Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 13:36
Data zakończenia: 30 maja 2025 13:45

Egzamin niezdany

Wynik: 12/40 punktów (30,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Podczas użycia oświetlenia punktowego za obiektem przeprowadzanym zdjęciem tworzy się

A. mocny, ostry cień

B. szeroki zakres półcienia

C. delikatny, miękki cień

D. wąski zakres półcienia

Przy oświetleniu punktowym światło przychodzi z jednego, wyraźnego źródła, co skutkuje tym, że cienie są ostre i dobrze zarysowane. W praktyce oznacza to, że obiekty oświetlone takim światłem mają konkretną sylwetkę, a cienie są mocne i wyraźnie widoczne. Często wykorzystuje się to w fotografii portretowej, gdy chcemy uzyskać dramatyczny efekt. Ostry cień akcentuje teksturę skóry i kontury twarzy, co działa na korzyść zdjęcia. Warto dodać, że są techniki oświetleniowe, jak 'Rembrandt lighting', które opierają się na takim świetle, żeby uzyskać mocne efekty wizualne. W reklamie, ostre światło i wyraźne cienie przyciągają wzrok widza i sprawiają, że produkty wyglądają lepiej.

Pytanie 2

Technologia Organic LED (OLED) w monitorach do edycji zdjęć zapewnia

A. automatyczną korekcję kolorów w zależności od oświetlenia otoczenia

B. doskonały kontrast dzięki całkowicie czarnym pikselom i szeroką gamę kolorów

C. najwyższą dostępną jasność osiągającą do 10000 nitów

D. najniższe zużycie energii przy pełnej jasności ekranu

Technologia OLED w monitorach do edycji zdjęć rzeczywiście zapewnia doskonały kontrast, co jest kluczowe w tej dziedzinie. Dzięki konstrukcji paneli OLED, każdy piksel emituje światło indywidualnie i może być całkowicie wyłączony. To oznacza, że czerń jest naprawdę czarna, co prowadzi do znacznie wyższego kontrastu w porównaniu do tradycyjnych wyświetlaczy LCD, które korzystają z podświetlenia. W praktyce, dzięki temu edytorzy zdjęć mogą znacznie dokładniej ocenić detale w cieniach i jasnych obszarach zdjęcia. Szeroka gama kolorów również jest istotna, ponieważ pozwala na wierniejsze odwzorowanie kolorów, co jest niezbędne w profesjonalnej edycji zdjęć. Standardy takie jak Adobe RGB i DCI-P3 są często wykorzystywane w branży i monitory OLED z reguły oferują szeroką przestrzeń kolorystyczną w obrębie tych standardów, co zwiększa ich przydatność w pracy kreatywnej.

Pytanie 3

Zdjęcie studyjne zostało wykonane z wykorzystaniem

A. oświetlenia przedniego i kontrastu jasności.

B. oświetlenia bocznego i kontrastu wielkości.

C. oświetlenia przedniego i kontrastu wielkości.

D. oświetlenia bocznego i kontrastu barw.

Odpowiedź "oświetlenia bocznego i kontrastu wielkości" jest jak najbardziej trafna. W fotografii studyjnej światło boczne naprawdę robi różnicę – dodaje głębi i tekstury do zdjęć. Kiedy robimy portrety czy martwą naturę, to dokładnie to oświetlenie potrafi wydobyć detale, bo cienie dodają życia i pomagają lepiej pokazać fakturę. Co do kontrastu wielkości, to jest super technika! Zestawiając obiekty o różnych rozmiarach, przyciągamy wzrok i wprowadzamy dynamikę. Przykład? Duży kubek obok małej filiżanki robi robotę. Fotografowie często mieszają różne źródła światła, żeby osiągnąć zamierzony efekt i przy tym korzystają z zasad sztuki, jak zasada trójpodziału czy teoria kolorów. Te umiejętności zdecydowanie mają zastosowanie w branży fotograficznej!

Pytanie 4

W najnowszych monitorach profesjonalnych technologia True 10-bit panel oznacza

A. zwiększoną jasność sięgającą 10000 nitów

B. zwiększoną częstotliwość odświeżania do minimum 10 kHz

C. zdolność do wyświetlania 10 różnych przestrzeni kolorów

D. możliwość wyświetlenia ponad miliarda kolorów bez stosowania ditheringu

Wszystkie pozostałe odpowiedzi wskazują na nieporozumienia w interpretacji technologii True 10-bit panel. Wzrost częstotliwości odświeżania do minimum 10 kHz to nie jest właściwa charakterystyka tej technologii, ponieważ True 10-bit odnosi się do sposobu wyświetlania kolorów, a nie do dynamiki obrazów. Typowe częstotliwości odświeżania w monitorach wynoszą najczęściej 60 Hz, 120 Hz czy 240 Hz, a wartości jak 10 kHz są znacznie powyżej standardowych parametrów dla większości zastosowań. Z kolei zdolność do wyświetlania 10 różnych przestrzeni kolorów to również nieprawidłowe stwierdzenie, ponieważ True 10-bit oznacza głębię kolorów, a nie ilość przestrzeni. Ostatecznie zwiększenie jasności do 10000 nitów to właściwość, która nie jest związana bezpośrednio z technologią True 10-bit panel. Tak wysoka jasność występuje w niektórych specjalistycznych monitorach HDR, ale nie jest typowe dla standardowych zastosowań. Prowadzi to do błędnych wniosków, że parametry związane z kolorami i jasnością są ze sobą powiązane, co w rzeczywistości nie jest prawdą. Warto zrozumieć, że każda z tych cech ma swoją specyfikę i zastosowanie, a łączenie ich w jedną koncepcję może wprowadzać w błąd.

Pytanie 5

Konwersja pomiędzy przestrzeniami barw RGB i CMYK jest niezbędna przy

A. publikacji obrazów w internecie

B. wyświetlaniu obrazów na monitorze

C. przygotowaniu zdjęcia do druku offsetowego

D. archiwizacji zdjęć na dysku twardym

Konwersja pomiędzy przestrzeniami barw RGB i CMYK jest kluczowa w procesie przygotowania zdjęcia do druku offsetowego, ponieważ te dwa modele barw służą różnym celom i zastosowaniom. RGB (Red, Green, Blue) jest przestrzenią barwną używaną głównie w urządzeniach elektronicznych, takich jak monitory i telewizory, gdzie kolory są tworzone przez mieszanie światła. Z kolei CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black) to model stosowany w druku, który polega na nakładaniu tuszy na papier. Przygotowując zdjęcia do druku, ważne jest, aby zrozumieć, że kolory wyświetlane na monitorze nie zawsze będą wyglądały tak samo po wydrukowaniu, ze względu na różnice w przestrzeniach barwnych. Proces konwersji pozwala na zachowanie jak największej zgodności kolorów poprzez odpowiednią kalibrację oraz uwzględnienie specyfikacji drukarni. Na przykład, wybierając profile ICC dla drukowania, możemy lepiej dostosować obraz do specyfikacji używanych przez drukarnię. Warto również pamiętać o tym, że niektóre kolory, które są możliwe do wyświetlenia w RGB, mogą być poza zakresem CMYK, co prowadzi do utraty detali kolorystycznych. Dlatego przekształcanie obrazów zgodnie z odpowiednimi standardami to podstawa udanego druku offsetowego.

Pytanie 6

Który czas ekspozycji jest najbardziej odpowiedni do osiągnięcia efektu zamrożenia ruchu w fotografii sportowej?

A. 1/30 s

B. 1/250 s

C. 1/125 s

D. 1/60 s

Czas naświetlenia 1/250 s jest optymalny w fotografii sportowej, ponieważ skutecznie zamraża ruch, co jest kluczowe przy uchwyceniu szybko poruszających się obiektów, takich jak sportowcy. Przy tak krótkim czasie naświetlenia, matryca aparatu rejestruje mniej ruchu, co pozwala na uzyskanie wyraźnych zdjęć, które oddają dynamikę i intensywność sportowych wydarzeń. W praktyce, stosując ten czas naświetlenia, można uchwycić detale, takie jak woda pryskająca podczas skoku w wodzie czy wyraz twarzy sportowca w sytuacji wygranej. Standardy branżowe, takie jak te stosowane w fotografii sportowej, często zalecają czasy naświetlenia w okolicach 1/500 s lub krótsze, jednak 1/250 s jest często wystarczające przy dobrym oświetleniu i odpowiednim ustawieniu czułości ISO. Dodatkowo, warto pamiętać o stabilizacji obrazu i technikach, takich jak śledzenie obiektów czy używanie obiektywów o odpowiedniej ogniskowej, co jeszcze bardziej zwiększa szansę na uzyskanie perfekcyjnych ujęć.

Pytanie 7

Jakiego trybu pomiaru ekspozycji należy użyć w aparacie cyfrowym, aby ocenić natężenie światła na całej powierzchni kadru?

A. Centralnie ważony

B. Matrycowy

C. Punktowy w polu AF

D. Punktowy

Wybór innego trybu pomiaru światła często prowadzi do nieporozumień w kontekście uzyskiwania właściwych ustawień ekspozycji. Tryb matrycowy, mimo że popularny, jest bardziej złożony, gdyż analizuje światło w całym kadrze i stara się znaleźć równowagę, co może prowadzić do błędnych decyzji w sytuacjach, gdy w kadrze występują mocno kontrastujące obszary. Może to skutkować niedoświetleniem lub prześwietleniem kluczowych elementów, zwłaszcza gdy są one bliskie krawędzi obrazu, a nie w centrum. Z kolei tryby punktowe, zarówno w polu AF, jak i ogólnie, są bardziej precyzyjne, lecz ich zastosowanie ogranicza się do pomiaru jednego, niewielkiego obszaru kadru, co nie zawsze oddaje atmosferę całej sceny. Wybierając punktowy pomiar, łatwo o błędy, gdyż skupiając się na niewielkim fragmencie, możemy pominąć ważne uwarunkowania oświetleniowe w innych częściach kadru. Błędem jest również nieodpowiednie dobieranie trybu pomiaru do kontekstu fotografii, co może zniweczyć efekt końcowy. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, kiedy i jak korzystać z poszczególnych trybów, aby uzyskać najlepsze rezultaty.

Pytanie 8

Właściwie zrobione zdjęcie do paszportu to zdjęcie

A. czarno-białe, w rozmiarze 35 mm x 45 mm, na którym twarz zajmuje 70-80% całej powierzchni zdjęcia

B. kolorowe, w rozmiarze 30 mm x 40 mm, na którym twarz zajmuje 60-70% całej powierzchni zdjęcia

C. czarno-białe, w rozmiarze 30 mm x 40 mm, na którym twarz zajmuje 60-70% całej powierzchni zdjęcia

D. kolorowe, w rozmiarze 35 mm x 45 mm, na którym twarz zajmuje 70-80% całej powierzchni zdjęcia

No więc, chodzi o to, że poprawne zdjęcie to takie kolorowe, w rozmiarze 35 mm x 45 mm, na którym twarz zajmuje 70-80% całej powierzchni. To są wytyczne od Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego (ICAO) i jak bierzesz paszport, to musisz się do nich stosować. Ten standardowy format to nie przypadek – im większą część zdjęcia zajmuje twarz, tym lepiej dla biometrycznego rozpoznawania. Wyraźna twarz jest kluczowa, bo to ułatwia identyfikację. Dobrze jest też, żeby zdjęcie było na jednolitym tle, najlepiej jasny kolor, bo wtedy twarz lepiej się wyróżnia. Jeśli chodzi o oświetlenie, to staraj się, żeby było równomierne – unikniesz cieni, które mogą zepsuć jakość. Z mojej perspektywy, jak się zobaczy takie zdjęcia w biurach paszportowych, to widać, że przestrzeganie tych zasad jest naprawdę ważne.

Pytanie 9

Jak nazywa się obraz, który powstaje po ekspozycji na światło materiału światłoczułego, lecz nie został jeszcze wywołany?

A. utajony

B. iluzoryczny

C. pozytywny

D. negatywny

Obraz utajony to termin stosowany w fotografii i technologii obrazowania, który odnosi się do obrazu powstającego na materiale światłoczułym w wyniku naświetlenia, ale który nie został jeszcze wywołany chemicznie. W tym kontekście, materiał światłoczuły, taki jak film fotograficzny lub papier fotograficzny, zawiera substancje chemiczne, które reagują na światło. W momencie naświetlenia powstają zmiany chemiczne w materiale, jednak są one niewidoczne gołym okiem do momentu, gdy nastąpi proces wywołania. Przykładem zastosowania tego zjawiska są tradycyjne techniki fotografii analogowej, w których klisze są naświetlane w aparacie, a następnie wywoływane w ciemni. Procesy te są również kluczowe w przemysłowych aplikacjach związanych z obrazowaniem medycznym, gdzie uzyskiwanie obrazów radiograficznych opiera się na podobnych zasadach. W praktyce, wiedza na temat obrazu utajonego jest istotna dla zrozumienia całego procesu tworzenia zdjęć oraz dla profesjonalnych fotografów, którzy muszą być świadomi, jak różne czynniki wpływają na jakość końcowego obrazu.

Pytanie 10

Który z poniższych formatów plików pozwala na osiągnięcie najwyższego poziomu kompresji?

A. PSD

B. PNG

C. JPEG

D. TIFF

Inne formaty, jak TIFF, PSD czy PNG, nie są zbyt dobrze przystosowane do kompresji stratnej, dlatego nie potrafią tak skutecznie zmniejszyć rozmiaru pliku jak JPEG. Na przykład, TIFF (Tagged Image File Format) daje świetną jakość obrazu i obsługuje różne profile kolorów, ale pliki są często znacznie większe, bo można je zapisywać bezstratnie. TIFF działa głównie w profesjonalnej grafice i druku, gdzie jakość i detale są ważniejsze niż oszczędność miejsca. Jeżeli chodzi o PSD (Photoshop Document), to jest to format związany z Adobe Photoshop i też nie korzysta z kompresji stratnej, przez co pliki mogą być naprawdę spore, zwłaszcza jak zawierają dużo warstw. Z kolei PNG (Portable Network Graphics) to format bezstratny, który zachowuje pełną jakość, ale nie robi tak dużego spadku rozmiaru jak JPEG. PNG jest super do grafik z przezroczystościami i ostrych obrazów, jak logotypy. Wybierając format, warto mieć na uwadze, że różne metody kompresji mają swoje unikalne zastosowania i w zależności od tego, co chcemy osiągnąć, mogą być potrzebne różne formaty, biorąc pod uwagę jakość, rozmiar pliku i cel zastosowania.

Pytanie 11

Technika obrazowania computational photography polega na

A. tworzeniu obrazów o podwyższonej rozdzielczości przez interpolację danych

B. zastosowaniu specjalnych filtrów optycznych redukujących aberracje chromatyczne

C. wykorzystaniu algorytmów cyfrowych do przetwarzania i łączenia wielu obrazów

D. fotografowaniu z wykorzystaniem specjalnych statywów z programowalnym ruchem

Zastosowanie specjalnych filtrów optycznych redukujących aberracje chromatyczne, to technika używana w tradycyjnej fotografii, ale nie jest to kluczowy element computational photography. Filtry te mają na celu poprawę jakości obrazu przez eliminację niepożądanych efektów optycznych, takich jak rozmycie kolorów na krawędziach. Jednak ten aspekt nie dotyczy algorytmów przetwarzania obrazów, które są fundamentem computational photography. Fotografowanie z wykorzystaniem specjalnych statywów z programowalnym ruchem, choć może być przydatne przy tworzeniu złożonych ujęć, nie definiuje techniki obrazowania jako takiej. Stosowanie statywów wpływa na stabilność zdjęcia, ale nie wiąże się bezpośrednio z zastosowaniem obliczeń cyfrowych do przetwarzania obrazów. Tworzenie obrazów o podwyższonej rozdzielczości przez interpolację danych, to technika, która może być częścią computational photography, ale sama w sobie nie obejmuje całej gamy możliwości, jakie oferują algorytmy przetwarzające wiele obrazów. Kluczem do zrozumienia computational photography jest dostrzeżenie, że to nie tylko pojedyncze techniki, ale cała gama algorytmów i podejść, które łączą różne źródła danych, aby stworzyć bardziej zaawansowane i estetyczne obrazy. Błędem jest mylenie tradycyjnych technik optycznych z nowoczesnym podejściem do cyfrowego przetwarzania obrazów, co prowadzi do niepełnego zrozumienia tej innowacyjnej dziedziny fotografii.

Pytanie 12

Mieszek to narzędzie najczęściej stosowane do robienia zdjęć

A. owadów

B. krajobrazu

C. osób

D. architektury

Mieszek to takie fajne urządzenie do robienia zdjęć, które jest naprawdę stworzone, żeby uwieczniać detale owadów. Główna jego zaleta to bliskie fokusowanie, co pozwala złapać obrazki z dużą precyzją. Jak się go używa w makrofotografii, to można uzyskać naprawdę duże powiększenia – to bardzo ważne, gdy chodzi o małe obiekty, jak owady. Warto łączyć go z obiektywami makro, bo wtedy wychodzą super szczegółowe zdjęcia. W branży zauważa się, jak istotne jest, żeby zdjęcia były stabilne i dobrze oświetlone, bo w makrofotografii rozmycia psują efekt i wtedy nie widać ładnych konturów. Poza tym, do pracy z tymi mieszkami przyda się znajomość technik typu stacking, co pomaga uzyskać zdjęcia z większą głębią ostrości. W sumie, te mieszki to świetne narzędzie dla każdego, kto pasjonuje się owadami i makrofotografią.

Pytanie 13

Technika zdjęciowa, która redukuje pozytyw do płaszczyzn z wyraźnie rozdzielonymi tonami szarości, to

A. pseudosolaryzacja

B. izohelia

C. guma

D. solaryzacja

Techniki fotograficzne, takie jak guma, solaryzacja czy pseudosolaryzacja, są zupełnie inne od izohelii. Guma to taki proces, co robi odbitki i wykorzystuje organiczne podłoża, no i te mokre emulsje, co daje miękkie przejścia tonalne. Ale nie chodzi tutaj o wyraźne płaszczyzny szarości, jak w izohelii. Solaryzacja to technika, gdzie mamy do czynienia z częściową ekspozycją na światło i efekty są dość nieprzewidywalne, z negatywnymi tonami – a to już nie ma nic wspólnego z izohelią. Pseudosolaryzacja trochę wprowadza zamieszanie w tonacji obrazu, więc teoretycznie nie uzyskujemy oddzielnych obszarów szarości, co faktycznie powinno być kluczowe przy izohelii. Kiedy wybieramy techniki, które do tego się nie nadają, jak guma czy solaryzacja, to zwykle kończy się na tym, że detale znikają i kontrast idzie w dół. Dlatego warto dobrze zrozumieć izohelię, jeśli chce się, żeby prace miały ten odpowiedni styl i tonalność.

Pytanie 14

Przy ustawieniu czułości matrycy na ISO 100/21° określono poprawne parametry ekspozycji: czas naświetlania 1/30 s oraz przysłonę 16. Jaką wartość czułości matrycy należy ustawić, aby po czterokrotnym skróceniu czasu naświetlania uzyskać tę samą ekspozycję bez zmiany przysłony?

A. ISO 50/18°

B. ISO 200/24°

C. ISO 400/27°

D. ISO 800/30°

Wybierając nieprawidłową odpowiedź, często nie uwzględnia się podstawowej zasady dotyczącej przysłony i czasu naświetlania. Przykładowo, odpowiedzi takie jak ISO 200/24° mogą wydawać się atrakcyjne, ponieważ zwiększają czułość, ale nie uwzględniają zmiany czasów naświetlania. ISO 200 oznacza tylko jedną przysłonę w górę, co jest niewystarczające w tym przypadku. Podobnie, ISO 50/18° faktycznie zmniejsza czułość, co prowadzi do jeszcze większego skrócenia ekspozycji i tym samym do niedoświetlenia zdjęcia. Odpowiedź ISO 800/30° z kolei, mimo że podnosi czułość, skutkuje nadmierną ekspozycją i może skutkować niepożądanym efektem prześwietlenia. Warto zrozumieć, że każdy z tych błędów wynika z niezrozumienia podstawowych zasad ekspozycji, takich jak zależność między przysłoną, czasem naświetlania a czułością ISO. Typowym błędem jest myślenie o ISO jako uniwersalnym rozwiązaniu, kiedy w rzeczywistości poleganie tylko na zwiększaniu czułości bez zrozumienia efektów, jakie to powoduje, prowadzi do obniżenia jakości zdjęć przez zwiększenie szumów. Kluczowe jest więc rozpoznanie, jak każda z tych zmiennych wpływa na końcowy efekt wizualny w fotografii.

Pytanie 15

Aby uzyskać kolorowe slajdy małych obiektów na materiale fotograficznym w skali 5:1, niezbędne jest przygotowanie analogowej lustrzanki

A. z obiektywem o długiej ogniskowej oraz filmem negatywowym kolorowym

B. z obiektywem makro oraz filmem barwnym odwracalnym

C. z obiektywem o długiej ogniskowej oraz filmem barwnym odwracalnym

D. z obiektywem makro oraz filmem negatywowym kolorowym

Wybór obiektywu długoogniskowego i filmu negatywnego barwnego nie jest zbyt dobry do tego zadania. Obiektywy długoogniskowe są fajne, ale nie nadają się do robienia zdjęć małych rzeczy z bliska, jak w skali 5:1. Po prostu nie oddadzą wystarczająco detali, które w makrofotografii są bardzo ważne. Film negatywowy barwny też ma inne właściwości, które mogą być niewłaściwe, jeśli chcesz uzyskać nasycone i wysokiej jakości kolory, a do tego lepszy jest film odwracalny. Jak użyjesz sprzętu, który nie jest odpowiedni, możesz na koniec być rozczarowany tym, co wyszło, co się zdarza, gdy fotografowie chcą używać złych narzędzi w trudnych warunkach. Trzeba pamiętać, że złe podejście do wyboru sprzętu może też zabić wartość artystyczną zdjęcia, co powinno być ważne dla każdego fotografa.

Pytanie 16

Pierścienie pośrednie to akcesoria służące do robienia zdjęć?

A. krajobrazowych

B. architektur

C. owadów

D. portretowych

Pierścienie pośrednie to akcesoria fotograficzne, które skutecznie zwiększają odległość między obiektywem a matrycą aparatu, co jest szczególnie istotne w przypadku fotografowania owadów. Dzięki zastosowaniu pierścieni pośrednich, możliwe jest uzyskanie efektu makrofotografii, który pozwala na rejestrowanie detali niewidocznych dla ludzkiego oka. W praktyce, fotografowie wykorzystują pierścienie pośrednie, aby zbliżyć się do obiektów, takich jak owady, kwiaty czy inne małe obiekty, co umożliwia uchwycenie ich szczegółów. Użycie pierścieni pośrednich jest zgodne z zasadami makrofotografii, gdzie kluczowe jest odpowiednie oświetlenie i ustawienie ostrości. Warto również zauważyć, że pierścienie pośrednie nie wpływają na jakość optyczną obiektywu, co czyni je ekonomiczną alternatywą dla drogich obiektywów makro. Dodatkowo, w połączeniu z odpowiednim oświetleniem, pozwalają one na uzyskanie niezwykle szczegółowych ujęć, co jest cenione w biologii, entomologii oraz w naukach przyrodniczych.

Pytanie 17

Na ilustracji przedstawiono zastosowanie filtra

A. redukcja szumów.

B. usuwanie przeplotu.

C. solaryzacja.

D. wyostrzenie.

Solaryzacja to technika, która polega na częściowej inwersji kolorów w obrazie, co prowadzi do uzyskania niezwykłego, surrealistycznego efektu. Na przedstawionej ilustracji widzimy, jak różne obszary obrazu zyskują nietypowy rozkład kolorów, co jest kluczowym znakiem solaryzacji. Tego typu efekty są szeroko stosowane w fotografii artystycznej oraz w grafice cyfrowej, gdzie celem jest uzyskanie unikalnego wyrazu i emocjonalnego przekazu. W praktyce, solaryzacja może być osiągnięta zarówno za pomocą filtrów w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop, jak i przez odpowiednie ustawienia w aparatach fotograficznych. Efekt ten może również być wykorzystywany w reklamie oraz w projektach multimedialnych, gdzie istotne jest przyciągnięcie uwagi odbiorcy. Warto jednak pamiętać, że solaryzacja wymaga umiejętności oraz wyczucia estetycznego, aby nie zdominowała pierwotnej treści obrazu, a jedynie ją wzbogaciła. Zgłębiając techniki solaryzacji, warto zwrócić uwagę na aspekty kompozycji oraz użycie kolorów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie sztuki wizualnej.

Pytanie 18

Atrakcyjnym tłem do realizacji zdjęć portretowych w technice wysokiego klucza jest pejzaż

A. wiosenny z bujną zielenią

B. letni z kobiercami kwitnących kwiatów

C. zimowy z obszarami pokrytymi śniegiem

D. jesienny z kolorowymi liśćmi

Wybór zimowego krajobrazu z obszarami pokrytymi śniegiem jako tła do zdjęć portretowych w technice wysokiego klucza jest uzasadniony z kilku powodów. Przede wszystkim, technika wysoki klucz charakteryzuje się jasnymi tonami oraz minimalizmem, co idealnie współgra z jednolitą, białą powierzchnią śniegu. Taki kontrast podkreśla postać modela, eliminując rozpraszające elementy tła. Dodatkowo, śnieg działa jak naturalny dyfuzor światła, co sprzyja uzyskaniu miękkiego oświetlenia, które jest kluczowe w portretach. W praktyce, fotografowie często wykorzystują takie tła, aby stworzyć atmosferę czystości i świeżości, co jest szczególnie atrakcyjne w portretach rodzinnych czy dziecięcych. Warto również zauważyć, że zimowe krajobrazy oferują możliwość gry z elementami takimi jak odzież modela, co dodatkowo może wzbogacić kompozycję zdjęcia.

Pytanie 19

Na której ilustracji przedstawiono modyfikator oświetlenia dający ukierunkowany, wąski strumień światła?

A. Na ilustracji 4.

B. Na ilustracji 2.

C. Na ilustracji 3.

D. Na ilustracji 1.

Ilustracja 4 przedstawia snoot, który jest specjalistycznym modyfikatorem oświetlenia wykorzystywanym w fotografii i filmowaniu do tworzenia skoncentrowanego, wąskiego strumienia światła. Snooty są często stosowane w portretach i do oświetlania detali, ponieważ ich konstrukcja pozwala na precyzyjne kierowanie światła na wybrane elementy sceny, co może tworzyć interesujące efekty wizualne i dramatyczne cienie. W przeciwieństwie do innych modyfikatorów, takich jak parasole czy softboxy, które rozpraszają światło, snoot skupia je w wąski promień. W praktyce oznacza to, że fotograf może na przykład podświetlić atrybuty modela lub wyodrębnić jeden element ze sceny, nadając tym samym całości bardziej złożoną kompozycję. Użycie snoota jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii studyjnej, gdzie precyzyjne kierowanie światła odgrywa kluczową rolę w uzyskaniu pożądanych efektów estetycznych.

Pytanie 20

Najbardziej rozbudowana przestrzeń barw używana w aplikacjach graficznych to

A. CMYK

B. RGB

C. sRGB

D. ProFoto

Wybór odpowiedzi RGB, sRGB lub CMYK jako najszerszej przestrzeni barw jest niepoprawny, ponieważ każde z tych podejść ma swoje ograniczenia. RGB (Red, Green, Blue) jest modelem kolorów opartym na światle i jest powszechnie stosowany w monitorach i urządzeniach wyświetlających. Choć RGB może reprezentować szeroką gamę kolorów, nie obejmuje wszystkich odcieni, które można uzyskać w przestrzeni ProFoto. sRGB jest uproszczoną wersją RGB, zaprojektowaną głównie z myślą o zastosowaniach internetowych, co sprawia, że jego gama kolorów jest jeszcze bardziej ograniczona. Z kolei CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black) jest typowym modelem stosowanym w druku, który opiera się na farbach i pigmentach. CMYK z definicji nie jest w stanie odwzorować tak szerokiego zakresu kolorów jak ProFoto, co może prowadzić do strat w jakości kolorystycznej podczas konwersji z przestrzeni RGB do CMYK. Warto również zauważyć, że wiele osób myli pojęcia związane z przestrzeniami barw, co prowadzi do błędnych wyborów przy przygotowywaniu projektów graficznych. Aby osiągnąć najlepsze rezultaty w pracy z kolorami, istotne jest zrozumienie różnic między tymi modelami oraz ich zastosowaniem w kontekście konkretnego projektu. W kontekście profesjonalnej produkcji graficznej, przyjęcie ProFoto jako preferowanej przestrzeni barw pozwala na lepszą kontrolę nad procesem edycji i zapewnia większą wierność kolorów w finalnych produktach.

Pytanie 21

Technika tworzenia cyfrowych negatywów do druku w procesie platinum/palladium wymaga

A. zastosowania filtrów polaryzacyjnych podczas naświetlania papieru

B. wykonania serii wydruków próbnych o rosnącej ekspozycji

C. użycia specjalnego papieru z podłożem metalicznym

D. przygotowania negatywu o wysokiej gęstości i dużym kontraście na przeźroczystej kliszy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca przygotowania negatywu o wysokiej gęstości i dużym kontraście na przeźroczystej kliszy jest jak najbardziej trafna w kontekście techniki platinum/palladium. Ta metoda druku wymaga, aby negatyw był wykonany z odpowiednią starannością, gdyż jego jakość ma bezpośredni wpływ na finalny efekt wizualny. Wysoka gęstość negatywu zapewnia, że cienie będą głębokie i bogate, podczas gdy duży kontrast sprawi, że wydrukowane obrazy będą miały wyraźnie określone detale. Przykładowo, negatywy powinny być wytwarzane z wykorzystaniem wysokiej jakości skanów lub zdjęć, które są odpowiednio przetworzone w programach graficznych, aby uzyskać pożądany kontrast. Standardowe praktyki w tej dziedzinie sugerują użycie klisz, które są specjalnie zaprojektowane do tego typu pracy, aby uniknąć problemów z ekspozycją i tonacją. Dodatkowo, właściwe przygotowanie negatywu pozwala na uzyskanie wytrzymałych i estetycznych wydruków, które są cenione w sztuce fotograficznej. Warto zwrócić uwagę, że ten proces wymaga także odpowiedniego naświetlenia, co decyduje o ostatecznym wyglądzie dzieła.

Pytanie 22

Matryca pozbawiona siatki filtru mozaikowego, w której proces zbierania informacji o kolorach przebiega podobnie do tradycyjnego materiału barwnego warstwowego, to matryca

A. CCD

B. Foveon X3

C. CMOS

D. LIVE MOS

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Foveon X3 to matryca obrazowa, która wykorzystuje unikalną technologię do rejestrowania informacji o kolorze. W przeciwieństwie do tradycyjnych matryc, które stosują siatki filtrów kolorów (takie jak Bayer), Foveon X3 pobiera dane o barwach w sposób trójwymiarowy, rejestrując różne kolory na różnych głębokościach. Dzięki temu każdy piksel jest w stanie zarejestrować pełną informację o kolorze, co prowadzi do wyższej jakości obrazu oraz lepszej reprodukcji detali kolorystycznych. Tego rodzaju technologia znajduje zastosowanie w aparatach fotograficznych, które wymagają wysokiej jakości obrazu, szczególnie w warunkach o dużym kontraście. Przykładem są aparaty Sigma, które wykorzystują matrycę Foveon X3, oferując wyjątkową jakość zdjęć w porównaniu do tradycyjnych rozwiązań. Warto zwrócić uwagę, że technologia ta jest zgodna z wysokimi standardami branżowymi w zakresie jakości obrazu oraz odwzorowania kolorów.

Pytanie 23

Oświetlenie w stylu Rembrandta sugeruje, że na portrecie modela

A. widać cienie pod oczami

B. na twarzy nie występują żadne cienie

C. na policzku można dostrzec światło w kształcie trójkąta

D. obie strony twarzy są równomiernie oświetlone

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Oświetlenie rembrandtowskie to technika oświetleniowa, która charakteryzuje się tworzeniem na twarzy modela charakterystycznego trójkątnego obszaru światła, zazwyczaj na policzku. To oświetlenie uzyskuje się poprzez umieszczenie źródła światła pod kątem około 45 stopni względem modela, co pozwala na uzyskanie głębi i wymiaru w portrecie. Dobrą praktyką w fotografii portretowej jest stosowanie tej techniki do podkreślenia rysów twarzy oraz nadania jej bardziej dramatycznego wyglądu. Oświetlenie rembrandtowskie jest często stosowane w fotografii studyjnej, jak również w warunkach naturalnych, gdzie można wykorzystać światło słoneczne. Zastosowanie tej techniki daje wrażenie trójwymiarowości i jest zgodne z zasadami klasycznej kompozycji, które podkreślają walory estetyczne portretu. Przykłady zastosowania można zobaczyć w pracach takich artystów jak Rembrandt van Rijn, po którym technika ta została nazwana, ale również w nowoczesnej fotografii, gdzie jest ceniona za swoje walory estetyczne oraz emocjonalne.

Pytanie 24

Tryb koloru 1-bitowego (liczba bitów używanych do przedstawienia danego koloru) określa rodzaj koloru

A. czarno-biały

B. Highcolor

C. Truecolor

D. skala szarości

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Głębia koloru 1-bitowa oznacza, że każdy piksel obrazu może przyjąć jedną z dwóch możliwych wartości, co przekłada się na dwa kolory: czarny lub biały. Taki tryb koloru nazywany jest trybem czarno-białym. W praktyce 1-bitowa głębia koloru jest najprostsza i często stosowana w aplikacjach, gdzie nie jest wymagane wyświetlanie wielu kolorów, takich jak stare systemy komputerowe, niektóre urządzenia drukarskie czy grafika wektorowa. W przypadku obrazów czarno-białych, wartością ogniwa (pixela) może być 0 (czarny) lub 1 (biały), co powoduje, że obraz staje się prosty i efektywny, zarówno pod względem pamięci, jak i przetwarzania. Zastosowanie 1-bitowej głębi koloru znajduje się także w prostych ikonach i symbolach, które nie wymagają zaawansowanej kolorystyki. Dobre praktyki sugerują, aby stosować ten tryb w sytuacjach, kiedy kolor nie jest kluczowy dla przekazu informacji czy estetyki, co pozwala na oszczędność zasobów. W kontekście standardów, czarno-biały obraz może być efektywnie kompresowany i przetwarzany, co jest istotne w kontekście optymalizacji dla urządzeń o ograniczonej mocy obliczeniowej.

Pytanie 25

Który format pliku umożliwia zachowanie przezroczystego tła wraz z bezstratną kompresją?

A. JPEG

B. GIF

C. PNG

D. BMP

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Format PNG (Portable Network Graphics) to jeden z najpopularniejszych formatów plików graficznych, który umożliwia zachowanie przezroczystego tła przy jednoczesnym zastosowaniu bezstratnej kompresji. Dzięki temu, obrazy zapisane w tym formacie nie tracą jakości, co jest kluczowe w przypadku grafiki, która ma być używana w różnych kontekstach, na przykład na stronach internetowych czy w aplikacjach. PNG obsługuje również głębię kolorów, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości obrazu z wieloma odcieniami. Przykładem zastosowania PNG może być tworzenie logo, które powinno być umieszczane na różnych kolorowych tłach. Dzięki przezroczystości, logo zachowa swój kształt i estetykę, niezależnie od tła, na którym się znajduje. Warto też dodać, że format PNG jest szeroko wspierany przez wszystkie nowoczesne przeglądarki internetowe oraz oprogramowanie graficzne, co czyni go uniwersalnym wyborem dla projektantów.

Pytanie 26

Który parametr aparatu fotograficznego wpływa na głębię ostrości?

A. ISO

B. Balans bieli

C. Przysłona

D. Czas naświetlania

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Przysłona to element aparatu fotograficznego, który znacząco wpływa na głębię ostrości. Jest to otwór w obiektywie, przez który przechodzi światło. Wielkość tego otworu określa się wartością f/stop, na przykład f/2.8, f/4, f/5.6 itd. Im mniejsza wartość przysłony (np. f/1.8), tym większy otwór, co prowadzi do mniejszej głębi ostrości. Taka konfiguracja sprawia, że tylko wąski obszar sceny jest ostry, co jest często wykorzystywane w fotografii portretowej, aby skupić uwagę na osobie, a rozmyć tło. Z kolei większa wartość przysłony (np. f/16) skutkuje większą głębią ostrości, co jest przydatne w fotografii krajobrazowej, gdzie chcemy, aby cała scena była ostra. Przysłona ma również wpływ na ilość światła docierającego do matrycy, co wymaga dostosowania innych parametrów jak czas naświetlania i ISO, aby uzyskać prawidłowo naświetlone zdjęcie. Warto eksperymentować z różnymi ustawieniami przysłony, aby zrozumieć jej wpływ na głębię ostrości i kreatywnie wykorzystać to w swoich zdjęciach.

Pytanie 27

Podczas robienia zdjęć z użyciem lampy błyskowej najkrótszy czas synchronizacji migawki szczelinowej to czas

A. naświetlania trwający tyle, ile czas trwania błysku

B. otwarcia migawki, w którym można oświetlić całą powierzchnię klatki

C. w którym następuje równoczesne aktywowanie błysku wszystkich lamp błyskowych

D. naświetlania umożliwiający naładowanie lampy błyskowej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź wskazująca na otwarcie migawki, przy którym jest możliwe oświetlenie całej powierzchni klatki, jest prawidłowa w kontekście działania migawki szczelinowej i synchronizacji z lampą błyskową. Czas synchronizacji to najkrótszy moment, w którym migawka jest całkowicie otwarta, co pozwala na równoczesne naświetlenie całej powierzchni klatki przez błysk lampy. W przypadku migawki szczelinowej, która otwiera się w formie szczeliny przesuwającej się przez pole widzenia, kluczowe jest, aby błysk lampy zakończył się przed zamknięciem szczeliny. Praktyczne zastosowanie tego zjawiska można zaobserwować podczas fotografowania obiektów w ruchu, gdzie istotne jest uchwycenie całej sceny w jednym błysku. Standardy w fotografii zalecają używanie lamp błyskowych w połączeniu z czasami synchronizacji wynoszącymi od 1/200 do 1/250 sekundy, co zapewnia optymalne warunki do uzyskania dobrze naświetlonych zdjęć. Praktyka ta jest szczególnie ważna w fotografii sportowej oraz przy pracy z szybko poruszającymi się obiektami.

Pytanie 28

System Bellows Factor w fotografii analogowej oznacza

A. współczynnik korekcji ekspozycji przy stosowaniu mieszka fotograficznego

B. stopień kompresji obrazu na materiale negatywowym

C. współczynnik załamania światła w obiektywach szerokokątnych

D. wartość rozproszenia światła przy użyciu filtrów efektowych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
System Bellows Factor, czyli współczynnik korekcji ekspozycji przy stosowaniu mieszka fotograficznego, jest kluczowym elementem w fotografii analogowej, szczególnie w kontekście korzystania z obiektywów o zmiennej ogniskowej. W przypadku, gdy używamy mieszka, zmienia się odległość między obiektywem a matrycą (w filmie analogowym jest to klisza), co wpływa na ilość światła docierającego do materiału światłoczułego. W praktyce oznacza to, że im dalej od obiektywu znajduje się klisza, tym więcej światła jest potrzebne do uzyskania poprawnej ekspozycji. Wartość Bellows Factor pozwala na skorygowanie czasu naświetlania, co jest niezbędne, aby uzyskać właściwe naświetlenie zdjęcia. Przykład zastosowania: jeśli używasz mieszka i przestawiasz go na większą długość, na przykład z 100 mm na 150 mm, musisz dostosować czas naświetlania, aby uniknąć niedoświetlenia. Znajomość tego współczynnika jest zatem niezbędna dla każdego poważnego fotografa, który korzysta z technik analogowych.

Pytanie 29

Który format plików najlepiej nadaje się do archiwizacji zdjęć z pełną informacją o edycjach niedestrukcyjnych?

A. HEIC z profilem kolorów ICC

B. DNG z osadzonym plikiem XMP

C. JPEG 2000

D. TIFF z kompresją ZIP

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Format DNG (Digital Negative) z osadzonym plikiem XMP (Extensible Metadata Platform) jest najlepszym wyborem do archiwizacji zdjęć, zwłaszcza gdy zależy nam na zachowaniu pełnej informacji o edycjach niedestrukcyjnych. DNG to format otwarty stworzony przez Adobe, który jest często używany przez profesjonalnych fotografów, ponieważ umożliwia przechowywanie surowych danych obrazu oraz dodatkowych informacji w metadanych. Osadzenie pliku XMP w DNG pozwala na przechowywanie wszystkich zmian i edycji zastosowanych do zdjęcia bez wpływu na oryginalne dane. Dzięki temu mamy pełen wgląd w proces edycyjny, co jest szczególnie istotne w bardziej zaawansowanej pracy z obrazem. W praktyce, wiele programów do obróbki zdjęć, jak Adobe Lightroom czy Photoshop, obsługuje DNG i XMP, co sprawia, że jest to standard branżowy dla archiwizacji. Umożliwia to również łatwe udostępnianie zdjęć innym użytkownikom czy na różnych platformach bez obaw o utratę jakości czy informacji o edycji.

Pytanie 30

Minimalna liczba zdjęć potrzebna do stworzenia panoramy sferycznej 360° wynosi

A. 20-24 zdjęcia przy teleobiektywie

B. 4-6 zdjęć przy obiektywie standardowym

C. 2-3 zdjęcia przy obiektywie szerokokątnym

D. 8-12 zdjęć przy obiektywie 15mm (kąt widzenia 110°)

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Minimalna liczba zdjęć potrzebna do stworzenia panoramy sferycznej 360° wynosi 8-12 zdjęć przy obiektywie 15mm, co odpowiada kątowi widzenia wynoszącemu około 110°. Użycie obiektywu szerokokątnego, takiego jak 15mm, jest kluczowe, ponieważ pozwala na uchwycenie szerszego kadru przy mniejszej liczbie zdjęć. W praktyce, przy tworzeniu panoram sferycznych, fotografowie często łączą zdjęcia uzyskane z różnych kątów, co pozwala na uzyskanie jednolitego obrazu o dużym zakresie widzenia. Każde zdjęcie powinno mieć około 30% pokrycia z sąsiednimi, co zapewnia płynne łączenie w procesie postprodukcji. Dobre praktyki wskazują, że w przypadku zdjęć powyżej 12mm, liczba zdjęć wzrasta, co może prowadzić do strat w jakości, jeśli nie będzie odpowiednio zarządzane. Dodatkowo, warto zwrócić uwagę na odpowiednie ustawienie statywu oraz poziomowanie aparatu, aby uniknąć zniekształceń. Wybór obiektywu i technika wykonania zdjęć mają kluczowe znaczenie dla ostatecznego efektu panoramy.

Pytanie 31

Aby pozbyć się smug z powierzchni filtra zamontowanego na obiektywie, należy zastosować

A. chusteczki bawełnianej

B. pędzelka

C. chusteczki papierowej

D. bibułki optycznej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Bibułka optyczna to materiał specjalnie zaprojektowany do delikatnego czyszczenia powierzchni optycznych, takich jak soczewki obiektywów. Jest to najlepszy wybór do usuwania smug, ponieważ nie zostawia włókien ani zarysowań, co jest kluczowe dla zachowania wysokiej jakości obrazu. W praktyce, bibułki optyczne są używane w profesjonalnych studio fotograficznych oraz przez fotografów amatorów, aby utrzymać sprzęt w doskonałej kondycji. Bibułki te są często nasączane specjalnym roztworem czyszczącym, co dodatkowo zwiększa ich skuteczność. Warto również zaznaczyć, że do czyszczenia sprzętu optycznego należy stosować techniki „od środka na zewnątrz” lub „od góry do dołu”, co minimalizuje ryzyko rozmazywania brudu. Użycie bibułek optycznych jest zgodne z dobrymi praktykami w branży fotograficznej i zaleceniami producentów sprzętu. Dlatego dla zachowania jakości optyki oraz długowieczności obiektywów, bibułki optyczne stanowią niezastąpione narzędzie w arsenale każdego fotografa.

Pytanie 32

Który z poniższych formatów zapisu obrazu pozwala na przechowywanie informacji o przezroczystości?

A. JPEG

B. BMP

C. PNG

D. PCX

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Format PNG jest jednym z najpopularniejszych formatów zapisu obrazu, który wspiera przechowywanie informacji o przezroczystości. PNG (Portable Network Graphics) został stworzony jako ulepszenie formatu GIF, z naciskiem na lepszą jakość obrazu i większą liczbę kolorów. PNG używa bezstratnej kompresji, co oznacza, że nie traci jakości obrazu podczas zapisu. Dzięki możliwości przechowywania informacji o kanale alfa, PNG umożliwia tworzenie grafik z przezroczystymi obszarami, co jest szczególnie przydatne w projektowaniu stron internetowych czy tworzeniu grafik na potrzeby multimediów. W praktyce, jeśli chcesz nałożyć obraz na inny bez widocznej tła, PNG będzie idealnym wyborem. Jest to zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej i webowej, gdzie przezroczystość i jakość obrazu są kluczowe.

Pytanie 33

Etapy archiwizacji zdjęć obejmują następujące działania:

A. backup, tworzenie struktury folderów, nazywanie plików

B. backup, tworzenie folderów, nazywanie plików

C. tworzenie przejrzystej struktury folderów, nazywanie plików, backup

D. nazywanie plików, backup

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, która wskazuje na kolejność 'tworzenie przejrzystej struktury katalogów, nazywanie plików, backup' jest prawidłowa, ponieważ przedstawia systematyczny proces archiwizowania zdjęć. Pierwszym krokiem jest stworzenie przejrzystej struktury katalogów, co umożliwia łatwe zarządzanie i lokalizowanie plików w przyszłości. Na przykład, można utworzyć katalogi według dat, wydarzeń lub tematów, co ułatwia przeszukiwanie zbiorów. Następnie nazywanie plików w sposób zrozumiały i spójny, na przykład poprzez dodanie daty lub opisu, pozwala na szybkie zidentyfikowanie zawartości bez konieczności otwierania każdego pliku. Wreszcie, backup jest kluczowym elementem procesu archiwizacji, który chroni przed utratą danych. Warto stosować zewnętrzne nośniki pamięci oraz usługi chmurowe, co zapewnia dodatkowe bezpieczeństwo. Zgodnie z najlepszymi praktykami, należy regularnie aktualizować kopie zapasowe, aby mieć pewność, że wszystkie nowe zdjęcia również są chronione.

Pytanie 34

Termin 'przysłona' odnosi się do mechanizmu zainstalowanego w

A. obiektywie.

B. lampie wbudowanej.

C. układzie pentagonalnym.

D. korpusie aparatu.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Termin "przysłona" odnosi się do mechanizmu umieszczonego w obiektywie aparatu fotograficznego. Przysłona reguluje ilość światła wpadającego do matrycy lub filmu, co bezpośrednio wpływa na ekspozycję zdjęcia. Otwór przysłony jest wyrażany w wartościach f-stop (np. f/2.8, f/4), gdzie niższa wartość oznacza szerszy otwór i większą ilość światła. Użycie odpowiedniej przysłony ma kluczowe znaczenie nie tylko dla poprawnej ekspozycji, ale także dla głębi ostrości, co jest istotne w wielu stylach fotografii. Na przykład, w portrecie często stosuje się szeroką przysłonę, aby uzyskać płytką głębię ostrości, co pozwala na wyizolowanie modela od tła. Przysłona jest także istotna dla uzyskania efektu bokeh, który sprawia, że tło staje się rozmyte i przyjemne dla oka. Wybór przysłony powinien być dostosowany do warunków oświetleniowych oraz artystycznych zamierzeń fotografa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie fotografii.

Pytanie 35

W oświetleniu dekoracyjnym określanym jako glamour główne źródło światła powinno być umiejscowione

A. nieco powyżej, ale równolegle do osi obiektywu aparatu fotograficznego na wprost fotografowanej postaci

B. w osi obiektywu aparatu fotograficznego za fotografowaną osobą

C. z boku i nieco poniżej osi obiektywu aparatu fotograficznego

D. nieco poniżej, lecz równolegle do osi obiektywu aparatu fotograficznego na wprost fotografowanej osoby

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź wskazująca na umiejscowienie głównego źródła światła nieco powyżej, ale równolegle do osi obiektywu aparatu fotograficznego, jest właściwa w kontekście oświetlenia glamour. Tego rodzaju oświetlenie ma na celu uzyskanie efektu estetycznego, który podkreśla cechy twarzy fotografowanej osoby, jednocześnie eliminując niepożądane cienie. Umieszczenie światła w takiej pozycji pozwala na równomierne oświetlenie, co jest kluczowe w portretowaniu. Przykładem zastosowania tej techniki może być sesja zdjęciowa modeli, podczas której efekty świetlne są istotne dla uzyskania profesjonalnego wyglądu zdjęć. Zgodnie z zasadami profesjonalnego oświetlenia, kluczowym jest zastosowanie miękkiego światła, co można osiągnąć poprzez stosowanie dyfuzorów lub odbłyśników. Takie podejście nie tylko wzbogaca estetykę, ale również poprawia ogólną jakość kompozycji. Warto również zaznaczyć, że odpowiednie oświetlenie jest niezbędne w celu uzyskania naturalnych tonów skóry oraz wzmocnienia detali, co jest szczególnie istotne w fotografii portretowej.

Pytanie 36

Korekcja zniekształceń perspektywy występujących w zdjęciach wysokich budynków architektonicznych jest możliwa dzięki zastosowaniu przy fotografowaniu obiektywu

A. tilt-shift

B. asferycznego

C. lustrzanego

D. fisheye

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obiektyw tilt-shift jest specjalistycznym narzędziem przeznaczonym do korekcji zniekształceń perspektywistycznych, które często występują przy fotografowaniu wysokich budynków i innych obiektów architektonicznych. Dzięki możliwości regulacji kąta nachylenia (tilt) i przesunięcia (shift), fotografowie mogą dostosować perspektywę zdjęcia, minimalizując efekt 'zbiegania się' linii pionowych, co jest typowe dla tradycyjnych obiektywów. Przykładowo, podczas fotografowania wieżowców, zastosowanie obiektywu tilt-shift pozwala uzyskać bardziej naturalny wygląd architektury, co jest istotne w fotografii architektonicznej. W praktyce, fotografowie często korzystają z obiektywów tilt-shift w projektach związanych z dokumentacją budowlaną lub w pracy z architektami, gdzie precyzyjne odwzorowanie proporcji jest kluczowe. Standardy branżowe zalecają użycie takich obiektywów w celu uzyskania wysokiej jakości zdjęć, które dobrze oddają rzeczywiste wymiary obiektów, co jest niezbędne w analizach i prezentacjach architektonicznych.

Pytanie 37

W fotografii cyfrowej interpolacja bikubiczna to metoda

A. łączenia wielu ekspozycji w jeden obraz HDR

B. korekcji zniekształceń geometrycznych obiektywu

C. eliminacji szumów przez uśrednianie wielu klatek

D. zmiany rozmiaru obrazu z zachowaniem lepszej jakości niż interpolacja liniowa

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Interpolacja bikubiczna jest zaawansowaną metodą zmiany rozmiaru obrazów, która wykorzystuje informacje z sąsiednich pikseli w celu uzyskania lepszej jakości niż w przypadku interpolacji liniowej. Ta technika bierze pod uwagę 16 najbliższych pikseli, co pozwala na uzyskanie bardziej gładkich i naturalnych przejść kolorów, eliminując efekt pikselizacji. Przykładem zastosowania może być powiększanie zdjęcia w programach graficznych, gdzie ważne jest, aby zachować jak najwyższą jakość. W praktyce stosowanie tej metody jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii cyfrowej oraz edycji obrazów, szczególnie w sytuacjach, gdy oryginalne zdjęcie ma być prezentowane w dużych formatach. Warto również zauważyć, że interpolacja bikubiczna jest często używana w programach takich jak Adobe Photoshop czy GIMP, gdzie użytkownicy mogą wybierać tę opcję podczas zmiany rozmiaru obrazów. Dzięki temu, użytkownicy mogą uzyskać większą kontrolę nad końcowym efektem ich pracy.

Pytanie 38

W każdym obrazie, niezależnie od jego treści, elementami, które w pierwszej kolejności zwracają uwagę widza, są

A. mocne punkty

B. jasne punkty

C. ciemne punkty

D. małe punkty

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W kontekście kompozycji wizualnej mocne punkty to te elementy zdjęcia, które naprawdę przyciągają wzrok. Chodzi o wyraźny kontrast, intensywne kolory, albo po prostu coś, co się wyróżnia. Z własnego doświadczenia wiem, że w profesjonalnej fotografii fotografowie świetnie to wykorzystują, żeby poprowadzić nasz wzrok przez zdjęcie. Na przykład, w portretach często to oczy modela są tym mocnym punktem, bo mają ten niesamowity błysk. W projektowaniu graficznym też to jest kluczowe, mocne punkty pomagają tworzyć hierarchię informacji, co ułatwia nam odbiór treści. Zdecydowanie warto zwrócić uwagę na dobór tych mocnych punktów, bo wpływają one na to, jak całość jest odbierana. To dotyczy nie tylko zdjęć, ale też innych mediów, jak plakaty czy strony internetowe, gdzie też można to fajnie zastosować.

Pytanie 39

Jaki typ materiału światłoczułego jest przeznaczony do aparatów wielkoformatowych?

A. 9 x 12 cm

B. 6 x 6 cm

C. 6 x 4,5 cm

D. 6 x 7 cm

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 9 x 12 cm jest poprawna, ponieważ ten format materiału światłoczułego jest standardowo stosowany w aparatach wielkoformatowych. W przeciwieństwie do mniejszych formatów, takich jak 6 x 4,5 cm, 6 x 6 cm czy 6 x 7 cm, które są częściej używane w aparatach średnioformatowych i małoformatowych, 9 x 12 cm oferuje większą powierzchnię filmu. Umożliwia to uzyskanie wyższej rozdzielczości i detali w zdjęciach, co jest kluczowe w fotografii artystycznej oraz w zastosowaniach profesjonalnych, takich jak fotografia krajobrazowa czy portretowa. Przykładem zastosowania formatu 9 x 12 cm mogą być zdjęcia wykonywane w plenerze, gdzie istotne jest uchwycenie detali przy zachowaniu wysokiej jakości obrazu. Warto również zauważyć, że w fotografii analogowej, większe formaty filmu są bardziej wymagające pod względem technicznym, co sprawia, że ich użycie jest często preferowane przez zaawansowanych fotografów, którzy cenią sobie jakość nad wygodę. Korzystanie z takiego formatu wiąże się z koniecznością stosowania odpowiednich aparatów oraz technik, co przyczynia się do lepszego opanowania sztuki fotograficznej.

Pytanie 40

Jaką wartość czułości matrycy warto ustawić w aparacie fotograficznym, aby wykonać zdjęcie studyjne z użyciem oświetlenia błyskowego?

A. ISO 1600

B. ISO 1400

C. ISO 200

D. ISO 800

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ustawienie ISO na 200 w aparacie przy robieniu zdjęć studyjnych z błyskiem jest naprawdę dobre z kilku powodów. Przede wszystkim, przy tak mocnym świetle, jakim jest błysk, niższe ISO pomaga uzyskać lepszą jakość zdjęcia, bo jest mniej szumów i więcej detali. ISO 200 to taki standard w studyjnej fotografii, bo daje fajną równowagę między jakością a ekspozycją. Dzięki temu zdjęcia mają wyraźniejsze kolory i szczegóły. Kiedy ustawisz ISO na 200, aparat będzie też mniej wrażliwy na szumy, co jest mega istotne, kiedy chcemy mieć wysoką jakość. Poza tym, przy tym ISO możesz korzystać z dłuższych czasów naświetlania, co się przydaje przy lampach błyskowych, które różnie błyskają. Dobrze jest też pamiętać, żeby dostosować przysłonę i czas otwarcia migawki, żeby wszystko ładnie się zgrało. W studyjnej fotografii, gdzie kontrolujesz światło, niższe ISO daje więcej możliwości, kiedy obrabiasz zdjęcia później.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej