Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 16 kwietnia 2025 12:14
  • Data zakończenia: 16 kwietnia 2025 12:32

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Celem synchronizacji rui jest

A. wydłużenie rui w grupie.
B. wywołanie rui w danym czasie.
C. skrócenie rui w grupie.
D. rozpoznawanie rui w danym czasie.
Wywołanie rui w określonym czasie jest kluczowym celem synchronizacji rui w hodowli zwierząt, zwłaszcza bydła. Proces ten polega na zastosowaniu metod hormonalnych, które umożliwiają synchronizację cyklu rujowego, co pozwala na jednoczesne wystąpienie rui w grupie zwierząt. Dzięki temu hodowcy mogą zaplanować inseminację w optymalnym czasie, co zwiększa efektywność reprodukcji. Praktycznym przykładem jest zastosowanie prostaglandyn, które indukują regresję ciałka żółtego, a następnie hormonalne stymulowanie rujy, aby uzyskać synchronizację. W efekcie, hodowcy mogą maksymalizować wykorzystanie samców do inseminacji, co prowadzi do lepszego zarządzania stadem i optymalizacji kosztów. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, takie podejście jest powszechnie stosowane w nowoczesnym chowie zwierząt, co przyczynia się do zwiększenia produktywności i poprawy wyników ekonomicznych. Dodatkowo, stosowanie technologii takich jak ultrasonografia pozwala na precyzyjne monitorowanie stanu zwierząt, co further enhances the effectiveness of this method.
Pytanie 2

Pasza, która ma działanie wzdymające, to

A. siano łąkowe
B. zielonka z lucerny
C. buraki pastewne
D. otręby pszenne
Otręby pszenne, buraki pastewne oraz siano łąkowe to pasze, które mogą być stosowane w żywieniu zwierząt, jednak nie wykazują one właściwości wzdymających w takim stopniu jak zielonka z lucerny. Otręby pszenne to produkt uboczny przemysłu młynarskiego, bogaty w błonnik, ale z niską zawartością białka i niektórych składników mineralnych. Chociaż mogą wspierać prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego, ich działanie wzdymające jest minimalne, co może prowadzić do błędnych wniosków co do ich zastosowania w dietach wymagających zwiększonej fermentacji. Buraki pastewne są znane ze swojej wysokiej zawartości cukrów i wody, co czyni je doskonałym źródłem energii, ale również nie są one odpowiednie do wywoływania efektu wzdymającego. Ich zastosowanie w diecie zwierząt powinno być ograniczone do 30% dziennego spożycia, aby uniknąć ryzyka wystąpienia zaburzeń metabolicznych. Siano łąkowe, choć dostarcza błonnika, nie jest tak bogate w białko jak zielonka z lucerny, co sprawia, że jego właściwości wzdymające są ograniczone. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że każda pasza roślinna ma podobne właściwości fermentacyjne, co może prowadzić do nieodpowiednich decyzji w zakresie żywienia zwierząt. Właściwe zrozumienie składu chemicznego pasz oraz ich wpływu na procesy trawienne jest istotne dla zapewnienia zdrowia i wydajności zwierząt.
Pytanie 3

W ekologicznej hodowli zwierząt minimalny czas karencji na lek, dla którego nie obowiązuje okres karencji w hodowli konwencjonalnej, wynosi

A. 5 dni
B. 10 dni
C. 48 godzin
D. 24 godziny
Wybór odpowiedzi 24 godziny, 10 dni, czy 5 dni jest nieprawidłowy, ponieważ nie uwzględnia zasadniczej różnicy między ekologicznym a konwencjonalnym chowem zwierząt. Krótkie okresy karencji, takie jak 24 godziny, mogą wydawać się atrakcyjne dla producentów, jednak są one niewystarczające, aby zapewnić właściwy poziom bezpieczeństwa produktów. Dla chowu ekologicznego kluczowe jest zminimalizowanie ryzyka pozostałości leków w produktach pochodzenia zwierzęcego, co wymaga dłuższego okresu oczekiwania. Podobnie, odpowiedzi 10 dni i 5 dni są przesadzone, ponieważ w przypadku chowu ekologicznego istnieje ściśle określony standard, który wynosi 48 godzin. Ustalony przez przepisy okres karencji ma na celu nie tylko ochronę zdrowia konsumentów, ale także zgodność z normami ekologicznymi, które promują zrównoważoną produkcję. W praktyce, niewłaściwe podejście do kwestii karencji może prowadzić do naruszeń regulacji, a tym samym do utraty certyfikatu ekologicznego oraz wiarygodności na rynku. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla wszystkich zaangażowanych w produkcję ekologiczną, aby skutecznie zarządzać zdrowiem zwierząt i jakością produktów.
Pytanie 4

W przypadku udzielania pierwszej pomocy owcy, u której występują poważne objawy wzdęcia żwacza, należy wykonać

A. trokarowanie
B. masowanie
C. cewnikowanie
D. przepędzanie
Trokarowanie jest kluczową procedurą stosowaną w nagłych przypadkach wzdęcia żwacza u owiec. Wzdęcie żwacza, zwane również tympanizmem, jest stanem potencjalnie zagrażającym życiu, w którym gromadzi się nadmierna ilość gazów, co prowadzi do rozszerzenia żwacza i może powodować ucisk na inne narządy wewnętrzne. Trokarowanie polega na wprowadzeniu trokara, czyli specjalnego narzędzia chirurgicznego, przez ścianę żwacza, co umożliwia uwolnienie nagromadzonego gazu. To szybkie działanie może uratować życie zwierzęcia, ponieważ pozwala na natychmiastowe złagodzenie ciśnienia. Praktyczne zastosowanie trokarowania wymaga znajomości anatomii owcy oraz umiejętności szybkiej oceny stanu zdrowia zwierzęcia. Właściwe miejsce wkłucia oraz technika wykonania procedury są kluczowe dla jej skuteczności i bezpieczeństwa. W sytuacjach krytycznych, takich jak silne wzdęcia, trokarowanie powinno być przeprowadzone zgodnie z obowiązującymi standardami weterynaryjnymi, aby zminimalizować ryzyko powikłań oraz zapewnić efektywne uwolnienie gazów.
Pytanie 5

Termin "inseminacja zwierząt" nie obejmuje

A. pobierania nasienia od samca
B. pakowania i przechowywania nasienia
C. oceny jakości zebranej spermę
D. embriotransferu
Odpowiedź "embriotransferu" jest poprawna, ponieważ inseminacja zwierząt odnosi się wyłącznie do technik związanych z wprowadzeniem nasienia do układu rozrodczego samicy, co ma na celu zapłodnienie. Proces ten obejmuje pobieranie nasienia od samca, ocenę jego jakości oraz konfekcjonowanie i przechowywanie, aby zapewnić optymalne warunki do późniejszego użycia. W praktyce, inseminacja może być stosowana w różnych gatunkach zwierząt, zarówno gospodarskich, jak i towarzyszących, a każdy z tych procesów wymaga zachowania odpowiednich standardów i procedur, by zapewnić wysoką skuteczność. Na przykład, ocena jakości pobranego nasienia jest kluczowa dla określenia jego zdolności do zapłodnienia; może obejmować analizy morfologiczne oraz ocenę ruchliwości plemników. Przechowywanie nasienia, na ogół w cieczy azotowej, również wymaga zachowania rygorystycznych norm, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia komórek plemnikowych. Embriotransfer, z drugiej strony, to technika polegająca na przenoszeniu zapłodnionego zarodka do macicy samicy, co jest odrębnym procesem od inseminacji, i nie powinno być mylone z tą procedurą. Dlatego odpowiedź dotycząca embriotransferu jest trafna.
Pytanie 6

Substancją przeciwutleniającą, stosowaną w karmach w celu zapobiegania jełczeniu tłuszczów, jest

A. witamina B
B. witamina A
C. witamina D
D. witamina C
Pojęcie antyoksydantów jest często mylone z innymi grupami witamin, co prowadzi do błędnych wniosków na temat ich zastosowania. Witamina A, znana przede wszystkim z roli w prawidłowym widzeniu i funkcjonowaniu układu odpornościowego, nie ma właściwości antyoksydacyjnych, które mogłyby skutecznie przeciwdziałać procesowi jełczenia tłuszczów. Jej głównym działaniem jest wspieranie zdrowia skóry i błon śluzowych. Witamina B to grupa witamin rozpuszczalnych w wodzie, która jest kluczowa dla metabolizmu energetycznego, ale nie działa jako antyoksydant w kontekście stabilizacji tłuszczy. Witamina D, odpowiedzialna za regulację gospodarki wapniowej, także nie pełni funkcji antyoksydacyjnych i nie wpływa na procesy jełczenia. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie witaminy mają podobne właściwości, co jest nieprawdziwe. W rzeczywistości każda witamina ma swoje unikatowe funkcje i zastosowania, a ich rola w diecie zwierząt hodowlanych jest ściśle określona przez badania naukowe i standardy branżowe. Zrozumienie różnic w działaniu tych substancji jest kluczowe dla skutecznego zarządzania dietą zwierząt oraz dla jakości produkowanych pasz.
Pytanie 7

Który system żywienia bydła opasu ma najkrótszy czas trwania?

A. Półintensywny.
B. Intensywny.
C. Kombinowany.
D. Ekstensywny.
System intensywny w żywieniu bydła opasowego to naprawdę ciekawa sprawa. Charakteryzuje się tym, że czas tuczu jest krótki, głównie dlatego, że zwierzęta dostają paszę w odpowiednich ilościach i to, co najlepiej wpływa na ich przyrosty. Zazwyczaj mają do dyspozycji pasze treściwe, które są bogate w białko i energię, co przyspiesza przyrosty masy. Przykład? Intensywne tuczenie cieląt w zamkniętych obiektach to świetny sposób. Cielaki mają wtedy stały dostęp do paszy i wody, a warunki, w jakich żyją, są starannie kontrolowane. Warto wspomnieć, że dobre praktyki zalecają monitorowanie zdrowia zwierząt oraz ich reakcje na różne pasze. To pozwala na jeszcze lepszą optymalizację tuczu. Takie systemy są powszechne w krajach, gdzie rolnictwo jest na wysokim poziomie, jak USA czy Niemcy, a efektywność produkcji mięsa tam robi wrażenie.
Pytanie 8

Numer lokalizacji stada, w którym zwierzę przyszło na świat lub gdzie po raz pierwszy zostało zarejestrowane w systemie zwierząt gospodarskich oznakowanych, stanowi jego numer identyfikacyjny?

A. kóz
B. owiec
C. świń
D. bydła
Numer identyfikacyjny stada, w którym zwierzę, w tym przypadku świnie, się urodziło lub zostało po raz pierwszy zgłoszone do rejestru, jest kluczowym elementem systemu identyfikacji zwierząt. W przypadku świń, ich identyfikacja jest szczególnie istotna z uwagi na wymogi sanitarno-epidemiologiczne oraz kontrolę chorób zakaźnych, takich jak wirusowe zapalenie nosa i grypy świń. Praktyczne zastosowanie numeru identyfikacyjnego polega na umożliwieniu hodowcom oraz inspektorom weterynaryjnym śledzenia historii zwierzęcia, co jest ważne w kontekście bioasekuracji oraz zapewnienia bezpieczeństwa żywności. Przykładowo, w sytuacji wykrycia choroby w stadzie, właściwy numer identyfikacyjny pozwala na szybkie zidentyfikowanie i ewentualne wycofanie z rynku produktów pochodzących z tego stada. Zgodnie z wytycznymi Unii Europejskiej, każda sztuka zwierzęcia powinna być zarejestrowana w odpowiednim rejestrze, co ma na celu zwiększenie przejrzystości i odpowiedzialności w branży hodowlanej.
Pytanie 9

Trzeci palec jest najbardziej odległą częścią kończyn

A. koni
B. kotów
C. psów
D. owiec
Odpowiedź "koni" jest trafna, bo ten trzeci palec to ich najdalszy palec, który nazywamy kopytem. Konie to zwierzęta, które muszą biegać szybko, więc ich kończyny zmieniły się w trakcie ewolucji, przez co mają tylko jeden palec. To jest fajne, bo dzięki temu lepiej przystosowują się do życia tam, gdzie szybkość i wytrzymałość są kluczowe. Warto wiedzieć, jak zbudowane są kończyny koni, bo to ma ogromne znaczenie w weterynarii i hodowli. Dobre zadbanie o kopyta jest niezbędne, żeby konie były zdrowe i mogły dobrze sprawować się w sporcie czy na farmie. Znajomość anatomii ich palców pomaga też unikać kontuzji, takich jak kulawizny czy różne problemy z kopytami.
Pytanie 10

Na prawidłowy rozwój młodego organizmu oraz odpowiednią strukturę kości ma wpływ witamina

A. E
B. D
C. C
D. K
Inne witaminy, jak E, K czy C, mają swoje ważne role w organizmie, ale nie są bezpośrednio odpowiedzialne za budowę kości, jak to jest z witaminą D. Witamina E działa głównie jako antyoksydant, co jest ok, ale nie wpływa bezpośrednio na mineralizację kości. Witamina K jest ważna do krzepnięcia krwi, a także pomaga w metabolizmie wapnia, ale jej rola w kościach jest bardziej wspierająca. Witamina C jest potrzebna do produkcji kolagenu, który jest ważny dla tkanki łącznej i kości, ale wpływ na mineralizację kości ma mniejszy niż witamina D. Często ludzie mylą funkcje tych witamin i ich konkretne działania w organizmie. Ważne jest, by zrozumieć, że witaminy współdziałają ze sobą, ale w kontekście zdrowego wzrostu kości, witamina D jest po prostu niezastąpiona. Żeby dbać o zdrowie kości, warto dostarczyć odpowiednie ilości różnych witamin i minerałów, a szczególnie tej jednej, czyli D.
Pytanie 11

Jak długo trwa okres ciąży u maciorki?

A. 10 miesięcy
B. 11 miesięcy
C. 5 miesięcy
D. 9 miesięcy
Ciąża u maciorki, czyli samicy świni, trwa około 3 miesięcy, 3 tygodni i 3 dni, co w sumie daje jakieś 114 dni. To dość ważna informacja, zwłaszcza w hodowli i weterynarii, bo dzięki temu można lepiej zaplanować, co zrobić z zwierzętami. Wiedza o tym, jak długo trwa ciąża, jest kluczowa, bo umożliwia przygotowanie miejsca na poród i zapewnienie odpowiednich warunków dla mamy i nowych prosiąt. Co więcej, znajomość cyklu reprodukcyjnego u maciorek pozwala lepiej zarządzać kryciem i produkcją, co ma wpływ na efektywność całego gospodarstwa. Dlatego ważne jest, żeby weterynarze i hodowcy stosowali metody monitorowania ciąży, takie jak ultrasonografia, bo to naprawdę pomaga w hodowli zwierząt gospodarskich.
Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Kreda pastewna, zmielone muszle ślimaków oraz skorupy jajek są dodawane do pasz dla kur w celu dostarczenia ptakom

A. lipidów
B. soli mineralnych
C. białek
D. węglowodanów
Kreda pastewna, mielone muszle ślimaków i skorupki jaj są źródłem ważnych soli mineralnych, które są niezbędne dla zdrowia kur. W szczególności dostarczają one wapnia, który jest kluczowy dla prawidłowego rozwoju skorupki jaj oraz utrzymania zdrowej struktury kości. Wapń jest również niezbędny w procesach metabolicznych, takich jak skurcze mięśni i przekazywanie impulsów nerwowych. Wprowadzenie tych składników do diety kur jest zgodne z wytycznymi żywieniowymi dla ptaków, które podkreślają znaczenie dostarczania odpowiednich minerałów dla poprawy jakości jaj i ogólnego dobrostanu ptaków. Ponadto, kreda pastewna jest powszechnie stosowana w przemyśle paszowym jako dodatek mineralny, co potwierdzają liczne badania naukowe dotyczące optymalizacji składników paszowych w celu zwiększenia ich wartości odżywczej. Takie praktyki są niezbędne w nowoczesnym drobiarstwie, aby zapewnić produkty najwyższej jakości oraz zachować zdrowie stada.
Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Jakie narzędzie wykorzystuje się do korekcji racic u bydła?

A. peana prostego
B. kleszczy Burdizzo
C. kleszczy czołowych
D. trokaru metalowego
Korekcja racic u bydła jest kluczowym zabiegiem weterynaryjnym, mającym na celu zapobieganie i leczenie schorzeń racic, takich jak zapalenie, wrastanie oraz inne deformacje. Kleszcze czołowe są narzędziem specjalistycznym, które umożliwiają precyzyjne i bezpieczne przycinanie nadmiaru rogu racicy, co jest istotne dla zachowania zdrowia zwierzęcia. Użycie kleszczy czołowych pozwala na dokładne dopasowanie siły nacisku oraz kontrolę nad kierunkiem cięcia, co jest niezbędne w przypadku wrażliwych tkanek. W praktyce weterynaryjnej, aby zapewnić optymalne warunki, przed zabiegiem zaleca się dokładne oczyszczenie i zdezynfekowanie racicy, co minimalizuje ryzyko infekcji. Ponadto, po korekcji warto przeprowadzić obserwację stanu zdrowia bydła, aby upewnić się, że nie występują żadne niepożądane objawy. Dobrą praktyką jest również regularne kontrolowanie stanu racic, co pozwala na wczesne wykrycie problemów i podjęcie odpowiednich działań.
Pytanie 18

W ekologicznej hodowli zwierząt nieakceptowalne jest wykorzystywanie do celów innych niż terapeutyczne

A. preparatów homeopatycznych
B. ziół
C. probiotyków
D. kokcydiostatyków
Kokcydiostatyki to takie chemiczne substancje, które są używane, żeby zwalczać kokcydiozę. To choroba pasożytnicza, która może naprawdę zaszkodzić zdrowiu zwierząt w hodowli. W ekologicznej hodowli to jest jasne, że używanie dodatków do paszy, które nie są zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, jest całkowicie nietolerowane. Standardy ekologiczne, ustalone przez Unię Europejską, mówią, że hodowcy muszą korzystać z naturalnych metod leczenia i zapobiegania chorobom. Na przykład, zamiast kokcydiostatyków, lepiej postawić na zdrowe zarządzanie, jak rotacja paszy, dobrze zaplanowane szczepienia oraz probiotyki, które też można stosować w celach terapeutycznych. Co więcej, ekologiczny chów zwierząt stawia duży nacisk na dobrostan, więc chodzi też o to, żeby miały one zrównoważoną dietę i naturalne warunki życia, co w dłuższej perspektywie pójdzie na zdrowie i wydajność zwierząt.
Pytanie 19

Nie wolno podawać zwierzętom pasz, które zawierają

A. hemicelulozy
B. ligniny
C. karotenoidy
D. mykotoksyny
Mykotoksyny są toksycznymi substancjami wytwarzanymi przez niektóre pleśnie, które mogą zagrażać zdrowiu zwierząt, a nawet ludzi. Ich obecność w paszach dla zwierząt hodowlanych jest absolutnie niedopuszczalna, ponieważ mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak uszkodzenia wątroby, osłabienie układu immunologicznego, a w skrajnych przypadkach nawet do śmierci. W praktyce, hodowcy są zobowiązani do regularnego monitorowania jakości pasz oraz przeprowadzania badań na obecność mykotoksyn, aby zapewnić bezpieczeństwo zwierząt. W Polsce oraz Unii Europejskiej istnieją rygorystyczne normy dotyczące maksymalnych dopuszczalnych poziomów mykotoksyn w paszach, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki w hodowli zwierząt. Przykładem może być stosowanie odpowiednich środków konserwujących oraz monitorowanie warunków przechowywania pasz, co minimalizuje ryzyko rozwoju pleśni i obecności toksycznych metabolitów.
Pytanie 20

Jakie elementy kostne wspomagają funkcjonowanie mięśni?

A. kaletki
B. więzadła
C. powięzi
D. trzeszczki
Trzeszczki, będące małymi, kostnymi strukturami, odgrywają kluczową rolę w usprawnianiu pracy mięśni. Ich głównym zadaniem jest zwiększenie dźwigni, co wpływa na efektywność siły generowanej przez mięśnie. Trzeszczki działają jako punkty podporowe, co pozwala na optymalizację ruchów stawów. Przykładem trzeszczek są rzepki w stawie kolanowym, które poprawiają biomechanikę prostowania nogi, umożliwiając większą siłę i zakres ruchu. W praktyce, zrozumienie roli trzeszczek jest szczególnie istotne w rehabilitacji oraz w sportach, gdzie precyzyjne ruchy i siła mają kluczowe znaczenie. W kontekście standardów medycznych i sportowych, uwzględnienie trzeszczek w ocenie biomechaniki ruchu jest podstawą skutecznych programów treningowych oraz terapii fizycznej. Korzystanie z tej wiedzy pozwala na lepsze dostosowanie protokołów rehabilitacyjnych oraz programów treningowych, co przekłada się na efektywniejsze osiąganie wyników przez sportowców oraz pacjentów.
Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Brak dostępu kota do jedzenia, zabawy lub możliwości swobodnego przemieszczania się po swoim obszarze nie prowadzi do jego

A. przygnębienia
B. zadowolenia
C. złości
D. frustracji
Pozbawienie kota jedzenia, zabawy czy możliwości swobodnego poruszania się po swoim terytorium nie wywołuje u niego zadowolenia, ponieważ koty są zwierzętami o określonych potrzebach behawioralnych i fizjologicznych, które muszą być zaspokajane, aby mogły żyć zdrowo i harmonijnie. Koty, jako zwierzęta terytorialne, potrzebują przestrzeni do eksploracji oraz aktywności, aby utrzymać równowagę psychiczną. Odpowiednie dostarczanie bodźców, takich jak zabawki, interakcja z opiekunem oraz możliwość przemieszczania się w obrębie swojego terytorium są kluczowe dla ich dobrostanu. W kontekście praktyki weterynaryjnej czy behawioralnej uznaje się, że brak takich elementów prowadzi do frustracji, stresu, a w dłuższym okresie może skutkować problemami zdrowotnymi lub behawioralnymi. Dobre praktyki w opiece nad kotami obejmują zapewnienie im przestrzeni do zabawy oraz regularnych interakcji z opiekunem, co przyczynia się do ich zadowolenia oraz zdrowia ogólnego.
Pytanie 23

Kiedy należy przeprowadzić unasienienie krowy, jeśli pierwsze symptomy rui zauważono w poranku?

A. następnego dnia rano
B. zaraz po dostrzeżeniu
C. następnego dnia po południu
D. w tym samym dniu po południu
Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że proponowane terminy unasienienia nie uwzględniają podstawowych zasad biologii reprodukcyjnej bydła. Na przykład, unasienienie 'następnego dnia po południu' nie jest zalecane, ponieważ w tym czasie krowa mogła już zakończyć fazę rui, co zmniejsza szanse na skuteczne zapłodnienie. Również 'bezpośrednio po zauważeniu' rui może być błędnym podejściem, ponieważ nie zawsze pierwsze objawy rui oznaczają szczytowy moment płodności. Również unasienienie 'następnego dnia rano' jest problematyczne z tej samej przyczyny, ponieważ krowa mogłaby już być poza okresem rui. Kluczowe w tej kwestii jest zrozumienie cyklu estralnego, który składa się z różnych faz, w tym proestrus, estrus, metestrus i diestrus. Właściwe oznaczenie początku rui oraz określenie czasu unasienienia jest kluczowe dla sukcesu reprodukcyjnego. Odpowiednia strategia to dokładne obserwacje i notowanie czasów wystąpienia rui, co powinno być uzgodnione z weterynarzem, aby dostosować odpowiednią metodę unasienienia do konkretnej krowy. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do niskiej efektywności reprodukcyjnej stada, co ma bezpośredni wpływ na rentowność produkcji mleka oraz hodowli bydła.
Pytanie 24

Osoba zajmująca się sztucznym unasiennianiem ma prawo pozyskiwać nasienie jedynie od podmiotu, który dysponuje zezwoleniem na

A. pozyskiwanie, konfekcjonowanie, przechowywanie i dostarczanie nasienia lub przechowywanie i dostarczanie nasienia
B. doprowadzenie reproduktora do użytkowania w punkcie kopulacyjnym, wydanym na czas nieokreślony
C. prowadzanie hodowli zwierząt, które spełniają wymogi dotyczące czystości rasy przeznaczonej do inseminacji
D. handel materiałami używanymi do sztucznego unasienniania
Zgłoszone odpowiedzi, które odnoszą się do dopuszczenia reproduktora do użytkowania w punkcie kopulacyjnym oraz prowadzenia hodowli zwierząt, mogą wprowadzać w błąd. Pomimo że są to ważne elementy procesu hodowlanego, nie są one bezpośrednio związane z pozyskiwaniem nasienia przez inseminatora, co jest kluczowym aspektem sztucznego unasienniania. Zgodnie z przepisami, inseminatorzy muszą mieć dostęp do nasienia, które pochodzi z uznanych i certyfikowanych źródeł, a nie tylko do reproduktorów, które są dopuszczone do użytkowania. Kolejna nieprawidłowa odpowiedź odnosi się do handlu materiałem do sztucznego unasienniania. Należy pamiętać, że handel sam w sobie nie zapewnia spełnienia wymogów dotyczących jakości i bezpieczeństwa nasienia. Aby móc sprzedawać nasienie, podmiot musi posiadać zezwolenie na jego pozyskiwanie, konfekcjonowanie i przechowywanie, co gwarantuje zgodność z normami weterynaryjnymi i ochrony zdrowia zwierząt. Przy podejmowaniu decyzji dotyczących zakupu nasienia, inseminatorzy powinni koncentrować się na aspektach jakościowych i zgodności z przepisami, aby uniknąć potencjalnych problemów oraz nieefektywności w procesie inseminacji.
Pytanie 25

Stajenny dokonał rozczyszczenia kopyt niepodkutych koni 1.07.2013 r. W jakim okresie powinien zrealizować następne rozczyszczenie?

A. 08-14.07.2013 r.
B. 22-29.08.2013 r.
C. 01-15.08.2013 r.
D. 15-28.07.2013 r.
Odpowiedź 01-15.08.2013 r. jest prawidłowa, ponieważ standardowe praktyki w zakresie pielęgnacji koni zalecają regularne rozczyszczanie kopyt co 4 do 6 tygodni, w zależności od warunków, w jakich koń przebywa oraz jego aktywności. Rozczyszczanie kopyt jest kluczowe dla zdrowia konia, ponieważ umożliwia usunięcie zanieczyszczeń, kamieni oraz innych ciał obcych, które mogą powodować urazy lub infekcje. Po rozczyszczeniu kopyt 1.07.2013 r., termin 01-15.08.2013 r. mieści się w przyjętym zakresie czasowym i zapewnia, że koń będzie miał odpowiednią opiekę w kontekście pielęgnacji kopyt. Dobrym przykładem może być sytuacja, gdy koń regularnie pracuje w terenie - w takiej sytuacji kopyta są bardziej narażone na gromadzenie się brudu i kamieni, co wymaga częstszej interwencji. Regularne rozczyszczanie kopyt jest nie tylko rekomendowane przez specjalistów, ale również wpisuje się w ogólne zasady dobrego odżywiania i pielęgnacji zwierząt, co przekłada się na ich zdrowie i wydajność.
Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Najlepszym pożywieniem dla cieląt w pierwszej dobie ich życia jest

A. siara
B. siano
C. mleko
D. pójło
Siara, czyli pierwsze mleko wytwarzane przez krowę po porodzie, jest najważniejszym pokarmem dla cieląt w pierwszej dobie życia. Zawiera niezbędne przeciwciała, które są kluczowe dla pasywnej immunizacji cieląt, chroniąc je przed chorobami w pierwszych tygodniach życia. Ponadto, siara ma wysoką zawartość białka, tłuszczu oraz witamin, co wspiera rozwój młodych zwierząt. Idealnie jest, gdy cielęta otrzymują siarę w ciągu pierwszych kilku godzin po narodzinach, ponieważ ich zdolność do wchłaniania przeciwciał maleje z upływem czasu. Praktyka podawania siary powinna być zgodna z zaleceniami weterynaryjnymi oraz dobrymi praktykami hodowlanymi, aby zapewnić zdrowy rozwój cieląt. Warto również pamiętać o odpowiednich warunkach przechowywania siary, aby zachować jej właściwości odżywcze i immunologiczne.
Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Gruczoł mlekowy złożony z 6-8 par grup sutkowych występuje

A. u lochy
B. u kotki
C. u maciorki
D. u suki
Gruczoł mlekowy u lochy składa się z 6-8 par zespołów sutkowych, co jest charakterystyczne dla tego gatunku. Struktura ta pozwala na produkcję mleka, które jest niezbędne dla odżywiania młodych. W praktyce, lochy są zwierzętami, które karmią swoje prosięta mlekiem, co jest kluczowe dla ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Właściwe funkcjonowanie gruczołów mlekowych jest nie tylko istotne dla zdrowia prosiąt, ale również wpływa na wydajność hodowli. W standardach hodowlanych zwraca się szczególną uwagę na zdrowie gruczołów mlekowych, co obejmuje monitorowanie ich stanu oraz zapobieganie chorobom, takim jak mastitis. Dobre praktyki w zakresie żywienia loch i opieki nad nimi przyczyniają się do optymalizacji produkcji mleka, co jest kluczowe dla efektywności gospodarstw rolnych. Znajomość anatomii i fizjologii gruczołów mlekowych u loch jest niezbędna dla każdego hodowcy, aby zapewnić maksymalną wydajność i zdrowie zwierząt.
Pytanie 30

Jaką liczbę punktów w skali BCS przyzna się krowie mlecznej na podstawie obserwacji jej ciała?

Wyraźnie widoczne wszystkie wyrostki kolczyste kręgosłupa, ich końcówki ostro zarysowane. Wyrostki boczne kręgów lędźwiowych tworzą widoczną półkę. Pojedyncze kręgi kręgosłupa są wyraźnie rozpoznawalne. Doły głodowe bardzo wyraźne. Guzy biodrowy i kulszowy są ostre, a utworzone pomiędzy nimi zagłębienie przypomina literę "V". Zad, uda i ogon są zapadnięte. Okolice odbytu są cofnięte. Srom dobrze widoczny.

A. BCS 3
B. BCS 1
C. BCS 2
D. BCS 5
Krowa mleczna opisująca się podanymi cechami ma zdefiniowaną kondycję na poziomie BCS 1, co wskazuje na skrajne wyczerpanie organizmu. Wyraźne widoczność wyrostków kolczystych kręgosłupa, ostro zakończone końce, a także widoczne pojedyncze kręgi, to oznaki ekstremalnej utraty masy ciała. Doły głodowe, guzy biodrowe oraz kulszowe ostre i wyraźne zagłębienie w kształcie litery 'V' wskazują na to, że zwierzę znajduje się w zaawansowanym stanie niedożywienia. Tego typu ocena kondycji jest kluczowa w kontekście żywienia krowy, planów hodowlanych oraz ogólnego zarządzania stadem. Praktyczne zastosowanie wiedzy o BCS wiąże się z monitorowaniem zdrowia zwierząt oraz podejmowaniem odpowiednich działań żywieniowych, aby poprawić ich kondycję. Właściwe określenie BCS pozwala na lepsze zarządzanie stadem oraz zapobieganie chorobom, takim jak ketoza czy mastitis, które mogą być wynikiem niewłaściwego odżywiania.
Pytanie 31

Zabieg trzebienia knurków bez zastosowania znieczulenia odbywa się

A. do 14 dnia życia
B. do 7 dnia życia
C. do 4 dnia życia
D. do 21 dnia życia
Podczas analizy błędnych odpowiedzi warto zwrócić uwagę na przyczyny, dla których niektóre z nich są nieodpowiednie. Odpowiedzi sugerujące wcześniejsze terminy, takie jak 4 czy 21 dni, opierają się na niepoprawnym zrozumieniu rozwoju neurologicznego młodych zwierząt. W rzeczywistości, układ nerwowy knurków osiąga dojrzałość na tyle, że zabiegi takie jak trzebienie mogą być przeprowadzane skutecznie i bezpiecznie do 7 dnia życia. Wybór zbyt wczesnego terminu, jak 4 dni, może wiązać się z ryzykiem nadmiernego stresu dla zwierzęcia, co jest sprzeczne z zasadami dobrostanu. Z kolei odpowiedź wskazująca na 21 dni życia jest znaczącym błędem, ponieważ w tym czasie knurki są już znacznie bardziej rozwinięte, a ich odczuwanie bólu jest znacznie intensywniejsze. Takie podejście do tego zabiegu może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych oraz psychicznych u zwierząt, a także stanowi naruszenie etycznych standardów hodowli. Rekomendacje dotyczące dobrostanu zwierząt podkreślają, że wszelkie zabiegi powinny być przeprowadzane w sposób minimalizujący stres i ból, co jest szczególnie ważne w przypadku młodych osobników. Dlatego kluczowe jest, aby hodowcy byli świadomi etycznych i praktycznych aspektów związanych z zabiegami weterynaryjnymi, aby zapewnić zdrowie i dobrostan swoich zwierząt.
Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Zewnętrzna budowa zwierząt to

A. heterozja
B. inbred
C. pokrój
D. selekcja
Eksterier zwierząt odnosi się do ogólnego wyglądu i budowy ciała zwierząt, szczególnie w kontekście hodowli i selekcji ras. Termin ten obejmuje cechy morfologiczne, takie jak proporcje, kształt i wymiary poszczególnych części ciała, co ma kluczowe znaczenie dla oceny zwierząt w hodowli. W praktyce, ocena eksterieru jest istotna podczas wystaw, gdzie zwierzęta są klasyfikowane na podstawie zgodności z wzorcem rasy. Przykładem zastosowania wiedzy o eksterierze może być hodowla psów rasowych, gdzie hodowcy dążą do uzyskania osobników o pożądanych cechach, takich jak długość nóg czy kształt głowy, zgodnych z normami danej rasy. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują regularne szkolenie oceniających, aby zapewnić spójność ocen i poprawić jakość hodowli.
Pytanie 34

Kości w obrębie nadgarstka to kości

A. krótkie
B. płaskie
C. długie łukowate
D. długie
Pojęcie kości długich odnosi się do kości, które mają wyraźnie wydłużony kształt, jak na przykład kość udowa czy kość ramienna. Te kości pełnią kluczowe funkcje w ciele, takie jak wsparcie i przenoszenie ciężarów. W przypadku kości nadgarstka, mylenie ich z kościami długimi może prowadzić do nieprawidłowego zrozumienia ich anatomicznej struktury oraz funkcji w kontekście ruchu i stabilności. Również klasyfikacja kości jako długich, bez zrozumienia ich rzeczywistego kształtu, może prowadzić do dezinformacji w diagnostyce urazów czy schorzeń tych struktur. Kości płaskie, takie jak łopatka czy mostek, mają z kolei na celu ochronę narządów wewnętrznych oraz służą jako powierzchnie zaczepowe dla mięśni. Z kolei kości łukowate, o ile w ogóle są klasyfikowane w anatomii, nie odnoszą się do znanej terminologii anatomicznej. Zrozumienie klasyfikacji kości jest kluczowe w anatomii oraz medycynie, aby właściwie ocenić funkcje, które te struktury pełnią w organizmie. Błędy w myśleniu o kościach nadgarstka mogą prowadzić do niewłaściwej oceny ich roli w biomechanice ręki, co ma istotne znaczenie w kontekście rehabilitacji ruchowej oraz ortopedii.
Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Jaja konsumpcyjne oznaczone 3-PL-12245678 pochodzą z hodowli

A. wolnowybiegowej
B. ekologicznej
C. klatkowej
D. ściółkowej
Niektóre odpowiedzi mogą wydawać się logiczne, ale nie uwzględniają kluczowych zasad klasyfikacji chowu kur. Chow ściółkowy oznacza, że kury mają większą przestrzeń do poruszania się i dostęp do naturalnego światła, co różni się od chowu klatkowego. Warto zauważyć, że w chowu ekologicznego, kury są nie tylko trzymane na większej przestrzeni, ale także mają dostęp do świeżego powietrza i naturalnej diety, co nie ma miejsca w chowie klatkowym. Z kolei wolnowybiegowy zakłada, że kury mają dostęp do zewnętrznych wybiegów, co jest wyraźnie bardziej korzystne dla ich dobrostanu. Niestety, wielu konsumentów myli te oznaczenia, co może prowadzić do zakupów, które nie odpowiadają ich wartościom i przekonaniom. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby uniknąć błędnych wniosków. Często spotyka się również mylne założenia, że wszystkie jaja wytwarzane w systemie klatkowym są gorszej jakości, podczas gdy rzeczywistość jest bardziej złożona. Standardy produkcji różnią się w zależności od kraju, co wpływa na jakość i bezpieczeństwo produktów. Dlatego tak istotne jest, aby konsumenci rozumieli te różnice i podejmowali świadome decyzje zakupowe.
Pytanie 37

W układzie pokarmowym owcy czepiec usytuowany jest pomiędzy

A. księgami a trawieńcem
B. przełykiem a żwaczem
C. żwaczem a księgami
D. trawieńcem a dwunastnicą
W przewodzie pokarmowym owcy każdy z wymienionych elementów pełni specyficzną rolę, a ich kolejność ma kluczowe znaczenie dla procesów trawiennych. Przełyk jest strukturą, która transportuje pokarm z jamy ustnej do żwacza, gdzie następuje fermentacja. Wybór odpowiedzi, że czepiec znajduje się między przełykiem a żwaczem, jest błędny, ponieważ przełyk nie jest częścią układu żołądkowego, ale narządem transportowym, który nie ma bezpośredniego wpływu na procesy trawienne w żołądku. Kolejna opcja, wskazująca, że czepiec leży między trawieńcem a dwunastnicą, również jest niepoprawna, ponieważ trawieniec (abomasum) znajduje się poniżej czepca i ma z nim bezpośrednią interakcję, ale leży w innej sekcji przewodu pokarmowego. Natomiast umiejscowienie czepca pomiędzy księgami a trawieńcem jest również fałszywe, ponieważ czepiec jest przed księgami, a nie za nimi. Często pojawiające się błędy myślowe, które prowadzą do nieprawidłowych odpowiedzi, mogą wynikać z braku zrozumienia anatomii układu pokarmowego przeżuwaczy lub mylenia terminów. Właściwe zrozumienie tej anatomii jest kluczowe dla efektywnego zarządzania dietą i zdrowiem zwierząt, co ma bezpośredni wpływ na ich wydajność i dobrostan.
Pytanie 38

Kość gnykowa należy do kości

A. kończyny miednicznej
B. trzewioczaszki
C. kończyny piersiowej
D. mózgowioczaszki
Kość gnykowa (os hyoideum) jest jedną z kości trzewioczaszki, która pełni istotną rolę w anatomii i funkcjonowaniu aparatu mowy oraz układu oddechowego. Ta unikalna kość, będąca jedyną kością w organizmie człowieka, która nie jest bezpośrednio połączona z innymi kośćmi, znajduje się w okolicy szyi, pod językiem. Gnykowa stanowi punkt uchwytowy dla mięśni odpowiedzialnych za ruchy języka i gardła, co jest kluczowe przy przełykaniu oraz artykulacji dźwięków. W kontekście praktycznym, znajomość budowy i funkcji kości gnykowej jest niezbędna w medycynie, zwłaszcza w otolaryngologii oraz logopedii, gdzie wszelkie dysfunkcje w obrębie tej struktury mogą wpływać na zdolności komunikacyjne pacjenta. Dodatkowo, podczas procedur chirurgicznych w obrębie szyi, zrozumienie położenia kości gnykowej jest kluczowe dla unikania uszkodzeń otaczających struktur. Warto również zauważyć, że zaburzenia w funkcjonowaniu tej kości mogą prowadzić do problemów z połykaniem, co wymaga interwencji specjalistycznej.
Pytanie 39

Który z elementów pasz wykorzystywanych w karmieniu knurów, w przypadku niedoboru powoduje uczucie głodu, a w zbyt dużej ilości może wpływać negatywnie na strawność paszy?

A. Tłuszcz
B. Białko
C. Popiół
D. Włókno
Włókno jest kluczowym składnikiem pasz, który ma istotny wpływ na procesy trawienne u knurów. W niedoborze włókna zwierzęta mogą odczuwać głód, ponieważ włókno wpływa na objętość paszy, a tym samym na poczucie sytości. Dobrze zbalansowana dieta powinna zawierać optymalną ilość włókna, aby wspierać prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego. Włókno wspomaga perystaltykę jelit oraz jest niezbędne do utrzymania zdrowia mikroflory jelitowej. Zbyt mała ilość włókna w diecie może prowadzić do zaburzeń trawiennych, a w skrajnych przypadkach do kolki. Z drugiej strony, nadmiar włókna w diecie może prowadzić do pogorszenia strawności paszy. Włókna, zwłaszcza te o wysokiej ligninowej zawartości, mogą utrudniać dostęp enzymów trawiennych do składników odżywczych, co może negatywnie wpływać na wchłanianie energii i białka. Dlatego ważne jest, aby hodowcy dostosowywali poziom włókna w paszach do potrzeb żywieniowych zwierząt, uwzględniając ich wiek, kondycję i cel hodowlany. Przykładowo, w żywieniu knurów reprodukcyjnych zaleca się stosowanie włókna surowego na poziomie 5-10%, co sprzyja prawidłowej kondycji i wydajności.
Pytanie 40

Właściciel zwierząt gospodarskich zobowiązany jest do przechowywania ewidencji leczenia tych zwierząt, począwszy od daty ostatniego wpisu, przez co najmniej

A. 2 lata
B. 5 lat
C. 6 lat
D. 3 lata
Odpowiedzi wskazujące na krótsze okresy przechowywania ewidencji leczenia zwierząt gospodarskich nie uwzględniają istotnego aspektu, jakim jest konieczność długoterminowego monitorowania zdrowia zwierząt. Przechowywanie dokumentacji przez 2 lub 3 lata może wydawać się wystarczające w krótkim okresie, jednak w praktyce może prowadzić do problemów w przypadku wykrycia poważnych chorób lub epidemiologicznych zagrożeń. Tego rodzaju podejście może skutkować brakiem pełnej wiedzy na temat historii zdrowotnej zwierząt, co uniemożliwiłoby skuteczne podejmowanie decyzji w sytuacjach kryzysowych. Praktyki w zakresie zarządzania zdrowiem zwierząt, zarówno w hodowli jak i produkcji, wskazują na potrzebę dbałości o szczegółowe rejestrowanie leczenia przez przynajmniej 5 lat. Ponadto, w przypadku chorób zakaźnych, mogą występować wymogi prawne, które nakładają obowiązek przechowywania dokumentacji przez dłuższy czas, co jest kluczowe dla monitorowania i kontroli zdrowia zwierząt. Ignorowanie tych norm może prowadzić do zaniedbań w aspektach zdrowotnych, co jest niezgodne z aktualnymi standardami weterynaryjnymi oraz dobrymi praktykami w zarządzaniu zwierzętami. W efekcie, krótki okres przechowywania mógłby ograniczyć możliwości analizy danych dotyczących zdrowia stada, co ma kluczowe znaczenie dla przyszłego zarządzania oraz dobrostanu zwierząt.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej