Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 10 marca 2025 16:17
  • Data zakończenia: 10 marca 2025 16:30

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie zmiany zachodzą w jajkach podczas ich długotrwałego przechowywania?

A. Dochodzi do zmniejszenia komory powietrznej
B. Białko traci galaretowatą strukturę
C. Żółtko przyjmuje wypukły kształt
D. Skorupa staje się przezroczysta
Białko jaja, będące głównie wodą i białkami globulinowymi, z upływem czasu i w wyniku procesów degeneracyjnych przechodzi zmiany strukturalne, które prowadzą do utraty galaretowatej konsystencji. W miarę jak jaja są przechowywane, białko staje się coraz bardziej płynne, co jest wynikiem denaturacji białek. Praktyczne znaczenie tej zmiany jest istotne w kontekście przechowywania jaj i ich jakości. W zastosowaniach kulinarnych, zmniejszenie lepkości białka może wpływać na teksturę potraw, takich jak bezy czy suflet, gdzie stabilność białek jest kluczowa. Ponadto, zgodnie z normami bezpieczeństwa żywności, długoterminowe przechowywanie jaj w odpowiednich warunkach może pomóc w uniknięciu rozwoju bakterii, co podkreśla znaczenie monitorowania okresu przechowywania i odpowiednich warunków. Wiedza o tym, jak zmienia się białko w czasie, pozwala na lepsze zarządzanie jakością produktów jajecznych oraz świadome podejmowanie decyzji dotyczących ich wykorzystania.
Pytanie 2

Technikę szarpania, skubania lub krojenia należy wykorzystywać do przygotowywania ciasta na

A. kołduny
B. zacierki
C. uszka
D. kopytka
Zacierki to rodzaj ciasta, które powstaje poprzez połączenie mąki z wodą lub mlekiem w taki sposób, aby uzyskać elastyczną, ale nie kleistą masę. Techniki tarcia, skubania lub siekania są kluczowe w procesie formowania zacierek, ponieważ pozwalają na uzyskanie odpowiedniej konsystencji ciasta. Tarcie polega na ucieraniu mąki z tłuszczem, co sprawia, że ciasto staje się lekkie i puszyste. Skubanie to technika, w której ciasto jest rozrywane na małe kawałki, co zwiększa jego objętość. Siekanie z kolei polega na pokrojeniu ciasta na mniejsze fragmenty, co ułatwia jego dalsze obrabianie. Przykładem praktycznego zastosowania zacierek jest ich użycie w zupach, jako dodatek do dań mięsnych, a także do przygotowywania tradycyjnych potraw, takich jak kluchy. W gastronomii stosuje się również różne rodzaje mąki, na przykład mąkę pszenną lub żytnią, co wpływa na smak i teksturę gotowych zacierek. Dlatego znajomość technik formowania ciasta jest istotna w każdym profesjonalnym kucharstwie.
Pytanie 3

Jakie urządzenie umożliwia utrzymanie stałej temperatury serwowanych gorących dań?

A. Bemara
B. Warnika
C. Szybkowaru
D. Autoklawu
Choć wybór urządzenia do utrzymywania temperatury potraw może wydawać się na pierwszy rzut oka prosty, niektóre opcje są bardziej odpowiednie od innych. Autoklaw, będący urządzeniem służącym do sterylizacji, wykorzystuje wysoką temperaturę i ciśnienie do eliminacji mikroorganizmów, co czyni go nieodpowiednim do długoterminowego podgrzewania potraw. Takie podejście może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak zbytnie gotowanie czy zmiana tekstury potraw, co jest nieakceptowalne w gastronomii, gdzie wygląd i smak są kluczowe. Szybkowar, choć efektywny w szybkim gotowaniu, działa na zasadzie zamkniętego obiegu pary wodnej, co również nie jest praktyczne w kontekście utrzymywania temperatury potraw przed ich podaniem. Szybkowar jest raczej przeznaczony do przygotowywania posiłków, a nie do ich długoterminowego przechowywania w temperaturze serwowania. Warnik, mimo że może być używany do podgrzewania napojów, nie jest zaprojektowany z myślą o utrzymywaniu stałej temperatury potraw. Zastosowanie tych nieodpowiednich urządzeń może prowadzić do poważnych błędów w zarządzaniu jakością żywności, co finalnie wpłynie na zadowolenie klientów oraz bezpieczeństwo gastronomiczne. W związku z tym, wybór bemary jako optymalnego urządzenia podgrzewającego jest zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi, zapewniającym zarówno jakość, jak i bezpieczeństwo potraw.
Pytanie 4

Podczas przygotowywania mleka waniliowego, wytrącanie białek jest skutkiem

A. przegotowaniem gotowanej potrawy
B. nieodpowiedniego wymieszania składników
C. braku dodatku cukru wanilinowego
D. ugotowania pod przykryciem
Przegrzanie gotowanej potrawy, szczególnie takich jak mleczka waniliowe, prowadzi do denaturacji białek. W temperaturach powyżej 80°C białka, takie jak kazeina zawarta w mleku, mogą ulegać trwałym zmianom strukturalnym, co skutkuje ich wytrąceniem. Denaturacja białek jest procesem, w którym ich trzeciorzędowa struktura ulega rozpadnięciu, co prowadzi do ich agregacji i wytrącania. W praktyce, aby uniknąć przegrzania, ważne jest, aby gotować na niskim ogniu i regularnie mieszać składniki, co pozwala na równomierne rozprowadzenie ciepła. W gastronomii stosuje się również techniki takie jak bain-marie, aby kontrolować temperaturę i zapobiegać bezpośredniemu działaniu wysokiej temperatury na potrawę. Zastosowanie tych zasad jest kluczowe w profesjonalnych kuchniach, aby uzyskać idealną konsystencję i smak mleczka waniliowego oraz uniknąć nieprzyjemnych skutków przegrzania.
Pytanie 5

Jakie naczynie jest odpowiednie do podania surówki owocowej?

A. kokilka
B. pucharek
C. nelsonka
D. goblet
Nelsonka, kokilka i goblet to naczynia, które, mimo że mogą być stosowane do serwowania różnych potraw, nie są odpowiednie dla surówki owocowej. Nelsonka, choć popularna w podawaniu dań głównych lub przystawek, jest zbyt płaska i mało pojemna, co utrudnia serwowanie luźnych składników jak owoce. Kokilka, z kolei, jest naczyniem zazwyczaj używanym do zapiekanek czy danek serwowanych na ciepło; jej kształt nie sprzyja prezentacji owoców, które powinny być pokazywane w sposób zachęcający do ich spożycia. Goblet, chociaż jest eleganckim wytworem, kojarzy się przede wszystkim z napojami, takimi jak wina czy koktajle, a nie z surowymi składnikami. W gastronomii ważne jest, aby dostosować naczynie do rodzaju serwowanej potrawy, co wpływa na doświadczenia kulinarne gości. Wybór niewłaściwego naczynia może prowadzić do sytuacji, w której potrawa nie będzie odpowiednio eksponowana, co z kolei może zniechęcić klientów. Atrakcyjność wizualna i funkcjonalność naczynia są kluczowe w kontekście nowoczesnej gastronomii, gdzie estetyka jest równie ważna jak smak. Dlatego istotne jest, aby wiedzieć, jakie naczynia najlepiej pasują do określonych potraw, aby zapewnić najwyższy standard serwowania.
Pytanie 6

Określ warunki, które umożliwią odpowiednie magazynowanie ziemniaków?

A. Temperatura w zakresie od 0 stopni C do 2 stopni C, wilgotność od 80 do 85%
B. Temperatura w granicach od 15 stopni C do 18 stopni C, wilgotność od 56 do 60%
C. Temperatura w przedziale od 6 stopni C do 10 stopni C, wilgotność od 85 do 90%
D. Temperatura między 1 stopniem C a 10 stopni C, wilgotność od 85 do 95%
Zrozumienie właściwych warunków przechowywania ziemniaków jest kluczowe dla ich długoterminowej trwałości oraz jakości. Wiele osób może sądzić, że niskie temperatury, jak te w zakresie od 0 do 2 stopni Celsjusza, są idealne do przechowywania ziemniaków. W rzeczywistości, tak niska temperatura może prowadzić do przekształcania skrobi w cukry, co negatywnie wpływa na smak oraz wartość odżywczą bulw. Ponadto, bardzo wysoka wilgotność, jak w przypadku odpowiedzi sugerującej 80-85%, stwarza ryzyko rozwoju pleśni i innych chorób grzybiczych, co może prowadzić do strat w jakości. Z kolei propozycja przechowywania w temperaturze od 1 do 10 stopni Celsjusza z wilgotnością 85-95% również nie jest zalecana, ponieważ 95% wilgotności może szybko prowadzić do problemów z kondycją bulw. Warto również zauważyć, że przechowywanie ziemniaków w warunkach o temperaturze od 15 do 18 stopni Celsjusza i wilgotności 56-60% jest niewłaściwe, ponieważ zbyt ciepłe warunki sprzyjają kiełkowaniu i pogarszają jakość. Kluczowe jest zatem dostosowanie temperatury i wilgotności do specyficznych wymagań przechowywanych produktów, co powinno być poparte wiedzą z zakresu agrotechniki oraz standardami branżowymi, które wskazują na odpowiednie warunki dla różnych typów warzyw. Właściwe zarządzanie tymi parametrami pozwala na dłuższe przechowywanie bez utraty jakości, co przekłada się na zyski zarówno dla rolników, jak i konsumentów.
Pytanie 7

Co nie wchodzi w skład tradycyjnego amerykańskiego śniadania?

A. płatki kukurydziane z zimnym mlekiem
B. rogaliki z ciasta francuskiego z masłem i dżem
C. jajka na bekonie oraz herbata z mlekiem
D. tosty i świeżo wyciskany sok pomarańczowy
Rogaliki z ciasta francuskiego z masłem i dżem nie są typowym składnikiem amerykańskiego śniadania, które zazwyczaj charakteryzuje się konkretnymi elementami takimi jak jajka, bekon, tosty czy płatki. Amerykańskie śniadanie często obejmuje ciepłe potrawy, a także warzywa, co w przypadku rogalików jest rzadkością. Warto dodać, że amerykańskie śniadanie składa się z produktów, które są szybkie do przyrządzenia i dostarczają energii na początek dnia. Przykłady dobrego amerykańskiego śniadania to jajka sadzone z boczkiem, które dostarczają białka, oraz świeżo wyciskany sok z pomarańczy, który jest źródłem witamin. W związku z tym, rogaliki, które są bardziej popularne w kuchni europejskiej, nie są uważane za klasyczny element amerykańskiego śniadania. Zapoznanie się z regionalnymi różnicami w tradycjach kulinarnych pozwala lepiej zrozumieć, jakie składniki dominują w danym stylu kuchni.
Pytanie 8

Obiekt gastronomiczny, który serwuje kawę, ciastka, torty oraz napoje alkoholowe, określa się mianem

A. bar mleczny
B. jadłodajnia
C. espresso
D. pijalnia
Odpowiedzi takie jak 'jadłodajnia', 'pijalnia' i 'bar mleczny' nie są adekwatne do opisanego kontekstu, ponieważ charakteryzują się różnymi modelami funkcjonowania i ofertą. Jadłodajnia to miejsce, które skupia się głównie na serwowaniu posiłków, zazwyczaj w formie obiadowej, i niekoniecznie musi oferować napoje kawowe lub alkoholowe. Oferuje ona jedzenie, ale nie specyfikuje rodzajów napojów, co czyni tę odpowiedź nieprecyzyjną. Pijalnia natomiast kojarzy się z miejscami specjalizującymi się głównie w napojach, ale tradycyjnie nie obejmuje oferty ciast czy tortów, co jest istotnym elementem zakładu, o którym mowa. Bar mleczny ma zaś swoją specyfikę, koncentrując się na prostych posiłkach, często z mlekiem jako głównym składnikiem, co również nie pasuje do opisanego profilu lokalu. Właściwe zrozumienie różnic między tymi typami zakładów gastronomicznych jest kluczowe, aby właściwie ocenić ofertę danego miejsca oraz zrozumieć, jak zaspokoić oczekiwania klientów w zakresie różnorodnych produktów gastronomicznych.
Pytanie 9

Na postawie zamieszczonego normatywu należy sporządzić

Normatyw surowcowy na 10 porcji
SurowiecIlość
Ziemniaki obrane surowe1 kg
Ziemniaki ugotowane1 kg
Jajo1 szt.
Mąka ziemniaczana0,2 kg

A. kotlety ziemniaczane.
B. pyzy ziemniaczane.
C. kluski śląskie.
D. babkę ziemniaczaną.
Wybór odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego składników wymaganych do sporządzenia potraw. Kluski śląskie, chociaż również na bazie ziemniaków, nie są przygotowywane z surowych ziemniaków, lecz z ugotowanych, a ich skład nie obejmuje mąki ziemniaczanej w takiej proporcji, jak w przypadku pyz. Babka ziemniaczana z kolei zawiera dodatkowo składniki takie jak cebula i może nie zawierać surowych ziemniaków, co czyni ją mniej odpowiednią na podstawie podanego normatywu. Kotlety ziemniaczane, mimo że również wykorzystują ziemniaki, nie odpowiadają wymaganym proporcjom surowców, gdyż ich receptura przeważnie nie uwzględnia surowych ziemniaków. Z tego wynika, że brak zrozumienia różnic w składnikach i ich proporcjach prowadzi do błędnych wniosków. W kontekście kulinarnym niezwykle istotne jest umiejętne odczytywanie normatywów surowcowych, które stanowią fundament dla przygotowania potraw zgodnych z tradycją i standardami. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do nieudanych prób przygotowania dań oraz zniekształcenia ich autentycznego smaku.
Pytanie 10

Jaką metodę obróbki cieplnej powinno się zastosować do przygotowania jaj poszetowych?

A. Smażenie
B. Pieczenie
C. Zapiekanie
D. Gotowanie
Gotowanie jest techniką obróbki cieplnej, która polega na immersji składników w wodzie lub innym płynie o temperaturze wrzenia. W przypadku sporządzania jaj poszetowych, proces ten wymaga delikatnego podejścia, aby zachować strukturę białka i żółtka. Kluczowym elementem jest użycie świeżych jaj, które po wbiciu do wrzącej wody tworzą zwartą formę dzięki koagulacji białka. Zaleca się dodanie odrobiny octu do wody, co sprzyja szybszej koagulacji białek i zapobiega ich rozpłynięciu się w wodzie. Warto również zwrócić uwagę na czas gotowania; idealne jajko poszetowe powinno gotować się przez 3-4 minuty, co pozwala na uzyskanie płynnego żółtka, które doskonale komponuje się z różnorodnymi daniami, takimi jak sałatki czy tosty. Technika ta nie tylko poprawia smak potraw, ale także podnosi ich wartość odżywczą, co jest szczególnie istotne w profesjonalnej gastronomii, gdzie jakość składników ma kluczowe znaczenie.
Pytanie 11

Jakie elementy są niezbędne do aranżacji stołu na Wielkanoc?

A. obrus w kolorze szafirowym, talerzyki w kształcie muszli, kotwice, siatki
B. obrus w kolorze białym, żonkile, zastawę z białej porcelany
C. obrus w różnorodnych kolorach, serpentyny, talerzyki z motywami bajkowymi
D. obrus w kolorze złotym, pióra, zastawę z kolorowego szkła
Wybór białego obrusu, żonkili i zastawy z białej porcelany jest doskonałym przykładem nawiązania do tradycji wielkanocnych, które charakteryzują się prostotą oraz elegancją. Biały obrus symbolizuje czystość i nowy początek, co idealnie wpisuje się w tematykę Wielkanocy, która jest świętem odrodzenia. Żonkile, jako wiosenne kwiaty, dodają świeżości i naturalnego piękna, a ich żółty kolor wprowadza radość i optymizm do dekoracji stołu. Zastawa z białej porcelany jest nie tylko estetyczna, ale również praktyczna, gdyż jej neutralny kolor doskonale komponuje się z różnorodnymi potrawami, które często goszczą na wielkanocnym stole. Warto również zauważyć, że stosowanie klasycznych, prostych elementów dekoracyjnych wpisuje się w aktualne trendy aranżacji wnętrz, które promują minimalizm i elegancję. Ponadto, przygotowując stół, warto pamiętać o harmonii kolorów oraz stylu, co przyczyni się do stworzenia spójnej i przyjemnej atmosfery podczas świątecznego spotkania.
Pytanie 12

W magazynie, który jest wyposażony w umywalkę do mycia rąk, zlewowy stół, chłodziarkę oraz urządzenie do naświetlania promieniami UV, jakie produkty powinny być przechowywane?

A. ryby
B. mięsa
C. mleko
D. jaja
Odpowiedź "jaja" jest poprawna, ponieważ jaja są produktami spożywczymi, które wymagają szczególnej uwagi w kontekście przechowywania i higieny. W magazynie wyposażonym w umywalkę do rąk, stół ze zlewem i chłodziarkę, przechowywanie jaj jest zgodne z zaleceniami sanitarnymi. Jaja powinny być przechowywane w temperaturze nieprzekraczającej 7°C, co zapobiega rozwojowi bakterii, takich jak Salmonella. Dodatkowo, urządzenie do naświetlania promieniami UV może być wykorzystane do dezynfekcji powierzchni, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo produktów. W praktyce, jaja powinny być przechowywane w oryginalnym opakowaniu i oddzielnie od innych produktów, aby zminimalizować ryzyko kontaminacji. Standardy HACCP (Hazard Analysis Critical Control Point) wskazują na konieczność odpowiedniego monitorowania warunków przechowywania, co jest szczególnie istotne w branży spożywczej. Dlatego w kontekście podanego wyposażenia, jaja są najbardziej odpowiednim produktem do przechowywania w takim magazynie.
Pytanie 13

Oblicz, ile fasolki szparagowej należy przygotować do przygotowania 5 porcji dania, jeśli do 2 porcji potrzeba 260 g?

A. 650,0 dag
B. 0,065 kg
C. 0,650 kg
D. 0,650 dag
Odpowiedź 0,650 kg jest jak najbardziej w porządku. Można to łatwo obliczyć. Skoro potrzebujemy 260 g fasolki na 2 porcje, to na jedną wychodzi 130 g (czyli 260 g dzielone przez 2). Jak chcemy przygotować 5 porcji, to musimy pomnożyć 130 g przez 5, co daje 650 g. A jak przeliczamy gramy na kilogramy, to mamy 0,650 kg (650 g dzielone przez 1000 g na kg). W kuchni dobrze jest dokładnie odmierzać składniki, bo to wpływa na jakość potraw. Przykładowo, w restauracjach ważne są precyzyjne obliczenia, żeby dania miały świetny smak i żeby nie marnować jedzenia. Takie kalkulacje są w branży kulinarnej bardzo popularne, bo pomagają w ogarnianiu kosztów i poprawiają wydajność.
Pytanie 14

Pasztet z kurczaka oraz warzyw powinno się kroić na desce w kolorze

A. żółtym
B. białym
C. zielonym
D. brązowym
Wybór deski w kolorze żółtym, zielonym lub białym do krojenia pasztetu z kurczaka i warzyw może prowadzić do nieodpowiednich praktyk w kuchni. Żółte deski zwykle są stosowane do krojenia ryb, co może wprowadzać zamieszanie, gdyż nie ma wyraźnego podziału surowców. Zielona deska jest często zarezerwowana dla warzyw, a stosowanie jej do mięs może prowadzić do potencjalnego ryzyka kontaminacji krzyżowej, zwłaszcza gdy jest używana do produktów surowych. Białe deski, z kolei, są popularne, ale w praktyce ich powierzchnia łatwo ulega zarysowaniom, co może sprzyjać gromadzeniu się bakterii. Dobrym podejściem jest stosowanie desek o różnych kolorach zgodnie z ich przeznaczeniem; co ma istotne znaczenie w kontekście bezpieczeństwa żywności. Zastosowanie deski o odpowiedniej kolorystyce nie tylko zwiększa estetykę, ale także promuje zdrowe praktyki kulinarne, chroniąc przed ewentualnymi zagrożeniami zdrowotnymi. W kontekście profesjonalnym i domowym, ważne jest, aby każdy kucharz zrozumiał, jak kluczowe jest podążanie za zaleceniami dotyczącymi użycia narzędzi kuchennych.
Pytanie 15

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż optymalne warunki przechowywania jabłek.

SurowiecTemperatura środowiska [°C]Wilgotność powietrza [%]
Iowoce pestkowe0 ÷ 285 ÷ 90
IIowoce jagodowe0 ÷ 290 ÷ 95
IIIowoce ziarnkowe2 ÷ 485 ÷ 90
IVowoce południowe10 ÷ 1590 ÷ 95

A. IV
B. I
C. III
D. II
Wybór odpowiedzi I, II lub IV wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące optymalnych warunków przechowywania jabłek. Odpowiedź I, sugerująca zbyt wysoką temperaturę, nie uwzględnia, że jabłka w cieple szybciej dojrzewają i narażone są na choroby. Zbyt wysoka temperatura prowadzi do spadku jakości, a owoce mogą się psuć w krótszym czasie. Odpowiedź II, która również przewiduje niewłaściwą temperaturę, wykazuje ignorancję wobec standardów przechowywania owoców, które wymagają chłodzenia. Z kolei odpowiedź IV, choć może wydawać się atrakcyjna, sugeruje zbyt niską wilgotność, co może skutkować negatywnymi skutkami w postaci wysychania jabłek. W praktyce, niska wilgotność powoduje utratę masy i jakości owoców, co jest niezgodne z zaleceniami. Każda z tych odpowiedzi nie uwzględnia fundamentalnych zasad przechowywania owoców, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących ich właściwej pielęgnacji i przechowywania w magazynach. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że nie tylko temperatura, ale również wilgotność powietrza odgrywa kluczową rolę w zachowaniu jakości owoców podczas ich dłuższego przechowywania.
Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Bulion wołowy powinien być przygotowywany

A. z łopatki
B. z udźca
C. z pręgi
D. z ligawy
Sporządzanie bulionu wołowego z ligawy, udźca czy łopatki może wydawać się logiczne, jednak te rodzaje mięsa nie są optymalne do tego celu. Ligawa, będąca mięsem z tylnej części wołu, jest stosunkowo chuda i mało elastyczna, co skutkuje wywarem o mniejszej intensywności smaku oraz bardziej wodnistej konsystencji. Z kolei udziec, który również charakteryzuje się niską zawartością tłuszczu, może przekazać do bulionu zbyt mało kolagenu, co wpływa negatywnie na jego gęstość i aromat. Łopatka, mimo że jest mięsem tłustym, ma tendencję do oddawania zbyt intensywnego smaku, co może zdominować delikatniejszy profil bulionu. W praktyce, wykorzystując te kawałki mięsa, możemy uzyskać bulion, który może być zbyt mdły lub wręcz przeciwnie – zbyt intensywny. Często błędnie zakłada się, że każdy kawałek mięsa nada się do przygotowania bulionu, jednak kluczem do sukcesu jest zrozumienie, jakie właściwości ma dane mięso oraz jak wpływa to na finalny produkt. Chociaż można eksperymentować z różnymi częściami wołowiny, ekspert kulinarny zawsze zaleciłby stosowanie pręgi jako najlepszego wyboru, aby uzyskać wywar o doskonałej głębi smaku i pełni wartości odżywczych.
Pytanie 18

Mięso przeznaczone na medalion powinno być formowane

A. w "liść"
B. w okrąg
C. w prostokąt
D. w owalny kształt
Formowanie mięsa na medalion w kształcie koła jest kluczowe dla uzyskania równomiernego smażenia oraz estetycznego wyglądu potrawy. Kształt koła pozwala na równomierne rozprowadzenie ciepła, co minimalizuje ryzyko przypalenia brzegów i zapewnia jednolite przyrządzenie mięsa w całej jego objętości. W praktyce, podczas przygotowywania medalionów, należy zwrócić uwagę na właściwą grubość – standardowo wynosi ona od 2 do 4 centymetrów. Ważne jest, aby mięso było dobrze napięte, co zapobiega jego deformacji podczas smażenia. Zastosowanie kształtu koła jest również zgodne z praktykami gastronomicznymi, które podkreślają estetykę potraw. Dodatkowo, w przypadku serwowania, medaliony w kształcie koła łatwiej układa się na talerzu, co zwiększa walory wizualne dania i przyciąga uwagę konsumentów. Tego rodzaju umiejętności są istotne w gastronomii, gdzie prezentacja potrawy jest równie ważna, co ich smak.
Pytanie 19

Jakie rodzaje produktów spożywczych, przechowywane w odpowiednich warunkach, mogą poprawić ich walory organoleptyczne?

A. Warzyw
B. Cytrusów
C. Serów
D. Przypraw
Choć warzywa, przyprawy i cytrusy również wymagają odpowiednich warunków przechowywania, ich wpływ na jakość organoleptyczną nie jest tak znaczący jak w przypadku serów. Warzywa, na przykład, powinny być przechowywane w chłodnym miejscu, ale ich smak i tekstura najczęściej ulegają pogorszeniu znacznie szybciej niż w przypadku serów. Często są narażone na utratę witamin i minerałów, a ich właściwości organoleptyczne mogą znacznie się zmieniać przy niewłaściwym przechowywaniu. Przyprawy z kolei, choć mogą zachować swoje aromaty przez długi czas, nie są tak wrażliwe na zmiany temperatury i wilgotności jak sery. Ich przechowywanie w hermetycznie zamkniętych pojemnikach w suchym i chłodnym miejscu zapewnia optymalne warunki, ale nie wpływa na ich jakość w sposób bezpośredni jak w przypadku serów. Cytrusy, choć świeże i soczyste, również nie osiągają takiego poziomu jakości organoleptycznej jak sery, gdyż ich smak nie zmienia się drastycznie w wyniku niewłaściwego przechowywania. Typowym błędem jest mylenie wrażliwości tych produktów. Istnieje przekonanie, że każde jedzenie wymaga podobnych warunków przechowywania, co jest mylne. Każdy z tych produktów ma swoje unikalne wymagania, które należy wziąć pod uwagę, aby zapewnić ich optymalną jakość i świeżość.
Pytanie 20

Jakie potrawy powinny być podawane z vol-au-vent?

A. mięs panierowanych
B. zup zagęszczanych
C. mięs saute
D. zup czystych
Wybierając mięs sauté jako danie, do którego można by podać vol-au-vent, można odczuć pewne nieporozumienie dotyczące charakterystyki tych potraw. Mięs sauté to dania smażone na dużym ogniu z dodatkiem różnych składników, które często są bogate w smaki i aromaty. Vol-au-vent, z jego delikatną naturą, niekoniecznie pasuje do intensywnych smaków, które występują w daniach mięs sauté. Dobrą praktyką kulinarną jest unikanie łączenia produktów o różnych intensywnościach smakowych, ponieważ może to prowadzić do zdominowania jednego z elementów dania. Podobnie, mięsa panierowane, które również są bardziej ciężkostrawne i intensywne, nie stanowią idealnego połączenia z delikatnym vol-au-vent, które ma na celu wzbogacenie doświadczenia związane z jedzeniem. Zupy zagęszczane, takie jak zupa krem, również nie są odpowiednim kontekstem dla vol-au-vent, ponieważ ich gęsta konsystencja i bogaty smak mogą przytłoczyć lekkość i delikatność tej francuskiej przekąski. Kluczowe jest więc, by rozumieć, że łączenie potraw powinno opierać się na harmonii smaków oraz konsystencji, co jest fundamentalnym założeniem w sztuce kulinarnej.
Pytanie 21

Kwiatowe pączki stanowią część jadalną

A. rukoli
B. kalarepy
C. pomidora
D. kalafiora
Inne rośliny wymienione w odpowiedziach, takie jak kalarepa, pomidor i kalafior, również mają swoje unikalne cechy, ale nie dostarczają jadalnych pączków kwiatowych w taki sam sposób jak rukola. Kalarepa, będąca odmianą kapusty, jest ceniona za swoje bulwy, które są jadalne w stanie surowym lub gotowanym; jednak nie jej pączki kwiatowe, które są w zasadzie nieodpowiednie do konsumpcji. Pomidory wytwarzają kwiaty, ale są one w większości niezjadliwe i nie stosuje się ich w kuchni. Natomiast kalafior, będący bliskim krewnym kapusty, jest spożywany za swoje kwiatostany, ale również nie dostarcza jadalnych pączków kwiatowych. Błędem, który może prowadzić do mylenia tych roślin, jest założenie, że wszystkie rośliny kapustowate mają jadalne kwiaty. W rzeczywistości, tylko niektóre z nich, takie jak rukola, są wykorzystywane w kuchni w takiej formie. Dodatkowo, pomylenie pączków kwiatowych z innymi częściami rośliny, które są jadalne, może prowadzić do błędnych wniosków na temat ich zastosowania w codziennej diecie. Rozumienie właściwych części roślin, które są jadalne, jest kluczowe w kontekście zdrowego odżywiania i minimalizacji marnotrawstwa żywności.
Pytanie 22

Jaką czynność kelner wykonuje z lewej strony klienta podczas jego obsługi?

A. Ustawienie salaterki z jarzynami
B. Ustawienie wazy z zupą
C. Podawanie potraw wyporcjowanych na talerzach
D. Serwowanie potraw z półmiska
Ustawienie wazy z zupą jest czynnością, która powinna być dokonywana z prawej strony gościa, a nie z lewej, co jest związane z ergonomią i komfortem gościa. Podawanie potraw wyporcjowanych na talerzach również powinno odbywać się z prawej strony, a nie z lewej, co wynika z tradycji i standardów obsługi w restauracjach. W przypadku ustawienia salaterki z jarzynami, podobnie jak przy serwowaniu zupy, także preferowane jest podejście z prawej strony, aby nie zakłócać interakcji gościa z innymi osobami przy stole. W branży gastronomicznej istnieją określone zasady dotyczące serwowania, które mają na celu zapewnienie płynności i komfortu podczas posiłków. Użytkownicy często mylą pozycję, z której kelner powinien serwować potrawy, co może wynikać z braku praktyki lub niewłaściwego przeszkolenia. Właściwe podejście do gości oraz znajomość zasad etykiety przy stole są kluczowe, aby uniknąć sytuacji, które mogą wpłynąć na wrażenia z posiłku. Zrozumienie tych zasad pozwala na zapewnienie wyższego standardu obsługi i pozytywnego doświadczenia dla gości w lokalu gastronomicznym.
Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Aby przyrządzić 1 kg kaszy gryczanej w formie sypkiej, ile wody należy przygotować?

A. 1,01
B. 2,51
C. 2,01
D. 1,51
Wybór innych ilości wody do kaszy gryczanej może prowadzić do nieodpowiednich rezultatów kulinarnych. Na przykład, odpowiedź 2,01 sugeruje, że do 1 kg kaszy gryczanej powinno się dodać znacznie więcej wody niż standardowe 1,5 litra. Taka nadmierna ilość wody może skutkować rozgotowaniem kaszy, co sprawia, że staje się ona papkowata i traci swoje właściwości teksturalne. Przy nadmiarze wody, proces gotowania może być również wydłużony, a kasza nie wchłonie całej wody, co prowadzi do marnotrawstwa. Z drugiej strony, odpowiedzi takie jak 1,01 lub 2,51 również są błędne, gdyż nie odpowiadają właściwym proporcjom. Zbyt mała ilość wody, jak 1,01 litra, sprawi, że kasza nie będzie odpowiednio ugotowana, a pozbawiona wody pozostanie twarda i niesmaczna. W przypadku 2,51 litra mamy do czynienia z sytuacją podobną do pierwszej omówionej odpowiedzi, gdzie ilość wody znacznie przewyższa standardy, co zwiększa ryzyko przegotowania produktu. Zrozumienie właściwych proporcji wody do kaszy jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych rezultatów kulinarnych i powinno być zgodne z dobrymi praktykami, które zalecają stosowanie się do proporcji, aby zapewnić najlepszy smak i konsystencję.
Pytanie 25

Jaki proces ma miejsce podczas podgrzewania cukru na suchej patelni?

A. Karmelizacja
B. Dekstrynizacja
C. Denaturacja
D. Retrogradacja
Karmelizacja to naprawdę ciekawy proces. Dzieje się to, gdy ogrzewasz cukier, co sprawia, że on się rozkłada i powstają nowe, fajne związki chemiczne. Te związki nadają cukru charakterystyczny kolor i smak, co jest super ważne w kuchni. Kiedy cukier osiąga temperaturę powyżej 160°C, zaczyna się to wszystko dziać. Możesz wtedy uzyskać różne smaki i aromaty, takie jak dihydroksyacetofenon czy różne kwasy organiczne. To dlatego karmelizacja jest taka popularna w cukiernictwie i w tworzeniu sosów czy napojów. Umiejętność karmelizacji jest też mega istotna, gdy robisz takie dania jak crème brûlée czy karmelizowane owoce. Naprawdę, nie tylko wygląda lepiej, ale też smakuje dużo lepiej. Ważne jest jednak, żeby to kontrolować, bo jak przypalisz, to może być nieprzyjemne w smaku, a i wartości odżywcze też mogą ucierpieć.
Pytanie 26

Barwniki betalainowe nieodwracalnie przyjmują barwę żółtobrązową w trakcie

A. kiszenia pokrojonych buraków
B. kiszenia całych buraków
C. długiego gotowania wywaru z buraków
D. krótkiego gotowania wywaru z buraków
Barwniki betalainowe, obecne w burakach, są odpowiedzialne za ich charakterystyczny kolor. Długie gotowanie wywaru z buraków prowadzi do ich degradacji, co skutkuje zmianą barwy na żółtobrązową. W wyniku tego procesu, wysokotemperaturowe warunki oraz czas gotowania powodują denaturację białek i wpływają na stabilność betalain. W praktyce, techniki kulinarne takie jak długie gotowanie są często stosowane w przemyśle spożywczym, w celu uzyskania określonych właściwości sensorycznych potraw. Ważne jest, aby kucharze byli świadomi, że proces ten nie jest odwracalny, co może mieć istotne znaczenie w kontekście przygotowywania potraw, gdzie estetyka i smak są kluczowe. Dobre praktyki kulinarne sugerują, aby unikać zbyt długiego gotowania, jeśli celem jest zachowanie intensywnego koloru buraków, co jest istotne w gastronomii oraz w produkcji zdrowej żywności.
Pytanie 27

Korzystając z danych w tabeli wskaż, w którym drobiu jest najwięcej tłuszczu.

Art. spożywcze
(na 100 g części
jadalnych)		Białko w g
(proteiny)		Tłuszcze w g
ogółem		Kwasy tłuszczowe
NNKT w g
A.gęś15,731,03,3
B.kura15,520,35,6
C.indyk20,28,52,4
D.kaczka18,117,22,2

A. D.
B. C.
C. A.
D. B.
Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ dane zawarte w tabeli jasno wskazują, że gęś zawiera najwyższą ilość tłuszczu, wynoszącą 31,0 g na 100 g części jadalnych. Tłuszcz jest kluczowym składnikiem odżywczym, który odgrywa istotną rolę w diecie, a jego odpowiednia ilość jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Gęś, jako drób, jest często wykorzystywana w kuchni ze względu na swoje walory smakowe oraz zawartość tłuszczu, który nadaje potrawom soczystość i bogaty smak. W kontekście kulinarnym, wiedza o zawartości tłuszczu w różnych rodzajach drobiu jest istotna dla dietetyków oraz kucharzy, którzy planują zbilansowane posiłki. Na przykład, gęś jest często wykorzystywana w daniach na specjalne okazje, takich jak święta czy przyjęcia, co podkreśla jej znaczenie w kuchni tradycyjnej. Ponadto, zrozumienie wartości odżywczej różnych rodzajów mięsa pozwala na lepsze dostosowanie diety do indywidualnych potrzeb żywieniowych. Warto również zaznaczyć, że tłuszcz z gęsi zawiera kwasy tłuszczowe, które mogą mieć korzystny wpływ na zdrowie serca, gdy są spożywane w umiarkowanych ilościach, co czyni gęś atrakcyjną opcją w diecie.
Pytanie 28

Zakup 15 kg świeżej ryby kosztuje 144 zł. W trakcie jej oczyszczania i filetowania powstaje 6 kg odpadów poprodukcyjnych. Jaką wartość ma koszt jednostkowy 1 kg filetów rybnych?

A. 24 zł
B. 16 zł
C. 22 zł
D. 15 zł
Aby obliczyć koszt jednostkowy 1 kg filetów rybnych, należy najpierw ustalić, ile kilogramów filetów można uzyskać z 15 kg świeżej ryby. Po oczyszczeniu i filetowaniu powstaje 6 kg odpadów, co oznacza, że pozostaje 15 kg - 6 kg = 9 kg filetów. Znając całkowity koszt zakupu ryb, wynoszący 144 zł, możemy obliczyć koszt jednostkowy. Koszt jednostkowy 1 kg filetów to 144 zł podzielone przez 9 kg, co daje 16 zł/kg. Taki sposób obliczeń jest zgodny z praktykami finansowymi i standardami rachunkowości, które zalecają dokładne ustalanie kosztów produkcji w odniesieniu do uzyskanych produktów. W branży gastronomicznej i przetwórstwa rybnego prawidłowe kalkulacje kosztów są kluczowe dla ustalania cen sprzedaży i rentowności. Zrozumienie kosztów jednostkowych pozwala firmom na lepsze zarządzanie budżetem oraz efektywniejsze planowanie zakupów surowców.
Pytanie 29

Seler, aby zachować białą barwę oraz nie stracić wartości odżywczych, powinien zostać

A. zalany zimną, osłodzoną wodą
B. skropiony wrzącą wodą i mlekiem
C. skropiony sokiem z cytryny i oliwą
D. zalany zimną, osoloną wodą
Seler na surówkę skropiony sokiem z cytryny i oliwą zyskuje na trwałości oraz zachowuje swoją białą barwę dzięki działaniu przeciwutleniającemu soku z cytryny, który ogranicza utlenianie enzymatyczne. Po rozdrobnieniu, seler jest narażony na utlenianie, co może prowadzić do brunatnienia i utraty wartości odżywczych. Sok z cytryny, bogaty w witaminę C, działa jako naturalny konserwant, a oliwa z oliwek zawiera zdrowe tłuszcze, które wspomagają przyswajanie niektórych składników odżywczych, takich jak witaminy A, D, E oraz K, które są rozpuszczalne w tłuszczach. W praktyce, przygotowując surówki, warto stosować ten sposób, aby nie tylko poprawić walory wizualne potrawy, ale także zwiększyć ich wartość zdrowotną. Dobre praktyki kulinarne wskazują, że takie połączenie nie tylko przedłuża świeżość warzyw, ale też poprawia ich smak oraz aromat, co jest istotne w diecie bogatej w warzywa i owoce.
Pytanie 30

Ile sztuk zastawy stołowej należy przygotować na przyjęcie dla 150 osób, uwzględniając zapas w wysokości 30%?

A. 75 szt.
B. 30 szt.
C. 50 szt.
D. 45 szt.
Aby obliczyć liczbę sztuk zapasu zastawy stołowej na przyjęcie dla 150 osób, przyjmujemy, że na każdego gościa przypada określona ilość sztuk zastawy. W standardach organizacji przyjęć zwykle zaleca się przygotowanie od 1,5 do 2 sztuk zastawy na osobę, w zależności od rodzaju serwowanych potraw. W tym przypadku przyjmujemy, że na osobę przypada 1 sztuka zastawy. Zatem 150 osób wymaga 150 sztuk zastawy. Dodając 30% zapasu, obliczamy: 150 + 0,3 * 150 = 150 + 45 = 195 sztuk. W wyniku tego potrzebujemy 195 sztuk zastawy. Jednakże w kontekście podanych odpowiedzi, które nie uwzględniają pełnego zapasu, wybieramy najbliższą wartość, która zapewnia odpowiednią ilość zastawy na przyjęcie. 45 sztuk to rozsądna ilość, by pokryć potrzeby związane z ewentualnymi uszkodzeniami lub dodatkowymi wymogami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi dla organizacji wydarzeń.
Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Jakiego przetworu używa się do nadziewania zrazów wołowych zwijanych?

A. Paprykę konserwową
B. Ogórki kiszone
C. Kapustę kiszoną
D. Pomidory suszone
Ogórki kiszone są doskonałym wyborem do nadziewania zrazów wołowych zawijanych z kilku powodów. Po pierwsze, ich kwasowość i intensywny smak doskonale kontrastują z mięsem, co sprawia, że potrawa jest bardziej złożona i smaczna. Ogórki kiszone dodają również nie tylko smaku, ale i chrupkości, co zwiększa przyjemność z jedzenia. Z punktu widzenia kulinarnego, wprowadzenie kiszonek do dań mięsnych to praktyka, która od lat sprawdza się w wielu kuchniach świata, zapewniając harmonijną równowagę smaków. Oprócz tego, ogórki są źródłem probiotyków, co może pozytywnie wpływać na trawienie. Warto zauważyć, że zastosowanie ogórków kiszonych w nadzieniu zrazów jest zgodne z trendem łączenia składników lokalnych oraz tradycyjnych metod konserwacji, co podkreśla znaczenie lokalnych produktów w nowoczesnej kuchni. Przykładem może być danie, w którym do mięsa dodaje się pokrojone ogórki kiszone, a następnie całość jest duszona w sosie, co sprzyja ich aromatyzacji i wydobywaniu smaku.
Pytanie 33

Białe wino nie powinno być serwowane z

A. rybami
B. szparagami
C. dziczyzną
D. cielęciną
Podawanie białego wina do ryb, szparagów czy cielęciny jest uzasadnione, lecz błędne podejście do wyboru win w kontekście dziczyzny wskazuje na brak zrozumienia harmonii w smakach. Rybne potrawy, szczególnie te lekkie jak dorsz czy sole, doskonale współgrają z białymi winami, które swoją kwasowością i owocowością potrafią wydobyć subtelne smaki mięsa ryb. Szparagi, ze względu na swój specyficzny smak, również lepiej komponują się z białym winem, co jest praktyką uznawaną w gastronomii. Cielęcina, delikatne mięso, zyskuje na połączeniu z białym winem, co jest zgodne z koncepcją podawania białych win do dań z drobiu i cielęciny, gdzie ich delikatność wymaga odpowiedniego wina. Typowym błędem jest mylenie kategorii win i dań, co prowadzi do nieprawidłowych połączeń. Winiarstwo i kulinaria przywiązują dużą wagę do odpowiednich par, a wybór wina powinien być dostosowany do intensywności smaku potrawy. W przypadku dziczyzny, ze względu na jej wyrazistość, białe wino nie tylko nie wydobędzie jej atutów, ale również może wprowadzić dysonans smakowy. Rozumienie zasad łączenia win z potrawami jest kluczowe w sztuce kulinarnej i winotwórczej, dlatego ważne jest, aby stosować się do tych wytycznych, aby uzyskać optymalne doznania smakowe.
Pytanie 34

Posypanie ugotowanej marchwi mąką pszenną z dodatkiem cukru i jej ponowne zagotowanie to metoda zagęszczania przez

A. zacieranie
B. glazurowanie
C. zasmażanie
D. oprószanie
Oprószanie to ciekawa technika w kuchni. Chodzi o to, żeby posypać składniki, na przykład ugotowaną marchwię, mąką pszenną z dodatkiem cukru. Dzięki temu potrawy stają się gęstsze. W kuchni często się to robi, żeby sosy i zupy miały fajną konsystencję. Jak mąka się gotuje, to wiąże wodę i to sprawia, że całość się zagęszcza. Jest to super sposób, zwłaszcza gdy zależy nam na delikatnej i gładkiej teksturze potrawy. Na przykład, do zup kremowych czy sosów, dodanie odpowiedniej ilości mąki pozwala nam na lepsze kontrolowanie gęstości. A to przecież ważne, żeby potrawa nie tylko dobrze smakowała, ale i wyglądała. Pamiętaj, że oprószanie trzeba robić starannie, żeby nie było grudek, więc wymieszaj mąkę porządnie z innymi składnikami przed gotowaniem. Warto wiedzieć, że ta technika jest często wykorzystywana w profesjonalnych kuchniach, co pokazuje, że naprawdę działa i jest wszechstronna.
Pytanie 35

Na podstawie opisanego sposobu przygotowania, określ metodę zagęszczania dania.
Sposób przygotowania:
Wykonać obróbkę wstępną marchwi, pokroić w drobną kostkę, zalać niewielką ilością wrzącej wody, dodać do gotującej się potrawy małą ilość masła, soli i cukru, gotować pod przykryciem. Pozostałe masło połączyć z mąką. Zmieszać z wywarem i powoli zagotować.

Marchew została zagęszczona

A. podprawą zacieraną
B. zasmażką I stopnia
C. zawiesiną
D. przez oprószanie
Chociaż zasmażka I stopnia, oprószanie oraz zawiesina są technikami zagęszczania potraw, nie są one odpowiednie w kontekście podanego opisu. Zasmażka I stopnia to mieszanka mąki i tłuszczu, która jest smażona do uzyskania złotego koloru, a następnie dodawana do potrawy. W opisywanej metodzie nie ma etapu smażenia, co czyni tę odpowiedź niepoprawną. Oprószanie polega na posypywaniu potrawy mąką, co również nie zostało zastosowane w tym przypadku, gdyż masło i mąka były połączone przed dodaniem do potrawy. Zawiesina natomiast to mieszanina mąki i zimnej wody, która jest dodawana do gorącej potrawy, co nie odpowiada technice zacierania, gdzie mąka jest łączona z tłuszczem w formie podprawy. W praktyce, błędne wskazanie tych metod jako zagęszczających w tym kontekście może wynikać z nieporozumienia dotyczącego procesów chemicznych zachodzących w kuchni. Właściwa technika zagęszczania wpływa na teksturę i smak potrawy, co jest kluczowe w profesjonalnej gastronomii.
Pytanie 36

Niebieski kolor półsurówki z czerwonej kapusty oznacza, że nie wprowadzono do niej

A. sody oczyszczonej
B. soli
C. soku cytrynowego
D. cukru
Sól w kuchni nie wpływa na kolor półsurówki z czerwonej kapusty. Chociaż sól może wpływać na smak potraw, jej obecność nie modyfikuje pH w sposób, który mógłby zmienić kolor antocyjanów, a więc nie jest czynnikiem powodującym zmianę barwy z niebieskiej na inną. Cukier również nie ma wpływu na pH tak, aby zmieniać kolor półsurówki. Jego główną rolą jest podkreślenie smaku i nadanie lekko słodkiego posmaku, co w kontekście kolorystyki nie jest istotne. Soda oczyszczona, będąca zasadowym środkiem, może spowodować, że barwa półsurówki stanie się bardziej zielona, co może prowadzić do błędnych wniosków o jej wpływie na intensywność niebieskiego koloru, jednak nie zmienia to faktu, że to sok cytrynowy, który jest kwasowy, jest kluczowym czynnikiem zmiany barwy. Typowym błędem myślowym jest mylenie roli różnych składników w procesie kulinarnym, gdzie często zakłada się, że wszelkie dodatki mogą wpływać na kolor potraw. Zrozumienie chemicznych zasad rządzących zmianami barwy w żywności jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych efektów w kuchni.
Pytanie 37

Wskaż właściwą metodę konserwacji środka spożywczego.

A. Ogórki konserwowe – kiszenie
B. Fasolka w zalewie – pasteryzacja
C. Mleko UHT – kondensacja
D. Susz warzywny – tyndalizacja
W analizie pozostałych odpowiedzi można dostrzec różne nieprawidłowości związane z doborem metod utrwalania żywności. Mleko UHT nie jest produktem uzyskiwanym poprzez kondensację, lecz przez ultra wysoką temperaturę (UHT), która pozwala na eliminację drobnoustrojów i enzymów, co skutkuje długoterminową trwałością mleka bez konieczności chłodzenia. Kondensacja natomiast odnosi się do procesu usuwania wody z mleka, co prowadzi do zwiększenia jego gęstości i może skutkować powstawaniem produktów takich jak mleko skondensowane, a nie UHT. W przypadku ogórków konserwowych, kiszenie to naturalny proces fermentacji, który prowadzi do powstania kwasu mlekowego, a nie technika konserwacji używana w przemyśle do długoterminowego przechowywania. Kiszenie nie zapewnia tej samej stabilności mikrobiologicznej co pasteryzacja, dlatego ogórki konserwowe często są pasteryzowane, aby zapewnić ich trwałość. Susz warzywny, natomiast, uzyskiwany poprzez tyndalizację, to niepoprawne podejście, ponieważ tyndalizacja dotyczy wielokrotnego podgrzewania, które nie jest standardową metodą suszenia. Suszenie warzyw polega na usunięciu wody z produktu, co prowadzi do zmiany jego tekstury i smaku, ale nie wymaga tyndalizacji. Typowe błędy myślowe w tych odpowiedziach polegają na myleniu procesów technologicznych i ich zastosowania. Właściwe zrozumienie tych metod oraz ich zastosowanie w praktyce jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i jakości żywności.
Pytanie 38

Które z wymienionych warzyw jest znane jako bogate źródło karotenu?

A. Dynia
B. Cukinia
C. Kalafior
D. Cebula
Dynia jest warzywem znanym z wysokiej zawartości karotenoidów, w tym beta-karotenu, który jest prekursorem witaminy A. Witamina A jest niezbędna dla zdrowia wzroku, systemu odpornościowego oraz funkcji reprodukcyjnych. Karotenoidy działają jako silne przeciwutleniacze, co oznacza, że pomagają w neutralizowaniu wolnych rodników w organizmie, zmniejszając ryzyko wielu chorób przewlekłych, w tym chorób serca i nowotworów. Praktyczne zastosowanie dyni w codziennej diecie może obejmować przygotowanie zup, puree, a także pieczenie i gotowanie, co nie tylko poprawia smak potraw, ale także zwiększa ich wartość odżywczą. Warto również zauważyć, że jedzenie warzyw bogatych w karotenoidy, takich jak dynia, jest zgodne z zaleceniami dietetycznymi, które promują spożycie różnych, kolorowych warzyw, co jest kluczowe dla zbilansowanej diety.
Pytanie 39

Na podstawie zamieszczonego fragmentu instrukcji obsługi urządzenia wykorzystywanego w gastronomii, wskaż nazwę tego urządzenia.

Instrukcja obsługi
– przygotować urządzenia pomocnicze do składowania materiałów, przyrządów, narzędzi i odpadów,
– dokładnie zapoznać się z dokumentacją wykonawczą i instrukcją obsługi urządzeń,
– zaplanować kolejność wykonywania poszczególnych czynności,
– sprawdzić stan: zabezpieczeń gumowych przycisków sterowniczych, naprężenia pasków klinowych (lub łańcuchów), poziomu oleju w przekładni, ostrzy narzędzi, stopień czystości maszyny (umyć gorącą wodą) i sprzętu pomocniczego zamontować narzędzia tnące - wg kolejności: szarpak, nóż, sito, i o mniejszym oczku nóż, sito,
– sprawdzić stan techniczny oświetlenia stanowiska, a w szczególności stan instalacji elektrycznej,
– przed uruchomieniem urządzeń pracownik powinien sprawdzić, czy kosz zasypowy jest pusty.

A. Kuter.
B. Zmywarka.
C. Wilk.
D. Chłodziarka.
Odpowiedzi takie jak 'Kuter', 'Zmywarka' oraz 'Chłodziarka' są niepoprawne z kilku powodów, które wynikają z charakterystyki tych urządzeń oraz ich zastosowania w kuchni. Kuter to urządzenie, które jest wykorzystywane do mechanicznego rozdrabniania żywności, szczególnie w celu przygotowania farszów czy mas mięsnych. W przeciwieństwie do wilka, kuter nie wymaga sprawdzania pustego kosza zasypowego przed uruchomieniem, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną do kontekstu instrukcji. Zmywarka to sprzęt do mycia naczyń, którego zasady działania i użytkowania są całkowicie odmienne od tych, które dotyczą wilka do mięsa. Zmywarka nie ma nic wspólnego z procesem mielenia, a jej obsługa koncentruje się na cyklu mycia, co również wyklucza ją z możliwości poprawnej odpowiedzi. Chłodziarka, z drugiej strony, jest urządzeniem do przechowywania żywności w niskich temperaturach, co również nie ma związku z mówieniem o mielenie czy przygotowywaniu posiłków. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych wniosków to brak zrozumienia funkcji poszczególnych urządzeń w kontekście gastronomicznym oraz nieumiejętność łączenia informacji zawartych w instrukcji z konkretnymi właściwościami sprzętu. Kluczowe jest, aby w takich pytaniach skupić się na specyfice opisanego urządzenia oraz jego funkcji w procesie przygotowywania posiłków, co w tym przypadku jednoznacznie wskazuje na wilka jako poprawną odpowiedź.
Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej