Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 8 czerwca 2025 22:46
Data zakończenia: 8 czerwca 2025 22:59

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby chronić nadziemne części roślin przed zimnem, wykorzystuje się materiały do owijania. Którego z nich nie powinno się używać do tego celu?

A. Folię

B. Papieru

C. Juty

D. Słomy

Stosowanie słomy, juty czy papieru do owijania roślin w celu ich ochrony przed mrozem może wydawać się logicznym wyborem, jednak warto przyjrzeć się, dlaczego nie są one optymalnymi rozwiązaniami. Słoma, mimo swojej popularności, ma ograniczoną trwałość i może łatwo ulegać rozkładowi, co w dłuższym okresie może prowadzić do niedostatecznej ochrony roślin. Natomiast juta, jako naturalny materiał, może być efektywna, ale jej skuteczność zależy od warunków atmosferycznych. W przypadku intensywnych opadów deszczu, juta może nabrać wilgoci, co obniża jej izolacyjne właściwości. Papier, z kolei, może wydawać się praktyczny, ale jego niska wytrzymałość na działanie warunków atmosferycznych sprawia, że jest on mało trwałym rozwiązaniem. Ponadto, zarówno juta, jak i papier wymagają regularnego monitorowania, aby upewnić się, że nie sprawiają więcej szkody niż pożytku. W przypadku folii problemem jest jej zdolność do zatrzymywania ciepła, co w połączeniu z wilgocią może prowadzić do przegrzania roślin. W wielu przypadkach użytkownicy mogą być skłonni do wyboru materiałów, które są dostępne i łatwe w użyciu, ignorując ich długoterminowe konsekwencje. Kluczowe jest zrozumienie, że skuteczna ochrona roślin wymaga nie tylko dobrze dobranych materiałów, ale także wiedzy na temat ich właściwości i zachowania w zmiennych warunkach atmosferycznych.

Pytanie 2

Podczas cięcia grubych gałęzi oraz konarów w rejonach o dużym natężeniu ruchu pieszych i pojazdów, należy

A. ogrodzić obszar lub spuszczać ścięte gałęzie na linach

B. ustawić znaki ostrzegawcze

C. uruchomić sygnał alarmowy

D. przeprowadzać prace jedynie w porze nocnej

Ogrodzenie terenu lub opuszczanie obciętych gałęzi na linach to kluczowe praktyki bezpieczeństwa podczas wykonywania cięcia grubych gałęzi i konarów w miejscach o dużym natężeniu ruchu. Tego rodzaju prace wiążą się z ryzykiem spadających gałęzi, które mogą być niebezpieczne dla przechodniów oraz pojazdów. Zastosowanie ogrodzenia wyznacza strefę roboczą, co minimalizuje ryzyko wejścia osób postronnych w obszar, gdzie mogą wystąpić niebezpieczne sytuacje. Opuszczanie obciętych gałęzi na linach zapewnia kontrolę nad ich ruchem, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo. Te praktyki są zgodne z normami BHP, które nakładają obowiązek ochrony zdrowia i życia osób znajdujących się w pobliżu prowadzonej pracy. Warto również zauważyć, że w przypadku intensywnego ruchu, odpowiednie oznakowanie i zabezpieczenie terenu są elementami minimalizującymi ryzyko wypadków oraz zapewniającymi płynność ruchu. Wprowadzenie tych standardów w praktykę jest fundamentem każdej odpowiedzialnej organizacji zajmującej się pracami na wysokości.

Pytanie 3

W jakiej skali wykonuje się część graficzną miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego?

A. 1:100

B. 1:50

C. 1:1000

D. 1:200

Skala 1:100 oraz 1:50 są zbyt dużymi powiększeniami dla miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, co prowadzi do trudności w interpretacji całościowego układu przestrzennego. W przypadku skali 1:100, każdy centymetr na planie odpowiada 1 metr na terenie, co może sprawić, że szczegóły związane z układem drogowym, granicami działek czy innymi elementami stanie się nieczytelne w kontekście szerszego planu. Z kolei skala 1:50, w której 1 centymetr na planie odpowiada 0,5 metra w rzeczywistości, jest zbyt szczegółowa dla tego rodzaju dokumentu, co może prowadzić do przeładowania informacjami. Użycie takich skal jest typowym błędem, ponieważ nie uwzględnia podstawowej zasady planowania, która mówi o konieczności wyważenia detali z ogólnym zarysem przestrzennym. Skala 1:200 z kolei, choć bliższa właściwym wymogom, również jest niewłaściwa, ponieważ nie oddaje wystarczająco dobrze kontekstu urbanistycznego, który wymaga szerszego ujęcia. Zatem wybór niewłaściwej skali przy opracowywaniu MPZP może prowadzić do nieporozumień i błędnych decyzji w zakresie zagospodarowania przestrzeni, co w konsekwencji wpływa na planowanie urbanistyczne i jakość życia mieszkańców.

Pytanie 4

O gatunkach drzew charakteryzujących się szerokimi koronami oraz delikatnymi pędami, które będą transportowane samochodem z zamkniętą przestrzenią ładunkową, należy

A. związać miękkim sznurkiem lub zabezpieczyć siatką z tworzywa sztucznego

B. związać cienkim drutem lub zabezpieczyć siatką drucianą

C. owinąć czarną folią i obwiązać sznurkiem

D. owinąć przezroczystą folią i obwiązać cienkim drutem

Gatunki drzew o rozłożystych koronach i kruchych pędach wymagają szczególnej troski podczas transportu, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń. Związanie ich miękkim sznurkiem lub zabezpieczenie siatką z tworzywa sztucznego to sprawdzone metody, które zapewniają nie tylko stabilność, ale także ochronę delikatnych gałęzi. Miękki sznurek, użyty do wiązania, nie powoduje podrażnień kory i nieuszkadza pędów, co jest kluczowe w przypadku wrażliwych gatunków. Siatka z tworzywa sztucznego, z kolei, pozwala na odpowiednią wentylację i widoczność, a jednocześnie skutecznie chroni przed mechanicznymi uszkodzeniami. Praktycznie, kiedy przewozimy młode drzewka na działkę, warto je odpowiednio zabezpieczyć, aby uniknąć złamań podczas wstrząsów w transporcie. W branży ogrodniczej i leśnej stosowanie takich metod jest zgodne z najlepszymi praktykami, które zalecają odpowiednie pakowanie roślin przed ich przewozem.

Pytanie 5

Która z wymienionych roślin nie należy do rodziny sosnowatych?

A. świerk pospolity

B. modrzew europejski

C. cis pospolity

D. jodła jednobarwna

Cis pospolity (Taxus baccata) nie należy do rodziny sosnowatych (Pinaceae), co czyni go poprawną odpowiedzią na to pytanie. Cis jest przedstawicielem rodziny cisoowatych (Taxaceae). Roślina ta jest wiecznie zielona i charakteryzuje się m.in. iglastymi liśćmi, które są płaskie, wąskie i ciemnozielone. Cis pospolity może być stosowany jako roślina ozdobna w ogrodach, gdzie ze względu na swoje właściwości dekoracyjne oraz tolerancję na różne warunki glebowe i klimatyczne, często wykorzystuje się go do formowania żywopłotów. Warto również wspomnieć, że cis pospolity zawiera alkaloidy, które są toksyczne, co czyni go rośliną, z którą należy obchodzić się ostrożnie, szczególnie w obecności dzieci i zwierząt. W kontekście praktycznego zastosowania, cis jest często używany w architekturze krajobrazu, jako roślina osłonowa i do tworzenia kompozycji ogrodowych, co podkreśla jego znaczenie w ogrodnictwie oraz projektowaniu przestrzeni zielonych.

Pytanie 6

W specyfikacji symbolem P10 należy oznaczyć roślinę, która jest dostępna w sprzedaży w pojemniku

A. okrągłym o średnicy 10 cm

B. kwadratowym o pojemności 10 l

C. okrągłym o pojemności 10 l

D. kwadratowym o boku długości 10 cm

No więc, jeśli mówimy o symbolu P10, to rzeczywiście chodzi tu o rośliny w kwadratowych pojemnikach o boku 10 cm. To oznaczenie w branży ogrodniczej jest ważne, bo sprzedawcy i hodowcy mogą dzięki temu szybko się zorientować, jakiej wielkości rośliny oferują. Dzięki temu wiadomo, czy roślina ma odpowiednią przestrzeń dla korzeni, a to kluczowe dla jej zdrowia i wzrostu. Czasami przy zakupach takiej rośliny ważne jest, żeby mieć te informacje jasno przedstawione, bo klienci oczekują łatwego porównania i wiedzy co kupują. Na przykład w centrach ogrodniczych często stosuje się takie oznaczenia, żeby klienci mogli szybko znaleźć to, czego potrzebują.

Pytanie 7

Jakie gatunki roślin są wykorzystywane do obsadzeń w obwódkach?

A. Nasturcja większa (Tropaeolum majus), malwa różowa (Althaea rosea), żeniszek meksykański (Ageratum houstonianum)

B. Lobelia przylądkowa (Lobelia erinus), nemezja powabna (Nemesia strumosa), aksamitka wąskolistna (Tagetes tenuifolia)

C. Naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea), cynia wytworna (Zinnia elegans), celozja grzebieniasta (Celosia argentea cristata)

D. Rącznik pospolity (Ricinus communis), bratek ogrodowy (Viola x wittrockiana), szałwia błyszcząca (Salvia splendens)

Lobelia przylądkowa, nemezja powabna oraz aksamitka wąskolistna to gatunki roślin, które doskonale nadają się do obsadzeń obwódkowych, ponieważ charakteryzują się nie tylko estetycznym wyglądem, ale też odpowiednimi wymaganiami wzrostu. Lobelia przylądkowa wyróżnia się intensywnym niebieskim kolorem kwiatów, które przyciągają uwagę i mogą stanowić efektowny akcent w kompozycjach ogrodowych. Nemezja powabna, z kolei, oferuje różnorodność kolorystyczną oraz długotrwałe kwitnienie, co sprawia, że jest lubiana w aranżacjach rabatowych. Aksamitka wąskolistna przyciąga uwagę swoim intensywnym żółtym i pomarańczowym kolorem, który jest szczególnie widoczny na tle innych roślin. Te gatunki są również łatwe w uprawie i dobrze rosną w różnych warunkach glebowych, co czyni je doskonałym wyborem dla ogrodników, niezależnie od ich doświadczenia. Ponadto, stosowanie roślin jednorocznych, takich jak te wymienione, jest zgodne z praktykami agrotechnicznymi, które zalecają rotację roślin w celu zapobiegania chorobom i szkodnikom. Dlatego, wybierając te rośliny do obwódek, nie tylko dbamy o estetykę, ale również o zdrowie naszych ogródków.

Pytanie 8

Która z podanych roślin nie jest rekomendowana do uprawy polowej w gospodarstwach znajdujących się w północno-wschodniej Polsce?

A. Sosny

B. Klonu

C. Magnolii

D. Żywotnika

Magnolia to roślina, która nie jest zalecana do uprawy polowej w północno-wschodniej Polsce ze względu na jej wymagania klimatyczne oraz preferencje glebowe. Magnolia preferuje umiarkowany klimat, ciepłe lata oraz osłonięte miejsca, co jest trudne do osiągnięcia w regionach o surowszym klimacie, gdzie występują mroźne zimy i niezbyt długie okresy wegetacyjne. W dodatku, magnolie mają specyficzne wymagania co do struktury gleby, które powinny być lekko kwaśne, żyzne i dobrze przepuszczalne. W praktyce oznacza to, że uprawa tej rośliny w polu może prowadzić do stanu, w którym nie będzie ona rozwijała się prawidłowo, a nawet może obumrzeć. Dla osób zainteresowanych uprawą roślin ozdobnych w tym regionie, lepszym wyborem mogą być gatunki bardziej odporne na trudne warunki klimatyczne, takie jak jałowce czy lilaki, które lepiej znoszą niskie temperatury oraz są bardziej przystosowane do lokalnych warunków glebowych.

Pytanie 9

Najlepszym wyborem roślin do umieszczenia w donicach wiszących (ampli) jest

A. zeniszka i szałwia

B. niecierpek oraz nemezja

C. bakopa i pelargonia bluszczolistna

D. lwia paszcza oraz heliotrop

Bakopa (Sutera cordata) i pelargonia bluszczolistna (Pelargonium peltatum) to rośliny szczególnie polecane do obsadzenia donic wiszących ze względu na swoje walory estetyczne i zdolność do długotrwałego kwitnienia. Bakopa charakteryzuje się drobnymi, delikatnymi kwiatami w różnych odcieniach bieli, różu i fioletu, które tworzą efektowne kaskady. Roślina ta jest również wysoce odporna na suszę, co czyni ją łatwą w pielęgnacji. Pelargonia bluszczolistna natomiast wyróżnia się pięknymi, zwisającymi pędami oraz dużą różnorodnością kolorów kwiatów, co dodatkowo wzbogaca kompozycję. Dodatkowo, obie rośliny preferują słoneczne stanowiska i dobrze rozwijają się w umiarkowanej wilgotności, co sprawia, że są świetnym wyborem do donic wiszących. W praktyce, zastosowanie tych roślin w aranżacjach balkonowych czy ogrodowych pozwala na uzyskanie efektownego wyglądu oraz stworzenie przyjemnej atmosfery. Warto również wspomnieć o odpowiednim nawożeniu i regularnym przycinaniu, co sprzyja lepszemu kwitnieniu i zdrowemu wzrostowi.

Pytanie 10

Aby zregenerować metalowe ogrodzenie, należy usunąć pozostałości starej farby, a później

A. pomalować ogrodzenie farbą antykorozyjną i farbą ftalową

B. przemyć ogrodzenie benzyną ekstrakcyjną i nałożyć farbę ftalową

C. umyć ogrodzenie rozpuszczalnikiem i nałożyć lakier

D. pomalować ogrodzenie lakierem oraz farbą ftalową

Odpowiedź, która wskazuje na malowanie ogrodzenia farbą antykorozyjną i farbą ftalową, jest prawidłowa ze względu na właściwości ochronne obu tych typów farb. Farba antykorozyjna jest specjalnie zaprojektowana do ochrony powierzchni metalowych przed korozją, co jest kluczowe w przypadku metalowych ogrodzeń, które są narażone na działanie warunków atmosferycznych. Następnie, nałożenie farby ftalowej, która charakteryzuje się wysoką odpornością na czynniki mechaniczne i chemiczne, dodatkowo zabezpiecza ogrodzenie oraz poprawia jego estetykę. Praktycznym przykładem zastosowania tej metody jest proces renowacji ogrodzeń w parkach lub na terenie zakładów przemysłowych, gdzie dbałość o detale i odporność na korozję są szczególnie istotne. W branży budowlanej i malarskiej stosuje się również standardy, takie jak PN-EN 13438, które definiują wymagania dla farb antykorozyjnych. Dlatego odpowiednie przygotowanie powierzchni i zastosowanie odpowiednich materiałów jest kluczowe dla długotrwałości i funkcjonalności ogrodzeń.

Pytanie 11

W uprawach gruntowych roślin dekoracyjnych, aby poprawić strukturę oraz podnieść pH gleby, wykorzystuje się zestaw nawozów

A. związków magnezu

B. związków potasu

C. wapniowych

D. związków fosforu

Odpowiedź o nawozach wapniowych jest jak najbardziej trafna. Te nawozy naprawdę mają dużą rolę w poprawie jakości gleby i pomagają w podwyższeniu pH. Wiesz, wapń to taki element, który neutralizuje te nieprzyjemne kwasowe warunki, zwłaszcza w glebach, które są zbyt zakwaszone. Dzięki temu rośliny, zwłaszcza te ozdobne, mogą lepiej rosnąć i rozwijać się. Do nawozów wapniowych możemy zaliczyć wapień, dolomit albo tlenek wapnia. Pamiętaj, że odpowiednie pH gleby ma ogromne znaczenie dla zdrowia roślin, bo to wpływa na dostępność składników odżywczych. Jeśli będziesz stosował nawozy wapniowe, to będzie super zgodne z dobrymi praktykami w ogrodnictwie. Regularne badanie pH gleby i dostosowywanie go do potrzeb roślin, to naprawdę kluczowe rzeczy. Dobrze zbilansowana gleba to nie tylko lepszy wzrost, ale też większa odporność roślin na różne choroby.

Pytanie 12

Jakie gatunki są typowe dla lasów łęgowych?

A. jodła pospolita (Abies alba) oraz świerk pospolity (Picea abies)

B. buk zwyczajny (Fagus sylvatica) oraz jodła pospolita (Abies alba)

C. grab pospolity (Carpinus betulus) oraz lipa drobnolistna (Tilia cordata)

D. olsza czarna (Alnus glutinosa) i topola biała (Populus alba)

Odpowiedź wskazująca na olszę czarną (Alnus glutinosa) i topolę białą (Populus alba) jako gatunki charakterystyczne dla lasów łęgowych jest prawidłowa, ponieważ oba te drzewa są typowymi przedstawicielami ekosystemów leśnych związanych z terenami wilgotnymi. Olsza czarna jest gatunkiem, który preferuje gleby o dużej wilgotności i często występuje w strefach zalewowych rzek, gdzie odgrywa kluczową rolę w stabilizacji gleby i ochronie przed erozją. Ponadto, jej korzenie mają zdolność do wiązania azotu, co korzystnie wpływa na jakość gleby i rozwój innych roślin. Topola biała, z kolei, rośnie w podobnych warunkach i jest znana z szybkiego wzrostu oraz dużej odporności na zalewanie. Współpraca tych gatunków w ekosystemie leśnym przyczynia się do zwiększenia bioróżnorodności, poprzez tworzenie siedlisk dla wielu organizmów. W kontekście zarządzania terenami użytków zielonych, znajomość charakterystycznych gatunków drzew jest kluczowa dla planowania działań ochronnych oraz rekultywacyjnych w obszarach narażonych na degradację.

Pytanie 13

Jaka będzie długość projektowanego kwietnika sezonowego na planie w skali 1:50, gdy jego rzeczywista długość wynosi 2,5 m?

A. 2,5 cm

B. 25,0 cm

C. 5,0 cm

D. 12,5 cm

Odpowiedź 5,0 cm jest poprawna, ponieważ przy skali 1:50 każdy 1 cm na planie odpowiada 50 cm w rzeczywistości. Dlatego, aby obliczyć długość kwietnika na planie, musimy podzielić rzeczywistą długość kwietnika przez wartość skali. Rzeczywista długość wynosi 2,5 m, co jest równe 250 cm. Zatem, aby uzyskać długość na planie w skali 1:50, wykonujemy obliczenie: 250 cm / 50 = 5,0 cm. W praktyce, znajomość skali jest kluczowa w planowaniu przestrzennym i architektonicznym, ponieważ pozwala na dokładne odwzorowanie wymiarów w projektach. Używając skali, architekci i projektanci mogą stworzyć precyzyjne plany, które są łatwiejsze do zrozumienia i interpretacji. Dzięki temu skale są powszechnie stosowane w rysunkach technicznych i planach budowlanych, co pozwala uniknąć błędów w realizacji projektów.

Pytanie 14

Jakie instrumenty powinno się zastosować do zmierzenia różnicy wysokości pomiędzy wejściem do parku a bramą wyjazdową oddaloną o 100 m?

A. Poziomica, taśma.

B. Niwelator, łata.

C. Węgielnica, teodolit.

D. Węgielnica, poziomnica.

Użycie niwelatora i łaty do pomiaru różnicy wysokości pomiędzy wjazdem do parku a bramą wyjazdową jest najbardziej odpowiednie w kontekście precyzyjnych pomiarów geodezyjnych. Niwelator to instrument optyczny, który pozwala na ustalenie wysokości punktów w terenie poprzez pomiar kątów oraz różnic wysokości. Łata, będąca długim, prostym narzędziem, umożliwia bezpośredni pomiar wysokości w określonym punkcie. Dzięki połączeniu tych dwóch narzędzi można dokładnie określić różnicę wysokości na odcinku 100 m, co jest istotne w pracach budowlanych, projektowaniu krajobrazu oraz wszelkich inwestycjach związanych z infrastrukturą. Przykładem zastosowania może być ustalenie spadków terenu w celu zapewnienia odpowiedniego odwodnienia. Dobrą praktyką jest korzystanie z niwelatora i łaty w sytuacjach, gdy wymagana jest wysoka dokładność pomiarów, zwłaszcza w warunkach zmiennych, takich jak teren o zróżnicowanej topografii.

Pytanie 15

W celu zredukowania ryzyka wystąpienia wypadków, osłony ograniczające kontakt z ruchomymi częściami maszyn i urządzeń powinny być malowane na kolor

A. czarny

B. zielony

C. biały

D. żółty

Odpowiedzi czarny, biały i zielony są niewłaściwe w kontekście oznaczania osłon ograniczających kontakt z elementami roboczymi maszyn. Kolor czarny często kojarzy się z elementami, które nie są oznaczone jako niebezpieczne, co może prowadzić do mylnego przekonania, że są one bezpieczne w kontaktach. W rzeczywistości, czarne elementy mogą być równie niebezpieczne jak inne, a brak odpowiedniego oznaczenia może skutkować wypadkami. Biały kolor, z kolei, jest najczęściej używany do oznaczania stref czystości lub neutralnych, co nie jest adekwatne w kontekście oznaczeń ostrzegawczych. Osoby mogą błędnie uznać białe oznaczenia za sygnał bezpieczeństwa, co zwiększa ryzyko nieodpowiednich zachowań w pobliżu niebezpiecznych urządzeń. Z kolei kolor zielony najczęściej oznacza bezpieczeństwo lub obszary, w których nie występuje zagrożenie, co jest sprzeczne z jego zastosowaniem dla osłon ograniczających. Każde z tych podejść może prowadzić do zrozumienia, że dane elementy są bezpieczne do kontaktu, co w rzeczywistości może wiązać się z poważnym ryzykiem. Dlatego istotne jest stosowanie kolorów zgodnie z normami i dobrymi praktykami, aby skutecznie komunikować zagrożenia i chronić zdrowie pracowników.

Pytanie 16

Przed posadzeniem róż z gołymi korzeniami należy przyciąć ich system korzeniowy do około

A. 20-25 cm

B. 10-15 cm

C. 40-50 cm

D. 5-10 cm

Nieprawidłowe podejście do przycinania korzeni róż przed ich sadzeniem może prowadzić do wielu problemów, które wpływają na ich późniejszy rozwój. Odpowiedzi sugerujące długości takie jak 5-10 cm, 40-50 cm czy 10-15 cm są niewłaściwe z kilku powodów. Przycięcie korzeni do długości 5-10 cm jest zdecydowanie zbyt krótkie. Tak krótki system korzeniowy może nie zapewnić roślinie wystarczających zasobów do przetrwania i dalszego wzrostu. Zbyt krótkie korzenie mogą również prowadzić do słabego ukorzenienia, co z kolei skutkuje osłabioną rośliną i zwiększoną podatnością na choroby. Z drugiej strony, długość 40-50 cm jest nieadekwatna, gdyż korzenie w tej długości mogą być trudniejsze do pomieszczenia w dołku podczas sadzenia, co zwiększa ryzyko ich uszkodzenia. Ponadto, dłuższe korzenie mogą być bardziej narażone na złamania podczas transportu i sadzenia. Odpowiedź dotycząca 10-15 cm również nie jest wystarczająca, gdyż może okazać się, że roślina nie ma wystarczających zasobów do rozwoju. Optymalna długość 20-25 cm pozwala równocześnie na efektywne ukorzenienie, co jest kluczowe dla zdrowego wzrostu rośliny. W praktyce, kluczowe jest, aby przycinając korzenie róż, mieć na uwadze ich odpowiednią długość, co jest zgodne z zaleceniami ekspertów i standardami ogrodniczymi.

Pytanie 17

Pojedyncza roślina drzewiasta, występująca w sztucznie ukształtowanej przestrzeni, to

A. boskiet

B. bindaż

C. soliter

D. szpaler

Termin 'soliter' odnosi się do pojedynczego drzewa, które jest wysadzone w przestrzeni zaprojektowanej przez człowieka, takiej jak park, ogród czy aleja. Tego rodzaju nasadzenia mają na celu podkreślenie estetyki przestrzeni, a także zapewnienie cienia i miejsca do wypoczynku. Solitery są często używane w projektach krajobrazowych, gdzie ich wyrazista sylwetka i struktura zwracają uwagę i stanowią punkt centralny. Przykładem może być dąb sadzony jako soliter w parku miejskim, który nie tylko przyciąga wzrok, ale także jest miejscem dla ptaków i innych organizmów. W praktyce, podczas projektowania przestrzeni, należy uwzględnić odpowiednią przestrzeń dla korony drzewa, co jest zgodne z zasadami dobrego planowania krajobrazu, aby uniknąć konfliktów z innymi roślinami oraz zapewnić drzewu optymalne warunki do wzrostu. Standardy dotyczące sadzenia solitary określają także minimalne odległości od budynków oraz innych elementów infrastruktury, aby zapewnić ich prawidłowy rozwój.

Pytanie 18

W obszarach regularnie podtapianych, znajdujących się w bliskim sąsiedztwie rzek i cieków wodnych, spotyka się zbiorowiska roślinne określane mianem

A. dąbrowy.

B. buczyny.

C. grądy.

D. łęgi.

Łęgi to naprawdę ciekawe miejsca, które można spotkać w okolicach rzek i strumieni. To takie tereny, gdzie woda często się podnosi i opada, więc roślinność musi być do tego dobrze przystosowana. Najczęściej można tam zobaczyć drzewa liściaste, jak wierzby, topole czy olsze. Mają swoje trudne warunki glebowe, ale jakoś sobie radzą. Niezwykle ważne jest to, że łęgi pomagają chronić przed powodziami i są domem dla różnych gatunków roślin i zwierząt. Dodatkowo wspierają bioróżnorodność, co jest kluczowe w ekosystemie. Warto też pamiętać, że takie obszary często podlegają ochronie w ramach różnych programów ochrony przyrody. Ich znaczenie w ekologicznym kontekście jest ogromne.

Pytanie 19

Podczas przeprowadzania szczegółowej inwentaryzacji drzewostanu obwód pnia drzewa rosnącego w pasie drogowym powinien być mierzony nad poziomem gruntu na wysokości

A. 150 cm

B. 100 cm

C. 120 cm

D. 130 cm

Pomiar obwodu pnia drzewa w pasie drogowym na wysokości 130 cm nad poziomem gruntu jest zgodny z powszechnie przyjętymi standardami w dziedzinie inwentaryzacji drzewostanów. Wysokość ta została ustalona, aby zapewnić jednorodność pomiarów oraz uwzględnić naturalną ekspansję pnia w miarę wzrostu drzewa. W praktyce, pomiar na tej wysokości pozwala na eliminację zniekształceń, które mogą wystąpić w dolnych partiach pnia, na przykład z powodu zgrubień czy uszkodzeń. Zgodnie z normą PN-EN ISO 3340, pomiar na wysokości 130 cm jest rekomendowany jako standardowy, co ma na celu uzyskanie wiarygodnych danych do oceny stanu drzew oraz ich wartości w kontekście zarządzania pasem drogowym. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być przygotowanie raportu o stanie drzewostanu, który jest wymogiem podczas projektowania nowych inwestycji drogowych oraz oceny ich wpływu na środowisko. Rekomendowane jest również przeprowadzanie tych pomiarów w porze, gdy drzewa nie są osłonięte liśćmi, aby uzyskać możliwie najdokładniejsze wyniki.

Pytanie 20

Jakie rośliny nadają się do zasadzenia w parku na stanowisku zacienionym oraz w glebie wilgotnej?

A. krwawnik wiązówkowaty (Achillea filipendulina)

B. jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea)

C. bodziszek popielaty (Geranium cinereum)

D. parzydło leśne (Aruncus dioicus)

Parzydło leśne (Aruncus dioicus) jest idealnym wyborem do uprawy w miejscach cienistych i wilgotnych, co czyni go doskonałym gatunkiem do parków i ogrodów leśnych. Roślina ta preferuje gleby bogate w substancje organiczne, a jej piękne, pierzaste kwiatostany mogą dodać uroku każdemu zacienionemu miejscu. W praktyce, parzydło leśne jest nie tylko estetycznie wartościowe, ale również pełni ważną rolę w ekosystemie, przyciągając owady zapylające. Dodatkowo, jego zdolność do tolerowania wilgotnych warunków sprawia, że jest doskonałym wyborem w miejscach, gdzie inne rośliny mogłyby mieć trudności z przetrwaniem. W standardach projektowania krajobrazu, wybór roślin dostosowanych do lokalnych warunków glebowych i klimatycznych jest kluczowy dla zrównoważonego rozwoju i utrzymania zdrowego ekosystemu. Warto również zauważyć, że parzydło leśne jest rośliną wieloletnią, co oznacza, że może być używane w długoterminowych projektach ogrodniczych oraz w tworzeniu naturalistycznych aranżacji.

Pytanie 21

Mszyce, które zagrażają krzewom oraz drzewom iglastym, to jakiego rodzaju owady?

A. ochojniki

B. miniarki

C. opuchlaki

D. zmieniki

Ochojniki to grupa owadów z rodziny mszyc, które są znane z atakowania krzewów i drzew iglastych, w tym popularnych gatunków takich jak sosny czy świerki. Charakteryzują się specyficzną budową ciała i sposobem życia, co sprawia, że stają się szkodnikami w wielu ekosystemach leśnych i ogrodach. Posiadają zdolność do tworzenia koloni na roślinach, co prowadzi do ich osłabienia, a w skrajnych przypadkach do obumierania. Zwalczanie ochojników powinno być przeprowadzane zgodnie z zasadami integrowanej ochrony roślin, która łączy metody chemiczne, biologiczne oraz agrotechniczne. Przykładem skutecznej praktyki jest wykorzystanie naturalnych wrogów ochojników, takich jak biedronki czy pasożytnicze osy, które mogą pomóc w kontrolowaniu ich populacji. Warto również regularnie monitorować rośliny, aby wczesne wykrywanie infestacji umożliwiło szybsze działania zapobiegawcze.

Pytanie 22

Róża pomarszczona (Rosa rugosa), sadzona na zboczach wzdłuż dróg komunikacyjnych, przede wszystkim pełni funkcję

A. gospodarczą

B. przeciwerozyjną

C. sanitarną

D. klimatyczną

Róża pomarszczona (Rosa rugosa) jest rośliną, która odgrywa kluczową rolę w ochronie przed erozją gleb, zwłaszcza w obszarach skarp i nasypów przy trasach komunikacyjnych. Jej mocny system korzeniowy stabilizuje glebę, co zmniejsza ryzyko osuwisk oraz degradacji gruntów. Roślina ta, dzięki swojej odporności na trudne warunki, takie jak sól, wiatr oraz zmienność wilgotności, staje się idealnym wyborem na tereny ekspozycyjne. W praktyce, sadzenie róży pomarszczonej na skarpach nie tylko wspiera ochronę ziemi, ale także poprawia bioróżnorodność w otoczeniu, służąc jako habitat dla wielu gatunków. W wielu krajach, takich jak Japonia czy Stany Zjednoczone, rośliny te są używane w projektach rekultywacji, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami ochrony środowiska. Dodatkowo, ich zastosowanie w ogrodnictwie krajobrazowym sprzyja estetyce otoczenia, co podkreśla ich wszechstronność w kontekście ekologii oraz urbanistyki.

Pytanie 23

Czarne plamy występujące na liściach róż wskazują na

A. mączniaka prawdziwego

B. raka wgłębionego

C. szarą pleśń

D. czarną plamistość

Czarne plamy na liściach róż są charakterystycznym objawem czarnej plamistości, choroby grzybiczej wywoływanej przez patogeny z rodzaju Diplocarpon. Ta choroba występuje szczególnie w warunkach wysokiej wilgotności i ciepłej temperatury, co sprzyja rozwojowi grzybów. Zmiany chorobowe na liściach najpierw pojawiają się jako małe, ciemne plamki, które z czasem powiększają się i mogą prowadzić do całkowitego obumierania liści. Praktyczne podejście do ochrony róż przed tą chorobą obejmuje stosowanie fungicydów oraz przestrzeganie zasad agrotechnicznych, takich jak zapewnienie odpowiedniej wentylacji, unikanie nadmiernej wilgoci oraz usuwanie opadłych liści. Warto również wybierać odmiany róż odpornych na czarną plamistość, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie uprawy roślin ozdobnych. Utrzymanie zdrowych roślin poprzez odpowiednią pielęgnację jest kluczowe dla zapobiegania rozwojowi chorób grzybowych.

Pytanie 24

Jaki nawóz mineralny jest zalecany do nawożenia gleby o pH 4,5 przy zakładaniu trawnika?

A. Ammonium sulfate

B. Ammonium nitrate

C. Dolomitic lime

D. Urea

Mielony dolomit jest najlepszym wyborem do nawożenia gleby o odczynie pH 4,5, ponieważ skutecznie podnosi pH gleby i dostarcza cennych składników odżywczych, takich jak wapń i magnez. Gleby kwaśne, z pH poniżej 5,0, mogą ograniczać dostępność wielu mikroelementów, co wpływa na zdrowie i rozwój roślin. Mielony dolomit, poprzez swoją alkalizującą właściwość, nie tylko neutralizuje kwasowość, ale także poprawia strukturę gleby, co sprzyja lepszemu rozwojowi systemu korzeniowego trawnika. W praktyce, stosując mielony dolomit, można osiągnąć optymalne warunki dla wzrostu roślin, co jest zgodne z dobrymi praktykami w ogrodnictwie. Zastosowanie dolomitu powinno być poprzedzone analizą gleby, aby określić odpowiednią dawkę, zazwyczaj wynoszącą od 1 do 2 kg na metr kwadratowy. Taki zabieg sprawia, że trawnik staje się nie tylko zdrowy, ale również bardziej odporny na choroby. Warto przeprowadzić ten proces na kilka tygodni przed siewem nasion trawy, aby składniki mogły wniknąć w glebę.

Pytanie 25

Jaką kwotę trzeba przeznaczyć na zakup roślin do obsadzenia 1 m2 rabaty, jeśli planowana odległość sadzenia to 25 x 25 cm, a cena za pojedynczą roślinę wynosi 3,00 zł?

A. 48,00 zł

B. 30,00 zł

C. 60,00 zł

D. 75,00 zł

Aby obliczyć koszt zakupu roślin potrzebnych do obsadzenia 1 m2 kwietnika przy rozstawie 25 x 25 cm, należy najpierw obliczyć liczbę roślin, które zmieszczą się na tej powierzchni. Rozstaw 25 cm oznacza, że na 1 m długości można umieścić 4 rośliny (100 cm / 25 cm = 4). Zatem na 1 m2 (1 m x 1 m) zmieści się 16 roślin (4 rośliny wzdłuż jednego boku i 4 wzdłuż drugiego, co daje 4 x 4 = 16). Koszt jednostkowy rośliny wynosi 3,00 zł. Dlatego całkowity koszt zakupu roślin na 1 m2 wynosi 16 roślin x 3,00 zł = 48,00 zł. Taki sposób obliczania kosztów jest zgodny z dobrymi praktykami w planowaniu nasadzeń, gdzie ważne są nie tylko koszty, ale także efektywność przestrzenna oraz zdrowotność roślin w danym układzie. Warto pamiętać, że odpowiednia rozstaw roślin wspiera ich prawidłowy wzrost i rozwój, co jest kluczowe w ogrodnictwie i projektowaniu zieleni.

Pytanie 26

Symbol C20 w dokumentacji szkółkarskiej wskazuje, że roślina jest sprzedawana

A. w pojemniku o masie 20 kg

B. w doniczce kwadratowej o boku 20 cm

C. w doniczce okrągłej o średnicy 20 cm

D. w pojemniku o objętości 20 l

Odpowiedź wskazująca, że symbol C20 oznacza roślinę sprzedawaną w pojemniku o objętości 20 l, jest zgodna z powszechnie przyjętymi standardami w branży szkółkarskiej. W specyfikacji szkółkarskiej, oznaczenie C20 odnosi się do pojemności donicy, a nie jej kształtu czy masy. Objętość 20 litrów jest typowa dla większości roślin ozdobnych i sadzonek drzew, co pozwala na rozwój systemu korzeniowego oraz stabilizację rośliny w nowym środowisku. Tego typu donice są często stosowane w produkcji roślin, ponieważ umożliwiają długoterminowe przechowywanie i transport, a także zwiększają przeżywalność roślin po posadzeniu. W praktyce, wiedza o pojemności pojemnika jest kluczowa dla ogrodników i projektantów krajobrazu, ponieważ pozwala na odpowiednie planowanie przestrzeni oraz dobór roślin do konkretnych warunków glebowych i atmosferycznych. Warto również pamiętać, że przy zakupie roślin, oznaczenia takie jak C20 są zgodne z normami europejskimi, co gwarantuje jakość i zgodność z wymaganiami rynku.

Pytanie 27

Podczas projektowania terenów zielonych na obszarach wilgotnych nie powinno się brać pod uwagę

A. brzozy omszonej (Betula pubescens) i czeremchy pospolitej (Prunus padus)

B. jabłoni purpurowej (Maluspurpurea) i berberysu pospolitego (Berberis vulgaris)

C. jesionu wyniosłego (Fraxinus excelsior) i wierzby iwy (Salix caprea)

D. kaliny koralowej (Viburnum opulus) i derenia rozłogowego (Cornus sericea)

Jabłoń purpurowa (Malus purpurea) i berberys pospolity (Berberis vulgaris) są roślinami, które nie powinny być uwzględniane w projektowaniu terenów zieleni na stanowiskach wilgotnych. Jabłoń purpurowa, mimo że jest atrakcyjna wizualnie, ma swoje preferencje glebowe, które nie obejmują bardzo wilgotnych warunków. Nie toleruje długotrwałego zalewania, co czyni ją niewłaściwym wyborem. Berberys pospolity z kolei, preferuje gleby dobrze przepuszczalne i może być wrażliwy na nadmiar wilgoci, co wpływa na jego zdrowotność i wzrost. W dobrych praktykach projektowania terenów zieleni, kluczowe jest dostosowywanie wyboru roślin do warunków siedliskowych, co zapewnia ich prawidłowy rozwój oraz estetykę przestrzeni. Wybierając rośliny do wilgotnych stanowisk, warto kierować się gatunkami, które naturalnie występują w takich warunkach, jak np. wierzby, jesiony czy kaliny, które dobrze znoszą wysoką wilgotność i mogą wspierać lokalną bioróżnorodność.

Pytanie 28

Gdy środek ochrony roślin dostanie się na skórę lub odzież pracownika, pierwszym krokiem, który powinien podjąć, jest

A. odnalezienie etykiety - instrukcji użycia środka

B. usunięcie zanieczyszczonej odzieży i założenie czystych rzeczy

C. zdjęcie skażonej odzieży i umycie ciała wodą z mydłem

D. niezwłoczne wezwanie lekarza

W przypadku kontaktu środka ochrony roślin ze skórą lub odzieżą pracownika, priorytetem jest natychmiastowe usunięcie zanieczyszczonej odzieży oraz umycie ciała wodą z mydłem. Tego rodzaju substancje mogą zawierać toksyczne składniki, które wnikają przez skórę, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Szybkie usunięcie skażonej odzieży minimalizuje ryzyko dalszego narażenia. Następnie, dokładne umycie skóry wodą z mydłem nie tylko usuwa resztki substancji chemicznych, ale także pomaga w zredukowaniu ewentualnych reakcji alergicznych oraz podrażnień. W kontekście standardów BHP oraz regulacji dotyczących pracy z substancjami chemicznymi, ważne jest, aby pracownicy byli przeszkoleni w zakresie postępowania w przypadku wprowadzenia środków ochrony roślin w kontakt ze skórą. Ponadto, firmy powinny posiadać odpowiednie środki ochrony osobistej oraz procedury awaryjne, aby zapewnić bezpieczeństwo pracowników, zgodnie z zasadami dobrych praktyk branżowych.

Pytanie 29

Jakie gatunki roślin akwaterystycznych nadają się do uprawy w strefie brzegowej zbiornika wodnego?

A. Kosaciec żółty (Irispseudacorus) oraz hiacynt wodny (Eichhornia crassipes)

B. Knieć błotna (Calthapalustris) i strzałka wodna (Sagittaria sagittifolia)

C. Bergenia sercowata (Bergenia cordifolia) i języczka pomarańczowa (Ligulariadentata)

D. Grzybień biały (Nymphaea alba) oraz grążel żółty (Nuphar lutea)

Wybór roślin do strefy przybrzeżnej zbiorników wodnych powinien opierać się na ich adaptacyjności i korzyściach ekologicznych. Kosaciec żółty (Iris pseudacorus) oraz hiacynt wodny (Eichhornia crassipes) to gatunki, które mogą wydawać się odpowiednie, jednak ich zastosowanie w strefach przybrzeżnych może prowadzić do wielu problemów. Kosaciec żółty, choć jest rośliną rodzimą, bywa inwazyjny i może zdominować lokalne ekosystemy, wypierając inne, mniej konkurencyjne gatunki. Hiacynt wodny jest rośliną ekspansywną, która może tworzyć gęste pokrywy na powierzchni wody, co ogranicza dostęp światła do innych roślin oraz prowadzi do spadku rozpuszczonego tlenu, co jest szkodliwe dla fauny wodnej. Wybór Knieci błotnej (Caltha palustris) i strzałki wodnej (Sagittaria sagittifolia) również może być kontrowersyjny; choć te gatunki są bardziej akceptowalne w warunkach podmokłych, ich zastosowanie powinno być starannie przemyślane w kontekście lokalnych warunków siedliskowych. Bergenia sercowata i języczka pomarańczowa oferują znacznie więcej korzyści ekologicznych, wspierając stabilizację brzegów i poprawiając jakość wody, a ich dobór powinien być preferowany w projektach związanych z ochroną zbiorników wodnych. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiednich roślin wpływa nie tylko na estetykę, ale także na funkcjonalność i zdrowie całego ekosystemu wodnego.

Pytanie 30

Jakiej rośliny należy unikać przy projektowaniu placów zabaw dla dzieci?

A. Tawuły japońskiej (Spirea japonica)

B. Kosaćca niskiego (Iris pumilla)

C. Cisa pospolitego (Taxus baccata)

D. Funkii sinej (Hosta glauca)

Cis pospolity (Taxus baccata) jest rośliną, której należy unikać w projektowaniu terenów zabaw dla dzieci z kilku kluczowych powodów. Po pierwsze, cis jest rośliną trującą. Wszystkie części rośliny, z wyjątkiem mięsistej osnówki nasion, zawierają toksyczne alkaloidy, które mogą być niebezpieczne, jeśli zostaną przypadkowo spożyte przez dzieci. Nawet niewielka ilość może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak zawroty głowy, duszności, a w ekstremalnych przypadkach, nawet do śmierci. Ponadto, cis ma tendencję do tworzenia gęstych, ciemnych zarośli, które mogą stanowić zagrożenie, ponieważ ograniczają widoczność na placu zabaw, co może prowadzić do ułatwienia niebezpiecznych sytuacji. W kontekście norm i standardów dotyczących projektowania przestrzeni dla dzieci, takich jak PN-EN 1176, rośliny trujące są kategorycznie odradzane w przestrzeniach przeznaczonych dla dzieci. Zastosowanie bezpiecznych i przyjaznych roślin może również wpłynąć na doświadczenie zabawy, a także na edukację ekologiczną najmłodszych.

Pytanie 31

Obumarłe kwiatostany oraz wyraźne plamy na liściach pokryte szarym, puszystym nalotem wskazują, że roślina jest

A. przenawożona potasem

B. porażona chorobą wirusową

C. zaatakowana przez szkodniki

D. porażona chorobą grzybową

Kwiatostany, które zamierają, oraz widoczne plamy na liściach pokryte puszystym szarym nalotem są klasycznymi objawami chorób grzybowych, a szczególnie mączniaka. Tego rodzaju patogeny mogą powodować znaczne uszkodzenia roślin, prowadząc do osłabienia ich wzrostu i rozwoju. Przykładem może być mączniak rzekomy lub mączniak prawdziwy, które prowadzą do zasychania i obumierania kwiatów oraz liści. W praktyce, aby zaradzić takim chorobom, zaleca się stosowanie fungicydów, które są zgodne z wytycznymi ochrony roślin. Ponadto, istotne jest przestrzeganie zasad płodozmianu oraz odpowiednich praktyk agrotechnicznych, które mogą zmniejszyć ryzyko wystąpienia chorób grzybowych. Należy również regularnie monitorować rośliny, aby wczesne wykrycie objawów umożliwiło szybką interwencję i ograniczenie potencjalnych strat. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla każdej osoby zajmującej się uprawą roślin, zarówno w warunkach profesjonalnych, jak i amatorskich.

Pytanie 32

Solitery, będące jednym z typów kompozycji w angielskich ogrodach romantycznych, to

A. zbiorowiska drzew i krzewów o luźnej, świetlistej strukturze

B. drzewa oraz krzewy rozmieszczone na owalnym lub okrągłym wzniesieniu

C. pojedyncze, samotne, najczęściej wiekowe drzewa

D. jednogatunkowe skupiska drzew

Solitery to takie pojedyncze drzewka, które robią naprawdę fajny klimat w ogrodzie, zwłaszcza w tych angielskich romantycznych. Te drzewa przyciągają wzrok i tworzą wyjątkową atmosferę. Często wybieramy je, bo są ładne lub mają jakieś ciekawe historie. Zobacz, na przykład, stare dęby czy lipy – nie dość, że pięknie wyglądają, to jeszcze dają schronienie dla różnych zwierzaków. Jak planujemy ogród według zasad permakultury, to solitery mogą też chronić inne rośliny przed wiatrem. W kontekście zrównoważonego rozwoju, dobrze jest dobierać odpowiednie gatunki drzew jako solitery, bo to wspiera bioróżnorodność i może poprawić mikroklimat. Z mojej perspektywy, ważne jest też, żeby myśleć o tym, jak te drzewa będą się rozwijać w przyszłości i jaki będą miały wpływ na resztę ogrodu, żeby wszystko razem fajnie współgrało.

Pytanie 33

W przypadku zatrucia środkami ochrony roślin, które dostały się do organizmu przez układ pokarmowy, należy

A. wywołać wymioty poprzez podanie dużych ilości letniej wody i wezwać pogotowie

B. podać poszkodowanemu rozcieńczony sok owocowy i wezwać pogotowie

C. podać poszkodowanemu mleko oraz natychmiast wezwać lekarza

D. wywołać wymioty, podając roztwór soli kuchennej

Podanie dużych ilości letniej wody w celu wywołania wymiotów jest zalecane w przypadku zatruć pokarmowych, w tym zatruciem środkami ochrony roślin, które dostały się do organizmu przez przewód pokarmowy. Letnia woda pomaga w rozcieńczeniu toksycznych substancji, co może zmniejszyć ich stężenie w organizmie. Wymioty są naturalnym mechanizmem obronnym organizmu, który może pomóc w usunięciu szkodliwych substancji zanim te zostaną wchłonięte przez jelita. Ważne jest jednak, aby tego rodzaju interwencje przeprowadzać z rozwagą i zawsze wezwać pomoc medyczną. W przypadku poważnych zatruć, takich jak te związane z pestycydami, profesjonalna ocena i leczenie są niezbędne. Rekomendacje takie jak te są zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się zdrowiem publicznym, które podkreślają, że w sytuacjach kryzysowych najważniejsze jest szybkie działanie oraz zapewnienie profesjonalnej pomocy medycznej.

Pytanie 34

Pracownik przeprowadzając zabieg ochrony roślin w szklarni powinien być wyposażony w odzież roboczą oraz

A. kask i buty gumowe

B. kask i rękawice ochronne

C. fartuch ochronny i skórzane obuwie

D. gumowe rękawice i maskę ochronną

Odpowiedź "gumowe rękawice i maskę ochronną" jest właściwa, ponieważ przy wykonywaniu zabiegów ochrony roślin w szklarni, robotnik jest narażony na kontakt z substancjami chemicznymi, takimi jak pestycydy czy fungicydy. Gumowe rękawice zapewniają ochronę dłoni przed substancjami chemicznymi, minimalizując ryzyko ich wchłonięcia przez skórę. Ponadto, stosowanie maski ochronnej jest kluczowe dla ochrony dróg oddechowych przed wdychaniem szkodliwych oparów i pyłów, które mogą być obecne w powietrzu w trakcie aplikacji środków ochrony roślin. Zgodnie z normami BHP oraz standardami ochrony zdrowia, stosowanie odpowiednich środków ochrony indywidualnej (ŚOI) jest obowiązkowe w pracy z substancjami chemicznymi. Przykładem mogą być zalecenia zawarte w regulacjach krajowych i unijnych dotyczących stosowania agrochemikaliów, które podkreślają konieczność zapewnienia bezpieczeństwa pracownikom podczas wykonywania zabiegów w szklarni.

Pytanie 35

Podaj wysokość nad ziemią, na której dokonuje się pomiaru "pierśnicy"?

A. 80 cm

B. 130 cm

C. 150 cm

D. 100 cm

Pomiar pierśnicy, czyli obwodu klatki piersiowej, robi się na wysokości 130 cm od ziemi. To jest zgodne z tym, co się stosuje w medycynie i branży odzieżowej. Ta wysokość jest ważna, bo pozwala lepiej oddać proporcje ciała. Dzięki temu dokładniej określamy wymiary ciała, co ma kluczowe znaczenie przy projektowaniu ubrań i ocenianiu stanu zdrowia pacjentów. Na przykład w medycynie taki pomiar pomaga w diagnostyce chorób płuc. Dodatkowo, są standardy, jak ISO 8559, które określają żeby pomiary były spójne w różnych dziedzinach, od odzieży po badania kliniczne.

Pytanie 36

W planowanym ogrodzie z trawami ozdobnymi powinno się uwzględnić m.in.

A. tatarak trawiasty

B. miskant chiński

C. kostrzewę czerwoną

D. życicę trwałą

Miskant chiński (Miscanthus sinensis) jest jednym z najbardziej cenionych gatunków traw ozdobnych, idealnym do nowoczesnych ogrodów. Charakteryzuje się wysokim wzrostem, efektownymi kwiatostanami oraz dekoracyjnymi liśćmi, które zmieniają kolor w zależności od pory roku. Miskant jest rośliną bardzo odporną na zmienne warunki atmosferyczne, co czyni ją doskonałym wyborem do ogrodów w różnych strefach klimatycznych. Stosując miskanta, można uzyskać nie tylko estetyczne walory, ale także funkcjonalne, tworząc osłony przed wiatrem, czy naturalne bariery akustyczne. Ponadto, miskant chiński wykazuje zdolność do szybkiego wzrostu i regeneracji, co sprawia, że jest idealnym rozwiązaniem do stworzenia zielonych ekranów. Jego zastosowanie w projektowaniu ogrodów zostało ujęte w wielu standardach dotyczących wertykalnych ogrodów i zieleni miejskiej, podkreślając jego rolę w poprawie jakości powietrza oraz wsparcia dla lokalnej bioróżnorodności.

Pytanie 37

Aby napowietrzyć i oczyścić trawnik z mchu, jakie narzędzie należy zastosować?

A. aeratora

B. kultywatora

C. wertykulatora

D. włóki

Aerator, włóka oraz kultywator, mimo że są użytecznymi narzędziami w pielęgnacji trawnika, nie pełnią tej samej funkcji co wertykulator. Aerator, który służy przede wszystkim do napowietrzania gleby, działa na zasadzie wyciągania niewielkich rdzeni ziemi, co pozwala na lepszą cyrkulację powietrza oraz przesiąkanie wody w głąb gleby. Jego zastosowanie skupia się na poprawie struktury podłoża, a nie bezpośrednim usuwaniu mchu. Włóka jest narzędziem, które służy do spulchniania gleby, jednak nie jest przeznaczona do usuwania nadmiaru organicznych resztek, co jest kluczowe w przypadku trawnika z mchem. Kultywator, z drugiej strony, jest bardziej uniwersalnym narzędziem do przygotowywania gleby do siewu, ale nie może efektywnie zajmować się problemem mchu na już rozwiniętym trawniku. Stosowanie tych narzędzi w miejsce wertykulatora może prowadzić do niepełnego oczyszczenia trawnika i nieprzyjemnych skutków, jak np. rozwój mchu, co w dłuższym czasie negatywnie wpływa na estetykę oraz zdrowie trawnika. Dlatego ważne jest, aby stosować odpowiednie narzędzia zgodnie z ich przeznaczeniem, aby uzyskać optymalne rezultaty w pielęgnacji trawnika.

Pytanie 38

Szkodniki, które mają aparat gębowy typu kłująco - ssącego, a ich masowe żerowanie na młodych pędach wierzchołkowych roślin ozdobnych prowadzi do zwijania i deformacji pędów, to

A. mszyce

B. chrząszcze

C. gąsienice motyli

D. nicienie

Nicienie to mikroskopijne robaki, które najczęściej atakują korzenie roślin i mogą powodować ich gnicie, jednak ich aparat gębowy nie jest przystosowany do kłucia i ssania soków z pędów. W przypadku nicieni nie obserwujemy objawów zwijania pędów, a ich działanie skupia się głównie na systemie korzeniowym roślin. Chrząszcze, z drugiej strony, to owady o twardych pokrywach, które mogą żerować na liściach, ale ich sposób odżywiania się różni się od mszyc. Zwykle chrząszcze powodują uszkodzenia liści poprzez gryzienie, a nie kłucie i ssanie, co nie prowadzi do typowych dla mszyc deformacji pędów. Gąsienice motyli również nie są odpowiednie w tym kontekście, ponieważ ich sposób żywienia polega na gryzieniu tkanki roślinnej, co nie wywołuje zniekształceń pędów. W związku z tym, odpowiedzi na to pytanie powinny jasno wskazywać na mszyce jako jedynych szkodników, których charakterystyka odpowiada opisanym objawom. Błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie różnych grup szkodników oraz ich specyficznych sposobów żerowania, co prowadzi do niepoprawnych wniosków dotyczących ich wpływu na rośliny.

Pytanie 39

Trawnik o kształcie prostokąta, który ma wymiary 40 m na 20 m, w projekcie koncepcyjnym w skali 1:50 będzie miał jakie wymiary?

A. 80 cm na 40 cm

B. 4 cm na 2 cm

C. 20 cm na 10 cm

D. 8 cm na 4 cm

W przypadku nieprawidłowych odpowiedzi, błędy najczęściej wynikają z nieprawidłowego przeliczenia wymiarów z metra na centymetry w kontekście podanej skali. Odpowiedzi takie jak 20 cm x 10 cm, 8 cm x 4 cm czy 4 cm x 2 cm sugerują, że skala została źle zinterpretowana. Przykładowo, 20 cm x 10 cm odpowiadałoby skali 1:200, co jest niezgodne z podaną w pytaniu skalą 1:50. Podobnie, 8 cm x 4 cm oraz 4 cm x 2 cm wskazują na drastyczne zmniejszenie wymiarów, co prowadzi do pominięcia kluczowego przelicznika 1:50, w którym każdy metr rzeczywisty to 2 centymetry w rysunku. Błędy te mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia proporcji oraz zasady proporcjonalności, które są fundamentalne w pracy projektowej. W architekturze i projektowaniu krajobrazu, precyzyjne przeliczenia są niezbędne, ponieważ nieprawidłowe wymiary mogą prowadzić do błędów w planowaniu i realizacji projektu, a także utrudniać komunikację z innymi członkami zespołu projektowego. Dlatego kluczowe jest zrozumienie zarówno skali, jak i proporcji w kontekście projektowania, aby unikać nieścisłości i zapewnić wysoką jakość wykonania w branży budowlanej.

Pytanie 40

Do koszenia trawy na krawędziach trawnika w trudno dostępnych lokalizacjach, wskazane jest użycie

A. kosiarki bijakowej

B. sekatora

C. wykaszarki

D. kosy

Wykaszarka jest super narzędziem do koszenia trawy, zwłaszcza w takich miejscach, gdzie kosiarka nie da rady, jak na przykład w narożnikach ogrodu czy przy wąskich przejściach. Dzięki swojemu designowi te urządzenia są zwinne i pozwalają na precyzyjne cięcie, co sprawia, że świetnie nadają się do robienia porządku na krawędziach trawnika. Można je mieć w wersji spalinowej lub elektrycznej, co daje fajną elastyczność, bo każdy może wybrać to, co mu bardziej pasuje. Używanie wykaszarki w trudnych warunkach, takich jak wąskie przestrzenie między drzewami, naprawdę pomaga w utrzymaniu ładnego wyglądu ogrodu oraz zdrowego wzrostu trawy. Na przykład, bardzo praktyczne jest przycinanie trawy wokół rabat kwiatowych, gdzie kosiarka mogłaby mieć kłopoty. W ogrodnictwie wykaszarki są standardem, bo dają naprawdę precyzyjne cięcia, co zwiększa efektywność naszych prac ogrodowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej