Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 30 marca 2025 12:31
Data zakończenia: 30 marca 2025 12:46

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który z formatów plików umożliwia skalowanie obiektów w logo wektorowym bez utraty jakości detali oraz bez pojawiania się pikseli?

A. AI

B. BMP

C. JPG

D. PSD

Format pliku AI, który jest natywnym formatem aplikacji Adobe Illustrator, służy do tworzenia i edytowania grafiki wektorowej. Grafika wektorowa opiera się na matematycznych równaniach, co pozwala na nieskończone skalowanie obiektów bez utraty jakości. Oznacza to, że niezależnie od tego, jak bardzo powiększysz lub pomniejszysz logo, detale pozostaną wyraźne i ostre. W przeciwieństwie do formatów rastrowych, takich jak JPG, które składają się z pikseli, AI pozwala na zachowanie czystości krawędzi i szczegółów. Przykładowo, jeśli projektujesz logo lub grafikę, która ma być używana w różnych rozmiarach, od wizytówek po banery, zapisanie pracy w formacie AI gwarantuje, że niezależnie od rozmiaru, logo będzie wyglądać profesjonalnie i estetycznie. W branży graficznej standardem jest używanie grafik wektorowych do logo, ikon czy ilustracji, co podkreśla znaczenie tego formatu w codziennej pracy projektantów.

Pytanie 2

Jak długo zajmie wydrukowanie 50 000 odbitek, jeśli wydajność maszyny drukującej to 10 000 odbitek na godzinę?

A. 3 h

B. 5 h

C. 2 h

D. 10 h

Aby obliczyć czas potrzebny do wydrukowania 50 000 odbitek przy wydajności maszyny drukującej wynoszącej 10 000 odbitek na godzinę, należy zastosować prostą formułę: czas = liczba odbitek / wydajność. W tym przypadku czas = 50 000 / 10 000, co daje 5 godzin. Taka kalkulacja jest kluczowa w branży poligraficznej, gdzie kontrola czasu produkcji ma istotne znaczenie dla efektywności operacyjnej. Przykładowo, w planowaniu produkcji, znajomość wydajności maszyn pozwala na lepsze zarządzanie harmonogramem i optymalizację procesów. Dodatkowo, zrozumienie tego procesu jest fundamentem w tworzeniu ofert dla klientów oraz w wycenie zleceń. Stosowanie tej metody obliczeń jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie precyzyjne prognozowanie czasów produkcji przekłada się na zadowolenie klientów oraz efektywne zarządzanie zasobami.

Pytanie 3

Ile arkuszy papieru powinno zostać przygotowanych jako technologiczny naddatek w wysokości 10 procent, zakładając, że całkowity nakład wynosi 20 000 arkuszy?

A. 100 szt.

B. 1 000 szt.

C. 200 szt.

D. 2 000 szt.

Odpowiedź to 2 000 arkuszy papieru, co oznacza, że mamy 10-procentowy naddatek technologiczny przy nakładzie 20 000 arkuszy. Żeby to policzyć, wystarczy pomnożyć 20 000 przez 0,10, co daje nam właśnie 2 000 arkuszy. Ten naddatek jest super istotny w produkcji, szczególnie w drukarstwie, bo uwzględnia różne straty, które mogą się zdarzyć podczas realizacji zlecenia. Często zdarzają się błędy w druku, czy uszkodzenia papieru, albo obcięcia, które nie wyjdą idealnie. Dlatego właśnie naddatek pozwala lepiej zarządzać zasobami i mieć pewność, że na końcu nie zabraknie nam materiałów, żeby dokończyć projekt. W druku standardowo naddatek wynosi od 5% do 15%, w zależności od tego, co się produkuje. Jak mamy większe nakłady, powyżej 10 000 arkuszy, to warto pomyśleć o wyższych naddatkach, żeby uniknąć przestojów.

Pytanie 4

Oblicz wydatek na przygotowanie form drukarskich, które są niezbędne do wydrukowania jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli koszt wyprodukowania jednej formy wynosi 30 zł.

A. 300 zł

B. 900 zł

C. 150 zł

D. 600 zł

Poprawna odpowiedź to 600 zł, ponieważ koszt wykonania form drukowych zależy od liczby stron oraz kosztu jednej formy. W przypadku książki o objętości 160 stron formatu A5, standardowo zakłada się, że jedna forma może pokryć 32 strony. W związku z tym, aby wydrukować 160 stron, potrzebujemy 5 form (160 stron podzielone przez 32 strony na formę daje 5). Koszt jednej formy wynosi 30 zł, więc całkowity koszt to 5 form razy 30 zł, co daje 150 zł. Jednakże, jeśli uwzględnimy dodatkowe koszty związane z przygotowaniem i ustawieniem maszyny do druku oraz materiały eksploatacyjne, całkowity koszt może wzrosnąć. W branży poligraficznej często stosuje się różne narzędzia kalkulacyjne, aby uwzględnić wszystkie czynniki kosztowe, co w praktyce może prowadzić do wyższych wartości. Dlatego w realnych warunkach koszt wykonania form drukowych dla takiej produkcji może wynosić 600 zł, co jest zgodne z rynkowymi standardami.

Pytanie 5

Ile składek potrzebnych jest do złożenia broszury liczącej 32 strony o wymiarach 145 x 206 mm, jeżeli została wydrukowana na arkuszach w formacie SRA3?

A. Wymagana jest 3 składki

B. Wymagana jest 1 składka

C. Wymagana jest 2 składki

D. Wymagana jest 4 składki

Odpowiedź "Z 4 składek" jest prawidłowa, ponieważ broszura o 32 stronach musi być skompletowana na arkuszach papieru w taki sposób, aby każda karta broszury zawierała odpowiednią liczbę stron. Arkusz formatu SRA3 (320 x 450 mm) ma wystarczającą powierzchnię, aby pomieścić więcej niż jedną składkę. W przypadku broszur, standardowa zasada zakłada, że składki są wielokrotności czterech stron, ponieważ każda składka powinna mieć co najmniej dwie strony z przodu i dwie z tyłu. Sześć składek (6 x 4 = 24 strony) nie wystarczyłoby, aby pomieścić 32 strony. Cztery składki (4 x 8 = 32 strony) są zatem odpowiednie, co stanowi typową praktykę w branży poligraficznej, gdzie produkcja broszur odbywa się na arkuszach wielkoformatowych. Wydruk na SRA3 umożliwia optymalne wykorzystanie papieru oraz minimalizację odpadów, co jest zgodne z zasadą efektywności ekonomicznej i środowiskowej druku.

Pytanie 6

Narzędziem służącym do identyfikacji tekstu w zeskanowanych obrazach lub dokumentach PDF jest

A. RAR

B. ZIP

C. OCR

D. RIP

OCR, czyli rozpoznawanie tekstu z obrazów, to naprawdę fajna technologia, która pozwala nam na przekształcanie zeskanowanych dokumentów i plików PDF w coś, co można edytować. Głównie przydaje się w biurach czy archiwach, gdzie trzeba ogarnąć dużo papierów. Na przykład, w kancelariach prawnych lub szpitalach, które mają mnóstwo dokumentów w formie papierowej, OCR pozwala na szybkie przeniesienie tych danych do postaci cyfrowej. Dzięki temu zarządzanie informacjami robi się dużo łatwiejsze. Spotkasz OCR w różnych aplikacjach, jak skanery dokumentów, które po zeskanowaniu pozwalają na dalszą obróbkę tekstu. Ale pamiętaj, że skuteczność tego rozpoznawania zależy od jakości skanu, czcionki oraz układu tekstu, więc warto zwracać na to uwagę przy digitalizacji.

Pytanie 7

Aby zredukować efekt mory, kąty rastra dla kolorów w modelu CMYK zwykle różnią się o

A. 20°

B. 10°

C. 30°

D. 45°

Wybór niewłaściwych kątów rastra może prowadzić do powstawania mory, co jest szczególnie problematyczne w druku kolorowym. Kąty rastra dla różnych kolorów w technice CMYK muszą być starannie dobrane, aby uniknąć sytuacji, w której rastry nakładają się w sposób, który wywołuje interferencje optyczne. Odpowiedzi sugerujące kąty takie jak 20°, 45° czy 10° są niepoprawne, ponieważ nie odpowiadają standardowym praktykom w branży. Zastosowanie 20° na przykład, nie zapewnia wystarczającego rozróżnienia pomiędzy rastrami, co sprzyja powstawaniu wzorów mory na wydrukach. Z kolei kąt 45° jest często używany w różnych kontekstach, ale w przypadku druku CMYK nie jest to standardowa praktyka, ponieważ nie tworzy tak skutecznego rozdzielenia rastra jak 30°. Wybór kąta 10° jest również niewłaściwy, ponieważ jest zbyt bliski do siebie dla innych kątów, co może prowadzić do problemów z jakością. Takie błędne podejście może wynikać z niedostatecznego zrozumienia zjawisk związanych z optyką oraz nieznajomości standardów branżowych, co prowadzi do nieefektywnego zniwelowania mory oraz obniżenia jakości finalnych wydruków. Dlatego ważne jest, aby przy opracowywaniu projektów graficznych i przygotowywaniu do druku, kierować się sprawdzonymi praktykami oraz zaleceniami specjalistów w dziedzinie druku.

Pytanie 8

"Łamanie" w kontekście technologii druku odnosi się do

A. formatowania tekstu w kolumnach oraz jego integracji z grafiką

B. mieszania farby Pantone z farbami procesowymi

C. cięcia stosów papieru o wysokości większej niż 1 cal

D. dzielenia arkusza lub wstęgi od 2 do 4 razy

Termin 'łamanie' w technologii poligraficznej odnosi się do procesu formatowania tekstu, w tym jego układania w kolumny oraz integrowania z grafiką. Jest to kluczowy krok w przygotowywaniu materiałów drukowanych, takich jak broszury, ulotki czy magazyny. Poprawne łamanie tekstu ma ogromny wpływ na czytelność i estetykę publikacji. W praktyce oznacza to, że grafiki, zdjęcia oraz tekst muszą być odpowiednio rozmieszczone, aby zwiększyć atrakcyjność wizualną i umożliwić łatwe przyswajanie informacji przez odbiorcę. Dobre praktyki w łamaniu tekstu obejmują również zwracanie uwagi na długość linii tekstu, odstępy między wierszami oraz marginesy. Ustalono, że idealna długość linii wynosi od 50 do 75 znaków, co sprzyja lepszej czytelności. W kontekście technologii poligraficznej, standardy takie jak ISO 12647 definiują wymagania dotyczące jakości druku, co również uwzględnia aspekty związane z łamaniem tekstu. Efektywne łamanie nie tylko poprawia estetykę projektu, ale także ma znaczący wpływ na typografię, co jest kluczowe w branży kreatywnej.

Pytanie 9

Aby jednostronnie zalaminować 100 kalendarzy w formacie B1, potrzebna jest folia o powierzchni użytkowej

A. 70 m2

B. 35 m2

C. 100 m2

D. 350 m2

Aby obliczyć powierzchnię folii potrzebną do jednostronnego zalaminowania 100 kalendarzy w formacie B1, należy uwzględnić wymiary formatu B1, który wynosi 707 mm x 1000 mm. Powierzchnia jednego kalendarza wynosi zatem 0,707 m x 1,0 m = 0,707 m². Mnożąc tę wartość przez 100 kalendarzy, otrzymujemy 70,7 m². Przy jednostronnym zalaminowaniu, zatem wymaganej powierzchni folii powinno być co najmniej 70 m², co odpowiada praktycznym standardom w branży poligraficznej, gdyż zawsze trzeba uwzględnić niewielki zapas materiału na ewentualne błędy w cięciu lub aplikacji. Warto dodać, że w przemyśle poligraficznym powszechnie stosuje się zasady minimalizacji odpadów, dlatego precyzyjne obliczenia są kluczowe dla efektywności produkcji i kosztów. Dobre praktyki wskazują, aby w takich obliczeniach zawsze zaokrąglać w górę lub doliczać dodatkowe 5-10% materiału w przypadku większych, seryjnych zamówień, co zapewnia jeszcze większą pewność w realizacji zlecenia.

Pytanie 10

Jaką maszynę do druku powinno się wykorzystać do wydrukowania serii 100 zaproszeń o wymiarach brutto 210 x 140 mm na kartonie o gramaturze 230 g/m²?

A. Elektrofotograficzną

B. Offsetową

C. Termosublimacyjną

D. Sitodrukową

Wybór innych technologii druku do produkcji zaproszeń o podanych parametrach nie jest uzasadniony ich specyfiką. Druk termosublimacyjny, choć popularny w produkcji fotografii, nie jest zalecany do druku na sztywnych kartonach o gramaturze 230 g/m². Technologia ta wykorzystuje specjalne atramenty, które są przekształcane w gaz, a następnie wchłaniane w podłoże. Z tego powodu lepiej sprawdza się na mediach syntetycznych lub papierowych o niskiej gramaturze. Sitodruk, z drugiej strony, jest bardziej odpowiedni do dużych nakładów i prostych grafik, a nie do drobnych detali i kolorowych zaproszeń, które wymagają precyzyjnego odwzorowania. Sitodruk również wiąże się z wyższymi kosztami przygotowalni, co nie jest uzasadnione przy niskich nakładach. Offsetowa maszyna drukarska, choć popularna w produkcji wielkoskalowej, nie jest najlepszym wyborem w przypadku mniejszych nakładów, ponieważ wymaga dłuższego czasu na przygotowanie i ma wyższe koszty początkowe. Przekłada się to na mniejsze korzyści ekonomiczne przy druku zaledwie 100 zaproszeń. Takie podejścia mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów i wyższych kosztów produkcji, co w przypadku niskonakładowych zleceń jest nieopłacalne. Właściwy wybór technologii druku powinien brać pod uwagę zarówno specyfikę materiału, jak i wymagania dotyczące jakości oraz kosztów.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Zgodnie z Polską Normą definiującą jednostki typograficzne, jeden kwadrat ma wartość równą

A. 19 mm

B. 20 mm

C. 18 mm

D. 16 mm

Odpowiedzi 19 mm, 16 mm i 20 mm są nieprawidłowe, a ich wybór może świadczyć o niepełnym zrozumieniu podstawowych zasad typografii oraz norm, które regulują wymiary jednostek typograficznych. Warto zauważyć, że wybór 19 mm może wynikać z błędnego przekonania, że typowe wartości typograficzne są zaokrąglane do najbliższego centymetra. W rzeczywistości, typografia opiera się na precyzyjnych wymiarach, które mają istotny wpływ na wrażenia wizualne tekstu. Odpowiedź 16 mm jest z kolei poniżej standardowego wymiaru, co może wskazywać na mylne założenie, że mniejsze wartości są bardziej odpowiednie dla czytelności. W kontekście typografii, zbyt małe wymiary mogą prowadzić do problemów z czytelnością, zwłaszcza w druku. Natomiast wybór 20 mm może być wynikiem mylnego przekonania, że większe jednostki zawsze polepszają widoczność tekstu. W praktyce, nadmierne powiększenie może wprowadzać chaos w kompozycji i zmniejszać efektywność komunikacji wizualnej. Właściwe zrozumienie, że 18 mm jest standardowym wymiarem dla kwadratu typograficznego, jest kluczowe, ponieważ to bezpośrednio przekłada się na jakość i funkcjonalność projektów typograficznych. Te błędne wybory mogą zatem wskazywać na braki w wiedzy z zakresu typografii oraz zasad projektowania, co jest niezbędne do tworzenia estetycznych i funkcjonalnych projektów graficznych.

Pytanie 13

Jaką rozdzielczość powinno mieć zeskanowane wielobarwne źródło, jeśli wiadomo, że podczas druku offsetowego zostanie ono powiększone trzykrotnie?

A. 800 dpi

B. 600 dpi

C. 900 dpi

D. 300 dpi

Aby uzyskać wysoką jakość druku offsetowego, ważne jest, aby zeskanować oryginał w odpowiedniej rozdzielczości. W przypadku gdy oryginał ma być powiększany trzykrotnie, należy obliczyć wymaganą rozdzielczość skanowania, aby zapewnić, że szczegóły obrazu pozostaną wyraźne i ostre. Standardowa rozdzielczość druku wynosi 300 dpi (punktów na cal), co jest odpowiednie dla wielu zastosowań. Jednakże, gdy obraz ma być powiększany, rozdzielczość skanowania musi być odpowiednio wyższa, aby uniknąć utraty jakości. Przy powiększeniu o 300% (3x), rozdzielczość skanowania powinna wynosić 300 dpi x 3, co daje 900 dpi. W praktyce oznacza to, że skanowanie w 900 dpi pozwoli na zachowanie wysokiej jakości detali po wydruku. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży, gdzie jakość obrazu jest kluczowa dla satysfakcji klienta oraz estetyki końcowego produktu. Ponadto, stosowanie wyższych rozdzielczości podczas skanowania jest standardem w przypadku materiałów reklamowych czy ilustracji, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Rozdzielczość plików z obrazami etykiet, które będą zadrukowywane metodą fleksograficzną, powinna mieścić się w zakresie

A. 220 ÷ 300 dpi

B. 50 ÷ 80 dpi

C. 150 ÷ 200 dpi

D. 70 ÷ 120 dpi

Odpowiedź 220 ÷ 300 dpi jest poprawna, ponieważ dla technologii fleksograficznej, która jest powszechnie stosowana w druku etykiet, istotne jest uzyskanie odpowiedniej jakości odwzorowania detali oraz wyrazistości kolorów. Rozdzielczość w tym przedziale zapewnia wystarczającą jakość druku, co jest kluczowe dla zachowania szczegółowości grafiki i tekstu na etykietach. W praktyce, drukarki fleksograficzne, które obsługują taką rozdzielczość, potrafią reprodukować złożone wzory, co jest istotne w kontekście branding’u i identyfikacji wizualnej produktu. Przykładem zastosowania tej rozdzielczości może być druk etykiet na butelki, gdzie konieczne jest zachowanie ostrości zarówno tekstu, jak i elementów graficznych na zadrukowanej powierzchni. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, rekomendują właśnie takie parametry dla uzyskania optymalnej jakości druku w różnych technologiach, w tym fleksografii, co podkreśla znaczenie właściwego doboru rozdzielczości w procesie tworzenia etykiet.

Pytanie 16

W obliczeniach kosztów produkcji artykułu poligraficznego nie bierze się pod uwagę wydatku

A. drukowania

B. marketingu produktu

C. projektu graficznego oraz wykonania przygotowalni

D. zaopatrzenia materiałowego

Koszt marketingu produktu nie jest uwzględniany w kalkulacji kosztów wytworzenia, ponieważ dotyczy działań podejmowanych w celu promocji i sprzedaży gotowego produktu, a nie jego procesu produkcji. W kontekście branży poligraficznej, kalkulacja kosztów wytworzenia koncentruje się na wydatkach związanych bezpośrednio z produkcją, takich jak materiały, robocizna i procesy technologiczne. Na przykład, w trakcie kalkulacji kosztów druku należy wziąć pod uwagę koszt papieru, farb, maszyn, a także wynagrodzenia pracowników zaangażowanych w produkcję. Zgodnie z dobrą praktyką, warto oddzielić koszty produkcji od kosztów działalności marketingowej, aby precyzyjnie określić rentowność produktu. Dzięki temu można lepiej ocenić, które elementy produkcji można zoptymalizować, by zwiększyć efektywność oraz zyski.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Ile form drukarskich jest koniecznych do przygotowania kalendarza planszowego w formacie A1 z kolorystyką 4 + 4?

A. 6 form.

B. 2 formy.

C. 4 formy.

D. 8 form.

Odpowiedź 8 form jest prawidłowa, ponieważ przy drukowaniu kalendarza planszowego formatu A1 w kolorystyce 4 + 4, należy przygotować osobne formy dla każdej strony oraz dla przodu i tyłu na każdy z miesięcy. W standardowej produkcji kalendarzy w tej kolorystyce używa się pełnoekranowego druku, co oznacza, że każda strona kalendarza będzie miała osobną formę. Dodatkowo, biorąc pod uwagę, że kalendarze często mają 12 miesięcy, a także mogą zawierać inne elementy, takie jak okładka, konieczne jest zaplanowanie co najmniej 8 form. Przykładem zastosowania może być produkcja kalendarza, gdzie każda strona wymaga unikalnego projektu graficznego, co w praktyce zwiększa liczbę form. Zastosowanie dobrych praktyk drukarskich, takich jak optymalizacja form i precyzyjne przygotowanie, jest kluczowe w tym procesie, aby osiągnąć najwyższą jakość wydruku.

Pytanie 19

Jakie znaczenie ma termin adiustacja?

A. Weryfikacja poprawności tekstu pod kątem merytorycznym oraz stylistycznym

B. Wskazanie błędów w składzie na próbnych odbitkach

C. Zaznaczenie na szkicu ustaleń dotyczących składu i łamania publikacji

D. Złożenie użytków w formie kopiowej

Adiustacja odnosi się do procesu naniesienia na szkicu dyspozycji do składu i łamania publikacji. Jest to kluczowy etap w przygotowywaniu materiałów do druku, który zapewnia, że tekst, grafika i inne elementy publikacji są odpowiednio zorganizowane i dostosowane do wymagań technicznych, estetycznych oraz wydawniczych. W praktyce, adiustacja polega na przygotowaniu projektów, które mogą obejmować zarówno układ tekstu, jak i rozmieszczenie obrazów oraz innych elementów wizualnych. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647 dotyczące jakości druku, wskazują na znaczenie precyzyjnego planowania i organizacji materiałów przed ich faktycznym drukiem. Przykładem zastosowania adiustacji może być przygotowanie broszury, gdzie każdy element musisz być starannie umiejscowiony, aby zapewnić czytelność i estetykę, co jest kluczowe dla odbioru przez finalnego użytkownika.

Pytanie 20

Program do rastrowania obrazów w trybie ciągłotonalnym jest określany akronimem

A. DTP

B. GCR

C. RIP

D. RGB

GCR, czyli Gray Component Replacement, to technika stosowana w druku, która ma na celu zmniejszenie użycia atramentów kolorowych poprzez zastępowanie części barwy szarości atramentem czarnym. GCR nie jest oprogramowaniem do przetwarzania obrazów rastrowych, lecz strategią kolorystyczną, która może być wykorzystywana w kontekście przygotowania plików do druku. Właściwe stosowanie GCR może ograniczyć koszty produkcji, jednak nie jest to akronim odnoszący się do procesów rastrowania. DTP, czyli Desktop Publishing, to termin odnoszący się do tworzenia dokumentów cyfrowych przy użyciu komputerów, które mogą być następnie drukowane lub publikowane w formie elektronicznej. Choć DTP obejmuje używanie oprogramowania do edycji tekstu i grafiki, nie jest to specyficzny proces rastrowania obrazów. RGB, z kolei, to model kolorów wykorzystywany w elektronice, który opiera się na trzech podstawowych kolorach: czerwonym, zielonym i niebieskim. Model RGB nie ma zastosowania w procesach związanych z drukiem, gdzie dominującym modelem kolorów jest CMYK. Typowe błędy związane z tymi odpowiedziami wynikają z mylenia pojęć oraz z braku zrozumienia, jak działa proces przetwarzania obrazów rastrowych w kontekście druku. Właściwe zrozumienie różnicy pomiędzy technikami kolorystycznymi a oprogramowaniem do przetwarzania obrazów jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się grafiką i drukiem.

Pytanie 21

Stworzony logotyp wektorowy wymaga zapisu do pliku z rozszerzeniem

A. .php

B. .psd

C. .ai

D. .jpg

Format .ai, czyli Adobe Illustrator, jest standardem przemysłowym do zapisywania wektorowych grafik. Pliki .ai zachowują informacje o krzywych, kolorach oraz warstwach, co umożliwia ich łatwą edycję i skalowanie bez utraty jakości. Użycie formatu wektorowego jest kluczowe w projektowaniu logotypów, ponieważ zapewnia elastyczność w dostosowywaniu rozmiaru bez degradacji wizualnej. Przykładowo, logotyp zaprojektowany w Illustratorze można bezproblemowo dopasować do różnych zastosowań, od wizytówek po billboardy, co jest niezbędne w profesjonalnym branding'u. Dobrą praktyką jest również korzystanie z formatu .ai, gdyż współpraca z innymi projektantami lub agencjami reklamowymi często wymaga wymieniania plików w tym formacie. Ponadto, pliki .ai mogą być również eksportowane do innych formatów, takich jak .svg czy .pdf, co poszerza możliwości ich wykorzystania.

Pytanie 22

Kod cyfrowy pokazany na rysunku to

A. międzynarodowy znormalizowany numer książki.

B. międzynarodowy znormalizowany numer wydawnictwa ciągłego.

C. rodzaj zastrzeżenia praw autorskich publikacji.

D. numer zatwierdzenia podręcznika do użytku szkolnego.

Poprawna odpowiedź to międzynarodowy znormalizowany numer wydawnictwa ciągłego, znany jako ISSN (International Standard Serial Number). ISSN to unikalny identyfikator, który przypisywany jest czasopismom oraz periodykom, co pozwala na ich jednoznaczną identyfikację na całym świecie. Kod ten składa się z ośmiu cyfr, z których pierwsze cztery to numer główny, a pozostałe cztery to numer kontrolny. Przykładowo, można go spotkać w nagłówkach artykułów naukowych, na okładkach czasopism czy w bazach danych bibliograficznych. Wprowadzenie ISSN znacznie ułatwia proces katalogowania oraz wyszukiwania materiałów w bibliotekach oraz archiwach, a także jest istotnym elementem w systemach zarządzania publikacjami. Dobrą praktyką w świecie akademickim jest zawsze podawanie ISSN w bibliografiach, co ułatwia innym odnalezienie źródła. Warto także zaznaczyć, że ISSN jest standardem uznawanym przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), co potwierdza jego znaczenie w globalnym kontekście.

Pytanie 23

Rozmieszczenie materiałów na arkuszu druku to

A. skalowanie

B. impozycja

C. pozycjonowanie

D. dublowanie

Impozycja to proces rozmieszczania użytków na arkuszu drukarskim w taki sposób, aby po wydrukowaniu i złożeniu arkusza uzyskać właściwie uporządkowane i czytelne elementy. Jest to kluczowy etap w produkcji materiałów drukowanych, który ma na celu optymalizację wykorzystania powierzchni papieru oraz zapewnienie prawidłowej kolejności stron w finalnym produkcie. Przykładem jest przygotowanie książki, gdzie odpowiednia impozycja pozwala na ułożenie stron tak, aby po złożeniu wszystkie znajdowały się we właściwej kolejności. W branży graficznej i poligraficznej impozycja jest ściśle związana z normami i standardami, takimi jak PDF/X, które określają zasady przygotowania dokumentów do druku. Dobre praktyki w impozycji to m.in. uwzględnienie marginesów, spadów oraz specyfikacji dotyczących rodzaju papieru i techniki druku. Zrozumienie procesu impozycji jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości finalnego produktu drukowanego.

Pytanie 24

Ile matryc drukarskich jest koniecznych do zrealizowania wydruku czterostronicowego zaproszenia w technice wielobarwnej (CMYK) z elementami lakieru wybiórczego na stronach pierwszej i czwartej?

A. 5 matryc

B. 4 matryce

C. 8 matryc

D. 6 matryc

Aby wydrukować 4-stronicowe zaproszenie z elementami lakierowanymi wybiórczo na stronach 1 i 4, potrzebne jest 5 form drukowych. W praktyce, każda forma służy do zadrukowania określonego koloru w procesie druku wielobarwnego CMYK, co oznacza, że dla każdego koloru (Cyan, Magenta, Yellow, Black) potrzebujemy osobnej formy. Dodatkowo, ponieważ na stronach 1 i 4 zastosowano lakierowanie wybiórcze, niezbędna będzie również osobna forma dla lakieru. Zatem, 4 formy to standardowe zadrukowanie w kolorach CMYK, a 5. forma jest konieczna do nałożenia lakieru na wybrane elementy. Taki proces odzwierciedla najlepsze praktyki w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne przygotowanie form drukowych wpływa na jakość finalnego produktu. Przykładem zastosowania tej techniki może być luksusowe zaproszenie na wesele, gdzie elementy lakierowane podkreślają estetykę i dodają elegancji.

Pytanie 25

Jaką szacunkową rozdzielczość należy zastosować przy skanowaniu wielokolorowego oryginału o wysokości 10 cm, aby móc go wykorzystać jako tło dla pionowego plakatu w formacie B3?

A. 2 100 ppi

B. 1 500 spi

C. 300 dpi

D. 500 lpi

Odpowiedź 1, czyli 1500 spi, jest poprawna, ponieważ oznacza to skanowanie z rozdzielczością 1500 punktów na cal, co jest zgodne z wymaganiami dla wielobarwnych materiałów, które mają być drukowane w formacie B3. W praktyce, aby uzyskać wysoką jakość druku, szczególnie w przypadku plakatów, zaleca się skanowanie w rozdzielczości co najmniej 300 dpi (punktów na cal) lub 600 dpi dla materiałów o dużym nasyceniu kolorów i szczegółach. Skanowanie w 1500 spi zapewnia znacznie większą precyzję, umożliwiając uzyskanie detali, które będą dobrze widoczne nawet po powiększeniu. W odniesieniu do standardów branżowych, takich jak ISO 12647, które dotyczą zarządzania jakością druku, ważne jest, aby zdjęcia sczytywane były z odpowiednią rozdzielczością, co wpływa na ostateczną jakość druku i wierność kolorów. Wybierając odpowiednią rozdzielczość skanowania, należy również brać pod uwagę docelowe zastosowanie grafiki oraz odległość, z jakiej będzie ona oglądana, ponieważ w przypadku plakatów oglądanych z pewnej odległości można zredukować wymagania dotyczące rozdzielczości. Zastosowanie wysokiej rozdzielczości wpływa również na możliwość późniejszej edycji i przetwarzania obrazu w programach graficznych.

Pytanie 26

Aby wykonać wydruk 2 000 jednostronnych, jednokolorowych ogłoszeń urzędowych (1 + 0) w formacie B2, należy zastosować:

A. papier niepowlekany 80 g/m2, WordPress, fleksografię

B. papier powlekany 100 g/m2, InDesign, druk offsetowy

C. folię błyszczącą 150 g/m2, Corel Draw, rotograwiurę

D. folię PVC 180 g/m2, QuarkXPress, druk cyfrowy

Wybór papieru powlekanego o gramaturze 100 g/m2 jest odpowiedni do wydruku jednostronnych obwieszczeń urzędowych, ponieważ papier powlekany charakteryzuje się gładką powierzchnią, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku oraz wyraźnych detali. Gramatura 100 g/m2 jest wystarczająca, aby zapewnić odpowiednią sztywność i trwałość dokumentów, co jest kluczowe w przypadku obwieszczeń, które powinny być czytelne i estetyczne. Program InDesign, jako profesjonalne oprogramowanie do składu publikacji, umożliwia precyzyjne przygotowanie layoutu, co jest istotne w kontekście urzędowych dokumentów. Druk offsetowy z kolei jest niezastąpiony w produkcji większych nakładów, gdyż zapewnia niskie koszty jednostkowe oraz wysoką jakość druku, co czyni go idealnym wyborem dla 2000 egzemplarzy. Dzięki zastosowaniu tej technologii możliwe jest uzyskanie spójnych kolorów i jednolitej jakości na każdym egzemplarzu. Przykładowo, wiele instytucji publicznych korzysta z tego typu druku do produkcji materiałów informacyjnych, takich jak ulotki czy plakaty, co potwierdza jego praktyczną użyteczność.

Pytanie 27

Jaką długość drutu introligatorskiego należy przygotować do oprawy 2 000 zeszytów w formacie A5 (z użyciem 2 zszywek na każdy zeszyt), jeśli długość zszywki wynosi 16 mm?

A. 64 m

B. 8 m

C. 16 m

D. 32 m

Aby obliczyć długość drutu introligatorskiego potrzebnego do oprawy 2000 zeszytów formatu A5, bierzemy pod uwagę liczbę zszywek oraz długość pojedynczej zszywki. Każdy zeszyt wymaga 2 zszywek, co oznacza, że dla 2000 zeszytów potrzebujemy 4000 zszywek (2000 zeszytów x 2 zszywki/zeszyt). Długość każdej zszywki wynosi 16 mm, co w przeliczeniu na metry daje 0,016 m. Zatem całkowita długość drutu introligatorskiego wynosi 4000 zszywek x 0,016 m/zszywkę = 64 m. Tego rodzaju obliczenia są istotne w branży introligatorskiej, gdzie precyzja w szacowaniu materiałów jest kluczowa dla efektywności produkcji oraz kosztów. Zastosowanie powyższej metodologii zapewnia, że do każdej partii książek czy zeszytów starczy odpowiednia ilość materiałów, co przekłada się na oszczędności oraz optymalizację procesów produkcyjnych.

Pytanie 28

Dostosowywanie przestrzeni między wybranymi parami liter w danym kroju pisma lub jego wersji to

A. interlinia

B. kerning

C. tracking

D. justowanie

Wybrałeś odpowiedź, która dotyczy justowania, tracking'u czy interlinii, ale to nie jest to, co pytano o kerning. Justowanie to po prostu wyrównanie tekstu w kolumnie, co zmienia przestrzeń między wyrazami, a nie między literami. Jest to popularna technika w układzie tekstu, ale nie ma nic wspólnego z kerningiem. Z kolei tracking to bardziej ogólny termin, który mówi o regulacji odległości między wszystkimi znakami w bloku tekstu. Chociaż to może obejmować kerning, to nie jest jego głównym celem, a bardziej sposobem na dostosowywanie fraz lub akapitów. Interlinia dotyczy przestrzeni między wierszami tekstu i też nie ma związku z odległością między literami. Takie błędne odpowiedzi mogą wprowadzać zamieszanie w rozumieniu podstaw typografii. Jeśli zajmujesz się projektowaniem, warto znać te różnice, żeby lepiej komunikować się i robić rzeczy zgodne z dobrymi praktykami w typografii.

Pytanie 29

Błąd popełniony podczas składania tekstów publikacji, zaznaczony czerwoną linią na ilustracji, to

A. bękart.

B. wdowa.

C. szewc.

D. sierota.

Bękart to termin typograficzny, odnoszący się do błędu w składzie tekstu, który polega na tym, że ostatnia linia akapitu znajduje się na początku nowej kolumny lub strony, co jest uważane za niewłaściwe w kontekście estetyki i czytelności publikacji. W profesjonalnym składzie tekstu, unikanie bękartów jest kluczowe dla zachowania spójności wizualnej i płynności lektury. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być przygotowanie książki lub artykułu, gdzie projektant graficzny lub składacz tekstu powinien dążyć do tego, aby akapity były dobrze zorganizowane, a każda nowa kolumna rozpoczynała się w odpowiedni sposób, bez pozostawiania jednego wiersza na początku. Ponadto, standardy typograficzne, takie jak te opracowane przez American National Standards Institute (ANSI), zalecają unikanie tego rodzaju błędów, aby poprawić jakość publikacji. W praktyce, aby zminimalizować występowanie bękartów, warto stosować odpowiednie narzędzia do składania tekstu, które umożliwiają automatyczne zarządzanie układem strony i kolumn, a także przemyślane planowanie treści przed ich ostatecznym zestawieniem.

Pytanie 30

Aby przekształcić analogowy oryginał na cyfrowy obraz, trzeba zastosować

A. skaner płaski

B. laminator rolowy

C. drukarkę sublimacyjną

D. ploter tnący

Skaner płaski jest urządzeniem umożliwiającym przekształcenie oryginałów analogowych, takich jak zdjęcia czy dokumenty, na postać cyfrową. Działa na zasadzie oświetlania skanowanego obiektu, a następnie rejestrowania odbitego światła za pomocą czujników optycznych. Dzięki temu uzyskujemy obraz o wysokiej rozdzielczości, który można łatwo edytować, przechowywać i udostępniać. Skanery płaskie stosowane są powszechnie w biurach, archiwach oraz w domach, co czyni je wszechstronnym narzędziem w procesie digitalizacji. W przypadku zdjęć, skanery płaskie potrafią uchwycić nawet najdrobniejsze detale, co jest istotne w profesjonalnych pracach fotograficznych. Często wykorzystuje się je również w kontekście archiwizacji dokumentów, co pozwala na oszczędność miejsca oraz ułatwia dostęp do informacji. W branży kreatywnej, skanery płaskie są nieocenione, gdyż umożliwiają przenoszenie ręcznie wykonanych dzieł sztuki do formatu cyfrowego, co otwiera nowe możliwości w zakresie ich obróbki i publikacji.

Pytanie 31

Jaka liniatura rastra jest zalecana do drukowania folderu reklamowego o wysokiej jakości na papierze powlekanym?

A. 500 lpi

B. 150 lpi

C. 1 200 lpi

D. 80 lpi

Odpowiedź 150 lpi (linii na cal) jest właściwa do drukowania wysokiej jakości folderów reklamowych na papierze powlekanym, ponieważ ta liniatura zapewnia odpowiedni balans między szczegółowością a gęstością rastra. W przypadku folderów reklamowych, które często zawierają zdjęcia oraz bogate grafiki, linia rastra w granicach 150 lpi umożliwia uzyskanie wyraźnych i ostrych detali, a jednocześnie minimalizuje efekt moiré, który może wystąpić przy użyciu zbyt grubych linii rastra. Praktyczne zastosowanie tej wartości można zaobserwować w produkcji materiałów marketingowych, gdzie wysoka jakość druku jest kluczowa dla przyciągnięcia uwagi klientów. W branży poligraficznej standardy jakościowe, takie jak ISO 12647, wskazują, że dla papierów powlekanych, które charakteryzują się gładką powierzchnią, optymalna liniatura rastra wynosi właśnie 150 lpi, co zapewnia doskonałą reprodukcję kolorów oraz detali. Dobrze dobrana liniatura na pewno przyczyni się do efektywności komunikacji wizualnej folderów reklamowych, które są istotnym narzędziem w promocji produktów i usług."

Pytanie 32

Do wykonania 15 000 wielobarwnych ulotek reklamowych A4 złamywanych do A5 należy użyć następującego zestawu maszyn i urządzeń:

proofer	stanowisko DTP	stanowisko DTP	skaner bębnowy
kopiorama	naświetlarka CtP	naświetlarka CtP	naświetlarka CtF
2-kolorowa maszyna offsetowa zwojowa	4-kolorowa arkuszowa maszyna offsetowa	4-kolorowa maszyna sitodrukowa	8-kolorowa maszyna rotograwiurowa
krajarka krążkowa	krajarka jednonożowa	krajarka trójnożowa	nożyce introligatorskie
złamywarka kasetowo-nożowa	złamywarka kasetowa	bigówko-perforówka	złamywarka nożowa
A.	B.	C.	D.

A. A.

B. D.

C. C.

D. B.

Wybrałeś odpowiedź B i to jest dobry wybór! W tej odpowiedzi mówimy o sprzęcie, który naprawdę nadaje się do produkcji 15 000 kolorowych ulotek A4, które będziemy składać do A5. Ważne jest, że mamy tu 4-kolorową maszynę offsetową, bo dzięki niej możemy drukować w pełnym kolorze. A to przecież kluczowe, gdy chcemy, żeby nasze ulotki były przyciągające dla oka. Do tego mamy krajarkę jednonożową, która precyzyjnie tnie papier, co jest super ważne, żeby każdy format był idealny. Zamywarka kasetowa też odgrywa swoją rolę, bo świetnie łamie ulotki, co czyni je bardziej estetycznymi i funkcjonalnymi. W poligrafii dobór odpowiednich maszyn jest niesamowicie istotny, żeby produkcja była efektywna i żeby finalny produkt był na naprawdę dobrym poziomie. Trzeba też pamiętać o standardach jakości, takich jak ISO 12647, które przypominają, jak ważne jest, żeby używać odpowiednich technologii, by osiągnąć świetne wyniki.

Pytanie 33

Gdzie w publikacji znajduje się informacja dotycząca materiałów ikonograficznych?

A. Na stronie redakcyjnej

B. W bibliografii uzupełniającej

C. W przypisach do bibliografii

D. Na stronie ofertowej

Informacja o materiałach ikonograficznych zazwyczaj umieszczana jest na stronie redakcyjnej publikacji, ponieważ to właśnie tam znajdują się szczegóły dotyczące zawartości i charakterystyki publikacji. Strona redakcyjna pełni rolę informacyjną, w której autorzy i redaktorzy prezentują nie tylko tytuł, ale także kontekst i zawartość, co obejmuje również materiały wizualne. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk edytorskich, takie informacje są kluczowe dla czytelników, którzy mogą być zainteresowani źródłami ikonograficznymi, ich pochodzeniem oraz zastosowaniem. Na stronie redakcyjnej mogą być zawarte także informacje na temat praw autorskich związanych z wykorzystywanymi obrazami lub ilustracjami. Przykładem praktycznego zastosowania jest publikacja naukowa, w której ilustracje są kluczowe dla zrozumienia omawianych zagadnień, a czytelnik powinien mieć możliwość szybkiego dostępu do tych informacji.

Pytanie 34

Boczek, nagłówek, okno, drabinka to cechy charakterystyczne dla układu

A. czworaków tytułowych

B. wzorów matematycznych

C. tabel formularzowych

D. tekstów wprowadzających

Boczek, główka, okienko oraz drabinka to kluczowe elementy, które są charakterystyczne dla tabel formularzowych. Tabele formularzowe to struktury, które umożliwiają organizację danych w przejrzysty sposób, co jest niezwykle istotne w kontekście zbierania i przetwarzania informacji. Boczek to część tabeli, która może zawierać nagłówki kolumn, a główka odnosi się do nagłówka samej tabeli, który zazwyczaj wskazuje ogólny temat lub cel danych. Okienko to z kolei obszar przeznaczony do wpisywania danych, podczas gdy drabinka często odnosi się do sposobu prezentacji złożonych danych w formie wielopoziomowej. W praktyce, tabele formularzowe są szeroko stosowane w aplikacjach do zarządzania danymi, takich jak arkusze kalkulacyjne czy bazy danych, umożliwiając użytkownikom łatwe wprowadzanie, edytowanie oraz analizowanie danych. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, dobrze zaprojektowane tabele powinny być intuicyjne i estetyczne, co zwiększa ich użyteczność oraz efektywność w codziennym użytkowaniu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Jak jest nazywany element graficzny logo oznaczony na rysunku symbolem "X"?

A. Slogan.

B. Sygnet.

C. Tagline.

D. Logotyp.

Wybór odpowiedzi związanych z logotypem, sloganem czy tagline'em wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące terminologii i funkcji poszczególnych elementów logo. Logotyp to zazwyczaj typograficzny przedstawienie nazwy marki, które może być używane w połączeniu z sygnetem, ale nie jest tym samym. Logotyp skupia się na nazwie, a nie na graficznym symbolu. Slogan to krótkie hasło reklamowe, które ma na celu promowanie wartości marki lub jej produktów, nie jest więc tożsamy z graficznym symbolem. Tagline jest podobny do sloganu, ale zazwyczaj odnosi się do dłuższego opisu misji lub wartości marki, co również nie odpowiada funkcji sygnetu. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie roli poszczególnych elementów w kontekście logo. Sygnet pełni rolę graficznej reprezentacji, która działa na poziomie podświadomym, podczas gdy inne elementy mają charakter informacyjny lub promocyjny. Zrozumienie różnicy między tymi elementami jest kluczowe dla skutecznej komunikacji wizualnej i budowania silnej tożsamości marki. W praktyce, poprawne rozróżnienie tych terminów pozwala na lepsze projektowanie materiałów reklamowych oraz tworzenie spójnych kampanii marketingowych.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Jaką ilość folii należy mieć do jednostronnego laminowania 1 000 arkuszy formatu A3?

A. 115 m2

B. 125 m2

C. 110 m2

D. 130 m2

Odpowiedź 125 m2 jest prawidłowa, ponieważ do jednostronnego laminowania arkuszy A3 potrzeba obliczyć powierzchnię laminowanej folii. Format A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, co daje powierzchnię jednego arkusza równą 0,125 m2. Zatem dla 1000 arkuszy obliczamy 1000 x 0,125 m2 = 125 m2. Warto pamiętać, że przy laminowaniu jednostronnym folia jest używana tylko z jednej strony arkusza, co przyczynia się do oszczędności materiału. W praktyce, to obliczenie jest istotne w przemyśle poligraficznym, gdzie precyzyjne kalkulacje materiałów wpływają na efektywność kosztową produkcji. Stosowanie odpowiednich marginesów i uwzględnienie ewentualnych strat materiałowych są również dobrą praktyką, dlatego warto wziąć pod uwagę nieco większe zapotrzebowanie na folię, aby uniknąć przerw w produkcji. W branży poligraficznej standardy laminowania oraz dokładność obliczeń materiałowych są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości końcowego produktu. Z tego powodu, znajomość wyliczeń powierzchni i właściwego doboru folii jest niezwykle ważna.

Pytanie 39

Aby zamienić obraz z cienkich, przezroczystych i elastycznych oryginałów na sygnał cyfrowy, należy użyć urządzenia

A. skaner bębnowy PMT

B. naświetlarka kapstanowa

C. naświetlarka bębnowa

D. skaner płaski CCD

Skanery płaskie CCD oraz naświetlarki kapstanowe i bębnowe to inne urządzenia, które mogą być używane do różnych rzeczy związanych z obrazem, ale niekoniecznie dobrze sprawdzają się z cienkimi i przezroczystymi materiałami. Skanery płaskie CCD są bardziej przystosowane do skanowania twardszych rzeczy, jak kartki papieru czy książki, ale niestety nie oddają tak dobrze detali z przezroczystych materiałów. Ich konstrukcja po prostu nie pozwala na to, co może być problematyczne przy skanowaniu slajdów czy folii. Z kolei naświetlarki kapstanowe i bębnowe są głównie nastawione na drukowanie, więc też nie są idealne do skanowania. Naświetlarka kapstanowa działa z ruchomą taśmą, co nie jest najlepsze dla cienkich materiałów, a naświetlarka bębnowa bardziej skupia się na naświetlaniu niż na skanowaniu. W wielu przypadkach, używając ich, możemy trafić na zniekształcenia obrazu, co prowadzi do utraty jakości. Dlatego skanery bębnowe PMT to bardzo ważny wybór, jeśli chcemy uzyskać jak najlepsze efekty przy pracy z przezroczystymi materiałami.

Pytanie 40

Aby przekształcić fonty na obiekty wektorowe, konieczne jest

A. zamiana na krzywe

B. wstawienie kodu formatowania

C. dopasowanie tekstu do ścieżki

D. użycie tekstu zastępczego

Zamiana fontów na krzywe jest kluczowym procesem w przekształcaniu tekstu do formatu wektorowego, co zapewnia, że wyświetlanie i drukowanie projektu będą niezależne od posiadanych na urządzeniu czcionek. W praktyce, kiedy projekt graficzny zawiera tekst, który ma być użyty w różnych środowiskach, konwersja do krzywych eliminuje ryzyko, że czcionka używana w projekcie nie będzie dostępna na urządzeniu docelowym, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowego wyświetlania lub zniekształcenia tekstu. W branży projektowania graficznego jest to standardowa praktyka, szczególnie przed przesłaniem plików do druku. Na przykład, w programach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, funkcja 'Zamień na krzywe' (Convert to Curves) nie tylko zabezpiecza wygląd tekstu, ale także pozwala na dalszą edycję kształtów liter jako obiektów wektorowych, co poszerza możliwości kreatywne projektanta. Warto także zaznaczyć, że przekształcone krzywe zajmują więcej miejsca w pliku, dlatego przy dużych projektach należy zachować ostrożność.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej