Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 10 czerwca 2025 08:32
  • Data zakończenia: 10 czerwca 2025 09:10

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Na podstawie danych umieszczonych w tabeli ustal, w którym roku przedsiębiorstwo osiągnęło najwyższą rentowność.

WyszczególnienieRok 2007Rok 2008Rok 2009Rok 2010
Koszt własny ogółem
w tys. zł
1200150016001800
Wartość sprzedaży ogółem
w tys. zł
1300155020002100

A. W roku 2008.
B. W roku 2007.
C. W roku 2010.
D. W roku 2009.
Analizując odpowiedzi, warto zauważyć, że wiele osób może pomylić lata związane z rentownością z innymi wskaźnikami finansowymi, takimi jak przychody czy zysk brutto. Na przykład, wybierając rok 2008, można sądzić, że był to czas wzrostu sprzedaży, jednak nie uwzględnia to wpływu kosztów na rentowność. Istnieje także ryzyko, że niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z mylenia dużych wartości zysku z efektywnością operacyjną. Przykładowo, podjęcie decyzji o inwestycjach w latach 2007 lub 2010 mogło przynieść duże przychody, ale niekoniecznie przekładało się na rentowność. Kluczowe jest, aby skoncentrować się na wskaźnikach rentowności, które pokazują, jak efektywnie firma wykorzystuje swoje zasoby. W konsekwencji, odpowiedzi takie jak lata 2008, 2010 czy 2007 mogą wprowadzać w błąd, jeżeli nie rozważa się ich w kontekście całkowitych kosztów przedsiębiorstwa. Prawidłowa analiza rentowności wymaga zrozumienia, że sama wysokość przychodów nie decyduje o sukcesie finansowym firmy.

Pytanie 2

Na podstawie informacji zamieszczonych w tabeli można stwierdzić, że na koniec miesiąca w magazynie zakładu cukierniczego występuje

WyszczególnienieZapas początkowy materiałów
(stan na początku miesiąca)
Zakup materiałów
w ciągu miesiąca
Zapas bieżący zapewniający
ciągłość produkcji
w okresie miesiąca
Mąka550 kg340 kg700 kg
Cukier350 kg220 kg600 kg

A. niedobór mąki i nadmiar cukru.
B. nadmiar mąki i niedobór cukru.
C. nadmiar mąki i nadmiar cukru.
D. niedobór mąki i niedobór cukru.
Analizując odpowiedzi, można zauważyć, że błędne koncepcje są często wynikiem nieprzemyślanej interpretacji danych lub braku podstawowej wiedzy na temat zarządzania zapasami. Niektórzy mogą myśleć, że nadmiar mąki nie jest problemem, a wręcz przeciwnie, nadmiar surowców zawsze powinien być uważany za pozytywny aspekt. Jednakże, w praktyce, zbyt duża ilość mąki w magazynie prowadzi do dodatkowych kosztów przechowywania oraz ryzyka przestarzałych zapasów. W przypadku odpowiedzi wskazujących na nadmiar cukru, warto zauważyć, że stan końcowy cukru w wysokości -30 kg jest jednoznacznym sygnałem, że zakład nie ma wystarczających zasobów do realizacji planowanej produkcji. Cukier jest kluczowym składnikiem w produkcie końcowym, a jego deficyt może prowadzić do ograniczenia produkcji, co jest niezgodne z normami efektywności operacyjnej. Dlatego nie należy pomijać analizy danych dotyczących zużycia surowców. Również istotnym błędem może być zrozumienie, że brak mąki jest mniejszym problemem niż brak cukru, podczas gdy oba te składniki są kluczowe dla produkcji. Często zdarza się, że przedsiębiorstwa koncentrują się na jednym surowcu, ignorując inne, co prowadzi do niezrównoważenia zapasów. Dlatego zrozumienie interakcji między różnymi surowcami oraz ich wpływu na proces produkcyjny jest kluczowe dla efektywnego zarządzania magazynem.

Pytanie 3

Piekarnia, której wyroby są dostępne we wszystkich możliwych kanałach sprzedaży detalicznej, wdraża strategię dystrybucji

A. ekskluzywnej
B. intensywnej
C. wyłącznej
D. selektywnej
Wybór strategii dystrybucji wyłącznej wskazuje na chęć ograniczenia dostępności produktów do wybranych punktów sprzedaży, co może prowadzić do wyższej kontroli nad marką oraz percepcji ekskluzywności. Jednak w kontekście piekarni, która dąży do jak najszerszego dotarcia z produktami do klientów, ta strategia jest niewłaściwa. Z kolei strategia selektywna polega na wyborze ograniczonej liczby punktów sprzedaży, co również nie odpowiada koncepcji intensywnej dystrybucji, która zakłada maksymalizację dostępności. Można błędnie przyjąć, że selektywna dystrybucja pozwala na lepsze zaspokajanie potrzeb klientów, jednak w przypadku piekarni najbardziej efektywna jest strategia intensywna, umożliwiająca dotarcie do jak najszerszego grona odbiorców. Strategia ekskluzywna, podobnie jak wyłączna, ogranicza dostęp do produktów, co jest sprzeczne z ideą maksymalizacji sprzedaży w branży żywnościowej. Typowym błędem myślowym jest założenie, że ekskluzywność przekłada się na wyższe zyski, podczas gdy w branży spożywczej kluczowe jest zapewnienie dostępności dla konsumentów. Dlatego na przykład, jeśli piekarnia wprowadzi ograniczenia w dystrybucji, może to skutkować utratą klientów i zmniejszeniem obrotów. W kontekście efektywności dystrybucji w branży piekarniczej, należy kierować się zasadą, że szeroka dostępność produktów wspiera ich sprzedaż oraz przyczynia się do rozwoju marki na rynku.

Pytanie 4

Lider, który ustala zadania i kieruje pracą zespołu, wykorzystując głównie przymus oraz ścisły podział na przewodzących i podporządkowanych, wykazuje cechy typowe dla dyrektora

A. liberała.
B. biernego.
C. autokraty.
D. demokraty.
Odpowiedzi takie jak 'demokrata', 'bierny' czy 'liberał' nie są poprawne, ponieważ każdy z tych stylów przywództwa różni się zasadniczo od autokratycznego podejścia do zarządzania. Przywódcy demokratyczni angażują członków zespołu w proces podejmowania decyzji, co sprzyja większemu poczuciu przynależności i poprawia morale. W przeciwieństwie do autokraty, demokratyczny lider nie tylko wyznacza cele, ale także umożliwia współpracę oraz wymianę pomysłów, co prowadzi do bardziej zrównoważonego i efektywnego zespołu. Z kolei lider bierny nie podejmuje decyzji, co prowadzi do chaosu i braku kierunku w zespole. Taki styl przywództwa skutkuje często frustracją wśród pracowników, którzy oczekują wyraźnych wskazówek i lidera, który podejmuje odpowiedzialność. Lider liberał z kolei, choć sprzyja autonomii i kreatywności, może nie zapewniać odpowiedniego kierunku i dyscypliny w osiąganiu celów. W każdym z tych przypadków, kluczowym błędem myślowym jest mylenie stylów przywództwa z ich efektywnością w różnorodnych kontekstach. Zrozumienie, kiedy i jak stosować różne style przywództwa, jest niezbędne dla efektywnego zarządzania zespołem i osiągania zamierzonych celów.

Pytanie 5

Jan Nowak, prowadzący indywidualną działalność gospodarczą bez zatrudnionych pracowników, miał obowiązek uiszczenia składek na ubezpieczenia społeczne do ZUS za listopad 2018 r. najpóźniej do

A. 20 grudnia 2018 r. (czwartek)
B. 17 grudnia 2018 r. (poniedziałek)
C. 15 listopada 2018 r. (czwartek)
D. 10 grudnia 2018 r. (poniedziałek)
Odpowiedź "10 grudnia 2018 r." jest okej, bo zgodnie z prawem, jak jesteś przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność i nie masz pracowników, to musisz opłacać składki na ubezpieczenia społeczne do 10. dnia miesiąca po tym, którego te składki dotyczą. Więc składki za listopad 2018 r. powinieneś opłacić do 10 grudnia. Fajnie jest pamiętać, żeby płacić w terminie, bo unikniesz odsetek i różnych problemów z ZUS-em. Dodatkowo, regularne płacenie składek jest ważne, żeby mieć ciągłość w ubezpieczeniu, a to może potem wpłynąć na twoje prawa do świadczeń. Zawsze warto znać terminy płatności, bo to podstawowy obowiązek każdego przedsiębiorcy, co pokazuje, że bierze odpowiedzialność za finanse.

Pytanie 6

Jaki dodatek do wynagrodzenia jest przyznawany dobrowolnie przez pracodawcę pracownikowi zgodnie z regulacjami wewnętrznymi zakładu pracy?

A. Dodatek wyrównawczy
B. Dodatek za znajomość języków obcych
C. Dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych
D. Dodatek za pracę w porze nocnej
Wybór dodatku wyrównawczego, dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych lub dodatku za pracę w porze nocnej jako dobrowolnych wynagrodzeń jest mylny, ponieważ każdy z nich ma swoje szczególne regulacje ustawowe i nie jest przyznawany na podstawie decyzji pracodawcy. Dodatek wyrównawczy jest przewidziany dla pracowników, którzy z powodu niskiego wynagrodzenia nie osiągają ustawowego minimalnego wynagrodzenia. Zakłada on, że pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikom wynagrodzenie na poziomie co najmniej minimalnym, co czyni go obligatoryjnym, a nie dobrowolnym. Dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych oraz za pracę w porze nocnej są regulowane przez Kodeks pracy i mają na celu rekompensatę za dodatkowy wysiłek pracowników. Pracodawca nie ma dowolności w ich przyznawaniu, ponieważ są one ściśle związane z normami prawnymi oraz obowiązkami wynikającymi z umowy o pracę. Typowym błędem jest mylenie dobrowolnych dodatków z obowiązkowymi regulacjami wynikającymi z przepisów prawa pracy. Wszelkie dodatki przyznawane na podstawie wewnętrznych regulacji dotyczące polityki wynagrodzeń powinny być jasno określone w regulaminach, aby uniknąć nieporozumień oraz niezadowolenia wśród pracowników.

Pytanie 7

Numery rachunków, strony rachunków, kwoty oraz daty księgowania na dokumencie księgowym są zapisywane podczas

A. segregacji dokumentu
B. analizy dokumentu
C. ewidencjonowania dokumentu
D. dekretacji dokumentu
Każda z pozostałych odpowiedzi odnosi się do różnych elementów procesu obiegu dokumentów, ale żaden z tych procesów nie jest właściwy do zapisywania szczegółów takich jak numery kont, kwoty czy daty księgowania. Ewidencja dokumentu to proces, który ma na celu rejestrację dokumentu w systemie, jednak nie obejmuje on przyporządkowywania odpowiednich kont księgowych. Ewidencja jedynie tworzy bazę do dalszego przetwarzania dokumentów, ale nie zawiera szczegółowych informacji potrzebnych do właściwej dekretacji. Analiza dokumentu z kolei polega na przestudiowaniu i zrozumieniu treści dokumentu, co jest kluczowe, ale również nie obejmuje technicznego przyporządkowania poszczególnych kont. Segregacja dokumentu to proces organizacyjny, polegający na klasyfikacji dokumentów według określonych kryteriów, co również nie ma związku z właściwym przypisaniem kont księgowych. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych procesów z dekretacją, co może prowadzić do nieprawidłowego rozumienia, gdzie w rzeczywistości dekretacja jest kluczowa dla prawidłowego funkcjonowania systemu księgowego i wymaga precyzyjnego podejścia oraz znajomości przepisów rachunkowości.

Pytanie 8

Trzech partnerów prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z o.o. Wkłady poszczególnych wspólników wynoszą:
- Jan Bąk 50 000 zł
- Marek Żak 20 000 zł
- Lech Kos 30 000 zł
W 2010 roku zysk netto, który ma być podzielony między wspólników, osiągnął wysokość 50 000 zł. Jaką sumę z podziału zysku otrzyma Marek Żak?

A. 5 000 zł
B. 15 000 zł
C. 20 000 zł
D. 10 000 zł
Marek Żak, jako wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, ma prawo do udziału w zysku proporcjonalnie do wniesionego wkładu. Wkłady wspólników wynoszą odpowiednio: Jan Bąk 50 000 zł, Marek Żak 20 000 zł i Lech Kos 30 000 zł, co daje łączny wkład w wysokości 100 000 zł. Zysk netto do podziału wynosi 50 000 zł. Aby obliczyć, jaką część zysku otrzyma Marek Żak, należy najpierw ustalić, jaka proporcja jego wkładu odpowiada całości wkładów. Marek wniósł 20 000 zł, co stanowi 20% łącznego wkładu (20 000 zł / 100 000 zł = 0,2). Następnie, aby obliczyć kwotę, jaką Marek otrzyma z zysku, należy pomnożyć 20% przez 50 000 zł: 0,2 * 50 000 zł = 10 000 zł. Taki sposób podziału zysku jest zgodny z dobrymi praktykami zarządzania spółkami, które zalecają proporcjonalne rozdzielanie zysków oraz transparentność w relacjach między wspólnikami.

Pytanie 9

Wskaź grupę składek na ubezpieczenie społeczne, które pracodawca jest zobowiązany potrącić z wynagrodzenia zatrudnionego i przekazać w jego imieniu do zakładu ubezpieczeń społecznych?

A. Emerytalne, rentowe, wypadkowe
B. Emerytalne, chorobowe, wypadkowe
C. Rentowe, wypadkowe, chorobowe
D. Emerytalne, rentowe, chorobowe
Niepoprawne odpowiedzi wskazują na różnorodne nieporozumienia dotyczące systemu ubezpieczeń społecznych w Polsce. W pierwszej z propozycji, zestawienie składek rentowych, wypadkowych i chorobowych jest błędne, ponieważ nie zawiera składki emerytalnej, która jest kluczowym elementem zabezpieczenia emerytalnego pracowników. Dla wielu pracowników składka emerytalna to fundamentalny element ich przyszłych świadczeń, a jej brak w zestawieniu wskazuje na brak zrozumienia podstawowych zasad ubezpieczeń społecznych. Podobnie, druga odpowiedź, która wymienia składki emerytalne, rentowe i wypadkowe, pomija składkę chorobową, co powoduje niepełne zabezpieczenie w przypadku choroby pracownika. Składka wypadkowa, chociaż istotna, nie jest obowiązkowa dla wszystkich pracowników. Ostatnia odpowiedź łączy składki emerytalne, chorobowe i wypadkowe, jednak pomija rentowe, co z kolei prowadzi do niepełnego obrazu systemu zabezpieczeń społecznych. W każdym z tych przypadków, kluczowym błędem jest brak zrozumienia, że zarówno składki emerytalne, rentowe, jak i chorobowe są istotne i komplementarne, tworząc kompleksowy system wsparcia dla pracowników. Należy pamiętać, że odpowiednie odprowadzanie składek jest nie tylko obowiązkiem pracodawcy, ale też kluczowym elementem dla przyszłej stabilności finansowej pracowników, co podkreśla znaczenie znajomości przepisów i praktyk w zakresie ubezpieczeń społecznych.

Pytanie 10

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli, określ sytuację przedsiębiorstwa w zakresie rotacji zapasów wyrobów gotowych w latach 2010-2013.

LataWskaźnik rotacji zapasów wyrobów gotowych
w dniachw razach
201034,210,5
201128,512,6
201229,812,1
201327,413,1

A. Wymiana zapasów była najczęstsza w ostatnim roku.
B. Częstotliwość wymiany zapasów uległa zmniejszeniu.
C. Okresy wymiany zapasów uległy wydłużeniu.
D. Odnawianie zapasów było najszybsze w pierwszym roku.
Analizując wskaźniki rotacji zapasów wyrobów gotowych w latach 2010-2013, dochodzimy do wniosku, że wymiana zapasów była najczęstsza w ostatnim roku. Wartości te wskazują na wyraźny trend w zarządzaniu zapasami. W 2013 roku wskaźnik rotacji zapasów wynosił 13,1 razy, co oznacza, że zapasy były odnawiane częściej niż w latach wcześniejszych. Mniejsze wartości wskaźnika rotacji zapasów w dniach, które osiągnęły 27,4 dni w 2013 roku, sugerują efektywniejsze zarządzanie procesem sprzedaży i produkcji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. W kontekście zarządzania zapasami, częstość ich odnawiania jest kluczowym wskaźnikiem efektywności operacyjnej, pozwalającym na minimalizację kosztów przechowywania oraz unikanie przestarzałych produktów. Dobrym przykładem zastosowania tej wiedzy jest stosowanie metod Just-in-Time (JIT), które zakładają bieżące dostosowywanie poziomów zapasów do rzeczywistego popytu. Rekomendowane jest także monitorowanie trendów rotacji zapasów, co pozwala na bieżąco dostosowywanie strategii zarządzania zapasami.

Pytanie 11

W zakładzie produkcyjnym 39 osób w ciągu 8 godzin pracy zrealizowało 1 755 sztuk wyrobów gotowych. Z tych informacji wynika, że

A. wskaźnik pracochłonności produkcji wyniósł 312 godzin
B. efektywność produkcji wyniosła 68 445 sztuk wyrobów gotowych na dzień
C. dzienna wydajność pracy wyniosła 45 sztuk wyrobów gotowych na jednego pracownika
D. czas potrzebny na wykonanie jednej sztuki wyrobu gotowego wyniósł około 5 minut
Dzienna wydajność pracy na poziomie 45 sztuk wyrobów gotowych na jednego pracownika jest poprawnym wyliczeniem, które można uzyskać poprzez prostą kalkulację. W zakładzie pracowało 39 pracowników przez 8 godzin, co daje łącznie 312 roboczogodzin (39 pracowników x 8 godzin). W tym czasie wytworzono 1 755 sztuk wyrobów gotowych. Aby obliczyć wydajność na jednego pracownika, należy podzielić łączną liczbę wyrobów przez liczbę pracowników: 1 755 sztuk / 39 pracowników = 45 sztuk. Dzienna wydajność pracy jest kluczowym wskaźnikiem w zarządzaniu produkcją, gdyż pozwala ocenić efektywność pracy zespołu oraz optymalizować procesy produkcyjne. Znajomość tego wskaźnika umożliwia także porównywanie wydajności między różnymi zespołami lub zmianami, co jest istotne dla ciągłego doskonalenia procesów produkcyjnych. W praktyce, firmy dążą do zwiększenia wydajności, co może prowadzić do obniżenia kosztów produkcji i zwiększenia konkurencyjności na rynku.

Pytanie 12

Firma handlowa nabyła od producenta lodówki po jednostkowej cenie zakupu wynoszącej 2 400,00 zł/szt. Marża handlowa stanowi 20% ceny sprzedaży netto. Jaka jest wartość marży handlowej uwzględniona w cenie sprzedaży netto?

A. 400,00 zł
B. 500,00 zł
C. 480,00 zł
D. 600,00 zł
Wybór innych odpowiedzi jest wynikiem nieprawidłowego zrozumienia koncepcji marży handlowej oraz jej zastosowania w obliczeniach dotyczących cen sprzedaży. Często popełnianym błędem jest próba bezpośredniego obliczenia marży, opierając się jedynie na cenie zakupu, co prowadzi do mylnych wniosków. Na przykład, wybór 400,00 zł sugeruje, że marża jest po prostu 20% ceny zakupu, co jest niewłaściwe. W rzeczywistości marża handlowa jest obliczana na podstawie ceny sprzedaży netto, a nie jednostkowej ceny zakupu. Ponadto, odpowiedzi takie jak 480,00 zł wynikają z niepoprawnego zastosowania wzoru, co może wskazywać na niepełne zrozumienie struktury cenowej. Kluczowym aspektem jest umiejętność różnicowania pojęcia ceny zakupu i ceny sprzedaży, a także wpływu marży na te ceny. W praktyce, aby prawidłowo wyznaczyć marżę handlową, należy wyjść od ceny sprzedaży netto, co może być trudne dla osób, które nie mają doświadczenia w obliczeniach finansowych. Dlatego ważne jest, aby dokładnie zapoznać się z tymi zasadami i stosować je w praktyce, aby uniknąć poważnych błędów przy ustalaniu cen oraz planowaniu strategii sprzedażowych.

Pytanie 13

Usługi mające na celu ochronę, ratowanie, przywracanie oraz poprawę stanu zdrowia, świadczone w sytuacji wystąpienia choroby, urazu, ciąży, porodu i połogu, a także w ramach działań mających na celu prewencję chorób oraz promocję zdrowia, to usługi objęte powszechnym ubezpieczeniem

A. wypadkowym
B. zdrowotnym
C. rentowym
D. chorobowym
Odpowiedź zdrowotnym jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do świadczeń, które są kluczowe dla zapewnienia kompleksowej opieki zdrowotnej. Te świadczenia obejmują działania mające na celu diagnozowanie, leczenie oraz profilaktykę chorób, co jest niezbędne dla utrzymania zdrowia populacji. W Polsce powszechne ubezpieczenie zdrowotne finansowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ) zapewnia dostęp do usług medycznych, takich jak wizyty u lekarzy, leczenie szpitalne, rehabilitacja oraz programy profilaktyczne. Przykładem zastosowania jest sytuacja, w której osoba przewlekle chora korzysta z regularnych badań kontrolnych oraz terapii, aby utrzymać stabilny stan zdrowia. Ponadto, świadczenia zdrowotne obejmują również programy szczepień oraz zdrowotne akcje promocyjne, które mają na celu zwiększenie świadomości społecznej na temat zdrowego stylu życia. System ubezpieczeń zdrowotnych w Polsce oparty jest na zasadzie solidarności społecznej, co oznacza, że wszyscy ubezpieczeni mają równy dostęp do świadczeń zdrowotnych, niezależnie od ich sytuacji finansowej.

Pytanie 14

Rozpoczęcie analizy ekonomicznej polega na

A. określeniu przedmiotu badań
B. wyborze kryteriów oceny
C. sformułowaniu wstępnej diagnozy
D. ustaleniu działań korekcyjnych
Najpierw powinniśmy ustalić działania naprawcze i postawić wstępną diagnozę, ale nie przed zdefiniowaniem przedmiotu badawczego. Kiedy wybieramy działania naprawcze, musimy mieć jakieś pojęcie o problemie, a to nie idzie w parze z brakiem analizy. Wiesz, to klasyczny błąd myślowy, gdzie podejmuje się decyzje, nie mając pełnego obrazu sytuacji. Wybór kryteriów oceny jest też wtórny wobec tego, co chcemy ocenić. Te kryteria powinny odpowiadać temu, co wcześniej zbadaliśmy. A postawienie wstępnej diagnozy? To też wymaga wcześniejszego zrozumienia. Jak nie określimy, co badamy, to nasze diagnozy będą tylko przypuszczeniami, a to może prowadzić do błędnych wniosków. Dlatego warto najpierw dokładnie określić, co chcemy badać, zanim ruszymy z kolejnymi krokami w analizie. To jest według mnie kluczowe w analizie ekonomicznej.

Pytanie 15

W tabeli zaprezentowano poziom wskaźnika bieżącej płynności w Przedsiębiorstwie Produkcyjno-Handlowym. Najlepszą zdolność do wywiązywania się z bieżących zobowiązań przedsiębiorstwo odnotowało w roku

Poziom wskaźnika bieżącej płynności osiągnięty
w latach 2008 – 2011 przez Przedsiębiorstwo
Handlowo - Usługowe
RokWskaźnik
bieżącej
płynności
20081,00
20091,10
20102,00
20110,90

A. 2010
B. 2008
C. 2009
D. 2011
Wskaźnik bieżącej płynności jest kluczowym wskaźnikiem finansowym, który pozwala ocenić zdolność przedsiębiorstwa do regulowania bieżących zobowiązań. W roku 2010 przedsiębiorstwo osiągnęło najwyższy poziom tego wskaźnika, wynoszący 2,00. Oznacza to, że na każdą jednostkę zobowiązań krótkoterminowych przypadały dwie jednostki aktywów obrotowych, co wskazuje na bardzo dobrą kondycję finansową. Praktycznie, przedsiębiorstwo w takiej sytuacji jest w stanie łatwo pokryć wszystkie swoje zobowiązania, co buduje zaufanie wśród kredytodawców oraz klientów. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, wskaźnik bieżącej płynności powinien wynosić co najmniej 1,5, aby zapewnić stabilność finansową. Dopuszczalne są różnice w zależności od sektora, jednak wyniki na poziomie 2,00 są zdecydowanie pozytywne i świadczą o dobrym zarządzaniu finansami. Przedsiębiorstwa powinny regularnie monitorować ten wskaźnik, aby w porę reagować na potencjalne trudności finansowe i podejmować odpowiednie decyzje strategiczne.

Pytanie 16

Pracodawca jest uprawniony do wypłacania pracownikom zasiłków z tytułu ubezpieczenia chorobowego. Na podstawie informacji zawartych w tabeli, ustal kwotę do zapłaty na rzecz ZUS za sierpień 2015 r.

Wyszczególnienie za miesiąc sierpień 2015 r.
Składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika6 170,00 zł
Składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracodawcę7 690,00 zł
Zasiłki chorobowe wypłacone pracownikom1 340,00 zł
Zasiłki macierzyńskie i opiekuńcze wypłacone pracownikom2 820,00 zł

A. 12 520,00 zł
B. 13 860,00 zł
C. 9 700,00 zł
D. 6 170,00 zł
Jak się przyjrzymy błędnym odpowiedziom na pytanie o kwotę do zapłaty ZUS, to widać, że często chodzi o nieporozumienia przy obliczaniu składek na ubezpieczenia społeczne. Na przykład, jeżeli ktoś zaznacza 6 170,00 zł, to powinien wiedzieć, że to jest tylko kwota, którą płaci pracownik, więc to nie jest całość. Potem, jeżeli ktoś wybiera 12 520,00 zł, to może pomylić się, dodając składki pracodawcy i pracownika, nie uwzględniając przy tym zasiłków chorobowych i macierzyńskich – przez to wychodzi im za dużo. Odpowiedź 13 860,00 zł to całościowe zobowiązania, ale tu też brakuje pomniejszenia o zasiłki, co nie jest w porządku. Te błędy w obliczeniach wynikają często z niedobrego zrozumienia zasad, jak działają ubezpieczenia społeczne. Żeby uniknąć takich pomyłek, fajnie by było, żeby pracodawcy i ludzie z działów kadr brali udział w szkoleniach o obliczeniach składek i byli na bieżąco z przepisami. Zrozumienie systemu ubezpieczeń to naprawdę kluczowe, żeby dobrze zarządzać finansami w firmie.

Pytanie 17

Czym jest planowanie cash flow?

A. badaniem zmian zatrudnienia w różnych działach przedsiębiorstwa
B. prognozowaniem poziomu sprzedaży w oparciu o analizy zmian popytu
C. porównaniem potrzebnych środków finansowych z dostępnością środków
D. określeniem wielkości zakupów oraz stanów magazynowych różnych grup towarowych
Planowanie cash flow, czyli przepływów pieniężnych, polega przede wszystkim na porównaniu ilości niezbędnych środków finansowych z ilością środków dostępnych. Taki proces jest kluczowy dla każdej organizacji, ponieważ pozwala na utrzymanie płynności finansowej. W praktyce, przedsiębiorstwa muszą przewidywać przychody i wydatki w najbliższych okresach, a także identyfikować potencjalne źródła finansowania. Na przykład, firma może sporządzać miesięczne prognozy cash flow, które wskazują, kiedy i jakie środki będą potrzebne do pokrycia zobowiązań. Dobrze zrealizowane planowanie cash flow pozwala uniknąć sytuacji, w której brakuje środków na opłacenie dostawców czy pracowników. Istnieją standardy, takie jak zasady międzynarodowe IFRS, które podkreślają znaczenie rzetelnego zarządzania przepływami pieniężnymi. Praktyczne zastosowanie takich prognoz obejmuje również analizę sezonowości sprzedaży, co pozwala dostosować wydatki na marketing czy produkcję w odpowiednich momentach.

Pytanie 18

Jakie jest przeciętne zużycie materiałów na wyprodukowaną sztukę w roku 2020, jeśli w ciągu tego roku wykorzystano 150 000 kg materiałów oraz wyprodukowano 6 000 sztuk wyrobów?

A. 30 kg/szt.
B. 0,04 szt./kg
C. 25 kg/szt.
D. 25 szt./kg
Odpowiedź 25 kg/szt. jest prawidłowa, ponieważ można ją obliczyć, dzieląc całkowite zużycie materiałów przez liczbę wyrobów. W tym przypadku, jeśli w ciągu roku zużyto 150 000 kg materiałów i wykonano 6 000 szt. wyrobów, to norma zużycia wynosi 150 000 kg / 6 000 szt. = 25 kg/szt. Jest to kluczowy wskaźnik w wielu branżach, w tym w produkcji, który pozwala na efektywne zarządzanie materiałami oraz optymalizację procesów produkcyjnych. Tego typu norma pomaga w planowaniu zakupów materiałów, minimalizowaniu odpadów oraz obniżaniu kosztów produkcji. W kontekście dobrych praktyk branżowych, znajomość statystycznej normy zużycia materiałów pozwala na lepszą kontrolę jakości, a także na wprowadzenie działań mających na celu zmniejszenie wpływu na środowisko poprzez ograniczenie nadmiernego zużycia surowców. Przykładowo, w produkcji mebli, wiedza o normach zużycia materiałów pozwala na bardziej precyzyjne szacowanie kosztów oraz zwiększa efektywność procesów produkcyjnych.

Pytanie 19

Jaka jest wysokość podatku dochodowego od osób fizycznych w przypadku umowy o dzieło?

A. 50%
B. 20%
C. 18%
D. 23%
Wysokość podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu zawartej umowy o dzieło wynosi 18%. Jest to stawka wynikająca z przepisów polskiego prawa podatkowego, które określa zasady opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej oraz umów cywilnoprawnych. Umowa o dzieło, jako forma umowy cywilnoprawnej, jest opodatkowana na zasadach ogólnych, gdzie stawka wynosi 18% dla dochodów nieprzekraczających kwoty 120 000 zł rocznie. Warto zauważyć, że dla dochodów przekraczających tę kwotę zastosowanie ma stawka 32%. Przykładowo, jeśli osoba zarobi na umowie o dzieło 50 000 zł w danym roku, zapłaci 18% podatku od tej kwoty. W praktyce, przedsiębiorcy oraz osoby wykonujące prace na podstawie umowy o dzieło muszą pamiętać o kwestiach związanych z zaliczkami na podatek dochodowy oraz obowiązkiem składania zeznań rocznych. Dobrą praktyką jest korzystanie z usług księgowych, aby zapewnić zgodność z przepisami oraz optymalizację podatkową.

Pytanie 20

Jednym z obowiązków Ministerstwa Skarbu Państwa jest

A. opracowywanie projektów prywatyzacji.
B. pobieranie podatków oraz innych należności budżetowych.
C. udzielanie wsparcia finansowego bankom, które mogą stracić wypłacalność.
D. przyznawanie i wypłacanie zasiłków dla osób bezrobotnych.
Wybór odpowiedzi dotyczącej poboru podatków i innych należności budżetu państwa wskazuje na mylne zrozumienie struktury zadań Ministerstwa Skarbu Państwa. Choć pobór podatków jest kluczową funkcją w systemie finansów publicznych, odpowiedzialność za ten proces spoczywa na Ministerstwie Finansów, a nie Ministerstwie Skarbu. To ministerstwo koncentruje się na zarządzaniu majątkiem państwowym oraz prywatyzacją, co jest fundamentem jego działalności. W kontekście przyznawania i wypłacania zasiłków dla osób bezrobotnych, ta funkcja również nie należy do kompetencji Ministerstwa Skarbu, ponieważ zasiłki te są regulowane przez przepisy dotyczące polityki zatrudnienia, a odpowiedzialność za ich przyznawanie leży w gestii Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej. Odpowiedź dotycząca pomocy bankom w trudnej sytuacji finansowej wskazuje na jeszcze jedną nieprawidłowość, ponieważ choć Ministerstwo Skarbu może brać udział w strategiach mających na celu stabilizację sektora finansowego, to konkretne działania w tym zakresie są realizowane przez Narodowy Bank Polski oraz inne instytucje finansowe. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków obejmują mylenie ról różnych ministerstw oraz niepełne zrozumienie zakresu odpowiedzialności poszczególnych instytucji w strukturze administracji publicznej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego postrzegania funkcji i zadań Ministerstwa Skarbu Państwa.

Pytanie 21

W magazynie materiałów budowlanych, podczas przeprowadzania inwentaryzacji, ustalono, że znajdują się zapasy 2 000 kg cementu oraz 3 000 kg wapna budowlanego. Zgodnie z zapisami w kartotekach magazynowych zapasy wynoszą:
- cement 2 100 kg
- wapno budowlane 2 800 kg W zarejestrowanym arkuszu różnic inwentaryzacyjnych zidentyfikowano

A. nadwyżkę cementu 100 kg oraz niedobór wapna budowlanego 200 kg
B. wyłącznie nadwyżkę wapna budowlanego 200 kg
C. tylko niedobór cementu 100 kg
D. niedobór cementu 100 kg oraz nadwyżkę wapna budowlanego 200 kg
Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z nieprecyzyjnej analizy dostępnych danych oraz błędnych założeń dotyczących stanu zapasów. W przypadku stwierdzenia jedynie nadwyżki wapna budowlanego 200 kg, nie uwzględnia się kluczowego aspektu, jakim jest niedobór cementu. Ignorowanie niedoborów może prowadzić do poważnych problemów w łańcuchu dostaw, w tym do opóźnień w realizacji projektów budowlanych. Z kolei stwierdzenie, że istnieje tylko niedobór cementu 100 kg, pomija istotny fakt, że jednocześnie występuje nadwyżka wapna, co powinno być uwzględnione w analizie. Takie podejście może prowadzić do błędnych decyzji w zakresie zamówień materiałów oraz do niewłaściwego zarządzania zapasami. Utrzymanie przejrzystości danych i ich poprawnej interpretacji jest kluczowe w każdej organizacji zajmującej się materiałami budowlanymi. Warto zwrócić uwagę, że w inwentaryzacji nie tylko ilość, ale również jakość zapasów powinna być sprawdzana, co stanowi integralną część administracji magazynowej. Niezrozumienie tych zagadnień może prowadzić do zwiększenia kosztów operacyjnych i obniżenia efektywności pracy całego zespołu.

Pytanie 22

Firma złożyła w banku weksel o wartości 3 600,00 złotych, a na swoje konto bankowe otrzymała kwotę 3 200,00 złotych. Jakie było dyskonto weksla?

A. 400,00 zł
B. 800,00 zł
C. 3 200,00 zł
D. 3 600,00 zł
Dyskonto weksla to różnica między wartością nominalną weksla a kwotą, jaką przedsiębiorstwo otrzymuje od banku. W tym przypadku wartość nominalna weksla wynosi 3 600,00 zł, podczas gdy otrzymana kwota to 3 200,00 zł. Aby obliczyć dyskonto, należy wykonać prostą operację: 3 600,00 zł - 3 200,00 zł, co daje nam wynik 400,00 zł. Dyskonto jest istotnym zagadnieniem w obrocie wekslowym, gdyż pozwala przedsiębiorstwom na szybkie uzyskanie płynności finansowej poprzez przedterminowe zrealizowanie należności. W praktyce, dyskonto jest wykorzystywane w wielu sytuacjach, takich jak potrzeba natychmiastowego finansowania projektów czy inwestycji, gdzie czas jest kluczowy. Z perspektywy standardów finansowych, dyskonto odzwierciedla koszt kapitału, który przedsiębiorstwo musi ponieść za korzystanie z funduszy w krótkim okresie. Zrozumienie dyskonta weksla jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami firmy, co pozwala na lepsze planowanie i optymalizację kosztów.

Pytanie 23

Pracownik, który jest wynagradzany w systemie akordu progresywnego, przepracował w miesiącu godziny zgodnie z obowiązującym go wymiarem czasu pracy i wykonał 3 800 sztuk wyrobów spełniających normę jakościową. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz miesięczne wynagrodzenie brutto pracownika.

Stawka akordowa za wykonanie do 3 000 sztuk wyrobów0,65 zł/szt.
Stawka akordowa za wykonanie powyżej 3 000 sztuk wyrobów0,85 zł/szt.

A. 2 470,00 zł
B. 2 850,00 zł
C. 3 230,00 zł
D. 2 630,00 zł
Wybór błędnej odpowiedzi można zrozumieć poprzez analizę typowych nieporozumień dotyczących systemu akordu progresywnego. Często mylone jest pojęcie wynagrodzenia za normę i wynagrodzenia za nadwyżkę. W systemie akordu progresywnego stawka za wykonane wyroby zmienia się w zależności od osiągniętych wyników, co jest kluczowe dla właściwego obliczenia wynagrodzenia. Odpowiedzi takie jak 2 470,00 zł, 3 230,00 zł czy 2 850,00 zł mogą wynikać z błędnych obliczeń, które nie uwzględniają progresywnego wzrostu stawki. Na przykład, odpowiedź 2 470,00 zł może sugerować, że cała produkcja była wyceniana po niskiej stawce, co jest błędne w kontekście podanych danych. Z kolei 3 230,00 zł sugeruje, że liczba wykonanych sztuk była zrozumiana jako wynagrodzenie bez uwzględnienia odpowiednich stawek, co również prowadzi do przeszacowania wynagrodzenia. Odpowiedź 2 850,00 zł zakłada zbyt wysoką stawkę za nadwyżkę, co jest mylące w kontekście opisanych zasad. Kluczowym błędem jest więc nieprzestrzeganie zasady, że wynagrodzenie za nadwyżkę nie powinno być po prostu dodawane do wynagrodzenia za podstawowy wymiar, lecz obliczane na podstawie określonych stawek dla różnych poziomów produkcji. Dlatego ważne jest, aby dokładnie zrozumieć, jak działa system akordu progresywnego oraz jakie są zasady wynagradzania w oparciu o efektywność pracy.

Pytanie 24

Dokument potwierdzający zatrudnienie powinien zawierać między innymi informację

A. o karach dyscyplinarnych nałożonych na pracownika.
B. o chorobie zawodowej danej osoby.
C. o metodzie rozwiązania umowy.
D. o przynależności do organizacji związkowych.
Świadectwo pracy, jako dokument odzwierciedlający historię zatrudnienia, nie obejmuje informacji o chorobie zawodowej pracownika. Takie dane są regulowane innymi przepisami prawa i nie mają miejsca w świadectwie pracy. Wprowadzenie do świadectwa informacji o chorobie zawodowej mogłoby naruszać prywatność pracownika, co jest kluczowe w kontekście ochrony danych osobowych. Ponadto, przynależność do związków zawodowych również nie jest tematem, który powinien być zawarty w świadectwie pracy, gdyż nie wpływa bezpośrednio na kwalifikacje pracownika czy jego historię zatrudnienia. Związki zawodowe są odrębnym obszarem działania, a ich członkostwo nie jest związane z zasadami dokumentacji pracy. Również informacje dotyczące kar porządkowych nałożonych na pracownika nie powinny być zawarte w świadectwie pracy, ponieważ mogą być one uznawane za niekorzystne dla pracownika i negatywnie wpływać na jego przyszłe zatrudnienie. Właściwe podejście do dokumentacji pracy opiera się na przejrzystości i skupieniu na faktach, które są niezbędne do oceny doświadczenia zawodowego, a także na ochronie prywatności pracowników. Wszelkie błędne podejścia do tworzenia świadectw pracy mogą prowadzić do nieporozumień i potencjalnych problemów prawnych, dlatego tak ważne jest, aby dokumentacja była zgodna z obowiązującymi przepisami oraz najlepszymi praktykami w zarządzaniu zasobami ludzkimi.

Pytanie 25

Przedsiębiorca, zajmujący się sprzedażą warzyw i owoców, opłaca podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W miesiącu maju osiągnął przychody w wysokości 30 000 zł. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, ile wyniesie zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów osiąganych z tej działalności.

Rodzaj działalności gospodarczejStawka podatku dochodowego
od przychodów ewidencjonowanych
Działalność w zakresie
wolnych zawodów
20%
Działalność usługowa8,5%
Działalność wytwórcza5,5%
Działalność handlowa3,0%

A. 6 000 zł
B. 900 zł
C. 2 550 zł
D. 1 500 zł
Odpowiedź 900 zł jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego, dla przedsiębiorców prowadzących działalność handlową, stawka ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych wynosi 3%. Aby obliczyć zryczałtowany podatek dochodowy, wystarczy pomnożyć uzyskany przychód przez tę stawkę. W tym przypadku, przychód w wysokości 30 000 zł pomnożony przez 3% (0,03) daje wynik 900 zł. Ważne jest, aby przedsiębiorcy pamiętali o dokumentowaniu swoich przychodów oraz o terminowym opłacaniu podatków. Ryczałt jest często preferowany przez małe przedsiębiorstwa, ponieważ uproszcza księgowość i zmniejsza obciążenia administracyjne. Oprócz tego, korzystając z ryczałtu, przedsiębiorca nie musi prowadzić pełnej księgowości, co może być korzystne, zwłaszcza dla osób dopiero zaczynających działalność gospodarczą. Dobrą praktyką jest regularne śledzenie zmian w przepisach podatkowych, aby być na bieżąco z obowiązującymi stawkami oraz warunkami ich stosowania.

Pytanie 26

Aby umieścić urządzenie biurowe w miejscu pracy, konieczne jest

A. zapoznanie się z instrukcją obsługi urządzenia
B. sprawdzenie występowania znaku bezpieczeństwa uprawniającego do eksploatacji urządzenia
C. przeszkolenie wstępne i stanowiskowe BHP pracownika
D. posiadanie podwójnej izolacji przeciwporażeniowej
Każda z alternatywnych odpowiedzi, choć może wydawać się istotna w kontekście bezpieczeństwa w miejscu pracy, nie jest wystarczająca jako jedyny warunek umieszczenia urządzenia biurowego na stanowisku pracy. Zapoznanie się z treścią obsługi urządzenia jest ważnym elementem, ale samo w sobie nie gwarantuje, że urządzenie jest bezpieczne. Obsługa urządzenia dostarcza informacji, jak je używać, jednak nie zastępuje wymogu sprawdzenia, czy urządzenie spełnia normy bezpieczeństwa. Szkolenie wstępne i stanowiskowe BHP pracownika jest niezbędne dla zapewnienia ogólnego bezpieczeństwa w miejscu pracy, ale nie dotyczy bezpośrednio specyfikacji danego urządzenia. Szkolenia te uczą pracowników, jak reagować w sytuacjach awaryjnych lub jak prawidłowo korzystać z narzędzi, ale nie eliminują potrzeby posiadania atestowanego sprzętu. Posiadanie podwójnej izolacji przeciwporażeniowej jest korzystnym zabezpieczeniem, ale nie jest to jedyny wymóg dla każdego urządzenia biurowego. Nie każda maszyna musi mieć taką izolację, a jej brak nie wyklucza możliwości, że urządzenie może być nadal bezpieczne, o ile jest odpowiednio oznakowane i zatwierdzone. Dlatego kluczowym krokiem jest zawsze upewnienie się, że urządzenie ma odpowiedni znak bezpieczeństwa, co stanowi podstawę jego legalnej eksploatacji w środowisku pracy.

Pytanie 27

Firma zamierza wytworzyć w ciągu miesiąca 2 000 sztuk produktów gotowych. Wskaźnik techniczny zużycia materiału dla jednej sztuki wyrobu gotowego wynosi 0,7 kg. Zasób początkowy materiału to 300 kg, a przewidziany zasób końcowy to 250 kg. Ile kilogramów materiału powinno się zakupić, aby zrealizować plan produkcji na ten miesiąc?

A. 1 350 kg
B. 1 950 kg
C. 850 kg
D. 1 450 kg
Aby obliczyć ilość materiału, który należy zakupić do realizacji planu produkcji 2000 sztuk wyrobów gotowych, najpierw ustalamy całkowite zużycie materiału. Norma zużycia wynosi 0,7 kg na sztukę, więc dla 2000 sztuk potrzebujemy: 2000 * 0,7 kg = 1400 kg. Następnie uwzględniamy zapasy materiału. Początkowy zapas wynosi 300 kg, a planowany zapas końcowy 250 kg. Wartość materiału, którą należy mieć na koniec miesiąca, to 250 kg. Zatem, aby obliczyć, ile materiału musimy zakupić, stosujemy wzór: zakup = (zużycie + zapas końcowy) - zapas początkowy. Podstawiając wartości: zakup = (1400 kg + 250 kg) - 300 kg = 1350 kg. Takie obliczenia są zgodne z praktykami zarządzania zapasami, które zalecają dokładne planowanie, aby uniknąć nadwyżek lub niedoborów materiałów. Używanie norm zużycia pozwala na optymalizację kosztów produkcji oraz efektywne zarządzanie decyzjami zakupowymi.

Pytanie 28

Jaki dokument należy przygotować, gdy przyjmujemy do magazynu towary zakupione od dostawcy?

A. Pw
B. Zw
C. Wz
D. Pz
Dokument Pz, czyli Przyjęcie Zewnętrzne, odgrywa mega ważną rolę w zarządzaniu magazynem. To taki papier, który potwierdza, że towar, który kupiliśmy od dostawcy, dotarł do nas. Dzięki temu możemy dokładnie zanotować, ile i jakie towary przyjechały, a to jest kluczowe dla prawidłowej ewidencji w magazynie. Przyjęcie Zewnętrzne powinno być robione, kiedy towar fizycznie przychodzi. Zazwyczaj w takim dokumencie znajdziesz datę przyjęcia, numer dostawy, szczegóły dostawcy, a także dokładne info o towarach. Na przykład, jeżeli zamówimy 100 sztuk, a dostaniemy 110, to takie coś pomoże nam ogarnąć ten nadmiar i podjąć odpowiednie kroki. W praktyce, dokument Pz jest podstawą do dalszych działań, jak aktualizowanie stanów magazynowych czy sporządzanie raportów. Jest też ważny dla księgowości, bo wpływa na bilans magazynowy i finansowy firmy.

Pytanie 29

Księgowanie przy użyciu wartości ujemnych, realizowane na tych samych kontach oraz po tych samych stronach, gdzie pojawił się zapis błędny, nazywamy

A. storna czerwonego
B. korekty
C. storna czarnego
D. storna czarnego częściowego
Wybór storna czarnego to nie jest najlepszy pomysł, jeśli chodzi o praktyki księgowe. To, co musisz wiedzieć, to że terminy księgowe mają swoje ściśle określone znaczenie. A storno czarne odnosi się do sposobu, w którym nowy zapis koryguje błędny zapis, ale nie pozwala na dokładne zidentyfikowanie błędu. To może prowadzić do bałaganu w księgach, bo pierwotne zapisy są wówczas mniej przejrzyste. No i storno czarne częściowe też jest takie sobie, bo często nie wystarcza, żeby całkowicie zlikwidować ryzyko błędów w przyszłości. Księgowi powinni ostrożnie dobierać metody, bo odpowiednia terminologia jest ważna, żeby uniknąć zamieszania i problemów w audytach. Wydaje mi się, że najlepiej stosować storno czerwone, które pozwala na niewątpliwe i czytelne poprawienie błędów.

Pytanie 30

Wyróżnia się analizę ze względu na częstotliwość przeprowadzania analizy ekonomicznej

A. okresową, ogólną, funkcjonalną
B. funkcjonalną, kompleksową, decyzyjną
C. ogólną, szczegółową, kompleksową
D. doraźną, okresową, ciągłą
Wprowadzenie do analizy ekonomicznej wymaga zrozumienia kluczowych różnic pomiędzy różnymi typami analiz. Odpowiedzi, które wskazują na analizy okresową, ogólną i funkcjonalną, nie oddają właściwego podziału zgodnego z częstotliwością przeprowadzania analiz. Analiza okresowa ma swoje miejsce w systematycznym monitorowaniu, jednak nie jest to jedyny aspekt analizy w kontekście częstotliwości. Odpowiedzi zawierające analizy ogólną i funkcjonalną omijają istotne koncepcje doraźności i ciągłości, które stanowią klucz do zrozumienia, jak organizacje dostosowują się do zmieniającego się otoczenia ekonomicznego. Niekiedy można mylić analizę ogólną z analizą doraźną, jednak analiza ogólna zazwyczaj dotyczy szerokiego zakresu aspektów działalności bez odniesienia do konkretnego czasu, co nie jest tożsame z doraźnością. Dodatkowo, analiza funkcjonalna dotyczy konkretnych funkcji organizacji, co nie odpowiada na temat związany z częstotliwością przeprowadzania analiz. Błędne podejścia często wynikają z braku zrozumienia, że analizy doraźne, okresowe i ciągłe są narzędziami, które wspomagają proces decyzyjny w różnych kontekstach czasowych. Bez właściwego zrozumienia tych terminów, można niepotrzebnie komplikować proces analizy ekonomicznej oraz jej zastosowania w praktyce, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu strategicznym.

Pytanie 31

W długoterminowym planie działania przedsiębiorstwa określa się cele oraz kierunki jego rozwoju

A. strategicznym
B. średniookresowym
C. operacyjnym
D. krótkookresowym
Plan strategiczny przedsiębiorstwa jest kluczowym dokumentem, który definiuje długofalowe cele oraz kierunki działania firmy. Obejmuje on zarówno analizy otoczenia rynkowego, jak i wewnętrznych zasobów organizacji, co pozwala na określenie wizji oraz misji przedsiębiorstwa. Przykładowo, w procesie planowania strategicznego, firmy często wykorzystują analizę SWOT, aby zidentyfikować mocne i słabe strony oraz szanse i zagrożenia, co umożliwia formułowanie efektywnych strategii. Dobrym przykładem zastosowania planu strategicznego jest podejście firm takich jak Apple czy Google, które wyznaczają cele na lata naprzód, koncentrując się na innowacjach i rozwoju produktów. Podsumowując, plan strategiczny jest fundamentem, na którym opiera się długoterminowy rozwój przedsiębiorstwa, a jego realizacja wymaga ciągłego monitorowania i dostosowywania do zmieniających się warunków rynkowych oraz oczekiwań klientów.

Pytanie 32

W tabeli przedstawiono dane na dzień przeprowadzenia inwentaryzacji w jednostce handlowej. W toku postępowania wyjaśniającego kierownik jednostki ustalił, że cały niedobór ziemniaków jest niezawiniony. Określ wartość niedoboru niezawinionego przekraczającego zakładową dopuszczalną normę ubytków naturalnych.

TowarStan według ewidencji księgowejStan rzeczywisty według spisu z naturyZakładowa norma ubytków naturalnych
Ziemniaki1 500,00 zł1 000,00 zł200,00 zł

A. 200 zł
B. 500 zł
C. 300 zł
D. 1 000 zł
Poprawna odpowiedź, 300 zł, wynika z kluczowego procesu obliczeń związanych z inwentaryzacją. Aby ustalić wartość niedoboru niezawinionego przekraczającego zakładową dopuszczalną normę ubytków naturalnych, konieczne jest zrozumienie różnicy między stanem rzeczywistym a ewidencją księgową. W praktyce, niedobór to różnica, która powstaje w wyniku niezgodności w systemie zarządzania zapasami. Dopuszczalne normy ubytków naturalnych są ustalane na podstawie analiz historycznych oraz standardów branżowych i różnią się w zależności od rodzaju produktu. W tym przypadku, po obliczeniu całkowitego niedoboru ziemniaków oraz uwzględnieniu normy, uzyskujemy wynik 300 zł. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w kontekście zarządzania zapasami, aby podejmować dobrze uzasadnione decyzje dotyczące zakupów i strat. Wiedza ta ma również zastosowanie w audytach finansowych, gdzie braki w inwentaryzacji są analizowane w kontekście ryzyka oraz efektywności zarządzania.

Pytanie 33

Przedsiębiorstwo produkcyjne wytworzyło w maju 2011 roku 2 000 sztuk wyrobów gotowych i 200 sztuk półfabrykatów przerobionych w 50%. Na podstawie kosztów produkcji przedstawionych w tabeli określ, koszt jednostkowy wyrobu gotowego.

Pozycje kalkulacyjneKwota w zł
1. Materiały bezpośrednie400 000
2. Płace bezpośrednie200 000
3. Razem koszty bezpośrednie600 000
4. Koszty wydziałowe30 000
Razem koszt wytworzenia630 000

A. 300 zł
B. 285 zł
C. 315 zł
D. 273 zł
Wybór błędnej odpowiedzi często wynika z nieprawidłowego zrozumienia zasad dotyczących kalkulacji kosztów jednostkowych. Wiele osób może skupić się wyłącznie na wyrobach gotowych, ignorując znaczenie półfabrykatów w procesie produkcji. Przy obliczaniu kosztu jednostkowego kluczowe jest uwzględnienie wszystkich elementów produkcji, które wpływają na ostateczny wynik. Na przykład, wybór wartości 273 zł mógł wynikać z błędnego założenia, że tylko wyroby gotowe należy uwzględniać, co prowadzi do zaniżenia całkowitego kosztu jednostkowego. Inna odpowiedź, 285 zł, może sugerować, że respondent próbował uwzględnić jakieś dodatkowe koszty, ale nie przeprowadził właściwej analizy całkowitych wartości. Warto również zauważyć, że przy ustalaniu kosztu jednostkowego nie można pomijać etapu przetwarzania półfabrykatów, ponieważ ich przeliczenie na wyroby gotowe jest kluczowym krokiem w obliczeniach. Ignorowanie tego etapu prowadzi do fałszywych wniosków i błędnych decyzji. Dlatego istotne jest, aby dokładnie śledzić wszystkie aspekty produkcji, a także stosować odpowiednie metody rachunkowości kosztów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu finansami przedsiębiorstw. Wreszcie, umiejętność poprawnego obliczenia kosztów jednostkowych jest niezbędna w kontekście kontrolowania rentowności oraz efektywności operacyjnej firmy.

Pytanie 34

Teoretyczne zużycie materiału na uszycie pojedynczego garnituru wynosi 3 mb. Straty w trakcie produkcji są na poziomie 10%. Firma planuje wyprodukować 100 sztuk garniturów w ciągu miesiąca. Jakie będzie miesięczne zapotrzebowanie na materiały?

A. 270 mb
B. 250 mb
C. 300 mb
D. 330 mb
Aby obliczyć miesięczne zapotrzebowanie na materiały do uszycia garniturów, należy uwzględnić zarówno teoretyczne zużycie materiału, jak i straty produkcyjne. Teoretyczne zużycie materiału na jeden garnitur wynosi 3 mb, a przedsiębiorstwo planuje wyprodukować 100 sztuk. Zatem, całkowite zapotrzebowanie na materiały bez strat wynosi 3 mb x 100 = 300 mb. Jednak straty produkcyjne wynoszą 10%, co oznacza, że musimy doliczyć dodatkową ilość materiału. Wartość strat wynosi 10% z 300 mb, co daje 30 mb. Dlatego łączna ilość materiału, jaką należy zamówić, to 300 mb + 30 mb = 330 mb. W praktyce takie obliczenia są kluczowe w zarządzaniu zapasami i planowaniu produkcji, aby zapewnić ciągłość wytwarzania oraz minimalizować ryzyko braków materiałowych. Dobre praktyki w branży odzieżowej zalecają zawsze uwzględniać straty w procesie planowania, co pozwala na skuteczniejsze zarządzanie zasobami.

Pytanie 35

Zamieszczony fragment umowy dotyczy odpowiedzialności materialnej

UMOWA O PRACĘ
zawarta w dniu 18.08.2016 r. w Warszawie pomiędzy:
Hurtownią LINDA sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, ul. Jabłonowa 23, zwaną dalej Pracodawcą, reprezentowaną przez Prezesa Mariana Kruczkowskiego, a Panem Janem Wilkiem, zam. w Warszawie, ul. Okopowa 50, zwanym dalej Pracownikiem.
§ 1
Obie Strony stwierdzają, że Pracownik jest zatrudniony u Pracodawcy na stanowisku magazyniera w dziale produkcji.
§ 2
1. Pracownik przyjmuje na siebie odpowiedzialność materialną za mienie Pracodawcy powierzone mu z obowiązkiem zwrotu lub rozliczenia się na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego z dnia 18.08.2016 r. oraz za wszelkie inne składniki majątkowe Pracodawcy, które zostaną mu powierzone w przyszłości w powyższym trybie.
2. Pracownik oświadcza, że mienie zostało mu powierzone w związku z zajmowanym przez niego stanowiskiem i nie wnosi w tym zakresie zastrzeżeń.
(...)

A. sprzedawcy.
B. zleceniobiorcy.
C. magazyniera.
D. kierowcy.
Fragment umowy mówi, że magazynier jest w pewnym sensie odpowiedzialny za mienie, które mu powierzono. To znaczy, że jeśli coś się zepsuje lub zginie, to on za to odpowiada. Dobrze, żeby magazynier dbał o towar, przechowywał go właściwie i zabezpieczał, bo to zmniejsza ryzyko strat. I w sumie nie tylko on powinien o tym pamiętać, ale każdy w firmie musi być świadomy swojej odpowiedzialności. Jeżeli dojdzie do jakiejś szkody, to pracodawca może poprosić o odszkodowanie, co pokazuje, jak ważna jest ta odpowiedzialność. Zrozumienie tego tematu jest naprawdę istotne, szczególnie w pracy magazynowej i produkcyjnej.

Pytanie 36

Przedsiębiorstwo produkcyjne w ciągu miesiąca wyprodukowało 1 000 szt. wyrobów X i 1 500 szt. wyrobów Y. Poniosło koszty produkcji w wysokości 130 000 zł. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli kalkulacyjnej wskaż koszt wytworzenia jednej sztuki wyrobu X.

Nazwa wyrobuIlość
(w szt.)
WspółczynnikLiczba jednostek współczynnikowychKoszt wytworzenia jednostki współczynnikowejKoszt jednostkowy wyrobu gotowego
X1 00022 000130 000 : 6 500 = 20
Y1 50034 500
RAZEM6 500

A. 60 zł
B. 40 zł
C. 20 zł
D. 30 zł
Koszt wytworzenia jednej sztuki wyrobu X wynosi 40 zł, co wynika z analizy całkowitych kosztów produkcji oraz ilości wyprodukowanych sztuk. Koszt jednostkowy wynika z podziału całkowitych kosztów na sumę wyprodukowanych jednostek. W przypadku wyrobów X i Y, całkowity koszt produkcji wynosi 130 000 zł, a całkowita ilość wyrobów to 1 000 + 1 500 = 2 500 sztuk. Koszt jednostkowy całkowity wynosi 130 000 zł / 2 500 sztuk = 52 zł. Następnie stosuje się współczynniki, które przypisują odpowiednią wartość kosztów do poszczególnych wyrobów. W przypadku wyrobu X, współczynnik wynosi 2, co oznacza, że koszt jednostkowy dla wyrobu X obliczamy jako 52 zł * 2 = 40 zł. Takie podejście jest zgodne z metodami kalkulacji kosztów, które są szeroko stosowane w branży produkcyjnej, umożliwiając efektywne zarządzanie kosztami i optymalizację procesów produkcyjnych.

Pytanie 37

Pracownik, który pracował w systemie akordowym w grudniu, zrealizował wymagane normy czasowe i wytworzył 350 sztuk produktów. Określona norma czasu wynosi 0,5 godz./szt., a stawka godzinowa to 20,00 zł/godz. Jakie było wynagrodzenie pracownika za grudzień, jeżeli jedynie 320 sztuk produktów wykonanych przez niego spełniało normę jakościową?

A. 3 500,00 zł
B. 6 400,00 zł
C. 7 000,00 zł
D. 3 200,00 zł
Aby obliczyć wynagrodzenie pracownika zatrudnionego w systemie akordowym, należy uwzględnić zarówno normy jakościowe, jak i ilościowe. Pracownik wykonał 350 sztuk elementów, jednak tylko 320 z nich spełniało normę jakościową. Oznacza to, że wynagrodzenie powinno być obliczone na podstawie wykonania jakościowego. Stawka godzinowa wynosi 20,00 zł, a norma czasu wynosi 0,5 godz. na sztukę. Dlatego czas pracy na 320 sztuk wynosi 320 szt. * 0,5 godz./szt. = 160 godz. Następnie wynagrodzenie obliczamy jako 160 godz. * 20,00 zł/godz. = 3 200,00 zł. W praktyce, takie podejście jest zgodne z zasadami wynagradzania w systemach akordowych, gdzie jakość wykonania ma kluczowe znaczenie dla ustalenia ostatecznego wynagrodzenia. Dobre praktyki w branży podkreślają konieczność monitorowania zarówno wydajności, jak i jakości pracy, co pozwala na właściwe ustalenie kosztów oraz oszacowanie rentowności produkcji.

Pytanie 38

Metoda zarządzania, która zakłada uczestnictwo pracownika w podejmowaniu decyzji, to zarządzanie przez

A. kryzysy
B. wyjątki
C. cele
D. partycypację
Kryzysowe zarządzanie, choć istotne w kontekście reagowania na sytuacje awaryjne, nie dotyczy bezpośrednio angażowania pracowników w proces podejmowania decyzji. W rzeczywistości, reakcje podczas kryzysu często są podejmowane w trybie pilnym, co może ograniczać partycypację i prowadzić do centralizacji decyzji. Z kolei zarządzanie przez cele kładzie nacisk na osiąganie konkretnych wyników i mierzenie wydajności, co również nie zawsze wiąże się z aktywnym udziałem pracowników w procesie decyzyjnym. W tym modelu kluczowe jest określenie celów na poziomie zarządzania, a niekoniecznie włączenie szerokiego grona pracowników do ich ustalania. Natomiast pojęcie zarządzania przez wyjątki odnosi się do sytuacji, w których kierownicy koncentrują się na analizie tylko tych przypadków, które odbiegają od normy, co także ogranicza aktywną rolę pracowników w procesie decyzyjnym. Często błędne zrozumienie tych modeli zarządzania prowadzi do przekonania, że angażowanie pracowników w decyzje jest zbędne lub nieefektywne, co jest w sprzeczności z licznymi badaniami pokazującymi korzyści płynące z partycypacyjnego podejścia. Aby skutecznie zarządzać, powinno się uwzględniać zdanie pracowników, tym samym przyczyniając się do lepszego funkcjonowania całej organizacji.

Pytanie 39

Zamieszczony opis charakteryzuje gospodarkę

Wszystkie czynniki wytwórcze stanowią własność państwa lub są pod ścisłą kontrolą rządu. Rząd ustala hierarchię potrzeb w gospodarce, ilość i rodzaj wytwarzanych produktów, ich ceny oraz sposób wymiany.

A. nakazową.
B. rynkową.
C. mieszaną.
D. tradycyjną.
Wybór gospodarki mieszanej sugeruje zrozumienie, że łączy ona elementy zarówno gospodarki rynkowej, jak i nakazowej. W rzeczywistości, w systemie mieszanym występuje współzależność między sektorem publicznym a prywatnym, gdzie zarówno państwo, jak i jednostki prywatne uczestniczą w procesie produkcji i wymiany. Jednakże, w przypadku gospodarki nakazowej, państwo dominuje w decyzjach ekonomicznych, co ogranicza rolę mechanizmów rynkowych. Z kolei gospodarka rynkowa opiera się na zasadzie, że to popyt i podaż decydują o produkcji i cenach, co całkowicie różni się od podejścia nakazowego. Kolejna nieprawidłowość pojawia się w odniesieniu do gospodarki tradycyjnej, która charakteryzuje się ustalonymi normami społecznymi i kulturowymi, a nie centralnym planowaniem. Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z pomylenia zasadności interwencji państwowej w gospodarkę z jej centralnym planowaniem, co prowadzi do mylnych wniosków o roli państwa w gospodarce. Aby skutecznie zrozumieć różnice między tymi systemami, warto zaznajomić się z ich historycznymi kontekstami oraz przykładami z różnych krajów, gdzie każdy z tych modeli był wdrażany w praktyce.

Pytanie 40

Jakie są obowiązki Zakładu Ubezpieczeń Społecznych?

A. wymierzenie oraz pobieranie składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych
B. ustalanie wysokości odszkodowań za straty spowodowane zdarzeniami losowymi oraz ich wypłata
C. zbieranie, gromadzenie, przechowywanie i analizowanie danych do badań statystycznych
D. przydzielanie numerów identyfikacji podatkowej, prowadzenie rejestru podatników oraz aktualizowanie danych o podatnikach
Zakład Ubezpieczeń Społecznych ma wyraźnie określone zadania, które koncentrują się na aspektach działalności związanych z ubezpieczeniami społecznymi i zdrowotnymi. Wiele osób myli jego rolę z innymi instytucjami, co prowadzi do błędnych odpowiedzi. Na przykład, zbieranie, gromadzenie i opracowywanie danych do badań statystycznych jest zadaniem różnych instytucji badawczych i statystycznych, takich jak Główny Urząd Statystyczny, a nie ZUS. Takie pomylenie zadań może wynikać z niewłaściwego zrozumienia funkcji poszczególnych instytucji, które mają różne cele i odpowiedzialności. Ustalanie wysokości odszkodowań za szkody spowodowane zdarzeniami losowymi oraz ich wypłata leży w gestii zakładów ubezpieczeń majątkowych, a nie instytucji zajmującej się zabezpieczeniami społecznymi. Ponadto, nadawanie numerów identyfikacji podatkowej oraz prowadzenie ewidencji podatników jest zadaniem Ministerstwa Finansów i urzędów skarbowych, co również nie ma związku z działalnością ZUS. Te nieporozumienia mogą prowadzić do błędnych wniosków i mylnego postrzegania roli ZUS w systemie zabezpieczeń społecznych. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych podmiotów ma swoje określone zadania, a ich mieszanie prowadzi do nieprawidłowego obrazu instytucji publicznych działających w Polsce.