Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 9 czerwca 2025 09:13
  • Data zakończenia: 9 czerwca 2025 09:35

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie artykuły spożywcze mają działanie alkalizujące na ludzki organizm?

A. Migdały, sałata, jaja, buraki
B. Brukselka, śledzie, jabłka, brzoskwinie
C. Kapusta, pomidory, mleko, cytryny
D. Kasza jęczmienna, ryby, marchew, rzodkiewki
Kapusta, pomidory, mleko i cytryny rzeczywiście mają działanie alkalizujące na organizm. Produkty te są bogate w składniki odżywcze, które wspierają równowagę kwasowo-zasadową w organizmie. Na przykład, kapusta jest źródłem witamin K i C, a także błonnika, co sprzyja zdrowiu jelit i wspiera procesy detoksykacji. Pomidory, z kolei, zawierają likopen, który ma działanie przeciwutleniające, a ich zasadowy charakter wspomaga utrzymanie pH organizmu w optymalnym zakresie. Mleko, mimo że zawiera pewne kwasy, po strawieniu działa alkalizująco, co czyni je cennym elementem diety. Cytryny, chociaż kwaśne w smaku, mają na organizm działanie alkalizujące po przetworzeniu. Te produkty mogą być łatwo włączone do codziennej diety, na przykład w postaci sałatek z kapusty i pomidorów, napojów na bazie mleka, czy lemoniady z cytryną. Warto pamiętać, że zrównoważona dieta oparta na różnych zasobach roślinnych i nabiale przyczynia się do utrzymania zdrowego pH organizmu, co jest zgodne z zasadami zdrowego żywienia.

Pytanie 2

Jaką potrawę przygotowuje się przy użyciu metody duszenia?

A. Dorsz po nelsońsku
B. Szczupak po polsku
C. Sandacz pod beszamelem
D. Karp w szarym sosie
W przypadku potraw takich jak karp w szarym sosie, szczupak po polsku i sandacz pod beszamelem, techniki kulinarne są zupełnie inne niż duszenie. Karp w szarym sosie zazwyczaj przygotowuje się poprzez filetowanie ryby, a następnie smażenie, co daje charakterystyczną chrupiącą skórkę, a sos powstaje na bazie cebuli i przypraw, które są duszone osobno. Szczupak po polsku z kolei często wymaga gotowania ryby w bulionie, co jest metodą zagotowania, a nie duszenia. Przygotowanie sandacza pod beszamelem z kolei opiera się na pieczeniu, gdzie ryba jest pokrywana sosem beszamelowym i zapiekana w piekarniku, co również nie jest zgodne z definicją duszenia. Dodatkowo, technika duszenia zwykle służy do intensyfikacji smaków poprzez powolne gotowanie w zamkniętym naczyniu, co w tych potrawach nie zachodzi. Warto zauważyć, że mylenie metod kulinarnych może prowadzić do niepowodzeń w kuchni i obniżenia jakości potraw. Kluczowe jest zrozumienie, że każda technika ma swoje specyficzne zastosowania i efekty, a właściwy dobór metody jest niezbędny dla uzyskania pożądanych rezultatów kulinarnych. Dlatego znajomość różnorodnych technik, takich jak duszenie, smażenie czy pieczenie, jest niezwykle istotna w kontekście profesjonalnej kuchni.

Pytanie 3

Jaką cenę gastronomiczną ma jedna porcja pierogów, jeśli koszt surowców do przygotowania 10 porcji wynosi 30 zł, a marża to 50%?

A. 3,50 zł
B. 4,50 zł
C. 2,50 zł
D. 3,00 zł
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, istotne jest zrozumienie, gdzie wystąpiły błędy w myśleniu. Wiele osób może błędnie oszacować koszt jednostkowy, pomijając istotny krok, jakim jest podział całkowitego kosztu surowców przez liczbę porcji. Na przykład, niepoprawne odpowiedzi, takie jak 3,50 zł czy 2,50 zł, mogą wynikać z obliczeń, które nie uwzględniają całkowitego kosztu surowców lub błędnie przeliczają marżę. Często w takich przypadkach występuje pomylenie wartości kosztu z ceną sprzedaży, co prowadzi do niepełnej analizy. Ważne jest, aby pamiętać, że marża to nie tylko dodanie stałego procentu do kosztu, ale również uwzględnienie całkowitych wydatków, które restauracja ponosi. Zrozumienie struktury kosztów i marży jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji w zakresie ustalania cen. Zawodowcy w branży gastronomicznej powinni być dobrze zaznajomieni z tymi zasadami, aby uniknąć nieefektywności finansowych oraz zapewnić rentowność swoich przedsięwzięć. Analiza kosztów i regularne monitoring cen surowców oraz marż są podstawą efektywnego zarządzania i powinny być integralną częścią strategii operacyjnej każdej restauracji.

Pytanie 4

Jakia powinna być optymalna temperatura przechowywania świeżych ryb przez maksymalnie 2 dni w lodówce?

A. 9°C ÷ 12°C
B. 0°C ÷ 3°C
C. -3°C ÷ -1°C
D. 5°C ÷ 8°C
Optymalna temperatura przechowywania świeżych ryb w lodówce powinna wynosić 0°C do 3°C. W tym zakresie temperatury zachowane są najlepsze właściwości sensoryczne i organoleptyczne ryb, co przekłada się na ich świeżość i jakość. Utrzymanie tej temperatury pozwala na spowolnienie procesów rozkładu i wzrostu mikroorganizmów, co jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa żywności. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być organizacja przestrzeni w lodówce, gdzie ryby powinny być przechowywane w najzimniejszej strefie, najczęściej na dolnej półce. Wymagana temperatura jest zgodna z normami unijnymi dotyczącymi przechowywania produktów spożywczych, które zalecają utrzymanie temperatury w zakresie 0-4°C dla wielu produktów, w tym ryb. Dobre praktyki obejmują również stosowanie termometrów do monitorowania temperatury w lodówce oraz regularne czyszczenie i dezynfekcję, aby zminimalizować ryzyko kontaminacji. Warto także pamiętać o tym, aby ryby były przechowywane w szczelnych opakowaniach, co dodatkowo wspiera ich świeżość, ograniczając kontakt z powietrzem i wilgocią.

Pytanie 5

Ile białka pełnowartościowego zawiera 1 porcja zupy krem ze szparagów?

Zupa krem ze szparagów
Nazwa surowcaNormatyw surowcowy na 1 porcjęZawartość składników odżywczych w 100 g
j. m.ilośćbiałkobłonnik pokarmowy
wywar z mięsag1302,00,0
szparagig1202,01,5
mlekog253,00,0
masłog31,00,0
mąkag310,02,5
śmietana 18%g202,50,0
żółtko jajag615,00,0
• Żółtko 1 jaja waży 25 g

A. 23,50 g
B. 47,80 g
C. 2,35 g
D. 4,78 g
Wybór odpowiedzi, która wskazuje na inną zawartość białka pełnowartościowego w zupie krem ze szparagów, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego wartości odżywczych warzyw. Odpowiedzi takie jak 2,35 g, 23,50 g czy 47,80 g wynikać mogą z błędnych oszacowań lub braku zrozumienia, czym jest białko pełnowartościowe. Wartości białka w produktach roślinnych są często mylone z wartościami ogólnymi białka, które mogą obejmować białka o niższej jakości biologicznej, a także te pochodzące z procesów przetwarzania. Ponadto, w kontekście diety wegetariańskiej czy wegańskiej, białko pełnowartościowe z warzyw wymaga dokładniejszego podejścia do obliczeń i planowania posiłków. Wiele osób może także źle oceniać ilość białka, nie mając pełnej świadomości, że wiele warzyw dostarcza niższe stężenie tego makroskładnika w porównaniu do produktów zwierzęcych czy strączkowych. Kluczowe jest także rozróżnienie między porcjami surowych składników a gotowymi daniami, ponieważ proces gotowania może wpływać na biodostępność składników odżywczych. Dokładne zrozumienie wartości odżywczych oraz umiejętność ich obliczania jest niezbędne, aby skutecznie komponować zdrową, zbilansowaną dietę.

Pytanie 6

Oblicz, jaka będzie cena sprzedaży 250 ml coca-coli w lokalu gastronomicznym, jeśli cena zakupu 1 litra coca-coli to 2 zł, marża gastronomiczna wynosi 100%, a stawka VAT to 7%?

A. 1,07 zł
B. 4,28 zł
C. 1,70 zł
D. 1,00 zł
Jakieś odpowiedzi, które nie dają 1,07 zł, są zazwyczaj efektem złych założeń albo pomyłek w liczeniu. Często ludzie zapominają o marży, która jest bardzo ważna, gdy ustalamy cenę w gastronomii. Ta marża pokrywa nie tylko koszt zakupu, ale też inne wydatki, jak wynajem czy pensje. Inną rzeczą, która często wprowadza w błąd, jest VAT; jak ustalamy cenę bez niego, to końcowa kwota będzie prawdopodobnie za niska. Ludzie też czasami mają kłopoty z przeliczaniem jednostek. Koszt 250 ml coca-coli powinno się liczyć bazując na cenie litra, ale nie każdy to łapie. Dlatego niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z błędów w jednostkach albo z błędnych założeń co do marży. Zrozumienie, jak ustalać ceny i jak to wpływa na biznes, jest mega ważne, jak się prowadzi restaurację.

Pytanie 7

Jakie jest zadanie systemu HACCP?

A. gwarancja bezpieczeństwa zdrowotnego żywności
B. monitorowanie wartości odżywczych dań
C. zaspokojenie potrzeb klientów
D. badanie twardości wody używanej do mycia naczyń
Podejście skupiające się na spełnieniu potrzeb gościa, kontroli wartości odżywczej potraw lub analizie twardości wody nie uwzględnia kluczowego aspektu, jakim jest bezpieczeństwo zdrowotne żywności. Spełnienie potrzeb gościa, choć ważne, nie może stać się priorytetem kosztem bezpieczeństwa żywności. Wynika to z faktu, że nawet najbardziej wyszukane danie nie będzie miało wartości, jeśli jest zagrożone zanieczyszczeniem lub nieodpowiednim przechowywaniem. Kontrola wartości odżywczej potraw jest istotna, ale nie jest to główny cel systemu HACCP. Wartości odżywcze mogą być właściwe, ale jeśli żywność jest zanieczyszczona, konsument narażony jest na poważne zagrożenia zdrowotne. Analiza twardości wody używanej podczas płukania naczyń, chociaż może mieć znaczenie w kontekście czystości sprzętu, nie wpływa bezpośrednio na bezpieczeństwo żywności. Tymczasem HACCP koncentruje się na identyfikacji zagrożeń biologicznych, chemicznych i fizycznych, które mogą wystąpić w każdym etapie produkcji żywności, od surowców po gotowy produkt. Nieodpowiednie zrozumienie tego systemu może prowadzić do rażących błędów w praktykach produkcyjnych, co w dłuższej perspektywie stawia w niebezpieczeństwie zdrowie konsumentów.

Pytanie 8

Schab oraz biodrówka są częściami rozbioru tuszy

A. wołowej
B. wieprzowej
C. baraniej
D. cielęcej
Odpowiedź 'wieprzowej' jest poprawna, ponieważ schab i biodrówka to popularne elementy rozbioru tuszy wieprzowej. Schab, znany z miękkości i delikatnego smaku, pochodzi z górnej części tuszy, w okolicy kręgosłupa. Jest często wykorzystywany do przygotowania kotletów schabowych, pieczeni oraz wędlin. Biodrówka, z kolei, to część tylnej nogi świni, znana z intensywnego smaku i tekstury. Używa się jej do produkcji karkówki, a także w wielu tradycyjnych przepisach, takich jak gulasze czy duszone dania. Rozbiór tuszy wieprzowej jest kluczowym procesem w przemyśle mięsnym, zgodnie z normami HACCP, które zapewniają bezpieczeństwo żywności. W praktyce, znajomość tych elementów pozwala na lepsze planowanie menu oraz optymalizację kosztów w gastronomii, co jest istotne dla każdego profesjonalnego kucharza.

Pytanie 9

Ser gouda, który został osuszony i nie przeszedł żadnych zmian mikrobiologicznych, powinien

A. zostać wykorzystany do dekoracji kanapek
B. zostać bezwzględnie wyrzucony
C. służyć jako przekąska na talerzu serowym
D. być starty do zapiekanek
Zetrzeć obsuszony ser gouda do zapiekanek to optymalne rozwiązanie, które wykorzystuje jego walory smakowe oraz właściwości technologiczne. Ser gouda, nawet gdy jest nieco przesuszony, posiada wysoką zawartość tłuszczu, co sprzyja jego wykorzystaniu w potrawach zapiekanych. W trakcie pieczenia ser ten dobrze się roztapia, co sprawia, że potrawy stają się kremowe i aromatyczne. Użycie obsuszonego sera w zapiekankach jest zgodne z zasadami minimalizacji odpadów w gastronomii, co jest szczególnie istotne w kontekście zrównoważonego rozwoju. Warto także wspomnieć, że ser gouda ma wszechstronne zastosowanie; można go łączyć z warzywami, mięsem czy makaronem, co czyni go idealnym składnikiem do różnorodnych potraw. Dodatkowo, w przypadku długoterminowego przechowywania, ser ten może być również łatwo tartym produktem, co zwiększa jego użyteczność.

Pytanie 10

Jakie naczynie jest odpowiednie do podania surówki owocowej?

A. pucharek
B. goblet
C. nelsonka
D. kokilka
Nelsonka, kokilka i goblet to naczynia, które, mimo że mogą być stosowane do serwowania różnych potraw, nie są odpowiednie dla surówki owocowej. Nelsonka, choć popularna w podawaniu dań głównych lub przystawek, jest zbyt płaska i mało pojemna, co utrudnia serwowanie luźnych składników jak owoce. Kokilka, z kolei, jest naczyniem zazwyczaj używanym do zapiekanek czy danek serwowanych na ciepło; jej kształt nie sprzyja prezentacji owoców, które powinny być pokazywane w sposób zachęcający do ich spożycia. Goblet, chociaż jest eleganckim wytworem, kojarzy się przede wszystkim z napojami, takimi jak wina czy koktajle, a nie z surowymi składnikami. W gastronomii ważne jest, aby dostosować naczynie do rodzaju serwowanej potrawy, co wpływa na doświadczenia kulinarne gości. Wybór niewłaściwego naczynia może prowadzić do sytuacji, w której potrawa nie będzie odpowiednio eksponowana, co z kolei może zniechęcić klientów. Atrakcyjność wizualna i funkcjonalność naczynia są kluczowe w kontekście nowoczesnej gastronomii, gdzie estetyka jest równie ważna jak smak. Dlatego istotne jest, aby wiedzieć, jakie naczynia najlepiej pasują do określonych potraw, aby zapewnić najwyższy standard serwowania.

Pytanie 11

Czym jest tartinka?

A. pasta z solonej ikry tuńczyka
B. gotowany pasztet z ryby
C. kruchy placek ze słonym farszem
D. mała dekoracyjna kanapka
Tartinka to rodzaj małej kanapki, która często jest podawana jako przystawka lub element bufetu. W kuchni europejskiej, zwłaszcza w krajach takich jak Francja, Hiszpania czy Włochy, tartinki są popularne ze względu na swoją dekoracyjność i różnorodność smaków. Zazwyczaj przygotowuje się je na bazie małych kromek chleba, które mogą być podawane na zimno lub na ciepło. Tartinki można dekorować różnorodnymi składnikami, takimi jak wędliny, sery, warzywa czy pasty. Przykładami mogą być tartinki z serem pleśniowym i figami lub z wędzonym łososiem i kremowym serkiem. Warto zauważyć, że przygotowanie tartinek wymaga pewnych umiejętności kulinarnych, jednak ich różnorodność sprawia, że każdy może znaleźć coś dla siebie. W kontekście cateringu i organizacji wydarzeń, tartinki są często wykorzystywane jako elegancka i wygodna forma podania przekąsek, co czyni je idealnym wyborem na bankiety czy przyjęcia. Ich niewielkie rozmiary sprawiają, że są łatwe do spożycia w eleganckim towarzystwie.

Pytanie 12

Na rodzinnej uroczystości nie powinno się

A. jednolity zestaw nakryć kłaść na wzorzystym obrusie
B. układać zastawy stołowej z jednego zestawu
C. zapewniać miejsca przy stole dla jednej osoby o wymiarach 60 cm na 60 cm
D. ozdabiać stołu sztucznymi kwiatowymi bukietami
Dekorowanie stołu sztucznymi bukietami kwiatów na zasiadanym przyjęciu rodzinnym jest działaniem, które powinno być unikane. Sztuczne kwiaty, choć mogą wyglądać estetycznie, często nie oddają naturalnego uroku prawdziwych roślin i mogą sprawiać wrażenie sztuczności. W kontekście przyjęć rodzinnych, gdzie atmosfera ma być przyjazna i ciepła, naturalne elementy, takie jak świeże kwiaty, są zdecydowanie bardziej pożądane. Przykładem może być użycie świeżych bukietów, które nie tylko wzbogacają estetykę stołu, ale także wprowadzają przyjemny zapach, co potęguje doznania zmysłowe gości. Warto również zwrócić uwagę na standardy dekoracji wnętrz, które zalecają stosowanie naturalnych materiałów, co przyczynia się do stworzenia harmonijnej i przytulnej atmosfery. Ponadto, korzystanie z naturalnych elementów w dekoracji stołu jest zgodne z ekologicznymi trendami, które zyskują na popularności, promując zrównoważony rozwój oraz poszanowanie środowiska.

Pytanie 13

Do serwowania sufletu nie zaleca się używania

A. porcelanowych pucharków
B. deserowych talerzyków
C. szklanych kieliszków
D. żaroodpornych kokilek
Kieliszki szklane to nie najlepszy wybór do serwowania sufletu, i powód jest dość prosty – mają małą pojemność i niewielką stabilność. Suflety to dość delikatne dania, więc potrzebują odpowiednich naczyń, które będą miały wystarczająco miejsca, żeby mogły ładnie urosnąć i równomiernie się upiec. Najlepiej sprawdzają się naczynia z szerokim dnem oraz wysokimi ściankami, na przykład kokilki żaroodporne albo pucharki porcelanowe. Dzięki nim unikniesz przypalenia dania i zapewnisz mu odpowiednią teksturę. Gdybyś próbował piec suflet w kieliszkach, to mógłbyś zauważyć, że zajmie to dłużej, co może wpłynąć na jego konsystencję. Korzystając z właściwych naczyń, nie tylko poprawisz smak, ale też teksturę potrawy, co jest bardzo ważne w kuchni.

Pytanie 14

Ile kcal dostarczy ser topiony?

Skład II śniadania: bułka pszenna 40 g, masło 10 g, ser topiony 20 g, pomidory 50 g
ProduktZawartość w 100 g produktu
białko (g)tłuszcz (g)węglowodany (g)
bułka pszenna7,31,558
masło0,782,50,7
ser topiony13,527,01,2
pomidor0,90,23,6

A. 60,3 kcal
B. 48,6 kcal
C. 50,3 kcal
D. 10,8 kcal
Wybór niewłaściwych wartości kalorycznych dla sera topionego może wynikać z nieprecyzyjnych założeń dotyczących jego składu. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na 48,6 kcal, 50,3 kcal czy 10,8 kcal nie uwzględniają rzeczywistego profilu makroskładników. Przykładowo, 10,8 kcal to zbyt niska wartość, która mogłaby sugerować jedynie minimalny kawałek sera, podczas gdy przeciętny ser topiony jest znacznie bardziej kaloryczny. Odpowiedzi 48,6 kcal i 50,3 kcal również nie oddają rzeczywistego wkładu energetycznego, ponieważ w przypadku standardowej porcji sera, kaloryczność jest zazwyczaj wyższa. Często, przy obliczaniu kalorii, mogą pojawiać się nieporozumienia związane z pomijaniem lub błędnym interpretowaniem wartości odżywczych. Kluczowe jest więc, aby zrozumieć, że ser topiony, będący produktem przetworzonym, może zawierać różne dodatki, które wpływają na jego kaloryczność. Dlatego ważne jest, aby uwzględniać pełny zakres składników i ich wartości kaloryczne w diecie, aby uniknąć nieporozumień i błędnych wniosków dotyczących ilości spożywanych kalorii. Zrozumienie wartości energetycznej produktów spożywczych jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania dietą i zbilansowanego odżywiania.

Pytanie 15

Proces obróbki cieplnej, który polega na podgrzewaniu półproduktu w atmosferze powietrza w zakresie temperatur od 180°C do 250°C, to

A. smażenie
B. pieczenie
C. duszenie
D. gotowanie
Pieczenie to proces obróbki cieplnej, który polega na ogrzewaniu żywności w środowisku powietrza w temperaturze od 180°C do 250°C. Jest to technika, która wykorzystuje suche ciepło do równomiernego gotowania potraw, co prowadzi do uzyskania charakterystycznej tekstury i smaku. Proces ten jest szczególnie ceniony w piekarnictwie oraz w przygotowywaniu dań mięsnych. Na przykład, pieczenie chleba w odpowiedniej temperaturze sprzyja rozwojowi skórki, a także zachowuje wilgotność wnętrza. W branży kulinarnej pieczenie jest kluczowe w tworzeniu dań takich jak pieczeń, ciasta, czy tarty. Warto zauważyć, że pieczenie często wiąże się z kontrolowaniem temperatury, co jest istotne dla uzyskania właściwego efektu końcowego. W zależności od rodzaju potrawy oraz użytych surowców, pieczenie może być przeprowadzane w piekarniku konwencjonalnym, parowym czy nawet w termomikserze, co świadczy o jego wszechstronności i znaczeniu w kuchni profesjonalnej i domowej. Dobrą praktyką jest również stosowanie termoobiegów w piekarnikach, co pozwala na szybsze i równomierne rozkładanie ciepła.

Pytanie 16

Deser o smaku malinowym to

A. pieczony
B. surowy
C. gotowany
D. zapiekany
Sorbet malinowy jest deserem, który powstaje z surowych składników, w szczególności z owoców, w tym przypadku z malin. Proces przygotowania sorbetu polega na zmiksowaniu świeżych owoców z cukrem oraz wodą, a następnie schłodzeniu tej mieszanki. Sorbety są często stosowane jako lżejsza alternatywa dla lodów, nie zawierają tłuszczu i mają intensywny smak owoców. W gastronomii sorbety są szeroko stosowane jako orzeźwiający dodatek do dań, a także jako samodzielny deser. Przygotowując sorbet malinowy, warto wykorzystać świeże maliny, które mają najwyższą jakość i najlepszy smak, szczególnie latem. Dodatkowo, stosowanie naturalnych składników bez konserwantów oraz dodawanie niewielkiej ilości soku z cytryny może podkreślić smak owoców i zwiększyć ich trwałość. Zgodnie z normami żywnościowymi, sorbety powinny być przechowywane w odpowiednich warunkach, aby zachować świeżość i smak.

Pytanie 17

Analiza zapachu, smaku, wilgotności oraz stopnia wypłukiwania i elastyczności glutenu jest częścią oceny jakości

A. mąki pszennej
B. Masła roślinnego
C. mleka tłustego
D. mięsa wołowego
Odpowiedzi wskazujące na mleko tłuste, mięso wołowe oraz masło roślinne są niepoprawne, ponieważ każda z tych substancji ma unikalne właściwości i metody oceny ich jakości. Mleko tłuste jest oceniane na podstawie zawartości tłuszczu, białka oraz innych składników odżywczych, a także pod kątem organoleptycznym, ale nie dotyczy to właściwości glutenu. Mięso wołowe natomiast, oceniane jest głównie pod kątem tekstury, koloru, świeżości oraz zawartości tłuszczu, a nie pod względem glutenu, który jest białkiem charakterystycznym dla zbóż. Masło roślinne, z kolei, podlega ocenie jakości na podstawie takich parametrów jak zawartość tłuszczu roślinnego, zapach oraz smak, ale również nie zawiera glutenu, co czyni te metody oceny nieadekwatnymi w kontekście pytania. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków często wynikają z braku zrozumienia specyfiki analiza różnych produktów spożywczych oraz ich unikalnych właściwości. Warto zwrócić uwagę, że choć wszystkie te składniki mają swoje metody oceny jakości, to jednak skupiają się one na zupełnie innych aspektach, które nie mają zastosowania w kontekście badania mąki pszennej.

Pytanie 18

Pęczak wytwarzany jest

A. z jęczmienia
B. z owsa
C. z pszenicy
D. z gryki
Pęczak jest rodzajem ziarna uzyskiwanego z jęczmienia, który jest poddawany procesowi obróbki. Po zbiorze ziarna jęczmienia, przechodzą one przez proces gromadzenia wody, co powoduje ich kiełkowanie, a następnie suszenie, co pozwala uzyskać pęczak. Ten proces, znany jako słodowanie, jest kluczowy, gdyż wpływa na smak oraz wartości odżywcze pęczaku. Pęczak jest bogaty w błonnik, witaminy z grupy B i minerały, przez co stanowi doskonały składnik diety. Może być używany w zupach, sałatkach, a także jako dodatek do mięs. Jego zastosowania w kuchni są zróżnicowane, a w ostatnich latach zyskał popularność wśród osób poszukujących zdrowych alternatyw dla tradycyjnych źródeł węglowodanów, takich jak ryż czy makaron. Ponadto, w kontekście rolnictwa, uprawa jęczmienia jest zgodna z zasadami zrównoważonego rozwoju, gdyż roślina ta dobrze przystosowuje się do różnych warunków glebowych i klimatycznych, co czyni ją istotnym elementem w systemie upraw ekosystemowych.

Pytanie 19

Który z produktów jest niedozwolony podczas przygotowywania posiłków dla osoby z cukrzycą?

A. Dżem truskawkowy
B. Polędwica wieprzowa
C. Olej słonecznikowy
D. Chudy twaróg
Dżem truskawkowy jest produktem, który zawiera znaczną ilość cukru, co czyni go nieodpowiednim dla osób na diecie cukrzycowej. Osoby z cukrzycą muszą ściśle monitorować spożycie węglowodanów, szczególnie tych prostych, które szybko podnoszą poziom glukozy we krwi. Dżemy, w tym dżem truskawkowy, często są słodzone dodatkowymi cukrami, co zwiększa ich kaloryczność i indeks glikemiczny. Zamiast dżemu, lepiej stosować świeże owoce lub niskosłodzone przetwory, które mają korzystniejszy wpływ na poziom cukru we krwi. W praktyce, w kuchni osoby z cukrzycą można wykorzystywać także substytuty cukru, które nie wpływają na poziom glukozy i mogą być używane do przygotowania deserów. Standardy żywieniowe dla diabetyków wskazują na unikanie produktów z wysoką zawartością cukru, a także na konieczność konsultacji z dietetykiem w celu opracowania indywidualnego planu żywieniowego. Wiedza o składzie żywności oraz umiejętność czytania etykiet jest kluczowa w zarządzaniu dietą cukrzycową.

Pytanie 20

Kwiatowe pączki stanowią część jadalną

A. pomidora
B. rukoli
C. kalarepy
D. kalafiora
Pączki kwiatowe rukoli są jadalną częścią tej rośliny, która należy do rodziny kapustowatych. Ich smak jest lekko pikantny i orzechowy, co czyni je doskonałym dodatkiem do sałatek, kanapek oraz jako dekoracja potraw. W kontekście zdrowotnym, rukola jest cennym źródłem witamin A, C oraz K, a także minerałów takich jak wapń i żelazo. Pączki kwiatowe można zbierać w okresie wiosennym, kiedy roślina jest młoda i jeszcze nie zdrewniała. Sposób ich użycia w kuchni może obejmować zarówno surowe podawanie w sałatkach, jak i lekkie blanszowanie, co dodatkowo wydobywa ich smak. Te praktyki kulinarne są zgodne z aktualnymi trendami zdrowego odżywiania, które promują wykorzystanie całych roślin oraz unikanie marnotrawienia jadalnych części. Rukola i jej pączki kwiatowe są również popularne w diecie wegetariańskiej i wegańskiej, co dodatkowo podnosi ich wartość w kontekście współczesnych trendów żywieniowych.

Pytanie 21

Podczas procesów cieplnych mięso zmienia kolor z różowego na szary, ponieważ

A. mioglobina ulega degradacji.
B. glikogen podlega karmelizacji.
C. kolagen przekształca się w żelatynę.
D. białka zmieniają swoją strukturę.
Wiele osób może błędnie sądzić, że zmiana barwy mięsa podczas obróbki cieplnej jest spowodowana procesami związanymi z białkami strukturalnymi, takimi jak kolagen, czy też reakcjami związanymi z węglowodanami, jak karmelizacja glikogenu. Chociaż kolagen rzeczywiście ulega przekształceniu w żelatynę pod wpływem wysokiej temperatury, to nie jest to główny czynnik odpowiedzialny za zmianę koloru mięsa. Kolagen odpowiada za teksturę i soczystość, ale nie ma bezpośredniego wpływu na jego barwę. Karmelizacja glikogenu, z drugiej strony, dotyczy procesów związanych z cukrami, a nie białkami, co czyni tę koncepcję mylną, ponieważ glikogen jest głównie obecny w wątrobie i mięśniach w formie glikogenu, a nie jako substancja, która bezpośrednio wpływa na kolor mięsa. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków często wynikają z mylenia roli różnych składników w mięsie oraz niedostatecznego zrozumienia biochemicznych procesów zachodzących podczas gotowania. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnych wyników kulinarnych oraz bezpieczeństwa żywności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w gastronomii i przemyśle spożywczym.

Pytanie 22

Użycie właściwych kolorów desek w odniesieniu do konkretnych produktów spożywczych jest zgodne z wymaganiami

A. receptury potrawy
B. systemu TQM
C. normatywu potrawy
D. systemu HACCP
Stosowanie odpowiednich kolorów desek do określonych środków spożywczych jest kluczowym elementem systemu HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), który ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności. System ten opiera się na identyfikacji i kontroli zagrożeń związanych z produkcją żywności. W ramach HACCP wprowadza się zasady, które pomagają w zapobieganiu kontaminacji krzyżowej. Przydzielanie kolorów desek do różnych rodzajów produktów spożywczych, takich jak mięso, ryby, warzywa czy pieczywo, jest praktycznym rozwiązaniem, które ułatwia pracownikom kuchni szybką identyfikację, którym produktom mogą być przypisane konkretne narzędzia. Na przykład, deska czerwona może być używana tylko do mięsa, podczas gdy deska zielona do warzyw. W ten sposób redukuje się ryzyko przenikania bakterii i alergenów, co jest kluczowe dla zapewnienia zdrowia konsumentów. Przykłady zastosowania tej praktyki można znaleźć w wielu profesjonalnych kuchniach oraz lokalach gastronomicznych, które przestrzegają standardów bezpieczeństwa żywności, takich jak te zalecane przez WHO czy lokalne sanepidy.

Pytanie 23

Który system zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego żywności bada możliwości wystąpienia zagrożeń oraz określa metody ich kontrolowania?

A. GMP
B. GHP
C. TQM
D. HACCP
TQM, czyli Zarządzanie Jakością Całościową, to podejście, które niby ma poprawić jakość w firmach, ale nie jest specjalnie ukierunkowane na analizę ryzyk związanych z bezpieczeństwem żywności. Choć TQM stara się podnieść standardy jakości, to skupia się raczej na satysfakcji klientów i ciągłym doskonaleniu niż na konkretnej kontroli zagrożeń. Z drugiej strony, GMP, czyli Dobre Praktyki Produkcyjne, koncentruje się na samych procesach produkcji, ale brak w nim systematycznej analizy ryzyk, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa żywności. GMP dba o monitorowanie warunków produkcji, ale nie patrzy na ryzyka na każdym etapie, przez co nie jest najlepszym rozwiązaniem. GHP, czyli Dobre Praktyki Higieniczne, też są ważne dla warunków higienicznych, ale nie dostarczają pełnego obrazu bezpieczeństwa jak HACCP. Wydaje mi się, że ważne jest, żeby zrozumieć różnice między tymi podejściami, bo mylenie ich może prowadzić do złych wyborów.

Pytanie 24

Podczas smażenia w głębokim tłuszczu na odzieży ochronnej pracownika pojawił się ogień. Jak należy postąpić, udzielając pierwszej pomocy poszkodowanemu, aby zgasić płomień?

A. kocem gaśniczym
B. zimną wodą
C. gaśnicą śniegową
D. gaśnicą proszkową
Użycie koca gaśniczego do ugaszenia płomienia odzieży ochronnej jest właściwym rozwiązaniem, ponieważ koc gaśniczy jest zaprojektowany do tłumienia ognia poprzez odcięcie dostępu powietrza, co skutecznie gasi płomień. W przypadku odzieży na osobie, ważne jest, aby nie używać wody, ponieważ może to prowadzić do niebezpiecznego rozprzestrzenienia się ognia oraz poparzeń termicznych. Koc gaśniczy powinien być zawsze dostępny w miejscach narażonych na pożar, a jego stosowanie jest zgodne z przepisami BHP. W praktyce, w przypadku zapalenia odzieży, osoba postronna powinna jak najszybciej przykryć płonącą osobę kocem gaśniczym, starając się wytrzymać jak najdłużej, aby nie dopuścić do dalszego rozprzestrzenienia się ognia. Przykłady użycia koca gaśniczego można znaleźć w wielu zakładach pracy, gdzie stosowane są substancje łatwopalne, co czyni go niezbędnym elementem wyposażenia ochronnego. Dobrą praktyką jest regularne szkolenie pracowników w zakresie udzielania pierwszej pomocy w przypadku pożarów oraz znajomości procedur użycia koca gaśniczego.

Pytanie 25

Który surowiec występuje w miejscu znaku zapytania w zamieszczonym wykazie surowców niezbędnych do sporządzenia sosu holenderskiego?

Wykaz surowców
żółtka
?
ocet winny
sok z cytryny
sól, pieprz biały

A. Oliwa z oliwek.
B. Masło klarowane.
C. Wywar jarski.
D. Śmietanka kremowa.
Oliwa z oliwek, wywar jarski i śmietanka kremowa to składniki, które niby są popularne w różnych przepisach, ale w sosie holenderskim nie mają miejsca. Oliwa z oliwek jest wprawdzie zdrowa i często używana w kuchni śródziemnomorskiej, ale nie da tej samej tekstury i smaku jak masło klarowane. Co do wywaru jarskiego, to działa głównie na smak potraw, ale nie pomoże w emulgacji, a to jest kluczowe dla sosu holenderskiego. Śmietanka kremowa też ma swoje zastosowanie, ale nie w tym sosie, bo tutaj ważne jest, żeby żółtka i masło klarowane nie były rozcieńczone innymi składnikami. Czasami ludzie błędnie myślą, że wszystkie składniki da się łączyć. Warto zrozumieć, jak działają sosy emulsyjne i co jest potrzebne, żeby je dobrze przygotować i podać.

Pytanie 26

Które ilości surowców należy przygotować do sporządzania ciasta kruchego, jeżeli proporcje mąki, tłuszczu i cukru w tym cieście wynoszą 3:2:1?

Mąka w gTłuszcz w gCukier w g
A.15010050
B.15020050
C.20010050
D.20020050

A. B.
B. D.
C. C.
D. A.
W przypadku wybrania nieprawidłowej odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na zrozumienie podstawowych zasad proporcjonalnych w przygotowywaniu ciast. Proporcje 3:2:1 oznaczają, że na każdą jednostkę mąki przypadają określone jednostki tłuszczu i cukru. Często błędnie przyjmuje się, że wystarczy jedynie dowolnie zmieniać ilości składników, nie dbając o ich proporcje, co prowadzi do niepożądanych efektów w konsystencji ciasta. Na przykład, zwiększenie ilości cukru bez odpowiedniego dostosowania ilości mąki i tłuszczu może skutkować ciastem zbyt słodkim i kruchym, które nie trzyma się formy. Podobnie, zbyt mała ilość tłuszczu może powodować, że ciasto będzie twarde i trudne do rozwałkowania. Kluczowym elementem jest zrozumienie, że każda zmiana w przepisie powinna być przemyślana i oparta na zachowaniu proporcji, co jest fundamentem dobrego rzemiosła cukierniczego. Warto również zwrócić uwagę na to, że w praktyce kulinarnej istotne jest nie tylko przygotowanie ciasta, ale również jego odpowiednia obróbka, w tym chłodzenie przed pieczeniem, co wpływa na końcowy rezultat. Dlatego, aby osiągnąć pożądany efekt, niezwykle istotne jest trzymanie się ustalonych proporcji i praktyk kulinarnych.

Pytanie 27

Jakie urządzenie powinno być zastosowane do precyzyjnego rozdrabniania oraz emulgowania masy mięsnej mielonej, a także do mieszania jej z przyprawami?

A. Krajalnica
B. Masownica
C. Kuter
D. Wilk
Wilk, masownica i krajalnica to różne urządzenia w branży mięsnej, ale chyba nie rozwiążą wszystkich problemów związanych z rozdrobnieniem i emulgowaniem mięsa. Wilk co prawda miewa swoje zastosowanie, ale nie emulguje tak, jakby powinien. Emulsja to coś, co wymaga precyzji, a wilk tego nie zaoferuje. Masownica może mieszać mięso z solą i przyprawami, ale nie potrafi uzyskać gładkiej masy. Krajalnica? No, ona kroi, ale to nie to samo co emulgowanie. Właściwie to często się zdarza, że ludzie mylą te urządzenia, a to może prowadzić do błędnych decyzji w produkcji, co potem odbija się na jakości finalnego produktu. Z mojego doświadczenia, warto się zastanowić nad tym, jakie narzędzia wybierać, żeby wszystko było efektywne i jakość była na wysokim poziomie.

Pytanie 28

Który rodzaj lokalu gastronomicznego musi pobierać i przechowywać próbki żywności?

A. Jadłodajnia
B. Bar przekąskowy
C. Restauracja
D. Stołówka szkolna
Wybór barów przekąskowych, jadłodajni czy restauracji jako zakładów zobowiązanych do pobierania i przechowywania próbek żywności jest niewłaściwy, ponieważ te obiekty nie mają tak ścisłych wymogów jak stołówki szkolne. Wiele osób może myśleć, że wszystkie punkty gastronomiczne powinny stosować podobne zasady, jednak to, co je różni, to przede wszystkim charakter świadczonych usług oraz grupa docelowa. Bar przekąskowy często serwuje jedzenie w sposób mniej formalny i z niższymi standardami dotyczących bezpieczeństwa żywności, co prowadzi do myślenia, że nie musi on przestrzegać takich zasad jak stołówka szkolna. Podobnie w jadłodajniach, gdzie serwowanie posiłków może odbywać się w mniej kontrolowany sposób, nie ma obowiązku pobierania próbek. W restauracjach, mimo że również muszą dbać o jakość żywności, nie mają tak rygorystycznych wymogów w zakresie przechowywania próbek jak placówki zajmujące się żywieniem dzieci. Często błędne przekonania o równoważności tych zakładów gastronomicznych prowadzą do nieporozumień dotyczących przepisów prawa. W kontekście odpowiedzialności zdrowotnej, stołówki szkolne mają na celu zapewnienie, aby dostarczane posiłki były nie tylko smaczne, ale również zdrowe i bezpieczne, co wymaga przestrzegania szczególnych zasad kontroli jakości. Dlatego niezwykle ważne jest, aby zrozumieć, że nie wszystkie punkty gastronomiczne są zobowiązane do takich samych standardów monitorowania i przechowywania żywności, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, jeśli normy te nie są przestrzegane.

Pytanie 29

W restauracji do serwowania dużych porcji dań głównych przez kelnera wykorzystuje się

A. półmiski, łyżki i widelce
B. kokilki oraz wazy
C. salaterki, noże i widelce
D. salaterki i sosjerki
Prawidłowa odpowiedź to półmiski, łyżki i widelce, ponieważ są to narzędzia i naczynia bezpośrednio związane z serwowaniem dań głównych w restauracjach. Półmiski służą do prezentacji potraw, umożliwiając estetyczne podanie oraz łatwy dostęp do dań dla gości. Użycie łyżek i widelców jest standardem w profesjonalnej obsłudze, co pozwala na wygodne spożywanie jedzenia. W praktyce, kelnerzy często serwują potrawy z półmiska, co sprzyja interakcji z gośćmi oraz umożliwia serwowanie większej ilości jedzenia bez konieczności ciągłego przynoszenia nowych porcji. W branży gastronomicznej kluczowe jest przestrzeganie zasad estetyki oraz funkcjonalności, co wpływa na doświadczenia kulinarne gości. Użycie odpowiednich narzędzi jest zatem nie tylko kwestią wygody, ale także świadomego budowania wrażeń związanych z degustacją dań w restauracji.

Pytanie 30

Jak dokonuje się połączenia składników ciasta francuskiego?

A. zarabianie
B. mieszanie
C. ubijanie
D. wałkowanie
Łączenie składników ciasta francuskiego odbywa się poprzez wałkowanie, co jest kluczowym etapem w jego przygotowaniu. Proces ten polega na delikatnym rozciąganiu ciasta przez wałkowanie go na płaskiej powierzchni, co umożliwia równomierne rozprowadzenie składników oraz uzyskanie odpowiedniej struktury ciasta. Wałkowanie pozwala również na wprowadzenie powietrza między warstwy ciasta, co jest niezbędne do osiągnięcia pożądanego efektu puff pastry, czyli efektu „puff”, który charakteryzuje się delikatnymi, chrupiącymi warstwami. Ważne jest, aby ciasto było odpowiednio schłodzone przed wałkowaniem, aby uniknąć nadmiernego rozgrzewania masła, co mogłoby wpłynąć na strukturę finalnego produktu. W praktyce, w profesjonalnych kuchniach, stosuje się techniki takie jak „folding” (składanie ciasta) oraz kontrolowanie grubości wałkowania, co zapewnia idealne warunki do uzyskania ciasta francuskiego o odpowiedniej teksturze i smaku. Warto również pamiętać o użyciu mąki do posypania powierzchni roboczej, co zapobiega przywieraniu ciasta.

Pytanie 31

Jakie urządzenie powinno być używane do pomiaru wilgotności w magazynie surowców?

A. barometr
B. piknometr
C. higrometr
D. manometr
Higrometr to specjalistyczne urządzenie wykorzystywane do pomiaru wilgotności powietrza, co czyni go kluczowym narzędziem w zarządzaniu magazynami surowców. Właściwy poziom wilgotności jest niezbędny, aby zapewnić optymalne warunki przechowywania materiałów, zwłaszcza tych wrażliwych na wilgoć, takich jak drewno, zboża czy niektóre chemikalia. Higrometry działają na zasadzie różnych technologii, w tym pomiaru rezystancji, zmian objętości lub poprzez pomiar temperatury punktu rosy. Przykładowo, w przemyśle spożywczym, kontrola wilgotności przy użyciu higrometru jest kluczowa dla zapobiegania rozwojowi pleśni i bakterii, co może prowadzić do zepsucia towarów. Zgodnie z normami ISO, regularne monitorowanie i kalibracja higrometrów są zalecane, aby zapewnić dokładność pomiarów. Dobre praktyki sugerują również, aby higrometry były umieszczane w różnych lokalizacjach magazynu, co pozwala na uzyskanie pełniejszego obrazu warunków panujących w całym obszarze składowania.

Pytanie 32

W smażalni ryb nastąpił nagły spadek sprzedaży dań z powodu niewystarczającej jakości surowców. Jakie kroki powinny zostać podjęte natychmiast, aby zwiększyć sprzedaż?

A. Zainwestować w promocję w Internecie
B. Zwolnić dotychczasowy personel i zatrudnić nowych pracowników
C. Zmień dostawcę ryb
D. Zmienić aranżację wnętrza smażalni
Zwolnienie starego personelu i zatrudnienie nowego może wydawać się rozwiązaniem, ale jest to podejście kosztowne i ryzykowne. Wyspecjalizowany personel zna specyfikę lokalu oraz preferencje klientów, co jest kluczowe dla utrzymania jakości usług. Zmiana wystrój smażalni, choć może przyciągnąć klientów, nie rozwiązuje problemu z jakością potraw, która jest najważniejsza dla udanej gastronomicznej działalności. Zainwestowanie w reklamę w Internecie może zwiększyć widoczność lokalu, ale jeśli serwowane dania nie są na odpowiednim poziomie, klienci szybko zniechęcą się do powrotu. Reklama nie zastąpi jakości, a klienci często kierują się opiniami i recenzjami, które szybko rozprzestrzeniają się w sieci. Również, jeżeli ryby są niskiej jakości, to jakakolwiek reklama będzie mało skuteczna. Dlatego kluczowe jest, aby najpierw skupić się na jakości surowca, aby stworzyć pozytywne doświadczenie kulinarne, które wpłynie na reputację lokalu i zachęci klientów do powrotu. Długofalowe sukcesy w branży gastronomicznej opierają się na jakości i zadowoleniu klientów, nie na powierzchownych zmianach.

Pytanie 33

Mąka dostarcza

A. węglowodanów oraz witamin z grupy B
B. błonnika oraz witamin A i C
C. węglowodanów oraz witamin D i C
D. białka i witamin B
Mąka nie dostarcza białka czy błonnika w dużych ilościach, więc to istotny błąd w zrozumieniu jej wartości odżywczej. Jeśli ktoś myśli, że mąka jest bogata w białko, to pewnie nie do końca analizował jej skład. Jasne, że mąka pszenna ma trochę białka, ale w porównaniu do mięsa czy fasoli, to za mało, żeby uznać to za dobre źródło. Kolejna rzecz, to mówienie o witaminach A i C oraz błonniku w mące. Mąka, zwłaszcza ta biała, jest uboga w błonnik, który jest bardzo ważny dla trawienia. Witamina A i C też nie występują w mące w znaczących ilościach. Dobrze jest zrozumieć, że mąka to głównie źródło węglowodanów i witamin z grupy B, by nie mieć mylnych przekonań. W zdrowej diecie ważne jest, żeby mieć różnorodne źródła składników odżywczych, a więc dobrze jest włączać też białko, błonnik i witaminy, bo tego w diecie opartej na mące może zabraknąć.

Pytanie 34

Obiekt gastronomiczny działający bez obsługi kelnerskiej, serwujący popularne dania bezmięsne oraz ciepłe i zimne napoje bezalkoholowe, które nie są przygotowywane na indywidualne życzenie klienta. Opis ten odnosi się do

A. karczmy
B. jadłodajni
C. baru mlecznego
D. coktail baru
Karczma kojarzy się z tradycyjnymi, często regionalnymi potrawami, które mogą obejmować mięso, a także z obsługą kelnerską. W kontekście opisanego pytania, karczma nie spełnia kryteriów zakładu gastronomicznego bez obsługi kelnerskiej, ponieważ jej charakterystyka opiera się na pełnej obsłudze gości. Z kolei cocktail bar to miejsce, w którym dominują napoje alkoholowe oraz różnorodne koktajle, co także odbiega od przedstawionego opisu, który koncentruje się na potrawach bezmięsnych oraz napojach bezalkoholowych. Jadłodajnia, choć może oferować potrawy bezmięsne, zazwyczaj wiąże się z szerszym zakresem usług, w tym możliwością zamówienia potraw na indywidualne zamówienie, co również jest sprzeczne z opisanym zakładem. Warto zaznaczyć, że błędne odpowiedzi często wynikają z nieprecyzyjnego rozumienia definicji poszczególnych typów lokali gastronomicznych oraz ich specyfiki, co może prowadzić do mylnych wniosków. Rozumienie różnic w kategoriach gastronomicznych jest kluczowe, aby właściwie klasyfikować różne rodzaje lokali oraz ich ofertę kulinarną. Znajomość standardów branżowych oraz praktyk w zakresie serwowania potraw i napojów jest niezbędna dla prawidłowego identyfikowania i oceny zakładów gastronomicznych.

Pytanie 35

Do czego używa się Steamery?

A. do smażenia w zanurzeniu
B. do gotowania na parze
C. do smażenia bez tłuszczu
D. do gotowania w wodzie
Smażenie zanurzeniowe, gotowanie w wodzie oraz smażenie beztłuszczowe to techniki, które w przeciwieństwie do gotowania na parze, mogą prowadzić do utraty wartości odżywczych żywności. Smażenie zanurzeniowe polega na gotowaniu potraw w dużej ilości gorącego oleju, co skutkuje wysoką zawartością tłuszczu oraz kalorii. Tego typu przygotowanie jest często obciążone ryzykiem przekształcania korzystnych substancji w szkodliwe związki, takie jak akrylamid, które powstają podczas wysokotemperaturowego smażenia. Gotowanie w wodzie z kolei, mimo że jest metodą powszechnie stosowaną, często prowadzi do wyciekania składników odżywczych do wody, co zmniejsza walory zdrowotne potraw. Smażenie beztłuszczowe, choć wydaje się zdrowsze, w praktyce często polega na używaniu wysokotemperaturowych technik, które nie zawsze zapewniają lepsze zachowanie wartości odżywczych. Zrozumienie różnic między tymi metodami jest kluczowe dla skutecznego i zdrowego gotowania. Dobrze jest zwracać uwagę na techniki kulinarne, które maksymalizują walory zdrowotne, a gotowanie na parze zdecydowanie w tym pomaga.

Pytanie 36

Osoby cierpiące na miażdżycę tętnic powinny w szczególności zredukować spożycie

A. oleju sojowego
B. kaszy gryczanej
C. podrobów wieprzowych
D. chudych ryb morskich
Podroby wieprzowe, takie jak wątroba czy nerki, zawierają dużą ilość cholesterolu oraz tłuszczy nasyconych, co może negatywnie wpływać na zdrowie osób cierpiących na miażdżycę. Miażdżyca jest schorzeniem, które prowadzi do zwężenia tętnic przez odkładanie się blaszek miażdżycowych, co zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych. Dlatego osoby z tym schorzeniem powinny ograniczać spożycie pokarmów bogatych w cholesterol i nasycone kwasy tłuszczowe, co wpłynie korzystnie na ich profil lipidowy. Przykładowo, zaleca się wybieranie chudych mięs, ryb, a także warzyw oraz pełnoziarnistych produktów zbożowych, które wspierają zdrowie serca. Wprowadzenie diety opartej na wysokiej zawartości błonnika oraz kwasów tłuszczowych omega-3 z ryb morskich może pomóc w obniżeniu poziomu cholesterolu LDL i zwiększeniu cholesterolu HDL, co jest korzystne dla pacjentów z miażdżycą.

Pytanie 37

Na podstawie opisanego sposobu przygotowania, określ metodę zagęszczania dania.
Sposób przygotowania:
Wykonać obróbkę wstępną marchwi, pokroić w drobną kostkę, zalać niewielką ilością wrzącej wody, dodać do gotującej się potrawy małą ilość masła, soli i cukru, gotować pod przykryciem. Pozostałe masło połączyć z mąką. Zmieszać z wywarem i powoli zagotować.

Marchew została zagęszczona

A. przez oprószanie
B. zasmażką I stopnia
C. podprawą zacieraną
D. zawiesiną
Odpowiedź 'podprawą zacieraną' jest poprawna, ponieważ w przypadku zagęszczania potraw, do których dodaje się tłuszcz oraz mąkę, mówimy właśnie o tej technice. W opisie procesu przygotowania potrawy, widzimy, że masło zostało utrarte z mąką, co odpowiada metodzie przygotowywania podprawy. W tym przypadku, podprawa zacierana jest używana do nadania potrawie odpowiedniej konsystencji oraz smaku, a także do łączenia składników. Technika ta jest powszechnie stosowana w kuchni polskiej i europejskiej, szczególnie w zupach i sosach. Przygotowanie podprawy zacieranej wymaga ścisłego przestrzegania proporcji mąki do tłuszczu, aby uzyskać optymalną gęstość, co jest kluczowe w profesjonalnym gotowaniu. Przykładem zastosowania może być przygotowanie tradycyjnego sosu beszamelowego, w którym wykorzystuje się podobne połączenie mąki i masła, a następnie dodaje się bulion lub mleko, co również skutkuje zagęszczeniem.

Pytanie 38

Dipy to rodzaj sosów

A. ostre i zimne
B. ostre i gorące
C. słodkie i gorące
D. słodkie i zimne
Dipy to rodzaj sosów, które najczęściej mają formę pikantnych, zimnych dipów serwowanych jako dodatek do różnych potraw, takich jak warzywa, chipsy czy mięsa. Odpowiedź pikantne zimne jest poprawna, ponieważ charakteryzuje dipy, które są zarówno ostre, jak i serwowane w temperaturze pokojowej lub w chłodzeniu. Przykładami takich dipów mogą być salsa, guacamole lub tzatziki, które są popularne w wielu kuchniach świata. Dipy odgrywają istotną rolę w gastronomii, poprawiając smak potraw i wzbogacając doznania kulinarne. Z punktu widzenia standardów kulinarnych, dipy powinny być przygotowywane z wysokiej jakości składników, a ich receptury mogą być dostosowywane do indywidualnych gustów, co czyni je wszechstronnymi dodatkami w różnych sytuacjach serwisowych, od przyjęć po codzienne posiłki. Znajomość rodzajów dipów oraz ich zastosowań pozwala na lepsze dopasowanie ich do serwowanych dań, co jest kluczowe w profesjonalnym gotowaniu.

Pytanie 39

W zamieszczonym wykazie składników na pierogi leniwe w miejsce znaku zapytania należy dobrać

Składniki pierogów leniwych
?
Ugotowane ziemniaki
Mąka pszenna
Jaja
Sól

A. masło.
B. śmietanę.
C. ser podpuszczkowy.
D. ser twarogowy.
Ser twarogowy jest kluczowym składnikiem pierogów leniwym, które są popularnym daniem kuchni polskiej. To miękkie, łatwe do przygotowania danie zawiera w swoim składzie również jaja, mąkę pszenną oraz ugotowane ziemniaki, jednak to właśnie ser twarogowy nadaje im charakterystyczny smak i konsystencję. W praktyce, ser twarogowy można wykorzystać zarówno w wersji tłustej, jak i chudej, co pozwala na dostosowanie potrawy do indywidualnych preferencji dietetycznych. W procesie przygotowania, ser należy dokładnie rozgnieść i połączyć z pozostałymi składnikami, co zapewnia uzyskanie gładkiej masy. Warto także pamiętać, że ser twarogowy jest źródłem białka oraz wapnia, co czyni go nie tylko smacznym, ale i zdrowym składnikiem. Wiele przepisów zaleca użycie świeżego twarogu, co wpływa na jakość i smak potrawy. Stosowanie serów o wysokiej jakości jest zgodne z dobrymi praktykami kulinarnymi, które kładą nacisk na jakość składników. Prawidłowe przygotowanie pierogów leniwych z serem twarogowym stanowi przykład doskonałej harmonii tradycji kulinarnej z nowoczesnym podejściem do zdrowego odżywiania.

Pytanie 40

Maksymalny czas na schłodzenie potraw stworzonych w technologii Cook-chill (gotuj i schłodź) wynosi do

A. 4 godz
B. 8 godz
C. 10 godz
D. 6 godz
Wybór odpowiedzi innej niż 4 godziny wskazuje na nieprawidłowe zrozumienie zasad schładzania potraw w technologii Cook-chill. Odpowiedzi sugerujące dłuższe czasy schładzania, takie jak 6, 8 czy 10 godzin, mogą wynikać z przekonania, że dłuższe schładzanie zapewnia większe bezpieczeństwo żywności. Jest to jednak mylne podejście, gdyż dłuższy czas schładzania może prowadzić do wzrostu ryzyka rozwoju patogenów, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami bezpieczeństwa żywności. Temperatura w strefie niebezpiecznej, między 5 a 60°C, sprzyja szybkiemu rozwijaniu się bakterii, dlatego kluczowe jest, aby czas schładzania nie przekraczał 4 godzin. Z danych wynika, że przedłużony czas schładzania może prowadzić do pogorszenia jakości sensorycznej potraw, co ma negatywny wpływ na ich smak oraz aromat. W przemyśle gastronomicznym i cateringowym, stosowanie się do rygorystycznych norm dotyczących czasu schładzania jest niezbędne dla utrzymania wysokich standardów jakości i bezpieczeństwa. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych dla konsumentów oraz narazić przedsiębiorstwo na konsekwencje prawne.