Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik budownictwa
- Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
- Data rozpoczęcia: 7 czerwca 2025 05:56
- Data zakończenia: 7 czerwca 2025 06:14
Egzamin zdany!
Wynik: 28/40 punktów (70,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 3
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 4
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 5
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 6
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 7
Aby zbudować murowane ścianki działowe o grubości do 12 cm i jak najmniejszym ciężarze objętościowym, należy zastosować cegłę
A. silikatową pełną
B. klinkierową
C. ceramicznej pełnej
D. dziurawki
Wybór cegły silikatowej pełnej do budowy murowanych ścianek działowych nie jest optymalny, ponieważ te cegły, pomimo swojej wysokiej wytrzymałości, charakteryzują się dużym ciężarem objętościowym. W praktyce oznacza to, że ściany wykonane z tego materiału będą miały znaczący wpływ na obciążenie całej konstrukcji budynku, co może prowadzić do problemów z fundamentami. Z kolei cegła klinkierowa, mimo że estetyczna i bardzo trwała, jest zbyt ciężka oraz kosztowna do stosowania w konstrukcjach działowych, gdzie kluczowym czynnikiem są parametry ciężaru oraz kosztów. Cegła ceramiczna pełna również nie jest odpowiednia ze względu na swoją gęstość, co negatywnie wpływa na obciążenia statyczne. W kontekście budowlanym, typowe błędy myślowe obejmują mylenie zastosowań materiałów budowlanych; niektóre cegły, chociaż wytrzymałe, nie nadają się do lekkich konstrukcji działowych. Właściwe podejście do projektowania wymaga analizy wszystkich właściwości materiałów, a nie tylko ich wytrzymałości, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnych efektów w budownictwie.
Pytanie 8
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 9
W kolejnych warstwach w wiązaniu kowadełkowym jakie powinno być przesunięcie spoin pionowych?
A. 1/2 cegły
B. 1/4 cegły
C. 1/3 cegły
D. 2/3 cegły
Stosowanie przesunięcia spoin pionowych w wiązaniu kowadełkowym, które wynosi inne wartości niż 1/4 cegły, prowadzi do wielu niekorzystnych skutków. Przesunięcia takie jak 1/3, 1/2 czy 2/3 cegły mogą powodować powstawanie słabych miejsc w konstrukcji, co w konsekwencji może prowadzić do osłabienia jej integralności. Gdy spoiny są przesunięte zbyt blisko siebie, może dojść do powstawania linii słabości, co zwiększa ryzyko pęknięć oraz osiadania budynku. W praktyce, błędne podejście do przesunięcia spoin może wynikać z nieznajomości zasad projektowania, co może prowadzić do poważnych problemów podczas realizacji projektu budowlanego. Na przykład przesunięcie 1/2 cegły w pionie może skutkować niewłaściwym przenoszeniem obciążeń, a w dłuższym okresie użytkowania prowadzić do uszkodzeń muru. Warto również zauważyć, że nieprzestrzeganie standardów przesunięcia może wpływać negatywnie na właściwości cieplne i akustyczne budynku, co jest szczególnie istotne w kontekście współczesnych wymagań dotyczących komfortu mieszkańców. Dlatego kluczowe jest, aby w praktyce budowlanej stosować się do sprawdzonych praktyk i norm, które zalecają określone przesunięcia, aby zapewnić trwałość oraz bezpieczeństwo konstrukcji.
Pytanie 10
Na podstawie fragmentu instrukcji producenta oblicz, ile bloczków gazobetonowych o wymiarach
240×240×590 mm potrzeba do wymurowania trzech ścian grubości 24 cm, długości 12 m i wysokości 4,5 m każda.
| Fragment instrukcji producenta | |
|---|---|
| Zużycie bloczków gazobetonowych | |
| Wymiary bloczków [mm] | Zużycie [szt./m²] |
| 240×240×590 | 7 |
| 120×240×590 | |
A. 2268 sztuk.
B. 1134 sztuk.
C. 378 sztuk.
D. 756 sztuk.
Fajnie, że wybrałeś 1134 bloczki gazobetonowe. To odpowiednia liczba, a żeby do tego dojść, trzeba było dobrze policzyć. Zaczynamy od obliczenia powierzchni jednej ściany. Mamy 12 m na 4,5 m, co daje nam 54 m². Potem bierzemy pod uwagę, że robimy trzy ściany, więc całkowita powierzchnia to 162 m². Aż się prosi, żeby policzyć, ile bloczków potrzeba na każdy metr kwadratowy – w tym przypadku to 7. Przemnażając, dostajemy 1134 bloczki. To bardzo ważna wiedza w budownictwie, bo dokładne obliczenia pozwalają oszacować materiały, co wpływa na koszty i czas budowy. Warto znać takie zasady, bo dobrze przeprowadzona kalkulacja zwiększa efektywność i pozwala lepiej zarządzać zasobami.
Pytanie 11
Określona stawka robocizny za 1 m2wykonania tynku maszynowego cementowo-wapiennego wynosi 20 zł, natomiast koszt materiałów to 15 zł/ m2. Oblicz całkowity wydatek na tynkowanie 300 m2ścian?
A. 10 500 zł
B. 6 000 zł
C. 4 500 zł
D. 15 000 zł
Aby obliczyć całkowity koszt tynkowania 300 m² ścian, należy uwzględnić zarówno stawkę robocizny, jak i koszt materiału. Stawka robocizny za 1 m² wynosi 20 zł, co w przypadku 300 m² daje 300 m² * 20 zł/m² = 6000 zł. Koszt materiału wynosi 15 zł za m², co dla 300 m² daje 300 m² * 15 zł/m² = 4500 zł. Sumując te dwa koszty, otrzymujemy całkowity koszt tynkowania: 6000 zł + 4500 zł = 10500 zł. Taki sposób obliczeń jest zgodny z praktykami budowlanymi, gdzie często dzieli się koszty na robociznę i materiały. Wiedza o tym, jak obliczać całkowite koszty projektów budowlanych, jest niezwykle ważna dla planowania budżetu oraz negocjacji z podwykonawcami. Pozwala to na precyzyjne oszacowanie wydatków oraz optymalizację kosztów, co jest kluczowe w branży budowlanej.
Pytanie 12
Jakie są zasady bezpiecznej rozbiórki muru według przepisów?
A. Mur należy rozbierać warstwami od góry do dołu, a cegły spuszczać zsypem
B. Mur należy rozbierać w pionowych pasach, a odzyskane cegły układać na stropie
C. Mur o wysokości kondygnacji należy przewrócić na strop, a pokruszone materiały spuszczać specjalną rynną
D. Pas muru o wysokości do 50 cm należy podciąć, a pokruszone fragmenty spuszczać za pomocą suwnicy pochyłej
Rozbiórka ściany warstwami od góry do podłogi jest najbezpieczniejszą i najbardziej zalecaną metodą, ponieważ minimalizuje ryzyko upadku materiałów i zapewnia lepszą kontrolę nad procesem demontażu. Pracownicy mogą od razu usuwać każdą warstwę, co pozwala na dokładne sprawdzenie struktury podczerwonej, eliminując ryzyko zawalenia się niekontrolowanych fragmentów. Zsyp do transportu cegieł dalej obniża ryzyko - umożliwia bezpieczne usuwanie materiałów bez potrzeby ich przenoszenia w sposób ręczny, co z kolei ogranicza ryzyko kontuzji. Tego typu technika jest zgodna z normami BHP i praktykami inżynieryjnymi, które zalecają ograniczenie kontaktu pracowników z opadającymi materiałami. Przykłady zastosowania tej metody można znaleźć w projektach renowacyjnych, gdzie kluczowe jest zachowanie bezpieczeństwa oraz ograniczenie uszkodzenia istniejącej struktury budynku, co jest szczególnie istotne w obszarach miejskich z gęstą zabudową.
Pytanie 13
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 14
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 15
Na podstawie fragmentu instrukcji producenta oblicz, ile kilogramów zaprawy murarskiej potrzeba do wymurowania jednej ściany grubości 25 cm, długości 12 m i wysokości 3 m.
| Fragment instrukcji producenta | |
|---|---|
| Grubość ściany z cegły pełnej | Zużycie suchej zaprawy [kg/m²] |
| ½ cegły | ok. 40 |
| 1 cegła | ok. 100 |
A. ok. 360 kg
B. ok. 900 kg
C. ok. 3600 kg
D. ok. 1440 kg
Aby obliczyć ilość zaprawy murarskiej potrzebnej do wymurowania ściany, kluczowe jest zrozumienie, jak oblicza się zapotrzebowanie na materiały budowlane. W tym przypadku zaczynamy od obliczenia powierzchni ściany, która wynosi 36 m² (długość 12 m x wysokość 3 m). Następnie, zgodnie z danymi producenta, zużycie zaprawy murarskiej dla ściany o grubości jednej cegły wynosi około 100 kg/m². Po pomnożeniu tych dwóch wartości (36 m² x 100 kg/m²) otrzymujemy 3600 kg zaprawy potrzebnej do postawienia ściany. Tego typu obliczenia są kluczowe w praktyce budowlanej, gdyż pozwalają na dokładne oszacowanie kosztów materiałów oraz uniknięcie ich niedoboru w trakcie budowy. Ponadto, znajomość standardów zużycia materiałów budowlanych jest niezwykle ważna, aby utrzymać wysoką jakość wykonania oraz zgodność z wymaganiami technicznymi i normami budowlanymi.
Pytanie 16
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 17
W czasie intensywnych upałów cegłę ceramiczną pełną należy przed wykorzystaniem do murowania
A. nakryć plandeką
B. zagruntować gruntownikiem
C. zamoczyć w wodzie
D. zgromadzić pod zadaszeniem
Zamoczenie cegły ceramicznej pełnej w wodzie przed jej użyciem do murowania jest kluczowym krokiem, szczególnie podczas upalnych dni. Cegły ceramiczne mają tendencję do absorbowania wilgoci z zaprawy murarskiej, co może prowadzić do tzw. 'wyciągania wody' z zaprawy, a tym samym do osłabienia jej właściwości wiążących. W wyniku tego proces murowania może być mniej skuteczny, a struktura muru może być osłabiona. Poprzez wcześniejsze zamoczenie cegły, zmniejszamy ryzyko nadmiernego wchłaniania wody z zaprawy, co pozwala na uzyskanie optymalnego połączenia między cegłami a zaprawą. W praktyce, stosując tę metodę, można również uniknąć pęknięć i innych uszkodzeń strukturalnych, które mogą wystąpić w wyniku nadmiernego wysychania na skutek wysokich temperatur. Dobrą praktyką jest zamoczenie cegły na co najmniej 30 minut przed rozpoczęciem murowania, co zapewni odpowiednią wilgotność cegły oraz zaprawy, co skutkuje mocniejszym i bardziej trwałym murem.
Pytanie 18
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 19
Skoro z 400 kg cementu, 1 m3 piasku oraz 240 l wody uzyskuje się 1 m3 zaprawy cementowej, to ile materiałów należy przygotować na jedną betoniarkę o pojemności 250 l?
A. 200 kg cementu, 0,50 m3 piasku, 120 l wody
B. 100 kg cementu, 0,25 m3 piasku, 60 l wody
C. 100 kg cementu, 0,50 m3 piasku, 120 l wody
D. 300 kg cementu, 0,70 m3 piasku, 180 l wody
Odpowiedź 100 kg cementu, 0,25 m3 piasku oraz 60 l wody jest poprawna, ponieważ odpowiednio przelicza składniki zaprawy cementowej z jednostek na objętość betoniarki o pojemności 250 l. Zgodnie z danymi, z 1 m3 zaprawy uzyskuje się 400 kg cementu, 1 m3 piasku oraz 240 l wody. Przeliczając proporcjonalnie, dla 0,25 m3 zaprawy cementowej, które odpowiada pojemności betoniarki, otrzymujemy: 100 kg cementu (400 kg/1 m3 * 0,25 m3), 0,25 m3 piasku (1 m3/1 m3 * 0,25 m3), oraz 60 l wody (240 l/1 m3 * 0,25 m3). Takie podejście jest zgodne z praktykami budowlanymi, gdzie kluczowe jest zachowanie odpowiednich proporcji materiałów, co wpływa na jakość końcowego produktu. Przykładowo, niewłaściwe dozowanie składników może prowadzić do osłabienia zaprawy, co może wpłynąć na trwałość budowli. Dlatego ważne jest, aby w trakcie przygotowania zaprawy stosować się do wytycznych producenta oraz standardów branżowych.
Pytanie 20
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 21
Zgodnie z wskazówkami producenta, zużycie gotowej mieszanki tynkarskiej do nałożenia tynku o grubości 15 mm wynosi 19,5 kg/m2. Ile worków po 30 kilogramów tej mieszanki jest potrzebnych do pokrycia powierzchni 150 m2 tym tynkiem?
A. 98 worków
B. 225 worków
C. 147 worków
D. 75 worków
Odpowiedź 98 worków jest poprawna, ponieważ aby obliczyć całkowite zużycie zaprawy tynkarskiej do wykonania tynku na powierzchni 150 m², należy pomnożyć zużycie na metr kwadratowy przez całkowitą powierzchnię. W tym przypadku, zużycie wynosi 19,5 kg/m², co daje 19,5 kg/m² * 150 m² = 2925 kg. Następnie, aby obliczyć liczbę worków zaprawy potrzebnych do zakupu, należy podzielić całkowite zapotrzebowanie na kilogramy przez wagę jednego worka. Przy masie worka wynoszącej 30 kg, obliczenie wygląda następująco: 2925 kg / 30 kg/worek = 97,5 worków. Ostatecznie, zaokrąglając w górę, potrzebujemy 98 worków. Takie obliczenia są istotne w praktyce budowlanej, ponieważ precyzyjne szacowanie materiałów pozwala uniknąć niedoborów oraz nadmiaru, co z kolei przekłada się na efektywność kosztową i terminowość realizacji projektów budowlanych. Wykorzystanie standardów kalkulacyjnych w branży budowlanej, takich jak normy PN-EN, wspiera dokładność tego procesu.
Pytanie 22
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 23
Gdy na powierzchni tynku występują liczne oznaki po przeprowadzonych naprawach związanych z pęknięciami, co powinno się zrobić?
A. pokryć powierzchnię siatką stalową i wykonać gładź
B. pokryć powierzchnię siatką z tworzywa sztucznego i wykonać gładź
C. pomalować całą powierzchnię białą farbą
D. położyć na powierzchni nową gładź
Pomalowanie całej powierzchni białą farbą może wydawać się prostym rozwiązaniem, jednak nie jest to właściwa metoda w przypadku powierzchni z widocznymi uszkodzeniami. Malowanie nie rozwiązuje problemu pęknięć, a jedynie maskuje je, co prowadzi do pogorszenia stanu technicznego tynku w dłuższym okresie. Podobnie, pokrycie powierzchni siatką stalową jest niewłaściwe, ponieważ stal nie jest odporna na korozję w warunkach wilgotności, co może prowadzić do powstawania rdzy i dalszego uszkodzenia tynku. Siatki stalowe są stosowane w innych kontekstach budowlanych, ale nie w przypadku gładzi, gdzie preferencje kierują się ku siatkom z tworzywa sztucznego z uwagi na ich właściwości elastyczne i odporność na czynniki atmosferyczne. Położenie nowej gładzi na starszej, uszkodzonej powierzchni bez wcześniejszego wzmocnienia nie przyniesie oczekiwanych rezultatów, ponieważ nowa warstwa gładzi przyspieszy degradację istniejącego tynku, a pęknięcia mogą się powtórzyć. Takie podejście często wynika z błędnego przeświadczenia, że wystarczy jedynie odświeżyć wierzchnią warstwę, co jest niezgodne z zasadami trwałej renowacji. Skuteczność naprawy wynika przede wszystkim z właściwego przygotowania podłoża, co jest kluczowym etapem w pracy z tynkami.
Pytanie 24
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 25
Jak powinno się przygotować podłoże z cegły rozbiórkowej do tynkowania, jeżeli jest zabrudzone sadzą i tłuszczem?
A. Umyć wodą z detergentem
B. Wyczyścić szczotką, a następnie spłukać wodą
C. Nałożyć warstwę folii w płynie
D. Zeszkrobać papierem ściernym
Odpowiedź 'Zmyć wodą z detergentem' jest prawidłowa, ponieważ skutecznie usuwa zanieczyszczenia, takie jak sadza i tłuszcz, które mogą negatywnie wpływać na przyczepność tynku do podłoża. W procesie przygotowania podłoża z cegły rozbiórkowej, należy zwrócić szczególną uwagę na jego czystość, ponieważ wszelkie zanieczyszczenia mogą prowadzić do odspajania się tynku w przyszłości. Użycie detergentów jest powszechną praktyką, ponieważ ich właściwości emulgujące pomagają w rozkładzie tłuszczu, co ułatwia usunięcie zabrudzeń. Po umyciu powierzchni za pomocą wody z detergentem, zaleca się spłukanie jej czystą wodą, aby usunąć wszelkie resztki chemikaliów. Warto również pamiętać, że niektóre standardy budowlane zalecają wykonanie testu przyczepności tynku na małym fragmencie podłoża po jego przygotowaniu. Takie podejście pomoże upewnić się, że powierzchnia jest odpowiednio przygotowana, co zapewni długotrwałość i estetykę wykonanego tynku.
Pytanie 26
Główne komponenty mieszanki betonowej do produkcji betonu standardowego to cement i woda oraz
A. piasek i żwir
B. piasek i wapno
C. popiół i keramzyt
D. popiół i wapno
Beton zwykły powstaje z kilku kluczowych składników: cementu, wody, piasku i żwiru. Te elementy razem tworzą mieszankę, która ma odpowiednie właściwości mechaniczne. Cement działa jak spoiwo, a woda wprowadza reakcję hydratacji. Piasek i żwir są ważne, bo nadają betonu odpowiednią strukturę oraz wytrzymałość. W praktyce, dobór tych składników w odpowiednich proporcjach jest mega ważny, żeby beton miał dobre parametry, takie jak odporność na ściskanie czy warunki atmosferyczne. W budowlance mamy normy, jak PN-EN 206, które mówią, jak powinny wyglądać składniki mieszanki, żeby wszystko było wysokiej jakości i bezpieczne.
Pytanie 27
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 28
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
Keramzyt to lekkie materiały budowlane, wykorzystywane do wytwarzania zapraw
A. kwasoodpornych
B. szamotowych
C. krzemionkowych
D. ciepłochronnych
Wybór odpowiedzi dotyczących zapraw szamotowych, krzemionkowych czy kwasoodpornych nie jest uzasadniony w kontekście właściwości keramzytu. Zaprawy szamotowe są stosowane głównie w budowie pieców i kominków, gdzie kluczowe są ich właściwości ogniotrwałe, co nie ma związku z lekkim kruszywem, jakim jest keramzyt. Z kolei zaprawy krzemionkowe, charakteryzujące się dużą odpornością na działanie wysokich temperatur, są dedykowane dla struktur wymagających specyficznych właściwości termicznych, co nie odpowiada funkcji izolacyjnej, jaką pełni keramzyt. Odpowiedzi wskazujące na zaprawy kwasoodporne są równie nietrafione, gdyż te materiały mają zastosowanie w warunkach, gdzie występuje kontakt z agresywnymi chemikaliami, a nie w kontekście właściwości cieplnych. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, obejmują mylenie właściwości materiałów budowlanych oraz ich zastosowania w różnych kontekstach. Ważne jest zrozumienie, że wybór materiałów budowlanych powinien być oparty na ich specyficznych zastosowaniach oraz wymaganiach projektowych, co potwierdzają standardy branżowe oraz dobre praktyki inżynieryjne.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
Jaką ilość zaprawy należy nabyć do zbudowania ścian o grubości ½ cegły oraz powierzchni 28 m2, przy założeniu, że zużycie wskazane przez producenta wynosi 35 kg zaprawy na 1 m2 ściany tej grubości?
A. 980 kg
B. 490 kg
C. 490 m2
D. 980 m2
Aby obliczyć, ile zaprawy potrzebujemy do wymurowania ścian o powierzchni 28 m² i grubości ½ cegły, musimy pomnożyć zużycie zaprawy przez powierzchnię. Producent podaje, że na 1 m² ściany o tej grubości potrzebne jest 35 kg zaprawy. Zatem, dla 28 m² obliczenia będą wyglądać następująco: 28 m² * 35 kg/m² = 980 kg. To oznacza, że do wykonania tego zadania musimy zakupić 980 kg zaprawy. W praktyce, znajomość zużycia materiałów budowlanych na jednostkę powierzchni jest kluczowa dla prawidłowego planowania budowy. Umożliwia to nie tylko skuteczne zarządzanie kosztami, ale także minimalizowanie odpadów materiałowych. Dobrą praktyką jest zawsze uwzględnienie dodatkowego zapasu zaprawy, aby pokryć ewentualne straty podczas transportu oraz nieprzewidziane okoliczności na budowie, takie jak błędy w obliczeniach lub zmiany w planie budowy.
Pytanie 33
Cena realizacji 1 m2 tynku cementowo-wapiennego to 15,50 zł, natomiast przygotowanie 1 m2 podłoża pod tynk wymaga wydatku 7,70 zł. Oblicz całkowity koszt otynkowania ścian o łącznej powierzchni 250 m2.
A. 2 900,00 zł
B. 3 875,00 zł
C. 5 800,00 zł
D. 1 925,00 zł
Koszt otynkowania ścian o powierzchni 250 m² można obliczyć poprzez zsumowanie kosztów przygotowania podłoża oraz wykonania tynku. Przygotowanie podłoża pod tynk kosztuje 7,70 zł za m², co dla 250 m² daje 1 925,00 zł. Natomiast koszt wykonania tynku cementowo-wapiennego wynosi 15,50 zł za m², co dla tej samej powierzchni daje 3 875,00 zł. Suma tych dwóch kosztów to: 1 925,00 zł + 3 875,00 zł = 5 800,00 zł. Jest to poprawne podejście, ponieważ uwzględnia wszystkie etapy prac budowlanych, które są kluczowe w procesie otynkowania. W praktyce, takie wyliczenia są istotne dla budżetowania projektów budowlanych oraz dla zapewnienia, że wszystkie aspekty kosztowe są odpowiednio zaplanowane i zrealizowane zgodnie z obowiązującymi standardami branżowymi.
Pytanie 34
Na fundamentowej ścianie budynku przeprowadzono pionową izolację poprzez dwukrotne pokrycie ściany lepikiem asfaltowym. Jakiego rodzaju jest to izolacja?
A. termiczna
B. przeciwdrganiowa
C. akustyczna
D. przeciwwilgociowa
Wybrana przez Ciebie odpowiedź dotycząca izolacji przeciwdrganiowej jest raczej nietrafiona. Ta izolacja ma na celu amortyzowanie drgań mechanicznych, a nie stawianie czoła wodzie. Najczęściej stosuje się ją w budownictwie przemysłowym, gdzie pojawiają się wibracje od maszyn czy pojazdów. Izolacje akustyczne, chociaż też są ważne dla komfortu w budynku, skupiają się głównie na redukcji hałasu. Odnośnie izolacji termicznej, to ona z kolei służy do ograniczenia utraty ciepła i nie ma nic wspólnego z zabezpieczaniem fundamentów przed wodą gruntową. Często ludzie mylą różne typy izolacji i nie dostrzegają, że każdy typ ma swoje specyficzne funkcje i materiały, co jest dość istotne. Z mojego doświadczenia, zrozumienie tych różnic jest kluczowe, żeby w przyszłości uniknąć problemów, takich jak zawilgocenia czy uszkodzenia budynku.
Pytanie 35
Aby postawić ścianę z bloczków gazobetonowych, niezbędne jest użycie kielni oraz
A. spoinówki i poziomicy
B. sznurka murarskiego i cykliny
C. pacy i poziomicy
D. sznurka murarskiego i poziomicy
Odpowiedź sznurek murarski i poziomica jest poprawna, ponieważ te narzędzia są kluczowe w procesie murowania ścian z bloczków gazobetonowych. Sznurek murarski służy do oznaczania linii poziomej i pionowej, co jest niezbędne do zapewnienia prostoliniowości oraz równoległości ściany. Używając sznurka, można uniknąć błędów, które mogą wystąpić przy murowaniu 'na oko'. Poziomica natomiast pozwala na dokładne sprawdzenie, czy bloczki są ułożone w poziomie, co jest istotne dla stabilności całej konstrukcji. W praktyce, przed rozpoczęciem murowania, wyznacza się linię za pomocą sznurka, a następnie każdy bloczek należy kontrolować przy pomocy poziomicy. Warto dodać, że zgodnie z normami budowlanymi, poprawne ułożenie elementów murowych ma kluczowe znaczenie dla trwałości i bezpieczeństwa budowli. Bez tych narzędzi, ryzyko błędów konstrukcyjnych wzrasta, co może prowadzić do poważnych problemów w przyszłości, takich jak pęknięcia czy osiadanie ścian.
Pytanie 36
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 37
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 38
W jakiej lokalizacji należy umieścić izolację cieplną przegrody w budynku mieszkalnym?
A. na obydwu stronach przegrody
B. na tej stronie przegrody, gdzie przeważa niższa temperatura
C. po każdej stronie przegrody
D. na tej stronie przegrody, gdzie przeważa wyższa temperatura
Umieszczanie izolacji cieplnej przegrody budowlanej po stronie, gdzie panuje wyższa temperatura, jest podejściem, które nie tylko łamie zasady fizyki, ale także prowadzi do poważnych konsekwencji w kontekście efektywności energetycznej budynku. Izolacja ma na celu ograniczenie transferu ciepła, a umieszczanie jej w miejscu, gdzie temperatura jest wyższa, po prostu nie spełnia tego zadania. Tego rodzaju podejście wynika z nieporozumienia dotyczącego dynamiki cieplnej. Mylne jest przekonanie, że izolacja powinna być umieszczona tam, gdzie wydaje się, że ciepło jest „przechwytywane”; w rzeczywistości ciepło zawsze przepływa z obszaru o wyższej temperaturze do obszaru o niższej temperaturze. Umieszczając izolację w niewłaściwym miejscu, ryzykujemy nie tylko straty ciepła, ale także wzrost ryzyka kondensacji pary wodnej wewnątrz przegrody, co może prowadzić do powstawania pleśni oraz uszkodzeń konstrukcyjnych. Ponadto, zgodnie z normami budowlanymi, takim jak PN-EN 13370, istotne jest, aby izolacja była stosowana w sposób, który zapewnia optymalny komfort cieplny i minimalizuje zużycie energii. W rezultacie, umieszczanie izolacji w nieodpowiednich lokalizacjach, takich jak strona z wyższą temperaturą, jest nie tylko technicznie błędne, ale również ekonomicznie niekorzystne w dłuższej perspektywie.
Pytanie 39
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 40
Która z wymienionych metod łączenia dodatków podczas wytwarzania zaprawy cementowej jest błędna?
A. Ciecze należy rozpuścić w wodzie przed dodaniem do składników sypkich
B. Dodatki sypkie i nierozpuszczalne w wodzie trzeba wymieszać na sucho z cementem przed dodaniem do piasku
C. Dodatki suche i rozpuszczalne w wodzie powinny być stosowane w formie roztworów
D. Ciekłe należy połączyć z cementem przed wymieszaniem z piaskiem
Odpowiedź, że cieczy należy zmieszać z cementem przed zmieszaniem z piaskiem, jest poprawna, ponieważ ta metoda zapewnia lepsze rozprowadzenie dodatków w mieszance. Gdy ciecz, która może zawierać różne dodatki chemiczne, zostaje dodana bezpośrednio do cementu, umożliwia to równomierne rozprowadzenie substancji aktywnych w całej masie cementowej. Ta praktyka jest zgodna z normami branżowymi, które podkreślają znaczenie równomiernego wprowadzenia dodatków w celu uzyskania optymalnych właściwości zaprawy. Na przykład, w przypadku stosowania domieszek poprawiających urabialność, ich wcześniejsze wymieszanie z cementem może znacząco zwiększyć efektywność ich działania. Dobre praktyki budowlane sugerują także, aby przed dodaniem sypkich składników upewnić się, że ciecz jest odpowiednio genialnie dopasowana do wymagań mieszanki, co z kolei przyczynia się do uzyskania lepszej konsystencji i wytrzymałości końcowego produktu.