Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 24 marca 2025 07:59
Data zakończenia: 24 marca 2025 08:33

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W jaki sposób powinno się wpisać w formułę arkusza kalkulacyjnego odwołanie do komórki B3, aby przy przenoszeniu tej formuły w inne miejsce arkusza odwołanie do komórki B3 pozostało stałe?

A. $B3

B. B$3

C. $B$3

D. B3

Poprawna odpowiedź to $B$3, co oznacza, że zarówno kolumna (B), jak i wiersz (3) są zablokowane w formule. Dzięki temu, gdy kopiujesz tę formułę do innych komórek, odwołanie do komórki B3 pozostanie niezmienne, co jest kluczowe w wielu scenariuszach analitycznych i finansowych. Na przykład, jeśli w komórce B3 znajduje się stała wartość, która jest wykorzystywana w obliczeniach w różnych miejscach arkusza, zablokowanie tego adresu zapewnia, że wszystkie obliczenia będą odnosiły się do tej samej wartości. To rozwiązanie jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania danymi w arkuszach kalkulacyjnych, ponieważ minimalizuje ryzyko błędów i niespójności. Blokowanie adresów komórek jest szczególnie przydatne w dużych arkuszach, w których złożoność obliczeń wymaga precyzyjnego zarządzania odwołaniami do danych. Zrozumienie mechanizmu zablokowanych odwołań jest niezbędne dla efektywnej pracy z arkuszami kalkulacyjnymi, zwłaszcza w kontekście raportowania i analizy danych.

Pytanie 2

Standard sieci bezprzewodowej WiFi 802.11 a/n operuje w zakresie

A. 250 MHz

B. 1200 MHz

C. 2,4 GHz

D. 5 GHz

Wybór odpowiedzi "2,4 GHz" jest niepoprawny, ponieważ chociaż standardy WiFi 802.11 b/g/n mogą również działać w tym paśmie, to 802.11a oraz 802.11n są zoptymalizowane głównie dla pasma 5 GHz, co pozwala na osiąganie lepszych parametrów transmisji. Pasmo 2,4 GHz jest powszechnie używane i często obciążone przez inne urządzenia, co prowadzi do większych zakłóceń. Wybór "1200 MHz" jest błędny, ponieważ nie jest to standardowe pasmo operacyjne w kontekście WiFi. Pasmo 2,4 GHz odpowiada 2400 MHz, a 1200 MHz to nieistniejące pasmo dla typowych zastosowań sieciowych. Odpowiedź "250 MHz" również nie znajduje zastosowania w kontekście WiFi, ponieważ jest to pasmo zbyt niskie dla standardów bezprzewodowych. Zrozumienie tego, że standardy WiFi są dostosowane do specyficznych pasm, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią. Większość użytkowników nie zdaje sobie sprawy z tego, że niskie pasma są bardziej podatne na zakłócenia i interferencje, co może prowadzić do obniżenia jakości połączeń. Dlatego, w kontekście nowoczesnego wdrażania technologii WiFi, preferowane są wyższe częstotliwości, które oferują mniej zakłóceń i większe przepustowości.

Pytanie 3

Kto jest odpowiedzialny za alokację czasu procesora dla konkretnych zadań?

A. Cache procesora

B. Pamięć RAM

C. Chipset

D. System operacyjny

Cache procesora, pamięć RAM oraz chipset pełnią różne funkcje w architekturze systemu komputerowego, ale żaden z tych elementów nie odpowiada za przydzielanie czasu procesora do zadań. Cache procesora to ulokowana blisko rdzenia pamięci, która przechowuje najczęściej używane dane i instrukcje, co przyspiesza procesy obliczeniowe, ale nie angażuje się w zarządzanie czasem procesora. Pamięć RAM natomiast jest używana do przechowywania danych i programów w trakcie ich wykonywania, a jej rola w obiegu danych jest kluczowa dla wydajności systemu, ale sama z siebie nie decyduje o tym, które zadanie powinno korzystać z CPU w danym momencie. Chipset jest zbiorem układów scalonych, które zarządzają komunikacją pomiędzy różnymi komponentami komputera, ale również nie ma on wpływu na przydzielanie czasu procesora. Często mylone z funkcjami systemu operacyjnego, te komponenty mogą prowadzić do nieporozumień w zrozumieniu ich ról. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie fizycznych komponentów sprzętowych z ich funkcjami zarządzania, co prowadzi do mylnych wniosków na temat tego, jak działa system komputerowy. Właściwe zrozumienie roli każdego z tych elementów jest kluczowe dla efektywnego korzystania z technologii komputerowej.

Pytanie 4

Ile maksymalnie hostów można przydzielić w sieci o masce 255.255.255.192?

A. 127

B. 30

C. 62

D. 14

Pojęcia związane z adresacją IP i maskami sieciowymi mogą być mylone, co prowadzi do błędnych odpowiedzi. Na przykład, liczba 14 może wynikać z niepoprawnego obliczenia, które sugeruje, że 4 bity są wykorzystywane dla hostów (2^4 - 2 = 14), zamiast 6. Takie podejście nie uwzględnia faktu, że w rzeczywistości maska 255.255.255.192 oznacza, że 6 bitów jest przeznaczonych na hosty. Kolejny typowy błąd myślowy polega na pomyleniu liczby adresów z liczbą hostów. Odpowiedzi takie jak 30 lub 127 mogą wynikać z nieprawidłowych interpretacji czy pomyłek w obliczeniach. Na przykład, 30 mogłoby być wynikiem obliczenia 2^5 - 2, co jest błędne, ponieważ 5 bitów nie odpowiada maski /26. Natomiast 127 to liczba, która nie może być uzyskana w tej masce, ponieważ sugeruje większą ilość przeznaczonych bitów dla hostów. Rozumienie, jak działają maski sieciowe, jest kluczowe dla projektowania efektywnych i skalowalnych sieci. Niezrozumienie tej zasady może prowadzić do poważnych problemów w administracji siecią, w tym do niewłaściwego przydzielania adresów IP, co może ograniczyć zdolność do rozbudowy sieci w przyszłości.

Pytanie 5

Aby zwolnić adres IP przypisany do konkretnej karty sieciowej w systemie Windows, należy wykorzystać polecenie systemowe

A. ipconfig /renew

B. ipconfig /displaydns

C. ipconfig /flushdns

D. ipconfig /release

Wybór innych opcji, takich jak 'ipconfig /renew', 'ipconfig /flushdns' czy 'ipconfig /displaydns', nie wypełnia funkcji zwolnienia adresu IP dla karty sieciowej. 'Ipconfig /renew' służy do uzyskania nowego adresu IP od serwera DHCP, co jest procesem odwrotnym do zwolnienia adresu. Może to prowadzić do nieporozumień, ponieważ niektórzy użytkownicy mogą myśleć, że chcą jedynie odnowić przypisany adres, a w rzeczywistości potrzebują go zwolnić. Z kolei 'ipconfig /flushdns' i 'ipconfig /displaydns' są związane z zarządzaniem pamięcią podręczną DNS, a nie z adresami IP. Te polecenia są używane do usuwania lub wyświetlania zapisów DNS, co może prowadzić do poprawy wydajności przy rozwiązywaniu nazw, ale nie mają nic wspólnego z interfejsem TCP/IP oraz przypisanymi adresami IP. Typowym błędem jest więc mylenie funkcji związanych z DNS i IP, co jest zrozumiałe, ponieważ obie te technologie są istotne w zarządzaniu siecią. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych poleceń ma swoje ściśle określone zastosowanie, a ich niewłaściwe użycie może prowadzić do dezorganizacji w zarządzaniu siecią, a także do problemów z połączeniem i dostępnymi zasobami sieciowymi.

Pytanie 6

Na ilustracji widoczne jest urządzenie służące do

A. zaciskania złącz RJ-45

B. instalacji okablowania w gniazdku sieciowym

C. zaciskania złącz BNC

D. usuwania izolacji z przewodów

Urządzenie przedstawione na rysunku to narzędzie do zdejmowania izolacji z kabli powszechnie używane w pracach elektrycznych i telekomunikacyjnych. Jego główną funkcją jest bezpieczne i precyzyjne usunięcie warstwy izolacyjnej z przewodów bez uszkodzenia ich wewnętrznej struktury. Urządzenia tego typu są niezbędne w sytuacjach, gdy wymagane jest przygotowanie kabla do połączenia elektrycznego lub montażu złącza. Przy korzystaniu z tych narzędzi przestrzega się standardów branżowych takich jak IEC 60352 dotyczących połączeń elektrycznych aby zapewnić bezpieczeństwo i funkcjonalność instalacji. Przykładem zastosowania może być przygotowanie przewodów do zaciskania złącz RJ-45 w sieciach komputerowych gdzie precyzyjne zdjęcie izolacji jest kluczowe dla zapewnienia poprawności działania sieci. Profesjonalne narzędzia do zdejmowania izolacji mogą być regulowane do różnych średnic przewodów co zwiększa ich uniwersalność w zastosowaniach zawodowych. Operatorzy tych narzędzi powinni być odpowiednio przeszkoleni aby zapewnić dokładność i bezpieczeństwo pracy z elektrycznością.

Pytanie 7

Jakie są przyczyny wyświetlenia na ekranie komputera komunikatu o wykryciu konfliktu adresów IP?

A. Adres IP komputera znajduje się poza zakresem adresów w sieci lokalnej

B. W konfiguracji protokołu TCP/IP ustawiony jest nieprawidłowy adres bramy domyślnej

C. Inne urządzenie w sieci posiada ten sam adres IP co komputer

D. Usługa DHCP w sieci lokalnej jest nieaktywna

Prawidłowa odpowiedź wskazuje, że konflikt adresów IP wynika z nadania temu samemu adresowi IP więcej niż jednemu urządzeniu w sieci lokalnej. Każde urządzenie w sieci musi mieć unikalny adres IP, aby mogło komunikować się z innymi. W sytuacji, gdy dwa urządzenia mają ten sam adres, sieć nie jest w stanie poprawnie zidentyfikować, do którego z nich wysłać dane, co prowadzi do konfliktu. Aby rozwiązać ten problem, można zastosować dynamiczne przydzielanie adresów IP przez serwer DHCP, który automatycznie nadzoruje unikalność adresów w sieci. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie i aktualizacja konfiguracji sieci, aby zapobiegać błądzeniu w przydzielaniu adresów. W przypadku sprzętu działającego w sieci lokalnej, użytkownicy powinni upewnić się, że przydzielone adresy IP nie kolidują z adresami przypisanymi przez DHCP, a także mogą używać narzędzi do skanowania sieci, aby zweryfikować przydzielone adresy IP.

Pytanie 8

Aby zmienić ustawienia rozruchu komputera w systemie Windows 7 przy użyciu wiersza poleceń, jakie polecenie powinno być użyte?

A. bootcfg

B. config

C. bcdedit

D. bootfix

Polecenie 'bcdedit' jest kluczowym narzędziem w systemie Windows 7 do zarządzania konfiguracją rozruchową systemu. Umożliwia ono użytkownikowi m.in. modyfikację wpisów w Boot Configuration Data (BCD), co jest niezbędne w przypadku rozwiązywania problemów z uruchamianiem systemu. Przykładowo, za pomocą 'bcdedit' można ustawić domyślny system operacyjny, zmienić parametry rozruchowe, dodać nowe wpisy rozruchowe oraz usunąć istniejące. W praktyce, gdy system nie uruchamia się poprawnie, administrator może użyć 'bcdedit' do przywrócenia poprzedniej konfiguracji uruchamiania lub poprawienia nieprawidłowych ustawień. Warto również wspomnieć, że korzystanie z 'bcdedit' powinno być przeprowadzane z ostrożnością, gdyż nieprawidłowe zmiany mogą prowadzić do dalszych problemów z uruchamianiem systemu. Dobrą praktyką jest zawsze tworzenie kopii zapasowej przed wprowadzeniem jakichkolwiek zmian w konfiguracji rozruchowej.

Pytanie 9

Jaką licencję ma wolne i otwarte oprogramowanie?

A. ADWARE

B. BOX

C. FREEWARE

D. GNU GPL

Każda z podanych opcji nie odnosi się poprawnie do definicji licencji wolnego i otwartego oprogramowania. BOX nie jest terminem odnoszącym się do rodzaju licencji, ale do formy dystrybucji oprogramowania, która nie ma nic wspólnego z jego otwartością czy wolnością. ADWARE to oprogramowanie, które wyświetla reklamy, co często wiąże się z ograniczeniami dotyczącymi użytkowania i modyfikacji, a także z potencjalnymi naruszeniami prywatności użytkowników. Freeware to oprogramowanie, które jest dostępne za darmo, ale jego licencja niekoniecznie musi zezwalać na modyfikacje czy dalszą dystrybucję, co stoi w sprzeczności z ideą wolnego oprogramowania. Wiele osób myli te pojęcia, nie zdając sobie sprawy z subtelnych różnic między nimi. Licencje wolnego oprogramowania, takie jak GNU GPL, są zgodne z zasadami, które chronią prawa użytkowników do korzystania z oprogramowania na wolnych zasadach, natomiast inne wymienione opcje nie spełniają tych wymogów. Typowym błędem myślowym jest postrzeganie freeware jako równoważne z wolnym oprogramowaniem, co jest mylnym założeniem, ponieważ wiele programów freewarowych nie pozwala na pełną swobodę użytkowania i modyfikacji.

Pytanie 10

Narzędzie systemów operacyjnych Windows używane do zmiany ustawień interfejsów sieciowych, na przykład przekształcenie dynamicznej konfiguracji karty sieciowej w konfigurację statyczną, to

A. netstat

B. ipconfig

C. netsh

D. nslookup

Wybierając odpowiedzi inne niż "netsh", można napotkać na typowe nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowania narzędzi sieciowych w systemach Windows. Na przykład, "nslookup" jest narzędziem do diagnostyki DNS i służy do sprawdzania informacji o nazwach domen, a nie do modyfikacji ustawień interfejsów sieciowych. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że narzędzie to ma zastosowanie w konfiguracji adresów IP, podczas gdy jego głównym celem jest badanie danych związanych z DNS, takich jak adresy IP odpowiadające danym nazwom. Z drugiej strony, "netstat" to aplikacja służąca do monitorowania połączeń sieciowych oraz statystyk protokołów, dostarczająca informacje o aktywnych połączeniach, portach oraz ich statusie. To narzędzie również nie ma funkcji konfiguracyjnych i może być mylnie interpretowane jako użyteczne w kontekście zmiany adresów IP. Natomiast "ipconfig" odgrywa kluczową rolę w wyświetlaniu aktualnych ustawień IP oraz konfiguracji interfejsów, ale jego możliwości ograniczają się do prezentacji danych, a nie ich modyfikacji. To prowadzi do nieporozumień, gdzie użytkownicy mogą sądzić, że "ipconfig" umożliwia zmianę konfiguracji, co jest błędnym założeniem. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych narzędzi ma swoje specyficzne zastosowanie i nie zastępuje funkcji, które oferuje "netsh" w kontekście zarządzania interfejsami sieciowymi.

Pytanie 11

Jak nazywa się jednostka przeprowadzająca obliczenia stałoprzecinkowe?

A. AND

B. RPU

C. ALU

D. FPU

ALU, czyli jednostka arytmetyczno-logiczna, jest kluczowym komponentem w architekturze komputerowej, odpowiedzialnym za wykonywanie operacji matematycznych oraz logicznych. W kontekście obliczeń stałoprzecinkowych, ALU wykonuje operacje takie jak dodawanie, odejmowanie, mnożenie oraz dzielenie na liczbach całkowitych, co jest istotne w aplikacjach wymagających dużej wydajności obliczeniowej, jak grafika komputerowa czy przetwarzanie sygnałów. ALU jest integralną częścią CPU, a jej efektywność ma znaczący wpływ na ogólne osiągi systemu. Dobrą praktyką w projektowaniu systemów jest optymalizacja działania ALU poprzez zastosowanie technologii takich jak pipelining, co pozwala na równoległe wykonywanie wielu operacji. Ponadto, ALU może współpracować z innymi jednostkami, takimi jak FPU (jednostka zmiennoprzecinkowa) dla bardziej złożonych obliczeń, co ilustruje elastyczność i wszechstronność tej jednostki w różnych zastosowaniach obliczeniowych.

Pytanie 12

Ustalenie adresów fizycznych MAC na podstawie adresów logicznych IP jest efektem działania protokołu

A. DNS

B. DHCP

C. HTTP

D. ARP

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym elementem komunikacji w sieciach komputerowych opartych na protokole IP. Jego główną funkcją jest mapowanie adresów IP na odpowiadające im adresy MAC (Media Access Control), co umożliwia urządzeniom w sieci lokalnej prawidłowe wysyłanie danych. W przypadku, gdy urządzenie chce wysłać pakiet do innego urządzenia, najpierw musi znać adres MAC odbiorcy. Jeśli jedynie zna adres IP, wysyła zapytanie ARP, w którym prosi o podanie adresu MAC powiązanego z danym adresem IP. Odpowiedzią jest pakiet ARP, który zawiera żądany adres MAC. ARP jest standardowym protokołem w ramach stosu protokołów TCP/IP i stanowi fundament większości komunikacji w sieciach Ethernet. Zrozumienie działania ARP jest kluczowe dla administratorów sieci, którzy muszą monitorować, diagnozować oraz zabezpieczać ruch w sieciach lokalnych. Bez tego protokołu, urządzenia nie mogłyby skutecznie komunikować się w sieciach, co prowadziłoby do poważnych problemów z łącznością.

Pytanie 13

Jaki port jest ustawiony jako domyślny dla serwera WWW?

A. 8081

B. 800

C. 8080

D. 80

Domyślny port serwera usługi WWW to 80. Jest to standardowy port, na którym działają serwery HTTP, co zostało określone w dokumentach RFC, w tym w RFC 7230, które definiują protokół HTTP/1.1. Użycie portu 80 jest powszechne i praktycznie każdy serwer WWW, taki jak Apache, Nginx czy Microsoft IIS, nasłuchuje na tym porcie dla przychodzących żądań. Gdy użytkownik wpisuje adres URL w przeglądarce, a nie określa portu, domyślnie używana jest właśnie liczba 80. Oznacza to, że aby uzyskać dostęp do strony internetowej, wystarczające jest podanie samego adresu bez dodatkowego portu. W praktyce, umiejętność zarządzania portami i konfiguracji serwera WWW jest kluczowa dla administracji sieci, co wpływa na bezpieczeństwo oraz efektywność dostępu do zasobów internetowych. Również w kontekście zapór sieciowych, zrozumienie, dlaczego port 80 jest istotny, pozwala na lepsze zarządzanie regułami i politykami bezpieczeństwa w sieci.

Pytanie 14

W jakim gnieździe powinien być umieszczony procesor INTEL CORE i3-4350- 3.60 GHz, x2/4, 4MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150?

A. Odpowiedź D

B. Odpowiedź A

C. Odpowiedź C

D. Odpowiedź B

Instalacja procesora w niewłaściwym gnieździe może prowadzić do poważnych problemów technicznych takich jak uszkodzenie procesora lub płyty głównej. Gniazda na płycie głównej są projektowane do pracy z określonymi typami procesorów co oznacza że ich pinout oraz mechanizm zapięcia są dostosowane do konkretnego typu. Jeśli procesor Intel Core i3-4350 zostałby zainstalowany w innym gnieździe niż LGA 1150 na przykład w gniazdach C lub D mogłoby to spowodować nieprawidłowe połączenia elektryczne co z kolei prowadzi do awarii sprzętu. Zrozumienie kompatybilności procesorów i gniazd jest kluczowe dla budowy i utrzymania wydajnego systemu komputerowego. Częstym błędem jest zakładanie że wszystkie gniazda obsługują wszystkie procesory co może być mylące zwłaszcza w kontekście podobnych wizualnie gniazd. Ponadto poszczególne gniazda mogą różnić się nie tylko pod względem fizycznym ale także technologicznym wspierając różne funkcje procesorów takie jak zintegrowane grafiki czy różne poziomy wydajności energetycznej. Dlatego też należy zawsze upewnić się że procesor i gniazdo są zgodne zarówno pod względem fizycznym jak i funkcjonalnym co zapewnia długotrwałą stabilność i wydajność systemu. Poprawne zrozumienie tych aspektów minimalizuje ryzyko wystąpienia problemów technicznych oraz zapewnia optymalną wydajność i niezawodność sprzętu komputerowego. Przy wyborze komponentów komputerowych zawsze warto kierować się specyfikacjami producenta oraz dobrymi praktykami branżowymi co pozwala na uniknięcie kosztownych błędów i zapewnienie maksymalnej efektywności operacyjnej systemu. Właściwe dostosowanie komponentów jest kluczowe dla ich harmonijnej współpracy oraz pełnego wykorzystania możliwości sprzętu co jest szczególnie istotne w kontekście profesjonalnych zastosowań komputerowych gdzie niezawodność i szybkość działania mają priorytetowe znaczenie. Dlatego też każda decyzja dotycząca konfiguracji sprzętowej powinna być dokładnie przemyślana i oparta na rzetelnej wiedzy technicznej oraz standardach branżowych.

Pytanie 15

W ustawieniach haseł w systemie Windows Server aktywowano opcję, że hasło musi spełniać wymagania dotyczące złożoności. Z jakiej minimalnej liczby znaków musi składać się hasło użytkownika?

A. 6 znaków

B. 10 znaków

C. 12 znaków

D. 5 znaków

Wybór niewłaściwej długości hasła może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad złożoności haseł, które są istotnym elementem bezpieczeństwa systemu. Odpowiedzi sugerujące hasła o długości 5, 10 lub 12 znaków nie uwzględniają specyfikacji wskazanych w standardach bezpieczeństwa. Hasło o długości 5 znaków jest zbyt krótkie, aby spełnić wymogi dotyczące złożoności. Tego rodzaju hasła są łatwiejsze do złamania poprzez metody takie jak ataki brute-force, które polegają na systematycznym testowaniu różnych kombinacji. Odpowiedź sugerująca 10 znaków, mimo że jest bliższa wymogom, nadal nie jest poprawna, ponieważ nie uwzględnia minimalnej wymagań. Ponadto, 12 znaków, choć może być korzystne z punktu widzenia bezpieczeństwa, nie odpowiada rzeczywistym wymaganiom systemu Windows Server, które dotyczą minimalnej długości haseł. Praktyczne podejście do tworzenia haseł wymaga zrozumienia, że nie chodzi tylko o długość, ale także o złożoność, która obejmuje różnorodność używanych znaków. Przyjmowanie zbyt długich haseł może prowadzić do nieprzemyślanych praktyk, takich jak stosowanie łatwych do zapamiętania, ale przewidywalnych ciągów, co zwiększa ryzyko naruszenia bezpieczeństwa. Warto inwestować czas w tworzenie silnych haseł, które będą zarówno trudne do odgadnięcia, jak i łatwe do zapamiętania, co jest kluczowym elementem polityki bezpieczeństwa w każdej organizacji.

Pytanie 16

Który z parametrów należy użyć w poleceniu netstat, aby uzyskać statystyki interfejsu sieciowego dotyczące liczby przesłanych oraz odebranych bajtów i pakietów?

A. -e

B. -n

C. -o

D. -a

Polecenie netstat z parametrem -e jest używane do wyświetlania statystyk interfejsów sieciowych, w tym liczby wysłanych i odebranych bajtów oraz pakietów. To ważne narzędzie dla administratorów sieci, pozwalające monitorować wydajność i zdrowie połączeń sieciowych. Parametr -e dostarcza szczegółowych informacji o stanie interfejsów, co jest nieocenione w kontekście diagnozowania problemów z siecią. Przykładowo, gdy administrator zauważa spowolnienie w działaniu aplikacji korzystających z sieci, może za pomocą netstat -e sprawdzić, czy interfejsy nie są przeciążone, analizując ilość przesyłanych danych. Informacje te są zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą IT, gdzie monitorowanie i analizy wydajności są kluczowe dla zapewnienia jakości usług. Warto również zauważyć, że netstat jest dostępny na różnych systemach operacyjnych, w tym Windows i Linux, co czyni go uniwersalnym narzędziem dla specjalistów zajmujących się sieciami.

Pytanie 17

Shareware to typ licencji, który opiera się na

A. bezpłatnym dystrybuowaniu aplikacji bez ujawnienia kodu źródłowego

B. użytkowaniu programu przez ustalony czas, po którym program przestaje funkcjonować

C. korzystaniu z programu bez opłat i bez jakichkolwiek ograniczeń

D. bezpłatnym udostępnianiu programu w celu testowania przed dokonaniem zakupu

Shareware to model licencjonowania, który umożliwia użytkownikom wypróbowanie oprogramowania przez określony czas bez opłat, co ma na celu zachęcenie do zakupu pełnej wersji. Użytkownik ma możliwość przetestowania funkcji programu, co jest bardzo ważne dla podejmowania decyzji o ewentualnym zakupie. Przykładem zastosowania shareware mogą być programy do edycji zdjęć czy oprogramowanie biurowe, które oferują pełne funkcje przez 30 dni. Po upływie tego czasu, użytkownik powinien zakupić licencję, aby kontynuować korzystanie z programu bez ograniczeń. W branży oprogramowania shareware jest szeroko stosowane, jako że pozwala producentom oprogramowania na dotarcie do szerszej grupy odbiorców, co zwiększa szanse na konwersję użytkowników testowych w płacących klientów. Dobrą praktyką w tym modelu jest jasne komunikowanie warunków licencji oraz dostępności wsparcia technicznego dla użytkowników testowych.

Pytanie 18

Jakie urządzenie służy do połączenia 6 komputerów w ramach sieci lokalnej?

A. most.

B. przełącznik.

C. transceiver.

D. serwer.

Przełącznik, znany również jako switch, to urządzenie sieciowe, które odgrywa kluczową rolę w tworzeniu lokalnych sieci komputerowych (LAN). Jego główną funkcją jest przekazywanie danych między różnymi urządzeniami podłączonymi do tej samej sieci. Przełączniki działają na warstwie drugiej modelu OSI (warstwa łącza danych), co oznacza, że używają adresów MAC do przesyłania ramek danych. Dzięki temu mogą one efektywnie kierować ruch sieciowy, minimalizując kolizje i optymalizując przepustowość. W praktyce, w sieci lokalnej można podłączyć wiele urządzeń, takich jak komputery, drukarki czy serwery. Zastosowanie przełączników umożliwia stworzenie bardziej zorganizowanej i wydajnej infrastruktury, co jest niezbędne w biurach czy w środowiskach akademickich. Warto dodać, że nowoczesne przełączniki oferują dodatkowe funkcje, takie jak VLAN (Virtual Local Area Network), co pozwala na segmentację ruchu sieciowego oraz zwiększenie bezpieczeństwa i wydajności. W kontekście standardów, przełączniki Ethernet są powszechnie używane i zgodne z normami IEEE 802.3, co zapewnia ich szeroką interoperacyjność w różnych środowiskach sieciowych.

Pytanie 19

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na wyświetlenie informacji o bieżącej godzinie, czasie pracy systemu oraz liczbie użytkowników zalogowanych do systemu?

A. echo

B. history

C. uptime

D. chmod

Polecenie 'uptime' w systemie Linux jest niezwykle przydatnym narzędziem, które dostarcza informacji dotyczących czasu działania systemu, aktualnej godziny oraz liczby zalogowanych użytkowników. Gdy uruchomimy to polecenie, uzyskamy wynik w formie tekstu, który zawiera czas, przez jaki system był aktywny, godziny oraz minutę, a także liczbę użytkowników aktualnie zalogowanych do systemu. Na przykład, wywołanie polecenia 'uptime' może zwrócić wynik jak '16:05:43 up 5 days, 2:12, 3 users', co oznacza, że system działa od pięciu dni. To narzędzie jest szczególnie ważne w kontekście monitorowania wydajności serwerów oraz diagnozowania problemów z obciążeniem systemu. Warto również podkreślić, że informacje uzyskane z polecenia 'uptime' mogą być przydatne w kontekście praktyk DevOps, gdzie ciągłość działania usług jest kluczowa dla zapewnienia dostępności i niezawodności aplikacji. Regularne korzystanie z tego polecenia pozwala administratorom na szybkie ocenienie stabilności systemu i wykrycie potencjalnych problemów związanych z wydajnością.

Pytanie 20

Jak skrót wskazuje na rozległą sieć komputerową, która obejmuje swoim zasięgiem miasto?

A. WAN

B. LAN

C. PAN

D. MAN

MAN (Metropolitan Area Network) to termin odnoszący się do dużej sieci komputerowej, która obejmuje zasięgiem całe miasto lub jego znaczną część. MAN łączy w sobie cechy zarówno lokalnych sieci komputerowych (LAN), jak i rozległych sieci (WAN), oferując połączenia o wyższej prędkości i większej przepustowości w porównaniu do WAN. Przykładowe zastosowania MAN obejmują sieci wykorzystywane przez uczelnie lub instytucje rządowe, które muszą połączyć różne budynki w obrębie jednego miasta. Standardy takie jak IEEE 802.3 oraz technologie takie jak Ethernet są często wykorzystywane w MAN, co pozwala na korzystanie z wysokiej jakości połączeń optycznych oraz kablowych. Dodatkowo, MAN może integrować różne usługi, takie jak VoIP, video conferencing oraz dostęp do internetu, co czyni go kluczowym elementem infrastruktury miejskiej. W miastach inteligentnych MAN może wspierać różne aplikacje, takie jak zarządzanie ruchem, monitorowanie jakości powietrza czy systemy bezpieczeństwa miejskiego.

Pytanie 21

Wskaż najkorzystniejszą trasę sumaryczną dla podsieci IPv4?

A. 10.10.168.0/21

B. 10.10.168.0/16

C. 10.10.160.0/21

D. 10.10.168.0/22

Opcja 10.10.160.0/21 jest zbyt szeroka i obejmuje zakres IP od 10.10.160.0 do 10.10.167.255, co nie obejmuje podanego zakresu adresów IP. Zastosowanie tej maski prowadzi do błędnego wniosku, że cały zakres adresów IP jest pokrywany, co w rzeczywistości nie jest prawdą. W praktyce taka konfiguracja mogłaby prowadzić do pomijania niektórych segmentów sieci, co obniża efektywność routingu. Z kolei 10.10.168.0/16 jest jeszcze szersza i obejmuje zakres IP od 10.10.0.0 do 10.10.255.255. Choć rzeczywiście obejmuje podane podsieci, to jest zbyt ogólnikowa i prowadzi do nieefektywnego wykorzystania zasobów adresowych oraz zbędnego obciążenia tablic routingu zbytnim poziomem szczegółowości. Ostatecznie 10.10.168.0/22 choć jest bliższa poprawnej odpowiedzi, to mimo wszystko nie obejmuje pełnego zakresu adresów wymaganych przez pytanie, kończąc się na 10.10.171.255 i pomijając 10.10.172.0/23 oraz 10.10.174.0/24. Wybór tej podsieci mógłby zatem prowadzić do braku dostępu do niektórych segmentów sieci. W praktycznym zastosowaniu, wybieranie zbyt wąskich lub zbyt szerokich tras może prowadzić do utraty efektywności oraz problemów z niezawodnością sieci, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami projektowania sieci. Każda z niepoprawnych odpowiedzi ilustruje typowe błędy związane z brakiem optymalizacji tras sieciowych co jest kluczowe w kontekście zarządzania dużymi i kompleksowymi strukturami sieciowymi w środowisku korporacyjnym. Profesjonalne zarządzanie siecią wymaga precyzyjnego dostosowania tras do rzeczywistych potrzeb i dostępnych zasobów co w tym przykładzie oznacza wybór trasy, która dokładnie obejmuje wymagane zakresy adresów i nic poza nimi aby uniknąć niepotrzebnych komplikacji w sieci.

Pytanie 22

Podstawowy protokół stosowany do ustalania ścieżki oraz przesyłania pakietów danych w sieci komputerowej to

A. POP3

B. SSL

C. PPP

D. RIP

Protokół RIP (Routing Information Protocol) jest jednym z najstarszych protokołów routingu i działa na zasadzie protokołu wektora odległości. Umożliwia on routerom wymianę informacji o dostępnych trasach w sieci, co pozwala na optymalne kierowanie pakietów danych. RIP używa metryki, która opiera się na liczbie przeskoków (hop count) do określenia najlepszej trasy, a maksymalna liczba przeskoków wynosi 15, co zapobiega powstawaniu pętli w sieci. Protokół jest używany głównie w mniejszych sieciach, gdzie jego prostota i łatwość konfiguracji stanowią istotne zalety. Przykładem zastosowania RIP mogą być małe biura lub oddziały, które potrzebują efektywnego i łatwego w implementacji rozwiązania do routingu. W praktyce, administratorzy sieci często korzystają z RIP w połączeniu z innymi protokołami, takimi jak OSPF, aby zapewnić większą elastyczność i efektywność w zarządzaniu trasami.

Pytanie 23

Jakie urządzenia wykorzystuje się do porównywania liczb w systemie binarnym?

A. multipleksery

B. demultipleksery

C. sumatory

D. komparatory

Demultipleksery, multipleksery oraz sumatory to układy, które pełnią różne funkcje w systemach cyfrowych, ale nie są przeznaczone do porównywania liczb binarnych. Demultiplekser to układ, który przekształca jedno wejście na wiele wyjść w zależności od sygnałów sterujących. Jego głównym celem jest rozdzielanie sygnału, a nie porównywanie wartości. Z kolei multipleksery działają w odwrotny sposób, łącząc wiele sygnałów wejściowych w jeden sygnał wyjściowy na podstawie sygnałów sterujących. To również nie ma na celu porównania wartości, a jedynie ich selekcję. Sumatory, natomiast, są układami, które dodają liczby binarne, a ich funkcjonalność opiera się na arytmetyce, a nie na porównaniach. Typowe błędy myślowe prowadzące do mylenia tych układów z komparatorami obejmują nieporozumienia dotyczące ich podstawowych funkcji i zastosowań. Często osoby uczące się elektroniki mogą myśleć, że każdy układ logiczny, który manipuluje danymi binarnymi, ma zdolność do ich porównywania, co jest nieprawdziwe. Kluczowe jest zrozumienie specyficznych ról, jakie te urządzenia pełnią w architekturze cyfrowej, co ułatwia prawidłowe rozpoznawanie ich zastosowania.

Pytanie 24

Cena wydruku jednej strony tekstu wynosi 95 gr, a koszt wykonania jednej płyty CD to 1,54 zł. Jakie wydatki poniesie firma, tworząc płytę z prezentacjami oraz poradnik liczący 120 stron?

A. 145,54 zł

B. 154,95 zł

C. 115,54 zł

D. 120,95 zł

Koszt przygotowania płyty CD oraz wydrukowania poradnika można łatwo obliczyć. Koszt przygotowania jednej płyty to 1,54 zł. Wydruk 120 stron przy kosztach 95 gr za stronę to 120 * 0,95 zł, co daje 114 zł. Sumując te dwie wartości, otrzymujemy 1,54 zł + 114 zł = 115,54 zł. Taki sposób kalkulacji kosztów jest typowy w branży wydawniczej i audiowizualnej, gdzie dokładne określenie wydatków jest kluczowe dla planowania budżetu. Przykładowo, firmy zajmujące się produkcją materiałów edukacyjnych muszą brać pod uwagę koszty druku oraz dystrybucji, co pozwala na lepsze zarządzanie zasobami i optymalizację kosztów. Warto również zauważyć, że umiejętność precyzyjnego obliczania kosztów jest niezbędna w każdym projekcie, aby uniknąć nieprzewidzianych wydatków i zwiększyć efektywność operacyjną.

Pytanie 25

Wskaż właściwą formę maski podsieci?

A. 0.0.0.0

B. 255.252.252.255

C. 255.255.0.128

D. 255.255.255.255

Masy podsieci są kluczowym elementem architektury sieci komputerowych, a zrozumienie ich znaczenia jest niezbędne dla każdego specjalisty IT. Odpowiedzi takie jak 0.0.0.0, 255.252.252.255 oraz 255.255.0.128 nie są poprawnymi maskami podsieci. Maska 0.0.0.0 jest używana głównie do oznaczenia braku dostępnych adresów, co czyni ją nieprzydatną w kontekście klasycznych masek podsieci. Z kolei 255.252.252.255, pomimo że wydaje się być maską użyteczną, nie jest standardowo uznaną maską podsieci, ponieważ nie spełnia kryteriów dla podsieci, które wymagają, aby liczba bitów ustawionych na 1 była ciągła od lewej strony maski. 255.255.0.128 również jest błędna, ponieważ prowadzi do podziału w sieci, który nie jest zgodny z praktykami przydzielania adresów IP. W konwencji CIDR (Classless Inter-Domain Routing), maski podsieci powinny mieć formę zdefiniowanych długości prefiksów, co sprawia, że odpowiedzi te są źle zinterpretowane jako maski podsieci. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do tych niepoprawnych odpowiedzi, obejmują brak znajomości zasad działania masek podsieci oraz zrozumienia, jak działają adresy IP w kontekście komunikacji w sieci. W związku z tym, kluczowe jest, aby każdy, kto pracuje z sieciami, zrozumiał różne typy masek, ich zastosowania oraz znaczenie poprawnej konfiguracji dla zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 26

Jakie ustawienia dotyczące protokołu TCP/IP zostały zastosowane dla karty sieciowej, na podstawie rezultatu uruchomienia polecenia IPCONFIG /ALL w systemie Windows?

A. Karta sieciowa ma przypisany statyczny adres IP

B. Karta sieciowa otrzymała adres IP w sposób automatyczny

C. Karta sieciowa nie ma zdefiniowanego adresu bramy

D. Karta sieciowa nie posiada skonfigurowanego adresu serwera DNS

Prawidłowa odpowiedź wskazuje, że karta sieciowa uzyskała adres IP automatycznie. W systemie Windows polecenie IPCONFIG /ALL pozwala na wyświetlenie szczegółowych informacji o konfiguracji sieciowej. W przedstawionym wyniku można zauważyć, że opcja DHCP jest włączona, co oznacza, że karta sieciowa pobiera swój adres IP z serwera DHCP automatycznie. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest standardowym protokołem używanym do automatycznego przydzielania adresów IP oraz innych parametrów sieciowych, takich jak maska podsieci i brama domyślna, do urządzeń w sieci. Dzięki DHCP zarządzanie dużymi sieciami staje się bardziej efektywne, a błędy wynikające z ręcznego przypisywania adresów IP są zminimalizowane. Używanie DHCP jest szczególnie korzystne w środowiskach, gdzie urządzenia często się zmieniają, jak w biurach czy instytucjach edukacyjnych. Dzięki temu sieć jest bardziej elastyczna i mniej podatna na problemy związane z konfliktami adresów IP. Włączenie DHCP jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania siecią w większości współczesnych infrastruktur IT.

Pytanie 27

Domyślnie w programie Eksplorator Windows przy użyciu klawisza F5 uruchamiana jest funkcja

A. rozpoczynania drukowania zrzutu ekranowego

B. kopiowania

C. odświeżania zawartości aktualnego okna

D. otwierania okna wyszukiwania

Klawisz F5 w programie Eksplorator Windows jest standardowo używany do odświeżania zawartości bieżącego okna. Funkcja ta jest niezwykle istotna w kontekście zarządzania plikami i folderami, gdyż umożliwia aktualizację widoku, co jest niezbędne w przypadku wprowadzania zmian w systemie plików. Na przykład, gdy dodasz lub usuniesz pliki z wybranego folderu, naciśnięcie F5 pozwala na natychmiastowe zaktualizowanie wyświetlanej listy, co zwiększa efektywność pracy. Warto również zauważyć, że odświeżanie jest praktyką zalecaną w standardach użytkowania systemów operacyjnych, aby zapewnić, że użytkownik zawsze dysponuje aktualnymi danymi. Ponadto, w kontekście programowania, wiele aplikacji przyjmuje podobne skróty klawiszowe dla odświeżania widoku, co świadczy o ujednoliceniu dobrych praktyk w interfejsach użytkownika.

Pytanie 28

Co oznacza określenie średni czas dostępu w dyskach twardych?

A. suma średniego czasu wyszukiwania oraz opóźnienia

B. suma czasu skoku pomiędzy dwoma cylindrami oraz czasu przesyłania danych z talerza do elektroniki dysku

C. czas, w którym dane są przesyłane z talerza do elektroniki dysku

D. czas niezbędny do ustawienia głowicy nad odpowiednim cylindrem

Średni czas dostępu w dyskach twardych jest kluczowym parametrem wydajności, który składa się z sumy średniego czasu wyszukiwania oraz opóźnienia. Średni czas wyszukiwania odnosi się do czasu, jaki potrzebny jest głowicy dysku na zlokalizowanie odpowiednich danych na talerzu, natomiast opóźnienie (zwane także czasem rotacyjnym) to czas, jaki zajmuje obrót dysku, aby dane znalazły się pod głowicą. Zrozumienie tego zagadnienia jest niezbędne przy projektowaniu systemów przechowywania danych oraz ich optymalizacji. W praktyce, w obszarze IT, administratorzy baz danych oraz inżynierowie systemów często korzystają z tych metryk, aby ocenić efektywność dysków twardych. Przykładowo, w systemach baz danych, minimalizacja średniego czasu dostępu przyczynia się do szybszego przetwarzania zapytań i lepszej responsywności aplikacji. Dobre praktyki w branży obejmują regularne monitorowanie tych parametrów oraz porównywanie ich z danymi producentów, co pozwala na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących zakupów i modernizacji sprzętu.

Pytanie 29

Element oznaczony cyfrą 1 na diagramie blokowym karty graficznej?

A. generuje sygnał RGB na wyjściu karty graficznej

B. zawiera matrycę znaków w trybie tekstowym

C. konwertuje sygnał cyfrowy na analogowy

D. przechowuje dane wyświetlane w trybie graficznym

Odpowiedź jest poprawna ponieważ element oznaczony numerem 1 na schemacie blokowym karty graficznej odpowiada za przechowywanie matrycy znaków trybu tekstowego. W kartach graficznych tryb tekstowy jest jednym z podstawowych trybów wyświetlania umożliwiającym wyświetlanie tekstu za pomocą predefiniowanych zestawów znaków. Tego typu rozwiązania są przydatne w aplikacjach, które wymagają wyświetlania dużych ilości tekstu z minimalnym zużyciem zasobów systemowych np. w interfejsach systemów operacyjnych lub konsolach serwerowych. Matryca znaków jest przechowywana w pamięci typu ROM lub RAM co pozwala na szybkie i efektywne odczytywanie danych oraz ich prezentację na ekranie. W zależności od zestandaryzowanych kodów znaków np. ASCII matryce te są wykorzystywane w różnych systemach komputerowych. Zarządzanie matrycą znaków zgodnie z normami ISO i ECMA zapewnia zgodność z międzynarodowymi standardami co jest kluczowe w kontekście interoperacyjności systemów. Współczesne karty graficzne nadal wspierają tryb tekstowy ze względu na jego szybkość i niskie wymagania sprzętowe co czyni go niezastąpionym w wielu zastosowaniach technicznych.

Pytanie 30

Który symbol przedstawia przełącznik?

A. Rys. B

B. Rys. D

C. Rys. A

D. Rys. C

Symbol przedstawiony na Rys. D oznacza przełącznik w kontekście sieci komputerowej. Przełącznik to urządzenie sieciowe, które działa na poziomie warstwy 2 modelu OSI. Jego głównym zadaniem jest łączenie segmentów sieci i kierowanie pakietów danych do odpowiednich urządzeń końcowych na podstawie adresów MAC. Dzięki temu przełączniki zwiększają efektywność i wydajność sieci, kierując ruch tylko do portów, do których jest to potrzebne, a nie do wszystkich jak ma to miejsce w przypadku koncentratorów. Jest to istotne w kontekście skalowalności i bezpieczeństwa, gdyż zmniejsza niepotrzebny ruch i kolizje. Przełączniki są często wykorzystywane w dużych organizacjach do budowy lokalnych sieci komputerowych (LAN). Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, przełączniki są kluczowymi elementami w architekturze sieciowej, które wspierają zarządzanie pasmem i zapewniają nieprzerwaną komunikację. Dodatkowo mogą wspierać funkcje takie jak VLAN, co umożliwia logiczne podzielenie sieci na mniejsze segmenty dla lepszego zarządzania.

Pytanie 31

Która funkcja serwera Windows umożliwia użytkownikom końcowym sieci pokazanej na rysunku dostęp do Internetu?

A. Usługa dzielenia

B. Usługa drukowania

C. Usługa LDS

D. Usługa rutingu

Usługa rutingu na serwerze Windows umożliwia przesyłanie danych między różnymi sieciami, co jest kluczowe dla zapewnienia użytkownikom dostępu do Internetu. Dzięki tej usłudze serwer działa jako router, który kieruje pakiety danych pomiędzy siecią lokalną a globalną siecią Internet. Ruting jest kluczowy w kontekście dużych sieci, w których konieczne jest zarządzanie ruchem sieciowym, zapewniając optymalną wydajność i bezpieczeństwo. Implementacja rutingu w Windows Server opiera się na protokołach takich jak RIP czy OSPF, które pomagają w dynamicznej aktualizacji tras. Administracja usługą rutingu obejmuje konfigurację interfejsów sieciowych, tabel routingu oraz polityk trasowania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Praktyczne zastosowanie takiej usługi obejmuje złożone sieci korporacyjne, gdzie kilka oddzielnych sieci LAN musi współdzielić wspólne połączenie do Internetu. Dzięki rutingowi nie tylko możliwe jest efektywne zarządzanie ruchem, ale także implementacja zaawansowanych funkcji takich jak NAT, które dodatkowo zwiększają bezpieczeństwo i elastyczność infrastruktury sieciowej. Wiedza o usługach rutingu pozwala inżynierom sieciowym projektować skalowalne i niezawodne sieci oparte na Windows Server.

Pytanie 32

Gdy komputer się uruchamia, na ekranie wyświetla się komunikat "CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup". Naciśnięcie klawisza DEL spowoduje

A. wyczyszczenie zawartości pamięci CMOS.

B. usunięcie pliku konfiguracyjnego.

C. przejście do ustawień systemu Windows.

D. wejście do BIOS-u komputera.

Wciśnięcie klawisza DEL podczas pojawienia się komunikatu 'CMOS checksum error' pozwala na wejście do BIOS-u (Basic Input/Output System) komputera. BIOS jest oprogramowaniem niskiego poziomu, które zarządza sprzętem komputera i umożliwia konfigurację podstawowych ustawień systemowych. Gdy występuje błąd związany z checksumą CMOS, oznacza to, że dane przechowywane w pamięci CMOS są uszkodzone lub niepoprawne. Wchodząc do BIOS-u, użytkownik ma możliwość zresetowania ustawień lub dokonania niezbędnych zmian, co może być kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemu. Przykładem może być konieczność ustawienia daty i godziny, które mogły zostać zresetowane. Rekomendacje branżowe sugerują, aby regularnie sprawdzać ustawienia BIOS-u, zwłaszcza po wystąpieniu błędów, aby zapewnić stabilność i bezpieczeństwo systemu operacyjnego.

Pytanie 33

Urządzenie z funkcją Plug and Play, które zostało ponownie podłączone do komputera, jest identyfikowane na podstawie

A. unikalnego identyfikatora urządzenia

B. lokalizacji sprzętu

C. lokalizacji oprogramowania urządzenia

D. specjalnego oprogramowania sterującego

Odpowiedź dotycząca unikalnego identyfikatora urządzenia (UID) jest prawidłowa, ponieważ każdy sprzęt Plug and Play, po podłączeniu do komputera, jest identyfikowany na podstawie tego unikalnego identyfikatora, który jest przypisany do danego urządzenia przez producenta. UID pozwala systemowi operacyjnemu na właściwe rozpoznanie urządzenia i przypisanie mu odpowiednich sterowników. Dzięki temu użytkownik nie musi manualnie instalować oprogramowania, a system automatycznie rozpoznaje, co to za urządzenie. Przykładem mogą być drukarki, które po podłączeniu do komputera są automatycznie wykrywane i instalowane dzięki UID. W praktyce oznacza to, że proces dodawania nowych urządzeń do komputera stał się znacznie bardziej intuicyjny i przyjazny dla użytkownika. W celu zapewnienia pełnej zgodności, standardy takie jak USB (Universal Serial Bus) korzystają z unikalnych identyfikatorów, co jest uznawane za dobrą praktykę w projektowaniu nowoczesnych systemów komputerowych.

Pytanie 34

W systemie adresacji IPv6 adres ff00::/8 definiuje

A. zestaw adresów sieci testowej 6bone

B. adres wskazujący na lokalny host

C. zestaw adresów służących do komunikacji multicast

D. adres nieokreślony

Adres ff00::/8 w adresacji IPv6 jest zarezerwowany dla komunikacji multicast. Adresy multicast to unikalne adresy, które pozwalają na przesyłanie danych do wielu odbiorców jednocześnie, co jest szczególnie przydatne w aplikacjach takich jak transmisja wideo na żywo, wideokonferencje czy gry online. Dzięki zastosowaniu multicast, zamiast wysyłać wiele kopii tej samej informacji do każdego odbiorcy, można przesłać pojedynczą kopię, a routery odpowiedzialne za trasowanie danych zajmą się dostarczeniem jej do wszystkich zainteresowanych. Ta metoda znacząco redukuje obciążenie sieci oraz zwiększa jej efektywność. W praktyce, wykorzystując adresy z zakresu ff00::/8, można budować zaawansowane aplikacje i usługi, które wymagają efektywnej komunikacji z wieloma uczestnikami, co jest zgodne z wytycznymi ustalonymi w standardzie RFC 4220, który definiuje funkcjonalności multicast w IPv6. Zrozumienie roli adresów multicast jest kluczowe dla projektowania nowoczesnych sieci oraz rozwijania aplikacji opartych na protokole IPv6.

Pytanie 35

Błąd typu STOP Error (Blue Screen) w systemie Windows, który wiąże się z odniesieniem się systemu do niepoprawnych danych w pamięci RAM, to

A. NTFS_FILE_SYSTEM

B. UNEXPECTED_KERNEL_MODE_TRAP

C. PAGE_FAULT_IN_NONPAGE_AREA

D. UNMOUNTABLE_BOOT_VOLUME

PAGE_FAULT_IN_NONPAGE_AREA to typ błędu systemu Windows, który występuje, gdy system operacyjny próbuje uzyskać dostęp do danych, które nie znajdują się w pamięci fizycznej, a powinny być w obszarze pamięci, w którym nie ma danych. Tego typu błąd często jest wynikiem uszkodzonej pamięci RAM, błędów w sterownikach lub problemów z oprogramowaniem, które próbują uzyskać dostęp do nieistniejących lub niewłaściwych lokalizacji w pamięci. Przykładem sytuacji, w której może wystąpić ten błąd, jest np. zainstalowanie nowego modułu pamięci RAM, który jest niekompatybilny z systemem lub zainstalowanym oprogramowaniem. Kluczową praktyką, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia tego błędu, jest regularne aktualizowanie sterowników oraz przeprowadzanie testów pamięci, takich jak MemTest86, aby zidentyfikować fizyczne problemy z pamięcią. Dodatkowo, warto zaznaczyć, że stosowanie systemów monitorowania pamięci oraz technik zarządzania pamięcią, takich jak paginacja i alokacja dynamiczna, są standardami w zarządzaniu zasobami systemowymi i mogą pomóc w uniknięciu takich problemów.

Pytanie 36

Jakie są poszczególne elementy adresu globalnego IPv6 typu unicast pokazane na ilustracji?

A. 1 - globalny prefiks 2 - identyfikator podsieci 3 - identyfikator interfejsu

B. 1 - identyfikator interfejsu 2 - globalny prefiks 3 - identyfikator podsieci

C. 1 - identyfikator podsieci 2 - globalny prefiks 3 - identyfikator interfejsu

D. 1 - globalny prefiks 2 - identyfikator interfejsu 3 - identyfikator podsieci

Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają często z błędnego rozumienia struktury adresu IPv6. Wariant zakładający pierwszeństwo identyfikatora interfejsu przed globalnym prefiksem ignoruje fakt że adresacja IPv6 ma zapewniać unikalność w skali globalnej co wymaga odpowiedniego prefiksu na początku adresu. Błąd polegający na zamianie miejscami identyfikatora interfejsu i podsieci wynika z nieprawidłowego pojmowania segmentacji sieciowej. Identyfikator podsieci jest kluczowy dla organizacji wewnętrznej sieci co pozwala na logiczne podzielenie przestrzeni adresowej na mniejsze części. Traktowanie globalnego prefiksu jako końcowego elementu struktury adresu uniemożliwia prawidłowe routowanie w sieci globalnej co jest podstawową funkcją globalnego prefiksu. Typowym błędem w analizie adresacji IPv6 jest skupienie się jedynie na aspektach lokalnej organizacji sieci bez uwzględnienia globalnych potrzeb związanych z unikalnością i routowaniem. W kontekście dynamicznie rozwijających się standardów sieciowych umiejętność rozpoznania prawidłowej struktury adresu jest niezbędna dla efektywnego zarządzania zasobami sieciowymi i utrzymania wysokiej jakości usług sieciowych. Zrozumienie tych elementów jest kluczowe dla projektantów i administratorów sieci w kontekście wdrożenia nowoczesnych architektur sieciowych.

Pytanie 37

Główną metodą ochrony sieci komputerowej przed zagrożeniem z zewnątrz jest zastosowanie

A. blokady portu 80

B. programu antywirusowego

C. serwera Proxy

D. zapory sieciowej

Wybór odpowiedzi innej niż zapora sieciowa wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące podstawowych metod zabezpieczenia sieci. Blokada portu 80, która jest używana głównie do uniemożliwienia dostępu do standardowych usług HTTP, może być skuteczna w bardzo specyficznych scenariuszach, jednak nie stanowi kompleksowego rozwiązania. Ograniczenie dostępu do jednego portu nie chroni przed innymi wektory ataku, które mogą wykorzystywać różne porty, a także metody takie jak socjotechnika. Programy antywirusowe, choć istotne, skupiają się głównie na wykrywaniu i eliminowaniu złośliwego oprogramowania na poziomie końcowych urządzeń, a nie na zabezpieczaniu całej sieci przed atakami z zewnątrz. Serwery Proxy mogą pełnić rolę pośredników w transmisji danych, poprawiając prywatność i wydajność, ale nie są przeznaczone do ochrony przed atakami. Właściwe zrozumienie roli poszczególnych komponentów zabezpieczeń jest kluczowe dla stworzenia skutecznej architektury ochrony. Dlatego ważne jest, aby skupić się na wielowarstwowych strategiach zabezpieczeń, włączających zapory, systemy detekcji intruzów, a także regularne aktualizacje i audyty zabezpieczeń, co stanowi fundament nowoczesnej ochrony sieciowej.

Pytanie 38

Ilustrowany schemat obrazuje zasadę funkcjonowania

A. skanera płaskiego

B. drukarki laserowej

C. drukarki 3D

D. plotera grawerującego

Drukarka 3D działa w zupełnie inny sposób niż skaner płaski, bo ona nakłada warstwy materiału, zazwyczaj plastiku, według modelu 3D. W skanowaniu chodzi o digitalizację dwuwymiarowych powierzchni, a nie o wytwarzanie jak w druku 3D. Drukarki 3D nie mają luster, lamp czy czujników CCD, więc to na pewno nie jest odpowiedź do tego schematu. Drukarka laserowa działa inaczej i wykorzystuje wiązkę laserową do przenoszenia tonera na papier. Wydaje mi się, że to całkiem inny proces niż skanowanie. A ploter grawerujący? To już w ogóle nie ma związku z tym wszystkim, bo on wycina wzory na materiałach. Ważne jest, żeby zrozumieć, że skanery płaskie działają na zasadzie odbicia światła, a te inne urządzenia działają zupełnie inaczej. To może być kluczowe dla wszystkich, którzy pracują z technologią biurową.

Pytanie 39

W systemie Linux plik messages zawiera

A. ogólne informacje o zdarzeniach systemowych

B. komunikaty odnoszące się do uruchamiania systemu

C. kody błędów systemowych

D. informacje dotyczące uwierzytelnienia

Plik messages w systemie Linux jest kluczowym komponentem dla monitorowania i analizy zdarzeń systemowych. Przechowuje on wszelkie istotne komunikaty, które mogą być pomocne w diagnostyce i rozwiązywaniu problemów. W praktyce, administratorzy systemów korzystają z tego pliku do zbierania informacji o błędach, ostrzeżeniach oraz innych zdarzeniach, które miały miejsce na poziomie jądra oraz w różnych usługach systemowych. Na przykład, podczas wystąpienia awarii systemu, analiza pliku messages może dostarczyć istotnych wskazówek dotyczących przyczyn problemu. Dobrym nawykiem w administracji systemami Linux jest regularne przeglądanie i archiwizowanie tych logów, co pozwala na utrzymanie historii zmian oraz ułatwia audyt bezpieczeństwa. Stosowanie narzędzi takich jak `logrotate` do zarządzania plikiem messages jest również rekomendowane, aby zapewnić, że logi nie zajmują zbyt dużo miejsca na dysku, a jednocześnie pozostają dostępne do analizy w razie potrzeby.

Pytanie 40

Jakiego rodzaju fizyczna topologia sieci komputerowej jest zobrazowana na rysunku?

A. Topologia gwiazdowa

B. Połączenie Punkt-Punkt

C. Siatka częściowa

D. Topologia pełnej siatki

Topologia pełnej siatki jest jedną z najbardziej niezawodnych fizycznych topologii sieci komputerowych. W tym modelu każdy komputer jest połączony bezpośrednio z każdym innym komputerem, co daje najwyższy poziom redundancji i minimalizuje ryzyko awarii sieci. Dzięki temu, nawet jeśli jedno z połączeń zostanie przerwane, dane mogą być przesyłane innymi ścieżkami, co zapewnia ciągłość działania sieci. Taki układ znajduje zastosowanie w krytycznych systemach, takich jak sieci bankowe czy infrastruktura lotniskowa, gdzie niezawodność jest kluczowa. Zgodnie ze standardami branżowymi, pełna siatka jest uważana za wysoce odporną na awarie, choć koszty implementacji mogą być wysokie z powodu dużej liczby wymaganych połączeń. W praktyce, pełna siatka może być używana w segmentach sieci, które wymagają wysokiej przepustowości i niskiej latencji, jak centra danych lub systemy o wysokiej dostępności. Takie podejście zapewnia również równomierne obciążenie sieci, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu niezawodnych systemów informatycznych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej