Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 30 marca 2025 12:48
Data zakończenia: 30 marca 2025 13:20

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Koszt usługi szycia damskiego żakietu na podszewce w zakładzie krawieckim wynosi 200,00 zł. Do wykonania żakietu wykorzystano 2,00 m tkaniny wełnianej po 80,00 zł za 1,00 m oraz 1,20 m podszewki w cenie 15,00 zł za 1 m. Jaka jest całkowita wartość kosztów bezpośrednich związanych z realizacją tej usługi, w tym koszty materiałów, dodatków oraz robocizny?

A. 295,00 zł

B. 298,00 zł

C. 380,00 zł

D. 378,00 zł

Tak, dobrze widzisz! Odpowiedź 378,00 zł jest całkowicie poprawna. Można to wyjaśnić przez dokładne obliczenia kosztów związanych z produkcją żakietu. Koszt tkaniny wełnianej to 2,00 m razy 80,00 zł za metr, co daje 160,00 zł, a do tego dochodzi podszewka, która kosztuje 1,20 m razy 15,00 zł za metr, czyli 18,00 zł. Jak to zsumujesz, dostajesz 178,00 zł za materiały. Ale nie zapomnij o robociznie, która w tym przypadku wynosi 200,00 zł. Gdy dodasz koszt materiałów do robocizny, otrzymujesz całkowity koszt wykonania żakietu, czyli 378,00 zł. Wiesz, w branży krawieckiej precyzyjne liczenie wydatków jest super istotne. To pozwala nie tylko dobrze oszacować koszty, ale też zaplanować budżet na przyszłe projekty i ustalać ceny, które będą konkurencyjne. Dobrze też śledzić, jakie są standardy cenowe w branży, żeby móc porównywać koszty w różnych zakładach, co jest kluczowe dla pozostania na rynku.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Zbyt głęboki dekolt z przodu sukni to pomyłka wynikająca z niewłaściwego

A. układania form sukni na materiale

B. przeprowadzenia pomiarów krawieckich

C. wyboru fasonu do sylwetki

D. doboru metod szycia

Jak się przyjrzeć niepoprawnym odpowiedziom, to widać, że jest dużo powszechnych nieporozumień dotyczących szycia i projektowania odzieży. Dobór fasonu do figury jest ważny, ale jak pomiary są źle zrobione, to nawet najładniejszy krój nie zadziała. Fason trzeba dopasować do sylwetki, ale jak pomiar jest nie taki, to problem z dekoltem się nie zniknie. Ułożenie formy sukni na tkaninie też ma swoje znaczenie, ale błędne pomiary mogą prowadzić do złych proporcji, co jest istotne dla tego, jak ubranie wygląda i funkcjonuje. Techniki szycia są istotne, ale one nie naprawią błędów z pomiarami. Zdarza się, że krawcy skupiają się tylko na technice, a zapominają o podstawowych pomiarach, co sprawia, że gotowy produkt nie spełnia oczekiwań. Dużym błędem jest myślenie, że ładny wygląd i technika mogą przykryć problemy z wymiarami. Każdy projekt musi mieć te elementy dobrze wyważone, bo jak się to zlekceważy, to wyjdzie produkt, który nie będzie ani wygodny, ani dobrze wyglądał.

Pytanie 4

Szwem, który obrzuca, jest szew

A. brzegowy.

B. łączący.

C. zgrzewany.

D. klejony.

Szew obrzucający jest klasyfikowany jako szew brzegowy, ponieważ jego głównym zadaniem jest zabezpieczenie krawędzi tkaniny przed strzępieniem oraz zapewnienie estetycznego wykończenia. W praktyce szew obrzucający stosuje się przede wszystkim w przemyśle tekstylnym, gdzie jest wykorzystywany do szycia delikatnych materiałów, takich jak jedwab czy poliester. Wykonywany jest zazwyczaj przy pomocy maszyny do szycia, która obszywa brzeg tkaniny, tworząc trwałe połączenie. Przy odpowiednim ustawieniu maszyny i użyciu właściwych nici, szew brzegowy nie tylko chroni przed uszkodzeniami mechanicznymi, ale także zapewnia elastyczność i rozciągliwość materiału. Standardy takie jak ISO 4916 definiują wymagania dotyczące szwów brzegowych, co czyni je istotnym elementem w procesie produkcji tekstyliów. Znajomość technik szycia oraz zastosowania szwów brzegowych jest kluczowa dla każdego profesjonalisty w branży odzieżowej, co przyczynia się do wyższej jakości wyrobów gotowych.

Pytanie 5

Zleceniodawca poprosił o uszycie spodni z wełny. Do wykonania zamówienia wykorzystano 1,20 m materiału w cenie 50 zł za 1 mb. Jakie są koszty użytej tkaniny wełnianej?

A. 60 zł

B. 70 zł

C. 65 zł

D. 55 zł

Aby obliczyć koszt zużytej tkaniny wełnianej, należy pomnożyć ilość zużytej tkaniny przez cenę za metr bieżący. W tym przypadku mamy 1,20 m tkaniny, a cena wynosi 50 zł za 1 mb. Wzór jest następujący: 1,20 m * 50 zł/m = 60 zł. Taki sposób kalkulacji jest standardem w branży tekstylnej oraz krawieckiej, gdzie precyzyjne obliczenia są kluczowe dla zarządzania kosztami produkcji. Przykładowo, jeśli krawiec zamawia tkaniny do uszycia różnych modeli odzieży, ważne jest, aby dokładnie znał koszty materiałów, aby móc prawidłowo ustalić ceny wyrobów i zapewnić rentowność swojego biznesu. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują także kontrolę zapasów oraz planowanie zamówień, co pozwala uniknąć nadmiernych kosztów i strat materiałowych. Wiedza na temat obliczeń kosztów materiałów jest zatem niezbędna w każdej działalności związanej z produkcją odzieży.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Aby wykonać konstrukcję klasycznych spodni damskich, należy z sylwetki odczytać miary krawieckie oznaczone symbolami: ZWo, ZTv oraz

A. ZUo, PcPl, obt, ou

B. ZKo, XcXc, ot, os

C. ZKo, or, opx, obt

D. ZUo, ZKo, ot, obt

Poprawna odpowiedź to ZUo, ZKo, ot, obt, ponieważ te pomiary krawieckie są kluczowe do skonstruowania formy klasycznych spodni damskich. ZUo, czyli obwód w talii, ZKo, oznaczający obwód bioder, oraz ot, co oznacza długość nogawki, są niezbędne do precyzyjnego odwzorowania sylwetki. Pomiary te pozwalają na dokładne dopasowanie spodni do indywidualnych proporcji ciała, co jest istotne z punktu widzenia komfortu noszenia i estetyki. Przy tworzeniu form krawieckich należy również brać pod uwagę zasady ergonomii, które wskazują na odpowiednie rozmieszczenie szwów i cięć, aby zapewnić swobodę ruchów. W praktyce, istnieją standardowe tabele pomiarowe, które pomagają krawcom i projektantom w uzyskaniu właściwych wymiarów dla różnych typów sylwetek, co znacznie ułatwia proces konstrukcji odzieży. Wiedza na temat właściwego pobierania wymiarów i ich zastosowania w praktyce jest fundamentalna dla każdego, kto pracuje w branży odzieżowej.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Jakie jest zużycie materiału o szerokości 140 cm, które ma być użyte na krótkie spodnie damskie o długości 50 cm przy obwodzie bioder wynoszącym 100 cm?

A. 55 cm

B. 100 cm

C. 105 cm

D. 50 cm

Odpowiedź 55 cm jest na pewno dobra. Przy obliczaniu materiału na krótkie spodnie damskie musimy myśleć o paru ważnych rzeczach, jak długość spodni, szerokość tkaniny i obwód bioder. Spodnie 50 cm to nie wszystko, bo trzeba dodać zapas na szwy i kilka centymetrów na marszczenia w okolicach bioder. Zwykle przyjmuje się, że materiał szeroki na 140 cm pozwala zaoszczędzić, bo można lepiej rozplanować wykroje. Jeśli mamy obwód bioder 100 cm i dodamy zapas na zaszewki, to 55 cm to na pewno wystarczająca ilość materiału, żeby uszyć pełne spodnie. W praktyce projektanci stosują podobne obliczenia, żeby dobrze wykorzystać materiał i nie marnować go, co jest ważne w modzie.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Jakie wymiary są konieczne do skrócenia i zwężenia nogawek spodni?

A. Obwód uda, szerokość nogawki na dole, długość spodni

B. Obwód bioder, wzrost, wysokość krocza

C. Wzrost, obwód pasa, wysokość kolan

D. Obwód bioder, obwód pasa, długość spodni

Wybór obwodu uda, szerokości nogawki na dole oraz długości spodni jako wymiary do skrócenia i zwężenia dołu spodni jest uzasadniony z perspektywy techniki krawieckiej. Przy skracaniu spodni kluczowe jest określenie długości nogawki, aby zrealizować odpowiednią proporcję w stosunku do sylwetki. Szerokość nogawki na dole jest istotna, ponieważ decyduje o końcowym wyglądzie spodni oraz ich dopasowaniu do ciała. Obwód uda jest również bardzo ważny, ponieważ spodni powinny być wygodne w okolicach ud, a ich zwężenie w tym obszarze wpłynie na komfort noszenia. Przykładowo, przy projektowaniu spodni o kroju slim fit, precyzyjne pomiary tych wymiarów pozwalają na uzyskanie estetycznego efektu końcowego, zgodnego z aktualnymi trendami mody. Dobrą praktyką w krawiectwie jest również uwzględnienie indywidualnych preferencji klienta oraz typologii jego figury, co może wpłynąć na dokonane zmiany w standardowych wymiarach.

Pytanie 13

Jakie zasady przy układzie kroju powinien zastosować krojczy w zakładzie miarowym podczas przygotowywania do rozkroju aksamitu?

A. Formy ułożyć w jednym kierunku bez uwzględnienia kierunku nitki prostej

B. Formy ułożyć w dwóch kierunkach bez uwzględnienia dodatków na szwy i podwinięcia

C. Formy ułożyć w dwóch kierunkach z uwzględnieniem kierunku nitki osnowy

D. Formy ułożyć w jednym kierunku z uwzględnieniem dodatków na szwy i podwinięcia

Nieprawidłowe odpowiedzi bazują na kilku fundamentalnych błędach, które mogą prowadzić do niekorzystnych efektów w procesie krojenia. Ułożenie form w dwóch kierunkach bez uwzględnienia dodatków na szwy i podwinięcia prowadzi do poważnych problemów w efekcie końcowym. Po pierwsze, brak dodatków na szwy może skutkować niemożnością prawidłowego zszycia elementów, co prowadzi do osłabienia konstrukcji odzieży i jej nieestetycznego wyglądu. Ponadto, układanie form w dwóch kierunkach nie uwzględnia specyfiki tkaniny, jaką jest aksamit, gdzie ułożenie włókien ma kluczowe znaczenie dla finalnego efektu. W przypadku niewłaściwego ułożenia form, odzież może tracić na jakości, a także wykazywać różnice w kolorze i fakturze w zależności od kierunku, w którym światło pada na materiał. Kolejnym błędem jest ignorowanie kierunku nitki prostej, co jest krytyczne dla zachowania stabilności i formy odzieży podczas noszenia. Tkaniny takie jak aksamit, ze względu na swoje właściwości, mają tendencję do rozciągania się w różnych kierunkach, co w efekcie prowadzi do deformacji. Zrozumienie zasad kroju i układu form jest niezbędne dla wszystkich krojczych, aby móc produkować odzież wysokiej jakości, zgodną z oczekiwaniami klientów i standardami branżowymi.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Jak uzyskuje się formę kołnierza koszulowego na stójce?

A. z formy przodu

B. z formy przodu oraz tyłu

C. z podkroju szyi

D. z kąta prostego

Wybór odpowiedzi związanych z formą przodu, podkrojem szyi oraz formą przodu i tyłu opiera się na błędnym zrozumieniu zasad konstrukcji kołnierzy. Forma przodu odnosi się do kształtu, który ma przednia część koszuli, ale nie jest to bezpośrednio związane z tworzeniem stójki kołnierza. Podkrój szyi, z drugiej strony, to linia, która określa, jak materiał koszuli układa się wokół szyi, lecz sama w sobie nie definiuje kąta, który jest kluczowy dla formy stójki. Zastosowanie formy przodu i tyłu również nie jest adekwatne, ponieważ chociaż obie formy współpracują w konstrukcji koszuli, nie mają one bezpośredniego wpływu na kąt, który jest istotny dla stójki kołnierza. Często popełnianym błędem jest mylenie różnych aspektów konstrukcji odzieży, co prowadzi do wniosku, że te elementy są ze sobą ściśle powiązane. W rzeczywistości każdy element konstrukcji odzieżowej pełni niezwykle specyficzną rolę, a zrozumienie tych złożonych relacji jest kluczowe dla projektowania odzieży o wysokiej jakości. Właściwe podejście wymaga zrozumienia technik krawieckich oraz umiejętności analizy proporcji i kąta, co jest niezbędne do uzyskania optymalnego efektu estetycznego oraz funkcjonalnego.

Pytanie 16

Podaj wymiary sukni damskiej, które są niezbędne do wyliczenia ilości materiału potrzebnego do jej uszycia?

A. Długość rękawa, szerokość sukni na linii bioder

B. Długość sukni do linii talii, długość rękawa

C. Długość tylu sukni, długość przodu sukni

D. Długość sukni, długość rękawa

Odpowiedź wskazująca na długość sukni oraz długość rękawa jest prawidłowa, ponieważ te wymiary są kluczowe w procesie obliczania zużycia materiału. Długość sukni określa, ile materiału potrzebujemy na dolną część odzieży, natomiast długość rękawa ma wpływ na ilość materiału wymagającego do stworzenia rękawów. W praktyce, projektanci i krawcy często korzystają z tabel wymiarów, które uwzględniają standardowe rozmiary, aby dokładnie oszacować potrzebną ilość tkaniny. Na przykład, jeśli planujemy uszyć suknię wieczorową, której długość wynosi 150 cm, a długość rękawa to 60 cm, można z dużą dokładnością obliczyć całkowite zużycie materiału, przyjmując dodatkowo margines na szwy i wykończenia. W branży odzieżowej istotne jest także uwzględnienie faktu, że różne tkaniny mają różne właściwości, co może wpływać na ostateczne obliczenia. Właściwe zrozumienie tych wymiarów przekłada się na efektywność produkcji oraz redukcję strat materiałowych.

Pytanie 17

Do zapięcia bluzki ukazanej na obrazku użyto

A. guziki

B. haftki

C. zatrzaski

D. zamek błyskawiczny

Zatrzaski, haftki oraz zamek błyskawiczny to alternatywne metody zapięcia odzieży, ale każda z nich ma swoje specyficzne zastosowania, które różnią się od guzików. Zatrzaski są często stosowane w odzieży roboczej i sportowej, gdzie szybkie zapinanie i odpinanie jest kluczowe. Ich konstrukcja sprawia, że mogą być mniej estetyczne w kontekście formalnych bluzek, a ponadto wymagają precyzyjnego mocowania, aby działały prawidłowo. Haftki, z kolei, są popularne w bieliźnie i sukienkach, gdzie zapewniają płynne zamknięcie, jednak ich stosowanie w bluzkach może być ograniczone przez trudności w samodzielnym zapięciu. Zamek błyskawiczny to zdecydowanie bardziej nowoczesne rozwiązanie, które znajduje zastosowanie w odzieży casualowej i sportowej, ale w przypadku bluzek może być postrzegany jako zbyt formalny lub techniczny. Można zauważyć, że mylenie tych zapięć wynika często z niepełnej wiedzy na temat ich przeznaczenia oraz kontekstu użycia. Dobrą praktyką jest zrozumienie, że każdy typ zapięcia ma swoje unikalne właściwości, które wpływają na funkcjonalność i styl odzieży. Dlatego, przy projektowaniu lub wyborze odzieży, ważne jest uwzględnienie zarówno estetyki, jak i praktycznych aspektów, co pozwoli uniknąć nieodpowiednich wyborów.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Obliczając ilość tkaniny frotte o szerokości 1,4 m, potrzebnej na płaszcz kąpielowy z kapturem, dla osoby o obwodzie klatki piersiowej 100 cm, należy uwzględnić długość płaszcza oraz

A. wzrost osoby oraz długość rękawa

B. długość kaptura oraz obwód bioder

C. długość kaptura oraz długość rękawa

D. wzrost osoby oraz obwód bioder

Odpowiedź wskazująca na potrzebę uwzględnienia długości kaptura i długości rękawa jest prawidłowa, ponieważ te elementy mają kluczowe znaczenie dla estetyki i funkcjonalności płaszcza kąpielowego. Długość kaptura wpływa na ochronę głowy przed wilgocią, a także na komfort noszenia, zwłaszcza gdy płaszcz jest używany w warunkach mokrych. Z kolei długość rękawa jest istotna dla swobody ruchów oraz odpowiedniego dopasowania płaszcza do sylwetki użytkownika. W praktyce, aby zapewnić odpowiednie dopasowanie, należy również uwzględnić fakt, że różne style płaszczy mogą wymagać indywidualnych modyfikacji w zakresie długości. Ważne jest, aby pamiętać o standardach szwalniczych, które zalecają dokładne pomiary ciała klienta, co pozwala na stworzenie odzieży odpowiadającej jego wymogom. Przy projektowaniu płaszcza kąpielowego warto także zwrócić uwagę na wybór odpowiedniego materiału, który nie tylko będzie estetyczny, ale także odporny na działanie wody, co jest kluczowe w kontekście odzieży kąpielowej.

Pytanie 20

Aby przerobić spodnie, należy je skrócić oraz doszyć mankiety z odciętych fragmentów nogawek, które zapinane są na 1 guzik. Cena jednego guzika wynosi 1,50 zł, a koszt robocizny to 47,00 zł. Jaką kwotę będzie trzeba zapłacić za przeróbkę?

A. 47,00 zł

B. 50,00 zł

C. 48,50 zł

D. 53,50 zł

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć pewne typowe błędy w logicznym rozumowaniu, które prowadzą do nieprawidłowych wyników. Odpowiedź 53,50 zł wynika z błędnego założenia, że do kosztów robocizny należy dodać więcej niż jeden guzik, co nie jest zgodne z treścią pytania. Przeróbka obejmuje doszycie jednego guzika, a nie wielu, co jest kluczowe w obliczeniach. Z kolei cena 48,50 zł, choć zbliżona do poprawnej odpowiedzi, pomija istotny aspekt związany z sumowaniem całkowitych kosztów. Warto zrozumieć, że każda przeróbka powinna być wyceniana z uwzględnieniem całości wydatków, a nie tylko robocizny. Odpowiedź 47,00 zł ignoruje koszt guzika, co jest fundamentalnym błędem w podejściu do kalkulacji kosztów, gdyż w branży krawieckiej koszty materiałów nigdy nie powinny być pomijane przy wycenie usług. Kluczowym aspektem jest także zrozumienie, że nie uwzględniając wszystkich elementów kosztowych, w tym materiałów i robocizny, można znacznie zaniżyć rzeczywisty koszt usługi. Prawidłowe podejście do kalkulacji kosztów przeróbek krawieckich powinno obejmować zarówno robociznę, jak i wszystkie niezbędne materiały, co pozwala na realne oszacowanie całkowitych wydatków.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

System taśmowy o charakterze sekcyjnym wyróżnia się między innymi liniowym rozmieszczeniem stanowisk pracy oraz

A. wielokierunkowym rozmieszczeniem stanowisk pracy

B. brakiem miejsc kontroli międzyoperacyjnej

C. zasilaniem stanowisk kompletem wykrojów jednej sztuki wyrobu

D. zasilaniem stanowisk paczkami z jednorodnymi wykrojami

Wybór odpowiedzi dotyczącej wielokierunkowego ustawienia stanowisk pracy w systemie taśmowo-sekcyjnym jest prawidłowy, ponieważ ta forma organizacji pracy pozwala na elastyczne dostosowanie procesów produkcyjnych do różnych wymagań i przepływu materiałów. W systemie taśmowo-sekcyjnym stanowiska pracy są często rozmieszczone w taki sposób, że umożliwiają pracownikom dostęp do różnych operacji bez konieczności przemieszczenia się po długich dystansach. Przykładem zastosowania tego podejścia może być linia montażowa w fabryce samochodów, gdzie różne stanowiska są zaprojektowane tak, aby można było z łatwością przechodzić między nimi, co zwiększa efektywność i redukuje czas cyklu produkcyjnego. Dobrą praktyką branżową w tym kontekście jest stosowanie metod lean manufacturing, które promują ciągłe doskonalenie procesów oraz eliminację marnotrawstwa. Współczesne systemy produkcyjne często wdrażają również technologię automatyzacji, która wspiera wielokierunkowe podejście, umożliwiając lepsze zarządzanie przepływem materiałów i czasem pracy.

Pytanie 23

Do jakich czynności można wykorzystać maszynę łańcuszkową?

A. do tworzenia dziurek w odzieży męskiej

B. do tymczasowego łączenia wkładu z przodem wyrobu

C. do zszycia szwu siedzeniowego w spodniach

D. do naszywania aplikacji na przednią część sukni

Maszyna łańcuszkowa jest specjalistycznym urządzeniem stosowanym w przemyśle odzieżowym, które pozwala na szybkie i efektywne zszywanie elementów odzieży. Zastosowanie maszyny łańcuszkowej do zszycia szwu siedzeniowego w spodniach jest szczególnie uzasadnione, ponieważ tego rodzaju szwy wymagają dużej wytrzymałości oraz elastyczności, co jest zapewniane przez charakterystyczny ścieg łańcuszkowy. Ścieg ten tworzy mocne połączenie, które jednocześnie umożliwia odpowiednie dopasowanie materiału do ruchów ciała. W praktyce, maszyna łańcuszkowa jest powszechnie wykorzystywana w produkcji spodni, gdzie szwy muszą wytrzymać znaczne napięcia, zwłaszcza w okolicach siedzenia. Umożliwia to nie tylko dłuższą żywotność odzieży, ale również komfort noszenia. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, maszyny łańcuszkowe powinny być regularnie serwisowane i dostosowane do specyficznych wymagań materiałów, co pozwala na osiągnięcie optymalnych rezultatów podczas szycia.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Podaj powód, dla którego nić górna przerywa się podczas szycia?

A. Źle założona nić górna

B. Niewłaściwe wciągnięcie nici w chwytaczu

C. Zbyt duży nacisk stopki

D. Uszkodzone ostrze igły

Źle nawleczona nić górna jest jedną z najczęstszych przyczyn zrywania się nici podczas szycia. Gdy nić nie jest odpowiednio nawleczona przez igłę lub nie przechodzi przez odpowiednie prowadnice, może powodować nadmierne napięcie, co z kolei prowadzi do zerwania. Ważne jest, aby podczas nawlekania nici zwracać uwagę na prawidłowy przebieg nici. Należy upewnić się, że nić przechodzi przez wszystkie prowadnice oraz, że jest prawidłowo umiejscowiona w uchwycie igły. Każda maszyna do szycia może mieć nieco inny mechanizm nawlekania, dlatego warto zapoznać się z instrukcją obsługi dla konkretnego modelu. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie stanu nici oraz ich jakości, aby uniknąć problemów podczas szycia. Wiedza ta jest niezbędna, aby zapewnić płynność pracy i uniknąć frustracji związanej z częstym zrywaniem nici.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Rodzaje sylwetek kobiet określa się na podstawie różnic między obwodem bioder a obwodem klatki piersiowej, używając symboli:

A. I,II, III, IV

B. A,B,C,D

C. 0,1,2,3

D. S,M,L, XL

Wybór odpowiedzi 0,1,2,3, I,II, III, IV oraz S,M,L, XL jest nieprawidłowy, ponieważ nie odzwierciedlają one powszechnie uznawanej klasyfikacji typów figur kobiet. Odpowiedzi te bazują na różnych systemach klasyfikacji, które nie są bezpośrednio związane z proporcjami ciała. Przykładowo, system 0,1,2,3 czy S,M,L, XL odnosi się głównie do rozmiarów odzieży, a nie do specyficznych typów figur. Rozmiar ubrań określa, jak dopasowane są one do ciała, ale nie bierze pod uwagę proporcji między obwodami bioder a klatką piersiową, co jest kluczowe w klasyfikacji figur. Natomiast oznaczenia I, II, III, IV mogą mieć zastosowanie w różnych kontekstach, jednak nie są one używane w standardowej klasyfikacji typów figur. To może prowadzić do nieporozumień w wyborze odzieży, ponieważ nieodpowiednie zrozumienie klasyfikacji figur prowadzi do błędnego doboru fasonów, które mogą nie leżeć dobrze na danej sylwetce. Dlatego zrozumienie różnic między tymi systemami jest kluczowe dla efektywnego doboru odzieży, by dopasować ją do indywidualnych cech ciała i uniknąć typowych błędów w stylizacji.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Jakie etapy, biorąc pod uwagę kolejność, są związane z procesem przeróbki odzieżowej, która polega na zmniejszeniu jej o jeden rozmiar?

A. Przygotowanie do przeróbki, realizacja przeróbki, kontrola jakości odzieży, końcowe wykończenie wyrobu

B. Przygotowanie do przeróbki, realizacja przeróbki, końcowe wykończenie wyrobu, kontrola jakości

C. Realizacja przeróbki, końcowe wykończenie wyrobu, przygotowanie do przeróbki, kontrola jakości wyrobu

D. Realizacja przeróbki, kontrola jakości wyrobu, przygotowanie do przeróbki, końcowe wykończenie wyrobu

Odpowiedź wskazująca na sekwencję 'Przygotowanie do przeróbki, wykonanie przeróbki, wykończanie wyrobu, kontrola jakości' jest prawidłowa, ponieważ odzwierciedla standardowy proces przeróbki wyrobu odzieżowego. Etap przygotowania obejmuje ocenę stanu odzieży, dobór odpowiednich narzędzi i materiałów oraz ustalenie technik przeróbki, co jest kluczowe dla skutecznego działania. W następnej kolejności przeprowadza się samą przeróbkę, która może obejmować zmiany w szwach, skracanie lub adaptację fasonu, co wymaga precyzyjnego działania krawieckiego. Po zakończeniu przeróbki następuje wykończanie, które może obejmować przyszywanie wykończeń, prasowanie czy dodawanie elementów dekoracyjnych. Na końcu, kontrola jakości zapewnia, że wyrób spełnia standardy estetyczne i funkcjonalne, co jest niezbędne dla zadowolenia klienta. Przykładowo, w produkcji odzieży na zlecenie, każda z tych faz musi być starannie przemyślana i zrealizowana, aby osiągnąć wysoką jakość wyrobu końcowego.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Jaką maszynę należy wykorzystać do szycia elastycznych i rozciągliwych szwów montażowych?

A. Ryglówkę

B. Stębnową

C. Łańcuszkową

D. Podszywarkę

Podszywarka, ryglówka i stębnowa to maszyny, które mają swoje specyficzne zastosowania, ale nie są zoptymalizowane do szycia elastycznych, rozciągliwych szwów montażowych. Podszywarka jest używana głównie do wykańczania krawędzi materiałów oraz do szycia tkanin, ale jej konstrukcja nie oferuje wystarczającej elastyczności, aby efektywnie obsłużyć wymagania związane z rozciągającymi się materiałami. Szwów, które są wykonane na podszywarce, mogą nie wytrzymać rozciągania, co prowadzi do ich uszkodzenia. Ryglówka, z kolei, jest maszyną, która tworzy gęsty szew zabezpieczający krawędzie materiału, ale nie jest przystosowana do zapewnienia elastyczności. Szwów ryglowych używa się głównie do łączenia materiałów w miejscach, gdzie nie jest wymagane rozciąganie. Stębnowa maszyna, która służy do wykonywania prostych lub dekoracyjnych szwów, również nie spełnia wymogów elastyczności. Szycie tkanin elastycznych na stębnowej maszynie może prowadzić do pęknięcia szwu, co jest wynikiem braku odpowiedniej elastyczności. Podsumowując, błędne wybory tych maszyn wynikają z niepełnego zrozumienia ich funkcji i zastosowań w kontekście różnorodności tkanin oraz wymagań dotyczących szwów w odzieży. Właściwy dobór maszyny do szycia stanowi kluczowy aspekt procesu produkcyjnego, a znajomość ich właściwości jest niezbędna dla zapewnienia wysokiej jakości wyrobów odzieżowych.

Pytanie 37

Jakie akcesoria krawieckie można wykorzystać w męskiej marynarce?

A. Płótno krawieckie, kieszeniówkę, listewki celuloidowe

B. Bougram, rękawówkę, taśmę paskową typu gurt

C. Kamelę, kieszeniówkę, wkładki do usztywniania kołnierzy

D. Włosiankę, rękawówkę, filc podkołnierzowy

Wybór błędnych dodatków krawieckich, takich jak bougram, taśma paskowa typu gurt czy kamela, wskazuje na niepełne zrozumienie podstawowych zasad konstrukcji marynarek męskich. Bougram, choć używany w niektórych technikach krawieckich, nie jest standardowym dodatkiem do marynarek i nie zapewnia odpowiedniego usztywnienia, które jest niezbędne dla formalnego wyglądu. Taśma paskowa typu gurt znajduje zastosowanie w innych obszarach, takich jak wykończenia portfeli czy torb, gdzie wymagana jest większa elastyczność, co nie sprawdza się w przypadku marynarek. Kamelę, czyli rodzaj materiału, można ewentualnie wykorzystać, ale w kontekście innym niż wykończenie marynarki. Kieszeniówka, z kolei, jest elementem, który może być użyty w różnych kontekstach, ale nie pełni takiej samej funkcji, jak wymienione wcześniej dodatki. Typowym błędem jest mylenie tych dodatków z bardziej standardowymi materiałami, które są integralne do procesu szycia marynarek. Kluczowe jest rozróżnienie pomiędzy elementami usztywniającymi a dekoracyjnymi. Dobrze zaprojektowana marynarka wymaga zastosowania właściwych materiałów, które nie tylko podkreślają jej formę, ale również zapewniają wygodę oraz trwałość, co jest nieosiągalne przy użyciu niewłaściwych dodatków.

Pytanie 38

Aby zmniejszyć spódnicę z rozmiaru 170/74/100 do rozmiaru 170/70/96, należy

A. zwęzić boki łącznie o 4 cm

B. poszerzyć boki łącznie o 3 cm

C. zwęzić boki łącznie o 1 cm

D. poszerzyć boki łącznie o 2 cm

Zrozumienie procesu zmiany rozmiaru odzieży wymaga analizy proporcji oraz różnic w wymiarach. W przypadku odpowiedzi sugerujących zwężenie boków o 1 cm lub 2 cm, istnieje fundamentalny błąd w ocenie różnic pomiędzy obwodami pasów i bioder. Przy zmniejszeniu rozmiaru z 74 cm do 70 cm, nie można zignorować, że te 4 cm różnicy w pasie bezpośrednio wpływają na kształt spódnicy. Z kolei osobom sugerującym poszerzenie boków o 2 cm lub 3 cm brakuje zrozumienia, że zmniejszanie rozmiaru zawsze wiąże się z usunięciem materiału, a nie dodawaniem go. W krawiectwie każdy centymetr ma znaczenie, a dodawanie materiału w sytuacji, gdy rozmiar ma być zmniejszony, prowadzi do powstania falban i nieproporcjonalnych kształtów. Typowym błędem jest opieranie się na subiektywnych założeniach bez dokładnych pomiarów. Zrozumienie wymiarów jest kluczowe, aby uniknąć problemów w przyszłości, zwłaszcza w kontekście mody, gdzie proporcje odgrywają niezwykle ważną rolę. Dlatego tak istotne jest posługiwanie się rzetelnymi danymi oraz praktykami, które opierają się na rzeczywistych pomiarach i analizie, co pozwala na tworzenie odzieży, która będzie zarówno estetyczna, jak i wygodna w noszeniu.

Pytanie 39

Jaki metryczny rozmiar powinna mieć igła przeznaczona do szycia damskich bluzek z batystu?

A. 110

B. 70

C. 100

D. 90

Igła metryczna 70 to naprawdę dobry wybór do szycia bluzek z batystu. Ten materiał jest bardzo delikatny, więc potrzebujesz narzędzia, które nie uszkodzi włókien. Igły o cieńszej średnicy, jak ta, mają węższe ostrze, co zmniejsza ryzyko, że materiał się rozciągnie lub przypadkiem pęknie. Moim zdaniem, użycie igły 90 lub 100 w tym przypadku to spory błąd. Podczas szycia bluzek warto też pomyśleć o nici; najlepszym rozwiązaniem jest cieńsza nić, bo wtedy z igłą 70 wszystko współpracuje lepiej. A jeszcze jedno, warto szyć na mniejszych prędkościach, żeby nie narobić sobie problemów z pęknięciami lub zaciągnięciami – to naprawdę się przydaje w praktyce.

Pytanie 40

Aby zabezpieczyć krawędzie wykrojów odzieżowych, należy użyć maszyny

A. podszywarki

B. ryglówki

C. owerloka

D. stębnówki

Owerlok to specjalistyczna maszyna do szycia, która jest powszechnie stosowana do zabezpieczania brzegów wykrojów odzieży. Jej główną funkcją jest zapobieganie pruciu się materiału poprzez jednoczesne szycie i obrzucanie krawędzi. Dzięki zastosowaniu wielu igieł i nici, owerlok tworzy mocny i elastyczny szew, który jest idealny dla tkanin stretchowych i dzianin. Przykładem zastosowania owerloka jest szycie bluzek, sukienek czy spodni, gdzie elastyczność szwu jest kluczowa dla komfortu noszenia. W branży odzieżowej standardem jest używanie owerloków w produkcji masowej, co pozwala na znaczne zwiększenie wydajności oraz jakości wyrobów. Dobrą praktyką jest także regularne serwisowanie tych maszyn, co zapewnia ich długotrwałe użytkowanie i minimalizuje ryzyko awarii podczas produkcji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej