Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 13 kwietnia 2025 20:17
Data zakończenia: 13 kwietnia 2025 20:25

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wskaż wyróżniającą się cechę anatomiczną budowy prącia knura?

A. Prącie ma długość około 100 cm

B. Cewka moczowa otwiera się na końcu prącia

C. Wyrostek cewki moczowej jest delikatnie wystający

D. Prącie ma formę korkociągu

Prącie knura charakteryzuje się unikalnym kształtem korkociągu, co jest istotnym elementem jego budowy anatomicznej. Taki kształt sprzyja skutecznej inseminacji samic, umożliwiając lepsze dopasowanie do anatomii narządów rozrodczych lochy. Kształt prącia ma również znaczenie podczas kopulacji, ponieważ pozwala na efektywne umiejscowienie w cewce moczowej samicy. W praktyce, hodowcy świń muszą być świadomi tych różnic anatomicznych, aby właściwie ocenić kondycję zdrowotną zwierzęcia oraz jego zdolności reprodukcyjne. Właściwe zrozumienie budowy anatomicznej prącia knura jest także kluczowe w kontekście inseminacji sztucznej, gdzie precyzyjne umiejscowienie nasienia w drogach rodnych lochy ma istotny wpływ na efektywność rozrodu. Dodatkowo, wiedza na temat anatomicznych aspektów prącia knura jest istotna w kontekście diagnostyki weterynaryjnej, gdzie takie cechy mogą wskazywać na potencjalne problemy zdrowotne, które mogą wpłynąć na płodność.

Pytanie 2

Skąd pobiera się próbki do analizy w kierunku BSE?

A. z istoty szarej kory mózgowej

B. z rdzenia kręgowego

C. z rogów Ammona

D. z pnia mózgu

Wybór odpowiedzi dotyczącej rogów Ammona, rdzenia kręgowego lub istoty szarej kory mózgowej wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące anatomii i funkcji układu nerwowego. Rogi Ammona są częścią hipokampa, a ich główną rolą jest uczestniczenie w procesach pamięci i uczenia się. Nie mają one jednak związku z badaniami nad BSE i nie są odpowiednie do pobierania próbek w tym kontekście. Rdzeń kręgowy, z kolei, jest odpowiedzialny za przewodzenie sygnałów nerwowych między mózgiem a resztą ciała, ale nie jest miejscem, gdzie występują charakterystyczne zmiany patologiczne związane z BSE. Istota szara kory mózgowej, choć istotna dla przetwarzania informacji i wyższych funkcji poznawczych, nie jest lokalizacją, w której można skutecznie wykrywać zmiany wynikające z obecności prionów. Typowym błędem jest zakładanie, że każda część mózgu może być równie przydatna w diagnostyce chorób neurodegeneracyjnych, podczas gdy w rzeczywistości tylko specyficzne struktury, takie jak pień mózgu, są odpowiednie do analizy w przypadku BSE. Zrozumienie różnic między tymi strukturami oraz ich rolą w patogenezie chorób prionowych jest kluczowe dla skutecznej diagnostyki i leczenia.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Jakim hormonem kluczowym dla podtrzymania ciąży jest?

A. testosteron

B. oksytocyna

C. progesteron

D. prolaktyna

Progesteron jest kluczowym hormonem, który odgrywa fundamentalną rolę w utrzymaniu ciąży. Jest wydzielany głównie przez ciałko żółte w jajniku oraz w późniejszych etapach przez łożysko. Jego głównym zadaniem jest przygotowanie błony śluzowej macicy na przyjęcie zapłodnionej komórki jajowej poprzez zwiększenie grubości endometrium oraz tworzenie odpowiednich warunków dla implantacji zarodka. Progesteron hamuje także czynność skurczową macicy, co zapobiega przedwczesnym porodom. Dodatkowo, odpowiada za zmiany w organizmie kobiety, które są niezbędne do prawidłowego przebiegu ciąży, takie jak wzrost temperatury ciała oraz zmiany w metabolizmie. W praktyce, monitorowanie poziomu progesteronu jest istotnym elementem w diagnostyce i terapii problemów związanych z płodnością oraz w ocenie ryzyka poronienia. Współczesna medycyna stosuje progesteron w formie suplementów, aby wspierać kobiety w ciąży, szczególnie w przypadku mających historię poronień. Obecność i poziomy tego hormonu są również kluczowe w protokołach leczenia niepłodności.

Pytanie 5

Aby ułatwić proces zakiszania pasz, dodaje się

A. prebiotyki

B. przeciwutleniacze

C. inokulanty

D. detoksykanty

Prebiotyki to substancje, które wspierają rozwój pożytecznych bakterii w jelitach, ale nie mają one bezpośredniego zastosowania w procesie zakiszania pasz. Ich obecność w paszy ma na celu głównie poprawę zdrowia układu pokarmowego zwierząt i nie wpływa na jakość fermentacji paszy. Detoksykanty, z kolei, są używane do neutralizowania toksycznych substancji w paszach, co również nie ma związku z procesem zakiszania. Chociaż mogą poprawić bezpieczeństwo paszy, nie przyczyniają się do efektywności fermentacji. Przeciwutleniacze mają na celu zapobieganie utlenianiu składników odżywczych w paszy, co jest ważne, ale również nie zwiększa jakości kiszonki. Osoby wybierające te odpowiedzi mogą myśleć, że każde z tych dodatków poprawia jakość paszy w kontekście przechowywania, co jednak prowadzi do mylnych wniosków. W rzeczywistości, kluczem do skutecznego zakiszania jest stymulacja pożądanych mikroorganizmów, co zapewniają jedynie inokulanty. W związku z tym, organizacje zajmujące się żywieniem zwierząt oraz badania naukowe jednoznacznie wskazują na konieczność używania inokulantów w procesie kiszenia, aby uzyskać optymalne efekty.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Zastosowanie systemu NEL służy do oceny wartości energetycznej pasz dla

A. świń

B. bydła

C. koni

D. kóz

Zastosowanie systemu NEL do oceny wartości energetycznej pasz ogranicza się głównie do bydła, co czyni odpowiedzi dotyczące kóz, koni i świń błędnymi. W przypadku kóz, chociaż również wymagają one odpowiedniego zbilansowania diety, ich potrzeby energetyczne i metabolizm różnią się znacząco od bydła. Kóz nie można oceniać według tego samego standardu energetycznego, ponieważ ich zdolności do wykorzystania paszy są inne, co prowadzi do błędnych wniosków w kontekście diety. W przypadku koni, warto zauważyć, że ich metabolizm zasadniczo opiera się na wydajności energetycznej w inny sposób. Konie są bardziej wrażliwe na różnorodność paszy i ich dieta musi być dostosowywana do aktywności fizycznej, co sprawia, że stosowanie NEL nie jest wystarczające do oceny ich potrzeb żywieniowych. Jeśli chodzi o świnie, to ich potrzeby energetyczne są również zgoła odmienne. Dla trzody chlewnej bardziej odpowiednim podejściem jest wykorzystanie systemów oceny opartych na ilości energii z paszy, takich jak DE (Digestible Energy) czy ME (Metabolizable Energy), które bardziej precyzyjnie odzwierciedlają ich mechanizmy trawienne i energetyczne. Wnioskując, typowe błędy myślowe, które prowadzą do niepoprawnych wniosków dotyczących zastosowania NEL w ocenie pasz dla innych gatunków zwierząt, wynikają z ignorowania specyfiki każdego z tych gatunków oraz różnorodności ich potrzeb żywieniowych i metabolicznych.

Pytanie 8

Co oznacza wybujałość cech u krzyżówek?

A. selekcja

B. heterozja

C. inbred

D. modyfikacja

Inbred, selekcja oraz modyfikacja to terminy związane z genetyką, ale nie oddają one właściwego opisu zjawiska heterozji. Inbred to proces kojarzenia osobników blisko spokrewnionych, co często prowadzi do obniżenia różnorodności genetycznej oraz występowania problemów zdrowotnych zwierząt i roślin, takich jak obniżona odporność na choroby. Z drugiej strony, selekcja to metoda wyboru osobników, które wykazują pożądane cechy, w celu uzyskania ich potomstwa, ale niekoniecznie prowadzi to do efektu heterozji. Selekcja może być prowadzona w ramach linii czystych, które nie zawsze przynoszą korzyści związane z heterozją. Modyfikacja odnosi się natomiast do zmian w materiale genetycznym organizmów, często przez inżynierię genetyczną. Chociaż modyfikacje mogą prowadzić do poprawy cech, są one techniką różniącą się od naturalnego krzyżowania, które jest czynnikiem generującym heterozję. W kontekście zrozumienia heterozji, kluczowe jest uświadomienie sobie, że wyższa wydajność czy lepsza jakość cech potomków nie wynika z inbredu, selekcji czy modyfikacji, ale z zjawiska heterozji, które jest bazowane na różnorodności genetycznej i krzyżowaniu. W praktyce, osoby zajmujące się hodowlą powinny unikać stosowania zbyt bliskich spokrewnień oraz skupiać się na tworzeniu zróżnicowanych krzyżówek, aby wykorzystać pełen potencjał heterozji. Warto zatem zrozumieć różnice między tymi terminami, aby lepiej wykorzystać mechanizmy genetyczne w hodowli.

Pytanie 9

Częstotliwość rui u owiec wynosi średnio co ile dni?

A. 17 dni

B. 10 dni

C. 21 dni

D. 28 dni

Ruja u owiec to złożony proces biologiczny, który obejmuje szereg zmian hormonalnych, prowadzących do gotowości samicy do zapłodnienia. Odpowiedzi sugerujące, że ruja powtarza się co 10, 21 lub 28 dni, wynikają z niepełnego zrozumienia tego cyklu. W przypadku cyklu 10-dniowego, warto zauważyć, że jest to zbyt krótki okres, by umożliwić właściwe przygotowanie organizmu samicy do zapłodnienia, co może prowadzić do problemów z płodnością. Z kolei 21 dni, choć może wydawać się logiczne, jest często mylone z cyklem owczym w innych gatunkach zwierząt, takich jak bydło, gdzie rzeczywiście cykl ten trwa dłużej. Natomiast 28 dni również przekracza typowy czas ruji u owiec, co może prowadzić do błędnych założeń w zakresie planowania rozrodu. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych nieprawidłowych odpowiedzi często związane są z porównywaniem cykli różnych zwierząt bez uwzględnienia specyfiki danego gatunku. Dlatego kluczowe jest posiadanie wiedzy o biologii i cyklu życiowym owiec, co wpływa na prawidłowe zarządzanie hodowlą oraz umożliwia poprawne podejmowanie decyzji związanych z reprodukcją.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Uzupełnienie niedoboru białka ogólnego w diecie przeżuwaczy najlepiej zapewnia zielonka

A. z kukurydzy

B. ze słonecznika

C. z lucerny

D. z trawy łąkowej

Lucerna to roślina strączkowa, która charakteryzuje się wysoką zawartością białka ogólnego oraz korzystnym profilem aminokwasowym. W porównaniu do innych roślin, lucerna dostarcza około 15-25% białka, co czyni ją doskonałym komponentem do uzupełniania diety przeżuwaczy, zwłaszcza w okresach niedoboru białka. Dodatkowo, lucerna ma wysoką strawność, co pozwala na lepsze przyswajanie składników odżywczych przez zwierzęta. Stosowanie lucerny w diecie bydła mlecznego czy mięsnego wspiera także ich zdrowie i kondycję, ponieważ dostarcza nie tylko białka, ale również witamin, minerałów oraz błonnika. W praktyce, lucerna może być stosowana w postaci świeżej, suszonej lub jako składnik pasz granulowanych. Ponadto, dzięki jej właściwościom, lucerna ułatwia utrzymanie równowagi energetycznej w diecie, co jest kluczowe dla wydajności produkcyjnej.

Pytanie 12

Okres godowy w życiu matki pszczelej trwa do jej unasiennienia się i występuje

A. raz w każdym roku użytkowania.

B. na początku i na końcu każdego sezonu użytkowania.

C. raz w ciągu życia.

D. przed każdym czerwieniem.

Okres godowy matki pszczelej, który trwa do jej unasiennienia, to kluczowy etap w cyklu życia pszczół. W przeciwieństwie do innych owadów, matki pszczele mają unikalny cykl reprodukcyjny, który ma miejsce tylko raz w życiu. Ten moment jest kluczowy dla zapewnienia zdrowia i efektywności całej kolonii. Po tym okresie matka pszczela jest zdolna do składania jaj, co jest fundamentalne dla dalszego rozwoju rodziny pszczelej. To zjawisko jest zgodne z praktykami w pszczelarstwie, gdzie hodowcy często monitorują cykle godowe matek, aby zaplanować odpowiednie unasiennianie. Zachowanie to jest zgodne z zaleceniami Wydziału Biologii Uniwersytetu w Zurychu, który podkreśla znaczenie przeprowadzania unasienniania w odpowiednim czasie dla zwiększenia wydajności pszczół. Wiedza na temat okresu godowego matki pszczelej jest niezbędna dla efektywnego zarządzania pasieką, co prowadzi do lepszej produkcji miodu i zdrowia pszczół.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

W sąsiedztwie której części żołądka wielokomorowego u bydła znajduje się worek osierdziowy i serce?

A. Trawieńca.

B. Żwacza.

C. Czepca.

D. Ksiąg.

Wybór odpowiedzi związanych z innymi komorami żołądka, takimi jak żwacz, trawieniec czy księgi, wskazuje na niepełne zrozumienie anatomicznej struktury układu pokarmowego bydła. Żwacz, jako największa komora, pełni funkcję fermentacyjną, gdzie pokarm jest rozkładany przez mikroorganizmy. Jednak jest on oddalony od serca i worka osierdziowego, co czyni tę odpowiedź błędną. Podobnie, trawieniec, który jest ostatnią częścią żołądka, odpowiedzialny za dalsze trawienie i wchłanianie składników odżywczych, nie znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie serca. Księgi, z kolei, to kolejna komora, która działa jako pompa do przetwarzania pokarmu przed jego dalszym przesunięciem do trawieńca. Twierdzenie, że któraś z tych komór sąsiaduje z sercem, wynika z powszechnego błędu myślowego, który polega na myleniu lokalizacji i funkcji poszczególnych części żołądka. W praktyce weterynaryjnej i hodowlanej istotne jest, aby dokładnie rozumieć anatomiczne relacje między organami, co ma kluczowe znaczenie dla diagnostyki i leczenia schorzeń. Dlatego znajomość położenia czepca oraz jego funkcji w kontekście układu pokarmowego jest niezwykle ważna dla zapewnienia zdrowia i dobrostanu bydła.

Pytanie 15

Wysoka zawartość włókna surowego w pożywieniu dla tuczników skutkuje

A. większymi przyrostami masy

B. spadkiem strawności

C. mniejszym zużyciem paszy

D. łatwiejszym trawieniem

Odpowiedzi sugerujące, że duża zawartość włókna surowego w diecie tuczników prowadzi do większych przyrostów, mniejszego zużycia paszy lub łatwiejszego trawienia opierają się na nieporozumieniach dotyczących roli włókna w diecie zwierząt. Włókno surowe jest istotnym elementem diety, jednak jego nadmiar może wpływać negatywnie na procesy trawienne i ogólną wydajność hodowli. Przykładowo, zwiększenie ilości włókna w diecie często prowadzi do obniżenia dostępności energii, co jest sprzeczne z ideą zwiększenia przyrostów. W rzeczywistości, zbyt duża ilość włókna może powodować wydłużenie czasu pasażu treści pokarmowej, co skutkuje mniejszymi przyrostami masy ciała przez zwierzęta. Ponadto, włókno nie jest w stanie dostarczyć odpowiednich ilości niezbędnych składników odżywczych, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania paszy. Przyzwyczajenie do myślenia, że dodanie włókna zawsze jest korzystne, może prowadzić do błędnych decyzji w żywieniu, co negatywnie wpływa na całkowite wyniki produkcji. Warto zwrócić uwagę na naukowe podstawy żywienia zwierząt i stosować się do aktuialnych wytycznych, które uwzględniają zrównoważenie wszystkich składników diety.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

U większości ptaków narządem nieparzystym jest

A. jądro.

B. nerka.

C. jajnik.

D. nasieniowód.

Odpowiedzi "nerka", "jądro" i "nasieniowód" są niepoprawne z kilku powodów, które wynikają z niepełnego zrozumienia fizjologii ptaków. Nerki, chociaż są istotnymi organami w organizmach ptaków, pełnią funkcję wydalniczą, a nie reprodukcyjną, co sprawia, że nie mogą być uznawane za narząd nieparzysty w kontekście układu rozrodczego. W przypadku jajników, ptaki samice posiadają jeden jajniki, co jest kluczowym aspektem ich biologii. Jądra, z kolei, występują u samców ptaków, a ich liczba jest zwykle parzysta, co wyklucza je jako przykład narządu nieparzystego. Nasieniowód również nie jest narządem nieparzystym, ponieważ jest obecny w parze i służy do transportu nasienia z jąder do kloaki. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie funkcji narządów oraz ich roli w organizmach, co skutkuje wyborem odpowiedzi, które nie są spójne z faktami biologicznymi. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że w kontekście układów reprodukcyjnych ptaków, to jajniki są jedynymi narządami nieparzystymi u samic.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Świniom podaje się ziemniaki

A. parowane i całe.

B. surowe i rozdrobnione.

C. surowe i całe.

D. parowane i rozdrobnione.

Wybieranie surowych i rozdrobnionych ziemniaków dla świń nie jest najlepszym pomysłem. Surowe ziemniaki zawierają solaninę, której lepiej unikać, bo może być szkodliwa dla zwierząt. Surowe ziemniaki mogą powodować problemy trawienne, a nawet zatrucia, co nie jest zgodne z zasadami prawidłowego żywienia w hodowli świń. Parowanie ziemniaków oraz ich podawanie w całości też nie jest optymalne, bo całe ziemniaki mogą być trudniejsze do strawienia. Zwierzęta mogą je zjeść w sposób, który ogranicza ich przyswajalność. To wszystko może prowadzić do słabszego wykorzystania składników odżywczych, co w dłuższym czasie może odbić się na zdrowiu i wzroście świń. Dlatego kluczowe jest stosowanie parowanych i rozdrobnionych ziemniaków, co jest zgodne z aktualnymi standardami żywienia w hodowli świń.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Numer lokalizacji stada, w którym zwierzę przyszło na świat lub gdzie po raz pierwszy zostało zarejestrowane w systemie zwierząt gospodarskich oznakowanych, stanowi jego numer identyfikacyjny?

A. kóz

B. świń

C. bydła

D. owiec

Wybór innych gatunków zwierząt, takich jak kozy, owce czy bydło, wskazuje na niepełne zrozumienie systemu identyfikacji zwierząt. Każda z tych grup zwierząt ma swoje unikalne wymagania dotyczące identyfikacji, ale w kontekście tego pytania, odpowiedzi te bazują na mylnym założeniu, że identyfikatory stada są stosowane w podobny sposób dla wszystkich gatunków. Na przykład w przypadku kóz, numer identyfikacyjny jest przypisywany, ale nie w odniesieniu do wczesnego zgłoszenia do rejestru, jak to ma miejsce w przypadku świń. To prowadzi do błędnych wniosków, że identyfikacja jest jednolita dla wszystkich gatunków, co nie jest prawdą. Ponadto, nieprawidłowe odpowiedzi mogą sugerować nieznajomość przepisów dotyczących oznakowania zwierząt. W rzeczywistości, identyfikacja zwierząt jest regulowana przez konkretne przepisy prawne oraz standardy branżowe, które różnią się w zależności od gatunku. W przypadku bydła, na przykład, numer identyfikacyjny odnosi się do innego rodzaju rejestracji i protokołów niż w przypadku świń. W związku z tym, niepełne zrozumienie tych regulacji oraz różnic międzygatunkowych prowadzi do błędnych odpowiedzi i może zagrażać efektywności systemu identyfikacji, co jest kluczowe dla kontroli zdrowia zwierząt oraz bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Jak długo użytkowane są krowy w stawie podstawowym, jeśli wynosi to 5 lat? Ile krów trzeba corocznie wyeliminować z stada liczącego 80 osobników?

A. 40

B. 8

C. 16

D. 80

Poprawna odpowiedź to 16 krów, co wynika z faktu, że okres użytkowania krów w stadzie podstawowym wynosi 5 lat. Aby obliczyć liczbę krów, które należy corocznie wybrakować w stadzie liczącym 80 krów, należy podzielić całkowitą liczbę krów przez okres użytkowania. W tym przypadku: 80 krów / 5 lat = 16 krów rocznie. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w zarządzaniu stadem, gdyż pozwala na planowanie rotacji zwierząt, co wpływa na zdrowie stada oraz jego wydajność. W branży hodowlanej, regularne wybrakowywanie krów, które osiągnęły wiek użytkowy, zgodnie z normami i zaleceniami, minimalizuje ryzyko chorób i poprawia ogólne parametry produkcyjne. Dzięki temu, można także skupić się na utrzymaniu młodszych, bardziej wydajnych zwierząt w stadzie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła, takimi jak programy zarządzania zdrowiem zwierząt oraz optymalizacja genetyki stada.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Wskaż produkt uboczny, który powstaje w trakcie warzenia piwa i jest stosowany w karmieniu krów mlecznych?

A. Młóto

B. Makuchy

C. Śruta poekstrakcyjna

D. Ekspelery

Wybór śruty poekstrakcyjnej, makuchów oraz ekspelery jako odpowiedzi na pytanie o produkt uboczny uzyskiwany przy produkcji piwa wskazuje na pewne nieporozumienia związane z procesem produkcji i zastosowaniem tychże składników w żywieniu zwierząt. Śruta poekstrakcyjna, będąca pozostałością po tłoczeniu nasion oleistych, jest w rzeczywistości powszechnie stosowana w paszach, jednak nie jest produktem związanym z produkcją piwa. Makuchy, które również pochodzą z przemysłu olejarskiego, dostarczają białka, ale są całkowicie niezwiązane z procesem warzenia piwa. Ekspelery, będące produktami ubocznymi przy produkcji oleju, również nie mają związku z piwowarstwem. Typowym błędem jest mylenie tych produktów z młótem, który jest specyficzny dla branży piwowarskiej i ma unikalne właściwości odżywcze. Dobrze zrozumieć, że każdy z wymienionych produktów ma inne źródło pochodzenia oraz różne zastosowanie w żywieniu zwierząt. W paszownictwie kluczowe jest dobieranie składników zgodnie z ich pochodzeniem oraz wartością odżywczą. Niezrozumienie tego zagadnienia może prowadzić do niewłaściwego żywienia zwierząt, co w konsekwencji wpływa na ich zdrowie i wydajność produkcyjną.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Rasą owiec, od której pozyskuje się wełnę mieszaną o typowo kożuchowym układzie frakcji włosów, jest

A. merynos polski.

B. suffolk.

C. wrzosówka.

D. texel.

Wrzosówka to rasa owiec, która charakteryzuje się unikalnym układem frakcji włosów, idealnym do pozyskiwania wełny mieszaną o typowo kożuchowym składzie. Jej wełna, w porównaniu do innych ras, ma wysoką odporność na warunki atmosferyczne oraz dobrą izolacyjność, co czyni ją idealnym surowcem do produkcji odzieży wierzchniej i tekstyliów. Wrzosówki są również cenione za swoje zdolności adaptacyjne, co pozwala im na efektywne wykorzystanie pastwisk w trudnych warunkach, a ich wełna jest używana w przemyśle tekstylnym do tworzenia wyrobów o wysokiej jakości. Dodatkowo, ta rasa owiec jest obiektem zainteresowania w kontekście zrównoważonego rozwoju, jako że wykorzystanie ich wełny wspiera lokalne rynki i tradycyjne metody hodowli, które są zgodne z zasadami dobrych praktyk w hodowli zwierząt. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie wrzosówki w kontekście ochrony bioróżnorodności, ponieważ ich dalsza hodowla przyczynia się do zachowania regionalnych cech genetycznych owiec.

Pytanie 33

Lochy, które wychowują liczne mioty, często nie są w stanie spożyć wystarczającej ilości paszy. W związku z tym należy

A. zmniejszać wielkość dawki, a zwiększać jej wartość odżywczą

B. karmić je częściej paszą objętościową

C. karmić je 'do woli' paszą balastową

D. zmniejszać wielkość dawki i obniżać jej wartość odżywczą

Odpowiedź 'zmniejszać objętość dawki, a zwiększać jej wartość pokarmową' jest prawidłowa, ponieważ w przypadku loch odchowujących liczne mioty, ich zdolność do przyjmowania pokarmu może być ograniczona. Zmniejszenie objętości dawki pokarmowej pozwala na lepsze przyswajanie składników odżywczych, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowia i wydajności loch. Wartość pokarmowa paszy odnosi się do jej zdolności do zaspokajania potrzeb żywieniowych zwierząt. W tym przypadku, poprzez zwiększenie wartości energetycznej i zawartości białka, możemy wspierać zdrowy rozwój potomstwa oraz produkcję mleka. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami specjalistów ds. żywienia zwierząt, którzy sugerują, aby dieta loch była dostosowana do ich aktualnych potrzeb, szczególnie w okresach laktacji. Na przykład, zamiast podawania dużej ilości paszy objętościowej, lepiej jest zastosować skoncentrowane mieszanki paszowe, które dostarczą niezbędnych składników odżywczych w mniejszych porcjach, zwiększając tym samym efektywność żywienia.

Pytanie 34

Cechy takie jak delikatny szkielet, słabo rozwinięte mięśnie, cienka skóra oraz niewielka ilość owłosienia charakteryzują konia o typie konstytucji

A. mocnej

B. limfatycznej

C. suchej

D. słabej

Wybór odpowiedzi, które sugerują inne typy konstytucji, nie oddaje rzeczywistej charakterystyki koni z delikatnym kościem i wątłym umięśnieniem. Odpowiedź "limfatycznej" odnosi się do koni, które mają tendencję do nadwagi i gromadzenia tkanki tłuszczowej, co jest zupełnie przeciwne do opisanego przypadku. W praktyce, konie z konstytucją limfatyczną są zwykle bardziej masywne i silniejsze, co nie zgadza się z wątłym opisem. Odpowiedź "mocnej" sugeruje konia o solidnej, dobrze rozwiniętej muskulaturze oraz mocnej strukturze kostnej. Takie konie są z reguły łatwiejsze w treningu i lepiej radzą sobie w pracy, w przeciwieństwie do koni o słabej konstytucji. Wybór "suchej" również jest mylny, ponieważ konie o suchej konstytucji charakteryzują się bardziej wyrazistą muskulaturą, dobrze rozwiniętą skórą oraz odpowiednim owłosieniem, co również nie odzwierciedla podanego opisu. Kluczowym błędem w myśleniu jest zatem nieodpowiednie powiązanie cech morfologicznych z typami konstytucji, co prowadzi do błędnych wniosków o zdolności i wydolności koni w różnych warunkach.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

W celu uniknięcia zakażenia pępowiny u nowonarodzonego jagnięcia, co należy zrobić?

A. odkażać pępowinę jodyną.

B. zastosować zastrzyk z antybiotyku dla jagnięcia.

C. podwiązać pępowinę za pomocą nici.

D. podstawić jagnię do wylizania przez matkę.

Podwiązywanie pępowiny nicią jest procedurą, która nie stanowi skutecznej metody zapobiegania zakażeniom. Choć podwiązanie pępowiny może być stosowane w celu jej szybkiego zamknięcia, nie eliminuje to ryzyka wnikania patogenów do organizmu jagnięcia. Istnieje ryzyko, że w trakcie tej procedury dojdzie do zanieczyszczenia miejsca podwiązania, co może prowadzić do infekcji. W praktyce weterynaryjnej, nie jest to zalecana metoda, ponieważ sama pępowina może pozostać podatna na zakażenia, jeśli nie zostanie odpowiednio odkażona. Odkazanie pępowiny jodyną powinno być zawsze stosowane jako kluczowy krok po podwiązaniu. Podsadzanie jagnięcia do matki w celu wylizania pępowiny nie stanowi skutecznej metody dezynfekcji. Chociaż wylizywanie może pomagać w osuszaniu pępowiny, nie zapewnia ono odpowiedniej ochrony przed bakteriami, które mogą być obecne w ślinie matki. W rezultacie, poleganie na tym procesie jako sposobie dezynfekcji jest mylnym podejściem. Z kolei podanie zastrzyku z antybiotyku nie jest odpowiednie jako profilaktyka zakażeń pępowinowych. Antybiotyki powinny być stosowane w przypadkach już istniejących infekcji, a nie jako profilaktyka, gdyż może to prowadzić do powstawania oporności na leki oraz negatywnie wpływać na naturalną florę bakteryjną. Kluczowa jest świadomość, że właściwe podejście do opieki nad nowo narodzonymi jagniętami opiera się na zrozumieniu ich potrzeb zdrowotnych oraz przestrzeganiu standardów weterynaryjnych, a nie na nieodpowiednich praktykach.

Pytanie 37

Najwłaściwszym terminem unasienniania krów jest druga połowa fazy rujowej i początek fazy porujowej tj. między 12 a 24 godziną od początku rui właściwej. W jakich godzinach należy wykonać zabieg unasienniania, jeżeli początek rui właściwej nastąpił około godziny 5 rano.

A. Między 8 a 20.

B. Między 12 a 24.

C. Między 15 a 3.

D. Między 17 a 5.

Odpowiedź między 17 a 5 jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na okres unoszenia, który jest kluczowy dla skutecznego unasienniania krów. Proces rui u krów trwa zazwyczaj około 18-24 godzin, a optymalnym czasem na przeprowadzenie inseminacji jest okres od 12 do 24 godzin po rozpoczęciu rui. W przypadku, gdy początek rui miał miejsce o 5 rano, zabieg unoszenia powinien być przeprowadzony między 17 a 5, co obejmuje kluczowy czas dla inseminacji. Realizacja zabiegu w tym czasie zwiększa prawdopodobieństwo zapłodnienia, co zostało potwierdzone przez badania w dziedzinie zootechniki. W praktyce, aby maksymalizować szanse na sukces, hodowcy często dokumentują cykle rujowe swoich krów, co pozwala na precyzyjne planowanie zabiegów. Warto również pamiętać, że temperatura, stres oraz zdrowie bydła mają wpływ na efektywność tego procesu, dlatego tak ważne jest obserwowanie i odpowiednie reagowanie na sygnały wskazujące na ruję.

Pytanie 38

Przy wykonaniu trokarowania krowy z ostrym wzdęciem żwacza, jaki obszar należy przebić?

A. linii białej

B. lewego dołu głodowego

C. prawego dołu głodowego

D. linii grzbietu

Prawidłowa odpowiedź to lewy dół głodowy, ponieważ w przypadku ostrego wzdęcia żwacza u krowy, kluczowe jest zrozumienie anatomii i fizjologii układu pokarmowego tych zwierząt. Lewy dół głodowy jest miejscem, które należy przebić, aby odprowadzić nadmiar gazów nagromadzonych w żwaczu. Przebicie w tym obszarze pozwala na uwolnienie ciśnienia, co jest kluczowe dla ratowania zdrowia i życia zwierzęcia. Technika ta powinna być przeprowadzana zgodnie z wytycznymi weterynaryjnymi, które zalecają użycie odpowiednich narzędzi sterylnych oraz znieczulenia miejscowego, aby zminimalizować ból i stres dla krowy. W praktyce, weterynarze często korzystają z ultrasonografii do lokalizacji obszaru, co zwiększa precyzję zabiegu. Ponadto, wsparcie ze strony doświadczonego personelu oraz stosowanie ścisłych procedur aseptycznych są niezbędne, aby zminimalizować ryzyko infekcji. Umiejętność przeprowadzania tego zabiegu jest kluczowa w praktyce weterynaryjnej i powinno być regularnie ćwiczone przez specjalistów.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej