Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik analityk
Kwalifikacja: CHM.04 - Wykonywanie badań analitycznych
Data rozpoczęcia: 16 czerwca 2025 16:08
Data zakończenia: 16 czerwca 2025 16:34

Egzamin zdany!

Wynik: 37/40 punktów (92,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Czym zajmuje się System Analizy Zagrożeń i Krytycznych Punktów Kontroli (HACCP)?

A. zapewnienia jakości analiz w obszarze bezpieczeństwa oraz zdrowia ludzi i ochrony środowiska

B. wdrażania standardów w produkcji przemysłowej, a coraz częściej także w sektorze gastronomicznym

C. zapewnienia bezpieczeństwa żywności w odniesieniu do wymagań zdrowotnych oraz ryzyka pojawienia się zagrożeń

D. realizacji działań dotyczących przestrzegania zasad higienicznych podczas produkcji przemysłowej

HACCP nie jest zbiorem standardów produkcji przemysłowej ani specyficznie skoncentrowanym na gastronomii, mimo że te aspekty mogą być integralną częścią jego stosowania. W rzeczywistości, system ten jest globalnie uznawanym podejściem do zarządzania bezpieczeństwem żywności, które wymaga od przedsiębiorstw zrozumienia i kontroli ryzyk, niezależnie od branży. Odpowiedzi sugerujące koncentrowanie się na ogólnych standardach produkcji są mylące, ponieważ nie oddają specyfiki systemu HACCP, który wykracza poza standardy jakości czy kwestie higieny. Z kolei stwierdzenie, że HACCP dotyczy zapewnienia jakości badań z zakresu bezpieczeństwa i zdrowia człowieka, nie uwzględnia faktu, że ten system skoncentrowany jest na kontrolach procesów produkcyjnych. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie systemu HACCP z ogólnymi praktykami jakościowymi, które choć ważne, nie koncentrują się na bezpośrednim zarządzaniu ryzykiem związanym z bezpieczeństwem żywności. Ważne jest, aby zrozumieć, że HACCP jest systemem, który przewiduje konkretne działania podejmowane w celu zapobiegania zagrożeniom na każdym etapie produkcji, a nie tylko ogólnymi wymaganiami zdrowotnymi czy jakościowymi, co czyni go niezbędnym narzędziem dla zapewnienia bezpieczeństwa konsumentów.

Pytanie 2

Odczynnikiem grupowym kationów IV grupy analitycznej jest

A.	H₂S w roztworze NH_3(aq) i NH₄Cl.
B.	roztwór HCl o stężeniu 2 mol/dm³.
C.	(NH₄)₂CO₃ w roztworze NH_3(aq) i NH₄Cl.
D.	H₂S w roztworze HCl o stężeniu 0,3 mol/dm³.

A. A.

B. D.

C. C.

D. B.

Węglan amonu, czyli ((NH4)2CO3), jest kluczowym odczynnikiem grupowym kationów IV grupy analitycznej, co wynika z jego zdolności do wytrącania kationów takich jak Ba2+, Sr2+ oraz Ca2+. W obecności amoniaku (NH3) oraz chlorowodorku amonu (NH4Cl), kationy te tworzą nierozpuszczalne węglany, co jest istotnym krokiem w analityce chemicznej. Przykład praktycznego zastosowania tego odczynnika można znaleźć w analizach jakościowych, gdzie identyfikacja tych kationów jest często niezbędna. Użycie węglanu amonu w tej procedurze pozwala na selektywną separację kationów, co ułatwia dalszą analizę. Dodatkowo, w praktyce laboratoryjnej, ważne jest przestrzeganie odpowiednich norm bezpieczeństwa podczas pracy z tymi związkami, aby uniknąć potencjalnych zagrożeń. Użycie węglanu amonu jest zgodne z dobrymi praktykami laboratoryjnymi, co podkreśla jego znaczenie w chemii analitycznej.

Pytanie 3

W jakich dziedzinach wykorzystuje się wskaźniki metalochromowe?

A. w alkacymetrii

B. w kompleksometrii

C. w manganometrii

D. w argentometrii

Wskaźniki metalochromowe odgrywają kluczową rolę w kompleksometrii, która jest techniką analityczną wykorzystywaną do badania zdolności metali do tworzenia kompleksów z ligandami. W przypadku kompleksometrii, wskaźniki te, takie jak EDTA, są używane do określania punktu końcowego titracji. W praktyce, wskaźniki metalochromowe, które zmieniają kolor w obecności określonych jonów metali, umożliwiają wizualizację procesu kompleksowania. Na przykład, w titracji EDTA, wskaźnik eriochromowy czarny T zmienia kolor w obecności jonów wapnia lub magnezu, co pozwala na dokładne określenie stężenia tych kationów w próbce. W środowisku laboratoryjnym, zgodnie z dobrymi praktykami analitycznymi, stosowanie wskaźników metalochromowych w kompleksometrii pozwala na uzyskanie wyników o wysokiej precyzji oraz dokładności, co jest kluczowe w takich dziedzinach jak chemia środowiskowa czy analiza żywności.

Pytanie 4

Na podstawie danych zawartych w tabeli, wskaż zestaw substancji uporządkowanych według rosnącej temperatury topnienia.

Substancja	pirydyna	benzen	etanol
Temperatura wrzenia [°C]	115,5	80,1	78,3
Temperatura topnienia [°C]	-41,6	5,5	-114,1

A. Pirydyna, benzen, etanol.

B. Benzen, pirydyna, etanol.

C. Etanol, benzen, pirydyna.

D. Etanol, pirydyna, benzen.

Dobra robota z tą odpowiedzią! Uporządkowanie substancji według ich temperatury topnienia jest bardzo ważne. Dla etanolu to -114,1 °C, pirydyny -41,6 °C, a benzenu 5,5 °C. Wiedza o tym, jak te substancje się ze sobą mają, jest kluczowa, zwłaszcza przy separacji czy oczyszczaniu. Jeśli planujesz jakieś doświadczenia, to znajomość tych temperatur pomoże ustalić, jakie warunki będą najlepsze. Na przykład podczas destylacji różnice w topnieniu ułatwiają oddzielanie składników. A w przemyśle farmaceutycznym czystość substancji aktywnych jest mega ważna, więc ta wiedza naprawdę się przydaje. Dobrze też pamiętać o standardach, jak IUPAC, które mówią o fizycznych właściwościach substancji chemicznych.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Analiza wody opadowej, obejmująca pomiar: temperatury, koloru, klarowności oraz zapachu, zalicza się do badań

A. fizycznych

B. chemicznych

C. biologicznych

D. mikrobiologicznych

Wykonanie analizy wody opadowej, oparte na oznaczeniu temperatury, barwy, mętności i zapachu, zalicza się do badań fizycznych, ponieważ te parametry dotyczą bezpośrednio właściwości fizycznych wody. Badania fizyczne są kluczowe w ocenie jakości wody, ponieważ pozwalają na wstępną charakterystykę środowiska wodnego. Na przykład, analiza barwy może wskazywać na obecność zanieczyszczeń organicznych, podczas gdy mętność jest wskaźnikiem zawartości cząstek stałych, które mogą wpływać na biologiczne i chemiczne właściwości wody. Praktyczne zastosowanie takich badań jest istotne w monitorowaniu stanu wód, co jest zgodne z normami i regulacjami, takimi jak Dyrektywa Wodna Unii Europejskiej, która podkreśla znaczenie standardów jakości wód. Stałe monitorowanie tych parametrów pozwala na szybką reakcję w przypadku wykrycia zanieczyszczeń, co jest niezbędne dla ochrony środowiska oraz zdrowia publicznego.

Pytanie 8

Podczas elektrolizy wodnego roztworu kwasu solnego na katodzie zachodzi reakcja opisana równaniem

A.	2 H₂O + 2e⁻ → H₂ + 2 OH⁻
B.	2 H₂O + 4e⁻ → 4H⁺ + O₂
C.	2 Cl⁻ → Cl₂ + 2e⁻
D.	2 H⁺ + 2e⁻ → H₂

A. B.

B. D.

C. A.

D. C.

Podczas elektrolizy wodnego roztworu kwasu solnego, reakcja zachodząca na katodzie jest kluczowa dla zrozumienia procesu redukcji. Poprawna odpowiedź D, opisana równaniem 2 H⁺ + 2e⁻ → H₂, ilustruje, jak jony wodoru (H⁺) przyjmują elektrony (e⁻), prowadząc do powstania cząsteczek wodoru (H₂). Ta reakcja jest fundamentalna w wielu zastosowaniach przemysłowych, takich jak produkcja wodoru w procesach elektrolitycznych, które są istotne w kontekście zrównoważonej energii. W praktyce, elektroliza może być stosowana do generowania czystego wodoru, który może być wykorzystywany jako paliwo w ogniwach paliwowych. Zrozumienie tego procesu jest zgodne z najlepszymi praktykami w inżynierii chemicznej, gdzie ważne jest nie tylko rozumienie teoretyczne, ale również praktyczne zastosowanie tej wiedzy. Ponadto, znajomość elektrolizy ma kluczowe znaczenie w kontekście badań nad nowymi materiałami katodowymi, co może przyczynić się do efektywniejszej produkcji wodoru.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Dawka substancji, która powoduje pierwsze widoczne zmiany w organizmie, nazywana jest

A. lecznicza

B. toksyczna

C. letalna

D. progowa

Dawka progowa to taka minimalna ilość substancji, która zaczyna wywoływać jakieś efekty w organizmie. W toksykologii to ma spore znaczenie, bo pozwala ocenić ryzyko związane z różnymi substancjami chemicznymi. Na przykład, w przypadku substancji rakotwórczych, znalezienie takiej dawki progowej jest ważne, żeby wiedzieć, na jakim poziomie możemy czuć się bezpiecznie. W praktyce, naukowcy podczas badań używają tych dawek, żeby wychwycić momenty, kiedy organizm zaczyna reagować. Takie podejście pasuje do zasad oceny ryzyka, które mówią, że trzeba ustalać bezpieczne poziomy narażenia. To bardzo istotne, żeby chronić zdrowie ludzi. W farmakologii też spotykamy się z dawką progową, bo tu ustalamy minimalne stężenie leku, które przynosi pożądane efekty, ale za to musimy dbać o bezpieczeństwo pacjenta. Tak więc, wiedza o dawce progowej jest naprawdę pomocna, żeby lepiej zarządzać zdrowiem i bezpieczeństwem w różnych dziedzinach.

Pytanie 11

Oznaczono LZ i LJ dla czterech różnych próbek tłuszczów. Wyniki zestawiono w tabeli:
Na podstawie zamieszczonych danych o liczbach właściwych wybranych tłuszczów wskaż próbkę, którą stanowi olej rzepakowy.

Liczby właściwe wybranych tłuszczów
Rodzaj tłuszczu	Liczba zmydlania (LZ) mg KOH / g tłuszczu	Liczba jodowa (LJ) g I₂ / 100 g tłuszczu
Olej lniany	187 – 197	169 – 192
Olej sojowy	188 – 195	114 – 138
Olej rzepakowy	167 – 179	94 – 106
Tran wielorybi	170 – 202	102 – 144
Masło krowie	218 – 245	25 – 38
Smalec wieprzowy	193 – 200	46 – 66

Próbka	Liczba zmydlania (LZ)	Liczba jodowa (LJ)
1	190	140
2	171	99
3	194	105
4	195	60

A. Próbka 1

B. Próbka 4

C. Próbka 3

D. Próbka 2

Odpowiedź na pytanie jest prawidłowa, ponieważ Próbka 2, z wartościami LZ = 171 mg KOH/g i LJ = 99 g I₂/100 g, idealnie wpisuje się w określone zakresy dla oleju rzepakowego, który charakteryzuje się liczbą zmydlania w przedziale 167 - 179 mg KOH/g oraz liczbą jodową od 94 do 106 g I₂/100 g. W praktyce, liczba zmydlania jest istotnym parametrem, który pozwala ocenić jakość i zastosowanie tłuszczów w przemyśle spożywczym oraz kosmetycznym. Olej rzepakowy, dzięki swojemu korzystnemu profilowi kwasów tłuszczowych, jest szeroko stosowany w produkcji margaryn, sałatek oraz jako składnik w różnych produktach spożywczych. Warto wiedzieć, że zgodnie z normami ISO oraz innymi standardami branżowymi, prawidłowe oznaczenie i analiza tłuszczów są kluczowe dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa produktów. W przypadku oleju rzepakowego jego właściwości zdrowotne i zastosowanie w diecie sprawiają, że jest on cennym składnikiem odżywczym, co dodatkowo podkreśla znaczenie precyzyjnych analiz chemicznych.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Dostanie się do środowiska bakterii Salmonella, które były hodowane na pożywkach mikrobiologicznych, może skutkować

A. wystąpieniem u ludzi zatrucia pokarmowego

B. długotrwałym zanieczyszczeniem atmosfery

C. długotrwałym zanieczyszczeniem gruntów

D. wystąpieniem u ludzi problemów z oddychaniem

Odpowiedź wskazująca na wystąpienie u ludzi zatrucia pokarmowego w przypadku przedostania się pałeczek Salmonella do środowiska jest prawidłowa, ponieważ Salmonella jest znanym patogenem, który może powodować poważne problemy zdrowotne, głównie poprzez zanieczyszczenie żywności. Zakażenie tymi bakteriami najczęściej występuje w wyniku spożycia surowych lub niedogotowanych produktów pochodzenia zwierzęcego, takich jak drób, jaja czy mleko. Objawy zatrucia pokarmowego, takie jak biegunka, gorączka i ból brzucha, mogą wystąpić już po kilku godzinach od spożycia zarażonego pożywienia. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), kluczowe jest przestrzeganie zasad higieny oraz odpowiedniego przetwarzania żywności, aby minimalizować ryzyko zakażeń Salmonellą. Zrozumienie mechanizmów przenoszenia i skutków zakażeń tym patogenem jest istotne nie tylko dla ochrony zdrowia publicznego, ale także dla działań prewencyjnych w branży spożywczej, w tym dla producentów żywności oraz instytucji zajmujących się kontrolą jakości.

Pytanie 15

Przeprowadzono elektrolizę wodnych roztworów elektrolitów, a wyniki zapisano w zamieszczonej tabeli.
Elektrolizie poddano roztwory oznaczone numerami:

Produkt wydzielający się na katodzie	wodór	wodór	wodór
Produkt wydzielający się na anodzie	chlor	tlen	tlen
Odczyn roztworu w elektrolizerze	stał się zasadowy	pozostał zasadowy	pozostał kwasowy

1	2	3	4	5	6
CuSO₄	Na₂SO₄	H₂SO₄	HCl	NaCl	NaOH

A. 5, 6, 3

B. 3, 2, 1

C. 5, 6, 1

D. 5, 4, 2

Odpowiedź 5, 6, 3 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do roztworów, które podczas elektrolizy wydzielają odpowiednie gazy na katodzie i anodzie. W przypadku roztworu 5 (NaCl) oraz roztworu 6 (NaOH), na katodzie wydziela się wodór, co jest zgodne z zasadą ich elektrolitycznego działania. Na anodzie natomiast dla tych roztworów zachodzi proces wydzielania chloru, co również jest typowe dla elektrolizy roztworu NaCl. Roztwór 3 (H2SO4) podczas elektrolizy wykazuje właściwości kwasu, co skutkuje wydzieleniem tlenu na anodzie i wodoru na katodzie, przy czym odczyn roztworu pozostaje kwasowy. Zrozumienie tych procesów ma kluczowe znaczenie dla zastosowań przemysłowych, takich jak produkcja gazów technicznych, w tym wodoru i chloru, których wykorzystanie jest szerokie, od procesów chemicznych po produkcję energii. Dobre praktyki w elektrolizie wymagają precyzyjnego doboru elektrolitów, co gwarantuje efektywność procesów chemicznych. Uwzględnienie tych parametrów pozwala na optymalizację warunków elektrolizy, co jest istotne w kontekście rozwoju zrównoważonej chemii i technologii.

Pytanie 16

W naczyniu rozdzielającym umieszczono wodę oraz eter etylowy (d₂₀ = 0,7138 g/cm³) i dokładnie je wymieszano.
Po chwili można zauważyć

A. wydzielanie gazu

B. rozdzielenie na dwie warstwy, gdzie górna warstwa to eter etylowy, a dolna — woda

C. całkowite połączenie obu cieczy

D. rozdzielenie dwóch warstw, gdzie górna warstwa to woda, a dolna — eter etylowy

Odpowiedź wskazująca na rozdzielenie dwóch warstw, gdzie warstwa górna to eter etylowy, a dolna to woda, jest prawidłowa ze względu na różnice w gęstości tych cieczy. Gęstość wody wynosi około 1 g/cm³, podczas gdy gęstość eteru etylowego wynosi 0,7138 g/cm³, co sprawia, że eter etylowy jest lżejszy od wody. W wyniku tego eter etylowy wypływa na górę, tworząc wyraźną warstwę nad wodą. Zjawisko to jest zgodne z zasadami zachowania równowagi fazowej i stosunków gęstości. W praktyce, takie rozdzielenie cieczy jest wykorzystywane w procesach ekstrakcji, gdzie oddziela się różne substancje na podstawie ich rozpuszczalności w różnych fazach. W laboratoriach chemicznych często stosuje się tę metodę do purifikacji związków chemicznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w chemii organicznej.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Reakcja ksantoproteinowa umożliwia identyfikację aminokwasu, który zawiera w swojej budowie

A. łańcuch alifatyczny

B. dwie grupy karboksylowe

C. pierścień aromatyczny

D. dwie grupy aminowe

Reakcja ksantoproteinowa to reakcja chemiczna, która umożliwia wykrycie aminokwasów zawierających pierścień aromatyczny, takich jak tyrozyna i tryptofan. W wyniku tej reakcji, gdy aminokwas zostaje poddany działaniu stężonego kwasu azotowego, dochodzi do nitrowania pierścienia aromatycznego, co skutkuje powstaniem żółtych produktów, które można zaobserwować w próbce. Ta metoda jest szeroko stosowana w biochemii, zwłaszcza w analizach chromatograficznych i spektroskopowych białek, gdzie identyfikacja obecności tych aminokwasów jest kluczowa dla zrozumienia struktury i funkcji białek. W praktyce, reakcja ta jest wykorzystywana nie tylko w laboratoriach badawczych, ale również w przemyśle farmaceutycznym i biotechnologicznym do monitorowania jakości surowców. Warto również zauważyć, że nitrowanie aminokwasów jest istotne w kontekście ich biologicznej aktywności oraz interakcji z innymi cząsteczkami, co ma znaczenie w projektowaniu leków i terapii. Zrozumienie reakcji ksantoproteinowej dostarcza cennych informacji na temat funkcji białek w organizmach żywych.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Jaką objętość kwasu solnego o stężeniu 0,5 mol/dm³ należy wykorzystać do całkowitego zobojętnienia 100 cm³ roztworu wodorotlenku sodu o stężeniu 0,4 mol/dm³?

A. 160 cm3

B. 80 cm3

C. 8 cm3

D. 0,0160 cm3

Kiedy chcesz obliczyć, ile kwasu solnego potrzebujesz do zobojętnienia wodorotlenku sodu, warto najpierw zrozumieć, jak ta reakcja wygląda. Mamy równanie: NaOH + HCl → NaCl + H2O, co oznacza, że jeden mol NaOH potrzebuje jednego mola HCl. Żeby dowiedzieć się, ile moli NaOH jest w 100 cm³ roztworu 0,4 mol/dm³, używamy prostego wzoru: n = C * V. Podstawiając, dostajemy: n(NaOH) = 0,4 mol/dm³ * 0,1 dm³ = 0,04 mol. Skoro wiemy, że potrzebujemy 0,04 mol HCl, to możemy obliczyć jego objętość. Mamy stężenie 0,5 mol/dm³, więc V = n/C = 0,04 mol / 0,5 mol/dm³ = 0,08 dm³, co oznacza 80 cm³. Takie obliczenia są bardzo ważne w chemii, bo w laboratoriach trzeba precyzyjnie przygotować roztwory, żeby wszystko działało jak należy.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Podłoże do izolacji i identyfikacji bakterii hemolizujących powinno zawierać

A. bulion.

B. ekstrakt drożdżowy.

C. krew.

D. maltozę.

Krew jest kluczowym składnikiem podłoża do hodowli bakterii hemolizujących, ponieważ zawiera niezbędne składniki odżywcze oraz czynniki wzrostu, które umożliwiają rozwój tych mikroorganizmów. Hemoliza, proces polegający na rozkładzie czerwonych krwinek, jest istotnym wskaźnikiem dla identyfikacji bakterii, takich jak Streptococcus i Staphylococcus, które mogą powodować szereg infekcji. W praktykach laboratoryjnych stosuje się podłoża krwawe, które pozwalają na obserwację stref hemolizy wokół kolonii bakterii, co jest kluczowym krokiem diagnostycznym. Przykładem takiego podłoża jest agar krwawy, który nie tylko sprzyja hodowli bakterii, ale również umożliwia klasyfikację w zależności od rodzaju hemolizy: alfa, beta lub gamma. Zgodnie z wytycznymi American Society for Microbiology, stosowanie krwi w podłożach hodowlanych uznawane jest za standardową praktykę, co podkreśla znaczenie tego komponentu w mikrobiologii medycznej.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Analiza obecności pałeczek Salmonella w żywności zalicza się do badań

A. fizykochemicznych

B. fizycznych

C. mikrobiologicznych

D. chemicznych

Odpowiedź dotycząca mikrobiologii jest na miejscu. Wykrywanie pałeczek Salmonella w jedzeniu to właśnie temat analizy mikrobiologicznej. Chodzi tu głównie o to, żeby znaleźć mikroorganizmy, takie jak bakterie, wirusy czy grzyby. Salmonella to poważny patogen, który może powodować groźne zatrucia pokarmowe, więc jego wykrycie w żywności jest naprawdę ważne dla naszego zdrowia. W praktyce oznacza to, że w przemyśle spożywczym regularnie przeprowadza się kontrole jakości, zgodnie z różnymi normami, na przykład ISO 17025, które dotyczą laboratoriów. Laboratoria robią testy, jak hodowle na specjalnych pożywkach, co pozwala na wyizolowanie bakterii z próbek jedzenia. Coraz więcej laboratoriów korzysta też z PCR, czyli reakcji łańcuchowej polimerazy, bo ta metoda jest szybka i dokładna. No i nie zapominajmy, że badania mikrobiologiczne są kluczowe, żeby spełnić wymagania przepisów prawnych, takich jak Rozporządzenie (WE) nr 2073/2005, które dotyczy mikrobiologicznych kryteriów dla żywności.

Pytanie 29

W analizowanej próbce oznaczono obecność baru, wytrącając go jako BaSO₄. Otrzymano osad o masie 200 mg. Jaka była zawartość baru w próbce, jeśli mnożnik analityczny wynosi 0,5885?

A. 117,7 g

B. 1177 mg

C. 11,77 g

D. 0,1177 g

Aby policzyć, ile baru jest w próbce, trzeba użyć wzoru, który opiera się na masie osadu BaSO₄ i mnożniku analitycznym. W twoim przypadku uzyskałeś osad ważący 200 mg, to jest równo 0,200 g. Mnożnik analityczny wynosi 0,5885, więc z tej masy możesz obliczyć ilość baru. Jak to policzysz: 0,200 g razy 0,5885 daje nam 0,1177 g. Więc w próbce jest 0,1177 g baru. W takich analizach, w laboratoriach chemicznych, precyzyjne określenie zawartości pierwiastków jest mega ważne, bo wpływa na jakość surowców i cały proces produkcji. Używając odpowiednich metod, jak strącanie, można uzyskać solidne wyniki, które są zgodne z wymaganiami branży. Pamiętaj, że analizy chemiczne są wykorzystywane w różnych dziedzinach, od farmacji po ekologię.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

W temperaturze 20°C wyznaczono gęstość i współczynnik załamania światła kwasu butanowego. Wyniki zestawiono w tabeli:

Gęstość	Współczynnik załamania światła
0,960 g/cm³	1,398

R_M = (n² − 1) · M
(n² + 2) · d

R_M – refrakcja molowa, cm³/mol
n – współczynnik załamania światła
d – gęstość, g/cm³
M – masa molowa, 88 g/mol

Refrakcja molowa kwasu butanowego wynosi

A. 22,12

B. 12,22

C. 15,08

D. 25,90

Refrakcja molowa kwasu butanowego wychodzi 22,12 cm3/mol. To oblicza się bazując na wzorze, który łączy ze sobą gęstość, masę molową i współczynnik załamania światła. Moim zdaniem, refrakcja molowa jest naprawdę ważna w chemii, bo pozwala lepiej zrozumieć, jak substancje reagują na światło. Te obliczenia są super istotne w laboratoriach, szczególnie przy analizach jakościowych i ilościowych chemikaliów. Znajomość tych wartości pomaga określić stężenie roztworu i jego optyczne właściwości. To ma duże znaczenie w takich dziedzinach jak chemia analityczna czy fotochemia. Ważne jest też, aby pomiary robić w kontrolowanych warunkach, żeby uzyskać dokładne wyniki. Ta wiedza nie jest tylko przydatna w laboratoriach, ale też w przemyśle chemicznym, gdzie precyzyjne pomiary pomagają w optymalizacji procesów produkcyjnych.

Pytanie 32

W wodzie do picia identyfikacja stężenia jonów Fe³⁺ może być zrealizowana

A. spektrofotometrycznie, ponieważ jony Fe3+ tworzą barwne kompleksy z jonami SCN-

B. refraktometrycznie, ponieważ wartość współczynnika załamania światła w wodzie pitnej ma prostoliniowy związek z zawartością jonów Fe3+ w wodzie

C. chromatograficznie, ponieważ próbka zyskuje żółte zabarwienie

D. polarymetrycznie, ponieważ związki żelaza wykazują aktywność optyczną

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ oznaczanie jonów Fe³⁺ w wodzie pitnej zazwyczaj przeprowadza się metodą spektrofotometryczną. Jony żelaza(III) w reakcji z jonami tiocyjanowymi (SCN^-) tworzą intensywne, barwne kompleksy, które umożliwiają ich detekcję na podstawie absorpcji światła. Dzięki spektrofotometrii możliwe jest precyzyjne określenie stężenia jonów Fe³⁺ w próbce wody, co jest kluczowe dla zapewnienia jej odpowiedniej jakości. Procedura ta jest zgodna z normami takimi jak PN-EN 15763, które określają metody badania jakości wody. Zastosowanie spektrofotometrii w analizach wodnych jest szeroko akceptowane w laboratoriach analitycznych, ponieważ pozwala na szybką i wiarygodną analizę. Na przykład, w przemyśle wodociągowym regularne badania zawartości żelaza w wodzie pitnej są niezbędne do monitorowania jej bezpieczeństwa i jakości. Przykładowo, w przypadku przekroczenia dopuszczalnych norm stężenia żelaza, działania naprawcze mogą obejmować m.in. filtrację czy korekcję pH wody.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Określenie miedzi w postaci czystego osadu pierwiastka przeprowadza się w trakcie analizy

A. metodą kolorymetryczną przez zestawienie zabarwienia próbki z serią wzorców

B. jodometrycznej polegającej na oznaczaniu stężenia jonów miedzi(II) w analizowanym roztworze

C. elektrograwimetrycznej wodnego roztworu jonów miedzi w obecności jonów azotanowych(V)

D. wagowej polegającej na wydzieleniu osadu wodorotlenku miedzi(II) oraz jego osuszeniu

Analiza błędnych odpowiedzi ujawnia kilka istotnych nieporozumień związanych z metodami oznaczania miedzi. Pierwsza odpowiedź, dotycząca metody wagowej, nie jest odpowiednia, ponieważ oznaczanie miedzi w postaci osadu wodorotlenku miedzi(II) wymaga późniejszego przekształcenia tego osadu w czysty metal, co w praktyce jest mniej efektywne i obarczone większymi błędami pomiarowymi. W procesie wagowym, wiele czynników, takich jak wilgotność osadu i sposób jego przetwarzania, mogą wpływać na wyniki, co czyni tę metodę mniej precyzyjną. Kolejna odpowiedź, odnosząca się do metody kolorymetrycznej, również jest myląca, ponieważ choć kolorymetria jest użyteczna do oznaczania stężenia różnych substancji, nie pozwala na uzyskanie czystego osadu miedzi. Metoda ta opiera się na pomiarze zabarwienia próbki, co może być subiektywne i podatne na różne czynniki interferencyjne. Ostatnia odpowiedź, sugerująca metodę jodometryczną, również nie jest trafna, gdyż choć jodometria jest skuteczna w oznaczaniu stężenia jonów miedzi(II), nie umożliwia bezpośredniego oznaczania miedzi w postaci czystego pierwiastka. W praktyce, metody te, mimo że mają swoje miejsce w analizie chemicznej, nie spełniają wymogów dotyczących dokładnego oznaczania miedzi w jej czystej postaci, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach przemysłowych i laboratoryjnych.

Pytanie 35

Spektrofotometria w podczerwieni (IR) to technika bazująca na absorpcji promieniowania w zakresie długości fal

A. 200 - 800 nm

B. 0,8 - 1000 urn

C. 0,8 - 1000 nm

D. 4000 - 12500 um

Odpowiedź '0,8 - 1000 urn' jest prawidłowa, ponieważ spektrofotometria w podczerwieni (IR) dotyczy promieniowania elektromagnetycznego o długościach fal w zakresie od około 0,8 μm (800 nm) do 1000 μm (1 mm), co odpowiada zakresowi bliskiej podczerwieni. Ta technika jest szeroko wykorzystywana w laboratoriach chemicznych, biologicznych oraz w przemyśle do analizy substancji na podstawie ich charakterystycznych pasm absorpcyjnych. Przykładem zastosowania spektrofotometrii IR może być analiza jakościowa i ilościowa związków organicznych, na przykład identyfikacja alkoholi, ketonów czy kwasów karboksylowych, które wykazują charakterystyczne pasma absorpcyjne w tym zakresie. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, wykorzystanie spektrofotometrii IR pozwala na uzyskanie wyników o wysokiej dokładności i precyzji, co jest niezbędne w wielu zastosowaniach przemysłowych oraz badawczych.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Analizując próbkę wody powierzchniowej stwierdzono, że zawartość azotanów wynosi 4,5 mg/dm³, siarczanów 120 mg/dm³, a stężenie jonów chlorkowych 180 mg/dm³. Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż klasę czystości wody, z której została pobrana próbka.

Wartości graniczne wskaźników jakości wody w klasach jakości wód powierzchniowych
Wskaźnik [mg/dm³]	I klasa czystości	II klasa czystości	III klasa czystości	IV klasa czystości	V klasa czystości
Wskaźnik [mg/dm³]	Wartości dopuszczalne
azotany	5,0	15,0	25,0	50,0	>50,0
siarczany	100	150	250	300	> 300
chlorki	100	200	300	400	> 400

A. I klasa czystości.

B. II klasa czystości.

C. IV klasa czystości.

D. III klasa czystości.

Odpowiedź wskazująca na II klasę czystości wody jest poprawna, ponieważ wartości stężenia azotanów, siarczanów i jonów chlorkowych mieszczą się w granicach dopuszczalnych norm dla tej klasy. Zgodnie z Polskim Normą PN-EN 3902, II klasa czystości wody powierzchniowej charakteryzuje się określonymi limitami dla różnych zanieczyszczeń. Azotany nie powinny przekraczać 10 mg/dm³, siarczany 250 mg/dm³, a stężenie jonów chlorkowych 200 mg/dm³. Przykładowo, w kontekście monitorowania jakości wód w rzekach, klasyfikacja ta jest kluczowa dla oceny stanu ekosystemów wodnych oraz dla podejmowania decyzji dotyczących ochrony środowiska. Zastosowanie odpowiednich metod analitycznych, takich jak spektroskopia czy chromatografia, umożliwia dokładne określenie poziomu tych substancji, co jest niezbędne do oceny jakości wód i ich przydatności do różnych celów, od rekreacyjnych po przemysłowe.

Pytanie 38

Analiza składników chemicznych próbki substancji organicznej odbywa się w badaniu

A. specjacyjnej

B. półilościowej

C. elementarnej

D. skróconej

Analiza skład pierwiastkowy próbki substancji organicznej, określana jako analiza elementarna, ma kluczowe znaczenie w chemii organicznej oraz w analizach chemicznych w ogóle. Metoda ta pozwala na dokładne określenie ilości poszczególnych pierwiastków, takich jak węgiel, wodór, tlen, azot i inne, w badanej próbce. Dzięki temu możliwe jest ustalenie jej składu chemicznego oraz struktury molekularnej. Przykładem zastosowania analizy elementarnej jest ocena jakości surowców w przemyśle chemicznym, gdzie precyzyjne określenie zawartości pierwiastków jest niezbędne do zapewnienia odpowiednich norm jakościowych. Ponadto, analiza elementarna stanowi podstawę dla dalszych badań, takich jak analiza spektralna czy chromatografia, które mogą dostarczyć dodatkowych informacji o właściwościach badanych substancji. Standardy branżowe, takie jak ISO 17025, podkreślają znaczenie wiarygodności i dokładności w takich analizach, co czyni je kluczowym elementem w zapewnieniu jakości w laboratoriach chemicznych.

Pytanie 39

Jakie jest zastosowanie metody Winklera?

A. manganu rozpuszczonego w wodzie

B. tlenu rozpuszczonego w wodzie

C. pH wody

D. zasadowości wody

Metoda Winklera jest powszechnie stosowana do oznaczania stężenia tlenu rozpuszczonego w wodzie, co jest kluczowym parametrem w ocenie jakości wód, szczególnie w kontekście ochrony ekosystemów wodnych. Metoda ta opiera się na reakcjach chemicznych, w których tlen reaguje z odczynnikami, a wynik pomiaru można uzyskać poprzez titrację. Przykładowo, oznaczanie tlenu rozpuszczonego jest istotne w monitorowaniu wód w rzekach, jeziorach oraz zbiornikach wodnych, gdzie jego stężenie wpływa na organizmy żywe, a także na procesy biodegradacji. Zgodnie z normami, takimi jak PN-EN 25813, metoda Winklera umożliwia uzyskanie precyzyjnych wyników, co jest niezbędne do podejmowania decyzji dotyczących ochrony środowiska i zarządzania zasobami wodnymi. Regularne monitorowanie stężenia tlenu pozwala na szybką reakcję w przypadku zanieczyszczenia wód, co przyczynia się do zachowania bioróżnorodności i zdrowia ekosystemów.

Pytanie 40

Podłoże, które jest wykorzystywane do uzyskiwania hodowli z wysoką liczbą drobnoustrojów danego szczepu, nazywamy

A. namnażającym

B. różnicującym

C. wybiórczym

D. wybiórczo-różnicującym

Odpowiedź 'namnażającym' jest prawidłowa, ponieważ podłoże namnażające jest specjalnie zaprojektowane do wspierania intensywnego wzrostu drobnoustrojów, co pozwala na uzyskanie dużej populacji badanego szczepu. Takie podłoża zawierają odpowiednie składniki odżywcze, takie jak pepton, ekstrakty drożdżowe lub inne substancje organiczne, które stymulują metabolizm mikroorganizmów. Użycie podłoża namnażającego jest kluczowe w mikrobiologii, szczególnie w laboratoriach zajmujących się identyfikacją oraz badaniem właściwości różnych szczepów bakterii i grzybów. Na przykład, w hodowli bakterii Escherichia coli często wykorzystuje się pożywki Luria-Bertani (LB), które są typowym podłożem namnażającym. W przypadku badań nad mikrobiomem, odpowiednie podłoża namnażające pozwalają na uzyskanie prób do dalszych analiz, takich jak sekwencjonowanie DNA czy testy antybiotykowe.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej