Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 15:41
Data zakończenia: 13 maja 2025 15:52

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Magistrala PCI-Express do przesyłania danych stosuje metodę komunikacyjną

A. asynchroniczną Simplex

B. synchroniczną Full duplex

C. asynchroniczną Full duplex

D. synchroniczną Half duplex

Odpowiedzi, które wskazują na metodę komunikacji synchronicznej lub półdupleksowej, są nieprawidłowe, ponieważ nie oddają rzeczywistej specyfiki magistrali PCI-Express. Synchroniczna komunikacja wymaga, aby zarówno nadajnik, jak i odbiornik były zsynchronizowane co do czasu, co w praktyce może prowadzić do opóźnień w transmisji, szczególnie w środowisku z wieloma urządzeniami. W przypadku magistrali PCIe, asynchroniczny sposób działania pozwala na większą elastyczność i lepsze wykorzystanie dostępnej przepustowości. Dodatkowo, odpowiedzi sugerujące sposób półdupleksowy, który zezwala na komunikację tylko w jednym kierunku w danym czasie, są nieaktualne i niezgodne z architekturą PCIe. Tego typu podejście ograniczałoby wydajność, co byłoby nieadekwatne do współczesnych potrzeb technologicznych. Również koncepcja simplex, która umożliwia przesył danych tylko w jednym kierunku, jest w kontekście PCIe całkowicie nieadekwatna. Współczesne aplikacje wymagają nieprzerwanego przepływu informacji, co czyni asynchroniczną komunikację Full duplex kluczowym elementem w architekturze PCIe. Typowe błędy myślowe związane z wyborem odpowiedzi mogą wynikać z nieuzupełnionej wiedzy na temat różnicy pomiędzy różnymi metodami komunikacji oraz ich wpływu na wydajność systemów komputerowych. Użytkownicy powinni być świadomi, że zrozumienie tych podstawowych pojęć jest niezbędne do skutecznej oceny nowoczesnych technologii oraz ich odpowiednich zastosowań.

Pytanie 2

W systemie NTFS do zmiany nazwy pliku konieczne jest posiadanie uprawnienia

A. modyfikacji

B. odczytania

C. zapisania

D. odczytu oraz wykonania

Uprawnienie do modyfikacji pliku w systemie NTFS (New Technology File System) pozwala na wykonywanie różnych operacji związanych z plikiem, takich jak jego edytowanie, usuwanie oraz zmiana nazwy. Użytkownik posiadający uprawnienie do modyfikacji ma pełną kontrolę nad danym plikiem, co jest kluczowe w kontekście zarządzania danymi i ich organizacji w systemie. Przykładowo, jeśli użytkownik chce zaktualizować dokument tekstowy lub zmienić jego nazwę dla łatwiejszej identyfikacji, musi mieć przyznane odpowiednie uprawnienie. Z perspektywy dobrych praktyk w zarządzaniu systemami plików, ważne jest, aby uprawnienia były przydzielane zgodnie z zasadą najmniejszych uprawnień, co minimalizuje ryzyko przypadkowego usunięcia lub zmiany plików przez nieautoryzowanych użytkowników. W praktyce oznacza to, że administratorzy powinni dokładnie oceniać, które konta użytkowników potrzebują dostępu do modyfikacji plików, co zapobiega niekontrolowanym zmianom w systemie. W związku z tym, uprawnienie do modyfikacji jest fundamentem, który umożliwia skuteczne zarządzanie plikami oraz ich bezpieczeństwem.

Pytanie 3

Jakie zadanie realizuje układ oznaczony strzałką na diagramie karty graficznej?

A. Oblicza wygląd i położenie wielokątów, z których zbudowany jest obiekt

B. Oblicza kolory każdego wyświetlanego piksela

C. Realizuje obliczenia oświetlenia, uwzględniając lokalizację źródła światła

D. Określa widoczność oraz nakładanie się obiektów na ekranie

Rozważając inne opcje odpowiedzi łatwo zauważyć że każda z nich odnosi się do innych funkcji karty graficznej które nie są bezpośrednio związane z silnikiem geometrycznym. Pierwsza opcja dotycząca obliczania kolorów każdego piksela odnosi się do etapu rasteryzacji i cieniowania co jest zadaniem bardziej związanym z jednostką shaderów a nie z obliczeniami geometrycznymi. Współczesne karty graficzne używają programowalnych shaderów do zaawansowanego przetwarzania koloru i efektów świetlnych co wymaga odrębnych obliczeń niż te prowadzone przez silnik geometryczny. Kolejna opcja mówi o ustalaniu widoczności i przesłanianiu obiektów co jest częścią procesu znanego jako Z-buffering lub test głębokości. To zadanie zajmuje się porządkowaniem pikseli według ich odległości od widza ale nie jest wykonywane przez silnik geometryczny. Ostatecznie trzecia opcja dotycząca kalkulacji oświetlenia w kontekście położenia światła odnosi się do obliczeń związanych z modelem oświetlenia co jest zadaniem shaderów fragmentów lub pixel shaderów. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla prawidłowego funkcjonowania i optymalizacji procesów graficznych w aplikacjach 3D gdzie każde z tych zadań wymaga specjalistycznych zasobów i technik obliczeniowych. Chociaż wszystkie te procesy współdziałają w generowaniu finalnego obrazu ich rozdzielenie i zrozumienie indywidualnych funkcji jest kluczowe w projektowaniu wydajnych systemów graficznych.

Pytanie 4

W dwóch sąsiadujących pomieszczeniach pewnej firmy występują znaczne zakłócenia elektromagnetyczne. Aby zapewnić maksymalną przepustowość w istniejącej sieci LAN, jakie medium transmisyjne powinno być użyte?

A. kabel telefoniczny

B. fale elektromagnetyczne w zakresie podczerwieni

C. skrętka nieekranowana

D. kabel światłowodowy

Kabel światłowodowy to naprawdę świetny wybór, gdy mamy do czynienia z mocnymi zakłóceniami elektromagnetycznymi. Dlaczego? Bo używa światła do przesyłania danych, co sprawia, że te zakłócenia elektryczne nie mają na nie wpływu. W przeciwieństwie do kabli miedzianych, światłowody są odporne na różne interferencje, co daje nam stabilność i wysoką prędkość przesyłania. Na przykład w dużych biurach czy instytucjach, gdzie niezawodność przesyłu danych jest kluczowa, światłowody sprawdzają się doskonale. Warto też wiedzieć o standardach takich jak OM3 czy OM4 dla kabli wielomodowych oraz OS1 i OS2 dla jednomodowych, bo to one definiują, jak dobrze możemy przesyłać sygnał na długich dystansach, nie tracąc jakości. I pamiętaj, żeby używać sprzętu, który jest przystosowany do światłowodów, bo to zwiększa efektywność całej sieci.

Pytanie 5

Jakie są poszczególne elementy adresu globalnego IPv6 typu unicast pokazane na ilustracji?

IPv6
1	2	3
48 bitów	16 bitów	64 bity

A. 1 - globalny prefiks 2 - identyfikator podsieci 3 - identyfikator interfejsu

B. 1 - identyfikator podsieci 2 - globalny prefiks 3 - identyfikator interfejsu

C. 1 - identyfikator interfejsu 2 - globalny prefiks 3 - identyfikator podsieci

D. 1 - globalny prefiks 2 - identyfikator interfejsu 3 - identyfikator podsieci

Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają często z błędnego rozumienia struktury adresu IPv6. Wariant zakładający pierwszeństwo identyfikatora interfejsu przed globalnym prefiksem ignoruje fakt że adresacja IPv6 ma zapewniać unikalność w skali globalnej co wymaga odpowiedniego prefiksu na początku adresu. Błąd polegający na zamianie miejscami identyfikatora interfejsu i podsieci wynika z nieprawidłowego pojmowania segmentacji sieciowej. Identyfikator podsieci jest kluczowy dla organizacji wewnętrznej sieci co pozwala na logiczne podzielenie przestrzeni adresowej na mniejsze części. Traktowanie globalnego prefiksu jako końcowego elementu struktury adresu uniemożliwia prawidłowe routowanie w sieci globalnej co jest podstawową funkcją globalnego prefiksu. Typowym błędem w analizie adresacji IPv6 jest skupienie się jedynie na aspektach lokalnej organizacji sieci bez uwzględnienia globalnych potrzeb związanych z unikalnością i routowaniem. W kontekście dynamicznie rozwijających się standardów sieciowych umiejętność rozpoznania prawidłowej struktury adresu jest niezbędna dla efektywnego zarządzania zasobami sieciowymi i utrzymania wysokiej jakości usług sieciowych. Zrozumienie tych elementów jest kluczowe dla projektantów i administratorów sieci w kontekście wdrożenia nowoczesnych architektur sieciowych.

Pytanie 6

Na ilustracji złącze monitora, które zostało zaznaczone czerwoną ramką, będzie współdziałać z płytą główną posiadającą interfejs

A. DisplayPort

B. DVI

C. D-SUB

D. HDMI

D-SUB, czyli VGA, to starszy analogowy interfejs do przesyłania sygnałów wideo. Kiedyś był popularny, ale teraz nie spełnia oczekiwań, jeśli chodzi o jakość cyfrowych wyświetlaczy, bo ma ograniczenia w rozdzielczości i jakości obrazu. HDMI jest bardziej znane w domowych urządzeniach, jak telewizory czy odtwarzacze multimedialne. Choć obsługuje sygnały wideo i audio, to różni się od DisplayPort i jest mniej używane w profesjonalnych rozwiązaniach. DVI to stary cyfrowy interfejs, który daje lepszy obraz niż D-SUB, ale też nie ma nowoczesnych opcji jak przesyłanie sygnału audio czy wsparcie dla wyższych rozdzielczości. Wybierając niepoprawne interfejsy, można się kierować ich popularnością, ale w profesjonalnym świecie DisplayPort jest na pewno lepszym rozwiązaniem, bo ma więcej funkcji, które ułatwiają pracę oraz zapewniają lepszą jakość obrazu. Te błędne odpowiedzi pokazują, jak ważne jest, żeby rozróżniać interfejsy według ich zastosowania i wymagań technicznych, aby odpowiednio dobrać sprzęt do potrzeb użytkownika.

Pytanie 7

Jakie narzędzie pozwala na zarządzanie menadżerem rozruchu w systemach Windows od wersji Vista?

A. BCDEDIT

B. LILO

C. AFFS

D. GRUB

BCDEDIT to naprawdę przydatne narzędzie w Windowsie, zwłaszcza od wersji Vista. Dzięki niemu można dość łatwo ogarnąć ustawienia związane z uruchamianiem systemu – to znaczy, że można ustawić, ile czasu system ma czekać na wybór, czy zmienić parametry startowe. To jest mega ważne, gdy działa się z wieloma systemami operacyjnymi. Na przykład, jeżeli chcesz uruchomić system w trybie awaryjnym albo dodać jakieś nowe opcje do rozruchu, BCDEDIT jest złotym środkiem. Z mojego doświadczenia, regularne sprawdzanie i dopasowywanie tych ustawień to klucz do stabilności i wydajności systemu. Dobrze też, że to narzędzie trzyma się zasad Microsoftu, co sprawia, że zarządzanie rozruchem w różnych wersjach Windowsa jest spójne.

Pytanie 8

Składnikiem systemu Windows 10, który zapewnia ochronę użytkownikom przed zagrożeniami ze strony złośliwego oprogramowania, jest program

A. Microsoft Hyper-V

B. Windows PowerShell

C. Microsoft Security Essentials

D. Windows Defender

Windows Defender to taki wbudowany program antywirusowy w Windows 10. Jego główną rolą jest ochrona w czasie rzeczywistym, co oznacza, że ciągle sprawdza system i pliki, żeby wykrywać jakieś zagrożenia jak wirusy czy trojany. Używa fajnych technologii, takich jak analiza heurystyczna i chmura, żeby szybko rozpoznać nowe zagrożenia. Na przykład, Windows Defender automatycznie skanuje system, gdy uruchamiamy komputer, a także regularnie aktualizuje definicje wirusów, co zapewnia stałą ochronę. Można też dostosować ustawienia skanowania, żeby przeprowadzać pełne skanowania wybranych folderów czy dysków. To całkiem w porządku, bo pomaga w bezpieczeństwie, a takie aktywne rozwiązania to najlepsza obrona przed zagrożeniami. Dodatkowo, Windows Defender współpracuje z innymi funkcjami w systemie, jak kontrola aplikacji czy zapora sieciowa, tworząc spójną ochronę.

Pytanie 9

W jakim miejscu są przechowywane dane o kontach użytkowników domenowych w środowisku Windows Server?

A. W bazie SAM zapisanej na komputerze lokalnym

B. W plikach hosts na wszystkich komputerach w domenie

C. W pliku users w katalogu c:\Windows\system32

D. W bazie danych kontrolera domeny

Wszystkie zaproponowane odpowiedzi, które nie wskazują na bazę danych kontrolera domeny, są nieprawidłowe z kilku powodów. Przechowywanie informacji o kontach użytkowników w bazie SAM (Security Account Manager) na lokalnym komputerze odnosi się do sytuacji, gdy komputer nie jest częścią domeny. W takiej sytuacji, SAM gromadzi lokalne konta, które są odizolowane i nie mają możliwości centralnego zarządzania. Użytkownicy domenowi wymagają scentralizowanego zarządzania, co sprawia, że ta odpowiedź jest niewłaściwa. Ponadto, plik users w katalogu c:\Windows\system32 nie jest miejscem przechowywania informacji o kontach użytkowników. System Windows nie używa tego pliku do zarządzania danymi kont użytkowników, co czyni tę odpowiedź mylącą. Co więcej, odniesienie do plików hosts na każdym komputerze używanym w domenie sugeruje błędne zrozumienie ich roli. Plik hosts jest używany do mapowania nazw hostów na adresy IP, a nie do przechowywania informacji o kontach użytkowników. Praktyczne aspekty zarządzania IT wymagają zrozumienia, że wszystkie konta użytkowników w środowisku domenowym muszą być w zarządzane w sposób scentralizowany, co zapewnia bezpieczeństwo i administracyjną kontrolę nad danymi. Typowe błędy myślowe, prowadzące do takich niepoprawnych wniosków, to brak zrozumienia architektury Active Directory oraz roli, jaką odgrywa centralne zarządzanie w bezpieczeństwie IT.

Pytanie 10

Jakie rozwiązanie techniczne pozwala na transmisję danych z szybkością 1 Gb/s z zastosowaniem światłowodu?

A. 10GBase-T

B. 10Base5

C. 1000Base-LX

D. 100Base-FX

Odpowiedź 1000Base-LX jest poprawna, ponieważ jest to standard Ethernet, który umożliwia przesyłanie danych z prędkością 1 Gb/s, korzystając z technologii światłowodowej. Standard ten jest częścią rodziny Gigabit Ethernet i pozwala na transmisję na odległość do 5 km przy użyciu światłowodów jednomodowych, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla dużych sieci kampusowych oraz połączeń międzybudynkowych. W praktyce 1000Base-LX znajduje zastosowanie w różnych środowiskach, takich jak centra danych, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość i niskie opóźnienia. Ponadto, standard ten jest zgodny z normami IEEE 802.3, co zapewnia jego szeroką akceptację w branży i łatwość integracji z innymi technologiami sieciowymi. Dodatkowo, korzystanie z technologii światłowodowej przyczynia się do zwiększenia odporności na zakłócenia elektromagnetyczne oraz umożliwia dłuższe połączenia bez utraty jakości sygnału, co jest kluczowe w dzisiejszych wymagających środowiskach.

Pytanie 11

Port AGP służy do łączenia

A. urządzeń peryferyjnych

B. szybkich pamięci masowych

C. kart graficznych

D. modemu

Nieprawidłowe odpowiedzi sugerują nieporozumienia związane z funkcją i zastosowaniem złącza AGP. Złącze AGP jest specjalnie zaprojektowane do podłączania kart graficznych, co oznacza, że jego architektura jest zoptymalizowana pod kątem przesyłania danych graficznych. Wybór kart graficznych jako jedynego zastosowania dla AGP jest zgodny z jego przeznaczeniem, ponieważ inne urządzenia, takie jak szybkie pamięci dyskowe, urządzenia wejścia/wyjścia czy modemy, wykorzystują inne złącza, które są bardziej odpowiednie do ich funkcji. Szybkie pamięci dyskowe, na przykład, zazwyczaj wymagają interfejsów takich jak SATA lub SCSI, które są dedykowane do transferu danych z magazynów pamięci, a nie do bezpośredniego komunikowania się z jednostką graficzną. Podobnie, urządzenia wejścia/wyjścia korzystają z portów USB lub PS/2, które są zaprojektowane do obsługi różnorodnych peryferiów, a nie do przesyłania informacji graficznych. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że AGP jest uniwersalnym złączem, jednak jego zastosowanie jest wysoce wyspecjalizowane. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że złącze AGP było innowacyjnym rozwiązaniem, które koncentrowało się na dostarczaniu maksymalnej wydajności dla kart graficznych, co czyni je nieodpowiednim dla innych typów urządzeń, które wymagają odmiennych protokołów i standardów komunikacji.

Pytanie 12

Jakie będą łączne wydatki na wymianę karty graficznej w komputerze, jeżeli nowa karta kosztuje 250 zł, czas wymiany wynosi 80 minut, a każda rozpoczęta robocza godzina to koszt 50 zł?

A. 250 zł

B. 400 zł

C. 350 zł

D. 300 zł

Poprawna odpowiedź wynosi 350 zł, co można obliczyć sumując koszt nowej karty graficznej oraz koszt pracy serwisanta. Karta graficzna kosztuje 250 zł, a czas wymiany wynosi 80 minut, co odpowiada 1 godzinie i 20 minutom. W przypadku serwisów komputerowych, godziny pracy zazwyczaj zaokrąglane są do pełnych godzin, więc w tym przypadku 1 godzina i 20 minut oznacza, że serwisant rozlicza 2 godziny. Koszt robocizny wynosi 50 zł za godzinę, co daje nam 100 zł za 2 godziny. Dodając koszt karty graficznej (250 zł) do kosztu robocizny (100 zł), otrzymujemy całkowity koszt 350 zł. Takie podejście jest zgodne z powszechnie stosowanymi praktykami w branży IT, gdzie koszty napraw i wymiany sprzętu są zawsze rozliczane z uwzględnieniem zarówno części zamiennych, jak i robocizny. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania kosztami w kontekście serwisowania komputerów.

Pytanie 13

Partycja, na której zainstalowany jest system operacyjny, określana jest jako partycja

A. wymiany

B. rozszerzona

C. folderowa

D. systemowa

Odpowiedź 'systemową' jest poprawna, ponieważ partycja systemowa to ta, na której zainstalowany jest system operacyjny. Jest to kluczowy element struktury dysku twardego, ponieważ zawiera wszystkie niezbędne pliki, które umożliwiają uruchomienie i działanie systemu. W praktyce, partycja systemowa jest zazwyczaj oznaczona literą (np. C: w systemie Windows) i jest to miejsce, gdzie przechowywane są także pliki programów oraz dane użytkownika. Dobra praktyka wskazuje, że partycja systemowa powinna mieć odpowiednią przestrzeń, aby pomieścić zarówno system operacyjny, jak i aplikacje oraz aktualizacje. Ponadto, w kontekście zarządzania systemami informatycznymi, ważne jest, aby regularnie tworzyć kopie zapasowe danych znajdujących się na partycji systemowej. W przypadku awarii systemu, możliwość szybkiego przywrócenia stanu sprzed problemu może być kluczowa dla minimalizacji przestojów i strat danych. Warto również zaznaczyć, że w nowoczesnych systemach operacyjnych, takich jak Windows 10 czy Linux, partycje systemowe są konfigurowane z uwzględnieniem zasad efektywności i bezpieczeństwa, co może obejmować między innymi ich szyfrowanie czy tworzenie dodatkowych partycji pomocniczych do odzyskiwania danych.

Pytanie 14

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na dodanie istniejącego użytkownika nowak do grupy technikum?

A. useradd -g technikum nowak

B. grups -g technikum nowak

C. usergroup -g technikum nowak

D. usermod -g technikum nowak

Polecenie "usermod -g technikum nowak" jest poprawne, ponieważ "usermod" jest narzędziem używanym do modyfikacji kont użytkowników w systemie Linux. Opcja "-g" pozwala na przypisanie użytkownika do określonej grupy, w tym przypadku do grupy "technikum". Przykład użycia tego polecenia może wyglądać tak: jeżeli administrator chce dodać użytkownika 'nowak' do grupy 'technikum' w celu nadania mu odpowiednich uprawnień dostępu, wykonuje to polecenie. Warto również zauważyć, że przypisanie do grupy jest istotne w kontekście zarządzania dostępem do zasobów systemowych. Na przykład, użytkownik należący do grupy "technikum" może mieć dostęp do specjalnych plików lub katalogów, które są wymagane w jego pracy. Dla zachowania standardów i dobrych praktyk, zaleca się regularne przeglądanie przynależności użytkowników do grup oraz dostosowywanie ich w miarę zmieniających się potrzeb organizacji.

Pytanie 15

Skaner antywirusowy zidentyfikował niechciane oprogramowanie. Z opisu wynika, że jest to dialer, który pozostawiony w systemie

A. zaatakuje sektor rozruchowy dysku

B. zainfekuje załączniki wiadomości email

C. uzyska pełną kontrolę nad komputerem

D. połączy się z płatnymi numerami telefonicznymi przy użyciu modemu

Dialer to rodzaj złośliwego oprogramowania, które jest zaprojektowane do nawiązywania połączeń z płatnymi numerami telefonicznymi, często ukrytymi przed użytkownikami. Po zainstalowaniu w systemie, dialer wykorzystuje modem do dzwonienia na te numery, co generuje znaczne koszty dla użytkownika. W praktyce, dialery mogą być dostarczane w postaci aplikacji, które użytkownik instaluje, często myląc je z legalnym oprogramowaniem. W związku z tym, istotne jest, aby użytkownicy regularnie aktualizowali swoje oprogramowanie antywirusowe oraz stosowali filtry połączeń, aby zminimalizować ryzyko związane z złośliwym oprogramowaniem. Zgodnie z najlepszymi praktykami, warto również ograniczyć instalację oprogramowania tylko z zaufanych źródeł oraz być czujnym na wszelkie nieznane aplikacje w systemie, co pozwala na skuteczniejsze zabezpieczenie się przed dialerami i innymi zagrożeniami.

Pytanie 16

Do jakiego portu należy podłączyć kabel sieciowy zewnętrzny, aby uzyskać pośredni dostęp do sieci Internet?

A. PWR

B. LAN

C. USB

D. WAN

Port WAN (Wide Area Network) jest specjalnie zaprojektowany do podłączenia urządzenia sieciowego, takiego jak router, do internetu. To połączenie z siecią zewnętrzną, dostarczone przez dostawcę usług internetowych (ISP). Port WAN działa jako brama między siecią lokalną (LAN) a internetem. Umożliwia to przesyłanie danych między komputerami w sieci domowej a serwerami zewnętrznymi. Konsekwentne używanie portu WAN zgodnie z jego przeznaczeniem zwiększa bezpieczeństwo i stabilność połączenia sieciowego. Praktycznym przykładem jest podłączenie modemu kablowego lub światłowodowego do tego portu, co pozwala na udostępnianie internetu wszystkim urządzeniom w sieci. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, port WAN powinien być używany w konfiguracji zewnętrznej, aby zapewnić spójność i niezawodność połączenia z internetem. Dzięki temu można lepiej zarządzać ruchem sieciowym i zabezpieczać sieć przed nieautoryzowanym dostępem. Port WAN jest istotnym elementem architektury sieciowej, umożliwiającym efektywną transmisję danych między różnymi segmentami sieci.

Pytanie 17

Moduł Mini-GBiCSFP pełni funkcję

A. podłączania światłowodu do switcha

B. zwiększania zasięgu sieci WIFI

C. krosowania switchów przy wykorzystaniu złącz GG45

D. spawania włókien światłowodowych

Wybór odpowiedzi, która sugeruje krosowanie przełączników za pomocą złącz GG45, spawanie światłowodów lub zwiększanie zasięgu sieci WiFi, prowadzi do nieporozumienia na temat funkcji i zastosowania modułu Mini-GBiCSFP. Krosowanie przełączników to proces, który polega na łączeniu różnych portów przełączników w celu stworzenia sieci. W tym kontekście, GG45, które jest nowym standardem złącz dla połączeń miedzianych, nie ma związku z technologią SFP, która jest zdefiniowana dla mediów światłowodowych. Spawanie światłowodów to proces wymagający specjalistycznego sprzętu i umiejętności, a nie jest funkcjonalnością modułu Mini-GBiCSFP, który służy do podłączania tych światłowodów do przełączników. Z kolei zwiększanie zasięgu sieci WiFi odnosi się do technologii bezprzewodowej, a nie do przewodowych połączeń światłowodowych. Wiele osób nie dostrzega różnicy pomiędzy tymi technologiami, co prowadzi do błędnych założeń dotyczących możliwości zastosowania różnych komponentów sieciowych. Zrozumienie podstawowych funkcji i zastosowań konkretnych modułów jest kluczowe dla efektywnego projektowania i realizacji infrastruktury sieciowej.

Pytanie 18

Jak brzmi nazwa klucza rejestru w systemie Windows, gdzie zapisane są relacje między typami plików a programami je obsługującymi?

A. HKEY_CURRENT_PROGS

B. HKEY_USERS

C. HKEY_CLASSES_ROT

D. HKEY_LOCAL_MACHINE

HKEY_CURRENT_PROGS nie istnieje w standardowej hierarchii rejestru systemu Windows, co czyni tę odpowiedź niepoprawną. Możliwe, że użytkownik pomylił tę nazwę z innym kluczem, co prowadzi do błędnych wniosków o jego istnieniu. Klucz HKEY_CLASSES_ROOT, na przykład, jest rzeczywiście używany do przechowywania powiązań typów plików, a HKEY_USERS przechowuje ustawienia dla różnych kont użytkowników, jednak HKEY_LOCAL_MACHINE jest bardziej właściwym miejscem dla ogólnych ustawień systemowych, w tym powiązań aplikacji. HKEY_USERS odpowiada za przechowywanie profili użytkowników, co nie ma związku z powiązaniami typów plików. W praktyce, błędne rozumienie tej struktury rejestru może prowadzić do nieefektywnego zarządzania systemem. Administratorzy, którzy nie są świadomi właściwych kluczy, mogą wprowadzać zmiany w niewłaściwych miejscach, co skutkuje niestabilnością systemu lub problemami z dostępem do aplikacji. Wiedza na temat rejestru systemowego jest fundamentalna dla efektywnego rozwiązywania problemów oraz dostosowywania środowiska użytkownika, dlatego tak ważne jest zrozumienie, jakie klucze są kluczowe dla funkcjonowania systemu. Przypisanie odpowiednich aplikacji do typów plików wymaga precyzyjnego zarządzania rejestrem, a wszelkie nieporozumienia mogą prowadzić do poważnych problemów w codziennej pracy użytkowników.

Pytanie 19

Gdy system operacyjny laptopa działa normalnie, na ekranie wyświetla się komunikat o konieczności sformatowania wewnętrznego dysku twardego. Może to sugerować

A. błędy systemu operacyjnego spowodowane szkodliwym oprogramowaniem

B. niezainicjowany lub nieprzygotowany do pracy nośnik

C. uszkodzoną pamięć RAM

D. przegrzewanie się procesora

Prawidłowa odpowiedź wskazuje na problem z nośnikiem danych, który może być niezainicjowany lub nieprzygotowany do pracy. W praktyce, aby system operacyjny mógł zainstalować i uruchomić aplikacje, niezbędne jest, aby dysk twardy był prawidłowo sformatowany i zainicjowany. Niezainicjowany nośnik to taki, który nie posiada przypisanej struktury partycji i systemu plików, przez co nie jest widoczny dla systemu operacyjnego. W takich przypadkach komunikat o konieczności formatowania jest standardową reakcją, aby użytkownik mógł podjąć działania w celu prawidłowego skonfigurowania nośnika. W standardach branżowych, zwłaszcza w kontekście systemów operacyjnych Windows i Linux, inicjalizacja dysku jest kluczowa przed przystąpieniem do jego używania. Przykładem może być sytuacja, gdy nowy dysk twardy jest dodawany do systemu; użytkownik musi go najpierw zainicjować, a następnie sformatować, aby był gotowy do przechowywania danych. Oprócz tego, konieczne jest regularne sprawdzanie stanu dysków twardych przy użyciu narzędzi diagnostycznych, aby upewnić się, że nie występują błędy, które mogą prowadzić do problemów z dostępnością danych.

Pytanie 20

Jakie funkcje pełni protokół ARP (Address Resolution Protocol)?

A. Przekazuje informacje zwrotne o awariach w sieci

B. Nadzoruje ruch pakietów w ramach systemów autonomicznych

C. Określa adres MAC na podstawie adresu IP

D. Koordynuje grupy multikastowe w sieciach działających na protokole IP

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym elementem w komunikacji sieciowej, który umożliwia mapowanie adresów IP na adresy MAC. Kiedy urządzenie w sieci chce wysłać dane do innego urządzenia, najpierw musi znać jego adres MAC, ponieważ adresy IP są używane głównie na poziomie sieci, a adresy MAC działają na poziomie łącza danych. Proces ten jest szczególnie istotny w sieciach lokalnych (LAN), gdzie wiele urządzeń współdzieli ten sam medium komunikacyjne. Protokół ARP działa poprzez wysyłanie wiadomości ARP request w sieci, w której próbuje ustalić, kto ma dany adres IP. Urządzenie, które posiada ten adres, odpowiada, wysyłając swój adres MAC. Przykładem zastosowania ARP jest sytuacja, gdy komputer chce nawiązać połączenie z drukarką w sieci. Dzięki ARP może szybko zidentyfikować jej adres MAC, co pozwala na nawiązanie komunikacji. W praktyce, dobre praktyki w zarządzaniu sieciami zalecają monitorowanie i optymalizację tabel ARP, aby zapobiec problemom z wydajnością lub bezpieczeństwem.

Pytanie 21

Jak należy rozmieszczać gniazda komputerowe RJ45 w odniesieniu do przestrzeni biurowej zgodnie z normą PN-EN 50174?

A. Gniazdo komputerowe 2 x RJ45 na 20 m2 powierzchni biura

B. Gniazdo komputerowe 1 x RJ45 na 20 m2 powierzchni biura

C. Gniazdo komputerowe 2 x RJ45 na 10 m2 powierzchni biura

D. Gniazdo komputerowe 1 x RJ45 na 10 m2 powierzchni biura

Odpowiedź wskazująca na gniazdo komputerowe 2 x RJ45 na 10 m2 powierzchni biura jest zgodna z normą PN-EN 50174, która definiuje wymagania dotyczące infrastruktury telekomunikacyjnej w obiektach budowlanych. Ta norma zaleca, aby na każde 10 m2 powierzchni biura przypadały co najmniej dwa gniazda RJ45, co zapewnia odpowiednią dostępność i elastyczność w zakresie podłączania urządzeń. Dzięki temu użytkownicy mają zapewniony dostęp do szybkiego internetu i mogą swobodnie podłączać różne urządzenia, takie jak komputery, drukarki i inne sprzęty. Praktycznie, takie rozmieszczenie gniazd umożliwia także łatwiejsze zarządzanie siecią oraz minimalizuje ryzyko przeciążenia jednego gniazda, co może prowadzić do problemów z wydajnością. W kontekście dobrych praktyk można także zauważyć, że zapewnienie odpowiedniej liczby gniazd zwiększa komfort pracy, a tym samym pozytywnie wpływa na efektywność zespołu. Warto również pamiętać, że w przypadku rozwoju organizacji, możliwość łatwego dostępu do większej liczby gniazd jest niezwykle istotna, co czyni tę odpowiedź nie tylko technicznie poprawną, ale także praktycznie użyteczną.

Pytanie 22

W pierwszym oktecie adresów IPv4 klasy B znajdują się liczby mieszczące się w przedziale

A. od 64 do 127

B. od 192 do 223

C. od 128 do 191

D. od 32 do 63

Adresy IPv4 klasy B są definiowane na podstawie wartości pierwszego oktetu w adresie IP. W przypadku klasy B, pierwszy oktet mieści się w zakresie od 128 do 191. Klasa ta jest stosowana głównie w dużych sieciach, gdzie potrzebne jest więcej adresów niż w klasie A, ale mniej niż w klasie C. Przykładowo, adresy takie jak 128.0.0.1 czy 190.255.255.255 są typowymi adresami klasy B. W praktyce, organizacje korzystające z tej klasy mogą przydzielać do 65,536 adresów IP w obrębie jednej sieci, co czyni ją idealną do zastosowań takich jak duże przedsiębiorstwa, które potrzebują wielu urządzeń w jednej sieci lokalnej. Warto również zauważyć, że klasy adresów IP są częścią starszego podejścia do routingu, a obecnie coraz częściej stosuje się CIDR (Classless Inter-Domain Routing), który umożliwia bardziej elastyczne przydzielanie adresów IP.

Pytanie 23

Jakie urządzenie zapewnia zabezpieczenie przed różnorodnymi atakami z sieci i może również realizować dodatkowe funkcje, takie jak szyfrowanie danych przesyłanych lub automatyczne informowanie administratora o włamaniu?

A. firewall sprzętowy

B. regenerator

C. koncentrator

D. punkt dostępowy

Firewall sprzętowy, znany również jako zapora ogniowa, to kluczowe urządzenie w architekturze bezpieczeństwa sieci, które służy do monitorowania i kontrolowania ruchu sieciowego w celu ochrony przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami z sieci. Funkcjonalność firewalla obejmuje nie tylko blokowanie niepożądanych połączeń, ale także możliwość szyfrowania przesyłanych danych, co znacząco podnosi poziom bezpieczeństwa informacji. Przykładowo, w przedsiębiorstwie firewall może być skonfigurowany do automatycznego powiadamiania administratora o podejrzanych aktywnościach, co pozwala na szybką reakcję na potencjalne zagrożenia. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, firewalle powinny być regularnie aktualizowane oraz dostosowywane do zmieniających się warunków w sieci, aby skutecznie przeciwdziałać nowym typom zagrożeń. Wiele organizacji wdraża rozwiązania firewallowe w połączeniu z innymi technologiami zabezpieczeń, co tworzy wielowarstwowy system ochrony, zgodny z zaleceniami standardów bezpieczeństwa takich jak ISO/IEC 27001.

Pytanie 24

Ile minimalnie pamięci RAM powinien mieć komputer, aby możliwe było uruchomienie 32-bitowego systemu operacyjnego Windows 7 w trybie graficznym?

A. 256 MB

B. 512 MB

C. 1 GB

D. 2 GB

Wybór odpowiedzi innej niż 1 GB, w kontekście minimalnych wymagań dla 32-bitowego systemu operacyjnego Windows 7, oparty jest na nieporozumieniach dotyczących zarządzania pamięcią oraz wydajności systemu. Odpowiedzi takie jak 512 MB czy 256 MB są zdecydowanie niewystarczające. System operacyjny Windows 7, nawet w wersji 32-bitowej, wymaga co najmniej 1 GB pamięci RAM, aby móc uruchomić graficzny interfejs użytkownika, co wiąże się z potrzebą obsługi wielu procesów jednocześnie, co jest typowe w nowoczesnych systemach operacyjnych. W przypadku 512 MB RAM, użytkownik napotka poważne ograniczenia w wydajności, a system może nie być w stanie uruchomić wymaganych komponentów graficznych oraz aplikacji. Ponadto, korzystanie z 256 MB RAM w dzisiejszych czasach jest skrajnie niezalecane i praktycznie niemożliwe, ponieważ wiele współczesnych aplikacji i przeglądarek internetowych wymaga znacznie więcej pamięci. Wybór niewłaściwej odpowiedzi najczęściej wynika z błędnej interpretacji wymagań systemowych oraz niewłaściwego postrzegania minimalnych standardów, co jest typową pułapką w edukacji związanej z technologiami informacyjnymi. Warto zwrócić uwagę na wytyczne producenta sprzętu oraz dokumentację techniczną, aby lepiej zrozumieć wymagania dotyczące pamięci RAM, co jest kluczowe dla zrozumienia architektury systemu operacyjnego.

Pytanie 25

Użytkownik systemu Windows może korzystając z programu Cipher

A. wykonać przyrostową kopię zapasową plików systemowych

B. ochronić dane poprzez szyfrowanie plików

C. usunąć konto użytkownika wraz z jego profilem i dokumentami

D. zeskanować system w celu wykrycia malware

Odpowiedź, że program Cipher umożliwia ochronę danych przez szyfrowanie plików, jest prawidłowa. Program Cipher to narzędzie wbudowane w system Windows, które pozwala na szyfrowanie i deszyfrowanie plików i folderów. Dzięki zastosowaniu szyfrowania, użytkownicy mogą zabezpieczyć swoje dane przed nieautoryzowanym dostępem, co jest szczególnie istotne w kontekście ochrony informacji wrażliwych. Przykładem zastosowania Cipher może być szyfrowanie plików zawierających dane osobowe lub finansowe, które powinny być chronione przed potencjalnymi naruszeniami bezpieczeństwa. Zastosowanie szyfrowania zgodnie z zasadami dobrych praktyk bezpieczeństwa IT, wyróżnia się tym, że nawet w przypadku fizycznego dostępu do komputera przez nieupoważnioną osobę, zaszyfrowane pliki pozostaną niedostępne bez odpowiedniego klucza. Warto też podkreślić, że Cipher korzysta z standardu szyfrowania AES (Advanced Encryption Standard), co zapewnia wysoki poziom bezpieczeństwa danych. Stosowanie szyfrowania jest nie tylko zalecane, ale w wielu branżach staje się wymogiem prawnym, co czyni umiejętność korzystania z narzędzi takich jak Cipher szczególnie cenną.

Pytanie 26

Ustawienia przedstawione na diagramie dotyczą

A. modemu

B. skanera

C. drukarki

D. karty sieciowej

Przedstawione ustawienia dotyczą modemu, ponieważ odnoszą się do zaawansowanych ustawień portu COM, które są często używane do komunikacji z urządzeniami szeregowymi, takimi jak modemy. W oknie dialogowym widzimy opcje dotyczące buforów FIFO, co jest typowe dla konfiguracji urządzeń szeregowych, gdzie wymagana jest obsługa UART (Universal Asynchronous Receiver-Transmitter). Bufory FIFO umożliwiają efektywne zarządzanie danymi przychodzącymi i wychodzącymi, co jest krytyczne w komunikacji poprzez porty szeregowe. Modemy, jako urządzenia konwertujące sygnały cyfrowe na analogowe i odwrotnie, często korzystają z takich ustawień, aby zapewnić płynność transmisji danych. Konfiguracja portu COM jest niezbędna, aby uzyskać optymalną wydajność i minimalizować zakłócenia w połączeniach modemowych. W praktyce, poprawna konfiguracja tych parametrów wpływa na jakość połączeń dial-up oraz na wydajność transmisji w systemach komunikacji danych. Standardy w tej dziedzinie obejmują zgodność z normami UART, które specyfikują sposób przesyłu danych w systemach komunikacyjnych. Zrozumienie i umiejętność konfiguracji tych ustawień jest kluczowe dla specjalistów IT zajmujących się instalacją i utrzymaniem sieci oraz sprzętu komunikacyjnego.

Pytanie 27

W programie Explorator systemu Windows, naciśnięcie klawisza F5 zazwyczaj powoduje wykonanie następującej operacji:

A. kopiowania

B. uruchamiania drukowania zrzutu ekranowego

C. odświeżania zawartości bieżącego okna

D. otwierania okna wyszukiwania

Klawisz F5 w programie Explorator systemu Windows jest standardowo przypisany do czynności odświeżania zawartości bieżącego okna. Oznacza to, że naciśnięcie tego klawisza spowoduje ponowne załadowanie aktualnych danych wyświetlanych w folderze lub na stronie internetowej. Ta funkcjonalność jest szczególnie przydatna w sytuacjach, gdy chcemy upewnić się, że widzimy najnowsze informacje, na przykład po dodaniu lub usunięciu plików. W praktyce, odświeżanie okna pozwala na szybkie sprawdzenie zmian w zawartości, co jest nieocenione w codziennej pracy z plikami i folderami. Warto zaznaczyć, że jest to zgodne z ogólnym standardem interakcji użytkownika w systemach operacyjnych, gdzie klawisz F5 jest powszechnie używany do odświeżania. W kontekście dobrych praktyk, znajomość skrótów klawiaturowych, takich jak F5, przyczynia się do zwiększenia efektywności pracy i oszczędności czasu, stanowiąc istotny element przeszkolenia użytkowników w zakresie obsługi systemu Windows.

Pytanie 28

Na którym z zewnętrznych nośników danych nie dojdzie do przeniknięcia wirusa podczas przeglądania jego zawartości?

A. na pamięć Flash

B. na dysk zewnętrzny

C. na kartę SD

D. na płytę DVD-ROM

W przypadku pamięci Flash, dysków zewnętrznych i kart SD istnieje znaczne ryzyko, że wirusy mogą przenikać na te nośniki podczas odczytu danych. Pamięci Flash, wykorzystywane powszechnie w pendrive'ach, działają na zasadzie zapisu i odczytu danych, co umożliwia wirusom osadzenie się w systemie plików. Podobnie, dyski zewnętrzne, które często są podłączane do różnych komputerów, mogą łatwo ulegać infekcjom wirusami poprzez złośliwe oprogramowanie obecne na innych urządzeniach. Karty SD, używane w aparatach i telefonach, również są narażone na podobne zagrożenia. Często użytkownicy nie są świadomi, że wirusy mogą podróżować między urządzeniami, a zainfekowane pliki mogą być przenoszone do pamięci Flash czy kart SD, co prowadzi do niebezpieczeństwa infekcji. Z tego względu, ważne jest stosowanie zgodnych z najlepszymi praktykami metod ochrony, takich jak regularne skanowanie nośników przy użyciu aktualnego oprogramowania antywirusowego oraz unikanie podłączania urządzeń do obcych komputerów, które mogą być zainfekowane. Warto także pamiętać o regularnym tworzeniu kopii zapasowych danych, aby w razie infekcji móc je przywrócić bez utraty informacji. W kontekście bezpieczeństwa, zrozumienie różnicy w działaniu tych nośników jest kluczowe dla ochrony danych przed złośliwym oprogramowaniem.

Pytanie 29

Podaj właściwy sposób zapisu liczby -1210 w metodzie znak-moduł na ośmiobitowej liczbie binarnej.

A. -1.11000zm

B. 00001100zm

C. 10001100zm

D. +1.11000zm

Wszystkie niepoprawne odpowiedzi bazują na błędnych założeniach dotyczących reprezentacji liczby -1210 w systemie binarnym oraz zastosowania metody znak-moduł. Przykładowo, zapis 00001100zm przedstawia tylko wartość dodatnią 12, natomiast nie uwzględnia faktu, że liczba jest ujemna. W przypadku metody znak-moduł, najstarszy bit powinien być ustawiony na 1, aby wskazać, że liczba jest ujemna. Z kolei odpowiedzi +1.11000zm oraz -1.11000zm sugerują format zmiennoprzecinkowy, który nie jest odpowiedni do reprezentacji liczb całkowitych w kontekście przedstawionym w pytaniu. Metoda znak-moduł wykorzystuje bezpośrednie reprezentacje liczb całkowitych, a nie zmiennoprzecinkowe, co jest kluczowym błędem tych odpowiedzi. Dodatkowo, odpowiedzi te nie uwzględniają, że liczba -1210 w systemie binarnym nie może być przedstawiona w postaci, która nie wskazuje wyraźnie na jej ujemność. W praktyce, w systemach komputerowych, istotne jest odpowiednie reprezentowanie liczb, aby uniknąć błędów obliczeniowych i zapewnić poprawność działania algorytmów. Stosowanie metod, które nie są zgodne z wymaganiami zadania, prowadzi do niepoprawnych wyników i może być źródłem problemów w aplikacjach wymagających precyzyjnych obliczeń.

Pytanie 30

Program, który ocenia wydajność zestawu komputerowego, to

A. debugger

B. kompilator

C. sniffer

D. benchmark

Benchmark to program służący do oceny wydajności zestawu komputerowego poprzez przeprowadzanie zestawu standaryzowanych testów. Jego głównym celem jest porównanie wydajności różnych komponentów sprzętowych, takich jak procesory, karty graficzne czy pamięci RAM, w warunkach kontrolowanych. Przykłady popularnych benchmarków to Cinebench, 3DMark oraz PassMark, które umożliwiają użytkownikom zarówno oceny aktualnego stanu swojego sprzętu, jak i porównania go z innymi konfiguracjami. Rekomendacje dotyczące użycia benchmarków są ściśle związane z praktykami optymalizacji sprzętu oraz oceny jego zgodności. Użytkownicy mogą również korzystać z wyników benchmarków do planowania przyszłej modernizacji sprzętu oraz do monitorowania wpływu wprowadzanych zmian. Warto pamiętać, że wiarygodność wyników benchmarków zależy od ich prawidłowego przeprowadzenia, co powinno obejmować eliminację wszelkich potencjalnych zakłóceń, takich jak uruchomione w tle aplikacje. Stosowanie benchmarków jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży IT, gdzie regularne testy wydajności pozwalają na utrzymanie sprzętu w optymalnym stanie.

Pytanie 31

Aby poprawić wydajność procesora serii Intel za pomocą 'podkręcania' (ang. overclocking), należy użyć procesora oznaczonego

A. literą K

B. literą Y

C. literą B

D. literą U

Odpowiedź literą K wskazuje na procesory Intel, które są fabrycznie odblokowane, co umożliwia ich podkręcanie, czyli overclocking. Procesory te są często wykorzystywane przez entuzjastów komputerowych oraz profesjonalnych graczy, którzy pragną maksymalizować wydajność swoich systemów. W praktyce, podkręcanie polega na zwiększeniu częstotliwości pracy rdzeni procesora ponad nominalne wartości, co skutkuje lepszą wydajnością w wymagających aplikacjach oraz grach. Standardowe narzędzia, takie jak Intel Extreme Tuning Utility (XTU), pozwalają na monitorowanie i dostosowanie parametrów pracy procesora w bezpieczny sposób. Warto również zauważyć, że niektóre procesory, oznaczone literami U lub Y, są zoptymalizowane pod kątem oszczędności energii i mobilności, co czyni je mniej odpowiednimi do podkręcania. Dlatego litera K w oznaczeniach procesorów Intel jest kluczowym wskaźnikiem dla tych, którzy pragną osiągnąć wyższą wydajność poprzez overclocking.

Pytanie 32

Jakie materiały są używane w kolorowej drukarce laserowej?

A. przetwornik CMOS

B. podajnik papieru

C. kartridż z tonerem

D. pamięć wydruku

Odpowiedzi takie jak przetwornik CMOS czy podajnik papieru naprawdę nie są materiałami eksploatacyjnymi w kontekście drukarek laserowych. Przetwornik CMOS to układ elektroniczny, który zamienia światło na sygnał elektryczny, więc używamy go w kamerach, ale nie przy drukowaniu. Podajnik papieru to część, która przynosi papier do drukarki, ale to nie to, co nam potrzebne przy jakości wydruku, bo on sam w sobie się nie zużywa. To tylko element konstrukcyjny, który sprawia, że papier jest prawidłowo załadowany. Pamięć wydruku z kolei dotyczy wewnętrznej pamięci drukarki, gdzie trzymane są dane do wydruku, ale to też nie jest materiał eksploatacyjny. Te różnice w rozumieniu, co robią różne części drukarki, mogą prowadzić do błędnych wniosków. Fajnie byłoby zrozumieć, jak działają materiały eksploatacyjne, bo to pomoże lepiej zarządzać kosztami i jakością wydruków. Wybieranie odpowiednich rzeczy, jak kartridż z tonerem, jest naprawdę kluczowe dla efektywności drukarki.

Pytanie 33

Na wydruku z drukarki laserowej występują jasne i ciemne fragmenty. Jakie działania należy podjąć, by poprawić jakość druku oraz usunąć problemy z nieciągłością?

A. oczyścić wentylator drukarki

B. wyczyścić dysze drukarki

C. zastąpić nagrzewnicę

D. wymienić bęben światłoczuły

Wymiana bębna światłoczułego jest kluczowym krokiem w rozwiązaniu problemów z jakością wydruku w drukarce laserowej, w tym z jaśniejszymi i ciemniejszymi obszarami na stronie. Bęben światłoczuły odpowiada za przenoszenie obrazu na papier; jego zużycie lub uszkodzenie prowadzi do nieprawidłowej reprodukcji tonera. W przypadku, gdy bęben jest zarysowany, zabrudzony lub ma zużyte powierzchnie, toner nie przywiera równomiernie, co skutkuje widocznymi nieciągłościami w wydruku. Przykładem może być sytuacja, w której kończy się żywotność bębna po wielu stronach wydruku, co prowadzi do niszczenia jego powierzchni. Wymiana bębna na nowy, zgodny z zaleceniami producenta, powinna przywrócić prawidłową jakość wydruku. Warto także pamiętać, aby regularnie kontrolować stan bębna i zgodnie z harmonogramem konserwacji wymieniać go na nowy, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania urządzeniami drukującymi.

Pytanie 34

Problemy z laptopem, objawiające się zmienionymi barwami lub brakiem określonego koloru na ekranie, mogą być spowodowane uszkodzeniem

A. portu D-SUB

B. pamięci RAM

C. interfejsu HDMI

D. taśmy matrycy

Taśma matrycy jest kluczowym elementem łączącym ekran laptopa z jego płytą główną. Uszkodzenie taśmy matrycy może prowadzić do problemów z wyświetlaniem obrazu, takich jak zmienione kolory czy całkowity brak koloru. W przypadku uszkodzenia taśmy, sygnały video mogą nie być prawidłowo przesyłane z karty graficznej do matrycy, co skutkuje zniekształceniem obrazu. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być diagnozowanie problemów w laptopach podczas serwisowania; technicy najpierw sprawdzają połączenia taśmy matrycy, zanim przejdą do bardziej skomplikowanych testów związanych z innymi komponentami. Dobre praktyki wskazują, że przy wymianie lub naprawie taśmy matrycy warto zwrócić uwagę na jakość używanych komponentów, ponieważ taśmy niskiej jakości mogą szybko ulegać awariom, co wpływa na długowieczność sprzętu.

Pytanie 35

Zasilacz UPS o mocy rzeczywistej 480 W nie jest przeznaczony do podłączenia

A. modemu ADSL

B. urządzeń sieciowych takich jak router

C. monitora

D. drukarki laserowej

Podłączenie urządzeń takich jak router, modem ADSL czy monitor do zasilacza UPS o mocy 480 W jest praktycznie akceptowalne i bezpieczne, ponieważ ich pobór mocy jest znacznie niższy niż możliwości tego urządzenia. Routery i modemy, jako urządzenia sieciowe, są zaprojektowane z myślą o niskim zużyciu energii, co sprawia, że mogą być bezpiecznie zasilane przez UPS na dłuższy czas, co w kryzysowych sytuacjach, takich jak przerwy w dostawie prądu, jest kluczowe dla utrzymania ciągłości pracy. Monitory, w zależności od technologii (LCD czy LED), również nie przekraczają zazwyczaj mocy, jaką może dostarczyć UPS o podanej mocy. Można jednak pomylić te urządzenia z bardziej wymagającymi pod względem energetycznym urządzeniami, co prowadzi do błędnego wniosku, że mogą być one niewłaściwie zasilane przez UPS. Kluczem do efektywnego korzystania z zasilaczy UPS jest zrozumienie wymaganej mocy poszczególnych urządzeń oraz ich charakterystyki poboru energii, co pozwala na właściwe dobieranie sprzętu i minimalizację ryzyka uszkodzeń. Typową pułapką myślową jest zakładanie, że wszystkie urządzenia biurowe pobierają podobną moc, co jest dalekie od prawdy. Właściwe podejście do zasilania urządzeń wymaga znajomości ich specyfikacji oraz zgodności z normami dotyczącymi zasilania awaryjnego, aby uniknąć awarii sprzętu.

Pytanie 36

Na wydrukach uzyskanych z drukarki laserowej można zauważyć pasma wzdłużne oraz powtarzające się defekty. Jedną z możliwych przyczyn niskiej jakości druku jest wada

A. układu zliczającego

B. taśmy barwiącej

C. głowicy drukującej

D. bębna światłoczułego

Taśmy barwiące są używane w drukarkach igłowych i termicznych, ale w laserowych to mamy toner, a nie taśmy. Jak ktoś mówi, że taśma barwiąca jest przyczyną złej jakości wydruku, to jest błąd. Układ zliczający monitoruje liczbę wydrukowanych stron, ale nie ma bezpośredniego wpływu na samą jakość druku. Jak ten układ się zepsuje, to mogą być problemy z liczeniem tonera lub bębna, ale samo w sobie nie wpływa na artefakty na wydrukach. A jeszcze głowica drukująca to temat z drukarek atramentowych, więc wskazywanie jej jako problemu w laserowych to też pomyłka. Wygląda na to, że zrozumienie różnych technologii druku może być trudne, co prowadzi do dziwnych wniosków. Dlatego warto znać te różnice, żeby lepiej ogarnąć, co może być przyczyną problemów z wydrukami.

Pytanie 37

Użytkownicy sieci Wi-Fi zauważyli zakłócenia oraz częste przerwy w połączeniu. Przyczyną tej sytuacji może być

A. niez działający serwer DHCP

B. niewłaściwa metoda szyfrowania sieci

C. niepoprawne hasło do sieci

D. zbyt słaby sygnał

Zbyt słaby sygnał jest jedną z najczęstszych przyczyn problemów z połączeniem Wi-Fi, ponieważ wpływa na jakość transmisji danych. W przypadku, gdy sygnał jest osłabiony, może występować opóźnienie w przesyłaniu danych, co prowadzi do częstych zrywania połączenia. Niskiej jakości sygnał może być wynikiem różnych czynników, takich jak odległość od routera, przeszkody (np. ściany, meble) oraz zakłócenia elektromagnetyczne od innych urządzeń. Aby poprawić jakość sygnału, warto zastosować kilka rozwiązań, takich jak zmiana lokalizacji routera, użycie wzmacniaczy sygnału lub routerów z technologią Mesh. Dobrą praktyką jest również przeprowadzenie analizy pokrycia sygnałem za pomocą specjalistycznych aplikacji, które pomogą zidentyfikować obszary z niskim sygnałem. Warto również dbać o aktualizację oprogramowania routera, aby korzystać z najnowszych poprawek i funkcji, co przyczynia się do optymalizacji sieci.

Pytanie 38

Która para: protokół – warstwa, w której funkcjonuje protokół, jest prawidłowo zestawiona według modelu TCP/IP?

A. RARP – warstwa transportowa

B. DHCP – warstwa dostępu do sieci

C. ICMP – warstwa aplikacji

D. RIP – warstwa internetu

Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi wskazuje, że RARP (Reverse Address Resolution Protocol) działa na warstwie transportowej. Jest to błędne założenie, ponieważ RARP jest używany do tłumaczenia adresów IP na adresy MAC w sieciach lokalnych, a jego właściwą warstwą jest warstwa dostępu do sieci, nie transportowa. Warstwa transportowa, obejmująca protokoły takie jak TCP i UDP, zajmuje się segmentacją danych oraz zarządzaniem połączeniami i niezawodnością, co jest zupełnie inną funkcjonalnością. Z kolei DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest protokołem służącym do dynamicznego przydzielania adresów IP, ale jego właściwą warstwą jest warstwa aplikacji, a nie warstwa dostępu do sieci. W praktyce, DHCP działa na warstwie aplikacji, ponieważ operuje na wyższych poziomach modelu TCP/IP, zapewniając konfigurację urządzeń w sieci z odpowiednimi parametrami. ICMP (Internet Control Message Protocol) pełni funkcję diagnostyczną i zarządza komunikacją błędami w warstwie internetu. Przykładowo, polecenie 'ping' wykorzystuje ICMP do sprawdzania dostępności hostów w sieci. Wreszcie, RIP, który działa na warstwie internetu, został omyłkowo przypisany do warstwy aplikacji. Warto zwrócić uwagę, że zrozumienie hierarchii warstw w modelu TCP/IP oraz prawidłowego przyporządkowania protokołów do tych warstw jest kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią oraz rozwiązywania problemów. Często nieporozumienia w tej kwestii prowadzą do błędów podczas projektowania i konfiguracji sieci, co może skutkować przeciążeniem, nieefektywnym trasowaniem, a w konsekwencji także przerwami w łączności.

Pytanie 39

Jakie jest tworzywo eksploatacyjne w drukarce laserowej?

A. zbiornik z tuszem

B. taśma drukująca

C. kaseta z tonerem

D. laser

Kaseta z tonerem jest kluczowym materiałem eksploatacyjnym w drukarkach laserowych. Toner to proszek, który przyczepia się do bibuły, tworząc tekst i obrazy podczas procesu drukowania. W przeciwieństwie do tuszu używanego w drukarkach atramentowych, toner jest formą suchego materiału, co pozwala na szybsze i bardziej precyzyjne drukowanie. Standardowe kasety z tonerem są projektowane tak, aby współpracować z konkretnymi modelami drukarek, co zapewnia optymalną jakość druku oraz minimalizuje ryzyko uszkodzenia urządzenia. Ponadto, wiele nowoczesnych modeli drukarek laserowych oferuje funkcje oszczędzania energii i automatycznego zarządzania tonerem, co przekłada się na niższe koszty eksploatacji. Warto również podkreślić, że kasety z tonerem mogą być dostępne w różnych pojemnościach, co pozwala dostosować je do potrzeb użytkownika, szczególnie w biurach, gdzie drukowanie odbywa się na dużą skalę. W kontekście standardów, wiele firm produkujących tonery przestrzega norm ISO dotyczących jakości druku oraz ochrony środowiska.

Pytanie 40

Jakie narzędzie chroni komputer przed niechcianym oprogramowaniem pochodzącym z sieci?

A. Protokół SSL

B. Program antywirusowy

C. Protokół HTTPS

D. Program sniffer

Program antywirusowy jest kluczowym narzędziem w ochronie komputerów przed złośliwym oprogramowaniem, które często pochodzi z Internetu. Jego głównym zadaniem jest skanowanie, wykrywanie oraz usuwanie wirusów, robaków, trojanów i innych form malware'u. Dzięki wykorzystaniu sygnatur wirusów oraz technologii heurystycznych, programy antywirusowe są w stanie identyfikować nowe zagrożenia, co jest niezbędne w dzisiejszym szybko zmieniającym się środowisku cyfrowym. Przykładowo, wiele rozwiązań antywirusowych oferuje także zabezpieczenia w czasie rzeczywistym, co oznacza, że monitorują oni aktywność systemu i plików w momencie ich użycia, co znacząco zwiększa poziom ochrony. Rekomendowane jest regularne aktualizowanie bazy sygnatur, aby program mógł skutecznie rozpoznawać najnowsze zagrożenia. Ponadto, dobre praktyki zalecają użytkownikom korzystanie z dodatkowych warstw zabezpieczeń, takich jak zapory ogniowe, które współpracują z oprogramowaniem antywirusowym, tworząc kompleksowy system ochrony. Warto również pamiętać o regularnym wykonywaniu kopii zapasowych danych, co w przypadku infekcji pozwala na ich odzyskanie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej