Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 2 czerwca 2025 06:13
Data zakończenia: 2 czerwca 2025 06:27

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na podstawie danych zawartych w tabeli podaj, ile wody należy dodać do 20 kg suchej mieszanki, aby sporządzić zaprawę lekką Termor?

Specyfikacja zapraw lekkich Termor
Właściwości	Wymagania
Uziarnienie wypełniaczy	do 4 mm
Gęstość nasypowa w stanie suchym	nie większa niż 565 kg/m³
Przydatność suchej mieszanki do stosowania	nie mniej niż 3 miesiące
Konsystencja	7÷8,5 cm
Proporcje mieszania suchej mieszanki z wodą	2:1
Czas zachowania właściwości roboczych	nie mniej niż 3 godziny

A. 401

B. 201

C. 301

D. 101

Odpowiedź, którą zaznaczyłeś, to 101 litrów. Wiesz, to liczba, która wynika z proporcji 2:1, czyli na każde 2 kg suchej mieszanki przypada 1 kg wody. Gdy robisz zaprawę lekką Termor, kluczowe jest, aby trzymać się tych proporcji. Dzięki temu zaprawa ma lepsze właściwości mechaniczne i jest trwalsza. Dla 20 kg suchej mieszanki potrzebujesz 10 kg wody, co daje 10 litrów. Warto też robić próby, żeby dostosować ilość wody do różnych warunków budowy. Pamiętaj, że jak za dużo wody, to zaprawa może być słabsza, a jak za mało, to mogą być kłopoty z aplikacją i konsystencją. Dobrze jest też wiedzieć, że są normy budowlane, które mówią, jak dokładnie to wszystko mieszać, więc warto się ich trzymać.

Pytanie 2

Narzut tynku cementowo-wapiennego kategorii III powinien być nałożony na

A. suchej obrzutce

B. zwilżonej obrzutce

C. zwilżonej gładzi

D. związanej gładzi

Odpowiedź 'zwilżona obrzutka' jest poprawna, ponieważ narzut tynku pospolitego cementowo-wapiennego kategorii III należy aplikować na odpowiednio przygotowaną powierzchnię. Zwilżona obrzutka zapewnia lepszą przyczepność tynku do podłoża, co jest kluczowe dla trwałości i estetyki wykończenia. Wilgoć w obrzutce powoduje, że cząsteczki tynku lepiej wnikają w strukturę podłoża, co znacząco zmniejsza ryzyko łuszczenia się czy pękania tynku w przyszłości. W praktyce, przed nałożeniem narzutu, należy nawilżyć obrzutkę wodą, aby uzyskać optymalne warunki aplikacji. Dobre praktyki w budownictwie sugerują, aby obrzutkę przygotować zgodnie z normami PN-EN 998-1, które określają wymagania dla tynków. Dzięki temu można osiągnąć wysoką jakość wykonania, która przekłada się na długowieczność oraz estetykę zastosowanego rozwiązania budowlanego.

Pytanie 3

Na podstawie przedstawionej instrukcji producenta zaprawy murarskiej oblicz, ile wody należy użyć do wymieszania 200 kg suchej mieszanki.

Instrukcja producenta zaprawy murarskiej (fragment)
Gęstość nasypowa (suchej mieszanki)	ok. 1,5 kg/dm³
Gęstość w stanie suchym (po związaniu)	ok. 2,0 kg/dm³
Proporcje mieszania woda/sucha mieszanka	3,5 l/25 kg
Min./max. grubość warstwy zaprawy	6 mm/40 mm
Czas gotowości zaprawy do pracy	ok. 4 godzin

A. 14 litrów.

B. 21 litrów.

C. 28 litrów.

D. 35 litrów.

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia proporcji zalecanych przez producenta zaprawy murarskiej. Niektórzy mogą myśleć, że ilość wody potrzebna do wymieszania suchej mieszanki jest liniowo związana z jej wagą, natomiast kluczowe jest zrozumienie, że producenci podają specyficzne proporcje, które są zoptymalizowane dla danej mieszanki. Odpowiedzi takie jak 35 litrów, 21 litrów czy 14 litrów nie uwzględniają właściwego przeliczenia proporcji podanych w instrukcji. Użycie zbyt dużej ilości wody, na przykład 35 litrów, może prowadzić do powstania zbyt rzadkiej zaprawy, co skutkuje obniżeniem jej wytrzymałości oraz przyczepności do podłoża. Z drugiej strony, niewystarczająca ilość wody, jak w przypadku 14 litrów, może skutkować zaprawą o zbyt gęstej konsystencji, co utrudnia aplikację i może prowadzić do problemów z wytrzymałością na spoinach. Kluczowe jest, aby podczas pracy z materiałami budowlanymi stosować się do zaleceń producentów, aby uniknąć takich błędów, które mogą wpłynąć na jakość i trwałość realizowanych prac budowlanych. Warto pamiętać, że dokładne obliczenia i stosowanie się do norm jakościowych przyczyniają się do dłuższej żywotności konstrukcji.

Pytanie 4

Jak można ustalić, czy tynk oddzielił się od podłoża?

A. opukiwanie tynku lekkim młotkiem

B. przetarcie tynku dłonią

C. inspekcja zewnętrzna

D. wykonanie kilku prób tynku

Opukiwanie tynku lekkim młotkiem jest skuteczną metodą oceny stanu przyczepności tynku do podłoża. Ta technika polega na delikatnym uderzaniu w tynk, co pozwala na uzyskanie charakterystycznego dźwięku, który może wskazywać na obecność pustek pod tynkiem. W przypadku, gdy tynk jest dobrze przylegający, dźwięk będzie niski i stłumiony, natomiast w obszarach odspojonych dźwięk będzie wyższy i bardziej rezonansowy. Praktyczne zastosowanie tej metody jest szczególnie ważne w budownictwie, gdzie stabilność elementów wykończeniowych ma kluczowe znaczenie dla trwałości konstrukcji. W branży budowlanej standardy, takie jak PN-EN 13914-1, sugerują wykonywanie regularnych inspekcji stanu tynków, a opukiwanie jest jedną z metod, które można stosować w ramach tych procedur. Zastosowanie opukiwania jako metody diagnostycznej może pomóc w wczesnym wykrywaniu problemów i zapobieganiu większym uszkodzeniom w przyszłości, co przekłada się na oszczędności w kosztach remontów i zwiększenie bezpieczeństwa budynków.

Pytanie 5

Jak przeprowadza się ocenę gładkości tynków zwykłych w trakcie odbioru prac tynkarskich?

A. Uderzając w powierzchnię delikatnym młotkiem

B. Zarysowując powierzchnię przy pomocy gwoździa

C. Pocierając powierzchnię tynku dłonią

D. Przesuwając gąbką po tynku

Prawidłowa odpowiedź opiera się na metodzie oceny gładkości tynków, która polega na bezpośrednim pocieraniu powierzchni dłonią. Ta technika pozwala na bezpośrednie odczucie ewentualnych nierówności, chropowatości czy innych defektów, które mogą być niewidoczne dla oka. Umożliwia to sprawdzenie, czy tynk spełnia wymagania w zakresie estetyki i funkcjonalności, które są kluczowe w branży budowlanej. W praktyce, podczas odbioru robót tynkarskich, inspektorzy często stosują tę metodę, aby szybko ocenić jakość wykonania. Gdy powierzchnia jest gładka, tynk jest zazwyczaj uznawany za właściwie nałożony, co jest zgodne ze standardami branżowymi określającymi dopuszczalne odchylenia i wymagania dotyczące gładkości. Warto również zauważyć, że odpowiednia gładkość tynków ma wpływ na późniejsze procesy malarskie czy tapetowania, dlatego kontrola ta jest niezbędna w każdym etapie budowy.

Pytanie 6

Który z rodzajów tynków można zaklasyfikować jako trójwarstwowy zwykły kat. IV, charakteryzujący się równą i gładką, bardzo starannie wygładzoną powierzchnią uzyskaną przy użyciu packi?

A. Surowy

B. Doborowy

C. Pospolity

D. Wypalany

Tynk doborowy jest klasyfikowany jako tynk trójwarstwowy zwykły kat. IV, co oznacza, że spełnia określone wymagania techniczne dotyczące trwałości i estetyki. Jego powierzchnia jest bardzo starannie wygładzona packą, co zapewnia gładkość i równość, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach budowlanych. Tynki doborowe są często stosowane w budownictwie mieszkalnym oraz komercyjnym, gdzie estetyka i wytrzymałość są równie ważne. W praktyce, tynk doborowy można z powodzeniem stosować w pomieszczeniach wewnętrznych oraz na zewnętrznych elewacjach, a jego właściwości pozwalają na osiągnięcie wysokiej jakości wykończeń. Dodatkowo, zgodnie z normami budowlanymi, tynki doborowe charakteryzują się doskonałą przyczepnością do podłoża oraz odpornością na warunki atmosferyczne, co czyni je idealnym wyborem do różnych projektów budowlanych.

Pytanie 7

W przypadku tynków z klasy II i III maksymalne odchylenie promieni krzywizny powierzchni wnęki od zaplanowanego promienia nie może przekraczać

A. 10 mm

B. 7 mm

C. 5 mm

D. 30 mm

Odpowiedź 7 mm jest prawidłowa, ponieważ dla tynków kategorii II i III maksymalne odchylenie promieni krzywizny powierzchni wnęki od projektowanego promienia nie powinno przekraczać 7 mm. Tynki te, ze względu na swoje właściwości użytkowe oraz estetyczne, wymagają precyzyjnej aplikacji. Odchylenia w promieniach mogą prowadzić do nieestetycznych efektów wizualnych, a także wpływać na funkcjonalność obiektu, w tym na odprowadzanie wody oraz trwałość tynku. Przykładowo, przy aplikacji tynków na powierzchniach architektonicznych, takich jak łuki, zastosowanie standardu 7 mm pozwala utrzymać jednolitą linię i estetykę, co jest istotne w projektach wymagających wysokiej jakości wykonania. Zgodność z tym standardem jest również zgodna z wytycznymi branżowymi i normami budowlanymi, co podkreśla znaczenie staranności przy pracach wykończeniowych. Dbałość o detale, takie jak promienie krzywizny, wpływa na końcowy efekt wizualny oraz trwałość zastosowanych materiałów.

Pytanie 8

Reperacja pojedynczych uszkodzeń oraz niewielkich pęknięć na powierzchni tynku ściany nośnej polega na klinowym usunięciu tynku oraz

A. wzmocnieniu konstrukcji klamrowo i ponownym otynkowaniu

B. wprowadzeniu zaczynu cementowego pod ciśnieniem

C. uzupełnieniu ubytków zaprawą cementową

D. nasączeniu pękniętych miejsc wodą i uzupełnieniu ubytków zaprawą taką jak tynk

Odpowiedź dotycząca nasączenia miejsc spękań wodą i wypełnienia ubytków zaprawą tynkarską jest poprawna, ponieważ taka procedura pozwala na skuteczne zminimalizowanie ryzyka dalszych uszkodzeń oraz zapewnienie właściwej przyczepności materiału naprawczego. Przed przystąpieniem do naprawy, ważne jest, aby dokładnie oczyścić uszkodzoną powierzchnię z luźnych fragmentów tynku oraz zanieczyszczeń, co pozwoli na lepsze wnikanie wody do spękań. Następnie, nasączenie wodą umożliwia aktywację drobnych cząsteczek cementu w zaprawie, co w połączeniu z odpowiednim wypełnieniem ubytków zaprawą tynkarską przyczynia się do uzyskania trwałej i estetycznej naprawy. Zgodnie z normą PN-EN 998-1, właściwe przygotowanie powierzchni oraz użycie odpowiednich materiałów budowlanych jest kluczowe dla zapewnienia długotrwałej jakości wykończenia. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie budownictwa i renowacji, co potwierdza jego skuteczność w zakresie zachowania estetyki oraz integralności konstrukcyjnej ścian. Przykładowo, w budynkach zabytkowych, gdzie estetyka ma kluczowe znaczenie, podejście to jest szczególnie istotne, aby zachować autentyczność i charakter oryginalnych materiałów.

Pytanie 9

Do pomiaru objętościowego kruszywa oraz wody powinno się użyć

A. łopatę

B. czerpaka szufelkowego

C. taczki

D. wiadra z podziałką

Wybór wiadra z podziałką do objętościowego dozowania kruszywa i wody jest uzasadniony ze względu na precyzję oraz łatwość w użyciu. Wiadro z podziałką pozwala na dokładne odmierzenie objętości materiałów sypkich oraz cieczy, co jest kluczowe w procesach budowlanych i inżynieryjnych, gdzie precyzyjne proporcje są niezbędne do uzyskania pożądanych właściwości mieszanki betonowej. Przykładowo, przy przygotowywaniu betonu, niewłaściwe proporcje wody do kruszywa mogą prowadzić do obniżenia wytrzymałości i trwałości gotowego produktu. Zastosowanie wiadra z podziałką umożliwia również łatwe utrzymanie standardów jakości, co jest wymagane w wielu regulacjach budowlanych. Dobrą praktyką jest korzystanie z narzędzi, które zapewniają powtarzalność dozowania, co sprawia, że wiadro z podziałką spełnia te wymagania, a jego użycie może być dostosowane do różnych projektów budowlanych. Pozwala to na zachowanie spójności w mieszankach, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości konstrukcji.

Pytanie 10

W celu skonstruowania jednowarstwowych ścian zewnętrznych, ze względu na potrzebę osiągnięcia właściwej izolacji cieplnej, najczęściej wykorzystuje się

A. bloczki silikatowe bądź płyty gipsowo-kartonowe

B. cegły ceramiczne klinkierowe bądź cegły ceramiczne dziurawki

C. cegły ceramiczne pełne lub bloczki wykonane z betonu kruszywowego

D. bloczki z betonu komórkowego lub pustaki ceramiczne poryzowane

Bloczki z betonu komórkowego oraz pustaki ceramiczne poryzowane są materiałami budowlanymi, które charakteryzują się doskonałymi właściwościami izolacyjnymi, co jest kluczowe w kontekście budowy jednowarstwowych ścian zewnętrznych. Beton komórkowy, znany również jako aerobeton, ma strukturę pełną mikroporów, co znacząco ogranicza przewodzenie ciepła. Dzięki temu, ściany wykonane z tych materiałów mogą skutecznie zapewnić komfort cieplny w budynku, minimalizując straty energii i przyczyniając się do obniżenia kosztów ogrzewania. Pustaki ceramiczne poryzowane, z kolei, posiadają unikalne właściwości akumulacyjne i również dobrze izolują termicznie. W praktyce zastosowanie tych materiałów zyskuje na znaczeniu przy realizacji budynków energooszczędnych i pasywnych, gdzie kluczowe jest uzyskanie jak najlepszych parametrów izolacyjnych. Użycie takich bloków i pustaków jest zgodne z normami budowlanymi, które zalecają stosowanie materiałów o niskim współczynniku przewodzenia ciepła, co jest niezbędne do spełnienia wymogów efektywności energetycznej budynków.

Pytanie 11

Na podstawie fragmentu instrukcji producenta oblicz, ile palet bloczków gazobetonowych o wymiarach
24×24×59 cm potrzeba do wymurowania dwóch ścian wysokości 2,75 m, długości 6 m i grubości 24 cm każda.

Informacje producenta bloczków betonu komórkowego
Wymiary bloczka [cm]	Zużycie [szt./m²]	Masa [kg]	Liczba na palecie [szt.]
24×24×59	7	22,4	48
12×24×59	7	12,2	96
8×24×59	7	9,2	144

A. 116 palet.

B. 58 palet.

C. 3 palety.

D. 5 palet.

Poprawna odpowiedź to 5 palet, co można wyjaśnić na podstawie obliczeń dotyczących wymagań materiałowych do wykonania dwóch ścian o podanych wymiarach. Wysokość każdej ściany wynosi 2,75 m, długość 6 m, a grubość 24 cm. Aby obliczyć całkowitą liczbę bloczków gazobetonowych potrzebnych do budowy, najpierw obliczamy objętość jednej ściany: 2,75 m * 6 m * 0,24 m = 3,96 m³. Dla dwóch ścian otrzymujemy 3,96 m³ * 2 = 7,92 m³. Bloczek gazobetonowy o wymiarach 24x24x59 cm ma objętość 0,024 m * 0,024 m * 0,059 m = 0,000028416 m³. Obliczamy, ile bloczków potrzebujemy: 7,92 m³ / 0,000028416 m³ ≈ 278,9, co zaokrąglamy do 279 bloczków. Na jednej palecie zmieści się 48 bloczków, więc dzieląc 279 przez 48, uzyskujemy około 5,8, co zaokrąglamy do 5 palet. W praktyce, zrozumienie takich obliczeń jest niezbędne w branży budowlanej, aby odpowiednio zarządzać materiałami i kosztami, co jest zgodne z dobrą praktyką inżynieryjną.

Pytanie 12

Korzystając z danych zawartych w tabeli wskaż najmniejszą dopuszczalną grubość tynku z izolacją termiczną.

Grubości tynków	Średnia grubość w [mm]	Dopuszczalna najmniejsza grubość w [mm]
dla tynków zewnętrznych	20	15
dla tynków wewnętrznych	15	10
dla jednowarstwowych tynków wewnętrznych z fabrycznie suchej zaprawy	10	5
dla jednowarstwowych tynków chroniących przed wodą z fabrycznie suchej zaprawy	15	10
dla tynków z izolacją termiczną	zależnie od wymagań	20

A. 10 mm

B. 5 mm

C. 20 mm

D. 15 mm

Wybierając odpowiedź 20 mm, wskazujesz na zgodność z wymaganiami dotyczącymi tynków z izolacją termiczną. Zgodnie z danymi zawartymi w tabeli, ta wartość jest najmniejszą dopuszczalną grubością, co jest kluczowe dla zapewnienia odpowiednich właściwości izolacyjnych. Tynki o grubości 20 mm są zgodne z normami budowlanymi, które określają minimalne parametry dla zapewnienia efektywności energetycznej budynków. Przykładowo, w budownictwie pasywnym, odpowiednia grubość izolacji jest niezbędna do osiągnięcia niskiego zapotrzebowania na energię do ogrzewania. Warto także zwrócić uwagę na to, że zbyt cienkie warstwy tynku mogą prowadzić do mostków termicznych, co skutkuje stratami ciepła oraz zwiększonymi kosztami ogrzewania. Dlatego też, stosowanie tynków o grubości 20 mm jest zasadne z perspektywy zarówno efektywności energetycznej, jak i długoterminowej trwałości budynku.

Pytanie 13

Na niewielkiej budowie do przygotowania betonu zastosowano dozowanie objętościowe składników. Murarz miał stworzyć beton zwykły w proporcjach 1 : 2 : 4. Oznacza to, że odmierzył

A. 1 wiadro żwiru, 2 wiadra cementu, 4 wiadra piasku

B. 1 wiadro cementu, 2 wiadra żwiru, 4 wiadra piasku

C. 1 wiadro piasku, 2 wiadra żwiru, 4 wiadra cementu

D. 1 wiadro cementu, 2 wiadra piasku, 4 wiadra żwiru

Poprawna odpowiedź dotyczy proporcji składników betonu, które zostały opisane w formacie 1 : 2 : 4. Oznacza to, że dla każdej jednostki cementu używamy dwóch jednostek piasku i czterech jednostek żwiru. W praktyce, jeśli murarz użył jednego wiadra cementu, powinien zastosować dwa wiadra piasku i cztery wiadra żwiru, co jest zgodne z zasadami dozowania objętościowego. Użycie tych proporcji zapewnia odpowiednią wytrzymałość, trwałość i jednolitość betonu, co jest szczególnie istotne na małych budowach. Dobre praktyki w budownictwie zalecają stosowanie sprawdzonych proporcji, aby uzyskać beton o pożądanych właściwościach mechanicznych. Na przykład, beton w proporcjach 1 : 2 : 4 jest często stosowany w konstrukcjach takich jak chodniki, mury oporowe czy małe fundamenty, gdzie nie jest wymagana wyjątkowa wytrzymałość, ale stabilność i odporność na warunki atmosferyczne są kluczowe. Znajomość i zastosowanie odpowiednich proporcji w mieszankach betonowych jest kluczowe dla realizacji projektów budowlanych zgodnie z obowiązującymi normami oraz praktykami inżynieryjnymi.

Pytanie 14

Na podstawie fragmentu instrukcji producenta oblicz, ile palet pustaków potrzeba do wymurowania dwóch ścian wysokości 4 m, długości 8,5 m i grubości 19 cm każda.

Fragment instrukcji producenta
Wymiary pustaka	250×188×220 mm
Masa pustaka	ok. 8,5 kg
Zużycie	grubość ściany - 25 cm	22 szt/m²
	grubość ściany - 19 cm	17 szt./m²
Liczba pustaków na palecie	120 szt.

A. 10 palet

B. 12 palet

C. 9 palet

D. 13 palet

Odpowiedź 10 palet jest poprawna, ponieważ wymagała od nas precyzyjnego obliczenia całkowitej powierzchni dwóch ścian, co stanowi kluczowy element w procesie budowlanym. Obliczając powierzchnię jednej ściany o wysokości 4 m i długości 8,5 m, otrzymujemy 34 m². Dla dwóch ścian daje to łącznie 68 m². Następnie, biorąc pod uwagę, że grubość każdej ściany wynosi 19 cm, musimy uwzględnić odpowiednią ilość pustaków, które potrzebujemy na każdy metr kwadratowy. Przyjmując standardową wartość zużycia pustaków, powinniśmy obliczyć całkowitą liczbę pustaków potrzebnych do wymurowania ścian. Po podzieleniu tej liczby przez ilość pustaków na palecie (zwykle około 6-7 pustaków na paletę), otrzymujemy wynik około 9,63 palety, który zaokrąglamy do 10. Takie podejście zgodne jest z praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie precyzyjnych obliczeń w planowaniu materiałów budowlanych, co pozwala uniknąć niedoborów i opóźnień w realizacji projektu budowlanego.

Pytanie 15

Jaki sprzęt powinien być użyty do przygotowania zaprawy, niezbędnej do postawienia ścian w budynku jednorodzinnym z bloczków gazobetonowych, murowanych na standardowe spoiny?

A. Mieszarkę wirową.

B. Pompę do zapraw.

C. Agregat tynkarski.

D. Betoniarkę wolnospadową.

Betoniarka wolnospadowa jest najbardziej odpowiednim sprzętem do przygotowania zaprawy do wymurowania ścian budynku jednorodzinnego z bloczków gazobetonowych. Jej konstrukcja, umożliwiająca mieszanie materiałów w obracającym się bębnie, zapewnia równomierne połączenie składników zaprawy, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich właściwości mechanicznych i trwałości materiału. Standardy budowlane, takie jak PN-EN 998-1, określają wymagania dotyczące zapraw murarskich, wskazując na konieczność zapewnienia odpowiedniej konsystencji i jednorodności mieszanki. Betoniarka wolnospadowa pozwala na przygotowanie większej ilości zaprawy jednocześnie, co zwiększa efektywność pracy na budowie i zmniejsza czas potrzebny na wykonanie zlecenia. Dodatkowo, dzięki właściwościom tej maszyny, zaprawa uzyskuje lepsze parametry wytrzymałościowe, co przekłada się na stabilność i bezpieczeństwo całej konstrukcji. W praktyce, zastosowanie betoniarki przyspiesza proces przygotowania materiałów, co jest szczególnie ważne w przypadku większych inwestycji budowlanych, gdzie czas realizacji ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 16

Keramzyt to lekkie materiały budowlane, wykorzystywane do wytwarzania zapraw

A. kwasoodpornych

B. ciepłochronnych

C. szamotowych

D. krzemionkowych

Keramzyt to innowacyjne lekkie kruszywo budowlane, które ze względu na swoje właściwości doskonale sprawdza się w produkcji zapraw ciepłochronnych. Jego niska gęstość oraz porowata struktura pozwalają na skuteczną izolację termiczną, co jest kluczowe w tworzeniu energooszczędnych budynków. Przykładem zastosowania keramzytu może być jego użycie w warstwie izolacyjnej w budynkach jednorodzinnych, gdzie przyczynia się do minimalizacji strat ciepła. W standardach budowlanych, takich jak PN-EN 13055, podkreśla się znaczenie stosowania materiałów, które nie tylko spełniają normy wytrzymałościowe, ale również przyczyniają się do efektywności energetycznej budynków. Keramzyt, dzięki swoim właściwościom, jest także materiałem ekologicznym, co wpisuje się w trendy zrównoważonego budownictwa, dążącego do ograniczenia wpływu na środowisko. Stosując keramzyt w zaprawach ciepłochronnych, inwestorzy mogą znacząco obniżyć koszty ogrzewania, co jest szczególnie istotne w kontekście rosnących cen energii.

Pytanie 17

Na podstawie informacji zawartych w tabeli określ, która ilość składników odpowiada proporcji wagowej stosowanej przy wykonaniu zaprawy cementowej klasy M7.

Skład i marka zapraw cementowych w zależności od klasy cementu
Klasa cementu	Skład wagowy przy marce zaprawy
Klasa cementu	M4	M7	M12	M15
32,5	1 : 5,5	1 : 4,5	1 : 3,5	1 : 3

A. 100 kg piasku i 450 kg cementu.

B. 100 kg cementu i 900 kg piasku.

C. 200 kg piasku i 900 kg cementu.

D. 200 kg cementu i 900 kg piasku.

Odpowiedź "200 kg cementu i 900 kg piasku" jest poprawna, ponieważ odpowiada proporcji wagowej 1:4,5, którą zastosowano przy wykonaniu zaprawy cementowej klasy M7. Zgodnie z tą proporcją, na każdą jednostkę cementu przypada 4,5 jednostki piasku. W tym przypadku, 200 kg cementu wymaga 900 kg piasku, co w pełni spełnia wymagania dotyczące tej mieszanki. Takie proporcje są kluczowe, ponieważ wpływają na właściwości mechaniczne zaprawy, takie jak wytrzymałość na ściskanie i trwałość. W praktyce, stosując te proporcje, uzyskujemy dobrze zharmonizowaną zaprawę, która zapewnia odpowiednią przyczepność i stabilność. Warto również pamiętać, że stosowanie właściwych proporcji jest zgodne z normami budowlanymi, co przekłada się na bezpieczeństwo i jakość realizowanych prac budowlanych.

Pytanie 18

Zgodnie z zaleceniami producenta, aby przygotować 25 kg gotowej zaprawy murarskiej, potrzeba 4 dm3 wody. Jaką ilość wody należy wykorzystać do przygotowania 100 kg zaprawy?

A. 16 litrów

B. 100 litrów

C. 25 litrów

D. 4 litry

Aby obliczyć ilość wody potrzebnej do rozrobienia 100 kg zaprawy, można skorzystać z proporcji. Producent podaje, że do 25 kg zaprawy potrzeba 4 dm3 wody, co odpowiada 4 litrom. Zatem, do rozrobienia 100 kg, co jest czterokrotnością 25 kg, proporcjonalnie potrzebujemy czterokrotności wody, czyli 4 dm3 x 4 = 16 dm3, co również odpowiada 16 litrom. W praktyce, dokładne odmierzanie wody jest kluczowe, ponieważ zbyt mała ilość wody może prowadzić do zbyt twardej i nieelastycznej zaprawy, natomiast zbyt duża ilość wody osłabi strukturę, co może skutkować pęknięciami lub innymi uszkodzeniami. W branży budowlanej, zgodnie z normami dotyczącymi przygotowania zapraw, ważne jest także, aby używać wody czystej, wolnej od zanieczyszczeń chemicznych, które mogłyby wpływać na jakość zaprawy. Warto również pamiętać, aby woda była w temperaturze pokojowej, co sprzyja lepszemu połączeniu składników.

Pytanie 19

Na ilustracji przedstawiono fragment stropu

A. Kleina.

B. Fert.

C. Teriva.

D. Akermana.

Strop Kleina stanowi jedno z bardziej klasycznych rozwiązań w budownictwie, które zyskało popularność dzięki swojej solidności oraz prostocie konstrukcyjnej. W jego budowie wykorzystuje się stalowe belki, co pozwala na znaczne zmniejszenie ciężaru całej konstrukcji, a jednocześnie zapewnia wysoką nośność. Wypełnienie z cegieł, które jest stosowane w tym typie stropu, charakteryzuje się dobrą izolacyjnością akustyczną oraz termiczną, co czyni go idealnym rozwiązaniem w budynkach mieszkalnych i użyteczności publicznej. Strop Kleina jest również zgodny z normami budowlanymi, co czyni go bezpiecznym i trwałym rozwiązaniem. Z punktu widzenia inżynierii, ważnym aspektem jest możliwość dostosowania tego typu stropu do różnych warunków oraz obciążeń, co czyni go elastycznym rozwiązaniem w projektowaniu budynków. Jak pokazuje praktyka, stropy tego rodzaju są często stosowane w modernizacjach oraz renowacjach starych budynków, co potwierdza ich uniwersalność i wartość w dziedzinie budownictwa.

Pytanie 20

Cementową zaprawę wykorzystuje się do budowy ścian

A. nośnych wewnętrznych

B. działowych

C. fundamentowych

D. nośnych zewnętrznych

Zaprawa cementowa jest kluczowym materiałem budowlanym, szczególnie w kontekście murowania fundamentów. Jej zastosowanie w fundamentach wynika z konieczności zapewnienia stabilności i wytrzymałości konstrukcji. Zaprawy cementowe charakteryzują się dużą odpornością na działanie sił zewnętrznych oraz na wilgoć, co jest szczególnie istotne w przypadku fundamentów, które są narażone na działanie wód gruntowych i zmienne warunki atmosferyczne. W praktyce często stosuje się zaprawy o odpowiedniej klasie wytrzymałości, zgodnej z normami budowlanymi, co zapewnia ich długotrwałość. Ważnym aspektem jest również prawidłowe przygotowanie zaprawy, które powinno odbywać się zgodnie z zaleceniami producenta, aby osiągnąć optymalne właściwości mechaniczne i fizyczne. Dobrą praktyką jest również zastosowanie dodatków chemicznych, które mogą poprawić właściwości zaprawy, takie jak jej plastyczność czy odporność na wodę. Warto również zwrócić uwagę na techniki murowania, które mają kluczowe znaczenie dla trwałości i stabilności fundamentów.

Pytanie 21

Czym jest spoiwo mineralne hydrauliczne?

A. wapno hydratyzowane

B. cement hutniczy

C. wapno dolomitowe

D. gips hydrauliczny

Cement hutniczy jest spoiwem mineralnym hydraulicznym, co oznacza, że ma zdolność do twardnienia pod wpływem wody, nawet w warunkach wilgotnych. Jest to szczególnie ważne w budownictwie oraz inżynierii lądowej, gdzie często mamy do czynienia z konstrukcjami narażonymi na działanie wody. Cement hutniczy, zwany również cementem żużlowym, powstaje z mieszania klinkieru cementowego z żużlem wielkopiecowym, co nadaje mu wyjątkowe właściwości, takie jak zwiększona odporność na działanie wody i chemikaliów. W praktyce, cement hutniczy jest stosowany do budowy fundamentów, konstrukcji podziemnych oraz obiektów hydrotechnicznych, takich jak tamy i zbiorniki. Ponadto, jego właściwości pozwalają na zmniejszenie emisji CO2 w procesie produkcji, co jest zgodne z aktualnymi trendami zrównoważonego budownictwa oraz standardami ekologicznymi. Wybór cementu hutniczego jako spoiwa hydraulicznego jest zatem uzasadniony zarówno z punktu widzenia technicznego, jak i ekologicznego.

Pytanie 22

W budynkach z cegły ceramicznej z użyciem zaprawy cementowo-wapiennej, dylatacje należy umieszczać co ile?

A. 25 m

B. 60 m

C. 50 m

D. 40 m

Przerwy dylatacyjne w budynkach murowanych z cegły ceramicznej na zaprawie cementowo-wapiennej powinny być rozmieszczane co 60 m, zgodnie z obowiązującymi normami budowlanymi. Dylatacje mają na celu kompensację ruchów termicznych, wilgotnościowych oraz osiadania konstrukcji. W przypadku dużych budowli, zwłaszcza o dużych powierzchniach, brak odpowiednich dylatacji może prowadzić do powstawania pęknięć i uszkodzeń strukturalnych, co przyczynia się do kosztownych napraw. Na przykład w przypadku budynków przemysłowych, takich jak magazyny czy hale produkcyjne, które charakteryzują się dużymi przeszklonymi powierzchniami, stosowanie dylatacji co 60 m minimalizuje ryzyko wystąpienia deformacji konstrukcji. Warto również podkreślić, że rozmieszczenie dylatacji powinno uwzględniać lokalne warunki klimatyczne oraz charakterystykę materiałów, co jest istotne dla zapewnienia długowieczności i stabilności budowli.

Pytanie 23

Przygotowanie zaprawy cementowo-wapiennej w sposób ręczny polega na odmierzeniu wszystkich składników, a następnie ich zmieszaniu

A. cementu z piaskiem i dodaniu ciasta wapiennego rozrzedzonego wodą

B. wody z piaskiem i dodaniu ciasta wapiennego oraz cementu

C. cementu z ciastem wapiennym rozrzedzonym wodą i dodaniu piasku

D. wody z cementem i dodaniu piasku oraz ciasta wapiennego

Ręczne przygotowanie zaprawy cementowo-wapiennej polega na odpowiednim doborze składników, które mają ze sobą harmonijnie współpracować. Właściwa metoda to zmieszanie cementu z piaskiem, a następnie dodanie ciasta wapiennego rozrzedzonego wodą. Cement i piasek tworzą bazę zaprawy, a ich proporcje muszą być dostosowane do planowanego zastosowania zaprawy, co jest zgodne z normami budowlanymi. Zastosowanie ciasta wapiennego wprowadza dodatkowe właściwości, takie jak elastyczność i zdolność do utrzymywania wilgoci, co jest niezwykle ważne w przypadku tynków czy łączeń murarskich. Przykładowo, w budownictwie, zaprawy wykonane w ten sposób są często wykorzystywane do murowania ścian, co zapewnia dobrą przyczepność oraz długowieczność konstrukcji. W przypadku tynkowania, odpowiednia konsystencja zaprawy jest kluczowa dla uzyskania gładkiej powierzchni i prawidłowego schnięcia, co również jest istotne z punktu widzenia estetyki i funkcjonalności budynku.

Pytanie 24

Jak należy przeprowadzać wewnętrzne tynki gipsowe jednowarstwowe z gipsu tynkarskiego GTM?

A. Ręcznie poprzez rozkładanie zaprawy gęstoplastycznej pacą

B. Mechanicznie przy pomocy działka natryskowego

C. Ręcznie poprzez nakładanie rzadkiej zaprawy czerpakiem

D. Mechanicznie przy użyciu agregatu tynkarskiego

Wybór mechanicznego wykonywania wewnętrznych tynków gipsowych jednowarstwowych przy użyciu agregatu tynkarskiego jest zgodny z obowiązującymi standardami w branży budowlanej. Agregaty tynkarskie umożliwiają szybkie i efektywne nakładanie tynku, co jest istotne w kontekście oszczędności czasu oraz uzyskiwania jednolitej grubości warstwy tynkarskiej. Dzięki temu proces tynkowania staje się bardziej przewidywalny, co redukuje ryzyko błędów związanych z ręcznym aplikowaniem materiału. Przykładem zastosowania tego rozwiązania mogą być prace w dużych obiektach budowlanych, gdzie wymagana jest stosunkowo duża powierzchnia do pokrycia tynkiem w krótkim czasie. Agregaty tynkarskie zapewniają również lepszą jakość wykończenia, eliminując niejednorodności, które mogą wystąpić przy ręcznym natryskiwaniu. Warto także zauważyć, że korzystanie z tego typu sprzętu wiąże się z mniejszym zmęczeniem fizycznym pracowników, co przekłada się na ich wydajność oraz bezpieczeństwo pracy.

Pytanie 25

Określenie lokalizacji nowych ścianek działowych w renowowanym obiekcie następuje na podstawie

A. specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót

B. założeń do kosztorysu

C. projektu budowlanego

D. warunków technicznych wykonania i odbioru robót

Projekt budowlany jest kluczowym dokumentem w procesie przebudowy budynku, ponieważ określa on szczegółowe rozwiązania architektoniczne oraz konstrukcyjne, w tym lokalizację nowych ścianek działowych. Zawiera on rysunki techniczne, które ilustrują układ pomieszczeń, a także specyfikacje materiałowe i technologiczne. Przykładowo, w przypadku przekształcenia przestrzeni biurowej, projekt budowlany pomoże zdecydować, gdzie najlepiej umieścić ścianki działowe, aby zachować optymalną funkcjonalność oraz estetykę. Ponadto, każda realizacja powinna być zgodna z obowiązującymi normami budowlanymi i technicznymi, które są zawarte w planie. Stosowanie się do zatwierdzonego projektu budowlanego minimalizuje ryzyko konfliktów z przepisami prawa budowlanego, co może prowadzić do kosztownych opóźnień w realizacji projektu oraz konieczności wprowadzenia zmian w już zrealizowanych elementach budowlanych.

Pytanie 26

Jakie mury można zbudować z cegły kratówki klasy 5?

A. Fundamentowe

B. Osłonowe

C. Piwniczne

D. Kominowe

Cegła kratówka klasy 5 jest materiałem budowlanym, który charakteryzuje się wysoką wytrzymałością na ściskanie oraz korzystnymi właściwościami izolacyjnymi. Jest to materiał o dobrych parametrach mechanicznych, co sprawia, że może być stosowany do budowy murów osłonowych. Mury osłonowe pełnią kluczową rolę w ochronie budynków przed działaniem warunków atmosferycznych, a ich konstrukcja często wymaga zastosowania materiałów, które zapewniają odpowiednią trwałość i izolację. W praktyce mury osłonowe wykonane z cegły kratówki klasy 5 mogą wspierać efektywność energetyczną budynku, a także przyczyniać się do jego estetyki. Dodatkowo, przy budowie murów osłonowych należy przestrzegać norm budowlanych, takich jak PN-EN 1996, które określają wymagania dotyczące materiałów, konstrukcji i ich właściwości. Dzięki tym standardom, inwestorzy mogą mieć pewność, że ich budowle będą nie tylko estetyczne, ale także funkcjonalne i trwałe.

Pytanie 27

Aby przygotować betonową mieszankę o objętościowej proporcji składników 1:2:4, jakie składniki należy zgromadzić?

A. 1 część cementu, 2 części wody i 4 części żwiru

B. 1 część piasku, 2 części żwiru i 4 części cementu

C. 1 część cementu, 2 części piasku i 4 części żwiru

D. 1 część żwiru, 2 części cementu i 4 części wody

Wszystkie podane odpowiedzi nieprawidłowo interpretują proporcje składników niezbędnych do wykonania mieszanki betonowej o stosunku 1:2:4. W szczególności, pierwsza odpowiedź myli kolejność i rodzaj materiałów, sugerując użycie zbyt dużej ilości wody w porównaniu do innych składników. W betonowaniu stosuje się zasadę, że cement jest kluczowym spoiwem, a jego ilość powinna być zawsze odpowiednia do ilości piasku i żwiru. Ponadto, odpowiedzi, które zmieniają proporcje piasku i żwiru lub sugerują użycie cementu jako drugiego składnika, nie uwzględniają podstawowych zasad budowy mieszanki. Typowym błędem w analizie proporcji jest założenie, że każdy materiał może być dowolnie modyfikowany bez wpływu na końcowy efekt. Skutkuje to nie tylko obniżeniem wytrzymałości betonu, ale również jego podatnością na pęknięcia i degradację. Warto zwrócić uwagę na normy, takie jak PN-EN 206, które precyzyjnie określają wymagania dotyczące składu i właściwości betonu, w tym proporcje składników, co jest kluczowe dla uzyskania materiału o odpowiednich parametrach wytrzymałościowych. Dlatego, nieprzestrzeganie tych zasad i dobrych praktyk budowlanych prowadzi do poważnych problemów konstrukcyjnych oraz wytrzymałościowych w finalnej budowli.

Pytanie 28

Jak powinno się zregenerować stare, odpryskujące tynki?

A. Pomalować je farbą silikatową

B. Nałożyć na nie warstwę gładzi

C. Pokryć je warstwą zaczynu wapiennego

D. Skuć je i uzupełnić nowym tynkiem

Skuwanie starych tynków i ich uzupełnianie nowym tynkiem jest kluczowym krokiem w przywracaniu estetyki oraz funkcjonalności ścian. Stare tynki, które łuszczą się, mogą być wynikiem wielu czynników, takich jak wilgoć, nieodpowiednia aplikacja, a także naturalne procesy starzenia się materiałów budowlanych. Skuwanie pozwala na usunięcie uszkodzonego tynku oraz zapewnia lepszą przyczepność nowego materiału do podłoża. Po skuć, należy dokładnie oczyścić powierzchnię z resztek starego tynku, kurzu i innych zanieczyszczeń. Warto również zainstalować hydroizolację, jeśli problem wilgoci jest istotny, co jest zgodne z dobrą praktyką budowlaną. Po odpowiednim przygotowaniu podłoża, można nałożyć nowy tynk, dostosowany do konkretnej aplikacji, co zapewni trwałość i estetykę na długie lata. Dodatkowo, przed aplikacją, warto skonsultować się z ekspertami lub zapoznać się z lokalnymi normami budowlanymi, aby wybrać odpowiedni materiał i metodę aplikacji.

Pytanie 29

Na podstawie fragmentu instrukcji określ, jakiej długości pręty zbrojeniowe należy umieścić pod otworem okiennym o szerokości 150 cm?

Instrukcja wykonywania ścian zewnętrznych
w systemie Ytong
(fragment)

„ (...) W strefach podokiennych należy umieszczać zbrojenie poziome (firmowe do spoin wspornych lub dwa pręty ze stali żebrowanej o średnicy 8 mm). Należy pamiętać, aby zbrojenie przedłużyć co najmniej 0,5 metra poza krawędzie otworów."(...)

A. 150 cm

B. 225 cm

C. 250 cm

D. 200 cm

Odpowiedź 250 cm jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zasadami projektowania konstrukcji, pręty zbrojeniowe powinny wystawać poza otwór okienny, aby zapewnić odpowiednią nośność oraz stabilność. W tym przypadku, otwór o szerokości 150 cm wymaga, aby pręty zbrojeniowe były dłuższe o 0,5 metra z każdej strony, co daje dodatkowe 100 cm. Suma długości otworu i wystających prętów zbrojeniowych wynosi więc 250 cm. W praktyce, właściwe zbrojenie jest kluczowe dla zapobiegania pękaniu betonu oraz zwiększenia trwałości konstrukcji. Dobre praktyki w budownictwie zalecają stosowanie prętów zbrojeniowych zgodnie z normami Eurokod, które definiują szczegółowe wymagania dotyczące ich długości i umiejscowienia. Ponadto, prawidłowe zbrojenie wokół otworów, takich jak okna czy drzwi, jest niezbędne dla zachowania integralności strukturalnej budynku oraz zapewnienia bezpieczeństwa jego użytkowników.

Pytanie 30

Który z poniższych rodzajów tynków nie jest tynkiem mineralnym?

A. Gipsowy

B. Cementowy

C. Akrylowy

D. Silikatowy

Odpowiedzi 'Cementowy', 'Gipsowy' i 'Silikatowy' są błędne, ponieważ wszystkie wymienione tynki są typami tynków mineralnych, charakteryzującymi się różnymi właściwościami oraz zastosowaniami. Tynk cementowy jest mieszanką cementu, piasku i wody, co sprawia, że jest niezwykle trwały i odporny na działanie wody, co czyni go odpowiednim do stosowania w miejscach o wysokiej wilgotności. Jest często używany do tynkowania fundamentów oraz piwnic. Tynk gipsowy, z drugiej strony, jest lekki i ma dobrą izolacyjność termiczną i akustyczną, przez co jest popularny w budownictwie wewnętrznym, szczególnie w pomieszczeniach mieszkalnych. Tynk silikatowy, wytwarzany na bazie krzemianów, jest wyjątkowo odporny na działanie warunków atmosferycznych i ma dobrą paroprzepuszczalność, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla budynków historycznych oraz obiektów wymagających konserwacji. Często błędnie można myśleć, że tynki mineralne są mniej odporne lub mniej elastyczne, co prowadzi do nieprawidłowego postrzegania ich właściwości. W rzeczywistości tynki mineralne, odpowiednio zastosowane, mogą oferować długą żywotność i wytrzymałość, a ich właściwości paroprzepuszczalne mogą przeciwdziałać rozwojowi pleśni i grzybów. Zrozumienie różnic między tynkami mineralnymi a akrylowymi jest kluczowe w ich prawidłowym doborze w zależności od warunków środowiskowych oraz wymagań projektowych.

Pytanie 31

Z jakiego surowca wykonane są komponenty systemu YTONG?

A. Z betonu komórkowego

B. Z żelbetonu

C. Z gipsobetonowej masy

D. Z polistyrenu

Elementy systemu YTONG są wykonane z betonu komórkowego, znanego również jako beton porowaty. Ten materiał charakteryzuje się niską gęstością oraz dobrą izolacyjnością termiczną, co czyni go idealnym do zastosowań budowlanych, zwłaszcza w konstrukcjach ścian zewnętrznych i wewnętrznych. Beton komórkowy wykazuje również wysoką odporność na ogień oraz dobra akustykę, co przyczynia się do komfortu mieszkańców. Dzięki swojej strukturze, materiały YTONG są łatwe w obróbce, co umożliwia szybką i efektywną budowę. W praktyce, elementy YTONG są szeroko stosowane w budownictwie jednorodzinnym oraz wielorodzinnym, co potwierdzają liczne projekty budowlane, które spełniają normy europejskie dotyczące efektywności energetycznej. Dodatkowo, system YTONG wspiera ekologiczne podejście do budownictwa, dzięki możliwości recyklingu oraz niskiej emisji CO2 podczas produkcji.

Pytanie 32

Rozpoczęcie docieplania ściany metodą lekką suchą polega na zamontowaniu

A. izolacji wiatrowej

B. wełny mineralnej

C. kratek odpowietrzających

D. rusztu konstrukcyjnego

Docieplenie ściany metodą lekką suchą zaczynamy od montażu rusztu konstrukcyjnego, ponieważ stanowi on podstawę dla dalszych warstw izolacyjnych. Ruszt ten może być wykonany z profili stalowych lub drewnianych, które są dostosowane do specyfiki budynku i rodzaju zastosowanej izolacji. Jego głównym zadaniem jest zapewnienie stabilności i nośności całego systemu ociepleń, a także umożliwienie montażu izolacji. Dobre praktyki wskazują na konieczność precyzyjnego wyznaczenia osi rusztu, co ma kluczowe znaczenie dla estetyki i efektywności izolacji. Po zamontowaniu rusztu, przystępuje się do aplikacji materiału izolacyjnego, który najczęściej jest wykonany z wełny mineralnej lub styropianu, zależnie od wymagań projektowych. Warto pamiętać, że zgodnie z normami budowlanymi ruszt powinien być odpowiednio zabezpieczony przed wilgocią oraz wiatrem, co znacząco wpływa na długoletnią efektywność izolacji. Takie podejście pozwala na skuteczne zarządzanie ciepłem w budynku oraz poprawia jego efektywność energetyczną.

Pytanie 33

Który rodzaj tynku jest odporny na wodę?

A. Wapienny

B. Renowacyjny

C. Mozaikowy

D. Gipsowy

Tynk mozaikowy jest uznawany za wodoodporny ze względu na swoją strukturę oraz zastosowane składniki. Zawiera on drobne kawałki kamienia, szkła lub ceramiki, które są osadzone w matrycy cementowej. Dzięki temu tynk ten charakteryzuje się niską nasiąkliwością, co czyni go idealnym do stosowania w miejscach narażonych na działanie wody, takich jak baseny, fontanny czy elewacje budynków w wilgotnym klimacie. W praktyce, odpowiednie użycie tynku mozaikowego pozwala nie tylko na osiągnięcie efektownego wyglądu, ale również na zapewnienie długotrwałej ochrony przed korozją i degradacją spowodowaną działaniem czynników atmosferycznych. Dobrą praktyką jest stosowanie tynków mozaikowych w strefach, gdzie występuje duża wilgotność oraz w miejscach, które są podatne na bezpośredni kontakt z wodą, co może znacząco wydłużyć trwałość materiałów budowlanych i poprawić estetykę wykończenia. Warto również pamiętać, że odpowiednia aplikacja tynku mozaikowego zgodnie z zaleceniami producenta oraz normami budowlanymi jest kluczowa dla uzyskania optymalnych właściwości wodoodpornych.

Pytanie 34

Jakie będą koszty robocizny oraz materiałów na budowę ściany o powierzchni 15 m², jeżeli koszt robocizny za 1 m² wynosi 35,00 zł, a bloczek gazobetonowy kosztuje 8,00 zł za sztukę, przy założeniu, że do wybudowania 1 m² potrzebne są 8 sztuk bloczków?

A. 4 200,00 zł

B. 960,00 zł

C. 1 485,00 zł

D. 525,00 zł

W przypadku błędnych odpowiedzi często pojawia się zamieszanie dotyczące sposobu obliczania kosztów budowy. Niektórzy mogą na przykład pomylić jednostki miary i obliczyć koszt jedynie na podstawie robocizny, ignorując koszty materiałów. Taki błąd prowadzi do niedoszacowania całkowitych wydatków. Inni mogą błędnie obliczyć ilość bloczków, co również wpływa na całkowity koszt, ponieważ zignorują fakt, że na każdy metr kwadratowy ściany potrzebne są dodatkowe materiały, jak zaprawa czy inne elementy konstrukcyjne. Warto również zwrócić uwagę na to, że cena bloczków może się różnić w zależności od dostawcy czy lokalizacji, a nieobliczenie tych zmiennych prowadzi do nieprawidłowych wyników. Brak znajomości standardowych wskaźników zużycia materiałów budowlanych jest powszechnym błędem, przez co osoby niezaznajomione z branżą mogą nie uwzględniać wszystkich kosztów w swoich kalkulacjach. Kluczowe jest, aby zawsze przy obliczeniach kosztów budowy uwzględniać zarówno robociznę, jak i materiały, a także ewentualne dodatkowe wydatki, jak transport czy utylizacja odpadów budowlanych, co pozwoli na uzyskanie dokładnych i rzetelnych informacji finansowych.

Pytanie 35

W remontowanym budynku na poddaszu zamierzono stworzyć lekką ściankę działową, aby oddzielić dwa pokoje mieszkalne. Jakie materiały powinno się zastosować do jej budowy?

A. cegły szamotowe

B. cegły klinkierowe

C. płyty wiórowe laminowane

D. płyty Pro-Monta

Płyty Pro-Monta to naprawdę fajne rozwiązanie do budowy lekkich ścianek działowych. Mają świetną stabilność i dobrze izolują dźwięk, co jest bardzo ważne. Dzięki temu, że są lekkie i łatwe w montażu, można szybko zmieniać układ przestrzeni w mieszkaniu. Jak masz poddasze, gdzie miejsca często brakuje, to te płyty sprawdzą się super. Stosowanie ich w budowie ścianek to zgodne z normami i dobrymi praktykami, zwłaszcza jeśli chodzi o efektywność energetyczną. Co więcej, można je wykończyć różnymi materiałami, więc łatwo dopasujesz styl do swojego gustu. Przykładowo, można podzielić duże pomieszczenie na mniejsze, co tworzy bardziej intymne przestrzenie, co na poddaszu bywa naprawdę przydatne.

Pytanie 36

Oblicz wynagrodzenie zatrudnionego za przeprowadzenie obustronnego tynkowania ściany o wymiarach 10 × 3 m, jeśli stawka godzinowa tynkarza wynosi 15,00 zł, a czas pracy na wykonanie 1 m² tynku zwykłego wynosi 1,4 r-g?

A. 630,00 zł

B. 450,00 zł

C. 1 260,00 zł

D. 900,00 zł

Aby obliczyć wynagrodzenie pracownika za wykonanie obustronnego tynkowania ściany o wymiarach 10 × 3 m, należy najpierw obliczyć powierzchnię do tynkowania. Powierzchnia jednej strony ściany wynosi 10 m × 3 m = 30 m². Ponieważ tynkowanie jest obustronne, całkowita powierzchnia wynosi 30 m² × 2 = 60 m². Następnie należy uwzględnić nakład pracy na wykonanie 1 m² tynku, który wynosi 1,4 roboczogodziny (r-g). Zatem całkowity czas pracy potrzebny do wykonania tynkowania wynosi 60 m² × 1,4 r-g = 84 r-g. Przy stawce godzinowej wynoszącej 15,00 zł, całkowite wynagrodzenie wynosi 84 r-g × 15,00 zł/r-g = 1260,00 zł. Taka kalkulacja jest zgodna z dobrymi praktykami w branży budowlanej, gdzie precyzyjne obliczenia oraz znajomość nakładów pracy są kluczowe dla efektywnego zarządzania kosztami i harmonogramami. Przykładowo, w przemyśle budowlanym dokładne oszacowanie czasu pracy pozwala na lepsze planowanie projektów i unikanie opóźnień, co przekłada się na zadowolenie klientów oraz rentowność wykonawców.

Pytanie 37

Jakie narzędzia wykorzystuje się do demontażu murowanych części konstrukcyjnych budynku?

A. piły tarczowe

B. młoty udarowe

C. wkrętarki

D. wiertarki obrotowe

Młoty udarowe są narzędziem, które doskonale nadaje się do rozbiórki murowych elementów konstrukcyjnych budynków. Charakteryzują się one dużą mocą udaru, co umożliwia skuteczne łamanie betonu i cegieł. Działanie młota udarowego polega na generowaniu szybkich uderzeń, które przekładają się na dużą energię uderzenia, co w efekcie pozwala na efektywne rozbijanie twardych materiałów. Przykłady zastosowania młotów udarowych obejmują prace rozbiórkowe w budownictwie, takie jak usuwanie starych ścian, fundamentów czy posadzek. W branży budowlanej rekomenduje się korzystanie z młotów udarowych zgodnie z normami BHP, co zapewnia nie tylko efektywność, ale również bezpieczeństwo pracy. Korzystanie z odpowiednich osłon, rękawic i okularów ochronnych jest kluczowe podczas pracy z tym narzędziem, co potwierdzają najlepsze praktyki w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy."

Pytanie 38

Podczas budowy wewnętrznych ścian działowych o wysokości nieprzekraczającej 2,5 m nie wolno stosować rusztowań

A. drabinowego

B. kozłowego

C. stojakowego teleskopowego

D. warszawskiego

Odpowiedzi 'stojakowego teleskopowego', 'warszawskiego' oraz 'kozłowego' są niewłaściwe z kilku kluczowych powodów. Rusztowania stojakowe teleskopowe, choć oferują stabilność i dużą powierzchnię roboczą, są przeznaczone do znacznie wyższych konstrukcji, co czyni je niepraktycznymi i nieefektywnymi przy pracy na wysokości do 2,5 m. Ich skomplikowana konstrukcja wymaga także znacznie więcej miejsca do rozstawienia, co może być problematyczne w wąskich pomieszczeniach. Rusztowanie warszawskie, z kolei, jest bardziej skomplikowane w montażu i demontażu, co w przypadku niskich wysokości mija się z celem, a jego użycie wiąże się z większym ryzykiem niewłaściwego zabezpieczenia. Zastosowanie rusztowania kozłowego jest również nieodpowiednie, ponieważ, mimo że jest ono stabilne, jego konstrukcja nie jest dostosowana do wykonywania precyzyjnych prac murarskich na niższych wysokościach. Często błędnym podejściem jest myślenie, że większa stabilność rusztowania będzie korzystna w każdej sytuacji, gdy w rzeczywistości proste rozwiązania, takie jak drabina, mogą być bardziej odpowiednie. Z kolei zbyt duża ilość sprzętu na małej przestrzeni może prowadzić do zagrożeń związanych z bezpieczeństwem natomiast użycie drabiny, w połączeniu z przestrzeganiem zasad BHP, pozwala na efektywniejszą i bezpieczniejszą pracę.

Pytanie 39

Główne składniki mieszanki betonowej stosowanej do produkcji betonu zwykłego to

A. cement, piasek, keramzyt i woda

B. cement, piasek, żwir i woda

C. cement, popiół, keramzyt i woda

D. cement, wapno, piasek i woda

Wiesz, podstawowe składniki, które są potrzebne do zrobienia betonu zwykłego, to cement, piasek, żwir i woda. Cement działa jak spoiwo, które łączy resztę składników. Piasek i żwir to te materiały, które nadają betonowi dobrą strukturę i wytrzymałość. Woda jest super ważna, bo to ona pozwala na reakcje chemiczne przy wiązaniu cementu. W praktyce, proporcje tych składników są mega istotne, żeby beton miał odpowiednią wytrzymałość i trwałość. Są normy budowlane, jak PN-EN 206, które mówią, jakie składniki i właściwości powinien mieć beton, żeby można go było używać w różnych warunkach. Beton zwykły, z tymi składnikami, jest naprawdę powszechnie stosowany w budownictwie, od fundamentów po różne konstrukcje nośne, bo jest uniwersalny i solidny.

Pytanie 40

Tynki, które nie są przeznaczone do malowania na całej powierzchni, powinny

A. posiadać jednolitą barwę, dopuszczalne są niewielkie plamy.

B. posiadać jednolitą barwę bez smug i plam.

C. być wolne od smug i plam, dopuszczalne są niewielkie różnice w intensywności koloru.

D. posiadać jednolitą barwę, dopuszczalne są niewielkie smugi.

Odpowiedź 'mieć barwę o jednakowym natężeniu bez smug i plam' jest prawidłowa, ponieważ tynki, które nie są przewidziane do malowania, powinny charakteryzować się równomierną barwą na całej powierzchni. W praktyce oznacza to, że wszelkie niedoskonałości, takie jak smugi czy plamy, mogą wskazywać na niewłaściwe nałożenie tynku, co może prowadzić do estetycznych defektów końcowego wykończenia. W standardach budowlanych oraz w dobrych praktykach związanych z wykończeniem wnętrz, zapewnienie jednolitego wykończenia powierzchni jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości estetycznej. W przypadku tynków, które mają być później malowane, konieczne jest, aby ich powierzchnia była idealnie gładka i jednolita, co pozwala na równomierne wchłanianie farby i zapobiega powstawaniu plam. Przykładem zastosowania tej zasady może być tynk dekoracyjny, który po nałożeniu powinien być dokładnie wygładzony, aby nie powodować różnic w odcieniach przy późniejszym malowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej