Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 00:25
  • Data zakończenia: 20 maja 2025 00:38

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Którego gatunku samice mają najkrótszy czas ciąży?

A. Bydło
B. Owce
C. Kozy
D. Świni
Samice świń, w szczególności przedstawiciele gatunku Sus scrofa domesticus, mają średni okres ciąży wynoszący około 114 dni, co czyni je jednymi z gatunków o najkrótszym czasie trwania ciąży wśród zwierząt hodowlanych. Krótszy okres ciąży u świń ma istotne znaczenie praktyczne w hodowli, ponieważ pozwala na szybsze uzyskiwanie potomstwa, co jest kluczowe dla efektywności produkcji mięsnej. Wiele farm stosuje strategię tzw. intensywnej produkcji, gdzie prosięta są odchowywane w dużych ilościach, co przyczynia się do zwiększenia wydajności ekonomicznej. W praktyce, krótszy okres ciąży umożliwia także lepsze zarządzanie stadem oraz optymalizację cyklu reprodukcyjnego, co jest zgodne z aktualnymi trendami w dobrostanie zwierząt i zrównoważonym rozwoju hodowli. Zrozumienie biologii ciąży świń jest zatem kluczowe dla hodowców, którzy dążą do maksymalizacji produkcji zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.
Pytanie 2

Wole u kur stanowi element układu

A. dokrewnego
B. wydalniczego
C. oddechowego
D. trawiennego
Wybór odpowiedzi dotyczącej układu oddechowego jest błędny, ponieważ układ ten odpowiada za wymianę gazów i transport tlenu do komórek, co nie ma związku z funkcjami pokarmowymi. W przypadku układu dokrewnego, który reguluje wydzielanie hormonów, jego funkcje są również dalekie od procesów związanych z trawieniem. Hormony mogą wpływać na metabolizm, ale nie są bezpośrednio związane z wolem, które jest strukturą anatomiczną u ptaków, a nie gruczołem hormonalnym. W odniesieniu do układu wydalniczego, który zajmuje się usuwaniem produktów przemiany materii, również nie ma on związku z wolem, ponieważ nie bierze on udziału w procesie trawienia, ale w eliminacji zbędnych substancji. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji anatomicznych różnych układów w organizmach, co prowadzi do niewłaściwego przypisania roli wola. Zrozumienie, że wole jest częścią układu trawiennego, jest kluczowe dla hodowców drobiu i weterynarzy, gdyż pozwala to na bardziej świadome podejście do diety i zdrowia ptaków. Umiejętność poprawnej klasyfikacji i przypisania funkcji anatomicznych do odpowiednich układów jest fundamentem wiedzy w biologii i zootechnice.
Pytanie 3

Rejestr zmian w stadzie zwierząt hodowlanych w ciągu roku tworzy się w formie zestawienia

A. obrotu stada
B. obsady zwierząt
C. obciążenia zwierząt
D. przelotowości stada
Wybierając inne odpowiedzi, można natknąć się na pewne nieporozumienia dotyczące tego, co tak naprawdę oznacza dokumentacja zmian w stadzie zwierząt. Przelotowość stada odnosi się do szybkości rotacji zwierząt, jednak nie dostarcza pełnych informacji o ich obrocie. Tego rodzaju podejście może prowadzić do niepełnego obrazu sytuacji w gospodarstwie, ponieważ nie uwzględnia wszystkich zwierząt, które były nabyte lub sprzedane w danym okresie. Obsada zwierząt natomiast koncentruje się na liczbie zwierząt, które są obecnie w stadzie, co również nie oddaje dynamicznych zmian zachodzących w hodowli. Podejście to może skutkować trudnościami w śledzeniu historii stada oraz w planowaniu przyszłych zakupów czy sprzedaży, co jest kluczowe w zarządzaniu. Obciążenie zwierząt dotyczy ich zdrowia i wydajności, a nie obrotu. Ignorowanie dokumentacji obrotu stada w kontekście obciążenia może prowadzić do błędnych decyzji dotyczących diety czy opieki weterynaryjnej. Na przykład, brak informacji o obrocie stada może skutkować sytuacją, w której nieoptymalnie wykorzystuje się zasoby, prowadząc do spadku wydajności oraz jakości produktów. Kluczowym błędem myślowym jest zatem utożsamianie różnych aspektów zarządzania zwierzętami z dokumentacją obrotu, co może skutkować niedoinformowaniem i nieefektywnością w prowadzeniu hodowli.
Pytanie 4

Do grupy soczystych pasz objętościowych zaliczają się

A. wysłodki buraczane, otręby
B. okopowe, maślanka świeża
C. młóto, plewy
D. ekspelery, zielonki
Pasze objętościowe soczyste, jak sugerują niektóre odpowiedzi, nie powinny być mylone z innymi rodzajami pasz. Ekspelery i zielonki, pomimo że są ważnymi składnikami diety zwierząt, nie mieszczą się w definicji pasz soczystych. Ekspelery, będące produktem ubocznym z tłoczenia olejów roślinnych, mają niską zawartość wody i są bardziej skoncentrowanym źródłem białka i tłuszczu, co czyni je bardziej odpowiednimi jako pasze treściwe, a nie objętościowe. Zielonki, natomiast, takie jak trawy czy lucerna, mogą być uważane za pasze objętościowe, ale zazwyczaj są one suche lub wilgotne, a nie soczyste. Młóto i plewy, z kolei, są produktami pochodnymi z przemysłu zbożowego, również nie zaliczane do pasz soczystych. Młóto to resztki po produkcji piwa, bogate w błonnik, natomiast plewy to łuski ziarna, które również mają niską zawartość wody. W kontekście pasz soczystych, kluczowe jest zrozumienie ich roli w codziennej diecie zwierząt oraz, że są one stosowane przede wszystkim w celu zwiększenia wilgotności diety, co jest kluczowe dla prawidłowego trawienia i zdrowia zwierząt, a nie jako substytut bardziej surowych pasz. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do błędnych praktyk w żywieniu zwierząt, co z kolei może wpłynąć na ich zdrowie i wydajność produkcyjną.
Pytanie 5

W trakcie przygotowań do laktacji w diecie dla maciorek zwiększa się zawartość

A. białka
B. energii
C. witamin
D. suchej masy
Zwiększenie białka, suchej masy czy witamin w diecie maciorek w okresie przygotowawczym do stanówki jest błędnym podejściem. Choć białko jest niezwykle istotnym składnikiem pokarmowym, jego ilość w diecie nie powinna być zwiększana w tak drastyczny sposób bez uwzględnienia całkowitej wartości energetycznej. W rzeczywistości, zbyt duża ilość białka może prowadzić do nadmiaru azotu w organizmie, co obciąża nerki i może skutkować problemami zdrowotnymi. W dodatku, białko samo w sobie nie dostarcza energii w takim stopniu jak węglowodany czy tłuszcze, co czyni je mniej priorytetowym w kontekście przygotowań do stanówki. Z kolei zwiększenie suchej masy w dawce pokarmowej niekoniecznie przekłada się na poprawę jakości diety, gdyż może to powodować obniżenie wartości energetycznej paszy, co jest niekorzystne dla maciorek w stanie przygotowawczym. Witamin również nie należy nadmiernie zwiększać, mimo że są one kluczowe dla zdrowia zwierząt. Ich suplementacja powinna być starannie zrównoważona i dostosowana do rzeczywistych potrzeb. W praktyce najlepiej jest skupić się na optymalizacji diety poprzez zrównoważenie składników pokarmowych, co pozwala na osiągnięcie lepszych rezultatów hodowlanych i zdrowotnych.
Pytanie 6

Jaką rasę należy wybrać do hodowli brojlerów kurzych?

A. Dominant white cornish
B. New hampshire
C. Rhode island red
D. Sussex
Rhode island red, New hampshire oraz Sussex to rasy, które są bardziej znane z produkcji jajek niż z wydajności mięsa, co czyni je nieodpowiednimi do intensywnej produkcji brojlerów. Rhode island red, pomimo że ma dobre cechy adaptacyjne, nie osiąga tak wysokiej wydajności mięsnej jak Dominant white cornish, co sprawia, że nie jest preferowany w hodowlach brojlerów nastawionych na szybki zysk. New hampshire, z kolei, choć lepiej przystosowana do produkcji mięsa niż Rhode island red, również nie dorównuje Dominant white cornish pod względem tempa wzrostu i efektywności konwersji paszy. Sussex to rasa, która zyskała popularność w produkcji zarówno jaj, jak i mięsa, jednak jej rozwój i przyrost masy ciała są wolniejsze, co sprawia, że nie jest najlepszym wyborem dla komercyjnych hodowli brojlerów. Ważne jest, aby przy wyborze rasy brojlerów kierować się wymaganiami rynku oraz cechami, które najlepiej odpowiadają potrzebom produkcyjnym. Często hodowcy skupiają się na nieodpowiednich cechach, takich jak odporność na choroby, a nie na wydajności mięsnej, co prowadzi do błędnych decyzji i obniżenia rentowności produkcji.
Pytanie 7

Czas karencji po użyciu antybiotyku w gospodarstwie ekologicznym ulega wydłużeniu

A. dwukrotnie
B. czterokrotnie
C. pięciokrotnie
D. trzykrotnie
Odpowiedź "dwukrotnie" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z regulacjami dotyczącymi produkcji ekologicznej, okres karencji po zastosowaniu antybiotyków w gospodarstwie ekologicznym wynosi co najmniej dwukrotność standardowego okresu karencji. Przykładowo, jeśli standardowy okres karencji dla danego antybiotyku wynosi 7 dni, w produkcji ekologicznej będzie to 14 dni. Wydłużenie okresu karencji ma na celu zapewnienie, że pozostałości substancji czynnych nie trafią do żywności, co jest kluczowe dla zachowania standardów ekologicznych oraz bezpieczeństwa zdrowotnego konsumentów. Zastosowanie antybiotyków w gospodarstwie ekologicznym powinno być również bardzo ograniczone, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Dlatego rolnicy ekologiczni są zobowiązani do stosowania alternatywnych metod leczenia i zarządzania zdrowiem zwierząt, minimalizując tym samym potrzebę stosowania antybiotyków.
Pytanie 8

Określ warunki, które należy spełnić, aby rozpocząć użytkowanie rozpłodowe dla loszki i knurka, uwzględniając ich wiek oraz masę ciała.

A. Loszka 8 miesięcy i 110-120 kg, knurek 8-10 miesięcy
B. Loszka 10 miesięcy i 120-130 kg, knurek 10-12 miesięcy
C. Loszka 6 miesięcy i 80-90 kg, knurek 8-10 miesięcy
D. Loszka 8 miesięcy i 110-120 kg, knurek 6-8 miesięcy
Odpowiedź wskazująca na loszkę w wieku 8 miesięcy i masie 110-120 kg oraz knurka w przedziale wiekowym 8-10 miesięcy jest poprawna, ponieważ odpowiada aktualnym standardom w hodowli trzody chlewnej. W przypadku loszek, optymalny wiek do rozpoczęcia użytkowania rozpłodowego wynosi od 8 do 10 miesięcy, a masa ciała powinna mieścić się w zakresie 110-120 kg, co zapewnia ich odpowiedni rozwój fizyczny i zdolność do rozrodu. Wiek knurka również jest kluczowy; powinien on mieć co najmniej 8 miesięcy w momencie pierwszego krycia, aby zapewnić właściwe parametry nasienia oraz dojrzałość seksualną. Przykładem zastosowania tych standardów może być praktyka w nowoczesnych gospodarstwach hodowlanych, gdzie dbałość o wiek i masę ciała zwierząt wpływa na ich zdrowie i wydajność reprodukcyjną. Dobrze przeszkolony personel hodowlany monitoruje te parametry, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne i zdrowotne stada, a także zmniejsza ryzyko problemów związanych z nieprawidłowym rozmnażaniem.
Pytanie 9

Do czego używa się sztyftu kaustycznego?

A. dekornizacji
B. trokarowania
C. kurtyzowania
D. znakowania
Sztyft kaustyczny to narzędzie, które służy do dekornizacji, czyli usuwania rogów u zwierząt. Z tego, co wiem, robimy to, żeby zapobiec dalszemu wzrostowi rogu, co jest ważne zarówno dla dobrostanu zwierząt, jak i dla samej hodowli. Takie sztyfty mają substancje chemiczne, które po nałożeniu na skórę powodują, że tkanka rogowa umiera. Ważne jest, żeby robić to w odpowiednim czasie i zgodnie z zasadami, bo są odpowiednie standardy weterynaryjne, które mówią, że najlepiej przeprowadzać dekornizację u młodych zwierząt. Na przykład, w hodowli bydła mięsnego często używa się tych sztyftów, żeby uniknąć agresji i kontuzji, które mogą się zdarzyć później. Gdy dekornizacja jest przeprowadzana humanitarnie, to wszystko jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt, więc warto znać odpowiednie techniki i procedury.
Pytanie 10

Do pasz energetycznych zalicza się

A. śruta lniana
B. mleko świeże
C. siano łąkowe
D. kiszonka z kukurydzy
Śruta lniana to pasza treściwa, która jest bogatym źródłem białka roślinnego oraz kwasów tłuszczowych omega-3. Jest szczególnie ceniona w żywieniu zwierząt gospodarskich, zwłaszcza bydła i trzody chlewnej. Zawartość białka w śrucie lnianej waha się od 30 do 40%, co czyni ją wartościowym składnikiem diety, pomagającym w przyrostach masy ciała i poprawie kondycji zwierząt. W praktyce, śrutę lnianą stosuje się jako dodatek do pasz pełnoporcjowych, co pozwala na zrównoważenie dawki pokarmowej pod względem białkowym oraz dostarczenie cennych składników odżywczych. Warto również zauważyć, że stosowanie pasz treściwych, takich jak śruta lniana, powinno być zgodne z normami określonymi przez krajowe i międzynarodowe organizacje zajmujące się żywieniem zwierząt, co zapewnia optymalny rozwój oraz zdrowie zwierząt.
Pytanie 11

Do grupy zwierząt mięsnych zalicza się świnie, które

A. dojrzewają wcześnie i rosną szybko
B. dojrzewają późno i rosną wolno
C. dojrzewają wcześnie i rosną wolno
D. dojrzewają późno i rosną szybko
Odpowiedź, że do typu użytkowego mięsnego zaliczane są świnie, które późno dojrzewają i szybko rosną, jest prawidłowa, ponieważ takie cechy są kluczowe dla efektywnej produkcji mięsa. Świnie, które późno dojrzewają, mają zwykle większy potencjał do osiągania większej masy ciała, co jest korzystne z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ zwiększa rentowność hodowli. Szybki wzrost tych zwierząt sprawia, że hodowcy mogą szybciej uzyskiwać produkty mięsne, co jest istotne w branży spożywczej, gdzie zapotrzebowanie na mięso jest wysokie. Dodatkowo, w kontekście standardów jakościowych, takie świnie często charakteryzują się lepszymi właściwościami mięsa, co wpływa na jego smak i jakość. Przykłady ras świń, które spełniają te kryteria, to rasy takie jak Piétrain czy Duroc, które są znane z wysokiej wydajności mięsnej i jakości tuszy. Hodowcy stosują różne strategie selekcji, aby uzyskać osobniki o pożądanych cechach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży mięsnej.
Pytanie 12

Wymogi Wzajemnej Zgodności w zakresie C obejmują wymagania dotyczące rolnictwa w obszarze

A. identyfikacji oraz rejestracji zwierząt
B. bezpieczeństwa pasz oraz żywności
C. dobrostanu zwierząt
D. zdrowia roślin
Zasady Wzajemnej Zgodności w obszarze C skupiają się na dobrostanie zwierząt, co jest kluczowym elementem zapewnienia wysokiej jakości produkcji rolnej. Dobrostan zwierząt obejmuje szereg aspektów, w tym odpowiednie warunki hodowli, żywienie, zdrowie oraz zachowania zwierząt. Przykłady dobrych praktyk w tym zakresie to zapewnienie odpowiedniej przestrzeni dla zwierząt, dostęp do świeżej wody oraz możliwość wyrażania naturalnych zachowań. Zgodność z tymi zasadami nie tylko wpływa na zdrowie i kondycję zwierząt, ale także jest niezbędna do spełniania wymogów rynku, gdzie konsumenci coraz częściej zwracają uwagę na etyczne aspekty hodowli. Właściwe zarządzanie dobrostanem zwierząt jest także kluczowe dla uzyskania pozytywnego wizerunku producentów oraz ich produktów, co może przekładać się na lepsze wyniki finansowe. W ramach regulacji unijnych, takie jak dyrektywy dotyczące ochrony zwierząt, producenci muszą przestrzegać określonych norm, co podkreśla znaczenie tego obszaru w praktyce rolniczej.
Pytanie 13

W żywieniu klaczy w trakcie laktacji używana jest mieszanka mineralna w ilości 200 g/szt./dzień. Ile dni wystarczy 15 kg opakowanie tej mieszanki mineralnej dla 5 klaczy przy tej samej dziennej dawce?

A. Na 20 dni
B. Na 25 dni
C. Na 30 dni
D. Na 15 dni
Odpowiedź "Na 15 dni" jest prawidłowa, ponieważ obliczenia związane z dawkowaniem mieszanki mineralnej dla klaczy w laktacji opierają się na prostych zasadach matematycznych. Klacze wymagają 200 g mieszanki mineralnej dziennie. Dla 5 klaczy dzienna dawka wynosi więc 5 klaczy x 200 g = 1000 g, co odpowiada 1 kg. Posiadając 15 kg mieszanki mineralnej, możemy obliczyć, na ile dni wystarczy ta ilość, dzieląc całkowitą ilość mieszanki przez dzienną dawkę: 15 kg / 1 kg/dzień = 15 dni. Warto pamiętać, że odpowiednie żywienie klaczy w okresie laktacji jest kluczowe dla zdrowia zarówno matki, jak i źrebaka, dlatego regularne monitorowanie spożycia suplementów mineralnych jest niezbędne. Utrzymanie zdrowej diety, bogatej w minerały, wspiera produkcję mleka oraz ogólny stan zdrowia klaczy. Standardy żywienia zwierząt gospodarskich, takie jak te opracowane przez amerykański Narodowy Komitet ds. Żywienia Zwierząt Gospodarskich, podkreślają znaczenie odpowiedniego bilansu składników odżywczych w diecie, co ma istotny wpływ na wydajność hodowli.
Pytanie 14

Korzenie buraków, które mają być używane do karmienia bydła, powinny być

A. oczyszczone i pokrojone.
B. oczyszczone.
C. oczyszczone i całe.
D. pokrojone.
Odpowiedź "oczyszczone i rozdrobnione" jest prawidłowa, ponieważ przygotowanie korzeni buraków do skarmiania bydła powinno obejmować zarówno oczyszczenie, jak i rozdrobnienie. Oczyszczenie buraków jest kluczowe, aby usunąć zanieczyszczenia, takie jak gleba, kamienie czy resztki roślinne, które mogą być szkodliwe dla zdrowia zwierząt. Rozdrobnienie buraków zwiększa ich dostępność dla bydła, ułatwiając trawienie i przyswajanie składników odżywczych. W praktyce, buraki mogą być poddawane procesowi szatkowania lub mielenia, co nie tylko poprawia ich strawność, ale również może zwiększyć smakowitość paszy. Standardy dotyczące skarmiania bydła zalecają, aby pasze były przygotowane w sposób zapewniający ich bezpieczeństwo i wysoką jakość. W przypadku buraków, ich właściwe przygotowanie jest kluczowe dla optymalizacji procesu żywienia i maksymalizacji wydajności zwierząt.
Pytanie 15

Cechy prawidłowego wymięcia krowy to

A. zawieszenie sromowo-brzuszne i kształt kulisty
B. zawieszenie sromowe i kształt miskowaty
C. zawieszenie brzuszne i kształt kulisty
D. zawieszenie sromowo-brzuszne i kształt skrzynkowaty
Odpowiedzi zawierające błędne koncepcje, jak zawieszenie sromowe czy brzuszne oraz różne kształty wymion, mogą prowadzić do nieporozumień w zakresie oceny zdrowia krowy oraz efektywności jej produkcji mlecznej. Zawieszenie sromowe, sugerujące wsparcie tylko w okolicy sromu, nie zapewnia odpowiedniego podparcia dla wymienia, co może skutkować gromadzeniem się mleka oraz zwiększoną podatnością na stany zapalne. Kształt miskowaty, mimo że może być atrakcyjny wizualnie, nie jest korzystny z perspektywy funkcjonalnej, ponieważ może ograniczać objętość mleka, a także utrudniać dojenie. Wymiona o niewłaściwym kształcie często wiążą się z problemami zdrowotnymi, takimi jak mastitis, co znacząco obniża wydajność produkcyjną i podnosi koszty leczenia. Również zawieszenie brzuszne, które nie jest typowe dla zdrowych krów, może prowadzić do problemów z dojeniem, co jest niezgodne z dobrymi praktykami hodowlanymi, które zalecają dążenie do harmonijnych i funkcjonalnych wymion. Właściwa wiedza na temat anatomicznych cech wymion jest kluczowa w hodowli i produkcji mleka, dlatego warto skupić się na standardach zdrowotnych i wydajnościowych, aby unikać popełniania typowych błędów w ocenie zwierząt.
Pytanie 16

Najbardziej wiarygodną metodą oceny gotowości lochy do krycia lub sztucznego unasienniania jest

A. sprawdzenie odruchu tolerancji
B. obserwacja rui
C. codzienny pomiar temperatury ciała lochy
D. wyliczenie daty zabiegu od terminu odsądzenia prosiąt
Sprawdzanie odruchu tolerancji to kluczowy sposób oceny gotowości lochy do krycia lub sztucznego unasienniania. Odruch ten polega na obserwacji reakcji lochy na bodźce związane z obecnością samca, co jest bezpośrednim wskaźnikiem jej stanu rui. W praktyce, gdy locha jest gotowa do krycia, może wykazywać reakcję w postaci stania nieruchomo w momencie, gdy jest obecny samiec, co jest znane jako 'stanie rui'. Taka obserwacja jest bardziej wiarygodna niż codzienne pomiary temperatury ciała, które mogą być podatne na zmiany spowodowane różnymi czynnikami zewnętrznymi, jak stres czy choroby. Zgodnie z dobrymi praktykami w hodowli trzody chlewnej, zastosowanie sprawdzania odruchu tolerancji w połączeniu z innymi metodami, jak obserwacja zachowań lochy, zapewnia najwyższą skuteczność w ocenie jej gotowości do krycia. Przykładowo, w gospodarstwach, które regularnie monitorują cykle rui, można zwiększyć wskaźniki skuteczności unasienniania, co przekłada się na wyższe plony prosiąt oraz lepszą rentowność.
Pytanie 17

Aby przyspieszyć rozwój żwacza u cieląt, stosuje się

A. kiszonki
B. siano
C. siarę
D. mleko
Siano jest kluczowym elementem w diecie cieląt, wspomagającym rozwój żwacza. Jego wprowadzenie do diety cieląt, szczególnie w okresie przejściowym, kiedy cielęta zaczynają stopniowo odchodzić od mleka, stymuluje rozwój mikroflory żwacza oraz przyspiesza proces keratynizacji jego ścianek. Siano, bogate w błonnik, wpływa na perystaltykę jelit i oswaja cielęta z pokarmem stałym. Dobrze zbilansowana dieta, zawierająca siano, przyczynia się do zdrowego rozwoju układu pokarmowego, co jest niezbędne dla efektywnego wykorzystania paszy. Siano powinno być wysokiej jakości, aromatyczne i wolne od pleśni, co zapewnia lepsze przyjmowanie oraz wykorzystanie składników odżywczych. Praktyki hodowlane sugerują wprowadzenie siana do diety cieląt w wieku około 2-3 tygodni, co znacząco wpłynie na ich zdrowie i wydajność w przyszłości, przyczyniając się do lepszego wzrostu i kondycji zwierząt.
Pytanie 18

Jakie są kolejności odcinków jelita grubego u psa?

A. dwunastnica, jelito ślepe, okrężnica
B. jelito ślepe, okrężnica, odbytnica
C. okrężnica, jelito ślepe, odbytnica
D. dwunastnica, jelito ślepe, jelito biodrowe
Analizując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć kilka kluczowych błędów związanych z kolejnością odcinków jelita grubego u psów. Zaczynając od pierwszej z nich, która wskazuje na dwunastnicę, warto zauważyć, że dwunastnica jest częścią jelita cienkiego, a nie grubego. To odcinek, który następuje po przełyku i żołądku, gdzie następuje dalsze trawienie pokarmu przy udziale enzymów i żółci. Zatem umiejscowienie dwunastnicy w kontekście jelita grubego jest błędne i może prowadzić do nieporozumień w szkoleniu weterynaryjnym oraz w praktyce klinicznej. Kolejna odpowiedź, która wymienia okrężnicę, jelito ślepe i odbytnicę w niewłaściwej kolejności, nie uwzględnia, że jelito ślepe jest pierwszym odcinkiem jelita grubego. Takie pomylenie segmentów
Pytanie 19

Jak określa się zaburzenie behawioralne u koni, które charakteryzuje się ciągłym przestępowaniem i przenoszeniem ciężaru ciała z jednej przedniej nogi na drugą?

A. Tkanie
B. Naśladownictwo
C. Łykawość
D. Lęk separacyjny
Tkanie to zaburzenie behawioralne, które charakteryzuje się powtarzającym przestępowaniem oraz przenoszeniem ciężaru ciała z jednej nogi przedniej na drugą. Zjawisko to występuje głównie u koni trzymanych w warunkach ograniczonej przestrzeni, co ogranicza ich naturalne zachowania. Tkanie może być objawem stresu, nudy lub frustracji, związanym z brakiem odpowiedniej stymulacji fizycznej i psychicznej. W praktyce, aby zapobiegać tkaniu, ważne jest stworzenie koniowi odpowiednich warunków życia, jak wyposażenie stajni w odpowiednią przestrzeń do ruchu, regularne ćwiczenia oraz interaktywne formy stymulacji. Dobrym rozwiązaniem są również zajęcia, które angażują konia w różne formy pracy, takie jak jazda w terenie, praca w lonżach czy ćwiczenia skokowe. W przypadku wystąpienia tkaniu, warto także skonsultować się z weterynarzem lub behawiorystą zwierzęcym, aby dostosować podejście terapeutyczne do indywidualnych potrzeb konia. Wiedza na temat tego zaburzenia jest niezbędna, aby zrozumieć, jak ważne jest zapewnienie koniom odpowiednich warunków do życia, co bezpośrednio wpływa na ich zdrowie psychiczne i fizyczne.
Pytanie 20

Do czego wykorzystuje się goblety?

A. do przechowywania słomek z nasieniem w pojemniku z ciekłym azotem
B. do szybkie rozmrażanie słomek z nasieniem
C. do obcinania słomek z nasieniem
D. do przechowywania osłon na pistolety inseminacyjne
Goblet to takie specjalne naczynie, które naprawdę się przydaje, gdy chodzi o przechowywanie i transport słomek nasieniem w niskich temperaturach, na przykład w ciekłym azocie. Ten ciekły azot utrzymuje bardzo niską temperaturę, co jest mega ważne, żeby komórki nasienia mogły żyć. Używanie gobletów to dobry sposób, żeby chronić te słomki przed różnymi uszkodzeniami i trzymać je w odpowiednich warunkach. To całkiem zgodne z tym, co mówi się o najlepszych praktykach w inseminacji sztucznej. Dzięki nim można też zminimalizować ryzyko kontaminacji i łatwiej zarządzać próbkami. Na przykład w stacjach hodowlanych, goblety są wykorzystywane do transportu słomek z nasieniem od miejsc, gdzie to wszystko się dzieje, do klinik weterynaryjnych i ośrodków inseminacyjnych, gdzie potem mogą być wykorzystane do inseminacji zwierząt. Prawidłowe przechowywanie i transport nasienia są kluczowe, bo wpływa to na sukces inseminacji i zwiększa efektywność hodowli zwierząt.
Pytanie 21

Przy tworzeniu dawki pokarmowej dla bydła, pierwszym krokiem jest zbilansowanie

A. pasz objętościowych suchych
B. pasz treściwych
C. minerałów
D. pasz objętościowych soczystych
Podczas układania dawki pokarmowej dla bydła kluczowe jest, aby w pierwszej kolejności bilansować pasze objętościowe soczyste. Te pasze, takie jak kiszonki z kukurydzy czy traw, dostarczają nie tylko niezbędnych składników odżywczych, ale także energii i wilgoci, co jest istotne dla zdrowia i wydajności bydła. Pasze objętościowe soczyste mają wysoką zawartość włókna, co sprzyja prawidłowej fermentacji w żwaczu i wspomaga trawienie. Zbilansowanie ich ilości i jakości wpływa na efektywność wykorzystania pozostałych komponentów diety. Przykładowo, w przypadku bydła mlecznego, odpowiednia ilość kiszonki z traw może zwiększyć produkcję mleka oraz poprawić jego skład, co jest zgodne z zaleceniami naukowymi dotyczącymi żywienia. Warto również pamiętać, że odpowiedni bilans pasz soczystych może wpłynąć na zdrowie metaboliczne zwierząt, co jest obszarem intensywnie badanym w kontekście dobrostanu bydła. Dlatego bilansowanie pasz objętościowych soczystych powinno stanowić podstawę każdego planu żywieniowego dla bydła.
Pytanie 22

Jaką średnią liczba owiec przebywa w ciągu roku w różnych grupach technologicznych?

A. obrót stada
B. bilans zwierząt
C. przelotowość
D. stan średnioroczny
Stan średnioroczny to taki ważny wskaźnik, który pokazuje średnią ilość owiec w określonym czasie, najczęściej w ciągu roku. Dzięki temu łatwiej jest zarządzać stadem, bo można lepiej planować, ile paszy i miejsca potrzeba, a także zorganizować opiekę weterynaryjną. Na przykład w dużych hodowlach owiec, dokładne ścisłe obliczenia średniorocznego stanu owiec pomagają w planowaniu cykli produkcyjnych, co ma duży wpływ na zyski gospodarstwa. Warto pamiętać, że hodowcy powinni na bieżąco śledzić stan owiec, by dostosować swoje działania do zmieniających się warunków i potrzeb stada. Z mojego doświadczenia, można obliczyć stan średnioroczny na podstawie różnych danych z różnych okresów, co pozwala na lepszą analizę trendów w hodowli.
Pytanie 23

Celem synchronizacji rui jest

A. wydłużenie rui w grupie.
B. wywołanie rui w danym czasie.
C. rozpoznawanie rui w danym czasie.
D. skrócenie rui w grupie.
Wywołanie rui w określonym czasie jest kluczowym celem synchronizacji rui w hodowli zwierząt, zwłaszcza bydła. Proces ten polega na zastosowaniu metod hormonalnych, które umożliwiają synchronizację cyklu rujowego, co pozwala na jednoczesne wystąpienie rui w grupie zwierząt. Dzięki temu hodowcy mogą zaplanować inseminację w optymalnym czasie, co zwiększa efektywność reprodukcji. Praktycznym przykładem jest zastosowanie prostaglandyn, które indukują regresję ciałka żółtego, a następnie hormonalne stymulowanie rujy, aby uzyskać synchronizację. W efekcie, hodowcy mogą maksymalizować wykorzystanie samców do inseminacji, co prowadzi do lepszego zarządzania stadem i optymalizacji kosztów. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, takie podejście jest powszechnie stosowane w nowoczesnym chowie zwierząt, co przyczynia się do zwiększenia produktywności i poprawy wyników ekonomicznych. Dodatkowo, stosowanie technologii takich jak ultrasonografia pozwala na precyzyjne monitorowanie stanu zwierząt, co further enhances the effectiveness of this method.
Pytanie 24

Wskaźnik proporcjonalności rozwoju przednich i tylnych ćwiartek wymienia u krowy ustala się na podstawie indeksu wymienia. Optymalne wymię powinno mieć ten wskaźnik na poziomie

A. 75%
B. 25%
C. 50%
D. 100%
Odpowiedź 50% jest uzasadniona, ponieważ idealne wymię krowy powinno charakteryzować się równomiernym rozwojem przednich i tylnych ćwiartek. Wskaźnik ten odzwierciedla proporcjonalność masy i objętości przednich i tylnych ćwiartek w stosunku do całkowitej masy wymienia. W przypadku krowy mlecznej, proporcjonalność ta jest kluczowa dla efektywności produkcji mleka oraz zdrowia zwierzęcia. Zgodnie z dobrymi praktykami w hodowli bydła mlecznego, wymię o wskaźniku 50% zapewnia optymalną równowagę, co przyczynia się do lepszego odprowadzania mleka i zmniejsza ryzyko wystąpienia problemów zdrowotnych, takich jak zapalenie wymienia. W praktyce, hodowcy mogą monitorować rozwój wymienia już w okresie cielęcia, co pozwala na odpowiednie selekcjonowanie zwierząt oraz zastosowanie właściwych praktyk żywieniowych i pielęgnacyjnych, które wpływają na rozwój wymienia. Zastosowanie standardów takich jak te opracowane przez organizacje zajmujące się zdrowiem zwierząt oraz produkcją mleka, pozwala na zapewnienie wysokiej jakości produktów oraz ich bezpieczeństwa.
Pytanie 25

Pasza, która jest stworzona do bezpośredniego karmienia zwierząt oraz odpowiednio skomponowana, aby całkowicie zaspokoić dzienne potrzeby różnych gatunków zwierząt na składniki odżywcze, minerały oraz witaminy, nazywana jest

A. mieszanka treściwa, pełnoporcjowa
B. koncentrat białkowy
C. mieszanka mineralno-witaminowa
D. mieszanka treściwa, uzupełniająca
Mieszanka treściwa, pełnoporcjowa to termin odnoszący się do pasz, które są zbilansowane w taki sposób, aby dostarczyć zwierzętom wszystkich niezbędnych składników odżywczych, witamin oraz minerałów w odpowiednich proporcjach. Tego rodzaju pasze są kluczowe dla zapewnienia dobrego zdrowia i wydajności zwierząt hodowlanych, ponieważ umożliwiają one zaspokojenie ich dziennego zapotrzebowania na składniki pokarmowe. Przykładem zastosowania mieszanki pełnoporcjowej może być karma dla bydła, która jest stosowana w celu utrzymania optymalnego wzrostu i produkcji mleka. Zastosowanie mieszanki treściwej, pełnoporcjowej jest zgodne z dobrymi praktykami w hodowli zwierząt, które nakładają obowiązek dostarczania zwierzętom żywności odpowiedniej jakości. Standardy takie jak te opracowane przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) oraz krajowe normy żywieniowe podkreślają znaczenie zbilansowanej diety w hodowli zwierząt, co przekłada się na efektywność produkcji oraz dobrostan zwierząt.
Pytanie 26

Pepsyna to enzym trawienny, który rozkłada

A. skrobię
B. laktozę
C. tłuszcz
D. białko
Pepsyna jest kluczowym enzymem trawiennym, który odgrywa fundamentalną rolę w procesie trawienia białek. Działa w kwaśnym środowisku żołądka, gdzie przekształca białka w mniejsze peptydy poprzez hydrolizę wiązań peptydowych. Proces ten jest niezbędny, aby organizm mógł przyswoić aminokwasy, które są budulcem dla wielu ważnych związków w organizmie, takich jak hormony, enzymy czy przeciwciała. Przykładem zastosowania wiedzy dotyczącej pepsyny jest diagnozowanie i leczenie zaburzeń trawienia, które mogą wynikać z niedoboru tego enzymu. Dzięki zrozumieniu działania pepsyny, dietetycy mogą zalecać odpowiednie terapie żywieniowe lub suplementację enzymów, co wspiera zdrowe trawienie i przyswajanie składników odżywczych. Ponadto, w kontekście standardów branżowych, badania nad efektywnością enzymów trawiennych, takich jak pepsyna, są niezbędne w produkcji żywności oraz suplementów diety, co ma na celu poprawę jakości życia pacjentów z problemami trawiennymi.
Pytanie 27

W intensywnym chowie stosuje się przycinanie dziobów.

A. kaczek.
B. perliczek.
C. gęsi.
D. kur.
Przycinanie dziobów kur jest praktyką stosowaną w chowie intensywnym, mającą na celu ochronę ptaków przed urazami oraz zapobieganie agresji i kanibalizmowi. Dzioby kur są przycinane, aby ograniczyć ich zdolność do zadawania ran innym osobnikom oraz sobie samym. W intensywnym chowie, gdzie zwierzęta są często trzymane w ciasnych warunkach, może dojść do stresu i rywalizacji o przestrzeń oraz zasoby. Praktyka ta jest regulowana przez różne standardy dobrostanu zwierząt, które podkreślają konieczność minimalizacji cierpienia i stresu. Przycinanie dziobów powinno być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, a technika powinna być dostosowana do wieku i gatunku ptaka, aby zminimalizować ból i dyskomfort. W przypadku ptaków młodych, najczęściej stosuje się przycinanie do 10 dni życia, co zapewnia szybsze gojenie się ran. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują również monitorowanie zachowań ptaków po zabiegu, aby upewnić się, że nie dochodzi do niepożądanych komplikacji.
Pytanie 28

Posługując się kalendarzem, określ termin porodu lochy unasienionej 17 lipca.

Kalendarz pokryć i oproszeń loch
PokrycieWyproszeniePokrycieWyproszeniePokrycieWyproszenie
10.0402.0830.0521.0901.0723.10
20.0412.0801.0623.0910.0701.11
30.0422.0810.0602.1020.0711.11
10.0501.0920.0612.1030.0721.11
20.0511.0930.0622.1010.0802.12

A. 8 listopada.
B. 22 sierpnia.
C. 2 grudnia.
D. 23 października.
Poprawna odpowiedź to 8 listopada, ponieważ termin porodu lochy unasienionej można obliczyć, dodając 114 dni do daty unasienienia, czyli 17 lipca. W praktyce, ustalanie terminu porodu jest kluczowym elementem zarządzania hodowlą świń, ponieważ umożliwia planowanie opieki nad lochą oraz przygotowanie odpowiednich warunków dla nowonarodzonych prosiąt. W przypadku świń, okres ciąży wynosi średnio 114 dni, co zostało potwierdzone przez wiele badań i praktyk hodowlanych. Dla porównania, jeśli locha byłaby unasieniona 10 sierpnia, termin porodu przypadałby na 2 grudnia. Obliczenia takie mają ogromne znaczenie dla efektywności produkcji w chowie trzody chlewnej, ponieważ pozwalają na lepsze zarządzanie zasobami i planowanie działań związanych z opieką nad lochami oraz ich potomstwem. Warto również zaznaczyć, że prawidłowe obliczenie terminu porodu wpływa na zdrowie zarówno lochy, jak i prosiąt, co jest kluczowe w hodowlach komercyjnych.
Pytanie 29

W ekologicznej hodowli zwierząt minimalny czas karencji na lek, dla którego nie obowiązuje okres karencji w hodowli konwencjonalnej, wynosi

A. 5 dni
B. 10 dni
C. 24 godziny
D. 48 godzin
Odpowiedź 48 godzin jest prawidłowa, ponieważ w ekologicznym chowie zwierząt występują szczególne normy dotyczące stosowania leków. W porównaniu do chowu konwencjonalnego, gdzie niektóre leki mogą być podawane bez długich okresów karencji, w ekologicznym chowie zachowanie 48-godzinnego okresu karencji po podaniu leku jest wymogiem, który ma na celu zapewnienie, że wytwarzane produkty mięsne lub mleczne będą wolne od pozostałości substancji czynnych. Przykładem może być sytuacja, w której stosuje się antybiotyki w celu leczenia chorób u zwierząt. W przypadku chowu ekologicznego, po ich zastosowaniu należy odczekać co najmniej 48 godzin przed wprowadzeniem zwierząt z powrotem do produkcji, aby zagwarantować bezpieczeństwo żywności. Dobra praktyka obejmuje również regularne monitorowanie zdrowia zwierząt oraz stosowanie środków prewencyjnych, co może zredukować potrzebę stosowania leków i tym samym skrócić okres karencji. Warto pamiętać, że przestrzeganie tych zasad nie tylko chroni konsumentów, ale także wspiera zrównoważony rozwój produkcji rolniczej.
Pytanie 30

Aby usunąć z wieprzowiny nieprzyjemny, charakterystyczny zapach, knury są poddawane

A. terapii
B. odrobaczaniu
C. oczyszczaniu
D. kastracji
Zaznaczenie "kastracji" to dobry wybór, bo to właśnie ona zmniejsza poziom hormonów płciowych u knurów, a to głównie one odpowiadają za ten nieprzyjemny zapach wieprzowiny. Kastracja wpływa na to, że produkcja substancji zapachowych, takich jak androstadienon, jest mniejsza. Moim zdaniem, dobrze przeprowadzona kastracja nie tylko poprawia jakość mięsa, ale też zmienia zachowanie zwierząt, co na pewno jest korzystne w hodowli. Warto też pamiętać, że według standardów hodowlanych polecanych przez OIE, powinno się ją robić w odpowiednim wieku. To zmniejsza stres u zwierząt i ryzyko różnego rodzaju komplikacji. Naprawdę ważne jest, żeby przy tym wszystkim przestrzegać zasad humanitarnego traktowania zwierząt, bo to wpływa na ich dobrostan. Dlatego kastracja to najlepsza praktyka, gdy chodzi o poprawę jakości mięsa knurów.
Pytanie 31

Niedobór wapnia w diecie młodych zwierząt jest m.in. jedną z przyczyn

A. anemii
B. łomikostu
C. perozy
D. krzywicy
Krzywica jest schorzeniem spowodowanym niedoborem witaminy D, wapnia lub fosforu, które prowadzi do zaburzeń mineralizacji kości u młodych zwierząt. Wapń odgrywa kluczową rolę w procesach metabolicznych, w tym w budowie szkieletu oraz w funkcjonowaniu układu nerwowego i mięśniowego. Niedobór wapnia w diecie młodych zwierząt skutkuje osłabieniem struktury kości, ich deformacją oraz zwiększoną łamliwością. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest konieczność monitorowania poziomu wapnia w diecie młodych zwierząt hodowlanych, takich jak cielęta czy prosięta. Właściwe żywienie powinno być zgodne z zaleceniami zawartymi w normach żywieniowych dla poszczególnych gatunków zwierząt, co pozwala zapobiegać tym schorzeniom. Regularne badanie składu paszy oraz suplementacja wapnia są standardowymi praktykami w hodowli, które mają na celu zapewnienie zdrowego wzrostu i rozwoju zwierząt.
Pytanie 32

Która z podanych ras występuje w wersji nagiej oraz owłosionej?

A. Grzywacz chiński
B. Maltańczyk
C. Yorkshire terrier
D. Pudel
Grzywacz chiński to rasa, która rzeczywiście występuje w dwóch odmiennych typach, nagim oraz owłosionym. Rasa ta charakteryzuje się wyjątkowym wyglądem oraz różnorodnością, co czyni ją interesującą dla miłośników psów. Typ nagi, znany jako 'Chinese Crested', nie posiada sierści na większości ciała, co może być korzystne dla osób z alergiami. Z drugiej strony, odmiana owłosiona, określana jako 'powderpuff', ma gęste, miękkie futro. Oba typy mają swoje unikalne cechy, a ich różnice mogą wpływać na wybór właściciela. W przypadku grzywacza chińskiego, pielęgnacja może być dostosowana do rodzaju sierści; nagie osobniki wymagają większej uwagi w zakresie ochrony skóry przed słońcem, a owłosione – regularnego czesania. Wiedza o tych różnicach jest istotna dla prawidłowej pielęgnacji i zdrowia psa, co jest zgodne z dobrymi praktykami w hodowli i opiece nad zwierzętami.
Pytanie 33

Jakie jest przewidywane datowanie porodu kotki, która została pokryta 16 lipca?

A. 25 sierpnia
B. 17 września
C. 03 września
D. 30 września
Odpowiedź 17 września jest poprawna, ponieważ kotki mają przeciętny czas ciąży wynoszący od 63 do 65 dni. Obliczając przybliżony termin porodu, możemy dodać 63 dni do daty pokrycia, która miała miejsce 16 lipca. Dodając 63 dni, otrzymujemy 17 września jako przewidywaną datę porodu. W praktyce, wiedza o czasie trwania ciąży u kotów jest kluczowa dla opiekunów, którzy muszą przygotować się na narodziny kociąt, a także zapewnić odpowiednie warunki do porodu. Właściwe monitorowanie stanu zdrowia kotki w czasie ciąży, a także zrozumienie jej potrzeb, są niezbędne dla zapewnienia zdrowego rozwoju kociąt. Rekomendowane jest również zaznajomienie się z objawami zbliżającego się porodu, co pozwoli na szybką interwencję w razie potrzeby. Ponadto, standardowe praktyki weterynaryjne sugerują regularne wizyty kontrolne w trakcie ciąży, co może pomóc w wczesnym wykryciu ewentualnych komplikacji.
Pytanie 34

Nawozy naturalne w formie płynnej (gnojowica, gnojówka) powinny być

A. przechowywane na płytach wspólnie z obornikiem
B. rozlewane na polach w zimowym okresie
C. przechowywane w szczelnych pojemnikach
D. regularnie wywożone na pola
Przechowywanie nawozów naturalnych w szczelnych zbiornikach jest kluczowe, aby zminimalizować ich wpływ na środowisko oraz zapewnić ich optymalne wykorzystanie. Szczelne zbiorniki zapobiegają wyciekom i zanieczyszczeniu wód gruntowych, co jest nie tylko korzystne dla ekosystemów wodnych, ale także zgodne z przepisami prawa ochrony środowiska. Ponadto, stosowanie szczelnych zbiorników pozwala na lepszą kontrolę nad procesami fermentacji oraz stabilizacją nawozów, co przyczynia się do zwiększenia ich wartości odżywczej. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie zbiorników o odpowiedniej pojemności, które są regularnie kontrolowane pod kątem szczelności oraz stanu technicznego. Zgodnie z normami europejskimi, takie zbiorniki powinny być projektowane w sposób, który minimalizuje ryzyko ich uszkodzenia oraz zapewnia łatwy dostęp do kontroli i konserwacji. To podejście wpisuje się w zasady zrównoważonego rolnictwa, które stawia na efektywne zarządzanie zasobami naturalnymi oraz ochronę środowiska.
Pytanie 35

Jakie łożysko występuje u zwierząt przeżuwających?

A. Pierścieniowe
B. Liścieniowate
C. Rozproszone
D. Tarczowe
Łożyska liścieniowate to ciekawy typ łożysk, które spotkamy u zwierząt przeżuwających, jak bydło, owce czy kozy. Ich budowa jest naprawdę dostosowana do potrzeb tych zwierzaków, bo pozwala im dobrze trawić rośliny. Te łożyska mają płaskie, elastyczne warstwy, co sprawia, że obciążenie rozkłada się na większej powierzchni. To ważne, bo przeżuwacze mają spore ciała. Dzięki temu łożyska stabilizują stawy, a jednocześnie umożliwiają ruch i elastyczność. Z mojego doświadczenia, wiedza o łożyskach liścieniowatych jest super przydatna dla weterynarzy i hodowców, bo pomaga lepiej rozwiązywać problemy związane z aparatem ruchu. Dbanie o zdrowie stawów przekłada się na lepszą produkcję i dobrostan zwierząt, co teraz jest bardzo ważne w hodowli i ich pielęgnacji.
Pytanie 36

Która z poniższych struktur anatomicznych nie wchodzi w skład jelita cienkiego?

A. Jelito biodrowe
B. Dwunastnica
C. Jelito ślepe
D. Jelito czcze
Jelito ślepe, znane również jako cecum, jest częścią jelita grubego, a nie jelita cienkiego. Jelito cienkie składa się z trzech głównych segmentów: dwunastnicy, jelita czczego oraz jelita biodrowego. Dwunastnica jest pierwszą częścią jelita cienkiego, gdzie następuje enzymatyczne trawienie pokarmu, a jelito czcze i biodrowe są odpowiedzialne za dalsze wchłanianie składników odżywczych. Zrozumienie podziału jelit jest kluczowe nie tylko w anatomii, ale także w medycynie klinicznej, gastroenterologii oraz w diagnostyce chorób jelit. Wiedza ta jest użyteczna przy interpretacji wyników badań diagnostycznych oraz w planowaniu procedur chirurgicznych, gdzie precyzyjne rozróżnienie między strukturami anatomicznymi ma kluczowe znaczenie. Na przykład, w przypadku chorób takich jak zespół jelita drażliwego czy choroba Leśniowskiego-Crohna, znajomość granic między jelitem cienkim a grubym jest niezbędna do postawienia trafnej diagnozy i skutecznego leczenia.
Pytanie 37

Jakie rasy bydła należą do typu mlecznego?

A. jersey i ayrshire
B. holsztyńsko-fryzyjska i hereford
C. charolaise oraz angler
D. polska czerwona oraz limousine
Odpowiedź 'jersey i ayrshire' jest właściwa, ponieważ obie rasy bydła są typowymi przedstawicielami użytkowego typu mlecznego. Bydło rasy jersey charakteryzuje się wysoką wydajnością mleczną oraz dużą zawartością tłuszczu i białka w mleku, co czyni je idealnym wyborem dla producentów mleka nastawionych na jakość. Z kolei bydło ayrshire jest znane z dobrej adaptacji do różnych warunków środowiskowych oraz wysokiej odporności na choroby. Obie rasy są wykorzystywane w intensywnych systemach produkcji mleka, co potwierdza ich znaczenie w branży. W praktyce hodowcy często decydują się na krzyżowanie tych ras z innymi, aby uzyskać potomstwo o pożądanych cechach, takich jak zwiększona wydajność mleczna czy lepsza jakość surowca. W kontekście branżowych norm, rasy mleczne są klasyfikowane na podstawie wydajności mlecznej, co potwierdza znaczenie jersey i ayrshire jako kluczowych graczy w produkcji mleka na rynku.
Pytanie 38

W przypadku krycia naturalnego z ręki

A. nie jest znany termin krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia nie jest znany.
B. możliwe jest zidentyfikowanie terminu krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia jest znany.
C. możliwe jest zidentyfikowanie terminu krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia nie jest znany.
D. nie jest znany termin krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia jest znany.
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ przy kryciu naturalnym z ręki możliwe jest określenie terminu krycia oraz identyfikacja ojca zwierząt urodzonych z tego krycia. Krycie naturalne z ręki polega na bezpośrednim połączeniu samca i samicy, a odpowiednia dokumentacja oraz obserwacja czynności krycia umożliwiają określenie daty oraz czasu pokrycia. W hodowli zwierząt, szczególnie w kontekście bydła czy psów rasowych, istotne jest prowadzenie precyzyjnych zapisów dotyczących krycia, ponieważ pozwala to na lepsze zarządzanie genetyką, planowanie miotów oraz monitorowanie zdrowia zwierząt. Praktyka ta jest zgodna z dobrymi praktykami w hodowli, które zalecają utrzymywanie szczegółowych rejestrów, aby zapewnić ich zdrowie oraz odpowiednią jakość genetyczną. Dzięki dokładnemu zapisowi można później analizować wyniki krycia, co jest kluczowe dla rozwijania nowych linii hodowlanych.
Pytanie 39

Jaką rasę owiec zaleca się w ekologicznych gospodarstwach?

A. czarnogłówka
B. wrzosówka
C. wschodniofryzyjska
D. świniarka
Świniarka nie jest rasą owiec, lecz to określenie może odnosić się do hodowli świń. W kontekście gospodarstwa ekologicznego, hodowla świń wymaga zupełnie innych praktyk niż hodowla owiec. Przykładowo, świnie mają różne wymagania żywieniowe i zdrowotne, które nie będą skuteczne w przypadku owiec. Wrzosówka to rasa owiec, ale nie jest powszechnie uznawana za rasę mięsną o wysokiej wydajności. Jej głównym atutem jest produkcja wełny, co czyni ją mniej odpowiednią do gospodarstw, które koncentrują się na produkcji mięsa. Wschodniofryzyjska rasa owiec również kładzie nacisk na produkcję mleka, co nie jest zgodne z celem uzyskania mięsa w gospodarstwie ekologicznym. Wybór niewłaściwych ras może prowadzić do nieoptymalnych wyników finansowych oraz trudności w realizacji celów ekologicznych. Typowe błędy w myśleniu obejmują niedostateczne zrozumienie różnic między rasami, co może skutkować wyborem zwierząt nieprzystosowanych do warunków ekologicznych. Zrozumienie właściwości ras i ich zastosowań jest kluczowe w zarządzaniu ekologicznymi gospodarstwami, co podkreśla znaczenie dobrze przemyślanej strategii hodowlanej.
Pytanie 40

Produkcja którego surowca pochodzenia zwierzęcego wykorzystuje programy świetlne?

A. mleka.
B. wełny.
C. jaj.
D. mięsa.
Programy świetlne w produkcji jaj mają kluczowe znaczenie dla stymulacji wydajności ptaków oraz poprawy jakości ich jaj. Użycie sztucznego oświetlenia pozwala na kontrolę cyklu świetlno-temperaturowego, co z kolei wpływa na hormonalną regulację produkcji jaj. Na przykład, większość kur niosek potrzebuje około 14-16 godzin światła dziennie, aby maksymalizować produkcję jaj. Umożliwia to zwiększenie ilości jaj składanych przez ptaki, co jest szczególnie ważne w intensywnych systemach hodowlanych. Standardy branżowe, takie jak te określone przez European Food Safety Authority (EFSA), zalecają, aby systemy oświetleniowe były dostosowane do naturalnych cykli, co sprzyja dobrostanowi zwierząt. Dobrze zaplanowane programy świetlne mogą także redukować stres u ptaków, co wpływa na ich zdrowie i ogólną wydajność w hodowli.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej