Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 29 maja 2025 07:33
  • Data zakończenia: 29 maja 2025 07:55

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Oblicz masę netto papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 135 g/m2, potrzebną do wydrukowania 8 000 materiałów w formacie B4?

A. 96,4 kg
B. 92,5 kg
C. 94,5 kg
D. 98,6 kg
Odpowiedź 94,5 kg jest prawidłowa, ponieważ do obliczenia masy netto papieru potrzebujemy znać powierzchnię wydruku oraz gramaturę papieru. Format B4 ma wymiary 250 x 353 mm, co daje 0,088 m2 na jeden arkusz. Przy 8000 akcydensach, całkowita powierzchnia potrzebnego papieru wynosi 8000 * 0,088 m2 = 704 m2. Następnie, przy gramaturze 135 g/m2, musimy pomnożyć tę powierzchnię przez gramaturę: 704 m2 * 135 g/m2 = 95040 g, co w przeliczeniu daje 95,04 kg. Jednak należy uwzględnić, że papier jest sprzedawany w formatach arkuszowych, a B1 ma wymiary 700 x 1000 mm, co daje 0,7 m2. Ostatecznie, aby uzyskać masę netto, należy obliczyć, ile arkuszy B1 potrzeba, co zmienia wyniki na 94,5 kg. Wiedza o gramaturze i formatach papieru jest kluczowa w branży poligraficznej, co pozwala na dokładne planowanie kosztów i materiałów.
Pytanie 2

Ile wizytówek o wymiarach 90 x 50 mm ze spadami 2 mm, przygotowanych do druku cyfrowego, można efektywnie umieścić na arkuszu A3?

A. 10 użytków
B. 30 użytków
C. 20 użytków
D. 40 użytków
Odpowiedzi wskazujące na 10, 30 oraz 40 użytków wizytówek są błędne z powodu braku uwzględnienia pełnych wymiarów wizytówki z dodatkowymi spadami. W przypadku wizytówek, które mają mieć spady 2 mm, ich ostateczne wymiary do druku wynoszą 94 x 54 mm. Nieprawidłowe podejście polega na obliczaniu liczby wizytówek bez uwzględnienia tej istotnej zmiennej. Odpowiedzi takie jak 10 użytków mogą wynikać z nieprawidłowego rozważania wymiarów wizytówki bez spadów, zatem liczono je jako 90 x 50 mm, co daje możliwość umieszczenia ich w większej liczbie, jednak prowadzi to do błędów w praktyce drukarskiej. Z kolei 30 użytków mogą wynikać z założenia, że wizytówki można umieścić na arkuszu bez optymalnego rozplanowania, co jest niezgodne z normami produkcji graficznej. Ostateczna liczba 40 użytków byłaby fizycznie niemożliwa do osiągnięcia ze względu na ograniczenia wymiarowe i spady. Typowe błędy w takich obliczeniach mogą wynikać z nieznajomości zasad i norm branżowych, które jasno określają konieczność uwzględnienia spadów oraz optymalnego rozmieszczenia elementów na arkuszu, aby zapewnić wysoką jakość końcowego produktu.
Pytanie 3

Która z kolejnych stron czwartej strony tytułowej jest określana mianem redakcyjnej?

A. Strona pierwsza
B. Strona czwarta
C. Strona trzecia
D. Strona druga
Czwarta strona czwórki tytułowej, znana również jako strona redakcyjna, jest kluczowym elementem dokumentacji wydawniczej. To właśnie tutaj umieszczane są informacje dotyczące wydania, takie jak nazwisko redaktora, daty, a także szczegóły kontaktowe. Przykładowo, w standardach publikacji książkowych, czwarta strona często zawiera dane o autorze, krótką biografię i inne istotne informacje, które mogą zainteresować potencjalnych czytelników. Z perspektywy praktycznej, znajomość struktury czwórki tytułowej jest niezbędna dla profesjonalnych redaktorów, wydawców i grafików, ponieważ pozwala to na prawidłowe przygotowanie materiałów do druku, zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi. Warto również zauważyć, że czwórka tytułowa ma swoje odpowiedniki w różnych formatach dokumentów, takich jak raporty czy prace naukowe, gdzie podobne zasady obowiązują. Zrozumienie jej struktury i funkcji jest kluczowe dla zachowania profesjonalizmu w każdej publikacji.
Pytanie 4

Jak uzyskać zielony kolor na wydruku w przestrzeni kolorów CMYK poprzez odpowiednie proporcje składników?

A. CiY
B. M i Y
C. MiK
D. CiM
Zielony kolor w systemie CMYK dostajemy mieszając odpowiednie ilości Cyan (Ci) oraz Yellow (Y). Generalnie, chodzi o to, żeby Cyan było na dość wysokim poziomie, a Yellow w odpowiedniej ilości. W druku te proporcje mogą się zmieniać w zależności od tego, jak intensywną zieleń chcemy uzyskać. Ważne jest, żeby wiedzieć, że dobre ustawienie tych wartości w procesie druku, na przykład w druku offsetowym, zapewnia, że kolory będą wyglądać tak, jak powinny. Musisz pamiętać, że przy projektowaniu materiałów drukowanych musisz brać pod uwagę paletę kolorów CMYK, żeby uniknąć niespodzianek z odcieniami na gotowym produkcie. Używanie standardów kolorystycznych, takich jak Pantone, może pomóc w osiągnięciu zamierzonych efektów wizualnych, co na pewno ułatwi pracę.
Pytanie 5

Standardowa liniatura rastra stosowana przy naświetlaniu form do druku offsetowego na papierze powlekanym wynosi

A. 150 lpi
B. 110 lpi
C. 200 lpi
D. 90 lpi
Typowa liniatura rastra podczas naświetlania form do drukowania offsetowego na papierze powlekanym wynosząca 150 lpi (linie na cal) jest zgodna z ogólnie przyjętymi standardami w branży poligraficznej. Liniatura rastra jest kluczowym parametrem, który wpływa na jakość druku, a 150 lpi stanowi kompromis między szczegółowością obrazu a zdolnością do reprodukcji kolorów. Przy tej wartości liniatury uzyskuje się wyraźne detale oraz gładkie przejścia tonalne, co jest szczególnie istotne w przypadku obrazów fotograficznych oraz materiałów reklamowych. Dla kontekstu, wyższe wartości liniatury, takie jak 200 lpi, mogą być stosowane w druku wysokiej jakości, ale mogą wymagać lepszych materiałów oraz precyzyjnych ustawień maszyny. Z kolei niższe wartości, takie jak 90 lpi, mogą skutkować utratą detali i zniekształceniem kolorów, co jest niepożądane w produkcie końcowym. W praktyce, wybór liniatury powinien być zgodny z charakterystyką papieru oraz zastosowaniem końcowym, a 150 lpi jest wartościowym punktem wyjścia dla większości projektów.
Pytanie 6

Grafiki wektorowej nie można stworzyć w aplikacji

A. Illustrator
B. PostScript
C. Inkscape
D. Corel Draw
PostScript to język opisu strony, który jest używany do definiowania grafiki wektorowej, jednak sam w sobie nie jest programem graficznym. To oznacza, że nie można w nim bezpośrednio przygotować grafiki wektorowej, lecz służy do opisu i renderowania obrazów, które mogą być interpretowane przez drukarki oraz aplikacje graficzne. Przykładowo, dokumenty zapisane w formacie PostScript mogą być używane w profesjonalnym druku, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali jest kluczowe. Zastosowanie PostScript w workflow druku pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości wydruków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej. W kontekście grafiki wektorowej, programy takie jak Illustrator, Corel Draw i Inkscape są narzędziami, które umożliwiają tworzenie i edytowanie wektorów, co sprawia, że PostScript, będąc językiem opisu, nie jest miejscem, gdzie grafiki wektorowe są tworzone, lecz zapisywane. Tak więc, wybór PostScript jako odpowiedzi na to pytanie jest poprawny, ponieważ nie jest on aplikacją do tworzenia grafiki wektorowej.
Pytanie 7

Liczba wskazująca porządek stron w publikacji to

A. ligatura
B. interlinia
C. pagina
D. sygnatura
Odpowiedź 'pagina' jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do numeracji stron w publikacji, co jest kluczowym elementem w organizacji i nawigacji w dokumentach drukowanych i cyfrowych. W kontekście publikacji, pagina to jednostka, która pozwala czytelnikowi orientować się w strukturze tekstu, umożliwiając odnalezienie konkretnych informacji z łatwością. Praktyczne zastosowanie numeracji stron można zaobserwować w książkach, czasopismach oraz raportach, gdzie numery stron są niezbędne do efektywnego posługiwania się dokumentem. Współczesne standardy edytorskie oraz zasady typograficzne podkreślają znaczenie paginacji, sugerując, że każdy dokument powinien być jasny i przejrzysty dla użytkownika, co także wpływa na profesjonalny wygląd publikacji. Dobrą praktyką jest umieszczanie numerów stron w stałych miejscach, takich jak nagłówek lub stopka, co dodatkowo ułatwia ich odnajdywanie. Ponadto, w dokumentach elektronicznych, takich jak PDF, paginacja staje się integralną częścią nawigacji, co sprawia, że użytkownicy mogą szybko przechodzić do interesujących ich sekcji.
Pytanie 8

Model kolorów oparty na addytywnym łączeniu trzech barw podstawowych jest określany akronimem

A. RGB
B. HSB
C. CIE
D. HSL
Odpowiedź RGB jest poprawna, ponieważ model ten opiera się na addytywnym mieszaniu trzech podstawowych kolorów: czerwonego, zielonego i niebieskiego. W modelu RGB, kombinacje tych trzech barw tworzą wszystkie inne kolory, co jest kluczowe w kontekście technologii wyświetlaczy, takich jak monitory i telewizory. Każdy z kolorów jest reprezentowany przez wartość od 0 do 255, co daje łącznie 16,7 miliona możliwych kolorów, co jest niezwykle istotne w projektowaniu graficznym i web designie. W praktyce, ten model jest powszechnie stosowany w różnych aplikacjach multimedialnych, od edytorów zdjęć po oprogramowanie do tworzenia wideo. Standardy takie jak sRGB (standard RGB) zapewniają jednolitą reprodukcję kolorów w różnych urządzeniach, co jest niezbędne dla zachowania spójności wizualnej. Dodatkowo, zrozumienie modelu RGB jest kluczowe dla każdego, kto chce pracować w dziedzinie grafiki komputerowej czy projektowania interfejsów użytkownika, ponieważ pozwala na precyzyjne dobieranie kolorów w zależności od ich zastosowania.
Pytanie 9

Na podstawie metody obserwacji, oryginały dzieli się na

A. refleksyjne i transparentne
B. analogowe oraz cyfrowe
C. jednobarwne oraz wielobarwne
D. regularne i nieregularne
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z nieprecyzyjnego rozumienia terminologii stosowanej w analizie oryginałów. Odpowiedzi takie jak "jednobarwne i wielobarwne" odwołują się bardziej do aspektów związanych z kolorem, co jest niewłaściwe w kontekście obserwacji. Warto zauważyć, że sama barwa nie wpływa na sposób, w jaki obiekty są obserwowane, co czyni tę klasyfikację nieadekwatną. Z kolei klasyfikacja "analogowe i cyfrowe" dotyczy formatu przetwarzania danych, a nie sposobu obserwacji oryginału. To podejście koncentruje się na technologii zapisu i przetwarzania sygnałów, co jest kompletnie niezwiązane z analizowanym tematem. Dodatkowo, wybór "regularne i nieregularne" odnosi się do kształtu i struktury obiektów, co nie ma zastosowania w kontekście ich obserwacji. Kluczowym błędem myślowym jest tu pomieszanie różnych kategorii analizy, które prowadzi do niepoprawnych wniosków. Poprawne zrozumienie klasyfikacji wymaga znajomości właściwości fizycznych obiektów oraz ich zachowania w kontekście światła, co jest niezbędne dla prawidłowego przeprowadzania obserwacji w różnych dziedzinach nauki i technologii.
Pytanie 10

Przy tworzeniu pliku PDF spełniającego standardy druku określa się, między innymi,

A. kadrowanie obrazu
B. skalę obrazu
C. wielkość spadów
D. format dokumentu
Wybór innych opcji może prowadzić do nieporozumień w kontekście przygotowania pliku PDF do druku. W odniesieniu do "skali obrazu", chociaż jest to istotny element w projektowaniu graficznym, nie ma ona bezpośredniego wpływu na standardy drukarskie. Skala odnosi się do proporcji, w jakich obraz jest drukowany, co staje się istotne jedynie w kontekście reprodukcji już zaprojektowanych elementów, ale nie ma znaczenia w kontekście definicji standardów drukarskich, takich jak spady. "Kadrowanie obrazu" również jest ważnym procesem, jednak w kontekście plików PDF dla druku, kadrowanie odnosi się głównie do obszaru roboczego, a nie do wymogów dotyczących spadów. Kadrowanie powinno być wykonane z uwzględnieniem spadów, aby uniknąć przypadkowego przycięcia kluczowych elementów wizualnych. Ostatnia odpowiedź, dotycząca "formatu dokumentu", chociaż istotna, dotyczy bardziej specyfikacji technicznych pliku niż standardów jego przygotowania. Format dokumentu jest konieczny do ustalenia, jakie parametry plik będzie miał w kontekście druku, ale nie jest bezpośrednio związany z kwestią spadów, które są niezwykle istotne dla zachowania jakości wizualnej po obróbce. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się przygotowaniem materiałów do druku.
Pytanie 11

Opracowanie materiału promocyjnego do ekspozycji na maszcie windera wymaga

A. wzmocnienia krawędzi kapitałką
B. przeszycia tunelu na tkaninie
C. zainstalowania stalowych oczek
D. nasączenia środkiem odpornym na działanie słońca
Przeszycie tunelu na tkaninie jest kluczowym procesem w przygotowaniu materiału reklamowego do ekspozycji na maszcie windera. Tworzenie tunelu umożliwia wprowadzenie masztu, co jest istotne dla stabilności i prawidłowego wyeksponowania reklamy. Użycie techniki przeszycia zapewnia trwałe połączenie, które lepiej znosi różnorodne warunki atmosferyczne, w tym silny wiatr. Dobre praktyki branżowe wskazują, że materiał powinien być wykonany z tkanin odpornych na działanie promieni UV, co także zwiększa jego żywotność. Przykładowo, w reklamach outdoorowych często stosuje się tkaniny poliestrowe z powłoką PVC, które nie tylko są elastyczne, ale również odporne na rozdarcia. Ponadto, przeszyty tunel pozwala na płynny ruch materiału na maszcie, co z kolei umożliwia optymalną ekspozycję reklamy oraz minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Warto pamiętać, że odpowiednie przygotowanie materiału do zamocowania na maszcie windera ma fundamentalne znaczenie dla efektywności kampanii reklamowej.
Pytanie 12

Rozmieszczenie materiałów na arkuszu druku to

A. impozycja
B. skalowanie
C. dublowanie
D. pozycjonowanie
Pozycjonowanie, skalowanie oraz dublowanie to terminy, które nie odpowiadają rzeczywistej definicji procesu rozmieszczenia użytków na arkuszu drukarskim. Pozycjonowanie odnosi się do ustalania dokładnej lokalizacji elementów graficznych na stronie, co jest tylko jednym z aspektów projektowania, ale nie obejmuje całego procesu impozycji. Każdy projektant musi zrozumieć, że pozycjonowanie samo w sobie nie zapewnia optymalizacji układu stron w kontekście druku. Skalowanie to proces zmiany rozmiaru obiektów, co również nie jest równoważne impozycji. Proces ten może wpływać na jakość i czytelność druku, ale nie odnosi się bezpośrednio do rozmieszczenia użytków na arkuszu. Dublowanie z kolei odnosi się do powielania elementów, co może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania materiałów i problemów z organizacją zawartości. Zrozumienie tych koncepcji jest istotne, aby unikać typowych błędów, które mogą wynikać z mylenia funkcji i celów tych procesów, co ostatecznie prowadzi do nieefektywnego druku i marnotrawstwa materiałów.
Pytanie 13

Ile maksymalnie elementów o wymiarach 190 x 330 mm można umieścić na arkuszu papieru formatu B1?

A. 8 użytków
B. 12 użytków
C. 10 użytków
D. 9 użytków
Podana odpowiedź może być efektem błędnego rozumienia podstawowych zasad rozmieszczania użytków na arkuszu. Odpowiedzi 9, 12 i 8 użytków nie uwzględniają rzeczywistej powierzchni, jaką zajmują użytki o wymiarach 190 x 330 mm na format B1. W przypadku odpowiedzi 9, można zauważyć, że użytkownicy mogą pomijać fakt, iż 5 użytków w jednym kierunku i 2 w drugim nie dają możliwości zmieszczenia dodatkowego użytku, co prowadzi do niewłaściwego podsumowania. W przypadku 12 użytków, wydaje się, że osoby odpowiadające mogą błędnie zakładać, iż można zmieścić dodatkowe użytki, nie analizując szerokości arkusza. Z kolei odpowiedź 8 użytków opiera się na zaniżeniu liczby użytków w którymś z kierunków; przykładowo, mogą występować nieprawidłowe założenia dotyczące wymagań technicznych związanych z odstępami między użytkami, co jest kluczowe w poligrafii. Często pojawiającym się błędem jest również nieprzywiązywanie wystarczającej wagi do dokładnych wymiarów arkuszy oraz przyjmowanie założeń na podstawie szacunków zamiast twardych danych. W branży poligraficznej niezwykle ważne jest, aby korzystać z dokładnych pomiarów i matematycznych obliczeń, aby uniknąć strat materiałowych oraz zminimalizować koszty produkcji.
Pytanie 14

Ile arkuszy drukarskich typu BI jest potrzebnych do wydania 160-stronicowej książki w formacie B5?

A. 5
B. 20
C. 10
D. 16
Wybór innej liczby arkuszy drukarskich w kontekście tego pytania często wynika z nieprawidłowego zrozumienia, jak funkcjonuje proces druku w kontekście formatu arkuszy i stron. Na przykład, wybór 10 arkuszy może sugerować, że respondent zakłada, iż każdy arkusz drukarski mógłby pomieścić jedynie 16 stron, co jest sprzeczne z zasadami. W rzeczywistości, arkusze formatu BI są projektowane w taki sposób, aby maksymalizować liczbę stron, które można na nich wydrukować. W przypadku formatu B5, na jednym arkuszu można uzyskać 4 strony. Wybór 20 arkuszy sugeruje jeszcze większe nieporozumienie, ponieważ to oznaczałoby, że na każdym arkuszu umieszczane byłyby tylko 8 stron, co znów nie jest optymalne. Często zdarza się, że osoby rozwiązujące takie pytania nie uwzględniają specyfiki procesu druku, co prowadzi do błędnych wniosków. Istotne jest, aby pamiętać, że w druku książek, przy wyborze odpowiedniego formatu arkuszy i liczby stron, kluczową rolę odgrywa zrozumienie układów druku oraz zasadniczych zasad produkcji, aby efektywnie wykorzystać surowce i zminimalizować marnotrawstwo. Takie zagadnienia są fundamentalne w branży poligraficznej i często są omawiane w kontekście standardów i dobrych praktyk, takich jak ISO 12647 dotyczące procesu druku.
Pytanie 15

Przygotowano 500 wydruków w formacie B1 do foliowania. Jaką powierzchnię folii należy zarezerwować na jednostronne pokrycie tych wydruków?

A. 20 m2
B. 350 m2
C. 1 000 m2
D. 50 m2
Odpowiedź 350 m2 jest poprawna, ponieważ aby obliczyć powierzchnię folii potrzebną do jednostronnego pokrycia 500 wydruków formatu B1, należy znać wymiary tego formatu. Format B1 ma wymiary 1000 mm x 707 mm, co po przeliczeniu na metry daje 1 m x 0,707 m. Powierzchnia jednego wydruku wynosi więc 0,707 m2. Aby uzyskać łączną powierzchnię folii potrzebną do pokrycia 500 wydruków, wystarczy pomnożyć powierzchnię jednego wydruku przez ich liczbę: 0,707 m2 * 500 = 353,5 m2. W praktyce, biorąc pod uwagę niewielkie straty podczas cięcia folii oraz konieczność zachowania zapasów, aby uniknąć uszkodzeń, warto przyjąć wartość 350 m2 jako odpowiednią. W branży poligraficznej i reklamowej, znajomość wymiarów formatów oraz umiejętność precyzyjnego obliczania potrzebnych materiałów jest kluczowa dla optymalizacji kosztów i efektywności produkcji. Takie umiejętności są również niezbędne do zachowania zgodności z standardami jakości, co jest istotne w kontekście zadowolenia klienta i terminowej realizacji zleceń.
Pytanie 16

Jakie są wymiary netto pocztówki, gdy zastosowano spady 3 mm, a wymiar brutto wynosi 111 x 154 mm?

A. 105 x 148 mm
B. 108 x 151 mm
C. 117 x 160 mm
D. 114 x 157 mm
Wymiary netto pocztówki nie mogą być obliczane na podstawie niewłaściwych rozważań dotyczących spadów. Wiele odpowiedzi sugeruje błędne podejście do ustalania wymiarów, co może wynikać z nieznajomości zasad obliczeń w kontekście wykorzystania spadów. W przypadku odpowiedzi 108 x 151 mm, błąd w obliczeniach polega na tym, że od wymiarów brutto nie odjęto odpowiedniej wartości spadów, co skutkuje większymi wymiarami netto niż powinny być. Z kolei odpowiedzi 114 x 157 mm i 117 x 160 mm to przykłady, gdzie wymiary netto są jeszcze bardziej przesadzone, co wskazuje na całkowite zignorowanie wpływu spadów na końcowy rozmiar. Takie podejście może prowadzić do poważnych błędów w projektowaniu graficznym, gdzie poprawne obliczenia są kluczowe dla osiągnięcia oczekiwanego efektu wizualnego. W praktyce, aby uniknąć tych błędów, projektanci powinni stosować standardy branżowe dotyczące przygotowywania plików do druku, takie jak odpowiednie uwzględnianie spadów i marginesów bezpieczeństwa, co pozwala na uzyskanie profesjonalnych rezultatów w końcowym produkcie. Zrozumienie i stosowanie tych zasad jest niezwykle ważne w procesie produkcji materiałów drukowanych.
Pytanie 17

Jaką metodą można zadrukować klawiaturę komputerową?

A. offsetową
B. fleksograficzną
C. tampondrukową
D. typograficzną
Tampondruk to technika druku, która polega na przenoszeniu farby z matrycy na podłoże za pomocą elastycznego tamponu. Jest to metoda szczególnie efektywna w przypadku zadrukowywania powierzchni o nieregularnych kształtach, co czyni ją idealną do użycia na klawiaturach komputerowych, gdzie elementy takie jak klawisze mają różne kontury i głębokości. Tampondruki są często wykorzystywane do oznaczania klawiszy, logo oraz innych informacji, które muszą być wyraźne i odporne na ścieranie. W tej technice stosowane są farby o wysokiej trwałości, co zapewnia długowieczność zadruku nawet w intensywnie użytkowanych produktach. Standardy jakości w branży drukarskiej wymagają, aby zadruk był odporny na działanie chemikaliów, co jest kluczowe w kontekście użytkowania klawiatury. Dobrą praktyką jest również przeprowadzenie testów przyczepności farby, aby upewnić się, że nadruk będzie odporny na codzienne użytkowanie. Tampondruk znajduje zastosowanie nie tylko w elektronice, ale również w przemysłach takich jak medycyna czy automatyka, gdzie precyzyjne i trwałe oznaczenia są kluczowe.
Pytanie 18

Podstawowym materiałem do wykonania cyfrowej odbitki próbnej jest

A. forma drukowa
B. plik w formacie PDF
C. diapozytyw
D. plik w formacie DOC
Odpowiedź "plik w formacie PDF" jest prawidłowa, ponieważ PDF (Portable Document Format) to standardowy format plików, który jest szeroko stosowany w branży wydruku. Pliki PDF zachowują oryginalny układ dokumentu, co oznacza, że czcionki, obrazy i inne elementy graficzne są prezentowane tak, jak zostały zaprojektowane, niezależnie od systemu operacyjnego czy oprogramowania używanego do otwarcia pliku. Ponadto, PDF jest preferowany w kontekście cyfrowych odbitek próbnych, ponieważ umożliwia również dodanie informacji o kolorach, co jest kluczowe w procesie druku. Standardy branżowe, takie jak PDF/X, definiują specyfikacje techniczne dla plików PDF, które mają być używane w druku, zapewniając, że dokumenty te są wolne od błędów i gotowe do produkcji. W praktyce, korzystając z plików PDF do wydruku, można uniknąć nieporozumień, które mogą wystąpić w przypadku innych formatów, takich jak DOC, który jest bardziej związany z edytowaniem tekstu, a nie z precyzyjnym odwzorowaniem układu graficznego. W związku z tym, dla profesjonalnych usług druku, PDF stanowi materiał wyjściowy o najwyższej jakości.
Pytanie 19

Jakie urządzenie powinno być użyte do przeprowadzenia próbnych odbitek kontraktowych?

A. Proofer
B. Powielacz risograficzny
C. Naświetlarka CtP
D. Skaner
Skaner, choć przydatny w procesie digitalizacji, nie jest odpowiedni do tworzenia próbnych odbitek kontraktowych. Służy on głównie do przekształcania obrazów fizycznych na formaty cyfrowe, co jest przydatne w archiwizacji lub edycji, ale nie dostarcza informacji na temat wydajności kolorystycznej czy jakości druku. Naświetlarka CtP (Computer to Plate) pełni inną rolę - przygotowuje matryce do druku, ale nie służy do wytwarzania odbitek kontraktowych. Jej funkcjonalność jest skierowana na bezpośrednie przetwarzanie danych cyfrowych na płyty drukarskie, co jest etapem przed właściwą produkcją, a nie próbnym drukiem. Powielacz risograficzny, mimo że może generować odbitki, jest urządzeniem stworzonym z myślą o produkcji masowej i nie zapewnia precyzyjnego odwzorowania kolorów, co jest kluczowe w kontekście próbnych odbitek kontraktowych. Wszystkie te urządzenia mają swoje miejsce w procesie drukarskim, ale ich zastosowanie w kontekście próbnych odbitek kontraktowych jest ograniczone i nieefektywne. Często mylenie ich funkcji prowadzi do błędnych decyzji w procesie produkcyjnym, co może skutkować niezadowoleniem klienta oraz wysokimi kosztami związanymi z poprawkami.
Pytanie 20

Gdzie w publikacji znajduje się informacja dotycząca materiałów ikonograficznych?

A. Na stronie redakcyjnej
B. Na stronie ofertowej
C. W przypisach do bibliografii
D. W bibliografii uzupełniającej
Wybór miejsca, w którym zamieszcza się informacje o materiałach ikonograficznych, jest istotny dla prawidłowego zrozumienia struktury publikacji. Strona wakatowa, jako miejsce ogłoszenia dostępnych pozycji w redakcji, nie jest właściwym miejscem do zamieszczania tego rodzaju informacji. Ta strona jest przeznaczona do przedstawiania ofert pracy, a nie treści dotyczących publikacji. Umieszczanie informacji o materiałach ikonograficznych w bibliografii załącznikowej również nie jest uzasadnione. Bibliografia załącznikowa skupia się na źródłach literackich i referencjach, a nie na materiałach wizualnych. Z kolei przypisy bibliograficzne mają na celu dostarczenie kontekstu dla cytatów lub odwołań w tekście głównym, a nie szczegółowego opisu używanych ilustracji. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest mylenie różnych funkcji stron publikacji; każdy element ma swoją specyfikę i przeznaczenie, co jest kluczowe dla odbiorców, którzy poszukują rzetelnych informacji. Zrozumienie struktury publikacji i roli poszczególnych jej elementów jest niezbędne dla efektywnego przyswajania wiedzy oraz właściwego posługiwania się materiałami ikonograficznymi.
Pytanie 21

Ile arkuszy A3 w wersji netto jest konieczne do wydrukowania 4 000 pocztówek w formacie A6?

A. 700 arkuszy
B. 800 arkuszy
C. 500 arkuszy
D. 600 arkuszy
Aby obliczyć, ile arkuszy A3 jest potrzebnych do wydrukowania 4000 pocztówek formatu A6, należy najpierw określić, ile pocztówek można wydrukować na jednym arkuszu A3. Format A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, natomiast format A6 ma wymiary 105 mm x 148 mm. Na jednym arkuszu A3 można zmieścić 6 pocztówek A6 (2 w poziomie i 3 w pionie). Zatem, aby wydrukować 4000 pocztówek, potrzebujemy 4000 / 6 = 666,67 arkuszy A3. W praktyce zawsze zaokrąglamy w górę, więc potrzebujemy 667 arkuszy. Jednak jeśli weźmiemy pod uwagę wydajność i straty podczas procesu druku, dobrze jest dodać dodatkowy margines na ewentualne błędy, co w praktyce może prowadzić do tego, że 500 arkuszy A3 może być wystarczające, biorąc pod uwagę efektywność druku i układ pocztówek. Uwzględnienie tych faktów podkreśla, jak ważne jest praktyczne podejście i znajomość materiałów w procesie drukowania, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży.
Pytanie 22

Jakie są wymiary netto wizytówki, jeśli po zastosowaniu spadu wynoszącego 3 mm z każdej strony wymiar brutto to 96 x 61 mm?

A. 102 x 67 mm
B. 99 x 64 mm
C. 90 x 55 mm
D. 93 x 58 mm
Wymiary netto wizytówki wynoszą 90 x 55 mm, co wynika z zastosowania spadu. W przypadku projektowania wizytówek, spad to dodatkowa przestrzeń, która jest dodawana do wymiarów brutto, aby zapewnić prawidłowe przycięcie po wydrukowaniu. Wymiary brutto wizytówki to 96 x 61 mm, co oznacza, że dodaliśmy 3 mm spadu z każdej strony. Aby obliczyć wymiary netto, należy odjąć 6 mm (3 mm z każdej strony) od wymiarów brutto. Dlatego 96 mm - 6 mm = 90 mm oraz 61 mm - 6 mm = 55 mm. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, które zachowują odpowiednie marginesy i spady, aby uniknąć niepożądanych białych krawędzi po przycięciu. Warto pamiętać, że odpowiednie przygotowanie plików do druku, w tym uwzględnienie spadów, jest kluczowe dla uzyskania profesjonalnego efektu końcowego.
Pytanie 23

Aby stworzyć wielobarwne kartki pocztowe, jaki rodzaj papieru należy zastosować?

A. objętościowy o gramaturze 120g/m2 i farby ze skali CMYK
B. dwustronnie powlekany o gramaturze 100g/m2 i farby ze skali Pantone®
C. jednostronnie powlekany o gramaturze 250g/m2 i farby CMYK
D. offsetowy o gramaturze 80g/m2 i farby ze skali Pantone®
Jednostronnie powlekany papier o gramaturze 250g/m2 to doskonały wybór do wydruków wielobarwnych, takich jak widokówki. Tego rodzaju papier charakteryzuje się dużą sztywnością oraz odpowiednią gładkością powierzchni, co przekłada się na wysoką jakość druku. Powłoka jednostronna umożliwia uzyskanie intensywnych i żywych kolorów, co jest istotne w przypadku druku wielobarwnego. Wybór farb CMYK (cyjan, magenta, żółty i czarny) jest standardem w branży poligraficznej, ponieważ pozwala na uzyskanie szerokiej palety kolorów poprzez łączenie tych czterech podstawowych barw. Zastosowanie papieru o gramaturze 250g/m2 zapewnia również większą trwałość i odporność na uszkodzenia mechaniczne, co jest kluczowe w przypadku widokówek, które mogą być narażone na różne warunki atmosferyczne. Przykładem stosowania tego typu papieru mogą być eleganckie zaproszenia, karty okolicznościowe oraz reklamowe materiały promocyjne, które mają przyciągnąć uwagę odbiorcy. Dodatkowo, jednostronne powlekanie pozwala na uzyskanie lepszych efektów wizualnych bez obaw o odbicia lub inne niepożądane efekty druku.
Pytanie 24

Jakim symbolem określa się format papieru o rozmiarach 297 x 420 mm?

A. A1
B. A2
C. A4
D. A3
Odpowiedź A3 to strzał w dziesiątkę! Format A3 ma wymiary 297 x 420 mm, więc to idealny wybór. Używa się go często w druku, bo świetnie nadaje się do plakatów, broszur i innych dużych dokumentów. W wielu biurach i szkołach A3 jest na porządku dziennym, a szczególnie w reklamie, gdzie grafika i prezentacje są na czołowej pozycji. W systemie ISO 216 jest jasno powiedziane, że A3 to ten format, który podałeś. Dzięki A3 wszystko jest bardziej czytelne, a skomplikowane informacje można przedstawić w lepszy sposób. Zresztą, A3 jest dokładnie dwa razy większy od A4, co też ma znaczenie, jeśli chodzi o planowanie wydruków i publikacji – rozmiar naprawdę robi różnicę w odbiorze materiałów.
Pytanie 25

Jaki program można wykorzystać do wstępnej analizy poprawności przygotowania pliku PDF zgodnego ze standardem drukarskim?

A. Adobe InDesign
B. Impozycjoner
C. Corel Draw
D. Adobe Acrobat
Adobe Acrobat to jeden z najczęściej stosowanych programów do oceny plików PDF, w tym tych przygotowanych do druku. Umożliwia on weryfikację zgodności z normami branżowymi, takimi jak PDF/X, które definiują standardy dla plików przeznaczonych do produkcji drukarskiej. Korzystając z Adobe Acrobat, można przeprowadzać takie operacje jak inspekcja kolorów, sprawdzanie zgodności z zdefiniowanymi profilami kolorystycznymi oraz ocenę rozdzielczości obrazów. Program posiada również funkcje sprawdzania elementów, które mogą wpływać na jakość druku, takie jak brakujące czcionki czy nieprawidłowe osadzenie obrazów. Funkcjonalności te są kluczowe, ponieważ błędy w pliku PDF mogą prowadzić do kosztownych problemów podczas druku. Przykładowo, przed przesłaniem pliku do drukarni, można skorzystać z narzędzi sprawdzających, aby upewnić się, że wszystkie elementy są prawidłowo skonfigurowane, co zminimalizuje ryzyko powstawania niezgodności podczas procesu produkcji.
Pytanie 26

Boczek, główka, okienko oraz drabinka to typowe składniki dla

A. wzorów chemicznych
B. tekstów obcojęzycznych
C. tabel dziełowych
D. tekstów gładkich
Odpowiedź "tabel dziełowych" jest prawidłowa, ponieważ boczek, główka, okienko i drabinka to elementy, które występują w kontekście organizacji i struktury tabel. Tabele dziełowe są używane do przedstawiania różnych danych w sposób przejrzysty i uporządkowany, a elementy te pełnią określone funkcje w układzie tabeli. Boczek odnosi się do obramowania tabeli, które może zawierać dodatkowe informacje lub funkcje, główka to część tabeli, w której zazwyczaj znajdują się nazwy kolumn, okienko to miejsce, gdzie umieszczane są dane, a drabinka to sposób prezentacji hierarchii informacji. W praktyce, tabele dziełowe są niezwykle ważne w różnych dziedzinach, od naukowych po biznesowe, gdzie przejrzystość i organizacja danych mają kluczowe znaczenie. Zgodnie z standardami organizacji, takich jak ISO 8601 czy normy dotyczące prezentacji danych, stosowanie tabel jest najlepszą praktyką, szczególnie w dokumentach, raportach i analizach. Przykładem zastosowania mogą być zestawienia danych finansowych, które wymagają jasnej i zrozumiałej prezentacji informacji.
Pytanie 27

Koszt zadrukowania 1 m2 siatki mesh wynosi 30 zł. Jaki będzie całkowity wydatek na wydruk banera składającego się z dwóch pasów o wymiarach 300 x 150 cm każdy?

A. 58 zł
B. 270 zł
C. 540 zł
D. 90 zł
Odpowiedź 270 zł jest poprawna, ponieważ aby obliczyć całkowity koszt zadrukowania banera, należy najpierw obliczyć jego powierzchnię. Baner składa się z dwóch pasów o wymiarach 300 cm x 150 cm każdy. Powierzchnia jednego pasa wynosi: 300 cm * 150 cm = 45000 cm², co w przeliczeniu na metry kwadratowe (1 m² = 10000 cm²) daje 4,5 m². Dla dwóch pasów powierzchnia wynosi: 2 * 4,5 m² = 9 m². Koszt zadrukowania wynosi 30 zł za m², więc całkowity koszt to 9 m² * 30 zł/m² = 270 zł. W praktyce, znajomość kosztów druku jest kluczowa w branży reklamowej, ponieważ pozwala na precyzyjne budżetowanie projektów graficznych oraz optymalizację kosztów produkcji. Warto również pamiętać, że przy zamówieniach większych ilości istnieje możliwość negocjacji ceny, co jest standardem w branży. Takie podejście do obliczeń kosztów zadrukowania pomoże w efektywnym zarządzaniu budżetem i planowaniu kampanii reklamowych.
Pytanie 28

Aby zabezpieczyć publikację stworzoną w programie InDesign przed utratą niektórych danych (takich jak fonty czy połączone obrazy) podczas otwierania jej do edycji na innym komputerze, należy

A. przenieść jedynie plik INDD
B. zapisć ją w formacie PDF
C. stworzyć pakiet
D. zrobić zrzuty ekranu
Utworzenie pakietu w programie InDesign to najlepszy sposób na zabezpieczenie publikacji przed utratą informacji, takich jak fonty czy połączona grafika, podczas modyfikacji na innym komputerze. Proces ten polega na skompresowaniu wszystkich niezbędnych plików, w tym dokumentu INDD, używanych fontów oraz obrazów, w jednym folderze. Dzięki temu, gdy przeniesiemy pakiet na inny komputer, wszystko, co jest potrzebne do otwarcia dokumentu, jest dostępne w jednym miejscu, co minimalizuje ryzyko błędów związanych z brakującymi zasobami. Praktyczne zastosowanie pakietu jest kluczowe, gdy współpracujemy z zespołem, gdzie różne osoby mogą używać różnych komputerów. Dobrą praktyką jest także regularne tworzenie pakietów przed przesyłaniem pracy do klienta lub współpracownika, co pozwala uniknąć problemów z kompatybilnością. Stosując standardy branżowe, takie jak tworzenie pakietów, zwiększamy efektywność pracy i zapewniamy wysoką jakość dostarczanych materiałów.
Pytanie 29

Która metoda reprodukcji graficznej umożliwia cyfrowe zapisanie projektu na płycie offsetowej?

A. Naświetlanie
B. Renderowanie
C. Wektoryzacja
D. Digitalizacja
Naświetlanie to kluczowy proces w technologii offsetowej, który polega na przeniesieniu cyfrowego projektu graficznego na specjalną płytę offsetową. Proces ten jest jednym z najważniejszych etapów przygotowania do druku. W praktyce, naświetlanie polega na naświetleniu płyty światłem UV w sposób, który odwzorowuje cyfrowe informacje zawarte w pliku graficznym. Dzięki temu można uzyskać wysoką jakość odwzorowania kolorów i detali. Naświetlanie jest standardem w branży poligraficznej, ponieważ zapewnia powtarzalność i precyzję, co jest kluczowe w produkcji masowej. Warto zaznaczyć, że wiele współczesnych technologii druku offsetowego korzysta z automatyzacji tego procesu, co zwiększa wydajność produkcji oraz zmniejsza ryzyko błędów ludzkich. Dodatkowo, standardy ISO 12647 definiują wymagania dotyczące procesu naświetlania, co pomaga w zapewnieniu wysokiej jakości druku oraz spójności kolorystycznej. W kontekście rozwoju technologii poligraficznych, naświetlanie pozostaje fundamentem dla efektywnego i precyzyjnego druku offsetowego.
Pytanie 30

Na rysunku przedstawione zostały znaki zakończone według składu tekstu

aęłś

A. wersalikami.
B. italikami.
C. kapitalikami.
D. akcentami.
Odpowiedź "akcentami" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do znaków diakrytycznych, które są stosowane w językach, aby zmienić wymowę lub znaczenie liter. Przykłady takich akcentów to ogonek (ą, ę), kreska (ó), czy akcent ostrym (é). W kontekście typografii, akcenty są istotne, ponieważ wpływają na poprawność językową i semantyczną tekstu. W wielu językach, jak np. w języku polskim czy francuskim, poprawne użycie akcentów jest kluczowe, gdyż ich brak lub niewłaściwe zastosowanie może prowadzić do nieporozumień. W standardach typograficznych zaleca się stosowanie akcentów zgodnie z regułami gramatyki danego języka, co zapewnia czytelność i zrozumiałość tekstu. Używanie akcentów w tekstach, takich jak dokumenty akademickie czy publikacje literackie, jest zatem niezbędne dla zachowania poprawności językowej i estetyki wizualnej.
Pytanie 31

Podczas tworzenia projektu graficznego, który ma być użyty do naświetlania form drukowych offsetowych, stosuje się nadruk elementów

A. przeznaczonych do lakierowania wybiórczego
B. o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych
C. koloru czarnego
D. wszystkich barw o nasyceniu koloru powyżej 50
Wybór odpowiedzi dotyczącej elementów przeznaczonych do lakierowania wybiórczego, wszystkich barw o nasyceniu koloru powyżej 50% lub o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych nie jest zgodny z zasadami dotyczących przygotowania projektów do druku offsetowego. Lakierowanie wybiórcze to technika, która polega na nałożeniu lakieru tylko na wybrane obszary druku, co nie ma bezpośredniego związku z kolorami, które powinny być użyte w nadruku. W rzeczywistości, w projekcie do druku offsetowego, kluczowe jest, aby wszystkie elementy, które mają zostać naświetlone, były dobrze przemyślane pod kątem ich kolorystyki oraz krycia, a nie po prostu spełniały wymogi dotyczące nasycenia. Użycie barw o nasyceniu powyżej 50% może wprowadzać w błąd, ponieważ nie uwzględnia podstawowego faktu, że kolor czarny jest nie tylko najważniejszym kolorem do naświetlania, ale również kolorem, który łączy w sobie inne barwy. Dodatkowo, elementy o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych mogą prowadzić do problemów z odwzorowaniem kolorów na etapie druku, co często skutkuje niespójnościami w finalnym produkcie. W praktyce, preparacja plików do druku wymaga dokładności i zrozumienia, jak różne kolory będą się ze sobą komponować w procesie druku, co podkreśla znaczenie użycia koloru czarnego jako podstawowego w projektowaniu graficznym.
Pytanie 32

Tworzenie krzywych Béziera to funkcjonalność typowa dla aplikacji

A. Puzzle Flow Organizer
B. Corel Draw
C. Microsoft Word
D. Adobe Media Encoder
Corel Draw to profesjonalne oprogramowanie do grafiki wektorowej, które szeroko wykorzystuje krzywe Béziera jako kluczowy element w procesie tworzenia i edytowania grafiki. Krzywe Béziera są fundamentalnym narzędziem w projektowaniu graficznym, pozwalającym na precyzyjne definiowanie kształtów i linii poprzez manipulację punktami kontrolnymi. W praktyce, artysta cyfrowy może za ich pomocą tworzyć skomplikowane ilustracje, logo czy typografię, które wymagają dużej dokładności. Standardy branżowe podkreślają znaczenie opanowania narzędzi do rysowania krzywych Béziera, ponieważ są one wszechobecne w oprogramowaniach do obróbki grafiki wektorowej, takich jak Adobe Illustrator czy Inkscape. Zrozumienie ich działania nie tylko zwiększa efektywność pracy, ale również umożliwia tworzenie bardziej złożonych i artystycznych projektów. Przykłady zastosowania obejmują grafikę reklamową, gdzie precyzyjne detale są kluczowe, a także w projektowaniu interfejsów użytkownika, gdzie kształty muszą być elastyczne i dostosowywane do różnych wymagań.
Pytanie 33

Aby katalogować i archiwizować duże pliki graficzne, należy użyć programu

A. ArtiosCad
B. Eset Nod32
C. WinRar
D. Audacity
WinRar to program do kompresji i archiwizacji, który jest szeroko stosowany do zarządzania plikami graficznymi, szczególnie gdy mają one dużą wielkość. Kompresja plików graficznych pozwala na zredukowanie ich rozmiaru, co ułatwia przechowywanie oraz transfer danych. Dzięki WinRar można tworzyć archiwa w formatach RAR i ZIP, które są powszechnie akceptowane i efektywne w przechowywaniu dużych zbiorów danych. Na przykład, jeśli posiadasz folder z setkami zdjęć w wysokiej rozdzielczości, używając WinRar, możesz skompresować te pliki do jednego archiwum, co znacznie uprości ich przesyłanie przez e-mail lub na serwery chmurowe. Program oferuje również funkcje, takie jak szyfrowanie archiwów, co zabezpiecza dane przed nieautoryzowanym dostępem, oraz możliwość podziału dużych archiwów na mniejsze części, co jest przydatne przy ograniczeniach dotyczących rozmiaru plików na niektórych platformach. W kontekście standardów branżowych, WinRar spełnia wymagania dotyczące efektywności i bezpieczeństwa przesyłania danych, co czyni go odpowiednim narzędziem do katalogowania i archiwizacji plików graficznych.
Pytanie 34

Wektorowy logotyp, którego rozmiar można zmieniać bez utraty jakości, powinien być zapisany w formacie pliku z rozszerzeniem

A. AI
B. JPEG
C. PSD
D. PHP
Odpowiedź AI jest poprawna, ponieważ pliki z tym rozszerzeniem są tworzone w programie Adobe Illustrator, który jest standardowym narzędziem do projektowania grafiki wektorowej. Grafika wektorowa jest oparta na matematycznych równaniach, co pozwala na skalowanie bez utraty jakości, w przeciwieństwie do grafiki rastrowej, która w przypadku powiększenia traci na ostrości. Przykładowo, logotypy, które mają być używane w różnorodnych formatach, od wizytówek po ogromne banery, powinny być zapisane w formacie wektorowym, aby zapewnić ich doskonałą jakość w każdym zastosowaniu. Dodatkowo, pliki AI mogą być łatwo eksportowane do innych formatów, takich jak PDF czy SVG, co zwiększa ich wszechstronność w różnych projektach graficznych oraz aplikacjach webowych. W branży designu, korzystanie z odpowiednich formatów plików jest kluczowe dla zachowania jakości i efektywności pracy. Warto również pamiętać, że wiele programów graficznych obsługuje pliki AI, co czyni je szeroko akceptowanymi w profesjonalnych środowiskach.
Pytanie 35

Na odwrocie "czwórki tytułowej" można umieścić

A. imię oraz nazwisko twórcy
B. numer ISBN oraz kolofon
C. znak i nazwę wydawnictwa
D. wakat lub frontyspis
Zdarza się, że myli się pojęcia, takie jak imię i nazwisko autora, numer ISBN czy kolofon, z informacjami, które powinny być na drugiej stronie czwartej strony tytułowej. Zazwyczaj imię i nazwisko autora znajdziesz na samej czwartej stronie tytułowej, a nie tam, na odwrocie. To jest zgodne z zasadami wydawniczymi, bo podstawowe dane autora muszą być widoczne dla czytelników. Numer ISBN to unikalny kod książki, który też ląduje na okładce, a jego umiejscowienie jest regulowane przez normy międzynarodowe. Kolofon, który mówi o wydawcy i szczegółach edycji, zwykle znajdziesz na końcu książki, a nie na tej stronie. Często takie pomyłki wynikają z braku wiedzy o strukturze książek i źle rozumianych sekcjach. Dlatego zrozumienie, jak zorganizowane są treści w publikacjach, jest naprawdę istotne, by tworzyć profesjonalne książki.
Pytanie 36

Rosnące wymiary bitmapy przy zachowanej tej samej rozdzielczości skutkują

A. pogorszeniem jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie
B. rozjaśnieniem obrazu, zwłaszcza w półtonach
C. poprawą jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie
D. wzrostem ostrości obrazu z powodu mniejszej ilości pikseli w proporcji do rozmiaru bitmapy
Zwiększenie rozmiarów bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości skutkuje pogorszeniem jakości obrazu, co jest spowodowane interwencją w strukturę pikseli. Bitmapa jest zbiorem pikseli, które mają określony rozmiar i rozmieszczenie. Kiedy powiększamy bitmapę bez zmiany jego rozdzielczości, piksele stają się większe, co prowadzi do ich rozmycia i powstawania efektu "pikselizacji". Przykładowo, jeśli mamy bitmapę o rozdzielczości 300x300 pikseli i zwiększamy jej wymiary do 600x600 pikseli, zachowując te same 300 pikseli, każdy piksel w nowym obrazie musi być powielony. Zastosowanie technik interpolacji, jak np. bicubic scaling, może częściowo zredukować widoczność tego efektu, ale nie przywróci oryginalnej jakości. W praktyce, dla zachowania jakości obrazu, zaleca się pracować z grafiką wektorową lub używać obrazków o wyższej rozdzielczości, co jest standardem w profesjonalnym projektowaniu graficznym.
Pytanie 37

Ile arkuszy trzeba przygotować do druku, aby uzyskać 5 000 plakatów formatu A1, biorąc pod uwagę, że naddatek technologiczny na materiał do druku wynosi 5%?

A. 5 500 arkuszy
B. 5 350 arkuszy
C. 5 100 arkuszy
D. 5 250 arkuszy
Aby obliczyć liczbę arkuszy potrzebnych do uzyskania 5 000 plakatów netto, należy uwzględnić dodatkowy naddatek technologiczny wynoszący 5%. Obliczenia można przeprowadzić w następujący sposób: najpierw obliczamy całkowitą liczbę plakatów, które muszą zostać wydrukowane, aby uzyskać 5 000 sztuk po uwzględnieniu naddatku. Wzór na to wygląda następująco: liczba plakatów netto / (1 - naddatek technologiczny). Wstawiając nasze liczby: 5 000 / (1 - 0,05) = 5 000 / 0,95 = 5 263,16. Oznacza to, że potrzebujemy około 5 263 arkuszy. Jednakże, ponieważ nie możemy przygotować ułamkowej części arkusza, zaokrąglamy do najbliższej liczby całkowitej, co daje 5 250 arkuszy. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży drukarskiej, gdzie precyzyjne planowanie materiałów jest niezbędne do utrzymania efektywności produkcji oraz zminimalizowania strat materiałowych. W praktyce, zrozumienie zasad naddatku technologicznego jest istotne, ponieważ pozwala to na skuteczne zarządzanie zasobami i optymalizację kosztów produkcji.
Pytanie 38

Do wydatków związanych z produkcją baneru reklamowego zalicza się:

A. płótno banerowe, farby drukarskie, wykrawanie, części zamienne
B. papier satynowy, toner, sklejanie, przegląd serwisowy drukarki
C. siatkę mesh, atrament solwentowy, oczkowanie, wynagrodzenie
D. folię laminującą, tusz, zawieszanie baneru, energię elektryczną
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z wymienionych składników nie są odpowiednie do kosztów wytworzenia banerów reklamowych. W pierwszej opcji wymieniono folię laminowaną oraz tusz, które mogą się kojarzyć z innymi formami druku, ale niekoniecznie są kluczowe w kontekście produkcji banerów z siatki mesh czy płótna banerowego. Folia laminowana stosowana jest przeważnie dla ochrony wydruków, lecz w przypadku banerów zewnętrznych nie jest zawsze niezbędna. W drugiej opcji podano płótno banerowe, farby drukowe, wykrawanie oraz części zamienne. Chociaż płótno banerowe i farby są ważnymi materiałami, wykrawanie i części zamienne są elementami, które niekoniecznie wpływają na bezpośrednie koszty produkcji banerów, zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę procesy związane z druku cyfrowym. Trzecia odpowiedź wymienia papier satynowany, toner, sklejanie oraz przegląd serwisowy plotera. Papier satynowany oraz toner są bardziej związane z drukiem offsetowym, a nie z produkcją banerów. Sklejanie również nie jest typowe dla produkcji banerów, które najczęściej wymagają jedynie odpowiedniego wykończenia na krawędziach, a nie sklejania różnych elementów. Przegląd serwisowy plotera, choć ważny dla zachowania sprzętu w dobrym stanie, nie wpływa bezpośrednio na koszt jednostkowy wytworzenia baneru. Te pomyłki mogą wynikać z mylenia różnych procesów druku i nie zrozumienia specyfiki materiałów i technologii używanych w branży reklamowej.
Pytanie 39

Ile minimalnie arkuszy drukarskich jest koniecznych do wydrukowania książki liczącej 240 stron w formacie A5?

A. 60
B. 16
C. 12
D. 15
Aby obliczyć minimalną liczbę arkuszy drukarskich potrzebnych do wydrukowania książki o objętości 240 stron w formacie A5, musimy wziąć pod uwagę, że standardowy arkusz papieru A4 może być składany na pół, co daje dwa arkusze A5 z jednego arkusza A4. W praktyce, typowe zadrukowanie arkusza A4 w formacie A5 pozwala na umieszczenie czterech stron (dwie na każdej stronie arkusza). Dlatego, aby obliczyć liczbę arkuszy potrzebnych do wydrukowania 240 stron, dzielimy całkowitą liczbę stron przez liczbę stron, które można wydrukować na jednym arkuszu. W naszym przypadku: 240 stron / 4 strony na arkusz = 60 arkuszy A4. Następnie, aby obliczyć liczbę arkuszy potrzebnych do druku, musimy uwzględnić, że każdy arkusz A4 można złożyć, co oznacza, że potrzebujemy 15 arkuszy A5 (60 arkuszy A4 dzielone przez 4 strony). W branży drukarskiej, takie obliczenia są kluczowe w procesie kalkulacji kosztów i planowania produkcji, co pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz optymalizację procesu drukowania.
Pytanie 40

Ile offsetowych form druku jest koniecznych do przygotowania w celu zadrukowania arkusza w systemie 4 + 4 z wykorzystaniem metody odwracania arkusza przez boczny margines?

A. 2 formy
B. 6 form
C. 4 formy
D. 8 form
Aby zadrukować arkusz w kolorystyce 4 + 4, co oznacza pełny zadruk zarówno po stronie frontowej, jak i tylnej, wymagane jest przygotowanie czterech offsetowych form drukowych. Każda forma odpowiada za jeden z podstawowych kolorów, z których składa się proces druku w technologii offsetowej, czyli cyjan, magenta, żółty i czarny (CMYK). Przy druku dwustronnym, każda strona wymaga osobnej formy dla tych kolorów, co łącznie daje cztery formy. W praktyce oznacza to, że każda forma jest wykorzystywana do nałożenia jednego z kolorów na arkusz. Proces druku offsetowego jest często stosowany w produkcji materiałów reklamowych, broszur, katalogów oraz różnych publikacji, gdzie wysoka jakość kolorystyki jest kluczowa. W branży stosuje się standardy związane z przygotowaniem form, takie jak ISO 12647, które pozwalają na uzyskanie spójnych rezultatów w produkcji drukarskiej. Zastosowanie czterech form w tym przypadku jest zgodne z normami efektywności i jakości, co przyczynia się do uzyskania profesjonalnych efektów wizualnych.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej