Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik logistyk
  • Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
  • Data rozpoczęcia: 12 stycznia 2025 18:20
  • Data zakończenia: 12 stycznia 2025 18:53

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Transport rzekami, kanałami i jeziorami odbywa się przy pomocy transportu

A. lądowym drogowym
B. wodnym morskim
C. wodnym śródlądowym
D. lądowym kolejowym
Przewozy rzekami, kanałami i jeziorami są realizowane transportem wodnym śródlądowym, co oznacza transport towarów i ludzi za pomocą statków po wodach wewnętrznych, takich jak rzeki i jeziora. Transport wodny śródlądowy odgrywa kluczową rolę w logistyce, zwłaszcza w krajach z rozwiniętą siecią rzek i kanałów, ponieważ pozwala na przewóz dużych ilości ładunków w sposób efektywny kosztowo i ekologicznie. Przykładem zastosowania transportu wodnego śródlądowego mogą być przewozy kontenerów, surowców budowlanych, a także paliw, które odbywają się na rzekach takich jak Ren czy Wisła. W praktyce, korzystanie z transportu wodnego śródlądowego może zredukować koszty transportu o nawet 70% w porównaniu do transportu drogowego na tych samych trasach. Standardy branżowe, takie jak dyrektywy Unii Europejskiej dotyczące transportu multimodalnego, promują rozwój tego segmentu, zapewniając lepszą integrację z innymi środkami transportu oraz ochronę środowiska.

Pytanie 2

Jak powinna przebiegać kolejność działań przy rozładunku towaru za pomocą wózka widłowego?

A. podjęcie towaru, przewiezienie, odłożenie, powrotny przejazd bez towaru
B. odłożenie towaru, podjęcie, przewiezienie, powrotny przejazd bez towaru
C. odłożenie towaru, przewiezienie, podjęcie, powrotny przejazd bez towaru
D. podjęcie towaru, odłożenie, przewiezienie, podjęcie, powrotny przejazd bez towaru
Dobra robota! Odpowiedź to 'podjęcie ładunku, przewiezienie, odłożenie, powrotny przejazd bez ładunku'. To już standardowa procedura przy rozładunku z użyciem wózka widłowego. Najpierw, podjęcie ładunku jest mega ważne, bo trzeba dobrze ustawić widełki, żeby wszystko było stabilne i bezpieczne podczas transportu. Potem, przewiezienie ładunku do celu musi być zrobione z głową, bo czasami w przestrzeni roboczej są różne przeszkody. Na koniec, odłożenie ładunku w wyznaczonym miejscu to też istotny krok – trzeba to zrobić ostrożnie, żeby nie uszkodzić towaru ani samego wózka. A powrotny przejazd bez ładunku to coś, co zapewnia, że wszystko idzie gładko i można przygotować wózek na następne zadania. Jak się trzymasz tej kolejności, to pracuje się lepiej i jest bezpieczniej, co jest super ważne w logistyce i magazynowaniu.

Pytanie 3

O której godzinie najwcześniej zakończy się załadunek 315 m3 żwiru na środki transportu drogowego, jeżeli pojazdy zostały podstawione o godzinie 9:45, a załadunek będzie realizowany jednocześnie wszystkimi dostępnymi ładowarkami?

Charakterystyka ładowarek
Pojemność łyżki
[m3]
Czas jednego cyklu pracy ładowarki*
[min]
Przeciętne napełnienie łyżki
[%]
Liczba dostępnych ładowarek
[szt.]
5,02902
* Cykl pracy ładowarki obejmuje napełnienie łyżki żwirem, podjazd ładowarki do środka transportu samochodowego, wyładunek żwiru i powrót ładowarki do miejsca jej napełniania.

A. O godzinie 11:51
B. O godzinie 10:49
C. O godzinie 10:55
D. O godzinie 10:20
Podane odpowiedzi, które wskazują na godziny zakończenia załadunku przed 10:55, są wynikiem błędnego zrozumienia procesu załadunku oraz niewłaściwego oszacowania efektywności pracy ładowarek. Częstym błędem jest zakładanie, że praca wykonana przez pojedynczą ładowarkę może być bezpośrednio przeniesiona na większą liczbę ładowarek, co prowadzi do zaniżenia końcowego czasu realizacji. W przypadku odpowiedzi wskazujących na godziny wcześniejsze niż 10:55, użytkownik mógł nie uwzględnić całkowitej objętości żwiru do załadunku oraz rzeczywistej wydajności każdej z ładowarek. Operacja załadunku wymaga również uwzględnienia przerw na przemieszczenie się ładowarek, co często jest pomijane w prostych obliczeniach. Niezrozumienie dynamiki pracy ładowarek i współpracy między nimi może prowadzić do poważnych błędów w planowaniu czasowym. Ponadto, dobrą praktyką jest dokładne przeliczenie wszystkich etapów załadunku, w tym czasu potrzebnego na załadunek różnych ilości materiału i koordynację pracy, co pozwala na uniknięcie nieporozumień oraz zwiększa skuteczność operacyjną w branży transportowej.

Pytanie 4

Jakie działania w procesie transportu obejmuje formowanie jednostek ładunkowych?

A. Wykonawcze, które mają miejsce przed przewozem
B. Organizacyjne, które mają miejsce w czasie przewozu
C. Wykonawcze, które mają miejsce w czasie przewozu
D. Organizacyjne, które mają miejsce przed przewozem
Formowanie jednostek ładunkowych jest kluczowym etapem procesu transportowego, który należy do działań wykonawczych występujących przed przewozem. W tym kontekście jednostki ładunkowe to zorganizowane partie towarów, które umożliwiają efektywną logistykę i transport. Przykłady obejmują palety, kontenery, czy zgrzewki, które są wykorzystywane w standardach takich jak ISO 668 dla kontenerów. Przygotowanie jednostek ładunkowych przed przewozem ma na celu optymalizację przestrzeni w środkach transportu oraz zapewnienie ich bezpieczeństwa podczas transportu. Właściwe formowanie jednostek ładunkowych umożliwia również lepsze zarządzanie ryzykiem uszkodzeń, a także ułatwia procesy celne i magazynowe. Dobrym przykładem zastosowania jest przemysł spożywczy, gdzie towar musi być odpowiednio zabezpieczony i sklasyfikowany, aby zminimalizować ryzyko zanieczyszczenia i zapewnić zgodność z przepisami. W praktyce, znajomość technik formowania jednostek ładunkowych jest kluczowa dla specjalistów zajmujących się logistyką, ponieważ wpływa na efektywność całego łańcucha dostaw.

Pytanie 5

O której godzinie należy zacząć realizację usługi transportowej, jeśli kierowca poruszający się ze średnią prędkością 50 km/h ma do przebycia dystans 200 km, a dostawa powinna być zrealizowana w systemie "Just in time" między godziną 14.00 a 15.00?

A. Najwcześniej o godzinie 10.00
B. Najpóźniej o godzinie 11.30
C. Najpóźniej o godzinie 10.00
D. Najwcześniej o godzinie 10.30
Odpowiedź "Najwcześniej o godzinie 10.00" jest poprawna, ponieważ aby dostarczyć ładunek w systemie Just in Time między godziną 14.00 a 15.00, musimy uwzględnić czas podróży. Kierowca jadąc ze średnią prędkością 50 km/h pokonuje odległość 200 km w czasie 4 godzin. Aby dotrzeć na czas, kierowca musi wyjechać najwcześniej o godzinie 10.00, co daje mu wystarczająco dużo czasu na pokonanie dystansu oraz na ewentualne nieprzewidziane opóźnienia. W praktyce, w logistyce, kluczowe jest planowanie transportu, aby zminimalizować ryzyko opóźnień i zapewnić terminowość dostaw. Zasady zarządzania łańcuchem dostaw oraz techniki takie jak Lean Management podkreślają znaczenie punktualności i efektywności w realizacji dostaw. Dlatego ważne jest, aby planować wyjazdy z odpowiednim zapasem czasowym, co pozwala na uniknięcie problemów związanych z nieprzewidywalnymi sytuacjami na drodze.

Pytanie 6

List Air Waybill potwierdza zawarcie umowy o przewóz w transporcie

A. intermodalnym
B. lotniczym
C. kolejowym
D. drogowym
List Air Waybill (AWB) jest dokumentem transportowym, który potwierdza zawarcie umowy o przewóz towarów w transporcie lotniczym. Jego główną funkcją jest rejestracja wszystkich szczegółów dotyczących przewozu, w tym informacji o nadawcy, odbiorcy, rodzaju i ilości towaru oraz warunkach transportu. AWB pełni rolę dowodu dostawy i jest niezbędny do realizacji procedur celnych. Stosowanie AWB jest zgodne z międzynarodowymi standardami IATA (International Air Transport Association), które regulują zasady transportu lotniczego. Przykładem praktycznym jest sytuacja, w której producent towarów wysyła swoje produkty do dystrybutora za granicą; w takim przypadku AWB jest kluczowym dokumentem, który zapewnia sprawną obsługę logistyczną oraz terminowe dostarczenie towaru. Ponadto, AWB stanowi podstawę do rozliczeń finansowych pomiędzy przewoźnikami i nadawcami, co czyni go niezbędnym narzędziem w branży lotniczej.

Pytanie 7

Przedstawiony znak manipulacyjny oznacza

Ilustracja do pytania
A. nie obejmować.
B. nie zawieszać.
C. nie toczyć.
D. nie owijać.
Znak manipulacyjny, który oznacza zakaz toczenia, jest kluczowym elementem w systemie transportu i magazynowania. Oznaczenie to służy do ochrony towarów, które mogłyby ulec uszkodzeniu w wyniku niewłaściwej manipulacji. Przykładowo, paczki zawierające delikatne przedmioty, takie jak szkło lub elektronika, są szczególnie wrażliwe na toczenie, co może prowadzić do ich zniszczenia. W praktyce, zastosowanie odpowiednich znaków manipulacyjnych, takich jak ten, jest zgodne z międzynarodowymi regulacjami, w tym z normą ISO 780, która dotyczy znakowania paczek. Użycie tego znaku w magazynach i podczas transportu pozwala pracownikom i kurierom na szybką identyfikację wymogów dotyczących obsługi towarów, co zwiększa bezpieczeństwo oraz efektywność procesów logistycznych. Zrozumienie tych znaków jest kluczowe dla wszystkich osób zaangażowanych w łańcuch dostaw, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń oraz zapewnić zgodność z regulacjami prawnymi.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Firma zajmująca się transportem wystawiła fakturę na kwotę 1 230,00 zł brutto za przewóz towaru na trasie 200 km. Jaką stawkę netto za kilometr należy przyjąć, jeśli usługa podlega 23% stawce VAT?

A. 23,00 zł
B. 6,15 zł
C. 244,00 zł
D. 5,00 zł
Podczas analizy błędnych odpowiedzi można zauważyć, że wiele osób popełnia typowy błąd, polegający na myleniu wartości brutto z netto. Odpowiedzi, które sugerują stawki takie jak 244,00 zł, 6,15 zł czy 23,00 zł, mogą wynikać z niewłaściwego zrozumienia podstawowych zasad dotyczących obliczania netto z kwoty brutto. Odpowiedź 244,00 zł sugeruje, że cała kwota brutto jest dzielona przez jedną jednostkę, co jest błędne, ponieważ nie uwzględnia się tutaj liczby kilometrów. Osoby wybierające 6,15 zł mogą myśleć o całkowitym koszcie transportu, jednak powinni zwrócić uwagę na to, że do prawidłowego obliczenia stawki za kilometr należy najpierw obliczyć wartość netto, a następnie podzielić ją przez liczbę kilometrów. Z kolei stawka 23,00 zł sugeruje mylne założenie, że całkowity koszt transportu jest równy wartości netto, co również jest nieprawidłowe. W wynikach tych odpowiedzi widać niewłaściwe podejście do obliczeń związanych z podatkiem VAT oraz braku zrozumienia, jak obliczać stawki za usługi transportowe. Kluczowym elementem w obliczeniach finansowych dla przedsiębiorstw transportowych jest zrozumienie różnicy między kwotą brutto a netto oraz umiejętność właściwego obliczania stawki za kilometr, co ma znaczenie dla prawidłowego kalkulowania kosztów i cen usług. W praktyce, nieznajomość tych zasad może prowadzić do strat finansowych, dlatego ważne jest, aby każda osoba pracująca w branży transportowej znała te podstawy.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

Różnicowanie poziomów taryfowych dokonuje się na podstawie

A. zdolności przewozowej środka transportu
B. długości trasy transportowej
C. metody realizacji usługi transportowej
D. właściwości ładunku
Długość trasy przewozowej stanowi kluczowy czynnik w różnicowaniu stawek taryfowych w transporcie. W praktyce, im dłuższa trasa, tym większe koszty związane z eksploatacją środków transportu, co jest odzwierciedlane w wyższych stawkach. Długie trasy wiążą się z większym zużyciem paliwa, wydłużonym czasem pracy kierowców i zwiększonym ryzykiem związanym z transportem. W branży transportowej uważa się, że właściwe ustalenie stawek taryfowych, które odzwierciedlają długość trasy, jest zgodne z dobrymi praktykami i standardami, takimi jak zasady kalkulacji kosztów transportu określone przez organizacje branżowe. Na przykład, w przypadku przewozów międzynarodowych, różnice w stawkach mogą wynikać z długości trasy między krajami, co uwzględnia również przepisy celne oraz różnice w kosztach paliwa. Warto również zauważyć, że długość trasy wpływa na czas dostawy, co jest istotnym czynnikiem dla klientów, dlatego przewoźnicy muszą precyzyjnie kalkulować stawki, aby zaspokoić oczekiwania rynku.

Pytanie 12

Linie kolejowe w Polsce, zaklasyfikowane jako pierwszorzędne, są przystosowane do poruszania się z prędkością

A. od 60 km/h do 80 km/h
B. powyżej 120 km/h
C. od 80 km/h do 120 km/h
D. poniżej 60 km/h
Wybór odpowiedzi wskazujących na prędkości poniżej 80 km/h, takie jak 'od 60 km/h do 80 km/h' czy 'poniżej 60 km/h', wynika z nieporozumienia dotyczącego klasyfikacji linii kolejowych i ich parametrów technicznych. Linie pierwszorzędne w Polsce nie są przystosowane do tak niskich prędkości, ponieważ ich głównym celem jest zapewnienie szybkiego i efektywnego transportu pasażerskiego oraz towarowego. Odpowiedzi te sugerują, że linie te mogą być używane dla pociągów regionalnych, co jest nieścisłe, ponieważ pociągi regionalne często korzystają z innej infrastruktury, przeznaczonej do mniejszych prędkości. Dodatkowo, zbyt niski zakres prędkości sugeruje, że takie linie nie spełniają europejskich standardów, które wymagają, aby nowoczesne sieci kolejowe były zdolne do obsługi pociągów z wyższymi prędkościami. Biorąc pod uwagę rozwijające się standardy europejskie, które coraz częściej kładą nacisk na efektywność energetyczną i czas przejazdu, linie o niższych prędkościach są w dużej mierze niekompatybilne z nowoczesnym podejściem do transportu kolejowego. Stąd, typowym błędem myślowym jest mylenie linii o różnym przeznaczeniu i parametrach, co prowadzi do mylnego wnioskowania na temat ich zdolności operacyjnych.

Pytanie 13

Zgodnie z obowiązującym prawem o ruchu drogowym, samochód uznaje się za pojazd ponadnormatywny, jeśli jego wysokość jest większa niż

A. 3,7 m
B. 4,0 m
C. 3,5 m
D. 3,9 m
Prawidłowa odpowiedź to 4,0 m, ponieważ zgodnie z polskim prawem o ruchu drogowym, pojazdy ponadnormatywne to te, których wysokość przekracza 4,0 metra. W praktyce oznacza to, że samochody o takich wymiarach muszą być odpowiednio oznakowane, a ich przejazd po drogach publicznych często wymaga specjalnych zezwoleń. To regulacja mająca na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno dla użytkowników dróg, jak i samej infrastruktury drogowej. Przykładowo, transport elementów budowlanych, takich jak dźwigi czy kontenery, często wiąże się z koniecznością zarezerwowania trasy przejazdu w celu uniknięcia kolizji z przeszkodami, takimi jak mosty czy sieci elektryczne. Oznacza to również, że operatorzy takich pojazdów muszą być świadomi przepisów dotyczących transportu ponadnormatywnego oraz związanych z tym wymagań, takich jak stosowanie odpowiednich znaków drogowych i organizacja ruchu. Właściwe przygotowanie do przejazdu pojazdu ponadnormatywnego jest kluczowe dla zapewnienia płynności ruchu oraz minimalizowania ryzyka wypadków na drogach.

Pytanie 14

Urządzenie pokazane na ilustracji ma na celu transportowanie

A. kontenerów do i z terminalu do pojazdów drogowych
B. towarów w magazynach wysokiego składowania
C. ładunków ponadnormatywnych na pojazdy drogowe
D. ładunków z statków na ciężarówki
Zrozumienie, że urządzenia transportowe służą do przenoszenia towarów w magazynach wysokiego składowania, może prowadzić do niewłaściwych wniosków. Magazyny wysokiego składowania są z reguły zaprojektowane do przechowywania towarów w pionie, co nie oznacza, że urządzenia używane w terminalach transportowych mają z nimi wiele wspólnego. Na przykład, w przypadku błędnych odpowiedzi dotyczących kontenerów, należy zauważyć, że transport kontenerów wymaga specjalistycznych urządzeń, które radzą sobie z ich specyfiką, jak wielkość i ciężar. Dodatkowo, przenoszenie ładunków ze statków na samochody ciężarowe jest typowe dla portów, gdzie kontenery są transportowane na krótkich odcinkach, lecz nie obejmuje to całego procesu logistycznego, który zachodzi na terminalu. Z kolei odpowiedź, która odnosi się do ładunków ponadnormatywnych na pojazdy drogowe, sugeruje wykorzystanie sprzętu dostosowanego do nietypowych wymiarów, co jest zupełnie innym obszarem logistyki i nie dotyczy standardowych kontenerów. Często popełnianym błędem jest utożsamianie różnych procesów transportowych jako jednego, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania operacjami i niezgodności z normami przemysłowymi. W kontekście efektywności we współczesnej logistyce, kluczowe jest zrozumienie różnorodności zastosowań urządzeń transportowych i ich specyficznych ról w różnych etapach łańcucha dostaw.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

Na podstawie tabeli określ, ile platform kolejowych o długości ładunkowej 18 660 mm należy podstawić do załadunku 6-ciu kontenerów typu 1B

Typ konteneraPodstawowe wymiary w mm
DługośćSzerokośćWysokość
1A12 1922 4382 438
1B9 1252 4382 438
1C6 0582 4382 438
1D2 9912 4382 438

A. 9 platform kolejowych.
B. 1 platformę kolejową.
C. 3 platformy kolejowe.
D. 6 platform kolejowych.
Wybór innej liczby platform kolejowych, niż 3, wykazuje podstawowe nieporozumienie w zakresie obliczeń związanych z transportem kolejowym. Na przykład, stwierdzenie, że wystarczy jedna platforma, jest błędne, ponieważ wielkość ładunku znacznie przekracza dostępne przestrzenie ładunkowe. Każda platforma ma ograniczoną długość ładunkową, a nieprawidłowe założenie o wystarczającej długości platformy prowadzi do niewłaściwych wniosków. W obliczeniach nie można pominąć konieczności zaokrąglania wyników obliczeń w górę, co jest kluczowe dla uniknięcia sytuacji, w której część ładunku znajduje się poza platformą, co może prowadzić do zagrożeń dla bezpieczeństwa. Ponadto, błędna interpretacja wymagań dotyczących rozkładu ładunku na platformach może skutkować nieefektywnym wykorzystaniem przestrzeni oraz zwiększyć ryzyko uszkodzeń podczas transportu. W kontekście logistyki kolejowej, istotne jest, aby dobrze rozumieć zasady obliczania potrzebnych materiałów transportowych oraz praktyczne aspekty związane z właściwym załadunkiem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Kluczowe jest zatem, aby nie tylko znać standardy, ale także umieć je zastosować w praktyce, co pozwoli na skuteczne planowanie i realizację operacji transportowych.

Pytanie 17

Na podstawie danych zawartych w tabeli oceń, który pojazd wykonał największą pracę przewozową.

Pojazd
A.B.C.D.
Przewieziony ładunek [t]10202515
Długość trasy [km]1009040110

A. C.
B. D.
C. A.
D. B.
Analizując odpowiedzi, które nie prowadzą do wyboru pojazdu B, można zauważyć pewne błędy w logicznym myśleniu oraz w stosowaniu podstawowych zasad dotyczących obliczania pracy przewozowej. Często pojazdy A, C i D mogą być wybierane z powodu błędnych obliczeń masy ładunku lub dystansu, co prowadzi do niekompletnych lub mylnych wniosków. Na przykład, zakładając, że inny pojazd przewiózł ładunek o masie 15 ton, użytkownik może błędnie pomnożyć tę wartość przez dystans, nie biorąc pod uwagę, że nawet przy długiej trasie suma pracy przewozowej będzie niższa niż w przypadku pojazdu B. Ponadto, niektórzy mogą skupić się jedynie na odległości, nie uwzględniając masy ładunku, co jest kluczowe w obliczeniach. Praca przewozowa opiera się na dwóch fundamentalnych elementach – masie i dystansie – a pominięcie jednego z nich prowadzi do błędnych wniosków. W przemyśle logistycznym, gdzie kluczowa jest efektywność, znajomość i umiejętność stosowania tych zasad jest niezbędna. Właściwe obliczenia pracy przewozowej pozwalają na optymalne planowanie, co z kolei przekłada się na oszczędności i zwiększenie wydajności operacji transportowych.

Pytanie 18

Zanurzenie ciągnika siodłowego z naczepą na platformie wagonowej stanowi część działań związanych z załadunkiem w systemie

A. bimodalnym
B. ruchomej drogi
C. wireout
D. lo-lo
Jak popełniłeś błąd, to warto zwrócić uwagę na różne systemy transportowe. System wireout w ogóle nie ma nic wspólnego z załadunkiem na platformy wagonowe. To raczej termin związany z przesyłaniem danych, a nie z fizycznym załadunkiem. Moim zdaniem, to może wprowadzać w błąd, bo odnosi się do innej dziedziny. Co do systemu bimodalnego, on łączy różne środki transportu, ale nie mówi bezpośrednio o załadunku. To bardziej o tym, jak dobierać środki transportu do ich właściwości. Z systemem lo-lo jest podobnie, bo dotyczy załadunku kontenerów, a nie naczep na wagonach, co jest przecież kluczowe w ruchomej drodze. Typowo ludzie popełniają błąd, skupiając się na pojedynczych elementach transportu, zapominając o całym kontekście. Naprawdę ważne jest zrozumienie różnic pomiędzy tymi systemami i ich zastosowaniem, żeby dobrze zarządzać logistyką i transportem.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Jaką maksymalną odległość w kilometrach pokona kierowca podczas standardowego czasu jazdy, między codziennymi przerwami, jeśli prędkość auta wynosi 70 km/h?

A. 280 km
B. 315 km
C. 630 km
D. 560 km
Odpowiedzi sugerujące inne wartości kilometrażu wynikają z nieprawidłowego zrozumienia przepisów regulujących czas pracy kierowców. Odpowiedzi takie jak 280 km i 315 km mogłyby wydawać się logiczne, jednak nie uwzględniają one maksymalnego czasu jazdy, który można rozłożyć na więcej niż jedną sesję. Zgodnie z normami, kierowcy mogą prowadzić pojazdy przez dłuższy czas, a po pierwszym okresie jazdy mogą robić przerwy, które następnie umożliwiają dalszą jazdę. Z kolei 560 km to również niepoprawny wynik, ponieważ wskazuje na błąd w obliczeniach dotyczących długości czasu jazdy i przerw. Często osoby rozwiązujące tego typu testy popełniają błąd, zakładając, że maksymalne odległości można osiągnąć jedynie w trakcie jednej sesji jazdy. W rzeczywistości, zgodnie z zasadami, kierowcy muszą planować swoje trasy, uwzględniając zarówno przepisy, jak i potrzebę odpoczynku. Dlatego prawidłowe obliczenie maksymalnego dystansu uwzględnia zarówno jazdę, jak i zaplanowane przerwy, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze oraz zgodności z obowiązującymi regulacjami.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 23

Aby obliczyć współczynnik wykorzystania ładowności naczepy, należy podzielić

A. masę ładunku w naczepie przez ładowność naczepy
B. ładowność naczepy przez masę ładunku znajdującego się w naczepie
C. objętość ładunku w naczepie przez pojemność naczepy
D. pojemność naczepy przez objętość ładunku znajdującego się w naczepie
Współczynnik wykorzystania ładowności naczepy jest kluczowym wskaźnikiem efektywności transportu. Oblicza się go, dzieląc masę ładunku w naczepie przez ładowność naczepy, co pozwala na ocenę, jak efektywnie wykorzystuje się dostępne zasoby. Przykładowo, jeśli naczepa ma ładowność 10 ton, a przewozi 8 ton ładunku, to współczynnik wynosi 0,8, co oznacza, że 80% dostępnej ładowności jest wykorzystywane. Taki wskaźnik pozwala na optymalizację kosztów transportu, ponieważ im wyższy współczynnik, tym mniejsze koszty na jednostkę transportu. W praktyce, zarządzanie współczynnikiem wykorzystania ładowności może prowadzić do lepszego planowania tras i zmniejszenia kosztów operacyjnych. Przemysł transportowy często korzysta z tego wskaźnika w analizach efektywności floty, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak zarządzanie łańcuchem dostaw czy logistyka.

Pytanie 24

Którym wózkiem widłowym można załadować najszybciej 30 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), każda o masie brutto 1 290 kg?

Wózek 1.Wózek 2.Wózek 3.Wózek 4.
udźwig [kg]1 5001 2001 4001 100
średnia prędkość [km/h]612815

A. Wózkiem 3.
B. Wózkiem 2.
C. Wózkiem 1.
D. Wózkiem 4.
Wybranie wózka 1, 2 czy 4 to trochę chybiony pomysł. Wózek 1 mimo, że udźwig ma 1 500 kg, to jest wolny, tylko 6 km/h. W praktyce to oznacza, że załadunek będzie trwał znacznie dłużej. W takich warunkach, jak w magazynie, gdzie jest pełno pracy, lepiej mieć szybki wózek. Wózek 2 z kolei ma kiepski udźwig, tylko 1 200 kg, więc jak chcesz załadować 1 290 kg, to nie ma szans. To może doprowadzić do niebezpiecznych sytuacji, a tego byśmy nie chcieli. Wózek 4 jest szybki, bo osiąga 15 km/h, ale z udźwigiem nie daje rady, więc to też kiepski wybór. Widać, że niektórzy mogą nie do końca rozumieć jak ważne są parametry wózków, jak udźwig i prędkość. Dobrze jest mieć wszystko na uwadze, żeby wszystko działało sprawnie i bezpiecznie.

Pytanie 25

W systemie ro-la załadunek ciągnika siodłowego wraz z naczepą na platformę wagonu odbywa się przy użyciu

A. platformy obrotowej
B. suwnicy bramowej
C. wozu przedsiębiernego
D. rampy najazdowej
Suwnice bramowe, wozy przedsiębierne oraz platformy obrotowe to urządzenia, które znajdują zastosowanie w różnych aspektach transportu i logistyki, jednak ich użycie w kontekście załadunku ciągników siodłowych na wagony nie jest optymalne. Suwnice bramowe, chociaż skuteczne w podnoszeniu i przenoszeniu ciężkich ładunków, nie są przystosowane do transportu pojazdów na dużą odległość, co czyni je mniej praktycznymi dla takiego zadania. W przypadku załadunku na platformę wagonu, kluczowe jest zapewnienie stabilności i ciągłości ruchu, co nie jest możliwe przy użyciu suwnic, które wymagają znacznej przestrzeni do manewrowania. Wozy przedsiębierne, z kolei, są przeznaczone do transportu ładunków w trudnych warunkach terenowych, co sprawia, że ich zastosowanie w standardowych operacjach załadunkowych jest nieefektywne. Platformy obrotowe, mimo że mogą być użyteczne w niektórych aplikacjach transportowych, nie oferują odpowiedniej stabilności ani efektywności w kontekście załadunku ciężkich pojazdów na wagony. Wybór odpowiednich metod załadunku jest kluczowy dla bezpieczeństwa operacji oraz efektywności kosztowej, dlatego ważne jest, aby unikać błędów myślowych wynikających z niewłaściwego doboru sprzętu do specyfiki operacji. W praktyce, niezrozumienie zasad transportu i logistyki może prowadzić do wyboru niewłaściwych rozwiązań, co w dłuższej perspektywie wpływa na koszty i efektywność całego procesu.

Pytanie 26

Koszty związane z realizacją usług transportowych w minionym roku wyniosły 322 000,00 zł, natomiast w roku przed nim osiągnęły 280 000,00 zł. Jak zmieniły się wydatki na usługi transportowe w roku minionym w porównaniu do roku przed nim?

A. Obniżyły się o 42 000,00 zł
B. Spadły o 13%
C. Zwiększyły się o 38 000,00 zł
D. Wzrosły o 15%
Analiza błędnych odpowiedzi ujawnia typowe nieporozumienia związane z obliczaniem zmian kosztów. Przykładowo, odpowiedzi sugerujące zmniejszenie kosztów są mylące, ponieważ liczby jednoznacznie wskazują na wzrost. Warto zwrócić uwagę, że przy obliczaniu różnicy pomiędzy dwoma wartościami, podstawowym błędem jest zrozumienie, że porównujemy bezpośrednio wartości nominalne, nie uwzględniając struktury procentowej. W odpowiedziach, które wskazują na obniżenie kosztów o 13% lub 42 000 zł, brakuje właściwego zrozumienia, że wartości 322 000 zł i 280 000 zł wskazują na wzrost, a nie spadek. Ponadto, w przypadku wzrostu o 38 000 zł, obliczenia nie uwzględniają wpływu na procentowy wzrost w odniesieniu do wcześniejszego roku, co jest kluczowe w analizach ekonomicznych. Błędy te często wynikają z braku znajomości podstawowych zasad matematyki finansowej oraz niedostatecznej analizy kontekstu, co jest niezbędne do podejmowania właściwych decyzji biznesowych. W praktyce, osoby zajmujące się finansami powinny być biegłe w obliczeniach procentowych, aby móc prawidłowo interpretować zmiany kosztów i ich wpływ na działalność przedsiębiorstwa.

Pytanie 27

Do monitorowania transportu pojazdów oraz ładunków wykorzystuje się technologię opartą na falach radiowych, znaną pod skrótem

A. GTIN
B. SSCC
C. RFID
D. ERP
Technologia RFID (Radio-Frequency Identification) to zaawansowany system identyfikacji, który wykorzystuje fale radiowe do automatycznego rozpoznawania obiektów, takich jak pojazdy czy ładunki. Składa się z tagów RFID, które zawierają unikalne identyfikatory, oraz czytników, które odczytują te dane z odległości. RFID znajduje szerokie zastosowanie w logistyce, gdzie umożliwia efektywne śledzenie przesyłek w czasie rzeczywistym, co pozwala na optymalizację procesów zarządzania łańcuchem dostaw. Przykładem jest stosowanie tagów RFID w magazynach, gdzie ich zastosowanie eliminuje konieczność ręcznego skanowania kodów kreskowych, co przyspiesza proces inwentaryzacji. Dodatkowo, RFID może być wykorzystywane w transporcie publicznym do zautomatyzowanego pobierania opłat. Warto zaznaczyć, że technologia ta jest zgodna z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO 18000, co zapewnia jej powszechną akceptację i stosowanie w różnych branżach.

Pytanie 28

Który z parametrów nie jest rejestrowany przez tarczę tachografu?

A. Czasu oraz prędkości jazdy pojazdu
B. Dystansu, jaki pokonał pojazd
C. Czasu otwarcia skrzynki z kartą kontrolną
D. Godzin przybycia i opuszczenia pracy przez kierowcę
Tarcza tachografu ma na celu rejestrowanie różnych parametrów związanych z pracą kierowcy i eksploatacją pojazdu. Zarejestrowane parametry obejmują czas jazdy, prędkość, a także odległość przebywaną przez pojazd. W przeciwieństwie do tych danych, godziny otwarcia skrzynki zawierającej kartę kontrolną nie są rejestrowane przez tachograf. Skrzynka ta, będąca częścią systemu, służy do przechowywania karty kierowcy, a jej otwarcie jest istotne z punktu widzenia kontroli. Praktyczne zastosowanie tych informacji jest kluczowe, ponieważ pozwala na weryfikację i zabezpieczenie danych dotyczących czasu pracy kierowcy. Zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej, tachografy muszą być używane w pojazdach ciężarowych oraz dostawczych powyżej 3,5 tony, co jest zgodne z unijnym rozporządzeniem nr 561/2006. Odpowiednie monitorowanie czasu pracy i odpoczynku kierowcy jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa na drogach oraz przestrzegania norm pracy w transporcie.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

Pojazd o ładowności 10 ton transportuje 10 paletowych jednostek ładunkowych (pjł). Waga jednej pjł wynosi 700 kg. Oblicz, jaki będzie współczynnik wykorzystania ładowności tego pojazdu?

A. 0,50
B. 0,70
C. 0,30
D. 0,90
Współczynnik wykorzystania ładowności pojazdu oblicza się, dzieląc masę ładunku przez całkowitą ładowność samochodu. W tym przypadku, ładowność pojazdu wynosi 10 ton, co odpowiada 10 000 kg. Samochód przewozi 10 paletowych jednostek ładunkowych, z których każda waży 700 kg. Zatem całkowita masa przewożonego ładunku wynosi 10 * 700 kg = 7000 kg. Współczynnik wykorzystania ładowności obliczamy jako: 7000 kg / 10000 kg = 0,70. Oznacza to, że pojazd jest wykorzystywany w 70% swojej ładowności, co jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce. Optymalne wykorzystanie ładowności pojazdów transportowych jest kluczowe dla efektywności operacyjnej i redukcji kosztów transportu. Na przykład, w logistyce dąży się do maksymalizacji wykorzystania pojazdów, aby obniżyć emisję CO2 oraz zwiększyć rentowność operacyjną. Dlatego znajomość i umiejętność obliczania współczynnika wykorzystania ładowności jest niezbędna dla profesjonalistów w branży transportowej.

Pytanie 32

Urządzenie składające się z trwale zamocowanego do powierzchni słupa, na którym znajduje się wysięgnik poruszający się w ruchu obrotowym, nazywa się żurawiem

A. przenośny
B. samojezdny
C. stacjonarny
D. przewoźny
Odpowiedź "stacjonarny" jest prawidłowa, ponieważ żuraw stacjonarny to maszyna budowlana, która jest zamontowana na stałe do podłoża. Tego rodzaju żurawie są wykorzystywane w miejscach, gdzie wymagane jest podnoszenie i przenoszenie ciężkich ładunków na dużych wysokościach, jak na placach budowy, w portach czy w zakładach przemysłowych. Dzięki swojej konstrukcji, umożliwiają efektywne operacje dźwigowe przy ograniczonej przestrzeni, co czyni je nieocenionym narzędziem w logistyce budowlanej. Żurawie stacjonarne są często projektowane zgodnie z normami bezpieczeństwa, takimi jak EN 14000, co zapewnia ich niezawodność i bezpieczeństwo użytkowania. Dodatkowo, ich zastosowanie w pracy z ciężkimi materiałami, takimi jak stal czy beton, wymaga odpowiedniego przeszkolenia operatorów oraz przestrzegania zasad BHP, co jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa na placu budowy.

Pytanie 33

Jakie będą łączne wydatki firmy transportowej w ciągu miesiąca, jeśli wydatki na wynagrodzenia pracowników wynoszą 8 400 zł i stanowią 40% wszystkich kosztów?

A. 24 200 zł
B. 16 800 zł
C. 21 000 zł
D. 19 000 zł
Aby obliczyć całkowity koszt działalności przedsiębiorstwa transportowego, możemy skorzystać z proporcji. Z danych wynika, że nakłady na zatrudnienie pracowników wynoszą 8 400 zł i stanowią 40% całkowitych kosztów. Możemy więc ustalić, że 100% kosztów wynosi 8 400 zł podzielone przez 40%, co przekłada się na 21 000 zł. W praktyce oznacza to, że jeśli wynagrodzenia stanowią istotny element kosztów, to pozostałe wydatki, takie jak paliwo, serwis pojazdów, ubezpieczenia czy inne opłaty operacyjne, także należy wziąć pod uwagę przy planowaniu budżetu. Tego typu analizy są kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami w firmach transportowych, gdzie kontrola kosztów ma kluczowe znaczenie dla rentowności. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie wszystkich wydatków oraz przeprowadzanie analizy kosztów w celu optymalizacji wydatków operacyjnych.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

Do transportu naczep siodłowych przy użyciu kolei w systemie "na barana" należy wykorzystać wagony

A. platformy
B. kłonicowe
C. samowyładowcze
D. kieszeniowe
Wybór wagonów kieszeniowych do przewozu naczep siodłowych w systemie 'na barana' jest prawidłowy ze względu na ich konstrukcję, która została zaprojektowana specjalnie do transportu kontenerów oraz naczep. Wagony kieszeniowe charakteryzują się obniżonym dnem, co umożliwia umieszczenie na nich naczep, które nie są dostosowane do standardowego transportu kolejowego. Tego typu wagony są szeroko stosowane w logistyce intermodalnej, gdzie efektywność i bezpieczeństwo transportu są kluczowe. Dzięki swojej budowie, wagony kieszeniowe zapewniają stabilność oraz minimalizują ryzyko uszkodzeń ładunku podczas transportu. W praktyce, ich zastosowanie znajduje miejsce w transporcie międzynarodowym, gdzie naczepy są przewożone między różnymi środkami transportu, co sprzyja optymalizacji kosztów i czasu dostawy. Standardy dotyczące przewozu naczep określają również, że wagony te powinny spełniać normy bezpieczeństwa i nośności, co potwierdza ich dominującą rolę w tej formie transportu.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

Grahamiczna forma przedstawiania danych w postaci dwuwymiarowych obrazów zbudowanych z czarno-białych kwadratów to

A. kod kreskowy 2D
B. czytnik RFID
C. kod kreskowy 1D
D. tag RFID
Kod kreskowy 2D, znany również jako kod QR (Quick Response), to forma graficznego zapisu informacji, która wykorzystuje dwuwymiarowe obrazy składające się z czarno-białych kwadratów w celu efektywnego przechowywania danych. W przeciwieństwie do tradycyjnych kodów kreskowych 1D, które mogą zakodować jedynie ograniczoną ilość informacji, kody 2D potrafią pomieścić znacznie więcej danych, co czyni je niezwykle przydatnymi w różnych zastosowaniach. Przykłady ich użycia obejmują skanowanie kodów QR na produktach, które prowadzą do stron internetowych, aplikacji mobilnych oraz informacji o produktach. Kody 2D są wykorzystywane w logistyce, marketingu oraz w płatnościach mobilnych, gdzie szybkość i dokładność są kluczowe. Zastosowanie kodów 2D jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO/IEC 18004 dla kodów QR, co zapewnia ich szeroką akceptację w branży. Warto również zwrócić uwagę, że kody 2D mogą być skanowane przez większość smartfonów, co czyni je dostępnymi dla szerokiego kręgu użytkowników.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 40

W jakim modelu organizacji transportu pojazd realizuje regularne kursy pomiędzy jednym nadawcą a jednym odbiorcą?

A. Promienistym
B. Sztafetowym
C. Obwodowym
D. Wahadłowym
Modele transportowe, takie jak promienisty, obwodowy i sztafetowy, różnią się zasadniczo od modelu wahadłowego, co prowadzi do mylnych wniosków dotyczących organizacji transportu. Model promienisty polega na organizacji transportu w formie promieni wychodzących z jednego centralnego punktu, co nie zapewnia regularnych kursów pomiędzy nadawcą a odbiorcą. Zamiast tego, pojazdy mogą zmieniać kierunki w zależności od potrzeb, co wpływa na nieefektywność w przypadku stałych tras. Z kolei model obwodowy opiera się na trasach okrężnych, gdzie pojazdy obsługują wiele punktów na raz. Taka organizacja transportu wprowadza dodatkowe komplikacje, a czas dostawy może być mniej przewidywalny, co nie odpowiada wymaganiom regularności. Model sztafetowy natomiast, w którym pojazdy kursują w grupach, także nie zapewnia bezpośredniej linii między jednym nadawcą a jednym odbiorcą. W praktyce, takie podejścia mogą prowadzić do zwiększenia kosztów operacyjnych oraz wydłużenia czasu dostaw, co stoi w sprzeczności z trendami dążącymi do optymalizacji procesów logistycznych. W kontekście efektywności transportu, wszechstronność modelu wahadłowego, polegającego na stałym kursowaniu między dwoma punktami, staje się kluczowym atutem w zarządzaniu łańcuchem dostaw.