Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 29 maja 2025 07:57
Data zakończenia: 29 maja 2025 08:14

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie wymiary należy wziąć pod uwagę przy obliczaniu normy zużycia wełnianej tkaniny o szerokości 150 cm, potrzebnej do uszycia płaszcza damskiego w stylu dyplomatka?

A. Dwie długości płaszcza, długość rękawa

B. Obwód klatki piersiowej, dwie długości rękawa

C. Obwód bioder, dwie długości płaszcza

D. Długość płaszcza, długość rękawa

Zaznaczenie długości płaszcza i długości rękawa jako ważnych wymiarów do obliczenia zużycia tkaniny wełnianej to naprawdę dobry wybór. Długość płaszcza to kluczowa sprawa, bo to ona decyduje, ile materiału potrzebujemy, żeby pokryć całą postać. W przypadku klasycznego płaszcza damskiego zwykle ten wymiar to co najmniej do kolan, a więc trzeba liczyć się z użyciem odpowiedniej ilości tkaniny. Dodatkowo, nie zapominajmy o długości rękawa - to też jest bardzo ważne, bo wpływa na całkowite zapotrzebowanie na materiał, który musi być wygodny i pozwalać na swobodne ruchy. Żeby dobrze obliczyć, ile tkaniny potrzebujemy, projektant czy krawiec powinien zsumować długość płaszcza i rękawa, pamiętając o dodatkowych marginesach na szwy. Warto też pamiętać o szerokości tkaniny, bo jeśli mamy materiał o szerokości 150 cm, to można to lepiej wykorzystać przy układaniu wykroju. Całościowe podejście do tych obliczeń pomoże oszczędzić materiał i nadać projektowi lepszy wygląd oraz funkcjonalność.

Pytanie 2

Co może powodować łamanie się igieł podczas funkcjonowania maszyny stębnowej?

A. Nieodpowiednie ustawienie igły w stosunku do chwytacza

B. Aktywny mechanizm transportu

C. Zbyt mocno naciągnięty pas napędowy

D. Zbyt duży nacisk stopki na płytkę ściegową

Niewłaściwe ustawienie igły względem chwytacza jest jedną z najczęstszych przyczyn łamania się igieł w maszynach stębnowych. Igła musi być precyzyjnie ustawiona tak, aby końcówka igły idealnie wchodziła w chwytacz w momencie, gdy igła opada. Jeśli ustawienie jest nieprawidłowe, może dojść do sytuacji, w której igła uderza w metalowe części chwytacza, co prowadzi do jej złamania. Przykładem dobrego ustawienia jest takie, w którym odległość między igłą a chwytaczem wynosi około 0,5 mm. W przypadku problemów ze złamanymi igłami, warto również regularnie kontrolować stan igły oraz chwytacza, aby upewnić się, że nie są one zbyt zużyte. Ponadto, w praktyce zaleca się korzystanie z igieł odpowiednich do danego materiału, co może znacznie zredukować ryzyko ich łamania. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie właściwej konserwacji i ustawienia maszyn, co przyczynia się do zwiększenia efektywności produkcji oraz redukcji wadliwych wyrobów.

Pytanie 3

Jakie narzędzie wykorzystuje się do przymocowywania wkładów usztywniająco-wzmacniających od wewnętrznej strony tkaniny?

A. pikówka

B. podszywarka

C. ryglówka

D. szczepiarka

Ryglówka jest narzędziem, które służy do łączenia różnych elementów materiału poprzez przeszycie, jednak jej zastosowanie nie obejmuje mocowania wkładów usztywniająco-wzmacniających. W praktyce, ryglówka jest często używana w procesie wykańczania krawędzi materiałów, a także do tworzenia trwałych szwów w miejscach, gdzie wymagana jest dodatkowa wytrzymałość. W przypadku wkładów, ich stabilność wymaga bardziej precyzyjnego podejścia, jakim jest pikówka. Ponadto, szczepiarka jest narzędziem stosowanym do łączenia elementów za pomocą specjalnych igieł, które nie są przeznaczone do mocowania wkładów usztywniająco-wzmacniających, a jej użycie w tym kontekście może prowadzić do osłabienia struktury materiału. Z kolei podszywarka, będąca dodatkowym materiałem stosowanym do wzmocnienia lub wykończenia projektów, również nie spełnia funkcji mocowania wkładów. Użycie niewłaściwych narzędzi lub technik może prowadzić do uszkodzenia materiału, a także obniżyć jakość i wygląd finalnego wyrobu. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiedniego narzędzia w procesie produkcji jest niezbędny dla osiągnięcia wysokiej jakości i trwałości produktów. Dlatego ważne jest, aby stosować pikówkę, która została zaprojektowana z myślą o specyficznych potrzebach związanych z mocowaniem wkładów.

Pytanie 4

Który z wyrobów odzieżowych ma największą wartość dodatku konstrukcyjnego w obwodzie klatki piersiowej?

A. Bluzki

B. Żakietu

C. Sukni

D. Płaszcza

Wybór bluzek, żakietów lub sukni jako odzieży, dla której dodatek konstrukcyjny w obwodzie klatki piersiowej miałby najwyższą wartość, może wynikać z niepełnego zrozumienia konstrukcji odzieżowej oraz jej funkcji w kontekście różnych typów wyrobów. Bluzki zazwyczaj charakteryzują się prostszą konstrukcją i mniejszymi wymaganiami co do objętości w obwodzie klatki piersiowej, ponieważ często nie są przeznaczone do noszenia pod nimi innych warstw. Żakiety, choć mają bardziej skomplikowany krój, także nie wymagają tak dużego dodatku, jak płaszcze, ponieważ ich główną funkcją jest z reguły stanowić element formalnego ubioru, a nie odzieży wierzchniej. Suknie, z drugiej strony, mogą mieć różne kształty i stylizacje, ale również nie wymagają tak dużego luzu w obwodzie klatki piersiowej, jako że są często bardziej dopasowane. Typowym błędem myślowym przy rozważaniu tych opcji jest skupienie się jedynie na widocznej estetyce i pomijanie funkcjonalnych aspektów konstrukcyjnych, takich jak wygoda noszenia, warunki pogodowe oraz potrzeba swobody ruchów, które są kluczowe w przypadku odzieży wierzchniej, jak płaszcze. Dlatego zrozumienie kontekstu konstrukcji odzieżowej oraz jej funkcji jest niezbędne, by podjąć właściwe decyzje projektowe i konstrukcyjne.

Pytanie 5

Jaki metryczny rozmiar powinna mieć igła przeznaczona do szycia damskich bluzek z batystu?

A. 70

B. 100

C. 110

D. 90

Igła metryczna 70 to naprawdę dobry wybór do szycia bluzek z batystu. Ten materiał jest bardzo delikatny, więc potrzebujesz narzędzia, które nie uszkodzi włókien. Igły o cieńszej średnicy, jak ta, mają węższe ostrze, co zmniejsza ryzyko, że materiał się rozciągnie lub przypadkiem pęknie. Moim zdaniem, użycie igły 90 lub 100 w tym przypadku to spory błąd. Podczas szycia bluzek warto też pomyśleć o nici; najlepszym rozwiązaniem jest cieńsza nić, bo wtedy z igłą 70 wszystko współpracuje lepiej. A jeszcze jedno, warto szyć na mniejszych prędkościach, żeby nie narobić sobie problemów z pęknięciami lub zaciągnięciami – to naprawdę się przydaje w praktyce.

Pytanie 6

Jaką tkaninę powinno się wykorzystać do uszycia sukni kobiecej, której dekolt jest stworzony w formie delikatnie opadającej draperii tzw. "wody"?

A. Taftę

B. Żorżetę

C. Organzę

D. Brokat

Brokat, choć atrakcyjny pod względem wizualnym, nie jest odpowiednim materiałem na suknię z dekoltem w formie draperii. Tkanina ta charakteryzuje się sztywną strukturą oraz grubością, co utrudnia uzyskanie miękkich i płynnych zagięć. Efekt, jaki daje brokat, może być zbyt sztywny i przez to pozbawiony pożądanej elegancji, która jest kluczowa w przypadku draperii. Organza, z kolei, jest tkaniną o dużej przejrzystości i sztywności, co również nie sprzyja naturalnemu układaniu się materiału w formie fal. Choć organza może być używana do podszewki, jej właściwości sprawiają, że nie nadaje się do głównych warstw odzieży, w której wymagane są delikatniejsze formy. Tafta, mimo że ma swoje zalety, takie jak blask i sztywność, również nie jest odpowiednia do tworzenia draperii. Jej struktura sprawia, że nie układa się ona w sposób naturalny, a efekt końcowy może być zbyt sztywny i mało estetyczny. Wybór niewłaściwej tkaniny do draperii często wynika z błędnego założenia, że materiały o efektownym wyglądzie zawsze będą odpowiednie do każdej kreacji. Kluczowe jest zrozumienie właściwości tkanin oraz ich zastosowania w kontekście designu odzieży, co pozwala na osiągnięcie zamierzonego efektu wizualnego i komfortu noszenia.

Pytanie 7

Aby naprawić błąd w spódnicy, w której szew boczny jest przesunięty w dół ku tyłowi, co należy zrobić?

A. pogłębiać podkrój przodu spódnicy wzdłuż linii środka

B. poszerzać spódnicę wzdłuż linii dołu

C. zwężać spódnicę wzdłuż linii dołu

D. opuszczać przód spódnicy wzdłuż linii środka

Odpowiedzi sugerujące opuszczenie przodu spódnicy lub poszerzenie jej na linii dołu nie są odpowiednie, ponieważ nie rozwiązują one problemu przesunięcia szwu bocznego. Opuszczenie przodu spódnicy na linii środka może prowadzić do dalszego zaburzenia proporcji, co tylko pogłębia istniejący błąd. W kontekście modowym, taka zmiana nie wpływa na poprawę dopasowania i może skutkować nieestetycznym wyglądem, ponieważ nie eliminuje źródła problemu. Podobnie, poszerzanie spódnicy na linii dołu nie przyczyni się do rozwiązania problemu z przesunięciem szwu, a może wręcz spowodować, że spódnica będzie wyglądała na zbyt luźną lub nieproporcjonalną, co jest niezgodne z zasadami dobrego kroju. Z kolei zwężenie spódnicy na linii dołu również nie jest odpowiednie, ponieważ nie ma bezpośredniego związku z przesunięciem szwu bocznego. W rzeczywistości, takie działanie może jedynie podkreślić wady konstrukcyjne i nie rozwiązuje problemu z równowagą kształtu spódnicy. Dlatego kluczowe jest, aby w takich sytuacjach skupić się na dostosowaniu podkroju przodu, co stanowi uznaną praktykę w zawodzie krawca i jest zgodne z najlepszymi standardami branżowymi.

Pytanie 8

Podczas szycia męskiej marynarki użyto łatwego do prucia jednonitkowego ściegu maszynowego do

A. odszywania kieszeni ciętej

B. fastrygowania rękawów

C. stębnowania krawędzi kołnierza

D. montażu szwów bocznych

Odszycie kieszeni ciętej, montaż szwów bocznych oraz stębnowanie krawędzi kołnierza to techniki, które nie są odpowiednie do zastosowania ściegów łatwo prujących, ze względu na ich charakterystykę i wymagania konstrukcyjne. Odszycie kieszeni ciętej wymaga jednego z bardziej wytrzymałych ściegów, ponieważ kieszeń musi utrzymać kształt i nie może być narażona na rozprucie podczas użytkowania. W takim przypadku zaleca się stosowanie ściegów, które zapewniają większą trwałość i odporność na rozrywanie. Montaż szwów bocznych również wymaga solidnego połączenia, aby zapewnić wytrzymałość na rozciąganie oraz komfort noszenia. Stębnowanie krawędzi kołnierza jest procesem, który ma na celu wzmocnienie krawędzi, co również wymaga mocniejszego ściegu. Stosowanie ściegów łatwo prujących w tych kontekstach może prowadzić do osłabienia struktury odzieży i problemów z jej estetyką oraz funkcjonalnością. Typowym błędem jest nieodróżnianie zastosowania ściegów tymczasowych od tych, które mają pełnić rolę trwałych połączeń, co może skutkować obniżeniem jakości gotowego produktu. Właściwe zrozumienie ról poszczególnych ściegów jest kluczowe dla osiągnięcia wysokich standardów w krawiectwie.

Pytanie 9

Jakiego rodzaju dodatek krawiecki powinno się zastosować do reperacji nogawek przetartych na końcu w męskich spodniach wełnianych?

A. Lamówkę

B. Wkład klejowy

C. Taśmę tkaną

D. Pliskę skośną

Słuchaj, niektóre z tych dodatków krawieckich, które zaproponowałeś, to niezbyt trafny wybór do naprawy nogawek w wełnianych spodniach. Lamówka, mimo że ma swoje zastosowanie przy wykończeniach, nie da wystarczającej odporności na rozdarcia w miejscach, gdzie spodnie się zużywają. Chociaż jest ładna, to nie pomoże w wzmocnieniu nogawki tak, aby materiał się nie strzępił. Wkład klejowy? Można go używać, ale głównie do stabilizacji, a nie do naprawy tkanin wierzchnich, gdzie elastyczność jest ważna. Może sprawić, że materiał stanie się zbyt sztywny, a to nie jest najlepsze dla spodni. Pliska skośna z kolei, choć jest świetna do dekoracji, też nie ma właściwości wzmacniających jak taśma tkana. Często ludzie mylą te dodatki, sądząc, że każdy z nich działa w ten sam sposób, co jest błędem. Każdy typ dodatku ma swoje specyficzne cechy i powinno się je dobierać do konkretnego zadania. Taśma tkana zdecydowanie rządzi w tej kwestii.

Pytanie 10

Do realizacji operacji należy wykorzystać maszynę szyjącą ściegiem niewidocznym

A. mocowania miejsc narażonych na rozerwanie

B. wszywania rękawów w podkroje pach

C. podszycia obrębów w wizytowej odzieży

D. przeszycia podwinięcia w odzieży sportowej

Wybór odpowiedzi związanych z innymi operacjami, takimi jak przeszycie podwinięcia w odzieży sportowej, mocowanie miejsc narażonych na rozerwanie czy wszywanie rękawów w podkroje pach, nie uwzględnia charakterystyki ściegu niewidocznego, który jest dedykowany głównie do wykańczania odzieży wizytowej. Przeszycie podwinięcia w odzieży sportowej zazwyczaj wymaga większej wytrzymałości i elastyczności szwów, co jest osiągane poprzez zastosowanie ściegów, które są bardziej widoczne i odporne na rozciąganie. Stosowanie ściegu niewidocznego w tym kontekście może prowadzić do osłabienia struktury szwu, co jest niepożądane w odzieży narażonej na intensywne użytkowanie. W przypadku mocowania miejsc narażonych na rozerwanie, stosowanie ściegu niewidocznego byłoby nieodpowiednie ze względu na jego niewystarczającą wytrzymałość. Kluczowe jest, aby w takich sytuacjach stosować mocniejsze ściegi, które zapewnią odpowiednią stabilność. Z kolei wszywanie rękawów w podkroje pach wymaga precyzyjnych i mocnych szwów, które muszą wytrzymać napięcia związane z ruchem ramion. Wybierając niewłaściwy typ ściegu, ryzykujemy nie tylko estetykę, ale także funkcjonalność odzieży. Dlatego tak ważne jest, aby dopasowywać techniki szycia do specyfiki projektu, biorąc pod uwagę zarówno estetykę, jak i trwałość wykonania.

Pytanie 11

Podczas szycia na maszynie do szycia zrywa się górna nić. Możliwe przyczyny tej usterki mogą obejmować na przykład

A. zbyt duże napięcie nici

B. niedostateczna siła docisku stopki

C. zbyt głęboko umiejscowiony transporter

D. wygięcie igły

Zbyt duże naprężenie nici to jedna z najczęstszych przyczyn zrywania górnej nitki podczas szycia na maszynie stębnowej. W przypadku, gdy naprężenie jest zbyt wysokie, nić jest poddawana nadmiernej sile, co prowadzi do jej łamania. Optymalne naprężenie nici powinno być dostosowane do rodzaju materiału oraz grubości nici. Na przykład, dla cienkich tkanin, takich jak jedwab czy satyna, zaleca się niższe naprężenie, aby zapobiec uszkodzeniom materiału. W praktyce, warto regularnie kontrolować naprężenie nici, a także używać regulatora naprężenia, który jest integralną częścią maszyn stębnowych. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie próbnych szycia przed rozpoczęciem właściwego projektu, co pozwoli na wyregulowanie wszystkich parametrów i uniknięcie problemów z zrywaniem nici.

Pytanie 12

Jaką operację technologiczną da się zrealizować przy pomocy maszyny szyjącej, używając ściegu łańcuszkowego prostego, jednonitkowego?

A. Wykonanie otworów na guziki

B. Przyszycie guzików

C. Zabezpieczenie krawędzi wykrojów

D. Fastrygowanie części odzieży

Fastrygowanie elementów odzieży to proces, w którym stosuje się ścieg łańcuszkowy prosty, jednonitkowy, ponieważ ten typ ściegu charakteryzuje się elastycznością, co jest kluczowe w pracach przygotowawczych przed właściwym szyciem. Fastryga pozwala na tymczasowe połączenie elementów, co umożliwia łatwe poprawki, przymierzanie i wprowadzanie zmian w konstrukcji odzieży. W praktyce, technika ta jest niezbędna do zapewnienia, że wszystkie elementy, takie jak rękawy, kołnierze czy boczne szwy, są prawidłowo dopasowane przed ostatecznym zszywaniem. Warto również zaznaczyć, że w standardach szycia zaleca się stosowanie fastrygi wykonanej ściegiem łańcuszkowym w sytuacjach, gdzie potrzebna jest elastyczność i możliwość szybkiej korekty, co czyni ją idealnym rozwiązaniem w procesie produkcji odzieży.

Pytanie 13

Jaki rodzaj ściegu łańcuszkowego powinno się zastosować do łączenia fragmentów sukni damskiej wykonanej z dzianiny, nie obrabiając ich krawędzi?

A. Pokrywający czteronitkowy

B. Prosty dwunitkowy

C. Obrzucający czteronitkowy

D. Obrzucający trzynitkowy

Prosty dwunitkowy ścieg łańcuszkowy jest idealnym rozwiązaniem do łączenia elementów sukni damskiej z dzianiny, ponieważ oferuje elastyczność i wytrzymałość, które są kluczowe w przypadku tkanin stretchowych. Dzięki swojej budowie, ten ścieg pozwala zachować naturalną rozciągliwość materiału, co jest szczególnie ważne w kontekście odzieży, która ma dobrze dopasować się do sylwetki. W praktyce, wykorzystanie prostego dwunitkowego ściegu w szwach bocznych sukienki lub podczas łączenia rękawów z korpusem, zapewnia komfort noszenia, a także estetyczny wygląd. Dodatkowo, taki ścieg nie wymaga dodatkowego wykończenia krawędzi, co skraca czas produkcji i obniża koszty. W branży odzieżowej, stosowanie ściegów łańcuszkowych jest zgodne z powszechnie przyjętymi standardami jakości, co podkreśla ich znaczenie w procesie szycia. Zastosowanie tego ściegu w projektach odzieżowych jest zgodne z najlepszymi praktykami, co czyni go odpowiednim wyborem na etapie konstrukcji odzieży.

Pytanie 14

Jakie czynności należy wykonać, aby poprawić bluzkę z zbyt głębokim dekoltem?

A. wydłużeniu zaszewki piersiowej w okolicy boku

B. poszerzeniu przedniej części na linii pachy oraz bokach

C. wszyciu nadmiaru tkaniny w szwach barkowych

D. wszyciu nadmiaru materiału w bocznych szwach

Zastosowanie wydłużenia zaszewki piersiowej od linii boku w celu naprawy zbyt głębokiego podkroju szyi jest podejściem, które ignoruje podstawowe zasady konstrukcji odzieży. Zaszewka piersiowa jest elementem, który wpływa na kształt i dopasowanie w obszarze biustu, a nie bezpośrednio w rejonie podkroju szyi. Wydłużenie jej może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak dodatkowe fałdy materiału przy szyi lub brak równowagi w proporcjach całej bluzki, co w rezultacie pogorszy estetykę odzieży. Poszerzenie przodu na linii pachy oraz bokach również jest nieefektywnym rozwiązaniem, ponieważ nie wpływa na głębokość podkroju szyi, ale może sprawić, że bluzka stanie się zbyt luźna w obszarze biustu, co również jest niepożądane. Wszycie nadmiaru tkaniny w szwach bocznych ma za to na celu dostosowanie obwodu bluzki, jednak nie rozwiązuje problemu głębokości podkroju, co jest kluczowe w tej sytuacji. Typowym błędem jest założenie, że poprawki w jednym obszarze mogą wpłynąć na inny, co w praktyce krawieckiej może prowadzić do poważnych problemów z dopasowaniem. Dlatego tak ważne jest, aby każdy element odzieży był poprawiany w kontekście całej konstrukcji, co daje lepsze efekty jakościowe i estetyczne.

Pytanie 15

Jakie wzory tkanin mają największy wpływ na zwiększone normy zużycia materiału w produkcji odzieży miarowej i konfekcyjnej?

A. Kwiatowe o kompozycji bezkierunkowej

B. Kraty i pasy

C. Geometryczne o kompozycji bezkierunkowej

D. Kropki i groszki

Wzory tkanin mają znaczący wpływ na zużycie materiału w produkcji odzieży, a szczególnie kraty i pasy. Te wzory wymagają precyzyjnego dopasowania, co często prowadzi do większego wykorzystania materiału. W przypadku kraty, konieczność zachowania ciągłości wzoru przy cięciu materiału sprawia, że projektanci muszą zaplanować układ wykroju tak, aby jak najlepiej wykorzystać materiał, co często wiąże się z dodatkowymi marginesami. Pasy z kolei, ze względu na swoją orientację i potrzebę ich układania w sposób, który zapewni spójność wzoru, również zwiększają normy zużycia. Dobrze zaprojektowane wzory, które są zgodne z najlepszymi praktykami, mogą zminimalizować odpady materiałowe. W praktyce, w branży mody, projektanci często stosują techniki optymalizacji wykrojów, aby zredukować zużycie materiału, jednak wzory takie jak kraty i pasy wprowadzają dodatkowe wyzwania, które muszą być uwzględnione podczas produkcji. Przykładowo, przy projektowaniu garnituru z kratą, kluczowe jest zapewnienie, że wzór na klapie marynarki oraz spodniach jest zgodny, co wymaga starannie przemyślanej konstrukcji, często skutkującej większym zużyciem tkaniny.

Pytanie 16

Jakiej technologicznej operacji nie można przeprowadzić na maszynie specjalistycznej, posiadającej mechanizm zygzakowy?

A. Przyszycia zamka błyskawicznego

B. Zamocowania kieszeni naszywanej

C. Wykończenia krawędzi produktu

D. Naszycia aplikacji na elemencie odzieżowym

Przyszycie zamka błyskawicznego na maszynie specjalnej z mechanizmem zygzakowym jest niewłaściwe, ponieważ ta operacja wymaga precyzyjnego i równomiernego stawiania szwów, co jest realizowane przez maszyny o stałym ściegu. Maszyny z mechanizmem zygzakowym, chociaż są wszechstronne i mogą wykonywać różne rodzaje ściegów, nie zapewniają stabilności potrzebnej do prawidłowego przyszycia zamka. Ponadto, zamki błyskawiczne najczęściej przyszywa się wzdłuż krawędzi, co wymaga idealnego dopasowania i braku rozciągania materiału. W standardowych praktykach szwalniczych używa się maszyn z mechanizmem prostym, które są bardziej odpowiednie do tej operacji, zapewniając odpowiednią kontrolę nad materiałem. Warto również zwrócić uwagę, że dla efektywnego przyszycia zamka często stosuje się specjalne stopki, które umożliwiają dokładne prowadzenie materiału przy zachowaniu jego odpowiedniej szerokości.

Pytanie 17

Jakie wymiary, oprócz wymiarów ciała klientki, należy uwzględnić przy obliczaniu ilości materiału potrzebnego na gładką bluzkę damską?

A. Długość bluzki, wzrost, długość rękawa

B. Długość bluzki, obwód klatki piersiowej, wzrost

C. Długość bluzki, długość rękawa

D. Obwód klatki piersiowej, długość rękawa, obwód bioder

Odpowiedź 'Długość bluzki, długość rękawa' jest prawidłowa, ponieważ te wymiary są kluczowe do obliczenia zużycia materiału na gładką bluzkę damską. Długość bluzki determinuje, ile materiału będzie potrzebne na dolną część odzieży, natomiast długość rękawa wpływa na zużycie materiału w górnej części. W branży odzieżowej stosuje się różne standardy, które pomagają w dokładnym obliczaniu zużycia materiału, takie jak metody mierzenia tkanin oraz techniki optymalizacji kroju. Przykładowo, przy projektowaniu bluzki, projektant musi uwzględnić nie tylko wymiary, ale także rodzaj tkaniny, jej elastyczność oraz ewentualne dodatki, takie jak mankiety czy kołnierze, które mogą wpłynąć na całkowite zużycie materiału. Dobre praktyki obejmują także tworzenie prototypów, które pozwalają na przetestowanie obliczeń przed rozpoczęciem produkcji seryjnej, co pozwala zminimalizować marnotrawstwo materiału.

Pytanie 18

Zidentyfikuj typ kieszeni zastosowanej w męskiej koszuli pokazanej na ilustracji.

A. Kieszenie wpuszczane z naszytymi plisami

B. Kieszenie nakładane półokrągłe z patkami

C. Kieszenie nakładane z kontrafałdą i patkami

D. Kieszenie cięte z dwiema wypustkami

Odpowiedzi wskazujące na kieszenie nakładane z kontrafałdą i patkami, wpuszczane z naszytymi plisami, a także nakładane półokrągłe z patkami, odnoszą się do różnych rodzajów konstrukcji kieszeni, które są stosowane w odzieży, ale nie pasują do opisanego w pytaniu wzoru. Kieszenie nakładane z kontrafałdą i patkami charakteryzują się zewnętrzną aplikacją, która jest często bardziej wyrazista, co w przypadku męskiej koszuli może być mniej pożądane w kontekście formalności. Z kolei kieszenie wpuszczane z naszytymi plisami są bardziej złożone w wykonaniu, co często wiąże się z większym nakładem pracy i kosztami, ale niekoniecznie z estetyką oczekiwaną w męskich koszulach. Nieodpowiednie są również kieszenie nakładane półokrągłe, które mogą być uznawane za bardziej casualowe i mało formalne. Często mylnie zakłada się, że forma kieszeni nie wpływa na ogólną stylistykę ubioru, podczas gdy w rzeczywistości detale te mają ogromne znaczenie w kontekście wizerunku i zastosowania odzieży. Warto zwrócić uwagę, że dobór odpowiedniego rodzaju kieszeni powinien być zgodny z zamierzeniami projektowymi oraz kontekstem, w jakim odzież jest noszona.

Pytanie 19

Jaką maszynę powinno się wykorzystać do realizacji krytego obrębu pojedynczego w spodniach?

A. Ryglówkę

B. Podszywarkę

C. Zygzakówkę

D. Fastrygówkę

Podszywarka to maszyna, która jest zaprojektowana specjalnie do szycia krytych obrębów, co czyni ją idealnym wyborem do wykonania tego rodzaju wykończenia w spodniach. Jej konstrukcja pozwala na precyzyjne i estetyczne wykończenie krawędzi materiału, a także zabezpieczenie ich przed strzępieniem. W procesie szycia, podszywarka stosuje specjalny rodzaj ściegu, który łączy dwa lub więcej warstw materiału, dając efekt gładkiego i profesjonalnego wykończenia. Dzięki temu, odzież nie tylko wygląda estetycznie, ale również zyskuje na trwałości. Przykładem zastosowania podszywarki w praktyce może być produkcja spodni, gdzie kryty obręb stosuje się często w nogawkach, aby nie tylko podkreślić linię odzieży, ale również zabezpieczyć krawędzie przed zniszczeniem. W branży mody, stosowanie podszywarek jest standardem, ponieważ zapewnia wysoką jakość i długowieczność produktów odzieżowych.

Pytanie 20

Jaką igłę wykorzystuje się w maszynach do szycia materiałów?

A. Prosta

B. Z dwoma ostrzami

C. Stożkowa

D. Łukowa

Zastosowanie igły prostej w procesu podszywania jest niewłaściwe, ponieważ nieumożliwia ona swobodnego manewrowania wokół zakrzywionych krawędzi materiału. Igła prosta, mająca sztywny kształt, jest bardziej skuteczna przy szyciu prostych linii, a w przypadku podszywania, gdzie pożądane są bardziej złożone ruchy, może prowadzić do powstawania nieestetycznych szwów. Ponadto, igła z dwoma ostrzami, mimo że może wydawać się interesującą opcją, jest zaprojektowana do szycia w specyficznych zastosowaniach, takich jak dzianiny, ale nie nadaje się do podszywania, ponieważ jej konstrukcja wprowadza ryzyko uszkodzenia tkanin. W kontekście podszywania, igła stożkowa, mimo że jest przydatna w niektórych technikach, nie oferuje elastyczności potrzebnej do prawidłowego wszywania podszewki. Takie podejście do wyboru igły może wynikać z błędnego przekonania, że każde szycie można wykonać dowolnym typem igły, co jest niezgodne z zasadami dobrej praktyki szycia. Właściwy dobór narzędzi do konkretnego zadania jest kluczowym elementem sukcesu w rzemiośle krawieckim, dlatego tak ważne jest, aby znać specyfikę i przeznaczenie różnych igieł.

Pytanie 21

Co może powodować przerywanie się nici górnej w trakcie działania maszyny?

A. niewłaściwy docisk stopki

B. nieprawidłowo zamocowana igła

C. uszkodzone ząbki transportera

D. niewystarczające napięcie nici górnej

Słuchaj, igła, która jest źle zamocowana, to jedna z najczęstszych przyczyn, dlaczego nić górna się zrywa. Kiedy igła jest dobrze umocowana, to trzyma się stabilnie i jest na właściwej wysokości w stosunku do chwytacza. To jest naprawdę kluczowe, bo jak igła nie trafia tam, gdzie powinna, to nić napina się za mocno i w efekcie się zrywa. Fajnie jest systematycznie sprawdzać, czy igła jest dobrze zamocowana i czy używasz odpowiedniego rodzaju igły do materiału, nad którym pracujesz. To może naprawdę poprawić jakość szycia! A jak igła jest ustawiona za wysoko lub za nisko, to też może to wpłynąć na działanie chwytnika, co znowu zwiększa ryzyko zerwania nici. Dlatego dobrze jest kontrolować stan igły i jej mocowanie, żeby unikać kłopotów podczas szycia.

Pytanie 22

Jak powinno się przygotować odzież do przeróbki w przypadku wydłużenia dziecięcych spodni przy użyciu mankietów z innego materiału?

A. Rozpruć szwy boczne

B. Rozpruć szwy boczne i szwy w kroku

C. Wypruć szwy wykończeniowe nogawek

D. Wypruć szwy wykończeniowe nogawek i rozpruć szwy boczne

Rozprucie szwów bocznych czy siedzeniowych nie jest najlepszym podejściem w sytuacji, gdy celem jest przedłużenie spodni poprzez dodanie mankietów. Te szwy są istotne dla zachowania struktury spodni i ich kształtu. Ich usunięcie mogłoby prowadzić do deformacji spodni, co jest niepożądane, szczególnie w odzieży dziecięcej, gdzie dopasowanie jest kluczowe. Wydaje się, że niektóre odpowiedzi zakładają, iż rozprucie tych szwów jest konieczne do modyfikacji długości nogawek, co jest błędnym założeniem. Dodatkowo, wyprucie szwów obrębiających nogawek, zamiast ich całkowitego rozprucia, pozwala na dokładniejsze wprowadzenie nowego materiału, co jest zgodne z dobrymi praktykami krawieckimi. Warto również zauważyć, że niewłaściwe podejście do przeróbek może prowadzić do osłabienia konstrukcji odzieży, co w dłuższej perspektywie negatywnie wpłynie na jej żywotność i estetykę. Kluczowe jest przestrzeganie zasad dotyczących przeróbek, które chronią zarówno jakość wykonania, jak i zadowolenie klienta.

Pytanie 23

Który z przyrządów pomocniczych służy do jednostkowego obszywania krawędzi elementów odzieży taśmą dekoracyjną?

A. Stopka do szycia taśm.

B. Stopka z nawijaczem.

C. Podwijacz.

D. Lamownik

Wybór innych przyrządów pomocniczych, takich jak stopka do naszywania taśm, podwijacz czy stopka ze zwijaczem, wynika z niepełnego zrozumienia ich funkcji w procesie szycia. Stopka do naszywania taśm jest używana głównie do przyszywania taśm dekoracyjnych wzdłuż krawędzi, ale nie zapewnia efektywnego obszywania, które jest kluczowe dla zastosowań, gdzie estetyka i wytrzymałość krawędzi mają znaczenie. Podwijacz natomiast ma na celu zwijanie krawędzi tkaniny w celu ich estetycznego wykończenia, ale nie jest przystosowany do automatycznego nałożenia taśmy ozdobnej, co czyni go nieodpowiednim narzędziem dla tego konkretnego zadania. Z kolei stopka ze zwijaczem, mimo że zbliża się do koncepcji lamownika, nie obsługuje efektywnie nałożenia taśmy w jednym kroku, co jest kluczową funkcjonalnością lamownika. Użycie tych przyrządów w kontekście obszywania taśmą ozdobną prowadzi do nieefektywności oraz potencjalnych problemów z jakością wyrobu. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, które narzędzia są przeznaczone do konkretnego zastosowania, aby uzyskać najlepsze rezultaty w produkcji odzieżowej.

Pytanie 24

Jak należy ocenić jakość wykonania usługi skrócenia spódnicy z koła?

A. rozłożoną płasko na stole

B. na manekinie

C. na sylwetce klientki

D. na wieszaku

Ocenę jakości wykonania usługi skrócenia spódnicy z koła należy przeprowadzić na sylwetce klientki, ponieważ to właśnie na niej finalnie usługa będzie miała zastosowanie. Analiza dopasowania, wygody oraz estetyki ubrania wymaga bezpośredniego przymierzenia, co pozwala na bieżąco korygować wszelkie niedoskonałości, takie jak długość, krój i układ materiału. W praktyce, ocenianie spódnicy na sylwetce klientki umożliwia także uwzględnienie indywidualnych cech figury, takich jak proporcje ciała, co jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnego efektu końcowego. Standardy branżowe podkreślają znaczenie bezpośredniego przymierzenia odzieży, co wpływa na zadowolenie klienta oraz jakość wykonania usługi. Warto również pamiętać, że w przypadku spódnicy z koła istotne jest, aby materiał swobodnie opadał, co można najlepiej ocenić na sylwetce, a nie na manekinie czy wieszaku, gdzie nie uwzględnia się dynamiki ruchu i naturalnych krągłości ciała.

Pytanie 25

Jakim urządzeniem wykonasz otwór w płaszczu z wełny?

A. dziurkarką bieliźnianą

B. dziurkarką odzieżową

C. stębnówką zygzakową

D. stębnówką dwuigłową

Stębnówka zygzakowa, stębnówka dwuigłowa oraz dziurka bieliźniana to maszyny do szycia, które posiadają różne zastosowania, ale nie są przeznaczone do efektywnego wykonywania dziurek w tkaninach odzieżowych. Stębnówka zygzakowa, chociaż umożliwia szycie zygzakowe, które jest przydatne w wielu aplikacjach, w tym do obszywania brzegów czy łączenia materiałów, nie jest optymalnym wyborem do tworzenia dziurek. Jej konstrukcja nie pozwala na precyzyjne formowanie otworów, co może skutkować nieestetycznymi i niestabilnymi dziurkami. Stębnówka dwuigłowa również jest używana w branży odzieżowej, głównie do szycia szwów równoległych lub dekoracyjnych. Jednak, podobnie jak w przypadku stębnówki zygzakowej, nie oferuje funkcji dedykowanej do wycinania otworów w tkaninie. Z kolei dziurka bieliźniana, przeznaczona głównie do tworzenia dziurek w delikatniejszych materiałach, takich jak koronki czy tiule, nie jest wystarczająco mocna ani precyzyjna do stosowania w grubszych tkaninach, takich jak wełna. Wybór niewłaściwej maszyny do wykonania dziurki może prowadzić do uszkodzenia materiału, strzępienia się brzegów oraz ogólnej obniżonej jakości produktu końcowego. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze sprzętu do szycia i wykończenia odzieży kierować się jego przeznaczeniem oraz właściwościami danej tkaniny.

Pytanie 26

Jakie wymiary krawieckie są konieczne do uszycia spódnicy kloszowej?

A. Obwód talii oraz wysokość talii

B. Obwód bioder oraz długość spódnicy

C. Obwód bioder oraz wysokość kolana

D. Obwód talii oraz długość spódnicy

Wybór innych kombinacji pomiarów, takich jak obwód bioder czy wysokość kolana, może prowadzić do nieprawidłowych rezultatów w procesie szycia spódnicy kloszowej. Obwód bioder, chociaż istotny w kontekście wielu fasonów spódnic, nie jest bezpośrednio związany z kloszem, który w zasadzie opiera się na talii. Używanie tylko obwodu bioder jako punktu odniesienia może prowadzić do zbyt dużego lub zbyt małego dopasowania w pasie, co jest kluczowe dla tego modelu. Długość spódnicy natomiast, bez znajomości obwodu talii, nie da pełnego obrazu dla konstrukcji spódnicy. Wysokość talii również nie jest wystarczającym parametrem, ponieważ nie uwzględnia, jak spódnica będzie się układać na ciele. Niewłaściwe odniesienie się do tych pomiarów może skutkować błędami w kroju, prowadząc do dyskomfortu w noszeniu oraz niezadowolenia z końcowego produktu. Neznajomość właściwych miar oraz ich kontekstu w praktyce krawieckiej często prowadzi do typowych błędów, takich jak ignorowanie indywidualnych cech sylwetki czy brak uwzględnienia dynamiki ruchu, co w przypadku spódnic kloszowych jest szczególnie ważne.

Pytanie 27

Fałdy poziome na przedniej części spódnicy na wysokości bioder pojawiają się, kiedy spódnica jest

A. za szeroka na linii bioder lub ma zbyt mały podkrój na linii talii

B. za wąska na linii bioder lub ma niewystarczający podkrój na linii talii

C. za wąska na linii talii oraz dolnej części

D. za szeroka na linii bioder oraz talii

Odpowiedź wskazująca, że fałdy poziome z przodu spódnicy powstają, gdy spódnica jest za wąska na linii bioder lub ma za mały podkrój na linii talii, jest prawidłowa. Taki problem zazwyczaj występuje, gdy krój spódnicy nie jest dostosowany do sylwetki noszącej, co może prowadzić do niefortunnych zagięć materiału. W praktyce, spódnica, która jest zbyt wąska w okolicach bioder, nie pozwala na swobodne poruszanie się, co skutkuje powstawaniem fałd, które nie tylko wyglądają nieestetycznie, ale również mogą ograniczać komfort noszenia. Dobrym przykładem będą spódnice o kroju ołówkowym, które powinny być dobrze dopasowane, ale nie mogą być zbyt ciasne, ponieważ ich zbyt wąska konstrukcja w biodrach powoduje, że materiał nie ma wystarczającej swobody, co prowadzi do powstawania fałd. Dostosowanie podkroju na linii talii jest równie istotne, ponieważ zbyt mały podkrój może ograniczyć elastyczność, powodując dodatkowe zagięcia. W branży mody standardem jest, aby każda odzież była starannie zmierzona i dopasowana, co zmniejsza ryzyko wystąpienia takich problemów.

Pytanie 28

Koszt usługi szycia damskiego żakietu na podszewce w zakładzie krawieckim wynosi 200,00 zł. Do wykonania żakietu wykorzystano 2,00 m tkaniny wełnianej po 80,00 zł za 1,00 m oraz 1,20 m podszewki w cenie 15,00 zł za 1 m. Jaka jest całkowita wartość kosztów bezpośrednich związanych z realizacją tej usługi, w tym koszty materiałów, dodatków oraz robocizny?

A. 378,00 zł

B. 298,00 zł

C. 295,00 zł

D. 380,00 zł

Tak, dobrze widzisz! Odpowiedź 378,00 zł jest całkowicie poprawna. Można to wyjaśnić przez dokładne obliczenia kosztów związanych z produkcją żakietu. Koszt tkaniny wełnianej to 2,00 m razy 80,00 zł za metr, co daje 160,00 zł, a do tego dochodzi podszewka, która kosztuje 1,20 m razy 15,00 zł za metr, czyli 18,00 zł. Jak to zsumujesz, dostajesz 178,00 zł za materiały. Ale nie zapomnij o robociznie, która w tym przypadku wynosi 200,00 zł. Gdy dodasz koszt materiałów do robocizny, otrzymujesz całkowity koszt wykonania żakietu, czyli 378,00 zł. Wiesz, w branży krawieckiej precyzyjne liczenie wydatków jest super istotne. To pozwala nie tylko dobrze oszacować koszty, ale też zaplanować budżet na przyszłe projekty i ustalać ceny, które będą konkurencyjne. Dobrze też śledzić, jakie są standardy cenowe w branży, żeby móc porównywać koszty w różnych zakładach, co jest kluczowe dla pozostania na rynku.

Pytanie 29

Jaką tkaninę należy wybrać na letnią męską koszulę?

A. Welwet

B. Flanelę

C. Popelinę

D. Etaminę

Etamina, jako materiał o luźnej strukturze i wyraźnym splocie, nie jest najlepszym wyborem na letnią koszulę męską. Chociaż jest lekka, jej charakterystyka sprawia, że nie zapewnia takiego komfortu noszenia jak popelina. Głównym powodem jest to, że etamina jest bardziej przeznaczona do zastosowań dekoracyjnych, takich jak firany czy zasłony, niż do odzieży użytkowej. Flanela to materiał stworzony do cieplejszych warunków atmosferycznych, jego grubość i właściwości izolacyjne sprawiają, że jest to tkanina odpowiednia na chłodniejsze pory roku. Flanela, często wykonana z wełny lub bawełny, zatrzymuje ciepło, co jest przeciwieństwem tego, czego potrzeba latem. Welwet, z kolei, to tkanina o bogatej fakturze, która także nie nadaje się na letnie koszule z powodu swojej grubości i mniej przewiewnej struktury. Jak widać, wybór odpowiedniej tkaniny na letnią koszulę opiera się na zrozumieniu właściwości materiałów i ich zastosowaniach, a powszechne mylenie tych tkanin prowadzi do niewłaściwego doboru ubrań, co wpływa na komfort i funkcyjność odzieży. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe w projektowaniu odzieży, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży mody.

Pytanie 30

Jaką operację technologiczną powinno się wykonać przy użyciu maszyny specjalnej z mechanizmem wypychacza?

A. Przyszycia guzików

B. Stębnowania krawędzi przodu

C. Pikowania klap marynarki

D. Odszycia dziurki odzieżowej

Wybór innych operacji technologicznych, takich jak odszycia dziurki odzieżowej, przyszycia guzików czy stębnowania krawędzi przodu, wskazuje na niepełne zrozumienie roli maszyn specjalnych w procesie szycia. Odszycie dziurki odzieżowej wymaga precyzyjnego szycia, ale nie korzysta z mechanizmu wypychacza, ponieważ proces ten koncentruje się na wykonaniu otworów w materiale, co zazwyczaj realizuje się przy użyciu innych narzędzi, takich jak maszyny do szycia z odpowiednimi stopkami. Przyszycie guzików również nie jest zadaniem, które wymaga zastosowania maszyny z mechanizmem wypychacza; w tym przypadku, kluczowe jest dokładne umiejscowienie guzika, co można osiągnąć za pomocą innych bardziej standardowych podejść. Stębnowanie krawędzi przodu z kolei, choć istotne w kontekście estetyki, nie wymaga funkcji wypychania materiału, a bardziej skupić się na stabilnej i kontrolowanej aplikacji szwu wzdłuż krawędzi. W praktyce, dobór odpowiednich technologii i maszyn jest kluczowy, a mylenie ich funkcji prowadzi do błędów w produkcji. Zrozumienie specyfiki każdej operacji oraz zastosowania odpowiednich narzędzi jest fundamentem efektywnego i wysokiej jakości procesu szycia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej.

Pytanie 31

Szablon krawiecki to model, w którym uwzględniono

A. dodatki technologiczne i konstrukcyjne

B. punkty montażowe i konstrukcyjne

C. dodatki do szwów i podwinięć

D. linie konturowe i pomocnicze

Wybór odpowiedzi dotyczącej punktów konstrukcyjnych i montażowych, linii pomocniczych i konturowych oraz dodatków konstrukcyjnych i technologicznych jest błędny, ponieważ te aspekty nie stanowią kluczowych elementów szablonów odzieżowych w kontekście ich podstawowych funkcji. Punkty konstrukcyjne i montażowe są istotne w procesie projektowania, ponieważ wskazują na miejsca, w których poszczególne elementy powinny być łączone, jednak nie odnoszą się bezpośrednio do specyfikacji dotyczącej wykończenia odzieży. Linie pomocnicze i konturowe również pełnią ważną rolę w tworzeniu szablonów, ale ich głównym celem jest ułatwienie wizualizacji i konstrukcji formy odzieżowej, a nie dostarczenie informacji na temat dodatków potrzebnych do szycia. Dodatki konstrukcyjne i technologiczne mogą obejmować różnorodne elementy maszyn i narzędzi używanych w procesie produkcyjnym, jednak nie są one bezpośrednio związane z szablonem. Zrozumienie różnicy między tymi elementami jest kluczowe dla skutecznego projektowania i produkcji odzieży. W praktyce, każdy projektant odzieży powinien umieć rozróżniać te zagadnienia i koncentrować się na kluczowych aspektach szablonów, aby zapewnić wysoką jakość procesu szycia oraz finalnego produktu.

Pytanie 32

Aby przekształcić damskie spodnie o wąskich nogawkach w model typu "dzwony", konieczne jest dodanie klinów od linii

A. kolana

B. łydki

C. bioder

D. krocza

Przeróbka spodni damskich o wąskich nogawkach na spodnie typu "dzwony" wymaga wstawienia klinów od linii kolan. Wstawianie klinów w tym miejscu pozwala na uzyskanie charakterystycznego poszerzenia nogawki, co jest istotnym elementem stylu dzwonów. W praktyce, kliny należy dokładnie wymierzyć, aby uzyskać pożądany efekt, co wymaga precyzyjnego określenia szerokości i długości klinów. Standardowe podejście obejmuje dodanie klinów o odpowiedniej szerokości na rozstawie kolan do dolnej części nogawki, co zapewnia równomierne rozłożenie materiału. Dobrym rozwiązaniem jest skorzystanie z materiału o podobnej elastyczności i gramaturze, aby nie zaburzyć ogólnej estetyki spodni. Wstawienie klinów od kolan jest praktyką stosowaną przez wielu krawców, co potwierdzają standardy branżowe, które zalecają tę metodę dla uzyskania właściwego kształtu i komfortu noszenia spodni typu dzwony.

Pytanie 33

Aby pozbyć się zagnieceń szwów bocznych, które pojawiły się w spodniach podczas prasowania, należy szwy poddać

A. ponownemu prasowaniu w tych samych warunkach

B. ponownemu prasowaniu w wyższej temperaturze

C. ponownemu prasowaniu z wyższym naciskiem

D. wyłącznie działaniu pary

Odpowiedź "wyłącznie działaniu pary" jest prawidłowa, ponieważ para wodna jest skutecznym środkiem usuwania wyświecenia szwów, które mogą powstać podczas prasowania. Działanie pary pozwala na nawilżenie włókien tkaniny, co ułatwia ich powrót do pierwotnego kształtu i eliminuje wszelkie zniekształcenia. W praktyce stosowanie pary jest standardową metodą w branży odzieżowej, zwłaszcza w przypadku delikatnych materiałów, gdzie nadmierna temperatura lub nacisk mogą je uszkodzić. Na przykład, w przypadku odzieży wykonanej z wełny lub jedwabiu, poddawanie szwów działaniu pary zamiast ponownemu prasowaniu w wyższej temperaturze jest kluczowe, aby zapobiec ich zniszczeniu. Dobre praktyki w branży prasowania zalecają używanie urządzeń parowych, takich jak steamer, które zapewniają równomierne rozprowadzenie pary, co jest istotne dla zachowania jakości tkanin. Ponadto, działanie pary nie tylko przywraca formę tkaninom, ale także eliminuje drobne zagniecenia, co zwiększa estetykę wyrobu końcowego. Warto pamiętać, że w kontekście pielęgnacji odzieży, umiejętność prawidłowego stosowania pary wodnej może znacząco wydłużyć żywotność ubrań.

Pytanie 34

Którą z poniższych tkanin wybierzesz do uszycia bielizny dla niemowląt, np. kaftanika?

A. Batyst

B. Flausz

C. Drelich

D. Taftę

Wybór niewłaściwej tkaniny do produkcji bielizny niemowlęcej może prowadzić do poważnych problemów związanych z komfortem i zdrowiem dziecka. Tafta, będąca sztywnym i błyszczącym materiałem, jest zazwyczaj stosowana w produkcji odzieży wieczorowej i dekoracyjnej, a jej zastosowanie w bieliźnie niemowlęcej jest nieodpowiednie z kilku powodów. Przede wszystkim, tafta jest mniej przewiewna, co może prowadzić do zwiększonej potliwości oraz dyskomfortu u dziecka. Dodatkowo, jej sztywność może powodować otarcia, co w przypadku niemowląt jest szczególnie niepożądane. Drelich, jako tkanina o dużej wytrzymałości, jest często wykorzystywany w odzieży roboczej, jednak jego grubość sprawia, że nie nadaje się do produkcji bielizny dziecięcej, gdzie kluczowa jest miękkość i delikatność materiału. Na koniec, flausz, mimo że jest ciepły i przyjemny w dotyku, zazwyczaj jest wykorzystywany w odzieży wierzchniej i nie jest odpowiedni do bielizny, ze względu na właściwości izolacyjne, które mogą powodować przegrzewanie się niemowlęcia. Wybierając tkaniny do odzieży niemowlęcej, należy kierować się zasadą, że powinny być one przede wszystkim lekkie, przewiewne i hipoalergiczne, aby zapewniać maksymalny komfort i bezpieczeństwo dla dziecka.

Pytanie 35

Jaką metodę wykorzystuje się do modelowania podstawowych form spodni?

A. w oparciu o formę konstrukcyjną

B. spatialną

C. odzieżową

D. w oparciu o siatkę konstrukcyjną

Modelowanie form spodni na podstawie formy konstrukcyjnej, przestrzennego czy konfekcyjnego wprowadza szereg nieścisłości, które mogą prowadzić do niewłaściwego dopasowania odzieży. Forma konstrukcyjna odnosi się do wstępnych kształtów materiałów, które mogą nie uwzględniać indywidualnych wymiarów sylwetki. Chociaż może być przydatna w przypadku prostych modeli, jej zastosowanie w bardziej skomplikowanych formach, takich jak spodnie, może skutkować niedopasowaniem i brakiem komfortu noszenia. Z kolei metoda przestrzenna, koncentrująca się na ogólnych proporcjach, nie dostarcza wystarczających informacji na temat detali, które są kluczowe przy modelowaniu odzieży. Nie można zapominać o metodzie konfekcyjnej, która skupia się na produkcji masowej i może pomijać indywidualne różnice w sylwetce konsumentów. Te podejścia mogą prowadzić do błędnych założeń, takich jak zakładanie jednego uniwersalnego rozmiaru, co jest sprzeczne z aktualnymi trendami do personalizacji odzieży. W efekcie, korzystając z tych metod, projektanci narażają się na ryzyko tworzenia produktów, które nie spełniają oczekiwań klientów pod względem dopasowania i komfortu, co w dłuższej perspektywie może negatywnie wpłynąć na reputację marki i jej sprzedaż.

Pytanie 36

W warunkach domowych, w przypadku wełnianych spodni, których metka jest nieczytelna, należy prasować je żelazkiem ustawionym na maksymalną temperaturę

A. 120°C

B. 180°C

C. 110°C

D. 150°C

Wybór zbyt wysokiej temperatury prasowania dla spodni wełnianych, takiej jak 150°C, 180°C czy 120°C, może prowadzić do poważnych uszkodzeń tkaniny. Wełna to materiał, który ma naturalną zdolność do rozciągania się i kurczenia. Wysokie temperatury powodują denaturację białek obecnych w wełnie, co skutkuje nieodwracalnym skurczeniem tkaniny oraz zmianami w jej strukturze. Prasowanie w temperaturze 150°C i wyższej jest nie tylko ryzykowne, ale również nieefektywne, ponieważ może zniszczyć delikatne włókna, prowadząc do nieestetycznych zniekształceń i trudności w dalszej pielęgnacji. Ponadto, wiele osób myli pojęcie wysokiej temperatury z efektywnym prasowaniem, co jest błędne. Kluczem do sukcesu w prasowaniu tkanin wełnianych jest umiejętne zarządzanie temperaturą oraz czasem kontaktu żelazka z materiałem. Warto również pamiętać o różnych rodzajach wełny i ich właściwościach, a także o tym, że jakość prasowania w dużej mierze zależy od zastosowania odpowiednich technik, takich jak użycie pary lub ściereczek ochronnych. Ignorowanie tych zasad prowadzi do nieodwracalnych szkód w wełnianych ubraniach i poważnych problemów z ich późniejszą konserwacją.

Pytanie 37

Wyznacz ilość materiału o szerokości 160 cm potrzebnego na produkcję spodni o długości 80 cm dla klienta z obwodem bioder równym 100 cm?

A. 100 cm

B. 88 cm

C. 80 cm

D. 108 cm

Odpowiedź 88 cm jest prawidłowa, ponieważ przy obliczaniu zużycia materiału na spodnie kluczowe jest uwzględnienie zarówno długości nogawki, jak i obwodu bioder. Przy szerokości materiału wynoszącej 160 cm, obliczenia można przeprowadzić w następujący sposób: dla obwodu bioder 100 cm potrzebujemy 1,5-2 krotności tego obwodu, aby zapewnić odpowiednią przestrzeń na szwy i dopasowanie. Ogólnie przyjmuje się, że na jedną nogawkę potrzeba około 0,5 obwodu bioder. Dlatego dla pary spodni, które mają długość 80 cm, łączna długość materiału wynosi 2 * 50 cm (co daje 100 cm) plus dodatkowe 8 cm na szwy i obszycia, co daje łącznie 88 cm. W branży mody i krawiectwa zawsze zaleca się dodanie zapasu na szwy, co jest zgodne z dobrymi praktykami produkcyjnymi. W związku z tym, użytkownicy muszą pamiętać, aby dostosować wymiary do indywidualnych potrzeb klienta, co również odzwierciedla standardy w przemyśle odzieżowym.

Pytanie 38

Do zrealizowania zamówienia na sukienkę damską z jedwabiu użyto
1,10 m jedwabiu w cenie 80,00 zł za 1 m
1,00 m podszewki w cenie 14,00 zł za 1 m
1 zamek w cenie 6,00 zł za 1 szt.
Koszt uszycia sukienki na podszewce wynosi 150,00 zł. Jaką wartość mają koszty bezpośrednie oraz koszt robocizny za zrealizowane zamówienie?

A. 258,00 zł

B. 250,00 zł

C. 260,00 zł

D. 244,00 zł

Zrozumienie kosztów związanych z produkcją odzieży jest niezwykle istotne dla każdego przedsiębiorcy w branży mody. Odpowiedzi, które nie prowadzą do właściwego obliczenia całkowitych wydatków, często wynikają z błędów w podejściu do analizy składników kosztowych. Na przykład, jeśli ktoś obliczy tylko koszty materiałów, pomijając koszty robocizny, może dojść do fałszywego wniosku o całkowitym koszcie produkcji. Dodatkowo, nieuwzględnienie kosztów takich jak zamek czy podszewka prowadzi do zaniżenia faktycznych wydatków. W branży odzieżowej zwykle uwzględnia się wszystkie elementy składające się na produkt, aby uzyskać pełen obraz kosztów. Ignorowanie któregoś z kosztów, nawet tak małego jak zamek, może znacząco wpłynąć na rentowność projektu. Istotne jest także, aby przedsiębiorcy posiadali solidną wiedzę na temat cen rynkowych materiałów, co umożliwia odpowiednie prognozowanie i planowanie finansowe. Utrzymanie kontroli nad kosztami produkcji jest kluczowe dla sukcesu biznesowego, a dokładne kalkulacje pomagają w podejmowaniu świadomych decyzji dotyczących cen sprzedaży oraz strategii marketingowych. W związku z tym, złożoność zagadnienia kosztów produkcji wymaga staranności i dokładności, aby uniknąć błędów w obliczeniach, które mogą prowadzić do niekorzystnych konsekwencji finansowych.

Pytanie 39

Jakie tkaniny odzieżowe oraz akcesoria krawieckie powinny być zakupione do uszycia letniej kobiecej bluzki w stylu sportowym?

A. Krepon, guziki perłowe

B. Satynę, guziki szklane

C. Popelinę, guziki poliestrowe

D. Adamaszek, guziki z galalitu

Popelinę charakteryzuje lekkość, przewiewność oraz miękkość, co czyni ją idealnym materiałem na letnie odzież. Jest to tkanina bawełniana, która dobrze wchłania wilgoć, co jest kluczowe w ciepłe dni, zapewniając komfort noszenia. Oprócz tego popelina jest względnie łatwa w szyciu, co ułatwia pracę nawet mniej doświadczonym krawcom. Guziki poliestrowe są również doskonałym wyborem, ponieważ są trwałe, odporne na działanie wody oraz mają kolorystykę, która doskonale komponuje się z różnorodnymi wzorami i kolorami tkanin. Ponadto, guziki te nie ulegają odkształceniom ani blaknięciu, co jest istotne dla zachowania estetyki uszytej bluzki. W kontekście dobrych praktyk krawieckich, ważne jest również, aby wybierać materiały i dodatki, które są dostępne w lokalnych sklepach, co ułatwia późniejsze naprawy lub modyfikacje odzieży. Zastosowanie popeliny i guzików poliestrowych świadczy o umiejętności dopasowania materiałów do sezonowych potrzeb użytkowników oraz dbałości o jakość i funkcjonalność odzieży.

Pytanie 40

Jaką długość tkaniny gładkiej poliestrowej o szerokości 1,10 m należy przeznaczyć na uszycie spódnicy podstawowej o długości 50 cm dla klientki z wymiarami ot = 68 cm i obt = 92 cm?

A. 1,10 m

B. 1,15 m

C. 0,60 m

D. 0,55 m

Obliczanie norm zużycia tkaniny do szycia odzieży wymaga dokładności oraz zrozumienia, jakie czynniki mają wpływ na ostateczne zużycie materiału. W przypadku prób obliczenia ilości tkaniny na spódnicę, niektórzy mogą błędnie założyć, że ogólna długość spódnicy równa się długości tkaniny potrzebnej do jej uszycia. Na przykład, odpowiedzi 0,60 m, 1,15 m i 1,10 m mogą wynikać z niepoprawnych założeń dotyczących wymaganego zapasu materiału na szwy oraz krawędzie wykończeniowe, które są istotne w procesie szycia. Kolejnym błędem jest ignorowanie szerokości tkaniny, co prowadzi do niewłaściwego obliczenia, ponieważ tkanina o szerokości 1,10 m ma swoje ograniczenia w zakresie ilości materiału, który można wykorzystać na dany krój. Niezrozumienie różnicy pomiędzy długością spódnicy a zużyciem tkaniny jest powszechne, a także pomijanie takich aspektów jak sposób układania wykrojów na tkaninie, co może prowadzić do marnotrawstwa. Warto zawsze porównywać różne metody szycia oraz ich wpływ na zużycie materiałów, aby uzyskać najbardziej efektywne podejście do produkcji odzieży.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej