Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 30 kwietnia 2025 10:00
Data zakończenia: 30 kwietnia 2025 10:24

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Element na karcie graficznej, który ma za zadanie przekształcenie cyfrowego sygnału wytwarzanego przez kartę na analogowy sygnał, zdolny do wyświetlenia na monitorze to

A. RAMBUS

B. RAMDAC

C. głowica FM

D. multiplekser

Wybór multipleksera jako odpowiedzi na to pytanie jest mylący, ponieważ multiplekser to układ, który służy do wyboru jednego z wielu sygnałów wejściowych i przekazywania go na wyjście. Jego funkcjonalność nie obejmuje konwersji sygnałów cyfrowych na analogowe, co jest kluczowym zadaniem RAMDAC. W kontekście kart graficznych, multipleksery mogą być używane w różnych rolach, jednak nie pełnią one funkcji konwersji sygnałów do postaci analogowej. RAMBUS, z kolei, to rodzaj architektury pamięci, a nie komponent odpowiedzialny za konwersję sygnałów. RAMBUS zajmuje się komunikacją między różnymi elementami systemu, w tym pamięcią operacyjną, ale nie ma związku z przetwarzaniem sygnałów wideo. Głowica FM natomiast odnosi się do technologii stosowanej w radiu, a jej funkcje są związane z modulacją sygnału radiowego, co również nie ma nic wspólnego z konwersją sygnałów wideo na analogowe. Te pomyłki mogą wynikać z mylnego skojarzenia terminów, które mogą wydawać się podobne, ale nie mają wspólnego celu w kontekście wyświetlania obrazu. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z tych komponentów pełni odmienną rolę w systemie komputerowym, a ich funkcjonalność powinna być analizowana w kontekście konkretnych zadań, jakie mają realizować.

Pytanie 2

Sieci lokalne o architekturze klient-serwer są definiowane przez to, że

A. wszystkie komputery w sieci są sobie równe

B. istnieje jeden dedykowany komputer, który udostępnia swoje zasoby w sieci

C. żaden komputer nie ma dominującej roli wobec innych

D. wszystkie komputery klienckie mają możliwość korzystania z zasobów innych komputerów

Sieci lokalne typu klient-serwer opierają się na architekturze, w której jeden komputer, zwany serwerem, pełni rolę centralnego punktu udostępniania zasobów, takich jak pliki, aplikacje czy usługi. W tej konfiguracji inne komputery, nazywane klientami, korzystają z zasobów serwera. To podejście jest zgodne z powszechnie stosowanymi standardami w branży IT, takimi jak model OSI oraz protokoły TCP/IP, które definiują sposób komunikacji w sieciach komputerowych. Dzięki tej architekturze, serwer może efektywnie zarządzać dostępem do zasobów oraz zapewniać bezpieczeństwo, kontrolując, którzy klienci mają dostęp do określonych usług. Praktycznym przykładem może być sieć w biurze, gdzie serwer plików umożliwia pracownikom przetrzymywanie i udostępnianie dokumentów. W sytuacjach wymagających dużej liczby użytkowników lub skomplikowanych aplikacji, ta struktura pozwala na lepszą organizację i zwiększoną wydajność, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu sieciami.

Pytanie 3

Który symbol wskazuje na zastrzeżenie praw autorskich?

A. C.

B. B.

C. A.

D. D.

Rozpoznanie symbolu zastrzeżenia praw autorskich jest kluczowe w zakresie ochrony własności intelektualnej. Błędne interpretacje tych symboli mogą prowadzić do naruszeń praw co ma istotne konsekwencje prawne i finansowe. Symbol R w kółku oznacza znak towarowy który jest zarejestrowany co chroni nazwę lub logo firmy przed nieuprawnionym użyciem przez innych. Jest ono istotne w kontekście budowania marki i ochrony tożsamości biznesowej. Symbol T w kółku nie ma powszechnie uznanego znaczenia w kontekście praw własności intelektualnej i jego użycie jest zazwyczaj nieformalnym oznaczeniem. G w kółku również nie jest standardowo używany w ochronie prawnej chociaż mógłby być utożsamiany z różnymi nieoficjalnymi znaczeniami w zależności od kontekstu. Niezrozumienie różnic między tymi symbolami i ich znaczeniem może prowadzić do błędów w ochronie praw co jest kluczowe w rozwijającym się globalnym rynku. Dlatego edukacja na temat praw własności intelektualnej i związanych z nimi symboli jest niezbędna dla profesjonalistów w każdej branży aby zapewnić prawidłowe zastosowanie i unikanie konfliktów prawnych. Prawidłowe rozpoznanie symbolu praw autorskich pozwala na świadome korzystanie z utworów i przestrzeganie praw twórców co jest fundamentem etycznym i prawnym w wielu dziedzinach działalności zawodowej. Poprawna interpretacja tych symboli jest zatem kluczowa w zarządzaniu własnością intelektualną i ochronie interesów twórców oraz firm.

Pytanie 4

Które z podanych poleceń w systemie Windows XP umożliwia sprawdzenie aktualnej konfiguracji adresu IP systemu Windows?

A. configip

B. tcpconfig

C. ipconfig

D. ipedit

Odpowiedź 'ipconfig' jest prawidłowa, ponieważ jest to polecenie używane w systemach Windows do wyświetlania konfiguracji sieciowych komputera, w tym informacji o adresach IP, maskach podsieci oraz bramach domyślnych. Użycie 'ipconfig' jest kluczowe dla administratorów systemów, którzy potrzebują diagnozować problemy z siecią. Przykładowo, wpisując 'ipconfig /all', uzyskujemy szczegółowe informacje na temat wszystkich interfejsów sieciowych, co pozwala na szybkie zidentyfikowanie potencjalnych konfliktów adresów IP lub problemów z połączeniem. Dzieje się to w kontekście standardów TCP/IP, które są fundamentem komunikacji w sieciach komputerowych. Dobre praktyki zalecają regularne monitorowanie konfiguracji IP, aby zapewnić prawidłowe działanie sieci i uniknąć problemów związanych z łącznością, co jest szczególnie istotne w organizacjach z rozbudowaną infrastrukturą sieciową.

Pytanie 5

W hierarchicznym modelu sieci komputery użytkowników stanowią część warstwy

A. dystrybucji

B. rdzenia

C. dostępu

D. szkieletowej

W modelu hierarchicznym sieci komputerowej, warstwa dostępu jest kluczowym elementem odpowiedzialnym za bezpośrednie połączenie z urządzeniami końcowymi, takimi jak komputery użytkowników, drukarki i inne urządzenia peryferyjne. To właśnie w tej warstwie dochodzi do fizycznego podłączenia oraz zarządzania dostępem do zasobów sieciowych. Przykładem zastosowania warstwy dostępu są technologie Ethernet, Wi-Fi oraz różnorodne przełączniki sieciowe, które pełnią rolę punktów dostępowych. W praktyce, warstwa dostępu implementuje różne mechanizmy zabezpieczeń, takie jak kontrola dostępu do sieci (NAC), co pozwala na zarządzanie, które urządzenia mogą korzystać z zasobów sieciowych. Dobrą praktyką w projektowaniu sieci jest segmentacja ruchu w warstwie dostępu, co zwiększa bezpieczeństwo i wydajność całej sieci. Zastosowanie standardów, takich jak IEEE 802.11 dla bezprzewodowych sieci lokalnych, zapewnia większą interoperacyjność i efektywność działań w tej warstwie.

Pytanie 6

Jakie znaczenie ma parametr NVP (Nominal Velocity of Propagation) podczas pomiarów okablowania strukturalnego?

A. na szybkość

B. na długość

C. na koszt

D. na jakość

Zrozumienie wpływu NVP na różne aspekty okablowania strukturalnego jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień. Na przykład, odpowiedź sugerująca, że NVP ma wpływ na prędkość, może wydawać się logiczna, jednak w rzeczywistości NVP to już określona prędkość, a nie parametr, który ją zmienia. Inną mylną koncepcją jest stwierdzenie, że NVP wpływa na jakość sygnału. Choć NVP pośrednio może wpływać na jakość w kontekście odległości, to nie jest to bezpośredni czynnik determinujący. Jakość sygnału bardziej zależy od parametrów takich jak zakłócenia, tłumienie czy zastosowane materiały. Ponadto, wybór parametrów kabli nie jest bezpośrednio związany z ceną, ponieważ koszty komponentów są określane przez inne czynniki, takie jak materiały i technologia produkcji. Pojęcie długości ma znaczenie, ale tylko w kontekście zastosowania NVP do obliczeń wymaganych dla właściwego doboru długości kabli w instalacji. Często błędne interpretacje tych parametrów prowadzą do niewłaściwego doboru materiałów i projektowania sieci, co w konsekwencji może skutkować problemami z wydajnością i niezawodnością systemu. Właściwe zrozumienie NVP oraz jego zastosowanie w zgodności z normami branżowymi, takimi jak ANSI/TIA-568, jest niezbędne dla osiągnięcia optymalnych rezultatów w instalacjach okablowania strukturalnego.

Pytanie 7

W systemie Linux do obserwacji aktywnych procesów wykorzystuje się polecenie

A. watch

B. df

C. ps

D. free

Polecenie 'ps' (process status) jest kluczowym narzędziem w systemach operacyjnych Unix i Linux, używanym do monitorowania bieżących procesów. Dzięki niemu można uzyskać szczegółowy wgląd w działające aplikacje, ich identyfikatory procesów (PID), status oraz zużycie zasobów. Typowe zastosowanie polecenia 'ps' obejmuje analizy wydajności systemu, diagnozowanie problemów oraz zarządzanie procesami. Na przykład, używając polecenia 'ps aux', użytkownik może zobaczyć wszelkie uruchomione procesy, ich właścicieli oraz wykorzystanie CPU i pamięci. To narzędzie jest zgodne z dobrymi praktykami, które zalecają monitorowanie stanu systemu w celu optymalizacji jego działania. Rekomendowane jest również łączenie 'ps' z innymi poleceniami, na przykład 'grep', aby filtrować interesujące nas procesy, co zdecydowanie zwiększa efektywność zarządzania systemem.

Pytanie 8

Kiedy podczas startu systemu z BIOSu firmy AWARD komputer wyemitował długi dźwięk oraz dwa krótkie, to oznacza, że wystąpił błąd?

A. płyty głównej

B. karty graficznej

C. kontrolera klawiatury

D. pamięci FLASH - BIOS

Odpowiedzi związane z błędami płyty głównej, pamięci FLASH - BIOS oraz kontrolera klawiatury są niepoprawne. Problemy związane z płytą główną mogą objawiać się różnorodnymi sygnałami, ale długi sygnał i dwa krótkie sygnały najczęściej nie są z nimi związane. Odpowiedzi te odzwierciedlają typowe błędy myślowe, takie jak mylenie symptomów. Płyta główna, chociaż kluczowym komponentem, nie sygnalizuje problemów w taki sposób. Co więcej, błędy pamięci FLASH - BIOS nie są sygnalizowane przez długie i krótkie sygnały; te są bardziej związane z uszkodzeniem BIOS-u, które zazwyczaj objawia się innymi sygnałami, takimi jak ciągłe piszczenie. Również kontroler klawiatury, który ma swoje własne sygnały diagnostyczne, nie jest powiązany z długim sygnałem i dwoma krótkimi. Zrozumienie, jak BIOS interpretuje i sygnalizuje problemy, jest kluczowe w diagnostyce komputerowej, co pozwala na skuteczniejsze rozwiązywanie problemów sprzętowych. Warto zatem dokładnie zaznajomić się z dokumentacją dotyczącą sygnalizacji POST oraz standardami diagnostycznymi, aby uniknąć pomyłek w przyszłości.

Pytanie 9

Jak nazywa się topologia fizyczna sieci, która wykorzystuje fale radiowe jako medium transmisyjne?

A. CSMA/CD

B. ad-hoc

C. magistrali

D. pierścienia

Topologia ad-hoc to rodzaj topologii sieci, w której urządzenia komunikują się ze sobą bez potrzeby centralnego punktu dostępowego. W tej topologii medium transmisyjne to fale radiowe, co oznacza, że urządzenia mogą łączyć się w sposób dynamiczny i elastyczny, idealny dla sytuacji, gdzie tradycyjne połączenia przewodowe są niewykonalne lub niepraktyczne. Typowym przykładem zastosowania topologii ad-hoc jest tworzenie sieci w sytuacjach awaryjnych, podczas wydarzeń masowych lub w obszarach, gdzie infrastruktura nie jest rozwinięta. Standardy takie jak IEEE 802.11 (Wi-Fi) oraz IEEE 802.15.4 (Zigbee) umożliwiają implementację takich sieci, co czyni je popularnym wyborem w aplikacjach IoT oraz w mobilnych sieciach tymczasowych. Dzięki takiej architekturze, urządzenia mogą szybko nawiązywać połączenia, co zwiększa ich dostępność i elastyczność w komunikacji.

Pytanie 10

Po przeprowadzeniu eksportu klucza HKCR zostanie utworzona kopia rejestru, zawierająca dane dotyczące konfiguracji

A. pulpitu aktualnie zalogowanego użytkownika

B. kont użytkowników

C. powiązań między typami plików a aplikacjami

D. sprzętu komputera

Niepoprawne odpowiedzi sugerują różne aspekty, które nie są związane z rzeczywistą funkcją klucza HKCR w rejestrze systemu Windows. Przykładowo, konta użytkowników nie mają związku z tym kluczem, ponieważ HKCR koncentruje się na tym, jak system operacyjny interpretuje i zarządza różnymi typami plików, a nie na specyficznych ustawieniach użytkowników. Odnośnie sprzętu komputera, również nie ma to zastosowania w kontekście klucza HKCR, gdyż ten klucz nie przechowuje informacji o sprzęcie. Natomiast pulpity zalogowanych użytkowników to również temat niezwiązany z HKCR, ponieważ klucz ten nie dotyczy ustawień związanych z interfejsem użytkownika, a jedynie z powiązaniami plików. Wszystkie te nieporozumienia mogą wynikać z błędnego rozumienia roli rejestru systemowego w zarządzaniu konfiguracjami systemowymi i aplikacjami. Właściwe zrozumienie, że HKCR dotyczy kojarzenia typów plików z aplikacjami, to klucz do efektywnego wykorzystania wiedzy o rejestrze, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania systemami Windows.

Pytanie 11

Aby komputery mogły udostępniać dane w sieci, NIE powinny mieć tych samych

A. grup roboczych.

B. adresów IP.

C. masek podsieci.

D. serwerów DNS.

Adresy IP są unikalnymi identyfikatorami, które pozwalają na komunikację między urządzeniami w sieci. Każde urządzenie podłączone do sieci lokalnej lub Internetu musi mieć przypisany unikalny adres IP, aby mogło być zidentyfikowane i aby dane mogły być prawidłowo przesyłane. Jeśli dwa urządzenia miałyby ten sam adres IP, prowadziłoby to do konfliktów, ponieważ sieć nie byłaby w stanie określić, które urządzenie powinno odbierać dane adresowane do tego adresu. W praktyce, w sieciach lokalnych stosuje się różne metody przydzielania adresów IP, na przykład DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), który automatycznie przypisuje dostępne adresy IP urządzeniom w sieci. Zalecane jest również stosowanie standardów IPv4 i IPv6, które definiują zasady przydzielania adresów IP oraz zapewniają odpowiednią przestrzeń adresową. Wiedza na temat adresacji IP jest kluczowa w kontekście planowania sieci, konfiguracji routerów oraz zarządzania zasobami w sieci.

Pytanie 12

Który standard w sieciach LAN określa dostęp do medium poprzez wykorzystanie tokenu?

A. IEEE 802.2

B. IEEE 802.1

C. IEEE 802.3

D. IEEE 802.5

Odpowiedzi IEEE 802.1, IEEE 802.2 oraz IEEE 802.3 odnoszą się do innych standardów, które nie opierają się na koncepcji tokenu. IEEE 802.1 to standard dotyczący architektury sieci oraz protokołów zarządzania, które nie zajmują się bezpośrednim dostępem do medium. Jego celem jest zapewnienie interoperacyjności między różnymi technologiami sieciowymi i zarządzanie ruchem w sieciach. Z kolei IEEE 802.2 dotyczy warstwy łącza danych w modelu OSI, definiując ramki i protokoły komunikacyjne dla różnych mediów transmisyjnych. Natomiast IEEE 802.3 to standard dla Ethernetu, który działa na zasadzie kontestacji dostępu do medium (CSMA/CD). W modelu tym, urządzenia konkurują o dostęp do medium, co może prowadzić do kolizji. To różni się znacząco od modelu token ring, w którym dostęp do medium jest kontrolowany przez token. Typowym błędem przy wyborze odpowiedzi jest mylenie różnych podejść do dostępu do medium transmisyjnego oraz nieodróżnianie ich zasad funkcjonowania. Warto zatem zrozumieć, że różne standardy mają swoje specyficzne zastosowania, a ich wybór powinien być podyktowany potrzebami konkretnej sieci.

Pytanie 13

Aby zminimalizować różnice w kolorach pomiędzy zeskanowanymi obrazami prezentowanymi na monitorze a ich wersjami oryginalnymi, należy przeprowadzić

A. kalibrację skanera

B. interpolację skanera

C. kadrowanie skanera

D. modelowanie skanera

Kalibracja skanera to proces, który zapewnia zgodność kolorów między zeskanowanymi obrazami a ich oryginałami. Podczas skanowania, różne urządzenia mogą interpretować kolory w różny sposób z powodu niejednorodności w technologii LCD, oświetlenia czy materiałów użytych do druku. Kalibracja polega na dostosowywaniu ustawień skanera w taki sposób, aby odwzorowywane kolory były jak najbliższe rzeczywistym. Przykładowo, w profesjonalnym środowisku graficznym, kalibracja skanera jest kluczowa, aby uzyskać spójność kolorów w projektach graficznych, szczególnie w druku. Używanie narzędzi kalibracyjnych oraz standardów takich jak sRGB, Adobe RGB lub CMYK przyczynia się do uzyskania wiarygodnych wyników. Regularna kalibracja skanera jest standardową praktyką, która pozwala na utrzymanie wysokiej jakości obrazów oraz zapobiega problemom z odwzorowaniem kolorów, co jest istotne w pracy z fotografią, grafiką i drukiem.

Pytanie 14

W systemie Linux, jak można znaleźć wszystkie pliki z rozszerzeniem txt, które znajdują się w katalogu /home/user i rozpoczynają się na literę a, b lub c?

A. ls /home/user/[!abc]*.txt

B. ls /home/user/a?b?c?.txt

C. ls /home/user/abc*.txt

D. ls /home/user/[a-c]*.txt

Użycie polecenia 'ls /home/user/abc*.txt' nie jest właściwe, ponieważ to polecenie ogranicza wyszukiwanie plików tylko do tych, których nazwy zaczynają się dokładnie na 'abc'. Oznacza to, że zostaną wyświetlone tylko pliki, które mają prefiks 'abc' przed rozszerzeniem .txt, co nie spełnia wymagań zadania. W rezultacie, nie uwzględnia to plików, które zaczynają się od samej litery 'a', 'b' lub 'c', co powoduje, że wiele plików, które mogłyby być odpowiednie, zostanie pominiętych. W kontekście polecenia 'ls /home/user/[!abc]*.txt', użyte nawiasy kwadratowe z wykrzyknikiem oznaczają zaprzeczenie, co w tym przypadku oznacza, że polecenie wyświetli pliki, które nie zaczynają się na 'a', 'b' lub 'c'. To również jest sprzeczne z wymaganiami, ponieważ nasze zadanie wymagało znalezienia plików, które zaczynają się na te litery. Z kolei polecenie 'ls /home/user/a?b?c?.txt' jest niepoprawne, gdyż użycie znaków zapytania '?' w tym kontekście oznacza dopasowanie do jednego znaku między literami, co również jest zbyt restrykcyjne wobec tego, co wymaga zadanie. Dlatego ważne jest, aby przy wyszukiwaniu plików w systemie Linux zrozumieć znaczenie i zastosowanie symboli, takich jak nawiasy kwadratowe oraz znaki wieloznaczne, aby skutecznie i precyzyjnie określać kryteria wyszukiwania.

Pytanie 15

IMAP to protokół

A. wysyłania wiadomości e-mail

B. odbierania wiadomości e-mail

C. synchronizowania czasu z serwerami

D. nadzoru nad urządzeniami sieciowymi

Odpowiedzi sugerujące funkcje związane z wysyłaniem poczty elektronicznej, synchronizacją czasu z serwerami, czy monitorowaniem urządzeń sieciowych są błędne i wynikają z nieporozumienia dotyczącego działania protokołów w systemach informatycznych. Protokół odpowiedzialny za wysyłanie e-maili to SMTP (Simple Mail Transfer Protocol), który działa w zupełnie inny sposób niż IMAP. SMTP jest zaprojektowany wyłącznie do przesyłania wiadomości od nadawcy do serwera pocztowego, a następnie do odbiorcy, ale nie pozwala na zarządzanie i dostęp do wiadomości na serwerze. Z drugiej strony, synchronizacja czasu z serwerami realizowana jest przez protokoły takie jak NTP (Network Time Protocol), co jest całkowicie niezwiązane z obsługą poczty elektronicznej. Monitorowanie urządzeń sieciowych odnosi się do zastosowań związanych z zarządzaniem sieciami, takich jak SNMP (Simple Network Management Protocol). Te niezwiązane funkcje mogą wprowadzać w błąd, ponieważ w kontekście systemów pocztowych ważne jest rozróżnienie między różnymi protokołami i ich zastosowaniami. Właściwe zrozumienie IMAP jako protokołu do odbioru poczty elektronicznej, w porównaniu do innych, jest kluczowe w pracy z technologiami internetowymi i zarządzaniu komunikacją elektroniczną.

Pytanie 16

Jakie urządzenie pozwoli na połączenie kabla światłowodowego zastosowanego w okablowaniu pionowym sieci z przełącznikiem, który ma jedynie złącza RJ45?

A. Router

B. Regenerator

C. Modem

D. Konwerter mediów

Konwerter mediów to urządzenie, które umożliwia konwersję sygnału z jednej formy na inną, co jest kluczowe w przypadku integracji różnych typów kabli i protokołów transmisyjnych. W kontekście okablowania sieciowego, konwerter mediów jest niezbędny, gdy mamy do czynienia z kablami światłowodowymi, które są zazwyczaj używane w okablowaniu pionowym, i chcemy je połączyć z urządzeniami, takimi jak przełączniki, które posiadają jedynie gniazda RJ45, dedykowane dla kabli miedziowych (np. UTP). Przykładem zastosowania konwertera mediów jest sytuacja, gdy firma korzysta z szybkiego okablowania światłowodowego na długich dystansach, ale jej infrastruktura końcowa, jak na przykład przełączniki sieciowe, obsługuje jedynie miedź. W takim wypadku konwerter mediów przekształca sygnał optyczny na sygnał elektryczny, umożliwiając skuteczne połączenie i komunikację między urządzeniami. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, konwertery mediów powinny spełniać standardy takich jak IEEE 802.3, co zapewnia ich interoperacyjność oraz stabilność pracy w zróżnicowanych środowiskach sieciowych.

Pytanie 17

Serwer zajmuje się rozgłaszaniem drukarek w sieci, organizowaniem zadań do wydruku oraz przydzielaniem uprawnień do korzystania z drukarek

A. DHCP

B. plików

C. FTP

D. wydruku

Serwer wydruku to kluczowy komponent w zarządzaniu urządzeniami drukującymi w sieci. Jego główną funkcją jest rozgłaszanie dostępnych drukarek w sieci oraz kolejkowanie zadań wydruku, co oznacza, że może kontrolować, które zadania są realizowane w danym momencie. Dzięki temu użytkownicy mogą korzystać z drukarek, które nie są bezpośrednio podłączone do ich komputerów. Serwer wydruku również przydziela prawa dostępu do drukarek, co pozwala na zabezpieczenie poufnych dokumentów oraz zarządzanie kosztami druku w organizacji. Przykładem zastosowania serwera wydruku jest firma, która posiada wiele drukarek w różnych lokalizacjach. Pracownicy mogą wysyłać zadania do jednego serwera, który następnie odpowiednio rozdziela te zadania do dostępnych drukarek, co zwiększa efektywność pracy. Stosowanie serwerów wydruku jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania zasobami IT, co prowadzi do oszczędności czasu i materiałów.

Pytanie 18

Aby móc zakładać konta użytkowników, komputerów oraz innych obiektów i przechowywać o nich informacje w centralnym miejscu, konieczne jest zainstalowanie na serwerze Windows roli

A. Usługi Domenowe Active Directory

B. Usługi LDS w usłudze Active Directory

C. Usługi certyfikatów Active Directory

D. Active Directory Federation Service

Usługi Domenowe Active Directory (AD DS) są kluczowym elementem infrastruktury serwerowej w systemach Windows, umożliwiającym centralne zarządzanie kontami użytkowników, komputerów oraz innymi obiektami w sieci. Dzięki AD DS można tworzyć i zarządzać strukturą hierarchiczną domen, co ułatwia kontrolę dostępu i administrację zasobami. AD DS przechowuje informacje o obiektach w formie bazy danych, co pozwala na szybką i efektywną obsługę zapytań związanych z autoryzacją oraz uwierzytelnianiem. Przykładowo, w organizacji z wieloma użytkownikami, administratorzy mogą w łatwy sposób nadawać prawa dostępu do zasobów, takich jak pliki czy aplikacje, na podstawie przynależności do grup. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie i aktualizowanie polityk bezpieczeństwa w AD DS, co pozwala na minimalizację ryzyka naruszenia bezpieczeństwa danych. Z perspektywy branżowej, znajomość AD DS jest niezbędna dla każdego specjalisty IT, ponieważ wiele organizacji wykorzystuje tę technologię jako podstawę swojej infrastruktury IT.

Pytanie 19

Jakie zastosowanie ma przedstawione narzędzie?

A. utrzymania drukarki w czystości

B. pomiar wartości napięcia w zasilaczu

C. sprawdzenia długości badanego kabla sieciowego

D. podgrzania i zamontowania elementu elektronicznego

Multimetr cęgowy to super narzędzie do pomiaru napięcia i prądu, a także wielu innych parametru elektrycznych w obwodach. Najlepsze jest to, że można nim mierzyć prąd bez dotykania przewodów, dzięki cęgoma, które obejmują kabel. Kiedy chcesz zmierzyć napięcie w zasilaczu, wystarczy przyłożyć końcówki do odpowiednich punktów w obwodzie i masz dokładny wynik. Multimetry cęgowe są mega popularne w elektryce i elektronice, bo są dokładne i łatwe w obsłudze. Mają też zgodność z międzynarodowymi standardami jak IEC 61010, więc można być pewnym, że są bezpieczne. Co więcej, nowoczesne multimetry mogą badać różne rzeczy, jak rezystancja czy pojemność. Dzięki temu są bardzo wszechstronnym narzędziem diagnostycznym. Możliwość zmiany zakresów pomiarowych to także duży plus, bo pozwala dostosować urządzenie do konkretnych potrzeb. Regularne kalibracje to podstawa, żeby wszystko działało jak należy, co jest istotne w środowisku pracy.

Pytanie 20

Jakie jest zadanie usługi DNS?

A. weryfikacja poprawności adresów domenowych

B. weryfikacja poprawności adresów IP

C. konwersja adresów IP na nazwy domenowe

D. konwersja nazw domenowych na adresy IP

Wybór odpowiedzi, które sugerują inne funkcje systemu DNS, błędnie odzwierciedla jego rzeczywistą rolę i działanie. Sprawdzanie poprawności adresów IP czy domenowych to zadania, które mogą być realizowane w ramach innych usług, ale nie są bezpośrednio związane z funkcją DNS. System DNS nie zajmuje się weryfikacją adresów IP, lecz ich tłumaczeniem z formy tekstowej na numeryczną, co jest kluczowe dla komunikacji w sieci. Ponadto, translacja adresów IP na nazwy domenowe, choć możliwa, nie jest podstawowym zadaniem usługi DNS; tę funkcję pełnią inne mechanizmy, takie jak odwrotne zapytania DNS (reverse DNS lookup), które są mniej powszechne i nie są stosowane w codziennej praktyce internetowej. Warto zwrócić uwagę, że niepoprawne interpretowanie funkcji DNS może prowadzić do mylnych założeń w projektowaniu systemów sieciowych, co z kolei skutkuje problemami z dostępem do stron internetowych, a także błędami w konfiguracji serwerów. Aby skutecznie zarządzać infrastrukturą internetową, należy zrozumieć, że DNS działa na zasadzie hierarchicznej struktury, gdzie odpowiedzialność za poszczególne domeny jest rozdzielona między różne serwery, co zwiększa wydajność i niezawodność usług. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do uproszczenia tematu, co jest niebezpieczne w kontekście zarządzania nowoczesnymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 21

Jakie będą całkowite koszty materiałów potrzebnych do stworzenia sieci lokalnej dla 6 komputerów, jeśli do budowy sieci wymagane jest 100 m kabla UTP kat. 5e oraz 20 m kanału instalacyjnego? Ceny komponentów sieci przedstawiono w tabeli.

Elementy sieci	j.m.	cena brutto
Kabel UTP kat. 5e	m	1,00 zł
Kanał instalacyjny	m	8,00 zł
Gniazdo komputerowe	szt.	5,00 zł

A. 360,00 zł

B. 320,00 zł

C. 290,00 zł

D. 160,00 zł

Odpowiedź na 29000 zł jest całkiem dobra. Wynika to z dokładnego obliczenia kosztów potrzebnych do zbudowania sieci lokalnej dla 6 komputerów. Zdecydowanie potrzebujesz 100 m kabla UTP kat. 5e i 20 m kanału instalacyjnego. Cena kabla to 100 zł za metr, więc za 100 m wyjdzie 100 zł. Kanał instalacyjny kosztuje 8 zł za metr, więc 20 m to 160 zł. Jak to zsumujesz, dostaniesz 260 zł. Nie zapominaj też o 6 gniazdach komputerowych, które kosztują 5 zł za sztukę, co daje 30 zł. Cały koszt to więc 290 zł. Takie obliczenia to podstawa, gdy planujesz sieć, żeby mieć pewność, że wszystko jest w budżecie. Dobrze jest także myśleć o przyszłości, czyli o tym, jak możesz rozbudować sieć, i wybierać materiały, które spełniają dzisiejsze standardy. Na przykład kabel UTP kat. 5e to dobry wybór, bo daje szybki transfer danych.

Pytanie 22

Na którym z domyślnych portów realizowana jest komunikacja protokołu ftp?

A. 23

B. 53

C. 21

D. 80

Odpowiedzi 23, 53 i 80 są niepoprawne, ponieważ każdy z tych portów jest wykorzystywany przez inne protokoły, co prowadzi do mylnych informacji o ich zastosowaniu w kontekście FTP. Port 23 jest zarezerwowany dla protokołu Telnet, który pozwala na zdalne logowanie do systemów operacyjnych, jednak nie jest on przystosowany do przesyłania plików, co jest kluczową funkcją FTP. Port 53 jest używany przez protokół DNS (Domain Name System), który odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP, co również nie ma związku z transferem plików. Natomiast port 80 jest standardowym portem dla protokołu HTTP, używanego w komunikacji sieciowej w przeglądarkach internetowych do wyświetlania stron www. Zrozumienie, jakie porty są przypisane do konkretnych protokołów, jest niezbędne dla właściwego konfigurowania usług sieciowych oraz zabezpieczania systemów przed nieautoryzowanym dostępem. Błędne przypisanie portów może prowadzić do problemów z komunikacją w sieciach oraz do trudności w identyfikowaniu i rozwiązywaniu problemów z transferem danych.

Pytanie 23

Jakie rozwiązanie należy wdrożyć i prawidłowo ustawić, aby chronić lokalną sieć komputerową przed atakami typu Smurf pochodzącymi z Internetu?

A. zapora ogniowa

B. bezpieczna przeglądarka stron WWW

C. skaner antywirusowy

D. oprogramowanie antyspamowe

Zainstalowanie zapory ogniowej jest kluczowym krokiem w zabezpieczeniu lokalnej sieci komputerowej przed atakami typu Smurf. Atak Smurf polega na wykorzystaniu odpowiednio spreparowanych pakietów ICMP (Internet Control Message Protocol), które są wysyłane do adresów broadcast w sieci, a następnie kierowane do ofiar. Zainstalowana zapora ogniowa umożliwia filtrowanie ruchu sieciowego, blokując podejrzane pakiety i ograniczając komunikację do zaufanych źródeł. Dobrą praktyką jest skonfigurowanie zapory w taki sposób, aby blokowała ruch ICMP pochodzący z nieznanych adresów IP oraz aby nie zezwalała na ruch broadcastowy. Przykładowo, w środowisku biurowym, administratorzy mogą ustawić reguły zapory, które ograniczają dostęp do portów i protokołów wykorzystywanych przez rozpoznane aplikacje, co dodatkowo wzmacnia bezpieczeństwo sieci. Ponadto, zgodnie z wytycznymi NIST (National Institute of Standards and Technology), zapory ogniowe powinny być regularnie aktualizowane i monitorowane w celu identyfikacji potencjalnych zagrożeń. Właściwie skonfigurowana zapora ogniowa jest zatem niezbędnym elementem każdej polityki bezpieczeństwa sieciowego.

Pytanie 24

Po wydaniu polecenia route skonfigurowano ```route add 192.168.35.0 MASK 255.255.255.0 192.168.0.2```

A. koszt metryki równy 0 przeskoków

B. 25-bitowa maska dla adresu sieci docelowej

C. adres sieci docelowej to 192.168.35.0

D. maska 255.255.255.0 dla adresu IP bramy 192.168.0.2

Analiza błędnych odpowiedzi pozwala zrozumieć, dlaczego niektóre z nich mogą wprowadzać w błąd. Koszt metryki na 0 przeskoków sugeruje, że mielibyśmy do czynienia z bezpośrednim połączeniem do sieci docelowej, co jest niezgodne z rzeczywistym stanem, ponieważ wprowadzenie trasy do tablicy routingu nie oznacza, że jest ona bezpośrednia. W przypadku, gdy trasa jest dodawana, musi być zdefiniowana metryka, a ta wartość bądź informacja jest kluczowa w kontekście wyboru najlepszej trasy przez router. Adres docelowy sieci to 192.168.35.0, co zostało poprawnie zidentyfikowane w odpowiedzi nr 2, jednak inne odpowiedzi sugerują, że mogą istnieć inne adresy lub maski, co wprowadza zamieszanie. 25-bitowa maska dla adresu docelowego jest niepoprawna, ponieważ maska 255.255.255.0 jest klasyczną maską klasy C, co odpowiada 24 bitom, a nie 25. Mylne jest także stwierdzenie, że maska 255.255.255.0 dotyczy adresu IP bramy, podczas gdy w rzeczywistości maska ta odnosi się do adresu sieciowego, a nie do bramy. To zrozumienie jest kluczowe w kontekście projektowania i wdrażania efektywnych sieci komputerowych. Dlatego podczas analizy tras routingu ważne jest, aby zwracać uwagę na odpowiednie przypisanie adresów oraz ich maski, co jest fundamentalne dla poprawnego działania całej infrastruktury sieciowej.

Pytanie 25

Polecenie uname -s w systemie Linux służy do identyfikacji

A. nazwa jądra systemu operacyjnego.

B. ilości dostępnej pamięci.

C. dostępnego miejsca na dysku twardym.

D. stanu aktywnych interfejsów sieciowych.

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji polecenia 'uname'. Na przykład, pierwsza odpowiedź dotycząca wolnej pamięci może być myląca; do monitorowania pamięci w systemie Linux używa się zazwyczaj poleceń takich jak 'free' lub 'top', które dostarczają informacji o aktualnym stanie pamięci operacyjnej. Odpowiedź dotycząca wolnego miejsca na dyskach twardych również jest niewłaściwa. W tym przypadku odpowiednie polecenia to 'df' (disk free) lub 'lsblk', które pokazują, ile miejsca pozostało na dyskach i jakie partycje są dostępne. Natomiast odpowiedź dotycząca statusu aktywnych interfejsów sieciowych można zweryfikować przez polecenia takie jak 'ifconfig' lub 'ip a', które umożliwiają dostęp do informacji o interfejsach sieciowych i ich konfiguracji. Te nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z typowych błędów myślowych, gdzie użytkownicy mogą mylić różne narzędzia używane do monitorowania i zarządzania systemem Linux. Zrozumienie, które polecenie służy do jakiego celu, jest kluczowe w efektywnym zarządzaniu systemem oraz unikaniu nieporozumień, które mogą prowadzić do błędnej interpretacji danych lub niewłaściwego zarządzania zasobami systemowymi.

Pytanie 26

Aby zablokować oraz usunąć złośliwe oprogramowanie, takie jak exploity, robaki i trojany, konieczne jest zainstalowanie oprogramowania

A. antyspyware

B. antyspam

C. adblock

D. antymalware

Odpowiedź "antymalware" jest prawidłowa, ponieważ oprogramowanie tego typu zostało zaprojektowane specjalnie do wykrywania, blokowania i usuwania różnorodnych zagrożeń, takich jak exploity, robaki i trojany. Oprogramowanie antymalware działa na zasadzie analizy zachowań plików oraz ich kodu w celu identyfikacji zagrożeń. Przykłady renomowanych programów antymalware to Malwarebytes, Bitdefender i Norton. Używanie tego rodzaju oprogramowania jest znane jako jedna z najlepszych praktyk w zakresie zabezpieczeń komputerowych, a ich skuteczność potwierdzają liczne testy przeprowadzane przez niezależne laboratoria. W kontekście wdrożeń korporacyjnych, zaleca się regularne aktualizacje bazy danych definicji wirusów oraz skanowanie pełnego systemu, co przyczynia się do utrzymania wysokiego poziomu bezpieczeństwa. Ponadto, odpowiednie oprogramowanie antymalware często integruje się z innymi rozwiązaniami zabezpieczającymi, takimi jak zapory ogniowe, co tworzy wielowarstwową strategię ochrony przed zagrożeniami. Zastosowanie oprogramowania antymalware to kluczowy element ochrony nie tylko indywidualnych użytkowników, ale także organizacji przed różnymi typami ataków cybernetycznych.

Pytanie 27

Jaką długość ma adres IP wersji 4?

A. 32 bitów

B. 16 bitów

C. 2 bajty

D. 10 bajtów

Adres IP w wersji 4 (IPv4) to kluczowy element w komunikacji w sieciach komputerowych. Ma długość 32 bity, co oznacza, że każdy adres IPv4 składa się z czterech oktetów, a każdy z nich ma 8 bitów. Cała przestrzeń adresowa IPv4 pozwala na przydzielenie około 4,3 miliarda unikalnych adresów. Jest to niezbędne do identyfikacji urządzeń i wymiany danych. Na przykład, adres IP 192.168.1.1 to typowy adres lokalny w sieciach domowych. Standard ten ustala organizacja IETF (Internet Engineering Task Force) w dokumencie RFC 791. W kontekście rozwoju technologii sieciowych, zrozumienie struktury adresów IP oraz ich długości jest podstawą do efektywnego zarządzania siecią, a także do implementacji protokołów routingu i bezpieczeństwa. Obecnie, mimo rosnącego zapotrzebowania na adresy, IPv4 często jest dopełniane przez IPv6, który oferuje znacznie większą przestrzeń adresową, ale umiejętność pracy z IPv4 wciąż jest bardzo ważna.

Pytanie 28

Protokołem umożliwiającym bezpołączeniowe przesyłanie datagramów jest

A. UDP

B. TCP

C. ARP

D. IP

Wybór IP, TCP lub ARP jako protokołu do bezpołączeniowego dostarczania datagramów wykazuje pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i charakterystyki tych protokołów. IP (Internet Protocol) jest protokołem warstwy sieciowej, który odpowiada za adresowanie i routing pakietów w sieci, ale nie jest protokołem transportowym. Nie zapewnia on bezpośredniej komunikacji pomiędzy aplikacjami ani zarządzania tranzytem danych, co czyni go niewłaściwym wyborem w kontekście dostarczania datagramów. TCP, mimo że jest protokołem bezpołączeniowym, oferuje pełne zarządzanie połączeniami, co obejmuje mechanizmy kontroli błędów i retransmisji, co wprowadza dodatkowe opóźnienia i narzuty, przez co nie jest odpowiedni do sytuacji, gdzie kluczowe jest szybkie dostarczanie danych. ARP (Address Resolution Protocol) działa na warstwie łącza danych i ma na celu mapowanie adresów IP na adresy MAC, co również nie ma związku z dostarczaniem datagramów na poziomie transportowym. Zrozumienie specyfiki tych protokołów jest kluczowe, aby uniknąć błędnych wniosków i zastosować odpowiednie technologie w odpowiednich kontekstach, co jest podstawą skutecznej komunikacji sieciowej. Podczas wyboru protokołu, ważne jest rozważenie wymagań aplikacji oraz charakterystyki przesyłanych danych, aby dostosować odpowiednią metodę komunikacji.

Pytanie 29

W ustawieniach karty graficznej w sekcji Zasoby znajduje się jeden z zakresów pamięci tej karty, który wynosi od A0000h do BFFFFh. Ta wartość odnosi się do obszaru pamięci wskazanego adresem fizycznym

A. 1001 1111 1111 1111 1111 – 1010 0000 0000 0000 0000

B. 1010 0000 0000 0000 0000 – 1011 1111 1111 1111 1111

C. 1100 1111 1111 1111 1111 – 1110 1111 1111 1111 1111

D. 1011 0000 0000 0000 0000 – 1100 1111 1111 1111 1111

Poprawna odpowiedź dotyczy zakresu pamięci związanego z kartą graficzną, który mieści się w określonym adresie fizycznym. W systemie adresowania pamięci, zakres od A0000h do BFFFFh obejmuje adresy od 1010 0000 0000 0000 0000 do 1011 1111 1111 1111 1111 w systemie binarnym. Oznacza to, że jest to obszar pamięci przeznaczony na pamięć wideo, która jest używana przez karty graficzne do przechowywania danych dotyczących wyświetlania. W praktyce, ten zakres pamięci jest używany do przechowywania buforów ramki, co pozwala na efektywne renderowanie grafiki w aplikacjach wymagających dużych zasobów graficznych, takich jak gry czy aplikacje graficzne. Zrozumienie, jak działają adresy fizyczne oraz jak są one związane z architekturą pamięci w systemach komputerowych, jest kluczowe w pracy z zaawansowanymi technologiami, które wymagają optymalizacji wydajności i zarządzania pamięcią. W kontekście standardów branżowych, znajomość tych adresów pamięci jest również istotna dla programistów tworzących oprogramowanie korzystające z GPU.

Pytanie 30

W systemie oktalnym liczba heksadecymalna 1E2F16 ma zapis w postaci

A. 74274

B. 17057

C. 7277

D. 7727

Liczba heksadecymalna 1E2F16 to wartość, która w systemie dziesiętnym wynosi 76815. Aby przekształcić tę liczbę na system oktalny, należy najpierw przekształcić ją na system binarny, a następnie na system oktalny. W systemie binarnym 76815 zapisujemy jako 100101111011111, co po grupowaniu cyfr w zestawy po trzy (od prawej do lewej) daje: 111 001 011 111 011 111. Następnie, zamieniając te grupy na odpowiednie cyfry oktalne, uzyskujemy: 17057. Przykłady zastosowania tej konwersji są istotne w programowaniu, gdzie różne systemy liczbowania są używane do reprezentacji danych, a każda konwersja ma kluczowe znaczenie w kontekście wydajności oraz optymalizacji algorytmów. Przestrzeganie standardów konwersji, jak ISO/IEC 2382, zapewnia spójność wyników i ułatwia interoperacyjność między różnymi systemami informatycznymi, co jest niezbędne w złożonych aplikacjach informatycznych.

Pytanie 31

Jakie polecenie należy wydać, aby uzyskać listę plików spełniających dane kryteria?

 -rw-r--r-- 1 root root 9216 paź 6 18:39 mama.xls
 -rw-r--r-- 1 root root 9216 paź 6 18:39 tata.txt
 -rw-r--r-- 1 root root 9216 paź 6 18:39 test2.jpg
 -rw-r--r-- 1 root root 9216 paź 6 18:39 test.jpg

A. find *.jpg | *a*

B. grep *a* *.jpg

C. dir *a*.jpg

D. ls -l *a* *.jpg

Polecenie dir *a*.jpg nie jest poprawne w kontekście systemu operacyjnego Linux, ponieważ dir jest bardziej charakterystyczne dla środowisk Windows. O ile w niektórych dystrybucjach Linuxa można znaleźć polecenie dir, jego użycie jest mniej powszechne i nie zawsze dostępne bez dodatkowych pakietów. Zastosowanie w tym kontekście ls jest bardziej standardowe i szeroko stosowane w systemach Unixowych, oferując większą elastyczność i możliwości dzięki licznym opcjom i flagom. Polecenie find *.jpg | *a* wydaje się próbą zastosowania dwóch różnych narzędzi, ale jest błędnie sformułowane. Find służy do przeszukiwania hierarchii katalogów według określonych kryteriów, ale nie integruje się w ten sposób z operatorem | który służy do przekierowywania wyjścia z jednego polecenia do drugiego. Poprawne użycie find wymagałoby zastosowania opcji -name *.jpg do filtrowania plików według nazwy. Częsty błąd polega na próbie użycia narzędzi Unixowych bez pełnego zrozumienia ich sposobu działania co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Na koniec grep *a* *.jpg jest nieprawidłowe ponieważ grep jest narzędziem do przeszukiwania tekstu w plikach. Użycie go w ten sposób jest błędne, gdyż polecenie próbowałoby znaleźć wzorzec *a* wewnątrz plików jpg które są zazwyczaj binarne, co skutkuje błędnym zrozumieniem jego zastosowania. Dobre praktyki zakładają stosowanie narzędzi zgodnie z ich przeznaczeniem, dlatego ważne jest aby zrozumieć mechanizmy działania poszczególnych komend systemowych.

Pytanie 32

Która usługa pozwala na zdalne zainstalowanie systemu operacyjnego?

A. IIS

B. IRC

C. DNS

D. WDS

WDS, czyli Windows Deployment Services, to usługa firmy Microsoft, która umożliwia zdalną instalację systemów operacyjnych Windows na komputerach klienckich w sieci. WDS jest szczególnie przydatny w środowiskach, gdzie konieczne jest szybkie i efektywne wdrożenie systemów operacyjnych na wielu maszynach jednocześnie. Dzięki WDS, administratorzy mogą zarządzać obrazami systemów operacyjnych, tworzyć niestandardowe obrazy oraz przeprowadzać instalacje w trybie zdalnym bez potrzeby fizycznego dostępu do urządzeń. Przykłady zastosowania obejmują firmy, które regularnie aktualizują swoje stacje robocze lub instytucje edukacyjne, które potrzebują zainstalować systemy na wielu komputerach w pracowniach komputerowych. WDS wspiera standardy takie jak PXE (Preboot Execution Environment), co pozwala na uruchamianie komputerów klienckich z sieci i pobieranie obrazu systemu operacyjnego bezpośrednio z serwera.

Pytanie 33

Aby po załadowaniu systemu Windows program Kalkulator uruchamiał się automatycznie, konieczne jest dokonanie ustawień

A. funkcji Snap i Peak

B. pliku wymiany

C. harmonogramu zadań

D. pulpitu systemowego

Harmonogram zadań w systemie Windows to zaawansowane narzędzie, które umożliwia automatyzację zadań, takich jak uruchamianie aplikacji w określonych momentach. Aby skonfigurować automatyczne uruchamianie programu Kalkulator przy starcie systemu, należy otworzyć Harmonogram zadań, utworzyć nowe zadanie, a następnie wskazać, że ma się ono uruchamiać przy starcie systemu. Użytkownik powinien określić ścieżkę do pliku kalkulatora (calc.exe) oraz ustawić odpowiednie warunki, takie jak uruchamianie zadania tylko wtedy, gdy komputer jest zasilany z sieci elektrycznej. Użycie Harmonogramu zadań jest zgodne z najlepszymi praktykami administracyjnymi, ponieważ pozwala na zarządzanie różnymi procesami w sposób zautomatyzowany, co zwiększa efektywność operacyjną systemu. Dodatkowo, użytkownik może dostosować parametry zadania, co pozwala na lepsze zarządzanie zasobami systemowymi oraz ich optymalizację.

Pytanie 34

Jaki jest adres rozgłoszeniowy (broadcast) dla hosta z adresem IP 192.168.35.202 oraz maską 26 bitową?

A. 192.168.35.63

B. 192.168.35.0

C. 192.168.35.192

D. 192.168.35.255

Adresy rozgłoszeniowe są często mylone z innymi typami adresów IP, co prowadzi do błędnych wniosków. Na przykład, adres 192.168.35.0 jest adresem sieciowym, a nie rozgłoszeniowym. Z definicji, adres sieciowy identyfikuje daną sieć, w której znajdują się hosty. Ponadto, adres 192.168.35.63, w kontekście maski 255.255.255.192, nie może być adresem rozgłoszeniowym, ponieważ w rzeczywistości jest to adres hosta w tej samej sieci. Z kolei adres 192.168.35.192 to adres, który nie jest adresem rozgłoszeniowym w tej konfiguracji, lecz również należy do puli dostępnych adresów dla hostów. Kluczową koncepcją, którą należy zapamiętać, jest to, że adres rozgłoszeniowy dla danej podsieci jest zawsze najwyższym możliwym adresem, co oznacza, że wszystkie bity hosta są ustawione na '1'. Typowym błędem jest nieprawidłowe rozumienie rozgraniczenia pomiędzy adresami sieciowymi, hostów i adresami rozgłoszeniowymi, co może prowadzić do problemów w konfiguracji sieci czy podczas diagnostyki. Właściwe zrozumienie tych pojęć jest fundamentalne dla efektywnego zarządzania siecią oraz zapewnienia jej prawidłowego funkcjonowania.

Pytanie 35

Jak brzmi nazwa portu umieszczonego na tylnym panelu komputera, który znajduje się na przedstawionym rysunku?

A. HDMI

B. FIRE WIRE

C. D-SUB

D. DVI

Wybór niewłaściwego portu może wynikać z nieznajomości wyglądu i funkcji poszczególnych typów złączy. Port D-SUB, znany często jako VGA, jest starszym interfejsem analogowym, który przesyła sygnał wideo do monitorów CRT i niektórych LCD. Charakteryzuje się trzema rzędami pinów i jest zazwyczaj większy niż złącza cyfrowe. W porównaniu z DVI, port VGA nie obsługuje sygnałów cyfrowych, co ogranicza jakość obrazu i maksymalną rozdzielczość, jaką można przesłać. HDMI (High-Definition Multimedia Interface) jest nowoczesnym złączem cyfrowym, które przesyła zarówno sygnał wideo, jak i audio, co czyni go popularnym wyborem w urządzeniach konsumenckich, takich jak telewizory i odtwarzacze multimedialne. Charakterystyczny kształt tego złącza przypomina prostokąt z zaokrąglonymi narożnikami, co odróżnia go od bardziej prostokątnego DVI. Z kolei FireWire, znane również jako IEEE 1394, to port służący głównie do przesyłania danych między urządzeniami takimi jak kamery cyfrowe i nie jest przeznaczony do przesyłania sygnału wideo do monitorów. Prawidłowa identyfikacja portu wymaga zrozumienia jego zastosowania oraz wyglądu fizycznego, co jest krytyczne w kontekście pracy z różnorodnym sprzętem komputerowym i audiowizualnym. Unikanie pomyłek w tym zakresie jest kluczowe dla zapewnienia właściwej funkcjonalności i jakości pracy urządzeń cyfrowych.

Pytanie 36

Na przedstawionym rysunku zaprezentowane jest złącze

A. HDMI

B. DVI-A

C. DVI-D

D. D-SUB

Złącze DVI-A jest rodzajem złącza używanego do przesyłania analogowego sygnału wideo. Rozwiązanie to jest częścią standardu Digital Visual Interface, który obsługuje zarówno sygnały cyfrowe jak i analogowe. DVI-A jest często stosowane do podłączania starszych monitorów CRT oraz niektórych projektorów. Jego kluczowym zastosowaniem jest kompatybilność z urządzeniami, które nie obsługują sygnałów cyfrowych. Złącze DVI-A jest fizycznie podobne do innych rodzajów DVI, ale różni się układem pinów, co pozwala na przesyłanie wyłącznie sygnałów analogowych. Pomimo rosnącej popularności sygnałów cyfrowych, DVI-A nadal znajduje zastosowanie w systemach, gdzie wymagane jest połączenie z urządzeniami analogowymi. Dbałość o odpowiedni dobór kabli i złączek jest istotna, aby uniknąć zakłóceń sygnału i zapewnić optymalną jakość obrazu. W kontekście praktycznych zastosowań, znajomość standardu DVI-A może być kluczowa dla specjalistów zajmujących się modernizacją i konserwacją starszych systemów wizyjnych, w których zastosowanie znajdują rozwiązania analogowe. Standardy takie jak DVI-A są przykładem na ciągłą potrzebę znajomości różnych technologii wideo w dynamicznie zmieniającym się świecie cyfrowym.

Pytanie 37

W systemie Windows XP, aby zmienić typ systemu plików z FAT32 na NTFS, należy użyć programu

A. replace.exe

B. convert.exe

C. attrib.exe

D. subst.exe

Odpowiedzi 'replace.exe', 'subst.exe' i 'attrib.exe' są niewłaściwe w kontekście zmiany systemu plików z FAT32 na NTFS. Program 'replace.exe' jest używany do wymiany plików w systemie Windows, co nie ma nic wspólnego z konwersją systemów plików. Użytkownicy mogą mylnie zakładać, że funkcja zastępowania plików może pomóc w modyfikacji struktury systemu plików, jednak w rzeczywistości jej działanie ogranicza się do zarządzania pojedynczymi plikami, co nie ma zastosowania w przypadku operacji na całych systemach plików. Z kolei 'subst.exe' jest narzędziem używanym do tworzenia wirtualnych dysków, co również nie wpływa na system plików i nie pozwala na jego konwersję. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że możliwość tworzenia wirtualnych dysków ma związek z konwersją systemów plików, lecz są to dwie różne funkcjonalności. 'attrib.exe' z kolei służy do modyfikacji atrybutów plików, takich jak ukrycie czy tylko do odczytu, co również nie ma wpływu na system plików czy jego konwersję. W związku z tym, wybór tych narzędzi wskazuje na brak zrozumienia podstawowych funkcjonalności systemu Windows oraz możliwości, jakie oferuje 'convert.exe' w kontekście zmiany systemu plików, co jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania danymi i efektywności operacyjnej.

Pytanie 38

Badanie danych przedstawionych przez program umożliwia dojście do wniosku, że

A. jeden dysk twardy podzielono na 6 partycji podstawowych

B. partycja rozszerzona ma pojemność 24,79 GiB

C. partycja wymiany ma rozmiar 2 GiB

D. zainstalowano trzy dyski twarde oznaczone jako sda1, sda2 oraz sda3

No więc, ta partycja wymiany, znana też jako swap, to naprawdę ważny element, jeśli mówimy o zarządzaniu pamięcią w systemach operacyjnych, zwłaszcza w Linuxie. Jej głównym zadaniem jest wspomaganie pamięci RAM, kiedy brakuje zasobów. Swap działa jak dodatkowa pamięć, przechowując dane, które nie mieszczą się w pamięci fizycznej. W tym przypadku mamy partycję /dev/sda6 o rozmiarze 2.00 GiB, która jest typowa dla linux-swap. To oznacza, że została ustawiona, żeby działać jako partycja wymiany. 2 GiB to standardowy rozmiar, szczególnie jeśli RAM jest ograniczony, a użytkownik chce mieć pewność, że aplikacje, które potrzebują więcej pamięci, działają stabilnie. Dobór rozmiaru swapu zależy od tego, ile pamięci RAM się ma i co się na tym komputerze robi. W maszynach z dużą ilością RAM swap może nie być tak bardzo potrzebny, ale w tych, gdzie pamięci jest mało, jest nieoceniony, bo zapobiega problemom z pamięcią. W branży mówi się, że dobrze jest dostosować rozmiar swapu do tego, jak używasz systemu, niezależnie czy to serwer, czy komputer osobisty.

Pytanie 39

Wykonanie polecenia net use Z:192.168.20.2data /delete spowoduje?

A. podłączenie zasobów komputera 192.168.20.2 do dysku Z:

B. podłączenie katalogu data do dysku Z:

C. rozłączenie katalogu data z dyskiem Z:

D. rozłączenie zasobów komputera 192.168.20.2 od dysku Z:

Niepoprawne koncepcje w odpowiedziach wskazują na niepełne zrozumienie działania komendy 'net use' oraz ogólnych zasad zarządzania zasobami sieciowymi. Przyłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 do dysku Z: miałoby miejsce przy użyciu polecenia 'net use Z: \\192.168.20.2\data', jednak nie odnosiłoby się to do jego odłączenia. Odłączenie zasobów, jak sugeruje polecenie z '/delete', oznacza, że zasób, który wcześniej był przypisany do dysku Z:, zostaje usunięty z jego pamięci. Wiele osób myli pojęcia przyłączenia i odłączenia, co prowadzi do błędnych interpretacji działań systemowych. Ważne jest zrozumienie, że /delete w tym kontekście podkreśla eliminację dostępu do konkretnego katalogu, a nie jego przyłączenie. Ponadto, błędne odpowiedzi dotyczące przyłączenia katalogu 'data' do dysku Z: również wykazują nieprawidłowe rozumienie polecenia, które, jak wspomniano wcześniej, jest używane do odłączania, a nie przyłączania. W praktyce, prawidłowe stosowanie komendy 'net use' jest kluczowe dla wydajnego zarządzania zasobami sieciowymi oraz dla zapewnienia, że dostęp do danych jest kontrolowany i bezpieczny.

Pytanie 40

Jaką usługę powinno się aktywować na ruterze, aby każda stacja robocza mogła wymieniać pakiety z siecią Internet, gdy dostępnych jest 5 adresów publicznych oraz 18 stacji roboczych?

A. FTP

B. NAT

C. WWW

D. VPN

Wybór usług FTP, WWW czy VPN do zapewnienia wymiany pakietów z Internetem jest błędny, ponieważ każda z tych technologii pełni inną rolę w zarządzaniu komunikacją sieciową. FTP, czyli protokół transferu plików, jest używany głównie do przesyłania plików między komputerami w sieci, a nie do udostępniania dostępu do Internetu. Użytkownicy mogą mylić FTP z pojęciem udostępniania zasobów, ale jego funkcjonalność jest ograniczona do transferu plików, co czyni go nieodpowiednim rozwiązaniem w kontekście dostępu do Internetu dla wielu stacji roboczych. WWW odnosi się do usługi World Wide Web, która jest infrastrukturą do przeglądania stron internetowych. Choć jest kluczowa dla komunikacji w sieci, sama w sobie nie umożliwia zarządzania adresami IP i nie jest używana do udostępniania dostępu do Internetu dla stacji roboczych. Z kolei VPN, czyli wirtualna sieć prywatna, jest technologią służącą do szyfrowania połączeń i zapewnienia bezpiecznego dostępu do sieci, ale nie rozwiązuje problemu ograniczonej liczby publicznych adresów IP. Wybór tych usług może prowadzić do nieporozumień dotyczących ich funkcjonalności – użytkownicy mogą sądzić, że są one w stanie zapewnić dostęp do Internetu w sposób, w jaki robi to NAT, co jest mylne. Rzeczywistość jest taka, że NAT jest kluczowym komponentem w architekturze sieciowej, który umożliwia efektywne wykorzystanie dostępnych publicznych adresów IP, co jest szczególnie istotne w środowiskach o dużej liczbie urządzeń.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej