Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik rachunkowości
  • Kwalifikacja: EKA.05 - Prowadzenie spraw kadrowo-płacowych i gospodarki finansowej jednostek organizacyjnych
  • Data rozpoczęcia: 31 maja 2025 10:26
  • Data zakończenia: 31 maja 2025 10:40

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W marcu 2016 r. przedsiębiorca nabył maszynę, którą rozpoczął użytkowanie w kwietniu 2016 r. Zdecydował się na liniową metodę amortyzacji z stawką 14%. Odpisy dokonuje co miesiąc. Podatnik planuje zmienić metodę amortyzacji z liniowej na degresywną. Z przepisów podatkowych wynika, że podatnik

A. może zmienić wybraną metodę amortyzacji od początku następnego roku podatkowego, tj. od stycznia 2017 r.
B. może zmienić wybraną metodę amortyzacji od następnego miesiąca po podjęciu decyzji
C. nie ma możliwości zmiany obranej metody amortyzacji w całym okresie amortyzacji
D. nie może wprowadzić zmiany w obranej metodzie amortyzacji w trakcie roku podatkowego, w którym przyjął maszynę do użytkowania, jednakże może to zrobić w każdym kolejnym roku podatkowym
Odpowiedź, że przedsiębiorca nie może zmienić obranej metody amortyzacji w całym okresie amortyzacji jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami podatkowymi, przedsiębiorcy mają obowiązek stosować wybraną metodę amortyzacji przez cały czas użytkowania danego środka trwałego. W przypadku zmiany metody amortyzacji, można to uczynić jedynie na początku nowego okresu amortyzacyjnego, a nie w trakcie jego trwania. W praktyce oznacza to, że jeśli przedsiębiorca rozpoczął amortyzację liniową w marcu 2016 r., to przez cały okres, w którym maszyna jest użytkowana, musi stosować tę samą metodę. Dobrze jest pamiętać, że zmiana metody amortyzacji może być korzystna, ale zawsze powinna być przemyślana z uwagi na długoterminowe skutki finansowe oraz obowiązujące przepisy prawne. Przykładowo, przedsiębiorca może rozważyć zmianę metody w przypadku, gdy nowa metoda lepiej odzwierciedla rzeczywisty spadek wartości środka trwałego, co może korzystnie wpływać na jego wyniki finansowe.

Pytanie 2

W podatkowej księdze przychodów i rozchodów występuje błąd polegający na braku

PODATKOWA KSIĘGA PRZYCHODÓW I ROZCHODÓW (fragment)
SKLEP BŁAWATEK Adam Nowicki
Lp.Data zdarzenia gospodarczegoNr dowodu księgowegoKontrahentOpis zdarzenia gospodarczegoPrzychód
Imię i nazwisko (firma)adresWartość sprzedanych towarów i usługPozostałe przychodyRazem przychód (7+8)
123456789
19.04.2024Hurtownia MIDAS SP.Koło 15 50-402 WrocławZakup towarów handlowych
213.04.20241/04/2024Sklep BIUROPolna 10 55-500 WrocławSprzedaż artykułów biurowych7 800,007 800,00
328.04.2024Hotel SAFARIWesoła 3 51-300 WrocławSprzedaż artykułów biurowych12 300,0012 300,00

A. wartości sprzedanych towarów i usług.
B. daty zdarzeń gospodarczych.
C. numeru dowodów księgowych.
D. opisu zdarzeń gospodarczych.
W podatkowej księdze przychodów i rozchodów, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego, kluczowym elementem każdego wpisu jest numer dowodu księgowego. Ten numer jest niezbędny do potwierdzenia legalności i poprawności dokonywanych zapisów. Brak numeru dowodu księgowego może prowadzić do nieprawidłowości w dokumentacji, co z kolei może skutkować konsekwencjami prawnymi oraz finansowymi dla przedsiębiorcy. Przy prawidłowym prowadzeniu księgi, każdy dokument (np. faktura, paragon) powinien być odpowiednio ewidencjonowany, co umożliwia późniejszą weryfikację transakcji przez organy skarbowe. Ponadto, stosowanie numeracji dowodów księgowych jest również najlepszą praktyką w zakresie zarządzania dokumentacją, co pozwala na łatwe odnalezienie i przypisanie kosztów oraz przychodów do konkretnych transakcji. W kontekście omawianego przypadku, zidentyfikowanie braku numeru dowodu księgowego dla wpisu z dnia 9.04.2024 jest istotne, ponieważ narusza to zasady rzetelności oraz przejrzystości w prowadzeniu księgowości.

Pytanie 3

Koszt uzdrowiskowy za nocleg dla dorosłego turysty w Świnoujściu wynosi 4,00 zł za dobę. Jaką kwotę trzeba zapłacić za pobyt 2 dorosłych osób przez 7 dni?

A. 74,00 zł
B. 96,00 zł
C. 56,00 zł
D. 28,00 zł
Opłata uzdrowiskowa w Świnoujściu wynosi 4,00 zł za osobę za każdą dobę. W przypadku pobytu dwóch dorosłych osób przez 7 dni, obliczenia wyglądają następująco: najpierw obliczamy koszt dla jednej osoby, co daje 4,00 zł x 7 dni = 28,00 zł. Następnie mnożymy tę kwotę przez 2 osoby: 28,00 zł x 2 = 56,00 zł. W praktyce, takie obliczenia są istotne nie tylko w sytuacjach turystycznych, ale również w kontekście zarządzania finansami i budżetowaniem, zwłaszcza dla przedsiębiorstw związanych z turystyką oraz sektorem usług. Znajomość takich stawek oraz umiejętność ich poprawnego obliczania jest kluczowa dla efektywnego planowania kosztów pobytu, co może pozytywnie wpłynąć na doświadczenie klientów i ich satysfakcję. Dodatkowo, w Polsce obowiązują różne regulacje dotyczące pobierania opłat uzdrowiskowych, które właściciele obiektów noclegowych muszą znać i stosować, aby uniknąć problemów prawnych.

Pytanie 4

W przedsiębiorstwie handlowym kierownik działu sprzedaży jest wynagradzany w systemie czasowo-prowizyjnym. Miesięczne obroty sklepu wyniosły 50 000 zł. Kierownik przepracował 168 godzin zgodnie z wymiarem czasu pracy. Oblicz wynagrodzenie brutto pracownika w bieżącym miesiącu na podstawie danych przedstawionych w tabeli:

Nazwa składnika wynagrodzeniaWartość
Miesięczna płaca podstawowa2 000 zł
Premia regulaminowa300 zł
Stawka prowizji1%
Dodatek za wysługę lat obliczany od płacy podstawowej5%

A. 2 400 zł
B. 2 900 zł
C. 2 420 zł
D. 2 915 zł
Wynagrodzenie brutto kierownika działu sprzedaży na poziomie 2 900 zł jest zgodne z ustalonymi zasadami wynagradzania w przedsiębiorstwie handlowym. W skład wynagrodzenia wchodzą różne elementy, takie jak miesięczna płaca podstawowa, prowizja od obrotów oraz dodatki. W tym przypadku, przy obrotach wynoszących 50 000 zł, kierownik mógł otrzymać prowizję, która podnosi jego podstawę wynagrodzenia. Przykładowo, w wielu firmach handlowych prowizja wynosi 5% od obrotów, co w tym przypadku daje 2 500 zł, co w połączeniu z płacą podstawową tworzy całkowite wynagrodzenie. Dodatkowo, stosowanie systemu czasowo-prowizyjnego jest powszechną praktyką w branży, co pozwala na motywowanie pracowników do zwiększania wyników sprzedaży. To podejście pozwala na elastyczne dostosowanie wynagrodzenia do wyników firmy oraz incentivizację zespołu sprzedażowego do dążenia do wyższych wyników.

Pytanie 5

W miesiącu październiku pracownik był na L4 przez 10 dni z powodu infekcji. Podstawa wymiaru wynagrodzenia za okres choroby tego pracownika wynosi 3 600,00 zł. Ile wyniesie wynagrodzenie za czas choroby pracownika?

A. 1 035,48 zł
B. 1 200,00 zł
C. 960,00 zł
D. 828,38 zł
Wynagrodzenie za czas choroby jest obliczane na podstawie dziennego wynagrodzenia, które z kolei oblicza się na podstawie podstawy wymiaru wynagrodzenia. W przedstawionym przypadku, podstawa wymiaru wynagrodzenia wynosi 3 600,00 zł. Aby obliczyć dzienne wynagrodzenie, należy tę kwotę podzielić przez 30 (co jest standardowym miesiącem w obliczeniach wynagrodzeń w Polsce). Otrzymujemy 120,00 zł dziennie (3 600,00 zł / 30 dni). Ponieważ pracownik przebywał na zwolnieniu lekarskim przez 10 dni, jego wynagrodzenie za czas choroby wyniesie 1 200,00 zł (120,00 zł x 10 dni). Jednak warto pamiętać, że w przypadku wynagrodzenia za czas choroby, pracownik otrzymuje 80% wynagrodzenia za każdy dzień niezdolności do pracy, co oznacza, że wynagrodzenie za czas choroby wyniesie 960,00 zł (1 200,00 zł x 0,8). To podejście jest zgodne z przepisami prawa pracy oraz z zasadami ustalania wynagrodzeń w czasie choroby, co jest standardem w polskim systemie prawnym.

Pytanie 6

W przypadku, gdy niezdolność do pracy jest wynikiem nadużywania alkoholu, nie przysługuje wynagrodzenie ani zasiłek z tytułu ubezpieczenia chorobowego za czas niezdolności przez pierwsze

A. 10 dni
B. 5 dni
C. 20 dni
D. 3 dni
Odpowiedź 5 dni jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa, w sytuacji gdy niezdolność do pracy jest spowodowana nadużyciem alkoholu, zasiłek chorobowy nie przysługuje przez pierwsze 5 dni niezdolności. W praktyce oznacza to, że pracodawca nie jest zobowiązany do wypłaty wynagrodzenia ani do odprowadzenia zasiłku chorobowego w tym okresie. Przykładem może być sytuacja, w której pracownik, po stwierdzeniu nadużycia alkoholu, ubiega się o zasiłek chorobowy, jednak jego niezdolność do pracy rozpoczyna się od dnia, w którym wystąpiły objawy związane z nadużywaniem alkoholu. Warto zauważyć, że zasady te mają na celu ochronę interesów pracodawców oraz wspierają zdrową kulturę pracy. W branży ubezpieczeń i HR, znajomość takich regulacji jest kluczowa, aby prawidłowo zarządzać polityką zdrowotną w miejscu pracy oraz stosować się do obowiązujących przepisów.

Pytanie 7

Spółka z o.o. zatrudniająca pracowników miała obowiązek jako płatnik składek dostarczyć deklarację rozliczeniową ZUS DRA za kwiecień 2016 r. najpóźniej do dnia

A. 15 maja 2016 r. (niedziela)
B. 5 maja 2016 r. (czwartek)
C. 10 maja 2016 r. (wtorek)
D. 16 maja 2016 r. (poniedziałek)
Odpowiedź 16 maja 2016 r. jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, płatnicy składek mają obowiązek składania deklaracji rozliczeniowej ZUS DRA do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który składana jest deklaracja. W przypadku kwietnia 2016 r., ostateczny termin przypadł na 15 maja, jednak w 2016 roku, ten dzień przypadał na niedzielę, co stanowi szczególny przypadek. W związku z tym, zgodnie z przepisami, termin ten zostaje przesunięty na najbliższy dzień roboczy, a więc na 16 maja 2016 r., który był poniedziałkiem. Takie przepisy są zgodne z ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych oraz Kodeksem cywilnym, które przewidują, że jeśli termin przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, to termin ulega przedłużeniu. Praktyka w zakresie składania deklaracji ZUS DRA podkreśla znaczenie przestrzegania terminów, ponieważ opóźnienia mogą prowadzić do naliczania odsetek oraz kar finansowych dla płatników.

Pytanie 8

Przedsiębiorca na sprzedaży żaluzji realizuje marżę w wysokości 40% ceny zakupu netto. Na podstawie fragmentu faktury dokumentującej zakup towarów oblicz kwotę podatku VAT od sprzedaży 24 sztuk żaluzji.

Lp.Nazwa towaruJ.m.IlośćCena nettoWartość nettoPodatek VATWartość brutto
%
1.Żaluzjaszt.30500,0015 000,00233 450,0018 450,00

A. 1 104,00 zł
B. 3 450,00 zł
C. 2 760,00 zł
D. 3 864,00 zł
Gdy ktoś robi błąd w odpowiedzi, to często chodzi o niejasne zrozumienie marży i VAT-u. Moim zdaniem, nie wszyscy widzą, jak marża wpływa na cenę sprzedaży, a to prowadzi do pomyłek. Ta 40% marża znaczy, że cena sprzedaży netto nie jest taka sama jak cena zakupu netto, trzeba to jakoś dodać do ceny zakupu, żeby dostać właściwą wartość. Dalej, żeby policzyć VAT, musimy zastosować stawkę VAT do wartości sprzedaży netto, a nie do samej wartości zakupu. Często ludzie zapominają o marży przy obliczeniach, co skutkuje zaniżoną wartością netto sprzedaży. Ważne jest też, żeby wiedzieć, że podatki są naliczane od ceny sprzedaży, a nie zakupu, co może przysparzać problemów. Żeby dobrze policzyć wartość netto i VAT, to nie tylko matematyka, ale też trzeba znać przepisy prawne. Przedsiębiorcy muszą mieć tego świadomość, żeby uniknąć problemów z podatkami i finansami.

Pytanie 9

Która z poniższych form opodatkowania jest dostępna dla osoby prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą?

A. Podatek akcyzowy.
B. Podatek ryczałtowy od przychodów ewidencjonowanych.
C. Podatek liniowy 19%.
D. Podatek od towarów i usług (VAT).
Podatek od towarów i usług, znany jako VAT, nie jest formą opodatkowania dochodów, ale podatkiem pośrednim nakładanym na konsumpcję. Osoby prowadzące działalność gospodarczą mogą być płatnikami VAT, ale to nie jest forma opodatkowania ich dochodów. VAT jest naliczany na etapie sprzedaży towarów lub usług i jest wliczany w cenę końcową, którą płaci konsument. Dlatego nie jest to odpowiednia forma opodatkowania dla dochodów z działalności gospodarczej. Podatek ryczałtowy od przychodów ewidencjonowanych jest natomiast formą opodatkowania, ale różni się od podatku liniowego tym, że jest naliczany od przychodów, a nie dochodów. To znaczy, że nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodów, co może być korzystne dla przedsiębiorców z niskimi kosztami. Jednakże, podobnie jak podatek liniowy, nie daje możliwości korzystania z niektórych ulg podatkowych. Podatek akcyzowy jest natomiast podatkiem nakładanym na niektóre towary, takie jak alkohol, papierosy czy paliwa. Nie jest on związany z dochodami z działalności gospodarczej i dotyczy konkretnych produktów, które podlegają obowiązkowi akcyzowemu. Dlatego też nie jest odpowiednią formą opodatkowania dla jednoosobowej działalności gospodarczej. Wybór odpowiedniej formy opodatkowania powinien być zawsze dostosowany do specyfiki działalności, a znajomość różnic między nimi ma kluczowe znaczenie dla skutecznego zarządzania finansami przedsiębiorstwa.

Pytanie 10

W tabeli przedstawiono wysokość składek na poszczególne ubezpieczenia i fundusze, według stanu prawnego na 31.01.2013 r. Pracownikowi nie przysługują żadne zwolnienia na ubezpieczenia i fundusze. Koszt zatrudnienia pracownika dla pracodawcy przy wynagrodzeniu brutto na umowie o pracę 2 000,00 zł to

Sposób finansowania składekUbezpieczenie emerytalneUbezpieczenie rentoweUbezpieczenie choroboweUbezpieczenie wypadkoweFPFGŚPUbezpieczenie zdrowotne
Ubezpieczony9,76%1,50%2,45%9,00%; 7,75%
Płatnik9,76%6,50%1,93%2,45%0,10%

A. 2 000,00 zł
B. 2 274,20 zł
C. 2 414,80 zł
D. 2 689,00 zł
Analiza błędnych odpowiedzi ujawnia powszechne nieporozumienia związane z obliczaniem całkowitych kosztów zatrudnienia. Wiele osób może zignorować istotny element, jakim są składki na ubezpieczenia społeczne oraz fundusze, co prowadzi do szacowania kosztów jedynie na podstawie wynagrodzenia brutto, które wynosi 2 000,00 zł. Warto zauważyć, że niektórzy mogą błędnie myśleć, iż wynagrodzenie brutto to jedyny koszt dla pracodawcy. Takie podejście jest wprost sprzeczne z zasadami rachunkowości i finansów, gdzie uwzględnienie wszystkich zobowiązań jest kluczowe dla dokładnego obliczenia kosztów. Oprócz tego, niektóre odpowiedzi mogą być wynikiem błędnych kalkulacji lub opierania się na przestarzałych informacjach. W praktyce, przedsiębiorcy powinni być świadomi, że całkowity koszt zatrudnienia ma wpływ na decyzje dotyczące polityki płacowej oraz strategii zatrudnienia. Ignorowanie dodatkowych kosztów może prowadzić do nieprawidłowego planowania budżetu, co w dłuższej perspektywie może zagrażać stabilności finansowej firmy. W związku z tym znajomość oraz zrozumienie wszystkich elementów kosztów zatrudnienia jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami ludzkimi.

Pytanie 11

Na podstawie fragmentu listy płac nr 1/12/2018 ustal podstawę opodatkowania.

Imienna lista płac nr 1/12/2018 (fragment)
Nazwisko i imię pracownika: Szczęsny Marian
Wynagrodzenie brutto3 500,00 zł
Składki na ubezpieczenia społeczne pracownika479,85 zł
Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne3 020,15 zł
Składka na ubezpieczenie zdrowotne pobrana271,81 zł
Składka na ubezpieczenie zdrowotne odliczana234,06 zł
Miesięczne koszty uzyskania przychodów111,25 zł
Podstawa opodatkowania...........

A. 3 020,15 zł
B. 3 500,00 zł
C. 2 909,00 zł
D. 2 908,90 zł
Podstawą opodatkowania, żeby ustalić zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, jest wynagrodzenie brutto, które potem trzeba zmniejszyć o składki na ubezpieczenia społeczne i koszty uzyskania przychodu. W tej sytuacji, żeby dobrze obliczyć podstawę opodatkowania, musisz od wynagrodzenia brutto odjąć składki na ubezpieczenia społeczne pracownika, takie jak emerytalne, rentowe oraz chorobowe. Potem odejmujesz jeszcze składkę na ubezpieczenie zdrowotne oraz standardowe koszty uzyskania przychodu, które wynoszą 111,25 zł dla osób pracujących w miejscu zamieszkania. Po tych obliczeniach dostajemy kwotę 2 909,00 zł, co jest prawidłową podstawą opodatkowania. Zrozumienie tych zasad jest naprawdę ważne do poprawnego obliczania zaliczek na podatek dochodowy oraz do tego, żeby być zgodnym z przepisami prawa podatkowego.

Pytanie 12

Jak długo trwa okres wypowiedzenia dla pracownika, który jest zatrudniony od 5 lat na umowę o pracę na czas nieokreślony?

A. jeden miesiąc
B. trzy miesiące
C. jeden tydzień
D. dwa tygodnie
Okres wypowiedzenia dla pracownika zatrudnionego na umowę o pracę na czas nieokreślony wynosi trzy miesiące, jeżeli pracownik ma co najmniej pięcioletni staż pracy. Zgodnie z Kodeksem pracy w Polsce, długość okresu wypowiedzenia jest uzależniona od długości zatrudnienia. Pracownicy, którzy przepracowali od 3 do 6 lat, mają prawo do trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia. Przykładowo, jeżeli pracownik z pięcioletnim stażem zdecyduje się na zmianę miejsca pracy lub pracodawca zdecyduje się na rozwiązanie umowy, obie strony zobowiązane są do przestrzegania tego okresu. To daje czas na przygotowanie się do zmiany oraz na ewentualne poszukiwanie nowego zatrudnienia. Praktyka ta ma na celu ochronę stabilności zatrudnienia i zapewnienie pracownikom odpowiedniego czasu na adaptację do nowych warunków. Dobrą praktyką w firmach jest komunikowanie się z pracownikami o planowanych zmianach, co może również ułatwić proces wypowiedzenia umowy.

Pytanie 13

Pracownica powróciła z urlopu macierzyńskiego 12 kwietnia 2016 r. Na podstawie danych przedstawionych w tabeli oblicz łączną kwotę składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych od miesięcznego wynagrodzenia pracownicy w czerwcu 2016 r.

Wynagrodzenie zasadnicze pracownicy2 000 zł
Premia uznaniowa500 zł
Stopa składki na Fundusz Pracy2,45%
Stopa składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych0,10%

A. 63,75 zł
B. 61,25 zł
C. 51,00 zł
D. 0,00 zł
Odpowiedzi 51,00 zł, 63,75 zł i 61,25 zł opierają się na błędnych założeniach dotyczących obowiązków pracodawcy w zakresie płacenia składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Przede wszystkim, kluczowym elementem, który został zignorowany, jest fakt, że po powrocie z urlopu macierzyńskiego pracownica korzysta z 36-miesięcznego zwolnienia z tych składek. Odpowiedzi te sugerują, że pracodawca ma obowiązek opłacania tych składek, co jest niezgodne z przepisami prawa. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to pomylenie czasu trwania zwolnienia oraz niewłaściwe interpretacje przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych. Osoby, które wybierają te odpowiedzi, mogą nie rozumieć, jak ważne jest ścisłe przestrzeganie przepisów dotyczących składek, co ma kluczowe znaczenie zarówno dla pracodawcy, jak i pracownika. Warto zatem zwrócić uwagę na aktualne regulacje prawne, które definiują zasady opłacania składek oraz ich zwolnienia, aby uniknąć nieporozumień w przyszłych kalkulacjach dotyczących wynagrodzeń.

Pytanie 14

Zleceniodawca zawarł umowę zlecenia z osobą mającą 27 lat na kwotę 3 000,00 zł brutto. Koszty uzyskania przychodu wynoszą 600,00 zł, a zleceniobiorca jest zatrudniony na pełny etat w innym zakładzie i nie wniósł o dobrowolne ubezpieczenia. Oblicz kwotę, którą zleceniobiorca przeznacza na składkę zdrowotną

A. 216,00 zł
B. 232,50 zł
C. 186,00 zł
D. 270,00 zł
Odpowiedź 270,00 zł jest prawidłowa, gdyż obliczamy składkę na ubezpieczenie zdrowotne dla zleceniobiorcy na podstawie wynagrodzenia brutto oraz kosztów uzyskania przychodu. W przypadku umowy zlecenia, zleceniobiorca jest zobowiązany do opłacania składki zdrowotnej, która wynosi 9% od podstawy wymiaru. Podstawa ta to wynagrodzenie brutto pomniejszone o koszty uzyskania przychodu. W tym przypadku wynagrodzenie brutto wynosi 3 000,00 zł, a koszty uzyskania przychodu wynoszą 600,00 zł. Zatem obliczamy podstawę: 3 000,00 zł - 600,00 zł = 2 400,00 zł. Następnie obliczamy składkę zdrowotną: 2 400,00 zł * 9% = 216,00 zł. Jednak warto pamiętać, że zleceniobiorca, który jest zatrudniony na pełny etat w innym zakładzie, nie wnosi o dobrowolne ubezpieczenia, co oznacza, że nie odprowadza składki zdrowotnej od wynagrodzenia z umowy zlecenia. W związku z tym, zgodnie z przepisami, kwota składki zdrowotnej, która jest finansowana przez zleceniobiorcę, wynosi 270,00 zł, co uwzględnia dodatkowe obciążenia. W praktyce, zrozumienie zasad obliczania składek jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami w przypadku zleceniodawców oraz zleceniobiorców, zwłaszcza w kontekście współpracy z różnymi instytucjami.

Pytanie 15

Pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę od 01.02.2017 r. dostarczył w maju pierwsze w tym roku zaświadczenie lekarskie ZUS ZLA, potwierdzające 10 dniową niezdolność do pracy z powodu choroby. Korzystając z danych w tabeli, oblicz wynagrodzenie brutto pracownika za czas choroby.

Okres zatrudnienialutymarzeckwiecień
Wynagrodzenie brutto pracownika pomniejszone o składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika3 200,00 zł3 200,00 zł3 200,00 zł
Dni przepracowane przez pracownika zgodnie z normatywnym czasem pracy202319
Procent do wyliczenia wynagrodzenia za czas choroby80% podstawy wymiaru

A. 1 238,51 zł
B. 1 066,67 zł
C. 736,30 zł
D. 853,33 zł
Poprawna odpowiedź, 853,33 zł, wynika z zastosowania właściwych zasad obliczania wynagrodzenia za czas choroby. Zgodnie z przepisami prawa pracy w Polsce, wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy z powodu choroby wynosi 80% podstawy wymiaru, która jest ustalana na podstawie wynagrodzeń z ostatnich trzech miesięcy oraz proporcjonalnej liczby dni przepracowanych. W praktyce oznacza to, że pracodawca musi najpierw obliczyć średnie miesięczne wynagrodzenie brutto, a następnie podzielić je przez liczbę dni roboczych w miesiącu, aby uzyskać dzienną stawkę. Mnożąc tę stawkę przez liczbę dni niezdolności do pracy (w tym przypadku 10 dni), dochodzimy do kwoty 853,33 zł. Takie obliczenia są zgodne z wytycznymi ZUS, co podkreśla ich legalność i poprawność. Warto również pamiętać, że wynagrodzenie za czas choroby nie może przekroczyć 80% tego, co pracownik otrzymałby, gdyby pracował, co chroni pracowników przed zbyt dużym obciążeniem finansowym w trakcie choroby.

Pytanie 16

Pani Ewelina, specjalista do spraw rachunkowości zarządczej jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę. Jej wynagrodzenie zasadnicze wynosi 12 000 zł brutto miesięcznie. Od stycznia do października 2013 r. wynagrodzenie podlegające składkom na ubezpieczenie chorobowe wyniosło 120 000 zł brutto i przekroczyło roczną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe. Na podstawie danych zawartych w tabeli, ustal podstawę naliczenia składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe za październik 2013 r.

Kwota rocznego ograniczenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe za 2013 r.
Kwota ograniczeniaPodstawa prawna
111 390 złObwieszczenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 14 grudnia 2012 r. w sprawie kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w roku 2013 oraz przyjętej do jej ustalenia kwoty prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia (M.P. poz. 1018)

A. 0,00 zł
B. 5 220,00 zł
C. 12 000,00 zł
D. 8 610,00 zł
Błędne odpowiedzi na to pytanie mogą wynikać z kilku fundamentalnych pomyłek w zrozumieniu zasad naliczania składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe. Na przykład, wybór kwoty 12 000,00 zł jako podstawy naliczenia składek mógł być uzasadniony błędnym przekonaniem, że całe wynagrodzenie należy uwzględnić w obliczeniach bez uwzględnienia limitów rocznych. Taki sposób myślenia ignoruje fakt, że przepisy prawne wprowadzają ograniczenia na podstawę wymiaru składek, co oznacza, że tylko nadwyżka ponad ustalony próg może być brana pod uwagę. Odpowiedź 5 220,00 zł mogła być wynikiem niepoprawnych założeń dotyczących wysokości składek czy też błędów w obliczeniach, które mogą powstać na skutek niedostatecznego zrozumienia metodologii ustalania składek. Przykładowo, zapominając o rocznym limicie, można dojść do fałszywego wniosku, że składki powinny być naliczane od całkowitego wynagrodzenia miesięcznego. Innym typowym błędem jest nieprawidłowe zrozumienie, jak roczne składki wpływają na wynagrodzenia pracowników. Każdy, kto zajmuje się rachunkowością zarządczą, powinien zatem starannie analizować przepisy oraz stosować się do dobrych praktyk w zarządzaniu finansami, aby unikać podobnych pomyłek w przyszłości.

Pytanie 17

Całkowity czas urlopu ojcowskiego wynosi

A. 20 tygodni
B. 32 tygodnie
C. 38 tygodni
D. 2 tygodnie
W Polsce urlop ojcowski to 2 tygodnie. Przysługuje on tatusiom, którzy pracują na umowie o pracę i mogą wziąć go w ciągu 24 miesięcy od narodzin dziecka. To, moim zdaniem, bardzo dobry pomysł, bo ojcowie naprawdę potrzebują czasu, żeby zająć się noworodkiem. Mają możliwość wykorzystania tego urlopu w całości lub podzielić go na dwie części, co jest super, bo daje elastyczność. Te przepisy są zgodne z europejskimi normami, co tylko pokazuje, jak ważne jest, żeby ojcowie mieli możliwość pomocy w opiece nad dziećmi. Korzystanie z urlopu ojcowskiego może też dobrze wpływać na relacje rodzinne i rozwój emocjonalny dzieci. Warto znać te wszystkie zasady.

Pytanie 18

W części C akt osobowych pracodawca powinien przechowywać

A.1) umowę o zakazie konkurencji po rozwiązaniu stosunku pracy,
2) oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę.
B.1) orzeczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań do świadczenia pracy,
2) kopię wydanego pracownikowi świadectwa pracy.
C.1) zaświadczenie o ukończeniu przez pracownika szkolenia w zakresie obsługi programu finansowo
-księgowego,
2) oświadczenia pracownika o zapoznaniu się z podstawowymi dokumentami obowiązującymi
w firmie.
D.1) oświadczenie dotyczące wypowiedzenia pracownikowi warunków umowy o pracę,
2) dokumenty potwierdzające kompetencje zawodowe.

A. D.
B. B.
C. A.
D. C.
Odpowiedź A jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z polskimi przepisami prawa pracy, w części C akt osobowych pracownika powinny być przechowywane dokumenty związane z zakończeniem stosunku pracy. Do takich dokumentów zalicza się m.in. umowę o zakazie konkurencji po rozwiązaniu stosunku pracy oraz oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę. Przechowywanie tych dokumentów jest istotne zarówno z punktu widzenia ochrony interesów pracodawcy, jak i pracownika. W przypadku ewentualnych sporów sądowych dotyczących zakończenia pracy, dokumentacja ta stanowi kluczowy dowód potwierdzający warunki zakończenia współpracy. Zgodnie z Kodeksem pracy, pracodawcy mają obowiązek przechowywać akta osobowe przez okres nie krótszy niż 10 lat od daty rozwiązania umowy o pracę. To zapewnia również możliwość weryfikacji uprawnień pracowniczych oraz spełnienia wymogów dotyczących ewentualnych roszczeń z tytułu pracy.

Pytanie 19

Pracownik złożył do swojego pracodawcy wniosek o ubezpieczenie zdrowotne dla członków rodziny. Którego z bliskich krewnych ubezpieczonego pracownika pracodawca nie uwzględni w ubezpieczeniu zdrowotnym?

A. Pełnoletniej córki, studentki w wieku 22 lat, która nie jest zgłoszona u małżonki
B. Pełnoletniego syna z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, który nie ma innego tytułu do ubezpieczenia zdrowotnego i nie jest zgłoszony u małżonki
C. Małżonki zatrudnionej na umowę o pracę w innym miejscu pracy
D. Małoletniej córki, która nie jest zgłoszona u małżonki
Odpowiedź wskazująca na małżonkę zatrudnioną na umowę o pracę u innego pracodawcy jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa, pracodawca nie zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego osób, które już posiadają tytuł do ubezpieczenia. W przypadku małżonki pracownika, która jest zatrudniona na umowę o pracę, ma ona już zapewnione ubezpieczenie zdrowotne w ramach własnej umowy. Zgodnie z ustawą o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, osoby, które mają inny tytuł ubezpieczenia, nie mogą być zgłaszane przez pracodawcę jako członkowie rodziny. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, gdy pracownik zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego swoich członków rodziny, a pracodawca weryfikuje, czy ci członkowie mają już inny tytuł do ubezpieczenia. W takich przypadkach, aby uniknąć podwójnego ubezpieczenia, należy zweryfikować status ubezpieczenia członka rodziny. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują prowadzenie dokładnej dokumentacji oraz stosowanie formularzy zgłoszeniowych, które pozwalają na precyzyjne ustalenie, kto powinien być zgłoszony do ubezpieczenia.

Pytanie 20

Instruktor sportowy w ramach umowy o dzieło, z przeniesieniem praw autorskich, opracował specjalny zestaw ćwiczeń aerobowych. Umowa ta nie została zawarta z pracodawcą, z którym instruktor miał nawiązany stosunek pracy. Instruktor również nie zawarł w roku podatkowym żadnej innej umowy o dzieło z 50% kosztami uzyskania przychodu. W tabeli przedstawiono informacje dotyczące zawartej umowy. Stawka podatku dochodowego 18%. Ile wyniesie wypłata dla wykonawcy dzieła?

Przychód ogółem w złKoszty uzyskania przychoduUbezpieczenie społeczneUbezpieczenie zdrowotnePodstawa naliczenia podatku dochodowego w zł
4 000,0050%nie dotyczynie dotyczy2 000,00

A. 2 280,00 zł
B. 2 640,00 zł
C. 2 000,00 zł
D. 3 640,00 zł
Prawidłowa odpowiedź to 3 640,00 zł, co wynika z dokładnego obliczenia wypłaty dla wykonawcy dzieła. Zgodnie z przepisami o umowach o dzieło, w przypadku braku innych umów w roku podatkowym, instruktor może zastosować standardową stawkę kosztów uzyskania przychodu w wysokości 50%. Jeżeli załóżmy, że przychód ogółem wynosi 7 280,00 zł, to od tego przychodu odejmujemy 50% kosztów uzyskania przychodu, co daje 3 640,00 zł jako podstawę opodatkowania. Następnie oblicza się podatek dochodowy, który w tym przypadku wynosi 18% z podstawy opodatkowania, a więc 655,20 zł. Ostateczna wypłata dla wykonawcy dzieła to przychód ogółem minus podatek dochodowy. Takie procedury są zgodne z dobrymi praktykami w zakresie księgowości oraz przepisami prawa podatkowego, co pozwala na prawidłowe rozliczenie umów o dzieło.

Pytanie 21

Na podstawie danych z podatkowej książki przychodów i rozchodów za rok 2015 wskaż koszty uzyskania przychodu, które należało ująć w deklaracji PIT B.

Remanent początkowy
na 01-01-2015
Koszty uzyskania przychodu
poniesione w okresie
od 01-01-2015 do 31-12-2015
Remanent końcowy
na 31-12-2015
5 000,00 zł70 000,00 zł2 000,00 zł

A. 77 000,00 zł
B. 72 000,00 zł
C. 75 000,00 zł
D. 73 000,00 zł
Poprawna odpowiedź, 73 000,00 zł, wynika z właściwego obliczenia kosztów uzyskania przychodu według zasad określonych w przepisach podatkowych. Proces obliczania kosztów uzyskania przychodu polega na zsumowaniu remanentu początkowego oraz wszystkich kosztów poniesionych w danym roku podatkowym, a następnie odjęciu remanentu końcowego. W ten sposób można precyzyjnie ustalić, jakie koszty były niezbędne do osiągnięcia przychodu. Przykładowo, jeżeli w roku 2015 początkowy remanent wynosił 80 000,00 zł, a koszty poniesione w trakcie roku wyniosły 20 000,00 zł, to łączna kwota kosztów do rozliczenia wyniosłaby 100 000,00 zł. Jeśli remanent końcowy wyniósł 27 000,00 zł, to po wykonaniu obliczeń (80 000,00 zł + 20 000,00 zł - 27 000,00 zł) otrzymujemy 73 000,00 zł. Takie obliczenia są zgodne z obowiązującymi standardami rachunkowości oraz dobrymi praktykami w zakresie podatków, co gwarantuje ich poprawność i rzetelność w rozliczeniach podatkowych.

Pytanie 22

Zleceniodawca zawarł umowę zlecenia z 21-letnim studentem na kwotę 3 000,00 zł brutto. Jaką sumę otrzyma student, jeśli koszty uzyskania przychodu wynoszą 600,00 zł, a student nie zgłosił chęci przystąpienia do dobrowolnych ubezpieczeń?

A. 2 568,00 zł
B. 2 257,60 zł
C. 2 530,00 zł
D. 2 198,72 zł
Analiza błędnych odpowiedzi wskazuje na powszechne nieporozumienia związane z obliczaniem wynagrodzenia w ramach umowy zlecenia. Wiele osób może błędnie założyć, że kwota brutto jest równoważna kwocie, którą otrzyma zleceniobiorca, co jest mylnym przekonaniem. Kluczową kwestią jest zrozumienie, że wynagrodzenie brutto to kwota, która przed wypłatą musi być poddana różnym odliczeniom, takim jak koszty uzyskania przychodu, składki na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy. Odpowiedzi, które nie uwzględniają kosztów uzyskania przychodu lub przyjmują, że student powinien odprowadzać składki na ubezpieczenia zdrowotne, są błędne w kontekście przedstawionego przypadku, ponieważ student nie wniósł o dobrowolne ubezpieczenia. Warto również zwrócić uwagę na to, że zaliczka na podatek dochodowy powinna być obliczana na podstawie kwoty pomniejszonej o koszty uzyskania, a nie kwoty brutto. Osoby odpowiadające na to pytanie powinny również zrozumieć, że nie każde wynagrodzenie brutto przekłada się na wysoką kwotę wypłaty netto, co jest kluczowe w kontekście planowania finansowego oraz prawidłowego wystawiania rachunków i faktur. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne, aby uniknąć błędów w przyszłych kalkulacjach wynagrodzeń.

Pytanie 23

Czynny podatnik VAT, rozliczający się z podatku miesięcznie, zakupił na podstawie faktury nr 1/05/2017 paliwo do samochodu osobowego wpisanego do ewidencji środków trwałych i używanego do celów mieszanych zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług. Podatnik prowadzi sprzedaż w całości opodatkowaną podatkiem VAT. Na podstawie fragmentu faktury nr 1/05/2017 ustal wartość, którą należy wpisać w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kolumnie 13 Pozostałe wydatki.

Faktura nr 1/05/2017Miejsce i data wystawienia: Krosno 14.05.2017 r.
Data zakończenia dostawy: 14.05.2017 r.
Sprzedawca
Stacja Paliw nr 5 Nosal Kamil
ul. Krokusowa 20, 45-550 Krosno
NIP 7317980169
Nabywca
Sklep U Piotrka Piotr Porter
ul. Leśna 34, 345-550 Krosno
NIP 1423641876
Nazwa towaruIlość/jednostkaCena jednostkowa nettoWartość nettoPodatek VATKwota podatku VATWartość brutto
Olej napędowy40 litrów3,50 zł140,00 zł23%32,20 zł172,20 zł

A. 0,00 zł
B. 156,10 zł
C. 172,20 zł
D. 140,00 zł
Odpowiedź 156,10 zł jest odpowiednia. Zgodnie z przepisami o VAT, jeśli używasz samochodu do różnych celów, to możesz odliczyć tylko połowę VAT-u od paliwa. W tym przypadku paliwo kosztuje 140,00 zł netto. VAT wynosi w Polsce 23%, czyli w tym przypadku to 32,20 zł (140,00 zł * 0,23). I teraz, jak odliczysz te 50%, to wychodzi 16,10 zł (32,20 zł * 0,5). W sumie, do kolumny 13 'Pozostałe wydatki' w księdze przychodów i rozchodów powinno się wpisać 156,10 zł (140,00 zł + 16,10 zł). To ważne, żeby zrozumieć te zasady, jeśli prowadzisz działalność i chcesz dobrze rozliczać VAT. Dzięki znajomości tych zasad, można lepiej zarządzać kosztami i trzymać odpowiednią dokumentację.

Pytanie 24

W jakim terminie pracodawca musi przekazać pracownikowi informację PIT-11 za poprzedni rok podatkowy?

A. Do końca lutego roku następnego.
B. Do końca marca roku następnego.
C. Do końca stycznia roku następnego.
D. Do 15 kwietnia roku następnego.
Podanie błędnego terminu na przekazanie PIT-11 może wynikać z pewnych nieporozumień dotyczących przepisów podatkowych. Przykładowo, stwierdzenie, że PIT-11 należy przekazać do końca stycznia, może być wynikiem mylenia tego terminu z innymi obowiązkami podatkowymi, takimi jak wystawienie faktur czy rozliczenia wewnętrzne, które mogą mieć inne daty graniczne. Podobnie, błędne wskazanie końca marca jako terminu może wynikać z pomylenia z terminami składania zeznań podatkowych przez osoby fizyczne, które faktycznie mogą być do końca kwietnia. Natomiast podanie 15 kwietnia jako terminu na przekazanie PIT-11 sugeruje całkowite niezrozumienie harmonogramu podatkowego, ponieważ jest to data bliska końcowi okresu rozliczeniowego dla podatników, a nie termin dla pracodawców na przekazanie dokumentów. Takie błędne interpretacje mogą prowadzić do nieprawidłowego rozliczenia podatku przez pracowników, co może skutkować karami finansowymi lub koniecznością składania korekt. Ważne jest, aby dobrze rozumieć różnice w obowiązkach podatkowych i terminach, aby unikać takich błędów.

Pytanie 25

Firma nabyła i przywiozła do Polski surowce produkcyjne od dostawcy z USA. Wartość celna zakupionych surowców wynosiła 40 000,00 zł, a stawka cła to 6,5%. Oblicz podatek VAT od materiałów importowanych, mając na uwadze, że podlegają one podstawowej stawce VAT?

A. 9 372,00 zł
B. 8 800,00 zł
C. 9 200,00 zł
D. 9 798,00 zł
Aby obliczyć podatek VAT od importowanych materiałów produkcyjnych, należy najpierw określić wartość podstawy do opodatkowania. Wartość celna wynosi 40 000,00 zł, a cło, które wynosi 6,5%, należy dodać do tej wartości. Cło w tym przypadku wynosi 2 600,00 zł (40 000,00 zł * 6,5%). W związku z tym wartość brutto (podstawa do obliczenia VAT) wynosi 42 600,00 zł (40 000,00 zł + 2 600,00 zł). Ponieważ materiały te są objęte podstawową stawką VAT wynoszącą 23%, obliczamy podatek VAT: 42 600,00 zł * 23% = 9 798,00 zł. Warto zaznaczyć, że poprawne obliczenia VAT od importu są kluczowe dla przedsiębiorstw, ponieważ wpływają na ich płynność finansową oraz zobowiązania podatkowe. Zrozumienie tych procesów jest istotne w kontekście zarządzania kosztami i optymalizacji wydatków związanych z importem, co może przyczynić się do większej konkurencyjności na rynku.

Pytanie 26

Na podstawie wybranych danych z listy płac ustal należną zaliczkę na podatek dochodowy.

Wybrane dane z listy płac
Płaca zasadniczaSkładki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownikaKoszty uzyskania przychoduPodstawa naliczenia podatku dochodowegoSkładka na ubezpieczenie zdrowotne (9,00%)Składka na ubezpieczenie zdrowotne (7,75%)Kwota zmniejszająca podatek
2 600,00 zł356,46 zł111,25 zł2 132,00 zł201,92 zł173,87 zł46,33 zł

A. 144,00 zł
B. 164,00 zł
C. 337,00 zł
D. 317,00 zł
Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia procesu obliczania zaliczki na podatek dochodowy. Jednym z najczęstszych błędów jest nieuwzględnienie wszystkich elementów wpływających na końcowy wynik. Przykładowo, odpowiedzi takie jak 144,00 zł, 317,00 zł czy 337,00 zł mogłyby sugerować, że osoba obliczająca zaliczkę nie uwzględniła właściwie podstawy opodatkowania lub dokonano błędnych założeń odnośnie do stawki podatkowej. Kluczowym błędem jest również pominięcie kwoty zmniejszającej podatek, co prowadzi do zawyżenia obliczeń. Dość powszechnym błędnym podejściem jest także zignorowanie składki na ubezpieczenie zdrowotne, która ma istotny wpływ na ostateczną kwotę zaliczki na podatek dochodowy. Osoby, które wybierają nieprawidłowe odpowiedzi, mogą mylnie sądzić, że obliczenia można przeprowadzić bez uwzględniania tych wszystkich składników, co jest niezgodne z zasadami rachunkowości oraz przepisami prawa. Dlatego też ważne jest, aby w procesie obliczania zaliczek na podatek dochodowy dokładnie przestrzegać obowiązujących regulacji oraz standardów branżowych, co przyczyni się do uniknięcia potencjalnych problemów związanych z niewłaściwymi rozliczeniami podatkowymi.

Pytanie 27

Pracodawca wypłacił pracownikowi, który przez cały miesiąc korzystał z zwolnienia lekarskiego, wynagrodzenie za czas choroby w wysokości 2 100,00 zł oraz zasiłek chorobowy w kwocie 900,00 zł. Oblicz wysokość składki na ubezpieczenie zdrowotne, którą zapłacono do ZUS za pracownika?

A. 270,00 zł
B. 232,50 zł
C. 162,75 zł
D. 189,00 zł
Widzisz, poprawna odpowiedź opiera się na obliczeniu składki zdrowotnej, która w Polsce wynosi 9% od podstawy. Pamiętaj, że zasiłek chorobowy jest zwolniony z opodatkowania, co wpływa na to, co wliczamy do podstawy. W naszym przypadku wynagrodzenie za czas choroby to 2100 zł, a zasiłek to 900 zł, co razem daje 3000 zł. Składka zdrowotna to 9% z tej podstawy, więc wychodzi 270 zł. Ale dla pracowników na zwolnieniu lekarskim to 7,75% podstawy, czyli z 3000 zł to 232,50 zł. Zobacz, że tylko wynagrodzenie za czas choroby jest obciążone składką, więc 9% z 2100 zł to 189 zł. To fajny przykład na to, jak istotne jest zrozumienie, które elementy wynagrodzenia podlegają składkom na ubezpieczenie zdrowotne. Po prostu warto to przemyśleć.

Pytanie 28

Podatek akcyzowy zalicza się do kategorii podatków

A. konsumpcyjnych
B. majątkowych
C. dochodowych
D. przychodowych
Podatek akcyzowy to taki rodzaj podatku, który płacimy przy zakupie różnych towarów, jak np. alkohol czy papierosy. Zasadniczo ma on na celu nie tylko zwiększenie wpływów do budżetu, ale też ograniczenie spożycia rzeczy, które mogą szkodzić zdrowiu albo środowisku. Na przykład akcyza na piwo ma zniechęcić do picia zbyt dużych ilości. W Unii Europejskiej akcyza jest w pewnym sensie ujednolicona, co oznacza, że dla wybranych produktów są minimalne stawki. Dzięki temu niektóre kraje nie mogą ustalać super niskich cen, co pomaga w walce z nielegalnym handlem. Dobrze zaprojektowany system podatków, w tym akcyzowych, powinien być zrozumiały i sprawiedliwy, żeby nie obciążał zwykłych ludzi, a przy tym realizował cele zdrowotne i społeczne.

Pytanie 29

Firma zarejestrowana w systemie REGON zatrudnia pięciu pracowników na podstawie umowy o pracę. Podaj rok składkowy oraz wysokość stopy procentowej ubezpieczenia wypadkowego.

A. Od 1 kwietnia do 31 marca roku następnego, ustala Zakład Ubezpieczeń Społecznych
B. Od 1 stycznia do 31 grudnia danego roku, ustala Zakład Ubezpieczeń Społecznych
C. Od 1 kwietnia do 31 marca roku następnego, 50% najwyższej stopy procentowej ustalonej na dany rok składkowy
D. Od 1 stycznia do 31 grudnia danego roku, 50% najwyższej stopy procentowej ustalonej na dany rok składkowy
Odpowiedź "Od 1 kwietnia do 31 marca roku następnego, 50% najwyższej stopy procentowej ustalonej na dany rok składkowy" jest prawidłowa, ponieważ w przypadku ubezpieczenia wypadkowego, rok składkowy zgodnie z przepisami ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych trwa od 1 kwietnia do 31 marca roku następnego. Pracodawca zatrudniający pięciu pracowników, jak w podanym przykładzie, zobowiązany jest do ustalenia wysokości składek na podstawie stopy procentowej ustalonej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) na dany rok. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, dla pracodawców z określoną liczbą pracowników, stawka wynosi 50% najwyższej stopy procentowej w danym roku, co pozwala na elastyczne dostosowanie wysokości składek do rzeczywistych potrzeb przedsiębiorstwa. Przykładowo, jeżeli w danym roku stawka najwyższa wynosi 2,45%, to składka wypadkowa wyniesie 1,225%. Pracodawcy powinni być świadomi tych regulacji, aby prawidłowo zarządzać swoimi zobowiązaniami wobec ZUS i uniknąć ewentualnych sankcji, a także zrozumieć jak korzystać z przysługujących im ulg i obniżek.

Pytanie 30

Kobieta w wieku 54 lat była w br. na zwolnieniu lekarskim z powodu anginy w następujących okresach:
- od 01 do 10 marca,
- od 10 maja do 5 czerwca.
Od którego dnia przysługuje jej zasiłek chorobowy?

A. Od 14 maja br
B. Od 02 czerwca br
C. Od 01 marca br
D. Od 10 maja br
Odpowiedź "Od 14 maja br." jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa, zasiłek chorobowy przysługuje po upływie okresu wyczekiwania, chyba że stan zdrowia pacjenta wciąż uniemożliwia mu pracę. W przypadku naszej pracownicy, zwolnienie lekarskie od 10 maja do 5 czerwca jest kontynuacją wcześniejszego zwolnienia, co oznacza, że zasiłek chorobowy za okres od 10 maja powinien być wypłacany, jednak dopiero od momentu, gdy osoba ta miała zwolnienie przez co najmniej 30 dni lub miała przerwę dłuższą niż 30 dni. W tym przypadku, ponieważ przerwa pomiędzy zwolnieniami wynosiła mniej niż 30 dni, zasiłek chorobowy przysługiwał jej od 14 maja, co wynika z interpretacji przepisów dotyczących ciągłości zwolnienia. Ważne jest, aby dokładnie analizować okresy zwolnień i związane z nimi przepisy, aby prawidłowo ustalić datę wypłaty zasiłku.

Pytanie 31

Na podstawie danych zawartych w tabeli, dotyczących rozliczenia podatku VAT w deklaracji VAT-7 za maj 2017 r. podatnik wykaże nadwyżkę podatku VAT

Dane z rejestrów VAT za maj 2017 r.
Wartość nettoPodatek VAT
Sprzedaż opodatkowana stawką 23%77 000,00 zł17 710,00 zł
Zakup opodatkowany stawką 23%55 500,00 zł12 765,00 zł
Sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT przez nabywcę (odwrotne obciążenie)10 000,00 zł

A. należnego nad naliczonym 5 175,00 zł
B. naliczonego nad należnym 4 945,00 zł
C. należnego nad naliczonym 4 945,00 zł
D. naliczonego nad należnym 6 745,00 zł
Odpowiedź wskazująca na nadwyżkę podatku VAT należnego nad naliczonym w wysokości 4 945,00 zł jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla różnicę między sumą podatku VAT należnego a sumą podatku VAT naliczonego. W analizowanym przypadku, podatek VAT należny wynosi 17 710,00 zł, a podatek VAT naliczony to 12 765,00 zł. Aby obliczyć nadwyżkę, należy wykonać prostą operację matematyczną: 17 710,00 zł (należny) - 12 765,00 zł (naliczony) = 4 945,00 zł. Tego typu obliczenia są kluczowe dla prawidłowego wypełnienia deklaracji VAT-7, co ma istotne znaczenie dla płynności finansowej przedsiębiorstwa oraz przestrzegania przepisów prawa podatkowego. Wiedza o tym, jak prawidłowo obliczać różnice między podatkiem należnym a naliczonym, jest również niezbędna w kontekście planowania podatkowego i zarządzania przepływami finansowymi, co powinno być częścią strategii każdej firmy. Warto również pamiętać o tym, że nadwyżka VAT może być przenoszona na przyszłe okresy rozliczeniowe, co może wpłynąć na przyszłe zobowiązania podatkowe przedsiębiorstwa.

Pytanie 32

W listopadzie 2021 roku pracownik otrzymywał następujące składniki wynagrodzenia:
– płaca zasadnicza w wysokości 6 000,00 zł,
– zasiłek chorobowy wynoszący 750,00 zł,
Wyznacz kwotę składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

A. 6,00 zł
B. 67,50 zł
C. 60,00 zł
D. 6,75 zł
Obliczając składkę na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP), pamiętaj, że bierzemy pod uwagę tylko wynagrodzenie zasadnicze. Zasiłek chorobowy nie wchodzi w rachubę. W 2021 roku stawka składki wynosiła 0,10% od podstawy, więc przy pensji zasadniczej 6000,00 zł, składka to 6000,00 zł razy 0,10%, czyli 6,00 zł. Wiedza o tym, jak to obliczać, jest ważna dla pracodawców, bo pozwala na terminowe płacenie składek. To z kolei daje pracownikom pewność, że w razie czego będą zabezpieczeni, gdyby pracodawca miał jakieś kłopoty finansowe. No i nie zapominajmy, że przestrzeganie tych przepisów to nie tylko dobra wola, ale i obowiązek wynikający z prawa pracy, żeby chronić prawa pracowników.

Pytanie 33

Pracodawca w związku z zawarciem dodatkowej umowy zlecenia z własnym pracownikiem powinien odjąć od kwoty brutto wynikającej z umowy

A. składki na ubezpieczenia społeczne oraz składkę zdrowotną
B. zaliczkę na podatek dochodowy
C. składki na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczkę na podatek dochodowy
D. składki na ubezpieczenia społeczne, składkę zdrowotną i zaliczkę na podatek dochodowy
Twoja odpowiedź jest jak najbardziej na miejscu. Gdy pracodawca decyduje się na dodatkową umowę zlecenia, ma obowiązek odciągnąć od wynagrodzenia brutto wszystkie składki – zarówno na ubezpieczenia społeczne, jak i zdrowotne, a także zaliczkę na podatek dochodowy. W praktyce to oznacza, że zanim dostaniesz pieniądze „na rękę”, musisz odliczyć te składki. Weźmy na przykład, że masz umowę na 4000 zł brutto. Po potrąceniu składek oraz podatku, kwota, którą otrzymasz, będzie znacznie mniejsza. To nie tylko kwestia prawa, ale też ważna część zarządzania płacami w firmach, więc dobrze jest znać te zasady.

Pytanie 34

Podatek od gier klasyfikowany jest jako

A. pośredni.
B. bezpośredni.
C. majątkowy.
D. lokalny.
Podatek od gier to rodzaj podatku pośredniego, co znaczy, że nie jest nakładany bezpośrednio na dochód, ale pobierany podczas robienia transakcji. W praktyce to działa tak, że przy kupnie czegoś związanego z grami, dodawana jest do ceny dodatkowa kwota na podatek. Ten typ podatku jest często używany w kontekście hazardu, bo pozwala państwu na zbieranie funduszy, a jednocześnie może ograniczać niektóre negatywne skutki dla graczy. Przykładem mogą być stawki, które są liczone na podstawie tego, ile pieniędzy się obraca, a nie na tym, ile się zarabia. Takie podejście widzimy w wielu krajach, które starają się jakoś uporządkować rynek gier i hazardu, żeby gra była bardziej sprawiedliwa. Co ciekawe, podatek pośredni od gier sprzyja lepszemu monitorowaniu wydatków w tej branży, co jest ważne dla zapobiegania praniu pieniędzy czy finansowaniu działań przestępczych.

Pytanie 35

Podstawą wyliczenia składek na Fundusz Pracy dla pracownika w jego pierwszym roku zatrudnienia jest co najmniej kwota

A. przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej
B. 80% minimalnego wynagrodzenia za pracę
C. minimalnego wynagrodzenia za pracę
D. 80% przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej
Odpowiedź wskazująca na 80% minimalnego wynagrodzenia za pracę jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa, składki na Fundusz Pracy są naliczane na podstawie wynagrodzenia pracowników, którzy są zatrudnieni w pierwszym roku pracy. Wysokość ta nie może być niższa niż 80% minimalnego wynagrodzenia. Przykładowo, jeśli minimalne wynagrodzenie wynosi 3 000 zł, to składki będą obliczane na podstawie kwoty 2 400 zł. Jest to kluczowe dla pracodawców, ponieważ wpływa na ich zobowiązania finansowe oraz na planowanie budżetu płac. Ponadto, poprzez ustalenie tej podstawy, ustawodawca ma na celu wspieranie młodych pracowników, umożliwiając im dostęp do systemu zabezpieczeń społecznych od samego początku kariery zawodowej. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie zatrudnienia, które zakładają, że młodzi ludzie powinni być chronieni w ramach systemu ubezpieczeń społecznych, co jest korzystne zarówno dla nich, jak i dla całej gospodarki.

Pytanie 36

Na podstawie informacji zawartych w tabeli oblicz kwotę odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych w 2021 r., jeżeli spółka zatrudnia 60 pracowników na pełne etaty, w tym 10 pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach.

Odpisy obligatoryjne na ZFŚS w 2021 r.StawkaKwota
odpis podstawowy na jednego zatrudnionego w tzw. normalnych warunkach pracy37,5%1 550,26 zł
odpis podstawowy na jednego pracownika wykonującego prace w szczególnych warunkach lub prace o szczególnym charakterze – w rozumieniu przepisów o emeryturach pomostowych50%2 067,01 zł

A. 77 513,00 zł
B. 93 015,60 zł
C. 20 670,10 zł
D. 98 183,10 zł
Odpowiedzi, które nie są zgodne z wartością 98 183,10 zł, zazwyczaj wynikają z błędnych obliczeń lub nieprawidłowego zrozumienia zasad ustalania odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych. Często myli się kwoty odpisów podstawowych dla poszczególnych grup pracowników, co prowadzi do pomyłek w finalnym rachunku. Niektóre osoby mogą przyjąć niewłaściwe założenia, zakładając, że wszyscy pracownicy są traktowani jednakowo, co jest błędne, ponieważ pracownicy wykonujący prace w szczególnych warunkach mają inne stawki odpisu. Niewłaściwe zrozumienie tego aspektu prowadzi do nieprawidłowego sumowania wartości odpisów. Ponadto, brak znajomości aktualnych przepisów prawa dotyczących ZFŚS może skutkować pominięciem istotnych informacji, które są kluczowe dla prawidłowego obliczenia odpisu. Warto również podkreślić, że błędne podejście do obliczeń może wpływać na zarządzanie funduszem, co w konsekwencji może skutkować nieodpowiednim finansowaniem świadczeń dla pracowników. Dlatego niezwykle istotne jest, aby każdy pracownik zaangażowany w proces obliczeń posiadał odpowiednią wiedzę i korzystał ze sprawdzonych źródeł informacji, aby uniknąć pomyłek i zapewnić prawidłowe funkcjonowanie ZFŚS w firmie.

Pytanie 37

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz wynagrodzenie za grudzień dla Antoniego Raka zatrudnionego w systemie akordu progresywnego.

Antoni Rak – pracownik bezpośrednio-produkcyjny
Stawka wynagrodzenia za wykonanie podzespołu w granicach normy1,50 zł/szt.
Stawka wynagrodzenia za wykonanie podzespołu po przekroczeniu normy2,00 zł/szt.
Liczba podzespołów wyprodukowanych przez pracownika w grudniu zgodnie z normą jakościową2150 szt.
Liczba przepracowanych przez pracownika godzin w grudniu zgodnie z obowiązującym go wymiarem czasu pracy160 godz.
Obowiązująca norma pracy12 szt./godz.

A. 3 340,00 zł
B. 4 300,00 zł
C. 3 225,00 zł
D. 2 880,00 zł
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi wskazuje na niedostateczne zrozumienie mechanizmów działania systemu akordu progresywnego. Często błędnie zakłada się, że wynagrodzenie powinno opierać się jedynie na całkowitej produkcji, bez rozróżnienia na normę i nadwyżkę. W systemie akordu progresywnego kluczowe jest zrozumienie, że wynagrodzenie jest strukturalnie zróżnicowane w zależności od tego, czy produkcja mieści się w ustalonej normie, czy ją przekracza. Osoby wybierające inne kwoty mogą mylić wartości wynagrodzenia w normie i nadwyżce. Na przykład, jeśli ktoś przyjął, że wynagrodzenie za wyprodukowane 2150 sztuk to po prostu suma wynagrodzenia za wszystkie sztuki, to pomija kluczowy aspekt podziału na normę i nadwyżkę oraz zastosowanie różnych stawek wynagrodzenia. Ponadto, nie uwzględnienie rzeczywistej produkcji w kontekście wymagań normatywnych prowadzi do mylnych wniosków. Warto zaznaczyć, że zrozumienie takich mechanizmów jest istotne nie tylko dla celów teoretycznych, ale również praktycznych w kontekście zarządzania wydajnością zespołu i optymalizacji procesów produkcyjnych. Kluczowe jest również stosowanie odpowiednich narzędzi analizy wydajności, które pozwalają na bieżąco monitorować wyniki produkcji oraz skuteczność zastosowanych metod wynagradzania.

Pytanie 38

Jaką stawkę podatku dochodowego liniowego od osób fizycznych obowiązywała w Polsce w 2013 roku?

A. 18%
B. 19%
C. 23%
D. 32%
Obowiązująca w Polsce w roku 2013 stawka podatku dochodowego liniowego od osób fizycznych wynosiła 19%. Ta stawka dotyczy osób, które wybierają tę formę opodatkowania, co jest korzystne dla tych, którzy osiągają wyższe dochody, ponieważ nie ma progów podatkowych, jak w przypadku skali podatkowej. Przykładowo, jeśli osoba fizyczna osiąga roczny dochód w wysokości 100 000 zł, to niezależnie od jego wysokości, podatek dochodowy będzie obliczany według stawki 19%, co w tym przypadku wyniesie 19 000 zł. Takie podejście upraszcza obliczenia i może być atrakcyjne dla przedsiębiorców oraz osób prowadzących działalność gospodarczą. Warto również zauważyć, że wprowadzenie jednolitej stawki zachęca do legalizacji dochodów i ograniczenia szarej strefy.

Pytanie 39

Księgowa firmy z o.o. przygotowała imienną listę wynagrodzeń dla pracownika produkcji, notując m.in. następujące wartości:
Wynagrodzenie brutto 3 000,00 zł
Składki na ubezpieczenia społeczne 411,30 zł
Składka na ubezpieczenie zdrowotne 9% 232,08 zł

Jaką kwotę przyjmuje się jako podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne?

A. 2 355,72 zł
B. 3 000,00 zł
C. 2 588,70 zł
D. 2 767,02 zł
Podstawą wymiaru składki ubezpieczenia zdrowotnego w przypadku pracowników jest wynagrodzenie brutto pomniejszone o składki na ubezpieczenia społeczne. W analizowanym przypadku, wynagrodzenie brutto wynosi 3 000,00 zł, a składki ubezpieczeń społecznych to 411,30 zł. Aby obliczyć podstawę wymiaru składki zdrowotnej, należy zastosować następujący wzór: 3 000,00 zł - 411,30 zł = 2 588,70 zł. Tak obliczona kwota 2 588,70 zł stanowi podstawę do naliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne, która wynosi 9% podstawy, co daje kwotę 232,08 zł. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na właściwym obliczaniu wynagrodzeń pracowników, co jest kluczowe dla każdej księgowej. Niezastosowanie się do tych zasad może skutkować błędami w obliczeniach oraz potencjalnymi problemami z urzędami skarbowymi, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do dodatkowych kosztów i nieprzyjemności dla firmy.

Pytanie 40

Pracownik zatrudniony na pełny etat, który otrzymuje wynagrodzenie w systemie akordowym, w maju przepracował wymagany czas pracy według normy i wykonał 450 sztuk produktów, z których jedynie 400 sztuk spełniało normy jakościowe. Stawka akordowa wynosi 7,00 zł za jednostkę wyrobu wykonanego zgodnie z normą jakościową, a minimalne wynagrodzenie za pracę wynosi 2 000 zł. Oblicz wynagrodzenie brutto pracownika za miesiąc maj?

A. 2 800,00 zł
B. 2 000,00 zł
C. 4 650,00 zł
D. 3 150,00 zł
Obliczenia wynagrodzenia brutto pracownika zatrudnionego w systemie akordowym opierają się na liczbie wyrobów wykonanych zgodnie z normą jakościową. W tym przypadku pracownik wykonał 450 sztuk, jednak tylko 400 z nich spełniało normę jakościową. Stawka akordowa wynosi 7,00 zł za jednostkę, co oznacza, że wynagrodzenie za 400 sztuk wyniesie 400 * 7,00 zł = 2 800,00 zł. Warto zwrócić uwagę, że wynagrodzenie akordowe jest uzależnione od jakości wykonanej pracy, co jest zgodne z praktykami stosowanymi w wielu branżach, gdzie jakość produktów ma kluczowe znaczenie dla przedsiębiorstwa. Pomimo że wynagrodzenie minimalne wynosi 2000 zł, w tym przypadku wynagrodzenie oblicza się na podstawie stawki akordowej, co jest zgodne z przepisami prawa pracy. Pracownicy korzystający z systemu akordowego muszą mieć świadomość, że ich wynagrodzenie może być wyższe lub niższe w zależności od efektywności oraz jakości ich pracy, co motywuje do lepszego wykonywania zadań i dbałości o standardy jakościowe.