Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik logistyk
- Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
- Data rozpoczęcia: 12 stycznia 2025 19:33
- Data zakończenia: 12 stycznia 2025 19:50
Egzamin zdany!
Wynik: 23/40 punktów (57,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Zasady umowy ADR powinny być brane pod uwagę podczas realizacji transportu
A. żywego drobiu
B. mebli tapicerowanych
C. paliw płynnych
D. mrożonych warzyw
Odpowiedź 'paliw płynnych' jest prawidłowa, ponieważ materiały i substancje niebezpieczne, w tym paliwa, są regulowane przez przepisy umowy ADR (Umowy Europejskiej o międzynarodowym przewozie drogowym towarów niebezpiecznych). Te przepisy mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa podczas transportu substancji, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi, mienia lub środowiska. W praktyce oznacza to, że przewoźnicy muszą stosować się do rygorystycznych norm dotyczących pakowania, oznakowania i dokumentacji towarów niebezpiecznych. Na przykład, paliwa płynne muszą być przewożone w specjalnie przystosowanych zbiornikach, które spełniają normy ADR, a kierowcy muszą być odpowiednio przeszkoleni w zakresie postępowania z tymi materiałami. Nieprzestrzeganie przepisów ADR może skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi i finansowymi, dlatego znajomość i stosowanie tych regulacji jest kluczowe w branży transportowej.
Pytanie 3
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 4
Który dokument przewozowy poświadcza zawarcie umowy dotyczącej transportu ładunków w transporcie lotniczym?
A. MAWB
B. CIM
C. CMR
D. SMGS
Wybór CIM, CMR lub SMGS jako dokumentów potwierdzających umowę o przewóz ładunków w transporcie lotniczym jest błędny z kilku powodów. CIM, czyli CMR Convention on International Carriage by Rail, dotyczy przewozów kolejowych i jest stosowany w transporcie towarów drogą kolejową. Z kolei CMR, czyli Convention on the Contract for the International Carriage of Goods by Road, reguluje umowy przewozu towarów drogą lądową. SMGS, z kolei, jest międzynarodową umową dotyczącą przewozów kolejowych w krajach byłego bloku wschodniego. Każda z tych konwencji odnosi się do odmiennych środków transportu i nie ma zastosowania w kontekście transportu lotniczego. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy typ transportu ma swoje specyficzne regulacje i dokumenty, które są dostosowane do charakterystyki danego środka transportu. W przypadku transportu lotniczego, MAWB odgrywa kluczową rolę, ponieważ jest zgodny z międzynarodowymi standardami i regulacjami, takimi jak te ustanowione przez Międzynarodową Organizację Lotnictwa Cywilnego (ICAO). Błędne zrozumienie roli różnych dokumentów przewozowych może prowadzić do problemów w logistyce oraz odprawie celnej, co może skutkować opóźnieniami i dodatkowymi kosztami dla nadawców i odbiorców.
Pytanie 5
Podczas transportu krzeseł biurowych z Lublina do Berlina, korzystając z kolei, należy przestrzegać zasad konwencji
A. ADR
B. CMR
C. SMGS
D. COTIF
Odpowiedź COTIF (Konwencja o międzynarodowym przewozie kolejami towarów) jest prawidłowa, ponieważ dotyczy przewozu towarów koleją na obszarze państw członkowskich. COTIF reguluje zasady dotyczące transportu towarów, w tym odpowiedzialności przewoźników oraz praw i obowiązków stron umowy transportowej. W kontekście przewozu foteli biurowych z Lublina do Berlina, które odbywa się transportem kolejowym, COTIF będzie miała zastosowanie, gdyż zapewnia ramy prawne dla tego rodzaju działalności. Przykład zastosowania COTIF w praktyce może obejmować sytuację, w której przewoźnik jest odpowiedzialny za uszkodzenie towaru podczas transportu. Dzięki COTIF, nadawca może dochodzić swoich praw na podstawie szczegółowych regulacji dotyczących odpowiedzialności przewoźników. Warto zwrócić uwagę, że konwencja ta obejmuje także kwestie związane z dokumentacją przewozową, przez co jest niezwykle istotna w logistyce i transporcie kolejowym.
Pytanie 6
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 7
W miesiącu czerwcu firma transportowa zrealizowała przewóz 200 t ładunku na odległość 1 000 km. Jaka jest cena 1 tkm, jeśli całkowite wydatki na transport wyniosły 50 000,00 zł?
A. 4,00 tkm/zł
B. 0,25 zł/tkm
C. 0,20 zł/tkm
D. 40,00 tkm/zł
Żeby obliczyć koszt jednostkowy transportu w tkm (tonokilometrach), musimy skorzystać z prostego wzoru: koszt całkowity transportu podzielony przez liczbę tkm. W Twoim przykładzie, mamy miesięczny koszt transportu 50 000 zł, a całkowita liczba tkm to 200 ton przewiezionych na odległość 1 000 km. Czyli 200 t * 1 000 km to 200 000 tkm. Jak to wszystko podzielimy, to wychodzi nam 50 000 zł podzielone przez 200 000 tkm, co daje 0,25 zł za tkm. Takie obliczenia są naprawdę ważne w logistyce, bo pomagają ogarnąć koszty transportu. Jak planujesz budżet czy rozmawiasz z klientami, to te dane są kluczowe. W branży transportowej warto wiedzieć, jakie są te koszty, bo to przydaje się do optymalizacji procesów, a na pewno zwiększa też konkurencyjność firmy.
Pytanie 8
Jaką masę ładunku można załadować do pojazdu, którego masa własna wynosi 4 t, biorąc pod uwagę dopuszczalną masę całkowitą równą 26 t oraz wskaźnik wykorzystania ładowności równy 1?
A. 22 t
B. 30 t
C. 4 t
D. 26 t
Niepoprawne odpowiedzi sugerują błędne zrozumienie podstawowych zasad obliczania ładowności w transporcie drogowym. W przypadku 26 t nie można traktować tej wartości jako ładunku, ponieważ odnosi się ona do dopuszczalnej masy całkowitej, a nie do masy ładunku. Z kolei odpowiedź 4 t podaje masę własną pojazdu, co również nie jest informacją o ładunku, lecz o masie samego pojazdu bez ładunku. Odpowiedź 30 t jest również błędna, ponieważ przekracza maksymalną dozwoloną masę całkowitą pojazdu. W transporcie drogowym, każda jednostka pojazdu, niezależnie od jego konstrukcji, podlega rygorystycznym przepisom prawnym, które regulują maksymalne masy. Kluczowe jest rozróżnienie między masą własną a dopuszczalną masą całkowitą, co jest często mylone przez osoby, które nie mają doświadczenia w branży. Utrzymanie odpowiedniej ładowności jest nie tylko istotne dla bezpieczeństwa ruchu drogowego, ale także dla efektywności operacyjnej – nadmierny ładunek może prowadzić do zbyt dużego zużycia paliwa, szybszego zużycia opon i innych części pojazdu, a także do problemów prawnych związanych z przekroczeniem dopuszczalnych norm. W praktyce, każdy operator transportu powinien być świadomy tych zasad, aby zapewnić zgodność z przepisami oraz optymalizację kosztów operacyjnych.
Pytanie 9
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 10
Rodzaj jednostki pływającej, która ma zamontowane rampy umożliwiające załadunek bezpośrednio na pokład, to
A. kontenerowiec
B. rorowiec
C. zbiornikowiec
D. masowiec
Rorowiec to typ statku, który został zaprojektowany z myślą o transportowaniu ładunków w sposób jak najbardziej efektywny. Posiada on wbudowane rampy, które umożliwiają bezpośrednie wjeżdżanie pojazdów z ładunkiem na pokład. Taki system załadunku znacznie przyspiesza proces przeładunku, co jest kluczowe w logistyce i transporcie morskim. Rorowce są szczególnie wykorzystywane w transporcie samochodów, kontenerów i innych ładunków, które można łatwo załadować i rozładować. W praktyce rorowce są bardzo popularne w transporcie międzynarodowym, gdzie czas i sprawność operacji mają kluczowe znaczenie. Dodatkowo, w przypadku rorowców, należy zwrócić uwagę na odpowiednie zabezpieczenie ładunku podczas transportu, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami bezpieczeństwa. Efektywność operacji rorowców przyczynia się do ich rosnącej popularności w branży logistycznej.
Pytanie 11
Kierowca transportujący substancje niebezpieczne na terytorium kraju powinien dysponować
A. dokumentem certyfikacyjnym EURO 1.
B. świadectwem wymaganym zgodnie z konwencją ATP.
C. zaświadczeniem ADR.
D. zezwoleniem wspólnotowym na transport.
Posiadanie licencji wspólnotowej na przewozy, certyfikatu EURO 1 oraz świadectwa wymagane zgodnie z konwencją ATP nie jest wystarczające dla kierowcy przewożącego towary niebezpieczne. Licencja wspólnotowa dotyczy ogólnych zasad przewozu towarów na terenie Unii Europejskiej, jednak nie uwzględnia specyficznych wymagań dotyczących materiałów, które mogą stanowić zagrożenie. Certyfikat EURO 1 jest dokumentem potwierdzającym pochodzenie towarów oraz ich preferencje celne, co ma znaczenie dla handlu międzynarodowego, ale nie odnosi się do transportu niebezpiecznych substancji. Z kolei konwencja ATP reguluje przewóz towarów wymagających kontrolowanej temperatury, co dotyczy głównie żywności i nie ma zastosowania w kontekście towarów niebezpiecznych. Tego rodzaju pomyłki mogą wynikać z niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących transportu towarów. Nie każdy dokument związany z transportem towarów jest odpowiedni dla przewozu materiałów niebezpiecznych, co może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych i bezpieczeństwa. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie konkretne kwalifikacje i dokumenty są wymagane do transportu towarów niebezpiecznych, aby zapewnić zgodność z przepisami oraz ochronę zdrowia i życia ludzi oraz środowiska.
Pytanie 12
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 13
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 14
Jakie urządzenia wykorzystuje się do poziomego załadunku środków transportu drogowego na wagony kolejowe?
A. żurawie
B. wózki podnośnikowe
C. suwnice bramowe
D. rampy
Podczas analizowania innych odpowiedzi, ważne jest zrozumienie, dlaczego nie są one odpowiednie w kontekście załadunku poziomego środków transportu drogowego na wagony kolejowe. Wózki podnośnikowe, choć używane w wielu procesach załadunkowych, są ograniczone do podnoszenia i transportu materiałów na krótkie dystanse wewnątrz magazynów. Ich struktura nie jest przystosowana do bezpośredniego podnoszenia towarów na poziom wagonów kolejowych, co czyni je mało efektywnymi w tym kontekście. Żurawie, mimo że mogą być używane do przenoszenia ciężkich ładunków, wymagają dużej przestrzeni manewrowej oraz precyzyjnego sterowania, co sprawia, że nie są optymalnym wyborem do szybkiego załadunku towarów z poziomu drogi na wagony kolejowe. Suwnice bramowe, podobnie jak żurawie, są głównie wykorzystywane w halach przemysłowych lub stoczniach do ciężkiego transportu. Ich zastosowanie w transporcie kolejowym jest ograniczone przez wymogi przestrzenne oraz logistyczne. Ważne jest, aby zrozumieć, że efektywny załadunek wymaga odpowiednich narzędzi dostosowanych do specyficznych warunków pracy. Stosowanie niewłaściwych metod załadunku może prowadzić do opóźnień, uszkodzeń towarów oraz dodatkowych kosztów, co podkreśla znaczenie znajomości dobrych praktyk w logistyce.
Pytanie 15
Jakie działania w procesie transportu obejmuje formowanie jednostek ładunkowych?
A. Organizacyjne, które mają miejsce w czasie przewozu
B. Organizacyjne, które mają miejsce przed przewozem
C. Wykonawcze, które mają miejsce przed przewozem
D. Wykonawcze, które mają miejsce w czasie przewozu
Czynności organizacyjne, które występują w trakcie przewozu, nie są związane z formowaniem jednostek ładunkowych przed transportem. Zgłaszają one błędne podejście, które nie odnosi się do rzeczywistego kontekstu procesu transportowego. Działania organizacyjne podczas przewozu koncentrują się głównie na zarządzaniu logistyką i monitorowaniu przesyłek, co jest całkowicie odrębnym aspektem. Nie można formować jednostek ładunkowych w trakcie transportu, ponieważ ich uformowanie jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniego rozkładu masy oraz stabilności towarów. Ponadto, koncepcje dotyczące działań wykonawczych w trakcie przewozu nie uwzględniają kluczowego etapu, jakim jest przygotowanie towarów do transportu. Kolejna błędna koncepcja dotyczy działań organizacyjnych przed przewozem, które mogą obejmować planowanie, ale nie dotyczą fizycznego formowania jednostek ładunkowych. W praktyce, przygotowanie jednostek ładunkowych jest procesem technicznym, który wymaga znajomości specyfiki towarów oraz metod ich zabezpieczania. Niezrozumienie różnicy między działaniami organizacyjnymi a wykonawczymi prowadzi do mylnych wniosków o charakterze transportu i logistyki. Warto zatem zgłębić temat formowania jednostek ładunkowych w kontekście wcześniejszych etapów dostawy, aby uniknąć błędów w zarządzaniu łańcuchem dostaw.
Pytanie 16
Księga Rewizyjna wózka widłowego to dokument, który jest wystawiany po zarejestrowaniu urządzenia (przy pierwszym odbiorze) przez
A. inspektora BHP
B. Transportowy Dozór Techniczny
C. Urząd Dozoru Technicznego
D. Polski Komitet Normalizacyjny
Wybór inspektora BHP, Polskiego Komitetu Normalizacyjnego czy Transportowego Dozoru Technicznego jako instytucji odpowiedzialnej za wydanie Księgi Rewizyjnej wózka widłowego jest rezultatem niepełnego rozumienia roli, jaką pełni Urząd Dozoru Technicznego. Inspektor BHP ma za zadanie nadzorować przestrzeganie przepisów BHP w miejscu pracy, jednak nie jest odpowiedzialny za rejestrację ani certyfikację urządzeń technicznych. Polski Komitet Normalizacyjny zajmuje się tworzeniem i wdrażaniem norm, ale nie wydaje dokumentów dotyczących konkretnego sprzętu. Transportowy Dozór Techniczny, z kolei, koncentruje się na urządzeniach transportowych, ale nie ma kompetencji do wydawania Księgi Rewizyjnej dla wózków widłowych. Kluczowe jest zrozumienie, że Księga Rewizyjna to dokument, który powinien być wydany przez organ posiadający odpowiednie uprawnienia do nadzoru technicznego nad urządzeniami, a takim organem jest UDT. Brak wiedzy na temat zakresu kompetencji poszczególnych instytucji prowadzi do błędnych wniosków i może skutkować nieprzestrzeganiem przepisów, co z kolei stwarza poważne ryzyko dla bezpieczeństwa w miejscu pracy. Właściwe zrozumienie struktury nadzoru technicznego jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa operacyjnego i zgodności z obowiązującymi przepisami.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
Jak długo potrwa transport ładunku na dystansie 200 m wózkiem widłowym poruszającym się z przeciętną prędkością 12 km/h?
A. 1,0 minutę
B. 0,5 minuty
C. 2,0 minuty
D. 1,5 minuty
Poprawna odpowiedź, 1,0 minutę, jest wynikiem prawidłowego obliczenia czasu potrzebnego na pokonanie odległości 200 m przez wózek widłowy poruszający się z prędkością 12 km/h. Aby obliczyć czas przejazdu, używamy wzoru: czas = odległość / prędkość. Najpierw musimy przekształcić prędkość z kilometrów na metry, co daje nam 12 km/h = 12 000 m/h. Następnie przekształcamy godziny na minuty, co daje 12 000 m/h ÷ 60 min/h = 200 m/min. Teraz, mając prędkość w metrach na minutę, możemy obliczyć czas: 200 m ÷ 200 m/min = 1 minuta. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe nie tylko w kontekście transportu, ale również w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw, gdzie optymalizacja czasu transportu jest niezwykle istotna. Przykładowo, w magazynach i centrach dystrybucji, dokładne oszacowanie czasu przewozu towarów jest niezbędne do efektywnego planowania operacji. Wykorzystanie technicznych narzędzi, takich jak systemy zarządzania magazynem (WMS), pozwala na monitorowanie czasu transportu i optymalizację procesów.
Pytanie 19
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 20
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 21
Jaką kwotę netto trzeba zapłacić za transport sprzętu elektronicznego o wartości 55 000,00 zł, jeśli przewoźnik nalicza prowizję w wysokości 20% od wartości ładunku?
A. 13 530,00 zł
B. 66 000,00 zł
C. 11 000,00 zł
D. 44 000,00 zł
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi zazwyczaj wynika z błędnych obliczeń lub niepełnego zrozumienia zasad dotyczących kalkulacji kosztów transportu. Często, przy podejmowaniu decyzji o kosztach przewozu, osoby zapominają o kluczowym aspekcie, jakim jest prowizja przewoźnika, która jest obliczana na podstawie wartości przewożonego ładunku. Podstawowym błędem jest pomylenie wartości netto z wartością brutto, co prowadzi do zawyżania kosztów. Na przykład, wybierając 66 000,00 zł jako koszt, można mieć na myśli wartość 55 000,00 zł powiększoną o prowizję, jednak w rzeczywistości prowizja powinna zostać obliczona i uwzględniona w kalkulacjach. Prowizja w wysokości 20% od wartości ładunku to nie jest dodatkowy koszt, ale procent, który należy odjąć od całkowitych wydatków. Prawidłowe podejście polega na zrozumieniu, że obliczając koszt netto, należy skupić się na efekcie końcowym po uwzględnieniu wszystkich opłat, co w tym przypadku prowadzi do kwoty 11 000,00 zł. Ważne jest także, aby przy analizie kosztów transportu korzystać z dobrych praktyk, takich jak dokładne kalkulowanie wszystkich możliwych wydatków oraz porównywanie ofert od różnych przewoźników, aby uzyskać najlepsze warunki finansowe na rynku. Właściwe zrozumienie tych zasad jest kluczowe w profesjonalnym zarządzaniu kosztami transportu.
Pytanie 22
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 23
Zgodnie z aktualnymi regulacjami, tachografy powinny być montowane w pojazdach transportujących ładunki, których maksymalna masa całkowita z przyczepą przewyższa
A. 12,01
B. 3,01
C. 3,51
D. 7,51
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego limitów masy całkowitej pojazdów. Odpowiedzi 3,01 tony oraz 7,51 tony mogą wydawać się logiczne, jednak nie odpowiadają one rzeczywistości. W przypadku 3,01 tony, wielu użytkowników może myśleć, że jest to próg, po którym konieczne jest stosowanie tachografów. Jednakże, zgodnie z przepisami, ten limit jest zbyt niski, aby objąć pojazdy większej masy, co prowadzi do mylnego wniosku, że tachografy są wymagane w przypadku mniejszych ciężarówek. Odpowiedź 7,51 tony również może wydawać się atrakcyjna, zwłaszcza dla osób mających doświadczenie w pracy z pojazdami dostawczymi; jednakże w rzeczywistości jest to próg, który nie odzwierciedla aktualnych regulacji. Analizując te odpowiedzi, ważne jest zrozumienie, że przepisy dotyczące tachografów powiązane są z łączną DMC pojazdów, która zaczyna się od 3,5 tony. Wiedza o przepisach dotyczących tachografów jest kluczowa, aby uniknąć naruszeń i związanych z nimi kar, a także aby zapewnić bezpieczeństwo na drogach. Właściwe zrozumienie przepisów może również przyczynić się do lepszego zarządzania flotą oraz zgodności z regulacjami prawnymi.
Pytanie 24
Harmonogram pracy kierowcy obejmuje
A. wykaz godzinowy działań podejmowanych przy załadunku towaru
B. spis działań wykonywanych przez kierowcę, czas ich trwania oraz kolejność ich realizacji
C. wykaz godzinowy zadań realizowanych przez podwykonawców w trakcie transportu
D. spis działań z czasem ich realizacji oraz listę urządzeń, które będą wykorzystywane do tych działań
Harmonogram czasu pracy kierowcy jest kluczowym dokumentem, który odzwierciedla zarówno zadania wykonywane przez kierowcę, jak i czas ich trwania oraz kolejność realizacji. Odpowiedź nr 4 jest poprawna, ponieważ dokładnie opisuje te elementy. W praktyce, harmonogram ten pomaga w optymalizacji procesów transportowych, umożliwiając efektywne zarządzanie czasem pracy kierowcy oraz przestrzeganie przepisów prawa dotyczących czasu pracy i odpoczynku, takich jak rozporządzenie WE 561/2006. Przykładem zastosowania harmonogramu może być planowanie tras, które uwzględnia czas potrzebny na odpoczynki oraz załadunek, co pozwala na uniknięcie przekroczeń dozwolonego czasu pracy. Również stosowanie technologii, takich jak systemy GPS i oprogramowanie do zarządzania flotą, może wspierać kierowców w przestrzeganiu ustalonych harmonogramów, co zwiększa bezpieczeństwo i efektywność transportu. Warto również zauważyć, że dokumentacja harmonogramu czasu pracy kierowców jest istotna dla kontroli drogowych oraz audytów wewnętrznych, co podkreśla znaczenie jego rzetelnego prowadzenia.
Pytanie 25
Nadzór techniczny nad urządzeniami zainstalowanymi m.in. na terenach kolejowych, statkach morskich oraz śródlądowych, w dokach, a także na obszarze portów i przystani należy do
A. Transportowego Dozoru Technicznego
B. Wojskowego Dozoru Technicznego
C. Państwowego Dozoru Technicznego
D. Urzędu Dozoru Technicznego
Odpowiedzi wskazujące na Transportowy Dozór Techniczny oraz Wojskowy Dozór Techniczny są mylne, ponieważ te instytucje mają zupełnie inny zakres odpowiedzialności. Transportowy Dozór Techniczny zajmuje się głównie kontrolą i nadzorem nad środkami transportu publicznego, jednak nie obejmuje to wszystkich aspektów dozoru technicznego, zwłaszcza w kontekście urządzeń stacjonarnych. Wojskowy Dozór Techniczny, z kolei, jest odpowiedzialny za urządzenia i technologie stosowane w sektorze obronnym, co znacznie odbiega od nadzoru technicznego związanego z transportem cywilnym czy działalnością portową. Ponadto, wybór odpowiedzi wskazującej na Państwowy Dozór Techniczny także jest błędny, ponieważ ta instytucja nie istnieje w polskim systemie legislacyjnym w kontekście dozoru technicznego, który jest sprawowany bezpośrednio przez Urząd Dozoru Technicznego. Wybierając błędne odpowiedzi, można się kierować nieprecyzyjnym zrozumieniem zakresu działalności poszczególnych instytucji, co jest powszechnym błędem. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiedzialność za nadzór techniczny nad urządzeniami w kontekście szerokiego spektrum zastosowań spoczywa na Urzędzie Dozoru Technicznego, a nie na instytucjach o ograniczonym zakresie działania.
Pytanie 26
Jaką minimalną liczbę wózków widłowych należy wykorzystać do rozładunku 160 pjł, jeśli średni czas cyklu transportowego wynosi 6 minut, każdy wózek obsługuje równocześnie 2 palety, a zadanie ma być zrealizowane w ciągu 4 godzin?
A. 3 wózki
B. 5 wózków
C. 4 wózki
D. 2 wózki
Aby obliczyć minimalną liczbę wózków widłowych potrzebnych do rozładunku 160 palet jednocześnie, należy najpierw określić całkowity czas potrzebny na rozładunek. Średni cykl transportowy wynosi 6 minut, co oznacza, że w ciągu godziny jeden wózek może wykonać 10 cykli (60 minut / 6 minut). Ponieważ każdy wózek obsługuje jednocześnie 2 palety, w ciągu godziny jeden wózek jest w stanie rozładować 20 palet (10 cykli * 2 palety). Magazyn ma wykonać pracę w ciągu 4 godzin, co daje łącznie 80 palet na jeden wózek (4 godziny * 20 palet). Aby rozładować 160 palet, potrzebujemy 2 wózków (160 palet / 80 palet na wózek = 2). Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce, gdzie efektywność operacyjna odgrywa kluczową rolę. W praktyce, wykorzystanie odpowiedniej liczby wózków minimalizuje czas przestoju i zwiększa wydajność procesu rozładunku, co jest niezbędne w branżach o dużym obrocie towarów.
Pytanie 27
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 28
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
W międzynarodowym transporcie drogowym do przewozu ładunku wykorzystuje się list przewozowy
A. SMGS
B. CIM
C. MAWB
D. CMR
Odpowiedź CMR jest prawidłowa, ponieważ list przewozowy CMR (Convention on the Contract for the International Carriage of Goods by Road) jest dokumentem stosowanym w międzynarodowym transporcie drogowym. CMR reguluje prawa i obowiązki stron umowy przewozu, w tym przewoźnika oraz nadawcy. Dokument ten potwierdza zawarcie umowy przewozu, określa rodzaj przewożonego ładunku, miejsce nadania i odbioru, a także warunki przewozu. Praktyczne zastosowanie CMR jest kluczowe w logistyce, ponieważ umożliwia skuteczne zarządzanie procesem transportu oraz zapewnia ochronę prawną dla wszystkich zaangażowanych stron. CMR jest uznawany na całym świecie i jego stosowanie ułatwia rozliczenia oraz minimalizuje ryzyko sporów prawnych. Dodatkowo, znajomość tego dokumentu jest niezbędna dla wszystkich profesjonalistów zajmujących się logistyką i transportem, a właściwe jego wypełnienie może znacząco wpłynąć na efektywność operacyjną przedsiębiorstw. Warto również zauważyć, że w przypadku braku listu CMR, przewoźnik może być narażony na trudności w dochodzeniu swoich praw w sytuacjach spornych.
Pytanie 33
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 34
Kwota za transport jednej tony towaru na dystansie 1 km wynosi 0,40 zł netto. Jaką kwotę brutto powinno się umieścić na fakturze za przewóz 20 t ładunku na odległość 100 km, jeśli klient otrzymał 10% zniżki, a usługa podlega 23% stawce VAT?
A. 885,60 zł
B. 800,00 zł
C. 720,00 zł
D. 554,40 zł
Prawidłowa odpowiedź wynika z dokładnego obliczenia wartości brutto za przewóz ładunku. Stawka za przewóz jednej tony ładunku na odległość 1 km wynosi 0,40 zł netto. Zatem, za przewóz 20 ton na odległość 100 km, całkowity koszt netto można obliczyć jako: 20 t * 100 km * 0,40 zł/t/km = 800 zł netto. Następnie, uwzględniając 10% rabat, obliczamy wartość po rabacie: 800 zł - 10% = 720 zł. Na końcu, dodajemy 23% VAT do wartości po rabacie: 720 zł * 23% = 165,60 zł, co daje 720 zł + 165,60 zł = 885,60 zł brutto. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży logistycznej i transportowej, gdzie precyzyjne ustalanie kosztów oraz ich udokumentowanie mają istotne znaczenie dla zachowania transparentności finansowej. Rekomendowane jest także korzystanie z systemów ewidencji, które automatyzują tego typu obliczenia, co pozwala na uniknięcie błędów manualnych.
Pytanie 35
Nadawca towaru transportowanego poza terytorium Polski przy pomocy transportu drogowego przygotowuje międzynarodowy list przewozowy samochodowy
A. CIM
B. CMR
C. CIF
D. CRM
Odpowiedź CMR jest jak najbardziej trafna. CMR to taki międzynarodowy dokument, który stosuje się w transporcie drogowym, żeby wszystko było jasne między przewoźnikiem a nadawcą. Reguluje zasady odpowiedzialności przewoźnika oraz określa, jakie ma on obowiązki, a co mogą zrobić nadawcy. Na przykład, jak towar ulegnie uszkodzeniu podczas drogi, to właśnie dzięki CMR można łatwiej dochodzić swoich praw. Fajnie, że dokument ten jest akceptowany przez wszystkie państwa, które podpisały konwencję, bo to ułatwia handel między krajami. Dzięki temu nadawcy mają pewność, że ich ładunek jest dobrze dokumentowany i chroniony, co zmniejsza ryzyko jego zniszczenia.
Pytanie 36
System GSM-R to cyfrowy system komunikacyjny stworzony w celu umożliwienia kontaktu pomiędzy pracownikami przedsiębiorstw związanych z transportem
A. kolejowym
B. lotniczym
C. drogowym
D. morskim
Jak tak patrzę na błędy związane z GSM-R, to widać, że ludzie często mylą ten system z innymi, które działają w różnych branżach. Pamiętaj, że GSM-R to coś, co działa tylko w transporcie kolejowym. Na przykład, transport morski korzysta z GMDSS, który jest zupełnie inny i lepiej dopasowany do warunków na wodzie. Z kolei w lotnictwie używa się ACARS, które pomocne są w komunikacji między samolotami a ziemią. Trochę się to różni od GSM-R, który skupia się na komunikacji na torach. No i jeszcze w transporcie drogowym mamy inne systemy telematyczne, które są dostosowane do komunikacji między pojazdami a drogami. Więc nie można myśleć o GSM-R jako o uniwersalnym systemie, bo każda branża ma swoje unikalne potrzeby i zasady.
Pytanie 37
Kontener powinien być przetransportowany drogą lądową do terminala na 1,5 godziny przed odjazdem pociągu, do którego ma być załadowany. Pociąg wyrusza o godzinie 10:30. Kiedy najpóźniej należy podstawć pojazd u nadawcy w celu załadunku kontenera, jeśli załadunek zajmie 15 minut, odbiór wymaganych dokumentów przez kierowcę po załadunku 10 minut, a przejazd z nadawcy do terminala 45 minut?
A. O godzinie 8:30
B. O godzinie 9:20
C. O godzinie 7:50
D. O godzinie 8:10
Poprawna odpowiedź to godzina 7:50, ponieważ zgodnie z wymaganiami transportowymi kontener musi być dostarczony do terminala 1,5 godziny przed planowanym wyjazdem pociągu. Skład pociągu wyrusza o godzinie 10:30, co oznacza, że kontener powinien być na terminalu najpóźniej o 9:00. Proces załadunku kontenera trwa 15 minut, a odbiór dokumentów przez kierowcę kolejne 10 minut. W sumie, przed przybyciem na terminal, kierowca potrzebuje 25 minut na załadunek i dokumenty. Dodatkowo, przejazd od nadawcy do terminala zajmuje 45 minut. Zatem, całkowity czas potrzebny do dostarczenia kontenera wynosi 1 godzinę i 10 minut. Aby dotrzeć na terminal do godziny 9:00, kierowca musi wyruszyć najpóźniej o 7:50, co uwzględnia czas przejazdu oraz przygotowania do załadunku. Taka praktyka dostosowania czasów transportu do wymogów operacyjnych jest stosowana w branży, aby minimalizować ryzyko opóźnień oraz zapewnić terminowe dostarczenie towarów.
Pytanie 38
Na podstawie jakiej formuły handlowej INCOTERMS 2010 sprzedający przekazuje towar na statek w porcie załadunku, na własny koszt organizuje przewóz do wskazanego portu docelowego i przeprowadza odprawę celną eksportową?
A. FCA
B. FAS
C. CFR
D. DAT
Odpowiedzi FCA, FAS oraz DAT nie są poprawne, ponieważ każda z nich definiuje odmienne zasady dotyczące odpowiedzialności sprzedającego i kupującego w transakcji handlowej. W przypadku FCA (Free Carrier), sprzedający dostarcza towar do określonego miejsca, gdzie kupujący przejmuje odpowiedzialność za transport, co oznacza, że sprzedający nie ponosi kosztów przewozu do portu przeznaczenia. Często prowadzi to do błędnego założenia, że sprzedający również odpowiada za transport, co nie jest zgodne z definicją tej formuły. FAS (Free Alongside Ship) z kolei oznacza, że sprzedający dostarcza towar obok statku, ale nie jest odpowiedzialny za załadunek, co również różni się od wymagań CFR, gdzie załadunek jest obowiązkiem sprzedającego. To może prowadzić do mylnych interpretacji w zakresie odpowiedzialności za transport. Z kolei DAT (Delivered at Terminal) stawia sprzedającego w roli osoby odpowiedzialnej za dostarczenie towaru do terminalu w porcie przeznaczenia, co przeczy zasadom CFR, w których sprzedający odpowiada za transport do portu, ale nie za dostarczenie do terminalu. Ważne jest, aby w pełni zrozumieć różnice między tymi formułami, aby uniknąć nieporozumień i błędów w zarządzaniu logistyką i transportem.
Pytanie 39
W sytuacji, gdy odpowiedzialność za transport na głównym etapie przewozu przypada kupującemu, powinna być użyta formuła INCOTERMS 2010?
A. DAT
B. DAP
C. DDP
D. EXW
Wybór DAP (Delivered at Place) pokazuje, że sprzedający bierze na siebie transport do określonego miejsca, co nie pasuje do zasady, że to kupujący ma się tym zająć. DAP to oznacza, że sprzedający pokrywa koszty transportu oraz ryzyko do momentu dostarczenia towaru, co całkowicie nie zgadza się z tym, co jest wymagane w pytaniu. Z kolei odpowiedź DDP (Delivered Duty Paid) też nie jest dobra, bo w tej formule sprzedający ma pełną odpowiedzialność za transport, w tym także opłaty celne. Kupujący nie martwi się wtedy o organizację przewozu ani o dodatkowe koszty. NAT (Now Available at Terminal), znane jako DAT, dotyczy sytuacji, w której sprzedający dostarcza towar do terminalu, co także przenosi odpowiedzialność na sprzedającego. Kluczem do zrozumienia INCOTERMS 2010 jest to, że różne formuły dzielą odpowiedzialność między sprzedającego a kupującego w różny sposób. Wybór odpowiedniej formuły wymaga analizy potrzeb transportowych i możliwości obu stron. Często pojawiają się błędy przy interpretacji INCOTERMS, jak złe przypisanie odpowiedzialności, co może prowadzić do nieporozumień w relacjach handlowych.
Pytanie 40
Która umowa definiuje standardy, jakie powinny spełniać środki transportowe do przewozu szybko psujących się produktów spożywczych?
A. ATP
B. INTERBUS
C. AGN
D. SMGS
Odpowiedź ATP (Umowa europejska dotycząca międzynarodowego transportu drogowego towarów szybko psujących się się) jest prawidłowa, ponieważ definiuje normy i wymagania, które muszą być spełnione przez środki transportu używane do przewozu szybko psujących się artykułów żywnościowych. Dokument ten reguluje m.in. kwestie dotyczące temperatury transportu, sposobu pakowania oraz wymogów sanitarnych, aby zapewnić zachowanie świeżości i bezpieczeństwa produktów. Przykładem zastosowania norm ATP może być transport produktów mleczarskich, które wymagają utrzymania określonej temperatury, aby uniknąć ich zepsucia. Zastosowanie standardów ATP przyczynia się do minimalizacji strat żywności oraz zwiększenia zaufania konsumentów do jakości transportowanych produktów. Ważne jest również, aby firmy transportowe były świadome i przestrzegały tych norm, co ma kluczowe znaczenie dla całego łańcucha dostaw. Warto również zwrócić uwagę na to, że przestrzeganie umowy ATP wpływa na konkurencyjność przedsiębiorstw, które mają możliwość oferowania wysokiej jakości usług transportowych.