Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 3 kwietnia 2025 09:09
Data zakończenia: 3 kwietnia 2025 09:29

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który z poniższych formatów plików pozwala na osiągnięcie najwyższego poziomu kompresji?

A. PNG

B. TIFF

C. PSD

D. JPEG

Odpowiedź JPEG jest całkowicie na miejscu. Ten format wykorzystuje stratną kompresję, co pozwala na znaczne zmniejszenie rozmiaru pliku, a przy tym jakość obrazu jest wciąż akceptowalna. W praktyce JPEG jest mega popularny w fotografii cyfrowej i wszędzie tam, gdzie musimy wrzucać zdjęcia do internetu, bo wszyscy chcą, żeby strona ładowała się szybko, a miejsce na dysku też jest cennym towarem. Wiesz, zdjęcia w JPEG mogą mieć rozmiar od paru kilobajtów do kilku megabajtów, więc są naprawdę wygodne do używania w sieci. Ciekawe, że JPEG sprawdza się najlepiej przy obrazach z bogatymi kolorami i różnymi przejściami, ale jak mamy do czynienia z dużymi płaszczyznami jednolitych barw, to może warto pomyśleć o innym formacie, np. PNG. Standard JPEG, wymyślony przez grupę JPEG, jest jednym z najczęściej używanych formatów na świecie, co tylko pokazuje, że jest niezawodny i sprawdzony w praktyce.

Pytanie 2

Niedostateczne naświetlenie materiału negatywowego może być spowodowane zbyt

A. dużym otworem przysłony

B. długim czasem ekspozycji

C. długim czasem naświetlania

D. niską czułością filmu

Niska czułość filmu, oznaczana jako ISO, jest kluczowym czynnikiem wpływającym na zdolność filmu do rejestrowania światła. Im niższa wartość ISO, tym mniej czuły jest materiał fotograficzny na światło, co w praktyce oznacza, że potrzebuje on dłuższego czasu naświetlania lub mocniejszego źródła światła, aby uzyskać odpowiednią ekspozycję. Przykładowo, film o czułości ISO 100 wymaga jaśniejszego oświetlenia lub dłuższego czasu naświetlania niż film o czułości ISO 400. W fotografii, dobierając film, warto kierować się warunkami oświetleniowymi; w słabszym świetle należy wybierać filmy o wyższej czułości. Przy planowaniu sesji zdjęciowych, szczególnie w zmiennych warunkach oświetleniowych, istotne jest, aby zrozumieć, jak czułość filmu wpływa na końcowy efekt. W praktyce, niedoświetlenie może prowadzić do zbyt ciemnych i mało szczegółowych zdjęć, co jest niepożądane w większości sytuacji fotograficznych.

Pytanie 3

Technika zdjęciowa, która redukuje pozytyw do płaszczyzn z wyraźnie rozdzielonymi tonami szarości, to

A. solaryzacja

B. izohelia

C. pseudosolaryzacja

D. guma

Izohelia to dość ciekawa technika w fotografii, bo pozwala na takie fajne przedstawienie obrazów, gdzie różnice jasności są naprawdę wyraźnie widoczne. Dzięki temu zdjęcia mają niesamowity kontrast i mogą wyglądać super efektownie. Szczególnie w drukarstwie artystycznym i fotografii czarno-białej ta technika jest naprawdę na czasie. Generalnie polega to na używaniu filtrów albo specjalnych emulsji, które pomagają uzyskać piękne odcienie szarości. Moim zdaniem, to świetny sposób na tworzenie estetycznych kompozycji. Na przykład, jeśli robimy zdjęcia krajobrazów, izohelia może super podkreślić chmury, co sprawia, że całość nabiera fajnej głębi i dramatyzmu, a zdjęcie staje się znacznie bardziej przyciągające wzrok.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Podczas robienia zdjęcia aparatem lustrzanym cyfrowym przy użyciu lamp halogenowych, jaką temperaturę barwową należy ustawić dla balansu bieli?

A. 3200K

B. 1800K

C. 5600K

D. 10000K

Ustawienie balansu bieli na wartość 3200K jest odpowiednie, gdy korzystamy z lamp halogenowych, które emitują światło o ciepłej barwie. Lampy halogenowe emitują światło z temperaturą barwową zbliżoną właśnie do 3200K, co oznacza, że ich światło jest znacznie cieplejsze niż światło dzienne (około 5600K). Właściwe ustawienie balansu bieli pozwala na uzyskanie naturalnych kolorów na zdjęciach, eliminując niepożądane odcienie. Przykładowo, jeśli nie ustawimy balansu bieli odpowiednio do źródła światła, nasze zdjęcia mogą mieć żółtawy lub pomarańczowy odcień, co jest efektem dominacji ciepłych tonów w oświetleniu. Użytkownicy lustrzanek cyfrowych powinni stosować precyzyjne ustawienia balansu bieli w zależności od warunków oświetleniowych, co jest kluczowe dla profesjonalnych wyników. Warto również zauważyć, że w sytuacjach, gdy fotografujemy w różnych warunkach oświetleniowych, użycie funkcji manualnego ustawiania balansu bieli może przynieść jeszcze lepsze rezultaty, umożliwiając dostosowanie do konkretnego źródła światła.

Pytanie 6

W cyfrowych aparatach, ocena natężenia światła na podstawie bardzo małego fragmentu obrazu nazywana jest trybem

A. punktowym

B. matrycowym

C. wielosegmentowym

D. centralnie ważonym

Odpowiedź punktowy jest prawidłowa, ponieważ oznacza tryb pomiaru natężenia światła, w którym aparat mierzy jasność w bardzo małym obszarze kadru. Taki sposób pomiaru jest szczególnie użyteczny w sytuacjach, gdy istotne jest zarejestrowanie detali w specyficznych miejscach obrazu, na przykład w portretach, gdzie chcemy uchwycić szczegóły na twarzy modela, niezależnie od oświetlenia tła. W praktyce, korzystając z pomiaru punktowego, kreatywni fotografowie mogą lepiej kontrolować ekspozycję, minimalizując wpływ niejednorodnego oświetlenia. Warto zaznaczyć, że tryb punktowy idealnie sprawdza się również podczas fotografowania obiektów w trudnych warunkach oświetleniowych, takich jak przy silnym kontraście między jasnymi i ciemnymi obszarami. Standardy branżowe sugerują, aby z tego trybu korzystać w sytuacjach wymagających precyzyjnego uchwycenia detali, co czyni go nieocenionym narzędziem w arsenale każdego fotografa.

Pytanie 7

W czarno-białej fotografii, aby przyciemnić zieleń i czerwień na obrazie, a rozjaśnić niebieski kolor, stosuje się filtr

A. czerwonego

B. zielonego

C. niebieskiego

D. żółtego

Odpowiedź niebieskiego filtru jest poprawna, ponieważ w fotografii czarno-białej filtry kolorowe wpływają na tonację zdjęcia poprzez absorpcję i przepuszczanie światła o różnych długościach fal. Filtr niebieski przyciemnia kolory czerwony i zielony, co skutkuje ich ciemniejszym odzwierciedleniem na zdjęciu, podczas gdy kolor niebieski zostaje rozjaśniony. Przykładowo, użycie filtru niebieskiego podczas fotografowania krajobrazów, gdzie dominują zielone drzewa i czerwone kwiaty, pozwoli na uzyskanie większego kontrastu i wyrazistości w czarno-białej fotografii. W praktyce, ten filtr jest często stosowany, gdy artysta pragnie wydobyć szczegóły niebieskiego nieba, tworząc dramatyczne efekty w kompozycji. Zgodnie z technikami stosowanymi przez znanych fotografów, takich jak Ansel Adams, wykorzystanie filtrów kolorowych w czarno-białej fotografii jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych efektów artystycznych oraz dla kontroli tonalności obrazu.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Metoda uchwytywania zdjęć, których zakres tonalny przewyższa zdolności matrycy aparatu cyfrowego to

A. HDR

B. DSLR

C. Ultra HD

D. HD

Zarówno DSLR, HD, jak i Ultra HD to terminy, które odnoszą się do różnych aspektów technologii obrazowania, ale żaden z nich nie dotyczy techniki rejestrowania obrazów o rozszerzonej rozpiętości tonalnej, co jest kluczowe w kontekście HDR. DSLR, czyli cyfrowy lustrzankowy aparat jednoobiektywowy, to rodzaj aparatu, który wykorzystuje lustro do projektu optycznego, co pozwala na dokładne kadrowanie. Jakkolwiek DSLRs mogą być używane do robienia zdjęć w HDR, sama technika jest niezależna od rodzaju aparatu. HD to skrót od High Definition, który odnosi się do rozdzielczości obrazu, a nie do tonalności. Ultra HD, znane również jako 4K, to termin opisujący bardzo wysoką rozdzielczość obrazu, także nie mający związku z rejestracją tonalną. Warto zauważyć, że powszechne mylenie tych terminów może prowadzić do nieporozumień, zwłaszcza w kontekście doboru odpowiedniego sprzętu czy techniki do wykonania konkretnego zdjęcia. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla osób zajmujących się fotografią oraz dla tych, którzy chcą w pełni wykorzystać możliwości nowoczesnych aparatów oraz technik edycyjnych. Właściwe zastosowanie terminologii i technologii przyczynia się do podniesienia jakości pracy twórczej oraz pozwala uniknąć błędnych założeń, które mogą negatywnie wpłynąć na proces twórczy.

Pytanie 10

Na podstawie zdjęcia można określić, że było wykonane

A. w samo południe.

B. nocą.

C. po zachodzie słońca.

D. późnym popołudniem.

Odpowiedź "późnym popołudniem" jest prawidłowa, ponieważ analiza zdjęcia wskazuje na długie cienie, które są charakterystyczne dla niskiego kąta padania promieni słonecznych. W praktyce, w momencie, gdy słońce znajduje się nisko nad horyzontem, co ma miejsce właśnie późnym popołudniem, cienie stają się wydłużone. Warto zwrócić uwagę, że w południe, kiedy słońce jest w najwyższym punkcie na niebie, cienie są krótsze i bardziej pionowe. Takie zjawisko można zaobserwować w codziennym życiu, na przykład, gdy spacerujemy w parku w godzinach popołudniowych i zauważamy, jak cienie drzew i obiektów są znacznie dłuższe. Dodatkowo, jasne niebo bez oznak zmierzchu potwierdza, że słońce jeszcze nie zaszło, co wyklucza odpowiedzi związane z zachodem słońca oraz nocą. Zrozumienie tych zjawisk jest istotne w kontekście fotografii oraz architektury, gdzie oświetlenie i cień mają kluczowe znaczenie dla kompozycji i estetyki.

Pytanie 11

W jakiej najmniejszej odległości przedmiotowej (oznaczonej x) od obiektu, który jest fotografowany, powinien znajdować się aparat z obiektywem o ogniskowej f, aby uzyskany obraz był rzeczywisty, odwrócony i zmniejszony dwukrotnie?

A. x = f

B. x < f

C. x > 2f

D. x = 2f

Aby uzyskać rzeczywisty, odwrócony i dwukrotnie pomniejszony obraz fotografowanego obiektu, aparat z obiektywem o ogniskowej f musi być umieszczony w odległości większej niż 2f od obiektu. W przypadku soczewek skupiających, obraz rzeczywisty powstaje, gdy przedmiot znajduje się poza ogniskiem soczewki, a jego odległość od obiektywu musi być odpowiednio dostosowana do wymagań dotyczących skalowania obrazu. Na przykład, jeśli ogniskowa obiektywu wynosi 50 mm, aparat powinien być umiejscowiony w odległości przekraczającej 100 mm od obiektu, aby uzyskać pożądany efekt. W praktyce, w fotografii portretowej lub produktowej, takie ustawienie pozwala na uzyskanie ostrego i odpowiednio skadrowanego obrazu, co jest kluczowe w pracy zawodowych fotografów. Standardy takie jak wybór odpowiednich obiektywów i ich zastosowanie w zależności od odległości od obiektu są niezbędne w fotografii, aby zapewnić wysoką jakość obrazów oraz ich użyteczność w różnych kontekstach. Dlatego znajomość zasad optyki i ich praktyczne zastosowanie ma fundamentalne znaczenie w procesie tworzenia obrazów.

Pytanie 12

Jaką substancję konserwującą wykorzystuje się w wywoływaczu?

A. siarczyn sodu

B. węglan sodu

C. wodorotlenek sodu

D. węglan potasu

Siarczyn sodu jest substancją konserwującą, która skutecznie zapobiega utlenianiu się substancji w wywoływaczach, a także ogranicza rozwój mikroorganizmów. Jego działanie polega na redukcji stężenia tlenu w roztworze, co wpływa na stabilizację chemiczną i biologiczną preparatów. Siarczyn sodu jest szeroko stosowany w przemyśle spożywczym jako dodatek E221, ale również w przemyśle fotograficznym, gdzie ma na celu ochronę emulsji światłoczułych. Przykłady jego zastosowania obejmują konserwację win, owoców oraz soków, gdzie skutecznie przedłuża trwałość produktów. Warto dodać, że stosowanie siarczynu sodu jest ściśle regulowane przez przepisy prawa, co zapewnia bezpieczeństwo konsumentów oraz jakość produktów. Dobrze zrozumieć zastosowanie tej substancji w kontekście stabilizacji i jakości wyrobów, co podkreśla znaczenie przestrzegania standardów branżowych w produkcji.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Rodzaj kadrowania, który przedstawia postać do wysokości połowy uda, to

A. zbliżenie

B. plan pełny

C. plan średni

D. plan amerykański

Wybór planu pełnego, zbliżenia lub planu średniego jako odpowiedzi na pytanie o kadrowanie do połowy uda nie oddaje specyfiki planu amerykańskiego. Plan pełny, który ukazuje sylwetkę postaci w całej jej okazałości, nie może uchwycić intymności i wyrazistości emocji, które są charakterystyczne dla planu amerykańskiego. W przypadku pełnego kadru postać wydaje się oddalona od widza, co może osłabiać przekaz i emocjonalny ładunek narracji. Zbliżenie z kolei koncentruje się na detalach, takich jak twarz lub przedmioty, co wprowadza zupełnie inną dynamikę, niemożliwą do uzyskania przy użyciu planu amerykańskiego. Kiedy zastosujemy zbliżenie, tracimy szerszy kontekst, co ogranicza interpretację sceny przez widza. Z kolei plan średni, który obejmuje postać od pasa w górę, również nie współczesny zdefiniowanej wysokości kadrowania amerykańskiego, które konkretnie wskazuje na kadr od połowy uda. Takie niezrozumienie technik kadrowania prowadzi do błędnych wniosków na temat zastosowania odpowiednich kadrów w produkcji wizualnej. Aby efektywnie wykorzystać różne plany, należy mieć na uwadze ich specyfikę oraz zamierzony cel narracyjny, co jest kluczowe w pracy twórczej w dziedzinie filmowania.

Pytanie 15

Jakie właściwości użytkowe wielkoformatowego aparatu miechowego umożliwiają korygowanie zniekształceń perspektywicznych w fotografii budynków?

A. Rodzaj rejestrowanego obrazu

B. Kąt nachylenia czołówki i matówki

C. Wyciąg miecha

D. Wymienialne obiektywy

Pozostałe odpowiedzi są związane z funkcjami aparatów miażdżących, ale nie dotyczą korekcji zniekształceń perspektywy. Format obrazu może być ważny dla jakości zdjęcia, ale nie zmienia tego, jak perspektywa wygląda na fotce. Jaki film czy matryca są używane, to bardziej wpływa na rozdzielczość, a nie na perspektywę. Wyciąg miecha też nie poprawia perspektywy, bardziej chodzi o różne odległości ogniskowe i głębię ostrości. Na koniec, wymienne obiektywy mogą mieć inne ogniskowe, ale to nie jest rozwiązanie dla problemów z perspektywą. W architekturze kluczowe jest zrozumienie, że perspektywa to kwestia geometrii aparatu. Czasami mylimy różne sprzęty z ich funkcjami, co może prowadzić do nieporozumień.

Pytanie 16

Aby uzyskać jednorodne, bezcieniowe oświetlenie obiektów w fotografii katalogowej, jakie rozwiązania powinno się zastosować?

A. stół bezcieniowy i lampę z soczewką Fresnela

B. kolumnę reprodukcyjną i strumienicę

C. kolumnę reprodukcyjną i lampę błyskową z wrotami

D. stół bezcieniowy, lampy z softboxami i białe blendy

Stół bezcieniowy, lampy z softboxami i białe blendy to świetny zestaw do fotografii katalogowej. Używając stołu bezcieniowego, możesz uniknąć cieni, co jest mega ważne, żeby pokazać produkty jak najbardziej naturalnie. Lampy z softboxami rozpraszają światło, dzięki czemu cienie są łagodniejsze i wyglądają bardziej naturalnie, a białe blendy pomagają odbić światło, co jeszcze bardziej poprawia jakość. Kiedy fotografujesz ubrania czy biżuterię, taki zestaw daje naprawdę fajne efekty wizualne i wiernie oddaje kolory oraz fakturę. Dobrze jest też igrać z kątami padającego światła, bo to może zmienić cały obraz. W fotografii dążymy do jak najlepszego wyglądu, a ten sprzęt na pewno pomaga to osiągnąć.

Pytanie 17

Jakie jest pole widzenia obiektywu standardowego w fotografii analogowej?

A. 47°

B. 62°

C. 18°

D. 28°

Kąt widzenia obiektywu standardowego w fotografii analogowej wynosi 47°, co czyni go klasycznym wyborem dla fotografów pragnących uzyskać naturalne odwzorowanie sceny. Obiektyw o tej ogniskowej, zazwyczaj 50 mm w formacie pełnoklatkowym, daje pole widzenia zbliżone do ludzkiego oka, co sprawia, że zdjęcia wyglądają realistycznie i naturalnie. Dzięki temu jest często używany w portretach, krajobrazach oraz wszędzie tam, gdzie istotne jest uchwycenie rzeczywistości w sposób, który nie wprowadza zniekształceń. W praktyce, obiektyw standardowy pozwala na łatwe komponowanie kadrów, a także na uzyskiwanie atrakcyjnego efektu głębi ostrości. Jego uniwersalność sprawia, że jest idealnym wyborem dla początkujących fotografów, a także dla profesjonalistów, którzy szukają wszechstronnego narzędzia. Przykładem zastosowania może być fotografia uliczna, gdzie naturalne odwzorowanie sceny jest kluczowe do uchwycenia emocji i atmosfery miejsca.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Technikę oświetlenia konturowego przedmiotu fotografowanego osiąga się poprzez umiejscowienie głównego źródła światła

A. za obiektem, które świeci w kierunku obiektywu

B. przed obiektem, które świeci w kierunku obiektywu

C. za obiektem, które świeci w kierunku tła

D. przed obiektem, które świeci w kierunku tła

Umieszczanie źródła światła przed obiektem skierowanym w stronę tła prowadzi do zupełnie innego efektu wizualnego, który nie sprzyja uzyskaniu konturów ani ich podkreśleniu. Tego typu oświetlenie, nazywane oświetleniem frontalnym, oświetla całą powierzchnię obiektu, co redukuje cień i sprawia, że obiekt wydaje się płaski. Z kolei umiejscowienie światła za obiektem, skierowane w stronę tła, również nie pozwala na wydobycie detali, ponieważ w takim układzie obiekt pozostaje w cieniu, nieprzyciągając uwagi widza. Często popełnianym błędem jest zakładanie, że więcej światła zawsze przynosi lepsze efekty; niestety, w kontekście oświetlenia konturowego, mniej może oznaczać więcej, gdyż kluczowe jest wykorzystanie kontrastów. Podobnie, umieszczenie źródła światła za obiektem skierowanego w stronę obiektywu może prowadzić do powstawania niepożądanych odblasków oraz utraty detali, co negatywnie wpływa na jakość zdjęcia. Rozumienie, jak różne ustawienia światła wpływają na postrzeganie obiektu, jest kluczowym elementem dla każdego fotografa. Najlepszym podejściem jest eksperymentowanie z różnymi pozycjami źródła światła oraz obserwowanie efektów, co pozwala na rozwijanie umiejętności oraz lepsze dostosowanie się do potrzeb konkretnej sesji zdjęciowej.

Pytanie 20

Czym jest emulsja fotograficzna?

A. substancja wywołująca w formie siarczanu

B. roztwór stężony chlorku glinowego i kwasu octowego

C. zawiesina drobnokrystalicznych światłoczułych halogenków srebra w żelatynie

D. wzmacniacz rtęciowy jednoroztworowy

Emulsja fotograficzna jest kluczowym elementem w procesie fotografii analogowej. Składa się z drobnokrystalicznych halogenków srebra, które są światłoczułe, zawieszonych w żelatynie. Kiedy światło pada na emulsję, halogenki srebra reagują, co prowadzi do powstania obrazu. W praktyce wykorzystanie emulsji fotograficznej znajduje zastosowanie w produkcji filmów fotograficznych oraz papierów fotograficznych. Standardy jakości emulsji są regulowane przez normy ISO, które definiują m.in. czułość, kontrast i ziarnistość. Dobór odpowiednich halogenków srebra oraz ich proporcje w żelatynie wpływają na ostateczny rezultat zdjęcia, co w praktyce oznacza, że jakość emulsji ma bezpośredni wpływ na realizację wizji artystycznej fotografa. Dobre praktyki w pracy z emulsją fotograficzną obejmują m.in. przechowywanie w odpowiednich warunkach, aby uniknąć degradacji na skutek działania światła czy wilgoci. Dzięki zrozumieniu natury emulsji, można lepiej operować w świecie fotografii tradycyjnej, co pozwala na uzyskanie satysfakcjonujących efektów.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Jakie urządzenie jest wykorzystywane do konwersji obrazów analogowych na cyfrowe?

A. nagrywarka

B. drukarka

C. kserokopiarka

D. skaner

Skaner to urządzenie, które służy do przetwarzania obrazów analogowych na postać cyfrową. Działa poprzez skanowanie powierzchni dokumentu lub obrazu, rejestrując zawarte na nim dane wizualne i konwertując je na format cyfrowy. W praktyce, skanery są wykorzystywane w biurach, archiwach oraz w domach do cyfryzacji dokumentów, co znacząco ułatwia ich przechowywanie oraz udostępnianie. W standardzie ISO 19005, definiującym wymagania dla archiwizacji dokumentów elektronicznych, podkreślono znaczenie skanowania wysokiej jakości, co zapewnia trwałość i dostępność dokumentów w przyszłości. Skanery różnią się między sobą między innymi rozdzielczością, co wpływa na jakość skanowanych obrazów. Użycie skanera w procesie digitalizacji zdjęć, plików papierowych czy rysunków technicznych jest kluczowe w dzisiejszym świecie, w którym dominują dane cyfrowe.

Pytanie 23

Aby uzyskać pozytyw o odpowiednim kontraście i wiernie odwzorowanych detalach z naświetlonego negatywu, konieczne jest zastosowanie papieru fotograficznego o gradacji

A. specjalnej

B. twardej

C. miękkiej

D. normalnej

Wybór papieru fotograficznego o gradacji twardej lub specjalnej w kontekście uzyskiwania pozytywu z negatywu będzie prowadził do niedoskonałości w odwzorowaniu detali i tonalnych przejść. Papiery twarde charakteryzują się wyższą kontrastowością, co w praktyce oznacza, że są bardziej czułe na silne źródła światła. To prowadzi do „wypalania” jasnych obszarów oraz utraty detali w ciemnych partiach obrazu. W przypadku negatywów z bogatymi tonalnymi przejściami, użycie papieru twardego często skutkuje powstawaniem obrazów o nieprzyjemnych artefaktach oraz nadmiernym kontraście, co nie sprzyja zachowaniu subtelności detali. Wybór papieru specjalnego może prowadzić do nadmiernych oczekiwań co do efektów wizualnych, które nie są w stanie być zrealizowane bez odpowiedniego dopasowania do specyfiki używanego negatywu. W realnych warunkach fotograficznych, takie błędy w doborze materiałów mogą skutkować stratą czasu i zasobów, a także frustracją związaną z niezadowalającymi wynikami. W profesjonalnej fotografii kluczowe jest zrozumienie, że każdy typ papieru ma swoje unikalne właściwości, które powinny być dobierane do specyficznych potrzeb i warunków pracy, co jest istotne dla uzyskania wysokiej jakości końcowego produktu.

Pytanie 24

Jakie tło powinno być użyte, aby osiągnąć maksymalną różnicę w jasności na kolorowym obrazie między tłem a fotografowanym czerwonym jabłkiem?

A. Purpurowe

B. Zielone

C. Niebieskie

D. Białe

Białe tło jest chyba najlepszym wyborem, gdy chodzi o kontrast z czerwonym jabłkiem. Dlaczego? Bo biel odbija wszystkie kolory, przez co fajnie wyróżnia czerwień. W teorii kolorów możemy zauważyć, że biała powierzchnia mocno podkreśla różnice w jasności, a to jest mega ważne w fotografii. Czerwony to kolor ciepły, a biel sprawia, że wygląda on naprawdę wyraziście. W reklamach i fotografiach produktowych białe tło pomaga przyciągnąć uwagę, co jest niezwykle istotne, kiedy chcemy sprzedać coś. Fotografowie często wybierają białe tło, bo daje czysty i profesjonalny wygląd zdjęć, a to już jest zgodne z podstawowymi zasadami marketingu wizualnego. Dodatkowo, edytowanie zdjęć z białym tłem jest prostsze, bo ten kolor nie wprowadza zamieszania z innymi kolorami. Takie podejście widzi się także w studiach fotograficznych, gdzie białe tło sprawia, że produkty wyglądają na bardziej atrakcyjne.

Pytanie 25

Reguła podziału obrazu na trzy części w fotografii umożliwia

A. właściwe umiejscowienie elementu w kadrze

B. określenie odpowiedniego bracketingu

C. dobór odpowiedniego sprzętu fotograficznego

D. ustalenie właściwej ekspozycji

Reguła trójpodziału jest jedną z podstawowych zasad kompozycji w fotografii, która pomaga w efektywnym umieszczaniu obiektów w kadrze. Zasada ta polega na podzieleniu kadru na trzy równe części zarówno w pionie, jak i w poziomie, co tworzy dziewięć prostokątów. Kluczowe elementy zdjęcia, takie jak główny obiekt czy punkt zainteresowania, powinny być umieszczone w miejscach przecięcia linii, co zwiększa dynamikę i atrakcyjność wizualną obrazu. Na przykład, w fotografii krajobrazowej, umieszczenie horyzontu na jednej z linii poziomych, a interesującego obiektu na przecięciu, może stworzyć bardziej zbalansowaną kompozycję. Ta technika jest szeroko stosowana przez profesjonalnych fotografów, ponieważ w naturalny sposób przyciąga wzrok widza i nadaje zdjęciom większą głębię i interesującość. Warto również pamiętać, że reguła trójpodziału jest jedynie wskazówką, a nie sztywną zasadą - czasami złamanie jej może prowadzić do interesujących efektów artystycznych.

Pytanie 26

Aby uzyskać efekt oświetlenia konturowego, należy oświetlić fotografowany obiekt z jakiego kierunku?

A. górne

B. górno-boczne

C. tylne

D. przednie

Wybór górno-bocznego, górnego czy przedniego oświetlenia do uzyskania efektu konturowego jest nieodpowiedni, ponieważ te sposoby oświetlenia nie podkreślają kształtu obiektu w pożądany sposób. Oświetlenie górno-boczne, mimo że może dodać pewnej głębi, często prowadzi do zbyt mocnego cienia po stronie przeciwnej, co zaburza wyważony wygląd obiektu. Górne oświetlenie, z kolei, ma tendencję do spłaszczania rysów i może nie pokazać detali, które są kluczowe dla efektu konturowego. Oświetlenie przednie, natomiast, skierowane bezpośrednio na obiekt, eliminuje cienie, co sprawia, że obiekt traci na trójwymiarowości i dynamice. Często stosowanie tych technik wynika z błędnego założenia, że jasne oświetlenie bez cieni jest najlepszym sposobem na uzyskanie atrakcyjnych zdjęć. W rzeczywistości, światło i cień są kluczowymi elementami w tworzeniu interesujących obrazów. Aby uzyskać pożądany efekt konturowy, niezbędne jest zrozumienie, jak różne źródła światła wpływają na wygląd obiektu oraz umiejętność ich odpowiedniego ustawienia w zależności od kontekstu fotograficznego. Praktyka pokazuje, że właściwe zastosowanie oświetlenia tylnego jest kluczowe w tworzeniu profesjonalnych i estetycznych zdjęć.

Pytanie 27

Jaką przestrzeń kolorystyczną należy wybrać w oprogramowaniu do edycji projektu graficznego, który ma być publikowany w internecie?

A. RGB

B. LAB

C. PANTONE

D. CMYK

Odpowiedź RGB jest poprawna, ponieważ przestrzeń barwna RGB (Red, Green, Blue) jest standardem używanym w projektach przeznaczonych do wyświetlania na ekranach. Każdy piksel w obrazie RGB jest tworzony poprzez mieszanie trzech podstawowych kolorów: czerwonego, zielonego i niebieskiego. W kontekście publikacji internetowych, gdzie dominującym medium są monitory i wyświetlacze, RGB jest najodpowiedniejszym wyborem, ponieważ odwzorowuje sposób, w jaki kolory są emitowane przez ekrany. Przykłady zastosowania RGB obejmują tworzenie grafik na strony internetowe, banery reklamowe oraz interfejsy użytkownika. Dobrą praktyką jest również monitorowanie przestrzeni barwnej w programach graficznych, aby uniknąć problemów z odwzorowaniem kolorów. Warto zauważyć, że wiele platform internetowych, takich jak media społecznościowe, rekomenduje wykorzystanie RGB dla uzyskania najlepszej jakości wyświetlania i zgodności kolorystycznej. Dodatkowo, RGB pozwala na szerszą gamę kolorów niż inne przestrzenie, co czyni go idealnym wyborem dla grafik przeznaczonych do użytku w sieci.

Pytanie 28

Kiedy planujesz robić zdjęcia z widokiem na odległe obiekty, co powinieneś przygotować?

A. teleobiektyw

B. soczewkę Fresnela

C. mieszek

D. obiektyw szerokokątny

Teleobiektyw to kluczowy element w fotografii umożliwiający rejestrowanie oddalonych obiektów z wysoką jakością i szczegółowością. Jego największą zaletą jest zdolność do zbliżania odległych elementów sceny bez utraty ostrości, co jest niezbędne w fotografii przyrodniczej, sportowej czy krajobrazowej. Teleobiektywy charakteryzują się długą ogniskową, co pozwala na kompresję perspektywy oraz uzyskanie efektu zamknięcia tła. Dzięki nim można uchwycić szczegóły, które byłyby niewidoczne przy użyciu standardowego obiektywu. W praktyce, fotografując dziką faunę, teleobiektyw pozwala na bezpieczne oddalenie od zwierząt, minimalizując stres dla nich oraz zapewniając lepsze kadry. Korzystając z teleobiektywu, warto również zwrócić uwagę na stabilizację obrazu, aby uniknąć rozmyć spowodowanych drganiami aparatu. Ponadto, teleobiektywy są często stosowane w fotografii portretowej, gdzie umożliwiają uzyskanie przyjemnego efektu rozmycia tła (bokeh).

Pytanie 29

Jaką minimalną rozdzielczość skanowania należy zastosować dla płaskiego oryginału o wymiarach 10x15 cm, aby otrzymać obraz w formacie 40x60 cm przy rozdzielczości 150 dpi, unikając konieczności interpolacji danych?

A. 600 spi

B. 300 spi

C. 1200 spi

D. 150 spi

Aby odpowiedzieć na pytanie dotyczące minimalnej rozdzielczości skanowania oryginału płaskiego, ważne jest zrozumienie podstawowych koncepcji związanych z DPI oraz SPI. Rozdzielczość SPI (samples per inch) różni się od DPI, ponieważ dotyczy sposobu, w jaki obraz jest skanowany, podczas gdy DPI odnosi się do drukowania. Niektóre z podanych odpowiedzi, takie jak 1200 spi, mogą wydawać się rozsądne, ale w rzeczywistości są zbyt wysokie dla tego zastosowania. Wyższe wartości rozdzielczości przyczyniają się do większych plików i dłuższego czasu skanowania, co często prowadzi do nieefektywności, zwłaszcza gdy nie jest to konieczne do uzyskania zamierzonej jakości druku. Z kolei rozdzielczości takie jak 150 spi lub 300 spi nie dostarczą wystarczającej liczby pikseli, co może skutkować utratą detali podczas powiększania obrazu. W przypadku obrazu formatu 40x60 cm przy 150 dpi, minimalna wymagana rozdzielczość skanowania wynosi 600 spi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży i pozwala na uzyskanie wysokiej jakości bez post-processingu. Dlatego istotne jest, aby podejść do tego tematu z odpowiednim zrozumieniem wymagań dotyczących rozdzielczości, aby uniknąć takich powszechnych błędów myślowych, które mogą prowadzić do wyboru niewłaściwych ustawień skanowania.

Pytanie 30

W dziedzinie fotografii, technika znana jako wysoki klucz to inaczej

A. kalotypia

B. cyjanotypia

C. high key

D. low key

Technika wysokiego klucza, znana jako high key, jest stylem oświetleniowym, który wykorzystuje jasne i stonowane tony. Charakterystyczne dla tej techniki jest minimalne zastosowanie cieni oraz dominacja jasnych barw, co daje efekt lekkości i świeżości. W praktyce, fotografowie używają tej techniki w portretach, produktach czy zdjęciach mody, aby stworzyć pozytywną atmosferę oraz podkreślić detale. Wysoki klucz często stosowany jest także w reklamie kosmetyków czy odzieży, gdzie kluczowe jest uchwycenie detali w jasnym świetle. Standardy branżowe wskazują, że efektywny high key wymaga starannego planowania oświetlenia, gdzie główne źródło światła powinno być miękkie, a tło dobrze oświetlone, aby uniknąć kontrastów i cieni. Dla uzyskania pożądanego efektu, zaleca się użycie kilku źródeł światła, takich jak softboxy lub reflektory, które równomiernie oświetlają scenę. Kluczowe jest również zrozumienie, jak różne powierzchnie odbijają światło, co wpływa na końcowy rezultat. Technika ta jest ceniona w branży, gdyż pozwala na uchwycenie emocji i estetyki w sposób, który przyciąga uwagę widza.

Pytanie 31

Sensytometr to aparat, który pozwala na

A. naświetlanie próbek sensytometrycznych określonymi ilościami światła

B. pomiar gęstości optycznej sensytogramów

C. naświetlanie oraz chemiczną obróbkę próbek sensytometrycznych

D. mierzenie ziarnistości próbek sensytometrycznych

Sensytometr to urządzenie, które pozwala naświetlić próbki sensytometryczne konkretnymi ilościami światła. To jest bardzo ważne w fotografii i różnych analizach w laboratoriach. Główna idea to uzyskać reakcję chemiczną w materiałach światłoczułych, co potem wpływa na jakość wyników, zwłaszcza jeśli chodzi o zdjęcia. Na przykład, w fotografii sensytometr pomaga dobrze naświetlić kliszę, co daje odpowiednią ekspozycję. W branży fotograficznej mamy też standardy jak ISO, które mówią o czułości materiałów. W laboratoriach sensytometry również pomagają w kalibracji, bo kontrola jakości i powtarzalność wyników to kluczowe sprawy. Dobrze opracowane procedury naświetlania są konieczne, żeby wyniki w badaniach były wiarygodne i powtarzalne.

Pytanie 32

Obrazek, który ma być umieszczony w galerii online, powinien być zapisany w rozdzielczości

A. 300 ppi

B. 72 ppi

C. 150 ppi

D. 36 ppi

Odpowiedź 72 ppi (pikseli na cal) jest poprawna, ponieważ jest to standardowa rozdzielczość stosowana w przypadku obrazów przeznaczonych do wyświetlania w internecie. Przy tej rozdzielczości obrazy mają odpowiednią jakość, ale ich rozmiar pliku jest na tyle mały, że ładowanie strony internetowej jest szybkie. W praktyce obrazy o rozdzielczości 72 ppi są dostosowane do ekranów komputerowych, które nie wymagają tak wysokiej gęstości pikseli jak drukowane materiały. Przykładowo, większość zdjęć zamieszczanych w galeriach internetowych, na portalach społecznościowych czy stronach blogowych jest przygotowywana w tej rozdzielczości, co zapewnia optymalny balans między jakością a czasem ładowania. Zgodnie z dobrą praktyką projektowania stron internetowych, dostosowanie rozdzielczości obrazów do ich przeznaczenia jest kluczowe dla zapewnienia pozytywnych doświadczeń użytkowników oraz wydajności witryny.

Pytanie 33

W fotografii krajobrazowej, gdy zakres tonalny rejestrowanej sceny przewyższa możliwości sensora aparatu (nie jest możliwe jednoczesne uchwycenie w sposób poprawny jasnego nieba oraz ciemnego krajobrazu poniżej linii horyzontu), wskazane jest użycie filtru

A. połówkowego niebieskiego

B. polaryzacyjnego

C. korekcyjnego niebieskozielonego

D. połówkowego szarego

Filtr połówkowy szary jest narzędziem niezwykle ważnym w fotografii krajobrazowej, zwłaszcza w sytuacjach, gdy występuje znaczna różnica w jasności między niebem a ziemią. Działa on na zasadzie stopniowego przyciemnienia, co pozwala na równomierne zarejestrowanie zarówno jasnych, jak i ciemnych obszarów zdjęcia. Dzięki zastosowaniu filtra połówkowego szarego, można skutecznie zredukować prześwietlenie jasnego nieba, co z kolei pozwala na uchwycenie detali w ciemniejszych częściach krajobrazu. W praktyce, dla fotografów, którzy chcą uchwycić panoramę górską w zachodzącym słońcu, filtr ten umożliwia zbalansowanie tonalne zdjęcia, co skutkuje lepszymi, bardziej zrównoważonymi obrazami. Dodatkowo, użycie takiego filtra jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają jego stosowanie w trudnych warunkach oświetleniowych, aby uzyskać zdjęcia o wyższej jakości i bardziej naturalnych kolorach.

Pytanie 34

Aby zapobiec odblaskom podczas robienia zdjęć obiektów ze szkłem, powinno się użyć filtru

A. szarego

B. połówkowego

C. neutralnego

D. polaryzacyjnego

Filtr połówkowy nie jest odpowiedni do eliminacji odblasków w fotografii obiektów szklanych, ponieważ jego zastosowanie ogranicza się głównie do kontrolowania ekspozycji w scenach z dużymi różnicami w jasności, takich jak horyzonty. Jego działanie opiera się na stopniowym przejściu od przezroczystości do pełnego przyciemnienia, co nie wpływa na redukcję refleksów. Filtr neutralny, choć użyteczny w kontekście ograniczenia ilości światła docierającego do matrycy, nie wpływa na kierunek światła ani na eliminację odblasków. Jego głównym celem jest wydłużenie czasu naświetlania lub uzyskanie efektów artystycznych, nie zaś poprawa jakości obrazu w kontekście refleksów. Filtr szary, podobnie jak neutralny, służy do zmniejszenia ilości światła, ale nie ma wpływu na polaryzację światła, co jest kluczowe w eliminacji odblasków. Kluczowym błędem w myśleniu jest zrozumienie roli filtrów: filtry polaryzacyjne działają na zasadzie manipulacji polaryzacją światła, co skutkuje redukcją odblasków, podczas gdy inne filtry jedynie ograniczają ilość światła lub wpływają na tony kolorystyczne. Dlatego, aby skutecznie radzić sobie z refleksami na szkle, kluczowe jest zrozumienie specyfiki filtrów i ich przeznaczenia w fotografii.

Pytanie 35

Jakiego modyfikatora światła nie będzie potrzeba do robienia zdjęć w studio przy użyciu oświetlenia rozproszonego?

A. Strumienica

B. Softbox

C. Parasolka

D. Blenda

Wykorzystanie modyfikatorów światła w fotografii ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia zamierzonych efektów wizualnych, jednak wybór odpowiedniego narzędzia do danego rodzaju oświetlenia jest niezwykle istotny. Odpowiedzi, które wskazują na blendę, softbox lub parasolkę, przyczyniają się do błędnego myślenia o modyfikacji światła. Blenda, z jej zdolnością do odbicia i rozpraszania światła, idealnie sprawdza się w sytuacjach, gdy chcemy zmiękczyć cień lub doświetlić partie zdjęcia, co jest szczególnie przydatne w przypadku portretów. Softbox to kolejny przykład modyfikatora, który emituje miękkie, rozproszone światło, co czyni go preferowanym narzędziem w studiu. Użycie parasolki również jest zasadne, gdyż pozwala na szybkie ustawienie i zmianę kąta padania światła, co jest istotne w dynamicznych sesjach zdjęciowych. W kontekście oświetlenia rozproszonego, błędem jest myślenie, że strumienica, skonstruowana do osiągania wyrazistych cieni i konturów, może być skutecznie zastosowana. Nieadekwatne jest łączenie strumienicy z technikami rozpraszania światła, ponieważ jej działanie jest zupełnie inne. Zrozumienie tych podstawowych koncepcji jest kluczowe dla każdego fotografa, który pragnie osiągnąć profesjonalne rezultaty i unikać typowych pomyłek, które mogą prowadzić do niezadowalających efektów. Ponadto, umiejętność doboru odpowiednich modyfikatorów do konkretnego stylu fotografii jest fundamentalna dla kreatywnego wyrażania się w tym medium.

Pytanie 36

Aby wykonać zdjęcie makrograficzne przy użyciu aparatu wielkoformatowego, jakie akcesorium powinno być użyte?

A. kolumnę reprodukcyjną

B. dodatkowy wyciąg miecha

C. osłonę przeciwsłoneczną

D. filtr czerwony

Niektóre odpowiedzi mylą kluczowe zasady fotografii makro z innymi technikami. Kolumna reprodukcyjna, mimo że jest użyteczna w różnych kontekstach fotograficznych, nie jest niezbędna do wykonywania zdjęć makrograficznych. To narzędzie jest bardziej związane z reprodukcją dzieł sztuki i nie zapewnia elastyczności w manipulacji odległością oraz perspektywą, co jest kluczowe w makrofotografii. Filtr czerwony jest stosowany w celu modyfikacji kolorystyki zdjęć, ale nie wpływa na parametry techniczne, które są istotne w makrofotografii, takich jak ostrość czy głębia ostrości. Osłona przeciwsłoneczna, chociaż użyteczna w ograniczaniu odblasków i poprawie kontrastu, nie ma wpływu na same aspekty techniczne związane z odpowiednim ustawieniem kamery dla zdjęć makro. Typowym błędem w analizie tego zagadnienia jest brak zrozumienia, że makrofotografia wymaga nie tylko odpowiednich narzędzi, ale także precyzyjnego ustawienia, które można osiągnąć jedynie poprzez dodatkowy wyciąg miecha, a nie poprzez inne akcesoria, które nie mają bezpośredniego wpływu na jakość zdjęć makro. Zrozumienie odpowiednich technik i narzędzi jest kluczowe w dążeniu do uzyskania wysokiej jakości wyników w fotografii.

Pytanie 37

Na fotografii zastosowano kompozycję obrazu

A. symetryczną, otwartą.

B. zamkniętą, dynamiczną.

C. centralną, prostą.

D. wieloelementową, centralną.

Poprawna odpowiedź to "symetryczna, otwarta". W kompozycji symetrycznej, elementy obrazu są zorganizowane w sposób, który przekłada się na równowagę wizualną. W tym przypadku drewniana balustrada jest rozłożona równomiernie po obu stronach osi pionowej, co tworzy harmonię i stabilność w odbiorze wizualnym. Tego typu kompozycja często wykorzystywana jest w architekturze i fotografii krajobrazowej, gdzie zachowanie równowagi jest kluczowe dla estetyki obrazu. Kompozycja otwarta odnosi się do sytuacji, w której elementy w obrazie nie są zamknięte w ramach płaszczyzny, co pozwala widzowi na percepcję przestrzeni poza krawędziami. Horyzont i widok na morze w tym zdjęciu wskazują na otwartość, co sprzyja uczuciu swobody i możliwości eksploracji. Praktyka ta jest zgodna z zasadami projektowania przestrzennego, gdzie dąży się do maksymalnego wykorzystania przestrzeni i tworzenia wrażenia głębi. Warto również zauważyć, że symetria często przyciąga wzrok i staje się centralnym punktem zainteresowania, co potwierdzają badania nad percepcją wizualną.

Pytanie 38

Podczas wymiany spalonej żarówki halogenowej w reflektorze nie powinno się dotykać nieosłoniętą dłonią elementów z szkła kwarcowego, ze względu na

A. zaokrąglone krawędzie

B. zanieczyszczenie powierzchni szkła

C. lokalne podgrzanie powierzchni szkła

D. toksyczność halogenków

Kiedy mówimy o wymianie żarówki halogenowej, pojawiają się różne aspekty, które nie powinny być mylone z istotą problemu. Toksyczność halogenków, choć teoretycznie interesująca, nie jest bezpośrednio związana z kwestią wymiany żarówki, ponieważ podczas standardowego użytkowania żarówki, halogenki nie wydzielają toksycznych substancji w niebezpiecznych ilościach. Odpowiednie postępowanie z odpadami elektronicznymi, w tym zużyty żarówki, zminimalizuje ryzyko. Miejscowe ogrzanie powierzchni szkła to również zbytnie uproszczenie tematu. Ogrzewanie może występować, ale nie jest to główny powód, dla którego nie powinno się dotykać szkła kwarcowego. Przyczyną jest raczej to, że wszelkie zanieczyszczenia mogą prowadzić do nierównomiernego rozkładu temperatury, co jest znacznie bardziej istotne. Zaoblone krawędzie, choć mogą wpływać na bezpieczeństwo, nie stanowią kluczowego zagrożenia w kontekście wymiany żarówki. Zamiast tego, najważniejsze jest zrozumienie, że wszelkie zanieczyszczenia na powierzchni szkła mogą prowadzić do poważnych problemów, a nie jedynie do nieprzyjemnych wrażeń dotykowych. Użytkownicy powinni być świadomi, że odpowiednie zachowanie podczas wymiany i serwisowania komponentów oświetleniowych jest kluczowe dla ich długowieczności oraz bezpieczeństwa. Utrzymywanie czystości i dbanie o stan techniczny reflektorów to podstawa, której należy przestrzegać.

Pytanie 39

Aby pozbyć się smug z powierzchni filtra zamontowanego na obiektywie, należy zastosować

A. bibułki optycznej

B. pędzelka

C. chusteczki papierowej

D. chusteczki bawełnianej

Bibułka optyczna to materiał specjalnie zaprojektowany do delikatnego czyszczenia powierzchni optycznych, takich jak soczewki obiektywów. Jest to najlepszy wybór do usuwania smug, ponieważ nie zostawia włókien ani zarysowań, co jest kluczowe dla zachowania wysokiej jakości obrazu. W praktyce, bibułki optyczne są używane w profesjonalnych studio fotograficznych oraz przez fotografów amatorów, aby utrzymać sprzęt w doskonałej kondycji. Bibułki te są często nasączane specjalnym roztworem czyszczącym, co dodatkowo zwiększa ich skuteczność. Warto również zaznaczyć, że do czyszczenia sprzętu optycznego należy stosować techniki „od środka na zewnątrz” lub „od góry do dołu”, co minimalizuje ryzyko rozmazywania brudu. Użycie bibułek optycznych jest zgodne z dobrymi praktykami w branży fotograficznej i zaleceniami producentów sprzętu. Dlatego dla zachowania jakości optyki oraz długowieczności obiektywów, bibułki optyczne stanowią niezastąpione narzędzie w arsenale każdego fotografa.

Pytanie 40

Jaką wadą obiektywu nazywamy sytuację, w której wiązka światła pochodząca z punktu leżącego poza osią optyczną obiektywu, po przejściu przez obiektyw, generuje obraz przypominający kształt przecinka?

A. Aberracja komatyczna

B. Dystorsja

C. Aberracja chromatyczna

D. Astygmatyzm

Astygmatyzm to wada optyczna, która polega na nierównomiernym załamaniu światła przez soczewki, co prowadzi do rozmycia obrazu w jednej osi. W przypadku obiektywów astygmatycznych, obraz punktowy może być wydłużony w kierunku poziomym lub pionowym, ale nie przyjmuje formy przecinka, co jest charakterystyczne dla aberracji komatycznej. Odpowiedzi związane z aberracją chromatyczną i dystorsją również nie są właściwe w kontekście omawianego pytania. Aberracja chromatyczna powstaje w wyniku różnego załamania promieni świetlnych o różnych długościach fal, co prowadzi do rozdzielenia kolorów na krawędziach obiektów, ale nie wpływa na formę obrazu, który może być nieostry, ale nie ma kształtu przecinka. Dystorsja to zniekształcenie obrazu, które może przyjmować formę beczkowatości lub poduszkowatości, ale znowu nie przekłada się na kształt obrazu jako takiego. Pojawienie się błędnych odpowiedzi wynika często z mylenia różnych typów wad optycznych oraz ich charakterystyki. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwej oceny jakości obiektywów optycznych i ich zastosowania w praktyce.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej