Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 10 czerwca 2025 08:40
Data zakończenia: 10 czerwca 2025 08:43

Egzamin niezdany

Wynik: 11/40 punktów (27,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W skład aktywów trwałych wchodzą wartości niematerialne i prawne oraz

A. rzeczowe aktywa trwałe, zapasy, należności długoterminowe

B. rzeczowe aktywa trwałe, zapasy, inwestycje długoterminowe

C. środki trwałe, środki trwałe w budowie, zapasy, należności długoterminowe

D. środki trwałe, środki trwałe w budowie, należności długoterminowe, inwestycje długoterminowe

Wśród wymienionych odpowiedzi pojawiają się różne pomyłki, które mogą prowadzić do nieprawidłowego zrozumienia kategorii aktywów trwałych. Ważnym elementem tego zagadnienia jest to, że aktywa trwałe są definiowane jako zasoby, które przedsiębiorstwo planuje wykorzystywać przez dłuższy czas, a nie jako te, które mogą być szybko sprzedane lub zużyte. Zapasy, które pojawiają się w kilku odpowiedziach, są klasyfikowane jako aktywa obrotowe, a nie trwałe, ponieważ są przeznaczone do sprzedaży w ciągu roku. Należności długoterminowe, mimo że dotykają dłuższego okresu, są tylko częścią całej grupy aktywów trwałych, a ich mylne zestawienie z aktywami obrotowymi prowadzi do nieporozumienia. Ponadto, środki trwałe w budowie powinny być traktowane jako inwestycje, które mają na celu długoterminowe zyski, a nie jako aktywa, które można szybko spieniężyć. Właściwe zrozumienie podziału na aktywa trwałe i obrotowe jest kluczowe dla sporządzania sprawozdań finansowych oraz zarządzania kapitałem. W praktyce, organizacje powinny stosować standardy rachunkowości, takie jak MSSF (Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej) czy KSR (Krajowe Standardy Rachunkowości), aby poprawnie klasyfikować swoje aktywa i osiągać pełną przejrzystość w

Pytanie 2

Odbiorca towaru ma prawo do wystawienia noty korygującej, jeśli na fakturze sprzedawca

A. zastosował błędną stawkę podatku VAT

B. wpisał ilość towaru, która nie zgadza się z dostawą

C. nie uwzględnił rabatu przyznanego odbiorcy

D. popełnił błąd w numerze NIP odbiorcy

Nabywca towaru ma prawo wystawić notę korygującą w przypadku, gdy na fakturze wystąpił błąd w numerze NIP nabywcy. Zgodnie z przepisami prawa podatkowego, błędny numer identyfikacji podatkowej może prowadzić do problemów z prawidłowym rozliczeniem podatku VAT. W takich sytuacjach, aby uniknąć nieporozumień oraz potencjalnych konsekwencji podatkowych, nabywca powinien dostarczyć sprzedawcy poprawne dane. Przykładowo, jeżeli nabywca zauważy, że na fakturze został wpisany błędny NIP, powinien wystawić notę korygującą, która dostarczy sprzedawcy informację o konieczności skorygowania danych. Tego rodzaju działanie nie tylko pozwala na poprawne rozliczenie, ale również stanowi zgodność z dobrymi praktykami w obszarze księgowości i zarządzania dokumentacją. Warto zwrócić uwagę, że zgodność z danymi identyfikacyjnymi jest istotna również z perspektywy audytów podatkowych oraz kontroli skarbowych, gdzie błędy w tym zakresie mogą prowadzić do poważnych problemów.

Pytanie 3

Komisja inwentaryzacyjna ustaliła w przedsiębiorstwie na koniec roku wyniki inwentaryzacji, które podano w tabeli. Towary podlegają kompensacie według zasady "mniejsza ilość, mniejsza cena". Po dokonaniu kompensaty w przedsiębiorstwie pozostanie

Nazwa towaru	Cena w zł	Ilość rzeczywista w szt.	Ilość ewidencyjna w szt.
X	20	100	80
Y	30	40	50

A. niedobór towaru Y w wysokości 100 zł

B. niedobór towaru Y w wysokości 10 zł

C. nadwyżka towaru X w wysokości 10 zł

D. nadwyżka towaru X w wysokości 100 zł

Odpowiedzi wskazujące na nadwyżkę towaru X w wysokości 10 zł lub 100 zł są niepoprawne, ponieważ nie uwzględniają kluczowych zasad związanych z kompensacją w inwentaryzacji. Kiedy przedsiębiorstwo stwierdza nadwyżki i niedobory, istotne jest, aby dokładnie ocenić, jak te różnice wpływają na końcowy stan zapasów. Zasada 'mniejsza ilość, mniejsza cena' nakłada obowiązek, aby przy kompensowaniu nadwyżek i niedoborów używać wartości niższych. W przypadku towaru Y, pominięcie tego elementu prowadzi do błędnych założeń, że przedsiębiorstwo może po prostu zaewidencjonować nadwyżkę, co jest mylnym podejściem. Praktyki te mogą prowadzić do fałszywego obrazu kondycji finansowej firmy oraz nieefektywnego zarządzania zapasami. Ignorowanie niedoborów, które powinny być pokryte z ewentualnych nadwyżek, jest błędem, który może skutkować nieprawidłowym raportowaniem oraz stratami finansowymi. Również wybór kwoty 10 zł, w kontekście analizy inwentaryzacyjnej, pokazuje brak zrozumienia dla efektywnego zarządzania gospodarką magazynową oraz podstawowych zasad rachunkowości, które są fundamentem każdej działalności gospodarczej.

Pytanie 4

Zgodnie z Kodeksem pracy, pracownikowi pracującemu w nocy przysługuje dodatek d< wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w wysokości

A. 10% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę

B. 15% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę

C. 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę

D. 5% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących wynagrodzenia za pracę w porze nocnej. Poprawna stawka wynagrodzenia to 20% stawki godzinowej minimalnego wynagrodzenia, co jest standardem określonym w Kodeksie pracy. Warto zauważyć, że propozycje niższych procentów, takich jak 10%, 5% czy 15%, nie uwzględniają rzeczywistych obciążeń związanych z pracą w nocy, co może prowadzić do niedostatecznej rekompensaty za trudności, które napotykają pracownicy. Pracodawcy, którzy nie stosują się do wymogu 20% dodatku, mogą naruszać przepisy prawa pracy, co skutkuje nie tylko niezadowoleniem pracowników, ale także potencjalnymi sankcjami prawnymi. Zrozumienie, że dodatek nocny ma na celu ochronę praw pracowników oraz promowanie sprawiedliwości pracy, jest kluczowe dla zapewnienia, że wszyscy pracownicy będą traktowani równo i zgodnie z obowiązującymi normami. W praktyce, znajomość tych zasad pozwala pracownikom lepiej negocjować warunki pracy oraz dochodzić swoich praw w przypadku nieprawidłowości.

Pytanie 5

Pracownik nowo zatrudniony musi zostać przeszkolony przed rozpoczęciem pracy w zakresie

A. korzystania ze sprzętu audiowizualnego

B. systemu ubezpieczeń społecznych

C. bezpieczeństwa i higieny pracy

D. systemu wynagrodzeń

Bezpieczeństwo i higiena pracy (BHP) są kluczowymi elementami, które każdy nowo zatrudniony pracownik powinien opanować przed rozpoczęciem pracy. Szkolenie z zakresu BHP ma na celu zapoznanie pracownika z zasadami bezpiecznego wykonywania obowiązków zawodowych, identyfikowaniem zagrożeń oraz sposobami ich eliminacji. Przykładowo, pracownicy w branży budowlanej uczą się, jak poprawnie korzystać z narzędzi i sprzętu, a także jak unikać niebezpieczeństw związanych z wysokością. Zgodnie z przepisami prawa pracy, pracodawca ma obowiązek przeszkolić pracowników w zakresie BHP, co jest również elementem kształtowania kultury bezpieczeństwa w organizacji. Dobrym przykładem stosowania zasad BHP jest systematyczne przeprowadzanie ocen ryzyka, które pozwala na identyfikację potencjalnych zagrożeń w miejscu pracy oraz wdrażanie odpowiednich środków zapobiegawczych. Właściwe przeszkolenie z BHP nie tylko chroni zdrowie pracowników, ale także może znacząco obniżyć koszty związane z wypadkami i chorobami zawodowymi.

Pytanie 6

Firma świadcząca usługi zaciągnęła roczny kredyt bankowy na sumę 12 000 złotych. Spłata kredytu odbywać się będzie w równych comiesięcznych ratach. Odsetki na poziomie 12% rocznie będą obliczane od rzeczywistej wartości kredytu. Po upływie dwóch miesięcy firma poniesie wydatki związane z kredytem w wysokości

A. 120 złotych

B. 230 złotych

C. 240 złotych

D. 110 złotych

Wybór innych odpowiedzi wynika z błędnego rozumienia zasad obliczania kosztów kredytu oraz odsetek. Przyjęcie, że odsetki za pierwszy miesiąc mogłyby wynosić 110 zł, 120 zł lub 230 zł, ignoruje fakt, że odsetki są naliczane od pełnej kwoty kredytu na początku okresu spłaty, a nie od kwoty zmniejszonej o raty kapitałowe. Kluczowym błędem jest niezrozumienie mechanizmu spłaty kredytu w równych ratach. W rzeczywistości, podczas gdy wysokość raty kapitałowej pozostaje stała, odsetki zmieniają się w toku spłaty, zmniejszając się z każdym miesiącem. Osoba, która nie uwzględnia tego faktu, może błędnie zakładać, że odsetki są stałe i zawsze obliczane od kwoty zaciągniętego kredytu. Ponadto, niektórzy mogą mylić całkowity koszt kredytu z miesięcznymi płatnościami, co prowadzi do dalszych nieporozumień. Ważne jest, aby magazynować wiedzę na temat amortyzacji kredytu, co jest podstawową koncepcją w finansach. W praktyce, osoby zajmujące się finansami osobistymi lub przedsiębiorstwami powinny być w stanie dokładnie obliczyć całkowite koszty kredytów, aby uniknąć nieporozumień i błędów w planowaniu finansowym.

Pytanie 7

W której części biznesplanu można znaleźć odpowiedzi na zamieszczone w ramce pytania?

1. Czym będzie zajmować się przedsiębiorstwo?

2. Jaki produkt/usługę będzie oferować przedsiębiorstwo?

3. Jakie kanały dystrybucji planuje wykorzystywać przedsiębiorstwo?

4. Jakie kwalifikacje posiadają właściciele?

A. Opis konkurencji.

B. Charakterystyka przedsięwzięcia.

C. Analiza rynku.

D. Harmonogram realizacji.

Odpowiedzi takie jak "Opis konkurencji", "Analiza rynku" czy "Harmonogram realizacji" nie są właściwe w kontekście pytań dotyczących charakterystyki przedsięwzięcia. Opis konkurencji koncentruje się na analizie aktywności konkurencyjnych firm, ich mocnych i słabych stron, co jest istotne, ale nie odpowiada na pytania o same przedsiębiorstwo i jego ofertę. Analiza rynku z kolei dostarcza informacji o trendach rynkowych, potencjalnych klientach oraz ich potrzebach, a także o ogólnej kondycji sektora, w którym firma zamierza działać. Harmonogram realizacji jest natomiast narzędziem planistycznym, które prezentuje czas potrzebny na realizację poszczególnych etapów działania firmy, ale również nie dotyka bezpośrednio kwestii związanych z charakterystyką samego przedsiębiorstwa. Te odpowiedzi wskazują na typowy błąd myślowy polegający na myleniu kontekstu. Użytkownicy mogą skupić się na analizie i konkurencji, a nie dostrzegać, że dla zrozumienia podstaw działalności kluczowe są informacje zawarte w charakterystyce przedsięwzięcia. Aby skutecznie odpowiedzieć na takie pytania, warto zwrócić uwagę na to, że każda sekcja biznesplanu ma swoje specyficzne cele i funkcje, które powinny być rozróżniane i rozumiane w kontekście całości strategii biznesowej.

Pytanie 8

Początkowym krokiem w analizie ekonomicznej jest

A. wybór kryterium oceny

B. postawienie wstępnej diagnozy

C. ustalenie działań naprawczych

D. zdefiniowanie przedmiotu analizy

Analiza ekonomiczna wymaga starannego podejścia, a niepoprawne zrozumienie jej etapów może prowadzić do błędnych wniosków i decyzji. Ustalenie działań naprawczych jako pierwszego kroku w procesie analizy jest nieadekwatne. Działania naprawcze są bowiem rezultatem analizy i powinny być podejmowane dopiero po zrozumieniu sytuacji, co wymaga wcześniejszego zdefiniowania przedmiotu analizy. W przeciwnym razie, można podjąć kroki, które nie odpowiadają rzeczywistym problemom firmy. Podobnie, postawienie wstępnej diagnozy powinno odbywać się po ustaleniu, co jest analizowane; w przeciwnym razie diagnoza może być oparta na niepełnych danych, prowadząc do mylnych interpretacji. Wybór kryterium oceny, choć istotny, również powinien nastąpić po dokładnym określeniu, co dokładnie jest przedmiotem analizy. W praktyce, nieprawidłowe podejście do tych etapów często wynika z nadmiernej chęci szybkiego działania, co prowadzi do pomijania kluczowych kroków w procesie analitycznym. Właściwe zrozumienie, że analiza powinna być systematyczna i oparte na solidnych podstawach teoretycznych oraz praktycznych, jest fundamentem skutecznego podejmowania decyzji w kontekście ekonomicznym.

Pytanie 9

Plan tygodniowy dotyczący terminów oraz spotkań z kontrahentami firmy klasyfikuje się jako plany

A. taktyczne

B. strategiczne

C. rzeczowe

D. operacyjne

Tygodniowy plan spotkań z kontrahentami firmy to naprawdę plan operacyjny. Czemu? Bo skupia się na codziennych sprawach, które pomagają w osiąganiu długoterminowych celów firmy. Działa tu zasada, że plany operacyjne to te krótkoterminowe i bardziej szczegółowe, które pokazują, jak zrealizować konkretne zadania w ramach większych strategii. Przykłady to chociażby harmonogramy spotkań czy organizacja działań marketingowych. Dobrze zaplanowane operacje to klucz do sukcesu i pozwalają firmom lepiej dostosować się do zmieniającego się rynku. Spotkania z kontrahentami są szczególnie ważne, bo pomagają utrzymać dobre relacje, co jest istotne dla długofalowego działania firmy.

Pytanie 10

Firma produkcyjna eksploatuje linię technologiczną, której wartość początkowa wynosi 67 000 zł. Jeśli roczna stawka amortyzacji to 12,5%, to przy użyciu liniowej metody amortyzacji pełne umorzenie tej linii zostanie osiągnięte

A. po 12 latach

B. po 6 latach

C. po 10 latach

D. po 8 latach

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że pełne umorzenie nastąpi po innym czasie, może wynikać z błędnego zrozumienia podstawowych zasad amortyzacji lub pomylenia proporcji w obliczeniach. Na przykład, wybór opcji 'po 6 latach' sugeruje, że amortyzacja byłaby większa niż to, co rzeczywiście wynika z rocznej stawki. W rzeczywistości, przy 12,5% rocznej amortyzacji, aktywa umarzają się wolniej, a pełne umorzenie aktywów o wartości 67 000 zł zajmuje 8 lat. Opcja 'po 10 latach' również nie jest poprawna, ponieważ sugeruje dłuższy okres, a zatem błędne wyliczenia prowadzą do nieprawidłowych wyników. W przypadku 'po 12 latach' znów mamy do czynienia z nadmiernym przewidywaniem czasu, co może wynikać z braku zrozumienia, jak działa amortyzacja lub z pominięcia kluczowych danych, takich jak wartość aktywów czy stawka amortyzacji. Zrozumienie linii amortyzacyjnej jest istotne dla każdego przedsiębiorstwa, ponieważ wpływa na planowanie budżetu, kalkulacje podatkowe oraz podejmowanie strategicznych decyzji inwestycyjnych. Błędne obliczenia mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania finansami, co w dłuższej perspektywie może wpłynąć na stabilność finansową firmy.

Pytanie 11

Które zadania leżą w kompetencji Ministra Rozwoju i Finansów?

A.	inicjowanie polityki rządu odnośnie rynku papierów wartościowych opracowywanie budżetu państwa zarządzanie długiem publicznym
B.	wykonywanie kontroli podatkowej wykonywanie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych rejestrowanie podatników oraz przyjmowanie deklaracji podatkowych
C.	realizacja dochodów z podatków bezpośrednich, pośrednich oraz opłat ogłaszanie budżetu miasta i sprawozdania z wykonania budżetu miasta wydawanie decyzji w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej
D.	rozstrzyganie sporów kompetencyjnych między departamentami MF rejestrowanie podatników oraz przyjmowanie deklaracji podatkowych przygotowanie projektu budżetu miasta oraz zapewnienie i nadzór jego wykonania

A. C.

B. B.

C. D.

D. A.

Odpowiedź A jest prawidłowa, ponieważ obejmuje kluczowe kompetencje Ministra Rozwoju i Finansów, który odpowiada za tworzenie oraz wdrażanie strategii dotyczących rynku papierów wartościowych. W ramach swoich obowiązków minister opracowuje także budżet państwa, co jest niezbędne do zapewnienia stabilności finansowej kraju. Ponadto, zarządzanie długiem publicznym jest kluczowym aspektem jego pracy, który ma na celu optymalizację kosztów obsługi długu oraz zapewnienie odpowiedniej płynności finansowej. Przykładem praktycznym może być analiza wpływu polityki fiskalnej na rozwój rynku kapitałowego, co jest częścią jego kompetencji. Minister realizuje także politykę innowacyjności, wspierając projekty sprzyjające rozwojowi gospodarczemu. Wszystkie te działania są zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu finansami publicznymi, które promują transparentność oraz efektywność w wykorzystaniu środków publicznych.

Pytanie 12

Pracownik przebywał dwa dni na delegacji służbowej w Niemczech. Ile wyniesie kwota diety, jeżeli kurs euro wynosił 4,10 zł?

Wysokość diet przysługujących pracownikowi za dobę podróży służbowej poza granicami kraju
Lp.	Państwo	Waluta	Kwota diety
1	Francja	EUR	45
2	Grecja	EUR	45
3	Hiszpania	EUR	48
4	Litwa	EUR	33
5	Niemcy	EUR	42
6	Rosja	USD	50

A. 352,60 zł

B. 344,40 zł

C. 393,60 zł

D. 270,60 zł

Odpowiedzi, które nie prowadzą do kwoty 344,40 zł, wynikają z błędnych obliczeń lub niewłaściwego rozumienia zasad dotyczących diet w podróżach służbowych. W przypadku odpowiedzi takich jak 393,60 zł, 270,60 zł i 352,60 zł można zauważyć kilka typowych błędów myślowych. Po pierwsze, niektóre z tych kwot mogą wynikać z nieprawidłowego przeliczenia stawki dziennej lub liczby dni delegacji. Na przykład, jeżeli ktoś pomylił stawkę diety lub wziął pod uwagę inny kurs walutowy, to może prowadzić do znacznego zawyżenia lub zaniżenia diety. Ponadto, istotne jest, aby pamiętać, że diety są ustalane przez rząd i w związku z tym powinny być również zgodne z obowiązującymi przepisami. W przypadku 270,60 zł prawdopodobnie ktoś popełnił błąd w mnożeniu lub przeliczeniu waluty. Odpowiedzi takie mogą również wynikać z niewłaściwych założeń dotyczących liczby dni delegacji – w niektórych przypadkach mogą być brane pod uwagę dni wyjazdu i powrotu, co nie jest zgodne z zasadami. Dlatego, jeśli nie jest się pewnym, jak obliczenia należy przeprowadzić, warto zapoznać się z regulacjami dotyczącymi diet oraz praktycznymi przykładami rozliczeń podróży służbowych w firmach. To pomoże uniknąć nieporozumień i błędów w przyszłości.

Pytanie 13

W firmie średnia liczba pracowników w poszczególnych miesiącach pierwszej połowy roku wynosiła kolejno: 40, 41, 45, 52, 57, 59. Przeciętna liczba zatrudnionych obliczona metodą średniej arytmetycznej wyniesie

A. 46 pracowników

B. 49 pracowników

C. 47 pracowników

D. 48 pracowników

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia metody obliczania średniej arytmetycznej. Niektórzy mogą próbować oszacować średnią, biorąc pod uwagę jedynie niektóre miesiące, co prowadzi do zaniżenia lub zawyżenia końcowego wyniku. Na przykład, jeżeli ktoś zdecyduje się zsumować tylko pierwsze trzy miesiące (40 + 41 + 45 = 126) i podzielić przez 3, otrzyma średnią 42, co jest dalekie od rzeczywistej wartości. Innym typowym błędem jest zignorowanie znaczenia wszystkich wartości w zbiorze danych, co powoduje, że obliczenie średniej jest niepełne. Średnia arytmetyczna jest określona jako suma wszystkich wartości podzielona przez ich liczbę, dlatego kluczowe jest uwzględnienie każdej pozycji. Kolejnym problemem jest pomijanie analizy trendów w danych, co może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących przyszłego zatrudnienia. W praktyce, na przykład w obliczeniach finansowych, brak uwzględnienia pełnego zakresu danych może prowadzić do poważnych problemów w prognozowaniu i planowaniu, a także szkodliwych decyzji strategicznych. Dlatego ważne jest, aby podczas obliczeń zawsze bazować na pełnych danych oraz stosować sprawdzone metody obliczeniowe, co zwiększa dokładność i wiarygodność wyników.

Pytanie 14

W firmie zajmującej się produkcją suszarek do bielizny w ciągu jednego miesiąca wyprodukowano:
- 4 000 szt. suszarek z wykończeniem na poziomie 100 %,
- 2 000 szt. suszarek z wykończeniem na poziomie 50 %. Koszt techniczny produkcji wyniósł 50 000 zł. Jakiej wartości jest koszt wytworzenia jednej sztuki suszarki do bielizny?

A. 10,00 zł

B. 6,00 zł

C. 4,00 zł

D. 12,50 zł

Koszt wytworzenia jednej sztuki suszarki do bielizny wynosi 10,00 zł, co można obliczyć poprzez podzielenie całkowitego kosztu wytworzenia przez łączną liczbę wyprodukowanych jednostek. W naszym przypadku, całkowity koszt wytworzenia wynosi 50 000 zł. Aby uzyskać dokładną liczbę wyprodukowanych suszarek, musimy wziąć pod uwagę zarówno ilość suszarek w pełni wykończonych, jak i te częściowo wykończone. Zauważamy, że 4 000 sztuk ma 100% stopień wykończenia, a 2 000 sztuk ma wykończenie na poziomie 50%. Aby ułatwić obliczenia, możemy potraktować 2 000 sztuk z 50% stopniem wykończenia jako równowartość 1 000 sztuk w pełni wykończonych. Łącznie uzyskujemy 5 000 sztuk (4 000 + 1 000). Dzieląc całkowity koszt 50 000 zł przez 5 000 sztuk, otrzymujemy 10,00 zł za sztukę. Ta metoda obliczeń jest standardem w branży produkcyjnej, zapewniając dokładne oszacowania kosztów, co jest kluczowe dla efektywności finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 15

Podmiot gospodarczy, będący czynnym podatnikiem VAT, sprzedał 150 sztuk towarów w cenie 172,80 zł za sztukę brutto. Sprzedaż towarów podlega stawce VAT wynoszącej 8%. Jaka jest wysokość podatku VAT, który należy uiścić od sprzedanych towarów?

A. 12,80 zł

B. 2 073,60 zł

C. 1 920,00 zł

D. 13,82 zł

Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia podstawowych zasad obliczania podatku VAT. Wiele osób może błędnie założyć, że podatek VAT należy obliczać od całkowitej kwoty brutto, co prowadzi do zawyżenia wartości podatku. Na przykład, gdyby ktoś próbował obliczyć 8% z 172,80 zł, otrzymałby 13,82 zł, co jest kwotą, którą można mylnie uznać za podatek VAT. To podejście ignoruje kluczowy krok polegający na ustaleniu wartości netto przed obliczeniem stawki VAT. Innym typowym błędem jest pomnożenie kwoty VAT od jednej sztuki przez liczbę sprzedanych towarów, bez wcześniejszego obliczenia wartości netto, co może prowadzić do błędnych wyników w zakresie całkowitej kwoty VAT. Ponadto, obliczenie wartości całkowitej sprzedaży (w tym podatku VAT) i mylenie jej z kwotą VAT to powszechna pułapka, w którą mogą wpaść osoby nieznające dokładnych zasad księgowości i rozliczeń podatkowych. Niezrozumienie mechanizmu, w jaki sposób brutto i netto są powiązane z obliczeniami podatkowymi, może prowadzić do poważnych błędów w raportowaniu finansowym oraz do potencjalnych konsekwencji prawnych dla przedsiębiorstw.

Pytanie 16

Zakład Krawiecki Jan Kowalski, zatrudniający pracowników, miał obowiązek przygotować oraz złożyć do ZUS deklarację rozliczeniową ZUS DRA za kwiecień 2017 r. wraz z imiennymi raportami miesięcznymi najpóźniej do

A. 10 maja 2017 r.

B. 20 maja 2017 r.

C. 15 maja 2017 r.

D. 25 maja 2017 r.

Niektóre z pozostałych odpowiedzi mogą wydawać się logiczne, jednak prowadzą do błędnych wniosków związanych z obowiązującymi terminami składania deklaracji do ZUS. Udzielenie odpowiedzi 10 maja 2017 r. jest błędne, ponieważ nie jest to termin na składanie deklaracji, lecz w rzeczywistości zbyt wczesna data. Pracodawcy mają obowiązek dostarczyć raporty po zakończeniu okresu rozliczeniowego, co oznacza, że dane za miesiąc kwiecień muszą być zbierane i zestawiane dopiero po jego zakończeniu, co wyklucza możliwość złożenia dokumentów tak szybko. Odpowiedź 20 maja 2017 r. przekracza ostateczny termin, co wiąże się z ryzykiem nałożenia kar za nieterminowe złożenie deklaracji. Podobnie, 25 maja 2017 r. jest również po terminie, a takie opóźnienia mogą skutkować nie tylko karami finansowymi, ale także problemami z prawidłowym rozliczeniem składek na ubezpieczenia społeczne. Warto zwrócić uwagę, że nieprzestrzeganie terminów składania deklaracji jest jednym z najczęstszych błędów, które mogą prowadzić do nieprawidłowości w obiegu dokumentów oraz negatywnie wpływać na relacje z instytucjami państwowymi. Dbałość o terminowość i rzetelność składanych dokumentów to kluczowe elementy odpowiedzialnego zarządzania kadrami w każdym zakładzie pracy.

Pytanie 17

W tabeli zostały przedstawione wyniki inwentaryzacji przeprowadzonej w sklepie Bombonierka. Jaka jest wartość różnic inwentaryzacyjnych?

Nazwa towaru	Cena jednostkowa	Stan wg spisu z natury	Stan wg zapisów księgowych
Cukierki Irys	22 zł/kg	30 kg	32 kg
Cukierki Maczek	20 zł/kg	26 kg	23 kg

A. Nadwyżka cukierków Irys 40 zł i niedobór cukierków Maczek 66 zł

B. Niedobór cukierków Irys 44 zł i nadwyżka cukierków Maczek 60 zł

C. Nadwyżka cukierków Irys 44 zł i niedobór cukierków Maczek 60 zł

D. Niedobór cukierków Irys 40 zł i nadwyżka cukierków Maczek 66 zł

Wybór odpowiedzi, która nie uznaje niedoboru cukierków Irys oraz nadwyżki cukierków Maczek, prowadzi do błędnych wniosków w kontekście analizy inwentaryzacyjnej. W przypadku, gdy interpretacja stanu zapasów jest nieprawidłowa, można podjąć złe decyzje dotyczące zarządzania zapasami i produkcją. Na przykład, nieprawidłowe stwierdzenie, że mamy nadwyżkę Irys, gdy w rzeczywistości mamy niedobór, może skutkować nabywaniem dodatkowych dostaw, co nie tylko generuje niepotrzebne koszty, ale także może prowadzić do strat finansowych. Podobnie, uważanie, że Maczki są w niedoborze, podczas gdy w rzeczywistości jest ich nadwyżka, może spowodować, że przedsiębiorstwo przestanie dokonywać zamówień, co w przyszłości może doprowadzić do braków w ofercie. Aby uniknąć tych typowych błędów myślowych, ważne jest, aby dokładnie zrozumieć proces inwentaryzacji, w tym wyznaczanie wartości różnic, które są niezbędne do rzetelnego raportowania finansowego. Właściwe podejście do obliczeń jest kluczowe; należy brać pod uwagę zarówno stany księgowe, jak i faktyczne, oraz ceny jednostkowe, co pomoże w unikaniu nieporozumień w zakresie zarządzania zapasami.

Pytanie 18

W tabeli przedstawiono niedobory składników majątkowych stwierdzone przez komisję inwentaryzacyjną podczas przeprowadzania inwentaryzacji. Wartość niedoborów niezawinionych wynosi

Lp.	Przyczyna niedoboru	Wartość (w zł)
1.	powstała z winy pracownika	200,00
2.	spowodowana zdarzeniem losowym	1 000,00
3.	spowodowana upływem przydatności do spożycia	300,00

A. 1 000 zł

B. 500 zł

C. 1 500 zł

D. 1 200 zł

Wybór innej kwoty jako odpowiedzi może się brać z różnych nieporozumień, gdy myślimy o niedoborze niezawinionym. Często ludzie mogą mylić to z innymi rodzajami strat, jak niedobory zawinione. Na przykład myślenie, że 1 200 zł lub 500 zł to efekt złych działań pracowników, jest mylne. Nie każdy brak można przypisać ludziom. Ważne jest, żeby rozdzielać różne sytuacje – te, które są wynikiem działań ludzi, od tych, które działy się przez przypadek. Jak ktoś nie zna standardów inwentaryzacyjnych i przepisów prawnych, może dojść do błędnych wniosków. To pokazuje, jak istotne jest zdobywanie wiedzy w zakresie zarządzania majątkiem i odpowiedzialności finansowej. Takie umiejętności mogą naprawdę wpłynąć na przyszłe decyzje i decyzje dotyczące zarządzania ryzykiem w firmie.

Pytanie 19

Cena brutto damskiego kostiumu wynosi 246 zł. Produkt ten podlega stawce VAT w wysokości 23%. Jaką wartość netto ma ten kostium?

A. 56,58 zł

B. 200,00 zł

C. 46,00 zł

D. 302,58 zł

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z błędnych założeń dotyczących obliczeń związanych z wartością netto. Wybrane wartości, takie jak 302,58 zł, 56,58 zł czy 46,00 zł, nie są zgodne z rzeczywistym podejściem do tego problemu. Na przykład, wartość 302,58 zł mogła wynikać z nieprawidłowego pomysłu, że do ceny brutto należy dodać VAT, co prowadzi do całkowicie zawyżonego wyniku. Takie podejście jest błędne, ponieważ cena brutto już zawiera VAT, dlatego nie można go dodawać ponownie. W przypadku wartości 56,58 zł oraz 46,00 zł, błędy mogą wynikać z mylenia procentów lub błędnych obliczeń przy próbie określenia wartości netto. Często zdarza się, że osoby nieprawidłowo interpretują wzory matematyczne, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Należy pamiętać, że właściwe obliczenia są kluczowe dla każdej działalności, aby właściwie określić wartości produktów i usług. Bardzo ważne jest, aby zrozumieć, że w kontekście VAT, ceny muszą być rozpatrywane w kontekście obowiązujących przepisów oraz standardów rachunkowości. Dlatego też, aby uniknąć błędów w przyszłości, warto zapoznać się z odpowiednimi regulacjami oraz praktykami w zakresie obliczeń finansowych.

Pytanie 20

Z danych zamieszczonych w tabeli wynika, że pracownicy zajmujący stanowiska nierobotnicze stanowią

Zatrudnienie pracowników wg grup pracowniczych
Lp.	Wyszczególnienie grup pracowniczych	Liczba zatrudnionych
1	Kierownictwo	5
2	Pracownicy techniczni	12
3	Pracownicy ekonomiczni	8
4	Pracownicy administracyjni	11
5	Robotnicy	84
Razem zatrudnionych		120

A. 30% ogółu zatrudnionych.

B. 50% ogółu zatrudnionych.

C. 70% ogółu zatrudnionych.

D. 10% ogółu zatrudnionych.

Odpowiedzi 70%, 10% i 50% są nieprawidłowe, ponieważ nie odzwierciedlają rzeczywistej struktury zatrudnienia w przedstawionej tabeli. Wybierając 70%, można pomylić się w ocenie liczby pracowników zajmujących stanowiska nierobotnicze, myśląc, że są oni w większości zatrudnieni w firmie. W rzeczywistości, prezentowane dane jasno wskazują, że zajmują oni tylko 30% całkowitego zatrudnienia. Odpowiedź 10% sugeruje, że stanowiska nierobotnicze są znacznie mniej reprezentowane, co również jest błędne, ponieważ ich liczba wynosi 36, co z kolei jest znaczną częścią całego zespołu. 50% to natomiast fałszywe oszacowanie, które może wynikać z uogólnienia lub nieprawidłowego przeliczenia, co jest istotnym błędem analitycznym. W kontekście analizy danych, kluczowe jest dokładne zrozumienie, jak przeliczać wartości procentowe oraz jak interpretować wyniki w oparciu o konkretne liczby. Brak systematyczności w tych analizach prowadzi do uproszczeń, które mogą zniekształcić rzeczywisty obraz sytuacji w firmie, co z kolei wpływa na podejmowanie decyzji strategicznych. Właściwe podejście wymaga precyzyjnego przetwarzania danych i ich analizy, zgodnie z dobrymi praktykami w zakresie raportowania i zarządzania kadrami.

Pytanie 21

Określenie poziomu stóp procentowych przez Narodowy Bank Polski stanowi jedno z obowiązków

A. Rady Polityki Pieniężnej

B. Ministra Finansów

C. Sejmu i Senatu

D. Bankowego Funduszu Gwarancyjnego

Wybór innych opcji, takich jak Bankowy Fundusz Gwarancyjny, Minister Finansów czy Sejm i Senat, odzwierciedla pewne nieporozumienia dotyczące ról instytucji w systemie finansowym Polski. Bankowy Fundusz Gwarancyjny ma na celu zabezpieczanie depozytów klientów banków oraz ochronę stabilności systemu bankowego, lecz nie zajmuje się polityką pieniężną. Minister Finansów, mimo że odgrywa istotną rolę w kształtowaniu budżetu państwa i polityki fiskalnej, nie ma bezpośredniego wpływu na decyzje dotyczące stóp procentowych, które należą do kompetencji RPP. Sejm i Senat, jako organy ustawodawcze, mają wpływ na regulacje prawne i politykę gospodarczą, ale nie podejmują decyzji operacyjnych w zakresie polityki pieniężnej. Takie myślenie prowadzi do konfuzji w zakresie podziału odpowiedzialności pomiędzy instytucjami, co jest kluczowe dla zrozumienia funkcjonowania systemu finansowego. Dobrze jest pamiętać, że skuteczna polityka pieniężna jest złożona i wymaga precyzyjnego podejścia oraz współpracy między różnymi instytucjami, co podkreśla znaczenie Rady Polityki Pieniężnej jako wyspecjalizowanego organu w tym zakresie.

Pytanie 22

W zestawieniu finansowym firmy w kategorii zobowiązań uwzględniono krótkoterminowe zobowiązania o łącznej wartości 85000 zł, w tym:
- zobowiązania wobec dostawców - 46 750 zł
- zobowiązania wobec budżetu - 34 000 zł
- zobowiązania wobec pracowników - 4 250 zł

Oblicz, jaki procent zobowiązań stanowią zobowiązania wobec kontrahentów w stosunku do całkowitych zobowiązań

A. 40%

B. 60%

C. 50%

D. 55%

Z pozostałych odpowiedzi można zauważyć, że wynikają z błędnych obliczeń lub po prostu nieporozumień co do tego, co znaczy udział zobowiązań. Na przykład, jeśli zaznaczyłeś 60% lub 50%, to może wynikać z przekonania, że ten udział powinien być większy, co jest mylące. Często, kiedy ludzie próbują liczyć takie wskaźniki, zapominają o ważnych rzeczach lub mylą dane w obliczeniach, co prowadzi do błędnych wyników. Kluczowe jest, by pamiętać, że udział to stosunek jednych zobowiązań do wszystkich zobowiązań. Często też błędnie zakłada się, że inne zobowiązania, np. wobec budżetu czy pracowników, są częścią tego obliczenia, a to już nie jest poprawne w tym kontekście. Dobrze jest znać definicje i zastosowania wskaźników, żeby uniknąć takich błędów w przyszłości.

Pytanie 23

Na podstawie danych zawartych w tabeli, oblicz wartość zysku netto osiągniętego przez przedsiębiorstwo w 2011 roku.

Wybrane dane finansowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za 2011 r.
Przychody ogółem	3 000 tys. zł
Koszty ogółem	2 000 tys. zł
Stawka podatku dochodowego	19%

A. 810 tys. zł

B. 1 620 tys. zł

C. 2 430 tys. zł

D. 950 tys. zł

Obliczenie zysku netto to naprawdę ważna sprawa, gdy analizujemy finanse firmy. Zysk netto jest tym finalnym wynikiem, który pokazuje, na ile firma naprawdę zarabia, po odjęciu wszystkich kosztów, łącznie z podatkami. Żeby uzyskać zysk netto na poziomie 810 tys. zł, trzeba najpierw policzyć zysk brutto. Robi się to, odjmując koszty od przychodów. Potem od zysku brutto należy jeszcze odjąć podatek dochodowy, który u nas wynosi 19%. To wszystko jest zgodne z tym, jak powinno się robić takie obliczenia. Zrozumienie tego procesu jest mega ważne dla menedżerów oraz analityków, którzy podejmują kluczowe decyzje w firmach. Regularne śledzenie zysku netto pozwala dostrzegać finansowe trendy i efektywność operacyjną, co jest istotne, żeby utrzymać konkurencyjność na rynku.

Pytanie 24

Tabela przedstawia przeciętny stan zatrudnienia w przedsiębiorstwie produkcyjnym w 2004 roku. Udział pracowników produkcyjnych w ogólnej liczbie zatrudnionych wynosi

Grupa zawodowa	Przeciętny stan zatrudnienia ( w osobach)
Pracownicy administracji	60
Pracownicy produkcyjni	120
Pracownicy pomocniczy	20
Razem	200

A. 50%

B. 80%

C. 60%

D. 40%

Twoja odpowiedź jest trafna, bo wyliczyłeś, że w firmie produkcyjnej pracuje 120 osób z ogółem 200 zatrudnionych. To daje nam 60% - czyli całkiem spoko wynik. Zrozumienie takich danych jest mega ważne, bo pomaga firmom lepiej zarządzać swoimi pracownikami i zauważyć, gdzie można coś poprawić. Taki wskaźnik to fajne narzędzie do sprawdzenia, jak efektywnie działa produkcja i czy mamy wystarczającą ilość pracowników do realizacji planów. Regularne sprawdzanie takich rzeczy to dobra praktyka, bo pozwala firmom szybko reagować na zmiany na rynku i optymalizować swoje działania.

Pytanie 25

Dokument potwierdzający przyjęcie wyrobów gotowych z produkcji do magazynu to

A. Wz

B. Pw

C. Pz

D. Rw

Wybór odpowiedzi Wz, Pz lub Rw nie jest poprawny, ponieważ każda z tych opcji odnosi się do różnych procesów dokumentacyjnych w gospodarce magazynowej. Dokument Wz, czyli 'Wydanie Zewnętrzne', dotyczy sytuacji, gdy towary są wydawane z magazynu do klientów lub na zewnątrz przedsiębiorstwa. Oznacza to, że Wz jest używane w kontekście dystrybucji, a nie przyjęcia towarów z produkcji. Z kolei Pz, czyli 'Przyjęcie Zewnętrzne', stosuje się w przypadku przyjmowania towarów od dostawców, co również nie odnosi się do procesów wewnętrznych związanych z produkcją. Rw, czyli 'Rozchód Wewnętrzny', jest dokumentem używanym do ewidencjonowania przesunięć towarów wewnątrz firmy, a nie ich przyjęcia. Kluczowym błędem w rozumieniu tych dokumentów jest mylenie ich funkcji oraz kontekstu, w jakim są stosowane. W praktyce, dobrze zrozumiane różnice między tymi dokumentami są niezbędne do prawidłowego zarządzania procesami magazynowymi oraz do zapewnienia zgodności z obowiązującymi standardami, co jest fundamentem skutecznego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 26

Kto przyznaje numer identyfikacyjny REGON?

A. Urząd Statystyczny.

B. Kasa Skarbowa.

C. Powiatowy Urząd Pracy.

D. Gmina.

Numery identyfikacyjne, takie jak REGON, są kluczowymi elementami systemu rejestracji przedsiębiorstw w Polsce, a ich nadawanie nie leży w gestii Urzędów Gminy, Urzędów Skarbowych ani Urzędów Pracy. Często pojawia się mylne przekonanie o tym, że lokalne urzędy mają kompetencje do nadawania numerów REGON, co jest niezgodne z rzeczywistością. Urząd Gminy zajmuje się głównie sprawami rejestracji działalności gospodarczej na poziomie lokalnym, jednakże nie posiada uprawnień do generowania numerów statystycznych, które są zarezerwowane dla Urzędów Statystycznych. Z kolei Urząd Skarbowy koncentruje się na kwestiach związanych z opodatkowaniem i kontrolą podatników, nie mając w swoich kompetencjach nadawania numerów REGON. Pomoc Urzędu Pracy polega na wspieraniu osób poszukujących pracy oraz przedsiębiorców w zakresie zatrudniania, a nie na rejestracji podmiotów gospodarczych. Takie błędne rozumienie roli tych instytucji może prowadzić do nieporozumień oraz opóźnień w procesach rejestracyjnych. Kluczowe jest zrozumienie, że REGON jest spójnym elementem krajowej statystyki, który jest nadawany w sposób centralny, co pozwala na skuteczne zarządzanie danymi na poziomie krajowym oraz regionalnym. Takie zrozumienie wpływa na poprawność realizacji procesów związanych z rejestracją i funkcjonowaniem przedsiębiorstw w Polsce.

Pytanie 27

Jaki dokument należy przygotować, gdy przyjmujemy do magazynu towary zakupione od dostawcy?

A. Zw

B. Pz

C. Pw

D. Wz

Odpowiedzi Wz, Zw i Pw są totalnie nieodpowiednie, jeśli chodzi o przyjmowanie towarów do magazynu. Wz, czyli Wydanie Zewnętrzne, to dokument, który służy do wydawania towarów z magazynu, więc to całkowicie inna sprawa niż przyjęcie. Używamy go, gdy produkty idą do klienta albo gdzieś indziej, więc łatwo się pomylić, jeśli zestawimy to z dokumentem Pz. Zw, co oznacza Zwrót, to papier dotyczący zwrotu towarów do dostawcy, więc też się nie nadaje w tym przypadku. A Pw, czyli Przyjęcie Wewnętrzne, odnosi się do sytuacji, gdy towar przemieszcza się w obrębie jednego magazynu lub pomiędzy nimi, a nie dotyczy zakupu od dostawcy. Często popełniamy błędy, bo nie znamy różnic między dokumentacją przyjęcia a wydania towarów. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe, żeby wszystko działało sprawnie w magazynie, dlatego tak ważne jest, żeby używać odpowiednich dokumentów w odpowiednich sytuacjach.

Pytanie 28

Która z poniższych spółek dysponuje osobowością prawną?

A. Spółka jawna

B. Spółka komandytowa

C. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

D. Spółka partnerska

Osoby, które nie rozumieją różnicy między osobowością prawną a innymi formami działalności gospodarczej, mogą mylnie uznać, że spółka komandytowa, spółka partnerska czy spółka jawna również posiadają tę cechę. W rzeczywistości jednak, spółka komandytowa jest formą spółki, która posiada jedynie ograniczoną odpowiedzialność dla komplementariuszy, ale sama w sobie nie nabywa osobowości prawnej – jest traktowana jako spółka osobowa. Z kolei spółka partnerska jest formą współpracy osób fizycznych, głównie w zawodach regulowanych, takich jak prawnicy czy architekci, gdzie odpowiedzialność partnerów jest solidarna, co oznacza, że każdy z nich odpowiada za zobowiązania spółki w pełnym zakresie. Spółka jawna również nie ma osobowości prawnej, a jej wspólnicy są zobowiązani do pełnej odpowiedzialności za długi spółki. Typowym błędem jest mylenie osobowości prawnej z formą organizacyjną, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat odpowiedzialności oraz możliwości działania tych spółek. Tylko podmioty o osobowości prawnej są w stanie samodzielnie zaciągać zobowiązania i być stroną w postępowaniach sądowych, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa i stabilności działalności gospodarczej.

Pytanie 29

Wśród obowiązkowych ubezpieczeń społecznych, które są opłacane przez pracodawcę, znajdują się następujące składki:

A. emerytalne – 9,76%, rentowe – 8% oraz chorobowe

B. emerytalne – 9,76%, chorobowe – 2,45% oraz zdrowotne

C. emerytalne – 9,76%, rentowe – 6,5% oraz wypadkowe

D. emerytalne – 9,76%, rentowe – 1,5% oraz zdrowotne

Wszystkie pozostałe odpowiedzi zawierają nieprawidłowe informacje dotyczące składek na ubezpieczenia społeczne, co może prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych dla pracodawców i pracowników. W przypadku pierwszej propozycji, składka zdrowotna nie jest częścią składek obowiązkowych, które finansuje pracodawca w kontekście ubezpieczeń społecznych. Składka zdrowotna, chociaż istotna, jest odrębnym zobowiązaniem, które pracownicy również muszą uiszczać, a jej wysokość wynosi 9%. W drugiej odpowiedzi, błędnie podano wysokość składki rentowej, która wynosi 6,5%, podczas gdy tu przyjęto 8%. Takie różnice mogą prowadzić do poważnych błędów w obliczeniach dotyczących wynagrodzeń oraz budżetowania w firmach. Ostatnia opcja pomija również składkę wypadkową, której wysokość uzależniona jest od poziomu ryzyka w danej branży, co czyni tę odpowiedź niewłaściwą. Zrozumienie tych składek jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemu ubezpieczeń społecznych i zapewnienia bezpieczeństwa ekonomicznego pracowników. Pracodawcy powinni być świadomi wszystkich obowiązków związanych z opłacaniem składek, aby unikać nieporozumień i potencjalnych sankcji prawnych.

Pytanie 30

Roczne raporty finansowe powinny być przechowywane

A. na stałe

B. co najmniej przez 1 rok

C. w okresie ustalonym przez kierownika archiwum

D. przez 5 lat

Zgadza się, roczne sprawozdania finansowe trzeba przechowywać na stałe. To wynika z przepisów prawa i najlepszych praktyk. Trwałe archiwizowanie tych dokumentów jest super ważne, bo mogą być potrzebne do analiz finansowych czy audytów. W ustawie o rachunkowości jest napisane, że dokumenty księgowe powinny być przechowywane co najmniej przez pięć lat, ale w przypadku sprawozdań, lepiej je trzymać dłużej. Wiele firm wybiera archiwizację elektroniczną, bo to ułatwia wszystko – przechowywanie i dostęp do dokumentów. Systemy do zarządzania dokumentami pomagają w tym przy bezpiecznym przechowywaniu i wyszukiwaniu dokumentów. Takie podejście to naprawdę dobry pomysł.

Pytanie 31

Koszt jednostkowy produkcji gotowego wyrobu wyniósł 60 złotych. Produkcja wyrobów, która nie została zakończona do końca miesiąca, osiągnęła 20% postępu. Jaki jest koszt jednostkowy wyrobu, który nie został ukończony?

A. 12 złotych

B. 60 złotych

C. 15 złotych

D. 20 złotych

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia koncepcji kosztów jednostkowych oraz ich odniesienia do stopnia zaawansowania produkcji. Na przykład, jeżeli ktoś wskazuje 15 zł jako koszt jednostkowy wyrobu niezakończonego, może nie uwzględniać, że koszt ten powinien odnosić się bezpośrednio do stopnia zaawansowania, a nie być jedynie pochodną jednostkowego kosztu wytworzenia. Z kolei wskazanie 20 zł może sugerować, że ktoś pomieszał pojęcia związane z 20% stopniem produkcji, traktując go jako pełny koszt, co jest błędne. W przypadku 12 złotych jako odpowiedzi, osoba mogła pomyśleć, że skoro 20% kosztu 60 zł wynosi 12 zł, to jest to tylko fragmentaryczne podejście do kosztów. Często w praktyce spotykamy się z analizami, które nie uwzględniają pełnego obrazu kosztów produkcji i stanu magazynowego. Właściwe podejście do tego zagadnienia polega na dokładnym odniesieniu kosztów do stopnia ich zaawansowania, co jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami przedsiębiorstwa. Dlatego tak istotne jest, aby zrozumieć, że jednostkowy koszt wytworzenia nie jest pełnym obrazem kosztów, gdyż nie uwzględnia stanu produkcji, co może prowadzić do nieprecyzyjnych wniosków o kosztach ogólnych i rentowności produktów.

Pytanie 32

Amortyzację można wyznaczyć przy użyciu metody

A. statystycznej

B. łańcuchowej

C. chronologicznej

D. progresywnej

Amortyzacja metodą progresywną, znana również jako metoda przyspieszonej amortyzacji, polega na tym, że większa część kosztów środka trwałego jest rozliczana w pierwszych latach jego użytkowania. To podejście jest szczególnie użyteczne w przypadku aktywów, które szybko tracą na wartości lub są intensywnie eksploatowane na początku ich życia. Przyjęcie tej metody pozwala na lepsze dopasowanie kosztów do przychodów generowanych przez dany środek trwały, co jest istotne dla dokładnego odzwierciedlenia rzeczywistej sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. W praktyce, amortyzacja progresywna znajduje zastosowanie w branżach, gdzie nowoczesne maszyny i technologie szybko stają się przestarzałe. Przykładem może być przemysł IT czy produkcja, gdzie nowoczesny sprzęt jest kluczowy dla efektywności operacyjnej. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), przedsiębiorstwa powinny stosować metody amortyzacji, które najlepiej odzwierciedlają zużycie aktywów, a amortyzacja progresywna jest jednym z zalecanych podejść.

Pytanie 33

W hurtowni artykułów kosmetycznych URODA przeprowadzono spis z natury. Wyniki inwentaryzacji przedstawia tabela. Ile wynosi ogólna wartość nadwyżek?

Nazwa towaru	Cena jednostkowa w zł/szt.	J.m	Stan według
Nazwa towaru	Cena jednostkowa w zł/szt.	J.m	spisu z natury	ewidencji księgowej
Lakier do włosów Mig	12	szt.	15	15
Mydło Malwa	5	szt.	20	18
Szampon Kasia	15	szt.	19	20
Krem do rąk Niwa	7	szt.	33	33
Tonik Malwa	20	szt.	25	22

A. 29,00 zł

B. 25,00 zł

C. 70,00 zł

D. 75,00 zł

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, takich jak 29,00 zł, 25,00 zł lub 75,00 zł, pojawiają się typowe błędy myślowe, które mogą wynikać z niepełnego zrozumienia procesu obliczania wartości nadwyżek. Warto zauważyć, że błędne odpowiedzi mogą sugerować, iż respondenci nie uwzględnili zarówno liczby nadwyżek, jak i ich odpowiednich cen jednostkowych. Na przykład, wybierając 29,00 zł, można założyć, że respondent pomieszał wartości jednostkowe z innymi kosztami lub niepoprawnie zsumował nadwyżki. Odpowiedź 25,00 zł może wskazywać na nieuwzględnienie pełnej wartości nadwyżek, a 75,00 zł to wynik błędnego dodawania lub zamiany wartości nadwyżek. Prowadzi to do wniosku, że niezbędne jest dokładne zwrócenie uwagi na szczegóły obliczeń, w tym na to, jakie towary wchodzą w skład inwentaryzacji, ich ceny oraz liczby nadwyżek. W praktyce odpowiednie podejście do analizy wartości nadwyżek wymaga również znajomości standardów inwentaryzacji, które pomagają w precyzyjnej ocenie wartości zapasów. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania magazynem, a także dla podejmowania świadomych decyzji finansowych w firmach zajmujących się handlem artykułami kosmetycznymi.

Pytanie 34

W tabeli przedstawiono wybrane zadania czterech instytucji rynku kapitałowego. Które zadania realizuje Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych?

A.	B.
przygotowuje projekty aktów prawnych związanych z funkcjonowaniem rynku kapitałowego, prowadzi listę maklerów papierów wartościowych, podejmuje działania, służące prawidłowemu funkcjonowaniu rynku kapitałowego.	pośredniczy w obrocie papierami wartościowymi, udziela kredytu na zakup papierów wartościowych, zajmuje się zakładaniem rachunków bankowych podmiotom, chcącym dokonać zakupu akcji.
C.	D.
została założona przez Skarb Państwa jako spółka akcyjna, posiada swoje władze (Walne Zgromadzenie, Radę Nadzorczą i Zarząd), dopuszcza do obrotu giełdowego instrumenty finansowe.	rozlicza transakcje zawarte na publicznym rynku papierów wartościowych, przechowuje papiery wartościowe dopuszczone do publicznego obrotu, realizuje zobowiązania emitentów wobec właścicieli papierów wartościowych.

A. C.

B. D.

C. B.

D. A.

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia zakresu działalności Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych oraz jego funkcji na rynku kapitałowym. Niezrozumienie roli KDPW jako instytucji odpowiedzialnej za rozliczanie transakcji oraz przechowywanie papierów wartościowych może prowadzić do mylnych wniosków o jego zadaniach. Wiele osób myli KDPW z innymi instytucjami rynku finansowego, które mają różne cele i obowiązki, co zwiększa ryzyko pomyłek. Często błędnie zakłada się, że KDPW odpowiada za działania związane z doradztwem inwestycyjnym lub zarządzaniem aktywami, podczas gdy jego główną rolą jest zapewnienie płynności i bezpieczeństwa transakcji na rynku. Warto również zauważyć, że nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z nieznajomości specyfiki polskiego rynku kapitałowego oraz standardów regulacyjnych, które mogą różnić się od tych w innych krajach. Współpraca z KDPW jest istotna dla zapewnienia stabilności rynku oraz ochrony inwestorów, co jest kluczowe w kontekście zarządzania ryzykiem inwestycyjnym. Przykładowo, brak zrozumienia zadań KDPW może prowadzić do błędnych decyzji inwestycyjnych, co z kolei może wpłynąć na wyniki finansowe zarówno inwestorów indywidualnych, jak i instytucjonalnych.

Pytanie 35

Wyroby finalne stanowią ostateczny rezultat procesu

A. produkcyjnego

B. usługowego

C. handlowego

D. informacyjnego

Wyroby gotowe to końcowy efekt procesu produkcji, który obejmuje wszystkie etapy od surowców do finalnego produktu. W kontekście produkcji, wyroby gotowe są rezultatem przekształcenia surowców w produkty, które są gotowe do sprzedaży lub użycia. Proces ten jest kluczowy w wielu branżach, takich jak przemysł wytwórczy, gdzie standardowe metody produkcji, jak Just-In-Time (JIT) oraz Lean Manufacturing, skupiają się na efektywności i minimalizacji odpadów. Przykładem mogą być samochody, które są wynikiem skomplikowanego procesu produkcji obejmującego różne etapy, takie jak montaż, kontrola jakości i pakowanie. Zrozumienie tego procesu jest istotne dla zarządzania łańcuchem dostaw oraz optymalizacji kosztów. Efektywne zarządzanie produkcją przyczynia się do zwiększenia konkurencyjności przedsiębiorstwa i zaspokojenia potrzeb rynku, co jest niezbędne w dynamicznie zmieniającym się otoczeniu biznesowym.

Pytanie 36

Zgodnie z zamieszczoną tabelą płac stawka wynagrodzenia godzinowego w IV grupie zaszeregowania wyniesie

Grupy zaszeregowania osobistego	I	II	III	IV	V
Stawka podstawowa (zł/godz.)	8,00	8,00	8,00	8,00	8,00
Współczynniki klasyfikacyjne	1	1,3	1,4	1,6	1,8
Stawki płac (zł/godz.)	8,00	......	......	......	......

A. 12,80 zł/godz.

B. 14,40 zł/godz.

C. 11,20 zł/godz.

D. 10,40 zł/godz.

Odpowiedź, którą wybrałeś, nie jest poprawna. Warto zrozumieć, dlaczego inne stawki mogły wydawać się logiczne, ale w rzeczywistości są wynikiem nieprawidłowych obliczeń lub nieznajomości zasad klasyfikacji wynagrodzeń. Na przykład, odpowiedź 14,40 zł/godz. mogłaby wynikać z błędnego obliczenia, gdzie użytkownik mógł pomylić stawkę podstawową z innym współczynnikiem lub z dodatkowym składnikiem wynagrodzenia, co jest typowym błędem myślowym. Z kolei stawka 11,20 zł/godz. może być mylona z inną grupą zaszeregowania lub ze stawką dla pracowników o niższych kwalifikacjach, co pokazuje brak zrozumienia klasyfikacji wynagrodzeń. Odpowiedź 10,40 zł/godz. również nie uwzględnia kluczowego współczynnika, który jest używany do obliczeń w danym systemie wynagrodzeń. W wielu firmach zrozumienie poprawnego przeliczenia wynagrodzenia jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień oraz błędów w zarządzaniu budżetem. Dlatego też, ważne jest, aby dokładnie analizować podstawy wynagrodzeń oraz zrozumieć, w jaki sposób różne grupy zaszeregowania wpływają na ostateczne stawki. W praktyce, błędne obliczenia mogą prowadzić do niezadowolenia pracowników oraz problemów z zatrzymywaniem talentów w organizacji.

Pytanie 37

Najwyższa Izba Kontroli to instytucja, która została utworzona w celu

A. oceny legalności uchwał podejmowanych przez organy samorządu lokalnego

B. nadzoru nad działalnością gospodarczą, finansową oraz organizacyjno-administracyjną instytucji państwowej administracji centralnej i lokalnych organów administracji rządowej

C. pełnienia roli oskarżyciela publicznego w sprawach dotyczących przestępstw skarbowych i wykroczeń skarbowych

D. sprawdzania przestrzegania przepisów prawa pracy przez zakłady pracy, w tym norm dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy

Odpowiedzi, które sugerują, że Najwyższa Izba Kontroli zajmuje się oceną legalności uchwał samorządu terytorialnego, kontrolą przestrzegania przepisów prawa pracy, czy pełnieniem funkcji oskarżyciela publicznego w sprawach skarbowych, opierają się na niewłaściwym zrozumieniu zakresu kompetencji NIK. Po pierwsze, NIK nie jest instytucją, która dokonuje ocen prawnych uchwał jednostek samorządu terytorialnego; w tym zakresie odpowiedzialność leży w gestii innych organów, takich jak Wojewódzkie Sądy Administracyjne. Ponadto, kontrola przepisów prawa pracy, w tym kwestii BHP, jest domeną Państwowej Inspekcji Pracy, a nie NIK. NIK koncentruje się na audytach i kontrolach dotyczących ogólnych zasadności i legalności wydatków publicznych oraz efektywności działalności administracji. Również pełnienie funkcji oskarżyciela publicznego w zakresie przestępstw skarbowych jest zarezerwowane dla prokuratury, a nie NIK. Takie nieścisłości mogą wynikać z mylnego postrzegania roli różnych instytucji w systemie prawnym i administracyjnym. Ważne jest zrozumienie, że NIK działa jako niezależny organ kontroli, który ma na celu zwiększenie przejrzystości w zarządzaniu środkami publicznymi, a nie pełni funkcji prokuratorskich ani sądowniczych.

Pytanie 38

Kasjer w przygotowanym raporcie kasowym powinien uwzględnić

A. liczbę przyjętych banknotów według nominałów

B. miejsce przechowywania gotówki

C. czas przeprowadzonych wypłat

D. liczbę załączonych dokumentów kasowych KW

Poprawna odpowiedź odnosi się do kluczowego elementu w obiegu dokumentów kasowych. Kasjer jest zobowiązany do wpisania liczby załączonych dokumentów kasowych KW (Kasa Wydatkowa) w raporcie kasowym, co jest podstawowym wymogiem zgodnym z zasadami rachunkowości i audytu finansowego. Dokumenty te stanowią dowód na przeprowadzone transakcje, a ich ścisłe ewidencjonowanie wpływa na przejrzystość i kontrolę finansową w firmie. Przykładowo, w przypadku audytu, dostępność i poprawność załączonych dokumentów KW umożliwi audytorom weryfikację operacji kasowych i potwierdzenie ich zgodności z zapisami w księgach rachunkowych. Ważne jest, aby każdy dokument został odpowiednio sklasyfikowany i zarejestrowany, co świadczy o rzetelności prowadzonej dokumentacji. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, należy również zadbać o to, aby każdy dokument był numerowany i datowany, co ułatwi identyfikację i kontrolę w przyszłości.

Pytanie 39

Koszt wyprodukowania 24 000 sztuk towarów gotowych wynosi 72 000,00 zł. Jaka będzie cena sprzedaży netto za jedną sztukę towaru, jeśli na sprzedaży produktów firma uzyskuje zysk na poziomie 40% jednostkowego kosztu produkcji?

A. 3,00 zł/szt.

B. 4,20 zł/szt.

C. 1,20 zł/szt.

D. 5,00 zł/szt.

Gdy ktoś zaznacza błędną odpowiedź, to warto zauważyć, że łatwo się pomylić przy obliczaniu jednostkowego kosztu wytworzenia. Kluczowe jest to, aby wiedzieć, że cena sprzedaży netto nie jest tym samym co jednostkowy koszt. Jeśli ktoś błędnie dojdzie do ceny, mnożąc jednostkowy koszt przez 1,4, to może myśleć, że ma rację, a to niekoniecznie prawda. Zysk powinno się dodawać do kosztu produkcji, a nie z niego wychodzić. Czasami też ludzie zapominają uwzględnić wszystkie koszty stałe i zmienne związane z produkcją, co jeszcze bardziej komplikuje sprawę. Tak naprawdę firmy powinny korzystać z dobrych systemów kalkulacyjnych, które uwzględniają wszystko. Wiedza o tym, jak prawidłowo ustalić cenę sprzedaży, jest megaważna, bo złe wyceny mogą prowadzić do strat finansowych, a to nikomu się nie przyda.

Pytanie 40

W firmie zajmującej się produkcją, w 2016 roku zatrudniono 15 kobiet oraz 25 mężczyzn, a z pracy zwolniono 6 kobiet i 4 mężczyzn. Średni roczny poziom zatrudnienia wyniósł 250 pracowników. Jaki był wskaźnik przyjęć w roku 2016?

A. 4%

B. 6%

C. 16%

D. 10%

Wskaźnik przyjęć to bardzo ważna sprawa w zarządzaniu ludźmi, a jak go źle obliczymy, to możemy źle ocenić sytuację w firmie. Odpowiedzi z innymi wartościami mogą wyniknąć z kilku typowych pomyłek. Na przykład, ktoś mógł liczby pomylić i uwzględnić tylko część przyjętych pracowników, przez co wskaźnik wyjdzie zaniżony. Inna opcja to wzięcie całkowitej liczby pracowników, a nie średniego stanu, co też zepsuje nasze wyniki. Pamiętajmy, że ten wskaźnik trzeba interpretować w kontekście branży i sytuacji w gospodarce firmy. Wysoki wskaźnik może mówić o szybkim rozwoju firmy, ale też wskazywać na dużą rotację pracowników. Natomiast niski wskaźnik może świadczyć o stabilności, ale też o problemach w pozyskiwaniu nowych talentów. Dlatego ważne, żeby dokładnie wiedzieć, jakie dane bierzemy pod uwagę przy obliczaniu wskaźnika i jak to ma się do strategii kadrowej firmy.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej