Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 17:01
Data zakończenia: 30 maja 2025 17:14

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ile bułki czerstwej powinno się użyć do sporządzenia masy mięsnej z 6 kg mięsa, jeśli zawartość bułki czerstwej w stosunku do mięsa wynosi 20%?

A. 1000 g

B. 120 g

C. 100 g

D. 1200 g

Wybór odpowiedzi 1000 g może wynikać z błędnego obliczenia procentowego lub niewłaściwej interpretacji proporcji. Jeżeli ktoś myślał, że 20% z 6 kg to 1 kg, to jest to klasyczny błąd arytmetyczny. Z kolei odpowiedź 120 g sugeruje znaczną nieścisłość, ponieważ wydaje się, że osoba odpowiadająca nie zrozumiała, że 20% z 6 kg to znacznie więcej niż 120 g. W tym przypadku może to wynikać z błędnego przeliczenia jednostek miar lub pominięcia kluczowego kroku w obliczeniach. Odpowiedź 100 g również nie jest poprawna, ponieważ jest to znacznie zaniżona ilość bułki, co mogłoby prowadzić do nieodpowiedniej konsystencji masy mielonej. Dobrą praktyką jest zwracanie uwagi na przeliczenia procentowe i ich zastosowanie w praktyce kulinarnej. W kontekście przygotowywania potraw ważne jest, aby nie tylko znać właściwe proporcje, ale także rozumieć ich znaczenie w kontekście tekstury i smaku potraw. Błąd w obliczeniach procentowych lub nieprawidłowe przyjęcie jednostek miar może prowadzić do nieoptymalnych rezultatów w kuchni. Dlatego kluczowe jest dokładne zrozumienie, jak obliczyć udział składników w potrawie, co jest fundamentem w profesjonalnym gotowaniu.

Pytanie 2

Która kombinacja dań spełnia zasady tworzenia jadłospisów?

A. Zupa pomidorowa z ryżem, potrawka z kurczaka, ryż na sypko, pomidory z cebulą

B. Zupa pomidorowa z makaronem, potrawka z kurczaka, kluski francuskie, sałata zielona

C. Zupa pomidorowa z ryżem, cielęcina duszona, kluski francuskie, sałata zielona

D. Zupa pomidorowa z makaronem, cielęcina duszona, ryż na sypko, pomidory z cebulą

Zestawy obiadowe, które nie zostały wybrane, mogą wydawać się atrakcyjne na pierwszy rzut oka, ale ich skład nie spełnia podstawowych zasad planowania zdrowego jadłospisu. Na przykład, połączenie zupy pomidorowej z makaronem i potrawki z kurczaka, choć smaczne, nie jest optymalne pod względem wykorzystania składników odżywczych. Zupa pomidorowa z makaronem prowadzi do nadmiaru węglowodanów, co może niekorzystnie wpłynąć na poziom glukozy we krwi, a także na uczucie sytości. Ponadto, brak zróżnicowania źródeł białka w postaci cielęciny może ograniczać dostarczanie niezbędnych aminokwasów. W przypadku jednego z zestawów, zupa pomidorowa z ryżem i potrawka z kurczaka zamiast cielęciny, wskazuje na typowy błąd myślowy, polegający na przekonaniu, że różnorodność można osiągnąć jedynie poprzez różne potrawy, a nie różne składniki. Gotowanie na parze lub duszenie mięs powinno być preferowane ze względu na ich korzystny wpływ na zachowanie wartości odżywczych. Ponadto, zredukowana ilość warzyw w tych propozycjach ogranicza korzystny wpływ błonnika na układ pokarmowy. Dla zachowania zdrowego stylu życia, ważne jest, aby każda potrawa zawierała odpowiednie proporcje wszystkich grup żywnościowych, co nie zostało w pełni zrealizowane w analizowanych zestawach.

Pytanie 3

Do przypraw, które mają właściwości przeciwbakteryjne, można zaliczyć

A. imbir i czosnek

B. wanilię oraz kurkumę

C. chrzan oraz bazylię

D. kminek i gorczycę

Imbir i czosnek to przyprawy o dobrze udokumentowanych właściwościach przeciwbakteryjnych. Imbir, dzięki zawartości gingerolu, wykazuje działanie przeciwbakteryjne i przeciwzapalne, co czyni go skutecznym środkiem w walce z infekcjami. Czosnek natomiast zawiera allicynę, substancję o silnym działaniu przeciwdrobnoustrojowym. Badania wykazały, że czosnek potrafi zwalczać wiele rodzajów bakterii, w tym E. coli i Salmonellę. W praktyce, dodawanie czosnku i imbiru do diety może wspierać układ odpornościowy i pomagać w ochronie organizmu przed infekcjami, co jest szczególnie istotne w kontekście wzrastającej oporności bakterii na antybiotyki. Standardy żywieniowe zalecają wprowadzenie tych przypraw do codziennej diety, aby wspierać zdrowie i profilaktykę chorób. Warto również zauważyć, że zastosowanie imbiru i czosnku w kuchni nie tylko poprawia walory smakowe potraw, ale także przyczynia się do ich wartości prozdrowotnej.

Pytanie 4

W pszennej mące obecne są białka:

A. gliadyna, glutenina

B. gliadyna, kolagen

C. glutenina, elastyna

D. glutenina, mioglobina

Gliadyna i glutenina to kluczowe białka występujące w mące pszennej, które mają istotne znaczenie dla właściwości technologicznych ciasta. Gliadyna odpowiada za plastyczność i elastyczność ciasta, co umożliwia jego formowanie oraz łatwe rozciąganie. Glutenina natomiast nadaje ciastu strukturę i sprężystość, co jest istotne w procesie wyrastania oraz utrzymywania kształtu wypieków. Współpraca tych dwóch białek tworzy gluten, który jest odpowiedzialny za odpowiednie właściwości mechaniczne i teksturalne produktów piekarniczych. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest pieczenie chleba, gdzie odpowiedni dobór mąki o wysokiej zawartości gliadyny i gluteniny przekłada się na lepszą jakość i strukturę bochenków. W branży piekarskiej standardy jakości wymuszają analizę składu mąki, co pozwala na optymalizację receptur i poprawę efektywności produkcji. Wiedza na temat białek mącznych jest także kluczowa w przemyśle, gdzie różne rodzaje mąk są wykorzystywane w zależności od wymagań technologicznych oraz sensorialnych finalnych produktów.

Pytanie 5

Największą ilość kwasu szczawiowego zawierają:

A. roszponka, fenkuł

B. rukola, karczoch

C. endywia, boćwina

D. szpinak, rabarbar

Odpowiedź 'szpinak, rabarbar' jest prawidłowa, ponieważ te rośliny są znane z wysokiej zawartości kwasu szczawiowego, który w przypadku nadmiernego spożycia może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak tworzenie kamieni nerkowych. Kwas szczawiowy jest organicznym kwasem, który występuje naturalnie w wielu roślinach, a jego wysoka zawartość w szpinaku i rabarbarze czyni je szczególnie interesującymi z punktu widzenia dietetyki i zdrowego żywienia. W praktyce oznacza to, że osoby, które mają skłonności do kamieni nerkowych, powinny ograniczać spożycie tych warzyw. Szpinak jest bogaty w witaminy A, C, K oraz minerały, takie jak żelazo i magnez, co czyni go wartościowym składnikiem diety. Rabarbar, z kolei, jest często stosowany w wypiekach i jako dodatek do dżemów, ale jego kwasowość i właściwości zdrowotne powinny być brane pod uwagę przy stosowaniu w kuchni. Warto również zwrócić uwagę na metody przygotowania tych warzyw; gotowanie może zredukować ich zawartość kwasu szczawiowego, co jest zalecane w praktykach kulinarnych dla osób z problemami zdrowotnymi.

Pytanie 6

Jakiego rodzaju mięso powinno się wykorzystać do przygotowania potrawy boeuf Stroganow?

A. Polędwicę

B. Zrazową

C. Rozbratel

D. Szponder

Rozbratel, szponder i zrazowa to elementy mięsne, które nie nadają się do przygotowania boeuf Stroganow z kilku istotnych powodów. Rozbratel pochodzi z przedniej części bydła i jest stosunkowo tłusty oraz twardy, co czyni go mniej odpowiednim do potraw, w których kluczowa jest delikatność i krótki czas obróbki. Przygotowanie dania z użyciem rozbratela wymagałoby długiego duszenia, co zmieniłoby charakterystyczną dla boeuf Stroganow kruchość mięsa. Szponder, z kolei, ma wysoką zawartość tkanki łącznej i tłuszczu, co również nie sprzyja szybkiemu smażeniu ani uzyskaniu pożądanej tekstury. Przygotowanie go w sposób wymagany w tej potrawie, skutkowałoby twardym i mniej apetycznym rezultatem. Zrazowa, podobnie jak szponder, pochodzi z grubszych partii mięsa, które wymagają dłuższego gotowania, aby zmiękczyć włókna mięśniowe. Użycie tych elementów w potrawie boeuf Stroganow może prowadzić do błędnych konkluzji dotyczących technik kulinarnych, gdzie delikatność i krótki czas obróbki termicznej są kluczowe dla sukcesu dania. Dlatego, w kontekście przygotowywania boeuf Stroganow, zastosowanie polędwicy jest nie tylko klasycznym rozwiązaniem, ale także zgodnym z zasadami profesjonalnej kuchni, które kładą nacisk na jakość mięsa oraz odpowiednią metodę gotowania.

Pytanie 7

Podczas przechowywania sosów zagęszczonych przy użyciu skrobi w temperaturze od -10°C do +20°C, zachodzi w nich proces

A. retrogradacji

B. pęcznienia

C. dekstrynizacji

D. kleikowania

Dekstrynizacja to proces, w którym skrobia jest rozkładana na mniejsze cząsteczki, co prowadzi do powstania dekstryn. Jest to proces zachodzący zwykle podczas podgrzewania skrobi w obecności wody i nie zachodzi w temperaturach przechowywania sosów. Kleikowanie odnosi się do momentu, w którym skrobia wchłania wodę i pęcznieje, tworząc lekko lepki, płynny żel, co również nie jest przypadkiem w kontekście przechowywania sosów w podanych temperaturach. Pęcznienie to zjawisko związane z początkowym procesem gotowania skrobi, a nie z jej przechowywaniem. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe, aby nie mylić ich z retrogradacją. W praktyce, wiele osób myli te zjawiska, sądząc, że każde z nich dotyczy skrobi w różnych fazach procesu przygotowania żywności. Jednak, aby poprawnie zrozumieć, co się dzieje z sosami zawierającymi skrobię w danym zakresie temperatur, ważne jest, aby skupić się na retrogradacji, jako kluczowym procesie, który wpływa na jakość produktów spożywczych, a nie na wcześniejszych etapach jak kleikowanie czy dekstrynizacja.

Pytanie 8

Jaką metodę konserwacji zastosowano do produkcji ogórków kiszonych?

A. Skojarzoną

B. Fizyczną

C. Chemiczną

D. Biologiczną

Odpowiedź 'biologiczna' jest poprawna, ponieważ ogórki kiszone są produktem fermentacji mlekowej, w której biorą udział bakterie kwasu mlekowego. Ten proces jest wynikiem aktywności mikroorganizmów, które przekształcają cukry zawarte w ogórkach w kwas mlekowy, co nie tylko konserwuje warzywa, ale także nadaje im charakterystyczny smak i zapach. W praktyce, proces ten polega na umieszczeniu świeżych ogórków w solance, co sprzyja rozwojowi pożądanych bakterii, a jednocześnie hamuje rozwój patogenów. Standardy jakości dotyczące produkcji ogórków kiszonych określają, że fermentacja powinna przebiegać w kontrolowanych warunkach, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności. Dobrze przeprowadzona fermentacja mlekowa prowadzi do zachowania cennych składników odżywczych, takich jak witaminy z grupy B oraz probiotyki, które wspierają zdrowie układu pokarmowego. W branży żywnościowej, zdrowe praktyki fermentacji są kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości produktów.

Pytanie 9

Na podstawie opisanego sposobu przygotowania, określ metodę zagęszczania dania.
Sposób przygotowania:
Wykonać obróbkę wstępną marchwi, pokroić w drobną kostkę, zalać niewielką ilością wrzącej wody, dodać do gotującej się potrawy małą ilość masła, soli i cukru, gotować pod przykryciem. Pozostałe masło połączyć z mąką. Zmieszać z wywarem i powoli zagotować.

Marchew została zagęszczona

A. zasmażką I stopnia

B. przez oprószanie

C. podprawą zacieraną

D. zawiesiną

Chociaż zasmażka I stopnia, oprószanie oraz zawiesina są technikami zagęszczania potraw, nie są one odpowiednie w kontekście podanego opisu. Zasmażka I stopnia to mieszanka mąki i tłuszczu, która jest smażona do uzyskania złotego koloru, a następnie dodawana do potrawy. W opisywanej metodzie nie ma etapu smażenia, co czyni tę odpowiedź niepoprawną. Oprószanie polega na posypywaniu potrawy mąką, co również nie zostało zastosowane w tym przypadku, gdyż masło i mąka były połączone przed dodaniem do potrawy. Zawiesina natomiast to mieszanina mąki i zimnej wody, która jest dodawana do gorącej potrawy, co nie odpowiada technice zacierania, gdzie mąka jest łączona z tłuszczem w formie podprawy. W praktyce, błędne wskazanie tych metod jako zagęszczających w tym kontekście może wynikać z nieporozumienia dotyczącego procesów chemicznych zachodzących w kuchni. Właściwa technika zagęszczania wpływa na teksturę i smak potrawy, co jest kluczowe w profesjonalnej gastronomii.

Pytanie 10

Ile białka pełnowartościowego znajduje się w 1 szklance mleka (250 ml), jeśli zawartość białka w mleku spożywczym wynosi 3%?

A. 7,5 g

B. 6,0 g

C. 3,0 g

D. 4,5 g

Odpowiedź 7,5 g jest poprawna, ponieważ zawartość białka w mleku wynosi 3%, a 1 szklanka mleka to 250 ml. Aby obliczyć ilość białka w tej objętości, należy zastosować następujący wzór: Ilość białka = objętość mleka (ml) × procent białka. Zatem: 250 ml × 0,03 = 7,5 g białka. Białko zawarte w mleku jest białkiem pełnowartościowym, co oznacza, że zawiera wszystkie niezbędne aminokwasy, które są ważne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Regularne spożywanie białka z mleka może wspierać procesy regeneracyjne w organizmie oraz rozwój masy mięśniowej, co ma kluczowe znaczenie dla osób aktywnych fizycznie. Zgodnie z zaleceniami dietetyków, mleko i produkty mleczne powinny być integralną częścią zrównoważonej diety, zapewniając odpowiednią podaż białka, wapnia i innych składników odżywczych.

Pytanie 11

Oblicz wartość gastronomiczną netto jednej porcji surówki, jeśli koszt składników wynosi 3,5 zł, a marża wynosi 200%?

A. 10,50 zł

B. 12,00 zł

C. 9,50 zł

D. 7,00 zł

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia sposobu ustalania ceny gastronomicznej. Odpowiedzi takie jak 12,00 zł, 9,50 zł czy 7,00 zł ilustrują różne błędne podejścia do obliczeń. Odpowiedź 12,00 zł mogłaby sugerować, że marża została zrozumiana jako kwota do dodania, a nie procent, co prowadzi do zawyżenia ceny. Z kolei odpowiedź 9,50 zł mogłaby wynikać z niepełnego uwzględnienia marży, co zmniejszałoby rzeczywistą wartość ceny do zapłaty przez konsumenta. Odpowiedź 7,00 zł natomiast może sugerować, że koszt surowców był błędnie interpretowany jako cena końcowa z dodaną marżą, co jest technicznie niepoprawne. W każdym z tych przypadków kluczowym błędem myślowym jest brak zrozumienia, że marża wyrażona w procentach odnosi się do kosztu, a nie jest stałą kwotą, którą można po prostu dodać do ceny. Zrozumienie mechanizmu obliczania marży jest niezwykle istotne w branży gastronomicznej, aby unikać strat związanych z błędnym ustalaniem cen. W praktyce, wiedza na temat właściwego obliczania cen pozwala restauratorom na lepsze planowanie budżetu, redukcję strat i maksymalizację zysków, co jest niezbędne w silnie konkurencyjnym środowisku gastronomicznym.

Pytanie 12

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz, ile wynosi koszt 10 porcji potrawy.

Nazwa potrawy: Koktajl
Lp.	Nazwa produktu	Ilość na 1 porcję [g]	Cena za 1kg [zł]
1.	Jogurt naturalny 2%	200	7,50
2.	Czarna porzeczka	100	5,00
3.	Cukier	10	5,00

A. 1,80 zł

B. 15,00 zł

C. 18,00 zł

D. 1,50 zł

Obliczenie kosztu 10 porcji potrawy opiera się na precyzyjnym przeliczeniu kosztu jednej porcji. W pierwszej kolejności konieczne jest zidentyfikowanie wszystkich składników potrawy oraz ich jednostkowych cen. Po zsumowaniu kosztów poszczególnych składników uzyskujemy cenę jednej porcji. W tym przypadku, przyjęta cena jednostkowa potrawy wynosi 1,80 zł za porcję, co po pomnożeniu przez 10 daje 18,00 zł za wszystkie porcje. Tego rodzaju obliczenia są powszechnie stosowane w gastronomii i cateringach, gdzie precyzyjne kalkulacje kosztów są kluczowe dla ustalenia ceny menu. Zastosowanie takich praktyk pozwala na kontrolowanie kosztów produkcji i podejmowanie świadomych decyzji cenowych, co jest zgodne ze standardami branżowymi. Warto również pamiętać, że efektywne zarządzanie kosztami i cenami produktów jest kluczowe dla rentowności działalności gastronomicznej.

Pytanie 13

Jakim sposobem należy zagęszczać zupę owocową?

A. zawiesiną z mąki pszennej

B. zasmażką I stopnia

C. podprawą zacieraną

D. zawiesiną z mąki ziemniaczanej

Zagęszczanie zupy owocowej przy użyciu podprawy zacieranej lub zasmażki I stopnia nie jest zalecane, ponieważ te metody wprowadzają do potrawy niepożądane smaki oraz tekstury. Podprawa zacierana, często stosowana w zupach warzywnych lub mięsnych, polega na łączeniu mąki z tłuszczem, co w przypadku zupy owocowej może zdominować delikatny aromat owoców. Taki proces może również prowadzić do ich karmelizacji, co zmienia smak całości w sposób, który niekoniecznie jest pożądany w kontekście słodkich zup. Z kolei zasmażka I stopnia, która jest przygotowywana z mąki pszennej, również nie jest idealnym wyborem, ponieważ przy dłuższym gotowaniu może nadmiernie zagęścić zupę i wprowadzić nieprzyjemną goryczkę. Podczas gdy mąka pszenna ma swoje zastosowanie w różnych sosach i potrawach, jej użycie w zupach owocowych jest nieodpowiednie. Kluczowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru takich metod, wynikają z braku zrozumienia, jakie właściwości mają różne zagęszczacze. W przypadku zup owocowych, gdzie główną rolę odgrywa smak owoców, lepiej sprawdzi się mąka ziemniaczana, służąca do uzyskania gładkiej, kremowej konsystencji bez niepożądanych nut smakowych.

Pytanie 14

Pomieszczenie, w którym realizowana jest ekspedycja gotowych dań, nie powinno znajdować się obok

A. kuchni właściwej

B. przygotowalni czystej

C. zmywalni naczyń

D. sali konsumenckiej

Zmywalnia naczyń nie powinna znajdować się w pobliżu ekspedycji gotowych potraw ze względu na ryzyko kontaminacji krzyżowej. Przepisy sanitarno-epidemiologiczne, takie jak te określone w rozporządzeniu o ogólnych zasadach higieny, wskazują na konieczność separacji przestrzeni, w których odbywa się przygotowywanie i podawanie żywności od obszarów, gdzie odbywa się mycie naczyń. Zmywalnia jest miejscem, gdzie gromadzą się resztki jedzenia i zanieczyszczenia, co może prowadzić do przenikania bakterii do gotowych potraw. Praktyczne zastosowanie tej zasady można zaobserwować w restauracjach, które przestrzegają standardów HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), gdzie kluczowe jest minimalizowanie ryzyka dla zdrowia konsumentów. Dodatkowo, odpowiednie rozmieszczenie pomieszczeń w kuchni profesjonalnej sprzyja efektywności pracy, ogranicza czas przemieszczania się personelu oraz podnosi ogólną jakość świadczonych usług gastronomicznych.

Pytanie 15

Dostosowanie mieszkań jest kluczowe dla osób

A. używających wózków inwalidzkich

B. młodych, z nadmierną aktywnością

C. dorosłych, z nadwagą

D. cierpiących na anoreksję

Pojęcia związane z adaptacją obiektów mieszkalnych często są mylone, co prowadzi do błędnych wniosków. Odpowiedzi dotyczące dorosłych otyłych, młodych nadpobudliwych czy osób chorych na anoreksję wskazują na nieporozumienie dotyczące samej natury adaptacji. Osoby otyłe mogą mieć pewne potrzeby związane z komfortem, ale nie są to potrzeby wynikające z niepełnosprawności ruchowej. Adaptacja przestrzeni dla nich nie jest priorytetem w kontekście dostępności, jak ma to miejsce w przypadku osób na wózkach inwalidzkich. Młodzi ludzie z nadpobudliwością mogą być w pełni sprawni ruchowo i ich potrzeby dotyczące przestrzeni mieszkalnej są inne, skoncentrowane na psychologicznych aspektach, a nie fizycznej dostępności. Anoreksja, będąca zaburzeniem odżywiania, nie wpływa na zdolność poruszania się, a więc nie wymaga specjalnych adaptacji przestrzennych. Sugerowanie, że te grupy wymagają adaptacji obiektów mieszkalnych, odzwierciedla typowe błędy myślowe, w których myli się różne rodzaje potrzeb. Kluczowe jest zrozumienie, że adaptacja obiektów mieszkalnych powinna skupiać się na eliminowaniu barier dostępu dla tych, którzy rzeczywiście ich doświadczają, a nie na grupach, które nie mają takich potrzeb.

Pytanie 16

Przygotowano porcję jajecznicy z dwóch jajek i 10 g masła. Koszt jednego jaja wynosi 0,40 zł, a 10 g masła kosztuje 0,17 zł. Marża gastronomiczna to 100%. Jaką cenę netto ma jedna porcja jajecznicy?

A. 2,37 zł

B. 2,08 zł

C. 0,97 zł

D. 1,94 zł

Wybór błędnych odpowiedzi najczęściej wynika z nieprawidłowego zrozumienia sposobu obliczania kosztów gastronomicznych. Wiele osób może myśleć, że marża powinna być naliczana tylko na jednym składniku, co jest nieprawidłowe. Marża gastronomiczna powinna być stosowana na całkowity koszt składników, a nie na ich poszczególne elementy. Często zdarza się również, że podczas obliczeń pomija się niektóre składniki, jak chociażby masło, co prowadzi do zaniżenia rzeczywistego kosztu produkcji dania. Niezrozumienie pojęcia marży oraz jej zastosowania w praktyce powoduje, że osoby odpowiedzialne za ustalanie cen dań mogą zaproponować zbyt niskie lub zbyt wysokie ceny, co wpływa na rentowność lokalu. Warto również zauważyć, że w obliczeniach konieczne jest uwzględnienie zarówno kosztów surowców, jak i dodatkowych wydatków związanych z przygotowaniem potrawy, jak na przykład wynagrodzenia pracowników oraz koszty stałe lokalu. Ustalenie odpowiedniej ceny gastronomicznej to kluczowy element strategii marketingowej lokalu, który powinien uwzględniać nie tylko koszty, ale także preferencje klientów oraz konkurencyjność oferty na rynku.

Pytanie 17

Wymień części półtuszy wołowej.

A. Antrykot i szponder

B. Rostbef i pachwina

C. Comber i karkówka

D. Rozbratel i nerkówka

Wybór kawałków mięsa z półtuszy wołowej to nie taka prosta sprawa, bo trzeba znać anatomie bydła i różne części mięsa. Comber i karkówka są popularne, ale nie są częścią półtuszy wołowej. Comber, często mylony z wołowiną, tak naprawdę dotyczy wieprzowiny, a karkówka to część karku od świń. Dlatego wybierając te mięsa jako elementy półtuszy wołowej, można się mylić. Rostbef, to już inna historia, bo on faktycznie jest wołowy, chociaż nie jest w półtuszy, lecz wyżej, bliżej kręgosłupa. Pachwina też jest mięsem, ale podobnie jak rostbef, nie zalicza się do półtuszy wołowej. Rozbratel i nerkówka to kolejne błędne odpowiedzi, bo rozbratel jest z tylnej części bydła, a nerkówka to część narządów wewnętrznych. Z mojego doświadczenia, żeby poprawnie rozpoznawać kawałki wołowiny, warto zainteresować się klasyfikacjami mięsa i standardami jakości, by uniknąć takich pomyłek.

Pytanie 18

Aby wykończyć podłogę w kuchni, z uwagi na kwestie higieniczne, należy zastosować

A. deski

B. płytki ceramiczne

C. parkiet

D. wykładzinę dywanową

Stosowanie desek jako materiału na podłogę w kuchni może prowadzić do problemów związanych z higieną. Drewno, z którego produkowane są deski, jest materiałem porowatym, co oznacza, że łatwo wchłania wilgoć i nieczystości. W kuchni, gdzie regularnie występują zacieki, deski mogą stać się siedliskiem bakterii oraz grzybów, co stwarza zagrożenie dla zdrowia. Parkiet, podobnie jak deski, również jest wykonany z drewna, co czyni go nieodpowiednim wyborem ze względu na łatwe wchłanianie płynów oraz trudności w utrzymaniu czystości. Z kolei wykładziny dywanowe są jeszcze bardziej problematyczne, ponieważ tkanina jest trudna do czyszczenia, a jej porowatość sprzyja gromadzeniu brudu oraz alergenów. Często mylnie sądzi się, że estetyka i wygoda użytkowania tych materiałów mogą zrekompensować ich wady, jednak w kontekście kuchni, gdzie higiena jest kluczowa, nie są one zalecane. Wybór odpowiednich materiałów wykończeniowych powinien zawsze uwzględniać ich właściwości użytkowe oraz możliwość konserwacji, co w przypadku wymienionych opcji nie znajduje potwierdzenia w dobrych praktykach branżowych.

Pytanie 19

Jaja, woda oraz ocet to składniki, które trzeba zastosować do przygotowania jaj

A. mollet

B. po benedyktyńsku

C. poszetowych

D. po wiedeńsku

Odpowiedzi takie jak po benedyktyńsku, mollet i po wiedeńsku nie są właściwymi terminami dotyczących sposobu przygotowywania jaj przy użyciu wody, octu i ich samej substancji. Jaja benedyktyńskie to danie, które rzeczywiście wykorzystuje jaja poszetowe, jednak sama nazwa odnosi się do całego posiłku, który obejmuje dodatkowe składniki, takie jak sos holenderski czy muffiny. Możemy też zauważyć, że jaja mollet to technika gotowania, w której jajka są gotowane w skorupkach, do momentu, gdy białko jest już ścięte, a żółtko pozostaje półpłynne. Ta metoda nie wykorzystuje octu i wody w sposób, jaki ma miejsce w przypadku jaj poszetowych. Jaja po wiedeńsku to również termin, który nie jest związany z tą techniką, ponieważ odnosi się do jajek smażonych w białek na maśle, co jest zupełnie innym procesem kulinarnym. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych metod gotowania z ich składnikami, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących tego, jakie techniki są właściwe dla określonych potraw.

Pytanie 20

Który rodzaj lokalu gastronomicznego musi pobierać i przechowywać próbki żywności?

A. Stołówka szkolna

B. Jadłodajnia

C. Restauracja

D. Bar przekąskowy

Stołówka szkolna jest zobowiązana do pobierania i przechowywania próbek żywności ze względu na przepisy dotyczące bezpieczeństwa żywności oraz higieny. W kontekście żywienia dzieci i młodzieży, szczególnie istotne jest zapewnienie wysokiej jakości serwowanych posiłków oraz eliminacja ryzyka wystąpienia chorób przenoszonych przez żywność. Wymogi te wynikają z przepisów prawa, takich jak Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie wymagań dotyczących żywności dla dzieci w szkołach oraz przepisów dotyczących systemu HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points). Przykładem praktycznego zastosowania tych przepisów jest konieczność pobierania próbek żywności z różnych partii posiłków, co pozwala na monitorowanie jakości dostarczanych produktów. Takie działania mogą obejmować zarówno przechowywanie próbek surowców, jak i gotowych posiłków na wypadek potrzeby przeprowadzenia analizy mikrobiologicznej. Dzięki temu stołówki szkolne mogą skutecznie reagować na ewentualne zagrożenia oraz zapewnić zdrowie i bezpieczeństwo swoich podopiecznych.

Pytanie 21

Korzystając z zamieszczonej receptury gastronomicznej, wskaż punkty krytyczne przygotowania kremu bawarskiego, w których może nastąpić zagrożenie jakości potrawy.

Receptura gastronomiczna – krem bawarski
Normatyw surowcowy na 4 porcje	Sposób wykonania
1) mleko – 500 ml 2) śmietanka 30% – 125 ml 3) cukier – 30 g 4) żółtka jaj (3 szt.) – 60 g 5) wanilia – 1 łaska 6) żelatyna – 8 g	1) namoczyć żelatynę w zimnej wodzie 2) zagotować mleko z dodatkiem wanilii 3) wybić jaja, oddzielić białka od żółtek 4) utrzeć żółtka z cukrem na puszystą masę 5) rozpuścić żelatynę w gorącym mleku 6) połączyć mleko z masą jajeczną, ciągle ubijając 7) ochłodzić masę do lekkiego stężenia 8) dodać ubitą śmietankę, lekko mieszając 9) wyporcjować deser do pucharków 10) schładzać przez 3 godziny 11) podawać udekorowany

Receptura gastronomiczna – krem bawarski

Normatyw surowcowy na 4 porcje

Sposób wykonania

1) mleko – 500 ml
2) śmietanka 30% – 125 ml
3) cukier – 30 g
4) żółtka jaj (3 szt.) – 60 g
5) wanilia – 1 łaska
6) żelatyna – 8 g

1) namoczyć żelatynę w zimnej wodzie
2) zagotować mleko z dodatkiem wanilii
3) wybić jaja, oddzielić białka od żółtek
4) utrzeć żółtka z cukrem na puszystą masę
5) rozpuścić żelatynę w gorącym mleku
6) połączyć mleko z masą jajeczną, ciągle ubijając
7) ochłodzić masę do lekkiego stężenia
8) dodać ubitą śmietankę, lekko mieszając
9) wyporcjować deser do pucharków
10) schładzać przez 3 godziny
11) podawać udekorowany

A. 6, 7, 9, 10, 11.

B. 1, 2, 4, 5, 6.

C. 1, 2, 5, 8, 9.

D. 3, 4, 9, 10, 11.

Wybór punktów krytycznych w przygotowaniu kremu bawarskiego wymaga szczegółowej analizy każdego etapu produkcji, a niektóre z zaproponowanych odpowiedzi pomijają istotne aspekty. Na przykład, oddzielenie białek od żółtek jest kluczowe w kontekście stabilności i tekstury kremu; brak tego kroku może prowadzić do uzyskania niepożądanej konsystencji. Inne punkty, takie jak utarcie żółtek z cukrem, również nie powinny być pomijane, gdyż wpływają na emulgowanie składników. Dodatkowo, wyprowadzenie deseru do pucharków bez zachowania odpowiednich norm higienicznych zwiększa ryzyko zanieczyszczeń mikrobiologicznych. Schładzanie kremu przez 3 godziny to nie tylko wymaganie estetyczne, ale również kwestia bezpieczeństwa żywności, gdyż niewłaściwe przechowywanie w zbyt wysokiej temperaturze może prowadzić do namnażania się bakterii. Wreszcie, odpowiednie dekorowanie potrawy ma znaczenie nie tylko wizualne, ale również wpływa na postrzeganą jakość. W kontekście gastronomii, ignorowanie tych punktów krytycznych może prowadzić do poważnych usterek w jakości finalnego dania i naruszenia standardów bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 22

Risotto oraz lasagne to dania pochodzące z kuchni

A. francuskiej

B. włoskiej

C. rosyjskiej

D. hiszpańskiej

Wydaje mi się, że wybór odpowiedzi związanych z kuchniami hiszpańska, francuską czy rosyjską to jakieś nieporozumienie. Kuchnia hiszpańska ma swoje pyszne dania, jak paella, ale nie ma tradycyjnych przepisów na risotto. Paella jest ryżowa, ale technika jej przygotowania jest zupełnie inna i często dodaje się do niej owoce morza. Francuska kuchnia też ma swoje bogate potrawy, ale risotto i lasagne to już zupełnie inna sprawa, bo te dania pochodzą z Włoch. A kuchnia rosyjska, z pierogami czy borszczem, też nie ma nic wspólnego z tymi potrawami. Może źle kojarzysz te kuchnie? To się zdarza, ale fajnie byłoby poznać różnice w tych kuchniach, to wiele wyjaśnia. Kuchnia włoska ma taką różnorodność i lokalne składniki, że stworzyła wiele dań, które są symbolem jej kultury.

Pytanie 23

Jakie urządzenie zapewni właściwą temperaturę talerzy podczas serwowania gorących potraw?

A. Podgrzewacz

B. Szafa przelotowa

C. Bemar bankietowy

D. Warnik

Podgrzewacz to urządzenie zaprojektowane z myślą o utrzymaniu optymalnej temperatury potraw podczas ekspedycji. W przypadku potraw gorących, kluczowe jest, aby temperatura była odpowiednia nie tylko dla jakości serwowanej żywności, ale również dla bezpieczeństwa zdrowotnego konsumentów. Podgrzewacze wykorzystują różne technologie, takie jak podgrzewanie za pomocą grzałek elektrycznych, co pozwala na szybkie i efektywne podtrzymywanie temperatury potraw. W praktyce, podgrzewacze są niezwykle przydatne w restauracjach, cateringach i innych punktach gastronomicznych, gdzie konieczne jest utrzymanie ciepła potraw podczas transportu na stół. Dobre praktyki branżowe wskazują, że potrawy powinny być serwowane w temperaturze co najmniej 60°C, aby zminimalizować ryzyko rozwoju bakterii. Dlatego zastosowanie podgrzewacza jest kluczowe nie tylko dla zachowania smaku i tekstury dań, ale również dla zapewnienia ich bezpieczeństwa.

Pytanie 24

Jak można zniszczyć bakterie Salmonelli znajdujące się wewnątrz jaja?

A. gotowanie w wodzie

B. wyparzanie wrzącą wodą

C. zanurzenie w roztworze dezynfekcyjnym

D. naświetlanie promieniowaniem UV

Gotowanie jajek w wodzie to naprawdę najskuteczniejsza metoda na pozbycie się bakterii Salmonelli, które mogą czaić się w środku. Jak się gotuje, szczególnie powyżej 70°C, to białka bakterii się denaturują i po prostu umierają. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) poleca, żeby gotować jajka przynajmniej przez 10 minut, bo wtedy ryzyko zakażenia naprawdę spada. Jajka na twardo, przygotowane w ten sposób, są nie tylko bezpieczne, ale i zachowują wszystkie wartości odżywcze. Fajnie też pamiętać o higienie przy gotowaniu – myj ręce przed i po obsłudze surowych jajek oraz unikaj zanieczyszczenia krzyżowego z innymi produktami. To wszystko jest zgodne z zasadami HACCP, które pomagają zapewnić, że jedzenie jest bezpieczne.

Pytanie 25

Pracownik jednostki zajmującej się żywieniem zbiorowym doświadczył porażenia prądem. Co powinno być zrobione w pierwszej kolejności?

A. przerwać kontakt poszkodowanego z prądem

B. wykonać poszkodowanemu sztuczne oddychanie

C. podać poszkodowanemu środki uspokajające

D. zadzwonić po pogotowie ratunkowe dla poszkodowanego

Wezwanie pogotowia ratunkowego bez przerwania kontaktu z prądem może okazać się nieodpowiednim i niebezpiecznym działaniem. W przypadku porażenia prądem, najważniejsze jest najpierw uwolnienie poszkodowanego od źródła prądu, gdyż pozostawienie go w kontakcie z prądem może prowadzić do dalszych obrażeń, a nawet do śmierci. Wzywanie pomocy medycznej powinno nastąpić po zapewnieniu bezpieczeństwa zarówno dla poszkodowanego, jak i dla osoby udzielającej pierwszej pomocy. W przypadku podania środków uspokajających, może to nie tylko nie zadziałać w sytuacji kryzysowej, ale także wprowadzić dodatkowe ryzyko w postaci depresji oddechowej, co przy porażeniu prądem, gdzie mogą występować już problemy z oddychaniem, może być szczególnie niebezpieczne. Zastosowanie sztucznego oddychania przed przerywaniem kontaktu z prądem jest również niewłaściwe, ponieważ niezbędne jest najpierw usunięcie zagrożenia. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że pomoc można rozpocząć bez zapewnienia podstawowego bezpieczeństwa; każdy plan ratunkowy powinien być najpierw przemyślany i skonstruowany w oparciu o zasady ochrony osób, które mogą być w niebezpieczeństwie.

Pytanie 26

Ile porcji deseru można przygotować z 5 opakowań lodów o wadze jednostkowej 1,5 kg, jeśli do przygotowania jednej porcji potrzeba 100 g lodów?

A. 75 porcji

B. 15 porcji

C. 30 porcji

D. 50 porcji

Aby obliczyć liczbę porcji deseru, które można uzyskać z 5 opakowań lodów o masie jednostkowej 1,5 kg, należy najpierw obliczyć łączną masę lodów. Łączna masa lodów wynosi 5 opakowań * 1,5 kg/opakowanie = 7,5 kg. Następnie przeliczamy jednostki, aby uzyskać masę w gramach: 7,5 kg = 7500 g. Zgodnie z wymogami, na jedną porcję deseru potrzeba 100 g lodów. Dlatego dzielimy łączną masę lodów (7500 g) przez masę na porcję (100 g): 7500 g / 100 g/porcję = 75 porcji. Taki sposób obliczeń jest standardową praktyką w gastronomii, gdzie dokładne pomiary surowców są kluczowe dla utrzymania spójności potraw oraz zapewnienia odpowiedniej jakości usług. Dobrze zrozumiane proporcje umożliwiają również efektywne zarządzanie zapasami i kosztami, co jest niezwykle istotne w branży cateringowej oraz restauracyjnej.

Pytanie 27

Jakie dodatki do sałatek zabezpieczają witaminę C przed jej utratą?

A. Majonez, śmietana, oliwa z oliwek

B. Śmietana, olej sojowy, sól

C. Olej sojowy, majonez, cukier

D. Cukier, oliwa z oliwek, ocet winny

Majonez, śmietana i oliwa z oliwek są produktami tłuszczowymi, które skutecznie chronią witaminę C przed utlenieniem. Witamina C (kwas askorbinowy) jest związkiem wrażliwym na działanie tlenu, światła oraz wysokiej temperatury. Obecność tłuszczy w surówkach sprzyja tworzeniu środowiska, w którym witamina C jest mniej podatna na degradację. Przykładowo, dodanie majonezu do sałatki z pomidorów nie tylko poprawia jej smak, ale także zwiększa przyswajalność witamin oraz chroni je przed utlenieniem. Warto również wspomnieć, że oleje roślinne, w tym oliwa z oliwek, mają właściwości przeciwutleniające, co dodatkowo wspomaga stabilność witaminy C. W kontekście dietetycznym, włączenie tych składników do codziennej diety jest zgodne z zaleceniami zdrowego żywienia, które promują spożycie zdrowych tłuszczów. Dodatkowo, majonez i śmietana dostarczają organizmowi kwasów tłuszczowych oraz witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, co czyni je wartościowymi dodatkami do zróżnicowanej diety.

Pytanie 28

Przygotowując danie "jaja po wiedeńsku", jak należy postąpić z jajami?

A. w skorupce umieścić w zimnej wodzie i gotować przez około 8 minut

B. w skorupce umieścić w ciepłej wodzie i gotować przez około 5 minut

C. wybić do szklanki i podgrzewać we wrzącej wodzie przez około 5 minut

D. gotować bez skorupek we wrzącej, zakwaszonej wodzie z dodatkiem soli przez około 3 minuty

Odpowiedzi sugerujące gotowanie jaj w skorupkach, zarówno w zimnej wodzie przez 8 minut, jak i w ciepłej przez 5 minut, nie są zgodne z techniką przygotowania jaj po wiedeńsku. Kluczowym aspektem tej potrawy jest delikatność gotowania, która jest osiągana poprzez krótki czas obróbki termicznej. Gotowanie jaj w skorupkach w zimnej wodzie przez 8 minut zdecydowanie przekracza optymalny czas, co prowadzi do nadmiernego ścięcia białka i stwardnienia żółtka, a efektem końcowym będzie twarde jajo, które nie spełnia standardów dla tej klasycznej potrawy. Natomiast gotowanie w ciepłej wodzie przez 5 minut, choć może wydawać się kuszącą alternatywą, również nie jest skuteczne ze względu na zbyt niską temperaturę, co uniemożliwia osiągnięcie idealnego efektu kulinarnego. Ponadto, gotowanie bez skorupek we wrzącej, zakwaszonej wodzie z dodatkiem soli przez 3 minuty, mimo że może być technicznie poprawne, nie jest zgodne z tradycyjną metodą przygotowania jaj po wiedeńsku. Tego typu techniki mogą prowadzić do niepożądanych rezultatów, takich jak rozpadanie się białka. W kontekście dobrych praktyk kulinarnych, istotne jest, aby przestrzegać sprawdzonych metod, które zapewniają najlepsze wyniki, a w przypadku jaj po wiedeńsku najważniejsze jest zachowanie odpowiedniej konsystencji i smaku, co osiąga się poprzez precyzyjne gotowanie w szklance.

Pytanie 29

Gdy podczas przygotowywania potrawy nad patelnią zaczyna wydobywać się dym, podrażniający błony śluzowe nosa oraz oczu, oznacza to, że tłuszcz przeszedł

A. zemulgowanie.

B. jełczenie.

C. rozkład.

D. topnienie.

Odpowiedź 'rozkładowi' jest prawidłowa, ponieważ dym unoszący się nad patelnią podczas smażenia potrawy jest wynikiem degradacji tłuszczu na skutek jego wysokiej temperatury. W procesie smażenia, gdy tłuszcz osiąga temperaturę dymienia, ulega on rozkładowi, co prowadzi do powstawania szkodliwych substancji chemicznych oraz drażniących oparów. Tego typu proces ma poważne konsekwencje, ponieważ nie tylko wpływa negatywnie na smak potrawy, ale także na zdrowie konsumentów. Przykładem może być wykorzystanie oleju roślinnego, który ma różne temperatury dymienia - na przykład olej rzepakowy dymi przy około 200°C, podczas gdy oliwa z oliwek extra virgin może dymić przy 160-190°C. Dobrą praktyką kulinarną jest stosowanie tłuszczów o odpowiedniej temperaturze dymienia do różnych metod gotowania, aby uniknąć rozkładu i zachować jakość potrawy.

Pytanie 30

Vol-au-vent to wytrawny wypiek z ciasta

A. drożdżowego

B. półkruchego

C. ptysiowego

D. francuskiego

Vol-au-vent to naprawdę fajny francuski wypiek. Ma to lekkie, chrupiące ciasto francuskie, czyli 'pâte feuilletée', które jest tak zrobione, żeby w pieczeniu powstały w nim warstwy. Dzięki temu jest puszyste i delikatne. Można je wypełniać różnymi nadzieniami – zarówno słonymi, jak i słodkimi, ale najbardziej chyba popularne są te z mięsem, owocami morza albo warzywami. To bardzo uniwersalne danie, które daje dużo możliwości kulinarnych, a do tego ładnie wygląda, więc nadaje się na różne okazje. Na przykład można je podać jako przystawkę na eleganckim przyjęciu, gdzie wygląd ma znaczenie. Ważne jest, żeby znać techniki robienia ciasta francuskiego i umieć komponować różne farsze, bo to pozwala na tworzenie smacznych i efektownych dań.

Pytanie 31

Regionalne dania takie jak "gzik z pyrami" oraz "kluchy na lumpie" są typowe dla kuchni

A. mazowieckiej

B. podlaskiej

C. śląskiej

D. wielkopolskiej

Odpowiedź 'wielkopolska' jest prawidłowa, ponieważ potrawy takie jak 'gzik z pyrami' oraz 'kluchy na lumpie' są tradycyjnymi daniami charakterystycznymi dla regionu Wielkopolski. Gzik, czyli twarożek z dodatkiem śmietany i przypraw, podawany często z ziemniakami, jest popularną potrawą w tej części Polski. Kluchy na lumpie to z kolei kluski, które są często podawane w różnych wersjach, na przykład z dodatkiem sosów lub mięs, a ich popularność w Wielkopolsce związana jest z lokalnymi tradycjami kulinarnymi. Warto zaznaczyć, że kuchnia wielkopolska charakteryzuje się prostotą i wykorzystaniem lokalnych produktów, co jest zgodne z ogólnymi trendami w praktykach kulinarnych, które promują regionalizm i sezonowość składników. Uczestnicy kursu powinni zwrócić uwagę na lokalne tradycje kulinarne, które są ważnym elementem kultury i mogą wzbogacać ich wiedzę na temat różnorodności kuchni polskiej.

Pytanie 32

W zamieszczonym wykazie składników na pierogi leniwe w miejsce znaku zapytania należy dobrać

Składniki pierogów leniwych
?
Ugotowane ziemniaki
Mąka pszenna
Jaja
Sól

A. ser podpuszczkowy.

B. śmietanę.

C. ser twarogowy.

D. masło.

Ser twarogowy jest kluczowym składnikiem pierogów leniwym, które są popularnym daniem kuchni polskiej. To miękkie, łatwe do przygotowania danie zawiera w swoim składzie również jaja, mąkę pszenną oraz ugotowane ziemniaki, jednak to właśnie ser twarogowy nadaje im charakterystyczny smak i konsystencję. W praktyce, ser twarogowy można wykorzystać zarówno w wersji tłustej, jak i chudej, co pozwala na dostosowanie potrawy do indywidualnych preferencji dietetycznych. W procesie przygotowania, ser należy dokładnie rozgnieść i połączyć z pozostałymi składnikami, co zapewnia uzyskanie gładkiej masy. Warto także pamiętać, że ser twarogowy jest źródłem białka oraz wapnia, co czyni go nie tylko smacznym, ale i zdrowym składnikiem. Wiele przepisów zaleca użycie świeżego twarogu, co wpływa na jakość i smak potrawy. Stosowanie serów o wysokiej jakości jest zgodne z dobrymi praktykami kulinarnymi, które kładą nacisk na jakość składników. Prawidłowe przygotowanie pierogów leniwych z serem twarogowym stanowi przykład doskonałej harmonii tradycji kulinarnej z nowoczesnym podejściem do zdrowego odżywiania.

Pytanie 33

Obiekt gastronomiczny oferujący dania z danego regionu to

A. punkt gastronomiczny

B. bar

C. bufet

D. restauracja folklorystyczna

Wybierając inne odpowiedzi, można wprowadzić się w błąd co do definicji i funkcji różnych typów zakładów gastronomicznych. Bufet to forma gastronomiczna, w której potrawy są prezentowane w sposób samodzielnej obsługi, co niekoniecznie oznacza, że oferowane dania są regionalne. W rzeczywistości bufet może serwować potrawy z różnych kuchni świata, a jego głównym celem jest szybkie i wygodne zaspokojenie potrzeb gości. Punkt gastronomiczny z kolei odnosi się do szerokiego pojęcia miejsca serwującego jedzenie, które może obejmować zarówno kawiarnie, jak i fast foody, gdzie oferta potraw nie jest ściśle związana z tradycjami regionalnymi. Bar to miejsce, w którym głównie serwowane są napoje, a jedynie sporadycznie przekąski, co również nie pasuje do opisu zakładu skupiającego się na potrawach regionalnych. Właściwe zrozumienie różnic między tymi kategoriami jest kluczowe dla branży gastronomicznej, a pomyłki mogą prowadzić do niezdolności do dostarczenia odpowiednich doświadczeń gościom. Dlatego ważne jest nie tylko zapoznanie się z rodzajami zakładów, ale także z ich rolą w promowaniu lokalnego dziedzictwa kulinarnego.

Pytanie 34

Po wyjęciu z zaprawy oczyść wołowinę z warzyw, wypełnij przyprawioną, pokrojoną w cienkie paski słoniną, układając je w rzędach jak na szachownicy. Posól tuż przed obróbką cieplną. Jaką potrawę należy przygotować na podstawie tego przepisu?

A. Wołowinę po angielsku

B. Pieczeń na dziko

C. Sztufadę

D. Zrazy

Odpowiedzi takie jak pieczeń na dziko, zrazy czy wołowina po angielsku nie są zgodne z opisanym w przepisie procesem przygotowania. Pieczeń na dziko zazwyczaj wiąże się z marynowaniem mięsa przez dłuższy czas oraz pieczeniem go w całości, a nie z duszeniem. W przypadku zrazów, które są cienko pokrojonymi kawałkami mięsa zawijanymi z nadzieniem, proces szpikowania nie jest typowy dla tej potrawy, co może prowadzić do mylnego zrozumienia jej charakterystyki. Wołowina po angielsku natomiast oznacza sposób przygotowania, który często polega na smażeniu lub pieczeniu w wysokich temperaturach, co stoi w sprzeczności z techniką duszenia opisaną w przepisie. W kontekście kulinarnym, każde z tych podejść wymaga odmiennych metod obróbki i jest związane z innymi składnikami. Kluczowe jest zrozumienie technik kulinarnych oraz ich zależności od rodzaju potrawy, aby uniknąć pomyłek i nieprawidłowych przygotowań. Właściwe rozpoznawanie technik kulinarnych oraz ich zastosowania w praktyce jest niezbędne dla każdego kucharza, aby móc skutecznie realizować przepisy i tworzyć smaczne dania.

Pytanie 35

Na bankietach w stylu angielskim nie powinno się serwować

A. mięsa po angielsku

B. sałatek z śledziem

C. owoców krajowych

D. sosów zimnych

Podawanie sałatek śledziowych, zimnych sosów czy owoców krajowych na przyjęciach typu angielskiego jest oparte na niewłaściwych założeniach dotyczących tego, czym jest angielska kultura kulinarna. Sałatki śledziowe, choć mogą być smacznym dodatkiem, nie są typowym elementem angielskiego menu, którego głównym celem jest serwowanie dań głównych w formie pieczeni oraz tradycyjnych dodatków, takich jak ziemniaki czy sezonowe warzywa. Dodatkowo, zimne sosy, choć mogą być stosowane w angielskiej kuchni, często nie są preferowane w kontekście formalnych przyjęć, gdzie podawane są ciepłe potrawy i sosy, które podkreślają smak dań. Owoców krajowych, mimo że są zdrowym wyborem, również nie serwuje się w charakterze głównego dania na angielskich przyjęciach. Zrozumienie konwencji kulinarnych jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień. Wiele osób myśli, że różnorodność w podawaniu potraw jest mile widziana, jednak na formalnych przyjęciach angielskich, gdzie elegancja i klasyka mają znaczenie, ważne jest trzymanie się tradycyjnych dań, które są typowe dla tej kultury. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do nieodpowiednich wyborów kulinarnych i negatywnie wpływać na całokształt przyjęcia.

Pytanie 36

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż maksymalny czas przechowywania pasternaka w chłodni.

	Grupa warzyw	Czas przechowywania w chłodni
A.	Liściowe	2 tygodnie
B.	Owocowe	5 tygodni
C.	Cebulowe	6 miesięcy
D.	Korzeniowe	8 miesięcy

A. A.

B. C.

C. D.

D. B.

Błędne odpowiedzi wynikają najczęściej z niepełnego zrozumienia zasad przechowywania warzyw korzeniowych, w tym pasternaka. Przykładowo, wybór odpowiedzi A może sugerować zbyt krótki czas przechowywania, co jest niezgodne z rzeczywistością. Warzywa korzeniowe, takie jak pasternak, charakteryzują się długim okresem przydatności do spożycia dzięki ich naturalnym właściwościom. Wiele osób błędnie zakłada, że wszystkie warzywa wymagają podobnych warunków przechowywania, co prowadzi do niewłaściwych praktyk. Odpowiedzi B i C mogą wynikać z generalizacji, gdzie czas przechowywania warzyw korzeniowych jest mylony z innymi rodzajami warzyw, które mają krótszy okres trwałości. Również osoby wybierające odpowiedź D powinny być świadome, że nieodpowiednie warunki przechowywania, takie jak zbyt wysoka temperatura czy nadmierna wilgotność, mogą znacząco skrócić ten czas. Dlatego kluczowe jest, aby przy przechowywaniu pasternaka i innych warzyw korzeniowych przestrzegać określonych standardów, takich jak kontrola temperatury i wilgotności, co pozwala na zachowanie ich jakości oraz wartości odżywczych.

Pytanie 37

Jak długo można przechowywać potrawy gorące w bemarze?

A. 90 minut

B. 120 minut

C. 60 minut

D. 150 minut

Wybór odpowiedzi, która zakłada krótszy czas przechowywania dań gorących, jest związany z pewnym zrozumieniem zasad bezpieczeństwa żywności, jednak niewłaściwie interpretuje obowiązujące normy. Przykłady odpowiedzi, które sugerują 90 minut, 60 minut czy 150 minut, mogą prowadzić do błędnych wniosków dotyczących zarządzania żywnością w kontekście ochrony zdrowia publicznego. Odpowiedzi te mogą bazować na niepełnych informacjach lub na ogólnych przekonaniach na temat przechowywania żywności. Na przykład, czas 90 minut nie tylko nie uwzględnia wystarczająco długiego okna czasowego, które jest potrzebne do bezpiecznego serwowania dań, ale także może przyczynić się do ryzyka związanego z ich jakością, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Z kolei odpowiedź sugerująca 150 minut przekracza dopuszczalny czas, co może prowadzić do niebezpieczeństwa kontaminacji bakteriami. Istotne jest, aby pamiętać, że przestrzeganie norm przechowywania żywności jest kluczowe dla zdrowia konsumentów, dlatego każda restauracja powinna ściśle stosować się do wytycznych dotyczących czasów przechowywania, aby zapewnić bezpieczeństwo i jakość posiłków.

Pytanie 38

Jaką metodę obróbki cieplnej wykorzystuje się do przygotowania pyz ziemniaczanych?

A. Gotowanie w wodzie

B. Gotowanie na parze

C. Smażenie w głębokim tłuszczu

D. Smażenie bez użycia tłuszczu

Smażenie zanurzeniowe, gotowanie na parze oraz smażenie beztłuszczowe to techniki, które nie są odpowiednie do przygotowywania pyz ziemniaczanych. Smażenie zanurzeniowe polega na umieszczaniu potraw w gorącym tłuszczu, co skutkuje uzyskaniem chrupiącej tekstury, ale tego rodzaju obróbka nie prowadzi do jednolitej konsystencji, jakiej wymaga masa do pyz. W tym przypadku, zastosowanie tłuszczu może zmienić smak i konsystencję, co jest niepożądane. Gotowanie na parze, choć zdrowa technika, nie zapewnia wystarczającej wilgotności ani odpowiedniej tekstury, która jest kluczowa dla pyz. Ta metoda jest idealna do warzyw, ale w przypadku ziemniaków, może prowadzić do niedostatecznego rozgotowania. Smażenie beztłuszczowe wykorzystuje niską ilość tłuszczu, co może w rezultacie nie dostarczać pożądanej konsystencji. Zrozumienie tych technik jest kluczowe dla prawidłowego przygotowania potraw. Typowe błędy w myśleniu polegają na nieodróżnianiu technik kulinarnych, co może prowadzić do nieodpowiedniego wyboru metody obróbki. Dobór właściwej techniki do konkretnego dania jest fundamentalny w gastronomii i wpływa na smak oraz jakość potrawy.

Pytanie 39

Mleko poddane obróbce UHT cechuje się

A. wyższą ilością witaminy C

B. utrzymywaniem właściwości mleka surowego

C. znacznym wzrostem zawartości bakterii kwasu mlekowego

D. możliwością spożycia bez wcześniejszego gotowania

Mleko utrwalone metodą UHT (Ultra High Temperature) poddawane jest procesowi, w którym jest podgrzewane do temperatury przekraczającej 135°C przez krótki czas, zazwyczaj 2-5 sekund. Taki proces skutecznie zabija większość drobnoustrojów, co pozwala na jego długoterminowe przechowywanie bez konieczności chłodzenia. Dzięki temu mleko UHT może być spożywane bez wcześniejszego gotowania, co jest jego znaczącą zaletą praktyczną, szczególnie w warunkach domowych i w transporcie. Mleko to jest szeroko stosowane w branży spożywczej, a jego długotrwała trwałość czyni je idealnym rozwiązaniem w sytuacjach, gdy dostęp do świeżego mleka jest ograniczony. Dodatkowo, dzięki wysokiemu standardowi technologii UHT, mleko zachowuje dużą ilość składników odżywczych przez długi czas, co sprawia, że jest cenione w dietach zarówno dzieci, jak i dorosłych. Warto również zwrócić uwagę na fakt, że mleko UHT musi spełniać określone normy jakościowe, takie jak wymagania HACCP, aby zapewnić bezpieczeństwo konsumpcji.

Pytanie 40

Jaką ilość ziemniaków należy zastosować do przygotowania 2 porcji placków ziemniaczanych, jeżeli na 10 porcji potrzeba 3,5 kg tego składnika?

A. 1,40 kg

B. 35 dag

C. 1,05 kg

D. 70 dag

Aby zrozumieć, dlaczego inne odpowiedzi są niepoprawne, warto przyjrzeć się pojęciom związanym z przeliczaniem jednostek masy oraz logiką obliczeń. Na przykład, odpowiedź sugerująca 35 dag wskazuje na zrozumienie, że potrzebna jest tylko część wymaganej ilości, co nie jest prawidłowe w kontekście zadania. Użytkownik mógł błędnie zinterpretować proporcje lub nie zrozumieć, że każde przeliczenie powinno być oparte na pełnych danych wejściowych. Z kolei 1,05 kg to wartość, która mogła zostać wyliczona przez pomnożenie niepoprawnych jednostek, co prowadzi do zgubienia kontekstu. Najprawdopodobniej wynika to z nieprawidłowego podziału ilości ziemniaków oraz błędu w stosunku do liczby porcji. Z kolei 1,40 kg to wynik, który nie ma podstaw w danych zadania, co może sugerować, że użytkownik nie zrozumiał, iż podana ilość surowca jest już na 10 porcji. Typowe błędy myślowe polegają na nieporozumieniu w przeliczaniu jednostek, co jest kluczowe w gastronomii, gdzie precyzja ma ogromne znaczenie. Przygotowując potrawy, ważne jest, aby znać zasady dotyczące przeliczania jednostek oraz postępować zgodnie z ustanowionymi normami, aby uzyskać optymalne wyniki.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej