Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik bezpieczeństwa i higieny pracy
Kwalifikacja: BPO.01 - Zarządzanie bezpieczeństwem w środowisku pracy
Data rozpoczęcia: 6 czerwca 2025 17:20
Data zakończenia: 6 czerwca 2025 17:56

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W sytuacji, gdy istnieją znaczne punktowe źródła emisji pyłów, na stanowisku pracy powinno się stosować

A. jedynie wentylację mechaniczną ogólną

B. zarówno wentylację mechaniczną ogólną, jak i miejscową

C. tylko wentylację ogólną oraz indywidualne środki ochrony dróg oddechowych dla pracowników

D. wyłącznie wentylację ogólną grawitacyjną

Wybór jedynie wentylacji mechanicznej ogólnej w przypadku znacznych punktowych źródeł emisji pyłów jest niewłaściwy, ponieważ nie dostarcza wystarczającej ochrony przed szkodliwymi substancjami. Wentylacja ogólna, choć istotna, działa na zasadzie wymiany powietrza w całym pomieszczeniu, co może prowadzić do rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń, zamiast skutecznego ich usuwania. Takie podejście może być niewystarczające w sytuacji, gdy stężenie pyłów jest wysokie i skoncentrowane w określonym miejscu. Wprowadzenie tylko wentylacji grawitacyjnej również nie rozwiązuje problemu, ponieważ polega ona na naturalnej cyrkulacji powietrza i nie jest w stanie efektywnie eliminować zanieczyszczeń z powietrza roboczego, zwłaszcza w przypadku intensywnego generowania pyłów. Zastosowanie wyłącznie wentylacji ogólnej i indywidualnych środków ochrony, takich jak maski, nie zaspokaja wymogu zapewnienia odpowiednich warunków pracy, gdyż może nastąpić opóźnienie w detekcji pyłów w powietrzu. Najczęściej takie podejścia prowadzą do błędnego wniosku, że wystarczy jedna forma wentylacji lub tylko zabezpieczenia indywidualne, a tymczasem wymagana jest zintegrowana strategia, która skutecznie łączy różne metody ochrony. W kontekście ochrony zdrowia pracowników i przestrzegania norm BHP, właściwe jest stosowanie systemów wentylacyjnych, które obejmują zarówno wentylację ogólną, jak i miejscową, co jest zgodne z zaleceniami instytucji zajmujących się zdrowiem i bezpieczeństwem w pracy.

Pytanie 2

W sytuacji, gdy występują różnice w wysokości podłogi w miejscu pracy, powinny one być wyrównane za pomocą pochylni o kącie nachylenia dopasowanym do rodzaju wykorzystywanego środka transportu, lecz nieprzekraczającym

A. 10%

B. 12%

C. 15%

D. 8%

Odpowiedzi 10%, 12% i 15% są nietrafione, bo przekraczają to maksymalne nachylenie 8%, które jest rekomendowane dla pochylni w miejscach pracy. Jak nachylenie jest większe niż 8%, to pojawia się większe ryzyko problemów z bezpieczeństwem i wygodą dla użytkowników. Pochylenie 10% to już może być kłopotliwe dla osób starszych czy z niepełnosprawnościami, a takie rzeczy trzeba zawsze brać pod uwagę przy projektowaniu. Z nachyleniem 12% czy 15% to już w ogóle może być niebezpiecznie, bo można stracić równowagę i się przewrócić. W praktyce wiele osób myli się przy projektowaniu dostępności, bo myślą, że im bardziej stroma pochylnię, tym szybciej się pokonuje różnice wysokości. A tak nie jest – to tylko zwiększa wysiłek i ryzyko urazów. Dobre projektowanie pochylni powinno zawsze myśleć o ergonomii i potrzebach wszystkich użytkowników. To przynosi korzyści nie tylko dla osób z ograniczoną mobilnością, ale i dla wszystkich pracowników.

Pytanie 3

Czynnikiem bezpośrednio powodującym złamanie ręki przy upadku jest

A. potknięcie

B. zderzenie z podłożem

C. ześlizgnięcie z drabiny

D. poślizgnięcie

Wiesz, że zderzenie z podłożem to powód, dlaczego możemy złamać rękę podczas upadku, prawda? To wszystko przez siłę, która działa na nasze ciało w momencie uderzenia. Gdy upadamy, nasza ręka dostaje spore obciążenie, które potrafi przekroczyć wytrzymałość kości. Z doświadczenia wiem, że dużo złamań zdarza się, gdy ktoś stara się ochronić siebie, wyciągając ręce do przodu. Wtedy ryzyko kontuzji rośnie. Dlatego dobrze jest znać techniki upadku – takie jak rolowanie – które pomagają zminimalizować ryzyko bezpośrednich uderzeń. I jeszcze jedno: dbajmy o przestrzeń wokół nas! Warto usunąć wszystkie przeszkody, które mogą spowodować poślizgnięcia i upadki.

Pytanie 4

Pracownicy mają prawo korzystać w pracy z własnej odzieży roboczej oraz obuwia roboczego

A. jedynie na stanowiskach określonych przez związki zawodowe i społecznego inspektora pracy

B. bez zgody pracodawcy

C. za zgodą swojego bezpośredniego przełożonego

D. za zgodą pracodawcy pod warunkiem, że spełniają one wymagania bhp

Właściwa odpowiedź wskazuje, że pracownicy mogą korzystać z własnej odzieży roboczej i obuwia roboczego za zgodą pracodawcy, przy zachowaniu norm bezpieczeństwa i higieny pracy (BHP). W praktyce oznacza to, że pracownicy powinni przedstawić swoje ubrania do oceny, aby upewnić się, że spełniają wymagania dotyczące ergonomii, ochrony przed czynnikami zewnętrznymi oraz ogólnych standardów BHP. Przykładem może być sytuacja w zakładzie produkcyjnym, gdzie pracownicy muszą nosić odpowiednie obuwie ochronne, które ma właściwości antypoślizgowe i ochronne przed urazami. Dzięki temu, stosując własną odzież, pracownicy mogą czuć się komfortowo, a jednocześnie przestrzegać zasad ochrony zdrowia i życia. Pracodawcy powinni jednak wprowadzić procedury oceny tej odzieży, aby zapewnić zgodność z wymogami, co jest zgodne z aktualnymi przepisami prawnymi oraz standardami branżowymi, które nakładają obowiązek zapewnienia odpowiednich warunków pracy.

Pytanie 5

Jakie działania zapobiegawcze powinny być wdrożone, aby zredukować ryzyko rozerwania tarczy szlifierskiej?

A. Pracować w hełmie ochronnym

B. Dokonywać przeglądów tarczy przed włączeniem szlifierki

C. Używać przyłbic ochronnych

D. Organizować szkolenia dla pracowników

Dokonywanie oględzin tarczy szlifierskiej przed uruchomieniem szlifierki jest kluczowym działaniem prewencyjnym, które znacząco zmniejsza ryzyko jej rozerwania. Regularna kontrola stanu tarczy pozwala na wykrycie wszelkich uszkodzeń, pęknięć czy deformacji, które mogłyby prowadzić do niebezpiecznych sytuacji podczas pracy. Dobrą praktyką jest stosowanie procedur zgodnych z normami bezpieczeństwa, takimi jak ISO 9001, które zalecają wprowadzenie systematycznych przeglądów stanu narzędzi i sprzętu. Przykładowo, przed każdym użyciem należy sprawdzić, czy tarcza nie ma widocznych defektów oraz czy jest poprawnie zamocowana. W przypadku wykrycia jakichkolwiek nieprawidłowości, tarcza powinna być natychmiast wycofana z użytku i poddana dalszej ocenie. Takie działania nie tylko zwiększają bezpieczeństwo pracy, ale także wydłużają żywotność narzędzi, co jest korzystne ekonomicznie dla przedsiębiorstwa.

Pytanie 6

Analiza czynników o działaniu rakotwórczym lub mutagennym przy stężeniach od 0,1 do 0,5 wartości NDS musi być przeprowadzana co najmniej raz w ciągu

A. 5 miesięcy

B. 6 miesięcy

C. 9 miesięcy

D. 12 miesięcy

Odpowiedź wskazująca na 6 miesięcy jako minimalny okres przeprowadzania badań czynników rakotwórczych lub mutagennych o stężeniach od 0,1 do 0,5 wartości NDS (Najwyższe Dopuszczalne Stężenie) jest zgodna z przepisami prawa oraz standardami branżowymi w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracy. Regularne monitorowanie stężenia substancji niebezpiecznych ma kluczowe znaczenie dla ochrony zdrowia pracowników. W praktyce, tego rodzaju badania pozwalają na wczesne wykrycie zmian w środowisku pracy, co umożliwia podejmowanie działań naprawczych, zanim dojdzie do poważnych skutków zdrowotnych. Przykładem mogą być zakłady przemysłowe, gdzie substancje chemiczne mogą powodować długotrwałe skutki zdrowotne. W takich przypadkach, badania co 6 miesięcy są ujęte w regulacjach prawnych oraz w wytycznych dotyczących ochrony zdrowia w miejscu pracy, co pozwala na utrzymanie bezpiecznego środowiska pracy oraz zgodności z normami prawnymi.

Pytanie 7

Gdy dopuszczalny poziom hałasu w miejscu pracy wynosi 85 dB, a rzeczywisty poziom to 88 dB, to pracownik

A. może pracować po zastosowaniu ochrony słuchu

B. nie może wykonywać pracy, ponieważ hałas jest zbyt wysoki

C. nie może wykonywać swoich zadań, ponieważ NDN hałasu zostało przekroczone

D. może wykonywać pracę bez dodatkowych środków ochrony osobistej

Odpowiedź, że pracownik może wykonywać pracę po zastosowaniu środków ochrony indywidualnej słuchu, jest zgodna z obowiązującymi normami ochrony zdrowia w środowisku pracy. Wartość dopuszczalna hałasu na stanowisku pracy wynosi 85 dB, a wartość rzeczywista to 88 dB, co oznacza, że poziom hałasu przekracza dopuszczalny limit o 3 dB. W takich sytuacjach, zgodnie z przepisami prawa pracy oraz normami takimi jak PN-N-01307, pracodawca jest zobowiązany do zapewnienia odpowiednich środków ochrony, które mogą obejmować nauszniki lub wkładki douszne, a także przeprowadzenie szkoleń dla pracowników dotyczących ich stosowania. W praktyce, zastosowanie ochrony słuchu jest kluczowe, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia słuchu, które może być nieodwracalne. Pracownicy powinni być również informowani o zagrożeniach związanych z hałasem oraz o sposobach jego ograniczenia, co powinno być częścią szerszego programu zarządzania bezpieczeństwem w miejscu pracy.

Pytanie 8

Kto dokonuje prawnej kwalifikacji incydentu w celu uznania go za wypadek przy pracy oraz w celu określenia rodzaju i skutków wypadku?

A. zespół powypadkowy

B. prokurator

C. komisja do spraw bezpieczeństwa i higieny pracy

D. pracodawca

Komisja bezpieczeństwa i higieny pracy odgrywa ważną rolę w zakresie ogólnych przepisów dotyczących bezpieczeństwa w miejscu pracy, ale nie ma kompetencji do kwalifikowania wypadków. Jej głównym zadaniem jest monitorowanie przestrzegania zasad bhp oraz doradztwo w zakresie poprawy warunków pracy. W kontekście wypadków, komisja może jedynie wskazywać obszary wymagające poprawy, nie podejmuje jednak decyzji o tym, czy dane zdarzenie miało charakter wypadku przy pracy. Pracodawca ma obowiązek zgłaszania wypadków, ale jego rola ogranicza się do organizacji zespołu powypadkowego, który wykonuje niezbędne badania i analizy. Z kolei prokurator, mimo że jest istotnym elementem w przypadku, gdy wypadek ma charakter przestępczy, nie zajmuje się kwalifikowaniem wypadków w kontekście prawa pracy. Często występują błędy w logicznym myśleniu, które prowadzą do przypisania kompetencji osobom, które nie są do tego uprawnione, co w efekcie osłabia system zarządzania bezpieczeństwem w miejscu pracy. Zrozumienie, że kwalifikacja wypadku leży w gestii zespołu powypadkowego, a nie jednostek, które mają inne obowiązki, jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania przepisów dotyczących wypadków przy pracy.

Pytanie 9

W trakcie wykonywania swoich obowiązków elektromonter jest przede wszystkim narażony na czynniki

A. biologiczne i drażniące

B. psychofizyczne i chemiczne

C. uciążliwe i szkodliwe

D. niebezpieczne i fizyczne

Odpowiedź 'niebezpieczne i fizyczne' jest prawidłowa, ponieważ elektromonterzy w swojej pracy narażeni są na różnorodne czynniki ryzyka, które mogą wpływać na ich zdrowie i bezpieczeństwo. Czynniki niebezpieczne obejmują m.in. ryzyko porażenia prądem, upadków z wysokości czy kontaktu z niebezpiecznymi substancjami chemicznymi. Na przykład, podczas prac związanych z instalacją lub naprawą linii elektrycznych, elektromonterzy mogą pracować w pobliżu napięcia wysokiego, co wymaga ścisłego przestrzegania procedur bezpieczeństwa. Z kolei czynniki fizyczne obejmują hałas, wibracje oraz ekstremalne temperatury, które mogą prowadzić do uszczerbku na zdrowiu. Standardy BHP w branży elektrycznej, takie jak PN-EN 50110, podkreślają konieczność stosowania odpowiednich środków ochrony osobistej oraz technik pracy, które minimalizują te zagrożenia. W praktyce oznacza to, że każdy elektromonter powinien być odpowiednio przeszkolony, aby rozpoznawać i zarządzać ryzykiem związanym z wykonywanymi zadaniami.

Pytanie 10

Kto podejmuje decyzję o uznaniu choroby zawodowej bądź o stwierdzeniu braku podstaw do jej uznania?

A. lekarz specjalista zajmujący się orzecznictwem w zakresie chorób zawodowych

B. właściwy państwowy inspektor sanitarny

C. pracodawca zatrudniający pracownika w warunkach szkodliwych dla zdrowia

D. odpowiedni państwowy inspektor pracy

Chociaż inne odpowiedzi mogą wydawać się logiczne na pierwszy rzut oka, nie odpowiadają one rzeczywistym procedurom i normom dotyczącym stwierdzania chorób zawodowych. Pracodawca, zatrudniający pracownika w warunkach szkodliwych, nie ma kompetencji do formalnego orzekania o chorobach zawodowych, ponieważ jego rolą jest jedynie zapewnienie bezpiecznych warunków pracy oraz reagowanie na zgłoszenia pracowników. Właściwy państwowy inspektor pracy również nie zajmuje się diagnozowaniem chorób zawodowych, a jego głównym zadaniem jest nadzór nad przestrzeganiem przepisów prawa pracy, a nie medycyny. Lekarz specjalista zajmujący się orzecznictwem w zakresie chorób zawodowych może wystawiać orzeczenia zdrowotne, ale to nie on decyduje o stwierdzeniu choroby zawodowej; jego rola jest ograniczona do diagnozowania i oceny stanu zdrowia pracownika. Właściwy państwowy inspektor sanitarny, jako kluczowy podmiot w tym procesie, łączy wszystkie te elementy, co zapewnia prawidłowe i zgodne z przepisami podejście do oceny chorób zawodowych. Powstająca niezgodność w zrozumieniu roli różnych instytucji jest typowym błędem, który może prowadzić do nieprawidłowego postrzegania procedur związanych z ochroną zdrowia pracowników.

Pytanie 11

Ograniczenie hałasu poprzez zmniejszenie propagacji fali akustycznej z miejsca źródłowego do innego stanowiska pracy osiąga się przez zastosowanie

A. tłumików dźwięku.

B. zmiany prędkości przepływu mediów w urządzeniu.

C. ekranów akustycznych w miejscu pracy.

D. zmiany oporów tarcia elementów urządzenia.

Zmiana prędkości przepływu mediów w maszynie i oporów tarcia w zasadzie nie robią nic w kwestii redukcji hałasu. Owszem, zmiana przepływu może poprawić wydajność, ale raczej wprowadza wyższy poziom hałasu, a nie go zmniejsza. Prędkość przepływu wcale nie jest tutaj kluczowa, wręcz przeciwnie, czasem to nawet powoduje, że hałas się zwiększa. Co do tarcia, to modyfikacje w tym zakresie mogą wpływać na zużycie energii, ale nie na hałas. Tłumiki akustyczne są bardziej stosowane w wentylacji czy wydechach, a nie do ekranowania pracy w pomieszczeniach. Często ludzie myślą, że każda zmiana w maszynie automatycznie zmniejszy hałas, co jest błędnym myśleniem, zwłaszcza jeśli nie są to zmiany ukierunkowane na akustykę. Dlatego przy szukaniu sposobów na redukcję hałasu w miejscu pracy, warto kierować się sprawdzonymi rozwiązaniami, jak ekranowanie akustyczne, bo to naprawdę działa i jest zgodne z zasadami ochrony zdrowia.

Pytanie 12

Do zadań dyrektora placówki edukacyjnej należy organizacja kursu z zakresu udzielania pierwszej pomocy?

A. tylko nauczycielom

B. wyłącznie nauczycielom wychowania fizycznego

C. wszystkim pracownikom szkoły

D. jedynie nauczycielom prowadzącym zajęcia w warsztatach i laboratoriach

Rzeczywiście, dyrektor szkoły powinien zadbać o to, aby wszyscy pracownicy mieli przeszkolenie z pierwszej pomocy. To jest mega ważne, bo w razie jakiejkolwiek sytuacji kryzysowej, na przykład jak uczeń straci przytomność, szybka reakcja może naprawdę uratować życie. Wszyscy w szkole, niezależnie od tego, co robią, powinni znać podstawowe techniki, takie jak RKO czy jak radzić sobie z zadławieniem. Niezłe byłoby zorganizować takie szkolenie cyklicznie, bo wtedy każdy jest na bieżąco z tym, co trzeba robić w awaryjnych wypadkach. Takie podejście trzyma się standardów bezpieczeństwa, które mogą pomóc w zapobieganiu tragediom.

Pytanie 13

Pracownik doznał wypadku podczas drogi powrotnej z pracy. Z uwagi na swoją nieobecność w tym okresie ma on prawo do wynagrodzenia w wysokości

A. 100%

B. 80%

C. 70%

D. 90%

Kiedy zdarzy się wypadek przy pracy, pracownik ma prawo do 100% wynagrodzenia przez czas, kiedy nie może pracować. Zgodnie z Kodeksem pracy, jeśli wypadek wydarzył się w drodze do pracy lub z pracy, to traktuje się to jako wypadek przy pracy, co daje pełne prawo do wynagrodzenia. Na przykład, jakby ktoś miał wypadek wracając z biura do domu, to powinien dostać 100% pensji za czas swojej niezdolności do pracy. To ważne, bo chodzi o to, żeby chronić jego sytuację finansową i rodzinę. Dodatkowo, można też starać się o zasiłek chorobowy z ZUS-u, który też może wynosić 100% podstawy. Fajnie by było, żeby każdy wiedział, że musi zgłosić wypadek swojemu pracodawcy i odpowiednim instytucjom, bo to pozwoli uniknąć późniejszych problemów z wypłatą wynagrodzenia.

Pytanie 14

Kobieta została zatrudniona na umowę o pracę na sześć miesięcy. W czwartym miesiącu zatrudnienia przedstawiła zaświadczenie lekarskie potwierdzające, że jest w ciąży. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, taka umowa o pracę

A. ulega przedłużeniu do momentu porodu

B. rozwiązuje się po upływie okresu, na który została zawarta

C. staje się umową na czas nieokreślony

D. powinna zostać zmieniona na czas nieokreślony

Odpowiedź, że umowa o pracę ulega przedłużeniu do dnia porodu, jest zgodna z przepisami prawa pracy w Polsce. Przepisy Kodeksu pracy jasno wskazują, że w przypadku, gdy pracownica dostarczy zaświadczenie lekarskie potwierdzające ciążę, umowa na czas określony automatycznie ulega przedłużeniu do dnia porodu. Oznacza to, że pracownica nie może być zwolniona w trakcie trwania ciąży, co ma na celu zapewnienie ochrony jej praw oraz stabilności zatrudnienia w tym szczególnym okresie. Praktyczne zastosowanie tej zasady jest widoczne w wielu firmach, które przestrzegają przepisów dotyczących ochrony kobiet w ciąży. Pracodawcy powinni być świadomi tych regulacji, aby w sposób prawidłowy zarządzać zatrudnieniem i tworzyć odpowiednie polityki HR, które wspierają pracowników w sytuacjach rodzinnych. Ponadto, umowa o pracę w takiej sytuacji staje się ważnym dokumentem, który powinien być odpowiednio zarchiwizowany oraz monitorowany w kontekście dalszych obowiązków pracodawcy. Ważne jest również, aby pracownice znały swoje prawa i mogły je egzekwować, co wpływa na ich poczucie bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Pytanie 15

Druga część statystycznej karty wypadku powinna być przesłana do odpowiedniego urzędu statystycznego?

A. w ciągu roku od zatwierdzenia protokołu powypadkowego

B. do 15-tego dnia roboczego miesiąca, który następuje po miesiącu, w którym zatwierdzono protokół powypadkowy

C. nie później niż w ciągu 6 miesięcy od daty doręczenia protokołu powypadkowego

D. nie później niż w ciągu 6 miesięcy od daty zatwierdzenia protokołu powypadkowego

Odpowiedź ta jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa, część II statystycznej karty wypadku powinna być przekazana do odpowiedniego urzędu statystycznego nie później niż w ciągu 6 miesięcy od daty zatwierdzenia protokołu powypadkowego. Termin ten jest kluczowy dla prawidłowego funkcjonowania systemu monitorowania wypadków oraz zapewnienia, że dane statystyczne są aktualne i kompletną. Przykładem zastosowania tej zasady jest sytuacja, gdy pracodawca dopełnia formalności związanych z wypadkiem przy pracy. Przesyłając dokumentację w określonym czasie, przyczynia się do efektywnego zbierania danych, co następnie umożliwia analizę przyczyn wypadków oraz identyfikację obszarów wymagających poprawy. Z perspektywy dobrych praktyk w zarządzaniu bezpieczeństwem, przestrzeganie tych terminów ma kluczowe znaczenie dla wczesnego reagowania na potencjalne zagrożenia oraz skutecznego wdrażania działań prewencyjnych, co może przyczynić się do redukcji liczby wypadków w przyszłości.

Pytanie 16

Pracownik, obsługując rozdrabniacz młotkowy, zauważył niepokojące zakłócenia w działaniu urządzenia. Jak powinien zachować się w tej sytuacji?

A. Wyłączyć zasilanie i powiadomić przełożonego o awarii

B. Natychmiast opuścić miejsce pracy

C. Wyłączyć zasilanie i przystąpić do naprawy urządzenia

D. Natychmiast zajrzeć do wnętrza maszyny

Kiedy zauważysz, że rozdrabniacz młotkowy nie działa jak powinien, to najważniejsze, co musisz zrobić, to najpierw odłączyć zasilanie. To naprawdę ważne, żeby nie narazić siebie ani innych na niebezpieczeństwo. Gdy już to zrobisz, dobrze jest zgłosić problem do swojego przełożonego, żeby mógł zająć się naprawą. W przemyśle mówi się, że nie powinno się samodzielnie naprawiać skomplikowanych urządzeń, bo można sobie zaszkodzić, a takie podejście jest bezpieczniejsze. Pamiętaj też, żeby wszystkie awarie zapisywać, bo to pomaga później ustalić przyczyny i zapobiegać podobnym sytuacjom w przyszłości. No i szybkie działanie w takich sytuacjach może naprawdę uratować urządzenie i zapewnić lepsze bezpieczeństwo w pracy.

Pytanie 17

Według Kodeksu pracy odpowiedzialność za bezpieczeństwo oraz higienę pracy w miejscu zatrudnienia spoczywa na

A. specjaliście ds. bhp

B. społecznym inspektorze pracy

C. pracowniku

D. pracodawcy

Zgodnie z Kodeksem pracy, to pracodawca ma największą odpowiedzialność za zapewnienie bezpieczeństwa i higieny w miejscu pracy. To znaczy, że musi stworzyć takie warunki, żeby jak najmniej było wypadków i chorób zawodowych. Przy ustalaniu zasad BHP ważne jest, by nie tylko patrzeć na przepisy, ale też na standardy branżowe i dobre praktyki. Trzeba na przykład oceniać ryzyko zawodowe, organizować regularne szkolenia dla pracowników, a także dbać o to, żeby sprzęt i narzędzia były w dobrym stanie. Pracodawca powinien także upewnić się, że pracownicy mają dostęp do informacji o zagrożeniach i wiedzą, jak się przed nimi chronić. Na przykład można wdrożyć system zarządzania bezpieczeństwem, który będzie analizował wypadki, monitorował stan BHP i dostosowywał procedury w miarę zmieniających się warunków pracy. To ważne, bo dbałość o zdrowie pracowników wpływa na efektywność firmy, zmniejszając przestoje spowodowane wypadkami i chorobami.

Pytanie 18

Niedobór aktywności ruchowej prowadzi do zaburzeń w procesach fizjologicznych, w tym

A. wzrostu wydolności fizycznej i umysłowej

B. poprawy funkcjonowania układu sercowo-naczyniowego

C. zwolnienia krążenia i spłycenia oddechu

D. degeneracji stawów i kręgów

Brak aktywności fizycznej prowadzi do wielu negatywnych zmian w organizmie, w tym spowolnienia krążenia i spłycenia oddechu. Regularna aktywność fizyczna jest kluczowa dla utrzymania zdrowego układu sercowo-naczyniowego. W wyniku braku ruchu, serce staje się mniej wydolne, co prowadzi do obniżenia efektywności jego pracy. Zmniejszenie ilości krwi pompowanej przez serce w wyniku spowolnienia krążenia może prowadzić do ogólnych problemów zdrowotnych, takich jak nadciśnienie czy choroby serca. Spłycenie oddechu oznacza mniejszą wymianę gazów w płucach, co z kolei wpływa na dotlenienie organizmu i może prowadzić do osłabienia wydolności zarówno fizycznej, jak i umysłowej. Dla utrzymania prawidłowego funkcjonowania organizmu, zaleca się co najmniej 150 minut umiarkowanej aktywności fizycznej tygodniowo, zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO).

Pytanie 19

Czynnik niebezpieczny to element, który wywołuje

A. spadek wydajności pracy

B. chorobę zawodową

C. stres

D. uraz

Czynnik niebezpieczny, w kontekście zdrowia i bezpieczeństwa w pracy, odnosi się do sytuacji, które mogą prowadzić do powstania urazów fizycznych. Uraz jest wynikiem nagłego działania czynnika, który może być mechaniczny, chemiczny, fizyczny lub biologiczny. Przykłady czynników niebezpiecznych obejmują ostre narzędzia, nieodpowiednie warunki pracy, takie jak śliskie podłogi czy niewłaściwe zabezpieczenia maszyn. W kontekście standardów BHP, ważne jest zrozumienie, że identyfikacja i ocena ryzyk związanych z czynnikami niebezpiecznymi są kluczowe dla wprowadzenia skutecznych działań prewencyjnych. W praktyce, organizacje powinny przeprowadzać regularne szkolenia dla pracowników, aby zwiększyć świadomość o potencjalnych zagrożeniach. Dodatkowo, wprowadzenie odpowiednich procedur i użycie środków ochrony osobistej (PPE) może znacząco zredukować ryzyko urazów w miejscu pracy.

Pytanie 20

Stosunek pracy powstaje na skutek zawarcia

A. umowy zlecenia

B. umowy o dzieło

C. kontraktu menedżerskiego

D. umowy o pracę

Umowa o pracę to taki kluczowy dokument, który ustala, co i jak będzie się działo między pracodawcą a pracownikiem. Jak już dwie strony podpisują umowę, to obie muszą respektować jakieś prawa i obowiązki. To wszystko jest naprawdę ważne dla działania rynku pracy. W umowie znajdziesz takie rzeczy jak rodzaj pracy, gdzie będziesz pracować, ile zarobisz oraz jak długo będziesz pracować. Na przykład, jak masz umowę na czas nieokreślony, to czujesz się pewniej, bo masz stabilniejsze zatrudnienie i dostęp do różnych benefitów, jak urlop czy ubezpieczenia społeczne. Dobrze wiedzieć, że umowy o pracę są regulowane przez Kodeks pracy, co daje pracownikom podstawowe prawa, jak prawo do minimalnego wynagrodzenia czy ochrony przed zwolnieniem bez powodu. Dlatego umowa o pracę to w zasadzie najważniejsza forma umowy w kontekście pracy, bo inne umowy cywilnoprawne nie mają takich samych zabezpieczeń. Moim zdaniem, pracodawcy powinni wybierać umowy o pracę, gdy tylko mogą, bo to zapewnia większe bezpieczeństwo dla obu stron.

Pytanie 21

Która z wymienionych norm odnosi się do systemu zarządzania BHP?

A. PN-N-18001

B. PN-N-9000

C. ISO 9000

D. ISO 9003

Wybór innych opcji może prowadzić do nieporozumień związanych z tematyką zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy. PN-N-9000 to standard dotyczący systemów zarządzania jakością, który koncentruje się na zapewnieniu odpowiednich procesów produkcyjnych i usługowych, ale nie odnosi się bezpośrednio do kwestii BHP. Z kolei ISO 9000 i ISO 9003 to normy, które również dotyczą systemów zarządzania jakością. ISO 9000 definiuje podstawowe zasady i terminologię, a ISO 9003 koncentruje się na systemach jakości w zakresie kontroli finalnych produktów, co nie ma zastosowania w kontekście BHP. Często występuje mylne przekonanie, że standardy jakości są tym samym, co standardy bezpieczeństwa, co jest błędem. Bezpieczeństwo i jakość to różne aspekty działalności organizacji. Każdy standard ma swoje specyficzne cele i zakresy, dlatego ważne jest, aby stosować właściwe normy w odpowiednich kontekstach. Niewłaściwy wybór normy może prowadzić do braku zgodności z obowiązującymi przepisami prawa oraz do niewłaściwego zarządzania ryzykiem zdrowotnym i bezpieczeństwa w pracy. Należy pamiętać, że skuteczne zarządzanie BHP wymaga zastosowania odpowiednich norm, takich jak PN-N-18001, które są bezpośrednio związane z tym obszarem.

Pytanie 22

Kiedy przeprowadza się pierwsze szkolenie okresowe dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych?

A. maksymalnie do 6 miesięcy od daty rozpoczęcia pracy na tych pozycjach

B. maksymalnie do 12 miesięcy od daty rozpoczęcia pracy na tych pozycjach

C. maksymalnie do 3 lat od rozpoczęcia pracy na tych pozycjach

D. maksymalnie do 2 lat od daty rozpoczęcia pracy na tych pozycjach

Pierwsze szkolenie okresowe pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych powinno być przeprowadzone w ciągu 12 miesięcy od rozpoczęcia pracy. To podejście jest zgodne z przepisami zawartymi w Kodeksie pracy oraz regulacjami dotyczącymi bezpieczeństwa i higieny pracy. W praktyce, szybkie przeprowadzenie szkolenia pozwala nowym pracownikom na zapoznanie się z zasadami bezpiecznej pracy, co jest kluczowe dla ochrony ich zdrowia i życia. Na przykład, w firmach przemysłowych, gdzie występują ryzykowne warunki, takie jak obsługa maszyn czy praca na wysokości, świadomość zagrożeń i umiejętności reagowania na nie mają fundamentalne znaczenie. Dodatkowo, regularne szkolenia okresowe pomagają w utrzymaniu wysokich standardów bezpieczeństwa oraz w zgodności z wymaganiami prawnymi. Warto również podkreślić, że pierwsze szkolenie to dopiero początek cyklu kształcenia, które powinno być kontynuowane w regularnych odstępach czasu, aby zapewnić aktualizację wiedzy oraz umiejętności pracowników w miarę zmieniających się przepisów i technologii.

Pytanie 23

Jaką część wynagrodzenia otrzymuje pracownik w przypadku niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem w drodze do pracy?

A. 80%

B. 70%

C. 100%

D. 120%

Odpowiedź 100% jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa pracy w Polsce, pracownikowi przysługuje pełne wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem w drodze do pracy. Wypadek w drodze do pracy to zdarzenie, które ma miejsce w trakcie wykonywania obowiązków służbowych, co oznacza, że pracownik ma prawo do zachowania pełnego wynagrodzenia, podobnie jak w przypadku choroby. Przykładowo, jeżeli pracownik doznaje urazu w wyniku wypadku komunikacyjnego, który miał miejsce podczas podróży do biura, jego wynagrodzenie zostanie pokryte w pełnej wysokości przez pracodawcę w okresie zwolnienia lekarskiego. To podejście uwzględnia zarówno ochronę praw pracowników, jak i zobowiązania pracodawców do zapewnienia zabezpieczeń finansowych. Warto również zauważyć, że ta regulacja jest zgodna z dyrektywami Unii Europejskiej, które mają na celu ochronę pracowników w przypadku wypadków w pracy, co stanowi standard w branży.

Pytanie 24

W dziedzinie ergonomii korzysta się z antropometrii, co oznacza

A. działania zmniejszające liczbę wypadków w miejscu pracy

B. zestaw technik, zasad i metod pomiarowych ciała ludzkiego

C. działania ograniczające ryzyko zawodowe

D. statystyczną analizę zagrożeń w warunkach pracy

Wszystkie błędne odpowiedzi opierają się na nieporozumieniach dotyczących roli antropometrii w ergonomii. Rzeczywiście, identyfikacja zagrożeń w pracy i działania mające na celu zmniejszenie wypadków są ważne, ale to już inna historia. Te podejścia skupiają się na bezpieczeństwie i zdrowiu ludzi, natomiast pomiary ciała, czyli antropometria, są kluczowe, bo mówią nam, jak zaprojektować lepsze warunki pracy. Działania związane z redukcją ryzyka zawodowego też nie dotyczą bezpośrednio pomiarów ciała, a bardziej zarządzania ryzykiem i polepszania warunków pracy. Warto zrozumieć, jak antropometria wpływa na ergonomię, żeby nie wpaść w pułapki myślowe, które mogą prowadzić do przekonania, że ergonomia dotyczy tylko bezpieczeństwa, podczas gdy jej celem jest stworzenie optymalnych warunków, które uwzględniają nasze fizyczne ograniczenia.

Pytanie 25

Granice wymiarowe A oraz B dla otworu o średnicy d = 30 mm i tolerancjach ES = 0,020 oraz EI = 0,010 wynoszą kolejno:

A. A = 40,010 mm, B = 40,020 mm

B. A = 30,020 mm, B = 30,010 mm

C. A = 30,020 mm, B = 30,020 mm

D. A = 40,020 mm, B = 40,010 mm

Odpowiedź A = 30,020 mm, B = 30,010 mm jest poprawna, ponieważ wymiary graniczne dla otworów oblicza się na podstawie wartości nominalnej oraz odchyłek. W tym przypadku średnica nominalna otworu wynosi 30 mm. Odchyłka ES (odchyłka górna) wynosi 0,020 mm, co oznacza, że maksymalny wymiar graniczny A będzie wynosił 30 mm + 0,020 mm = 30,020 mm. Z kolei odchyłka EI (odchyłka dolna) wynosi 0,010 mm, co skutkuje minimalnym wymiarem granicznym B równym 30 mm - 0,010 mm = 30,010 mm. Takie obliczenia są kluczowe w inżynierii mechanicznej i produkcji, ponieważ zapewniają, że elementy będą prawidłowo pasować do siebie w złożeniach, co jest istotne dla ich funkcjonalności oraz trwałości. W praktyce, standardy takie jak ISO 286 definiują klasy tolerancji dla wymiarów, co pozwala na precyzyjne określenie granic wymiarowych w procesach produkcyjnych, co z kolei redukuje ryzyko błędów montażowych i zwiększa jakość wyrobów.

Pytanie 26

Umowa o pracę może być rozwiązana bez wypowiedzenia z winy pracownika jedynie wtedy, gdy minęło co najmniej tyle czasu od momentu, w którym pracodawca dowiedział się o okolicznościach uzasadniających rozwiązanie umowy

A. 1 miesiąca

B. 7 dni

C. 14 dni

D. 3 miesięcy

Wybór innych odpowiedzi, takich jak 14 dni, 7 dni czy 3 miesiące, jest błędny, ponieważ nie odpowiadają one rzeczywistym przepisom zawartym w Kodeksie pracy, które regulują kwestie związane z rozwiązaniem umowy o pracę. Odpowiedź wskazująca na 14 dni sugeruje, że pracodawca miałby znacznie krótszy czas na podjęcie decyzji o rozwiązaniu umowy, co w praktyce może prowadzić do nieuzasadnionego oraz nieodpowiedzialnego działania w stosunku do pracownika. Z kolei odpowiedź dotycząca 7 dni także nie znajduje poparcia w przepisach, ponieważ jest to niewystarczający okres na przeanalizowanie wszystkich okoliczności sprawy, co mogłoby skutkować nieodpowiednimi decyzjami. Odpowiedź 3 miesięcy natomiast wprowadza w błąd, ponieważ jest to okres, w którym stosunek pracy może być kontynuowany, a nie czas na podjęcie decyzji o rozwiązaniu umowy. Właściwe podejście wymaga od pracodawcy umiejętności oceny sytuacji, a także przestrzegania terminów i procedur, co jest niezbędne dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania organizacji oraz ochrony jej przed potencjalnymi roszczeniami prawnymi ze strony pracowników.

Pytanie 27

Pracodawca zatrudniający więcej niż 250 osób ma obowiązek utworzyć

A. komitet bhp

B. społeczną służbę bhp

C. służbę bhp

D. komisję bhp

Odpowiedź "komisja bhp" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa pracy, w szczególności z ustawą o służbie bhp, pracodawcy zatrudniający powyżej 250 pracowników są zobowiązani do powołania komisji bezpieczeństwa i higieny pracy. Komisja ta ma na celu monitorowanie i analizowanie warunków pracy, rekomendowanie działań prewencyjnych oraz wprowadzenie rozwiązań poprawiających bezpieczeństwo w miejscu pracy. Przykładem działania komisji bhp może być przeprowadzanie regularnych audytów bezpieczeństwa, ocena ryzyka zawodowego w różnych działach firmy oraz organizowanie szkoleń z zakresu bhp dla pracowników. Dobre praktyki wskazują, że regularne spotkania komisji oraz współpraca z innymi działami firmy znacząco podnoszą standardy bezpieczeństwa i higieny pracy, co w rezultacie przyczynia się do zmniejszenia liczby wypadków w miejscu pracy. Warto również dodać, że komisja bhp jest zobowiązana do sporządzania dokumentacji dotyczącej swoich działań, co jest istotne z punktu widzenia odpowiedzialności pracodawcy oraz zgodności z przepisami prawa.

Pytanie 28

Pracodawca musi wskazać zasady stosowania środków ochrony indywidualnej, zwłaszcza czas i sytuacje, w jakich powinny być stosowane. Środki ochrony indywidualnej stosuje się

A. do momentu utraty ich właściwości ochronnych

B. przynajmniej przez dwa lata

C. co najmniej przez rok

D. tak długo, jak to jest określone w instrukcji producenta

Wybór odpowiedzi dotyczącej czasu użytkowania środków ochrony indywidualnej w sposób ogólny, jak "co najmniej przez dwa lata" lub "co najmniej przez rok", prowadzi do istotnych nieporozumień dotyczących ich funkcjonowania. Środki ochrony indywidualnej są projektowane w taki sposób, aby zapewnić użytkownikowi odpowiednią ochronę przez czas, który zależy od specyficznych warunków użytkowania oraz ich stanu technicznego. Ustalanie ogólnych ram czasowych, takich jak dwa czy jeden rok, ignoruje fakt, że różne typy ŚOI mają różne cykle życia oraz różne wymagania związane z konserwacją. Ponadto, odpowiedź sugerująca użycie ŚOI "tak długo, jak to jest zapisane w instrukcji producenta" może być myląca, ponieważ nie uwzględnia, że instrukcje producentów zazwyczaj odnoszą się nie tylko do czasów użytkowania, ale także do warunków eksploatacji, które mogą ulegać zmianie w trakcie użytkowania. Często się zdarza, że użytkownicy ignorują sygnały świadczące o zużyciu lub uszkodzeniu ŚOI, co może prowadzić do ich niewłaściwego stosowania, a w konsekwencji do zagrożenia zdrowia i życia. Kluczowym aspektem jest, aby użytkownicy byli szkoleni w zakresie rozpoznawania, kiedy ŚOI przestają być skuteczne, a także aby regularnie przeprowadzali inspekcje stanu technicznego tych środków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie BHP.

Pytanie 29

Głównym celem analizy ryzyka zawodowego jest

A. udowodnienie, że ryzyko jest do zaakceptowania

B. wdrożenie działań zapobiegawczych i korygujących w celu zminimalizowania zagrożeń

C. zrealizowanie jedynie wymogu formalnego, wynikającego z przepisów bhp

D. zapewnienie pracownikom efektywnej ochrony przed zagrożeniami w miejscu pracy

Podejście, które skupia się na wykazaniu, że ryzyko jest akceptowalne, jest mylące, gdyż nie uwzględnia rzeczywistych zagrożeń, które mogą wystąpić w miejscu pracy. Akceptowalność ryzyka nie powinna być celem samym w sobie, lecz jedynie jednym z elementów oceny, który może prowadzić do fałszywego poczucia bezpieczeństwa. Z kolei koncentrowanie się na spełnianiu wymogu formalnego, wynikającego z przepisów bhp, ignoruje fakt, że przepisy te mają na celu ochronę zdrowia i życia pracowników, a nie tylko zaspokojenie administracyjnych potrzeb. Takie podejście może prowadzić do powierzchownego traktowania kwestii bezpieczeństwa, gdzie formalności są wypełniane, ale nie przekładają się na rzeczywiste działania ochronne. Dodatkowo, twierdzenie, że ocena ryzyka służy wyłącznie do podjęcia działań profilaktycznych i korygujących, pomija aspekt fundamentalny, jakim jest proaktywne podejście do identyfikacji zagrożeń. W rzeczywistości, każda z tych koncepcji może prowadzić do sytuacji, w której zagrożenia nie są odpowiednio zidentyfikowane i zarządzane, co może skutkować wypadkami w pracy, a tym samym zagrażać zdrowiu i życiu pracowników.

Pytanie 30

Preparaty dezynfekujące stosowane w celu zapewnienia higieny produkcji powinny być składowane

A. w wydzielonym pomieszczeniu

B. w magazynie surowców

C. w laboratorium chemicznym

D. w hali produkcyjnej

Przechowywanie koncentratów środków dezynfekujących w osobnym pomieszczeniu to naprawdę ważna sprawa, jeżeli chodzi o bezpieczeństwo i higienę w produkcji. Taki pokój musi być dobrze wentylowany, bo nie chcemy, żeby niebezpieczne opary się kumulowały. Dobrze też, żeby dostęp do niego miały tylko uprawnione osoby. Wydzielone pomieszczenie na pewno zmniejsza ryzyko przypadkowego kontaktu z tymi substancjami i ich niewłaściwego użycia. Fajnym rozwiązaniem są szafy chemiczne albo pomieszczenia z odpowiednim oznakowaniem, które mówią o potencjalnych zagrożeniach. Takie przechowywanie jest zgodne z normami BHP i różnymi przepisami, co zdecydowanie zwiększa bezpieczeństwo pracowników i obniża ryzyko zanieczyszczenia produktów. Trzymanie się tych zasad to nie tylko wymóg, ale i dobra praktyka, która pozytywnie wpływa na reputację firmy oraz jakość jej produktów.

Pytanie 31

Pomost roboczy dla pracowników zajmujących się pracami na wysokości spełnia normy bezpieczeństwa, kiedy powierzchnia pomostu jest

A. gładka, obarierowana

B. gładka, nie obarierowana

C. niewłaściwa, obarierowana

D. niewłaściwa, nie obarierowana

Pomost roboczy dla osób pracujących na wysokości musi spełniać określone normy, aby zapewnić bezpieczeństwo użytkowników. Odpowiedź "równa, obarierowana" jest prawidłowa, ponieważ równa powierzchnia pomostu minimalizuje ryzyko potknięć i upadków, które są jednymi z najczęstszych zagrożeń w pracy na wysokości. Obarierowanie, czyli zastosowanie odpowiednich barier ochronnych, takich jak poręcze lub balustrady, jest kluczowe dla ochrony pracowników przed upadkiem. Przykładem praktycznym może być pomost roboczy w trakcie prac budowlanych, gdzie zapewnienie stabilnej i równej powierzchni, a także zastosowanie barier ochronnych, jest wymogiem wynikającym z normy PN-EN 12811-1, która określa wymagania dotyczące tymczasowych konstrukcji wsporczych. Dobre praktyki w zakresie budowy pomostów również wskazują na konieczność regularnego sprawdzania stanu technicznego pomostu oraz jego osprzętu. Takie działania mają na celu zapewnienie maksymalnego bezpieczeństwa wszystkim pracownikom. Właściwe planowanie i ocena ryzyka są kluczowe dla efektywnego zarządzania bezpieczeństwem w miejscu pracy.

Pytanie 32

Minimalna wolna objętość pomieszczenia do stałej pracy, w którym równocześnie zatrudnionych jest 5 pracowników, powinna wynosić przynajmniej

A. 13 m3

B. 52 m3

C. 65 m3

D. 39 m3

Wolna objętość pomieszczenia stałej pracy, w którym pracuje pięciu pracowników, powinna wynosić co najmniej 65 m3. Zgodnie z zaleceniami normatywnymi, takimi jak PN-EN 13779, dla pomieszczeń pracy biurowej zaleca się zapewnienie minimum 13 m3 objętości powietrza na jednego pracownika. W przypadku pięciu pracowników, wymagana objętość to 13 m3 x 5 = 65 m3. Odpowiednia objętość pomieszczenia jest kluczowa dla zapewnienia komfortu pracy oraz jakości powietrza, co wpływa na wydajność i zdrowie pracowników. Przykładowo, w biurach otwartych i przestrzeniach coworkingowych, przestrzeganie tych norm przyczynia się do ograniczenia efektów zmęczenia, zwiększenia koncentracji oraz poprawy ogólnego samopoczucia. Dobrze zaplanowana przestrzeń pracy, zgodna z normami, wspiera również cyrkulację powietrza, co jest istotne w kontekście ochrony przed zanieczyszczeniami i wirusami. Dlatego też, odpowiednie zabezpieczenie wolnej objętości jest nie tylko wymogiem prawnym, ale i praktycznym rozwiązaniem dla organizacji.

Pytanie 33

Aby zapobiec wystąpieniu choroby zawodowej, nauczyciele powinni przechodzić badania u lekarza

A. gastrologa

B. neurologa

C. foniatrę

D. pulmonologa

Wybór innych specjalistów, takich jak pulmonolog, neurolog czy gastrolog, nie jest adekwatny do specyfiki problemów zdrowotnych, które mogą dotyczyć nauczycieli. Pulmonolog zajmuje się chorobami układu oddechowego, co może być istotne w kontekście ogólnego stanu zdrowia, ale nie odnosi się bezpośrednio do problemów związanych z głosem. Neurolog natomiast koncentruje się na układzie nerwowym, co może obejmować różne schorzenia, ale nie jest kluczowe dla diagnostyki zaburzeń głosu czy mowy. Gastrolog ewidentnie nie ma związku z tematyką głosu, a jego obszar działania dotyczy przede wszystkim układu pokarmowego. Wybór niewłaściwego specjalisty może prowadzić do opóźnienia w diagnozie i leczeniu problemów, co skutkuje pogorszeniem stanu zdrowia nauczyciela, a w konsekwencji może powodować problemy w pracy. Niezrozumienie, który specjalista jest odpowiedni w danym kontekście, często wynika z braku wiedzy na temat różnic pomiędzy poszczególnymi dziedzinami medycyny oraz ich zastosowania w praktyce zawodowej nauczycieli. Dlatego ważne jest, aby nauczyciele byli świadomi znaczenia foniatrycznych badań profilaktycznych dla utrzymania zdrowia głosu oraz jego wpływu na efektywność nauczania.

Pytanie 34

Do szkodliwych oraz niebezpiecznych czynników biologicznych w miejscu pracy nie zalicza się

A. mutagenów chemicznych

B. mikroorganizmów oraz makroorganizmów

C. substancji wytwarzanych przez organizmy żywe

D. wirusów

Zgubne może być utożsamianie wszystkich czynników szkodliwych z biologicznymi wyłącznie na podstawie ich źródła. Wirusy, mikroorganizmy i makroorganizmy są przykładami organizmów, które mogą być niebezpieczne dla zdrowia, co czyni je oczywistymi kandydatami do klasyfikacji jako czynniki biologiczne. W środowisku pracy, szczególnie w sektorach związanych z opieką zdrowotną lub biotechnologią, narażenie na te elementy może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Istnieją konkretne standardy, takie jak OSHA, które nakładają obowiązki na pracodawców dotyczące ochrony pracowników przed biologicznymi zagrożeniami, co podkreśla wagę tego tematu. Natomiast substancje wytwarzane przez organizmy żywe, takie jak toksyny bakteryjne, również stanowią zagrożenie biologiczne. Warto zaznaczyć, że mutageny chemiczne, mimo że mogą być szkodliwe, są klasyfikowane jako czynniki chemiczne, a nie biologiczne. Dlatego rozróżnienie między tymi kategoriami jest kluczowe dla stosowania odpowiednich środków zapobiegawczych i ochronnych. Niezrozumienie tych różnic prowadzi do poważnych błędów w ocenie ryzyka i do niewłaściwego przygotowania w kontekście zarządzania bezpieczeństwem w pracy.

Pytanie 35

Na stanowisku spawacza zmierzono średnie stężenie tlenku żelaza wynoszące 4,3 mg/m3 przy NDS = 5 mg/m3. Nie zaobserwowano przekroczeń najwyższych dopuszczalnych stężeń oraz natężeń szkodliwych dla zdrowia czynników ani obecności czynników rakotwórczych. Jak często powinny być przeprowadzane badania poziomu tlenku żelaza w tym miejscu?

A. Raz na 6 miesięcy

B. Raz na 24 miesiące

C. Raz na 12 miesięcy

D. Raz na 36 miesięcy

Odpowiedź "Raz na 12 miesięcy" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa pracy oraz normami dotyczącymi ochrony zdrowia w środowisku pracy, badania poziomu tlenku żelaza w powietrzu roboczym powinny być przeprowadzane przynajmniej raz w roku, jeśli nie stwierdzono przekroczeń wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń (NDS). W przypadku, gdy średnie stężenie tlenku żelaza wynosiło 4,3 mg/m3, a NDS dla tego związku to 5 mg/m3, oznacza to, że stężenie jest akceptowalne, co nie wyklucza jednak konieczności regularnych pomiarów. Regularne badania są kluczowe, aby zapewnić bezpieczeństwo pracowników oraz wczesne wykrywanie potencjalnych zagrożeń zdrowotnych. Przykładowo w branży metalurgicznej, gdzie tlenek żelaza jest powszechnie obecny, przestrzeganie tego typu procedur może znacząco wpłynąć na zdrowie i komfort pracy. Dodatkowo, wykonywanie pomiarów co 12 miesięcy jest zgodne z dobrą praktyką, która uwzględnia zmieniające się warunki pracy oraz ewentualne zmiany technologiczne, które mogą wpływać na poziom zanieczyszczeń.

Pytanie 36

W przedsiębiorstwie, gdzie dominującą grupę zatrudnionych stanowili pracownicy z wieloletnim doświadczeniem, cały czas używający przestarzałego sprzętu, wprowadzono nowoczesne maszyny. W trosce o bezpieczeństwo sugeruje się

A. zarekomendowanie pracownikom zachowania większej ostrożności

B. ustalenie nowego regulaminu pracy

C. organizację instruktażu stanowiskowego dla zatrudnionych

D. wprowadzenie automatyzacji w procesie technologicznym

Przeprowadzenie instruktażu stanowiskowego pracowników to kluczowy krok w procesie wprowadzania nowego sprzętu w miejscu pracy. Instruktaż ten powinien obejmować szczegółowe zapoznanie pracowników z obsługą nowych maszyn, ich funkcjonalnościami oraz potencjalnymi zagrożeniami. Tego rodzaju szkolenie pozwala na identyfikację i eliminację ryzyka wypadków już na etapie wdrożenia, co jest zgodne z zasadami BHP oraz normami ISO 45001. Przykładowo, w zakładzie produkcyjnym, gdzie wprowadzono nową linię montażową, przeprowadzenie instruktażu przyczyniło się do znacznego zmniejszenia liczby incydentów oraz poprawy efektywności pracy. Pracownicy, którzy zostali przeszkoleni, czuli się pewniej w obsłudze nowego sprzętu, co przekładało się na ich wydajność oraz bezpieczeństwo. Rozwój kultury bezpieczeństwa w organizacji oparty na systematycznych szkoleniach i instruktażach jest najlepszą praktyką, która wpływa na długotrwałe wyniki i satysfakcję pracowników.

Pytanie 37

W pomieszczeniu produkcyjnym dokonano pomiaru natężenia hałasu w odniesieniu do ośmiogodzinnego dnia pracy i wyniósł on 82 dB Po przeprowadzeniu oceny ryzyka w skali trójstopniowej okazuje się, że jest to ryzyko

Ocena ryzyka zawodowego w skali trójstopniowej
Wielkość charakteryzująca narażenie	Krotność normatywu	Oszacowane ryzyko zawodowe
P > P_max	K_NDN > 1	Duże
P_max ≥ P ≥ 0,5 P_max	1 ≥ K_NDN≥ 0,5	Średnie
P< 0,5 P_max	K_NDN< 0,5	Małe

A. średnie.

B. duże.

C. małe.

D. minimalne.

Wybór odpowiedzi 'małe' lub 'duże' jest błędny, gdyż nie uwzględnia rzeczywistego poziomu hałasu oraz wskazanej wartości Pmax. Odpowiedź 'małe' sugeruje, że natężenie hałasu 82 dB jest praktycznie niegroźne, co jest nieprawidłowe w kontekście zawodowym. W rzeczywistości, poziom hałasu w tej klasie jest wystarczająco wysoki, by zaczynać wywierać wpływ na zdrowie słuchu pracowników w dłuższej perspektywie czasowej. Z kolei odpowiedź 'duże' błędnie sugeruje, że otoczenie o poziomie 82 dB jest skrajnie niebezpieczne, co może prowadzić do nieuzasadnionych działań, takich jak natychmiastowe wycofanie pracowników z pracy bez wcześniejszej analizy ryzyka. Ocena ryzyka w środowisku produkcyjnym opiera się na precyzyjnych wartościach oraz ustalonych normach, które wskazują, że dopiero przy poziomie przekraczającym 85 dB ryzyko staje się poważne i wymaga natychmiastowych działań. Dobrym przykładem do rozważenia są normy ISO 9612 czy dyrektywa Unii Europejskiej 2003/10/WE dotycząca ochrony zdrowia pracowników przed ryzykiem hałasu. W praktyce, zamiast oceniać ryzyko w sposób skrajny, należy korzystać z dostępnych danych i tabel, które pomagają w prawidłowej ocenie zagrożeń w miejscu pracy, co pozwala na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących bezpieczeństwa w środowisku pracy.

Pytanie 38

W powietrzu analizowanym w automatycznej stacji pomiarowej, na terenie przyległym do elektrowni opalanej węglem brunatnym, oznaczono wskaźniki ekspozycji uśrednione za okres roku dla:
- tlenku siarki IV - 20 μg /m3,
- pyłu zawieszonego PM 10 - 42 μg /m3,
- tlenku azotu IV - 38 μg /m3

Z analizy danych pomiarowych wynika, że w badanym powietrzu zostało przekroczone dopuszczalne stężenie (poziom)

Wartości dopuszczalnych stężeń tych substancji wynoszą:
Nazwa substancji	Okres uśredniania wyników pomiarów	Dopuszczalne stężenie (poziom) substancji w powietrzu [μg/m³]
Tlenek siarki (IV)	rok kalendarzowy	20
Pył zawieszony PM10	rok kalendarzowy	40
Tlenek azotu (IV)	rok kalendarzowy	40

A. tlenku siarki IV.

B. pyłu zawieszonego PM 10.

C. tlenku azotu IV i tlenku siarki IV.

D. tlenku azotu IV i pyłu zawieszonego PM 10.

Wybór odpowiadający na stwierdzenie, że przekroczone stężenie dotyczy tlenku azotu IV oraz pyłu zawieszonego PM 10, nie jest właściwy. Tlenek azotu IV osiągnął wartość 38 μg/m³, co jest poniżej dopuszczalnego stężenia, które wynosi 40 μg/m³. Podobnie, odpowiedź koncentrująca się jedynie na pyłach umieszcza je w nieodpowiednim kontekście, ponieważ nie można pominąć analizowanej wartości tlenku siarki IV, która wynosi 20 μg/m³, również nieprzekraczającej normy. Kluczowym błędem jest pomylenie wskaźników jakości powietrza, które są ściśle regulowane przez przepisy krajowe oraz unijne. Zrozumienie, które substancje przekraczają swoje stężenia, jest kluczowe w monitorowaniu wpływu zanieczyszczeń na zdrowie ludzi i środowisko. Niezrozumienie tych norm oraz ich praktycznego zastosowania w kontekście ochrony zdrowia publicznego prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Dobrą praktyką jest regularna analiza danych pomiarowych, co pozwala na wczesne wykrywanie nieprawidłowości oraz podejmowanie działań zaradczych. Edukacja na temat norm jakości powietrza oraz ich interpretacja są kluczowe dla przeciwdziałania skutkom zanieczyszczeń i poprawy jakości życia w skali lokalnej i globalnej.

Pytanie 39

Osoba zatrudniona jako lakiernik w malarni nie jest narażona na

A. promieniowanie elektromagnetyczne i rentgenowskie

B. substancje chemiczne

C. upadek z powodu mokrej podłogi

D. ryzyko pożaru lub eksplozji

Wybór odpowiedzi o tym, że promieniowanie elektromagnetyczne i rentgenowskie nie grozi lakiernikowi, jest trafny. W pracy lakiernika istotniejsze są zagrożenia związane z chemikaliami, takimi jak opary farb i rozpuszczalników. To właśnie te substancje wymagają odpowiednich środków ochrony, jak maski i rękawice, a także zadbanie o dobrą wentylację w miejscu pracy. Nie możemy zapominać o ryzyku pożaru, bo wiele materiałów używanych w malowaniu jest łatwopalnych. Może się też zdarzyć, że podłoga będzie śliska, co zwiększa szansę na upadek, szczególnie przy rozlanym płynie. Dlatego ważne jest, żeby dobrze rozumieć te zagrożenia i wiedzieć, jak się przed nimi chronić. Promieniowanie elektromagnetyczne i rentgenowskie nie są typowym problemem dla lakierników, bo nie pracują oni z urządzeniami, które je emitują. Jasne zrozumienie tych kwestii jest kluczowe dla bezpieczeństwa w pracy.

Pytanie 40

Jaką maksymalną liczbę pracowników, zgodnie z przepisami bhp, można jednocześnie zatrudnić w pomieszczeniu o wolnej objętości 39 m3?

A. 4

B. 3

C. 2

D. 5

Wolna objętość pomieszczenia stałej pracy, wynosząca 39 m3, jest kluczowym czynnikiem przy określaniu maksymalnej liczby pracowników, którzy mogą bezpiecznie przebywać w tym pomieszczeniu. Zgodnie z polskimi przepisami BHP, na jednego pracownika powinno przypadać minimum 13 m3 wolnej objętości. Dlatego, aby obliczyć maksymalną liczbę pracowników, dzielimy całkowitą objętość przez objętość przypadającą na jednego pracownika. W przypadku 39 m3, obliczenie wygląda następująco: 39 m3 / 13 m3 = 3. To oznacza, że maksymalnie trzech pracowników może jednocześnie pracować w tym pomieszczeniu. Przepisy te mają na celu zapewnienie odpowiednich warunków wentylacyjnych i zapobiegnięcie przegrzaniu, co jest istotne dla zdrowia i bezpieczeństwa pracowników. Przykładem zastosowania tych zasad może być biuro, gdzie przestrzeń jest podzielona na różne strefy, co pozwala na efektywne zarządzanie liczba osób i ich komfortem.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej