Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik logistyk
  • Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
  • Data rozpoczęcia: 12 lutego 2025 07:54
  • Data zakończenia: 12 lutego 2025 08:29

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Dokumentem, który potwierdza dopuszczenie kontenera do międzynarodowego transportu pod zabezpieczeniem celnym, jest

A. Świadectwo uznania według typu konstrukcji
B. Świadectwo ADR
C. Karnet TIR
D. Certyfikat spełnienia wymogów bezpieczeństwa
Karnet TIR, świadectwo ADR oraz certyfikat spełnienia wymogów bezpieczeństwa to dokumenty ważne w różnych aspektach transportu, ale nie mają one bezpośredniego zastosowania w kontekście dopuszczenia kontenera do przewozu międzynarodowego pod zamknięciem celnym. Karnet TIR jest używany w transporcie drogowym do uproszczenia procedur celnych, jednak nie dotyczy on samego certyfikatu kontenera. Świadectwo ADR odnosi się do przewozu materiałów niebezpiecznych i potwierdza, że dany środek transportu spełnia wymogi dotyczące bezpieczeństwa ich transportu, ale nie jest dokumentem potwierdzającym dopuszczenie kontenera do przewozu międzynarodowego. Certyfikat spełnienia wymogów bezpieczeństwa może być istotny w kontekście ogólnego bezpieczeństwa transportu, jednak nie odnosi się bezpośrednio do specyfikacji kontenerów i ich konstrukcji, co jest kluczowe w międzynarodowym przewozie pod zamknięciem celnym. Przypisanie tych dokumentów do tej samej roli co świadectwo uznania według typu konstrukcji może prowadzić do błędnych wniosków na poziomie operacyjnym, w szczególności w logistyce międzynarodowej, gdzie znajomość specyficznych regulacji i dokumentacji jest kluczowa dla sprawnego przeprowadzenia transportu.
Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Który z komponentów wózka odpowiada za zachowanie stabilności podczas transportu ładunku?

A. Przeciwwaga
B. Maszt
C. Karetka
D. Maska silnika
Karetka, maska silnika oraz maszt to elementy wózka widłowego, które pełnią różne funkcje, jednak żadna z nich nie odnosi się bezpośrednio do utrzymania równowagi podczas transportu ładunków. Karetka jest to część, na której zamontowane są widły, i przede wszystkim służy do ich podnoszenia oraz opuszczania, ale nie ma wpływu na stabilność wózka jako całości. Maski silnika, choć istotne dla funkcjonowania silnika, nie mają związku z równowagą wózka; ich zadaniem jest ochrona silnika przed zanieczyszczeniami oraz hałasem, a nie stabilizacja konstrukcji. Maszt z kolei ma na celu podnoszenie ładunków na odpowiednią wysokość, ale jego konstrukcja może wpływać na dynamikę wózka w trakcie ruchu. Maszt może nawet zwiększać ryzyko przewrócenia się wózka, jeżeli nie jest odpowiednio zbalansowany z przeciwwagą. Często popełnianym błędem myślowym jest mylenie funkcji poszczególnych elementów wózka; operatorzy mogą uważać, że wszystkie części odpowiadają za stabilność, podczas gdy tylko odpowiednia przeciwwaga ma kluczowe znaczenie w tej kwestii. Dlatego istotne jest, aby zrozumieć rolę każdego z tych komponentów w kontekście całościowej funkcjonalności wózka widłowego oraz przestrzegać zasad bezpieczeństwa, które wskazują na konieczność zachowania równowagi przy podnoszeniu ładunków.
Pytanie 6

Jeżeli środek transportu samochodowego nie spełnia dodatkowych wymagań, to zgodnie z zamieszczonym fragmentem rozporządzenia czas podróży zwierząt kopytnych nie powinien przekraczać

Fragment Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie szczegółowych warunków
i sposobu transportu zwierząt
§ 31.
1. Czas podróży zwierząt kopytnych środkami transportu drogowego, kolejowego i drogą wodną nie powinien przekraczać 8 godzin.
§ 32.
Jeżeli środek transportu drogowego spełnia dodatkowe wymagania, obowiązuje następujący maksymalny czas podróży zwierząt kopytnych, częstotliwość ich karmienia i pojenia oraz częstotliwość i czas trwania obowiązkowych postojów (przerw w podróży):
1) nieodsadzone cielęta, jagnięta, koźlęta i źrebięta będące na diecie mlecznej oraz nieodsadzone prosięta po 9 godzinach transportu powinny mieć zapewnioną co najmniej godzinną przerwę na pobranie wody i karmy, po upływie której mogą być transportowane kolejne 9 godzin;
2) świnie mogą podróżować maksymalnie 24 godziny, jeśli środki transportu, w których przewozi się trzodę chlewną, są wyposażone w zbiorniki wody o wystarczającej pojemności, tak aby świnie mogły pić wodę w czasie transportu;
3) zwierzęta jednokopytne, z wyjątkiem „koniowatych zarejestrowanych" mogą być przewożone maksymalnie 24 godziny, muszą jednak co 8 godzin dostawać wodę i karmę;
4) pozostałe zwierzęta kopytne po 14 godzinach transportu powinny mieć zapewnioną co najmniej godzinną przerwę na pobranie wody i karmy, po upływie której mogą być transportowane kolejne 14 godzin.
§ 35.
1. Maksymalny czas podróży zwierząt kopytnych może być przedłużony, jeżeli transport do miejsca przeznaczenia zakończy się w ciągu kolejnych 2 godzin.
2. Po upływie czasu podróży zwierzęta kopytne powinny być wyładowane, napojone i nakarmione oraz mieć zapewniony okres odpoczynku nie krótszy niż 24 godziny.

A. 9 godzin.
B. 24 godzin.
C. 8 godzin.
D. 14 godzin.
Odpowiedź 8 godzin jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z § 31 rozporządzenia, czas podróży zwierząt kopytnych środkami transportu drogowego, które nie spełniają dodatkowych wymagań, nie powinien przekraczać 8 godzin. To jest kluczowe dla zapewnienia dobrostanu zwierząt, ponieważ długotrwała podróż w nieodpowiednich warunkach może prowadzić do stresu, odwodnienia oraz innych problemów zdrowotnych. W praktyce, przestrzeganie tego limitu czasowego jest częścią odpowiedzialnego transportu zwierząt, który powinien uwzględniać nie tylko przepisy prawne, ale również założenia dotyczące dobrostanu zwierząt. W branży transportowej, zgodność z regulacjami dotyczącymi czasu podróży jest niezbędna do minimalizacji ryzyka oraz zapewnienia, że zwierzęta dotrą do celu w zdrowym stanie. Oprócz przepisów, warto również stosować się do najlepszych praktyk, takich jak regularne przerwy na odpoczynek i wodę, co dodatkowo zwiększa komfort podróży dla przewożonych zwierząt.
Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Do transportu betonu powinno się użyć pojazdu o konstrukcji

A. furgonowej.
B. izotermicznej.
C. specjalistycznej.
D. uniwersalnej.
Odpowiedź "specjalistycznym" jest prawidłowa, ponieważ do przewozu betonu wymagane jest zastosowanie samochodu, który jest przystosowany do transportu materiałów budowlanych o specyficznych wymaganiach. Samochody specjalistyczne, takie jak betoniarki, są zaprojektowane z myślą o utrzymaniu odpowiedniej konsystencji betonu podczas transportu, co wymaga zastosowania odpowiednich mechanizmów mieszających oraz systemów izolacji. Dzięki temu beton nie tylko nie stwardnieje w trakcie transportu, ale także będzie transportowany w sposób, który minimalizuje ryzyko jego uszkodzenia. W praktyce, wybór odpowiedniego środka transportu ma kluczowe znaczenie w kontekście efektywności budowy oraz spełnienia norm budowlanych. Samochody specjalistyczne są również często wyposażone w systemy umożliwiające monitorowanie temperatury i wilgotności, co jest istotne dla jakości betonu. W branży budowlanej, zgodność z normami krajowymi i europejskimi dotyczącymi transportu materiałów budowlanych jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa i jakości realizowanych projektów.
Pytanie 9

Jaka konwencja określa zasady dotyczące międzynarodowego transportu szybko psujących się produktów spożywczych oraz specjalnych środków transportowych przeznaczonych do ich przewozu?

A. ATA
B. COTIF
C. SOLAS
D. ATP
ATP, czyli Umowa o międzynarodowym przewozie drogowym dla szybko psujących się artykułów spożywczych, to naprawdę ważny dokument. Reguluje on, jak transportować takie towary, żeby nie straciły jakości. Ważne jest, żeby pamiętać, że artykuły spożywcze, jak mięso, ryby czy nabiał, muszą być wożone w odpowiednich warunkach, szczególnie pod względem temperatury. W logistyce, jeśli nie przestrzegamy norm ATP, możemy mieć problemy z jakością dostarczanych produktów, co odbija się nie tylko na bezpieczeństwie ludzi, ale też na reputacji firmy. W praktyce, firmy transportowe muszą mieć odpowiednie pojazdy dostosowane do tych wymogów, a kierowcy powinni przechodzić szkolenia z obsługi takich ładunków. Warto też wiedzieć, że przy transporcie międzynarodowym zgodność z ATP jest często wymagana, więc ta konwencja jest super istotna w globalnym łańcuchu dostaw.
Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Zleceniodawca powierzył przewoźnikowi transport 5 kontenerów o długości 20 stóp oraz jednego 40-stopowego. Jaki jest koszt usługi, jeśli stawka przewoźnika za 1 TEU wynosi 400,00 zł?

A. 2000,00 zł
B. 2800,00 zł
C. 2400,00 zł
D. 3000,00 zł
W przypadku błędnych odpowiedzi, kluczowym aspektem jest zrozumienie koncepcji TEU oraz sposobu, w jaki oblicza się całkowity koszt transportu. Odpowiedzi, które wskazują na kwoty takie jak 2400,00 zł, 2000,00 zł czy 3000,00 zł, mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia liczby TEU lub mylnego przeliczenia stawki za transport. Na przykład, odpowiedź 2400,00 zł mogła powstać z błędnego przekonania, że łącznie mamy 6 TEU (co jest nieprawidłowe, ponieważ 5 kontenerów 20-stopowych to 5 TEU, a 1 kontener 40-stopowy to 2 TEU, co razem daje 7 TEU). Z drugiej strony, kwota 2000,00 zł może sugerować, że ktoś obliczył koszt tylko dla 5 TEU, nie uwzględniając 40-stopowego kontenera. Odpowiedź 3000,00 zł też jest błędna, ponieważ wynikłoby to z założenia, że stawka za TEU była wyższa lub że błąd w obliczeniach polegał na dodaniu dodatkowych kontenerów, co nie ma podstaw w podanych danych. Kluczowe w nauce o logistyce jest zrozumienie, jak jednostki miary i stawki wpływają na końcowy koszt, co jest fundamentalne dla efektywnego zarządzania transportem i budżetowymi analizami w firmach przewozowych.
Pytanie 12

Jakie urządzenie jest przeznaczone do przeładunku kontenerów w terminalu?

A. przenośnik bezcięgnowy
B. przenośnik cięgnowy
C. suwnica
D. wózek unoszący
Wybór wózka unoszącego jako narzędzia do przeładunku kontenerów w terminalu nie jest właściwy, ponieważ te urządzenia przeznaczone są głównie do transportu towarów na krótkich dystansach wewnątrz magazynów lub hal produkcyjnych. Wózki unoszące nie mają wystarczającej mocy ani stabilności, aby obsługiwać ciężkie kontenery, które mogą ważyć od 20 do 40 ton lub więcej. Przenośniki cięgnowe oraz bezcięgnowe także nie są odpowiednie do tego zadania, ponieważ te systemy transportowe są zaprojektowane do ciągłego przesuwania materiałów wzdłuż linii produkcyjnych lub w magazynach, a nie do podnoszenia i precyzyjnego umieszczania dużych, ciężkich ładunków. Często mylnie zakłada się, że różne urządzenia transportowe mogą być stosowane zamiennie, jednak każdy z nich ma swoje specyficzne zastosowanie i ograniczenia. W przypadku przeładunku kontenerów kluczowe jest nie tylko przemieszczenie ładunku, ale także jego umiejscowienie w odpowiedniej pozycji, co wymaga zastosowania sprzętu, który zapewnia stabilność i bezpieczeństwo operacji. Suwnice, dzięki swojej konstrukcji i możliwościom, są jedynymi urządzeniami zdolnymi do efektywnego i bezpiecznego zarządzania tym procesem.
Pytanie 13

Na podstawie przedstawionego cennika ustal koszt realizacji usługi transportowej polegającej na przewozie przesyłki wartościowej o wadze 5 kg.

Rodzaj przesyłkiStawka (zł) za 1 kgMinimum (zł)
Zwykłe5,0010,00
Łatwo psujące się7,0025,00
Wartościowe10,0040,00
Niebezpieczne10,0050,00
Dodatkowexxxxxxxxxx
Opłata manipulacyjna1,005,00
Uwaga do podanych stawek należy dodać podatek VAT 23%

A. 10,00 zł
B. 61,50 zł
C. 55,00 zł
D. 67,65 zł
Wybierając jedną z niepoprawnych odpowiedzi, można zauważyć kilka typowych błędów myślowych, które prowadzą do nieprawidłowych kalkulacji kosztów transportu. Często odpowiedzi te bazują na zbyt prostym podejściu do analizy cennika, pomijając istotne elementy, takie jak opłaty manipulacyjne oraz podatek VAT. Na przykład, w przypadku odpowiedzi 61,50 zł, ktoś mógł pomyśleć, że wystarczy pomnożyć wagę przesyłki przez stałą stawkę transportu, co w rzeczywistości nie obejmuje dodatkowych kosztów. Użytkownicy mogą także mieć trudności z właściwym zrozumieniem zasady naliczania podatku VAT. Wiele osób myli całkowity koszt przed i po doliczeniu VAT, co prowadzi do błędnych wyników. Poza tym, niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że koszt transportu opiera się wyłącznie na wadze przesyłki, co jest nieprawidłowe, ponieważ cenniki transportowe często uwzględniają także różnego rodzaju opłaty dodatkowe. Aby uniknąć takich błędów w przyszłości, warto zaznajomić się z przykładowymi wyliczeniami oraz standardami branżowymi, które określają sposób kalkulacji kosztów transportowych, co pozwoli na dokładniejsze oszacowanie wydatków w obszarze logistyki.
Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Jaką średnią prędkość osiągnął pojazd, który przebył 25 km w czasie 30 minut?

A. 60 km/h
B. 50 km/h
C. 30 km/h
D. 40 km/h
Podczas analizy średniej prędkości pojazdu, istotne jest zrozumienie, jak poprawnie przeprowadzić obliczenia. W przypadku odpowiedzi wskazujących na prędkości 40 km/h, 60 km/h, czy 30 km/h, można zauważyć typowe błędy myślowe, które prowadzą do nieprawidłowych wniosków. Na przykład, przy założeniu średniej prędkości 40 km/h, obliczenia sugerowałyby, że pojazd pokonałby odległość 20 km w 30 minut, co jest niezgodne z rzeczywistością. Analogicznie, wybór 60 km/h oznaczałby, że pojazd przejechałby 30 km w tym samym czasie, co również jest błędne. Co więcej, prędkość 30 km/h implikuje, że pojazd przebyłby jedynie 15 km w ciągu 30 minut, co nie odpowiada podanym danym. W takich przypadkach kluczowe jest, aby skupić się na właściwej interpretacji wzorów fizycznych i ich zastosowania do problemu. Obliczanie średniej prędkości to nie tylko kwestia zastosowania prostego wzoru, ale także zrozumienia jednostek miary, co jest zgodne z dobrymi praktykami w naukach ścisłych. Warto również pamiętać, że w kontekście transportu, prędkości mogą być regulowane przez przepisy, a ich przekraczanie może prowadzić do konsekwencji prawnych oraz zwiększonego ryzyka wypadków. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla odpowiedzialnego korzystania z dróg.
Pytanie 16

Przedsiębiorstwo transportowe ma swoje oddziały w czterech województwach. Który oddział w I kwartale uzyskał najwyższy wskaźnik niezawodności taboru?

WyszczególnienieOddział małopolskiOddział dolnośląskiOddział mazowieckiOdział pomorski
I kwartałłączna liczba przewozów2 5003 7004 0501800
przewozy zrealizowane na czas2 4502 9503 5601500

A. Mazowiecki.
B. Dolnośląski.
C. Pomorski.
D. Małopolski.
Wybór innego oddziału, takiego jak "Pomorski", "Dolnośląski" czy "Mazowiecki", wskazuje na nieporozumienie dotyczące kluczowych wskaźników efektywności w branży transportowej. Wskaźnik niezawodności taboru jest fundamentalnym wskaźnikiem, który powinien być analizowany w kontekście porównawczym między różnymi oddziałami. Oddział dolnośląski, z wskaźnikiem wynoszącym 79,73%, jest znacznie poniżej oczekiwań branżowych, co wskazuje na problemy z utrzymaniem floty, które mogą prowadzić do większej liczby awarii, przestojów oraz niezadowolenia klientów. Mazowiecki oddział z wynikiem 87,90% oraz pomorski z 83,33% również nie osiągają poziomu, który zapewniałby optymalną operacyjność. Często mylone są pojęcia niezawodności oraz dostępności taboru; niezawodność odnosi się do zdolności taboru do funkcjonowania bez awarii w danym czasie, natomiast dostępność dotyczy ogólnej gotowości pojazdów do pracy. Dlatego też, wybierając odpowiedzi, należy dokładnie rozważyć, które wskaźniki są najbardziej istotne w kontekście jakości usług transportowych. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do niewłaściwych decyzji, które mogą negatywnie wpłynąć na funkcjonowanie całego przedsiębiorstwa, a w dłuższej perspektywie zmniejszyć jego konkurencyjność na rynku.
Pytanie 17

Na podstawie zamieszczonego harmonogramu czasu pracy kierowcy ustal prędkość eksploatacyjną pojazdu na trasie Warszawa – Płońsk – Warszawa.

Harmonogram czasu pracy kierowcy
Czynność kierowcyRelacjaCzasPrzejechane km
JazdaWarszawa – Płońsk1 h 30min75 km
RozładunekPłońsk30 min-
JazdaPłońsk – Warszawa1 h75 km

A. 70 km/h
B. 50 km/h
C. 25 km/h
D. 75 km/h
Odpowiedź 50 km/h jest prawidłowa i wynika z zastosowania analizy harmonogramu czasu pracy kierowcy oraz uwzględnienia rzeczywistych warunków jazdy. Prędkość eksploatacyjna pojazdu różni się od teoretycznej, ponieważ w praktyce kierowcy napotykają na różnorodne czynniki, które mogą wpływać na czas przejazdu. Warto zwrócić uwagę na czynniki takie jak ruch drogowy, warunki atmosferyczne oraz przerwy w pracy. Przy obliczaniu prędkości eksploatacyjnej, ważne jest uwzględnienie czasu potrzebnego na odpoczynek oraz ewentualne postoje, co przekłada się na realne osiągi pojazdu na danej trasie. Zgodnie z dobrymi praktykami w branży transportowej, zaleca się, aby planować przejazdy z uwzględnieniem nieprzewidzianych okoliczności oraz analizować dane z harmonogramów, co pozwala na optymalizację tras i zwiększenie efektywności transportu. W takim kontekście, prędkość 50 km/h jest zatem bardziej realistyczna niż teoretyczne 60 km/h.
Pytanie 18

Na podstawie fragmentu umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR) ustal, kto jest odpowiedzialny za wydanie przewoźnikowi towarów niebezpiecznych dopuszczonych do przewozu zgodnie z ADR.

Dział 1.4
Obowiązki głównych uczestników przewozu

1.1. Nadawca towarów niebezpiecznych zobowiązany jest dostarczyć do przewozu tylko takie przesyłki, które spełniają wymagania ADR, a także:

— upewnić się, że towary niebezpieczne są sklasyfikowane i dopuszczone do przewozu zgodnie z ADR;

— zaopatrzyć przewoźnika w wymagane dokumenty przewozowe oraz dokumenty towarzyszące (zezwolenia, dopuszczenia, powiadomienia, świadectwa itd.);

— używać wyłącznie opakowań, które są dopuszczone i odpowiednie do przewozu danych materiałów oraz posiadają oznakowanie wymagane przez ADR.

2.1. Przewoźnik powinien w szczególności:

— upewnić się, że towary niebezpieczne przeznaczone do przewozu są dopuszczone do przewozu zgodnie z ADR;

— sprawdzić wzrokowo, czy pojazdy i ładunek nie mają oczywistych wad oraz czy nie występują wycieki lub nieszczelności, braki w wyposażeniu, itp.;

— sprawdzić, czy pojazdy nie są nadmiernie załadowane;

— upewnić się, że na pojazdach umieszczone zostało wymagane oznakowanie i nalepki ostrzegawcze;

— upewnić się, że w pojeździe znajduje się wyposażenie wymienione w pisemnych instrukcjach dla kierowcy.

3.1. Załadowca powinien w szczególności:

— wydać przewoźnikowi towary niebezpieczne tylko w przypadku, gdy są one dopuszczone do przewozu zgodnie z ADR;

— postępować zgodnie z przepisami szczególnymi dotyczącymi załadunku i manipulowania ładunkiem podczas załadunku towarów niebezpiecznych do pojazdu oraz dużego i małego kontenera;

— po załadunku towarów niebezpiecznych do kontenera, spełnić wymagania dotyczące oznakowania.

4.1. Pakujący powinien stosować się w szczególności do:

— wymagań dotyczących warunków pakowania, w tym pakowania razem; oraz

— wymagań dotyczących oznakowania i stosowania nalepek ostrzegawczych, w przypadku, gdy przygotowuje sztuki przesyłki do przewozu.

A. Przewoźnik.
B. Nadawca.
C. Pakujący.
D. Załadowca.
Zgadza się, odpowiedzialność za wydanie przewoźnikowi towarów niebezpiecznych zgodnie z umową ADR spoczywa na załadowcy. Załadowca ma kluczowe zadanie, aby upewnić się, że wszystkie towary, które zamierza wydać, są zgodne z przepisami ADR. Oznacza to, że towary muszą być odpowiednio sklasyfikowane, oznakowane i pakowane, aby zminimalizować ryzyko podczas transportu. Przykładem praktycznym jest sytuacja, w której załadowca przed wydaniem towaru zobowiązany jest do sprawdzenia, czy materiały niebezpieczne posiadają odpowiednie dokumenty przewozowe, takie jak świadectwa zgodności z ADR. Dodatkowo, załadowca powinien mieć odpowiednią wiedzę na temat przepisów dotyczących transportu materiałów niebezpiecznych i współpracować z przewoźnikiem w zakresie bezpieczeństwa transportu. Wszelkie nieprawidłowości w procesie wydania towarów mogą prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych i finansowych, a także stwarzać zagrożenie dla zdrowia ludzi oraz środowiska.
Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Do podstawowych narzędzi rywalizacji na rynku usług transportowych zalicza się

A. zapotrzebowanie na usługi przewozowe
B. elastyczność firm konkurencyjnych
C. różnorodność propozycji firm produkcyjnych
D. oferowany zakres usług przewozowych
Niektóre z opcji, jak elastyczność firm konkurencyjnych czy popyt na usługi przewozowe, mogą wydawać się ważne na pierwszy rzut oka, ale nie są one bezpośrednimi narzędziami konkurencji. Elastyczność dotyczy bardziej tego, jak firmy adaptują się do zmian na rynku, a nie konkretnych działań, żeby przyciągnąć klientów. Popyt na te usługi to wynik różnych czynników, jak zmiany w gospodarce czy to, co chcą klienci, a nie coś, co firmy mogą po prostu wykorzystać w swoich strategiach. Różnorodność ofert od producentów też nie ma dużego związku z rynkiem transportowym, bo to bardziej dotyczy producentów, a nie dostawców usług transportowych. W praktyce, żeby odnieść sukces, firmy powinny skupić się na tym, żeby dostosować swoje usługi do oczekiwań klientów, co pomoże im wyróżnić się na tym zatłoczonym rynku. Zrozumienie, że konkurencja w transporcie polega na oferowaniu kompleksowych i dostosowanych rozwiązań, jest kluczowe dla każdej skutecznej strategii biznesowej.
Pytanie 21

Do czego służy etykieta logistyczna GS1?

A. do identyfikacji jednostek ładunkowych mających szczególny status
B. do oznaczania jednostek logistycznych w standardowy sposób dla wszystkich uczestników łańcucha dostaw
C. do oznaczania jednostek logistycznych, które wymagają szczególnych czynności obsługowych podczas transportu
D. do identyfikacji oraz oznaczania kontenerów, naczep i wymiennych nadwozi
Odpowiedzi sugerujące, że etykieta logistyczna GS1 służy do oznaczania jednostek w sposób wymagający specjalnych czynności obsługowych, oznaczania kontenerów oraz identyfikacji jednostek ładunkowych o specjalnym statusie, nie oddają pełnego obrazu funkcji, które etykieta ta pełni w praktyce. Etykieta GS1 została stworzona, aby zapewnić spójne, standardowe podejście do identyfikacji wszystkich jednostek logistycznych, a nie tylko tych, które wymagają szczególnych zasobów czy dodatkowych informacji. Przykładowo, jednostki logistyczne, takie jak palety czy opakowania zbiorcze, również korzystają z standardów GS1, co przyspiesza ich rozpoznawanie i przetwarzanie w systemach informatycznych. Włączenie jednostek o specjalnym statusie może prowadzić do nieporozumień i błędów w komunikacji w łańcuchu dostaw, ponieważ nie wszystkie takie jednostki będą miały identyczne potrzeby informacyjne. Kluczowe jest, aby wszystkie jednostki były traktowane w ten sam sposób, co umożliwia optymalizację procesów, redukcję kosztów oraz zwiększenie dokładności w zarządzaniu zapasami. W praktyce, nieprzestrzeganie standardów GS1 może prowadzić do chaosu w zarządzaniu logistyką, co podkreśla znaczenie spójności i standaryzacji w tym obszarze.
Pytanie 22

Jakim terminem nazywa się pojazd złożony z ciągnika oraz naczepy niskopodwoziowej, używany do transportu kontenerów na terminalu?

A. Wózek widłowy
B. Obrotowy
C. Reachstacker
D. Rolltrailer
Sztaplarka, obrotnica i reachstacker to inne pojazdy, które też można spotkać w branży transportowej, ale do przewożenia kontenerów się nie nadają. Sztaplarka jest używana raczej w magazynach, do przenoszenia i układania materiałów w pionie. Nie bardzo sprawdzi się w transporcie kontenerów na terminalach. Obrotnica to termin, który w logistyce kontenerowej nie do końca pasuje; to raczej chodzi o różne mechanizmy obrotowe, które mogą być używane w różnych miejscach, ale nie w transporcie kontenerów. Reachstacker, chociaż też potrafi transportować kontenery, to tak naprawdę jest stworzony do podnoszenia ich i manewrowania na krótkich dystansach. Jego główną rolą jest załadunek i rozładunek, a nie przewóz na dłuższe odległości, więc porównując z rolltrailem, nie jest to najlepszy wybór. Można się pogubić między tymi maszynami, bo wszystkie mają coś wspólnego z kontenerami, ale ważne jest, żeby rozumieć różnice w ich przeznaczeniu. Kluczowym błędem jest mylenie sprzętu transportowego z tym do składowania, bo to prowadzi do złych wniosków o tym, co one właściwie potrafią.
Pytanie 23

Na podstawie jakiej formuły handlowej INCOTERMS 2010 sprzedający przekazuje towar na statek w porcie załadunku, na własny koszt organizuje przewóz do wskazanego portu docelowego i przeprowadza odprawę celną eksportową?

A. DAT
B. FAS
C. CFR
D. FCA
Odpowiedzi FCA, FAS oraz DAT nie są poprawne, ponieważ każda z nich definiuje odmienne zasady dotyczące odpowiedzialności sprzedającego i kupującego w transakcji handlowej. W przypadku FCA (Free Carrier), sprzedający dostarcza towar do określonego miejsca, gdzie kupujący przejmuje odpowiedzialność za transport, co oznacza, że sprzedający nie ponosi kosztów przewozu do portu przeznaczenia. Często prowadzi to do błędnego założenia, że sprzedający również odpowiada za transport, co nie jest zgodne z definicją tej formuły. FAS (Free Alongside Ship) z kolei oznacza, że sprzedający dostarcza towar obok statku, ale nie jest odpowiedzialny za załadunek, co również różni się od wymagań CFR, gdzie załadunek jest obowiązkiem sprzedającego. To może prowadzić do mylnych interpretacji w zakresie odpowiedzialności za transport. Z kolei DAT (Delivered at Terminal) stawia sprzedającego w roli osoby odpowiedzialnej za dostarczenie towaru do terminalu w porcie przeznaczenia, co przeczy zasadom CFR, w których sprzedający odpowiada za transport do portu, ale nie za dostarczenie do terminalu. Ważne jest, aby w pełni zrozumieć różnice między tymi formułami, aby uniknąć nieporozumień i błędów w zarządzaniu logistyką i transportem.
Pytanie 24

Firma transportowa otrzymała zamówienie na przewóz betonu luzem. W celu wykonania tego zlecenia powinna zastosować nadwozie

A. skrzyniowe
B. specjalizowane
C. kłonicowe
D. uniwersalne
Wybór innego typu nadwozia może prowadzić do różnych problemów przy przewozie betonu. Nadwozie uniwersalne, mimo że jest wszechstronne, nie nadaje się do transportu materiałów płynnych i sypkich. To zwiększa ryzyko ich rozlania czy kontaminacji, a tym samym pogorszenia jakości betonu. Na przykład, używając takiego nadwozia, brak odpowiednich ścianek ochronnych może powodować, że materiał wypadnie podczas jazdy. Z kolei nadwozie kłonicowe jest dobre do transportu długich rzeczy, jak drewno czy rury, więc nie sprawdzi się przy sypkich substancjach. W przypadku betonu musimy mieć stabilne warunki, a to zapewnia tylko nadwozie skrzyniowe. Nadwozie specjalizowane, choć może wyglądać na słuszne, często jest dostosowane do konkretnych materiałów, a nie do ogólnych mieszkanek betonowych. Zdarza się, że ludzie generalizują zastosowania nadwozi i nie rozumieją, co tak naprawdę przewożą, co prowadzi do nieefektywnego transportu.
Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Firma planuje transport wyrobów plastikowych na odległość 360 km z przeciętną prędkością 60 km/h. Czas załadunku wynosi godzinę, a rozładunku 30 minut. Podaj najkrótszy czas wymagany do zrealizowania procesu transportowego, uwzględniając normy czasu pracy kierowcy?

A. 7 godzin 15 minut
B. 8 godzin 15 minut
C. 8 godzin 45 minut
D. 7 godzin 45 minut
Aby obliczyć najkrótszy czas potrzebny do realizacji procesu transportowego, należy uwzględnić zarówno czas przejazdu, jak i czas załadunku oraz rozładunku. Średnia prędkość wynosi 60 km/h, a odległość do pokonania to 360 km. Czas przejazdu można obliczyć dzieląc odległość przez prędkość: 360 km / 60 km/h = 6 godzin. Dodatkowo, czas załadunku wynosi 1 godzinę, a czas rozładunku 30 minut (0,5 godziny). Suma tych czasów to: 6 godzin (przejazd) + 1 godzina (załadunek) + 0,5 godziny (rozładunek) = 7,5 godziny. Jednak należy również uwzględnić regulacje związane z czasem pracy kierowcy. Zgodnie z europejskimi przepisami, kierowcy muszą przestrzegać norm dotyczących czasu pracy i czasu odpoczynku, co może wydłużyć czas transportu. W związku z tym, przy minimalnym czasie odpoczynku, łączny czas realizacji procesu transportowego wynosi 8 godzin 15 minut. Tego typu obliczenia są kluczowe w logistyce i transporcie, ponieważ pomagają w planowaniu i optymalizacji procesów dostaw.
Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Firma otrzymała zlecenie na transport 30 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) z Grudziądza do Gdańska (odległość 120 km). Czas załadunku jednej pjł wynosi 1,5 minuty, a czas jej wyładunku to 2 minuty. Pojazd porusza się z prędkością 60 km/h. O której godzinie należy rozpocząć załadunek u nadawcy, aby towar został rozładowany u odbiorcy o godzinie 9.00?

A. 0 5.15
B. O 5.45
C. 0 6.15
D. 0 7.15
Odpowiedzi takie jak 07:15, 05:45 i 06:15 są błędne, ponieważ nie uwzględniają wszystkich wymaganych czasów operacyjnych związanych z procesem transportowym. Często zdarza się, że osoby rozwiązujące tego typu zadania pomijają kluczowe aspekty, takie jak czas potrzebny na załadunek i wyładunek, co prowadzi do nieprawidłowych obliczeń. W przypadku odpowiedzi 07:15, osoba rozwiązująca mogła skoncentrować się jedynie na czasie transportu, co jest niewłaściwe; czas transportu stanowi tylko część całkowitego czasu realizacji zlecenia. Z kolei odpowiedź 05:45 może wynikać z błędnego obliczenia czasu załadunku lub wyładunku, co jest typowym błędem. Również w przypadku 06:15 może to oznaczać, że ktoś dodał czas transportu do niewłaściwych godzin. W praktyce, pomijanie załadunku i wyładunku przy planowaniu transportu prowadzi do opóźnień i nieefektywności, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w logistyce. Aby uniknąć takich pomyłek, ważne jest, aby zawsze rozważać całkowity czas operacyjny, w tym załadunek, transport i wyładunek, co pozwala na precyzyjne planowanie i terminowe dostarczanie towarów.
Pytanie 31

Zgodnie z obowiązującymi przepisami cysterna przewożąca aceton może być wypełniona maksymalnie w 90%. Określ, która cysterna nie została poprawnie załadowana pod względem ilości ładunku.

CysternaPojemność cysterny w litrachIlość umieszczonego w cysternie acetonu w litrach
A.21 00018 900
B.33 00030 000
C.34 00029 920
D.37 00031 450

A. C.
B. B.
C. A.
D. D.
Cysterna B jest uznawana za niepoprawnie załadowaną, ponieważ jej pojemność przekroczyła maksymalny dozwolony poziom wypełnienia. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, cysterna przewożąca substancje niebezpieczne, takie jak aceton, nie może być wypełniona w więcej niż 90% jej pojemności. Dla cysterny o pojemności 33 000 litrów maksymalna dozwolona ilość acetonu wynosi 29 700 litrów. Cysterna B zawiera 30 000 litrów acetonu, co stanowi przekroczenie dozwolonego limitu. Przeciążenie cysterny może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym zagrożeń dla bezpieczeństwa transportu, jak i potencjalnych wycieków substancji niebezpiecznych. Zgodność z przepisami jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa w transporcie materiałów chemicznych. Przykłady stosowania takich przepisów obejmują transport chemikaliów w przemyśle petrochemicznym, gdzie przestrzeganie norm i standardów, takich jak ADR (Umowa Europejska dotycząca międzynarodowego transportu drogowego towarów niebezpiecznych), jest niezbędne dla minimalizacji ryzyka i ochrony środowiska.
Pytanie 32

Jaki system transmisji danych jest wykorzystywany do automatycznej rejestracji jednostek logistycznych wychodzących z magazynu i załadowywanych do pojazdów, przy użyciu fal radiowych?

A. EDI
B. RFID
C. GPS
D. GSM
RFID, czyli Radio-Frequency Identification, to technologia, która wykorzystuje fale radiowe do automatycznej identyfikacji i rejestracji obiektów. W przypadku jednostek logistycznych opuszczających magazyn, RFID umożliwia bezdotykowe skanowanie tagów umieszczonych na towarach, co znacznie przyspiesza proces inwentaryzacji i załadunku. Przykładowo, w magazynach automatycznych, systemy RFID są wykorzystywane do śledzenia ruchu produktów w czasie rzeczywistym, co pozwala na efektywne zarządzanie zapasami i minimalizowanie błędów. Dzięki integracji RFID z systemami zarządzania magazynem (WMS), przedsiębiorstwa mogą optymalizować procesy logistyczne, zwiększać dokładność dostaw i poprawiać efektywność operacyjną. Standardy, takie jak ISO/IEC 18000, regulują stosowanie RFID w kontekstach przemysłowych, co zapewnia interoperacyjność systemów oraz bezpieczeństwo danych.
Pytanie 33

W Polsce regulacje dotyczące umowy spedycji znajdują się w Kodeksie

A. handlowym
B. cywilnym
C. celnym
D. pracy
Umowa spedycji jest regulowana przez Kodeks cywilny, ponieważ dotyczy ona zobowiązań między stronami w zakresie przewozu towarów. W Kodeksie cywilnym zawarte są zasady dotyczące praw i obowiązków zarówno spedytora, jak i nadawcy. Umowa spedycji ma na celu zorganizowanie transportu towarów, a jej zawarcie wymaga jasnego określenia obowiązków oraz odpowiedzialności stron. Przykładem praktycznego zastosowania tej regulacji jest sytuacja, gdy przedsiębiorca zleca spedytorowi transport swoich produktów do klienta. W takich przypadkach spedytor podejmuje się nie tylko przewozu, ale także organizacji załadunku, odbioru i ewentualnych formalności celnych. Warto zaznaczyć, że zgodnie z Kodeksem cywilnym, spedytor odpowiada za szkody powstałe podczas transportu, o ile nie udowodni, że szkoda powstała z przyczyn niezależnych od niego, co stanowi standardową praktykę ochrony konsumentów w branży spedycyjnej.
Pytanie 34

Jakiego rodzaju transportu dotyczy sytuacja, gdy pojazd z miejsca załadunku przewozi ładunek do kilku miejsc wyładunku w trakcie jednej trasy?

A. Obwodowy
B. Promienisty
C. Sztafetowy
D. Wahadłowy
Model obwodowy przewozu towarów charakteryzuje się tym, że pojazd po załadunku towaru w jednym punkcie dostarcza go do wielu punktów wyładunku w ramach jednej trasy. Jest to szczególnie efektywne w sytuacjach, gdy istnieje potrzeba dostarczenia różnych ładunków do różnych lokalizacji w obrębie jednego obszaru geograficznego. Przykładem zastosowania tego modelu może być dystrybucja towarów w mieście, gdzie ciężarówka odbiera produkty z hurtowni i odwiedza różne sklepy, dostarczając zamówienia na miejscu. Praktyczne aspekty tego modelu obejmują optymalizację tras, co pozwala na redukcję kosztów transportu oraz zwiększenie efektywności załadunku i wyładunku. W standardach branżowych, takich jak normy dotyczące logistyki i zarządzania łańcuchem dostaw, model obwodowy jest często rekomendowany w kontekście zwiększania wydajności operacyjnej i zadowolenia klienta. Wprowadzenie takiego modelu przewozu może również wspierać zrównoważony rozwój przez zmniejszenie emisji związanych z transportem.
Pytanie 35

Technologia umożliwiająca bezkontaktową identyfikację obiektów za pomocą fal radiowych to

A. GPS
B. RFID
C. EDI
D. GS1
RFID, czyli Radio Frequency Identification, to technologia umożliwiająca bezdotykową identyfikację obiektów przy użyciu fal radiowych. System ten składa się z dwóch głównych komponentów: tagów RFID, które są umieszczane na przedmiotach, oraz czytników RFID, które wysyłają sygnał radiowy do tagów. Gdy tag znajduje się w zasięgu czytnika, aktywuje się i przesyła swoje dane identyfikacyjne. Technologia RFID znajduje zastosowanie w wielu branżach, w tym logistycznej, handlowej i produkcyjnej. Przykłady zastosowania obejmują śledzenie przesyłek w magazynach, automatyzację procesów inwentaryzacyjnych oraz kontrolę dostępu do obiektów. Standardy takie jak ISO/IEC 18000 regulują kwestie techniczne związane z RFID, co zapewnia interoperacyjność systemów. Dzięki RFID możliwe jest znaczne zwiększenie efektywności operacyjnej oraz poprawa dokładności danych, co jest kluczowe w dzisiejszym złożonym środowisku biznesowym.
Pytanie 36

Przykładem infrastruktury intermodalnej w formie punktowej jest

A. szlak morski
B. stacja inspekcji pojazdów
C. korytarz powietrzny
D. terminal przeładunkowy kontenerów
Przeładunkowy terminal kontenerowy to naprawdę ważny kawałek układanki, jeśli chodzi o transport intermodalny. To takie miejsce, gdzie kontenery zmieniają środki transportu, na przykład z ciężarówek na pociągi czy statki. Dzięki temu wszystko działa sprawnie w łańcuchu dostaw. W terminalach mamy nowoczesne dźwigi, które pomagają szybko i bezpiecznie załadować i rozładować kontenery. To ważne, bo czas to pieniądz. Warto zwrócić uwagę na systemy zarządzania ruchem i magazynowaniem – korzystają z tech, żeby ułatwić wszystko. I na pewno, gdy terminale współpracują z drogami czy torami kolejowymi, transport intermodalny staje się bardziej efektywny. Co więcej, w kontekście ekologii, terminale kontenerowe mają też swoją rolę – wspierają transport kolejowy i morski, które są bardziej przyjazne dla środowiska niż transport drogowy, co może pomóc w ograniczeniu emisji CO2.
Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Zanurzenie ciągnika siodłowego z naczepą na platformie wagonowej stanowi część działań związanych z załadunkiem w systemie

A. bimodalnym
B. ruchomej drogi
C. lo-lo
D. wireout
Najazd ciągnika siodłowego z naczepą na platformę wagonową to naprawdę ważny element w procesie załadunku w systemie ruchomej drogi. Jak pewnie wiesz, ruchoma droga to sposób na połączenie różnych środków transportu, żeby lepiej przewozić towary, zarówno drogą, jak i koleją. W tym systemie mamy specjalne platformy wagonowe, które są zaprojektowane tak, żeby pomieścić ładunki z ciągników. Dzięki temu załadunek i rozładunek są szybkie i skuteczne, co w efekcie poprawia transport intermodalny. Zauważ, że w terminalach intermodalnych towar przemieszcza się na różnych etapach używając różnych środków transportu, co przyspiesza czas dostawy i zmniejsza koszty. Ruchoma droga to naprawdę fajne rozwiązanie, które wpisuje się w najlepsze praktyki w branży, promując lepsze podejście do transportu i logistyki, co z kolei zwiększa elastyczność i wydajność w całym łańcuchu dostaw.
Pytanie 40

Droga przeznaczona wyłącznie dla pojazdów samochodowych, mająca jedną lub dwie jezdnie, która może się krzyżować poprzez węzły, a maksymalna prędkość dla dwóch jezdni wynosi 120 km/h, to

A. droga główna ruchu pospiesznego
B. droga ekspresowa
C. autostrada
D. droga główna
Droga ekspresowa to rodzaj drogi, który jest przeznaczony wyłącznie dla ruchu pojazdów samochodowych i ma charakterystyczne cechy, które odróżniają ją od innych typów dróg. Posiada jedną lub dwie jezdnie, a w przypadku drogi ekspresowej z dwiema jezdniami, może występować możliwość krzyżowania się z innymi drogami za pomocą węzłów. Dopuszczalna prędkość na drogach ekspresowych wynosi do 120 km/h, co sprawia, że są one istotnym elementem infrastruktury transportowej, umożliwiającym szybkie przemieszczanie się na dłuższe odległości. Przykładem drogi ekspresowej może być trasa S8 w Polsce, która łączy kluczowe miasta i umożliwia efektywny transport towarów oraz osób. Standardy budowy dróg ekspresowych są określone w przepisach krajowych oraz międzynarodowych, a ich projektowanie uwzględnia bezpieczeństwo, komfort i płynność ruchu. W praktyce oznacza to, że drogi te są wyposażone w odpowiednie oznakowanie, pasy awaryjne oraz zjazdy i wjazdy, które minimalizują ryzyko kolizji oraz zwiększają efektywność transportu.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej