Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 29 maja 2025 07:46
Data zakończenia: 29 maja 2025 07:56

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką wartość ma dodatek konstrukcyjny (luz odzieżowy) w obwodzie klatki piersiowej (opx) odzieży damskiej przeznaczonej na górną część ciała, gdy jest on największy dla

A. płaszcza

B. sukni

C. bluzki

D. żakietu

Płaszcze charakteryzują się największym dodatkiem konstrukcyjnym, czyli luzem odzieżowym, w obwodzie klatki piersiowej, co wynika z ich funkcji oraz konstrukcji. Dodatkowy luz w płaszczu jest niezbędny, aby umożliwić swobodne ruchy, szczególnie gdy nosimy pod nim inne warstwy odzieży, takie jak swetry czy kamizelki. Zgodnie z normami branżowymi, takie jak PN-EN 13402, które definiują wymiary odzieży, płaszcze powinny zapewniać przestrzeń na ruch ramion, co dodatkowo podkreśla znaczenie odpowiedniego dodatku konstrukcyjnego. Zastosowanie większego luzu w płaszczach jest również związane z ich projektowaniem, które często obejmuje elementy warstwowe i różne materiały, które mogą wpływać na komfort noszenia. W praktyce, projektanci mody często wprowadzają dodatkowe rozwiązania, takie jak rozcięcia czy luźniejsze rękawy, aby jeszcze bardziej poprawić funkcjonalność oraz estetykę odzieży wierzchniej.

Pytanie 2

Wysokość talii ZTv określa się od dolnej części do miejsca

A. bocznej talii

B. tylnej talii

C. środkowej talii

D. przedniej talii

No wiesz, jak zaznaczasz inne odpowiedzi dotyczące wysokości talii ZTv, to pokazuje, że można mieć z tym problem. Chodzi o to, że wysokość talii nie mierzysz od tylnego, przedniego albo środkowego punktu, bo to prowadzi do niezbyt dokładnych wyników. Tylni punkt może być bardziej przesunięty w stronę kręgosłupa, co prowadzi do błędów w dopasowaniu, zwłaszcza jak ubierasz coś do ruchu. Przedni punkt też może być mylący przez różnice w postawach i preferencjach, co po prostu nie daje efektywnych rezultatów. Środkowy punkt jako takie odniesienie też nie oddaje rzeczywistych proporcji, co może skutkować tym, że materiał nie będzie się układał tak jak powinien. W branży odzieżowej trzeba trzymać się standardów pomiarowych, żeby wszystko miało ręce i nogi. Nieprecyzyjne pomiary to droga do frustracji klientów i problemów z zaufaniem do marki. Dlatego ważne jest, żeby ogarniać zasady pomiarowe zgodne z tym, co jest najlepsze w branży.

Pytanie 3

Jakie urządzenie wykorzystuje się do wycinania elementów odzieżowych z materiału o grubości 100 mm?

A. Ręczna krajarka z nożem pionowym

B. Elektryczne nożyce z nożem kołowym

C. Ręczna krajarka z nożem tarczowym

D. Elektryczne nożyce z nożem wielokątnym

Nożyce elektryczne z nożem wielokątnym, krajarka ręczna z nożem tarczowym oraz nożyce elektryczne z nożem kołowym nie są odpowiednimi urządzeniami do wykrawania elementów odzieży z tak dużych nakładów jak 100 mm. Nożyce elektryczne z nożem wielokątnym, mimo że są przydatne w wielu zastosowaniach, nie są przystosowane do cięcia grubych materiałów i mogą prowadzić do niewłaściwego cięcia, co negatywnie wpływa na jakość wykroju. Krajarka ręczna z nożem tarczowym również ma swoje ograniczenia, szczególnie w kontekście grubości materiałów. Tego typu urządzenia są bardziej skierowane na cieńsze tkaniny, a ich użycie w przypadku grubych materiałów może skutkować niedokładnym cięciem i większymi stratami materiałowymi. Z kolei nożyce elektryczne z nożem kołowym, choć efektywne przy cięciu tkanin, nie są odpowiednie do grubych nakładów, ponieważ ich konstrukcja ogranicza siłę cięcia. W każdym z tych przypadków, operatorzy mogą napotkać trudności związane z zachowaniem precyzji i jakości cięcia, co jest kluczowe w procesie produkcji odzieży, w którym istotne jest nie tylko cięcie, ale także zachowanie wysokich standardów wykończenia i estetyki. Dlatego wybór odpowiedniego narzędzia jest kluczowy dla efektywności procesu produkcyjnego.

Pytanie 4

Podczas szycia na maszynie do szycia stębnowego zauważono, że wiązanie ściegu jest widoczne na wierzchu zszywanych materiałów. Aby wyeliminować problem z wiązaniem ściegu, należy

A. dostosować ustawienie igły

B. zmniejszyć napięcie nici górnej

C. wymienić zęby transportera

D. ustawić większą siłę docisku stopki

Korygowanie ustawienia igły, wymiana ząbków transportera oraz zwiększanie siły docisku stopki to rozwiązania, które mogą wprowadzić w błąd i nie dostarczyć oczekiwanych rezultatów w przypadku problemów z widocznym wiązaniem ściegu. Ustawienie igły ma znaczenie dla samego procesu szycia, jednak jeśli ścieg jest widoczny na powierzchni materiału, problem zazwyczaj leży w napięciu nici, a nie w kierunku igły. Pojawiające się nieprawidłowości mogą sugerować inne kwestie, takie jak niewłaściwy dobór igły do materiału, ale nie są one kluczowe w tym przypadku. Wymiana ząbków transportera może być uzasadniona, gdy ząbki są uszkodzone lub zużyte, co prowadzi do problemów z transportem materiału, ale w większości przypadków nie ma to bezpośredniego wpływu na widoczność wiązania ściegu. Zwiększenie siły docisku stopki może prowadzić do jeszcze większego ściśnięcia materiału, co w rezultacie pogorszy widoczność wiązania, zamiast je zniwelować. Tego rodzaju działania mogą zaszkodzić jakości szycia, prowadząc do niepożądanych efektów, takich jak marszczenie czy deformacja tkanin. Kluczowym błędem jest więc mylenie symptomów z przyczynami i niewłaściwe podejście do rozwiązywania problemów, co skutkuje nieefektywnym procesem szycia i frustracją w trakcie pracy.

Pytanie 5

Jakie wymiary, oprócz wymiarów ciała klientki, należy uwzględnić przy obliczaniu ilości materiału potrzebnego na gładką bluzkę damską?

A. Długość bluzki, obwód klatki piersiowej, wzrost

B. Długość bluzki, wzrost, długość rękawa

C. Obwód klatki piersiowej, długość rękawa, obwód bioder

D. Długość bluzki, długość rękawa

Wybór odpowiedzi nie uwzględniającej długości rękawa lub długości bluzki prowadzi do niedoszacowania materiału, co skutkuje nieefektywnym procesem produkcji. Odpowiedzi, które sugerują, że obwód klatki piersiowej lub wzrost są wystarczające do obliczeń, pomijają kluczowe aspekty związane z krojem bluzki. Obwód klatki piersiowej jest istotny, ale nie wpływa w istotny sposób na długość materiału potrzebnego do pokrycia ramion czy dolnej części odzieży. Ponadto, wzrost nie jest bezpośrednio związany z wymiarami, które są kluczowe do określenia kształtu i długości bluzki. W przypadku bluzek bez rękawów lub o nietypowych krojach, pominięcie wymiaru długości rękawa może prowadzić do sytuacji, w której materiał nie starczy na wykonanie projektu. Ważne jest, aby pamiętać, że w umiejętności projektowania odzieży kluczowe jest zrozumienie, że każdy wymiar ma swoje znaczenie w kontekście całości projektu oraz jego funkcjonalności. Przy obliczaniu zużycia materiału nie wystarczy tylko znać wymiary ciała klientki, ale należy także brać pod uwagę zamierzony krój oraz styl odzieży.

Pytanie 6

Pracę z maszyną do szycia, po włożeniu odpowiednich nici, powinno się rozpoczynać od

A. wymiany paska na kole zamachowym

B. wykonania próby szycia

C. wymiany igły

D. demontażu mechanizmu chwytacza

Wykonanie próby szycia po założeniu odpowiednich nici jest kluczowym krokiem, który pozwala upewnić się, że maszyna działa prawidłowo oraz że wszystkie ustawienia są właściwie skonfigurowane. Przed rozpoczęciem właściwej produkcji warto wykonać kilka szwów na odpadzie materiału, co pomoże zidentyfikować ewentualne problemy, takie jak niewłaściwe naprężenie nici czy usterki w mechanizmie chwytacza. Praktyka ta jest zgodna z normami branżowymi dotyczącymi zapewnienia jakości, takimi jak ISO 9001, które kładą nacisk na weryfikację procesów produkcyjnych. Dzięki próbie szycia można również ocenić, czy wybrany typ nici oraz igły jest odpowiedni do konkretnego materiału, co ma znaczenie dla wytrzymałości i estetyki końcowego produktu. Wykonując próby szycia, operatorzy mogą dostosować prędkość maszyny oraz inne parametry, co przyczynia się do lepszej efektywności i mniejszej ilości odpadów podczas właściwej produkcji.

Pytanie 7

Jakiego przyrządu pomocniczego należy użyć do obszycia krawędzi żakietu damskiego Chanel taśmą ozdobną?

A. Stopki do naszywania taśm

B. Lamownika

C. Stopki do marszczenia

D. Linijki odległościowej

Lamownik to specjalistyczny przyrząd pomocniczy, który służy do estetycznego obszywania krawędzi materiałów, takich jak taśmy ozdobne. Umożliwia on równomierne i precyzyjne przyszycie taśmy do krawędzi żakietu, co jest szczególnie ważne w modzie haute couture, gdzie dbałość o detale i jakość wykonania są kluczowe. Użycie lamownika pozwala uzyskać idealnie równą linię szycia, co przekłada się na doskonały wygląd finalnego produktu. W przypadku żakietu damskiego Chanel, gdzie estetyka i perfekcyjne wykończenie są niezwykle istotne, lamownik staje się narzędziem wyboru. Praktyczne zastosowanie lamownika w tym kontekście obejmuje również możliwość dopasowania szerokości taśmy oraz jej koloru do całej stylizacji, co jest istotne w tworzeniu spójnego wizerunku. Stosowanie lamownika wpisuje się w dobre praktyki krawieckie, które zalecają użycie odpowiednich narzędzi do precyzyjnych zadań, co wpływa na jakość i trwałość wykonania odzieży.

Pytanie 8

Miejsce, w którym przecinają się dwie linie konstrukcyjne elementu odzieży, to

A. punkt pomiarowy

B. węzeł konstrukcyjny

C. punkt montażowy

D. węzeł technologiczny

Zarówno punkt montażowy, jak i punkt pomiarowy oraz węzeł technologiczny, to terminy, które mogą być mylnie stosowane w kontekście konstrukcji odzieży, ale nie oddają one istoty przecięcia linii konstrukcyjnych. Punkt montażowy odnosi się do miejsca, w którym poszczególne elementy odzieży są łączone podczas produkcji. To bardzo ważny termin, jednak nie obejmuje on aspektu projektowania, który jest kluczowy w kontekście węzłów konstrukcyjnych. Punkt pomiarowy, z kolei, jest to miejsce, w którym dokonuje się pomiarów odzieży, co jest istotne dla sprawności produkcji, ale nie dotyczy bezpośrednio przecięcia linii konstrukcyjnych. Wreszcie, węzeł technologiczny może być używany w kontekście procesów technologicznych w produkcji, ale również nie ma bezpośredniego związku z przecięciem linii konstrukcyjnych. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie tych pojęć z węzłem konstrukcyjnym, co prowadzi do nieporozumień w trakcie projektowania i produkcji odzieży. Kluczowe jest zrozumienie, że węzeł konstrukcyjny ma swoje unikalne miejsce w dokumentacji technicznej i pełni kluczową rolę w określaniu struktury wyrobu odzieżowego.

Pytanie 9

Aby stworzyć formy kamizelki damskiej przez modelowanie przodu i tylnej części bluzki damskiej dopasowanej, konieczne jest, oprócz wymiarów ciała, określenie długości kamizelki oraz zaznaczenie

A. kształtu linii modelowej dekoltu i dolnej części

B. miejsc wszycia kieszeni

C. punktów styku na krawędziach elementów

D. miejsc montażu zapięcia

Wybór odpowiedzi dotyczący punktów spotkań na krawędziach elementów, miejsc wykonania zapięcia oraz miejsc naszycia kieszeni wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące kluczowych aspektów projektowania odzieży. Punkty spotkań na krawędziach elementów są istotne w kontekście konstrukcji, ale nie mają bezpośredniego wpływu na ogólny kształt kamizelki, który jest determinowany przez linie modelowe. Miejsca wykonania zapięcia są bardziej technicznym detalem, który nie wpływa na zamysł estetyczny odzieży, a ich oznaczenie można wykonać na późniejszych etapach produkcji. Również naszycie kieszeni, chociaż istotne z praktycznego punktu widzenia, nie ma znaczenia na etapie modelowania formy, ponieważ przyporządkowanie lokalizacji kieszeni następuje zwykle po ustaleniu zasadniczego kształtu odzieży. Kluczowym błędem myślowym jest skupienie się na detalach konstrukcyjnych, zaniedbując istotę formy dekoltu i dołu, które są fundamentalne dla estetyki i funkcjonalności kamizelki. Warto zrozumieć, że projektowanie odzieży to proces, w którym każdy etap ma swoje znaczenie, a szczegóły mogą być dostosowywane w ramach już istniejącej formy, która powinna być najpierw określona przez linie modelowe.

Pytanie 10

Jakich informacji nie zamieszcza się na podstawowym szablonie?

A. Oznaczenia linią prostą nitki osnowy

B. Nazwa rodzaju materiału odzieżowego

C. Wielkości wyrobu

D. Nazwa odzieżowego elementu

Na szablonie podstawowym nie umieszcza się nazwy rodzaju materiału odzieżowego, ponieważ jest to informacja, która może być przedstawiona w innych dokumentach lub etykietach. Standardowe szablony produkcyjne, takie jak te stosowane w branży odzieżowej, koncentrują się na kluczowych aspektach, które są niezbędne do zrozumienia i wykonania produktu. Przykładowo, rozmiar wyrobu, nazwa elementu odzieżowego, czy oznaczenie nitki osnowy są fundamentalnymi informacjami, które pozwalają na prawidłowe szycie oraz realizację zamówień. W praktyce, nazwa rodzaju materiału może być określona w specyfikacji technicznej, co pozwala na elastyczność w wyborze tkanin zgodnie z preferencjami i wymaganiami klienta. Dobre praktyki branżowe wskazują na konieczność unikania nadmiaru informacji w szablonach, co sprzyja przejrzystości i ułatwia proces produkcyjny.

Pytanie 11

Podszewkę z wiskozowego jedwabiu o splocie atłasowym, tkaną w szerokie białe i wąskie czarne paski, powinno się wykorzystać do

A. ochrony nogawek przed wypychaniem w spodniach

B. termoizolacyjnego ocieplenia zimowego płaszcza

C. wykończenia dolnej krawędzi kołnierza w marynarce wełnianej

D. wykończenia rękawów w marynarce męskiej

Zastosowanie podszewki z jedwabiu wiskozowego o splocie atłasowym do zabezpieczenia nogawek w spodniach jest nieodpowiednie, ponieważ ten materiał nie jest odpowiedni do funkcji ochronnej. Materiały używane do zabezpieczania nogawek w spodniach powinny cechować się wytrzymałością oraz odpornością na tarcie, co nie jest typowe dla jedwabiu wiskozowego. Kolejny błąd to pomysł użycia tego materiału do termoizolacyjnego ocieplenia płaszcza zimowego. Podszewki nie są projektowane z myślą o izolacji cieplnej; zamiast tego powinny być wykonane z materiałów takich jak polar czy wełna, które skutecznie zatrzymują ciepło. Wreszcie, wykończenie spodu kołnierza w marynarce nie powinno być wykonane z tego rodzaju podszewki, ponieważ jest ona zbyt delikatna i nie zapewnia odpowiedniej struktury, która jest potrzebna w obszarze kołnierza, gdzie ważne jest, aby materiał był bardziej sztywny i odporny na deformacje. Powszechnym błędem jest nieodpowiednie dopasowanie materiału do funkcji, co może prowadzić do niepraktycznych i nieestetycznych rozwiązań. W przypadku marynarek, odpowiednie materiały, takie jak bawełna lub poliester, które cechują się większą trwałością, powinny być preferowane.

Pytanie 12

Pomiary prowadzone w każdym kierunku szerokości lub długości wzdłuż krzywych, to

A. odcinki

B. obwody

C. łuki

D. głębokości

Odpowiedzi "głębokości", "odcinki" oraz "obwody" nie są prawidłowe w kontekście pomiarów dokonywanych po liniach krzywych. Głębokość odnosi się do miary od powierzchni do dna zbiornika lub innego obiektu, co nie ma związku z pomiarami na powierzchni. Odcinki natomiast definiują proste linie łączące dwa punkty, co również nie odpowiada pomiarom krzywym, które w rzeczywistości tworzą bardziej złożone formy. Obwody mogą kojarzyć się z pomiarami zamkniętymi, ale zazwyczaj są one związane z pomiarami powierzchni, a nie z krzywymi. Typowym błędem myślowym przy wyborze tych odpowiedzi jest mylenie różnych pojęć geometrii i ich zastosowań w geodezji. Ważne jest, aby zrozumieć, że pomiary krzywych są integralną częścią praktyki geodezyjnej i wymagają precyzyjnego podejścia oraz znajomości właściwych terminów i definicji, aby można było skutecznie analizować i interpretować dane pomiarowe.

Pytanie 13

Przygotowując bluzkę do pierwszej przymiarki, należy

A. sfastrygować zaszewki, szwy modelowe, ramiona oraz prawy rękaw

B. sfastrygować zaszewki, szwy modelowe oraz przyszyć kołnierz

C. zszyć zaszewki, sfastrygować modelowe szwy oraz lewy rękaw

D. zszyć na maszynie i rozprasować zaszewki, szwy oraz rękawy

Dobrze widzisz, że tutaj chodzi o sfastrygowanie zaszewek, szwów modelowych, ramion i prawego rękawa. Sfastrygowanie to naprawdę super technika, bo pozwala na tymczasowe połączenie tkanin luzem, co znacznie ułatwia przymierzanie i dostosowywanie elementów odzieży. Jak sfastrygujesz zaszewki, to możesz je potem dokładnie poprawić przed zszyciem na maszynie. A sfastrygowanie szwów modelowych i ramion sprawia, że bluzka lepiej pasuje do sylwetki, co jest mega ważne w szyciu. Przykład? No, jak szyjesz coś na miarę, to każda poprawka jest na wagę złota. W przemyśle odzieżowym liczy się jakość, a umiejętność sfastrygowania przed zszywaniem to podstawa. Taka technika nie tylko ułatwia życie, ale jest zgodna z tym, co najlepsze w branży modowej.

Pytanie 14

Ile materiału potrzeba na uszycie podstawowych spodni damskich o długości 104 cm, z gładkiej tkaniny o szerokości 150 cm, przy wymiarach klientki 170/64/94?

A. 104 cm

B. 115 cm

C. 228 cm

D. 208 cm

Odpowiedź 115 cm jest poprawna, ponieważ przy obliczaniu zużycia materiału do uszycia spodni damskich o długości 104 cm, należy uwzględnić nie tylko samą długość nogawki, ale także dodatkowy materiał potrzebny na szwy oraz wykończenia. Standardowo przyjmuje się, że do uszycia jednego kompletu spodni potrzeba około 20-30 cm materiału więcej niż sama długość nogawki. W przypadku spodni o długości 104 cm, przyjmując dodatkowe 10-15 cm na szwy i wykończenia, otrzymujemy 115 cm jako optymalną długość tkaniny. Warto zaznaczyć, że szerokość tkaniny wynosząca 150 cm pozwala na uzyskanie odpowiedniej ilości materiału z minimalną ilością odpadu, co jest istotne z punktu widzenia efektywności kosztowej i ekologicznej produkcji odzieży. Praktyki te są zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w branży odzieżowej, które promują minimalizację odpadów i optymalizację wykorzystania surowców.

Pytanie 15

Aby przekształcić damskie spodnie o wąskich nogawkach w model typu "dzwony", konieczne jest dodanie klinów od linii

A. bioder

B. krocza

C. kolana

D. łydki

Przeróbka spodni damskich o wąskich nogawkach na spodnie typu "dzwony" wymaga wstawienia klinów od linii kolan. Wstawianie klinów w tym miejscu pozwala na uzyskanie charakterystycznego poszerzenia nogawki, co jest istotnym elementem stylu dzwonów. W praktyce, kliny należy dokładnie wymierzyć, aby uzyskać pożądany efekt, co wymaga precyzyjnego określenia szerokości i długości klinów. Standardowe podejście obejmuje dodanie klinów o odpowiedniej szerokości na rozstawie kolan do dolnej części nogawki, co zapewnia równomierne rozłożenie materiału. Dobrym rozwiązaniem jest skorzystanie z materiału o podobnej elastyczności i gramaturze, aby nie zaburzyć ogólnej estetyki spodni. Wstawienie klinów od kolan jest praktyką stosowaną przez wielu krawców, co potwierdzają standardy branżowe, które zalecają tę metodę dla uzyskania właściwego kształtu i komfortu noszenia spodni typu dzwony.

Pytanie 16

Jakiej krajarki z nożem nie da się wykorzystać do wykrawania elementów odzieżowych z nakładu, które mają wewnętrzne narożniki i zaokrąglenia?

A. Pionowym

B. Tarczowym

C. Taśmowym

D. Wielokątnym

Odpowiedź 'Tarczowym' jest trafiona. Krajarki tarczowe mają noże w formie tarcz, co sprawia, że radzą sobie świetnie z prostymi cięciami. Ale jak chodzi o odzież z zaokrąglonymi kształtami, to już nie jest tak różowo. Taki nóż nie zdoła wykroić detali, które mają jakieś krzywe czy narożniki. W praktyce krajarki tarczowe sprawdzają się głównie w produkcji prostych linii, na przykład tkanin do odzieży sportowej, gdzie przeważają geometryczne kształty. Natomiast do bardziej skomplikowanych form, jak bluzki czy sukienki, lepiej wybierać krajarki taśmowe lub pionowe, bo te potrafią poradzić sobie z trudniejszymi figurami. W branży odzieżowej, dobrze jest mieć na uwadze, że wybór odpowiedniego narzędzia ma kluczowe znaczenie dla jakości wyrobu.

Pytanie 17

Jaki materiał odzieżowy powinien być użyty do uszycia męskiej marynarki wełnianej na sezon jesienno-zimowy?

A. Sukno

B. Loden

C. Żorżetę

D. Tweed

Tweed to naprawdę świetny materiał, idealny na męską marynarkę na jesień i zimę. Ma genialne właściwości termiczne, więc świetnie trzyma ciepło, a przy tym jest dość przewiewny. Dzięki temu w chłodniejsze dni nie musisz się martwić, że się zgrzejesz, bo jakoś to wszystko działa. Oprócz tego, tweed jest często odporny na wilgoć, co jest super, zwłaszcza jak pogoda lubi płatać figle. W praktyce, marynarki z tweedu są bardzo stylowe i eleganckie, pasują do klasycznego wizerunku faceta, który lubi wyglądać dobrze i czuć się komfortowo. Z mojego doświadczenia, w branży odzieżowej tweed traktuje się jak materiał z wyższej półki, więc często spotykasz go w luksusowych kolekcjach i u znanych projektantów. Poza tym, tweed występuje w różnych wzorach i kolorach, co ułatwia dobieranie go do różnych okazji.

Pytanie 18

Jakie materiały najczęściej wykorzystuje się do usztywnienia paska w spódnicy?

A. kamel

B. taśmę tkaną

C. taśmę elastyczną

D. wkład klejowy z włókniteksu

Wkład klejowy z włókniteksu jest najczęściej stosowanym materiałem do usztywnienia pasków w spódnicach, ponieważ zapewnia nie tylko odpowiednią sztywność, ale także elastyczność oraz trwałość. Włóknitex to materiał, który łączy właściwości tkaniny oraz stabilizatora, co czyni go idealnym do zastosowań, gdzie wymagana jest precyzyjna kontrola kształtu. Dzięki swojej strukturze, wkład klejowy można łatwo przymocować do wewnętrznej strony paska, co pozwala utrzymać jego formę podczas noszenia. Stosowanie wkładów klejowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w krawiectwie, szczególnie w szyciu odzieży damskiej, gdzie estetyka oraz funkcjonalność są kluczowe. Przykładowo, w spódnicach o różnych fasonach, takich jak ołówkowe czy rozkloszowane, wkład klejowy pomaga w zachowaniu ich fasonu, co jest istotne dla komfortu noszenia oraz wyglądu. Dodatkowo, wkład klejowy jest dostępny w różnych grubościach i sztywnościach, co pozwala na dostosowanie go do specyficznych potrzeb projektu. Wszystko to sprawia, że wkład klejowy z włókniteksu jest niezastąpionym elementem w procesie konstrukcji odzieży.

Pytanie 19

Określ przyczynę powstawania fałd poprzecznych z tyłu bluzki, w okolicy kołnierza?

A. Zbyt mało wymodelowany wykroj szyi

B. Zbyt wąskie plecy

C. Zbyt szerokie plecy

D. Zbyt głęboki wykroj szyi

Wybór odpowiedzi dotyczących za szerokich pleców, zbyt głębokiego lub zbyt wąskiego podkroju szyi wskazuje na niepełne zrozumienie problematyki dopasowania wykroju odzieży. Za szerokie plecy mogą rzeczywiście prowadzić do problemów z dopasowaniem, jednak główną przyczyną fałd poprzecznych w tylnej części bluzki nie są plecy, ale w rzeczywistości kształt podkroju szyi. Zbyt głęboki podkrój szyi mógłby prowadzić do innych problemów, takich jak obniżona linia dekoltu, ale nie jest bezpośrednią przyczyną marszczenia materiału w opisanej lokalizacji. Z kolei zbyt mały wykrojony podkrój szyi z reguły nie wiąże się z fałdami poprzecznymi, a raczej z trudnościami w zakładaniu odzieży lub odczuciem dyskomfortu. Te błędne koncepcje wynikają z niewłaściwego rozumienia, że to nie tylko plecy, ale także jakość i głębokość wykroju szyi mają kluczowe znaczenie dla ogólnego dopasowania odzieży. W praktyce projektanci powinni przeprowadzać dokładne pomiary i analizy sylwetek, aby uniknąć takich problemów, a także stosować prototypowanie, co pozwala na wczesne wykrycie błędów w kroju.

Pytanie 20

Który z symboli używanych w pomiarach krawieckich został opisany błędnie?

A. opx — obwód klatki piersiowej

B. RvNv—- łuk długości kończyny górnej

C. o0s— obwód szyi

D. SyTy — łuk długości przodu do piersi

Odpowiedź 'SyTy — łuk długości przodu do piersi' jest poprawna, ponieważ symbol ten rzeczywiście odnosi się do pomiaru długości przodu od ramienia do piersi, co jest kluczowe w procesie tworzenia odzieży. W kontekście krawiectwa, precyzyjne pomiary są niezbędne do uzyskania dobrze dopasowanych ubrań. Długość przodu do piersi jest jednym z podstawowych wymiarów, które wpływają na ogólny krój i komfort noszenia odzieży, zwłaszcza w przypadku bluzek i sukienek. Przykładowo, w przypadku szycia bluzki, błędne określenie tego wymiaru może prowadzić do nieodpowiedniego dopasowania, co wpłynie na estetykę oraz wygodę noszenia. Dobrą praktyką w branży krawieckiej jest regularne aktualizowanie pomiarów, szczególnie przy tworzeniu odzieży na miarę, aby uwzględnić wszelkie zmiany w sylwetce klienta. Kluczowe jest również stosowanie odpowiednich symboli pomiarowych w dokumentacji, co ułatwia komunikację pomiędzy krawcami a klientami oraz zapewnia wysoką jakość wykonywanych usług.

Pytanie 21

Do tkanin wykonanych z materiałów, które można prasować na mokro w temperaturze nieprzekraczającej 200°C, należy zaliczyć

A. wełnę

B. len

C. bawełnę

D. naturalny jedwab

Prasowanie na mokro tkanin wykonanych z lnu w temperaturze nie przekraczającej 200°C jest zalecane ze względu na właściwości tego materiału. Len, jako naturalne włókno, jest bardzo wrażliwy na wysokie temperatury, co sprawia, że prasowanie na mokro pozwala na skuteczne wygładzanie zagnieceń bez ryzyka uszkodzenia tkaniny. Woda podczas prasowania działa jak środek zmiękczający, co ułatwia proces eliminacji zagnieceń. Warto zauważyć, że prasowanie na mokro jest często stosowane w przypadku lnu, ponieważ materiał ten ma tendencję do zagnieżdżania się i tworzenia trudnych do usunięcia zagnieceń. Dodatkowo, dobrze jest stosować tę metodę na świeżo wypranym lnie, co pozwala na uzyskanie lepszego efektu. W praktyce, stosowanie temperatury do 200°C w połączeniu z wilgotnością zwiększa efektywność prasowania, co jest zgodne z rekomendacjami producentów tkanin oraz standardami branżowymi, które zalecają unikanie przesadnego nagrzewania naturalnych włókien.

Pytanie 22

Obliczając zużycie materiału na żakiet damski, należy wziąć pod uwagę długość żakietu oraz wymiary ciała oznaczone symbolami

A. obt, ot, opx

B. RvRv, or, obt

C. RvNv, obt, os

D. opx, obt, RvNv

Odpowiedzi, które podałeś, jak 'RvRv, or, obt' czy 'RvNv, obt, os', nie są poprawne. To dlatego, że nie mają wszystkich niezbędnych wymiarów, które są kluczowe, żeby dobrze obliczyć zużycie materiału. Na przykład, 'RvRv' i 'os' - pierwszy symbol 'Rv' w ogóle nie pasuje tutaj. To nie jest standardowy wymiar i może wprowadzić w błąd przy projektowaniu. Brak 'opx' w tych odpowiedziach też jest problemem, bo to znaczy, że nie wiesz, ile materiału będzie potrzebne, a to może skutkować złym dopasowaniem. 'obt' jest ważne, ale samo w sobie to za mało, żeby całość była w porządku. Kiedy źle interpretuje się wymiary ciała, finalny produkt może nie spełniać oczekiwań klientów, a to może poważnie zaszkodzić marce. W branży odzieżowej liczy się dokładność, więc warto przywiązywać do tego dużą wagę.

Pytanie 23

Fałdy poziome na przedniej części spódnicy na wysokości bioder pojawiają się, kiedy spódnica jest

A. za szeroka na linii bioder lub ma zbyt mały podkrój na linii talii

B. za wąska na linii bioder lub ma niewystarczający podkrój na linii talii

C. za szeroka na linii bioder oraz talii

D. za wąska na linii talii oraz dolnej części

Istnieje wiele powszechnych nieporozumień dotyczących przyczyn powstawania fałd w spódnicach, co może prowadzić do błędnych wniosków. Odpowiedzi sugerujące, że fałdy pojawiają się, gdy spódnica jest zbyt szeroka na linii bioder i talii, opierają się na błędnym założeniu, że to nadmiar materiału powoduje zagięcia. W rzeczywistości, zbyt szeroka spódnica może zwisać luźno, co w wielu przypadkach nie prowadzi do powstawania fałd, ale może powodować inne problemy, takie jak brak sylwetki czy nieestetyczny kształt. Podobnie, opcje wskazujące na to, że fałdy pojawiają się tylko z powodu małego podkroju na linii talii lub szerokości bioder, nie uwzględniają faktu, że zarówno nadmiar, jak i niedobór materiału w różnych miejscach mogą wpływać na ogólny wygląd i kształt odzieży. Ważne jest, aby zrozumieć, że idealne dopasowanie w odzieży nie polega tylko na ścisłym przyleganiu w jednym miejscu, ale na zachowaniu proporcji i równowagi w całej sylwetce. Dobre praktyki krawieckie sugerują, że każda odzież powinna być tworzona z uwzględnieniem ruchu i anatomii ciała, co oznacza, że nadmiar lub niedobór materiału na różnych poziomach ciała ma kluczowe znaczenie. Używanie standardowych miar oraz technik dopasowywania może znacznie pomóc w uniknięciu nieestetycznych fałd i problemów z komfortem noszenia. Właściwe kroje, które uwzględniają indywidualne kształty ciała, są kluczowe dla uniknięcia takich błędów.

Pytanie 24

Elementy konstrukcyjne bluzki wykonanej z dzianiny powinny być łączone ściegiem

A. stębnowym zygzakowym

B. łańcuszkowym niewidocznym

C. łańcuszkowym prostym

D. stębnowym prostym

Ścieg łańcuszkowy prosty jest najczęściej stosowanym rodzajem ściegu do łączenia elementów konstrukcyjnych bluzek z dzianiny, ponieważ zapewnia on elastyczność oraz trwałość połączeń. Dzięki swojej strukturze, ścieg ten doskonale sprawdza się w materiałach dzianinowych, które mają tendencję do rozciągania. Umożliwia to zachowanie oryginalnego kształtu odzieży oraz komfortu noszenia. Przykładem praktycznego zastosowania może być łączenie rękawów z korpusem bluzki, gdzie elastyczność ściegu pozwala na swobodne ruchy ramion. Zgodnie z standardami szycia, ścieg łańcuszkowy prosty powinien być wykonywany z odpowiednią napinającą siłą, aby uniknąć deformacji materiału. Dobrą praktyką jest również stosowanie igieł przeznaczonych do dzianin, co dodatkowo zwiększy jakość wykonania. Warto zaznaczyć, że prawidłowe dobranie rodzaju ściegu ma kluczowe znaczenie w kontekście estetyki oraz funkcjonalności odzieży, co jest istotnym czynnikiem w branży mody.

Pytanie 25

Aby wydłużyć zbyt krótkie nogawki w klasycznych spodniach damskich, można je przedłużyć poprzez doszycie do końców

A. frędzli

B. mankietów

C. falban

D. lamówek

Mankiety to elementy krawieckie, które są doszywane na dolnej części nogawek spodni, co pozwala na ich wydłużenie. W kontekście klasycznych spodni damskich mankiety pełnią nie tylko funkcję estetyczną, ale również praktyczną, zapewniając większy komfort użytkowania oraz poprawiając dopasowanie do sylwetki. Przykładowo, mankiety mogą być wykonane z tego samego materiału co spodnie, co pozwala na zachowanie jednolitego wyglądu, lub z materiału kontrastowego, co może dodać charakteru całej stylizacji. W krawiectwie, stosowanie mankietów jako metody wydłużania nogawek jest zgodne z dobrymi praktykami, zwłaszcza gdy spodnie są zbyt krótkie w stosunku do proporcji ciała. Dodatkowo, mankiety mogą być wykończone na różne sposoby: od prostego zszycia po bardziej skomplikowane techniki, takie jak podwinięcie i przeszycie, co wpływa na ostateczny efekt wizualny i trwałość wykończenia. Warto również zaznaczyć, że mankiety w klasycznych spodniach mogą być stosowane w różnych stylizacjach, od formalnych po casualowe, co czyni je uniwersalnym rozwiązaniem w szafie każdej kobiety.

Pytanie 26

Który z podanych zakresów dotyczy kontroli końcowej wyrobów gotowych?

A. Weryfikacja w wykrojach kierunku nitki prostej

B. Zestawienie wykrojów elementów wyrobów z szablonami

C. Porównanie gotowego wyrobu z rysunkiem żurnalowym

D. Weryfikacja zgodności wykonania wyrobów z dokumentacją techniczną

Poprawna odpowiedź dotyczy sprawdzenia zgodności wykonania wyrobów z dokumentacją techniczną, co jest kluczowym aspektem w procesie kontroli jakości wyrobów gotowych. Kontrola ostateczna powinna obejmować weryfikację, czy wszystkie elementy produktu odpowiadają specyfikacjom zawartym w dokumentacji technicznej, co pozwala na zapewnienie, że wyrób spełnia wymagania zarówno funkcjonalne, jak i estetyczne. W praktyce, dokumentacja techniczna zawiera szczegółowe informacje na temat materiałów, wymiarów, tolerancji oraz standardów jakości. Na przykład w branży odzieżowej, sprawdzanie zgodności z rysunkiem żurnalowym obejmuje analizę detali, takich jak szwy, wykończenia i użyte tkaniny, co pozwala na eliminację wad produkcyjnych i zapewnienie wysokiej jakości wyrobu końcowego. Ponadto, zgodność z dokumentacją techniczną jest istotna z perspektywy regulacji prawnych i norm jakościowych, takich jak ISO 9001, które nakładają obowiązek na producentów, aby dokumentowali procesy i wyniki kontroli. Takie podejście do kontroli jakości przyczynia się do minimalizacji reklamacji i zwiększenia satysfakcji klienta.

Pytanie 27

Określ zużycie gładkiej tkaniny o szerokości 90 cm, z której uszyto spodnie damskie podstawowe dla klientki o wymiarach przedstawionych w tabeli.

Nazwa wymiaru	Wymiar
Obwód talii	74 cm
Obwód bioder	108 cm
Długość spodni	104 cm

A. 228,80 cm

B. 114,40 cm

C. 104,00 cm

D. 208,00 cm

Odpowiedzi, które zostały wybrane jako błędne, wynikają głównie z niepełnego uwzględnienia wymiarów oraz braku zrozumienia zasad obliczania zużycia tkaniny. W przypadku odpowiedzi takich jak 104,00 cm czy 114,40 cm, problem tkwi w nieuwzględnieniu długości nogawki jako podwójnej wartości, co jest standardem w krojeniu tkaniny na spodnie. To podejście nie bierze pod uwagę, że spodnie składają się z dwóch nogawek, co automatycznie podwaja długość wymaganej tkaniny. Co więcej, zapomnienie o dodatkach na szwy i zapasy również prowadzi do znaczącego niedoszacowania potrzebnej ilości materiału, co jest kluczowym błędem w procesie projektowania odzieży. Na przykład, obliczenie zużycia na poziomie 208,00 cm mogłoby być uzasadnione jedynie w przypadku braku dodatkowych elementów, jednak nawet wtedy nie obejmuje ono wymogu podzielenia długości nogawki przez dwa. Tego rodzaju błędy myślowe, jak pominięcie istotnych aspektów konstrukcyjnych odzieży, mogą prowadzić do niewłaściwego oszacowania zużycia materiału, co w konsekwencji wpływa na efektywność produkcji oraz koszty. Dlatego tak ważne jest, aby podczas obliczeń stosować się do branżowych standardów i dobrych praktyk, które gwarantują precyzyjne i wiarygodne wyniki.

Pytanie 28

Modyfikację bluzki damskiej polegającą na dodaniu paska z tkaniny zakończonego klinem wzdłuż szwu rękawa należy przeprowadzić w odzieży

A. z rękawami, w których skrojono zbyt płaską główkę.

B. zbyt krótkimi rękawami.

C. zbyt wąskimi rękawami.

D. z rękawami, w których skrojono zbyt wysoką główkę.

Wybór opcji dotyczącej przeróbki odzieży z rękawami zbyt krótkimi jest mylny, ponieważ problem ten nie wynika bezpośrednio z szerokości rękawa, lecz z jego długości. Rękawy, które są zbyt krótkie, wymagają innego podejścia, takiego jak wydłużenie rękawa przez dodanie materiału, a nie wstawienie klina. Przeróbka za pomocą klina jest skuteczna w przypadku, gdy rękaw uciska lub ogranicza ruchy, co jest charakterystyczne dla rękawów wąskich. Ponadto, rękawy ze zbyt wysoką główką nie są odpowiednim przypadkiem do tej przeróbki, ponieważ wysokość główki wpływa na konstrukcję rękawa, a nie na jego szerokość. W przypadku skrojenia zbyt płaskiej główki, problem leży w formie rękawa, co może prowadzić do niepożądanej sylwetki i braku swobody przy ruchu, a wstawienie klina nie rozwiąże tych problemów. Dobrze jest zrozumieć, że każdy typ przeróbki musi być dostosowany do konkretnej sytuacji, a nie każda technika jest uniwersalna. Należy unikać typowych błędów myślowych, takich jak stosowanie jednego rozwiązania dla różnych problemów konstrukcyjnych, co może prowadzić do nieestetycznego efektu końcowego oraz obniżenia jakości wykonania odzieży.

Pytanie 29

Jakie urządzenie wykorzystuje się do formowania ramion w marynarkach?

A. Płaska

B. Specjalna

C. Uniwersalna

D. Formująca

Odpowiedź "Specjalna" jest prawidłowa, ponieważ prasowanie ramion w marynarkach wymaga zastosowania prasy, która dostosowuje się do specyfiki tego elementu odzieży. Prasa specjalna, znana również jako prasa do ramion, ma kształt i rozmiar optymalizowany do formowania i utrzymywania konturów ramion. Dzięki odpowiedniej konstrukcji pozwala na równomierne rozprowadzenie ciepła i siły, co skutkuje idealnym wykończeniem. W praktyce, taka prasa jest wykorzystywana w zakładach krawieckich oraz przez profesjonalnych stylistów, którzy dbają o detale. Przykładowo, przy użyciu prasy specjalnej można uzyskać sztywniejsze krawędzie i lepsze dopasowanie, co jest szczególnie istotne w przypadku formalnych marynarek. Zastosowanie prasy specjalnej jest zgodne ze standardami jakości w branży odzieżowej, które podkreślają znaczenie detali w dobrym rzemiośle krawieckim.

Pytanie 30

W zimowej odzieży wierzchniej używa się izolacji z

A. podszewki

B. włókniny

C. wkładu usztywniającego

D. materiału

Włóknina jest materiałem o doskonałych właściwościach izolacyjnych, dlatego jest szeroko stosowana jako ocieplenie w kurtkach zimowych. Włókniny są produkowane z włókien syntetycznych lub naturalnych, a ich struktura pozwala na zatrzymywanie powietrza, co przyczynia się do efektywności termicznej odzieży. Przykłady popularnych włóknin to poliester czy puch syntetyczny, które są lżejsze i bardziej odporne na wilgoć niż tradycyjne materiały ocieplające. Dzięki tym właściwościom kurki wykonane z włóknin są nie tylko ciepłe, ale także wygodne i elastyczne. Ponadto, w branży odzieżowej stosuje się standardy takie jak ISO 13934-1, które regulują testowanie wytrzymałości materiałów, co jest istotne dla zapewnienia jakości i trwałości odzieży zimowej. W praktyce, ocieplina z włókniny często znajduje zastosowanie w odzieży sportowej i outdoorowej, gdzie wytrzymałość i funkcjonalność są kluczowe. Korzystając z produktów z włóknin, konsumenci mogą być pewni, że wybierają nowoczesne rozwiązania, które łączą komfort, ciepło i mobilność.

Pytanie 31

Jaka będzie cena przeróbki spodni, która obejmuje skrócenie ich o 3 cm i wszycie zamka błyskawicznego, według przedstawionego cennika usług?

lp.	Wyszczególnienie usługi	Cena usługi
1.	Poszerzenie lub zwężenie wyrobu.	15 zł
2.	Skrócenie lub wydłużenie długości wyrobu, rękawa.	10 zł
3.	Wszycie zamka.	20zł
4.	Zmiany fasonu elementu wyrobu.	40 zł

A. 30 zł

B. 20 zł

C. 60 zł

D. 35 zł

Poprawna odpowiedź to 30 zł, co wynika z analizy kosztów związanych z przeróbką spodni. Cennik usług wskazuje, że skrócenie spodni o 3 cm kosztuje 10 zł, natomiast wszycie zamka błyskawicznego to koszt 20 zł. Łącząc te dwie kwoty, otrzymujemy całkowity koszt przeróbki równy 30 zł. W kontekście branży odzieżowej, istotne jest zrozumienie, że każda usługa przeróbkowa powinna być przejrzysta dla klienta, a ceny jasno określone w cennikach. Pozwala to na właściwe planowanie wydatków przez klientów oraz budowanie zaufania do usługodawcy. W praktyce, znajomość cenników i zasad obliczania kosztów przydaje się nie tylko w przypadku przeróbek, ale również w kontekście ogólnych usług krawieckich, gdzie precyzyjne wycenianie pracy jest kluczowe dla rentowności i reputacji zakładu krawieckiego.

Pytanie 32

Podczas obliczania normy zużycia materiału na damski żakiet oraz spódnicę, należy – oprócz szerokości i wzoru materiału oraz fasonu – wziąć pod uwagę

A. długość spódnicy, długość żakietu, długość rękawa

B. długość żakietu, długość rękawa, obwód bioder

C. długość żakietu, obwód klatki piersiowej, obwód bioder

D. długość spódnicy, obwód klatki piersiowej, obwód bioder

Długość spódnicy, długość żakietu oraz długość rękawa to kluczowe parametry, które mają bezpośredni wpływ na zużycie materiału w procesie szycia odzieży. W kontekście standardów branżowych, projektanci i krawcy często korzystają z tabel norm zużycia, które uwzględniają te wymiary, aby precyzyjnie obliczyć ilość tkaniny potrzebnej na wykonanie odzieży. Na przykład, przy projektowaniu żakietu, długość rękawa jest istotna, ponieważ wpływa na całkowitą długość materiału, który musi zostać wykorzystany na rękawy. Podobnie, długość spódnicy determinuje, ile materiału potrzeba na jej uszycie. Zastosowanie tych wymiarów w praktyce pozwala na optymalne zarządzanie zasobami oraz minimalizowanie odpadów produkcyjnych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w branży odzieżowej. Warto również wspomnieć, że precyzyjne obliczenia mogą wpłynąć na koszt produkcji, co jest istotne dla przedsiębiorstw odzieżowych w kontekście konkurencyjności na rynku.

Pytanie 33

Który punkt pomiarowy ciała znajduje się na siódmym kręgu szyjnym?

A. Sx

B. Ty

C. Sv

D. Sy

Wybór odpowiedzi innej niż "Sy" może wynikać z nieporozumień dotyczących anatomii kręgosłupa i lokalizacji punktów pomiarowych. Odpowiedzi "Sv", "Ty" i "Sx" nie odnoszą się do standardowo uznawanych punktów pomiarowych na siódmym kręgu szyjnym, co może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących diagnostyki i terapii. Sv, jako oznaczenie, zazwyczaj odnosi się do innego obszaru ciała lub kręgu, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną w kontekście pytania. Ponadto, Ty oraz Sx również nie są związane z C7; nie są one uznawane w kontekście medycznym za punkty lokalizacyjne związane z odcinkiem szyjnym. Typowe błędy myślowe w takich sytuacjach często wynikają z braku znajomości odpowiedniej terminologii anatomicznej lub z niewłaściwego skojarzenia punktów pomiarowych z konkretnymi odcinkami kręgosłupa. Użytkownicy mogą mylić lokalizację punktów pomiarowych z innymi oznaczeniami stosowanymi w różnych kontekstach medycznych, co prowadzi do nieporozumień. Zrozumienie poprawnej lokalizacji punktu Sy jako kluczowego w diagnostyce i terapiach związanych z szyją jest niezbędne, aby uniknąć tych pomyłek oraz aby skutecznie podejść do terapii pacjentów z problemami w obrębie szyi.

Pytanie 34

Co może być przyczyną przerywania dolnej nitki podczas szycia?

A. nieprawidłowe mocowanie stopki

B. nadmierne zabrudzenie transportera

C. błędne nawinięcie nici na szpulkę bębenka

D. zbyt wysokie napięcie nici górnej

Niewłaściwe nawinięcie nici na szpulkę bębenka jest kluczowym czynnikiem wpływającym na prawidłowe działanie maszyny do szycia. Kiedy nić jest nawinięta zbyt luźno lub nierównomiernie, może powodować problemy z transportem nici dolnej, co prowadzi do zrywania jej podczas szycia. Dobrze nawinięta nić zapewnia stabilność i równomierne napięcie, co jest niezbędne do uzyskania czystych i trwałych szwów. Przykładowo, jeśli szpulka jest źle nawinięta, nić może się splątać lub nie przechodzić przez prowadnice w sposób kontrolowany, co skutkuje zrywaniem. Warto również stosować się do zaleceń producenta maszyny, który często podaje wskazówki dotyczące prawidłowego nawijania nici. Dobrą praktyką jest także regularne sprawdzanie i czyszczenie bębenka oraz mechanizmu transportera, by zapewnić ich prawidłowe działanie, co zapobiegnie problemom ze zrywaniem nici.

Pytanie 35

Jakie pomiary kontrolne należy wykonać dla figury z wypukłymi plecami i płaską klatką piersiową, aby odpowiednio dopasować podstawowe formy bluzki do sylwetki?

A. ZSy, SySvXpTp

B. ZSv, SvXpTp

C. SvTt, SvXpTp

D. SyTy, SySvXp

Odpowiedź SvTt, SvXpTp jest poprawna, ponieważ zestaw ten uwzględnia kluczowe pomiary dla figury o wypukłych plecach i płaskiej klatce piersiowej. Pomiary SvTt (szerokość pleców w talii) oraz SvXpTp (szerokość klatki piersiowej na wysokości pach) pomagają w określeniu nie tylko ogólnego kształtu sylwetki, ale także w dopasowaniu bluzki do specyficznych wymagań figury. W przypadku sylwetki z wypukłymi plecami, ważne jest, aby formy podstawowe bluzki były odpowiednio zmienione w rejonie pleców, aby nie powodować dyskomfortu ani ograniczenia ruchów. Przykładowo, przy dopasowywaniu bluzki można zastosować dodatkowe zasady konstrukcji, takie jak wprowadzenie zaszewek lub odpowiednich cięć w tylnej części bluzki, co pozwala na lepsze ułożenie materiału. Użycie tych pomiarów jest zgodne z dobrymi praktykami w krawiectwie, które zalecają szczegółowe podejście do dostosowywania odzieży do indywidualnych wymiarów ciała, co znacząco podnosi komfort noszenia i estetykę wyrobu odzieżowego.

Pytanie 36

Jakie zasady przy układzie kroju powinien zastosować krojczy w zakładzie miarowym podczas przygotowywania do rozkroju aksamitu?

A. Formy ułożyć w jednym kierunku bez uwzględnienia kierunku nitki prostej

B. Formy ułożyć w dwóch kierunkach z uwzględnieniem kierunku nitki osnowy

C. Formy ułożyć w jednym kierunku z uwzględnieniem dodatków na szwy i podwinięcia

D. Formy ułożyć w dwóch kierunkach bez uwzględnienia dodatków na szwy i podwinięcia

Nieprawidłowe odpowiedzi bazują na kilku fundamentalnych błędach, które mogą prowadzić do niekorzystnych efektów w procesie krojenia. Ułożenie form w dwóch kierunkach bez uwzględnienia dodatków na szwy i podwinięcia prowadzi do poważnych problemów w efekcie końcowym. Po pierwsze, brak dodatków na szwy może skutkować niemożnością prawidłowego zszycia elementów, co prowadzi do osłabienia konstrukcji odzieży i jej nieestetycznego wyglądu. Ponadto, układanie form w dwóch kierunkach nie uwzględnia specyfiki tkaniny, jaką jest aksamit, gdzie ułożenie włókien ma kluczowe znaczenie dla finalnego efektu. W przypadku niewłaściwego ułożenia form, odzież może tracić na jakości, a także wykazywać różnice w kolorze i fakturze w zależności od kierunku, w którym światło pada na materiał. Kolejnym błędem jest ignorowanie kierunku nitki prostej, co jest krytyczne dla zachowania stabilności i formy odzieży podczas noszenia. Tkaniny takie jak aksamit, ze względu na swoje właściwości, mają tendencję do rozciągania się w różnych kierunkach, co w efekcie prowadzi do deformacji. Zrozumienie zasad kroju i układu form jest niezbędne dla wszystkich krojczych, aby móc produkować odzież wysokiej jakości, zgodną z oczekiwaniami klientów i standardami branżowymi.

Pytanie 37

Jaką maszynę należy wykorzystać do robienia dziur w męskiej koszuli?

A. Dziurkarkę bieliźnianą

B. Ryglówkę

C. Guzikarkę

D. Dziurkarkę odzieżową

Wybór niewłaściwej maszyny do wykonywania dziurek w koszulach męskich może prowadzić do wielu problemów produkcyjnych oraz jakościowych. Ryglówka, która jest przeznaczona do szycia i wzmacniania szwów, nie jest narzędziem do wycinania dziurek. Może być użyta do szycia guzików, ale nie do ich mocowania przez stworzenie odpowiednich otworów. Użycie ryglówki do wykonania dziurek mogłoby skutkować uszkodzeniem materiału, a także brakiem precyzji, co w efekcie obniżyłoby jakość wykończenia odzieży. Guzikarka, z kolei, jest maszyną przeznaczoną do mocowania guzików, a nie do wycinania dziurek. Jej zastosowanie w kontekście dziurek jest zatem całkowicie niewłaściwe, co często wynika z błędnego zrozumienia funkcji tych maszyn. Dziurkarka odzieżowa mogłaby wydawać się odpowiednia, ale nie jest tak precyzyjna w przypadku delikatnych materiałów, jaką jest koszula męska, której konstrukcja wymaga większej dbałości o szczegóły. W rezultacie, nie tylko nie spełniłaby wymagań dotyczących jakości, ale także mogłaby powodować uszkodzenia tkaniny czy deformacje. Dlatego kluczowe jest, aby w procesie produkcji odzieży korzystać z narzędzi dostosowanych do specyficznych funkcji, co wspiera zachowanie wysokich standardów oraz zadowolenia klientów.

Pytanie 38

W normach dotyczących konstrukcji odzieży damskiej, do obliczenia połowy obwodu klatki piersiowej można wykorzystać pomiar ciała oznaczony symbolem XcXc, który wskazuje na

A. łuk długości przodu przez piersi

B. łuk długości przodu do piersi

C. łuk szerokości tyłu na poziomie piersi

D. łuk szerokości przodu na poziomie piersi

Odpowiedź 'łuk szerokości tyłu na wysokości piersi' to strzał w dziesiątkę! Wiesz, to ważny pomiar w konstrukcji odzieży damskiej. Mówiąc prościej, chodzi o obwód klatki piersiowej, który jest mega ważny, żeby bluzki czy sukienki dobrze leżały. Jeśli zmierzysz od jednego ramienia do drugiego na wysokości piersi, to dostajesz dokładny wynik potrzebny do dopasowania. Dzięki temu projektanci i krawcy mogą robić ubrania, które naprawdę siedzą jak ulał. No i to wszystko jest zgodne z zasadami komfortu i estetyki, co jest strasznie ważne w szyciu i projektowaniu.

Pytanie 39

Jakie urządzenia stosowane do obróbki parowo-cieplnej są najczęściej wykorzystywane w zakładzie świadczącym usługi miarowe?

A. Prasy specjalne

B. Prasy uniwersalne

C. Żelazka elektryczne

D. Żelazka elektryczno-parowe

Żelazka elektryczno-parowe są kluczowymi urządzeniami w procesie obróbki parowo-cieplnej, szczególnie w zakładach produkcji usługowo-miarowej. Ich konstrukcja umożliwia równoczesne wykorzystanie ciepła i pary wodnej, co znacząco zwiększa efektywność prasowania oraz poprawia jakość wykończenia materiałów. Dzięki zastosowaniu żelazek elektryczno-parowych możliwe jest uzyskanie gładkich, pozbawionych zagnieceń powierzchni tkanin, co jest niezbędne w usługach krawieckich i pralniczych. W praktyce, żelazka te są wykorzystywane do obróbki różnych rodzajów tkanin, od delikatnych jedwabi po grube materiały jak wełna, co czyni je niezwykle uniwersalnymi. Dodatkowo, standardy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie doskonałej jakości wykończenia produktów, co w dużej mierze można osiągnąć dzięki efektywnemu użyciu żelazek elektryczno-parowych.

Pytanie 40

Jakie urządzenie należy zastosować do finalnego prasowania damskich spodni?

A. wytwornicy pary

B. prasy płaskiej

C. manekina do prasowania

D. agregatu prasowalniczego

Zastosowanie prasy płaskiej w końcowym prasowaniu spodni damskich może wydawać się logiczne, jednak w rzeczywistości nie jest to najodpowiedniejsze podejście. Prasy płaskie są zaprojektowane do pracy z płaskimi powierzchniami i mogą nie być w stanie skutecznie układać formy odzieży, co prowadzi do zniekształceń. W przypadku spodni, szczególnie tych z bardziej skomplikowanymi detalami, takie podejście może skutkować nierównym prasowaniem i nieestetycznymi zagnieceniami. Wytwornica pary, chociaż jest narzędziem skutecznym w usuwaniu zagnieceń, nie zawsze zapewnia odpowiednie formowanie odzieży, co w przypadku spodni jest kluczowe dla ich finalnego wyglądu. Użycie agregatu prasowalniczego, z kolei, może być zbyt intensywne i sprawić, że tkanina straci swoją naturalną elastyczność oraz estetykę. Poprawne prasowanie odzieży wymaga zrozumienia charakterystyk materiału oraz zastosowania odpowiednich technik. Niezrozumienie tego może prowadzić do wyboru niewłaściwych narzędzi, co w rezultacie obniża jakość końcowego produktu i może wpłynąć na niezadowolenie klientów. W branży odzieżowej kluczowe jest stosowanie najlepszych praktyk, które uwzględniają zarówno techniczne aspekty prasowania, jak i estetykę wykończenia, co tylko potwierdza znaczenie manekinów w tym procesie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej