie
C. w autostarcie
D. w zasadach zabezpieczeń lokalnych
Wymagania dotyczące złożoności haseł w Windows ustalasz w zasadach zabezpieczeń lokalnych, które znajdziesz w narzędziu 'Zasady zabezpieczeń lokalnych' (z ang. secpol.msc). To narzędzie umożliwia administratorom definiowanie różnych zasad dotyczących bezpieczeństwa, w tym haseł. Przykładowo, możesz ustawić, że hasła muszą zawierać duże litery, cyfry i znaki specjalne. To naprawdę dobra praktyka, bo zwiększa bezpieczeństwo danych użytkowników. W kontekście regulacji jak RODO czy HIPAA ważne jest, żeby te zasady były dobrze skonfigurowane, aby chronić dane osobowe. Dobrze przemyślane zasady zabezpieczeń lokalnych mogą znacznie zmniejszyć ryzyko naruszenia bezpieczeństwa w organizacji, co w efekcie podnosi ogólny poziom zabezpieczeń systemu operacyjnego.

Pytanie 34

Jakie protokoły są używane w komunikacji między hostem a serwerem WWW po wpisaniu URL w przeglądarkę internetową hosta?

A. HTTP, ICMP, IP
B. HTTP, TCP, IP
C. HTTP, UDP, IP
D. FTP, UDP, IP
Odpowiedź HTTP, TCP, IP jest prawidłowa, ponieważ te protokoły są kluczowymi elementami komunikacji między hostem a serwerem WWW. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) to protokół aplikacji, który definiuje zasady przesyłania danych przez sieć. Umożliwia on przeglądarkom internetowym żądanie zasobów z serwerów WWW, takich jak strony internetowe, obrazy czy pliki. TCP (Transmission Control Protocol) działa na poziomie transportowym, zapewniając niezawodną komunikację poprzez segmentację danych, kontrolę przepływu oraz zapewnienie, że wszystkie pakiety dotrą do miejsca przeznaczenia w odpowiedniej kolejności. IP (Internet Protocol) to protokół sieciowy odpowiedzialny za adresowanie i przesyłanie pakietów w sieci. W praktyce, gdy użytkownik wpisuje adres URL w przeglądarce, przeglądarka wysyła żądanie HTTP do serwera, wykorzystując TCP do zarządzania sesją komunikacyjną, a IP do przesyłania danych przez różne sieci. Zrozumienie tych protokołów jest niezbędne dla każdego, kto pracuje w obszarze technologii internetowych, ponieważ ich efektywne wykorzystanie jest podstawą działania aplikacji webowych oraz usług internetowych.

Pytanie 35

Jakie połączenie bezprzewodowe należy zastosować, aby mysz mogła komunikować się z komputerem?

A. RS 232
B. DVI
C. Bluetooth
D. IEEE_1284
Bluetooth jest bezprzewodowym standardem komunikacyjnym, który umożliwia przesyłanie danych na krótkie odległości, co czyni go idealnym do łączenia urządzeń takich jak myszki komputerowe z komputerem. Dzięki technologii Bluetooth, urządzenia mogą komunikować się ze sobą bez potrzeby stosowania kabli, co zapewnia większą wygodę i mobilność użytkownikowi. Przykładem zastosowania Bluetooth jest połączenie bezprzewodowej myszki z laptopem – wystarczy aktywować Bluetooth w systemie operacyjnym, a następnie sparować urządzenie. Bluetooth działa na częstotliwości 2,4 GHz, co jest standardem w branży, a jego zasięg zwykle wynosi do 10 metrów. Warto również wspomnieć o różnych wersjach Bluetooth, takich jak Bluetooth 5.0, które oferuje większe prędkości transferu danych oraz lepszą efektywność energetyczną. W praktyce, korzystanie z Bluetooth w codziennych zastosowaniach komputerowych stało się powszechne, co potwierdzają liczne urządzenia peryferyjne, które wspierają ten standard. Dobrą praktyką przy korzystaniu z Bluetooth jest również stosowanie szyfrowania, co zapewnia bezpieczeństwo przesyłanych danych.

Pytanie 36

Podczas skanowania reprodukcji obrazu z magazynu, na skanie pojawiły się regularne wzory, zwane morą. Jaką funkcję skanera należy zastosować, aby pozbyć się mory?

A. Rozdzielczości interpolowanej
B. Korekcji Gamma
C. Skanowania według krzywej tonalnej
D. Odrastrowywania
Odpowiedzi, które podałeś, jak korekcja gamma, rozdzielczość interpolowana czy skanowanie według krzywej tonalnej, niestety nie są dobre do eliminacji efektu mori. Korekcja gamma to sprawa związana z jasnością i kontrastem obrazu, a nie z rozwiązywaniem problemów z nakładającymi się wzorami. To może poprawić widoczność detali, ale nie pomoże w przypadku strukturalnych problemów, jak mora. Rozdzielczość interpolowana to wypełnianie brakujących pikseli, co często prowadzi do rozmycia szczegółów, a w skanowaniu reprodukcji, gdzie detale są najważniejsze, to może wręcz pogorszyć jakość. A to skanowanie według krzywej tonalnej to po prostu manipulowanie tonami, co poprawia kontrast, ale nie ma nic wspólnego z usuwaniem wzorów mori. Fajnie jest znać różne techniki edycyjne, ale trzeba wiedzieć, że nie wszystkie mogą rozwiązać każdy problem z jakością obrazu. To zrozumienie funkcji skanera i ich zastosowań jest kluczowe, żeby osiągnąć dobre wyniki.

Pytanie 37

Jaką liczbę warstw określa model ISO/OSI?

A. 3
B. 5
C. 7
D. 9
Model ISO/OSI to naprawdę podstawowa rzecz, jaką trzeba znać w sieciach komputerowych. Obejmuje on siedem warstw, każda z nich ma swoje zadanie. Mamy tu warstwę fizyczną, która przesyła bity, potem łącza danych, sieciową, transportową, sesji, prezentacji i na końcu aplikacji. Dobrze jest zrozumieć, jak te warstwy działają, bo każda z nich ma swoje miejsce i rolę. Na przykład warstwa aplikacji to ta, z którą użytkownicy bezpośrednio pracują, a warstwa transportowa dba o przesyłanie danych. Bez znajomości tych warstw, ciężko byłoby poradzić sobie z problemami w sieci. To trochę jak z budowaniem domu – nie można ignorować fundamentów, jeśli chcemy, żeby całość stała. A model OSI jest właśnie takim fundamentem dla przyszłych inżynierów sieciowych.

Pytanie 38

Element na karcie graficznej, który ma za zadanie przekształcenie cyfrowego sygnału wytwarzanego przez kartę na analogowy sygnał, zdolny do wyświetlenia na monitorze to

A. RAMDAC
B. głowica FM
C. multiplekser
D. RAMBUS
Odpowiedź RAMDAC (RAM Digital-to-Analog Converter) jest poprawna, ponieważ ten układ jest odpowiedzialny za konwersję cyfrowego sygnału graficznego generowanego przez kartę graficzną na analogowy sygnał wideo, który może być wyświetlany przez monitor. RAMDAC odgrywa kluczową rolę w procesie renderowania obrazu, umożliwiając wyświetlanie grafiki w wysokiej jakości na monitorach analogowych, takich jak CRT. Dzięki RAMDAC, informacje o kolorach i pikselach są przetwarzane i przekształcane w sygnały analogowe, co pozwala na prawidłowe wyświetlenie obrazu. W praktyce zastosowanie RAMDAC jest szczególnie istotne w starszych systemach komputerowych, gdzie monitory analogowe były standardem. Chociaż dzisiejsze technologie przechodzą na cyfrowe interfejsy, takich jak HDMI czy DisplayPort, zrozumienie funkcji RAMDAC jest ważne dla osób interesujących się historią rozwoju technologii graficznych oraz dla tych, którzy pracują z różnorodnymi rozwiązaniami wyświetlania obrazu. Warto również zauważyć, że zrozumienie procesów konwersji sygnału jest fundamentem dla wielu zastosowań w branży technologicznej, w tym w inżynierii oprogramowania oraz projektowaniu systemów wideo.

Pytanie 39

Jakie urządzenie należy wykorzystać do zestawienia komputerów w sieci przewodowej o strukturze gwiazdy?

A. punkt dostępowy
B. router
C. regenerator
D. przełącznik (switch)
Przełącznik (switch) jest urządzeniem sieciowym, które działa na poziomie warstwy drugiej modelu OSI, czyli warstwy łącza danych. Jego głównym zadaniem jest przekazywanie ramek danych pomiędzy urządzeniami znajdującymi się w tej samej sieci lokalnej. W topologii gwiazdy wszystkie komputery są połączone z centralnym urządzeniem, którym najczęściej jest właśnie przełącznik. W tej konfiguracji, gdy jeden komputer wysyła dane, przełącznik odbiera te dane i przesyła je tylko do odpowiedniego odbiorcy, co minimalizuje obciążenie sieci. Przełączniki są szeroko stosowane w nowoczesnych środowiskach biurowych, gdzie wielu użytkowników wymaga dostępu do zasobów sieciowych. Ich zastosowanie pozwala na łatwe rozbudowywanie sieci, gdyż wystarczy dodać nowe urządzenia do przełącznika, a nie do każdego z komputerów. Przełączniki wspierają także technologie VLAN (Virtual Local Area Network), co umożliwia segmentację sieci w celu zwiększenia bezpieczeństwa i wydajności. W praktyce stosowanie przełączników jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania sieci, co pozwala na osiągnięcie wysokiej wydajności i niezawodności całej infrastruktury.

Pytanie 40

Jakie z podanych urządzeń stanowi część jednostki centralnej?

A. Klawiatura PS/2
B. Monitor LCD
C. Modem PCI
D. Mysz USB
Wybór klawiatury PS/2, monitora LCD lub myszy USB jako elementów jednostki centralnej wynika z częstych nieporozumień dotyczących definicji komponentów komputerowych. Klawiatura PS/2 i mysz USB to urządzenia peryferyjne, które służą do interakcji z komputerem, ale nie są częścią jednostki centralnej. Klawiatury i myszy są używane do wprowadzania danych i sterowania, a ich funkcja nie obejmuje przetwarzania informacji wewnątrz komputera. Monitor LCD działa zupełnie inaczej, jako urządzenie wyjściowe, które wizualizuje dane przetwarzane przez komputer, a tym samym również nie jest częścią jednostki centralnej. Zrozumienie różnicy między komponentami wewnętrznymi a zewnętrznymi jest kluczowe w kontekście budowy i funkcjonowania komputerów. Często pojawia się mylne przekonanie, że wszystkie urządzenia podłączone do komputera są integralną częścią jego architektury, co prowadzi do błędnych wniosków. Właściwa klasyfikacja komponentów jest niezbędna dla efektywnego rozwiązywania problemów, modernizacji sprzętu oraz działania w zgodzie z najlepszymi praktykami branżowymi.