Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 31 marca 2025 06:58
Data zakończenia: 31 marca 2025 07:19

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W systemie Windows do przeprowadzania aktualizacji oraz przywracania sterowników sprzętowych należy wykorzystać narzędzie

A. certmgr.msc

B. wmimgmt.msc

C. devmgmt.msc

D. fsmgmt.msc

Certmgr.msc to przystawka, która służy do zarządzania certyfikatami w systemie Windows, a nie do instalacji lub przywracania sterowników. Certyfikaty są kluczowe w kontekście bezpieczeństwa sieci, ponieważ pomagają w weryfikacji tożsamości oraz szyfrowaniu danych. Wybór tej przystawki w kontekście zarządzania urządzeniami jest błędny, ponieważ nie ma ona związku z konfiguracją sprzętu. Z kolei fsmgmt.msc to narzędzie do zarządzania udostępnionymi folderami i dostępem do zasobów w sieci, co również nie ma zastosowania w kontekście sterowników. Użytkownicy mogą mylnie uznawać te narzędzia za przydatne w kontekście zarządzania hardwarem, co wynika z braku zrozumienia ich specyficznych funkcji w systemie. Często można spotkać się z przeświadczeniem, że wszelkie narzędzia dostępne w systemie Windows służą do zarządzania urządzeniami, jednak kluczowe jest zrozumienie, że każde z nich ma swoje wyraźnie zdefiniowane zastosowanie. Wreszcie, wmimgmt.msc to przystawka do zarządzania WMI (Windows Management Instrumentation), która służy do monitorowania i zarządzania systemami komputerowymi, ale nie ma bezpośredniego wpływu na sterowniki urządzeń. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że to narzędzie jest odpowiednie do administracji sterownikami, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania komputerem i utrudnia rozwiązywanie problemów ze sprzętem. Zrozumienie właściwych zastosowań tych narzędzi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania środowiskiem komputerowym.

Pytanie 2

Co otrzymujemy, gdy dodamy liczby 338) oraz 718)?

A. 1010100(2)

B. 1010101(2)

C. 1001100(2)

D. 1100101(2)

Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia koncepcji konwersji między systemami liczbowymi oraz procesu dodawania liczb. W przypadku odpowiedzi 1010101(2) charakteryzującej się wartością dziesiętną 85, można dostrzec typowy błąd myślowy związany z nieprawidłowym przeprowadzeniem operacji dodawania. Zamiast poprawnie dodać 338 i 718, odpowiedź ta sugeruje, że suma jest mniejsza niż wynikałoby to z realnej kalkulacji, co jest podstawowym błędem w arytmetyce. Kolejna odpowiedź, 1100101(2), odpowiada liczbie 101, co również nie jest zgodne z prawidłowym wynikiem dodawania liczb. Takie pomyłki mogą wynikać z nieuwagi lub niepoprawnego przeliczenia w systemie binarnym. Z kolei 1001100(2) reprezentuje wartość 76, co również jest wynikiem błędnym. Problemy te mogą być następstwem nieprawidłowych założeń dotyczących konwersji liczby dziesiętnej na binarną lub błędów w dodawaniu. Ważne jest, aby pamiętać, że każda konwersja wymaga precyzyjnego podejścia oraz zrozumienia, jak działają różne systemy liczbowe. W przypadku dodawania liczb w różnych systemach, kluczowe jest, aby zweryfikować każdy krok, aby upewnić się, że wyniki są zgodne z oczekiwaniami. Warto również stosować sprawdzone metody konwersji, takie jak algorytmy postępowania lub korzystać z narzędzi obliczeniowych, które automatyzują ten proces.

Pytanie 3

Jaki program został wykorzystany w systemie Linux do szybkiego skanowania sieci?

A. nmap

B. webmin

C. iptraf

D. ttcp

nmap to naprawdę fajne narzędzie do skanowania sieci, które działa w systemie Linux. Wykrywa hosty i usługi, które są na nich uruchomione. Jest całkiem wszechstronne i daje sporo możliwości, zwłaszcza jeśli chodzi o rozpoznawanie topologii sieci. Administracja i specjaliści od bezpieczeństwa często po nie sięgają. nmap ma różne funkcje, jak chociażby wykrywanie systemu operacyjnego czy wersji aplikacji, co jest mega ważne, gdy robimy audyty bezpieczeństwa. Możliwość skanowania portów sprawia, że możemy łatwo zidentyfikować dostępne usługi, a to jest kluczowe, żeby chronić nasze systemy przed nieautoryzowanym dostępem. W praktyce używa się go do szukania potencjalnych luk w zabezpieczeniach i do monitorowania, co się zmienia w konfiguracji sieci. Dobrze, że jest zgodny z różnymi standardami branżowymi, bo to czyni go niezastąpionym w kontekście zgodności z normami bezpieczeństwa. nmap ma również tryb cichy, więc można go używać bez zbytniego wzbudzania podejrzeń w trakcie testów penetracyjnych. Tak naprawdę, dla każdego, kto zajmuje się bezpieczeństwem IT i zarządzaniem siecią, nmap to podstawa.

Pytanie 4

Jak nazywa się urządzenie wskazujące, które współpracuje z monitorami CRT i ma końcówkę z elementem światłoczułym, a jego dotknięcie ekranu monitora wysyła sygnał do komputera, co pozwala na określenie pozycji kursora?

A. Pióro świetlne

B. Pad dotykowy

C. Panel dotykowy

D. Kula sterująca

Ekran dotykowy to rodzaj interfejsu, który pozwala na interakcję użytkownika za pomocą dotyku, jednak nie jest to odpowiedź na postawione pytanie. Ekrany dotykowe działają na zupełnie innej zasadzie niż pióra świetlne, wykorzystując różne technologie, takie jak rezystancyjna, pojemnościowa lub optyczna, co pozwala na bezpośrednie rejestrowanie dotyku na powierzchni ekranu. W przypadku ekranów dotykowych, użytkownik może wykonać wiele gestów, takich jak przesuwanie, powiększanie czy wielodotyk, co nie jest możliwe w przypadku pióra świetlnego. Touchpad jest urządzeniem wskazującym, które jest zazwyczaj zintegrowane z laptopami, umożliwiając poruszanie kursorem za pomocą przesuwania palca po powierzchni. Jego działanie opiera się na wykrywaniu ruchu palca, co różni się od mechanizmu działania pióra świetlnego. Trackball to urządzenie wskazujące z kulą, którą użytkownik obraca, aby poruszać kursorem, również różni się od technologii pióra świetlnego. Wskazanie tych urządzeń jako poprawnych odpowiedzi odzwierciedla błędne zrozumienie ich funkcji i zastosowania. Kluczowe jest rozróżnianie technologii i ich specyficznych właściwości, co pozwala na właściwe dobieranie narzędzi do oczekiwanych zastosowań w różnych kontekstach technologicznych.

Pytanie 5

Jak nazywa się zestaw usług internetowych dla systemów operacyjnych Microsoft Windows, który pozwala na działanie jako serwer FTP i serwer WWW?

A. IIS

B. APACHE

C. PROFTPD

D. WINS

PROFTPD to rozwiązanie typu open source, służące głównie jako serwer FTP, a nie jako serwer WWW. Jego popularność wynika głównie z elastyczności i możliwości konfiguracji, jednak nie posiada funkcji umożliwiających obsługę aplikacji webowych w tak zaawansowany sposób jak IIS. W przypadku APACHE jest to potężny serwer WWW, który działa na wielu systemach operacyjnych, ale nie jest częścią rodziny Microsoft Windows. Główną różnicą jest to, że Apache nie obsługuje serwera FTP w swojej standardowej konfiguracji, co ogranicza jego funkcjonalność w kontekście wymagań pytania. WINS, z drugiej strony, to usługa, która odpowiada za rozwiązywanie nazw NetBIOS w sieci, a zatem jest zupełnie nieodpowiednia w kontekście obsługi serwera WWW lub FTP. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do wyboru jednej z tych niepoprawnych odpowiedzi, jest założenie, że każdy serwer może pełnić wszystkie funkcje. W rzeczywistości każdy z tych serwerów ma swoje specyficzne przeznaczenie i funkcje, które sprawiają, że są one odpowiednie w różnych kontekstach, ale nie zastąpią one kompleksowych rozwiązań oferowanych przez IIS w systemach Windows.

Pytanie 6

Aby stworzyć las w strukturze katalogów AD DS (Active Directory Domain Services), konieczne jest utworzenie przynajmniej

A. trzech drzew domeny

B. czterech drzew domeny

C. dwóch drzew domeny

D. jednego drzewa domeny

Aby utworzyć las w strukturze katalogowej Active Directory Domain Services (AD DS), wystarczy stworzyć jedno drzewo domeny. Las składa się z jednego lub więcej drzew, które mogą dzielić wspólną schematykę i konfigurację. Przykładowo, w organizacji z różnymi działami, każdy dział może mieć swoje drzewo domeny, ale wszystkie one będą częścią jednego lasu. Dzięki temu możliwe jest efektywne zarządzanie zasobami oraz dostępem użytkowników w całej organizacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania środowiskami IT. W praktyce, organizacje często tworzą jedną główną domenę, a następnie rozwijają ją o kolejne jednostki organizacyjne lub drzewa, gdy zajdzie taka potrzeba. To podejście pozwala na elastyczne zarządzanie strukturą katalogową w miarę rozwoju firmy i zmieniających się warunków biznesowych.

Pytanie 7

Aby naprawić uszkodzony sektor rozruchowy dysku w systemie Windows 7, należy użyć polecenia

A. bootrec /fixmbr

B. nircmd /standby

C. fixmbr /all

D. fixboot /renew

Inne polecenia wymienione w pytaniu są niewłaściwe w kontekście naprawy sektora rozruchowego dysku twardego w systemie Windows 7. Przykładowo, polecenie 'nircmd /standby' nie ma związku z naprawą jakichkolwiek problemów dotyczących rozruchu. Narzędzie nircmd jest używane do wykonywania różnorodnych zadań systemowych, takich jak wprowadzanie systemu w stan wstrzymania, ale nie dotyczy naprawy MBR ani sektora rozruchowego. Z kolei 'fixboot /renew' nie jest poprawnym poleceniem w systemie Windows, ponieważ 'fixboot' jest używane do naprawy sektora rozruchowego, lecz nie ma opcji '/renew'. Użytkownicy mogą się mylić, sądząc, że dodawanie różnych przełączników może zwiększyć skuteczność polecenia, podczas gdy w rzeczywistości użycie niepoprawnych argumentów może prowadzić do błędów. 'fixmbr /all' również jest niepoprawne, ponieważ poprawne polecenie 'fixmbr' nie przyjmuje argumentu '/all'. To nieporozumienie może wynikać z mylnego podejścia do zrozumienia, jak działają polecenia w wierszu poleceń. Kluczowym błędem jest zatem nadmierne skomplikowanie prostych poleceń, co prowadzi do frustracji i niepowodzeń w naprawie systemu. Znajomość poprawnych poleceń oraz ich zastosowań jest fundamentalna dla skutecznej diagnostyki i rozwiązywania problemów związanych z systemem operacyjnym.

Pytanie 8

Minimalna zalecana ilość pamięci RAM dla systemu operacyjnego Windows Server 2008 wynosi przynajmniej

A. 512 MB

B. 2 GB

C. 1 GB

D. 1,5 GB

Zalecana ilość pamięci RAM dla Windows Server 2008 to przynajmniej 2 GB. To ważne, bo dzięki temu system lepiej zarządza różnymi rzeczami i aplikacjami, które na serwerze mogą działać. Przy takich parametrach można obslugiwać wiele jednoczesnych połączeń i aplikacji, co jest istotne w życiu codziennym serwerów. Jeśli RAM-u jest za mało, serwer może zwalniać, a nawet częściej się psuć, co nie jest fajne, bo usługi mogą być niedostępne. Z mojego doświadczenia wynika, że odpowiedni dobór pamięci ma spore znaczenie dla wydajności i stabilności systemu. Dlatego czasami lepiej postawić na większe ilości RAM, szczególnie gdy mamy do czynienia z bardziej skomplikowanymi aplikacjami jak bazy danych czy serwery aplikacyjne.

Pytanie 9

Jaki typ routingu jest najbardziej odpowiedni w złożonych, szybko ewoluujących sieciach?

A. Dynamiczny

B. Zewnętrzny

C. Lokalny

D. Statyczny

Routing dynamiczny jest najodpowiedniejszym rozwiązaniem dla rozbudowanych i szybko zmieniających się sieci, ponieważ automatycznie dostosowuje ścieżki przesyłania danych na podstawie aktualnych warunków w sieci. W przeciwieństwie do routingu statycznego, który opiera się na ręcznie skonfigurowanych trasach, routing dynamiczny wykorzystuje protokoły routingu, takie jak OSPF (Open Shortest Path First) czy EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol), które umożliwiają routerom wymianę informacji o dostępnych trasach. Dzięki temu, w razie awarii lub zmiany topologii sieci, routery mogą błyskawicznie zaktualizować swoje tabele routingu, co minimalizuje przestoje i zapewnia optymalne trasy przesyłania danych. Przykładem praktycznym może być sieć przedsiębiorstwa, w której zmiany w infrastrukturze, takie jak dodanie nowego segmentu sieci lub zmiana lokalizacji serwera, mogą być natychmiastowo uwzględnione przez routery, co zapewnia ciągłość działania usług. Warto również podkreślić, że routing dynamiczny jest zgodny z nowoczesnymi standardami oraz najlepszymi praktykami branżowymi, umożliwiając efektywne zarządzanie dużymi i złożonymi sieciami.

Pytanie 10

Zakres adresów IPv4 od 224.0.0.0 do 239.255.255.255 jest przeznaczony do jakiego rodzaju transmisji?

A. unicast

B. multicast

C. anycast

D. broadcast

Adresy IPv4 w zakresie od 224.0.0.0 do 239.255.255.255 są zarezerwowane dla transmisji multicast, co oznacza, że dane są wysyłane do grupy odbiorców jednocześnie. W przeciwieństwie do transmisji unicast, gdzie dane są kierowane do jednego konkretnego odbiorcy, multicast pozwala na efektywne przesyłanie informacji do wielu urządzeń w sieci, co jest szczególnie przydatne w aplikacjach takich jak strumieniowanie wideo, konferencje internetowe oraz dystrybucja aktualizacji oprogramowania. Multicast działa na zasadzie tworzenia grup adresowych, które są subskrybowane przez zainteresowane hosty, co minimalizuje obciążenie sieci. Standardem dla multicastu w sieciach IP jest protokół IGMP (Internet Group Management Protocol), który zarządza członkostwem w tych grupach. Dobrą praktyką jest stosowanie multicastu w scenariuszach, gdzie potrzebna jest efektywna dystrybucja treści do wielu użytkowników bez konieczności nadmiernego obciążania pasma, co jest kluczowe w nowoczesnych rozwiązaniach telekomunikacyjnych i multimedialnych.

Pytanie 11

Na diagramie blokowym procesora blok funkcjonalny oznaczony jako SIMD to

A. zestaw 128 bitowych rejestrów wymaganych do przeprowadzania instrukcji SSE procesora dla liczb stało- i zmiennoprzecinkowych

B. zestaw 256 bitowych rejestrów, który znacznie przyspiesza obliczenia dla liczb stałopozycyjnych

C. moduł procesora wykonujący wyłącznie operacje związane z grafiką

D. jednostka procesora odpowiedzialna za obliczenia zmiennoprzecinkowe (koprocesor)

Wygląda na to, że mogą być jakieś nieporozumienia co do tego, co SIMD naprawdę robi. Często myśli się, że SIMD działa tylko w kontekście grafiki, ale w rzeczywistości przyspiesza różne zadania dzięki równoległemu przetwarzaniu danych. Łatwo pomylić SIMD z FPU, czyli jednostką zmiennoprzecinkową. FPU skupia się na liczbach zmiennoprzecinkowych, a SIMD w zasadzie pozwala przetwarzać wiele danych tego samego typu na raz. I nie jest to zestaw 256-bitowych rejestrów, co się czasem mówi – to są inne rozszerzenia, jak AVX. Ludziska też często mylą SIMD wyłącznie z obliczeniami stało-pozycyjnymi. W rzeczywistości obsługuje zarówno liczby stało-, jak i zmiennoprzecinkowe, co czyni go naprawdę wszechstronnym narzędziem. Rozumienie tych rzeczy może pomóc lepiej wykorzystywać nowoczesne technologie i optymalizować kod, żeby sprzęt działał wydajniej.

Pytanie 12

Który z początkowych znaków w nazwie pliku w systemie Windows wskazuje na plik tymczasowy?

A. ~

B. #

C. &

D. *

Poprawna odpowiedź to znak tyldy (~), który w systemie Windows oznacza plik tymczasowy. Pliki tymczasowe są tworzone przez różne aplikacje w celu przechowywania danych tymczasowych, co pozwala na efektywniejsze zarządzanie pamięcią i przyspiesza procesy obliczeniowe. Znak ~ jest powszechnie stosowany w systemach operacyjnych do oznaczania plików, które mogą być używane przez aplikacje, ale nie są przeznaczone do trwałego przechowywania. Przykładem zastosowania plików tymczasowych może być edytor tekstu, który tworzy plik tymczasowy podczas edytowania dokumentu, co pozwala na przywrócenie danych w przypadku awarii programu. Stosowanie plików tymczasowych zgodnie z dobrą praktyką informatyczną zwiększa wydajność systemu oraz zabezpiecza przed utratą danych. Wiedza na temat plików tymczasowych jest istotna dla administratorów systemów, którzy chcą optymalizować działanie serwerów i stacji roboczych. Zrozumienie roli, jaką odgrywają pliki tymczasowe, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania danymi i zasobami w środowiskach komputerowych.

Pytanie 13

W komputerze o parametrach przedstawionych w tabeli konieczna jest wymiana karty graficznej na kartę GeForce GTX 1070 Ti Titanium 8G DDR5, PCI EX-x16 3.0, 256b, 1683 MHz/1607 MHz, Power consumption 180W, 3x DP, 2x HDMI, recommended power supply 500W, DirectX 12, OpenGL 4.5. W związku z tym należy również zaktualizować

Podzespół	Parametry	Pobór mocy [W]
Procesor Intel i5	Cores: 6, Threads: 6, 2.8 GHz, Tryb Turbo: 4.0 GHz, s-1151	30
Moduł pamięci DDR3	Taktowanie: 1600 MHz, 8 GB (1x8 GB), CL 9	6
Monitor LCD	Powłoka: matowa, LED, VGA x1, HDMI x1, DP x1	40
Mysz i klawiatura	przewodowa, interfejs: USB	2
Płyta główna	2x PCI Ex-x16 3.0, D-Sub x1, USB 2.0 x2, RJ-45 x1, USB 3.1 gen 1 x4, DP x1, PS/2 x1, DDR3, s-1151, 4xDDR4 (Max: 64 GB)	35
Karta graficzna	3x DP, 1x DVI-D, 1x HDMI, 2 GB GDDR3	150
Dysk twardy 7200 obr/min	1 TB, SATA III (6 Gb/s), 64 MB	16
Zasilacz	Moc: 300W	---

A. karty sieciowej

B. zasilacza

C. procesora

D. płyty głównej

Wymieniając kartę graficzną na GeForce GTX 1070 Ti Titanium 8G DDR5, trzeba na pewno zwrócić uwagę na to, ile energii cała konfiguracja będzie potrzebować. Ta karta ma pobór mocy na poziomie 180W, co jest całkiem sporo. Jak policzymy inne sprzęty, które też potrzebują energii – procesor 30W, pamięć 6W, monitor 40W, mysz i klawiaturę razem 2W, płyta główna 35W oraz stara karta graficzna 150W – to wychodzi nam razem 403W. Po dodaniu nowej karty, zasilacz powinien mieć przynajmniej 583W mocy. Zasilacz 300W nie da rady, bo to za mało. Dobrze jest mieć zapas mocy, tak z 20%, więc najlepiej pomyśleć o zasilaczu co najmniej 700W. Musisz wymienić zasilacz, żeby wszystko działało stabilnie, a sprzęt się nie uszkodził. Warto dobierać zasilacz tak, żeby nie tylko spełniał obecne wymagania, ale też żeby dało się później rozbudować komputer.

Pytanie 14

Jaki protokół wykorzystuje usługa VPN do hermetyzacji pakietów IP w publicznej sieci?

A. SMTP

B. SNMP

C. PPTP

D. HTTP

HTTP, czyli Hypertext Transfer Protocol, jest protokołem wykorzystywanym głównie do przesyłania dokumentów w Internecie, takich jak strony internetowe. Choć jest fundamentalnym protokołem dla funkcjonowania World Wide Web, nie ma zastosowania w kontekście VPN, ponieważ nie oferuje mechanizmów zabezpieczających przesyłanie danych ani nie tworzy tuneli dla pakietów IP. Właściwe zrozumienie roli HTTP w architekturze sieciowej jest istotne, ponieważ może prowadzić do mylnych wniosków dotyczących bezpieczeństwa danych przesyłanych przez Internet. Z kolei SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, jest protokołem używanym do przesyłania wiadomości e-mail. Jego struktura nie obejmuje mechanizmów zabezpieczających dane w taki sposób, aby mogły być one przesyłane w bezpieczny sposób przez publiczne sieci, co również czyni go nieodpowiednim do zastosowania w usługach VPN. SNMP, czyli Simple Network Management Protocol, jest używany do zarządzania urządzeniami w sieciach IP, ale nie ma nic wspólnego z zabezpieczaniem danych ani tworzeniem tuneli. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi protokołami a PPTP jest kluczowe dla skutecznego zarządzania bezpieczeństwem w sieciach. Często pojawiają się błędne założenia, że wszystkie protokoły komunikacyjne mogą pełnić funkcje zabezpieczające, co prowadzi do poważnych luk w zabezpieczeniach, gdy niewłaściwe protokoły są stosowane do ochrony wrażliwych danych.

Pytanie 15

Jaką konfigurację sieciową może posiadać komputer, który należy do tej samej sieci LAN co komputer z adresem 192.168.1.10/24?

A. 192.168.0.11 i 255.255.255.0

B. 192.168.1.11 i 255.255.255.0

C. 192.168.1.11 i 255.255.0.0

D. 192.168.0.11 i 255.255.0.0

Adres IP 192.168.1.11 z maską 255.255.255.0 jest całkiem nieźle skonfigurowany. Działa, bo oba komputery są w tej samej podsieci, co znaczy, że mają wspólną część adresu. W przypadku tej maski, pierwsze trzy oktety (czyli 192.168.1) identyfikują sieć, a ostatni oktet (11) to jakby numer konkretnego komputera w tej sieci. Czyli można powiedzieć, że komputery z adresami w zakresie od 192.168.1.1 do 192.168.1.254 mogą się dogadać bez potrzeby używania routera, co jest dość ważne dla wydajności w lokalnych sieciach. Pamiętaj, żeby unikać konfliktów adresów, bo w tej samej podsieci każdy komp musi mieć unikalny adres IP. Maski podsieci, jak ta, są popularne w małych sieciach i ułatwiają konfigurację, więc to dobry wybór.

Pytanie 16

Jaki pakiet powinien zostać zainstalowany na serwerze Linux, aby umożliwić stacjom roboczym z systemem Windows dostęp do plików i drukarek udostępnianych przez ten serwer?

A. Vsftpd

B. Samba

C. Wine

D. Proftpd

Wybór innych odpowiedzi na to pytanie wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowań różnych pakietów. Wine, będące warstwą kompatybilności, ma na celu uruchamianie aplikacji Windows na systemach Linux, ale nie ma na celu udostępniania plików czy drukarek. W przypadku konieczności współpracy z aplikacjami Windows, Wine może być pomocne, jednak nie rozwiązuje problemu dostępu do zasobów, co jest kluczowe w tej sytuacji. Vsftpd i Proftpd to serwery FTP, które umożliwiają przesyłanie plików między klientami a serwerem, lecz nie wspierają protokołu SMB/CIFS, co czyni je niewłaściwymi do udostępniania plików i drukarek w sieci Windows. Oprócz tego, FTP często nie zapewnia szyfrowania, co stawia pod znakiem zapytania bezpieczeństwo przesyłanych danych. Użytkownicy mogą mylić różne protokoły i technologie, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że Samba jest jedynym rozwiązaniem, które spełnia wymagania dotyczące współdzielenia plików i drukarek w środowisku Windows, a wybór innych pakietów nie rozwiązuje tego problemu i może prowadzić do trudności w integracji systemów operacyjnych.

Pytanie 17

Który kabel powinien być użyty do budowy sieci w lokalach, gdzie występują intensywne pola zakłócające?

A. Typu skrętka

B. Koncentryczny z transmisją w paśmie podstawowym

C. Koncentryczny z transmisją szerokopasmową

D. Ekranowany

Ekranowany przewód to kluczowy wybór w instalacjach sieciowych znajdujących się w obszarach z silnymi polami zakłócającymi. Ekranowanie, zazwyczaj wykonane z metalu lub folii, skutecznie redukuje zakłócenia elektromagnetyczne, które mogą negatywnie wpływać na jakość sygnału. W praktyce, w obiektach przemysłowych czy biurowych, gdzie obecne są różnorodne maszyny i urządzenia elektroniczne, stosowanie przewodów ekranowanych zapewnia stabilność i niezawodność połączeń sieciowych. Dobrą praktyką jest także stosowanie ekranów o wysokiej przewodności, co pozwala na skuteczniejszą ochronę przed zakłóceniami. Standardy takie jak ISO/IEC 11801 oraz ANSI/TIA-568 definiują wymagania dotyczące ekranowania przewodów, co czyni je niezbędnym elementem nowoczesnych instalacji sieciowych w trudnych warunkach. Warto również pamiętać, że zastosowanie ekranowanych przewodów może znacząco wpłynąć na wydajność systemów komunikacyjnych, co jest szczególnie istotne w kontekście rosnących wymagań dotyczących prędkości i jakości przesyłanych danych.

Pytanie 18

Technologia opisana w systemach należących do rodziny Windows to

Jest to technologia obsługująca automatyczną konfigurację komputera PC i wszystkich zainstalowanych w nim urządzeń. Umożliwia ona rozpoczęcie korzystania z nowego urządzenia (na przykład karty dźwiękowej lub modemu) natychmiast po jego zainstalowaniu bez konieczności przeprowadzania ręcznej jego konfiguracji. Technologia ta jest implementowana w warstwach sprzętowej i systemu operacyjnego, a także przy użyciu sterowników urządzeń i BIOS-u.

A. File Allocation Table

B. Hardware Abstraction Layer

C. Wywołanie systemowe

D. Plug and Play

Plug and Play to naprawdę fajna technologia! Umożliwia ona szybkie i łatwe podłączanie nowych urządzeń do komputera z systemem Windows. Dzięki niej nie musisz się martwić o ręczne instalowanie sterowników, bo system sam od razu rozpozna nowe sprzęty, jak drukarki czy karty dźwiękowe. To według mnie spory plus, bo oszczędza czas i unika różnych błędów przy konfiguracji. Plug and Play działa w Windows od wersji 95, więc jest już dobrze znana i wspiera sporo różnych urządzeń. Kiedy na przykład podłączysz nową drukarkę, Windows sam zainstaluje potrzebne sterowniki, więc możesz od razu zacząć ją używać. Dzisiaj, kiedy mamy tyle różnych urządzeń, ta technologia jest naprawdę przydatna i daje dużą elastyczność, bo użytkownicy często montują i demontują różny sprzęt.

Pytanie 19

Który standard implementacji sieci Ethernet określa sieć wykorzystującą kabel koncentryczny, z maksymalną długością segmentu wynoszącą 185 m?

A. 100Base-T2

B. 100Base-T4

C. 10Base-5

D. 10Base-2

Podczas analizy pozostałych odpowiedzi, można zauważyć różnice w zakresie zastosowania i parametrów technicznych, które prowadzą do błędnych wniosków. 10Base-5, znany także jako "Thick Ethernet", wykorzystuje grubszą wersję kabla koncentrycznego, a maksymalna długość segmentu wynosi 500 m. Choć ten standard również korzystał z technologii CSMA/CD, jego większa odległość i większa grubość kabla sprawiały, że był bardziej odpowiedni do zastosowań, gdzie potrzeba było większych odległości między urządzeniami. 100Base-T2 oraz 100Base-T4 są standardami, które odnoszą się do technologii Ethernet działającej na kablach skrętkowych, a ich maksymalne długości segmentów i prędkości przesyłu danych są znacznie wyższe – odpowiednio 100 Mbps. 100Base-T2 obsługuje kable skrętkowe, a maksymalna długość segmentu wynosi 100 m, co czyni go nieodpowiednim w kontekście pytania. 100Base-T4 z kolei obsługuje do 100 Mbps przy użyciu czterech par przewodów, co również jest niedostosowane do specyfikacji dotyczącej kabla koncentrycznego. W związku z tym, podejmując decyzje dotyczące architektury sieci, ważne jest, aby właściwie dopasować standardy do wymagań projektowych i środowiskowych, aby zapewnić efektywność i niezawodność komunikacji w sieci.

Pytanie 20

Minimalną wartość długości hasła użytkownika w systemie Windows można ustawić poprzez komendę

A. net computer

B. net accounts

C. net config

D. net user

Odpowiedź 'net accounts' jest prawidłowa, ponieważ to polecenie w systemie Windows służy do zarządzania polityką haseł i kont użytkowników. Używając tego polecenia, administratorzy mogą ustawić różne parametry, takie jak minimalna długość hasła, maksymalny czas, przez jaki hasło może być używane, oraz wymogi dotyczące złożoności haseł. Na przykład, aby ustawić minimalną długość hasła na 8 znaków, administrator może wpisać polecenie 'net accounts /minpwlen:8'. Dzięki temu można zapewnić, że użytkownicy tworzą hasła, które są wystarczająco trudne do złamania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa w IT. Dodatkowo, polityki haseł powinny być regularnie przeglądane i aktualizowane w celu dostosowania się do zmieniających się zagrożeń i standardów branżowych, takich jak wytyczne NIST. Stosowanie takich praktyk zmniejsza ryzyko nieautoryzowanego dostępu do systemów i danych.

Pytanie 21

Do przechowywania fragmentów dużych plików programów oraz danych, które nie mieszczą się w całości w pamięci, wykorzystywany jest

A. plik stronicowania

B. schowek systemu

C. edytor rejestru

D. menedżer zadań

Zarządzanie pamięcią w systemie operacyjnym jest skomplikowanym zagadnieniem, które wymaga zrozumienia różnych narzędzi i komponentów. Edytor rejestru to narzędzie, które umożliwia użytkownikom modyfikację ustawień systemowych i aplikacji, ale nie odpowiada za przechowywanie plików czy danych w pamięci. Nie jest więc odpowiedzialny za zarządzanie pamięcią ani nie ma wpływu na to, jak system operacyjny radzi sobie z dużymi plikami. Menedżer zadań to aplikacja, która pozwala na monitorowanie i zarządzanie uruchomionymi procesami oraz zasobami systemowymi, ale również nie jest używany do przechowywania części danych, które nie mieszczą się w pamięci. Jego funkcjonalność koncentruje się na monitorowaniu aktywnych procesów, a nie na zarządzaniu pamięcią i przechowywaniu danych. Z kolei schowek systemowy to mechanizm tymczasowego przechowywania danych, który umożliwia kopiowanie i wklejanie informacji między różnymi aplikacjami, ale nie ma zdolności do przechowywania dużych plików ani zarządzania pamięcią. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich nieprawidłowych wniosków obejmują mylenie różnorodnych funkcji systemowych oraz brak zrozumienia, jak działa zarządzanie pamięcią w systemach operacyjnych. Z tego powodu istotne jest, aby zrozumieć rolę pliku stronicowania i jego znaczenie w kontekście całego środowiska operacyjnego.

Pytanie 22

Jakie są zasadnicze różnice pomiędzy poleceniem ps a poleceniem top w systemie Linux?

A. Polecenie top umożliwia pokazanie PID procesu, podczas gdy ps tego nie robi

B. Polecenie ps nie przedstawia stopnia obciążenia CPU, natomiast polecenie top oferuje tę funkcjonalność

C. Polecenie top przedstawia aktualnie działające procesy w systemie, odświeżając informacje na bieżąco, co nie jest możliwe w przypadku ps

D. Polecenie ps pozwala na zobaczenie uprawnień, z jakimi działa proces, natomiast top tego nie umożliwia

Polecenie 'top' jest narzędziem, które w czasie rzeczywistym wyświetla aktualnie działające procesy w systemie Linux, a jego informacje są regularnie odświeżane. Jest to niezwykle przydatne w monitorowaniu wydajności systemu, ponieważ możemy na bieżąco śledzić, które procesy zużywają najwięcej zasobów, takich jak CPU i pamięć. Użytkownicy mogą dostosować interfejs 'top', sortować procesy według różnych kryteriów, a także wyszukiwać konkretne procesy. W przeciwieństwie do tego, 'ps' daje statyczny widok procesów w momencie wywołania polecenia. Umożliwia użytkownikowi uzyskanie informacji o aktualnie działających procesach, ale nie aktualizuje tych informacji w czasie rzeczywistym. Dobrą praktyką jest używanie 'ps' do uzyskania szczegółowych informacji o konkretnych procesach, podczas gdy 'top' sprawdza się najlepiej w monitorowaniu ogólnej sytuacji w systemie. Zrozumienie różnic między tymi dwoma narzędziami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i optymalizacji systemów Linux.

Pytanie 23

Jakie polecenie należy wydać, aby skonfigurować statyczny routing do sieci 192.168.10.0?

A. route 192.168.10.1 MASK 255.255.255.0 192.168.10.0 5 ADD

B. static route 92.168.10.1 MASK 255.255.255.0 192.168.10.0 5

C. static 192.168.10.0 MASK 255.255.255.0 192.168.10.1 5 route

D. route ADD 192.168.10.0 MASK 255.255.255.0 192.168.10.1 5

Wszystkie inne odpowiedzi, które nie są poprawne, mają różne błędy w składni i w podejściu. Na przykład, pierwsza opcja, gdzie pojawia się "static route", jest niepoprawna, bo takie polecenie po prostu nie istnieje w standardzie. W odpowiedzi z "route 192.168.10.1 MASK 255.255.255.0 192.168.10.0 5 ADD" masz złą kolejność argumentów, co powoduje, że polecenie jest źle interpretowane. Pamiętaj, że "ADD" powinno być na początku, to naprawdę ma znaczenie dla prawidłowego działania komendy. Ostatnia opcja także ma błędy składniowe, co prowadzi do nieporozumień przy definiowaniu tras w tablicy routingu. Musisz pamiętać, że zrozumienie poleceń dotyczących trasowania jest kluczowe w zarządzaniu siecią. Błędne zdefiniowanie tras może wywołać problemy z łącznością i nieefektywne wykorzystanie zasobów. Dlatego dobra znajomość składni i logicznego porządku poleceń to podstawa dla każdego, kto zajmuje się administracją sieci.

Pytanie 24

Która z warstw modelu ISO/OSI ma związek z protokołem IP?

A. Warstwa sieciowa

B. Warstwa łączy danych

C. Warstwa fizyczna

D. Warstwa transportowa

Wybór warstwy łącz danych pokazuje, że użytkownik może być trochę zagubiony w tym, co robi ta warstwa w modelu ISO/OSI. Ta warstwa raczej skupia się na komunikacji między węzłami w tej samej sieci lokalnej, a nie między różnymi sieciami. Odpowiada za ramki danych i przesyłanie informacji przez medium, jak kable czy fale radiowe. Przykładem protokołu, który tu działa, jest Ethernet, który zajmuje się kontrolą dostępu do medium, a także detekcją błędów. Ważne jest, żeby zrozumieć, że warstwa łącz danych nie zajmuje się trasowaniem pakietów. W odpowiedziach, które były błędne, była też mowa o warstwie transportowej, która ma inne zadanie – zapewnia dane aplikacjom, ale nie adresuje ich w globalnej skali. Protokóły jak TCP i UDP działają na tym poziomie, koncentrując się na niezawodności, a nie na trasowaniu. A warstwa fizyczna, najniższa w modelu ISO/OSI, odnosi się do nośników i przesyłania sygnału. Jak widać, złe zrozumienie tych warstw może prowadzić do poważnych problemów w projektowaniu sieci, które będą miały trudności w komunikacji w bardziej złożonych środowiskach.

Pytanie 25

Aby zapobiec uszkodzeniu sprzętu w trakcie modernizacji laptopa polegającej na wymianie modułów pamięci RAM, należy

A. przygotować pastę przewodzącą oraz nałożyć ją równomiernie na gniazda pamięci RAM.

B. wywietrzyć pomieszczenie oraz założyć okulary z powłoką antyrefleksyjną.

C. rozłożyć i uziemić matę antystatyczną oraz założyć na nadgarstek opaskę antystatyczną.

D. podłączyć laptop do UPS-a, a następnie rozmontować jego obudowę i przystąpić do instalacji.

Wybór rozłożenia i uziemienia maty antystatycznej oraz założenia na nadgarstek opaski antystatycznej jest kluczowy w kontekście wymiany modułów pamięci RAM w laptopie. Podczas pracy z podzespołami komputerowymi, szczególnie wrażliwymi na ładunki elektrostatyczne, jak pamięć RAM, istnieje ryzyko ich uszkodzenia wskutek niewłaściwego manipulowania. Uziemiona mata antystatyczna działa jak bariera ochronna, odprowadzając ładunki elektrostatyczne, które mogą gromadzić się na ciele użytkownika. Ponadto, opaska antystatyczna zapewnia ciągłe uziemienie, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia komponentów. W praktyce, przed przystąpieniem do jakiejkolwiek operacji, warto upewnić się, że zarówno mata, jak i opaska są prawidłowo uziemione. Dopuszczalne i zalecane jest także regularne sprawdzanie stanu sprzętu antystatycznego. Taka procedura jest częścią ogólnych standardów ESD (Electrostatic Discharge), które są kluczowe w zabezpieczaniu komponentów elektronicznych przed szkodliwym działaniem elektryczności statycznej.

Pytanie 26

W systemie Linux narzędzie fsck służy do

A. eliminacji nieprawidłowych wpisów w rejestrze systemowym

B. wykrywania i naprawy uszkodzonych sektorów na dysku twardym

C. obserwacji stanu procesora

D. sprawdzania wydajności karty sieciowej

Wprowadzenie do administracji systemami operacyjnymi w Linuxie może prowadzić do mylnych wniosków dotyczących funkcji poszczególnych narzędzi. Na przykład, usuwanie błędnych wpisów w rejestrze systemowym nie jest operacją typową dla systemów Linux, ponieważ systemy te nie posiadają rejestru w takim znaczeniu, jak ma to miejsce w systemach Windows. Zamiast tego, konfiguracje i ustawienia przechowywane są w plikach konfiguracyjnych, co sprawia, że koncepcja 'rejestru' jest zupełnie nieadekwatna w kontekście Linuxa. Ponadto, testowanie wydajności karty sieciowej nie jest funkcją fsck, a do takich zadań służą inne narzędzia, jak np. iPerf czy ping, które są dedykowane do oceny parametrów sieciowych. Z kolei monitorowanie stanu procesora jest zupełnie odrębnym zagadnieniem, które można realizować za pomocą narzędzi takich jak top, htop czy mpstat. Wiele osób błędnie zakłada, że jedno narzędzie może spełniać wiele funkcji, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że każde narzędzie ma swoje określone przeznaczenie, a jego niewłaściwe użycie może skutkować brakiem efektywności w administrowaniu systemem. Dlatego też, w kontekście zarządzania systemami Linux, ważne jest stosowanie odpowiednich narzędzi dla konkretnych zadań, co jest podstawą dobrych praktyk w administracji systemami.

Pytanie 27

W systemie Linux komenda chmod pozwala na

A. zmianę właściciela pliku

B. naprawę systemu plików

C. ustawienie praw dostępu do pliku

D. wyświetlenie informacji o ostatniej aktualizacji pliku

Właściciel pliku oraz zarządzanie prawami dostępu są fundamentalnymi aspektami administracji systemów Unix/Linux, ale nie są one związane z innymi przedstawionymi odpowiedziami. Zmiana właściciela pliku odbywa się za pomocą polecenia chown, które pozwala administratorowi na przypisanie nowego właściciela do pliku lub katalogu. To istotna funkcjonalność, gdyż umożliwia odpowiednie zarządzanie zasobami w systemie, co jest szczególnie ważne w środowiskach współdzielonych. Naprawa systemu plików z kolei jest typowo realizowana za pomocą polecenia fsck, które sprawdza i naprawia błędy w systemie plików, co ma na celu przywrócenie jego integralności. Takie działania są niezbędne w sytuacjach awaryjnych, gdy system plików może ulegać uszkodzeniom z różnych przyczyn. Wyświetlanie informacji o ostatniej aktualizacji pliku można przeprowadzić za pomocą polecenia stat, które dostarcza szereg szczegółowych informacji o pliku, w tym daty jego modyfikacji. Pojęcie uprawnień dostępu jest złożone i kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa, a polecenie chmod jest jedynie jednym z elementów większej układanki. Często mylenie tych narzędzi może prowadzić do nieautoryzowanego dostępu do plików, co w kontekście bezpieczeństwa danych stanowi poważne zagrożenie."

Pytanie 28

Jakie jest oznaczenie sieci, w której funkcjonuje host o IP 10.10.10.6 klasy A?

A. 10.255.255.255

B. 10.10.10.255

C. 10.0.0.0

D. 10.10.0.0

Adres 10.10.0.0 jest nieprawidłowym adresem sieci dla hosta o adresie IP 10.10.10.6, ponieważ sugeruje, że sieć ma maskę podsieci, która uwzględnia tylko pierwsze dwa oktety, co jest niezgodne z zasadami klasyfikacji adresów IP. W klasie A, adres IP 10.10.10.6 wskazuje, że cały pierwszy oktet (10) powinien być użyty do określenia adresu sieci, a nie dwóch. Adres 10.10.10.255 jest w ogóle adresem rozgłoszeniowym (broadcast), co oznacza, że nie może być traktowany jako adres sieci. Adresy rozgłoszeniowe są używane do jednoczesnego wysyłania danych do wszystkich urządzeń w danej sieci, co czyni je w pełni niewłaściwymi w kontekście adresów sieciowych. Ponadto, 10.255.255.255 jest adresem rozgłoszeniowym dla całej sieci klasy A, co również wyklucza go z możliwości bycia adresem sieci. Kluczowe błędy w myśleniu, które prowadzą do tych nieprawidłowych wniosków, obejmują pomylenie adresów sieciowych z adresami hostów oraz nieprawidłowe stosowanie maski podsieci. W rzeczywistości, aby dokładnie określić adres sieci, należy zawsze odnosić się do zasad klasyfikacji adresów oraz do standardów takich jak RFC 1918, które określają zasady używania adresów prywatnych. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 29

Korzystając z programu Cipher, użytkownik systemu Windows ma możliwość

A. usunąć konto użytkownika wraz z jego profilem oraz plikami

B. utworzyć przyrostową kopię zapasową plików systemowych

C. zabezpieczać dane poprzez szyfrowanie plików

D. przeszukać system w celu wykrycia malware

Odpowiedź dotycząca szyfrowania danych za pomocą programu Cipher w systemie Windows jest prawidłowa, ponieważ Cipher to narzędzie umożliwiające szyfrowanie i deszyfrowanie plików oraz folderów z wykorzystaniem systemu plików NTFS. Używając Cipher, użytkownicy mogą zrealizować politykę bezpieczeństwa danych, co jest kluczowe w kontekście ochrony poufnych informacji. Dzięki szyfrowaniu, nawet w przypadku fizycznego dostępu do nośnika, nieautoryzowane osoby nie będą mogły odczytać danych. Praktycznym przykładem zastosowania Cipher może być sytuacja w firmie, gdzie pracownicy mają dostęp do wrażliwych dokumentów, które powinny być chronione przed nieupoważnionym dostępem. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 27001, podkreślają znaczenie zarządzania bezpieczeństwem informacji i szyfrowania jako jednego z kluczowych środków ochrony danych. Warto pamiętać, że szyfrowanie jest tylko częścią strategii bezpieczeństwa, a użytkownicy powinni również stosować inne środki zapobiegawcze, takie jak regularne aktualizacje oprogramowania oraz korzystanie z zabezpieczeń sieciowych.

Pytanie 30

Po dokonaniu eksportu klucza HKCU powstanie kopia rejestru zawierająca dane dotyczące ustawień

A. aktualnie zalogowanego użytkownika

B. wszystkich aktywnie załadowanych profili użytkowników systemu

C. sprzętu komputera dla wszystkich użytkowników systemu

D. procedur startujących system operacyjny

Wybór odpowiedzi dotyczącej procedur uruchamiających system operacyjny, sprzętowej konfiguracji komputera lub profili użytkowników nie jest właściwy, ponieważ każdy z tych obszarów ma swoje unikalne klucze w rejestrze systemu Windows. Klucz HKLM (HKEY_LOCAL_MACHINE) przechowuje informacje dotyczące sprzętu oraz konfiguracji systemu operacyjnego dla wszystkich użytkowników, a nie tylko jednego. To może prowadzić do nieporozumień, ponieważ zakłada się, że eksportując HKCU, uzyskuje się dostęp do globalnych ustawień systemowych, co jest mylne. Sprzętowe informacje komputera są integralną częścią kluczy HKLM, które obejmują takie dane jak sterowniki, ustawienia BIOS oraz inne parametry sprzętowe wspólne dla wszystkich użytkowników. Kolejny błąd myślowy pojawia się przy pomyśle, że eksportuje się informacje o wszystkich aktywnie ładowanych profilach użytkowników. W rzeczywistości każdy profil użytkownika ma oddzielny klucz HKU (HKEY_USERS), a eksport HKCU dotyczy tylko profilu aktualnie zalogowanego użytkownika. Błędy te mogą prowadzić do poważnych pomyłek w zarządzaniu systemem, zwłaszcza w kontekście kopiowania i przywracania ustawień, co może skutkować utratą danych lub nieprawidłowym działaniem aplikacji. Zrozumienie struktury rejestru jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem operacyjnym, a nieuwzględnienie tego aspektu może prowadzić do trudności w diagnostyce i rozwiązywaniu problemów.

Pytanie 31

Która z usług na serwerze Windows umożliwi użytkownikom końcowym sieci zaprezentowanej na ilustracji dostęp do Internetu?

A. Usługa drukowania

B. Usługa rutingu

C. Usługa udostępniania

D. Usługa LDS

Usługa rutingu jest kluczowym elementem umożliwiającym urządzeniom w sieci lokalnej dostęp do Internetu poprzez przekierowywanie pakietów sieciowych pomiędzy różnymi segmentami sieci. Na serwerach Windows funkcja rutingu jest realizowana poprzez rolę Routing and Remote Access Services (RRAS). Umożliwia ona nie tylko tradycyjny routing, ale także implementację funkcji takich jak NAT (Network Address Translation), co jest niezbędne w przypadku, gdy sieć lokalna korzysta z adresów IP prywatnych. Dzięki NAT, adresy IP prywatne mogą być translokowane na publiczne, co umożliwia komunikację z Internetem. W praktyce, aby skonfigurować serwer do pełnienia roli routera, należy zainstalować usługę RRAS i odpowiednio skonfigurować tablice routingu oraz reguły NAT. Dobrym przykładem zastosowania jest mała firma, gdzie serwer z zainstalowanym RRAS pozwala wszystkim komputerom w sieci lokalnej na dostęp do Internetu, jednocześnie zabezpieczając sieć poprzez kontrolowanie przepływu pakietów i filtrowanie ruchu, zgodnie z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa sieciowego.

Pytanie 32

Aplikacją, która umożliwia wyświetlenie listy aktywnych urządzeń w sieci LAN, jest

A. Ultimate Boot

B. Netstat

C. Advanced IP Scaner

D. Ace Utilities

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji różnych narzędzi. Ultimate Boot to pakiet narzędzi diagnostycznych, który wspiera użytkowników w testowaniu sprzętu komputerowego, ale nie jest przeznaczony do skanowania sieci LAN. Brak zrozumienia tych różnic może prowadzić do błędnych wniosków, zwłaszcza gdy użytkownicy nie mają pełnej wiedzy o celach i zastosowaniach poszczególnych programów. Ace Utilities to program do optymalizacji systemu operacyjnego, który usuwa niepotrzebne pliki i poprawia wydajność komputera, ale również nie ma zastosowania w kontekście monitorowania urządzeń w sieci. Użytkownicy mogą mylić te programy, myśląc, że są one uniwersalne i oferują rozwiązania dla różnych problemów technicznych. Netstat, z kolei, to narzędzie wbudowane w systemy operacyjne, które pozwala na monitorowanie połączeń sieciowych oraz aktywnych portów, jednak nie wyświetla listy urządzeń w sieci LAN. To narzędzie jest bardziej ukierunkowane na analizę ruchu sieciowego i stanu połączeń, co jest zupełnie innym zastosowaniem niż identyfikacja urządzeń. Zrozumienie specyfiki tych narzędzi oraz ich rzeczywistych zastosowań jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania siecią oraz wybierania odpowiednich rozwiązań w różnych sytuacjach.

Pytanie 33

Która z podanych właściwości kabla koncentrycznego RG-58 sprawia, że obecnie nie jest on używany do tworzenia lokalnych sieci komputerowych?

A. Maksymalna odległość między punktami wynosząca 185 m

B. Maksymalna prędkość przesyłania danych 10Mb/s

C. Koszt narzędzi do instalacji i łączenia kabli

D. Brak opcji zakupu dodatkowych urządzeń sieciowych

Kabel koncentryczny RG-58 charakteryzuje się maksymalną prędkością transmisji danych wynoszącą 10 Mb/s, co w dzisiejszych standardach sieciowych jest zdecydowanie zbyt niskie. Współczesne lokalne sieci komputerowe (LAN) wymagają znacznie wyższych prędkości, aby zaspokoić potrzeby użytkowników i aplikacji. Na przykład, w technologii Ethernet standard 100BASE-TX zapewnia prędkość transmisji danych wynoszącą 100 Mb/s, a nawet 1 Gb/s w przypadku standardu 1000BASE-T. Przykładem zastosowania nowoczesnych technologii jest sieć biurowa, w której wiele urządzeń, takich jak komputery, drukarki i serwery, wymaga szybkiej wymiany danych. Dlatego kabel RG-58, z uwagi na swoje ograniczenia, został w dużej mierze zastąpiony przez szybsze i bardziej niezawodne rozwiązania, takie jak skrętka (np. Cat5e, Cat6) oraz światłowody, które oferują nie tylko większe prędkości transmisji, ale również znacznie wyższe odległości między urządzeniami bez strat w jakości sygnału, co jest kluczowe w nowoczesnych infrastrukturach sieciowych.

Pytanie 34

Jakie funkcje realizuje system informatyczny?Kursy informatyczne

A. Nadzór nad działaniem oprogramowania diagnostycznego

B. Przetwarzanie danych

C. Ochrona przed wirusami

D. Zarządzanie monitorem CRT

Przetwarzanie danych to naprawdę ważna rzecz w systemach informatycznych. To całkiem sporo roboty, bo chodzi o zbieranie, analizowanie, przechowywanie i udostępnianie różnych informacji. Bez tego wielu aplikacji i systemów po prostu by nie działało. Na przykład, mamy systemy baz danych, które pozwalają firmom zbierać i analizować masę danych, co naprawdę pomaga w podejmowaniu lepszych decyzji. Pamiętajmy też, że wszystko musi być zgodne z przepisami, jak RODO, bo ochrona danych jest mega istotna. Dobrze jest też robić regularne audyty, korzystać z odpowiednich narzędzi do analizy i mieć strategię zarządzania danymi, żeby móc efektywnie wykorzystać informacje. Przetwarzanie danych to kluczowy element, który pokazuje, jak ważne są systemy informatyczne w naszym codziennym życiu.

Pytanie 35

Moduł w systemie Windows, który odpowiada za usługi informacyjne w Internecie, to

A. IIS

B. IIU

C. OSI

D. ISA

OSI to model, który opisuje warstwy komunikacji w sieciach komputerowych. Ale nie ma nic wspólnego z internetowymi usługami informacyjnymi w systemie Windows. To bardziej teoretyczne podejście, które pomaga zrozumieć, jak różne protokoły współpracują ze sobą. IIU? W ogóle nie jest znanym terminem w kontekście usług internetowych Microsoftu. To zupełnie nie ma sensu. ISA natomiast to Microsoft Internet Security and Acceleration Server, który działa głównie jako zapora sieciowa i serwer proxy. To nie jest to samo co serwer internetowy. Zrozumienie tych różnic jest ważne, bo często prowadzi do błędnych wniosków. Warto lepiej poznać temat, by umieć odróżnić różne technologie i ich zastosowania. Dzięki temu można lepiej zarządzać infrastrukturą IT.

Pytanie 36

Jakie z podanych urządzeń stanowi część jednostki centralnej?

A. Monitor LCD

B. Mysz USB

C. Modem PCI

D. Klawiatura PS/2

Wybór klawiatury PS/2, monitora LCD lub myszy USB jako elementów jednostki centralnej wynika z częstych nieporozumień dotyczących definicji komponentów komputerowych. Klawiatura PS/2 i mysz USB to urządzenia peryferyjne, które służą do interakcji z komputerem, ale nie są częścią jednostki centralnej. Klawiatury i myszy są używane do wprowadzania danych i sterowania, a ich funkcja nie obejmuje przetwarzania informacji wewnątrz komputera. Monitor LCD działa zupełnie inaczej, jako urządzenie wyjściowe, które wizualizuje dane przetwarzane przez komputer, a tym samym również nie jest częścią jednostki centralnej. Zrozumienie różnicy między komponentami wewnętrznymi a zewnętrznymi jest kluczowe w kontekście budowy i funkcjonowania komputerów. Często pojawia się mylne przekonanie, że wszystkie urządzenia podłączone do komputera są integralną częścią jego architektury, co prowadzi do błędnych wniosków. Właściwa klasyfikacja komponentów jest niezbędna dla efektywnego rozwiązywania problemów, modernizacji sprzętu oraz działania w zgodzie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 37

W jakim gnieździe powinien być umieszczony procesor INTEL CORE i3-4350- 3.60 GHz, x2/4, 4MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150?

A. Odpowiedź D

B. Odpowiedź B

C. Odpowiedź C

D. Odpowiedź A

Instalacja procesora w niewłaściwym gnieździe może prowadzić do poważnych problemów technicznych takich jak uszkodzenie procesora lub płyty głównej. Gniazda na płycie głównej są projektowane do pracy z określonymi typami procesorów co oznacza że ich pinout oraz mechanizm zapięcia są dostosowane do konkretnego typu. Jeśli procesor Intel Core i3-4350 zostałby zainstalowany w innym gnieździe niż LGA 1150 na przykład w gniazdach C lub D mogłoby to spowodować nieprawidłowe połączenia elektryczne co z kolei prowadzi do awarii sprzętu. Zrozumienie kompatybilności procesorów i gniazd jest kluczowe dla budowy i utrzymania wydajnego systemu komputerowego. Częstym błędem jest zakładanie że wszystkie gniazda obsługują wszystkie procesory co może być mylące zwłaszcza w kontekście podobnych wizualnie gniazd. Ponadto poszczególne gniazda mogą różnić się nie tylko pod względem fizycznym ale także technologicznym wspierając różne funkcje procesorów takie jak zintegrowane grafiki czy różne poziomy wydajności energetycznej. Dlatego też należy zawsze upewnić się że procesor i gniazdo są zgodne zarówno pod względem fizycznym jak i funkcjonalnym co zapewnia długotrwałą stabilność i wydajność systemu. Poprawne zrozumienie tych aspektów minimalizuje ryzyko wystąpienia problemów technicznych oraz zapewnia optymalną wydajność i niezawodność sprzętu komputerowego. Przy wyborze komponentów komputerowych zawsze warto kierować się specyfikacjami producenta oraz dobrymi praktykami branżowymi co pozwala na uniknięcie kosztownych błędów i zapewnienie maksymalnej efektywności operacyjnej systemu. Właściwe dostosowanie komponentów jest kluczowe dla ich harmonijnej współpracy oraz pełnego wykorzystania możliwości sprzętu co jest szczególnie istotne w kontekście profesjonalnych zastosowań komputerowych gdzie niezawodność i szybkość działania mają priorytetowe znaczenie. Dlatego też każda decyzja dotycząca konfiguracji sprzętowej powinna być dokładnie przemyślana i oparta na rzetelnej wiedzy technicznej oraz standardach branżowych.

Pytanie 38

Jaką usługę trzeba zainstalować na serwerze, aby umożliwić korzystanie z nazw domen?

A. DHCP

B. AD

C. DNS

D. SNTP

Usługa DNS, czyli System Nazw Domenowych, to naprawdę ważny element internetu. Dzięki niej mamy możliwość wpisywania prostych nazw, jak www.przyklad.pl, zamiast męczyć się z trudnymi adresami IP. Kiedy wchodzisz na stronę, przeglądarka pyta serwer DNS o odpowiedni adres IP, a ten mu go zwraca. To świetnie działa w praktyce i pozwala nam szybko łączyć się z serwerami. Korzystanie z DNS to też dobra praktyka, bo daje nam możliwość zarządzania nazwami w sieciach lokalnych, co bardzo ułatwia życie. Aha, i warto też wiedzieć, że DNS obsługuje różne rodzaje rekordów, jak A, CNAME czy MX, co daje nam sporą elastyczność przy zarządzaniu domenami.

Pytanie 39

Kondygnacyjny punkt dystrybucji jest połączony z

A. centralnym punktem sieci

B. budynkowym punktem dystrybucji

C. centralnym punktem dystrybucji

D. gniazdem abonenckim

Wybór odpowiedzi dotyczącej centralnego punktu sieci, centralnego punktu dystrybucyjnego lub budynkowego punktu dystrybucyjnego wskazuje na pewne nieporozumienia związane z architekturą sieci. Centralny punkt sieci jest zazwyczaj miejscem, w którym gromadzone są sygnały z różnych źródeł i skąd są one dystrybuowane dalej, jednak nie jest to bezpośrednio związane z kondygnacyjnym punktem dystrybucyjnym, który działa na poziomie lokalnym. Centralny punkt dystrybucyjny ma na celu zarządzanie sygnałem w obrębie konkretnego budynku, ale nie jest on bezpośrednio połączony z gniazdami abonenckimi. Budynkowy punkt dystrybucyjny również pełni funkcję zarządzającą, jednak jego zadaniem jest integracja różnych kondygnacyjnych punktów dystrybucyjnych w obrębie jednego obiektu. Prawidłowe zrozumienie tych terminów jest kluczowe dla projektowania i wdrażania infrastruktury sieciowej. Wiele osób może mylić te pojęcia, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących topologii sieci i ich działania. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że kondygnacyjny punkt dystrybucyjny jest bezpośrednio połączony z gniazdem abonenckim, co umożliwia użytkownikom końcowym dostęp do zasobów sieciowych.

Pytanie 40

Program wykorzystywany w wierszu poleceń systemu Windows do kompresji i dekompresji plików oraz katalogów to

A. Expand.exe

B. DiskPart.exe

C. Compact.exe

D. CleanMgr.exe

W kontekście zarządzania plikami i folderami w systemie Windows, ważne jest zrozumienie różnicy pomiędzy narzędziami wykorzystywanymi do kompresji oraz zarządzania dyskami. DiskPart.exe jest narzędziem do zarządzania partycjami dyskowymi, a jego funkcje koncentrują się na tworzeniu, usuwaniu, czy formatowaniu partycji, a nie na kompresji danych. Użytkownicy często mylą jego funkcjonalność z operacjami na plikach, co prowadzi do nieporozumień w zakresie zarządzania danymi. CleanMgr.exe, znany również jako Oczyszczanie dysku, służy do usuwania zbędnych plików systemowych oraz tymczasowych, aby zwolnić miejsce na dysku, ale nie zajmuje się bezpośrednią kompresją plików. Z kolei Expand.exe jest narzędziem przeznaczonym do dekompresji plików z archiwów systemowych, ale nie ma funkcji kompresji plików i folderów. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do niewłaściwego użycia narzędzi oraz frustracji związanej z niewłaściwym zarządzaniem danymi. Kluczowe jest, aby użytkownicy byli świadomi, jakie narzędzia służą do specificznych zadań, aby móc efektywnie zarządzać swoimi zasobami w systemie Windows.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej