Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 00:30
Data zakończenia: 13 maja 2025 00:37

Egzamin niezdany

Wynik: 11/40 punktów (27,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Znak handlowy dla produktów certyfikowanych według standardów IEEE 802.11 to

A. DSL

B. LTE

C. GSM

D. Wi-Fi

Odpowiedzi takie jak LTE, GSM czy DSL są niepoprawne, ponieważ odnoszą się do zupełnie innych technologii i standardów komunikacyjnych. LTE (Long Term Evolution) to technologia komórkowa używana w sieciach telefonii mobilnej, która zapewnia szybki dostęp do danych, ale nie jest związana z lokalnymi sieciami bezprzewodowymi, jak Wi-Fi. GSM (Global System for Mobile Communications) to kolejny standard telefonii komórkowej, który również nie ma zastosowania w kontekście lokalnych sieci bezprzewodowych opartej na standardach IEEE 802.11. DSL (Digital Subscriber Line) to technologia szerokopasmowego dostępu do Internetu, która wykorzystuje istniejące linie telefoniczne do przesyłania danych, co jest całkowicie odmiennym podejściem od bezprzewodowej transmisji danych. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnicy między technologiami mobilnymi a lokalnymi sieciami bezprzewodowymi. Użytkownicy często mylą te pojęcia, co prowadzi do nieprawidłowych wyborów w kontekście technologii komunikacyjnych. Zrozumienie, że Wi-Fi jest standardem specyficznym dla sieci lokalnych, podczas gdy wymienione odpowiedzi dotyczą innych obszarów telekomunikacji, jest kluczowe dla poprawnego zrozumienia zagadnień związanych z komunikacją bezprzewodową.

Pytanie 2

W systemie Windows, gdzie należy ustalić wymagania dotyczące złożoności hasła?

A. w panelu sterowania

B. w BIOS-ie

C. w autostarcie

D. w zasadach zabezpieczeń lokalnych

Jeśli chodzi o inne opcje, jak BIOS, autostart czy panel sterowania, to nie są one odpowiednie do ustalania zasad złożoności haseł w Windows. BIOS to taki podstawowy system komputera, który zajmuje się sprzętem, ale nie ma narzędzi do definiowania zasad haseł. W zasadzie, hasła w BIOSie mają na celu głównie zabezpieczenie dostępu do systemu na poziomie sprzętowym, co jest zupełnie inną sprawą. Autostart dotyczy programów uruchamianych przy starcie systemu, więc też nie ma nic wspólnego z zasadami zabezpieczeń. Panel sterowania ma sporo różnych ustawień, ale nie pozwala na konfigurację zasad złożoności haseł bezpośrednio. Dlatego ta odpowiedź nie jest trafna. Zarządzanie bezpieczeństwem wymaga zrozumienia, gdzie i jak można wprowadzać zasady, żeby skutecznie chronić dane. Dlatego ważne jest, żeby administratorzy znali te różnice i korzystali z właściwych narzędzi, takich jak zasady zabezpieczeń lokalnych, do zarządzania bezpieczeństwem haseł.

Pytanie 3

Jaki rodzaj portu może być wykorzystany do podłączenia zewnętrznego dysku do laptopa?

A. DMA

B. USB

C. AGP

D. LPT

Odpowiedź USB jest prawidłowa, ponieważ port USB (Universal Serial Bus) jest standardem szeroko stosowanym do podłączania różnych urządzeń peryferyjnych, w tym dysków zewnętrznych, do komputerów i laptopów. Porty USB pozwalają na szybkie przesyłanie danych oraz zasilanie podłączonych urządzeń, co czyni je niezwykle praktycznymi w codziennym użytkowaniu. Standardy USB, takie jak USB 3.0 i USB 3.1, oferują prędkości transferu danych odpowiednio do 5 Gbps oraz 10 Gbps, co umożliwia efektywne przenoszenie dużych plików, na przykład filmów czy baz danych. Ponadto, porty USB są uniwersalne i obsługują wiele różnych urządzeń, co sprawia, że są one preferowanym wyborem dla użytkowników poszukujących łatwego i niezawodnego sposobu na podłączenie dysków zewnętrznych. Przykładem zastosowania portu USB może być podłączenie przenośnego dysku twardego do laptopa w celu wykonania kopii zapasowej danych lub przeniesienia plików między urządzeniami, co jest szczególnie ważne w kontekście bezpieczeństwa danych w pracy oraz w życiu prywatnym.

Pytanie 4

Na ilustracji ukazany jest komunikat systemowy. Jakie kroki powinien podjąć użytkownik, aby naprawić błąd?

A. Zainstalować sterownik do karty graficznej

B. Zainstalować sterownik do Karty HD Graphics

C. Podłączyć monitor do złącza HDMI

D. Odświeżyć okno Menedżera urządzeń

Zainstalowanie sterownika do karty graficznej jest kluczowe, ponieważ urządzenia komputerowe, takie jak karty graficzne, wymagają odpowiednich sterowników do prawidłowego działania. Sterownik to oprogramowanie, które umożliwia komunikację między systemem operacyjnym a sprzętem. Gdy system operacyjny nie posiada odpowiednich sterowników, nie jest w stanie w pełni wykorzystać możliwości sprzętu, co może prowadzić do problemów z wydajnością czy błędami w działaniu. Zainstalowanie najnowszego sterownika od producenta karty graficznej pozwoli na optymalizację jej działania, zapewniając poprawne wyświetlanie grafiki oraz wsparcie dla zaawansowanych funkcji, takich jak akceleracja sprzętowa. Dodatkowo, aktualizacja sterowników jest zgodna z dobrymi praktykami w zarządzaniu IT i zwiększa bezpieczeństwo systemu, gdyż nowoczesne sterowniki często zawierają poprawki zabezpieczeń. Warto regularnie sprawdzać dostępność nowych wersji sterowników i instalować je, aby uniknąć potencjalnych konfliktów systemowych i poprawić stabilność komputera.

Pytanie 5

Ikona z wykrzyknikiem, pokazana na ilustracji, która pojawia się obok nazwy sprzętu w Menedżerze urządzeń, wskazuje, że to urządzenie

A. zostało dezaktywowane

B. zainstalowane na nim sterowniki są w nowszej wersji

C. nie działa poprawnie

D. działa prawidłowo

W menedżerze urządzeń ikona z wykrzyknikiem wskazuje na problem z urządzeniem. Odpowiedź sugerująca, że urządzenie działa poprawnie, jest błędna, gdyż to oznaczenie zawsze sygnalizuje konflikt lub błąd. Jeśli chodzi o sugestię, że sterowniki na nim zainstalowane mają nowszą wersję, to nie jest to prawidłowe określenie, ponieważ aktualizacja sterowników nie jest wskazywana przez wykrzyknik. Zazwyczaj brak zgodności lub nieaktualność sterowników prowadzi do tego typu alertów. W praktyce, gdy nowa wersja sterowników jest zainstalowana, a urządzenie działa poprawnie, nie pojawia się żaden symbol ostrzegawczy. W odniesieniu do opcji, że urządzenie zostało wyłączone, system zazwyczaj wskazuje to poprzez inny typ ikony, często w postaci strzałki skierowanej w dół. Wyłączenie urządzenia w menedżerze powoduje jego dezaktywację, co skutkuje brakiem jego funkcjonalności, ale nie jest to oznaczane wykrzyknikiem. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnej interpretacji to mylenie ikon i błędne rozpoznanie sygnałów wizualnych w systemie operacyjnym. Wiedza o tym, jak interpretować te oznaczenia, jest kluczowa dla rozwiązywania problemów ze sprzętem i zapewnienia jego prawidłowego działania w środowisku komputerowym.

Pytanie 6

Jak nazywa się protokół, który pozwala na ściąganie wiadomości e-mail z serwera?

A. FTP

B. SMTP

C. POP3

D. DNS

Wybór innego protokołu, takiego jak DNS, FTP czy SMTP, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące roli i funkcji tych technologii w kontekście komunikacji e-mail. DNS (Domain Name System) nie jest protokołem do pobierania wiadomości; jego główną funkcją jest tłumaczenie nazw domen na adresy IP, co umożliwia lokalizację serwerów w sieci. Bez DNS, użytkownicy musieliby pamiętać adresy IP serwerów, co znacząco utrudniłoby korzystanie z Internetu. Z kolei FTP (File Transfer Protocol) jest protokołem transferu plików, służącym do przesyłania plików pomiędzy komputerami, a nie do obsługi poczty elektronicznej. FTP umożliwia zarówno pobieranie, jak i wysyłanie plików, jednak nie ma zastosowania w kontekście wiadomości e-mail. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) jest natomiast używany do wysyłania wiadomości e-mail, nie zaś do ich pobierania. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemami pocztowymi oraz dla uniknięcia typowych błędów koncepcyjnych. Często mylone funkcje tych protokołów mogą prowadzić do nieporozumień w kwestii ich zastosowania, co może wpłynąć na wydajność i bezpieczeństwo komunikacji elektronicznej.

Pytanie 7

Jaką konfigurację sieciową może mieć komputer, który należy do tej samej sieci LAN, co komputer z adresem 10.8.1.10/24?

A. 10.8.1.101 i 255.255.0.0

B. 10.8.0.101 i 255.255.0.0

C. 10.8.1.101 i 255.255.255.0

D. 10.8.0.101 i 255.255.255.0

Wybór konfiguracji 10.8.0.101 z maską 255.255.255.0 jest niewłaściwy, ponieważ adres 10.8.0.101 należy do innej podsieci. Maska 255.255.255.0 umożliwia komunikację jedynie między adresami w zakresie 10.8.1.1 do 10.8.1.254, a adres 10.8.0.101 mieści się w innej podsieci, co oznacza brak możliwości bezpośredniej komunikacji z komputerem o adresie 10.8.1.10. Podobnie, adres 10.8.0.101 przy masce 255.255.0.0 również jest nieprawidłowy, gdyż maska ta obejmuje znacznie szerszy zakres adresów IP, ale nie zapewnia odpowiedniej identyfikacji podsieci, do której należy komputer 10.8.1.10. Maski podsieci 255.255.0.0 i 255.255.255.0 różnią się w zakresie liczby dostępnych adresów, co może prowadzić do nieporozumień w dużych sieciach, gdzie ważne jest precyzyjne przyporządkowanie adresów do podsieci. Typowym błędem jest zakładanie, że urządzenia mogą się komunikować tylko na podstawie podobieństwa części adresu niepodzielonej maski, co prowadzi do błędnych wniosków o ich przynależności do jednej sieci. Właściwe zrozumienie koncepcji adresacji IP oraz odpowiednie stosowanie masek podsieci są kluczowe dla zapewnienia efektywnej i stabilnej komunikacji w sieciach komputerowych.

Pytanie 8

Liczba heksadecymalna 1E2F(16) w systemie oktalnym jest przedstawiana jako

A. 17057

B. 74274

C. 7277

D. 7727

Błędne odpowiedzi wynikają z niepoprawnych obliczeń lub zrozumienia procesu konwersji między systemami liczbowymi. Na przykład odpowiedzi takie jak 7277, 74274 czy 7727 mogą sugerować, że użytkownik zrozumiał proces konwersji, ale popełnił kluczowy błąd w obliczeniach. Powszechnym problemem jest mylenie wartości poszczególnych cyfr w systemach heksadecymalnym i dziesiętnym, co prowadzi do błędnych tożsamości liczbowych. Użytkownicy często nie doceniają, jak istotne jest prawidłowe przeliczenie cyfr. Na przykład, w odpowiedzi 7277 mogło dojść do błędnego dodawania wartości, a w przypadku 74274 użytkownik mógł błędnie rozszerzyć wartość heksadecymalną, nie uwzględniając odpowiednich potęg. Z kolei 7727 może sugerować zrozumienie konwersji, ale błędne przeliczenie na wartości oktalne. W praktyce każdy z tych błędów może prowadzić do poważnych problemów, szczególnie w kontekście programowania, gdzie różne systemy liczbowe są stosowane w operacjach arytmetycznych. Zrozumienie podstaw konwersji jest kluczowe dla każdego, kto pracuje z danymi w różnych formatach.

Pytanie 9

Symbol umieszczony na obudowie komputera stacjonarnego wskazuje na ostrzeżenie dotyczące

A. porażenia prądem elektrycznym

B. możliwości zagrożenia radiacyjnego

C. możliwego urazu mechanicznego

D. promieniowania niejonizującego

Symbol przedstawiony na obudowie komputera stacjonarnego to powszechnie znany znak ostrzegawczy przed porażeniem prądem elektrycznym. Jest to żółty trójkąt z czarną obwódką i czarnym symbolem błyskawicy wewnątrz, zgodnie z normami międzynarodowymi, takimi jak ISO 7010 oraz IEC 60417. Tego rodzaju oznaczenie ma na celu zwrócenie uwagi użytkownika na potencjalne zagrożenie wynikające z obecności napięcia elektrycznego, które może być niebezpieczne dla zdrowia lub nawet życia ludzkiego. W kontekście sprzętu komputerowego, porażenie prądem może wystąpić w wyniku usterki wewnętrznych komponentów zasilania, niepoprawnego uziemienia lub kontaktu z przewodami pod napięciem. Stosowanie tego typu oznaczeń jest kluczową praktyką w branży elektronicznej i elektrycznej, mającą na celu zwiększenie bezpieczeństwa pracy oraz ochronę użytkowników przed niebezpiecznymi sytuacjami. Jest to również ważny element edukacyjny, przypominający o konieczności przestrzegania zasad bezpieczeństwa podczas pracy z urządzeniami elektrycznymi, a także o znaczeniu regularnych przeglądów technicznych sprzętu.

Pytanie 10

Do stworzenia projektu sieci komputerowej dla obiektu szkolnego najlepiej użyć edytora grafiki wektorowej, którym jest oprogramowanie

A. MS Excel

B. AutoCad

C. MS Publisher

D. Adobe Photoshop

AutoCAD jest zaawansowanym narzędziem do projektowania i rysowania, które jest powszechnie wykorzystywane w branży architektonicznej oraz inżynieryjnej. To oprogramowanie pozwala na tworzenie precyzyjnych rysunków technicznych i schematów, co czyni je idealnym narzędziem do projektowania sieci komputerowych w budynkach, takich jak szkoły. Dzięki możliwości pracy w przestrzeni 2D oraz 3D, AutoCAD umożliwia projektantom dokładne odwzorowanie układu pomieszczeń, rozmieszczenia urządzeń sieciowych oraz sprawne planowanie tras kablowych. Dodatkowo, AutoCAD wspiera różne standardy branżowe, co pozwala na efektywną współpracę z innymi systemami i projektami. Przykładowo, w projekcie sieci szkolnej można wykorzystać AutoCAD do wizualizacji lokalizacji punktów dostępu Wi-Fi oraz switchy, co ułatwia późniejsze instalacje oraz konserwację sieci. Warto również zaznaczyć, że umiejętność posługiwania się AutoCAD-em jest często wymagana przez pracodawców w branży inżynieryjnej i budowlanej.

Pytanie 11

Według normy PN-EN 50174 maksymalna całkowita długość kabla połączeniowego między punktem abonenckim a komputerem oraz kabla krosowniczego A+C) wynosi

A. 6 m

B. 10 m

C. 5 m

D. 3 m

Warto zrozumieć, dlaczego inne wartości długości kabli nie są odpowiednie zgodnie z normą PN-EN 50174. Krótsze długości, takie jak 3 m i 5 m, mogą być wystarczające w niektórych małych instalacjach, ale nie oferują one elastyczności wymaganą w bardziej złożonych systemach sieciowych. Taka krótka długość kabla może ograniczać możliwości adaptacji infrastruktury w przyszłości. Z kolei długość 6 m może być myląca, ponieważ nie jest zgodna z wymaganiami normy, która przewiduje 10 m jako maksymalną długość. Często spotykanym błędem jest niedocenianie znaczenia tłumienia sygnału i jego wpływu na jakość połączenia. Nieodpowiednia długość kabli może prowadzić do zwiększonego opóźnienia i utraty pakietów, co bezpośrednio wpływa na wydajność sieci. Ponadto, nieprzestrzeganie norm może prowadzić do problemów przy certyfikacji i audytach jakości sieci. W praktyce inżynierowie muszą brać pod uwagę zarówno wymagania techniczne, jak i przyszłe potrzeby rozwijającej się infrastruktury IT, co czyni przestrzeganie ustalonych standardów kluczowym elementem w projektowaniu i wdrażaniu sieci komputerowych. Normy takie jak PN-EN 50174 są tworzone, aby unikać problemów związanych z kompatybilnością i stabilnością systemów połączonych w sieci. Dlatego ważne jest, aby stosować się do tych standardów, zapewniając jednocześnie możliwość skalowania i adaptacji sieci do przyszłych potrzeb technologicznych.

Pytanie 12

Jaką liczbę adresów IP należy wykorzystać, aby 4 komputery podłączone do switcha mogły się swobodnie komunikować?

A. 4

B. 3

C. 5

D. 2

Aby zaadresować 4 komputery podłączone do przełącznika, potrzebujemy 4 unikalnych adresów IP, ponieważ każdy z komputerów musi mieć swój własny adres, aby mogły się ze sobą komunikować w sieci lokalnej. W praktyce każdy komputer w sieci wymaga unikalnego adresu IP, aby routery i przełączniki mogły poprawnie kierować pakiety danych do odpowiednich urządzeń. W standardzie IPv4, adres IP składa się z 32 bitów, co daje możliwość skonfigurowania około 4 miliardów adresów. W sieciach lokalnych najczęściej wykorzystywane są adresy prywatne, takie jak 192.168.0.1, w zakresie od 192.168.0.1 do 192.168.0.254, co zapewnia wystarczającą liczbę adresów dla małych sieci. Dlatego, aby umożliwić komunikację pomiędzy 4 komputerami, każdy z nich musi być skonfigurowany z jednym unikalnym adresem IP, co łącznie daje nam 4 adresy IP.

Pytanie 13

Dysk z systemem plików FAT32, na którym regularnie przeprowadza się działania usuwania starych plików oraz dodawania nowych plików, doświadcza

A. fragmentacji

B. defragmentacji

C. relokacji

D. kolokacji

Fragmentacja to proces, w którym dane są rozproszone w różnych lokalizacjach na dysku, co może wystąpić w systemie plików FAT32 podczas częstego kasowania starych plików i zapisywania nowych. Kiedy plik jest usuwany, przestrzeń, którą zajmował, staje się dostępna do zapisania nowych danych. Jednak w systemie plików FAT32, nowo zapisane pliki mogą nie zawsze zajmować sąsiadującą przestrzeń, co prowadzi do rozdzielenia części pliku w różnych lokalizacjach. Przykładowo, jeśli masz plik o wielkości 10 MB, a przestrzeń na dysku jest podzielona na fragmenty o wielkości 5 MB, to zapisując ten plik, system może umieścić jego części w różnych miejscach, co skutkuje fragmentacją. Efektem tego procesu jest spowolnienie wydajności dysku, ponieważ głowica dysku musi przemieszczać się pomiędzy różnymi fragmentami, aby odczytać cały plik. Aby zaradzić fragmentacji, regularne defragmentowanie dysku jest zalecane, co pozwala na uporządkowanie danych i poprawę szybkości dostępu do plików.

Pytanie 14

Kluczowe znaczenie przy tworzeniu stacji roboczej dla wielu wirtualnych maszyn ma

A. system chłodzenia wodnego

B. liczba rdzeni procesora

C. wysokiej jakości karta sieciowa

D. mocna karta graficzna

Niektóre z wymienionych odpowiedzi mogą wydawać się logicznymi, jednak nie odpowiadają one na kluczowe potrzeby związane z budową stacji roboczej do wirtualizacji. Wysokiej klasy karta sieciowa jest istotna, ale jej rola ogranicza się do zapewnienia odpowiedniej przepustowości i latencji sieciowej. Nie wpływa ona na zdolność procesora do przetwarzania danych w wielu wirtualnych maszynach. Zespół chłodzenia wodą może poprawić stabilność systemu w kontekście wysokich temperatur, ale nie zwiększa efektywności wielozadaniowości czy liczby operacji przetwarzania. Silna karta graficzna również nie jest kluczowa w środowisku, gdzie podstawowym zadaniem są obliczenia CPU. Ogólnie rzecz biorąc, projektanci systemów często popełniają błąd, myśląc, że dodatkowe komponenty graficzne czy sieciowe mają dużą wagę w kontekście wirtualizacji, co prowadzi do nieoptymalnych konfiguracji sprzętowych. Zamiast tego, kluczowe jest skoncentrowanie się na liczbie rdzeni procesora, ponieważ zapewnia to największą wydajność w obsłudze wielu równocześnie działających wirtualnych maszyn. Ostatecznie, istotnym aspektem jest to, aby pamiętać, że dla efektywnej wirtualizacji, to właśnie moc obliczeniowa procesora oraz jego architektura mają największy wpływ na ogólną wydajność systemu.

Pytanie 15

Gdzie w dokumencie tekstowym Word umieszczony jest nagłówek oraz stopka?

A. Na stronach parzystych dokumentu

B. Nagłówek jest umieszczony na dolnym marginesie, a stopka na górnym marginesie

C. Nagłówek znajduje się na górnym marginesie, a stopka na dolnym marginesie

D. Nagłówek występuje na początku dokumentu, a stopka na końcu dokumentu

Umiejscowienie nagłówka i stopki w dokumencie Word jest kluczowe dla poprawnego formatowania i struktury dokumentu. Wiele osób może błędnie myśleć, że nagłówek znajduje się na dolnym marginesie, a stopka na górnym, co jest niezgodne z rzeczywistością. Tego rodzaju błędne zrozumienie może prowadzić do nieefektywnego układu dokumentu, gdzie kluczowe informacje są trudne do zlokalizowania. Nagłówek powinien być używany do umieszczania istotnych danych, takich jak tytuł lub informacje o autorze, co ułatwia odbiorcy zrozumienie kontekstu dokumentu. Z kolei stopka jest przeznaczona do dodatkowych informacji, takich jak numery stron czy daty, co jest szczególnie ważne w dłuższych publikacjach. Błędne wskazanie lokalizacji tych elementów może wynikać z braku zrozumienia ich funkcji. W praktyce występuje tendencja do umieszczania informacji w niewłaściwych sekcjach, co negatywnie wpływa na odbiór dokumentu. Dlatego fundamentalne jest, aby znać standardy i zasady dotyczące formatu dokumentów, które zapewniają ich przejrzystość i profesjonalizm. Aby uniknąć takich pomyłek, warto zaznajomić się z narzędziami Worda, które umożliwiają łatwe edytowanie i formatowanie nagłówków oraz stopek, co wpływa na estetykę i funkcjonalność całego dokumentu.

Pytanie 16

Standardowo, w systemie Linux, twardy dysk w standardzie SATA jest oznaczany jako

A. ida

B. sda

C. fda

D. ide

Odpowiedź 'sda' jest poprawna, ponieważ w systemie Linux, twarde dyski SATA są domyślnie oznaczane jako 'sdX', gdzie 'X' to litera zaczynająca się od 'a' dla pierwszego dysku, 'b' dla drugiego itd. Oznaczenie to jest zgodne z zasadami Linuxa, które używają prefiksu 'sd' dla dysków SCSI oraz ich odpowiedników, takich jak SATA. Przykładem praktycznego zastosowania jest sytuacja, gdy administrator systemu przeszukuje urządzenia blokowe w systemie za pomocą komendy 'lsblk', aby uzyskać informacje o podłączonych dyskach. Zrozumienie tej konwencji jest kluczowe dla zarządzania dyskami, partycjami i systemami plików w Linuxie, co ma istotne znaczenie w kontekście administracji serwerami i komputerami stacjonarnymi. Ponadto, zapoznanie się z dokumentacją systemową, taką jak 'man' dla komend związanych z zarządzaniem dyskami, może pomóc w głębszym zrozumieniu tych oznaczeń.

Pytanie 17

W systemie Windows do wyświetlenia treści pliku tekstowego służy polecenie

A. type.

B. echo.

C. more.

D. cat.

Choć polecenia 'more', 'cat', i 'echo' mogą wydawać się logicznymi alternatywami w kontekście wyświetlania zawartości plików tekstowych, każde z nich ma różne zastosowania i funkcjonalności. 'More' jest poleceniem, które wyświetla zawartość pliku strona po stronie, co jest przydatne w przypadku dużych plików, ale nie jest zaprojektowane do prostego wyświetlania zawartości. Użytkownicy mogą mylnie myśleć, że jest to bezpośredni zamiennik polecenia 'type', jednak jego głównym celem jest umożliwienie przewijania zawartości. 'Cat', z kolei, jest poleceniem z systemu Unix/Linux, które nie jest dostępne w systemie Windows; dlatego jego wybór w kontekście tego pytania jest nieprawidłowy. Założenie, że 'cat' można użyć w Windows, świadczy o braku znajomości różnic między systemami operacyjnymi. Natomiast 'echo' służy do wyświetlania tekstu lub zmiennych na ekranie, a nie do odczytywania zawartości plików, co czyni tę odpowiedź błędną. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do tych niepoprawnych odpowiedzi, jest utożsamianie funkcji wyświetlania z różnymi kontekstami użycia poleceń w różnych systemach operacyjnych. Kluczowe jest zrozumienie specyfiki poleceń i ich przeznaczenia, ponieważ każdy z tych elementów ma swoje miejsce i zastosowanie w odpowiednich środowiskach.

Pytanie 18

Drukarka do zdjęć ma mocno zabrudzoną obudowę oraz ekran. Aby oczyścić zanieczyszczenia bez ryzyka ich uszkodzenia, należy zastosować

A. suchą chusteczkę oraz patyczki do czyszczenia

B. wilgotną ściereczkę oraz piankę do czyszczenia plastiku

C. ściereczkę nasączoną IPA oraz środek smarujący

D. mokrą chusteczkę oraz sprężone powietrze z rurką wydłużającą zasięg

Użycie suchej chusteczki oraz patyczków do czyszczenia jest nieodpowiednie, ponieważ takie metody mogą prowadzić do zarysowań oraz uszkodzeń delikatnych powierzchni. Suche chusteczki często zawierają włókna, które mogą zarysować ekran lub obudowę, a patyczki mogą nie dotrzeć do trudno dostępnych miejsc, co skutkuje niewłaściwym czyszczeniem. W przypadku mokrej chusteczki oraz sprężonego powietrza z rurką zwiększającą zasięg, istnieje ryzyko, że nadmiar wilgoci z chusteczki może przedostać się do wnętrza urządzenia, co mogłoby prowadzić do uszkodzeń elektronicznych. Dodatkowo sprężone powietrze w nieodpowiednich warunkach może wprawić zanieczyszczenia w ruch, a nie je usunąć, co może jeszcze bardziej zanieczyścić sprzęt. Z kolei ściereczka nasączona IPA (izopropanol) oraz środkiem smarującym są również niewłaściwym wyborem. Izopropanol, choć skuteczny jako środek czyszczący, może zniekształcić niektóre powłoki ochronne na ekranach, a środki smarujące mogą pozostawiać resztki, które są trudne do usunięcia i mogą przyciągać kurz. Kluczowe jest więc korzystanie z dedykowanych produktów czyszczących, które są zgodne z zaleceniami producentów oraz standardami branżowymi, aby zapewnić bezpieczeństwo i skuteczność czyszczenia sprzętu fotograficznego.

Pytanie 19

Jak określana jest transmisja w obie strony w sieci Ethernet?

A. Simplex

B. Half duplex

C. Duosimplex

D. Full duplex

Analizując inne odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na pojęcie simplex, które oznacza transmisję jednostronną. W tej konfiguracji dane mogą być przesyłane tylko w jednym kierunku, co ogranicza efektywność komunikacji, zwłaszcza w nowoczesnych zastosowaniach, gdzie interaktywność jest kluczowa. Duosimplex to termin, który nie jest powszechnie używany w kontekście sieci Ethernet i nie posiada uznania w standardach branżowych. Termin ten może wprowadzać w błąd, sugerując, że istnieje forma transmisji, która umożliwia dwukierunkową komunikację, ale w sposób ograniczony. Half duplex to kolejny termin, który odnosi się do transmisji dwukierunkowej, lecz tylko na przemian; urządzenie może wysyłać lub odbierać dane, lecz nie równocześnie. Takie rozwiązanie, choć czasami stosowane w starszych technologiach, nie jest zgodne z wymaganiami nowoczesnych aplikacji, które wymagają pełnej komunikacji w czasie rzeczywistym. Użycie half duplex prowadzi do opóźnień i może być źródłem kolizji w sieci. Rozumienie różnic między tymi pojęciami jest kluczowe dla efektywnego projektowania i implementacji sieci komputerowych, zwłaszcza w kontekście rosnących wymagań na przepustowość i jakość usług.

Pytanie 20

Jak można przywrócić domyślne ustawienia płyty głównej, gdy nie ma możliwości uruchomienia BIOS Setup?

A. przełożyć zworkę na płycie głównej

B. zaktualizować BIOS Setup

C. doładować baterię na płycie głównej

D. ponownie uruchomić system

Aktualizacja ustawień BIOS-u tak naprawdę nie pomoże, jeśli nie możesz dostać się do menu w ogóle. Zmiana BIOS-u to inna sprawa, to polega na instalacji nowej wersji oprogramowania, co ma poprawić działanie, ale nie zadziała, jeśli BIOS nie uruchamia się w pierwszej kolejności. W takich przypadkach najpierw trzeba odkryć, co blokuje dostęp, a nie po prostu próbować go aktualizować. Może się okazać, że restart systemu na chwilę przywróci działanie, ale to nie załatwi problemów sprzętowych czy błędów w konfiguracji, które mogą przeszkadzać w uruchomieniu BIOS-u. A co do ładowania baterii na płycie głównej, to też nie jest efektywna metoda przywracania ustawień do fabrycznych. Bateria jest po to, żeby zachować pamięć CMOS, która trzyma ustawienia BIOS-u, ale nie resetuje ich. Jak bateria się wyczerpie, to mogą być kłopoty z zapamiętywaniem ustawień, ale ładowanie jej samo w sobie nie jest rozwiązaniem na problem z dostępem do BIOS-u. Dlatego dobrze wiedzieć, że te wszystkie działania, które wymieniłem, nie sprawią, że BIOS wróci do ustawień domyślnych, co czyni je raczej niewłaściwymi w tej sytuacji. Ważne jest, żeby do problemu podchodzić z odpowiednią wiedzą o sprzęcie i zrozumieniem, jak różne komponenty współpracują ze sobą.

Pytanie 21

Karta sieciowa przedstawiona na ilustracji jest w stanie przesyłać dane z maksymalną szybkością

A. 54 Mb/s

B. 11 Mb/s

C. 300 Mb/s

D. 108 Mb/s

Odpowiedź 54 Mb/s jest poprawna, ponieważ karta sieciowa widoczna na rysunku obsługuje standard IEEE 802.11g. Standard ten, wprowadzony w 2003 roku, został zaprojektowany, aby zapewnić maksymalną przepustowość wynoszącą właśnie 54 Mb/s. To znaczne usprawnienie w stosunku do wcześniejszego standardu 802.11b, który oferował prędkość do 11 Mb/s. Standard 802.11g działa na częstotliwości 2.4 GHz, co umożliwia kompatybilność wsteczną z urządzeniami 802.11b. Dzięki temu starsze urządzenia mogą nadal komunikować się w sieci, choć z niższą prędkością. Karty sieciowe 802.11g były popularne w wielu gospodarstwach domowych i biurach, umożliwiając szybkie surfowanie po internecie, przesyłanie plików oraz korzystanie z multimediów strumieniowych. Mimo że współczesne technologie, takie jak 802.11n czy 802.11ac, oferują dużo wyższe prędkości, standard 802.11g był ważnym krokiem w ewolucji sieci bezprzewodowych. Znajomość tego standardu jest istotna dla zrozumienia rozwoju technologii Wi-Fi i zarządzania starszymi urządzeniami w sieciach mieszanych.

Pytanie 22

Podczas zmiany ustawień rejestru Windows w celu zapewnienia bezpieczeństwa operacji, na początku należy

A. przygotować kopię zapasową istotnych dokumentów

B. przeanalizować, czy komputer jest wolny od wirusów

C. wyeksportować klucze rejestru do pliku

D. sprawdzić, czy nie występują błędy na dysku

W kontekście modyfikacji rejestru Windows, ważne jest, aby zrozumieć, że działania takie jak sprawdzanie błędów na dysku czy skanowanie komputera pod kątem wirusów, choć istotne dla ogólnego bezpieczeństwa systemu, nie są bezpośrednio związane z modyfikacją rejestru. Sprawdzanie błędów na dysku jest procedurą, która ma na celu naprawę uszkodzonych sektorów na nośniku danych oraz zapewnienie integralności plików, co jest ważne, ale nie wpływa bezpośrednio na bezpieczeństwo samego rejestru. Z kolei skanowanie pod kątem wirusów jest kluczowym krokiem w utrzymaniu bezpieczeństwa systemu, lecz nie powinno być traktowane jako preparacja do modyfikacji rejestru. Kopia zapasowa ważnych dokumentów jest niezaprzeczalnie istotna, ale w kontekście rejestru nie rozwiązuje problemu, gdyż zmiany w rejestrze mogą prowadzić do usunięcia lub uszkodzenia również tych dokumentów. Dlatego kluczowym elementem przed przystąpieniem do jakiejkolwiek modyfikacji rejestru jest jego eksport, co pozwala na szybkie przywrócenie wcześniejszego stanu w razie problemów. Nieprzemyślane podejście do modyfikacji rejestru, bez wcześniejszego przygotowania, może prowadzić do trwałych uszkodzeń systemu, a także utraty danych. W kontekście dobrych praktyk w IT, priorytetem powinno być zawsze zabezpieczenie i ochrona istotnych danych oraz ustawień.

Pytanie 23

Który z poniższych adresów IPv4 wraz z prefiksem reprezentuje adres sieci?

A. 127.100.100.67/27

B. 46.18.10.19/30

C. 64.77.199.192/26

D. 208.99.255.134/28

Wybór adresów IPv4 46.18.10.19/30, 208.99.255.134/28 oraz 127.100.100.67/27 jako potencjalnych adresów sieciowych jest błędny, ponieważ nie rozumie się, jak działa maskowanie podsieci i identyfikacja adresów sieciowych. Dla adresu 46.18.10.19/30 maska podsieci wynosi 255.255.255.252, co oznacza, że mamy do dyspozycji tylko 2 adresy hostów w tej podsieci (2^2 - 2 = 2, ze względu na zarezerwowane adresy). To sprawia, że ten adres nie może być użyty jako adres sieci, ponieważ nie będzie w stanie obsłużyć dodatkowych hostów. Podobnie, adres 208.99.255.134/28 wskazuje na maskę 255.255.255.240, co również ogranicza liczbę hostów w tej podsieci do 14, co czyni go nieodpowiednim do funkcji adresu sieciowego. W przypadku adresu 127.100.100.67/27, mamy maskę 255.255.255.224, co również nie odpowiada standardom dla adresów sieciowych. Typowym błędem w analizie tych adresów jest brak zrozumienia, że adres sieciowy to zawsze pierwszy adres w danej podsieci, a jego identyfikacja powinna bazować na odpowiednim zrozumieniu relacji między prefiksem a adresami hostów. W praktyce niewłaściwe określenie adresu sieciowego prowadzi do problemów z routingiem oraz zarządzaniem adresami IP, co może skutkować konfliktami w sieci oraz obniżeniem wydajności. Umiejętność prawidłowego obliczania adresów sieciowych jest kluczowa w administracji sieciami oraz w projektowaniu infrastruktury sieciowej.

Pytanie 24

Jak nazywa się licencja w systemie Windows Server, która pozwala użytkownikom komputerów stacjonarnych na korzystanie z usług serwera?

A. MOLP

B. BOX

C. CAL

D. OEM

Wybór innych opcji sugeruje pewne nieporozumienia dotyczące systemów licencjonowania w środowisku IT. Licencja BOX, nazywana także jednostkową, jest przeważnie sprzedawana z oprogramowaniem, przeznaczona głównie dla użytkowników indywidualnych lub małych firm, nie jest jednak używana do udostępniania usług serwera. Licencja OEM (Original Equipment Manufacturer) jest przypisana do konkretnego sprzętu, co oznacza, że można ją używać tylko na zainstalowanym oryginalnym sprzęcie. Licencje te są często tańsze, ale ich przenoszenie na inne maszyny jest zabronione, co czyni je niewłaściwymi do zarządzania dostępem do serwera. MOLP (Microsoft Open License Program) to program licencyjny skierowany do dużych organizacji, umożliwiający zakup licencji w większych ilościach, ale nie odnosi się bezpośrednio do licencji dostępowych, które są kluczowe w kontekście otwierania dostępu do serwerów. Niezrozumienie różnicy między tymi typami licencji często prowadzi do błędnych decyzji zakupowych oraz naruszeń praw licencyjnych, co może skutkować dodatkowymi kosztami oraz ryzykiem prawnych konsekwencji. Dobrą praktyką jest zrozumienie struktury licencjonowania w Microsoft Windows Server oraz regularne aktualizowanie wiedzy na temat licencji, aby móc właściwie zarządzać zasobami IT w firmie.

Pytanie 25

Jakie narzędzie chroni komputer przed niechcianym oprogramowaniem pochodzącym z sieci?

A. Program sniffer

B. Protokół SSL

C. Protokół HTTPS

D. Program antywirusowy

Protokół HTTPS, będący rozszerzeniem protokołu HTTP, zapewnia bezpieczną komunikację w Internecie poprzez szyfrowanie danych przesyłanych między przeglądarką a serwerem. Chociaż jest to kluczowy element ochrony danych użytkowników podczas korzystania z Internetu, jego rola nie polega na ochronie systemu przed złośliwym oprogramowaniem. HTTPS nie zapobiega infekcjom wirusami ani innymi formami malware'u, lecz dba o poufność i integralność przesyłanych informacji. Protokół SSL, który jest poprzednikiem HTTPS, również koncentruje się na zabezpieczaniu komunikacji, ale nie ma wpływu na bezpieczeństwo samego systemu operacyjnego. Z drugiej strony, program sniffer, który służy do monitorowania i analizy ruchu sieciowego, może być stosowany w działaniach związanych z bezpieczeństwem, ale sam w sobie nie chroni przed zagrożeniami złośliwego oprogramowania. Właściwe zrozumienie różnych narzędzi i protokołów jest kluczowe w budowaniu efektywnego systemu zabezpieczeń. Użytkownicy często myślą, że zabezpieczenia komunikacji automatycznie chronią ich systemy, co jest błędnym założeniem. Zabezpieczenie komputera przed złośliwym oprogramowaniem wymaga zastosowania odpowiednich narzędzi ochronnych, takich jak programy antywirusowe, które są dedykowane do wykrywania i eliminowania zagrożeń. Ważne jest również wdrożenie procedur bezpieczeństwa, takich jak regularne aktualizacje oprogramowania oraz edukacja w zakresie bezpiecznego korzystania z zasobów Internetu, aby zminimalizować ryzyko ataków.

Pytanie 26

Która z możliwości konfiguracji ustawień dla użytkownika z ograniczonymi uprawnieniami w systemie Windows jest oferowana przez przystawkę secpol?

A. Usunięcie historii ostatnio otwartych dokumentów

B. Blokada wybranych elementów w panelu sterowania

C. Zezwolenie na modyfikację czasu systemowego

D. Odebranie prawa do zapisu na płytach CD

Co do innych opcji, które wybierasz, to chciałbym zaznaczyć, że odebranie możliwości zapisu na płytach CD nie jest regulowane przez przystawkę secpol.msc. To są inne polityki grupowe, które dotyczą zarządzania nośnikami. Moim zdaniem, może to prowadzić do zamieszania, bo te ograniczenia są bardziej związane z kontrolą dostępu do sprzętu, a nie z zasadami bezpieczeństwa. Blokowanie elementów w panelu sterowania również nie jest funkcją edytora zasad zabezpieczeń, bo te ustawienia dotyczą bardziej lokalnych polityk użytkowników i nie wpływają bezpośrednio na zarządzanie uprawnieniami, co jest kluczowe w kontekście secpol. Czynności związane z czyszczeniem historii dokumentów można ustawić w opcjach prywatności systemu, ale to też nie jest tematem dla secpol. Wiele nieporozumień dotyczących edytora lokalnych zasad zabezpieczeń wynika z braku pełnego zrozumienia, do czego on służy i jakie ma uprawnienia. Znalezienie różnicy między tym, co można kontrolować przez secpol, a tym, co nie, jest istotne dla efektywnego zarządzania politykami bezpieczeństwa w Windows. Użytkownicy powinni pamiętać, że każda z funkcji systemowych ma swoje miejsce w zarządzaniu zabezpieczeniami i czasem trzeba korzystać z rozwiązań systemowych, jak polityki grupowe.

Pytanie 27

Który z protokołów NIE jest używany do ustawiania wirtualnej sieci prywatnej?

A. PPTP

B. SNMP

C. L2TP

D. SSTP

SNMP, czyli Simple Network Management Protocol, jest protokołem używanym do zarządzania i monitorowania urządzeń w sieciach komputerowych, takich jak routery, przełączniki, serwery oraz urządzenia końcowe. Protokół ten umożliwia zbieranie danych o wydajności, stanie oraz błędach w sieci. SNMP nie jest jednak protokołem stosowanym do konfiguracji wirtualnych sieci prywatnych (VPN), ponieważ jego głównym celem jest zarządzanie i monitorowanie, a nie tworzenie bezpiecznych tuneli komunikacyjnych. Protokóły VPN, takie jak PPTP, L2TP czy SSTP, są zaprojektowane z myślą o szyfrowaniu i bezpiecznym przesyłaniu danych przez publiczne sieci. Przykładem praktycznego zastosowania SNMP może być monitorowanie stanu urządzeń w dużych sieciach korporacyjnych, gdzie administratorzy mogą zdalnie śledzić wydajność i reagować na problemy bez konieczności fizycznej interwencji. Dobre praktyki w zarządzaniu siecią zalecają korzystanie ze SNMP w połączeniu z odpowiednimi narzędziami do analizy, co pozwala na zwiększenie efektywności zarządzania i proaktywne rozwiązywanie problemów.

Pytanie 28

Użytkownicy w sieci lokalnej mogą się komunikować między sobą, lecz nie mają dostępu do serwera WWW. Wynik polecenia ping z komputerów bramy jest pozytywny. Który komponent sieci NIE MOŻE być powodem problemu?

A. Router

B. Karta sieciowa serwera

C. Kabel łączący router z serwerem WWW

D. Przełącznik

Router jest kluczowym elementem sieci, odpowiedzialnym za kierowanie ruchu do różnych sieci. W przypadku problemów z połączeniem z serwerem WWW, router może być podejrzewany o nieprawidłową konfigurację, blokowanie ruchu lub problemy z trasowaniem. Błędy w konfiguracji tablic routingu mogą powodować, że pakiety nie docierają poza sieć lokalną, co jest częstym problemem w dużych sieciach. Karta sieciowa serwera może wpływać na dostępność serwera WWW. Jeśli karta sieciowa jest uszkodzona lub niepoprawnie skonfigurowana, może blokować lub niepoprawnie obsługiwać przychodzące połączenia, co uniemożliwia komunikację z serwerem. Ponadto, błędy związane z adresacją IP lub brak odpowiednich sterowników mogą prowadzić do podobnych problemów. Kabel między routerem a serwerem WWW jest fizycznym medium transmisyjnym, więc jego uszkodzenie mogłoby przerwać komunikację. Przewody należy regularnie sprawdzać pod kątem uszkodzeń mechanicznych lub luźnych połączeń, aby zapewnić ciągłość transmisji danych. Typowe błędy myślowe obejmują zakładanie, że problem dotyczy wyłącznie urządzeń aktywnych, pomijając fizyczne aspekty połączeń, które mogą być równie krytyczne w utrzymaniu niezawodności sieci. W tym przypadku, błędne założenie, że urządzenia aktywne są jedynym źródłem problemów, może prowadzić do niepoprawnej diagnozy sytuacji.

Pytanie 29

W systemie Linux dane dotyczące okresu ważności hasła są przechowywane w pliku

A. bash

B. grub

C. passwd

D. shadow

Odpowiedzi takie jak 'bash', 'grub' oraz 'passwd' są błędne, ponieważ nie odnoszą się do pliku przechowującego informacje o okresie ważności haseł w systemie Linux. Bash to interpreter powłoki, który służy do wykonywania poleceń i skryptów, ale nie ma żadnych funkcji związanych z zarządzaniem hasłami. Grub to bootloader, który inicjalizuje system operacyjny, również nie ma związku z zarządzaniem hasłami czy ich ważnością. Z kolei plik passwd, znajdujący się w /etc/passwd, zawiera podstawowe informacje o użytkownikach, takie jak identyfikator, grupa, oraz lokalizacja ich katalogów domowych, ale nie przechowuje informacji dotyczących atrybutów haseł. Często w praktyce błędne odpowiedzi wynikają z pomylenia tych pojęć lub braku zrozumienia, jak działa system przechowywania haseł w Linuxie. Warto zwrócić uwagę na to, że plik shadow jest kluczowym elementem zwiększającym bezpieczeństwo systemu, ponieważ ogranicza dostęp do wrażliwych danych, co jest zgodne z zasadami dobrych praktyk w zakresie bezpieczeństwa. Zaleca się, aby osoby zajmujące się administracją systemami Linux miały solidne zrozumienie różnicy między tymi plikami oraz ich rolą w zarządzaniu użytkownikami i bezpieczeństwem systemu.

Pytanie 30

Jaki protokół umożliwia terminalowe połączenie zdalne z urządzeniami, zapewniając przy tym transfer danych w sposób zaszyfrowany?

A. Remote

B. SSL (Secure Socket Layer)

C. Telnet

D. SSH (Secure Shell)

Wybór SSL (Secure Socket Layer) jako odpowiedzi na pytanie o protokół do terminalowego łączenia się zdalnie jest błędny, ponieważ SSL jest protokołem zaprojektowanym głównie do zabezpieczania komunikacji w Internecie, szczególnie dla transmisji danych między przeglądarkami a serwerami. SSL nie jest stosowany do zdalnego logowania się ani do zarządzania systemami, co czyni go nieodpowiednim wyborem w kontekście tej kwestii. SSL zapewnia szyfrowanie, lecz w kontekście zdalnych połączeń terminalowych protokół SSH zapewnia znacznie lepszą funkcjonalność. Protokół Telnet, chociaż działał w przeszłości jako standard do zdalnego dostępu, nie oferuje żadnego szyfrowania, co sprawia, że jest niebezpieczny w nowoczesnym środowisku IT. Dlatego też wiele organizacji zastąpiło Telnet nowszymi, bezpieczniejszymi protokołami, jak SSH. Wybór odpowiedniego protokołu do zdalnego logowania jest kluczowy dla bezpieczeństwa infrastruktury IT, a ignorowanie różnic między tymi protokołami może prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach, w tym do narażenia na ataki cybernetyczne. Używanie nieodpowiednich protokołów może skutkować nieautoryzowanym dostępem do systemów oraz utratą poufnych danych. W związku z tym, kluczowe jest, aby stosować aktualne standardy branżowe oraz protokoły, które zapewniają wysoki poziom bezpieczeństwa, a SSH jest najlepszym wyborem w tej dziedzinie.

Pytanie 31

Zestaw komputerowy, który został przedstawiony, jest niepełny. Który z elementów nie został wymieniony w tabeli, a jest kluczowy dla prawidłowego funkcjonowania zestawu?

Lp.	Nazwa podzespołu
1.	Zalman Obudowa R1 Midi Tower bez PSU, USB 3.0
2.	Gigabyte GA-H110M-S2H, Realtek ALC887, DualDDR4-2133, SATA3, HDMI, DVI, D-Sub, LGA1151, mATX
3.	Intel Core i5-6400, Quad Core, 2.70GHz, 6MB, LGA1151, 14nm, 65W, Intel HD Graphics, VGA, BOX
4.	Patriot Signature DDR4 2x4GB 2133MHz
5.	Seagate BarraCuda, 3.5", 1TB, SATA/600, 7200RPM, 64MB cache
6.	LG SuperMulti SATA DVD+/-R24x,DVD+RW6x,DVD+R DL 8x, bare bulk (czarny)
7.	Gembird Bezprzewodowy Zestaw Klawiatura i Mysz
8.	Monitor Iiyama E2083HSD-B1 19.5inch, TN, HD+, DVI, głośniki
9.	Microsoft OEM Win Home 10 64Bit Polish 1pk DVD

A. Wentylator procesora

B. Pamięć RAM

C. Zasilacz

D. Karta graficzna

Zestaw komputerowy wymaga do swojego działania kilku kluczowych komponentów, ale nie wszystkie elementy są równie niezbędne w podstawowej konfiguracji. Pamięć RAM, choć istotna dla wydajności systemu, nie jest elementem, który można pominąć w kontekście podstawowego uruchomienia komputera. Podobnie, karta graficzna jest wymagana tylko w sytuacjach, gdy komputer jest używany do zaawansowanych aplikacji graficznych lub gier, ale większość nowoczesnych procesorów posiada zintegrowane układy graficzne, które pozwalają na podstawowe użycie komputera. Wentylator procesora, choć zalecany, szczególnie dla utrzymania optymalnej temperatury procesora i zapewnienia jego długowieczności, nie jest absolutnie niezbędny do samego uruchomienia systemu komputerowego, pod warunkiem, że procesor nie osiągnie krytycznych temperatur. Typowy błąd myślowy polega na nieświadomym ignorowaniu roli zasilacza, ponieważ jest on mniej widoczny na poziomie użytkownika niż na przykład karta graficzna czy układ chłodzenia. Zasilacz jest jednak nieodzowny, ponieważ bez niego żaden inny komponent nie będzie mógł działać. To on zasila komputer, dostarczając niezbędną energię do funkcjonowania wszystkich komponentów, a jego brak uniemożliwia jakiekolwiek operacje, nawet te najbardziej podstawowe, jak uruchomienie systemu operacyjnego.

Pytanie 32

Jaki poziom macierzy RAID umożliwia równoległe zapisywanie danych na wielu dyskach działających jako jedno urządzenie?

A. RAID 3

B. RAID 2

C. RAID 0

D. RAID 1

RAID 1 to konfiguracja, która skupia się na redundancji danych, polegająca na mirroringu, czyli kopiowaniu danych na dwa lub więcej dysków w celu zapewnienia ich bezpieczeństwa. W przeciwieństwie do RAID 0, gdzie dane są dzielone między dyski, w RAID 1 każda zmiana danych jest identycznie zapisywana na wszystkich dyskach, co skutkuje większym bezpieczeństwem, ale niższą wydajnością. RAID 2 jest rzadko stosowany, gdyż wykorzystuje technologię Hamming code do ochrony danych. Nie są to jednak metody, które skupiają się na równoległym zapisie danych. RAID 3 z kolei używa dysku parzystości i również nie realizuje równoległego zapisu danych, lecz raczej skupia się na jednoczesnym odczycie z dysku danych i dysku parzystości. Wybierając konfigurację RAID, często dochodzi do pomyłek w rozumieniu różnicy między wydajnością a redundancją. Użytkownicy mogą sądzić, że każdy poziom RAID automatycznie zwiększa wydajność, co jest błędnym rozumowaniem. Ważne jest, aby zrozumieć, że RAID 0, chociaż wydajny, niesie ze sobą ryzyko całkowitej utraty danych w przypadku awarii. Dlatego należy dokładnie rozważyć potrzeby swojej infrastruktury, zanim zdecyduje się na konkretną konfigurację.

Pytanie 33

Użytkownik o nazwie Gość jest częścią grupy Goście, która z kolei należy do grupy Wszyscy. Jakie uprawnienia do folderu test1 ma użytkownik Gość?

A. użytkownik Gość dysponuje pełnymi uprawnieniami do folderu test1

B. użytkownik Gość ma uprawnienia tylko do odczytu folderu test1

C. użytkownik Gość ma uprawnienia jedynie do zapisu w folderze test1

D. użytkownik Gość nie ma uprawnień do folderu test1

Przekonanie że użytkownik Gość posiada jakiekolwiek uprawnienia do folderu test1 wynika z niepełnego zrozumienia struktury nadawania uprawnień w systemach operacyjnych takich jak Windows. System ten zarządza uprawnieniami poprzez mechanizm grup użytkowników gdzie każdemu użytkownikowi można przypisać różne poziomy dostępu do zasobów. Często błędnie zakłada się że przynależność do grupy takiej jak Wszyscy automatycznie przyznaje pewne uprawnienia jednak w praktyce konkretne ustawienia uprawnień mogą to modyfikować. W przypadku gdy w ustawieniach uprawnień folderu zaznaczono opcje odmowy dla użytkownika Gość jak pokazano na obrazku oznacza to że wszelkie formy dostępu są wyraźnie ograniczone. Systemy takie jak Windows interpretują ustawienie odmowy jako nadrzędne wobec innych ustawień co oznacza że użytkownikowi Gość żadne uprawnienia nie są przyznane nawet jeśli należą do grup z domyślnymi uprawnieniami jak Wszyscy. Popularnym błędem jest przekonanie że brak specyficznego odznaczenia opcji uprawnień oznacza dostęp co jest niezgodne z zasadami administracji sieciowej. Kluczowe jest zrozumienie że rzeczywiste uprawnienia użytkownika są sumą przypisanych uprawnień z uwzględnieniem nadrzędności ustawień odmowy co w praktyce oznacza że każde ustawienie odmowy przyćmiewa inne możliwe przyznane prawa. Takie podejście zapewnia spójność i bezpieczeństwo zasobów w środowiskach złożonych gdzie różne grupy i użytkownicy mogą mieć różne poziomy dostępu do tych samych zasobów a domyślne przypisanie odmowy zapewnia dodatkowy poziom ochrony przed nieautoryzowanym dostępem. W przypadku zarządzania zasobami krytycznymi zawsze należy rozważać priorytetyzację bezpieczeństwa nad wygodą ustawień domyślnych.

Pytanie 34

Jaką minimalną liczbę bitów potrzebujemy w systemie binarnym, aby zapisać liczbę heksadecymalną 110 (h)?

A. 3 bity

B. 4 bity

C. 9 bitów

D. 16 bitów

Wybór innych odpowiedzi często wynika z błędnych założeń dotyczących przeliczeń między systemami liczbowymi. Na przykład, 4 bity są wystarczające do zapisania wartości od 0 do 15, ponieważ 2^4 = 16, co nie obejmuje liczby 256. Takie podejście do tematu wydaje się logiczne, jednak nie uwzględnia faktu, że liczby heksadecymalne mogą przekraczać ten zakres. Podobnie, 3 bity mogą reprezentować tylko liczby z zakresu 0-7 (2^3 = 8), co w żadnym wypadku nie pokrywa wartości 256. Odpowiedź 16 bitów również nie jest uzasadniona w tym kontekście, ponieważ 16 bitów jest w stanie reprezentować liczby z zakresu od 0 do 65535, co jest nadmiarem dla danej liczby, ale nie jest to minimalna ilość bitów, która jest wymagana. Zrozumienie, że do prawidłowego przeliczenia liczby heksadecymalnej do binarnej należy uwzględnić najmniejszą potęgę liczby 2, jest kluczowym aspektem, który pozwala uniknąć typowych błędów myślowych związanych z konwersją numerów. W rzeczywistości, umiejętność efektywnego przekształcania systemów liczbowych jest niezbędna w inżynierii komputerowej oraz informatyce, gdzie precyzyjne obliczenia i reprezentacje danych mają ogromne znaczenie.

Pytanie 35

Narzędziem do monitorowania, które umożliwia przechwytywanie, rejestrowanie oraz dekodowanie różnych pakietów sieciowych, jest

A. konqueror

B. whireshark

C. finder

D. tracker

Odpowiedzi takie jak konqueror, finder czy tracker odnoszą się do zupełnie innych dziedzin i nie są narzędziami przeznaczonymi do analizy ruchu sieciowego. Konqueror to przeglądarka internetowa oraz menedżer plików, która nie ma możliwości przechwytywania pakietów sieciowych. Oferuje jedynie podstawowe funkcjonalności związane z przeglądaniem zasobów internetowych i zarządzaniem plikami lokalnymi. Z kolei finder to standardowa aplikacja do zarządzania plikami w systemach macOS, skoncentrowana na organizacji i dostępie do plików, a nie na analizie ruchu sieciowego. Tracker, w kontekście komputerowym, może odnosić się do różnych aplikacji, zazwyczaj związanych z monitorowaniem lub lokalizowaniem plików, ale nie spełnia funkcji narzędzi do analizy protokołów komunikacyjnych. Kluczowym błędem w wyborze odpowiedzi może być mylenie funkcji narzędzi do przeglądania i zarządzania plikami z bardziej zaawansowanymi aplikacjami do analizy danych sieciowych. Zrozumienie specyfiki narzędzi i ich przeznaczenia jest niezbędne w kontekście zarządzania sieciami, gdzie Wireshark stanowi fundament do skutecznej diagnostyki i zabezpieczeń.

Pytanie 36

Na załączonym rysunku przedstawiono

A. nóż do terminacji

B. ściągacz do izolacji

C. lokalizator kabli

D. złączak konektorów

Zaciskacz konektorów to narzędzie, które możemy używać do zaciskania złączy na przewodach. Służy to głównie do zapewnienia trwałego połączenia mechanicznego i elektrycznego, ale powiem szczerze, że to coś zupełnie innego niż lokalizator przewodów, który ma zupełnie inne zadanie. Nóż terminujący używa się do przycinania i łączenia przewodów w terminalach blokowych, co jest ważne, gdy pracujemy przy połączeniach telefonicznych czy komputerowych. Tylko, że jego rola to bardziej obróbka końcówek przewodów, a nie ich lokalizacja. Ściągacz izolacji z kolei służy do usuwania warstwy izolacyjnej z przewodów, co musimy zrobić przed montowaniem złączy lub lutowaniem. To podstawowe narzędzie, ale jego funkcja też różni się od lokalizacji. Często mylimy te narzędzia, co potem prowadzi do błędnych odpowiedzi – trzeba zrozumieć, jakie są konkretne zastosowania każdego z nich, bo to klucz do efektywnej pracy z sieciami elektrycznymi i telekomunikacyjnymi.

Pytanie 37

Jak nazywa się topologia fizyczna, w której każdy węzeł łączy się bezpośrednio ze wszystkimi innymi węzłami?

A. gwiazdy rozszerzonej

B. hierarchiczna

C. pojedynczego pierścienia

D. siatki

Topologia siatki to struktura, w której każdy węzeł (komputer, serwer, urządzenie) jest bezpośrednio połączony ze wszystkimi innymi węzłami w sieci. Taki układ zapewnia wysoką redundancję oraz odporność na awarie, ponieważ nie ma pojedynczego punktu niepowodzenia. Przykładem zastosowania takiej topologii mogą być sieci w dużych organizacjach, w których niezawodność i szybkość komunikacji są kluczowe. Standardy sieciowe, takie jak IEEE 802.3, opisują sposoby realizacji takiej topologii, a w praktyce można ją zrealizować za pomocą przełączników i kabli światłowodowych, co zapewnia dużą przepustowość i niskie opóźnienia. Dobre praktyki w projektowaniu takich sieci sugerują, aby uwzględniać możliwość rozbudowy i łatwej konserwacji, co jest możliwe w topologii siatki dzięki jej modularnej naturze. Warto również zaznaczyć, że topologia siatki jest często wykorzystywana w systemach, gdzie wymagane jest wysokie bezpieczeństwo danych, ponieważ rozproszenie połączeń utrudnia przeprowadzenie ataku na sieć.

Pytanie 38

Jak prezentuje się adres IP 192.168.1.12 w formacie binarnym?

A. 11000001.10111000.00000011.00001110

B. 11000010.10101100.00000111.00001101

C. 11000100.10101010.00000101.00001001

D. 11000000.10101000.00000001.00001100

Adres IP 192.168.1.12 w zapisie binarnym przyjmuje postać 11000000.10101000.00000001.00001100. Każda z czterech grup oddzielonych kropkami reprezentuje jeden oktet adresu IP, który jest liczbą całkowitą z zakresu od 0 do 255. W przypadku 192.168.1.12, konwersja poszczególnych wartości na zapis binarny polega na przekształceniu ich na system dwójkowy. Wartości oktetów, odpowiednio: 192 (11000000), 168 (10101000), 1 (00000001), 12 (00001100), tworzą kompletny zapis binarny. Wiedza na temat konwersji adresów IP jest kluczowa w kontekście sieci komputerowych, gdzie adresacja IP jest niezbędna do identyfikacji urządzeń w sieci. Umożliwia to efektywne zarządzanie ruchem sieciowym oraz zapewnia odpowiednie zasady routingu. W praktyce, znajomość zapisu binarnego adresów IP jest niezbędna dla administratorów sieci, którzy często muszą diagnozować problemy związane z połączeniami oraz konfigurować urządzenia sieciowe zgodnie z zasadami klasycznej architektury TCP/IP.

Pytanie 39

Określ właściwą sekwencję działań potrzebnych do zamontowania procesora w gnieździe LGA na nowej płycie głównej, która jest odłączona od zasilania?

A. 5, 6, 1, 7, 2, 3, 4

B. 5, 2, 3, 4, 1, 6, 7

C. 5, 7, 6, 1, 4, 3, 2

D. 5, 1, 7, 3, 6, 2, 4

Wybór błędnych kolejności czynności prowadzi do potencjalnych problemów z działaniem procesora oraz stabilnością całego systemu. Przykładem jest rozpoczęcie od montażu układu chłodzącego przed umiejscowieniem procesora, co jest niewłaściwe, ponieważ może prowadzić do uszkodzenia procesora. W niektórych odpowiedziach sugeruje się także nałożenie pasty termoprzewodzącej przed zamknięciem klapki gniazda, co jest niezgodne z prawidłowym podejściem, ponieważ pasta powinna być aplikowana bezpośrednio na procesor lub jego górną część przed montażem układu chłodzącego. Dodatkowo, niektóre odpowiedzi zakładają podłączenie układu chłodzącego przed jego montażem, co nie tylko jest technicznie nieprawidłowe, ale także stwarza ryzyko uszkodzenia elementów elektrycznych. Ważne jest również, aby pamiętać, że każdy krok w procesie montażu musi być realizowany w odpowiedniej kolejności, aby zapewnić efektywne chłodzenie procesora oraz minimalizować ryzyko błędów, które mogą prowadzić do awarii sprzętu. Gdy procesor jest zamontowany niewłaściwie, może to skutkować różnymi problemami, od przegrzewania się po uszkodzenia sprzętowe, co podkreśla znaczenie przestrzegania odpowiednich procedur montażowych.

Pytanie 40

Schemat ilustruje fizyczną strukturę

A. szyny

B. gwiazdy

C. drzewa

D. magistrali

Topologia szyny charakteryzuje się tym że wszystkie urządzenia są podłączone do jednego przewodu który stanowi centralną magistralę komunikacyjną. Jest to rozwiązanie stosunkowo proste i tanie ale ma swoje ograniczenia zwłaszcza w zakresie skalowalności i niezawodności. Uszkodzenie głównego kabla powoduje awarię całej sieci co jest niekorzystne. Topologia drzewa to w zasadzie rozszerzenie topologii szyny gdzie urządzenia są połączone hierarchicznie. Jest bardziej złożona i stosowana w dużych sieciach gdzie wymagana jest segmentacja ruchu sieciowego. Jednak nadal posiada wady w postaci centralnego punktu awarii w postaci głównej magistrali. Natomiast magistrala sama w sobie odnosi się do koncepcji szyny co jest terminem używanym zamiennie w kontekście sieciowym. Typowy błąd myślowy wynika z mieszania pojęć fizycznej struktury okablowania z logiczną organizacją ruchu sieciowego co prowadzi do nieporozumień w identyfikacji topologii. W kontekście nowoczesnych sieci komputerowych coraz większy nacisk kładzie się na topologie które zapewniają większą niezawodność jak gwiazda która eliminuje problem pojedynczego punktu awarii i pozwala na łatwiejsze zarządzanie siecią co stanowi obecnie standard w lokalnych sieciach komputerowych LAN.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej