Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 10:06
Data zakończenia: 14 maja 2025 10:20

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Drożdże karmienne stanowią znakomite źródło

A. tłuszczów

B. białka

C. włókna

D. węglowodanów

Drożdże pastewne, mimo że mają wiele korzystnych właściwości, nie są dobrym źródłem węglowodanów. Węglowodany, takie jak skrobia, są głównym źródłem energii dla organizmów zwierzęcych, a drożdże pastewne zawierają ich stosunkowo niewiele w porównaniu z innymi składnikami paszowymi. Wybór drożdży jako źródła węglowodanów może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących ich wartości odżywczej oraz efektywności w produkcji pasz. Podobnie, drożdże nie są źródłem włókna pokarmowego. Włókno jest istotne dla zdrowia przewodu pokarmowego zwierząt, a jego głównymi źródłami są rośliny, takie jak siano, słoma czy śruty roślinne. Używanie drożdży jako alternatywy dla tych źródeł może prowadzić do problemów trawiennych oraz obniżenia ogólnej kondycji zwierząt. Kolejnym błędnym podejściem jest postrzeganie drożdży jako źródła tłuszczów. Drożdże pastewne nie są znaczącym źródłem lipidów, które są niezbędne w diecie zwierząt, a ich niedobór może prowadzić do problemów z metabolizmem oraz ogólnym stanem zdrowia. Wnioskując, choć drożdże pastewne mają swoje miejsce w dietetyce zwierzęcej, ich rolą nie jest zastępowanie kluczowych składników odżywczych, takich jak węglowodany, włókno czy tłuszcze, ale raczej uzupełnianie diety w wysokiej jakości białko i inne korzystne mikroskładniki.

Pytanie 2

Najwyższy poziom dobrostanu dla zwierząt osiąga się przy chowie

A. intensywnym

B. kombinowanym

C. ekstensywnym

D. półintensywnym

Odpowiedź ekstensywny jest prawidłowa, ponieważ zapewnia najwyższy poziom dobrostanu zwierząt poprzez umożliwienie im swobodnego poruszania się w naturalnym środowisku oraz dostęp do naturalnych zasobów. Ekstensywny chów opiera się na wykorzystywaniu dużych przestrzeni, co pozwala na pielęgnację zachowań naturalnych zwierząt, takich jak pasienie się, kąpiel w błocie czy schronienie się w cieniu. Zgodnie z zasadami dobrostanu zwierząt, warunki te są kluczowe dla ich zdrowia psychicznego i fizycznego. Przykładem ekstensywnego chowu mogą być farmy, na których bydło wypasane jest na dużych łąkach, co nie tylko wpływa korzystnie na dobrostan zwierząt, ale również na jakość produktów, takich jak mięso i mleko. Standardy dobrostanu, takie jak te opracowane przez Europejską Organizację Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), podkreślają znaczenie środowiska, w którym zwierzęta żyją, jako jednego z kluczowych aspektów ich dobrostanu. Dlatego ekstensywny chów jest coraz częściej promowany w praktykach rolniczych na całym świecie.

Pytanie 3

Mocznika dodatek do dawki paszowej może być wykorzystywany w żywieniu

A. świń

B. koni

C. bydła

D. indyków

Dodatek mocznika do dawki pokarmowej jest szeroko stosowany w żywieniu bydła, szczególnie w kontekście produkcji mleka oraz mięsa. Mocznik, będący źródłem azotu, jest wykorzystywany do poprawy jakości paszy, co przyczynia się do lepszego wykorzystania białka przez zwierzęta. Zastosowanie mocznika w gospodarstwach hodowlanych pozwala na zwiększenie efektywności żywienia, ponieważ umożliwia uzupełnienie niedoboru białka w paszach objętościowych, takich jak siano czy kiszonki. Przykładowo, w przypadku bydła mlecznego, dodatek mocznika może wspierać produkcję mleka, zwiększając wydajność laktacyjną oraz jakość mleka, co jest zgodne z zaleceniami specjalistów żywienia zwierząt. Ważne jest, aby stosować mocznik w odpowiednich dawkach, aby uniknąć problemów z toksycznością. Dobre praktyki w żywieniu bydła zalecają również monitorowanie poziomu mocznika w moczu, co pozwala na ocenę efektywności metabolizmu azotu w organizmie zwierzęcia.

Pytanie 4

Opis dotyczy selekcji

W hodowli bydła mlecznego selekcja ta pozwala na identyfikację dużej liczby najlepszych zwierząt w bardzo młodym wieku, pozwala na zastosowanie ostrzejszej selekcji, skrócenie odstępu między pokoleniami i prawie dwukrotnie większy postęp hodowlany.

A. hodowlanej.

B. sztucznej.

C. genomowej.

D. naturalnej.

Selekcja genomowa jest nowoczesnym podejściem w hodowli zwierząt, które umożliwia dokładną ocenę wartości hodowlanej osobników na podstawie ich informacji genetycznych. W odróżnieniu od tradycyjnych metod, które opierają się głównie na cechach fenotypowych, selekcja genomowa pozwala na wcześniejsze identyfikowanie zwierząt o potencjale hodowlanym jeszcze w młodym wieku. Przykładem zastosowania selekcji genomowej w hodowli bydła mlecznego jest możliwość szybkiego wyboru najlepszych osobników do dalszego rozmnażania, co zwiększa efektywność hodowli. Dzięki temu procesowi można skrócić czas między pokoleniami, co prowadzi do szybszego uzyskiwania lepszych genotypów, a tym samym większego postępu hodowlanego. W praktyce, zastosowanie selekcji genomowej pozwala na zwiększenie wydajności mlecznej bydła oraz poprawę cech zdrowotnych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży hodowlanej, takimi jak programy oceny i selekcji genetycznej zwierząt, stosowane na całym świecie.

Pytanie 5

Jak określa się zaburzenie behawioralne u koni, które charakteryzuje się ciągłym przestępowaniem i przenoszeniem ciężaru ciała z jednej przedniej nogi na drugą?

A. Naśladownictwo

B. Lęk separacyjny

C. Tkanie

D. Łykawość

Tkanie to zaburzenie behawioralne, które charakteryzuje się powtarzającym przestępowaniem oraz przenoszeniem ciężaru ciała z jednej nogi przedniej na drugą. Zjawisko to występuje głównie u koni trzymanych w warunkach ograniczonej przestrzeni, co ogranicza ich naturalne zachowania. Tkanie może być objawem stresu, nudy lub frustracji, związanym z brakiem odpowiedniej stymulacji fizycznej i psychicznej. W praktyce, aby zapobiegać tkaniu, ważne jest stworzenie koniowi odpowiednich warunków życia, jak wyposażenie stajni w odpowiednią przestrzeń do ruchu, regularne ćwiczenia oraz interaktywne formy stymulacji. Dobrym rozwiązaniem są również zajęcia, które angażują konia w różne formy pracy, takie jak jazda w terenie, praca w lonżach czy ćwiczenia skokowe. W przypadku wystąpienia tkaniu, warto także skonsultować się z weterynarzem lub behawiorystą zwierzęcym, aby dostosować podejście terapeutyczne do indywidualnych potrzeb konia. Wiedza na temat tego zaburzenia jest niezbędna, aby zrozumieć, jak ważne jest zapewnienie koniom odpowiednich warunków do życia, co bezpośrednio wpływa na ich zdrowie psychiczne i fizyczne.

Pytanie 6

Do użytku jeździeckiego najbardziej odpowiednie są konie

A. juczne

B. zimnokrwiste

C. gorącokrwiste

D. prymitywne

Konie gorącokrwiste to zdecydowanie najlepszy wybór, jeśli chodzi o jazdę wierzchową. Z czego wynikają ich świetne cechy? No, mają smuklejszą sylwetkę i sporo energii, co sprawia, że idealnie nadają się do sportów jeździeckich. W praktyce, jak patrzę na takie rasy jak koń arabski czy pełnej krwi angielska, to widać, że są naprawdę zwinne i szybkie. Te cechy są kluczowe, kiedy mówimy o skokach przez przeszkody czy ujeżdżeniu. Powinno się je dobrze szkolić, by mogły pokazać swoje umiejętności. W końcu, ważne jest, żeby zapewnić im odpowiednią ilość ruchu i bodźców, żeby mogły dać z siebie wszystko. Także, jak chcesz korzystać z koni do jazdy, to gorącokrwiste rasy to strzał w dziesiątkę!

Pytanie 7

Kość sitowa należy do kości

A. głowy

B. nadgarstka

C. przedramienia

D. miednicy

Kość sitowa, znana jako os ethmoidale, jest kluczowym elementem czaszki, który odgrywa istotną rolę w strukturze głowy. Jest to kość nieparzysta, która znajduje się w przedniej części czaszki, między oczodołami a jamą nosową. Oprócz wspierania struktury nosa, kość sitowa jest istotna dla przesyłania węchu, ponieważ zawiera blaszkę sitową, przez którą przechodzą włókna nerwu węchowego. Kość ta ma także wpływ na kształt i funkcjonowanie zatok przynosowych, co jest istotne w kontekście zdrowia i komfortu górnych dróg oddechowych. Wiedza na temat anatomicznych i funkcjonalnych właściwości kości sitowej jest niezbędna w praktyce medycznej, szczególnie w otorynolaryngologii, gdzie diagnostyka i leczenie schorzeń związanych z zatokami oraz zapalenia błony śluzowej nosa są kluczowe. Dobre zrozumienie anatomii kości sitowej pozwala na efektywniejsze planowanie zabiegów chirurgicznych, takich jak endoskopowa chirurgia zatok, co jest zgodne z aktualnymi standardami medycznymi.

Pytanie 8

Jaką minimalną powierzchnię kojca należy zapewnić dla cielęcia utrzymywanego w grupie:
– do 150 kg masy 1,5 m²
– od 150 kg do 220 kg masy 1,7 m²
– powyżej 220 kg masy 1,8 m²
Ile cieląt o masie 100 kg może łącznie przebywać na powierzchni kojca wynoszącej 24 m²?

A. 10

B. 16

C. 12

D. 14

Odpowiedź 16 jest jak najbardziej trafna, bo trzeba pamiętać, że minimalna powierzchnia kojca dla cieląt ważących do 150 kg to 1,5 m² na jedno zwierzę. Dla cieląt o wadze 100 kg na tej powierzchni 24 m² zmieści się bez problemu 16 cieląt (24 m² dzielimy przez 1,5 m² i mamy 16). To bardzo ważne, żeby trzymać się tych norm, bo zdrowie i dobrostan zwierząt są kluczowe. Przestronność kojca ma spory wpływ na to, jak cielęta się zachowują, jak rosną i mniej się stresują, co jest istotne w hodowli bydła. Warto też pamiętać, żeby dostosowywać przestrzeń do indywidualnych potrzeb tych zwierzaków – to pozwala im na naturalne zachowania i zmniejsza ryzyko agresji. Dbanie o odpowiednią powierzchnię to także lepsze zarządzanie warunkami sanitarnymi, co ma ogromne znaczenie dla zdrowia stada. Dlatego trzymanie się tych standardów to nie tylko kwestia przepisów, ale też dobry pomysł na efektywną hodowlę.

Pytanie 9

Wpis do księgi hodowlanej loch następuje na podstawie wniosku

A. zootechnika

B. hodowcy

C. osoby upoważnionej przez prowadzącego księgi

D. pracownika ARiMR

Odpowiedź "hodowcy" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi hodowli zwierząt, to hodowca jest osobą odpowiedzialną za zgłaszanie lochy do księgi hodowlanej. W praktyce oznacza to, że hodowca musi dostarczyć odpowiednie dokumenty oraz informacje dotyczące zwierzęcia, takie jak jego pochodzenie, status zdrowotny oraz dane dotyczące użytkowania w hodowli. Księga hodowlana jest kluczowym elementem w systemie zarządzania hodowlą, ponieważ pozwala na monitorowanie cech genetycznych zwierząt oraz prowadzenie odpowiednich działań selekcyjnych. Przykładem może być hodowla świń, gdzie właściwe prowadzenie księgi hodowlanej wpływa na jakość produkcji mięsnej oraz zdrowotność populacji. Warto również zaznaczyć, że zgodność z normami prowadzenia ksiąg hodowlanych jest istotna dla uzyskania certyfikatów jakości oraz wsparcia finansowego w ramach funduszy unijnych.

Pytanie 10

Szkolenie dotyczące sztucznego unasienniania określonego gatunku zwierząt hodowlanych może być prowadzone przez podmiot, który otrzymał zgodę

A. ministra odpowiedzialnego za sprawy rolnictwa

B. Centrum Hodowli i Rozrodu Zwierząt

C. organizacji hodowców danego gatunku zwierząt

D. Krajowego Centrum Hodowli Zwierząt

Odpowiedź, że szkolenie z zakresu sztucznego unasienniania może być prowadzone przez podmiot, który uzyskał zgodę ministra właściwego do spraw rolnictwa, jest poprawna. Ministerstwo rolnictwa pełni kluczową rolę w regulacji i nadzorze działań związanych z hodowlą zwierząt, w tym także w obszarze sztucznego unasienniania. Uzyskanie zgody z tego ministerstwa zapewnia, że podmiot spełnia odpowiednie normy, a także ma wiedzę i umiejętności, które są niezbędne do przeprowadzania tak specjalistycznych działań. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy może być organizacja szkoleń dla hodowców, które są zgodne z aktualnymi przepisami i standardami branżowymi. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują m.in. stosowanie nowoczesnych technik, systematyczną aktualizację wiedzy oraz przestrzeganie norm bioasekuracji, co jest niezbędne w kontekście ochrony zdrowia zwierząt oraz jakości uzyskiwanych nasion. Tylko podmioty, które uzyskały stosowną zgodę, mogą skutecznie przyczyniać się do poprawy genetyki zwierząt gospodarskich oraz ich dobrostanu.

Pytanie 11

Aby przygotować do sprzedaży buhaja w wieku osiemnastu miesięcy, należy go prowadzić na

A. drążku przymocowanym do kółka nosowego.

B. linii przymocowanej do kantara.

C. linii przymocowanej do rogów.

D. drążku przymocowanym do rogów.

Drążek przymocowany do kółka nosowego to optymalna metoda prowadzenia buhaja w wieku 18 miesięcy, ponieważ zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale również kontrolę nad zwierzęciem. Tego rodzaju akcesorium pozwala na łatwe manewrowanie i ogranicza ryzyko urazów, zarówno dla zwierzęcia, jak i dla osoby prowadzącej. W praktyce, stosowanie drążka z kółkiem nosowym umożliwia zachowanie odpowiedniej odległości i stabilności, co jest szczególnie istotne w przypadku dużych i silnych zwierząt. Właściwe użycie tego narzędzia wpisuje się w standardy hodowli, gdzie kluczowe jest wzmacnianie pozytywnych relacji między zwierzęciem a człowiekiem oraz minimalizacja stresu. Dodatkowo, drążek pozwala na precyzyjniejsze kierowanie ruchem buhaja, co może być niezbędne w sytuacjach, gdy zwierzę reaguje impulsywnie. Warto również zaznaczyć, że stosowanie kółka nosowego jest powszechnie akceptowane w branży hodowlanej, co potwierdzają zalecenia wielu organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt. Przykładowo, w wielu gospodarstwach rolnych, gdzie hoduje się bydło, drążki nosowe są standardowym wyposażeniem, co świadczy o ich praktyczności i efektywności.

Pytanie 12

Termin "inseminacja zwierząt" nie obejmuje

A. embriotransferu

B. pobierania nasienia od samca

C. oceny jakości zebranej spermę

D. pakowania i przechowywania nasienia

Pojęcia związane z inseminacją zwierząt są często mylone, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich definicji. Pobieranie nasienia od samca oraz ocena jego jakości są kluczowymi elementami procesu inseminacji. Pobieranie nasienia wymaga precyzyjnych technik, które powinny być zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi, aby zapewnić, że nasienie jest najwyższej jakości. Właściwie przeprowadzone pobieranie i ocena jakości nasienia są fundamentem skutecznej inseminacji. Przechowywanie nasienia, z kolei, to procedura, która pozwala na długoterminowe wykorzystanie nasienia, zazwyczaj w warunkach kriogenicznych, co jest niezbędne dla zachowania jego żywotności. Wszystkie te elementy są integralną częścią inseminacji zwierząt, a ich poprawne wykonanie jest kluczowe dla sukcesu tej procedury. W przeciwieństwie do tego, embriotransfer, który polega na przeszczepieniu zarodków do macicy samicy, nie jest częścią inseminacji. Często mylone są cele tych dwóch procesów, co może prowadzić do nieprawidłowego planowania w reprodukcji zwierząt. W konsekwencji, zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla hodowców oraz specjalistów zajmujących się rozrodem zwierząt, aby móc skutecznie wdrażać odpowiednie praktyki w ich pracy.

Pytanie 13

Przy przelotowości 20 sztuk w grupie jałówek cielnych, jaki jest średnioroczny stan?

A. 12 sztuk

B. 9 sztuk

C. 15 sztuk

D. 20 sztuk

Odpowiedź 15 sztuk jest prawidłowa, ponieważ stan średnioroczny w grupie jałówek cielnych oblicza się w oparciu o przelotowość oraz czas, przez jaki zwierzęta pozostają w stadzie. Przy przelotowości 20 sztuk i zakładając, że jałówki są wprowadzane do grupy na okres 12 miesięcy, należy uwzględnić czynniki takie jak przyrosty, sprzedaż czy ubytki. W praktyce, średnioroczny stan zwierząt w stadzie z reguły nie odpowiada dokładnie liczbie przelotowych, z uwagi na to, że nie wszystkie zwierzęta są wprowadzane i usuwane w tym samym momencie. W przypadku jałówek cielnych, które z reguły osiągają dojrzałość płciową i są wykorzystywane do reprodukcji, ważne jest, aby monitorować ich stan zdrowia oraz rozwój. Uwzględniając te wszystkie czynniki, stan średnioroczny ustalany na poziomie 15 sztuk jest wynikiem odpowiednich obliczeń i praktyk zarządzania stadem, które są zgodne z obowiązującymi standardami w hodowli bydła.

Pytanie 14

Jakim narządem zarodek pobiera z krwi matki substancje odżywcze oraz tlen, a wydala dwutlenek węgla i niepotrzebne produkty przemiany materii?

A. Owodni

B. Łożyska

C. Kosmówki

D. Omoczni

Omocznia, owodnia i kosmówka to struktury, które pełnią różne funkcje w rozwoju zarodka, ale nie są odpowiedzialne za wymianę substancji między matką a płodem. Omocznia jest jednym z dodatkowych narządów, który uczestniczy w tworzeniu pęcherza moczowego, ale nie ma roli w bezpośredniej wymianie gazów czy substancji odżywczych. Owodnia, z kolei, to błona, która otacza płód i wypełnia się płynem owodniowym, zapewniając mu ochronę oraz odpowiednie warunki do rozwoju, ale nie ma funkcji transportu substancji. Kosmówka, będąca jedną z błon płodowych, ma głównie rolę w tworzeniu łożyska, ale sama w sobie nie jest odpowiedzialna za wymianę substancji. Niepoprawne zrozumienie tych struktur i ich funkcji może prowadzić do mylnych wniosków na temat rozwoju prenatalnego. Często występuje błąd w postrzeganiu tych narządów jako mających kluczową rolę w metabolizmie zarodka, podczas gdy ich funkcje są bardziej złożone i pośrednie. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że to łożysko jest najważniejszym organem odpowiedzialnym za tę wymianę, a inne struktury mają swoje specyficzne zadania, które wspierają rozwój płodu, ale nie zastępują funkcji łożyska.

Pytanie 15

Nerki o powierzchni powycinanej są częścią układu wydalniczego

A. kury

B. konia

C. królika

D. krowy

Wybór konia, kury lub królika jako zwierząt z pobrużdżonymi nerkami jest niepoprawny z kilku powodów. Nerki konia mają gładką, owalną strukturę, co odzwierciedla ich różne wymagania metaboliczne w porównaniu do bydła. Konie są roślinożercami, ale ich dieta i sposób trawienia nie wymagają tak rozwiniętej struktury nerek jak w przypadku przeżuwaczy. Kury, będące ptakami, mają zupełnie inny system wydalniczy oparty na wydalaniu moczu w postaci moczanów, a ich nerki są przystosowane do tej formy wydalania, co również nie wiąże się z pobrużdżeniem. Nerki królika, z kolei, również nie mają pobrużdżonej struktury, a ich metabolizm opiera się na wysokiej wydajności w wykorzystaniu pokarmu roślinnego. Ogólnie rzecz biorąc, błędem jest przypisanie cech anatomicznych nerek krowy do innych gatunków, co może wynikać z nieznajomości różnic w budowie anatomicznej i funkcjonalnej tych narządów w różnych grupach zwierząt. Każdy gatunek ma unikalne przystosowania anatomiczne, które odpowiadają jego stylowi życia oraz diecie, co jest kluczowe dla zrozumienia ich biologii i zdrowia.

Pytanie 16

Z kanalików mlecznych mleko przemieszcza się do

A. zatoki mlecznej

B. przestrzeni międzykomórkowych

C. przewodu brodawkowego

D. pęcherzyków mlecznych

Odpowiedź "zatoki mlecznej" jest poprawna, ponieważ to właśnie w tych strukturach następuje zbieranie mleka spływającego z kanalików mlecznych. Zatoki mleczne, znane również jako zatoki mleczne sutka, pełnią kluczową rolę w procesie laktacji. Mleko, które powstaje w pęcherzykach mlecznych, transportowane jest do kanalików mlecznych, a następnie spływa do zatok mlecznych, gdzie jest gromadzone przed wydaleniem przez przewód brodawkowy podczas karmienia. Dzięki temu mechanizmowi, matka może kontrolować ilość mleka uwalnianego w odpowiedzi na potrzeby dziecka, co jest zgodne z dobrą praktyką karmienia piersią. Zrozumienie tej struktury anatomicznej jest istotne nie tylko dla pracowników służby zdrowia zajmujących się laktacją, ale także dla matek karmiących, które chcą lepiej zrozumieć proces karmienia. Ponadto, badania wykazują, że prawidłowe funkcjonowanie zatok mlecznych ma kluczowe znaczenie dla wydolności laktacyjnej, co jest istotnym czynnikiem w zdrowiu zarówno matki, jak i dziecka.

Pytanie 17

W procesie transportu tlenu z płuc do tkanek oraz dwutlenku węgla z tkanek do płuc uczestniczą

A. monocyty

B. limfocyty

C. granulocyty

D. erytrocyty

Erytrocyty, czyli te czerwone krwinki, są mega ważne, bo transportują tlen z płuc do całego ciała, a także pomogają w przenoszeniu dwutlenku węgla z powrotem do płuc. Dzięki hemoglobinie, która w nich się znajduje, mogą wiązać tlen w płucach, gdzie jest go sporo. Jak już dostarczą tlen do komórek, to oddają go i komórki go wykorzystują do swoich procesów. W tym czasie w tkankach powstaje dwutlenek węgla, który znowu trzeba dostarczyć do płuc. Erytrocyty mogą transportować jakieś 20-25% tego gazu w formie związku z hemoglobiną, a reszta rozpuszcza się w osoczu. Ta wiedza jest super ważna w medycynie, zwłaszcza przy leczeniu chorób płuc czy badaniu stanu pacjentów. Na przykład, kiedy robimy diagnostykę w przypadku astmy czy POChP, to badanie gazów krwi tętniczej daje nam info o tym, jak dobrze erytrocyty działają w transporcie gazów. Obecne metody monitorowania poziomów tlenu i CO2 są naprawdę niezbędne, żeby dobrze terapeutycznie działać oraz ocenić, jak funkcjonuje układ oddechowy.

Pytanie 18

Najbardziej rozwinięte jelito ślepe występuje

A. u konia

B. u psa

C. u bydła

D. u świni

Jelito ślepe, znane również jako cecum, jest u koni najsilniej rozwinięte w porównaniu do innych zwierząt gospodarskich. U koni jelito ślepe osiąga znaczne rozmiary, co jest adaptacją do ich diet roślinnych, składających się głównie z włókien. Jego pojemność, która może wynosić nawet od 30 do 40 litrów, pozwala na fermentację pokarmu i efektywne wchłanianie składników odżywczych. Właściwe funkcjonowanie jelita ślepego jest kluczowe dla zdrowia koni, gdyż pomaga w przetwarzaniu celulozy, co jest niezbędne dla ich energii. W praktyce, hodowcy i weterynarze muszą monitorować zdrowie jelita, aby zapobiec problemom zdrowotnym, takim jak kolki, które mogą być wynikiem nieodpowiedniej diety lub zaburzeń w trawieniu. Dobrą praktyką w żywieniu koni jest dostosowywanie diety do ich potrzeb, aby wspierać zdrową mikroflorę jelitową i zapobiegać problemom trawiennym.

Pytanie 19

Gdzie występuje żołądek wielokomorowy?

A. u psa

B. u świni

C. u konia

D. u owcy

Żołądek owcy ma ciekawą budowę, jest wielokomorowy i w sumie to musiało być sporo pracy, żeby tak się rozwinęło. Owce mają cztery komory: żwacz, czepiec, księgę i trawieniec. Dzięki temu mogą dobrze trawić celulozę, co jest super ważne, bo przecież jedzą głównie rośliny. Kiedy owca przeżuwa, to zmienia pokarm i przez to lepiej fermentuje w żwaczu. Tam bakterie rozkładają te trudne do strawienia włókna. To wszystko sprawia, że owce są w lepszej kondycji i zdrowieją, bo bardziej wykorzystują składniki odżywcze. Dla hodowców to też bardzo ważne, bo wiedząc, jak działa ten żołądek, mogą dobrać odpowiednie pasze i suplementy, co się przekłada na lepsze wyniki w hodowli.

Pytanie 20

Czynnikiem, który nie stanowi wskazania do przeprowadzenia zabiegu sztucznego unasiennienia suki, jest

A. nieproporcjonalność masy ciała zwierząt

B. agresywne zachowanie zwierząt

C. nieposiadanie pierwszego potomstwa

D. odrzucenie suki w stosunku do psów

Awersja suki do psów, jej agresywność czy też różnice w masie ciała niekoniecznie powinny być traktowane jako powody do wykonania sztucznego unasiennienia. W rzeczywistości, mogą być to czynniki, które prowadzą do nieporozumień co do tego, kiedy taki zabieg jest naprawdę potrzebny. Jeśli suka nie chce mieć do czynienia z innymi psami, to częściej mamy do czynienia z problemami behawioralnymi lub zdrowotnymi a niekoniecznie z koniecznością sztucznego unoszenia. Agresja u psów zazwyczaj wskazuje na możliwe konflikty i wcale nie jest podstawą do sztucznego unoszenia, bo to może tylko zwiększyć stres u suki. A z tą dysproporcją masy ciała to w sumie też tak, może to sugerować problemy zdrowotne, ale to nie wystarczy, żeby od razu myśleć o sztucznym unasiennieniu. Ważne, by decyzje dotyczące rozmnażania zwierząt podejmować na podstawie solidnych podstaw medycznych i behawioralnych, a nie tylko na podstawie jednego aspektu, co może prowadzić do złych wniosków. Dobrze jest skonsultować się z weterynarzem, który może ustalić, co naprawdę jest problemem i podpowiedzieć, jak najlepiej podejść do reprodukcji, biorąc pod uwagę indywidualne potrzeby suki.

Pytanie 21

Jakie jest optymalne ciśnienie dla przechowywania świeżego nasienia knura?

A. od 15°C do 17°C

B. od 30°C do 32°C

C. od 20°C do 22°C

D. od 25°C do 28°C

Temperatura, w jakiej powinno się przechowywać nasienie knura, najlepiej mieści się między 15°C a 17°C. W tych warunkach nasienie zachowuje swoje najlepsze właściwości, co jest mega ważne przy zapłodnieniu. Jak temperatura jest za wysoka albo za niska, to komórki plemnikowe mogą się uszkodzić, co potem wpływa na ich żywotność i zdolność do zapłodnienia. W praktyce, warto mieć jakieś pojemniki termiczne i monitorować temperaturę, żeby wszystko było pod kontrolą. Poza tym, trzymanie nasienia w tej temperaturze ułatwia transport na dłuższe odległości, co jest szczególnie istotne przy inseminacji. Też dobrze jest regularnie kontrolować jakość nasienia, na przykład sprawdzając ruchliwość plemników i ich morfologię – dzięki temu można szybko zauważyć, jeśli coś jest nie tak.

Pytanie 22

Aby uniknąć pęknięcia krocza krowy podczas porodu, co należy zrobić?

A. ciągnąć cielaka w trakcie skurczów krowy

B. przekłuć omocznię, gdy tylko stanie się widoczna w szparze sromu

C. natłuścić krocze olejem parafinowym

D. dokładnie ucisnąć dłońmi krocze krowy

Odpowiedź "mocno ucisnąć dłońmi krocze krowy" jest jak najbardziej słuszna. To podejście jest istotne, żeby stabilizować krocze podczas porodu. Kiedy krowa rodzi cielaka, jej mięśnie mogą się rozciągać i czasem mogą nawet pęknąć, co nie jest wcale miłym widokiem. Uciskanie krocza pomaga utrzymać jego strukturę, co zmniejsza ryzyko powikłań. W praktyce, weterynarze i hodowcy powinni być dobrze przeszkoleni w wykonaniu tego manewru, żeby ograniczyć ryzyko urazów. Z tego, co wiem, takie podejście jest zgodne z tym, co zalecają organizacje weterynaryjne, bo promują metody, które wspierają zdrowie zwierząt podczas porodów. Dobrze też zwrócić uwagę na to, jak przygotować krowę do porodu, na przykład zadbać o jej zdrowie i dietę, bo to również ma znaczenie. Wykonanie tej metody wymaga trochę wyczucia i umiejętności, żeby nie wprowadzić niepotrzebnych komplikacji.

Pytanie 23

Jaką wartość ma wydajność rzeźna opasa, który przed ubojem ważył 520 kg, a masa tuszy wyniosła 364 kg?

A. 72%

B. 65%

C. 59%

D. 70%

Wydajność rzeźna opasa oblicza się, dzieląc masę tuszy przez masę przed ubojem, a następnie mnożąc przez 100, aby uzyskać wynik w procentach. W tym przypadku, masa przed ubojem wynosiła 520 kg, a masa tuszy to 364 kg. Obliczenia przedstawiają się następująco: (364 kg / 520 kg) * 100 = 70%. Wydajność rzeźna jest kluczowym wskaźnikiem w produkcji mięsa, gdyż pozwala ocenić efektywność przetwarzania zwierząt rzeźnych. W branży mięsnej, standardowa wydajność rzeźna dla bydła to zazwyczaj 55-70%, co czyni tę wartość istotną dla producentów w kontekście rentowności. Wysoka wydajność często świadczy o dobrej genetyce oraz efektywności żywienia zwierząt, co z kolei ma wpływ na końcowy zysk z produkcji. Wiedza o wydajności rzeźnej może być również pomocna w podejmowaniu decyzji o rasie bydła, strategiach hodowli oraz optymalizacji kosztów produkcji.

Pytanie 24

Brak witaminy w diecie może prowadzić do zahamowania wzrostu młodych zwierząt oraz obniżenia jakości ich widzenia

A. D (kalcyferol)

B. K (fitochinon)

C. E (tokoferol)

D. A (akseroftol, retinol)

Witamina A, znana też jako akseroftol, jest mega ważna, szczególnie jeśli chodzi o rozwój młodych zwierząt. Jej brak może naprawdę spowodować sporo problemów, takich jak wolniejszy wzrost czy problemy ze wzrokiem. Jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania siatkówki oka, bo bierze udział w tworzeniu rodopsyny, barwnika, który pozwala nam widzieć w słabym świetle. W praktyce, to stosowanie suplementów diety dla zwierząt hodowlanych ma sens, szczególnie gdy rosną szybko lub jak jest ich za mało, a to może się zdarzyć. Dobrą praktyką żywieniową jest zadbanie o to, żeby w diecie zwierząt była odpowiednia ilość witaminy A, bo wtedy mogą być zdrowsze i lepiej rosnąć. Na przykład w przypadku bydła, odpowiednia ilość witaminy A zmniejsza ryzyko chorób oczu, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne. Nie można zapominać, że witamina A wspiera też układ immunologiczny, co ogólnie wpływa na zdrowie zwierząt.

Pytanie 25

Cechy prawidłowego wymięcia krowy to

A. zawieszenie brzuszne i kształt kulisty

B. zawieszenie sromowo-brzuszne i kształt kulisty

C. zawieszenie sromowe i kształt miskowaty

D. zawieszenie sromowo-brzuszne i kształt skrzynkowaty

Odpowiedzi zawierające błędne koncepcje, jak zawieszenie sromowe czy brzuszne oraz różne kształty wymion, mogą prowadzić do nieporozumień w zakresie oceny zdrowia krowy oraz efektywności jej produkcji mlecznej. Zawieszenie sromowe, sugerujące wsparcie tylko w okolicy sromu, nie zapewnia odpowiedniego podparcia dla wymienia, co może skutkować gromadzeniem się mleka oraz zwiększoną podatnością na stany zapalne. Kształt miskowaty, mimo że może być atrakcyjny wizualnie, nie jest korzystny z perspektywy funkcjonalnej, ponieważ może ograniczać objętość mleka, a także utrudniać dojenie. Wymiona o niewłaściwym kształcie często wiążą się z problemami zdrowotnymi, takimi jak mastitis, co znacząco obniża wydajność produkcyjną i podnosi koszty leczenia. Również zawieszenie brzuszne, które nie jest typowe dla zdrowych krów, może prowadzić do problemów z dojeniem, co jest niezgodne z dobrymi praktykami hodowlanymi, które zalecają dążenie do harmonijnych i funkcjonalnych wymion. Właściwa wiedza na temat anatomicznych cech wymion jest kluczowa w hodowli i produkcji mleka, dlatego warto skupić się na standardach zdrowotnych i wydajnościowych, aby unikać popełniania typowych błędów w ocenie zwierząt.

Pytanie 26

Czego dotyczą pasze treściwe?

A. śruty poekstrakcyjne, okopowe, śruty zbożowe

B. kiszonki, okopowe, siano

C. nasiona roślin strączkowych, makuchy, ziarna zbóż

D. ziarna zbóż, zielonki, kiszonki

Odpowiedź wskazująca na nasiona roślin strączkowych, makuchy i ziarna zbóż jako przykład pasz treściwych jest poprawna, ponieważ te składniki dostarczają istotnych wartości odżywczych dla zwierząt hodowlanych. Nasiona roślin strączkowych, takie jak soja czy łubin, są bogate w białko, co czyni je cennym źródłem energii i budulca dla zwierząt. Makuchy, będące produktem ubocznym po tłoczeniu nasion oleistych, również cechują się wysoką zawartością białka i tłuszczu, co czyni je atrakcyjnymi dla diet zwierząt. Ziarna zbóż, takie jak pszenica, kukurydza czy jęczmień, są podstawowym składnikiem pasz treściwych, dostarczającym węglowodanów i energii. W praktyce, składniki te są często mieszane w różnych proporcjach, aby uzyskać zbilansowaną karmę, spełniającą normy żywieniowe określone przez ekspertów w dziedzinie zootechniki. Przykładowo, w produkcji pasz komercyjnych, użycie tych składników jest zgodne ze standardami, takimi jak normy UE dotyczące żywienia zwierząt, co zapewnia wysoką jakość paszy i zdrowie zwierząt.

Pytanie 27

Wymogi Wzajemnej Zgodności w zakresie C obejmują wymagania dotyczące rolnictwa w obszarze

A. identyfikacji oraz rejestracji zwierząt

B. bezpieczeństwa pasz oraz żywności

C. dobrostanu zwierząt

D. zdrowia roślin

Odpowiedzi dotyczące identyfikacji i rejestracji zwierząt, zdrowotności roślin oraz bezpieczeństwa pasz i żywności, choć istotne w kontekście rolnictwa, nie są bezpośrednio związane z zasadami Wzajemnej Zgodności w obszarze C. Identyfikacja i rejestracja zwierząt są ważne z punktu widzenia monitorowania zdrowia i pochodzenia zwierząt, ale nie koncentrują się na samej jakości ich życia. Podobnie, zdrowotność roślin odnosi się do zabezpieczenia upraw przed chorobami i szkodnikami, co jest działaniem w obszarze produkcji rolniczej, a nie dobrostanu zwierząt. Z kolei bezpieczeństwo pasz i żywności, chociaż kluczowe dla zdrowia konsumentów, nie dotyczy bezpośrednio warunków, w jakich zwierzęta są hodowane oraz ich dobrostanu. Takie podejście do oceny wymogów może prowadzić do zniekształcenia rzeczywistego stanu rzeczy i pominięcia kluczowego aspektu, jakim jest etyka i odpowiedzialność w hodowli zwierząt. Zrozumienie, jak te wszystkie elementy współdziałają w ekosystemie rolniczym, jest niezbędne do wdrażania skutecznych praktyk, które nie tylko spełniają regulacje, ale także odpowiadają na potrzeby współczesnego rynku oraz oczekiwania konsumentów.

Pytanie 28

Wskaź gatunek zwierząt, który posiada kość prącia?

A. Świnia

B. Pies

C. Koń

D. Kaczka

Pies, jako przedstawiciel rzędu psowatych, wykazuje obecność kości prącia, znanej jako os penis. Ta struktura anatomiczna jest istotna dla reprodukcji, ponieważ zapewnia stabilność podczas kopulacji. Kość prącia u psów ułatwia proces zapłodnienia, co jest kluczowe w kontekście hodowli i utrzymania populacji. Obecność os penis jest charakterystyczna dla wielu gatunków ssaków, jednak nie występuje u wszystkich. W praktyce weterynaryjnej znajomość tej anatomicznej struktury ma znaczenie przy diagnostyce i leczeniu schorzeń związanych z układem rozrodczym. Na przykład, interwencje chirurgiczne, takie jak kastracja, mogą wymagać zrozumienia lokalizacji i funkcji kości prącia, a także jej wpływu na otaczające tkanki. Dodatkowo, podczas badania behawioralnego psów, anatomia układu rozrodczego może również odgrywać rolę w zrozumieniu zachowań związanych z terytorialnością i rozmnażaniem. W związku z tym, wiedza na temat kości prącia jest istotna nie tylko w kontekście anatomicznym, ale także behawioralnym oraz klinicznym.

Pytanie 29

Osoba prowadząca punkt kopulacyjny świń jest zobowiązana do przechowywania kopii świadectwa pokrycia przez czas (liczony od daty pokrycia)

A. roku

B. pięciu lat

C. dwóch lat

D. trzech lat

Wybór odpowiedzi dotyczącej dłuższego okresu przechowywania świadectwa pokrycia niż jeden rok wynika często z niepełnego zrozumienia zasadności tych wymogów. Odpowiedzi wskazujące na okres dwóch, trzech lub pięciu lat są błędne, ponieważ nie uwzględniają specyfiki przepisów regulujących hodowlę zwierząt. Przechowywanie dokumentacji przez okres dłuższy niż rok nie tylko nie jest wymagane, ale może także prowadzić do zbytecznych komplikacji administracyjnych. W praktyce, nadmiar dokumentacji obciąża systemy zarządzania w punktach kopulacyjnych, co może skutkować utrudnieniami w dostępie do kluczowych informacji. Efektywne zarządzanie dokumentacją wymaga umiejętności selekcji, co pozwala skoncentrować się na najbardziej istotnych danych. Ponadto, nieprzestrzeganie zasad dotyczących przechowywania dokumentów może prowadzić do niezgodności z przepisami prawa, co w efekcie może skutkować nałożeniem kar na właścicieli takich punktów. Typowym błędem w rozumowaniu jest założenie, że większa ilość dokumentacji przekłada się na lepszą kontrolę, co w rzeczywistości może prowadzić do chaosu informacyjnego oraz trudności w monitorowaniu właściwych procesów hodowlanych.

Pytanie 30

Kość gnykowa należy do kości

A. mózgowioczaszki

B. kończyny piersiowej

C. kończyny miednicznej

D. trzewioczaszki

Kość gnykowa (os hyoideum) jest jedną z kości trzewioczaszki, która pełni istotną rolę w anatomii i funkcjonowaniu aparatu mowy oraz układu oddechowego. Ta unikalna kość, będąca jedyną kością w organizmie człowieka, która nie jest bezpośrednio połączona z innymi kośćmi, znajduje się w okolicy szyi, pod językiem. Gnykowa stanowi punkt uchwytowy dla mięśni odpowiedzialnych za ruchy języka i gardła, co jest kluczowe przy przełykaniu oraz artykulacji dźwięków. W kontekście praktycznym, znajomość budowy i funkcji kości gnykowej jest niezbędna w medycynie, zwłaszcza w otolaryngologii oraz logopedii, gdzie wszelkie dysfunkcje w obrębie tej struktury mogą wpływać na zdolności komunikacyjne pacjenta. Dodatkowo, podczas procedur chirurgicznych w obrębie szyi, zrozumienie położenia kości gnykowej jest kluczowe dla unikania uszkodzeń otaczających struktur. Warto również zauważyć, że zaburzenia w funkcjonowaniu tej kości mogą prowadzić do problemów z połykaniem, co wymaga interwencji specjalistycznej.

Pytanie 31

Najmniej moczu wydalają

A. świnie

B. psy

C. konie

D. indyki

Indyki, jako ptaki, mają zdolność do oszczędzania wody w organizmie, co jest szczególnie istotne w ich naturalnym środowisku. W porównaniu do ssaków, ptaki często wydalają mocz w postaci pasty moczowej, co pozwala im na minimalizację utraty wody. W praktyce oznacza to, że indyki wydalają stosunkowo niewielkie ilości wody w porównaniu do zwierząt takich jak konie czy psy, które wydalają bardziej rozcieńczony mocz, zawierający większe ilości wody. To podejście jest zgodne z przystosowaniami ewolucyjnymi, które pozwalają ptakom na przetrwanie w warunkach, gdzie dostępność wody jest ograniczona. Dobrą praktyką w hodowli indyków jest zapewnienie im odpowiednich warunków żywienia oraz dostępu do wody, co wspiera ich zdrowie i optymalne funkcjonowanie. Zrozumienie tych potrzeb jest kluczowe dla hodowców, aby mogli oni skutecznie zarządzać ich dobrostanem.

Pytanie 32

Rozmnażanie nasienia bydła mlecznego w sposób seksualny przeprowadza się przez 40-45 sekund w kąpieli wodnej o temperaturze

A. 29-31°C

B. 38-40°C

C. 35-37°C

D. 32-34°C

Temperatura 35-37°C jest optymalna dla rozmnażania seksowanego nasienia bydła mlecznego, ponieważ zapewnia odpowiednią aktywność komórek plemnikowych, co jest kluczowe dla skutecznego zapłodnienia. W tej temperaturze plemniki są w stanie przetrwać i wykazywać wysoką motorykę, co zwiększa szanse na sukces w procesie inseminacji. Dobrą praktyką w hodowli bydła mlecznego jest regulowanie temperatury w kąpieli wodnej, aby uniknąć zarówno hipotermii, jak i hipertermii, które mogą negatywnie wpłynąć na jakość nasienia. Warto również zauważyć, że zgodnie z wytycznymi American Society of Animal Science, kontrola temperatury jest jednym z kluczowych elementów podczas przechowywania i użycia nasienia. Zastosowanie tej temperatury jest powszechnie przyjęte w inseminacji sztucznej, co potwierdzają liczne badania naukowe oraz doświadczenia praktyków w tej dziedzinie.

Pytanie 33

Pasza, która jest produktem ubocznym w procesie tłoczenia oleju rzepakowego na zimno, występująca w formie płytek i zawierająca około 30-34% białka oraz 9-13% tłuszczu, to

A. makuchy

B. młóto

C. ekspelery

D. śruta poekstrakcyjna

Makuchy to produkt uboczny powstający podczas wyciskania oleju rzepakowego metodą na zimno. Charakteryzują się one zawartością białka w zakresie 30-34% oraz tłuszczu w przedziale 9-13%. Działają jako wartościowy składnik pasz dla zwierząt gospodarskich, szczególnie dla bydła i trzody chlewnej, ze względu na wysoką zawartość białka roślinnego. W praktyce, makuchy są wykorzystywane w produkcji pasz pełnoporcjowych oraz jako dodatek do pasz konwencjonalnych, co przyczynia się do poprawy wartości odżywczej diety zwierząt. W branży paszowej ważne jest, aby stosować wysokiej jakości surowce, dlatego makuchy powinny pochodzić z certyfikowanych producentów. Ponadto, ze względu na ich właściwości, makuchy są również przedmiotem badań nad ich wpływem na zdrowie zwierząt oraz jakość produktów zwierzęcych, co jest zgodne z dobrą praktyką rolniczą i normami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności. Wzrost zainteresowania paszami pochodzenia roślinnego sprzyja ich wykorzystaniu w zrównoważonej produkcji zwierzęcej, co wpisuje się w globalne trendy proekologiczne.

Pytanie 34

Wysoka wilgotność powietrza w chlewniach, w połączeniu z zwiększoną ilością siarkowodoru i amoniaku, sprzyja występowaniu u świń schorzeń

A. metabolicznych i układu wydalniczego

B. reumatycznych i dróg oddechowych

C. genetycznych i układu rozrodczego

D. alergicznych i układu krążenia

Nadmierna wilgotność w chlewni, w połączeniu z wysoką koncentracją siarkowodoru i amoniaku, stwarza warunki sprzyjające rozwojowi chorób reumatycznych i dróg oddechowych u świń. Zwiększona wilgotność wpływa na osłabienie układu odpornościowego zwierząt, co z kolei ułatwia rozwój patogenów. Siarkowodór i amoniak są toksycznymi substancjami, które mogą podrażniać drogi oddechowe, prowadząc do stanów zapalnych oraz infekcji. Przykładem mogą być choroby takie jak zapalenie płuc, które mogą być wynikiem kontaktu z tymi substancjami. W praktyce, hodowcy powinni stosować systemy wentylacyjne oraz monitorować poziomy amoniaku i wilgotności, aby zapobiegać tym schorzeniom. Dobre praktyki sanitarno-epidemiologiczne oraz regularne kontrole jakości powietrza w chlewniach są kluczowe dla zapewnienia zdrowia stada. Właściwe zarządzanie środowiskiem hodowlanym, na przykład poprzez utrzymanie optymalnej wilgotności i czystości, jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz efektywności produkcji.

Pytanie 35

Wyznacz datę, w której locha może zostać ponownie pokryta, jeśli urodziła prosięta 2 lipca, a czas laktacji trwa 35 dni, natomiast okres od odsadzenia prosiąt do ponownego krycia wynosi 10 dni?

A. 16 sierpnia

B. 12 lipca

C. 26 sierpnia

D. 6 sierpnia

Locha, która oprosiła się 2 lipca, ma długość laktacji wynoszącą 35 dni. Oznacza to, że okres laktacji kończy się 6 sierpnia. Po zakończeniu laktacji, prosięta są odsadzone, co w praktyce oznacza, że locha może nie być pokrywana przez pewien czas. W tym przypadku, okres odsadzenia prosiąt do ponownego krycia wynosi 10 dni, co oznacza, że locha będzie gotowa do ponownego krycia 16 sierpnia. Takie planowanie jest kluczowe dla optymalizacji cyklu produkcji, a także zdrowia zwierząt. Właściwe zarządzanie czasem krycia oraz laktacji jest niezbędne dla efektywności hodowli trzody chlewnej. Stosowanie się do takich praktyk pozwala na lepsze zarządzanie stadem oraz zwiększa wydajność produkcji prosiąt.

Pytanie 36

Żołądek jednokomorowy jest elementem układu pokarmowego

A. kota oraz psa

B. krowy oraz owcy

C. królika oraz kozy

D. konia oraz świni

Żołądek jednokomorowy nie występuje w przypadku krowy i owcy, ponieważ oba te gatunki mają żołądki o bardziej złożonej budowie, składające się z czterech komór. Taki typ żołądka, zwany żołądkiem przeżuwaczy, jest charakterystyczny dla zwierząt roślinożernych, które muszą przetwarzać trudne do strawienia materiały roślinne. Wymaga to odpowiedniego rozdzielenia procesu trawienia na kilka etapów, co poprawia efektywność wykorzystania pożywienia. Niezrozumienie, że krowy i owce są przeżuwaczami, prowadzi do błędnych wniosków na temat ich układu pokarmowego oraz sposobu, w jaki trawią pokarm. Podobnie niepoprawne jest przypisanie żołądka jednokomorowego do kota i psa, które są zwierzętami mięsożernymi, ale ich budowa układu pokarmowego również różni się od struktury typowej dla koni i świń. Koty i psy mają żołądki jednokomorowe, ale ich dieta oraz sposób trawienia są dostosowane do innego rodzaju pokarmu. Kluczowe jest zrozumienie, że rodzaj żołądka ma bezpośredni wpływ na dietę i strategię żywieniową tych zwierząt. Błędy w interpretacji tego zagadnienia mogą prowadzić do niewłaściwego żywienia, co z kolei wpływa na zdrowie i samopoczucie zwierząt.

Pytanie 37

Jak określa się system żywieniowy dla krów o wysokiej produkcji mleka, który polega na podawaniu mieszanki paszy pełnoporcjowej, w której składniki są starannie odmierzone i dokładnie wymieszane?

A. PMR

B. DLG

C. TMR

D. INRA

TMR, czyli Total Mixed Ration, to system żywienia, który zapewnia krowom o wysokiej wydajności mlecznej zrównoważoną i kompleksową dietę. Mieszanka ta jest starannie przygotowywana, aby zawierała wszystkie niezbędne składniki odżywcze, takie jak białko, węglowodany, witaminy oraz minerały, w odpowiednich proporcjach. Dzięki precyzyjnemu odważaniu i dokładnemu mieszaniu, TMR pozwala na lepsze wykorzystanie paszy przez bydło, co przekłada się na większą produkcję mleka oraz poprawę ogólnego stanu zdrowia zwierząt. Przykładem zastosowania TMR może być stosowanie nowoczesnych mieszalników paszowych, które automatyzują proces przygotowania mieszanki, zapewniając jednocześnie spójność i jakość. Zgodnie z zaleceniami specjalistów, wdrożenie systemu TMR w hodowli krów mlecznych przyczynia się do zwiększenia efektywności produkcji oraz redukcji kosztów związanych z żywieniem, co jest kluczowe dla rentowności gospodarstw mleczarskich.

Pytanie 38

W kiszonce z kukurydzy o dobrej jakości, jak powinien wyglądać stosunek kwasu mlekowego do octowego?

A. 2:1

B. 1:3

C. 3:1

D. 1:1

Odpowiedź 3:1 jest całkiem dobra, bo w procesie fermentacji kiszonek z kukurydzy idealnie wychodzi taki właśnie stosunek kwasu mlekowego do octowego. Kwas mlekowy to główny produkt tej fermentacji, który produkują bakterie kwasu mlekowego, zamieniając cukry z kukurydzy na kwas. Wysoka zawartość tego kwasu sprawia, że kiszonka ma fajny smak, dłużej się trzyma i jest bardziej stabilna. A do tego, pomaga w zwalczaniu niechcianych mikroorganizmów. Kwas octowy powstaje w mniejszych ilościach i jego rola to głównie regulacja pH, co też jest ważne dla zachowania świeżości. Te odpowiednie proporcje kwasów sprawiają, że kiszonka ma przyjemny, lekko kwaśny smak, który lubi sporo ludzi. Dobrym przykładem zastosowania tej teorii jest produkcja kiszonek, w której kontroluje się warunki fermentacji, żeby uzyskać najlepszy smak i jakość. Zgodność z tymi zasadami jest mega istotna, żeby produkować bezpieczną i wysokiej jakości żywność.

Pytanie 39

Jak długo trwa ciąża u kotki?

A. 72-74 dni

B. 42-44 dni

C. 30-32 dni

D. 63-64 dni

Okres ciąży u kotki trwa zazwyczaj od 63 do 64 dni, co jest średnią wartością w przypadku większości ras. Warto zaznaczyć, że ciąża kotki, zwana także kocięciem, trwa nieco dłużej niż u wielu innych zwierząt domowych. Właściwe zrozumienie tego okresu jest kluczowe w kontekście opieki nad ciężarną kotką, a także dla przyszłych właścicieli kociąt. W praktyce, wiedza na temat długości ciąży pozwala na odpowiednie przygotowanie się do narodzin kociąt. Należy również pamiętać, że w tym czasie kotka wymaga szczególnej troski, w tym odpowiedniej diety, regularnych wizyt u weterynarza i komfortowego miejsca do rodzenia. W przypadku podejrzeń o problemy w trakcie ciąży, takich jak nietypowe objawy, warto niezwłocznie skonsultować się z lekarzem weterynarii, co jest standardem w odpowiedniej opiece nad zwierzętami.

Pytanie 40

Obecność jakiego składnika w pożywieniu wpływa na rozwój przedżołądków u cieląt?

A. żelaza

B. probiotyków

C. włókna

D. białka

Włókno pokarmowe odgrywa kluczową rolę w rozwoju przedżołądków u cieląt, ponieważ stymuluje ich rozwój i funkcjonowanie. Przedżołądki, do których zalicza się żwacz, czepiec i księgi, są odpowiedzialne za fermentację i trawienie pokarmu roślinnego, co jest istotne dla zdrowia i wzrostu zwierząt. Wprowadzenie włókna do diety cieląt pobudza ich naturalne zachowania żerowania, co z kolei prowadzi do zwiększonej produkcji śliny, niezbędnej do neutralizacji kwasów w żwaczu. Standardy żywienia wskazują, że odpowiednia ilość włókna w diecie cieląt powinna wynosić co najmniej 15-20% suchej masy. Przykłady źródeł włókna to siano, kiszonka z traw i pasze objętościowe, które powinny być wprowadzane do diety cieląt już od 3-4 tygodnia życia, aby zapewnić prawidłowy rozwój ich układu pokarmowego. Dbanie o odpowiednią ilość włókna w diecie nie tylko wspiera rozwój przedżołądków, ale także wpływa na ogólny stan zdrowia zwierząt, w tym na ich odporność na choroby, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej