Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik elektronik
  • Kwalifikacja: ELM.02 - Montaż oraz instalowanie układów i urządzeń elektronicznych
  • Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 12:54
  • Data zakończenia: 21 maja 2025 13:07

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jak monitoruje się jakość sygnału telewizyjnego u poszczególnych abonentów telewizji kablowej?

A. współczynnik szumów w sygnale dostarczanym przez stację czołową do abonentów
B. poziom sygnału przesyłanego przez stację czołową do abonentów
C. poziom sygnału wizyjnego w gniazdach abonenckich różnych użytkowników
D. współczynnik szumów w kanale zwrotnym poszczególnych abonentów
Wszystkie pozostałe odpowiedzi opierają się na niepoprawnych założeniach dotyczących monitorowania jakości sygnału. Poziom sygnału wysyłanego przez stację czołową do abonentów, mimo że istotny, nie odzwierciedla rzeczywistej jakości sygnału odbieranego przez użytkowników. Sygnał może być właściwie nadawany, ale różne czynniki, takie jak tłumienie sygnału w kablu czy zakłócenia, mogą wpływać na jego jakość w gniazdach abonenckich. Z kolei poziom sygnału wizyjnego w gniazdach abonenckich jest również ważny, ale nie dostarcza pełnego obrazu jakości sygnału, ponieważ nie uwzględnia szumów, które mogą występować w kanale zwrotnym. Współczynnik szumów w sygnale wysyłanym przez stację czołową do abonentów jest również niewłaściwym podejściem, ponieważ nie odzwierciedla lokalnych warunków odbioru sygnału, a jedynie jakość nadawanego sygnału. Istotne jest, aby operatorzy telewizyjni zwracali uwagę na konkretne warunki pracy kanałów, wiedząc, że kanał zwrotny dostarcza informacji o ewentualnych problemach, takich jak zakłócenia w sygnale czy problemy z urządzeniami końcowymi. W związku z tym, zrozumienie i monitorowanie współczynnika szumów w kanale zwrotnym jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości usług telewizyjnych.

Pytanie 2

Jakiego środka używa się do oczyszczania płytek drukowanych po zamontowaniu elementów elektronicznych?

A. Benzyny
B. Alkoholu
C. Wody
D. Kwasu
Izopropanol to naprawdę świetny wybór do czyszczenia płytek drukowanych po lutowaniu. Działa jak rozpuszczalnik i szybko odparowuje, co jest mega przydatne, bo dzięki temu zmniejszamy ryzyko uszkodzenia elementów. W branży to już standard – zawsze warto umyć płytki, żeby pozbyć się resztek topnika, olejów i innych brudów, które mogą wpłynąć na to, jak wszystko będzie działać. Jak używasz 99% alkoholu izopropylowego, to skutecznie usuwasz pozostałości po lutowaniu. To z kolei zapobiega takim problemom jak korozja czy zwarcia. No i czyszczenie alkoholem jest zgodne z normami IPC-A-610 i IPC-J-STD-001, więc wiadomo, że to sprawdzone metody. W sumie, to szybkie i efektywne, dlatego wielu w warsztatach wybiera właśnie alkohol do czyszczenia płytek.

Pytanie 3

Na stanowiskach zajmujących się naprawą i konserwacją sprzętu elektronicznego nie jest wymagane

A. klimatyzacji
B. zerowania ochronnego
C. uziemienia ochronnego
D. wyłączników różnicowoprądowych
Klimatyzacja, choć może być korzystna w pewnych warunkach pracy, nie jest wymagana na stanowiskach do naprawy i konserwacji urządzeń elektronicznych. Kluczowe jest, aby urządzenia te były odpowiednio wentylowane, co można osiągnąć poprzez naturalną cyrkulację powietrza lub odpowiednie systemy wentylacyjne. Dobrą praktyką w tym zakresie jest zapewnienie, że temperatura w pomieszczeniu nie przekracza zalecanych norm, aby nie wpływać negatywnie na wrażliwe komponenty elektroniczne. Zastosowanie klimatyzacji może być korzystne w kontekście stabilizacji temperatury, ale nie jest to wymóg normatywny. Przykładem może być warsztat serwisowy, gdzie mechanicy stosują wentylację, aby utrzymać optymalne warunki pracy, ale niekoniecznie korzystają z klimatyzacji. Warto zaznaczyć, że odpowiednie warunki pracy, w tym temperatura, mają kluczowe znaczenie dla wydajności i trwałości sprzętu elektronicznego.

Pytanie 4

Jakie substancje stosuje się do wytrawiania płytek PCB?

A. alkohol izopropylowy
B. pasta lutownicza
C. nadsiarczan sodowy
D. topnik
Pasta lutownicza to materiał stosowany w procesie lutowania, a nie wytrawiania. Jej głównym zadaniem jest ułatwienie połączeń między elementami elektronicznymi a płytkami PCB poprzez obniżenie temperatury topnienia lutowia. Zastosowanie pasty lutowniczej w kontekście wytrawiania jest mylne, ponieważ nie ma ona właściwości chemicznych, które umożliwiałyby efektywne usunięcie warstwy miedzi. Topnik również nie jest odpowiednim środkiem do wytrawiania. Jest on stosowany w lutowaniu w celu poprawy przyczepności lutowia do powierzchni, jednak nie ma on zdolności do rozpuszczania miedzi. Natomiast alkohol izopropylowy jest stosowany głównie do czyszczenia elementów elektronicznych, usuwania zanieczyszczeń lub kalafonii po lutowaniu, a nie do procesu wytrawiania. Często zdarza się, że nieprecyzyjne rozumienie ról różnych substancji prowadzi do błędnych wniosków, co jest typowe wśród osób dopiero uczących się technologii PCB. Ważne jest, aby podczas nauki zagłębiać się w specyfikę zastosowań chemikaliów oraz procesów technologicznych, aby uniknąć mylenia ich funkcji oraz zapewnić zgodność z najlepszymi praktykami w branży elektroniki.

Pytanie 5

Jakie dodatkowe środki ochrony przeciwporażeniowej nie są wymagane podczas serwisowania urządzeń elektronicznych?

A. Ekranowanie elektromagnetyczne
B. Zerowanie ochronne
C. Wyłączniki różnicowoprądowe
D. Uziemienie ochronne
Ekranowanie elektromagnetyczne jest techniką stosowaną w celu ograniczenia wpływu pola elektromagnetycznego na urządzenia elektroniczne, jednak nie jest uznawane za środek ochrony przeciwporażeniowej, co czyni tę odpowiedź poprawną. W kontekście serwisowania urządzeń elektronicznych, kluczowymi środkami ochrony są uziemienie ochronne, wyłączniki różnicowoprądowe oraz zerowanie ochronne, które mają na celu ochronę przed porażeniem prądem elektrycznym. Uziemienie ochronne zapewnia bezpieczne odprowadzenie prądu do ziemi w przypadku uszkodzenia izolacji, co jest istotne w przypadku pracy z urządzeniami pod napięciem. Wyłączniki różnicowoprądowe wykrywają różnicę w prądzie między przewodami fazowym a neutralnym, co pozwala na szybkie odcięcie zasilania w przypadku wystąpienia nieprawidłowości. Zerowanie ochronne polega na podłączeniu obudowy urządzenia do uziemienia, co zwiększa bezpieczeństwo użytkowników. Ekranowanie elektromagnetyczne, mimo że jest ważne w kontekście minimalizacji zakłóceń w sygnałach, nie jest niezbędne dla ochrony przed porażeniem.

Pytanie 6

Elementy urządzeń elektronicznych przeznaczone do recyklingu nie powinny być

A. demontowane ręcznie, jeśli są wykonane z stali lub aluminium
B. demontowane ręcznie, w przypadku gdy zawierają wysoką ilość metali szlachetnych
C. składowane w pomieszczeniach bezpośrednio na podłożu
D. oddzielane od obudowy z materiałów sztucznych
Gromadzenie elementów urządzeń elektronicznych bezpośrednio na ziemi jest niewłaściwe i sprzeczne z zasadami ochrony środowiska oraz dobrymi praktykami recyklingu. Tego rodzaju praktyka może prowadzić do zanieczyszczenia gleby i wód gruntowych, a także zwiększać ryzyko kontaktu z substancjami niebezpiecznymi, które mogą występować w tych urządzeniach, takimi jak ołów, rtęć czy kadm. Właściwe gromadzenie odpadów elektronicznych powinno odbywać się w dedykowanych pomieszczeniach lub pojemnikach, które są odpowiednio przystosowane do przechowywania tego typu materiałów. Zgodnie z dyrektywami Unii Europejskiej dotyczącymi zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (WEEE), odpady te powinny być zbierane w sposób, który minimalizuje ich wpływ na środowisko. W praktyce oznacza to konieczność korzystania z odpowiednich systemów zbierania i transportu, które zapewniają bezpieczeństwo zarówno dla ludzi, jak i dla środowiska.

Pytanie 7

Który z wymienionych parametrów nie odnosi się do odbiorników radiowych?

A. Moc wejściowa
B. Moc wyjściowa
C. Czułość
D. Selektywność
Czułość, selektywność oraz moc wyjściowa to parametry, które są kluczowe w ocenie jakości odbiorników radiowych. Czułość odbiornika definiuje minimalny poziom sygnału, przy którym urządzenie jest w stanie zidentyfikować i przetworzyć sygnał. W praktyce, oznacza to, że im niższa wartość czułości, tym lepiej odbiornik poradzi sobie z odbieraniem słabych sygnałów, co jest szczególnie istotne w obszarach o niskiej mocy sygnału. Selektywność natomiast, określa zdolność urządzenia do oddzielania sygnałów znajdujących się blisko siebie w spektrum częstotliwości. Wartość ta jest niezwykle ważna, gdyż pozwala na odbiór wybranych stacji bez zakłóceń spowodowanych przez inne nadajniki działające w sąsiedztwie. Moc wyjściowa to parametr, który wskazuje na siłę sygnału dostarczanego do końcowego urządzenia, co ma bezpośredni wpływ na jakość dźwięku. Błędne zrozumienie mocy wejściowej i jej roli w kontekście odbiorników radiowych może prowadzić do mylnego wniosku, że jest ona istotnym parametrem dla tych urządzeń. W rzeczywistości moc wejściowa dotyczy źródła sygnału, a nie samego odbiornika, co jest kluczowym aspektem, który powinien być uwzględniany przy analizie parametrów radiowych. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne dla prawidłowej oceny i porównania odbiorników radiowych w różnych zastosowaniach.

Pytanie 8

Skrót "FM" odnosi się do modulacji

A. częstotliwości
B. impulsowo-kodowej
C. fazy
D. amplitudy
Wybór odpowiedzi związanej z modulacją impulsowo-kodową jest nietrafiony, ponieważ ta technika nie zmienia częstotliwości fali nośnej, lecz zamienia sygnał analogowy na cyfrowy w postaci impulsów. Tego rodzaju modulacja jest powszechnie stosowana w systemach telekomunikacyjnych, ale nie jest to odpowiednia metoda dla transmisji radiowych, gdzie kluczowe są zmiany w częstotliwości. Z kolei modulacja fazy, która również została wskazana, polega na zmianie fazy fali nośnej, co ma swoje zastosowanie w bardziej złożonych systemach komunikacyjnych, ale nie jest to metodologia określana jako FM. Modulacja amplitudy, w której poziom amplitudy fali nośnej jest zmieniany, jest inną techniką, która w kontekście jakości dźwięku jest uważana za mniej efektywną od FM, szczególnie w warunkach zakłóceń. Ostatecznie, stosowanie niewłaściwych typów modulacji może prowadzić do zniekształceń sygnału, co negatywnie wpływa na jakość transmisji i może ograniczać zasięg komunikacji. Właściwe rozumienie różnic między tymi technikami jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej wydajności systemów telekomunikacyjnych.

Pytanie 9

Obwód sabotażowy bez zastosowania rezystorów w systemie alarmowym powinien być skonfigurowany w trybie

A. EOL
B. 2EOL
C. NO
D. NC
Konfiguracja EOL (End of Line) polega na zastosowaniu rezystorów na końcu linii czujników, co jest przydatne w bardziej skomplikowanych systemach, gdzie chcemy monitorować stan obwodu na całej jego długości. Jednak w przypadku obwodu sabotażowego bez rezystorów, zastosowanie tej konfiguracji nie jest możliwe, ponieważ wymaga ona dodatkowych komponentów, których w tym przypadku nie ma. Ustawienia NO (Normally Open) również nie są właściwe, ponieważ w tej konfiguracji obwód jest domyślnie otwarty, co w sytuacji sabotażu może nie wywołać alarmu, co jest sprzeczne z zamiarem zabezpieczenia. W przypadku sabotażu, gdy obwód jest otwarty, nie zostanie wysłany żaden sygnał, co prowadzi do poważnego ryzyka. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru niepoprawnych odpowiedzi, obejmują niepełne zrozumienie zasad działania obwodów lub mylenie ich z innymi zastosowaniami. Wybór opcji 2EOL jest także niewłaściwy w kontekście danej kwestii, ponieważ ta metoda również zakłada użycie rezystorów na końcu linii, co nie jest zgodne z wymaganiami pytania. Ostatecznie, zrozumienie różnicy między tymi konfiguracjami oraz ich zastosowaniem w systemach alarmowych jest kluczowe dla skutecznego projektowania i wdrażania zabezpieczeń.

Pytanie 10

Protokół internetowy, który pozwala na pobieranie wiadomości e-mail z serwera na komputer, to

A. DHCP
B. FTP
C. ARP
D. POP3
Wybór odpowiedzi innej niż POP3 wskazuje na pewne niezrozumienie funkcji protokołów w kontekście komunikacji internetowej. ARP, czyli Address Resolution Protocol, jest protokołem stosowanym w sieciach lokalnych do mapowania adresów IP na adresy MAC, co nie ma związku z odbieraniem poczty elektronicznej. Protokół DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest używany do automatycznej konfiguracji ustawień sieciowych urządzeń, co również nie dotyczy bezpośrednio przesyłania poczty e-mail. Z kolei FTP (File Transfer Protocol) to protokół służący do przesyłania plików między serwerem a klientem, a nie do odbierania wiadomości pocztowych. Często mylone są funkcje tych protokołów, ponieważ wszystkie mają na celu komunikację w sieci, lecz każdy z nich pełni zupełnie inną rolę. Poprawne rozróżnienie tych protokołów jest kluczowe dla właściwego zrozumienia, jak działają sieci komputerowe i jakie są mechanizmy wymiany informacji. Niezrozumienie takich podstawowych koncepcji może prowadzić do błędnych wniosków w zakresie projektowania systemów oraz ich konfiguracji. Użytkownicy powinni zwracać uwagę na specyfikacje i zastosowania zaawansowanych protokołów, aby lepiej zrozumieć ich funkcjonalności i zastosowania w praktyce.

Pytanie 11

Jaką zaciskarkę oznaczoną należy zastosować do zaciśnięcia końcówek RJ-11 na przewodzie telefonicznym?

A. 10P10C
B. 6P2C
C. 8P8C
D. 4P4C
Odpowiedzi 4P4C, 10P10C oraz 8P8C są niepoprawne, gdyż nie odpowiadają wymogom technicznym dla złącz telefonicznych RJ-11. Oznaczenie 4P4C sugeruje, że złącze ma 4 piny, z których wszystkie są używane. Powoduje to, że nie może być zastosowane w kontekście linii telefonicznych, które wymagają standardu RJ-11 z 6 pinami. Odpowiedź 10P10C, która odnosi się do złącza z 10 pinami, również jest błędna, ponieważ nie ma standardowego zastosowania w telefonii, a takie złącza są typowe dla bardziej złożonych aplikacji, takich jak niektóre typy połączeń Ethernet. Ostatnia z opcji, 8P8C, to złącze używane w technologii Ethernet, znane również jako RJ-45, które obsługuje 8 pinów i jest zoptymalizowane do przesyłania danych w sieciach komputerowych. Użycie niewłaściwego złącza podczas instalacji może prowadzić do problemów z jakością sygnału, a także do trudności w nawiązywaniu połączeń. Zrozumienie właściwych standardów jest kluczowe dla zachowania wysokich parametrów jakościowych oraz niezawodności systemów telekomunikacyjnych.

Pytanie 12

Jakie zabezpieczenie przed uszkodzeniem lutowanego elementu powinno być użyte podczas przyłączenia tranzystora CMOS do płyty głównej telewizora?

A. Wykorzystanie spoiwa o niższej temperaturze topnienia do lutowania
B. Noszenie okularów ochronnych
C. Założenie opaski uziemiającej na rękę
D. Pokrycie końcówek tranzystora pastą termoprzewodzącą
Założenie opaski uziemiającej na rękę to naprawdę ważna sprawa, kiedy lutujemy tranzystory CMOS. Te elementy są mega wrażliwe na wyładowania elektrostatyczne, więc lepiej nie ryzykować. Użycie opaski zmniejsza ryzyko zgromadzenia ładunku, który może zniszczyć układy scalone. Nawet małe ładunki mogą spowodować ESD i to zazwyczaj kończy się zniszczeniem tranzystora lub sprawia, że działa on nie tak, jak powinien. W branży mówi się o standardach, takich jak IEC 61340-5-1, które podkreślają, jak ważna jest ochrona przed ESD w miejscach, gdzie mamy do czynienia z wrażliwymi komponentami. Takie opaski powinny być na stałe w procedurach roboczych w laboratoriach i na liniach produkcyjnych, żeby zapewnić bezpieczeństwo sprzętu i sprawność pracy. A no i jeszcze warto pamiętać o matach ESD oraz odpowiedniej odzieży roboczej – to wszystko razem tworzy system ochronny przed złymi ładunkami.

Pytanie 13

Jaki standard kompresji audio jest stosowany w Polsce w dekoderach telewizji cyfrowej naziemnej DVB-T?

A. MPEG-4
B. MPEG-1
C. MPEG-3
D. MPEG-2
Wybór złych standardów kompresji audio i wideo pewnie może wynikać z tego, że nie wszyscy wiedzą, jak technologia się rozwinęła i jak zmieniały się standardy w branży. MPEG-1 był jednym z pierwszych standardów, robiony głównie do kompresji wideo na nośniki CD, więc jest mało efektowny w dzisiejszych realiach telewizyjnych. Jego jakość i efektywność kompresji po prostu nie są wystarczające dla współczesnego nadawania, jak DVB-T. Z kolei MPEG-2, który był dość popularny w telewizji cyfrowej, dawał znacznie lepszą jakość obrazu niż MPEG-1, ale wciąż nie spełniał wymagań dotyczących transmisji w HD. W miarę jak technologia się rozwijała, pojawił się MPEG-4, który wykorzystywał bardziej zaawansowane algorytmy do kompresji, co umożliwiło lepsze przesyłanie danych. MPEG-3, który wielu myli z innymi standardami, nie stał się powszechnie uznawanym standardem do kompresji wideo, a raczej kojarzy się z muzyką, więc nie nadaje się do telewizji. Wiedza na temat tych różnic jest ważna, żeby zrozumieć, czemu MPEG-4 jest obecnie standardem w cyfrowej telewizji naziemnej.

Pytanie 14

Multiswitch zainstalowany w systemie antenowym, mający 5 wejść, w tym jedno dla telewizji naziemnej, umożliwia odbiór wszystkich kanałów u każdego abonenta?

A. z 1 satelity
B. z 4 satelitów
C. z 5 satelitów
D. z 2 satelitów
Multiswitch to urządzenie stosowane w instalacjach antenowych, które umożliwia rozdzielenie sygnału z jednego źródła na wiele wyjść, co pozwala na jednoczesny odbiór sygnału przez różnych abonentów. W przypadku multiswitcha z pięcioma wejściami, z których jedno jest przeznaczone do telewizji naziemnej, oznacza to, że pozostałe cztery wejścia są przeznaczone do odbioru sygnału satelitarnego. Prawidłowa odpowiedź "z 1 satelity" wskazuje na fakt, że multiswitch może obsługiwać sygnał z jednego źródła satelitarnego, który jest następnie rozdzielany do różnych odbiorników, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu systemów antenowych. Przykładowo, instalacja może korzystać z jednego talerza satelitarnego, który odbiera sygnał z konkretnej satelity, a następnie rozdziela go do różnych telewizorów w domu, co jest wydajnym rozwiązaniem, minimalizującym koszty i uproszczającym instalację. Warto zwrócić uwagę, że właściwe dobranie multiswitcha do konkretnego systemu antenowego jest istotnym elementem zapewniającym wysoką jakość odbioru.

Pytanie 15

Luty miękkie obejmują luty

A. cynowo-ołowiowe i bezołowiowe
B. mosiężne
C. srebrne
D. miedziano-fosforowe
Odpowiedź dotycząca lutów cynowo-ołowiowych i bezołowiowych jako luty miękkie jest prawidłowa, ponieważ te materiały są powszechnie stosowane w procesach lutowania ze względu na swoje właściwości. Luty cynowo-ołowiowe zawierają stop cynku i ołowiu, co sprawia, że mają niską temperaturę topnienia, co czyni je łatwymi w użyciu w elektronice, gdzie precyzyjne połączenia są kluczowe. Luty bezołowiowe, stosowane w odpowiedzi na regulacje dotyczące ograniczenia użycia ołowiu, zyskały popularność w branży elektronicznej, a ich zastosowanie jest zgodne z normami RoHS. W praktyce, proces lutowania tymi materiałami wymaga odpowiednich technik, aby zapewnić trwałość i elektryczną ciągłość połączeń. Dodatkowo, w ramach standardów IPC, określono wytyczne dotyczące stosowania lutów, co zabezpiecza jakość komponentów elektronicznych oraz ich odporność na czynniki zewnętrzne. Zrozumienie typów lutów i ich zastosowania jest kluczowe dla inżynierów i techników pracujących w obszarze elektroniki.

Pytanie 16

Aby zamontować element na szynie DIN, jakie narzędzie powinno zostać zastosowane?

A. cążków bocznych
B. klucza płaskiego
C. wkrętaka płaskiego
D. szczypiec płaskich
Wkrętak płaski to takie must-have, jeśli chodzi o montowanie elementów na szynie DIN. Dzięki niemu możesz łatwo i dokładnie dokręcać śruby i wkręty, które są naprawdę popularne, gdy mocujemy różne urządzenia elektryczne, jak moduły zabezpieczeń czy przekaźniki. W praktyce, jak już zakładamy te elementy na szynę, ważne jest, żeby śruby były dobrze dokręcone. To daje stabilność całej instalacji i zmniejsza ryzyko luźnych połączeń, które mogą narobić problemów. Z tego, co wiem, każdy element powinien być zamontowany zgodnie z odpowiednim momentem obrotowym, a wkrętak płaski daje możliwość dostosowania siły dokręcania do konkretnego komponentu. No i warto dodać, że wkrętaki płaskie są w różnych rozmiarach, więc można je używać w różnych sytuacjach. Poza tym, korzystanie z wkrętaka płaskiego zamiast innych narzędzi, jak klucz płaski czy cążki, jest lepsze dla ergonomii pracy i bezpieczeństwa, bo daje większą kontrolę podczas montażu.

Pytanie 17

Jaką rolę odgrywa rejestrator w systemie telewizji dozorowej?

A. Kontroluje ruch kamery
B. Zapisuje sygnał video
C. Wzmacnia sygnał wizyjny
D. Zmienia ogniskową obiektywu
Rejestrator w systemie telewizji dozorowej odgrywa kluczową rolę w procesie monitorowania przez gromadzenie i przechowywanie sygnałów wideo. Jego podstawowym zadaniem jest zapis obrazu z kamer, co pozwala na późniejsze przeglądanie i analizowanie nagranych materiałów. Rejestratory mogą być różnego rodzaju, w tym cyfrowymi rejestratorami wideo (DVR) lub sieciowymi rejestratorami wideo (NVR), które różnią się metodą przechowywania danych. Zastosowanie rejestratorów w systemach CCTV umożliwia nie tylko archiwizację danych na wypadek incydentów, ale także dostarcza materiał dowodowy, który może być użyty w śledztwach lub postępowaniach prawnych. Dobrze skonfigurowany system rejestracji powinien spełniać standardy jakości obrazu, a także zapewniać odpowiednie zabezpieczenia danych, aby chronić prywatność i poufność nagrań. Przykładowo, w przypadku incydentu, operatorzy mogą szybko odtworzyć nagranie, co znacznie przyspiesza proces reakcji na zagrożenie i przyczynia się do poprawy bezpieczeństwa ogólnego obiektu.

Pytanie 18

Zwiększenie histerezy w regulatorze dwustawnym w systemie regulacji

A. spowoduje powiększenie amplitudy zmian sygnału kontrolowanego
B. spowoduje zmniejszenie amplitudy zmian sygnału kontrolowanego
C. spowoduje przesunięcie wykresu w górę o wartość pętli histerezy
D. nie wpłynie na kształt sygnału
Nieprawidłowe podejście do analizy histerezy w regulatorze dwustawowym wiąże się z błędnym zrozumieniem samej jej natury oraz efektów, jakie wywołuje w układzie regulacji. Odpowiedzi sugerujące, że zwiększenie histerezy nie wpłynie na przebieg sygnału lub spowoduje jego przesunięcie, są mylące. Histereza nie jest jedynie parametrem statycznym, lecz dynamicznie wpływa na zachowanie systemu. Wartości histerezy definiują progi, w których następuje zmiana stanu wyjściowego, co oznacza, że każda zmiana tych wartości ma bezpośredni wpływ na reakcję sygnału. Zwiększenie histerezy prowadzi do zmiany zakresu, w jakim sygnał może fluktuować przed osiągnięciem nowego stanu stabilnego, co w praktyce przekłada się na większe amplitudy zmian. Ponadto, koncepcje mówiące o przesunięciu przebiegu w górę o szerokość histerezy ignorują fakt, że histereza nie jest przesunięciem, a raczej różnicą pomiędzy dwoma stanami. To może prowadzić do błędnych interpretacji podczas projektowania systemów regulacji, gdzie kluczowe jest zrozumienie, że histereza pozwala na redukcję niepożądanych oscylacji i stabilizację odpowiedzi systemu. Ignorowanie aspektu dynamicznego histerezy w kontekście regulacji może skutkować zbyt dużymi fluktuacjami w sygnale sterowanym, co jest szczególnie problematyczne w procesach wymagających precyzyjnego nadzoru, takich jak kontrola temperatury czy ciśnienia w systemach przemysłowych.

Pytanie 19

Programowanie mikrokontrolera bez konieczności jego wylutowania z obwodu jest realizowane za pomocą metody

A. USB
B. ISP
C. RS 485
D. RS 238
Programowanie mikrokontrolera bez jego wylutowywania z układu jest możliwe dzięki technice ISP, co oznacza In-System Programming. Ta metoda pozwala na programowanie mikrokontrolera bezpośrednio na płytce PCB, co znacząco ułatwia proces rozwoju i testowania projektów elektronicznych. ISP umożliwia ładowanie oprogramowania, a także aktualizację już istniejącego, co jest nieocenione podczas iteracyjnego procesu projektowania. Dzięki temu inżynierowie mogą szybko wprowadzać zmiany w kodzie, testować je w czasie rzeczywistym i minimalizować ryzyko uszkodzenia mikrokontrolera, które mogłoby wystąpić przy wylutowywaniu. W praktyce, technika ISP jest stosunkowo powszechnie wykorzystywana w aplikacjach opartych na mikrokontrolerach AVR, PIC oraz ARM, gdzie dostęp do pinów programujących jest bezpośrednio zrealizowany na złączach. Zastosowanie ISP jest zgodne z dobrymi praktykami inżynieryjnymi w zakresie testowania i prototypowania, co czyni tę metodę kluczowym narzędziem w aspektach projektowania i rozwoju elektroniki.

Pytanie 20

Oznaczenie YLY 3×6 mm2 odnosi się do przewodu

A. 6-żyłowego, z żyłami aluminiowymi w izolacji polietylenowej oraz powłoce polietylenowej
B. 6-żyłowego, z żyłami miedzianymi w izolacji polietylenowej oraz powłoce polietylenowej
C. 3-żyłowego, z żyłami miedzianymi w izolacji polwinitowej oraz powłoce polwinitowej
D. 3-żyłowego, z żyłami aluminiowymi w izolacji polwinitowej oraz powłoce polwinitowej
Odpowiedź wskazująca na przewód 3-żyłowy, o żyłach miedzianych w izolacji polwinitowej i powłoce polwinitowej, jest poprawna, ponieważ oznaczenie YLY 3×6 mm² jednoznacznie wskazuje na cechy techniczne tego przewodu. Przewody te są powszechnie stosowane w instalacjach elektrycznych i charakteryzują się dobrą elastycznością oraz odpornością na czynniki mechaniczne. Użycie miedzi jako materiału przewodzącego zapewnia doskonałe właściwości przewodzenia prądu, co jest istotne w kontekście wydajności energetycznej instalacji. Izolacja polwinitowa zapewnia odpowiednią odporność na temperaturę oraz chemikalia, co czyni ten typ przewodu idealnym do zastosowań zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych, gdzie może być narażony na niekorzystne warunki atmosferyczne. Dodatkowo, zgodnie z normami IEC 60228 oraz PN-HD 60364, zastosowanie przewodów miedzianych w instalacjach elektrycznych znacznie podnosi bezpieczeństwo operacyjne oraz efektywność systemów energetycznych. W praktyce, przewody YLY 3×6 mm² są często stosowane w domowych instalacjach oświetleniowych oraz do zasilania urządzeń elektrycznych o średnim poborze mocy.

Pytanie 21

Zerowanie omomierza to proces polegający na

A. ustawieniu "0 Ohm" przy rozwartych zaciskach pomiarowych
B. do wyboru odpowiedniego zakresu do przewidywanej wartości pomiarowej
C. ustawieniu "0 Ohm" przy zwartych zaciskach pomiarowych
D. dostosowaniu rezystancji bocznika
Wybór innych odpowiedzi jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego zasady działania omomierzy oraz ich kalibracji. Dobór zakresu pomiaru do przewidywanej wartości pomiaru nie ma nic wspólnego z zerowaniem. Zakres odnosi się do zakresu wartości, które omomierz może zmierzyć, a nie do kalibracji samego urządzenia. Niezrozumienie tego faktu może prowadzić do błędów w pomiarach, zwłaszcza w sytuacjach, gdy użytkownik nie jest pewien, jakie wartości powinien się spodziewać. Ustawienie '0 Ohm' przy rozwartych zaciskach również jest błędne, ponieważ w takim przypadku nie ma zamkniętego obwodu i omomierz nie ma możliwości zarejestrowania rezystancji. Warto zauważyć, że brak zrozumienia procesu kalibracji omomierza może prowadzić do jego niewłaściwego użycia, co w konsekwencji może wpłynąć na jakość i wiarygodność przeprowadzanych pomiarów. Dopasowanie rezystancji bocznika również nie jest związane z zerowaniem omomierza, ponieważ bocznik służy do pomiaru prądu, a nie do kalibracji omomierza. W sytuacjach, gdy użytkownik nie jest świadomy podstawowych zasad kalibracji, istnieje ryzyko, że pomiary rezystancji będą zafałszowane, co może prowadzić do niepoprawnych diagnoz i decyzji w zakresie napraw i konserwacji urządzeń elektrycznych.

Pytanie 22

Jakie cechy ma przewód U/UTP 4×2×0,5?

A. nieekranowany o czterech żyłach w podwójnej izolacji o długości 0,5 m
B. nieekranowany czterożyłowy o przekroju 0,5 mm2
C. ekranowany czterożyłowy o przekroju 0,5 mm2
D. ekranowany o czterech żyłach w podwójnej izolacji o długości 0,5 m
W odpowiedziach, które nie są poprawne, można dostrzec pewne nieporozumienia dotyczące klasyfikacji przewodów. Odpowiedzi sugerujące, że przewód jest ekranowany, są błędne, ponieważ oznaczenie U/UTP samo w sobie oznacza, że przewód jest nieekranowany. Ekranowane przewody, takie jak F/UTP czy S/UTP, różnią się konstrukcją, mają dodatkowe warstwy ochronne, które chronią przed zakłóceniami elektromagnetycznymi, co nie jest przypadkiem przewodów U/UTP. Kolejnym błędem jest mylenie pojęć dotyczących liczby żył i ich przekroju. Odpowiedzi podające, że przewód miałby długość 0,5 m, wprowadzają w błąd, ponieważ oznaczenie 0,5 odnosi się do przekroju żyły, a nie długości przewodu. W praktyce, w instalacjach telekomunikacyjnych, ważne jest, aby prawidłowo rozumieć specyfikacje przewodów, gdyż błędna interpretacja może prowadzić do problemów z jakością sygnału i efektywnością sieci. Mylne koncepcje dotyczące ekranowania i przekroju żył mogą skutkować niewłaściwym doborem kabli do konkretnego zastosowania, co w dłuższej perspektywie wpływa na niezawodność i wydajność całego systemu. Dlatego kluczowe jest, aby dokładnie zapoznać się ze standardami oraz specyfikacjami technicznymi produktów, aby podejmować świadome decyzje w procesie projektowania i instalowania systemów telekomunikacyjnych.

Pytanie 23

Który rodzaj kondensatora wymaga zachowania polaryzacji podczas jego wymiany?

A. Elektrolityczny
B. Powietrzny
C. Foliowy
D. Ceramiczny
Kondensatory elektrolityczne są elementami, które wymagają zachowania polaryzacji podczas wymiany, co jest kluczowym aspektem ich użytkowania. Są one zaprojektowane z wykorzystaniem elektrody, która jest wytwarzana z materiału przewodzącego, oraz dielektryka, który jest elektrolitem. Polaryzacja oznacza, że kondensator ma określoną biegunowość - jeden terminal działa jako anoda, a drugi jako katoda. W przypadku zamiany miejscami tych biegunów może dojść do uszkodzenia kondensatora, a nawet wybuchu. W praktycznych zastosowaniach, kondensatory elektrolityczne są powszechnie używane w zasilaczach, filtrach i układach audio, gdzie ich zdolność do przechowywania dużych ładunków sprawia, że są niezbędne. Ważne jest również stosowanie norm, takich jak IEC 60384, które regulują parametry kondensatorów elektrolitycznych, aby zapewnić ich niezawodność i bezpieczeństwo w aplikacjach. Wymieniając te komponenty, należy zawsze upewnić się, że nowe kondensatory mają odpowiednią biegunowość, aby uniknąć poważnych problemów.

Pytanie 24

Kolejność czynności przy montażu anteny satelitarnej powinna być następująca:

A. złożenie anteny, przymocowanie anteny w wyznaczonym miejscu, wykonanie instalacji kablowej, ustawienie kąta elewacji oraz azymutu
B. złożenie anteny, ustawienie kąta elewacji oraz azymutu, przymocowanie anteny w wyznaczonym miejscu, wykonanie instalacji kablowej
C. ustawienie kąta elewacji oraz azymutu, złożenie anteny, przymocowanie anteny w wyznaczonym miejscu, wykonanie instalacji kablowej
D. złożenie anteny, wykonanie instalacji kablowej, ustawienie kąta elewacji oraz azymutu, przymocowanie anteny w wyznaczonym miejscu
Wybór innej kolejności czynności montażowych może prowadzić do wielu problemów związanych z jakością sygnału oraz ogólną funkcjonalnością anteny satelitarnej. Ustawienie kąta elewacji i azymutu przed zamocowaniem anteny w odpowiednim miejscu jest błędnym podejściem, ponieważ może okazać się, że antena nie jest stabilnie umocowana, co może prowadzić do jej przemieszczania się pod wpływem wiatru lub innych czynników atmosferycznych. Zmontowanie anteny, a następnie instalacja kablowej bez wcześniejszego zamocowania anteny jest kolejnym błędem, ponieważ może spowodować problemy z właściwym podłączeniem kabli, co w konsekwencji wpłynie na jakość odbioru sygnału. W praktyce, każde z tych działań powinno być przeprowadzane w odpowiedniej kolejności, aby zminimalizować ryzyko błędów. Ignorowanie tej zasady może prowadzić do sytuacji, w której konieczne będzie wielokrotne dostosowywanie i korygowanie ustawień anteny, co zabiera czas i zwiększa koszty związane z montażem. Co więcej, takie podejście może narazić na szwank gwarancję produktów, jeżeli nie zostaną one zainstalowane zgodnie z instrukcją producenta. Dlatego ważne jest, aby przestrzegać ustalonej kolejności montażu, co jest elementem dobrej praktyki w branży instalacji satelitarnych.

Pytanie 25

Zakres regularnego kontrolowania oraz testowania zasilających instalacji urządzeń elektronicznych nie obejmuje

A. pomiaru poboru mocy przez zasilane odbiorniki
B. pomiaru rezystancji przewodów
C. próby działania urządzeń różnicowoprądowych
D. badania ciągłości przewodów ochronnych
Wszystkie pozostałe opcje dotyczące zakresu okresowego sprawdzania instalacji zasilającej są istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników oraz prawidłowego funkcjonowania urządzeń. Badanie ciągłości przewodów ochronnych ma kluczowe znaczenie, ponieważ zapewnia, że wszelkie potencjalne różnice w napięciach są skutecznie eliminowane, co zapobiega porażeniom prądem. Rezystancja przewodów, z kolei, jest istotnym parametrem, który wpływa na bezpieczeństwo i stabilność systemu elektrycznego. Jej pomiar w kontekście norm PN-EN 61557 pozwala na ocenę, czy przewody ochronne działają prawidłowo. Próba działania urządzeń różnicowoprądowych również ma ogromne znaczenie w kontekście zapobiegania wypadkom. Te urządzenia, zaprojektowane w celu ochrony przed porażeniem prądem, muszą być regularnie testowane, aby upewnić się, że działają poprawnie w sytuacjach awaryjnych. Konsekwentne pomijanie tych badań może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji oraz zagrożeń dla zdrowia użytkowników. Dlatego tak ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z tych elementów jest integralną częścią procesu zapewnienia bezpieczeństwa w instalacjach elektrycznych, a nie tylko luksusowym dodatkiem do oceny wydajności energetycznej. Mylne jest myślenie, że pomiar poboru mocy jest kluczowym elementem okresowych sprawdzeń, ponieważ jego celem jest bardziej analiza efektywności niż bezpieczeństwa instalacji.

Pytanie 26

Technik zajmował się naprawą odbiornika radiowego bez odłączania zasilania i doznał porażenia prądem elektrycznym. W udzielaniu mu pierwszej pomocy, co powinno być zrobione w pierwszej kolejności?

A. ustawić poszkodowanego w stabilnej pozycji bocznej
B. usunąć poszkodowanego spod wpływu prądu
C. ocenić parametry życiowe poszkodowanego
D. położyć poszkodowanego na brzuchu z głową odchyloną na bok
Pomoc poszkodowanemu, który uległ porażeniu prądem elektrycznym, wymaga szczególnej uwagi i odpowiednich kroków postępowania. Odpowiedzi, które zakładają ułożenie poszkodowanego w pozycji bocznej, na brzuchu czy sprawdzenie jego parametrów życiowych przed uwolnieniem go spod działania prądu, są niewłaściwe i mogą prowadzić do poważnych konsekwencji. Przede wszystkim, ułożenie w pozycji bocznej ustalonej lub na brzuchu nie ma sensu, jeśli poszkodowany nadal jest w kontakcie z źródłem prądu. W takiej sytuacji, zanim podejmiemy jakiekolwiek inne działania, należy natychmiastowo odciąć dostęp prądu, aby uniknąć dalszego narażenia na niebezpieczeństwo. Sprawdzenie parametrów życiowych jest ważne, ale tylko po zapewnieniu bezpieczeństwa poszkodowanego. Ponadto, działania te mogą prowadzić do mylnych przekonań, że można zająć się ratowaniem życia bez wcześniejszego usunięcia zagrożenia. Właściwe podejście do pierwszej pomocy w takich sytuacjach wymaga znajomości zasad bezpieczeństwa oraz umiejętności szybkiego podejmowania decyzji. Kluczowe jest, aby każdy, kto zajmuje się pracami w pobliżu urządzeń elektrycznych, był przeszkolony w zakresie udzielania pierwszej pomocy i znał procedury związane z działaniem w sytuacjach awaryjnych, co jest zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się bezpieczeństwem i higieną pracy.

Pytanie 27

Warystor to komponent, który zabezpiecza urządzenia elektroniczne przed skutkami działania

A. opadów deszczu.
B. niskich temperatur.
C. promieniowania X.
D. wyładowań atmosferycznych.
Warystor, znany również jako rezystor nieliniowy, to element elektroniczny, który chroni urządzenia przed przepięciami, zwłaszcza wyładowaniami atmosferycznymi. Działa na zasadzie zmiany swojej rezystancji w zależności od napięcia, co pozwala na skuteczne odprowadzanie nadmiaru energii. W praktyce warystory są powszechnie stosowane w zasilaczach, urządzeniach elektronicznych oraz systemach telekomunikacyjnych, gdzie mogą zapobiegać uszkodzeniom spowodowanym nagłymi wzrostami napięcia. Standardy takie jak IEC 61000-4-5 dotyczą ochrony przed przepięciami, a warystory są kluczowymi komponentami w spełnianiu tych norm. Dzięki swoim właściwościom, warystory mogą znacznie zwiększyć niezawodność sprzętu, co jest szczególnie istotne w branżach, gdzie przerwy w działaniu mogą prowadzić do dużych strat finansowych. Warto również zauważyć, że odpowiedni dobór warystora do konkretnej aplikacji, w tym jego napięcia przebicia i charakterystyki prądowej, ma kluczowe znaczenie dla skuteczności ochrony.

Pytanie 28

Weryfikacja parametrów instalacji antenowej DVB-T wymaga dokonania

A. bitowej stopy błędów
B. kąta elewacji oraz azymutu
C. izolacji kabla
D. rezystancji kabla
Pomiar parametrów instalacji antenowej DVB-T nie opiera się na sprawdzaniu rezystancji kabla, kąta elewacji ani azymutu, czy izolacji kabla, ponieważ te aspekty nie są bezpośrednio związane z jakością odbioru sygnału. Rezystancja kabla, chociaż istotna dla oceny jego integralności, nie dostarcza informacji o tym, jak dobrze sygnał jest przesyłany i odbierany. Izolacja kabla może wpływać na zakłócenia, jednak nie wskazuje na jakość samego sygnału DVB-T. Kąt elewacji i azymutu są istotne w kontekście skierowania anteny w stronę nadajnika, ale ich pomiar nie dostarcza informacji o jakości i stabilności sygnału odbieranego przez urządzenia końcowe. Takie podejścia mogą prowadzić do mylnych ocen, ponieważ nie uwzględniają one najważniejszych parametrów wpływających na jakość transmisji, jakimi są sygnały błędów. Osoby koncentrujące się na tych aspektach mogą przeoczyć konieczność przeprowadzenia rzeczywistych testów odbioru, które ujawniają problemy z jakością sygnału, prowadząc do zainstalowania anteny w nieoptymalnej pozycji. Dlatego istotne jest, aby technicy instalacji antenowej koncentrowali się na pomiarze BER i innych parametrach związanych z jakością sygnału, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 29

Realizacja programu "instrukcja po instrukcji" w tzw. trybie krokowym mikroprocesora ma na celu

A. wyznaczenie miejsca, w którym występuje błąd w oprogramowaniu
B. podniesienie prędkości działania programu
C. określenie tempa przetwarzania poszczególnych instrukcji
D. zablokowanie obsługi przerwań zewnętrznych
Zwiększenie szybkości wykonywania programu to jedna z powszechnych myśli, jednak tryb pracy krokowej nie ma na celu przyspieszenia działania programu. Wręcz przeciwnie, metoda ta polega na analizowaniu poszczególnych instrukcji w sposób sekwencyjny, co naturalnie spowalnia całkowity czas wykonania. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że tryb krokowy jest sposobem na optymalizację wydajności, podczas gdy jego głównym celem jest diagnostyka i analiza błędów. Kolejną nieścisłością jest twierdzenie, że tryb krokowy pozwala na określenie szybkości przetwarzania poszczególnych rozkazów. Choć może on dostarczyć informacji na temat czasu wykonania jednostkowych instrukcji, to nie jest to jego priorytetowa funkcjonalność. Ostatecznie, stwierdzenie, że tryb ten uniemożliwia obsługę przerwań zewnętrznych, wynika z nieporozumienia dotyczącego działania mikroprocesorów. W rzeczywistości, wiele systemów umożliwia przerywanie trybu krokowego, co pozwala na reagowanie na zewnętrzne sygnały przerwań. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla prawidłowego stosowania technik programowania oraz dla efektywnego debugowania, co jest fundamentem w tworzeniu wysokiej jakości oprogramowania.

Pytanie 30

Aby zidentyfikować miejsce uszkodzenia w 100-metrowym kablu telekomunikacyjnym umieszczonym w ziemi, należy zastosować

A. spektrometr.
B. dalmiar.
C. reflektometr.
D. multimetr.
Wybór dalmierza jako narzędzia do lokalizacji przerwy w kablu telekomunikacyjnym jest nieadekwatny, ponieważ dalmierze są przeznaczone do mierzenia odległości na podstawie pomiaru czasu, w jakim sygnał powraca do urządzenia. W kontekście kabli, nie są one w stanie zidentyfikować specyficznych problemów, takich jak przerwy czy zwarcia, przez co stają się nieefektywne w diagnostyce kabli. Multimetr, choć jest użytecznym narzędziem do pomiaru napięcia, prądu i oporu, nie jest w stanie skutecznie zlokalizować uszkodzeń w kablu, gdyż działa na zasadzie pomiarów punktowych, a nie analizy sygnału. Spektrometr, z kolei, jest to urządzenie używane głównie do analizy składu chemicznego substancji lub do analizy widmowej, co jest całkowicie nieprzydatne przy lokalizacji przerw w kablach telekomunikacyjnych. Użycie niewłaściwych narzędzi prowadzi do błędnych wniosków i opóźnień w naprawach, co z kolei wpływa na stabilność i niezawodność całej sieci telekomunikacyjnej. Warto zauważyć, że brak znajomości odpowiednich narzędzi diagnostycznych może prowadzić do frustracji techników i wydłużenia czasu reakcji na awarie.

Pytanie 31

Przy wykonywaniu otworów w płytkach PCB konieczne jest użycie

A. systemu odciągu dymu
B. okularów ochronnych
C. rękawiczek z gumy
D. matu przeciwpoślizgowych
Okulary ochronne to naprawdę ważna rzecz, gdy wiercimy w płytkach drukowanych. Chronią nasze oczy przed pyłem i opiłkami, które mogą się uwolnić podczas wiercenia. Na przykład, materiał FR-4, często używany w płytkach PCB, przy wierceniu produkuje małe cząsteczki, które mogą podrażnić oczy, a w skrajnych przypadkach nawet je uszkodzić. Z tego, co pamiętam z zajęć BHP, zawsze trzeba nosić odpowiednie środki ochrony w pracy, zwłaszcza w laboratoriach elektroniki. Wiercenie tam to chleb powszedni, więc każda osoba zajmująca się tym powinna wiedzieć, jak używać okularów ochronnych. Dobrze jest też wybrać okulary z filtrami UV czy te odporne na uderzenia, bo zwiększa to bezpieczeństwo i komfort pracy. To naprawdę ważne, aby dostosować wyposażenie do pracy, a okulary są tu kluczowe.

Pytanie 32

Czy światło słoneczne może doprowadzić do utraty danych w pamięci rodzaju

A. DRAM
B. EEPROM
C. EPROM
D. SDRAM
EPROM (Erasable Programmable Read-Only Memory) to rodzaj pamięci, która może być programowana oraz kasowana za pomocą światła ultrafioletowego. W przeciwieństwie do pamięci EEPROM czy DRAM, EPROM jest pamięcią nieulotną, co oznacza, że zachowuje swoje dane nawet po odłączeniu zasilania. Jednakże, jej zawartość można usunąć poprzez wystawienie na działanie promieniowania UV. To sprawia, że EPROM jest stosunkowo łatwa do kasowania i programowania, co jest przydatne w aplikacjach, gdzie dane muszą być często aktualizowane, ale również wymagają długoterminowego przechowywania. Przykład zastosowania EPROM to w systemach wbudowanych, gdzie może być używana do przechowywania oprogramowania, które wymaga aktualizacji. W branży elektronicznej, standardy zalecają stosowanie pamięci EPROM w urządzeniach, które nie wymagają częstej wymiany danych, ale potrzebują elastyczności w programowaniu. Cały proces programowania i kasowania jest zgodny z dobrymi praktykami inżynierskimi, zapewniając długowieczność i niezawodność sprzętu.

Pytanie 33

W procesie technologicznym konieczne jest, aby w pomieszczeniu o objętości 18 m3 utrzymywana była temperatura 40 st. C +- 5 st. C. Najczęściej wybieranym urządzeniem do sterowania elementami grzejnymi będzie

A. regulator tyrystorowy mocy
B. system sterowania manualnego
C. regulator dwustawny
D. system sterowania czasowego
Regulator dwustawny jest najbardziej odpowiednim rozwiązaniem w przypadku utrzymania temperatury w pomieszczeniu o kubaturze 18 m3, w którym wymagane jest zachowanie stabilnej temperatury 40°C z dopuszczalnym odchyleniem ±5°C. Regulator ten działa na zasadzie włączania i wyłączania źródła ciepła, co skutkuje szybkim osiągnięciem wymaganej temperatury. Przykładem zastosowania regulatora dwustawnego jest systemy grzewcze w domach jednorodzinnych, gdzie często występuje potrzeba szybkiej reakcji na zmiany temperatury. Dodatkowo, w przypadku sterowania grzejnikami, regulator ten może być skonfigurowany do automatycznego włączania się, gdy temperatura spadnie poniżej 35°C i wyłączania, gdy osiągnie 45°C. W przemyśle i budynkach użyteczności publicznej, stosowanie regulatorów dwustawnych pozwala na spełnienie norm dotyczących komfortu cieplnego, takich jak PN-EN 15251. Dobrą praktyką jest również zastosowanie czujników temperatury, które pozwalają na precyzyjniejsze monitorowanie warunków panujących w pomieszczeniu.

Pytanie 34

Jaką liczbę wyjść ma konwerter TWIN?

A. cztery wyjścia
B. osiem wyjść
C. dwa wyjścia
D. jedno wyjście
Konwerter TWIN to urządzenie, które zapewnia dwa wyjścia, co jest istotne w kontekście jego zastosowania w systemach automatyki oraz w rozdzielniach elektrycznych. Posiadanie dwóch wyjść pozwala na jednoczesne zasilanie dwóch różnych obwodów, co zwiększa elastyczność w projektowaniu instalacji. Na przykład, w przypadku systemów zasilania awaryjnego, jedno wyjście może być przeznaczone do zasilania krytycznych obciążeń, a drugie do mniej istotnych urządzeń. Dzięki takiemu rozwiązaniu możliwe jest zoptymalizowanie zużycia energii oraz minimalizacja ryzyka przeciążeń. W praktyce, konwertery tego typu są wykorzystywane w różnorodnych aplikacjach, takich jak zasilanie systemów oświetleniowych, urządzeń HVAC, a także w automatyce przemysłowej. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie parametrów pracy konwertera, co umożliwia wczesne wykrywanie potencjalnych usterek i zapewnia niezawodność systemu elektrycznego.

Pytanie 35

Jakiego typu konwerter powinien być zastosowany do niezależnego bezpośredniego połączenia czterech tunerów satelitarnych?

A. Monoblock
B. Quad
C. Twin
D. Quatro
Wybór innego typu konwertera, takiego jak Twin, Quatro czy Monoblock, nie będzie odpowiedni dla potrzeby podłączenia czterech tunerów. Konwerter Twin, mimo że posiada dwa wyjścia, nie wystarczy do obsługi czterech urządzeń. Również Quatro, który jest przeznaczony dla systemów multiswitch, wymaga dodatkowych urządzeń do prawidłowej pracy. Jest to konwerter, który dostarcza cztery różne sygnały, ale nie może być używany bez multiswitcha, który umożliwi podłączenie większej liczby tunerów. Z kolei Monoblock to konwerter, który łączy w sobie dwa konwertery w jeden, ale również dostarcza tylko dwa wyjścia, co czyni go niewystarczającym dla czterech tunerów. Problem z wyborem niewłaściwego konwertera często wynika z braku zrozumienia różnicy między poszczególnymi typami konwerterów i ich funkcjonalnością w systemach satelitarnych. Ważne jest, aby dobrze przemyśleć, jakie są rzeczywiste potrzeby użytkowników oraz jak skonfigurowana jest instalacja. Użytkownicy często mogą popełniać błędy w myśleniu, zakładając, że każdy konwerter można łatwo dostosować do ich potrzeb, co nie jest prawdą, szczególnie w zaawansowanych systemach satelitarnych, gdzie każdy element ma swoje specyficzne zastosowanie i ograniczenia. Właściwy dobór komponentów, takich jak konwertery, jest kluczowy dla optymalizacji wydajności i niezawodności całego systemu satelitarnego.

Pytanie 36

Aby zrealizować instalację anteny TV na zewnątrz budynku, należy użyć przewodu antenowego w osłonie

A. z PVC o impedancji 75 Ω
B. z PVC o impedancji 50 Ω
C. z PE o impedancji 50 Ω
D. z PE o impedancji 75 Ω
Odpowiedzi z impedancją 50 Ω są niewłaściwe w kontekście instalacji antenowej telewizji, ponieważ ta wartość nie jest standardem dla większości systemów odbioru telewizyjnego. Przewody o impedancji 50 Ω są powszechnie stosowane w aplikacjach radiowych, takich jak radiokomunikacja czy anteny do systemów WLAN. Zastosowanie takich przewodów w systemach telewizyjnych prowadzi do nieefektywnego odbioru sygnału, co może skutkować zniekształceniami obrazu czy brakiem sygnału. Ponadto, wybór przewodu o materiałach PVC jest również niewłaściwy dla instalacji zewnętrznych, ponieważ PVC nie oferuje tak wysokiej odporności na działanie promieni UV oraz wilgoci jak PE. Użytkowanie przewodu z PVC w trudnych warunkach atmosferycznych może prowadzić do szybkiego uszkodzenia izolacji, co negatywnie wpływa na jakość sygnału. Ważne jest, aby podczas planowania instalacji antenowej kierować się zasadami inżynierii i obowiązującymi normami, aby uniknąć typowych błędów, takich jak stosowanie niewłaściwych materiałów i impedancji, co prowadzi do nieoptymalnych wyników odbioru.

Pytanie 37

W telewizji używa się kabli o impedancji falowej wynoszącej

A. 50 Ω
B. 120 Ω
C. 100 Ω
D. 75 Ω
Kabel 75 Ω to taki standard w telewizji, zwłaszcza do przesyłania wideo. Dzięki wysokiej impedancji te kable mają mniejsze straty sygnału i lepiej się dopasowują, co jest istotne, gdy obraz leci na dużą odległość. Używa się ich w praktycznie każdym systemie telewizyjnym – od anten po różne urządzenia, nawet w instalacjach satelitarnych. Generalnie, jeśli chodzi o wysoka jakość sygnału, to kabli 75 Ω powinniśmy używać do przesyłania sygnałów wideo, aby zmniejszyć zakłócenia. Warto też pamiętać, że odpowiedni kabel ma ogromne znaczenie w telewizji, a normy międzynarodowe, jak IEC 61169, potwierdzają, że trzeba ich przestrzegać.

Pytanie 38

W układzie elektronicznym uległa uszkodzeniu dioda prostownicza o następujących parametrach: Urm=200 V, lfav=1 A. Dobierz z tabeli parametry diody, którą należy zastosować, aby naprawić układ.

Maksymalne
napięcie wsteczne.
URM [V]
Maksymalny
średni prąd przewodzenia.
IFAV [A]
A.10001
B.1000,8
C.1003
D.3000,5

A. D.
B. B.
C. C.
D. A.
Wybór odpowiedzi B, C lub D jest niewłaściwy z kilku powodów, które można analizować pod kątem technicznym. Odpowiedzi B i C oferują diody, które mają napięcie wsteczne (URM) niższe niż wymagane 200 V. Użycie komponentu o zbyt niskim napięciu wstecznym może prowadzić do ich awarii, zwłaszcza w przypadku wystąpienia napięcia przekraczającego dopuszczalne wartości. Dioda pracująca z napięciem wstecznym nieprzystosowanym do wymagań układu jest narażona na przebicie, co z kolei może skutkować uszkodzeniem nie tylko samej diody, ale i innych elementów układu. W przypadku odpowiedzi D, choć dioda może mieć napięcie wsteczne wystarczające do zaspokojenia wymagań, jej prąd przewodzenia (IFAV) jest niewystarczający. Przy wyborze diod istotne jest, aby ich prąd przewodzenia był równy lub większy niż maksymalny prąd, który dioda ma przewodzić. Niezadowalające parametry komponentów prowadzą do ich niewłaściwej pracy, co może prowadzić do przegrzewania, skrócenia żywotności oraz potencjalnych awarii całego układu. Często błędy w doborze diod wynikają z niedostatecznej wiedzy na temat ich specyfikacji, co podkreśla znaczenie ciągłej edukacji w dziedzinie elektroniki. Zrozumienie, jakie parametry są kluczowe w kontekście aplikacji, pozwala uniknąć typowych problemów związanych z niezawodnością i efektywnością urządzeń elektronicznych.

Pytanie 39

W dokumentach związanych z legalizacją urządzeń pomiarowych skrót GUM oznacza

A. Główny Urząd Miar
B. Główny Układ Mikroprocesorowy
C. technologię realizacji układów scalonych
D. metodę wykonania układów cyfrowych
Główny Urząd Miar (GUM) jest centralnym organem administracji państwowej w Polsce, odpowiedzialnym za metrologię, czyli naukę o pomiarach. Jego zadania obejmują nie tylko legalizację przyrządów pomiarowych, ale również wydawanie wzorców miar oraz certyfikowanie laboratoriów pomiarowych. Dzięki GUM zapewniona jest zgodność pomiarów z obowiązującymi normami i standardami, co jest kluczowe w wielu dziedzinach, takich jak przemysł, medycyna, a także handel. Przykładowo, przed rozpoczęciem działalności gospodarczej w branży spożywczej, przedsiębiorcy muszą upewnić się, że ich urządzenia ważące są legalizowane przez GUM, aby zapewnić rzetelność transakcji. Działania GUM mają na celu nie tylko ochronę interesów konsumentów, ale także wspieranie rozwoju technologii pomiarowej, co przyczynia się do poprawy jakości produktów i usług na rynku. W kontekście międzynarodowym, GUM współpracuje z organizacjami takimi jak Międzynarodowa Organizacja Miar (OIML), co dodatkowo wzmacnia znaczenie metrologii w Polsce.

Pytanie 40

Jaką funkcję pełni PTY w radiu?

A. Wybieranie i przeszukiwanie typu programu
B. Odbiór wiadomości tekstowych
C. Automatyczną "regulację głośności"
D. Odbiór informacji drogowych
Funkcja PTY, czyli Program Type, jest kluczowym elementem standardu RDS (Radio Data System), który pozwala na identyfikację i klasyfikację programów radiowych. Główna rola PTY polega na umożliwieniu słuchaczom łatwego wyszukiwania stacji radiowych na podstawie ich rodzaju programowego, co znacząco ułatwia odbiór audycji odpowiadających ich zainteresowaniom. Na przykład, użytkownik może ustawić odbiornik tak, aby automatycznie wyszukiwał stacje nadające muzykę pop lub wiadomości. Dzięki temu, w sytuacji, gdy słuchacz chce zmienić stację, nie musi przeszukiwać wszystkich dostępnych sygnałów ręcznie. PTY jest stosowane w praktyce przez wiele stacji radiowych, które nadają programy o różnych typach. Wspiera to również standardy jakości dźwięku i dostępu do informacji, które są obowiązujące w branży radiowej, a także zwiększa komfort użytkowania odbiorników. Użytkownicy powinni zwrócić uwagę na dostępność tej funkcji w swoich odbiornikach radiowych, ponieważ może to być istotny atut przy wyborze sprzętu.