Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 25 kwietnia 2025 10:50
Data zakończenia: 25 kwietnia 2025 11:10

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby zminimalizować główne zagrożenia dotyczące bezpieczeństwa podczas pracy na komputerze podłączonym do sieci Internet, najpierw należy

A. zainstalować program antywirusowy, zaktualizować bazy danych wirusów, uruchomić zaporę sieciową i przeprowadzić aktualizację systemu

B. wyczyścić wnętrze obudowy komputera, nie spożywać posiłków ani napojów w pobliżu komputera oraz nie dzielić się swoim hasłem z innymi użytkownikami

C. zmierzyć temperaturę komponentów, podłączyć komputer do zasilacza UPS oraz unikać wchodzenia na podejrzane strony internetowe

D. ustawić komputer z dala od źródeł ciepła, nie zgniatać kabli zasilających komputera i urządzeń peryferyjnych

Aby skutecznie zabezpieczyć komputer przed zagrożeniami z sieci, kluczowe jest wdrożenie odpowiednich środków ochrony, takich jak programy antywirusowe, firewalle oraz regularne aktualizacje systemu operacyjnego i baz wirusów. Program antywirusowy działa jak tarcza, identyfikując i neutralizując złośliwe oprogramowanie, zanim zdoła ono wyrządzić szkody. Aktualizacja oprogramowania jest istotna, ponieważ dostarcza najnowsze łaty bezpieczeństwa, które eliminują znane luki i zapobiegają wykorzystaniu ich przez cyberprzestępców. Włączenie firewalla tworzy barierę między komputerem a potencjalnymi zagrożeniami z zewnątrz, filtrując niepożądany ruch sieciowy. Przykładem może być ustawienie zapory systemowej Windows, która domyślnie blokuje nieautoryzowane połączenia. Stosowanie tych praktyk nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale również współczesne standardy dotyczące ochrony danych, takie jak ISO 27001, zalecają regularne audyty i aktualizacje systemów jako kluczowe elementy zarządzania bezpieczeństwem informacji. Dzięki wdrożeniu takich działań użytkownicy mogą znacząco zredukować ryzyko włamań oraz utraty danych, co jest fundamentalnym aspektem odpowiedzialnego korzystania z technologii.

Pytanie 2

Jaki jest rezultat realizacji którego polecenia w systemie operacyjnym z rodziny Windows, przedstawiony na poniższym rysunku?

A. route print

B. net session

C. arp -a

D. net view

Polecenie route print w systemach Windows służy do wyświetlania tabeli routingu sieciowego dla protokołów IPv4 i IPv6. Tabela routingu to kluczowy element w zarządzaniu przepływem danych w sieci komputerowej ponieważ definiuje zasady przesyłania pakietów między różnymi segmentami sieci. W przypadku tej komendy użytkownik otrzymuje szczegółowe informacje o dostępnych trasach sieciowych interfejsach oraz metrykach które określają priorytet trasy. Taka analiza jest niezbędna w przypadku diagnozowania problemów z połączeniami sieciowymi konfigurowania statycznych tras lub optymalizacji ruchu sieciowego. Użytkownik może także za pomocą wyników z route print zidentyfikować błędne lub nieefektywne trasy które mogą prowadzić do problemów z łącznością. Dobre praktyki w zarządzaniu sieciowym sugerują regularne przeglądanie i optymalizację tabeli routingu aby zapewnić najlepszą wydajność sieci co jest szczególnie istotne w dużych i złożonych środowiskach korporacyjnych gdzie optymalizacja ścieżek przesyłu danych może znacząco wpływać na efektywność operacyjną.

Pytanie 3

Która edycja systemu operacyjnego Windows Server 2008 charakteryzuje się najmniej rozbudowanym interfejsem graficznym?

A. Enterprise

B. Standard Edition

C. Datacenter

D. Server Core

Odpowiedź 'Server Core' jest poprawna, ponieważ jest to specjalna wersja systemu operacyjnego Windows Server 2008, która została zaprojektowana z minimalnym interfejsem graficznym. Główne założenie Server Core to dostarczenie infrastruktury serwerowej przy mniejszej powierzchni ataku oraz oszczędności zasobów. W przeciwieństwie do wersji takich jak Enterprise, Datacenter czy Standard Edition, które oferują pełne środowisko graficzne z wieloma funkcjami i usługami, Server Core ogranicza interfejs do niezbędnych komponentów, co skutkuje mniejszą ilością aktualizacji oraz łatwiejszym zarządzaniem. Praktyczne zastosowanie Server Core obejmuje serwery aplikacyjne, kontrolery domeny oraz usługi, które mogą być administrowane za pomocą poleceń PowerShell, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa i administracji systemami. Dodatkowo, zmniejszenie powierzchni interfejsu graficznego przekłada się na wyższą wydajność oraz stabilność serwera, co jest istotne w środowiskach produkcyjnych.

Pytanie 4

Według KNR (katalogu nakładów rzeczowych) montaż 4-parowego modułu RJ45 oraz złącza krawędziowego to 0,07 r-g, natomiast montaż gniazd abonenckich natynkowych wynosi 0,30 r-g. Jak wysoki będzie koszt robocizny za zamontowanie 10 pojedynczych gniazd natynkowych z modułami RJ45, jeśli wynagrodzenie godzinowe montera-instalatora wynosi 20,00 zł?

A. 74,00 zł

B. 120,00 zł

C. 14,00 zł

D. 60,00 zł

Aby obliczyć koszt robocizny montażu 10 gniazd natynkowych z modułami RJ45, należy uwzględnić stawkę godzinową oraz czas potrzebny na wykonanie tego zadania. Zgodnie z KNR, montaż gniazda abonenckiego natynkowego wynosi 0,30 r-g, co oznacza, że na zamontowanie jednego gniazda potrzeba 0,30 roboczogodziny. Zatem dla 10 gniazd będzie to: 10 gniazd x 0,30 r-g = 3,00 r-g. Stawka godzinowa montera wynosi 20,00 zł, więc całkowity koszt robocizny obliczamy mnożąc 3,00 r-g przez 20,00 zł/r-g, co daje 60,00 zł. Jednakże, musimy również uwzględnić montaż modułów RJ45. Montaż jednego modułu RJ45 na skrętce 4-parowej to 0,07 r-g. Dla 10 modułów RJ45 będzie to: 10 modułów x 0,07 r-g = 0,70 r-g. Koszt montażu modułów wynosi: 0,70 r-g x 20,00 zł/r-g = 14,00 zł. Podsumowując, całkowity koszt robocizny to 60,00 zł + 14,00 zł = 74,00 zł. Dlatego poprawną odpowiedzią jest 74,00 zł. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest uwzględnienie wszystkich elementów pracy montażowej w obliczeniach, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży instalacyjnej.

Pytanie 5

Partycja, na której zainstalowany jest system operacyjny, określana jest jako partycja

A. systemowa

B. rozszerzona

C. wymiany

D. folderowa

Odpowiedź 'systemowa' jest poprawna, ponieważ partycja systemowa to ta, na której zainstalowany jest system operacyjny. W kontekście systemu Windows, Linux czy macOS, partycja systemowa zawiera pliki niezbędne do uruchomienia systemu oraz do jego działania. Przykładowo, w systemie Windows, domyślną partycją systemową jest zazwyczaj dysk C:, gdzie znajdują się pliki systemowe, programy oraz dane użytkownika. Dobrą praktyką jest, aby partycja systemowa była oddzielona od danych użytkownika; umożliwia to łatwiejsze zarządzanie danymi oraz ich backup. W przypadku problemów z systemem operacyjnym, posiadanie oddzielnej partycji na dane może znacznie ułatwić reinstalację systemu bez utraty osobistych plików. W standardach zarządzania systemami operacyjnymi, partycja systemowa jest kluczowym elementem architektury, umożliwiającym efektywne uruchamianie i zarządzanie zasobami komputera.

Pytanie 6

Wskaż właściwą formę maski podsieci?

A. 255.255.0.128

B. 255.252.252.255

C. 0.0.0.0

D. 255.255.255.255

Odpowiedź 255.255.255.255 to maska podsieci, która jest używana do wskazania adresu broadcast w danej sieci. Jest to maksymalna wartość dla maski podsieci, co oznacza, że wszystkie bity są ustawione na 1, a więc wszystkie adresy IP w danej podsieci są dostępne dla komunikacji. W praktyce oznacza to, że każda maszyna w sieci może komunikować się z innymi maszynami, a także wysyłać dane do wszystkich urządzeń jednocześnie. Maska 255.255.255.255 jest często używana w konfiguracjach sieciowych, aby zdefiniować adresy rozgłoszeniowe, co jest kluczowe w protokołach takich jak ARP (Address Resolution Protocol) i DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), gdzie urządzenia muszą wysyłać pakiety do wszystkich innych urządzeń w sieci lokalnej. W przypadku sieci IPv4, stosowanie takich masek jest zgodne z zaleceniami organizacji IETF, która standardyzuje wiele aspektów działania sieci. W związku z tym, zrozumienie użycia maski 255.255.255.255 jest podstawowym elementem wiedzy o sieciach komputerowych.

Pytanie 7

Na schemacie procesora rejestry mają za zadanie przechowywać adres do

A. wykonywania operacji arytmetycznych

B. kolejnej instrukcji programu

C. przechowywania argumentów obliczeń

D. zarządzania wykonywanym programem

W kontekście architektury procesora rejestry pełnią określone funkcje, które nie obejmują wykonywania działań arytmetycznych lecz przygotowanie do nich poprzez przechowywanie danych. Samo wykonywanie operacji arytmetycznych odbywa się w jednostce arytmetyczno-logicznej (ALU), która korzysta z danych zapisanych w rejestrach. Rejestry są także mylone z pamięcią operacyjną, co może prowadzić do błędnego przekonania, że służą do przechowywania adresu następnej instrukcji programu. W rzeczywistości za to zadanie odpowiada licznik rozkazów, który wskazuje na kolejną instrukcję do wykonania. Sterowanie wykonywanym programem natomiast jest rolą jednostki sterującej, która interpretuje instrukcje i kieruje przepływem danych między różnymi komponentami procesora. Typowe błędy myślowe wynikają z nieświadomości specyficznych ról poszczególnych elementów CPU. Zrozumienie, że rejestry są używane do przechowywania tymczasowych danych do obliczeń, jest kluczowe dla poprawnej interpretacji działania procesorów i ich efektywnego programowania. Rozróżnienie tych funkcji jest istotne nie tylko dla teoretycznego zrozumienia, ale także praktycznych zastosowań w optymalizacji kodu i projektowaniu sprzętu komputerowego.

Pytanie 8

Najbardziej rozwinięty tryb funkcjonowania portu równoległego zgodnego z normą IEEE-1284, który tworzy dwukierunkową szeregę 8-bitową zdolną do przesyłania zarówno danych, jak i adresów z maksymalną prędkością transmisji wynoszącą 2,3 MB/s oraz umożliwia podłączenie do 64 urządzeń, to

A. EPP Mode

B. Tryb bajtowy

C. Tryb zgodności

D. Tryb nibble

Byte Mode, Nibble Mode oraz Compatibility Mode to tryby, które również mogą być używane w kontekście portu równoległego, ale mają swoje ograniczenia, które umniejszają ich funkcjonalność w porównaniu do EPP Mode. Byte Mode pozwala na przesyłanie danych w 8 bitach, jednak nie obsługuje pełnej dwukierunkowości, co ogranicza jego zastosowanie w bardziej wymagających aplikacjach. Z kolei Nibble Mode, który przesyła dane w 4 bitach, jest jeszcze mniej efektywny, ponieważ wymaga większej liczby cykli transferowych, co obniża wydajność komunikacji. Compatibility Mode, który jest trybem zgodności ze starszymi urządzeniami, nie oferuje wysokiej szybkości transmisji, co sprawia, że jego zastosowanie w nowoczesnych systemach jest praktycznie nieodpowiednie. Wybierając niewłaściwy tryb, można napotkać na problemy z wydajnością oraz ograniczenia w funkcjonalności, przez co użytkownicy mogą nie osiągnąć zamierzonych rezultatów. Kluczowym błędem jest zatem mylenie pojęcia prędkości i wydajności z możliwością przesyłania danych w różnych trybach; każdy z tych trybów ma swoje specyficzne zastosowania, ale EPP Mode dostarcza najwyższą wydajność i elastyczność, co czyni go najodpowiedniejszym wyborem w wymagających środowiskach produkcyjnych.

Pytanie 9

Jakie elementy wspierają okablowanie pionowe w sieci LAN?

A. Gniazdo użytkownika oraz pośredni punkt dystrybucyjny

B. Dwa pośrednie punkty użytkowników

C. Główny punkt dystrybucyjny w połączeniu z gniazdem użytkownika

D. Główny punkt dystrybucyjny wraz z pośrednimi punktami dystrybucyjnymi

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że koncepcje w nich zawarte nie oddają pełnego obrazu okablowania pionowego w sieciach LAN. Na przykład, połączenie gniazda abonenckiego z pośrednim punktem rozdzielczym nie jest wystarczające, aby zdefiniować okablowanie pionowe, ponieważ nie uwzględnia głównego punktu rozdzielczego, który jest kluczowy dla całej struktury sieci. W rzeczywistości gniazda abonenckie znajdują się na końcu systemu okablowania, a ich funkcja ogranicza się do dostarczania sygnału do urządzeń użytkowników. Podobnie, połączenie dwóch pośrednich punktów abonenckich pomija istotny element, czyli główny punkt rozdzielczy, który pełni rolę centralnego zarządzania sygnałem. W kontekście standardów okablowania, niezbędne jest rozróżnienie między punktami abonenckimi a punktami rozdzielczymi, aby zapewnić odpowiednie poziomy sygnału i niezawodność połączeń. Brak uwzględnienia głównego punktu rozdzielczego może prowadzić do problemów z wydajnością i trudności w zarządzaniu infrastrukturą sieciową, co negatywnie wpływa na ogólną jakość usługi. Zrozumienie roli głównego punktu rozdzielczego w architekturze okablowania pionowego jest więc kluczowe dla projektowania efektywnych i niezawodnych sieci LAN.

Pytanie 10

Liczba 100110011 zapisana w systemie ósemkowym wynosi

A. 383

B. 333

C. 346

D. 463

Liczba 100110011 w systemie binarnym można przekształcić na system ósemkowy, grupując bity w trójki, począwszy od prawej strony. Grupa 100 to 4 w systemie ósemkowym, 110 to 6, a ostatnia grupa 011 to 3. Łącząc te wartości, otrzymujemy 463 jako wynik konwersji. Praktyczne zastosowanie tego procesu jest szczególnie istotne w informatyce, gdzie konwersja między systemami liczbowymi jest często wykorzystywana w programowaniu i inżynierii oprogramowania. Warto zwrócić uwagę na standardy konwersji, takie jak IEEE 754 dla liczb zmiennoprzecinkowych, które często wymagają takich przekształceń. Dzięki znajomości konwersji między systemami liczbowymi można lepiej zrozumieć, jak komputery przechowują i przetwarzają dane w różnorodnych formatach.

Pytanie 11

W systemie Linux, żeby ustawić domyślny katalog domowy dla nowych użytkowników na katalog /users/home/new, konieczne jest użycie polecenia

A. /users/home/new useradd -s -D

B. useradd /users/home/new -D -f

C. useradd -D -b /users/home/new

D. /users/home/new -n -D useradd

Wszystkie błędne odpowiedzi wynikają z nieporozumienia dotyczącego składni polecenia 'useradd' oraz jego opcji. Kluczową pomyłką jest umiejscowienie opcji w nieodpowiednich miejscach w poleceniu, co prowadzi do błędów w interpretacji przez system. W przypadku pierwszej niepoprawnej odpowiedzi, 'useradd /users/home/new -D -f', polecenie jest skonstruowane w sposób, który nie zgadza się z wymaganiami składniowymi, gdyż argumenty dotyczące katalogu, flag i opcji nie są w odpowiedniej kolejności. Dodatkowo, opcja '-f' nie ma zastosowania w kontekście zmiany katalogu domowego, co wskazuje na brak zrozumienia celu danego polecenia. Kolejne odpowiedzi, takie jak '/users/home/new -n -D useradd' oraz '/users/home/new useradd -s -D' również nie działają, ponieważ wprowadzają dodatkowe, niepotrzebne argumenty oraz nieprawidłową kolejność. W systemie Linux kluczowe jest przestrzeganie konkretnej składni poleceń, ponieważ błędy w kolejności lub użyciu opcji mogą prowadzić do niepoprawnych zmian w systemie. Użytkownicy powinni być świadomi, że poprawna konstrukcja poleceń jest istotna dla ich prawidłowego działania, a znajomość dokumentacji oraz podręczników pomocy, takich jak 'man useradd', może znacząco przyczynić się do uniknięcia tych powszechnych błędów.

Pytanie 12

W dokumentacji technicznej procesora producent zamieścił wyniki analizy zrealizowanej przy użyciu programu CPU-Z. Z tych informacji wynika, że procesor dysponuje

A. 5 rdzeni

B. 4 rdzenie

C. 6 rdzeni

D. 2 rdzenie

Procesor Intel Core i5 650, wskazany w wynikach testu CPU-Z, posiada 2 rdzenie. Jest to typowy przykład procesora dwurdzeniowego, który często znajduje zastosowanie w komputerach osobistych oraz niektórych serwerach. Dwurdzeniowe procesory są optymalne do wielu codziennych zadań, takich jak przeglądanie Internetu, praca biurowa czy odtwarzanie multimediów. Dzięki technologii Hyper-Threading każdy rdzeń może obsługiwać dwa wątki jednocześnie, co zwiększa efektywność przetwarzania zadań wielowątkowych. W praktyce oznacza to, że choć fizycznie mamy dwa rdzenie, system operacyjny widzi cztery jednostki wykonawcze, co jest szczególnie korzystne podczas uruchamiania aplikacji zoptymalizowanych pod kątem wielu wątków. Standardowe praktyki w branży sugerują, że wybór procesora powinien być dostosowany do specyficznych potrzeb użytkownika, a procesory dwurdzeniowe z technologią wielowątkową mogą być doskonałym wyborem dla użytkowników domowych i biurowych, którzy cenią sobie balans pomiędzy wydajnością a kosztem.

Pytanie 13

Na dysku obok systemu Windows zainstalowano system Linux Ubuntu. W celu dostosowania kolejności uruchamiania systemów operacyjnych, należy zmienić zawartość

A. bcdedit

B. /etc/inittab

C. boot.ini

D. /etc/grub

W sumie, jak chcesz zarządzać wieloma systemami na jednym komputerze, musisz wiedzieć, jak ustawić ich kolejność uruchamiania. Wybierając złe odpowiedzi, łatwo się pogubić w tym, jak systemy się uruchamiają. Aha, opcja bcdedit dotyczy Windowsa i służy do edytowania danych rozruchowych, więc w Linuxie nie zadziała. Boot.ini to coś, co było w starszym Windowsie, tak jak XP, ale w Linuxie jest nieprzydatne. Plik /etc/inittab też nie zajmuje się ustawianiem kolejności systemów, tylko określa, co ma się uruchomić podczas startu. Myśląc o tym, warto rozróżniać mechanizmy uruchamiania różnych systemów, bo to się często myli. Wiedza o różnicach między tymi plikami pomoże lepiej zarządzać systemami na komputerze.

Pytanie 14

Jak nazywa się system, który pozwala na konwersję nazwy komputera na adres IP w danej sieci?

A. DNS

B. ARP

C. ICMP

D. NetBEUI

DNS, czyli ten system nazw domenowych, jest naprawdę ważnym komponentem w sieciach komputerowych. Dzięki niemu możemy zamieniać skomplikowane adresy IP na proste, łatwe do zapamiętania nazwy, co na pewno ułatwia nam życie w sieci. Pomyśl o tym tak: kiedy wpisujesz w przeglądarkę adres www.przyklad.pl, to tak naprawdę DNS robi całą robotę, przetwarzając tę nazwę i wyszukując odpowiedni adres IP. To sprawia, że łączność z serwerem hostingowym staje się prosta jak drut. Co więcej, DNS nie tylko pomaga w codziennym surfowaniu po internecie, ale również w zarządzaniu lokalnymi sieciami. Administratorzy mogą tworzyć specjalne rekordy DNS dla różnych urządzeń, co znacznie ułatwia ich identyfikację i zarządzanie. Warto też wiedzieć, że DNS działa zgodnie z różnymi standardami, jak na przykład RFC 1035 i RFC 2136, które opisują, jak ten cały system powinien funkcjonować.

Pytanie 15

Jakie informacje zwraca polecenie netstat -a w systemie Microsoft Windows?

A. Tablicę trasowania

B. Wszystkie aktywne połączenia protokołu TCP

C. Statystykę odwiedzin stron internetowych

D. Aktualne parametry konfiguracyjne sieci TCP/IP

Polecenie netstat -a w systemach Microsoft Windows jest niezwykle przydatnym narzędziem służącym do monitorowania aktywnych połączeń sieciowych. Wyświetla ono wszystkie aktualnie otwarte połączenia protokołu TCP, co pozwala administratorom na bieżąco śledzić, które aplikacje korzystają z sieci oraz jakie porty są używane. Przykładowo, dzięki temu poleceniu można szybko zidentyfikować, czy na danym porcie działa nieautoryzowana aplikacja, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa sieci. Dobre praktyki w zakresie zarządzania siecią sugerują regularne korzystanie z netstat w celu audytu aktywnych połączeń, co może pomóc w wykrywaniu potencjalnych zagrożeń. Warto także pamiętać, że polecenie to można łączyć z innymi narzędziami, takimi jak tracert czy ping, aby uzyskać bardziej kompleksowy obraz stanu sieci. Również, interpretacja wyników z netstat może być ułatwiona poprzez znajomość numerów portów oraz standardów przypisanych do poszczególnych usług, co podnosi efektywność diagnostyki i administracji siecią.

Pytanie 16

Złącze widoczne na obrazku pozwala na podłączenie

A. myszy

B. monitora

C. drukarki

D. modemu

Złącze przedstawione na zdjęciu to złącze VGA (Video Graphics Array), które jest standardem w przesyłaniu analogowego sygnału wideo z komputera do monitora. Złącze VGA jest łatwo rozpoznawalne dzięki 15-pinowemu układowi w trzech rzędach. Wprowadzony w 1987 roku przez firmę IBM, VGA stał się podstawowym standardem w urządzeniach komputerowych przez wiele lat, zapewniając jakość obrazu na poziomie rozdzielczości 640x480 pikseli. Dziś, mimo że technologia cyfrowa, jak HDMI i DisplayPort, zyskuje na popularności, VGA nadal znajduje zastosowanie w starszych urządzeniach oraz w sytuacjach, gdzie prostota i kompatybilność są kluczowe. W kontekście podłączenia monitora, złącze VGA jest często spotykane w projektorach i monitorach starszych generacji, co pozwala na wykorzystanie istniejącej infrastruktury oraz sprzętu. Warto zauważyć, że korzystanie ze złączy VGA wymaga również kabli o odpowiedniej jakości, by zminimalizować zakłócenia sygnału i zapewnić możliwie najlepszą jakość obrazu. Dobrym podejściem jest również unikanie zbyt długich przewodów, co może prowadzić do degradacji sygnału.

Pytanie 17

W trakcie instalacji oraz konfiguracji serwera DHCP w systemach z rodziny Windows Server, można wprowadzić zastrzeżenia dla adresów, które będą definiować

A. adresy MAC, które nie zostaną przypisane w obrębie zakresu DHCP

B. adresy początkowy i końcowy puli serwera DHCP

C. konkretne adresy IP przypisane urządzeniom na podstawie ich adresu MAC

D. adresy IP, które będą przydzielane w ramach zakresu DHCP dopiero po ich zatwierdzeniu

Zastrzeżenia adresów w serwerze DHCP to sposób na przypisywanie konkretnych adresów IP do urządzeń, a robi się to na podstawie adresów MAC, które są unikalne dla każdego urządzenia. To jest ważne, bo dzięki temu administratorzy mogą mieć pewność, że na przykład drukarki czy serwery zawsze dostają ten sam adres IP. To może być kluczowe w pracy, bo jak coś często używasz, to lepiej, żeby to zawsze działało na tym samym adresie. Żeby dodać takie zastrzeżenie, administrator musi wprowadzić w konsoli MAC urządzenia i adres IP, który ma być przypisany. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami, bo zmniejsza ryzyko konfliktów IP i ułatwia zarządzanie siecią. Ważne standardy, jak RFC 2131, określają, jak działa DHCP, a zastrzeżenia adresów to jedna z najlepszych metod na efektywne wykorzystanie tego protokołu.

Pytanie 18

Programy CommView oraz WireShark są wykorzystywane do

A. badania pakietów przesyłanych w sieci

B. oceny zasięgu sieci bezprzewodowych

C. ochrony przesyłania danych w sieciach

D. mierzenia poziomu tłumienia w torze transmisyjnym

CommView i WireShark to narzędzia do analizy ruchu sieciowego, które pozwalają na szczegółowe monitorowanie pakietów przesyłanych w sieci komputerowej. Oprogramowanie to jest nieocenione w diagnostyce oraz w procesie zabezpieczania sieci. Dzięki nim administratorzy mogą identyfikować problemy z wydajnością, wykrywać nieautoryzowane dostępy oraz analizować ataki sieciowe. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której administrator zauważa, że sieć działa wolniej niż zwykle – używając WireShark, może zidentyfikować, które pakiety są przesyłane i jakie są ich czasy odpowiedzi. Narzędzia te są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak monitorowanie sieci w czasie rzeczywistym oraz stosowanie analizy ruchu do oceny bezpieczeństwa. Oprócz analizy, mogą one również wspierać różne protokoły, takie jak TCP/IP, co czyni je wszechstronnymi narzędziami dla specjalistów IT.

Pytanie 19

Analizując ruch w sieci, zauważono, że na adres serwera kierowano tysiące zapytań DNS na sekundę z różnych adresów IP, co doprowadziło do zawieszenia systemu operacyjnego. Przyczyną tego zjawiska był atak typu

A. Flooding

B. DDoS (Distributed Denial of Service)

C. DNS snooping

D. Mail Bombing

Wybór innych odpowiedzi nie oddaje złożoności sytuacji i nie uwzględnia charakterystyki ataków sieciowych. DNS snooping to technika polegająca na zbieraniu informacji o nazwach domen poprzez analizowanie zapytań DNS, co nie ma związku z przeciążeniem serwera. Ta metoda jest bardziej związana z bezpieczeństwem informacji, a nie bezpośrednim atakiem mającym na celu zablokowanie usługi. Mail Bombing odnosi się do wysyłania dużej liczby e-maili do danego odbiorcy, co jest innym rodzajem ataku i nie ma wpływu na serwery DNS. Flooding, jako termin, może być używany w kontekście różnych ataków, jednak w kontekście DDoS jest zbyt ogólny, aby właściwie zdefiniować rozpoznany problem. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zabezpieczenia infrastruktury IT. Typowe błędy myślowe mogą wynikać z pomylenia różnych technik ataku oraz ich skutków. Właściwe rozpoznanie i klasyfikacja ataków jest fundamentalne dla wdrażania skutecznych strategii obronnych. Bez znajomości specyfiki DDoS, zapobieganie takim atakom staje się znacznie trudniejsze, dlatego kluczowe jest ciągłe kształcenie się w zakresie aktualnych zagrożeń i najlepszych praktyk w dziedzinie cyberbezpieczeństwa.

Pytanie 20

Po włączeniu komputera wyświetlił się komunikat: "non-system disk or disk error. Replace and strike any key when ready". Jakie mogą być przyczyny?

A. brak pliku ntldr

B. uszkodzony kontroler DMA

C. skasowany BIOS komputera

D. dyskietka umieszczona w napędzie

Analizując pozostałe propozycje odpowiedzi, warto zauważyć, że brak pliku ntldr nie jest przyczyną wskazanego komunikatu. Plik ntldr jest kluczowy dla rozruchu systemu Windows, ale jego brak skutkowałby innym komunikatem, związanym z brakiem systemu operacyjnego. Uszkodzony kontroler DMA również nie jest bezpośrednio związany z pojawieniem się tego błędu. Uszkodzenia kontrolera DMA mogą prowadzić do problemów z transferem danych, ale nie wpływają na uruchamianie systemu operacyjnego w sposób, który skutkowałby komunikatem o błędzie dotyczącym 'non-system disk'. Skasowanie BIOS-u jest niezwykle rzadkim przypadkiem i również nie jest przyczyną tego konkretnego komunikatu. BIOS odpowiada za podstawowe funkcje uruchamiania komputera, ale w przypadku jego usunięcia komputer nie uruchomiłby się wcale, a użytkownik otrzymałby zupełnie inny komunikat o błędzie. Te błędne odpowiedzi ilustrują typowe nieporozumienia dotyczące funkcji poszczególnych komponentów komputerowych oraz ich wpływu na proces uruchamiania. Kluczowe jest zrozumienie, że wiele z tych problemów można rozwiązać poprzez proste sprawdzenie konfiguracji sprzętowej i dostosowanie ustawień BIOS/UEFI, co jest najlepszą praktyką w zarządzaniu komputerem.

Pytanie 21

Jaka jest maska podsieci dla adresu IP 217.152.128.100/25?

A. 255.255.255.192

B. 255.255.255.224

C. 255.255.255.0

D. 255.255.255.128

Wybrane odpowiedzi, takie jak 255.255.255.0, 255.255.255.192 oraz 255.255.255.224, nie są poprawne, ponieważ nie odpowiadają masce podsieci dla adresu IP 217.152.128.100 z zapisem CIDR /25. Maska 255.255.255.0, czyli /24, oznacza, że 24 bity są przeznaczone dla adresu sieci, co pozwala na 256 adresów w tej podsieci, obejmujących zakres od 217.152.128.0 do 217.152.128.255. Ta maska byłaby stosowna, gdybyśmy chcieli mieć większą podsieć, ale w przypadku /25 mamy do czynienia tylko z 128 adresami. Z kolei 255.255.255.192, czyli /26, dzieli podsieć na mniejsze segmenty, co zmniejsza liczbę dostępnych adresów do 64, co również nie odpowiada pierwotnemu założeniu. Wreszcie, maska 255.255.255.224, czyli /27, jeszcze bardziej ogranicza liczbę adresów do 32, co sprawia, że jest to zbyt mała podsieć dla danego adresu IP. Analizując te błędne wybory, można zauważyć powszechne nieporozumienia dotyczące obliczeń liczby adresów w podsieciach oraz nieprawidłowe zastosowanie zapisów CIDR. Ważne jest, aby dokładnie rozumieć, jak maski podsieci wpływają na strukturę adresów IP, co jest kluczowym aspektem projektowania sieci.

Pytanie 22

Twórca zamieszczonego programu pozwala na jego darmowe korzystanie tylko w przypadku

Ancient Domains of Mystery
Autor	Thomas Biskup
Platforma sprzętowa	DOS, OS/2, Macintosh, Microsoft Windows, Linux
Pierwsze wydanie	23 października 1994
Aktualna wersja stabilna	1.1.1 / 20 listopada 2002 r.
Aktualna wersja testowa	1.2.0 Prerelease 18 / 1 listopada 2013
Licencja	postcardware
Rodzaj	roguelike

A. zaakceptowania ograniczeń czasowych podczas instalacji

B. wysłania tradycyjnej kartki pocztowej do twórcy

C. przesłania przelewu w wysokości $1 na konto twórcy

D. uiszczenia dobrowolnej wpłaty na cele charytatywne

Ograniczenia czasowe podczas instalacji są charakterystyczne dla oprogramowania typu trial, które pozwala na użytkowanie produktu przez określony czas zanim będzie wymagana pełna opłata. Model ten nie pasuje do konceptu postcardware, który opiera się na interakcji społecznościowej, nie finansowej. Przesłanie przelewu z kwotą pieniędzy sugeruje, że mamy do czynienia z modelem opartym na mikrotransakcjach, co również nie jest zgodne z ideą postcardware. Ten model licencjonowania nie wiąże się z żadnymi kosztami finansowymi i nie wymaga przelewów pieniężnych, gdyż jego celem jest bardziej nawiązywanie kontaktu niż uzyskiwanie zysków. Uiszczenie dobrowolnej opłaty na cele charytatywne może być bliskie idei donationware, które pozwala użytkownikom wspierać twórcę lub wskazane cele, jednak różni się od postcardware, które skupia się na wymianie symbolicznej, jaką jest przesłanie kartki. Wszystkie te modele licencjonowania wychodzą z różnych założeń, a kluczowe jest zrozumienie, że postcardware nie wiąże się z finansowymi zobowiązaniami, lecz z symbolicznym gestem uznania. To podejście promuje bardziej humanistyczną relację między twórcą a użytkownikiem, co jest kluczowe dla zrozumienia jego specyfiki w kontekście historycznym i społecznym.

Pytanie 23

Na schemacie przedstawiono podstawowe informacje dotyczące ustawień karty sieciowej. Do jakiej klasy należy adres IP przypisany do tej karty?

A. Klasa D

B. Klasa C

C. Klasa A

D. Klasa B

Adres IP 192.168.56.1 należy do klasy C co wynika z jego pierwszego oktetu który mieści się w zakresie od 192 do 223 Adresy klasy C są szeroko stosowane w małych sieciach lokalnych ze względu na możliwość posiadania do 254 hostów w jednej podsieci co jest idealne dla wielu przedsiębiorstw i organizacji o umiarkowanej wielkości Klasa C jest częścią standardowego modelu klasowego IP opracowanego w celu uproszczenia rozdzielania adresów IP Przez wyznaczenie większej liczby adresów sieciowych z mniejszą liczbą hostów Klasa C odpowiada na potrzeby mniejszych sieci co jest korzystne dla firm które nie potrzebują dużego zakresu adresów IP Dodatkowo adresy z puli 192.168.x.x są częścią zarezerwowanej przestrzeni adresowej dla sieci prywatnych co oznacza że nie są routowane w Internecie Zgodność z tym standardem zapewnia stosowanie odpowiednich praktyk zarządzania adresacją IP oraz bezpieczeństwa sieciowego dzięki czemu sieci prywatne mogą być bezpiecznie używane bez ryzyka kolizji z publicznymi adresami IP

Pytanie 24

Który z protokołów powinien być zastosowany do pobierania wiadomości e-mail z własnego serwera?

A. POP3

B. FTP

C. SNMP

D. SMTP

SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, jest protokołem używanym do wysyłania wiadomości e-mail, a nie do ich odbierania. Jest on odpowiedzialny za przesyłanie wiadomości z jednego serwera pocztowego do innego, a więc jego funkcjonalność nie obejmuje otrzymywania poczty. Dlatego nie można go zastosować do związku z pytaniem o odbiór wiadomości. SNMP, z kolei, to Simple Network Management Protocol, który służy do zarządzania urządzeniami w sieci, a nie do obsługi poczty elektronicznej. Użycie tego protokołu w kontekście odbioru e-maili jest więc zupełnie nieadekwatne. FTP (File Transfer Protocol) to protokół służący do przesyłania plików pomiędzy komputerami w sieci, co również nie ma związku z odbiorem poczty. Często pojawiają się nieporozumienia dotyczące tego, które protokoły są odpowiedzialne za konkretne zadania w zakresie komunikacji elektronicznej. Kluczowym błędem jest mylenie protokołów do wysyłania i odbierania wiadomości. W praktyce, wybór niewłaściwego protokołu może prowadzić do frustracji użytkowników i problemów z dostępem do ich wiadomości. Zrozumienie różnic pomiędzy protokołami oraz ich odpowiednich zastosowań jest niezbędne do skutecznego zarządzania pocztą elektroniczną.

Pytanie 25

Jakiego systemu operacyjnego powinien nabyć użytkownik, aby zmodernizowany komputer miał możliwość uruchamiania gier obsługujących DirectX12?

A. Windows XP

B. Windows 10

C. Windows 8

D. Windows 8.1

Windows 10 jest systemem operacyjnym, który w pełni wspiera DirectX 12, co czyni go idealnym wyborem dla graczy poszukujących najnowszych technologii w grach komputerowych. DirectX 12 wprowadza szereg zaawansowanych funkcji, takich jak lepsza obsługa wielordzeniowych procesorów, co pozwala na bardziej efektywne wykorzystanie zasobów sprzętowych. Dzięki temu, gry mogą działać w wyższej jakości z bardziej szczegółową grafiką oraz płynniejszymi animacjami. W praktyce, korzystanie z Windows 10 umożliwia graczom dostęp do najnowszych tytułów, które wymagają tego standardu, a także do poprawionych wersji starszych gier, które stały się bardziej optymalne po aktualizacjach. Warto również zaznaczyć, że Windows 10 regularnie otrzymuje aktualizacje, co zapewnia wsparcie dla nowych urządzeń i technologii, a także poprawia bezpieczeństwo oraz stabilność. Dla każdego nowoczesnego gracza, wybór Windows 10 jest więc podstawą zapewniającą długoterminowe wsparcie i rozwój w obszarze gier komputerowych.

Pytanie 26

Jakie polecenie trzeba wydać w systemie Windows, aby zweryfikować tabelę mapowania adresów IP na adresy MAC wykorzystywane przez protokół ARP?

A. route print

B. arp -a

C. ipconfig

D. netstat -r

Odpowiedzi 'ipconfig', 'netstat -r' oraz 'route print' są często mylone z poleceniem 'arp -a', jednak każde z nich ma swoje specyficzne zastosowanie i nie służy do sprawdzenia tabeli ARP. 'Ipconfig' jest narzędziem, które pozwala na wyświetlenie konfiguracji interfejsów sieciowych w systemie Windows, w tym adresu IP, maski podsieci oraz bramy domyślnej. Choć 'ipconfig' dostarcza istotnych informacji o połączeniach sieciowych, nie pokazuje mapowania adresów IP na adresy MAC. Z kolei 'netstat -r' wyświetla tablicę routingu, która zawiera informacje o trasach, jakie pakiety mogą zająć w sieci, ale również nie dostarcza danych o adresach fizycznych. 'Route print' z kolei jest podobne do 'netstat -r' i służy do analizy tras routingu w systemie, co jest przydatne w diagnostyce problemów z łącznością, ale nie ma związku z ARP. Powszechnym błędem jest zakładanie, że te polecenia mają podobny zakres działania, co 'arp -a', przez co można popełnić pomyłkę w diagnostyce problemów w sieci. Kluczowe jest zrozumienie, które narzędzia powinny być używane w konkretnych sytuacjach, aby efektywnie zarządzać siecią i diagnozować problemy.

Pytanie 27

Wskaż nieprawidłowy sposób podziału dysków MBR na partycje?

A. 2 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona

B. 1 partycja podstawowa oraz 1 rozszerzona

C. 3 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona

D. 1 partycja podstawowa oraz 2 rozszerzone

Podział dysków MBR na partycje jest tematem złożonym, a wiele osób ma tendencję do nieprawidłowego rozumienia zasadniczych zasad tego systemu. Odpowiedź sugerująca utworzenie 1 partycji podstawowej i 1 rozszerzonej nie ma sensu, ponieważ w takim przypadku nie ma możliwości utworzenia dodatkowych partycji logicznych, które są kluczowe w rozwiązywaniu problemów z ograniczeniami podziału. Ponadto, koncepcja posiadania dwóch partycji rozszerzonych jest błędna, ponieważ standard MBR zezwala tylko na jedną partycję rozszerzoną, która sama w sobie może zawierać do 128 partycji logicznych. Użytkownicy często mylą terminologię i nie rozumieją, że partycje rozszerzone służą do przechowywania większej liczby partycji logicznych, co jest niezbędne w przypadku, gdy potrzebne są dodatkowe systemy operacyjne lub aplikacje. Podobnie, stwierdzenie o trzech partycjach podstawowych i jednej rozszerzonej jest mylone, ponieważ przy takim podziale istnieje jeszcze możliwość utworzenia jedynie jednej rozszerzonej, co ogranicza elastyczność. Zrozumienie tych podziałów jest kluczowe, aby uniknąć problemów z zarządzaniem danymi i systemami operacyjnymi, co często prowadzi do frustracji i błędów w konfiguracji. Edukacja na temat standardów MBR pomaga w zrozumieniu ograniczeń oraz optymalizacji struktury dysków, co jest niezbędne w każdym środowisku informatycznym.

Pytanie 28

Program do monitorowania, który umożliwia przechwytywanie, nagrywanie oraz dekodowanie różnych pakietów sieciowych to

A. finder

B. tracker

C. konqueror

D. wireshark

Wireshark to jeden z najpopularniejszych programów służących do analizy ruchu sieciowego, który pozwala na przechwytywanie, dekodowanie oraz analizowanie pakietów danych przesyłanych w sieci. Dzięki Wireshark użytkownicy mogą obserwować i diagnozować problemy związane z siecią, co jest nieocenione w pracy administratorów i specjalistów IT. Program obsługuje różnorodne protokoły sieciowe, co sprawia, że jest wszechstronnym narzędziem dla inżynierów, którzy muszą analizować komunikację w różnych warunkach. Przykładowo, w przypadku wystąpienia problemów z połączeniem, Wireshark może pomóc w identyfikacji opóźnień, strat pakietów lub nieprawidłowych konfiguracji. Użycie Wireshark w praktyce obejmuje także audyty bezpieczeństwa, gdzie narzędzie to umożliwia wykrywanie podejrzanych aktywności w ruchu sieciowym. Warto zaznaczyć, że zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, korzystanie z tego typu narzędzi powinno odbywać się w zgodzie z obowiązującymi regulacjami prawnymi i etycznymi, aby nie naruszać prywatności użytkowników.

Pytanie 29

Złośliwe programy komputerowe, które potrafią replikować się same i wykorzystują luki w systemie operacyjnym, a także mają zdolność modyfikowania oraz uzupełniania swojej funkcjonalności, nazywamy

A. rootkity

B. trojany

C. wirusy

D. robaki

Jest sporo pomyłek, gdy chodzi o wirusy i robaki, bo to całkiem różne rzeczy. Wirus to program, który potrzebuje, żeby ktoś go aktywował albo musiałby być w inny program wbudowany, żeby się rozprzestrzenić. Wirus może uszkodzić pliki, przez co jest groźniejszy, ale nie potrafi się sam przemieszczać po sieci. Trojany też nie działają jak robaki, bo one udają normalne programy, żeby wkręcić użytkownika, ale też nie rozprzestrzeniają się same. Rootkity to zestaw narzędzi, które pozwalają na dostęp do systemu bez zezwolenia, ale również nie mają zdolności do kopiowania. Ważne jest, żeby umieć rozróżnić te wszystkie różnice, bo to klucz do skutecznych zabezpieczeń. Nie można mylić robaków z wirusami lub innymi rodzajami złośliwego oprogramowania, bo to może prowadzić do błędnych decyzji w ochronie komputerów.

Pytanie 30

Aby umożliwić transfer danych między siecią w pracowni a siecią ogólnoszkolną o innej adresacji IP, należy zastosować

A. access point

B. switch

C. hub

D. router

Ruter jest urządzeniem sieciowym, które służy do łączenia różnych segmentów sieci oraz przekazywania danych pomiędzy nimi. W kontekście wymiany danych pomiędzy siecią w pracowni a siecią ogólnoszkolną, które mają różne adresacje IP, ruter pełni kluczową rolę, umożliwiając komunikację między tymi odrębnymi sieciami. Ruter analizuje adresy IP przesyłanych pakietów i podejmuje decyzje o ich dalszym kierowaniu na podstawie zdefiniowanych tras. Przykładem zastosowania rutera może być sytuacja, w której w jednej części szkoły znajduje się sieć lokalna (LAN) z adresacją 192.168.1.0/24, a w innej część z adresacją 10.0.0.0/24. Ruter, który łączy te dwie sieci, będzie odpowiedzialny za odpowiednie przesyłanie danych między nimi. Ponadto, w przypadku zastosowań edukacyjnych, rutery mogą wspierać różne technologie, takie jak NAT (Network Address Translation) czy DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), co zwiększa elastyczność i zarządzanie adresacją IP w złożonych środowiskach szkolnych.

Pytanie 31

Podstawowym zadaniem mechanizmu Plug and Play jest

A. rozpoznanie nowo podłączonego urządzenia oraz automatyczne przydzielenie mu zasobów

B. automatyczne uruchamianie ostatnio zagranej gry

C. automatyczne usuwanie sterowników, które nie były używane przez dłuższy czas

D. automatyczne tworzenie kopii zapasowych danych na świeżo podłączonym nośniku pamięci

Odpowiedzi, które wskazują na automatyczne uruchamianie gier, tworzenie kopii danych lub deinstalację nieużywanych sterowników, są niepoprawne, ponieważ nie odzwierciedlają kluczowej funkcji mechanizmu Plug and Play. Automatyczne uruchamianie ostatnio otwartej gry nie ma nic wspólnego z mechanizmem PnP, który koncentruje się na sprzęcie, a nie oprogramowaniu. W kontekście PnP, urządzenia po podłączeniu do systemu muszą być rozpoznawane i konfigurowane, co jest zupełnie innym procesem niż uruchamianie programów. Tworzenie automatycznych kopii danych na nowo podłączonym nośniku pamięci również nie jest funkcjonalnością PnP, lecz dotyczy zarządzania danymi, które nie jest związane z samym mechanizmem wykrywania sprzętu. Co więcej, deinstalacja sterowników to proces zarządzania oprogramowaniem, który nie ma związku z automatycznym przypisywaniem zasobów przez PnP; w rzeczywistości, PnP ma na celu uproszczenie instalacji, a nie usuwanie oprogramowania. Typowe błędy w myśleniu polegają na myleniu funkcji związanych z zarządzaniem sprzętem oraz oprogramowaniem, co prowadzi do niepoprawnych wniosków o możliwości PnP. W rzeczywistości, PnP to złożony system, który ułatwia użytkownikom obsługę różnorodnych urządzeń, eliminując potrzebę ręcznej interwencji, co jest kluczowe w kontekście współczesnych zastosowań technologicznych.

Pytanie 32

Adware to program komputerowy

A. płatny po upływie określonego okresu próbnego

B. bezpłatny z wbudowanymi reklamami

C. płatny na zasadzie dobrowolnych wpłat

D. bezpłatny bez żadnych ograniczeń

Wielu ludzi myli adware z totalnie darmowym oprogramowaniem i to jest nieco mylące. Takie myślenie prowadzi do problemów przy rozumieniu, jak działa adware. Owszem, często możesz je dostać bez płacenia, ale jego finansowanie pochodzi z reklam, które przynoszą dochody twórcom. To reklama jest tym, co napędza adware, żaden brak opłat. A te porównania adware do płatnych programów to też nie jest najlepszy pomysł, bo adware nie ma opcji próby, tylko od początku do końca wyświetla reklamy. I to zestawienie z aplikacjami, które możesz wspierać darowiznami, też nie pasuje, bo tam masz wybór, a w przypadku adware, musisz znosić te reklamy, chyba że zapłacisz. Kluczowe jest zrozumienie, jak adware wpływa na korzystanie z aplikacji, bo to pozwala podejmować lepsze decyzje. Ludzie powinni być bardziej czujni i myśleć, jakie programy instalują, zwłaszcza te, które obiecują coś za darmo, a w praktyce mogą przynieść kłopoty z reklamami i prywatnością.

Pytanie 33

Klient przyniósł do serwisu uszkodzony sprzęt komputerowy. W trakcie procedury odbioru sprzętu, przed rozpoczęciem jego naprawy, serwisant powinien

A. zrealizować testy powykonawcze sprzętu

B. przygotować rewers serwisowy i opieczętowany przedłożyć do podpisania

C. sporządzić rachunek za naprawę w dwóch kopiach

D. przeprowadzić ogólną inspekcję sprzętu oraz zrealizować wywiad z klientem

Wykonanie przeglądu ogólnego sprzętu oraz przeprowadzenie wywiadu z klientem to kluczowy krok w procesie przyjęcia sprzętu do serwisu. Przegląd ogólny pozwala na szybkie zidentyfikowanie widocznych uszkodzeń oraz problemów, które mogą nie być od razu oczywiste. Na przykład, serwisant może zauważyć uszkodzenie wtyczek, pęknięcia w obudowie czy inne anomalie, które mogą wpływać na działanie urządzenia. Przeprowadzenie wywiadu z klientem jest równie istotne, ponieważ pozwala na zebranie informacji o objawach problemu, historii użytkowania sprzętu oraz ewentualnych wcześniejszych naprawach. Dobrą praktyką jest zadawanie pytań otwartych, które skłonią klienta do szczegółowego opisania problemu. Obie te czynności są zgodne z zasadami dobrego zarządzania serwisem i zwiększają efektywność procesu naprawy, co w efekcie prowadzi do wyższej satysfakcji klienta oraz lepszej jakości usług serwisowych.

Pytanie 34

W protokole IPv4 adres broadcastowy, zapisany w formacie binarnym, bez podziału na podsieci, w sekcji przeznaczonej dla hosta zawiera

A. naprzemiennie jedynki oraz zera

B. sekwencję zer z jedynką na końcu

C. wyłącznie jedynki

D. tylko zera

Jeśli myślisz, że w części hosta adresu broadcast mogą być naprzemiennie jedynki i zera, albo że mogą być tam zera z jedynką na końcu, to nie jest to dobre myślenie. Musisz wiedzieć, że adres broadcast ma docierać do wszystkich urządzeń w sieci, więc muszą tam być same jedynki. Jakby były tam zera, to niektóre hosty by się nie połączyły, co jest sprzeczne z ideą adresu broadcast. Wprowadzenie pomyłki o jedynkach i zerach może skutkować poważnymi problemami w sieci, wiec lepiej tego unikać. Zera na końcu adresu też są złe, bo to są adresy sieciowe, a nie broadcast. Tak samo pomysł na sekwencje zer z jedynką na końcu jest totalnie nietrafiony. Adresy IPv4 działają na określonych zasadach i warto je znać, zwłaszcza różnice między unicast, multicast a broadcast, żeby nie mieć bałaganu w sieci.

Pytanie 35

Jakiego rekordu DNS należy użyć w strefie wyszukiwania do przodu, aby powiązać nazwę domeny DNS z adresem IP?

A. MX lub PTR

B. A lub AAAA

C. NS lub CNAME

D. SRV lub TXT

Rekordy A i AAAA to takie podstawowe elementy w DNS, bo pomagają przekształcić nazwy domen na adresy IP. Rekord A to ten dla IPv4, a AAAA dla IPv6. Dzięki nim, nie musimy pamiętać trudnych numerków, tylko wpisujemy coś, co łatwo zapamiętać, jak www.przyklad.pl. Jak firma chce, żeby jej strona była dostępna, to rejestruje domenę i dodaje odpowiedni rekord A, żeby każdy mógł ją znaleźć. Warto mieć te rekordy na bieżąco aktualne, bo to wpływa na to, jak działa strona i jej dostępność. Z mojego doświadczenia, to naprawdę kluczowa sprawa, żeby wszystko działało bez zarzutu.

Pytanie 36

Który z poniższych programów nie służy do diagnozowania sieci komputerowej w celu wykrywania problemów?

A. getfacl

B. nslookup

C. traceroute

D. ping

Odpowiedzi 'traceroute', 'nslookup' oraz 'ping' są narzędziami, które w rzeczywistości są powszechnie używane do testowania i diagnozowania sieci komputerowych. 'Traceroute' jest wykorzystywane do śledzenia trasy pakietów danych przez różne węzły w sieci, co pozwala na identyfikację miejsc, w których mogą występować opóźnienia lub utraty pakietów. Działa ono na zasadzie wysyłania pakietów z narastającym czasem życia (TTL), co umożliwia określenie długości trasy dotarcia do celu. 'Ping' służy do sprawdzania dostępności hostów w sieci oraz mierzenia czasu odpowiedzi, co pozwala na szybką diagnozę problemów z połączeniem. Z kolei 'nslookup' jest narzędziem do zapytań DNS, które pozwala na przekształcanie nazw domenowych na adresy IP oraz odwrotnie. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji tych narzędzi z zadaniami, które nie mają związku z sieciami, jak to ma miejsce w przypadku 'getfacl', które nie ma żadnej funkcjonalności związanej z diagnozowaniem połączeń sieciowych. Właściwe korzystanie z 'ping', 'traceroute' i 'nslookup' w sytuacjach, gdy występują problemy z łącznością, jest zgodne z najlepszymi praktykami, dlatego ważne jest zrozumienie ich zastosowania w kontekście testowania sieci.

Pytanie 37

Skaner, który został przedstawiony, należy podłączyć do komputera za pomocą złącza

A. Micro USB

B. Mini USB

C. USB-A

D. USB-B

Złącze USB-A to standardowy port USB, który można znaleźć głównie w komputerach, zasilaczach i innych urządzeniach peryferyjnych jako port żeński, do którego podłączamy inne urządzenia za pomocą kabli zakończonych wtykiem USB-A. USB-B, z kolei, jest złączem używanym głównie w urządzeniach peryferyjnych takich jak drukarki i skanery, ale w większych, stacjonarnych wersjach, co czyni tę opcję nieodpowiednią dla przenośnych skanerów. Mini USB znajduje zastosowanie w kompaktowych urządzeniach elektronicznych, co jest zgodne z typem skanera wskazanego w pytaniu. Micro USB, choć bardziej nowoczesne i mniejsze niż Mini USB, nie jest odpowiednim wyborem, jeśli urządzenie zostało wyprodukowane w czasie, gdy Mini USB było standardem de facto dla małych urządzeń. Powszechnym błędem jest przypuszczenie, że wszystkie skanery są wyposażone w złącze USB-A lub Micro USB, ponieważ są one bardziej znane użytkownikom współczesnym. Jednak pominięcie specyfiki technicznej danego urządzenia może prowadzić do tego rodzaju błędnych wniosków. Właściwe zrozumienie standardów złączy i ich ewolucji jest kluczowe w podejmowaniu odpowiednich decyzji dotyczących kompatybilności urządzeń elektronicznych, zwłaszcza w kontekście sprzętu wykorzystywanego w specjalistycznych zadaniach zawodowych.

Pytanie 38

Jaką maksymalną wartość rozplotu kabla UTP można uzyskać we wtyku RJ45 według normy PN-EN 50173?

A. 10 mm

B. 13 mm

C. 15 mm

D. 20 mm

Niepoprawne odpowiedzi dotyczące wartości maksymalnego rozplotu kabla UTP wskazują na zrozumienie jedynie aspektów fizycznych połączeń, ale ignorują kluczowe zasady dotyczące parametrów transmisyjnych oraz standardów dotyczących instalacji. Wartości takie jak 10 mm, 15 mm czy 20 mm nie są zgodne z normą PN-EN 50173, co może prowadzić do wielu problemów w kontekście wydajności sieci. Rozplot o długości 10 mm jest nieodpowiedni, ponieważ nie pozwala na odpowiednie zarządzanie skręceniem par przewodów, co jest kluczowe dla redukcji interferencji. Z kolei zbyt duży rozplot, jak 15 mm lub 20 mm, może prowadzić do istotnych strat sygnału, a także zwiększać podatność na zakłócenia zewnętrzne, co jest szczególnie problematyczne w gęsto zabudowanych środowiskach biurowych, gdzie różnorodne urządzenia elektroniczne mogą wpływać na jakość sygnału. Zrozumienie tego, jak zarządzać rozplotem kabli, jest kluczowe dla techników zajmujących się instalacją i utrzymaniem sieci, ponieważ pozwala na uniknięcie typowych pułapek, które mogą prowadzić do problemów z transmisją danych i ogólną wydajnością sieci.

Pytanie 39

W jakim typie członkostwa w VLAN port może należeć do wielu sieci VLAN?

A. Port-Based VLAN

B. Dynamiczny VLAN

C. Statyczny VLAN

D. Multi-VLAN

Wybór innej odpowiedzi niż 'Multi-VLAN' pokazuje, że mogło być jakieś nieporozumienie w kwestii zarządzania VLAN-ami. Na przykład 'Statyczny VLAN' czy 'Dynamiczny VLAN' to różne modele przypisywania. Statyczny VLAN jest na stałe związany z portem, więc taki port może być tylko w jednym VLAN-ie. To proste, ale ma swoje ograniczenia, bo jak coś się zmienia w sieci, to trzeba to ręcznie poprawić. Z kolei Dynamiczny VLAN potrafi automatycznie przypisywać VLAN-y, ale też ogranicza port do jednego VLAN-u na raz. A 'Port-Based VLAN' to termin, który odnosi się do architektury przypisywania VLAN-ów do portów, ale nie oznacza to, że port może być w wielu VLAN-ach na raz. Wydaje mi się, że wybór błędnej odpowiedzi wynika z niejasności dotyczących tych pojęć i ich zastosowań. Zrozumienie tych różnic jest naprawdę ważne, żeby skutecznie projektować i zarządzać nowoczesnymi sieciami.

Pytanie 40

Według specyfikacji JEDEC standardowe napięcie zasilania modułów RAM DDR3L o niskim napięciu wynosi

A. 1,65 V

B. 1,20 V

C. 1,50 V

D. 1,35 V

Moduły RAM DDR3L są stworzone zgodnie z wytycznymi JEDEC, które sugerują, że napięcie powinno wynosić 1,35 V. To znacznie mniej niż w tradycyjnych modułach DDR3, które potrzebują 1,5 V. Zmniejszenie napięcia do 1,35 V w DDR3L pomaga oszczędzać energię i zmniejszać ciepło, co jest mega ważne zwłaszcza w laptopach i smartfonach, gdzie zarządzanie energią to kluczowy temat. Spotykamy DDR3L w nowoczesnych laptopach, które przy tym korzystają z tej architektury pamięci, żeby zwiększyć wydajność, a przy tym mniej ciągnąć z prądu. W praktyce, DDR3L przydaje się wszędzie tam, gdzie potrzeba dużej mocy przy małym zużyciu energii, co wpisuje się w trend na bardziej eko technologie. Dodatkowo DDR3L pozwala na dłuższe działanie na baterii w urządzeniach mobilnych i poprawia ogólną wydajność systemu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej