Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 8 czerwca 2025 22:34
Data zakończenia: 8 czerwca 2025 23:02

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W analizie dendrologicznej obwód pnia wyrażany jest w

A. dm

B. mm

C. cm

D. m

Wybór jednostek mm, dm lub m do pomiaru obwodu pnia drzewa jest nieodpowiedni i wynika z błędnych założeń dotyczących skali pomiaru. Milimetry (mm) są zbyt drobną jednostką do praktycznych zastosowań w inwentaryzacji dendrologicznej, gdzie precyzja na poziomie milimetra nie jest konieczna i może prowadzić do nadmiernego skomplikowania pomiarów. W kontekście pomiarów obwodu, większe jednostki jak decymetry (dm) również nie są odpowiednie, ponieważ mogą prowadzić do uproszczeń w danych, które są nieodpowiednie dla dokładnych analiz. Z kolei metry (m) są zbyt dużą jednostką do pomiaru obwodu pnia, co sprawia, że mogłyby one wprowadzać w błąd podczas porównywania danych dotyczących różnych gatunków drzew czy też ich wzrostu. W praktyce, przy pomiarach w terenie, kluczowe jest stosowanie jednostek, które są zrozumiałe i użyteczne dla leśników i biologów. Dlatego stosowanie centymetrów (cm) w pomiarach obwodu pnia jest zgodne z najlepszymi praktykami i standardami branżowymi, jako że umożliwia skuteczne gromadzenie danych dotyczących zdrowia i rozwoju lasów. Zrozumienie, jakie jednostki są najbardziej odpowiednie do danego kontekstu, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania zasobami naturalnymi oraz podejmowania informowanych decyzji ekologicznych.

Pytanie 2

Aby przeprowadzić powierzchniowe spulchnienie i wyrównanie gleby, powinno się użyć

A. wały strunowe.

B. kultywatory.

C. pługi.

D. bronę kolczatkę.

Pług, chociaż jest narzędziem do uprawy roli, to jego zadanie jest trochę inne niż w przypadku brony. Pług głównie orze głębiej i przesuwa więcej ziemi, a bruzdy są w nim głębsze. Używa się go, gdy trzeba odwrócić ziemię, ale nie nadaje się do płytkiego spulchniania, które potrzebujemy przy wyrównywaniu. Pług przed siewem ma swoje zastosowanie, ale jak potrzebujesz tylko spulchnienia, to może zbytnio naruszyć glebę, co nie jest najlepsze. Kultywator też spulchnia, ale działa mocniej i idzie głębiej, więc nie pasuje do wyrównywania. Wał strunowy potrafi wyrównać, ale on tylko zagęszcza glebę, więc to przeciwnie do spulchniania. Myślę, że te nieporozumienia mogą być przez niezrozumienie narzędzi i ich rzeczywistego zastosowania. Ważne, żeby dobierać narzędzia do tego, co akurat robimy i jaką mamy glebę.

Pytanie 3

Lemiesz oraz odkładnica stanowią część zespołu roboczego

A. pługa

B. glebogryzarki

C. kultywatora

D. brony

Odpowiedzi sugerujące, że lemiesz i odkładnica są elementami brony, glebogryzarki lub kultywatora, są błędne, ponieważ te narzędzia mają zupełnie inne funkcje i konstrukcje. Bronowanie polega głównie na rozdrabnianiu i wyrównywaniu powierzchni gleby, a nie na jej odwracaniu, co jest kluczowe w przypadku pługa. W przypadku brony, używa się zębów lub talerzy, które współpracują z glebą w innym sposób, co nie wymaga zastosowania lemiesza ani odkładnicy. Glebogryzarka, z kolei, ma za zadanie rozdrabniać glebę na mniejsze cząstki, co jest niezbędne przed siewem, ale nie wykonuje głębokiego obrabiania gleby, jak pług. Kultywator służy do spulchniania gleby i eliminacji chwastów, co również wymaga innych narzędzi roboczych. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami mogą wynikać z mylenia funkcji poszczególnych narzędzi uprawowych, co jest istotne w kontekście efektywności prac polowych. Warto zrozumieć, że każde z tych narzędzi ma swoje unikalne zastosowania, co powinno być uwzględniane przy wyborze odpowiedniego sprzętu do prac w rolnictwie.

Pytanie 4

Do formowania wysokich żywopłotów należy wybrać zestaw roślin:

A. jodła jednobarwna (Abies concolor) oraz świerk biały (Picea glauca)

B. jałowiec pośredni (Juniperus x media) oraz żywotnik wschodni (Thuja orientalis)

C. jodła pospolita (Abies alba) i sosna pospolita (Pinus sylvestris)

D. modrzew europejski (Larix decidua) oraz świerk pospolity (Picea abies)

Wybór roślin do formowania wysokich żywopłotów jest kluczowy, a podane alternatywy nie spełniają wymogów związanych z ich właściwościami. Jodła jednobarwna (Abies concolor) oraz świerk biały (Picea glauca) mogą być zbyt luźne w pokroju, co ogranicza ich zdolność do tworzenia zwartej struktury żywopłotu. Choć są to piękne drzewa, ich naturalny wzrost nie sprzyja kształtowaniu wysokich żywopłotów, co może prowadzić do wrażenia nieporządku w ogrodzie. Modrzew europejski (Larix decidua) i świerk pospolity (Picea abies) są bardziej odpowiednie, ponieważ ich gęstości i struktura umożliwiają osiągnięcie pożądanej formy. Kolejne połączenie jodły pospolitej (Abies alba) z sosną pospolitą (Pinus sylvestris) również jest problematyczne, ponieważ sosna ma tendencję do rozprzestrzeniania się, co może prowadzić do „rozmycia” linii żywopłotu. Ważne jest, aby unikać roślin, które nie mają naturalnej tendencji do gęstego wzrostu lub które mogą być zbyt szerokie. Jałowiec pośredni (Juniperus x media) i żywotnik wschodni (Thuja orientalis) to z kolei rośliny, które dobrze rosną, ale ich forma nie zawsze jest stabilna w wyższych żywopłotach, co czyni je mniej odpowiednimi do tego celu. Zrozumienie właściwych właściwości roślin jest kluczowe przy tworzeniu trwałych i estetycznych żywopłotów, dlatego wybór odpowiednich gatunków jest fundamentem dobrego projektu ogrodowego.

Pytanie 5

Jakie rośliny nadają się do ogrodu skalnego, w warunkach suchych i słonecznych?

A. Gęsiówkę kaukaską (Arabis caucasica), płomyka szydlastego (Phlox subulata)

B. Kopytnika pospolitego (Asarum europaeum), ciemiernika białego (Helleborus niger)

C. Ostróżkę ogrodową (Delphinium cultorum), mieczyk ogrodowy (Gladiolus hybridus)

D. Nagietka lekarskiego (Calendula officinalis), szałwię błyszczącą (Salvia splendens)

Gęsiówka kaukaska, czyli Arabis caucasica, i płomyka szydlasta, czyli Phlox subulata, to naprawdę świetne rośliny do ogrodów skalnych. Obie lubią słońce i radzą sobie w suchych miejscach, co czyni je idealnymi do takich aranżacji. Gęsiówka rośnie nisko, więc fajnie zakrywa ziemię, a jej białe albo różowe kwiatki są naprawdę ładne i przyciągają owady. Z kolei płomyka szydlasta kwitnie na fioletowo, różowo i biało, co dodaje koloru w ogrodzie. To super, że obie rośliny mogą rosnąć w ubogiej glebie i w ostrym słońcu, bo to przecież klucz do udanego ogrodu skalnego. I co najlepsze, przyciągają one pożyteczne owady, co wspiera bioróżnorodność. Jak się robi ogrody skalne, warto dobierać rośliny, które dobrze ze sobą współgrają pod względem koloru i wysokości – wtedy całość wygląda naprawdę harmonijnie przez cały rok.

Pytanie 6

Aby wyznaczyć w terenie punkt na zadanej wysokości, trzeba zastosować

A. taśmę mierniczą i szpilki

B. kątomierz i tyczkę

C. tyczki oraz dalmierz

D. niwelator i łatę

Niwelator i łata to podstawowe narzędzia używane w geodezji do precyzyjnego wyznaczania punktów na określonej wysokości. Niwelator, jako instrument optyczny, umożliwia pomiar różnic wysokości między punktami na terenie, co jest kluczowe w budownictwie, inżynierii lądowej oraz przy pracach związanych z zagospodarowaniem przestrzennym. Używając łaty, która jest długim, prostym odcinkiem o znanej długości, można w łatwy sposób odczytać wysokość w stosunku do poziomu odniesienia. Na przykład, podczas budowy drogi, specjaliści wykorzystują te narzędzia do precyzyjnego wyznaczania spadków i poziomów, co jest niezbędne dla zapewnienia odpowiedniej jakości wykonania projektu. Dobre praktyki wskazują również, że przed przystąpieniem do pomiarów należy przeprowadzić kalibrację niwelatora oraz upewnić się, że teren jest odpowiednio przygotowany, co zminimalizuje błędy pomiarowe. Użycie niwelatora i łaty zapewnia wysoką dokładność i wiarygodność wyników, co jest niezwykle istotne dla każdej inwestycji budowlanej.

Pytanie 7

Korzystając z danych zawartych w tabeli określ wysokość kary za usunięcie bez zezwolenia sosny zwyczajnej o obwodzie 73 cm

Lp.	Rodzaje, gatunki i odmiany drzew	Stawki w zł za 1 cm obwodu pnia drzewa mierzonego na wysokości 130 cm
1	Topola, olsza, klon jesionolistny, wierzba, czeremcha amerykańska, grochodrzew.	11,04
2	Kasztanowiec, morwa, jesion amerykański, czeremcha zwyczajna, świerk pospolity, sosna zwyczajna, daglezja, modrzew, brzoza brodawkowata i omszona.	30,01
3	Dąb, buk, grab, lipa, choina, głóg-forma drzewiasta, jarząb, jesion wyniosły, klon z wyjątkiem klonu jesionolistnego, gatunki i odmiany ozdobne jabłoni, śliwy, wiśni i orzecha, leszczyna turecka, brzoza (pozostałe gatunki i odmiany), jodła pospolita, świerk (pozostałe gatunki i odmiany), żywotnik (wszystkie gatunki), platan klonolistny, wiąz, cyprysik.	73,00
4	Jodła (pozostałe gatunki i odmiany), tulipanowiec, magnolia, korkowiec, miłorząb, metasekwoja, cis, cyprysik, bożodrzew.	275,40

A. 8762,92 zł

B. 6572,19 zł

C. 2190,73 zł

D. 4381,46 zł

Poprawna odpowiedź to 2190,73 zł, ponieważ jest to dokładnie obliczona kara za usunięcie sosny zwyczajnej o obwodzie 73 cm. Na podstawie danych z tabeli, stawka za 1 cm obwodu sosny wynosi 30,01 zł. Aby obliczyć wysokość kary, należy pomnożyć obwód pnia (73 cm) przez stawkę (30,01 zł), co daje 2190,73 zł. Tego rodzaju obliczenia są istotne w kontekście ochrony środowiska oraz zgodności z przepisami dotyczącymi wycinki drzew. W wielu przypadkach, przed przystąpieniem do jakiejkolwiek działalności związanej z usunięciem drzew, należy uzyskać odpowiednie zezwolenia, zwłaszcza gdy chodzi o gatunki chronione. Dbanie o zrównoważony rozwój oraz ochronę zasobów naturalnych jest obowiązkiem każdego z nas, a znajomość stawek za usunięcie drzew stanowi ważny element świadomego podejmowania decyzji w tej dziedzinie.

Pytanie 8

Obwód pnia drzewa powinien być mierzony na wysokości

A. 140 cm

B. 130 cm

C. 120 cm

D. 110 cm

Pomiar pierśnicy pnia drzewa na wysokości 130 cm jest zgodny z ogólnie przyjętymi standardami w arborystyce i leśnictwie. Pierśnica, czyli obwód pnia zmierzony na wysokości 130 cm nad powierzchnią ziemi, jest istotnym wskaźnikiem zdrowia oraz wzrostu drzewa. Zgodnie z normami, ta wysokość została wybrana ze względu na to, iż jest to miejsce, w którym pień jest najbardziej typowy dla danego gatunku i nie ma wpływu na rozgałęzienia korony. Pomiar w tej lokalizacji pozwala specjalistom na dokładne określenie biomasy, wzrostu oraz kondycji drzewa, co jest kluczowe w zarządzaniu zasobami leśnymi. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest ocena wartości drewna w leśnictwie, gdzie dokładne pomiary większości pni przyczyniają się do optymalizacji pozyskania surowca. Ponadto, wyniki te są wykorzystywane w badaniach ekologicznych i przy ocenie wpływu na lokalne siedliska. Zrozumienie tego standardu jest fundamentalne dla każdego, kto pracuje w dziedzinie leśnictwa lub arborystyki.

Pytanie 9

Do zakupu kwietników sezonowych z roślinami jednorocznymi wykorzystuje się

A. rozsadę w doniczkach w fazie kilku liści właściwych

B. ukorzenione sadzonki tych gatunków

C. dobrze rozwinięte siewki

D. dobrze rozwiniętą rozsadę z pąkami i pierwszymi kwiatami

Wybór odpowiedzi dotyczący dobrze wykształconych siewek, ukorzenionych sadzonek czy rozsad doniczkowych w fazie kilku liści właściwych, choć zrozumiały, nie uwzględnia kluczowych czynników wpływających na sukces w zakładaniu kwietników sezonowych. Siewki, nawet jeśli są dobrze wykształcone, często wymagają dodatkowego czasu na wzrost i mogą nie być gotowe do natychmiastowego kwitnienia. To z kolei opóźnia efekt wizualny i może prowadzić do strat estetycznych, gdyż kwietniki mogą wyglądać „puste” przez dłuższy czas. W przypadku ukorzenionych sadzonek, ich wykorzystanie w kwietnikach sezonowych nie jest optymalne, gdyż mogą one jeszcze nie być w pełni rozwinięte i nieprzygotowane do intensywnego kwitnienia, co jest oczekiwana cechą roślin jednorocznych. Rozsada doniczkowa w fazie kilku liści właściwych również nie spełnia wymagań dla natychmiastowego efektu, ponieważ te rośliny muszą jeszcze intensywnie rosnąć i rozwijać swoje kwiaty. Te typowe błędy myślowe mogą prowadzić do niewłaściwego wyboru roślin, co ostatecznie negatywnie wpływa na estetykę ogrodu. Warto zaznaczyć, że wydajna uprawa kwiatów wymaga nie tylko zrozumienia cyklu wzrostu roślin, ale również umiejętności dopasowania ich do specyficznych warunków i oczekiwań związanych z sezonową aranżacją przestrzeni. W związku z tym, zawsze należy kierować się najlepszymi praktykami i standardami w uprawie roślin, aby osiągnąć zamierzony cel estetyczny i funkcjonalny w ogrodzie.

Pytanie 10

Ogrodzenie niewielkiego ogródka przy domu, o wymiarach 6 m x 6 m, w pobliżu ruchliwego szlaku dla pieszych, powinno być wykonane w formie

A. muru

B. płotu z wikliny

C. żywopłotu z bukszpanu

D. drewnianych sztachet

Ogrodzenie w formie muru jest najbardziej odpowiednim rozwiązaniem dla przydomowego ogródka umiejscowionego przy ruchliwym ciągu pieszym. Taki typ ogrodzenia zapewnia nie tylko bezpieczeństwo i prywatność, ale również trwałość i odporność na niekorzystne warunki atmosferyczne. Mur może być wykonany z różnych materiałów, takich jak cegła, beton czy kamień, co pozwala na jego dostosowanie do estetyki otoczenia. Dodatkowo, mur skutecznie tłumi hałasy i chroni przed wiatrem, co ma znaczenie, gdy ogród znajduje się w pobliżu intensywnego ruchu pieszego. Warto również zauważyć, że dobrze wykonany mur może stać się elementem architektonicznym, który podnosi wartość estetyczną nieruchomości. W kontekście dobrych praktyk budowlanych, zapewnienie właściwej izolacji i wentylacji murów jest kluczowe, aby zminimalizować ryzyko powstawania wilgoci. Dobrze zaplanowane ogrodzenie w formie muru to zatem praktyczne i estetyczne rozwiązanie, które spełnia zarówno funkcje ochronne, jak i dekoracyjne.

Pytanie 11

W miejscu, gdzie znajduje się wiele osób postronnych, podczas wykonywania prac w obrębie głębokich wykopów należy

A. ustawić poręcze ochronne wys. 1,1 m, umieścić napisy ostrzegawcze i czerwone światła nocne

B. rozstawić taśmę ochronną na wys. 1,1 m, umieścić napisy ostrzegawcze i białe światła nocne

C. rozstawić taśmę ochronną na wys. 0,75 m, umieścić napisy ostrzegawcze i czerwone światła nocne

D. ustawić poręcze ochronne wys. 0,75 m, umieścić napisy ostrzegawcze i białe światła nocne

Odpowiedź dotycząca ustawienia poręczy ochronnych na wysokości 1,1 m, umieszczenia napisów ostrzegawczych i czerwonych świateł nocnych jest poprawna z kilku kluczowych powodów. Przede wszystkim, wysokość 1,1 m jest zgodna z normami bezpieczeństwa, które zalecają, aby poręcze ochronne były na tyle wysokie, aby skutecznie zapobiegać przypadkowemu upadkowi osób znajdujących się w pobliżu wykopów. Czerwone światła nocne pełnią istotną rolę w zapewnieniu widoczności strefy zagrożenia po zmroku, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa. Standardy BHP w budownictwie, takie jak normy PN-EN 13374, jasno określają wymagania dotyczące zabezpieczeń na placu budowy, co czyni tę odpowiedź najbardziej zgodną z wymogami prawnymi i najlepszymi praktykami. Dodatkowo, stosowanie odpowiednich środków ochrony, takich jak oznakowanie i oświetlenie, zwiększa świadomość zagrożeń wśród osób postronnych, co jest niezbędne dla minimalizacji ryzyka wypadków. Przykładem może być budowa, gdzie nieodpowiednie oznakowanie prowadziło do licznych incydentów, co skłoniło władze do zaostrzenia regulacji dotyczących ochrony stref wykopów.

Pytanie 12

Aby utworzyć parter ogrodowy przy zabytkowym pałacu barokowym, należy zastosować

A. bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens)

B. leszczynę pospolitą (Corylus avellana)

C. perukowiec podolski (Cotinus coggygria)

D. irgę szwedzką (Cotoneaster suecicus)

Odpowiedzi takie jak leszczyna pospolita (Corylus avellana), irga szwedzka (Cotoneaster suecicus) czy perukowiec podolski (Cotinus coggygria) no nie są najlepszymi wyborami do ogrodu przy pałacu barokowym i już mówię dlaczego. Leszczyna to drzewo liściaste, które na zimę gubi liście, przez co w chłodniejszych miesiącach ogród może wyglądać biednie. Do tego rośnie dość chaotycznie, a to nie pasuje do tego stylu, który lubi symetrię. Irga szwedzka może być niska i okrywać ziemię, ale nie spełnia estetycznych wymogów do barokowych układów. Z kolei perukowiec wygląda dość luźno i jego kwiaty zwisają, więc nie tworzy zwartej formy, która jest ważna w tym stylu. Kluczowe w tym wszystkim jest to, że rośliny powinny być wiecznie zielone i gęste, żeby ogród wyglądał dobrze przez cały rok. Dlatego trzeba dobrze przemyśleć, jakie rośliny wybieramy do takich projektów.

Pytanie 13

Zgodnie z "Ustawą o ochronie przyrody" zezwolenie na usunięcie drzew lub krzewów z obszaru wiejskiej nieruchomości wydaje

A. wojewódzki konserwator zabytków

B. starosta odpowiedniego powiatu

C. wojewoda lub prezydent miasta wojewódzkiego

D. wójt właściwej gminy

Nieprawidłowe odpowiedzi, takie jak wojewódzki konserwator zabytków, starosta powiatu czy wojewoda, wskazują na nieporozumienie dotyczące kompetencji w zakresie ochrony przyrody. Wojewódzki konserwator zabytków zajmuje się ochroną zabytków, co nie jest związane z regulacjami dotyczącymi wycinki drzew na terenach wiejskich. Starosta, mimo że ma pewne obowiązki związane z zarządzaniem zasobami naturalnymi, nie ma kompetencji do wydawania zezwoleń na wycinkę drzew, ponieważ ta kwestia znajduje się w gestii gminy. Ponadto, rola wojewody lub prezydenta miasta wojewódzkiego dotyczy bardziej spraw administracyjnych i koordynacyjnych, a nie bezpośredniego nadzoru nad lokalnymi decyzjami dotyczącymi gospodarki leśnej. Typowym błędem myślowym jest mylenie ról różnych organów administracyjnych i przypisywanie im kompetencji, które nie są zgodne z obowiązującymi przepisami. Ważne jest, aby zdawać sobie sprawę, że każde z tych stanowisk pełni inną funkcję, a decyzje dotyczące wycinki drzew powinny być podejmowane lokalnie, z uwzględnieniem specyfiki danego terenu oraz lokalnych regulacji.

Pytanie 14

Środki chemiczne, które służą do eliminacji przędziorków na roślinach ozdobnych, to

A. retardanty

B. herbicydy

C. fungicydy

D. akarycydy

Akarycydy to preparaty chemiczne, które są specjalnie zaprojektowane do zwalczania szkodników roślinnych, takich jak przędziorki. Te roztocza są powszechnymi szkodnikami w uprawach roślin ozdobnych, a akarycydy działają na nie poprzez różne mechanizmy, takie jak paraliż lub śmierć w wyniku zaburzenia funkcji układu nerwowego. Stosowanie akarycydów w praktyce ogrodniczej jest kluczowe, ponieważ szybka reakcja na pojawienie się przędziorków może uchronić rośliny przed poważnymi uszkodzeniami. Ważne jest, aby stosować akarycydy zgodnie z zaleceniami producentów, co zapewnia maksymalną skuteczność i minimalizuje potencjalne szkody dla środowiska. Przykłady akarycydów to abamektyna i fenpyroksydate, które są uznawane za efektywne w zwalczaniu różnych stadiów rozwojowych przędziorków. Dobrą praktyką jest także rotacja preparatów, aby ograniczyć ryzyko rozwinięcia się oporności szkodników na stosowane substancje chemiczne. Zgodnie z zasadami integrowanej ochrony roślin, akarycydy powinny być stosowane wówczas, gdy inne metody, takie jak naturalne drapieżniki, okażą się niewystarczające.

Pytanie 15

Solitery, będące jednym z typów kompozycji w angielskich ogrodach romantycznych, to

A. pojedyncze, samotne, najczęściej wiekowe drzewa

B. drzewa oraz krzewy rozmieszczone na owalnym lub okrągłym wzniesieniu

C. zbiorowiska drzew i krzewów o luźnej, świetlistej strukturze

D. jednogatunkowe skupiska drzew

Solitery to takie pojedyncze drzewka, które robią naprawdę fajny klimat w ogrodzie, zwłaszcza w tych angielskich romantycznych. Te drzewa przyciągają wzrok i tworzą wyjątkową atmosferę. Często wybieramy je, bo są ładne lub mają jakieś ciekawe historie. Zobacz, na przykład, stare dęby czy lipy – nie dość, że pięknie wyglądają, to jeszcze dają schronienie dla różnych zwierzaków. Jak planujemy ogród według zasad permakultury, to solitery mogą też chronić inne rośliny przed wiatrem. W kontekście zrównoważonego rozwoju, dobrze jest dobierać odpowiednie gatunki drzew jako solitery, bo to wspiera bioróżnorodność i może poprawić mikroklimat. Z mojej perspektywy, ważne jest też, żeby myśleć o tym, jak te drzewa będą się rozwijać w przyszłości i jaki będą miały wpływ na resztę ogrodu, żeby wszystko razem fajnie współgrało.

Pytanie 16

Aeratory, używane do pielęgnacji terenów zielonych, służą do

A. ugniatania oraz poziomowania trawników

B. przycinania żywopłotów oraz formowania koron drzew i krzewów

C. czyszczenia ścieżek z liści oraz ściętej trawy

D. napowietrzania darni i usuwania mchu oraz chwastów z trawnika

Aeratory są kluczowym narzędziem w pielęgnacji terenów zieleni, zwłaszcza w kontekście zdrowia trawnika. Ich główną funkcją jest napowietrzanie darni, co oznacza, że poprawiają one przepływ powietrza do korzeni roślin, co jest niezbędne dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. W procesie napowietrzania aeratory wycinają małe otwory w trawie, co sprzyja lepszemu wchłanianiu wody i składników odżywczych oraz redukuje kompaktację gleby. Usuwanie mchu i chwastów z trawnika jest również istotnym aspektem ich zastosowania, ponieważ te niepożądane elementy konkurują z trawą o zasoby, mogą prowadzić do osłabienia trawnika oraz zmniejszenia jego estetyki. Przykładowo, sezonowe stosowanie aeratorów wiosną lub jesienią zgodnie z zaleceniami dotyczącymi pielęgnacji trawnika pozwala na utrzymanie jego zdrowia oraz atrakcyjnego wyglądu. Warto również zauważyć, że regularne napowietrzanie jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania terenami zieleni, co wspiera zrównoważony rozwój ekosystemów ogrodowych.

Pytanie 17

Kiedy nie jest zalecane podlewanie roślin w słoneczny dzień?

A. rano

B. po południu

C. w godzinach wieczornych

D. w samo południe

Podlewanie roślin w południe, podczas słonecznej pogody, jest niewłaściwe, ponieważ w tym czasie temperatura wody jest znacznie wyższa, co może prowadzić do stresu termicznego roślin. Woda podana w wysokich temperaturach może uszkodzić system korzeniowy, a także prowadzić do parowania, co skutkuje marnowaniem wody. W praktyce, najlepiej podlewać rośliny wczesnym rankiem lub późnym wieczorem, gdy temperatura jest niższa, a parowanie ograniczone. Rekomendacje dotyczące podlewania poszczególnych gatunków roślin mogą różnić się, jednak ogólna zasada mówi, że nawadnianie powinno odbywać się w porach dnia, kiedy rośliny mogą efektywnie wchłonąć wodę, co minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Zastosowanie tej zasady jest zgodne z dobrymi praktykami w ogrodnictwie, które podkreślają znaczenie czasu nawadniania dla zdrowia roślin.

Pytanie 18

Aby uzyskać zwarty system korzeniowy roślin w szkółkach, konieczne jest przeprowadzenie zabiegu

A. pikowania

B. podkrzesywania

C. szczepienia

D. szkółkowania

Szkółkowanie to kluczowy zabieg w produkcji roślinnej, który ma na celu uzyskanie zwartego i zdrowego systemu korzeniowego. Podczas szkółkowania młode rośliny są przesadzane w odpowiednich odstępach, co pozwala im na lepszy rozwój korzeni. W praktyce, zabieg ten polega na zunifikowanym sadzeniu roślin w odpowiednio przygotowanej glebie, co sprzyja ich zdrowotności oraz wzrostowi. Umożliwia to również lepszą cyrkulację powietrza i dostęp do składników odżywczych, co jest kluczowe dla rozwoju korzeni. W efekcie, rośliny uzyskują większą odporność na stresy, co jest istotne przy ich późniejszym przesadzaniu. Dobry system korzeniowy sprzyja również lepszemu pobieraniu wody i składników mineralnych, co przekłada się na ich ogólną witalność. W standardach produkcji szkółkarskiej zwraca się uwagę na odpowiednią gęstość sadzenia oraz na dobór właściwego podłoża, co wpływa na jakość uzyskiwanych roślin. Dlatego szkółkowanie jest podstawowym zabiegiem, który należy wykonywać zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, aby osiągnąć zamierzone efekty w hodowli roślin.

Pytanie 19

Czy długie, elastyczne łodygi oraz organy czepne tworzą

A. lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia) i kolcowój pospolity (Lycium barbarum)

B. irga pozioma (Cotoneaster horizontalis) i barwinek pospolity (Vinca minor)

C. mahonia rozłogowa (Mahonia repens) i dąbrówka rozłogowa (Ajuga reptans)

D. milin amerykański (Campsis radicans) i bluszcz pospolity (Hedera helix)

Milin amerykański (Campsis radicans) oraz bluszcz pospolity (Hedera helix) to rośliny, które charakteryzują się długimi, wiotkimi pędami oraz organami czepnymi, co jest istotnym elementem ich adaptacji do środowiska. Milin amerykański, znany z pięknych pomarańczowych kwiatów, wytwarza pnącza, które przyczepiają się do podpór, co pozwala mu na osiąganie znacznych wysokości w poszukiwaniu światła. Bluszcz pospolity jest również pnączem, które dzięki swoim korzonkom przyczepnym potrafi wspinać się po różnych powierzchniach, co sprawia, że jest popularnym wyborem w ogrodnictwie do pokrywania murów oraz jako roślina osłonowa. Obie te rośliny są często wykorzystywane w projektach architektury krajobrazu, gdzie ich zdolność do przystosowywania się i pokrywania przestrzeni czyni je niezwykle cennymi. Ponadto, w kontekście ochrony środowiska, pnącza mogą być wykorzystywane do poprawy jakości powietrza poprzez absorpcję zanieczyszczeń. Te rośliny są zatem nie tylko estetyczne, ale także funkcjonalne, co czyni je zgodnymi z dobrymi praktykami ogrodniczymi.

Pytanie 20

Który z podanych elementów małej architektury powinno się uwzględnić w aranżacji skweru?

A. Ławkę.

B. Trejaż.

C. Altanę.

D. Ogrodzenie.

Jak się dobrze zastanowić, to wybór niewłaściwych elementów małej architektury przy zagospodarowaniu skweru może sprawić, że przestrzeń będzie mało funkcjonalna i użytkownicy będą niezadowoleni. Trejaż to struktura, która wspiera pnące rośliny, i ok – może jest OK w ogrodach, ale w skwerze to nie za bardzo się sprawdzi, bo ten powinien być bardziej funkcjonalny i dostępny. Jakby wprowadzić altanę do takiego miejsca, to może ograniczyć jego otwartość, a przecież skwer powinien sprzyjać interakcji między ludźmi. Ogrodzenie też nie jest najlepszym pomysłem, bo to może zrobić wrażenie zamkniętej przestrzeni i nikt nie będzie miał ochoty z tego korzystać. Kluczowe w skwerach jest zapewnienie miejsc do odpoczynku, a ławki są do tego niezbędne. Jak wybierzemy złe elementy, to marnujemy przestrzeń i zasoby, dlatego ważne jest, żeby przy projektowaniu terenów zielonych kierować się zasadami ergonomii, estetyki i pragmatyzmu. Trzeba pamiętać, że skwer powinien być miejscem spotkań, a nie tylko chaotyczną przestrzenią z elementami architektonicznymi, które nie zachęcają ludzi do interakcji z otoczeniem.

Pytanie 21

Aby założyć trawnik o powierzchni 100 m2, potrzebne są 80 roboczogodzin. Jaką kwotę będzie kosztować robocizna przy założeniu trawnika o powierzchni 20 m2, jeśli cena jednej roboczogodziny wynosi 10 zł?

A. 160 zł

B. 40 zł

C. 200 zł

D. 80 zł

Żeby policzyć koszt robocizny przy zakładaniu 20 m2 trawnika, trzeba najpierw wiedzieć, ile czasu zajmie to robotnikom. Jeśli przy 100 m2 potrzeba 80 roboczogodzin, to możemy łatwo wyliczyć, ile roboczogodzin będzie potrzebnych dla 20 m2. Robimy to prosto: (20 m2 / 100 m2) * 80 roboczogodzin = 16 roboczogodzin. Gdy mamy stawkę na poziomie 10 zł za roboczogodzinę, to mnożymy 16 roboczogodzin przez 10 zł, co daje nam 160 zł. Takie liczenie to norma w budowlance i w ogrodnictwie, bo dobrze przemyślane i dokładne planowanie czasów i kosztów jest mega ważne dla sukcesu projektu. Jak dobrze policzymy, to łatwiej zarządzać budżetem i uniknąć zaskakujących wydatków.

Pytanie 22

Krzewy, które wytwarzają intensywne odrosty korzeniowe, są szczególnie użyteczne w planowaniu

A. osłon tłumiących hałas

B. osłon przeciwpożarowych

C. nasadzeń umacniających skarpy

D. nasadzeń przydrożnych

Krzewy dające silne odrosty korzeniowe, takie jak wierzba czy topola, są szczególnie przydatne w projektowaniu nasadzeń umacniających skarpy. Ich zdolność do intensywnego rozwoju systemu korzeniowego umożliwia stabilizację gleby, co jest kluczowe w przypadku terenów narażonych na erozję. Korzenie tych roślin penetrują glebę głęboko, tworząc naturalny system wsparcia, który przeciwdziała osuwiskom i umacnia strome zbocza. W praktyce, takie nasadzenia mogą być stosowane wzdłuż dróg, rzek, a także w obszarach górskich. Dobre praktyki wskazują na potrzebę wyboru roślin lokalnych, które będą najlepiej przystosowane do warunków glebowych i klimatycznych, co zwiększa ich skuteczność. Warto również podkreślić, że takie nasadzenia przyczyniają się do poprawy jakości wód gruntowych oraz zwiększają bioróżnorodność w ekosystemie. Przy projektowaniu umacnień należy uwzględnić odpowiednie zagęszczenie roślin oraz ich rozmieszczenie w zależności od kształtu skarpy i warunków lokalnych, aby osiągnąć maksymalną efektywność.

Pytanie 23

Do skrócenia żywotności dekoracji wykonanej z kwiatów ciętych może prowadzić

A. umiejscowienie dekoracji w sąsiedztwie dojrzałych owoców

B. codzienna wymiana wody

C. delikatne zakwaszenie wody

D. przycinanie końcówek łodyg przed każdą wymianą wody

Odpowiedź wskazująca na ustawienie dekoracji w pobliżu dojrzałych owoców jako sposób na skrócenie trwałości kwiatów ciętych jest prawidłowa z kilku powodów. Dojrzałe owoce wydzielają etylen, hormon roślinny, który wpływa na proces dojrzewania i starzenia się innych roślin. Obecność etylenu w otoczeniu kwiatów ciętych przyspiesza ich więdnięcie, co w praktyce może skrócić ich żywotność. Zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie przechowywania i eksponowania kwiatów, należy unikać bliskiego sąsiedztwa z owocami, szczególnie dojrzałymi. W przypadku florystów i dekoratorów zaleca się umieszczanie kompozycji kwiatowych w odpowiednich warunkach, aby maksymalizować ich trwałość. Właściwe umiejscowienie kwiatów oraz kontrolowanie środowiska, w którym się znajdują, są kluczowe dla długotrwałego zachowania ich estetyki i świeżości.

Pytanie 24

Jakie z wymienionych narzędzi używa się do ręcznej aeracji powierzchniowej?

A. Widły amerykańskie

B. Grabie o podciętych zębach

C. Aerator rurkowy

D. Kosiarkę spalinową samojezdną

Widły amerykańskie, choć są narzędziem ogrodniczym do pracy w glebie, nie są odpowiednie do ręcznej aeracji powierzchniowej. Ich konstrukcja i przeznaczenie skupiają się głównie na przekopywaniu gleby oraz jej spulchnianiu, co nie jest tym samym co aeracja. Aeracja to proces, który ma na celu poprawienie przepuszczalności gleby i dostarczenie powietrza do strefy korzeniowej roślin, a widły nie są w stanie efektywnie wprowadzać powietrza w glebie. Kosiarka spalinowa samojezdna, z kolei, ma całkowicie inne zastosowanie, gdyż służy do koszenia trawnika i nie ma funkcji aeracyjnych. Wykorzystywanie jej w tym kontekście może prowadzić do pomyłek, ponieważ nie zapewnia ona niezbędnej perforacji gleby. Aerator rurkowy to narzędzie specjalistyczne, które również nie jest odpowiednie w kontekście ręcznej aeracji powierzchniowej, ponieważ jest bardziej skomplikowane i stosowane głównie w aeracji mechanicznej, a nie w pracy ręcznej. Wybierając narzędzia do aeracji, kluczowe jest zrozumienie różnicy pomiędzy różnymi metodami i narzędziami, aby skutecznie wspierać zdrowy rozwój roślin i unikać typowych błędów w pielęgnacji gleby.

Pytanie 25

Kto w zakładzie pracy sporządza dokumentację powypadkową?

A. naczelny kierownik zakładu.

B. asystentka.

C. pracownik służb bhp.

D. główna księgowa.

Dokumentację powypadkową w zakładzie pracy sporządza pracownik służb bhp, ponieważ to właśnie ta osoba posiada odpowiednią wiedzę oraz kompetencje niezbędne do właściwego zarejestrowania i analizy incydentów wypadkowych. Pracownicy służb bhp są odpowiedzialni za zapewnienie bezpieczeństwa i higieny pracy, co obejmuje również prowadzenie dokumentacji związanej z wypadkami. W praktyce, powinni oni zbierać dane dotyczące okoliczności wypadku, świadków, jak również oceniać ryzyko związane z danym zdarzeniem. Warto zauważyć, że zgodnie z przepisami Kodeksu pracy oraz normami prawnymi, dokumentacja powypadkowa jest kluczowa dla analizy źródeł zagrożeń oraz wdrażania skutecznych działań prewencyjnych. Przykładowo, po każdym wypadku, pracownik służb bhp może przeprowadzać dochodzenie, które pomoże zidentyfikować przyczyny i zapobiec podobnym zdarzeniom w przyszłości.

Pytanie 26

Podaj okres, w którym następuje cięcie pędów roślin liściastych przeznaczonych do produkcji sadzonek zdrewniałych?

A. Wiosną po ruszeniu soków

B. Latem po kwitnieniu

C. Wczesną jesienią przed zrzuceniem liści

D. Późną jesienią po zrzuceniu liści

Wybór niewłaściwego terminu do ścięcia pędów roślin liściastych na sadzonki zdrewniałe prowadzi do licznych problemów. Wiosna, gdy rośliny zaczynają ruszać sap, jest czasem, w którym rośliny intensywnie pobierają wodę i składniki odżywcze, co czyni je wrażliwymi na uszkodzenia. Sadzonki pobrane w tym okresie mogą nie mieć wystarczającej ilości substancji odżywczych zgromadzonych w korzeniach, co zwiększa ryzyko ich obumarcia. Ponadto, ścięcie pędów w okresie, gdy rośliny są aktywne, może prowadzić do niekontrolowanego wzrostu i osłabienia sadzonek, co jest niezgodne z praktykami agronomicznymi. Wczesna jesień przed zrzuceniem liści to również nieodpowiedni moment, ponieważ rośliny wciąż mogą być w fazie aktywnego wzrostu, co może prowadzić do niekorzystnych efektów. Latem, po kwitnieniu, rośliny są zmęczone procesem kwitnienia i nie powinny być poddawane dodatkowym stresom, takim jak cięcie. Typowe błędy myślowe w tej kwestii obejmują mylenie aktywności roślin podczas różnych pór roku oraz brak zrozumienia procesu spoczynku roślin, co jest kluczowe dla właściwego rozmnażania roślin liściastych. Właściwe zrozumienie cyklu życia roślin i dostosowanie działań do ich naturalnych rytmów jest fundamentem sukcesu w uprawie i rozmnażaniu roślin.

Pytanie 27

Najskuteczniejszą metodą nawadniania boisk trawnikowych jest

A. zalewanie

B. zamgławianie

C. deszczowanie

D. mikrozraszanie

Deszczowanie to najefektywniejsza metoda nawadniania trawników sportowych, ponieważ imituje naturalny proces opadów deszczu, co sprzyja równomiernemu wchłanianiu wody przez glebę. Dzięki zastosowaniu systemów deszczownicowych, woda jest rozpylana w postaci drobnych kropli, co minimalizuje straty wody przez parowanie i umożliwia głębsze nawilżenie korzeni trawy. Przykłady zastosowania tej metody obejmują zarówno boiska piłkarskie, jak i korty tenisowe, gdzie zachowanie odpowiedniego poziomu wilgotności jest kluczowe dla utrzymania dobrej jakości nawierzchni. Ponadto, nowoczesne systemy deszczowania często są wyposażone w czujniki wilgotności gleby oraz systemy automatycznego włączania, co pozwala na optymalne zarządzanie zużyciem wody. W branży ogrodniczej i sportowej uznano deszczowanie za standard, który wspiera zrównoważony rozwój oraz efektywność wykorzystania zasobów wodnych.

Pytanie 28

Kiedy powinno się przeprowadzać cięcie prześwietlające krzewów forsycji?

A. w miesiącach letnich

B. w okresie jesieni

C. po zakończeniu kwitnienia

D. bezpośrednio przed kwitnieniem

Odpowiedź "po zakończeniu kwitnienia" jest prawidłowa, ponieważ cięcie krzewów forsycji powinno być przeprowadzane zaraz po ich kwitnieniu. Jest to kluczowe, aby nie uszkodzić pąków kwiatowych, które tworzą się na zeszłorocznych pędach. Forsycja kwitnie wczesną wiosną, zazwyczaj w marcu lub kwietniu, dlatego cięcie najlepiej wykonać w maju. W tym czasie można usunąć martwe lub uszkodzone gałęzie, co poprawia ogólny wygląd rośliny oraz stymuluje wzrost nowych pędów, które będą mogły zakwitnąć w przyszłym roku. Dodatkowo, cięcie po kwitnieniu wspiera lepszą wentylację wewnątrz krzewu i redukuje ryzyko chorób grzybowych. Dobrą praktyką jest również zastosowanie odpowiednich narzędzi, takich jak sekatory, aby zapewnić czyste cięcia, co minimalizuje ryzyko infekcji. Warto także pamiętać o zastosowaniu środków pielęgnacyjnych po cięciu, które wspierają regenerację krzewu.

Pytanie 29

Kluczowym działaniem pielęgnacyjnym, które stymuluje trawnik do rozkrzewiania się, jest

A. wałowanie

B. piaskowanie

C. wertykulacja

D. aeracja

Wałowanie jest procesem, który polega na ubijaniu gleby, co może prowadzić do jej zagęszczenia. Choć wałowanie może być przydatne w niektórych sytuacjach, takich jak przygotowanie terenu pod siew trawy, to nie ma bezpośredniego wpływu na krzewienie się trawnika. Zbyt intensywne wałowanie może wręcz zaszkodzić trawie, prowadząc do ograniczenia dostępu powietrza do korzeni. Aeracja, z kolei, jest zabiegiem, który ma na celu poprawę przepuszczalności gleby poprzez tworzenie otworów, co również nie jest tożsame z wertykulacją. Choć aeracja wpływa na cyrkulację wody i powietrza, nie zajmuje się usuwaniem martwej materii organicznej, co jest kluczowe dla stymulacji wzrostu trawy. Piaskowanie to kolejna technika, która polega na dodawaniu piasku do gleby, co może poprawić drenaż, ale nie ma bezpośredniego wpływu na krzewienie. Zrozumienie różnic między tymi zabiegami jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe ich stosowanie może prowadzić do pogorszenia kondycji trawnika. Błędem jest mylenie celu i efektów każdego z tych zabiegów, co może prowadzić do niewłaściwej pielęgnacji i ostatecznie do osłabienia jakości trawnika.

Pytanie 30

Drzewa liściaste o odsłoniętym systemie korzeniowym należy sadzić jedynie

A. późną wiosną, po zaobserwowaniu wyraźnych oznak wegetacji

B. latem, w szczytowym okresie wegetacji

C. jesienią, zanim ich pędy zdrewnieją

D. wiosną, przed pojawieniem się pierwszych oznak wegetacji

Sadzenie drzew liściastych z odsłoniętym systemem korzeniowym wiosną, zanim wystąpią pierwsze oznaki wegetacji, jest zgodne z najlepszymi praktykami ogrodniczymi. W tym okresie rośliny są w stanie spoczynku, co minimalizuje stres związany z przeszczepem. Korzenie mają szansę na adaptację do nowego podłoża, a gleba jest odpowiednio wilgotna po zimowych opadach. Przykładem zastosowania tej praktyki jest sadzenie dębów lub lip, które lepiej się ukorzeniają, gdy są sadzone wczesną wiosną. Dodatkowo, wczesne sadzenie pozwala roślinom na lepsze wykorzystanie dostępnej wody i składników odżywczych przed rozpoczęciem intensywnego wzrostu, co sprzyja ich zdrowiu i rozwojowi. Zgodnie z zaleceniami specjalistów z zakresu dendrologii, unikanie sadzenia w późną wiosnę lub latem, kiedy to rośliny mogą być już w fazie aktywnego wzrostu, minimalizuje ryzyko uszkodzenia korzeni oraz zapewnia lepsze warunki dla nowych sadzonek.

Pytanie 31

Aby zaaranżować rabatę znajdującą się pod koronami drzew liściastych, należy wybrać zestaw roślin składający się

A. z zawilca i floksa

B. z pełnika i krwawnika

C. z konwalii i zawilca

D. z rozchodnika i smagliczki

Wybór konwalii i zawilca do obsadzenia rabaty pod koronami drzew liściastych jest odpowiedni ze względu na specyfikę tych roślin oraz ich wymagania środowiskowe. Konwalia majowa (Convallaria majalis) preferuje miejsca półcieniste i wilgotne, co czyni ją idealnym gatunkiem do sadzenia w takich warunkach, gdzie otrzymuje ograniczoną ilość światła słonecznego. Zawilec (Anemone) również dobrze rośnie w podobnych warunkach, a wiele jego gatunków kwitnie wczesną wiosną, co przyczynia się do estetyki rabaty. Dobrze dobrany zestaw roślin powinien uwzględniać różnorodność oraz cykle kwitnienia, co zapewnia atrakcyjność wizualną przez cały sezon wegetacyjny. W praktyce, odpowiednie zestawienie roślin wpływa na zdrowie rabaty oraz jej odporność na choroby, co jest zgodne z nowoczesnymi praktykami projektowania ogrodów. Warto również pamiętać o odpowiednim doborze podłoża oraz regularnym podlewaniu, aby stworzyć optymalne warunki dla wzrostu tych roślin.

Pytanie 32

Wykonywanie analiz funkcjonalno-przestrzennych ma na celu

A. przygotowanie zaleceń dotyczących pielęgnacji dla istniejącego drzewostanu

B. ocenę warunków siedliskowych dla roślin

C. zgromadzenie informacji niezbędnych do oceny stanu zdrowotnego drzewostanu

D. zapewnienie rozwiązań programowych i przestrzennych dla określonego obszaru

Przeprowadzanie analiz funkcjonalno-przestrzennych jest kluczowym elementem planowania i zarządzania przestrzenią, szczególnie w kontekście rozwoju terenów. Celem tych analiz jest opracowanie rozwiązań, które uwzględniają zarówno aspekty ekologiczne, jak i społeczne otoczenia. Przykładem może być projektowanie infrastruktury miejskiej, gdzie uwzględnia się nie tylko funkcjonalność budynków, ale też ich wpływ na lokalną faunę i florę. W standardach branżowych, takich jak ISO 14001 dotyczących zarządzania środowiskiem, podkreśla się konieczność zintegrowanego podejścia do analizy funkcjonalno-przestrzennej, co pozwala na zminimalizowanie negatywnego wpływu na środowisko. Wiedza z zakresu GIS (Geographic Information Systems) jest również nieoceniona w tym procesie, umożliwiając wizualizację danych przestrzennych i ich analizę, co wspiera podejmowanie świadomych decyzji. W praktyce, wdrożenie takich rozwiązań sprzyja tworzeniu zrównoważonego rozwoju, co jest zgodne z aktualnymi trendami i wymaganiami prawnymi w zakresie ochrony środowiska.

Pytanie 33

Symbol C20 w dokumentacji szkółkarskiej wskazuje, że roślina jest sprzedawana

A. w doniczce okrągłej o średnicy 20 cm

B. w pojemniku o objętości 20 l

C. w pojemniku o masie 20 kg

D. w doniczce kwadratowej o boku 20 cm

Odpowiedź wskazująca, że symbol C20 oznacza roślinę sprzedawaną w pojemniku o objętości 20 l, jest zgodna z powszechnie przyjętymi standardami w branży szkółkarskiej. W specyfikacji szkółkarskiej, oznaczenie C20 odnosi się do pojemności donicy, a nie jej kształtu czy masy. Objętość 20 litrów jest typowa dla większości roślin ozdobnych i sadzonek drzew, co pozwala na rozwój systemu korzeniowego oraz stabilizację rośliny w nowym środowisku. Tego typu donice są często stosowane w produkcji roślin, ponieważ umożliwiają długoterminowe przechowywanie i transport, a także zwiększają przeżywalność roślin po posadzeniu. W praktyce, wiedza o pojemności pojemnika jest kluczowa dla ogrodników i projektantów krajobrazu, ponieważ pozwala na odpowiednie planowanie przestrzeni oraz dobór roślin do konkretnych warunków glebowych i atmosferycznych. Warto również pamiętać, że przy zakupie roślin, oznaczenia takie jak C20 są zgodne z normami europejskimi, co gwarantuje jakość i zgodność z wymaganiami rynku.

Pytanie 34

Jaką długość będzie miała trawa na planie wykonanym w skali 1:200, jeśli jej rzeczywista długość wynosi 18 m?

A. 9,0 cm

B. 3,6 cm

C. 0,9 cm

D. 1,8 cm

Pozostałe odpowiedzi niestety są błędne i opierają się na złym rozumieniu skalowania. Na przykład 1,8 cm to może być wynik źle przeprowadzonych obliczeń, bo bez uwzględnienia skali, nie da się dobrze wyliczyć wymiarów. Ktoś mógł też pomylić jednostki i nie przerobić metrów na centymetry, co prowadzi do znacznych błędów. Takie odpowiedzi jak 0,9 cm czy 3,6 cm mogą być skutkiem pomyłek w obliczeniach lub zamiana jednostek. Pamiętaj, że skala 1:200 oznacza, że rzeczywista długość jest 200 razy większa od tej na planie. Jak nie złapiesz tego, to możesz szybko otrzymać błędne wyniki. W praktyce precyzyjność w obliczeniach jest mega ważna, bo jak wymiar jest niepoprawny, to mogą się pojawić problemy później w realizacji projektów, dlatego warto zwracać uwagę na szczegóły w przeliczeniach i projektowaniu.

Pytanie 35

Jaką ilość m³ ziemi urodzajnej trzeba przygotować do utworzenia rabaty o powierzchni 1 200 m², jeżeli zużycie ziemi wynosi 15,4 m³ na 100 m²?

A. 18,48 m3

B. 12,83 m3

C. 128,33 m3

D. 184,80 m3

Aby obliczyć ilość ziemi urodzajnej potrzebnej do założenia rabaty o powierzchni 1 200 m², należy skorzystać z podanej normy zużycia ziemi, która wynosi 15,4 m³ na 100 m². Proces obliczenia wygląda następująco: najpierw ustalamy, ile razy 100 m² mieści się w 1 200 m², co daje 12. Następnie mnożymy tę liczbę przez normę zużycia ziemi: 12 x 15,4 m³ = 184,80 m³. To oznacza, że do przygotowania rabaty o takiej powierzchni potrzebujemy 184,80 m³ ziemi. Zrozumienie tej metody jest kluczowe, zwłaszcza w kontekście planowania ogrodów i rabat kwiatowych, gdzie stosowanie odpowiednich ilości podłoża wpływa na zdrowie roślin. Warto również pamiętać o standardach dotyczących jakości używanej ziemi, które powinny odpowiadać potrzebom konkretnych roślin, co zapewni ich prawidłowy wzrost i rozwój.

Pytanie 36

Jakie działanie należy podjąć w uprawie różaneczników, aby zapewnić coroczne, obfite kwitnienie?

A. Usuwanie przekwitłych kwiatów

B. Przycinanie pędów z kwiatami

C. Przycinanie korzeni

D. Regularne podlewanie

Wyłamywanie przekwitłych kwiatostanów to kluczowy zabieg w uprawie różaneczników, który znacząco wpływa na coroczną jakość kwitnienia. Po zakwitnięciu, usunięcie przekwitłych kwiatów zapobiega ich zawiązywaniu się nasion, co pozwala roślinie skoncentrować energię na produkcji nowych pąków kwiatowych na następny sezon. W praktyce, wykonując ten zabieg, ogrodnicy powinni stosować czyste i ostre narzędzia, aby zminimalizować ryzyko infekcji. Dodatkowo, wyłamywanie przekwitłych kwiatostanów poprawia wentylację wśród pędów, co przyczynia się do zmniejszenia ryzyka chorób grzybowych. Warto również pamiętać, że regularne monitorowanie stanu roślin i odpowiednie reagowanie na ich potrzeby to elementy dobrej praktyki w ogrodnictwie. Zgodnie z zaleceniami ekspertów, ten zabieg należy wykonywać wczesnym latem, co sprzyja obfitym kwitnieniom w sezonie wegetacyjnym.

Pytanie 37

Najskuteczniejszym sposobem nawadniania roślin znajdujących się w szkółkach, w pojemnikach o pojemności przekraczającej 25 litrów, jest nawadnianie

A. podsiąkowe

B. zalewowe

C. kropelkowe

D. deszczowniane

Zalewowe nawadnianie, mimo że może wydawać się prostym rozwiązaniem, wiąże się z wieloma wadami. System ten polega na zalewaniu roślin wodą, co prowadzi do nadmiernego nawodnienia i może sprzyjać rozwojowi chorób grzybowych oraz problemom z gnicie korzeni. Ponadto, nadmiar wody nie jest efektywnie wchłaniany przez rośliny, co czyni ten sposób nawadniania nieekonomicznym. Deszczowniane metody nawadniania, polegające na rozpylaniu wody w formie kropli, również nie są optymalne w przypadku roślin w pojemnikach o większej pojemności. Tego typu nawadnianie nie tylko prowadzi do dużych strat wody na skutek parowania, ale również nie dostarcza wody bezpośrednio do strefy korzeniowej, co może powodować niejednorodne nawodnienie. Z kolei nawadnianie podsiąkowe, które bazuje na wykorzystaniu podłoża do transportu wody, ma swoje ograniczenia, zwłaszcza w kontekście równomiernego rozkładu wilgoci, co jest kluczowe dla zdrowego wzrostu roślin. Wybór mniej efektywnych metod nawadniania najczęściej wynika z braku wiedzy na temat nowoczesnych technik i narzędzi dostępnych w ogrodnictwie, co prowadzi do marnotrawstwa zasobów i niskiej efektywności produkcji roślinnej.

Pytanie 38

Aby usunąć chlorozy na liściach roślin, konieczne jest zastosowanie nawożenia

A. fosforowego

B. azotowego

C. wapniowego

D. magnezowego

Wybór nawozów wapniowych, fosforowych lub magnezowych nie jest właściwy w kontekście likwidacji chlorozy. Wapń jest niezbędny dla struktury komórkowej roślin, jednak nie ma bezpośredniego wpływu na syntezę chlorofilu. Jego niedobór może powodować inne objawy, takie jak zniekształcenia liści czy osłabienie systemu korzeniowego, lecz nie rozwiązuje problemu chlorozy spowodowanej brakiem azotu. Nawozy fosforowe wspomagają rozwój korzeni i zwiększają odporność roślin na choroby, ale nie przyczyniają się do poprawy barwy liści, a jedynie mogą wspierać ich ogólny wzrost. Z kolei magnez jest istotnym składnikiem chlorofilu i jego niedobór również może prowadzić do chlorozy, jednak w takiej sytuacji kluczowym działaniem jest najpierw dostarczenie azotu, aby roślina mogła odbudować równowagę w procesach metabolicznych. Właściwe zrozumienie roli poszczególnych makroelementów jest kluczowe dla skutecznego nawożenia. Często mylnie zakłada się, że inne składniki odżywcze mogą zastąpić niedobór azotu lub że ich dodanie rozwiąże problem. Takie błędne przekonania mogą prowadzić do niewłaściwego zarządzania nawożeniem oraz nieefektywnego wykorzystania zasobów, co z kolei wpływa na wydajność upraw oraz ich jakość.

Pytanie 39

Jaką ilość żyznej gleby trzeba przygotować do obsadzenia kwiatów na powierzchni 5 × 12 m, przy założeniu, że zapotrzebowanie na glebę żyzną wynosi 20,60 m³ na 100 m²?

A. 80,60 m3

B. 17,00 m3

C. 160,00 m3

D. 12,36 m3

Aby policzyć, ile ziemi żyznej potrzeba do zasadzania kwiatów na powierzchni 5 na 12 metrów, najpierw musimy ustalić, jaką mamy powierzchnię. Robimy to, mnożąc 5 metrów przez 12 metrów, co daje nam 60 m². Potem, mamy podaną ilość ziemi żyznej, a to jest 20,60 m³ na 100 m². Z tego wychodzi, że na 1 m² przypada 0,206 m³ ziemi (bo 20,60 m³ dzielimy przez 100 m²). Mnożymy to przez 60 m² i wychodzi nam, że potrzebujemy 12,36 m³ ziemi żyznej. To pokazuje, jak ważne jest, żeby dobrze rozumieć, ile materiałów potrzeba w projektach ogrodniczych. Dzięki temu możemy uniknąć braku ziemi, a z drugiej strony, za dużo też nie ma sensu, bo to dodatkowe koszty. W ogrodnictwie, znajomość takich danych pomaga w lepszym planowaniu i realizacji naszych pomysłów.

Pytanie 40

Na terenie, z którego usunięto chwasty, wyznaczono obszar o wymiarach 2 x 3 m do obsadzenia roślinami kwiatowymi. Jakie narzędzia i sprzęt są niezbędne do posadzenia tych roślin jednorocznych?

A. Łopata, wał gładki, szufelka, wiadro

B. Glebogryzarka, wał strunowy, sadzarka, system nawadniający

C. Widły, zagęszczarka, szpadel, wąż ogrodowy

D. Szpadel, grabie, łopatka, konewka

Wybrany zestaw narzędzi i sprzętu, czyli szpadel, grabie, łopatka oraz konewka, jest idealny do obsadzenia gruntu roślinami jednorocznymi na powierzchni 2 x 3 m. Szpadel jest kluczowy do przygotowania gleby poprzez wykopanie i spulchnienie podłoża, co umożliwia korzeniom roślin lepszy rozwój. Grabie będą przydatne do wyrównania powierzchni oraz usunięcia ewentualnych resztek organicznych lub kamieni, co jest istotne dla uzyskania zdrowego kwietnika. Łopatka pozwala na precyzyjne sadzenie małych roślin i rozsad, co jest ważne przy obsadzeniu różnorodnych gatunków roślin jednorocznych. Konewka natomiast jest niezbędna do nawadniania, co jest kluczowe dla zapewnienia odpowiednich warunków do wzrostu. Warto pamiętać, że odpowiednie przygotowanie gleby oraz właściwe nawadnianie to podstawowe zasady w uprawie roślin jednorocznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w ogrodnictwie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej