Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 7 kwietnia 2025 12:07
  • Data zakończenia: 7 kwietnia 2025 12:42

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 2

Dokument potwierdzający przyjęcie wyrobów gotowych z produkcji do magazynu to

A. Pw
B. Rw
C. Pz
D. Wz
Odpowiedź 'Pw' oznacza 'Przyjęcie Wewnętrzne', które jest dokumentem potwierdzającym przyjęcie wyrobów gotowych z produkcji do magazynu. Dokument ten jest niezwykle istotny w procesie zarządzania gospodarką magazynową, ponieważ stanowi formalny dowód na to, że towary zostały fizycznie przyjęte, a ich stan oraz ilość zostały zweryfikowane. W praktyce, Pw zawiera szczegółowe informacje dotyczące rodzaju i ilości przyjętych produktów, co jest kluczowe dla późniejszego ewidencjonowania i raportowania w systemie ERP. Dzięki temu dokumentowi można zredukować ryzyko pomyłek, a także zapewnić zgodność z normami prawnymi oraz standardami jakości. Przykładowo, w branży produkcyjnej, po zakończeniu procesu wytwarzania, każda partia produktów jest weryfikowana i dokumentowana za pomocą Pw, co umożliwia zarządzanie zapasami oraz efektywne planowanie produkcji.

Pytanie 3

Która technika planowania zakłada, że dotychczasowa relacja pomiędzy dwoma wielkościami planistycznymi pozostanie niezmieniona, co jest stosowane w obliczeniach na okres planowy?

A. Metoda kolejnych przybliżeń
B. Metoda proporcji stałych
C. Metoda simpleks
D. Metoda bilansowa
Metoda proporcji stałych jest techniką planowania, która zakłada, że stosunki między dwoma wielkościami planistycznymi pozostaną niezmienne w określonym horyzoncie czasowym. Oznacza to, że w prognozach i analizach finansowych, gdy jedna wielkość zmienia się, druga wielkość zmienia się w tym samym proporcjonalnym stosunku. Przykładem zastosowania tej metody może być sytuacja, gdy przedsiębiorstwo planuje wzrost produkcji o 10%. Przy zastosowaniu metody proporcji stałych, można oczekiwać, że wzrośnie także zapotrzebowanie na surowce, a ich proporcja w stosunku do produkcji pozostanie na tym samym poziomie, co w poprzednich okresach. Tego typu podejście jest zgodne z praktykami takich standardów jak budżetowanie oparte na wynikach (Results-Based Budgeting), które kładzie nacisk na realistyczne prognozowanie i efektywne zarządzanie zasobami. Dzięki temu przedsiębiorstwa mogą lepiej planować i alokować środki, minimalizując ryzyko niedoborów lub nadmiaru zasobów w procesie produkcyjnym.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

W grudniu 2021 roku pracownik był na zwolnieniu lekarskim przez 5 dni z powodu przeziębienia. To była jego pierwsza nieobecność chorobowa w tym roku. Podstawa wymiaru wynagrodzenia chorobowego wynosiła 3 000,00 zł. Jakie było wynagrodzenie chorobowe za okres niezdolności do pracy, płatne w wysokości 80%?

A. 2 400,00 zł
B. 500,00 zł
C. 400,00 zł
D. 100,00 zł
Błędy w obliczeniach wynagrodzenia chorobowego mogą wynikać z nieprawidłowych założeń dotyczących podstawy obliczeń lub niewłaściwego uwzględnienia dni roboczych. W jednym z błędnych podejść można by pomyśleć, że wynagrodzenie chorobowe oblicza się na podstawie całkowitej kwoty wynagrodzenia za miesiąc, co prowadzi do mylnego przypisania 500,00 zł jako wypłaty za dni zwolnienia. Dodatkowo, mogą wystąpić nieporozumienia dotyczące procentowego udziału wynagrodzenia, co skutkuje błędnym wyliczeniem, na przykład 100,00 zł jako procentowego wynagrodzenia za dzień. Ważne jest, aby przy obliczaniu wynagrodzenia chorobowego skupić się na tym, że należy brać pod uwagę tylko dni robocze oraz odpowiednią stawkę procentową. W kontekście wynagrodzenia chorobowego, 80% to standardowa stawka, która jest stosowana w przypadku pierwszej absencji chorobowej. Prawidłowe podejście do obliczeń powinno uwzględniać także przepisy prawa pracy dotyczące wynagrodzenia w czasie choroby. Nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do nieprawidłowych wypłat oraz ewentualnych problemów z pracownikami. W związku z tym, niepoprawne podejścia pokazują, jak łatwo można błędnie interpretować przepisy, co podkreśla znaczenie znajomości standardów wynagrodzeń i zasad dotyczących obliczeń wynagrodzeń chorobowych.

Pytanie 6

W zamieszczonej niżej tabeli przedstawiono czynniki kształtujące koszty w przedsiębiorstwach w latach 2003 i 2004. Oceń, który z czynników kształtujących koszty wpłynął na ich obniżenie

Numer czynnikaNazwa czynnika2003 r.2004 r.
1Produkcja sprzedana w sztukach40005000
2Pracochłonność jednostki wyrobu w godzinach43
3Średnia stawka za 1 godzinę w zł2,002,40

A. Czynnik 2
B. Czynnik 1
C. Czynnik 2 i 3
D. Czynnik 1 i 3
Czynnik 2, czyli pracochłonność jednostki wyrobu w godzinach, rzeczywiście jest kluczowym wskaźnikiem efektywności produkcji. Redukcja pracochłonności z 4 do 3 godzin na jednostkę wskazuje na poprawę wydajności procesów produkcyjnych. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorstwo może wyprodukować więcej jednostek w tym samym czasie, co przekłada się na niższe koszty operacyjne. Zmniejszenie czasu pracy nad jednostką produktu jest zgodne z zasadami lean manufacturing, które kładą nacisk na eliminację marnotrawstwa i optymalizację procesów. Warto zauważyć, że zmniejszenie kosztów produkcji jest kluczowym celem w każdym przedsiębiorstwie, a efektywność pracy jest jednym z najważniejszych czynników wpływających na rentowność. W praktyce, firmy, które stosują techniki redukcji czasu pracy, mogą zwiększyć swoją konkurencyjność na rynku, co jest istotnym elementem strategii rozwoju. Poprawa efektywności produkcji poprzez zmniejszenie pracochłonności przyczynia się również do lepszego zarządzania zasobami ludzkimi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 7

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ, które przedsiębiorstwo najszybciej ściąga swoje należności od kontrahentów.

Wartości wskaźników rotacji należności zrealizowane
przez cztery przedsiębiorstwa handlowe w 2009 roku
KategoriaPrzedsiębiorstwo
A.B.C.D.
Wskaźnik rotacji należności w dniach15101820
Wskaźnik rotacji należności w razach24362018

A. B.
B. D.
C. C.
D. A.
Przedsiębiorstwo B jest odpowiedzią prawidłową, ponieważ charakteryzuje się najniższym wskaźnikiem rotacji należności, co wskazuje na efektywniejsze zarządzanie swoimi należnościami. Wskaźnik rotacji należności w dniach informuje o przeciętnym czasie, w jakim przedsiębiorstwo ściąga swoje należności od kontrahentów. Im niższa wartość tego wskaźnika, tym szybciej przedsiębiorstwo otrzymuje płatności. W praktyce, niskie wskaźniki rotacji mogą być wynikiem skuteczniejszych procesów windykacyjnych, lepszej analizy zdolności kredytowej klientów czy też bardziej elastycznych warunków płatności. Warto zauważyć, że w branży finansowej i handlowej, monitorowanie rotacji należności jest kluczowym elementem zarządzania płynnością finansową. Standardy branżowe rekomendują, aby firmy dążyły do utrzymania wskaźnika rotacji na jak najniższym poziomie, co pozwala na szybsze reagowanie na zmiany rynkowe oraz minimalizację ryzyka związanego z nieterminowymi płatnościami.

Pytanie 8

Spółka akcyjna wyemitowała i sprzedała 2-letnie obligacje. Ich równowartość w bilansie tej spółki, to

A. kapitał akcyjny
B. długoterminowe papiery wartościowe
C. zobowiązania z tytułu emisji dłużnych papierów wartościowych
D. inwestycje długoterminowe
Wybór odpowiedzi związanej z inwestycjami długoterminowymi lub długoterminowymi papierami wartościowymi jest błędny i wynika z niepełnego zrozumienia roli obligacji w bilansie spółki. Obligacje, które spółka emituje, nie są klasyfikowane jako inwestycje, ponieważ nie stanowią aktywów, lecz zobowiązania, które spółka musi spłacić. W kontekście rachunkowości, inwestycje długoterminowe dotyczą aktywów, które spółka nabywa z zamiarem ich długoterminowego utrzymania, takie jak udziały w innych firmach czy nieruchomości. Z kolei długoterminowe papiery wartościowe obejmują instrumenty finansowe, które mogą być przechowywane jako aktywa, ale nie odnoszą się bezpośrednio do zobowiązań powstałych w wyniku emisji obligacji. Często mylenie tych kategorii wynika z niewłaściwego postrzegania struktury finansowej spółki, w której zobowiązania powinny być wyraźnie oddzielane od aktywów. W rzeczywistości, każde długoterminowe zobowiązanie, w tym obligacje, powinno być traktowane jako koszt kapitału, który spółka musi uwzględnić w swoich prognozach finansowych i analizach ryzyka. Właściwe zrozumienie tych terminów jest kluczowe dla oceny zdrowia finansowego spółki oraz dla podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 9

Przedsiębiorca dokonuje rozliczeń z urzędem skarbowym, opłacając co miesiąc zaliczkę na podatek dochodowy według stawki 19%. To oznacza, że wybrał formę opodatkowania

A. według liniowej stawki podatku
B. w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych
C. w formie karty podatkowej
D. na zasadach ogólnych z zastosowaniem skali podatkowej
Odpowiedź wskazująca na liniową stawkę podatku dochodowego jest prawidłowa, ponieważ oznacza to, że przedsiębiorca wybrał formę opodatkowania, która charakteryzuje się jednolitą stawką podatkową w wysokości 19% niezależnie od wysokości osiąganych dochodów. Liniowy podatek dochodowy w Polsce pozwala na prostsze rozliczanie się z fiskusem, a także na możliwość odliczenia kosztów uzyskania przychodu. W praktyce, przedsiębiorcy, którzy wybierają opodatkowanie w formie liniowej, mogą skorzystać z tego rozwiązania, kiedy przewidują wyższe przychody, które mogą przekroczyć kwoty wolne od podatku w przypadku skali podatkowej. Przykładem może być przedsiębiorca prowadzący firmę konsultingową, który generuje stabilne dochody, co czyni liniowy podatek bardziej korzystnym niż skala podatkowa, gdzie wyższe dochody mogłyby być opodatkowane wyższą stawką. Warto również pamiętać, że przedsiębiorcy mogą zrezygnować z tej formy opodatkowania, jeśli ich przychody nie przekraczają 2 mln euro rocznie, co jest zgodne z obowiązującymi regulacjami prawnymi.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

Korzystając z informacji zamieszczonych w tabeli oblicz, ile wyniesie wynagrodzenie brutto pracownika za grudzień 2014 r. przy założeniu, że przepracował on 168 godzin przy stawce 10 zł/godzinę, w tym 20 godzin w porze nocnej.

Kwota dodatku za 1 godzinę pracy w porze nocnej w poszczególnych miesiącach 2014 roku
MiesiącCzas pracyDodatek za 1 godzinę
X184 godz.2,00 zł
XI144 godz.2,00 zł
XII168 godz.2,00 zł

A. 1 880,00 zł
B. 1 700,00 zł
C. 1 720,00 zł
D. 2 080,00 zł
Obliczenia dotyczące wynagrodzenia brutto są dosyć proste, ale trzeba mieć na uwadze kilka istotnych szczegółów. W tym przypadku pracownik przepracował 168 godzin, a stawka to 10 zł za godzinę, więc łatwo policzyć, że jego podstawowe wynagrodzenie to 1680 zł. Do tego dochodzi dodatek za pracę w nocy – 20 godzin nocnych po 2 zł za godzinę daje nam jeszcze 40 zł. Jak zsumujemy te wartości, to mamy 1720 zł. Ważne jest, żeby znać zasady wynagradzania, szczególnie dodatki za nocne godziny pracy. To jest istotne nie tylko dla obliczeń, ale też dla morale pracowników, bo jeśli wynagrodzenie jest poprawnie obliczone, to pracownicy czują się doceniani i lepiej pracują. Warto pamiętać, że przepisy prawa pracy nakładają obowiązki na pracodawców, więc rzetelność w obliczeniach ma ogromne znaczenie dla funkcjonowania firmy.

Pytanie 12

Która z metod amortyzacji aktywów trwałych prowadzi do szybkiego i przyspieszonego rozliczania amortyzacji w początkowych latach ich użytkowania?

A. Progresywna
B. Liniowa
C. Degresywna
D. Naturalna
Metoda amortyzacji liniowej, naturalnej i progresywnej nie daje możliwości szybkiego odpisywania w pierwszych latach, co jest nieco problematyczne. Metoda liniowa, która jest najczęściej używana, rozkłada wartość środka trwałego równomiernie przez cały czas jego użytkowania. To może być korzystne dla firm, które lubią mieć stabilne i przewidywalne odpisy, ale nie daje możliwości na szybką amortyzację. Metoda naturalna, co prawda stosowana rzadziej, uzależnia amortyzację od faktycznego zużycia, czyli także nie za bardzo sprzyja szybkim odpisom. Metoda progresywna, która zwiększa odpisy w miarę używania, też nie jest zbyt popularna i nie przyspiesza amortyzacji na początku. Często ludzie myślą, że te metody są lepsze od degresywnej, ale nie biorą pod uwagę specyfiki środka trwałego i sytuacji finansowej firmy. Ważne jest, żeby dobrze zrozumieć, kiedy która metoda jest najlepsza, bo to klucz do podejmowania mądrych decyzji finansowych.

Pytanie 13

Rozpoczęcie analizy ekonomicznej polega na

A. sformułowaniu wstępnej diagnozy
B. wyborze kryteriów oceny
C. ustaleniu działań korekcyjnych
D. określeniu przedmiotu badań
Na początku analizy ekonomicznej musimy jasno określić, co będziemy badać. To bardzo ważne, bo bez tego nie ruszymy dalej. Jak na przykład chcemy sprawdzić, jak polityka monetarna wpływa na inflację, to musimy zdecydować, które jej aspekty weźmiemy pod lupę. Mówiąc prościej, chodzi o to, żeby wiedzieć, czy patrzymy na stopy procentowe, ilość pieniędzy czy może coś jeszcze innego. Dobrze jest też wziąć pod uwagę, co dzieje się w gospodarce kraju i jakie są trendy globalne – to pomoże lepiej zrozumieć to, co badamy. Bez odpowiedniego zdefiniowania przedmiotu analizy, nasze wnioski mogą być niekompletne lub wręcz błędne. To jest taki fundament, na którym wszystko się opiera, więc warto to mieć na uwadze. Potem możemy przejść do stawiania hipotez i wyboru metod badawczych, co jest kluczowe w każdej analizie ekonomicznej.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

Jakie obowiązki ma Główny Urząd Statystyczny?

A. zbieranie, gromadzenie i opracowywanie danych statystycznych
B. ustalanie i weryfikowanie obowiązków ubezpieczeń społecznych
C. prowadzenie rejestru podatników
D. realizacja bankowej obsługi budżetu państwa
Główny Urząd Statystyczny (GUS) jest centralnym organem statystycznym w Polsce, którego podstawowym zadaniem jest zbieranie, gromadzenie oraz opracowywanie danych statystycznych. Te działania są kluczowe dla monitorowania i analizy zjawisk społecznych, gospodarczych oraz demograficznych w kraju. Zbieranie danych może obejmować m.in. prowadzenie badań ankietowych, spisów ludności oraz analizę danych z różnych źródeł. Przykładem może być roczny spis powszechny, który dostarcza informacji o liczbie ludności, strukturze demograficznej oraz warunkach życia. Dobre praktyki statystyczne wymagają stosowania standardów metodologicznych, takich jak klasyfikacje statystyczne czy normy dotyczące jakości danych. Opracowane przez GUS statystyki są wykorzystywane przez rząd, naukowców oraz przedsiębiorców do podejmowania decyzji politycznych i biznesowych, co podkreśla znaczenie tych działań dla funkcjonowania społeczeństwa.

Pytanie 16

Zgodnie z zamieszczonym fragmentem przepisów Kodeksu cywilnego pełną zdolność do czynności prawnych ma

Fragment ustawy – Kodeks cywilny
Art. 10.
§ 1. Pełnoletnim jest, kto ukończył lat osiemnaście.
§ 2. Przez zawarcie małżeństwa małoletni uzyskuje pełnoletność. Nie traci jej w razie unieważnienia małżeństwa.
Art. 11. Pełną zdolność do czynności prawnych nabywa się z chwilą uzyskania pełnoletności.
Art. 12. Nie mają zdolności do czynności prawnych osoby, które nie ukończyły lat trzynastu, oraz osoby ubezwłasnowolnione całkowicie.

A. Anna, która ukończyła lat siedemnaście i za zgodą sądu zawarła związek małżeński.
B. Ewa, która ukończyła lat trzynaście i nie została ubezwłasnowolniona.
C. Mateusz, który ukończył lat dwanaście.
D. Karol, który ukończył lat osiemnaście i został ubezwłasnowolniony całkowicie.
Wybrałeś dobrą odpowiedź, bo zgodnie z art. 10 § 2 Kodeksu cywilnego, małoletni, który weźmie ślub za zgodą sądu, zyskuje pełną zdolność do działań prawnych. Anna, mając 17 lat, spełnia ten warunek. To znaczy, że może podejmować decyzje prawne, jak zawieranie umów czy stawanie przed sądem. W praktyce uzyskanie pełnoletności przez małżeństwo to ważna sprawa, bo otwiera możliwości samodzielnego podejmowania decyzji. Inne przypadki, jak Ewa, która ma tylko 13 lat, są nieaktualne, bo jeszcze nie może podejmować takich decyzji prawnych. A Karol, który jest całkowicie ubezwłasnowolniony, w ogóle nie ma zdolności do działania prawnego, niezależnie od swojego wieku. Warto to zrozumieć, bo te przepisy są kluczowe w prawie cywilnym i mają praktyczne znaczenie w codziennym życiu.

Pytanie 17

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli, ustal koszt zatrudnienia pracownika.

WyszczególnienieKwota w zł
Płaca zasadnicza2 000,00
Premia regulaminowa300,00
Składki na ubezpieczenie społeczne finansowane przez pracownika315,33
Składki na ubezpieczenie społeczne finansowane przez pracodawcę418,37
Zaliczka na podatek dochodowy odprowadzana do urzędu skarbowego137,00
Składki na FP i FGŚP58,65
Składka na ubezpieczenie zdrowotne 9%178,62

A. 2 777,02 zł
B. 2 418,37 zł
C. 3 092,64 zł
D. 1 049,32 zł
Niepoprawne odpowiedzi, które nie wskazują właściwej wartości kosztu zatrudnienia, często wynikają z niedostatecznego zrozumienia struktury wynagrodzeń oraz obciążeń finansowych, które ponosi pracodawca. Przykładowo, wartości takie jak 2 418,37 zł, 3 092,64 zł czy 1 049,32 zł mogą być mylone z innymi elementami wynagrodzenia, ale nie uwzględniają pełnego obrazu kosztów. Często występującą pomyłką jest zliczanie składek, które nie są finansowane przez pracodawcę, takich jak zaliczki na podatek dochodowy czy składki emerytalne i rentowe, które są odprowadzane z wynagrodzenia pracownika. Dodatkowo, pomijanie składników, które rzeczywiście są obciążeniem dla pracodawcy, prowadzi do zaniżenia szacunków kosztów zatrudnienia. W praktyce, każda firma powinna stosować standardy dotyczące kalkulacji wynagrodzeń, w tym dokładne zestawienia wszystkich kosztów związanych z zatrudnieniem, aby uniknąć nieporozumień oraz błędnych decyzji finansowych. Zrozumienie, jakie składniki wchodzą w skład całkowitego kosztu zatrudnienia, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami ludzkimi oraz budżetowymi w każdej organizacji.

Pytanie 18

Przedsiębiorstwo pod koniec roku obrotowego 2010 dokonało analizy zmian w zakresie wielkości produkcji i zatrudnienia. Na podstawie danych zawartych w tabeli ustal, w którym kwartale nastąpił wzrost wydajności pracy.

Rok 2010Zmiany
w produkcji
Zmiany
w zatrudnieniu
A.Kwartał Iwzrost o 10%wzrost o 15%
B.Kwartał IIspadek o 10%spadek o 5%
C.Kwartał IIIspadek o 10%wzrost o 15%
D.Kwartał IVwzrost o 10%wzrost o 5%

A. D.
B. A.
C. B.
D. C.
Odpowiedź D jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na okres, w którym nastąpił wzrost wydajności pracy. Wydajność pracy mierzy się jako stosunek produkcji do zatrudnienia. W kwartale IV produkcja wzrosła o 10%, podczas gdy zatrudnienie wzrosło tylko o 5%. To oznacza, że wzrost produkcji przewyższył wzrost zatrudnienia, co jest kluczowym wskaźnikiem zwiększonej wydajności. W praktyce takie analizy są niezbędne dla przedsiębiorstw pragnących optymalizować swoje procesy produkcyjne. Przykładowo, przedsiębiorstwa mogą wykorzystać dane o wydajności pracy do podejmowania decyzji dotyczących inwestycji w nowe technologie lub szkolenia dla pracowników, co może dodatkowo zwiększyć efektywność operacyjną. Wzrost wydajności pracy jest również istotny z perspektywy konkurencyjności firmy na rynku, ponieważ pozwala na obniżenie kosztów jednostkowych produkcji, co może przekładać się na większe zyski. Wyciąganie wniosków z takich analiz zgodnie z najlepszymi praktykami zarządzania jest kluczowe dla długoterminowego sukcesu każdej organizacji.

Pytanie 19

Czym jest analiza SWOT?

A. oceną stanu zapasów w magazynie
B. badaniem stanu oraz fluktuacji wartości obrotów ze sprzedaży towarów
C. analizą sezonowych zmian popytu na różne towary i usługi
D. oceną zewnętrznych i wewnętrznych warunków funkcjonowania przedsiębiorstwa
Analiza SWOT to narzędzie strategiczne, które służy do oceny wewnętrznych i zewnętrznych warunków działalności przedsiębiorstwa. W ramach analizy SWOT identyfikuje się cztery kluczowe elementy: mocne strony (S), słabe strony (W), szanse (O) oraz zagrożenia (T). Mocne strony mogą obejmować unikalne zasoby czy kompetencje, które dają przewagę konkurencyjną. Słabe strony mogą odnosić się do obszarów, w których przedsiębiorstwo ma ograniczenia, takie jak niewystarczające zasoby finansowe czy braki w infrastrukturze. Szanse to zewnętrzne czynniki, które mogą wspierać rozwój firmy, np. zmiany w regulacjach prawnych, a zagrożenia to potencjalne niebezpieczeństwa, takie jak wzrost konkurencji czy zmiany w trendach rynkowych. Przykładowo, firma planująca wprowadzenie nowego produktu może wykorzystać analizę SWOT do zrozumienia, w jakim stopniu jej mocne strony mogą pomóc w osiągnięciu sukcesu na rynku, a także jakie zagrożenia mogą się pojawić. Takie holistyczne podejście do analizy sprzyja podejmowaniu świadomych decyzji strategicznych, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 21

W przedsiębiorstwie w ciągu roku sprawozdawczego wyprodukowano 200 jednostek wyrobu gotowego. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ jednostkowy koszt wytworzenia wyrobu.

Pozycje kalkulacyjnePoniesione koszty (w zł)Koszt wytworzenia jednostki wyrobu (w zł)
materiały bezpośrednie5 0005 000,:200 =25
płace bezpośrednie8 0008 000,:200 =40
koszty wydziałowe3 0003 000,:200 =15
Techniczny koszt wytworzenia16 000

A. 80zł
B. 55 zł
C. 65 zł
D. 90 zł
Poprawna odpowiedź, 80 zł, jest wynikiem prawidłowego obliczenia jednostkowego kosztu wytworzenia wyrobu. Aby uzyskać jednostkowy koszt, konieczne jest zsumowanie wszystkich kosztów związanych z produkcją, które obejmują materiały bezpośrednie, płace oraz koszty wydziałowe. W tym przypadku materiały bezpośrednie wynoszą 25 zł, płace bezpośrednie 40 zł, a koszty wydziałowe 15 zł, co daje łącznie 80 zł. Taki sposób kalkulacji jest zgodny z przyjętymi standardami rachunkowości, które wskazują na konieczność uwzględnienia wszystkich kosztów produkcji przed podziałem ich przez liczbę wyprodukowanych jednostek. Alternatywnie, można obliczyć jednostkowy koszt, dzieląc całkowity koszt wytworzenia (16 000 zł) przez liczbę wyprodukowanych jednostek (200). Oba podejścia prowadzą do tego samego wyniku, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie kalkulacji kosztów. Znajomość jednostkowego kosztu wytworzenia jest kluczowa dla podejmowania decyzji o cenach, planowania produkcji oraz analizy rentowności wyrobów.

Pytanie 22

Podmiot gospodarczy generujący faktury VAT za pomocą aplikacji komputerowej zobligowany jest do przechowywania kopii tych faktur.

A. na płycie CD
B. na dyskietce
C. w formie wydruku
D. na dysku twardym
Wybór papierowej wersji faktur VAT to całkiem dobry pomysł. Zgodnie z przepisami musimy trzymać te faktury przez 5 lat, licząc od końca roku, w którym zostały wystawione. Jakby co, w razie kontroli skarbowej, papierowe dokumenty są łatwiejsze do pokazania. Wyobraź sobie, że nagle komputer się psuje i nie masz dostępu do elektronicznych faktur – to może być duży kłopot. Z drugiej strony, faktury w formie papierowej można schować w segregatorach, co bardzo ułatwia ich późniejsze szukanie. Dobrze jest też wiedzieć, że lepiej mieć papierowe kopie ważnych dokumentów, bo to gwarantuje, że nic nam nie zginie i zawsze będzie pod ręką.

Pytanie 23

Producent pieczywa, który pragnie zagwarantować jak najszerszą dostępność swoich wyrobów dla jak najszerszej grupy odbiorców, powinien zastosować dystrybucję

A. ekskluzywną
B. wyłączną
C. intensywną
D. selektywną
Dystrybucja intensywna polega na zapewnieniu szerokiego dostępu do produktów poprzez umieszczanie ich w jak największej liczbie punktów sprzedaży. W przypadku producenta pieczywa, strategia ta jest szczególnie skuteczna, ponieważ pieczywo jest towarami codziennego użytku, które klienci nabywają regularnie. Im więcej lokalizacji, w których oferowane są te produkty, tym większa szansa na zwiększenie sprzedaży i dotarcie do szerszego grona konsumentów. Przykładem intensywnej dystrybucji mogą być sieci supermarketów, piekarni oraz małych sklepów spożywczych, które oferują pieczywo od tego samego producenta. W praktyce, stosując intensywną dystrybucję, producent może skutecznie konkurować z innymi markami, przyciągając klientów dogodnością zakupu. W branży piekarniczej, zgodnie z dobrymi praktykami, kluczowe jest również monitorowanie efektywności dystrybucji, co pozwala na dostosowywanie strategii do zmieniających się potrzeb rynku oraz preferencji konsumentów.

Pytanie 24

Kierownik, który daje swoim podwładnym całkowitą swobodę w podejmowaniu decyzji, przyjmuje jaki styl zarządzania?

A. autokratyczny
B. demokratyczny
C. liberalny
D. patronalny
Styl kierowania liberalnego, znany również jako styl laissez-faire, oznacza, że kierownik daje swoim pracownikom dużą swobodę w podejmowaniu decyzji oraz w organizacji własnej pracy. W praktyce oznacza to, że zespół ma możliwość samodzielnego ustalania celów, strategii działania i metod realizacji zadań. Ten styl przyczynia się do zwiększenia zaangażowania i motywacji pracowników, ponieważ czują się oni bardziej odpowiedzialni za wyniki swojej pracy. Przykładem zastosowania stylu liberalnego może być środowisko pracy w kreatywnych agencjach reklamowych, gdzie zespoły projektowe często mają dużą autonomię w doborze narzędzi oraz strategii działania. Taki styl zarządzania jest zgodny z nowoczesnymi podejściami do zarządzania, które stawiają na innowacyjność oraz rozwój kompetencji pracowników, a także na budowanie zaufania w zespole. Warto zaznaczyć, że styl liberalny może być najbardziej efektywny w zespołach złożonych z doświadczonych specjalistów, którzy znają się na swojej pracy i są w stanie podejmować świadome decyzje.

Pytanie 25

Zestawienie wartości importu oraz eksportu towarów w określonym czasie nazywa się bilansem

A. obrotów kapitałowych i finansowych
B. handlowym
C. odsetek i dywidend
D. obrotu usługami
Bilans handlowy to kluczowy wskaźnik w ekonomii, który zlicza wartość importu i eksportu towarów w określonym czasie. Obejmuje on wszystkie transakcje dotyczące towarów fizycznych, co jest fundamentalne dla analizy stanu gospodarki kraju. Dodatni bilans handlowy występuje, gdy eksport przewyższa import, co zazwyczaj sugeruje, że gospodarka jest silna i konkurencyjna na rynku międzynarodowym. Przykładowo, kraj z rozwiniętym sektorem technologicznym, który eksportuje elektronikę, może mieć dodatni bilans handlowy, co wpływa korzystnie na jego walutę i stabilność finansową. Przy ustalaniu strategii gospodarczych oraz polityki handlowej, bilans handlowy odgrywa kluczową rolę, pozwalając decydentom na ocenę efektywności działań w zakresie promowania eksportu oraz ograniczania importu. Warto również zaznaczyć, że bilans handlowy jest tylko jednym z elementów bilansu płatniczego, który obejmuje także usługi, transfery i inwestycje. Zrozumienie bilansu handlowego jest niezbędne dla analizy makroekonomicznej oraz podejmowania decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 26

Hurtownia nabyła towar po cenie brutto 738,00 zł (w tym podatek VAT 23%), a następnie sprzedaje go po cenie netto 780,00 zł. Marża hurtowa obliczana od ceny zakupu netto wynosi

A. 53%
B. 23%
C. 25%
D. 30%
Aby obliczyć marżę hurtową, najpierw musimy ustalić cenę zakupu netto. Cena zakupu brutto wynosi 738,00 zł, a podatek VAT wynosi 23%. Możemy obliczyć cenę netto, dzieląc cenę brutto przez 1,23. W rezultacie otrzymujemy: 738,00 zł / 1,23 = 600,00 zł. Następnie, aby obliczyć marżę, musimy od ceny sprzedaży netto (780,00 zł) odjąć cenę zakupu netto (600,00 zł), co daje nam zysk brutto w wysokości 180,00 zł. Marżę hurtową obliczamy jako stosunek zysku brutto do ceny zakupu netto, czyli: 180,00 zł / 600,00 zł = 0,30, co oznacza 30%. Marża hurtowa jest istotnym wskaźnikiem w analizie rentowności przedsiębiorstw handlowych, pozwalającym na ocenę efektywności sprzedaży oraz zarządzania kosztami. W praktyce, znajomość marży hurtowej pozwala na ustalenie cen sprzedaży oraz strategii marketingowych, co jest kluczowe w konkurencyjnym otoczeniu rynkowym.

Pytanie 27

Przy tworzeniu wykazu płac, należy zaokrąglić do pełnych złotych?

A. podstawę do obliczenia podatku dochodowego oraz wymagane zaliczki na podatek dochodowy
B. wymaganą zaliczkę na podatek dochodowy oraz składkę na ubezpieczenie zdrowotne
C. całkowity przychód oraz podstawę do obliczenia podatku dochodowego
D. potrąconą zaliczkę na podatek dochodowy oraz koszty uzyskania przychodów
Wybierając odpowiedzi dotyczące potrącenia zaliczki na podatek dochodowy i kosztów uzyskania przychodu, a także ogólnego przychodu, można natrafić na kilka istotnych nieporozumień. Pierwszym jest założenie, że te elementy również podlegają zaokrągleniu do pełnych złotych, co nie jest do końca zgodne z praktyką. Koszty uzyskania przychodu nie są na ogół zaokrąglane, a ich wartość powinna być dokładnie ustalana na podstawie udokumentowanych wydatków. Pomijając ten detal, możemy koncentrować się na niepoprawnych interpretacjach, które prowadzą do błędnych wniosków. Potrącenie zaliczki na podatek dochodowy opiera się na obliczeniach, które powinny być wykonywane na podstawie wartości wcześniej zaokrąglonych, a nie bezpośrednio na podstawie wartości przychodu. Ponadto, zaokrąglenie nie dotyczy ogólnego przychodu, który jest sumą wszystkich przychodów i powinien być ujęty w księgach rachunkowych zgodnie z zasadami rachunkowości. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich nieprawidłowych wniosków, obejmują mylenie zasad dotyczących różnych elementów wynagrodzenia oraz niewłaściwe zrozumienie przepisów podatkowych, co może skutkować nieprawidłowym naliczeniem zobowiązań podatkowych.

Pytanie 28

W planowaniu uznanie, że do celów można dotrzeć na różne sposoby i z użyciem różnych zasobów, określa się mianem

A. zasady podstawowego ogniwa
B. zasady koncentracji
C. zasady gospodarności
D. zasady alternatywnych rozwiązań
Zasady alternatywnych rozwiązań stanowią kluczowy element w procesie planowania, szczególnie w kontekście zarządzania projektami i podejmowania decyzji. Przyjmowanie założenia, że do osiągnięcia określonych rezultatów można dojść różnymi ścieżkami, pozwala na elastyczne podejście do problemów i sprzyja innowacyjności. Przykładem zastosowania tej zasady mogą być projekty badawcze, w których naukowcy mogą eksplorować różne metody i techniki, aby uzyskać pożądane wyniki. W praktyce, przy planowaniu projektów, warto stosować techniki burzy mózgów lub analizy SWOT, aby zidentyfikować i ocenić różne alternatywne podejścia. Dobre praktyki w zarządzaniu projektami, takie jak metodologia Agile, również opierają się na zasadach alternatywnych rozwiązań, umożliwiając zespołom dostosowywanie się do zmieniających się warunków i wymagań klienta. Kluczowym elementem tej zasady jest także zaangażowanie interesariuszy, którzy mogą wnieść różnorodne perspektywy, co z kolei przyczynia się do lepszego podejmowania decyzji.

Pytanie 29

Niewłaściwe archiwizowanie dokumentacji niearchiwalnej polega na

A. powiadomieniu dyrektora odpowiedniego lokalnego archiwum państwowego oraz sporządzeniu spisu zdawczo-odbiorczego
B. ocenie jej użyteczności, wydzieleniu dokumentacji zbędnej oraz przekazaniu jej do zniszczenia
C. prawidłowym uporządkowaniu materiałów wewnątrz teczek, ich opisaniu, stworzeniu ewidencji oraz zapewnieniu ich bezpieczeństwa
D. układaniu materiałów w teczkach według porządku spraw, a w obrębie sprawy - chronologicznie
Myślenie o ocenie przydatności dokumentów, czyli ich brakowaniu, to kluczowy element zarządzania informacjami. Ułożenie papierów w teczkach według kolejności spraw i chronologicznie to ważna rzecz, ale to nie jest proces brakowania. Po prostu nowa organizacja dokumentów nie ocenia ich wartości. Powiadomienie dyrektora archiwum czy sporządzenie spisu zdawczo-odbiorczego to formalności, ale nie mają one nic wspólnego z samym procesem brakowania. Te czynności mogą być częścią archiwizacji, ale nie mówią nam, co jest naprawdę potrzebne. I błąd, który wielu robi, to myślenie, że zabezpieczenie papierów w teczkach i ich opisanie zastąpi brakowanie. Takie podejście tylko prowadzi do zbierania niepotrzebnych dokumentów, co kosztuje i zajmuje miejsce. Zarządzanie dokumentacją powinno być oparte na rzetelnej analizie wartości informacji, a to wymaga znajomości prawa i standardów. Efektywne brakowanie to nie tylko wywalenie dokumentów, ale też mądre zarządzanie informacjami w organizacji.

Pytanie 30

Na podstawie informacji dotyczących wielkości produkcji i zamówień na miksery w poszczególnych kwartałach ubiegłego roku można stwierdzić, że

WyszczególnienieI kwartałII kwartałIII kwartałIV kwartał
Wielkość produkcji mikserów325 000 szt.450 000 szt.420 000 szt.400 000 szt.
Wielkość zamówień na miksery318 000 szt.460 000 szt.385 000 szt.410 000 szt.

A. w III kwartale popyt na miksery był większy od podaży.
B. w IV kwartale podaż mikserów była większa od popytu.
C. w II i IV kwartale podaż mikserów przewyższała popyt.
D. w I i III kwartale podaż mikserów przewyższała popyt.
Na podstawie analizy danych dotyczących produkcji i zamówień, poprawna odpowiedź wynika z faktu, że w I kwartale produkcja mikserów wyniosła 325 000 sztuk, a zamówienia 318 000 sztuk. Oznacza to, że podaż mikserów przewyższa popyt o 7 000 sztuk, co jest kluczowym wskaźnikiem dla producentów, by ocenić efektywność produkcji oraz zaspokajanie potrzeb rynku. Podobną sytuację mamy w III kwartale, gdzie produkcja wyniosła 420 000 sztuk, a zamówienia 385 000 sztuk, co również wskazuje na przewagę podaży nad popytem. Zrozumienie tych danych jest istotne dla podejmowania strategicznych decyzji, takich jak planowanie dalszej produkcji, wprowadzanie promocji lub dostosowanie oferty do rzeczywistych potrzeb rynku. W kontekście standardów zarządzania zapasami i produkcją, takie analizy pomagają również w optymalizacji kosztów i minimalizacji ryzyka nadprodukcji. Dlatego warto regularnie monitorować dane dotyczące podaży i popytu, aby dostosowywać strategię operacyjną i handlową.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

W marcu tego roku pracownik był na zwolnieniu lekarskim z powodu przeziębienia przez 5 dni. Była to jego pierwsza nieobecność chorobowa w tym roku. Podstawa wymiaru dla obliczenia wynagrodzenia chorobowego wynosi 3 000,00 zł. Jaką kwotę otrzyma pracownik jako wynagrodzenie chorobowe za czas niezdolności do pracy?

A. 2 400,00 zł
B. 500,00 zł
C. 400,00 zł
D. 100,00 zł
Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że każdy z tych wyników błędnie interpretuje zasady obliczania wynagrodzenia chorobowego. Warto zwrócić uwagę na sposób, w jaki oblicza się wynagrodzenie chorobowe. Przede wszystkim, według przepisów prawa pracy, wynagrodzenie chorobowe wynosi 80% podstawy wymiaru w przypadku pierwszej absencji chorobowej. W przypadku, gdy pracownik przebywa na zwolnieniu lekarskim przez 5 dni, nie można obliczać wynagrodzenia w sposób, który sugerowałby, że wynagrodzenie to może wynosić 500,00 zł, 100,00 zł lub 2 400,00 zł w całości. Te wartości są wynikiem błędnego podejścia do obliczeń. Na przykład, 500,00 zł to kwota, która mogłaby teoretycznie odpowiadać wynagrodzeniu za 2 dni, ale nie uwzględnia prawidłowego procentu. Likwidacja wynagrodzenia na poziomie 100,00 zł jest całkowicie nieprawidłowa, gdyż wartość ta nie odpowiada żadnemu z możliwych obliczeń. Natomiast 2 400,00 zł to całkowita kwota za miesiąc, a nie za 5 dni. Kluczowe jest zrozumienie, że wynagrodzenie chorobowe jest obliczane na podstawie proporcjonalnej do rzeczywiście przepracowanych dni roboczych w miesiącu, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu kadrami oraz przepisami prawa pracy. Właściwe obliczenia pomagają pracodawcom uniknąć błędów w wynagrodzeniach, co ma znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania organizacji i zapewnienia dobrych relacji z pracownikami.

Pytanie 33

Pracownik jest zatrudniony w systemie czas owo-prowizyjnym. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli ustal wartość brutto wynagrodzenia, jakie otrzyma pracownik za wykonaną pracę.

Wynagrodzenie zasadnicze2 000,00 zł
Wartość sprzedaży4 000,00 zł
Wysokość prowizji20%

A. 3 000,00 zł
B. 2 400,00 zł
C. 2 800,00 zł
D. 4 400,00 zł
Kiedy patrzysz na odpowiedzi, które są błędne, jak 2 400,00 zł, 3 000,00 zł czy 4 400,00 zł, to widać, że są tam dość poważne pomyłki. Na przykład, 2 400,00 zł mogła powstać przez złe założenie, że wynagrodzenie zasadnicze jest większe niż 2 000,00 zł, co mija się z prawdą. A 3 000,00 zł? No cóż, wygląda na to, że ktoś pomylił prowizję albo zapomniał o niej, co prowadzi do złego obliczenia. Odpowiedź 4 400,00 zł to też nie to, bo mogłoby się wydawać, że dodano wszystko, ale nie wzięto pod uwagę, że prowizja wynosi tylko 800,00 zł. Ważne jest, żeby dobrze zrozumieć, jak działają systemy wynagrodzeń oparte na prowizji, bo nieścisłości mogą wprowadzić w błąd zarówno pracownika, jak i pracodawcę.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

W tabeli opisano cechy czterech spółek. Która z nich jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością?

Spółka ASpółka B
- posiada osobowość prawną
- jest spółką kapitałową
- kapitał zakładowy spółki nie może być mniejszy niż 100 tys. złotych
- wspólnicy zobowiązani są przepisami do wyłonienia władz spółki
- nie ma osobowości prawnej
- jest spółką osobową
- wspólnicy wnoszą do spółki kapitały, a przepisy nie ustalają minimalnej ich wysokości
- wspólnicy odpowiadają solidarnie, bez ograniczeń za zobowiązania spółki
Spółka CSpółka D
- posiada osobowość prawną
- jest spółką kapitałową
- bezwzględnym warunkiem zawarcia spółki jest wniesienie do niej kapitału minimalnej wysokości 5 tys. złotych
- wspólnicy odpowiadają za zobowiązania spółki do wysokości wniesionych wkładów
- nie ma osobowości prawnej
- jest spółką osobową
- wspólnicy winni posiadać uprawnienia do wykonywania wolnego zawodu
- wspólnicy wnoszą do spółki kapitały, a przepisy nie ustalają minimalnej ich wysokości

A. A.
B. B.
C. D.
D. C.
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) jest formą prawną, która łączy w sobie cechy spółek kapitałowych i osobowych. Charakteryzuje się tym, że posiada osobowość prawną, co oznacza, że jest odrębnym bytem prawnym od swoich wspólników. W przypadku jej zobowiązań, wspólnicy odpowiadają za nie tylko do wysokości wniesionych wkładów, co minimalizuje ich osobiste ryzyko finansowe. W praktyce, spółka z o.o. jest często wybierana przez przedsiębiorców ze względu na ograniczoną odpowiedzialność oraz korzystniejsze zasady opodatkowania. Działa na podstawie Kodeksu spółek handlowych, co zapewnia jej stabilność i bezpieczeństwo prawne. Przykładowo, jeżeli spółka z o.o. zaciągnie dług, wierzyciele mogą dochodzić swoich roszczeń tylko z majątku spółki, a nie osobistego majątku wspólników. W opisie spółki C w tabeli zawarte są kluczowe informacje, które jednoznacznie identyfikują ją jako spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

Pytanie 36

Jakie dokumenty potwierdzają odbiór materiałów w magazynie?

A. Pz i Pw
B. Rw i Pz
C. Pw i Wz
D. Wz i Zw
Dokumenty Pz (Przyjęcie Zewnętrzne) i Pw (Przyjęcie Wewnętrzne) są naprawdę istotne w procesie magazynowym, bo to one potwierdzają, że materiały trafiły do magazynu. Pz jest do rejestrowania rzeczy, które przychodzą z zewnątrz, a Pw dotyczy tych, które są przesyłane z innych działów w firmie. Przydają się do kontrolowania stanów magazynowych i trzymania się procedur audytowych. Jak się wprowadzi te dokumenty do systemu ERP, to można dużo rzeczy zautomatyzować, co przyspiesza zarządzanie zapasami. Z mojej perspektywy, to dobrym pomysłem jest, żeby każdy przyjęty materiał był udokumentowany w odpowiedni sposób. Ułatwia to późniejsze śledzenie historii przyjęć i pozwala uniknąć błędów, które mogą wyniknąć z brakujących danych, co jest ważne przy raportowaniu i jakości zarządzania.

Pytanie 37

Możliwość przedsiębiorstwa do terminowego uiszczania zobowiązań można ocenić poprzez przeprowadzenie analizy

A. rentowności
B. płynności finansowej
C. sprawności działania
D. zadłużenia
Analiza zdolności przedsiębiorstwa do regulowania zobowiązań nie powinna bazować na zadłużeniu, rentowności ani sprawności działania, ponieważ te wskaźniki nie oddają pełnego obrazu płynności finansowej. Zadłużenie, mierzone np. wskaźnikiem zadłużenia całkowitego do aktywów, koncentruje się na strukturze kapitałowej firmy i jej poziomie zobowiązań w stosunku do posiadanych aktywów. Przesadna koncentracja na zadłużeniu może prowadzić do błędnych wniosków o stabilności finansowej, gdyż nie uwzględnia bieżącej zdolności do spłaty zobowiązań. Rentowność, z kolei, odnosi się do zdolności generowania zysku, co jest ważne dla długoterminowego sukcesu, ale nie mówi nic o aktualnej sytuacji płynnościowej. Przykładowo, firma może być rentowna, ale jednocześnie borykać się z problemami płynności, co może prowadzić do niewypłacalności. Sprawność działania, związana z efektywnością operacyjną, także nie jest bezpośrednio związana z możliwością regulowania zobowiązań. Oparcie analizy na tych aspektach może prowadzić do ignorowania kluczowych elementów płynności, co jest fundamentalnym błędem myślowym w ocenie kondycji finansowej firmy. Dlatego kluczowe jest stosowanie wskaźników płynności finansowej, które bezpośrednio odpowiadają na pytanie o zdolność do regulowania zobowiązań w krótkim okresie.

Pytanie 38

W firmie, w której wprowadza się 40-godzinny tydzień pracy, zatrudnionych jest 10 pracowników produkcji, w tym 6 na pełny etat oraz 4 na pół etatu. Jeśli norma wydajności dla każdego pracownika wynosi 15 sztuk produktów na godzinę, to przewidywana ilość produkcji w miesiącu z 22 dniami roboczymi będzie wynosić

A. 21 120 sztuk
B. 26 400 sztuk
C. 3 300 sztuk
D. 2 640 sztuk
Aby obliczyć planowaną wielkość produkcji, należy uwzględnić zarówno pełnoetatowych pracowników, jak i tych zatrudnionych na pół etatu. W firmie zatrudnionych jest 6 pracowników na pełny etat, co przekłada się na 40 godzin pracy w tygodniu dla każdego z nich, co daje łącznie 240 godzin tygodniowo. Dodatkowo, 4 pracowników zatrudnionych na pół etatu pracują po 20 godzin tygodniowo, co daje dodatkowe 80 godzin. Łączny czas pracy w tygodniu wynosi zatem 320 godzin. W ciągu 22 dni roboczych, przy 5-dniowym tygodniu pracy, mamy 4,4 tygodni, co daje 140 godzin w miesiącu. Łączna wydajność pracy wynosi 15 sztuk na godzinę, co przy 320 godzinach pracy daje 4800 sztuk tygodniowo. Mnożąc przez 4,4 tygodnia, otrzymujemy planowaną wielkość produkcji wynoszącą 21 120 sztuk. Taki sposób kalkulacji jest standardem w zarządzaniu produkcją, ponieważ uwzględnia różne formy zatrudnienia oraz normy wydajności, co pozwala na efektywne planowanie i optymalizację procesów produkcyjnych.

Pytanie 39

Regulacje dotyczące wypowiedzenia umowy o dzieło znajdują się w przepisach kodeksu

A. pracy
B. spółek handlowych
C. postępowania cywilnego
D. cywilnego
Wypowiedzenie umowy o dzieło to temat, który w zasadzie opiera się na przepisach kodeksu cywilnego. Ten kodeks ma konkretne zasady dotyczące zawierania umów, ich realizacji i właśnie wypowiadania. Jak dobrze wiesz, umowa o dzieło jest ujęta w Księdze Trzeciej kodeksu cywilnego. Z artykułu 627 wynika, że wykonawca ma do zrealizowania konkretne dzieło, a zamawiający powinien mu zapłacić. W praktyce mogą zdarzyć się sytuacje, kiedy taką umowę można wypowiedzieć. Na przykład, jeśli dzieło nie jest wykonane jak trzeba albo są jakieś poważne opóźnienia. Fajnie jest pamiętać, żeby wypowiedzenie miało formę pisemną i żeby je jakoś uzasadnić, bo może to być pomocne, jakby pojawił się jakiś spór. Znajomość zasad kodeksu cywilnego dotyczących umów o dzieło jest naprawdę ważna, szczególnie jeśli chcesz dobrze zarządzać takimi umowami w życiu codziennym.

Pytanie 40

Kto otrzymuje dywidendę?

A. wspólnikom w spółce jawnej
B. pracownikom przedsiębiorstwa publicznego
C. członkom spółdzielni
D. akcjonariuszami firmy akcyjnej
Wypłata dywidendy jest ściśle związana z akcjonariuszami spółek akcyjnych i nie ma zastosowania w przypadku innych form organizacyjnych. Wspólnicy w spółce jawnej dzielą się zyskami zgodnie z umową spółki, ale nie otrzymują dywidendy w rozumieniu prawa spółek akcyjnych. Odpowiedzi dotyczące wypłaty dla pracowników przedsiębiorstw państwowych czy członków spółdzielni także są niepoprawne. Pracownicy mogą otrzymywać wynagrodzenia, premie lub inne formy gratyfikacji, ale nie są to dywidendy, które są rozpatrywane w kontekście zysków akcjonariuszy. Członkowie spółdzielni mogą otrzymywać dywidendy, ale są one zależne od zysków spółdzielni, a nie od modelu spółki akcyjnej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby poprawnie ocenić sytuację finansową oraz strukturalną różnych form działalności gospodarczej. Wiele osób myli pojęcia związane z dywidendą, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Warto zatem zgłębić temat, by uniknąć typowych pułapek myślowych związanych z terminologią oraz pojęciami prawnymi, a także zrozumieć, jakie są właściwe mechanizmy wypłaty zysków w różnych formach działalności gospodarczej.