Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik technologii chemicznej
Kwalifikacja: CHM.02 - Eksploatacja maszyn i urządzeń przemysłu chemicznego
Data rozpoczęcia: 16 czerwca 2025 16:41
Data zakończenia: 16 czerwca 2025 16:59

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie warunki podczas przeprowadzania procesu absorpcji mogą przyczynić się do zwiększenia jego efektywności?

A. Zwiększenie temperatury oraz obniżenie ciśnienia procesu

B. Zwiększenie temperatury oraz zwiększenie ciśnienia procesu

C. Zmniejszenie temperatury oraz obniżenie ciśnienia procesu

D. Zmniejszenie temperatury oraz zwiększenie ciśnienia procesu

Próby zwiększenia wydajności procesu absorpcji przez podwyższenie temperatury, przy jednoczesnym obniżeniu ciśnienia, mogą prowadzić do mylnych przekonań. Wysoka temperatura zwiększa energię kinetyczną cząsteczek, co może początkowo wydawać się korzystne, jednakże w kontekście rozpuszczania gazów w cieczy, wyższa temperatura zwykle obniża ich rozpuszczalność. Może to prowadzić do sytuacji, w której więcej cząsteczek gazu pozostaje w stanie wolnym, zamiast przechodzić do roztworu. Obniżenie ciśnienia w tym samym czasie jest jeszcze bardziej destrukcyjne, ponieważ zgodnie z prawem Henry’ego, zmniejszenie ciśnienia powoduje, że rozpuszczony gaz ma tendencję do wydobywania się z roztworu, co znacznie ogranicza efektywność absorpcji. Podobnie, próby obniżenia temperatury przy jednoczesnym zwiększaniu ciśnienia mogą wydawać się korzystne na pierwszy rzut oka, jednak nie uwzględniają one złożoności interakcji gaz-ciecz, które są istotne w praktycznych zastosowaniach przemysłowych. W rzeczywistości, zarówno procesy gazowe, jak i cieczowe wymagają starannego dostosowania warunków, aby zoptymalizować wydajność i uniknąć problemów związanych z nieefektywnym rozpuszczaniem. Dlatego kluczowe jest zrozumienie podstawowych zasad fizyki i chemii absorpcji, aby uniknąć podejmowania decyzji bazujących na błędnych założeniach.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Który z wymienionych metali, użyty jako dodatek do stali, poprawi odporność tego stopu na działanie kwasów?

A. Nikiel

B. Aluminium

C. Cynk

D. Magnez

Nikiel jest metalem, który wykazuje doskonałe właściwości antykorozyjne, co czyni go idealnym dodatkiem do stopów żelaza w zastosowaniach, gdzie odporność na działanie kwasów i różnych mediów chemicznych jest kluczowa. Dzięki swojej zdolności do tworzenia pasywnej warstwy ochronnej, nikiel zapobiega dalszej korozji żelaza, co zwiększa trwałość oraz żywotność takich materiałów. Przykładem zastosowania niklu w stopach żelaza jest stal nierdzewna, która zawiera zazwyczaj od 8% do 12% niklu. Stal nierdzewna, dzięki swoim właściwościom, znajduje szerokie zastosowanie w przemyśle spożywczym, chemicznym oraz budowlanym, gdzie narażona jest na kontakt z agresywnymi substancjami. Stosowanie niklu w stopach żelaza zgodne jest z branżowymi standardami, takimi jak ASTM A240, które określają wymogi dotyczące stali nierdzewnej. Warto również zaznaczyć, że nikiel pomaga w poprawie właściwości mechanicznych stali, co w połączeniu z jego odpornością na korozję czyni go niezwykle ważnym składnikiem w nowoczesnym inżynierii materiałowej.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

W systemie hydraulicznym substancją roboczą jest

A. ciecz

B. sprężony gaz

C. rozprężony gaz

D. ciało stałe

Ciecz jest kluczowym czynnikiem roboczym w napędach hydraulicznych, co wynika z jej właściwości fizycznych, takich jak nieściśliwość i zdolność do przenoszenia dużych sił przy minimalnych stratach energii. Dzięki tym cechom, napędy hydrauliczne są niezwykle efektywne w zastosowaniach przemysłowych oraz w maszynach budowlanych. W praktyce, zastosowanie cieczy jako medium roboczego pozwala na precyzyjne sterowanie ruchem, co jest szczególnie ważne w aplikacjach wymagających dużej siły, jak np. w prasach hydraulicznych, maszynach do formowania, czy w pojazdach takich jak dźwigi. Właściwe dobieranie cieczy hydraulicznych, które muszą spełniać normy branżowe, takie jak ISO 6743, zapewnia długą żywotność systemów oraz ich efektywność operacyjną. W ten sposób, ciecz nie tylko gwarantuje bezpieczeństwo operacyjne, ale również wpływa na ekonomiczność użytkowania systemów hydraulicznych, co czyni je fundamentalnym elementem nowoczesnych technologii inżynieryjnych.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Produkcja kaprolaktamu wynosi 5 ton na godzinę. Jaką liczbę worków polietylenowych o wadze 25 kg oraz palet przemysłowych o maksymalnym udźwigu 1,5 t należy wykorzystać do pakowania i składowania kaprolaktamu w ciągu 24 godzin produkcji?

A. 480 worków i 40 palet

B. 500 worków i 60 palet

C. 4800 worków i 80 palet

D. 5000 worków i 120 palet

Odpowiedź 4800 worków i 80 palet jest prawidłowa, ponieważ obliczenia dotyczące pakowania kaprolaktamu uwzględniają zarówno ilość produkcji, jak i pojemności opakowań. Kaprolaktam produkowany jest w ilości 5 ton na godzinę, co przekłada się na 120 ton w ciągu 24 godzin (5 ton/h * 24 h). Przy pakowaniu tego materiału w worki polietylenowe o pojemności 25 kg, należy obliczyć ilość worków potrzebnych do zapakowania 120000 kg (120 ton * 1000 kg). Dzieląc 120000 kg przez 25 kg, otrzymujemy 4800 worków. Jeśli chodzi o palety, każda z nich ma udźwig 1,5 tony, co odpowiada 1500 kg. Dlatego dzieląc 120000 kg przez 1500 kg, otrzymujemy 80 palet. Takie podejście jest zgodne z praktykami logistycznymi, które zalecają odpowiednie planowanie pakowania i magazynowania, aby zminimalizować straty materiałowe i zoptymalizować przestrzeń magazynową.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Materiał, w którym proces odparowywania wilgoci zachodzi z całej objętości, opuszczający suszarkę taśmową, wykazuje zbyt dużą wilgotność. Który z parametrów powinien zostać zmieniony, aby uzyskać odpowiednio niską wilgotność suszonego materiału?

A. Wprowadzić powietrze we współprądzie z materiałem w trakcie suszenia

B. Skrócić czas, w jakim materiał znajduje się w suszarce

C. Zwiększyć prędkość przesuwu taśmy

D. Podnieść temperaturę powietrza

Podniesienie temperatury powietrza w suszarce taśmowej jest kluczowym parametrem, który wpływa na proces odparowywania wilgoci z materiału. Wyższa temperatura powietrza zwiększa energię kinetyczną cząsteczek, co przyspiesza proces parowania. W praktyce, w zależności od rodzaju materiału, standardowe temperatury mogą wynosić od 50°C do 150°C. Podwyższenie temperatury skutkuje lepszym transferem ciepła i masy, co pozwala na skuteczniejsze usuwanie wilgoci. Zastosowanie tej metody jest zgodne z dobrą praktyką w przemyśle, gdzie kontrola temperatury jest niezbędna dla osiągnięcia optymalnych parametrów procesu suszenia. Na przykład, w przemyśle spożywczym, gdzie wilgotność surowców jest kluczowa, podniesienie temperatury może znacząco poprawić jakość finalnego produktu poprzez redukcję ryzyka rozwoju mikroorganizmów oraz poprawę trwałości. Warto również zaznaczyć, że wyższa temperatura ma wpływ na obniżenie czasu przebywania materiału w suszarce, co przyczynia się do zwiększenia wydajności procesu.

Pytanie 14

W reaktorze zachodzi reakcja syntezy amoniaku opisana równaniem:
N₂ + 3H₂ → 2 NH₃ Jaką ilość wodoru powinno się wprowadzić do reaktora (mieszaninę wodoru z azotem podaje się do reaktora w proporcji stechiometrycznej), zakładając, że 300 m³ azotu ulegnie całkowitemu przereagowaniu?

A. 300 m3

B. 900 m3

C. 100 m3

D. 500 m3

Reakcja syntezy amoniaku opisana równaniem N2 + 3H2 → 2 NH3 wskazuje na stosunek molowy reagentów. Z równania wynika, że do jednego mola azotu N2 potrzeba trzech moli wodoru H2. W sytuacji, gdy w reaktorze ma przereagować 300 m3 azotu, należy przeliczyć tę objętość na odpowiadającą jej ilość wodoru. Zgodnie z zasadą zachowania materii, dla 300 m3 azotu potrzebujemy: 300 m3 N2 * 3 m3 H2 / 1 m3 N2 = 900 m3 H2. Takie podejście jest zgodne z zasadami stechiometrii, które są kluczowe w chemii procesowej i inżynierii chemicznej. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest optymalizacja procesów produkcji amoniaku, co ma zastosowanie w przemyśle nawozowym, gdzie amoniak jest podstawowym surowcem. Wydajne zarządzanie proporcjami reagentów może prowadzić do zmniejszenia kosztów produkcji oraz minimalizacji odpadów.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Jakie jest podstawowe zadanie chłodnicy w procesie chemicznym?

A. Zmniejszenie lepkości płynu

B. Zwiększenie objętości przepływu

C. Obniżenie temperatury cieczy lub gazu

D. Podniesienie ciśnienia roboczego

Chłodnica w procesach chemicznych pełni kluczową rolę w obniżaniu temperatury cieczy lub gazu. Jest to niezbędne z kilku powodów. Przede wszystkim, wiele reakcji chemicznych wymaga kontrolowanej temperatury, aby przebiegały w sposób bezpieczny i efektywny. Obniżenie temperatury może zapobiec niekontrolowanemu wzrostowi ciśnienia w układzie, który mógłby prowadzić do wybuchów lub uszkodzenia aparatury. Ponadto, w przypadku procesów katalitycznych, odpowiednia temperatura jest kluczowa dla aktywności katalizatora. Chłodnice pomagają również w odzyskiwaniu ciepła, które może być następnie wykorzystane w innych częściach procesu produkcyjnego, co jest zgodne z zasadami efektywności energetycznej. W praktyce przemysłowej, chłodnice są często wykorzystywane w systemach, gdzie medium musi być schłodzone przed dalszymi etapami przetwarzania, jak na przykład w destylacji czy kondensacji. Efektywne chłodzenie wpływa również na jakość końcowego produktu, redukując ryzyko niepożądanych reakcji ubocznych.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Do przygotowania mieszaniny oziębiającej o temperaturze -5,1 °C z 500 g wody należy użyć

Mieszaniny oziębiające sól-woda
Sól	Liczba gramów soli przypadająca na 100 g wody	Temperatura minimalna uzyskana w wyniku zmieszania; °C
CH₃COONa	85	-4,7
NH₄Cl	30	-5,1
CaCl₂·H₂O	250	-12,0

A. 250 g CaCl2·H2O.

B. 30 g NH4Cl.

C. 150 g NH4Cl.

D. 425 g CH3COONa.

Aby uzyskać mieszaninę oziębiającą o temperaturze -5,1 °C z 500 g wody, kluczowe jest zrozumienie, jak różne sole wpływają na obniżenie temperatury mieszania. NH4Cl, czyli chlorek amonowy, jest jedną z soli, która ma zdolność do generowania niskich temperatur podczas rozpuszczania w wodzie. W praktyce, na 100 g wody potrzeba 30 g NH4Cl, co oznacza, że dla 500 g wody konieczne jest zastosowanie pięciokrotnej ilości soli, czyli 150 g. To podejście znajduje zastosowanie w wielu dziedzinach, takich jak chłodnictwo czy chemia analityczna, gdzie kontrola temperatury jest niezbędna. Przykładem może być przygotowywanie roztworów do eksperymentów wymagających obniżonej temperatury. Dobrą praktyką jest korzystanie z tabel zależności pomiędzy ilością soli a osiąganymi temperaturami, co pozwala na dokładniejsze przygotowanie mieszanin o wymaganych właściwościach termicznych. Warto również dodać, że stosowanie NH4Cl jest popularne ze względu na jego dostępność oraz skuteczność w aplikacjach laboratoryjnych.

Pytanie 19

W kolumnie próżniowej w procesie destylacji rurowo-wieżowej zyskuje się frakcje olejowe o temperaturach wrzenia 220÷380 °C. Co pół godziny powinno się zanotować w dzienniku monitoringu?

A. tylko temperatury

B. tylko ciśnienia

C. objętości zebranych frakcji

D. ciśnienia i temperatury

Prawidłowa odpowiedź to wpisywanie zarówno ciśnienia, jak i temperatury, ponieważ obie te wartości są kluczowe w procesie monitorowania destylacji rurowo-wieżowej. Wartości te pozwalają na ocenę efektywności procesu separacji frakcji olejowych. Ciśnienie wpływa na temperaturę wrzenia substancji, a zmiany w zarówno ciśnieniu, jak i temperaturze mogą wskazywać na odchylenia od normy. Przykładowo, w procesie destylacji, zwiększenie ciśnienia może prowadzić do podwyższenia temperatury wrzenia, co może zmodyfikować charakterystykę odbieranych frakcji. W praktyce, monitorowanie tych parametrów jest zgodne z zasadami dobrej praktyki inżynieryjnej, a regularne zapisywanie ich wartości co pół godziny pozwala na szybką reakcję w przypadku wystąpienia anomalii, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności produkcji. W przypadku systemów automatycznego monitorowania, dane te mogą być również wykorzystywane do analizy wydajności procesu oraz optymalizacji warunków operacyjnych.

Pytanie 20

Jaki jest główny cel użycia wymiennika ciepła w procesach chemicznych?

A. Katalizowanie reakcji chemicznych

B. Zwiększanie ciśnienia gazu

C. Zmniejszanie objętości cieczy

D. Przenoszenie ciepła między dwoma mediami

Wymienniki ciepła są kluczowymi urządzeniami w przemyśle chemicznym, które umożliwiają efektywne przenoszenie ciepła między dwoma mediami. To przenoszenie ciepła jest niezbędne w wielu procesach produkcyjnych, gdzie konieczne jest ogrzewanie lub chłodzenie płynów. W praktyce zastosowanie wymienników ciepła pozwala na optymalizację energetyczną procesów, co prowadzi do zmniejszenia zużycia energii i kosztów operacyjnych. Na przykład, podczas produkcji chemikaliów, ciepło odpadowe generowane w jednym etapie procesu może być wykorzystane do ogrzewania innego medium, co zwiększa efektywność całego procesu. Zastosowanie wymienników ciepła jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i efektywności energetycznej. Dodatkowo, dobrze zaprojektowane wymienniki ciepła mogą poprawić kontrolę nad procesami chemicznymi, umożliwiając precyzyjne utrzymanie wymaganych temperatur reakcji, co jest kluczowe dla jakości i bezpieczeństwa produkcji.

Pytanie 21

Mieszanina nitrująca składa się z HNO₃ w stężeniu oraz H₂SO₄ w stężeniu. Waga kwasu azotowego(V) w tej mieszance wynosi 46%. Jakie ilości tych kwasów trzeba zmieszać, aby uzyskać 200 kg tej mieszanki?

A. 95 kg HNO3 i 105 kg H2SO4

B. 92 kg HNO3 i 108 kg H2SO4

C. 105 kg HNO3 i 95 kg H2SO4

D. 108 kg HNO3 i 92 kg H2SO4

Odpowiedź 92 kg HNO3 i 108 kg H2SO4 jest prawidłowa, ponieważ dokładnie spełnia wymagania dotyczące składu mieszaniny nitrującej. Mieszanina ta powinna zawierać 46% kwasu azotowego(V), co oznacza, że w 200 kg mieszaniny musi być 92 kg HNO3 (46% z 200 kg). Pozostała masa, czyli 108 kg, stanowi kwas siarkowy(VI). Takie proporcje są zgodne z praktycznymi zastosowaniami w przemyśle chemicznym, gdzie precyzyjne określenie składników jest kluczowe dla jakości procesu. Dodatkowo, mieszanie tych kwasów zgodnie z tymi zasadami jest istotne, ponieważ pozwala na uzyskanie odpowiednich właściwości reaktantów, które są wykorzystywane w syntezach chemicznych, w tym produkcji azotanów. Zgodność z tymi wartościami jest również zgodna z dobrymi praktykami laboratoryjnymi, które wymagają dokładności w przygotowywaniu reagentów chemicznych.

Pytanie 22

Jakie środki osobistego zabezpieczenia powinien posiadać pracownik pracujący przy wielkim piecu?

A. Kombinezon żaroodporny, rękawice lateksowe, gogle, nauszniki przeciwhałasowe

B. Fartuch ochronny, gogle, hełm ochronny, ochronniki słuchu

C. Hełm ochronny, kombinezon żaroodporny, rękawice ochronne, buty ochronne

D. Hełm ochronny, maskę przeciwpyłową, buty ochronne, fartuch gumowy

Odpowiedź, która wskazuje na hełm ochronny, kombinezon żaroodporny, rękawice ochronne i buty ochronne, jest poprawna, ponieważ te środki ochrony indywidualnej są niezbędne w pracy przy wielkim piecu. Hełm ochronny chroni głowę przed opadającymi przedmiotami oraz potencjalnymi uderzeniami. Kombinezon żaroodporny jest kluczowy, ponieważ przedłużona ekspozycja na wysokie temperatury oraz iskry może prowadzić do poparzeń. Rękawice ochronne zapewniają ochronę dłoni przed wysokimi temperaturami oraz substancjami chemicznymi, które mogą występować w trakcie pracy. Buty ochronne z metalowymi noskami chronią stopy przed ciężkimi przedmiotami oraz zapewniają przyczepność na śliskich powierzchniach. Te środki ochrony są zgodne z normami bezpieczeństwa, takimi jak EN 397 dla hełmów oraz EN 531 dla odzieży żaroodpornej, co podkreśla ich znaczenie w zachowaniu bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Pytanie 23

Który typ mieszalnika wymaga wprowadzenia do komory mieszania składników w postaci stałej oraz sprężonego powietrza?

A. Przesypowy dwustożkowy

B. Dwustożkowy

C. Przesypowy bębnowy

D. Fluidyzacyjny

Wybór innych typów mieszalników, takich jak dwustożkowy, przesypowy dwustożkowy czy przesypowy bębnowy, nie uwzględnia specyfiki procesu fluidyzacji. Mieszalniki dwustożkowe, mimo swojej popularności, nie wymagają doprowadzenia sprężonego powietrza do komory mieszania, ponieważ działają na zasadzie grawitacyjnego przemieszczania składników. Ich konstrukcja opiera się na odpowiednim kształcie stożków, co pozwala na efektywne mieszanie, ale nie wprowadza zjawiska fluidyzacji. Przesypowe mieszalniki dwustożkowe i bębnowe również bazują na mechanice przesypywania, co prowadzi do ograniczonej interakcji pomiędzy cząstkami. W rezultacie, mieszanki mogą być mniej jednorodne, co jest problematyczne w wielu zastosowaniach, zwłaszcza tam, gdzie precyzyjne proporcje składników są kluczowe. Typowe błędy myślowe przy wyborze tych urządzeń polegają na nieodpowiednim zrozumieniu mechanizmów mieszania oraz ich zastosowania w różnych branżach. Wiele osób może zakładać, że każdy typ mieszalnika może być stosowany zamiennie, co jest błędnym wnioskiem, ponieważ każdy rodzaj mieszalnika ma swoje unikalne właściwości, które determinują jego skuteczność w konkretnych warunkach. W celu uzyskania optymalnych rezultatów w procesach mieszania, kluczowe jest zrozumienie różnic pomiędzy tymi urządzeniami i ich właściwego zastosowania zgodnie z wymaganiami produkcyjnymi.

Pytanie 24

Podczas obsługi autoklawu należy pamiętać, aby zawsze

A. jednocześnie dostarczać substraty i gaz obojętny ze stałym natężeniem przepływu

B. napełniać zbiornik gazem obojętnym w jak najszybszym czasie, otwierając zawory na maksymalny przepływ

C. doprowadzać gazy wytwarzające podwyższone ciśnienie po zamknięciu przewodu doprowadzającego substraty

D. załadować urządzenie substratami po napełnieniu zbiornika gazem obojętnym do ciśnienia roboczego

Podałeś substraty i gaz obojętny w stałym natężeniu, ale to raczej nie jest najlepszy pomysł. Może to prowadzić do niespodziewanego wzrostu ciśnienia w autoklawie, a to może być dość niebezpieczne. Jeśli jednocześnie będziesz podawał te substancje, to ryzyko przepełnienia układu znacząco rośnie, co nie jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa. A jak już załadujesz substraty po tym, jak zbiornik się napełni gazem obojętnym do ciśnienia roboczego, to może się zdarzyć, że substancje nie będą rozłożone równomiernie w komorze autoklawu. To wpływa negatywnie na proces sterylizacji. Dodatkowo, szybkie wypełnianie gazem obojętnym i otwieranie zaworów na pełny przepływ może prowadzić do niebezpiecznych skoków ciśnienia, co jest nie do przyjęcia. Dobre zarządzanie ciśnieniem i kontrolowanie przepływu gazów i substratów jest kluczowe dla skutecznej i bezpiecznej sterylizacji. W branży są określone standardy, które podkreślają, jak ważne jest przestrzeganie procedur, żeby zminimalizować ryzyko i zapewnić wysoką jakość w sterylizacji.

Pytanie 25

Jakie czynniki mogą wpływać na korozję materiałów w przemyśle chemicznym?

A. Niskie pH i wysoka zawartość soli

B. Niska temperatura i niskie ciśnienie

C. Wysokie ciśnienie i niska zawartość tlenu

D. Wysoka wilgotność i agresywne środowisko chemiczne

Korozja materiałów to proces, który może być znacząco przyspieszony przez różne czynniki środowiskowe, zwłaszcza w przemyśle chemicznym, gdzie maszyny i urządzenia są narażone na wymagające warunki pracy. Agresywne środowisko chemiczne, na przykład obecność gazów korozyjnych czy cieczy, może prowadzić do różnych form korozji, takich jak korozja chemiczna, elektrochemiczna czy nawet atmosferyczna. Wysoka wilgotność zwiększa przewodnictwo elektrolityczne, co sprzyja reakcjom korozyjnym. W praktyce, urządzenia pracujące w takich warunkach muszą być wykonane z materiałów odpornych na korozję, takich jak stal nierdzewna, oraz dodatkowo zabezpieczone odpowiednimi powłokami antykorozyjnymi. Stosowanie inhibitorów korozji w płynach procesowych także jest dobrą praktyką. Z mojego doświadczenia, regularne monitorowanie stanu technicznego urządzeń i szybka reakcja na pierwsze oznaki korozji są kluczowe dla utrzymania ich długiej żywotności. To wszystko sprawia, że znajomość czynników korozyjnych jest niezbędna dla każdego specjalisty zajmującego się eksploatacją maszyn w przemyśle chemicznym.

Pytanie 26

Aby uzyskać roztwór kwasu siarkowego, trzeba rozcieńczyć wodą kwas o stężeniu 98%. Jaką ilość wody trzeba przygotować, by uzyskać 980 kg 65% roztworu kwasu siarkowego?

A. 650 kg

B. 637 kg

C. 330 kg

D. 980 kg

Aby otrzymać 980 kg roztworu kwasu siarkowego o stężeniu 65%, należy najpierw obliczyć masę czystego kwasu siarkowego w tym roztworze. Obliczenia te przeprowadza się, mnożąc masę roztworu przez jego stężenie: 980 kg * 0,65 = 637 kg. Następnie, aby uzyskać tę masę kwasu siarkowego, musimy określić, ile kwasu o stężeniu 98% jest potrzebne. Przyjmując, że x to masa tego kwasu, mamy równanie: 0,98x = 637 kg, co daje x = 637 kg / 0,98 ≈ 649,04 kg. Całkowita masa roztworu to masa kwasu plus masa wody, zatem 980 kg = 649,04 kg + masa wody. Obliczając masę wody, otrzymujemy: masa wody = 980 kg - 649,04 kg ≈ 330,96 kg. Dlatego potrzebujemy około 330 kg wody. Takie rozcieńczanie kwasu jest standardową praktyką w laboratoriach chemicznych oraz przemyśle i wymaga precyzyjnych obliczeń, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz uzyskanie pożądanych stężeń.

Pytanie 27

Rozpoczęcie analizy stężenia jonów Cu²⁺ w rozcieńczonych próbkach wody metodą spektrometrii atomowej powinno nastąpić od przygotowania krzywej wzorcowej?

A. stężeniowej

B. adsorpcyjnej

C. amperometrycznej

D. polarograficznej

Odpowiedź stężeniowa jest prawidłowa, ponieważ analiza stężenia jonów Cu²⁺ w próbkach wodnych wymaga skonstruowania krzywej wzorcowej, która umożliwia określenie stężenia badanej substancji na podstawie pomiarów spektrometrycznych. Krzywa ta jest tworzona poprzez przygotowanie serii roztworów o znanym stężeniu jonu Cu²⁺, a następnie pomiar intensywności sygnału w spektrometrze atomowym. Dzięki temu możliwe jest ustalenie korelacji pomiędzy stężeniem a intensywnością sygnału, co pozwala na dokładne określenie stężenia w próbkach rozcieńczonych. Tego typu analizy są powszechnie stosowane w laboratoriach analitycznych w celu monitorowania zanieczyszczeń w wodach, zgodnie z wytycznymi metod analitycznych takich jak ISO 11885, co czyni je standardową praktyką w analizie chemicznej.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Zbiorniki używane do rozcieńczania kwasu siarkowego(VI) w procesie wytwarzania superfosfatu są wyłożone

A. blachą ze stali nierdzewnej

B. polietylenem

C. polipropylenem

D. blachą ołowianą

Zastosowanie materiałów takich jak polipropylen, stal nierdzewna czy polietylen w budowie zbiorników do kwasu siarkowego(VI) może wydawać się na pierwszy rzut oka rozsądne, jednak w praktyce wiąże się z istotnymi ograniczeniami i ryzykiem. Polipropylen, chociaż odporny na niektóre chemikalia, nie jest wystarczająco odporny na działanie kwasu siarkowego, co może prowadzić do uszkodzeń i przecieków. Stal nierdzewna, mimo że ma wiele zalet w kontekście odporności na korozję, nie radzi sobie z silnymi kwasami bez dodatkowych powłok ochronnych, a nawet wtedy może wystąpić degradacja materiału. W przypadku polietylenu, jego zastosowanie w zbiornikach do silnych kwasów również jest ograniczone ze względu na potencjalne reakcje chemiczne, które mogą prowadzić do osłabienia struktury materiału. Często mylnie sądzi się, że nowoczesne materiały plastikowe lub stali nierdzewnej mogą zastąpić tradycyjne metody, co może prowadzić do niedoszacowania ryzyka i późniejszych kosztów związanych z naprawą lub wymianą uszkodzonych zbiorników. W kontekście przemysłowym, gdzie bezpieczeństwo i zgodność z normami są kluczowe, wybór odpowiednich materiałów jest niezwykle istotny i powinien opierać się na solidnych podstawach inżynieryjnych oraz najlepszych praktykach branżowych.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Jakie cechy stali manganowej mają kluczowe znaczenie dla jej wykorzystania przy produkcji okładzin szczęk w łamaczach szczękowych?

A. Zwiększona odporność na działanie kwasów oraz łatwość w obróbce mechanicznej

B. Niska temperatura topnienia oraz wysoka odporność na zginanie

C. Mały współczynnik rozszerzalności liniowej oraz wysoka odporność na pękanie

D. Zwiększona wytrzymałość mechaniczna oraz wysoka odporność na ścieranie

Czasami wybór właściwości stali manganowej do łamaczów szczękowych jest nieco zagmatwany. Nie wszyscy rozumieją, że niska temperatura topnienia czy dużą wytrzymałość na zginanie to niekoniecznie to, co powinno grać pierwsze skrzypce. Stal manganowa jest przede wszystkim stworzona z myślą o wysokiej wytrzymałości na ściskanie i odporności na ścieranie, a nie o zginaniu. Jeśli ktoś skupia się na tych „niewłaściwych” właściwościach, może to prowadzić do kiepskich efektów, bo w wysokich temperaturach i pod dużym obciążeniem, stal musi zachować swoje właściwości bez deformacji. Są też błędne założenia co do odporności na pęknięcia i łatwości obróbki, które tak naprawdę nie są kluczowe w pracy tych maszyn. W praktyce, powinno się skupić na wytrzymałości na ścieranie i trwałości materiału, bo inaczej można szybko doprowadzić do awarii i wysokich kosztów wymiany części.

Pytanie 32

W przypadku, gdy podczas przeprowadzania przeglądu technicznego poziom drgań wentylatora przekracza wartości dopuszczalne określone przez producenta, zespół nadzorujący powinien zweryfikować

A. współosiowość wałów na sprzęgle

B. stan obudowy

C. smarowanie wału

D. smarowanie łożysk

Odpowiedź dotycząca współosiowości wałów na sprzęgle jest kluczowa, gdyż drgania wentylatora mogą być skutkiem niewłaściwej osiowości. Współosiowość wałów ma istotne znaczenie dla prawidłowego działania systemów rotacyjnych, ponieważ każdy błąd w ich ustawieniu prowadzi do zwiększenia obciążenia na łożyskach, co w konsekwencji może skutkować ich przedwczesnym zużyciem oraz wzrostem drgań. Zgodnie z wytycznymi branżowymi, przed rozpoczęciem pracy urządzenia, należy przeprowadzić dokładną inspekcję i regulację współosiowości, co można zrobić za pomocą technologii pomiarowych, takich jak laserowe systemy pomiarowe. Przykładem może być użycie urządzeń do pomiaru drgań, które pozwalają na identyfikację problemów w osiowości wałów, co jest krytyczne w kontekście zapewnienia efektywności energetycznej i minimalizacji kosztów eksploatacji. Przestrzeganie tych praktyk nie tylko zwiększa trwałość komponentów, ale również przyczynia się do poprawy bezpieczeństwa operacyjnego.

Pytanie 33

Co należy zrobić, gdy transportowany materiał w niskociśnieniowym przenośniku hydraulicznym powoduje zatory w kanale transportowym?

A. Zwiększyć ilość transportowanego materiału w danym czasie

B. Ręcznie przepychać materiał w miejscach występowania zatorów

C. Zwiększyć ciśnienie płynu na wyjściu z dysz

D. Zainstalować pompę próżniową w miejscu załadunku materiału

Podłączenie pompy próżniowej w miejscu załadunku materiału to koncepcja, która może wydawać się atrakcyjna, jednak w praktyce nie rozwiązuje problemu zatorów w przenośniku hydraulicznym. Pompa próżniowa generuje podciśnienie, które ma na celu zasysanie materiału, jednak nie wpływa na ciśnienie cieczy w przenośniku. W przypadku zatorów, kluczowe jest zrozumienie, że przyczyny leżą głównie w nieodpowiednich parametrach ciśnienia lub w zbyt dużej ilości materiału w kanale. Dodatkowo, zwiększenie ilości transportowanego materiału w jednostce czasu może prowadzić do jeszcze większych zatorów, ponieważ przekroczenie granic wydajności przenośnika hydraulicznego skutkuje jego przeciążeniem. Z kolei ręczne przepychanie materiału w miejscach zatorów to działanie, które naraża pracowników na ryzyko kontuzji i nieefektywnie wykorzystuje czas pracy. W branży hydraulicznej stosuje się określone normy, które zalecają odpowiednie metody zarządzania przepływem i unikanie działań mogących prowadzić do zatorów. Kluczowe jest zrozumienie, że poprawa ciśnienia cieczy jest jedynym efektywnym sposobem na pokonanie zatorów, a inne metody mogą tylko pogorszyć sytuację i prowadzić do niepotrzebnych kosztów eksploatacyjnych.

Pytanie 34

Przyczyną przerywanej (nieciągłej) pracy pompy może być

A. nieszczelny rurociąg ssawny

B. niewłaściwa współosiowość wału pompy względem wału silnika

C. zbyt duża prędkość obrotowa pompy

D. niewystarczająca prędkość obrotowa pompy

Nieszczelny rurociąg ssawny jest istotnym czynnikiem mogącym prowadzić do przerywanej pracy pompy. Gdy występują nieszczelności w rurociągu ssawnym, powstaje ubytek ciśnienia, co skutkuje utrudnionym zasysaniem cieczy przez pompę. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest regularne przeprowadzanie inspekcji rurociągów oraz stosowanie odpowiednich uszczelek i materiałów odpornych na korozję. Zgodnie z normami ISO 9001, efektywne zarządzanie jakością w systemach pompowych wymaga monitorowania szczelności rurociągów, aby uniknąć awarii i przestojów. W praktyce, zastosowanie manometrów oraz czujników ciśnienia umożliwia bieżące monitorowanie i identyfikację problemów związanych z nieszczelnością. To podejście nie tylko zwiększa efektywność systemu, ale także pozwala na szybsze reagowanie na ewentualne problemy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi.

Pytanie 35

Jakie ciśnienie gazu występuje na wylocie wypełnionej kolumny absorpcyjnej, jeśli do absorbera dostarczany jest surowy gaz ziemny (zawierający składniki, które mają być absorbowane — CO₂ i H₂S) oraz ciekły absorbent?

A. Ciśnienie gazu jest mniejsze niż na wlocie. Temperatura gazu w trakcie procesu maleje

B. Ciśnienie gazu jest niższe niż na wlocie. Wypełnienie kolumny oraz usuwanie składników gazu powodują obniżenie ciśnienia gazu

C. Ciśnienie gazu pozostaje na tym samym poziomie. Wypełnienie kolumny powoduje obniżenie ciśnienia gazu, jednak opary absorbentu sprawiają, że ciśnienie nie zmienia się

D. Ciśnienie gazu jest wyższe niż na wlocie. Temperatura gazu w trakcie procesu rośnie

Cóż, muszę przyznać, że w twojej odpowiedzi pojawiły się pewne nieporozumienia. Twierdzenie, że ciśnienie gazu się nie zmienia, niestety trochę wprowadza w błąd. Kiedy gaz przechodzi przez kolumnę absorpcyjną, naprawdę ma miejsce spadek ciśnienia. To jest kluczowe w procesie dyfuzji i wymiany masy. Kiedy mówisz, że ciśnienie gazu jest wyższe niż na wlocie, to zaprzeczasz podstawowym zasadom fizyki gazów – trzeba pamiętać, że podczas absorpcji i separacji ciśnienie zazwyczaj maleje. W praktyce inżynieryjnej, zwłaszcza przy projektowaniu instalacji chemicznych, inżynierowie muszą patrzeć na opory płynów i ich wpływ na ciśnienie. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe, żeby wszystko działało sprawnie i spełniało wymogi dotyczące efektywności.

Pytanie 36

Surowa ropa naftowa transportowana rurociągiem do zakładu przetwórczego jest poddawana badaniom laboratoryjnym. Jakie urządzenie należy wykorzystać do pobrania próbki?

A. kurka probierczego

B. pipety zgłębnikowej

C. zgłębnika śrubowego

D. sondy próżniowej

Kurka probiercza jest narzędziem powszechnie stosowanym w laboratoriach do pobierania próbek cieczy, w tym surowej ropy naftowej. Jej konstrukcja umożliwia pobieranie próbki z różnych głębokości, co jest kluczowe w kontekście zróżnicowanego składu ropy, który może się zmieniać w zależności od miejsca w zbiorniku. Kurka probiercza działa na zasadzie zamknięcia i otwarcia, co pozwala na pewne i precyzyjne pobranie próbki bez ryzyka zanieczyszczenia. W praktyce, przed pobraniem próbki, zaleca się przepłukanie kurka probierczego w tej samej cieczy, aby usunąć resztki z poprzednich analiz. Zgodnie z wytycznymi ASTM D4057, procedura pobierania próbek powinna być przeprowadzana w sposób, który zapewni reprezentatywność próbki. Prawidłowe wykorzystanie kurka probierczego nie tylko minimalizuje ryzyko błędów analitycznych, ale również zwiększa wiarygodność uzyskiwanych wyników, co jest kluczowe w ocenie jakości surowca przed jego dalszym przetwarzaniem w rafinerii.

Pytanie 37

Jaki parametr technologiczny powinien być utrzymywany na stałym poziomie w absorberze amoniaku w systemie stosowanym do wytwarzania sody metodą Solvaya?

A. Stężenie CO2 w solance

B. Stężenie NaHCO3 w solance

C. Stężenie NH3 w solance

D. Stężenie NH4CO3 w solance

Stężenie NH3 w solance jest naprawdę ważne w produkcji sody metodą Solvaya. To amoniak ma kluczową rolę, bo reaguje z CO2 i solą, żeby powstał wodorowęglan sodu (NaHCO3). Jak chcemy, żeby wszystko działało optymalnie, musimy trzymać stężenie NH3 na stałym poziomie. Jak jest za mało amoniaku, to produkcja NaHCO3 nie będzie wystarczająca. Z drugiej strony, jak amoniaku będzie za dużo, mogą się pojawić niepożądane reakcje. W branży przypominają nam, żeby kontrolować te parametry, według norm ISO 9001, co wpływa na jakość produktów i ma na celu minimalizację wpływu na środowisko. Dlatego regularne sprawdzanie stężenia NH3 i dostosowywanie go, to dobra praktyka w przemyśle chemicznym.

Pytanie 38

Rodzajem materiału ceramicznego, który wykazuje cechy umożliwiające jego wykorzystanie jako wykładziny wewnętrznej szybowego pieca wapiennego, gdzie temperatura osiąga do 1000°C, jest cegła

A. klinkierowa porowata

B. dziurawka

C. szamotowa

D. biała wapienna

Cegła klinkierowa porowata jest materiałem, który charakteryzuje się wysoką gęstością i trwałością, ale jej właściwości termiczne nie są odpowiednie dla ekstremalnych warunków, takich jak te występujące wewnątrz pieca wapiennego. Chociaż klinkier może wytrzymywać stosunkowo wysokie temperatury, jego struktura porowata sprawia, że nie jest w stanie efektywnie izolować ciepła, co prowadzi do strat energetycznych. Dodatkowo, w warunkach wystawienia na działanie wysokich temperatur, klinkier może pękać, co zagraża integralności pieca. Inna z wymienionych odpowiedzi, dziurawka, jest ceramiką, która również nie spełnia wymogów do zastosowania w piecach wapiennych. Materiał ten jest często używany w budownictwie, ale jego zastosowanie w warunkach wysokotemperaturowych jest niewłaściwe, ponieważ nie zapewnia odpowiedniej odporności na wysokie temperatury oraz nie jest wystarczająco stabilny. Z kolei cegła biała wapienna, będąca materiałem o niskiej gęstości, jest także nieodpowiednia do tego zastosowania. Wysoka zawartość węglanu wapnia w tym materiale sprawia, że jest on podatny na rozkład w wysokich temperaturach, co może prowadzić do uszkodzenia pieca. Wybierając materiały do wykładzin pieców wapiennych, kluczowe jest zapewnienie odpowiednich właściwości termicznych oraz mechanicznych, co czyni cegłę szamotową najlepszym wyborem. Błędy w ocenie właściwości tych materiałów wynikają często z braku zrozumienia ich charakterystyki oraz specyfiki zastosowania w przemyśle ceramicznym i metalurgicznym.

Pytanie 39

Jakie kroki należy podjąć po zauważeniu, że uszczelka autoklawu jest zużyta i ciśnienie w urządzeniu stale maleje?
przełożyć ją na drugą stronę.

A. Wyrównać ciśnienie w autoklawie, zdjąć pokrywę i zamontować nową uszczelkę na gorącą pokrywę

B. Odkręcić pokrywę urządzenia, opróżnić autoklaw z zawartości, wyjąć zużytą uszczelkę, wyżarzyć ją i zamontować z powrotem

C. Schłodzić urządzenie do temperatury otoczenia, wyrównać ciśnienie, odkręcić pokrywę, wyjąć zużytą uszczelkę i zamontować nową

D. Otworzyć zawór bezpieczeństwa, schłodzić urządzenie do temperatury otoczenia, wyjąć uszczelkę i

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ postępowanie w sytuacji, gdy uszczelka autoklawu jest zużyta i ciśnienie systematycznie spada, powinno rozpocząć się od ochłodzenia aparatu do temperatury otoczenia. Jest to kluczowe, ponieważ manipulacja przy gorącym autoklawie może prowadzić do oparzeń i innych niebezpieczeństw. Następnie konieczne jest wyrównanie ciśnienia, co jest istotne, aby uniknąć nagłych wybuchów pary wodnej lub innych niebezpiecznych sytuacji. Dopiero po tych krokach można bezpiecznie odkręcić pokrywę autoklawu, wyjąć zużytą uszczelkę i zastąpić ją nową. Wymiana uszczelki jest niezbędna, aby zapewnić odpowiednią szczelność urządzenia, co ma kluczowe znaczenie dla jego prawidłowego działania i bezpieczeństwa. Dobre praktyki w zakresie konserwacji autoklawów podkreślają znaczenie regularnej inspekcji i wymiany uszczelek, co wpływa na efektywność sterylizacji oraz zabezpiecza przed uszkodzeniami sprzętu. Na przykład, w przemyśle medycznym, utrzymanie właściwego funkcjonowania autoklawu jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów i skuteczności procedur medycznych.

Pytanie 40

Jakie urządzenie powinno być wykorzystane do mieszania substancji o konsystencji ciastowatej lub płynnej, mających bardzo dużą lepkość?

A. Mieszarkę bębnową

B. Mieszalnik przesypowy

C. Barboter zbiornikowy

D. Zagniatarkę ślimakową

Mieszarka bębnowa, mimo że jest używana w wielu procesach technologicznych, nie jest odpowiednia do materiałów o bardzo dużej lepkości. Jej działanie opiera się na obracającym się bębnie, który wprowadza składniki w ruch, jednak nie zapewnia wystarczającej siły nacisku i mieszania, jakie są wymagane przy pracy z gęstymi masami. Z drugiej strony, mieszalnik przesypowy jest przeznaczony głównie do jednorodnego mieszania sypkich materiałów, co sprawia, że nie nadaje się do zastosowań związanych z ciastami i pastami o wysokiej lepkości. Barboter zbiornikowy, który jest stosowany do mieszania cieczy, również nie spełni wymagań dotyczących mieszania materiałów gęstych, gdyż jego mechanizm mieszania jest dostosowany do cieczy o znacznie mniejszej lepkości. Popularnym błędem w ocenie tych urządzeń jest mylenie ich zastosowań, co może prowadzić do niewłaściwego doboru technologii w procesach produkcyjnych. Wybór odpowiedniego urządzenia do specyficznych zastosowań jest kluczowy dla uzyskania optymalnych wyników, a ignorowanie właściwości materiałów oraz mechanizmów działania tych urządzeń może skutkować nieefektywnym procesem produkcyjnym.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej