Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 16 kwietnia 2025 13:59
  • Data zakończenia: 16 kwietnia 2025 14:25

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Osoba pracująca w firmie, dzwoniąc do kontrahenta, powinna po uprzednim przywitaniu przedstawić

A. swoje imię i nazwisko oraz kwestię, której dotyczy rozmowa.
B. imię i nazwisko swojego przełożonego oraz zagadnienie, w sprawie którego dzwoni.
C. swoje imię i nazwisko, tytuł zawodowy oraz nazwę firmy.
D. nazwę firmy, w której pracuje, oraz cel rozmowy telefonicznej.
Gdy pracownik przedstawia się, podając swoje imię, nazwisko, stanowisko i nazwę firmy, to w sumie stosuje podstawowe zasady komunikacji w biznesie. Takie podejście sprawia, że rozmowa staje się bardziej przejrzysta i buduje zaufanie między rozmówcami. Dzięki temu kontrahent szybko wie, z kim ma do czynienia, co jest szczególnie ważne w telefonach, gdzie nie widzimy siebie nawzajem. Na przykład, jeśli ktoś powie: 'Dzień dobry, jestem Jan Kowalski, menedżer ds. sprzedaży w firmie XYZ', to nie tylko informuje, kim jest, ale też podkreśla swoją rolę i kontekst rozmowy. Wiele organizacji branżowych podkreśla, jak ważne jest jasne i profesjonalne przedstawianie się podczas kontaktów z klientami. Fajnie też dodać krótki wstęp do tematu rozmowy, bo to może jeszcze bardziej pomóc w nawiązaniu owocnej współpracy.

Pytanie 2

Do zadań banków komercyjnych wchodzi między innymi

A. prowadzenie rachunków bieżących jednostek budżetowych państwowych
B. ewidencjonowanie oraz zarządzanie długiem publicznym
C. emitowanie środków płatniczych w kraju
D. udzielanie kredytów zarówno osobom fizycznym, jak i prawnym
Udzielanie kredytów osobom fizycznym i prawnym jest kluczowym zadaniem banków komercyjnych. Banki pełnią rolę pośrednika finansowego, który umożliwia transfer kapitału z oszczędzających do tych, którzy potrzebują finansowania. Proces ten zaczyna się od oceny zdolności kredytowej potencjalnego kredytobiorcy, co pozwala bankowi oszacować ryzyko związane z udzieleniem kredytu. W praktyce banki stosują różnorodne modele oceny ryzyka, uwzględniając zarówno dane finansowe, jak i historię kredytową klienta. Ponadto, banki oferują różne rodzaje kredytów, takie jak kredyty hipoteczne, samochodowe czy również kredyty dla przedsiębiorstw, co stwarza różnorodne możliwości dostosowywania oferty do potrzeb różnych segmentów rynku. Współczesne banki coraz częściej korzystają z technologii, takich jak analiza big data, aby lepiej zrozumieć preferencje klientów i dostosować ofertę do ich potrzeb. Udzielanie kredytów nie tylko wspiera rozwój gospodarki, ale również przyczynia się do budowy długotrwałych relacji z klientami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 3

Aby wyrejestrować zleceniobiorcę z systemu ubezpieczenia zdrowotnego, należy użyć formularza

A. ZUS ZIUA
B. ZUS ZWUA
C. ZUS ZZA
D. ZUS ZUA
Formularze ZUS ZUA, ZZA i ZIUA mają różne zastosowania i nie są odpowiednie do wyrejestrowania zleceniobiorcy z ubezpieczenia zdrowotnego. Formularz ZUS ZUA służy do zgłoszenia osoby do ubezpieczenia zdrowotnego oraz społecznego, co sprawia, że nie może być użyty do procesu wyrejestrowania. Z kolei formularz ZUS ZZA jest przeznaczony dla osób prowadzących działalność gospodarczą, co również odbiega od kontekstu zleceniodawcy i zleceniobiorcy. ZUS ZIUA, będący formularzem zgłoszeniowym dla osób, które są ubezpieczone w ramach instytucji zagranicznych, również nie ma zastosowania w sytuacji wyrejestrowania zleceniobiorcy. Typowe błędy myślowe, prowadzące do wyboru tych formularzy, mogą obejmować mylenie funkcji formularzy z powodu ich podobieństw w nazwach lub nieznajomość specyfiki procedur związanych z ubezpieczeniami społecznymi. Niezrozumienie tych różnic może skutkować niewłaściwym zgłoszeniem do ZUS, co w konsekwencji prowadzi do trudności w zarządzaniu zobowiązaniami oraz prawami ubezpieczeniowymi zleceniobiorców.

Pytanie 4

Jaką metodę planowania stosuje się do tworzenia różnych opisów zdarzeń, które mogą się zdarzyć w firmie oraz w jej otoczeniu w nadchodzących czasach?

A. Metoda statystyczna
B. Metoda analizy portfelowej
C. Metoda dedukcji
D. Metoda scenariuszowa
Wybór innych metod planowania, takich jak metoda statystyczna, metoda analizy portfelowej czy metoda dedukcji, może wprowadzać pewne nieporozumienia dotyczące sposobów przewidywania przyszłości w kontekście przedsiębiorstw. Metoda statystyczna opiera się na analizie danych historycznych i trendów, co może być użyteczne do przewidywania przyszłych wyników, ale nie pozwala na konstruowanie rozbudowanych scenariuszy dotyczących niepewności czy ryzyk. W praktyce, stosowanie wyłącznie statystyk do prognozowania przyszłości ogranicza zdolność organizacji do adaptacji w obliczu nieprzewidzianych zmian. Metoda analizy portfelowej koncentruje się na ocenie i zarządzaniu różnorodnymi aktywami i projektami, co jest istotne dla oceny ryzyka i alokacji zasobów, jednak nie zajmuje się tworzeniem scenariuszy przyszłości w sensie narracyjnym. Z kolei metoda dedukcji, opierająca się na logicznych wnioskach i ogólnych zasadach, nie uwzględnia złożoności i dynamiki rzeczywistości rynkowej, przez co może prowadzić do mylnych konkluzji przy próbie przewidywania przyszłych zdarzeń. Błędem myślowym w tym kontekście jest nadmierne uproszczenie i zaufanie do danych historycznych lub teoretycznych rozumowań, co nie uwzględnia zmienności i nieprzewidywalności otoczenia biznesowego.

Pytanie 5

Który z przykładów ilustruje zestaw dóbr komplementarnych?

A. Stół i krzesło
B. Komputer i monitor
C. Auto i rower
D. Książka oraz radio
Analizując pozostałe odpowiedzi, zauważamy, że związki między wymienionymi dobrami nie są komplementarne. Odpowiedź dotycząca samochodu i roweru może wydawać się atrakcyjna, jednak te dwa towary są w rzeczywistości substytutami, a nie komplementami. Klient może wybrać jeden z tych środków transportu w zależności od swoich preferencji, co nie jest cechą dóbr komplementarnych. Z kolei książka i radio to dobra, które mogą współistnieć w życiu codziennym, lecz ich użycie nie jest ze sobą bezpośrednio związane; można korzystać z jednego bez potrzeby posiadania drugiego, co również wyklucza je z kategorii dóbr komplementarnych. W odpowiedzi dotyczącej stołu i krzesła można zauważyć, że chociaż te przedmioty są często używane razem, to nie są one technicznie dobrami komplementarnymi w ekonomicznym sensie, gdyż nie ma wymagań co do ich posiadania w parze, a ich funkcjonalność istnieje niezależnie od siebie. W kontekście dobr komplementarnych kluczowe jest zrozumienie, że ich użycie powinno być wzajemne i konieczne do efektywnego działania. Tylko wtedy, gdy jedno dobro jest niezbędne do wykorzystania drugiego, możemy mówić o komplementarności. Dlatego jest istotne, aby świadomi konsumenci brali pod uwagę relacje między dobrami, by podejmować najlepsze decyzje zakupowe.

Pytanie 6

Skierowanie komunikatów do starannie dobranych, pojedynczych klientów, często w osobistym kontakcie za pomocą poczty, telefonu, Internetu lub faxu, w celu uzyskania bezpośredniej reakcji, to

A. marketing-mix
B. marketing bezpośredni
C. publicity
D. public relations
Marketing bezpośredni to strategia komunikacyjna, która polega na kierowaniu spersonalizowanych wiadomości do wyselekcjonowanej grupy klientów za pomocą różnych kanałów, takich jak e-mail, telefon, tradycyjna poczta, czy faks. Taki rodzaj marketingu umożliwia firmom bezpośrednią interakcję z konsumentami, co zwiększa szanse na uzyskanie natychmiastowej reakcji oraz zbudowanie silniejszych relacji z klientami. Przykładem marketingu bezpośredniego może być kampania, w której firma wysyła oferty promocyjne bezpośrednio do klientów na ich adresy e-mail, co pozwala na personalizację komunikatów i dostosowanie ich do preferencji odbiorców. W kontekście dobrych praktyk branżowych, marketing bezpośredni powinien być prowadzony z uwzględnieniem przepisów dotyczących ochrony danych osobowych oraz zasad etyki marketingowej, aby uniknąć niepożądanej komunikacji i zapewnić klientom możliwość łatwego wypisania się z list mailingowych. Efektywne wykorzystanie marketingu bezpośredniego może prowadzić do zwiększonej lojalności klientów oraz wyższej konwersji sprzedaży.

Pytanie 7

Wartość przychodu ze sprzedaży towarów w pierwszym kwartale 2016 roku wyniosła 150 000,00 zł. Jaka była miesięczna efektywność pracy pojedynczego pracownika, jeżeli w hurtowni pracowało 5 osób?

A. 60 000,00 zł/osobę
B. 30 000,00 zł/osobę
C. 50 000,00 zł/osobę
D. 10 000,00 zł/osobę
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi można zauważyć kilka typowych błędów myślowych. Na przykład, odpowiedź wskazująca na 60 000,00 zł/osobę sugeruje, że każdy pracownik generowałby znacznie wyższy przychód, co jest niemożliwe w kontekście przedstawionych danych. Aby zrozumieć, dlaczego ten wynik jest błędny, warto zwrócić uwagę na fakt, że 150 000,00 zł to całkowity przychód za trzy miesiące, co oznacza, że nie można go dzielić przez jeden miesiąc. Kolejna niepoprawna odpowiedź, sugerująca 30 000,00 zł/osobę, również nie uwzględnia właściwego podziału przychodu miesięcznego, ponieważ w tym przypadku obliczenia bazują na błędnym założeniu, że stała wydajność jednostkowa jest zgodna z liczba miesięcy. Natomiast odpowiedź 50 000,00 zł/osobę myli całkowity przychód miesięczny z wydajnością na osobę, co prowadzi do zawyżenia wyniku. Właściwe podejście wymaga zrozumienia, że efektywność pracy powinna być porównywana w kontekście całkowitych wartości, a nie izolowanych danych. W praktyce, umiejętność dokładnego obliczania wydajności pracy jest kluczowa dla analizy efektywności operacyjnej i podejmowania strategicznych decyzji w zarządzaniu. Warto pamiętać, że w każdym przypadku kluczowe jest nie tylko poprawne przetwarzanie danych, ale także ich właściwa interpretacja w kontekście strategii biznesowych.

Pytanie 8

Jakie narzędzie w zakresie polityki promocyjnej opiera się na przedstawieniu oferty firmy bezpośrednio podczas rozmowy pracownika z potencjalnym klientem w celu przeprowadzenia transakcji sprzedaży?

A. Sprzedaż osobista
B. Reklama
C. Public relations
D. Promocja dodatkowa
Reklama to forma komunikacji marketingowej, której celem jest dotarcie do szerokiego grona odbiorców i budowanie świadomości marki. Niemniej jednak, nie jest to podejście, które zakłada bezpośrednią interakcję z potencjalnym nabywcą, co czyni je nieodpowiednim w kontekście tego pytania. Reklama skupia się na przekazie masowym, co może prowadzić do nieefektywnej konwersji, ponieważ klienci mogą nie czuć się zaangażowani w komunikację. Public relations, z drugiej strony, koncentruje się na zarządzaniu wizerunkiem firmy i budowaniu relacji z otoczeniem. Chociaż ma to swoje znaczenie, nie ma na celu bezpośredniego zamknięcia transakcji, a raczej na tworzenie pozytywnego postrzegania marki. Promocja dodatkowa, obejmująca różne formy zachęt, takie jak zniżki czy próbki, może wspierać proces sprzedaży, ale również nie angażuje klienta w osobistą interakcję. Kluczowym błędem myślowym w tych odpowiedziach jest mylenie różnych narzędzi marketingowych z osobistym podejściem, które jest istotą sprzedaży osobistej. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest niezbędne do skutecznego planowania strategii marketingowej oraz skutecznej sprzedaży.

Pytanie 9

Podczas wykonywania zadań biurowych pracownik zasłabł. Którą z wymienionych czynności należy wykonać jako pierwszą w celu udzielenia pomocy?

A. Ułożyć ciało w pozycji leżącej z nogami uniesionymi do góry
B. Zastosować masaż serca
C. Wykonać sztuczne oddychanie
D. Wezwać pogotowie
Podejmowanie działań w sytuacji omdlenia wymaga zrozumienia priorytetów w udzielaniu pierwszej pomocy. Rozpoczęcie od sztucznego oddychania lub masażu serca w przypadku osoby, która straciła przytomność, jest nieodpowiednie, gdyż te procedury są przeznaczone dla osób, które nie oddychają prawidłowo lub mają zatrzymanie krążenia. W momencie, gdy osoba jest nieprzytomna, ale oddycha, najważniejsze jest zapewnienie odpowiednich warunków, aby mogła się zregenerować. Ułożenie ciała w poziomie z nogami uniesionymi do góry jest podstawowym działaniem, które zapobiega problemom z krążeniem. Z kolei wezwanie pogotowia może być konieczne, ale powinno być zrealizowane po pierwszych działaniach mających na celu stabilizację poszkodowanego. Zbyt wczesne podejmowanie działań reanimacyjnych bez odpowiednich podstaw, takich jak potwierdzenie braku oddechu, może prowadzić do niepotrzebnych interwencji, które mogą zaszkodzić osobie poszkodowanej. Typowymi błędami myślowymi są przeoczenie stanu poszkodowanego i nadmierne stresowanie się sytuacją, co może prowadzić do chaosu i nieefektywnych działań. W sytuacjach kryzysowych kluczowe jest działanie w sposób przemyślany i zgodny z ustalonymi procedurami, aby zapewnić najlepsze możliwe wsparcie medyczne."

Pytanie 10

Do niezbędnych obciążeń finansowych wyniku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zalicza się

A. podatek dochodowy od osób prawnych w wysokości 18%
B. podatek dochodowy od osób prawnych w wysokości 19%
C. podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 18%
D. podatek VAT w wysokości 23%
Podatek dochodowy od osób prawnych w wysokości 19% jest rzeczywiście obligatoryjnym obciążeniem wyniku finansowego dla spółek z ograniczoną odpowiedzialnością w Polsce. Przepisy te są regulowane przez Ustawę z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, która określa m.in. stawkę podatku. W kontekście działalności gospodarczej, spółka z o.o. ma obowiązek odprowadzenia tego podatku od osiągniętego dochodu, co oznacza, że jest on nieodłącznym elementem jej działalności. Przykładem praktycznego zastosowania tej zasady jest konieczność przygotowania rocznego sprawozdania finansowego, w którym należy uwzględnić wyliczony podatek dochodowy. Właściwe obliczenie i odprowadzenie podatku są kluczowe dla utrzymania dobrych praktyk biznesowych oraz uniknięcia ewentualnych sankcji finansowych. Warto również zwrócić uwagę, że w przypadku spółek, które osiągają mniejsze przychody, mogą obowiązywać preferencyjne stawki, co podkreśla elastyczność systemu podatkowego w Polsce.

Pytanie 11

Cementownia używa 3 kg gliny do wytworzenia jednej cegły. Na początku miesiąca dysponuje zapasem gliny wynoszącym 5 000 kg, a planowany zapas na koniec to 10 000 kg. Ile kilogramów gliny należy nabyć, jeżeli w ciągu miesiąca przewiduje się produkcję 10 000 cegieł?

A. 45 000 kg
B. 35 000 kg
C. 40 000 kg
D. 10 000 kg
Sposób rozwiązywania problemu związany z obliczaniem zapotrzebowania na surowce, taki jak glina, wymaga dokładnego uwzględnienia wszystkich elementów, które mogą wpłynąć na finalny wynik. Niektóre z odpowiedzi z wykorzystaniem niewłaściwych kalkulacji mogą prowadzić do znaczących błędów. Na przykład, odpowiedzi, które sugerują zakup 40 000 kg lub 45 000 kg gliny, ignorują fakt, że część gliny jest już dostępna w zapasach początkowych. W przypadku obliczenia 40 000 kg, nie uwzględniono wyjściowego zapasu, co prowadzi do sztucznego zawyżenia zapotrzebowania. Z kolei 45 000 kg całkowicie nie uwzględnia, że 10 000 kg to planowany zapas końcowy. W praktyce, w procesach produkcyjnych kluczowe jest zrozumienie różnicy między ilością materiału potrzebną do wykonania danego zadania, a tym, co jest już dostępne lub co trzeba jeszcze przechowywać. Istotne jest również, aby dostosować zapasy do zmieniającego się popytu oraz planować zakupy w zgodzie z harmonogramem produkcji, aby uniknąć przestojów. Warto również zwrócić uwagę na zarządzanie łańcuchem dostaw, co ma kluczowe znaczenie dla efektywności logistycznej. W kontekście odpowiedzi 10 000 kg, pominięto całkowite zapotrzebowanie na glinę do produkcji cegieł, co jest klejowym błędem w alokacji zasobów. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesami produkcyjnymi.

Pytanie 12

Iwona Lotos otrzymuje wynagrodzenie, które jest uzależnione od liczby godzin, jakie przepracowała w danym miesiącu. Pani Iwona wynagradzana jest według systemu

A. prowizyjnego
B. akordowego
C. czasowo-premiowego
D. czasowego
Odpowiedź 'czasowy' jest prawidłowa, ponieważ wynagrodzenie pani Iwony Lotos jest ustalane na podstawie liczby przepracowanych godzin w danym miesiącu. System wynagrodzenia czasowego polega na tym, że pracownik otrzymuje stałą stawkę za każdą godzinę pracy, co oznacza, że jego wynagrodzenie jest bezpośrednio związane z czasem, który poświęca na wykonywanie swoich obowiązków. Przykładem zastosowania tego systemu może być praca w biurze, gdzie pracownicy są wynagradzani zgodnie z ilością godzin przepracowanych w danym miesiącu. Taki model wynagradzania jest powszechnie stosowany w wielu branżach i sprzyja stabilności finansowej pracowników, dając im pewność co do wysokości wynagrodzenia, pod warunkiem, że przepracują ustaloną liczbę godzin. Ponadto, system czasowy ułatwia planowanie budżetu zarówno dla pracodawców, jak i pracowników, co wpisuje się w najlepsze praktyki zarządzania zasobami ludzkimi.

Pytanie 13

Organizacja nabyła środek trwały o wartości netto 12 000 zł. Koszt jego montażu wyniósł 1 000 zł. Kwota zakupu powiększona o wydatki na montaż stanowi cenę

A. nabycia
B. rynkową
C. szacunkową
D. sprzedaży
Odpowiedzi, które wskazują na termin "rynkowa", "szacunkowa" lub "sprzedaży", są niepoprawne z kilku istotnych względów. Cena rynkowa odnosi się do wartości, jaką rynek przypisuje danemu aktywu w danym momencie, co nie ma zastosowania w przypadku określania kosztu nabycia środka trwałego. Mylące jest również utożsamianie kosztu nabycia z ceną sprzedaży, która w rzeczywistości obejmuje inne czynniki, takie jak marża zysku, koszty sprzedaży i inne wydatki, które nie są bezpośrednio związane z nabyciem aktywu. Ponadto, termin "szacunkowa" sugeruje, że wartość była ustalana na podstawie niepewnych prognoz lub oceny, co jest sprzeczne z zasadą, że koszt nabycia powinien być oparty na rzeczywistych wydatkach związanych z pozyskaniem aktywu. W praktyce, formalne podejście do wyceny środków trwałych wymaga precyzyjnego uwzględnienia wszystkich kosztów poniesionych przed oddaniem ich do użytkowania. Ignorowanie elementów takich jak koszty montażu prowadzi do zaniżenia wartości aktywów w bilansie, co może wpływać na decyzje inwestycyjne oraz analizy finansowe organizacji. Właściwe rozumienie pojęcia kosztu nabycia jest kluczowe dla poprawnego prowadzenia księgowości oraz raportowania finansowego, a także zgodności z obowiązującymi standardami rachunkowości.

Pytanie 14

Jakie są zadania Regionalnych Izb Obrachunkowych?

A. nadzorowanie działalności finansowej samorządów terytorialnych
B. sprawowanie kontroli nad obrotem papierami wartościowymi
C. prowadzenie śledztw w sprawach przestępstw skarbowych
D. zarządzanie finansami budżetu państwa
Regionalne Izby Obrachunkowe, czyli RIO, odgrywają naprawdę ważną rolę w tym, jak w Polsce zarządzamy finansami publicznymi. Chodzi głównie o nadzór nad tym, jak samorządy terytorialne gospodarują swoimi pieniędzmi. Ich zadania to kontrolowanie wydatków i przychodów, co pomaga utrzymać wszystko w porządku i przejrzyście. RIO ma na głowie audyty finansowe, analizę sprawozdań budżetowych i ocenę działań samorządów pod kątem przepisów prawa. Na przykład, analiza raportów finansowych gmin to świetna sprawa, bo pozwala dostrzec potencjalne błędy i szybko je naprawiać. Dzięki RIO, samorządy mogą poprawiać swoje procedury finansowe, co w ogólnym rozrachunku jest korzystne dla nas wszystkich, jako obywateli. Mamy prawo, żeby te publiczne fundusze były wykorzystywane efektywnie.

Pytanie 15

Jakie działanie pracodawcy może być uznane za nepotyzm?

A. Przeznaczanie dużych sum pieniędzy na nagrody dla pracowników
B. Faworyzowanie w rekrutacji pracowników spokrewnionych z pracodawcą
C. Zatrudnianie osób bez odpowiednich kwalifikacji
D. Wtrącanie się w prywatne życie i sprawy rodzinne pracownika
Ingerowanie w życie prywatne i rodzinne pracownika, zatrudnianie pracowników bez wymaganych kwalifikacji oraz przeznaczanie znacznych środków finansowych na nagrody dla pracowników są działaniami, które niekoniecznie są związane z nepotyzmem, a raczej z brakiem profesjonalizmu lub niewłaściwym zarządzaniem zasobami ludzkimi. Ingerencja w życie prywatne może być postrzegana jako naruszenie prywatności i etyki, ale nie ma bezpośredniego związku z preferencjami rodzinnymi. Zatrudnianie osób bez wymaganych kwalifikacji rzeczywiście może prowadzić do obniżenia standardów pracy, jednak nie jest to działanie związane z nepotyzmem, chyba że zatrudniona osoba jest członkiem rodziny pracodawcy. Natomiast przeznaczanie znacznych środków na nagrody dla pracowników, mimo że może budzić kontrowersje, nie jest przejawem nepotyzmu, lecz strategią motywacyjną. Każde z tych działań może prowadzić do negatywnych skutków, ale nie wskazuje na preferencje oparte na pokrewieństwie, które są kluczowym elementem definicji nepotyzmu. Właściwe podejście do zarządzania talentami i etyki w miejscu pracy wymaga od pracodawców równego traktowania wszystkich pracowników oraz stosowania przejrzystych kryteriów przy podejmowaniu decyzji personalnych.

Pytanie 16

Istotnym składnikiem umowy o pracę jest wskazanie

A. długości przerw między obowiązkami, które przysługują pracownikowi
B. terminu, miejsca i czasu wypłaty wynagrodzenia
C. daty rozpoczęcia pracy oraz miejsca jej realizacji
D. wymiaru urlopu wypoczynkowego przysługującego pracownikowi
Wiele osób może błędnie sądzić, że inne elementy umowy o pracę, takie jak długość przerw w pracy, wymiar urlopu wypoczynkowego, czy też szczegóły dotyczące wypłaty wynagrodzenia, są równie istotne jak termin rozpoczęcia pracy i miejsce wykonywania. Jednakże, te kwestie są mniej fundamentalne dla samego rozpoczęcia stosunku pracy. Przerwy w pracy, choć istotne dla organizacji czasu pracy i zachowania równowagi pomiędzy obowiązkami a odpoczynkiem, nie są prawnie definiowane jako wymóg umowy o pracę. W praktyce, szczegółowe regulacje dotyczące przerw często wynikają z regulaminów wewnętrznych firmy, a nie z samej umowy. Z kolei wymiar urlopu wypoczynkowego, choć ważny dla pracownika, jest ustalany na podstawie ogólnych przepisów prawa pracy i nie jest kluczowym elementem, który musi być uwzględniony w momencie nawiązywania stosunku pracy. Podobnie, szczegóły dotyczące terminu, miejsca i czasu wypłaty wynagrodzenia, mimo że są istotne w kontekście zarobków pracownika, nie są fundamentalnymi elementami umowy o pracę, które wpływają na jej ważność. Kluczowe jest, aby pracownicy i pracodawcy rozumieli różnice między tymi elementami oraz ich wpływ na prawidłowe nawiązanie stosunku pracy, co może pomóc w uniknięciu nieporozumień i sporów w przyszłości.

Pytanie 17

W roku 2008 wskaźnik bieżącej płynności finansowej wynosił 1,3, natomiast w 2009 roku wzrósł do 1,4. Co oznacza ten przyrost wskaźnika?

A. wyższą rentowność kapitałów własnych
B. wzrost zdolności jednostki do regulowania bieżących zobowiązań
C. mniejszą rentowność kapitałów własnych
D. obniżenie zdolności jednostki do regulowania bieżących zobowiązań
Analizując dostępne odpowiedzi, możemy zauważyć, że nieprawidłowe są stwierdzenia dotyczące zmniejszonej rentowności kapitałów własnych oraz zmniejszenia zdolności jednostki do spłaty bieżących zobowiązań. Wzrost wskaźnika bieżącej płynności finansowej nie ma bezpośredniego związku z rentownością kapitałów własnych, która dotyczy zysku generowanego w stosunku do zainwestowanego kapitału. W rzeczywistości, zwiększona płynność może wspierać rentowność, gdyż firma, mając większe zasoby do dyspozycji, może lepiej zarządzać swoimi operacjami i inwestycjami. Ponadto, zmiana wskaźnika nie implikuje ograniczenia zdolności do regulowania zobowiązań; wręcz przeciwnie, wzrost wskaźnika wskazuje na poprawę tej zdolności. Typowym błędem myślowym jest mylenie wskaźników płynności z innymi wskaźnikami finansowymi, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Ważne jest zrozumienie, że wskaźnik bieżącej płynności koncentruje się wyłącznie na krótkoterminowych zobowiązaniach, a jego wzrost powinien być interpretowany jako pozytywny sygnał dla kondycji finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 18

Firma nabyła skórę do wytwarzania obuwia. Całkowity koszt za metr skóry, uwzględniając podatek VAT, wynosi 246 zł. Ta cena określana jest jako cena jednostkowa

A. rynkowa
B. zakupu netto
C. zakupu brutto
D. nabycia
Podejście do określenia ceny jednostkowej jako ceny nabycia, rynkowej lub zakupu netto jest mylące i może prowadzić do nieporozumień w zakresie analizy kosztów. Cena nabycia odnosi się zazwyczaj do kosztu, który nie uwzględnia dodatkowych opłat, takich jak VAT. W kontekście zakupu skóry, cena nabycia byłaby niższa niż cena brutto, co wprowadzałoby w błąd przy obliczaniu rzeczywistych wydatków firmy. Cena rynkowa wskazuje na wartość rynkową towaru, która może być różna w zależności od popytu i podaży, a niekoniecznie odzwierciedla rzeczywiste koszty zakupu. Przy ocenie kosztów produkcji i określaniu cen sprzedaży, ważne jest, aby przedsiębiorstwa miały jasne zrozumienie różnicy między ceną rynkową a kosztami rzeczywistymi. Cena zakupu netto, z kolei, nie uwzględnia VAT, co również jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami. Ignorowanie tych różnic może prowadzić do błędnych analiz finansowych i strategii cenowych, co z kolei wpływa na rentowność przedsiębiorstwa. W praktyce, przy zakupie surowców, takich jak skóra, istotne jest, aby wszystkie koszty były dokładnie określone i raportowane, co pomaga w efektywnym zarządzaniu działalnością gospodarczą.

Pytanie 19

Jaki dokument należy przygotować, gdy przyjmujemy do magazynu towary zakupione od dostawcy?

A. Wz
B. Zw
C. Pz
D. Pw
Dokument Pz, czyli Przyjęcie Zewnętrzne, odgrywa mega ważną rolę w zarządzaniu magazynem. To taki papier, który potwierdza, że towar, który kupiliśmy od dostawcy, dotarł do nas. Dzięki temu możemy dokładnie zanotować, ile i jakie towary przyjechały, a to jest kluczowe dla prawidłowej ewidencji w magazynie. Przyjęcie Zewnętrzne powinno być robione, kiedy towar fizycznie przychodzi. Zazwyczaj w takim dokumencie znajdziesz datę przyjęcia, numer dostawy, szczegóły dostawcy, a także dokładne info o towarach. Na przykład, jeżeli zamówimy 100 sztuk, a dostaniemy 110, to takie coś pomoże nam ogarnąć ten nadmiar i podjąć odpowiednie kroki. W praktyce, dokument Pz jest podstawą do dalszych działań, jak aktualizowanie stanów magazynowych czy sporządzanie raportów. Jest też ważny dla księgowości, bo wpływa na bilans magazynowy i finansowy firmy.

Pytanie 20

Zjawisko inflacji w gospodarce pojawia się w wyniku wzrostu

A. siły nabywczej pieniądza.
B. zatrudnienia.
C. ogólnego poziomu cen.
D. produktu krajowego brutto.
Niepoprawne odpowiedzi, takie jak wzrost zatrudnienia, wzrost produktu krajowego brutto (PKB) oraz spadek siły nabywczej pieniądza, bazują na błędnych założeniach dotyczących dynamiki inflacji. Zatrudnienie, choć jest kluczowym elementem zdrowej gospodarki, nie jest bezpośrednią przyczyną inflacji. Wzrost zatrudnienia może prowadzić do zwiększenia popytu na dobra i usługi, co w dłuższej perspektywie może wpłynąć na wzrost cen, jednak nie jest to bezpośrednia przyczyna inflacji. Podobnie, wzrost produktu krajowego brutto świadczy o wzroście produkcji w gospodarce, co również może potencjalnie prowadzić do inflacji poprzez zwiększenie popytu, ale nie jest to bezpośredni mechanizm inflacyjny. Z kolei siła nabywcza pieniądza jest rezultatem inflacji, a nie jej przyczyną. W momencie, gdy inflacja rośnie, siła nabywcza maleje, co jest skutkiem tego zjawiska. Często popełnianym błędem w analizie inflacji jest mylenie wskaźników gospodarczych oraz ich przyczyn i skutków. Inflacja jest często wynikiem złożonego zestawienia czynników makroekonomicznych, które muszą być zrozumiane w kontekście całościowym. Dlatego ważne jest, aby nie tylko analizować dane ekonomiczne, ale także zrozumieć ich wzajemne relacje oraz dynamikę, co pozwala na lepsze prognozowanie trendów gospodarczych.

Pytanie 21

Niewłaściwe archiwizowanie dokumentacji niearchiwalnej polega na

A. prawidłowym uporządkowaniu materiałów wewnątrz teczek, ich opisaniu, stworzeniu ewidencji oraz zapewnieniu ich bezpieczeństwa
B. układaniu materiałów w teczkach według porządku spraw, a w obrębie sprawy - chronologicznie
C. ocenie jej użyteczności, wydzieleniu dokumentacji zbędnej oraz przekazaniu jej do zniszczenia
D. powiadomieniu dyrektora odpowiedniego lokalnego archiwum państwowego oraz sporządzeniu spisu zdawczo-odbiorczego
Brakowanie dokumentacji, która nie jest archiwalna, to ważna sprawa. Chodzi o to, żeby ocenić, co z tych wszystkich papierów jest naprawdę potrzebne, a co można wyrzucić, bo tylko zabiera miejsce. Kluczowe jest, żeby wiedzieć, które dokumenty można uznać za zbędne. Wymaga to znajomości przepisów prawnych i zasad związanych z przechowywaniem takich materiałów. Jak już ustalimy, co można wyrzucić, to segregujemy te dokumenty i przekazujemy je do zniszczenia. Dzięki temu łatwiej zarządzać przestrzenią i zasobami. Organizacje powinny mieć ustalone procedury dotyczące brakowania – warto mieć jasne kryteria oceny dokumentów, żeby być zgodnym z przepisami. I pamiętaj, brakowanie to nie jest tylko wywalenie papierów, ale część większego zarządzania dokumentów, dzięki czemu w archiwum zostają tylko te najważniejsze informacje. Można to zaobserwować w instytucjach publicznych, które regularnie przeglądają dokumenty, co pozwala na lepsze zarządzanie zasobami i spełnianie wymogów prawnych.

Pytanie 22

Do jakiej kategorii ubezpieczeń zaliczamy ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe?

A. zdrowotnych
B. majątkowych
C. na życie
D. społecznych
Wybór ubezpieczeń zdrowotnych, na życie czy majątkowych nie jest trafny, bo nie obejmuje najważniejszych rzeczy, jakie robią ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe. Ubezpieczenia zdrowotne zajmują się opieką medyczną i leczeniem, czyli są bardziej o zdrowiu, a emerytalne i rentowe skupiają się na tym, jak zabezpieczyć swoją przyszłość finansową. Ubezpieczenia na życie mają chronić naszych bliskich po śmierci, co też nie jest tym samym, co ubezpieczenia społeczne, które są bardziej o wsparciu w trudnych momentach życia. Z kolei ubezpieczenia majątkowe to ochrona rzeczy materialnych, co jest zupełnie inną sprawą, niż zabezpieczenie dochodu, gdy nie możemy pracować. Wydaje mi się, że kluczowy błąd polega na tym, że nie rozumiesz, że ubezpieczenia społeczne są o pomocy finansowej w konkretnych sytuacjach życiowych, a nie o ochronie zdrowia, życia czy mienia.

Pytanie 23

Wśród obowiązkowych odpisów wpływających na wynik finansowy brutto w spółkach kapitałowych wymienia się

A. dywidendę
B. podatek dochodowy
C. odsetki od udziałów
D. kapitał rezerwowy
Podatek dochodowy, jako obowiązkowy odpis obciążający wynik finansowy brutto spółek kapitałowych, jest kluczowym elementem w obliczaniu ostatecznego wyniku finansowego. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, spółki kapitałowe są zobowiązane do uiszczania podatku dochodowego od zysku, co oznacza, że przed podziałem zysku między wspólników lub akcjonariuszy, trzeba odliczyć ten podatek. Jako przykład, jeśli spółka osiągnie zysk brutto w wysokości 1 miliona złotych, a stawka podatku wynosi 19%, to od kwoty tej należy odliczyć 190 tysięcy złotych, co skutkuje wynikiem netto równym 810 tysięcy złotych. Dobre praktyki w zarządzaniu finansami spółek kapitałowych zalecają systematyczne planowanie obciążeń podatkowych, co pozwala na dokładniejsze prognozowanie i efektywne zarządzanie płynnością finansową. Należy również pamiętać, że podatek dochodowy wpływa na decyzje dotyczące dystrybucji zysków, co może mieć długofalowe konsekwencje dla strategii rozwoju przedsiębiorstwa.

Pytanie 24

Osoba fizyczna, która jest podatnikiem i nie prowadzi działalności gospodarczej, w celu zaktualizowania danych dotyczących numeru konta bankowego, na które ma być wykonany zwrot podatku, powinna dostarczyć do urzędu skarbowego zgłoszenie aktualizacyjne na formularzu

A. ZAP-3
B. VAT-7
C. CIT-8
D. PIT-36
Wybór formularzy VAT-7, CIT-8 oraz PIT-36 jako odpowiedzi na pytanie jest nieprawidłowy, ponieważ każdy z tych formularzy ma odrębne przeznaczenie, które nie jest związane z aktualizacją danych dotyczących numeru konta bankowego. VAT-7 jest formularzem służącym do rozliczania podatku od towarów i usług, a jego celem jest wykazanie należnego podatku VAT w danym okresie rozliczeniowym. Z kolei CIT-8 jest deklaracją dla podatków dochodowych osób prawnych, a jego użycie dotyczy firm, które muszą zgłaszać swoje dochody oraz obliczać należny podatek dochodowy. PIT-36 natomiast jest formularzem przeznaczonym dla osób fizycznych, które prowadzą działalność gospodarczą i chcą rozliczać się na zasadach ogólnych, co również nie ma związku z aktualizacją danych do zwrotu podatku. Wybierając te niewłaściwe formularze, użytkownicy mogą być narażeni na błędy w procesie zwrotu podatku, co może prowadzić do opóźnień lub nawet do problemów prawnych. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie formularze podatkowe mogą być stosowane zamiennie w różnych sytuacjach, co jest niezgodne z obowiązującymi przepisami. Dlatego ważne jest, aby każda osoba fizyczna, która potrzebuje zaktualizować swoje dane, korzystała wyłącznie z odpowiednich formularzy, takich jak ZAP-3, co zapewnia zgodność z przepisami i sprawne przeprowadzenie procesu zwrotu nadpłaty podatku.

Pytanie 25

Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, w przypadku pracy w godzinach nadliczbowych przypadkach w niedzielę i święta, które nie są dniami pracy dla pracownika zgodnie z jego rozkładem czasu pracy, pracownikowi należy się, oprócz standardowego wynagrodzenia, dodatek w wysokości

A. 50% wynagrodzenia
B. 100% wynagrodzenia
C. 70% wynagrodzenia
D. 80% wynagrodzenia
Odpowiedź 100% wynagrodzenia jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Kodeksem pracy, pracownikowi przysługuje dodatek w wysokości 100% wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, które przypadają w niedzielę oraz święta, które nie są dla niego dniami pracy. W praktyce oznacza to, że pracownik, który świadczy pracę w tych specyficznych warunkach, otrzymuje podwójne wynagrodzenie za każdą godzinę nadliczbową. Jest to istotne dla zachowania równowagi między życiem zawodowym a prywatnym oraz dla wynagrodzenia wysiłku pracowników, którzy są zobowiązani do pracy w dni, które tradycyjnie są uznawane za dni odpoczynku. Takie regulacje są zgodne z międzynarodowymi standardami pracy i mają na celu ochronę praw pracowników, a także promowanie przestrzegania zasad sprawiedliwości w zatrudnieniu. Warto również zauważyć, że pracodawcy muszą być świadomi tych przepisów, aby unikać potencjalnych sporów prawnych oraz zapewnić sprawiedliwe warunki pracy.

Pytanie 26

Cena nabycia netto jednej sztuki towaru wynosi 20,00 zł. Jaka będzie wysokość podatku VAT od sprzedanego towaru, jeśli przedsiębiorca stosuje marżę w wysokości 50% w odniesieniu do ceny zakupu, a towar objęty jest stawką VAT wynoszącą 8%?

A. 2,40 zł
B. 1,60 zł
C. 4,00 zł
D. 0,80 zł
Wybierając jedną z błędnych odpowiedzi, można zauważyć, że nie zrozumiano podstawowych zasad obliczania podatku VAT w kontekście marży. Na przykład, odpowiedzi 1, 3 i 4 mogą wynikać z błędnego założenia, że podatek VAT oblicza się bezpośrednio od ceny zakupu lub marży bez uwzględnienia ceny sprzedaży brutto. Odpowiedź 1, sugerująca 2,40 zł, mogła być pomylona z niewłaściwym obliczeniem po dodaniu stawki VAT do kwoty marży, co jest błędem koncepcyjnym. Warto zauważyć, że podatek VAT powinien być obliczany na podstawie ceny sprzedaży brutto, a nie na podstawie ceny zakupu. Odpowiedź 3, 4, a nawet 2,60 zł mogą wynikać z niepoprawnego dodawania lub pomijania stawki VAT. W praktyce, przedsiębiorcy muszą być świadomi, jak obliczenia te wpływają na ich działalność. Kluczowym błędem myślowym jest nieuznawanie potrzeby odniesienia się do ceny sprzedaży brutto przy ustalaniu wysokości VAT. W obliczeniach związanych z marżą i podatkiem VAT istotne jest zastosowanie właściwych metod, aby uniknąć strat finansowych lub problemów z organami podatkowymi.

Pytanie 27

Jakie sankcje, według Kodeksu pracy, może nałożyć pracodawca na pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę, który złamał obowiązki służbowe?

A. Skrócenie wymiaru urlopu, karę pieniężną lub naganę
B. Naganę, upomnienie lub wstrzymanie wypłaty wynagrodzenia
C. Upomnienie, naganę lub karę pieniężną
D. Upomnienie, karę pieniężną lub pracę w godzinach nadliczbowych
Odpowiedź 'Upomnienie, naganę lub karę pieniężną' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Kodeksem pracy, pracodawca ma prawo nakładać na pracowników te formy kar za naruszenie obowiązków pracowniczych. Upomnienie i nagana to kary porządkowe, które mają na celu poprawę zachowań pracownika i są stosowane w sytuacjach, gdy naruszenia mają charakter mniej poważny. Z kolei kara pieniężna może być zastosowana w przypadku poważniejszych naruszeń, które wpływają na efektywność pracy lub bezpieczeństwo w firmie. Na przykład, jeśli pracownik wielokrotnie spóźnia się do pracy, pracodawca może zastosować najpierw upomnienie, a w przypadku braku poprawy, naganę. W sytuacji, gdy naruszenie skutkuje szkodą finansową dla pracodawcy, możliwe jest nałożenie kary pieniężnej. Ważne jest, aby każda z tych kar była odpowiednio udokumentowana i zgodna z regulaminem pracy, co stanowi dobrą praktykę w obszarze zarządzania zasobami ludzkimi.

Pytanie 28

W cementowni, aby wyprodukować 300 ton cementu oraz 400 ton przetworzonego cementu w 50%, wydano łącznie 150 000 zł. Jaki jest koszt wytworzenia jednej tony?

A. 300,00 zł
B. 500,00 zł
C. 450,00 zł
D. 250,00 zł
Obliczanie kosztów wytworzenia jednego tonu cementu może być mylące, zwłaszcza jeśli nie uwzględnia się wszystkich aspektów produkcji. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 500,00 zł, 250,00 zł, czy 450,00 zł, występuje fundamentalny błąd w rozumieniu, co obejmuje całkowity koszt produkcji. Często błędnie zakłada się, że koszty przetwarzania nie mają wpływu na ogólny koszt jednostkowy, co jest nieprawidłowe. Koszty przetwarzania są integralną częścią całkowitych wydatków. Nie można także zignorować, że w produkcji materiałów budowlanych, takich jak cement, istotne jest uwzględnienie kosztów stałych i zmiennych. Koszty stałe, jak amortyzacja maszyn czy wynagrodzenia pracowników, również wpływają na ostateczny wynik. W kontekście złej odpowiedzi, wiele osób popełnia błąd przez uproszczenie kalkulacji do wyłącznie jednej kategorii kosztów, co prowadzi do niepełnych i mylących wniosków. To podkreśla znaczenie całościowego podejścia do analizy kosztów oraz konieczność zwracania uwagi na różnorodność wydatków związanych z procesem produkcyjnym. Regularne przeglądanie i aktualizowanie kalkulacji kosztów to kluczowy element strategii zarządzania finansami w każdej cementowni.

Pytanie 29

W miesiącu maju pracownik wykonał: <br> - 168 godzin w zgodzie z ustalonym wymiarem czasu pracy przy stawce 15,00 zł/godz., <br> - 5 godzin pracy nadliczbowej w niedzielę z dodatkiem wynoszącym 100% wynagrodzenia. <br><br> Jakie będzie wynagrodzenie brutto pracownika za miesiąc maj?

A. 2 670,00 zł
B. 2 595,00 zł
C. 2 520,00 zł
D. 2 770,00 zł
Aby obliczyć wynagrodzenie brutto pracownika za maj, musimy uwzględnić zarówno godziny standardowe, jak i nadliczbowe. Pracownik przepracował 168 godzin w standardowym wymiarze czasu pracy, przy stawce 15,00 zł za godzinę. Obliczamy wynagrodzenie za te godziny: 168 godzin x 15,00 zł = 2 520,00 zł. Następnie, pracownik przepracował dodatkowo 5 godzin nadliczbowych w niedzielę, które są wynagradzane z 100% dodatkiem. Oznacza to, że każda godzina nadliczbowa jest płatna 30,00 zł (15,00 zł podstawy + 15,00 zł dodatku). Obliczamy wynagrodzenie za nadgodziny: 5 godzin x 30,00 zł = 150,00 zł. Podsumowując, całkowite wynagrodzenie brutto za maj wynosi: 2 520,00 zł + 150,00 zł = 2 670,00 zł. Warto zaznaczyć, że obliczenia te są zgodne z przepisami Kodeksu pracy oraz regulacjami dotyczącymi wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych. To podejście jest standardem w zarządzaniu wynagrodzeniami w przedsiębiorstwach.

Pytanie 30

Zgłoszenie nowego pracownika do ZUS na formularzu ZUS ZUA powinno być dokonane od daty powstania obowiązku ubezpieczenia w terminie

A. 10 dni
B. 15 dni
C. 20 dni
D. 7 dni
Zgłoszenie nowozatrudnionego pracownika do ZUS na formularzu ZUS ZUA musi być dokonane w ciągu 7 dni od dnia powstania obowiązku ubezpieczenia, co jest zgodne z wymogami Ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Obowiązek ubezpieczenia powstaje zazwyczaj w dniu nawiązania stosunku pracy. Przykładowo, jeśli pracownik rozpoczął pracę 1 czerwca, pracodawca ma czas do 7 czerwca na złożenie zgłoszenia. Termin ten jest kluczowy dla prawidłowego zabezpieczenia zarówno pracownika, jak i pracodawcy, gdyż opóźnienie w zgłoszeniu może prowadzić do problemów z wypłatą świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego i społecznego. Dobre praktyki wymagają, aby pracodawcy prowadzili szczegółowe rejestry zatrudnienia oraz terminów zgłoszeń, co ułatwia spełnienie wymogów formalnych. Znajomość tych zasad pozwala nie tylko na uniknięcie kar finansowych, ale także na zbudowanie pozytywnej relacji z pracownikami, którzy czują się bezpieczni w swoim zatrudnieniu i są pewni, że ich interesy są chronione.

Pytanie 31

Która z firm ma osobowość prawną?

A. Cywilna
B. Z ograniczoną odpowiedzialnością
C. Komandytowo-akcyjna
D. Partnerska
Pierwsza z wymienionych spółek, czyli komandytowo-akcyjna, mimo że ma pewne cechy osobowości prawnej, tak naprawdę nie jest odrębnym bytem prawnym. To taki miks spółki komandytowej i akcyjnej. Znaczy to, że przynajmniej jedna osoba (komplementariusz) ponosi pełną odpowiedzialność za zobowiązania spółki, a akcjonariusze są ograniczeni do wysokości swoich wkładów. Z kolei spółka partnerska, którą tworzą przedstawiciele zawodów reglamentowanych, również nie ma osobowości prawnej. Wspólnicy odpowiadają za zobowiązania solidarnie, co znaczy, że ryzykują własnym majątkiem. A spółka cywilna to tylko forma współpracy, bez osobowości prawnej, gdzie wspólnicy biorą na siebie odpowiedzialność całym swoim majątkiem. Często mylone są te spółki z osobowością prawną z innymi formami, co prowadzi do nieporozumień dotyczących odpowiedzialności. Ważne jest, żeby wiedzieć, że nie każda forma działalności jest oddzielona od właścicieli, co ma ogromne znaczenie, zwłaszcza jak ktoś planuje założyć własną firmę i chce wiedzieć, jak zarządzać ryzykiem.

Pytanie 32

Jaką metodę opodatkowania dochodów z wykonywanej działalności gospodarczej wybrał przedsiębiorca, jeśli nalicza podatek dochodowy od osób fizycznych według stawek 18% oraz 32%?

A. Podatek liniowy na zasadach ogólnych
B. Kartę podatkową
C. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych
D. Podatek według skali podatkowej na zasadach ogólnych
Wybór odpowiedzi "Podatek według skali podatkowej na zasadach ogólnych" jest prawidłowy, ponieważ dotyczy on podatku dochodowego od osób fizycznych, który jest obliczany według dwóch stawek: 18% oraz 32%. System skali podatkowej stosuje się do dochodów osób fizycznych, gdzie stawka podatku uzależniona jest od wysokości uzyskanego dochodu. Praktycznie oznacza to, że przy dochodach do określonego limitu (w 2023 roku to 120 000 zł), stosuje się stawkę 18%, natomiast dla dochodów przekraczających ten limit, wprowadza się wyższą stawkę 32%. To podejście zapewnia progresywne opodatkowanie, co oznacza, że osoby o wyższych dochodach płacą większy procent od swoich dochodów. Na przykład, jeśli przedsiębiorca osiąga dochód w wysokości 150 000 zł, to pierwsze 120 000 zł opodatkowane jest stawką 18%, a nadwyżka 30 000 zł stawką 32%. Zrozumienie tego mechanizmu pozwala przedsiębiorcom na skuteczniejsze planowanie podatkowe oraz optymalizację obciążeń podatkowych zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Pytanie 33

Czym jest spółka komandytowa?

A. spółką kapitałową
B. osobową spółką cywilną
C. osobową spółką handlową
D. spółką partnerską
Wydaje mi się, że wybrałeś inne odpowiedzi dotyczące spółek kapitałowych czy partnerskich, bo mógł być jakiś błąd w zrozumieniu tematu. Spółki kapitałowe, jak spółka z o.o. czy akcyjna, mają inną strukturę i odpowiedzialność niż spółka komandytowa. W tych kapitałowych właściciele odpowiadają tylko do wysokości swoich wkładów, co daje im większe zabezpieczenie. Spółka partnerska ma na celu głównie wykonywanie zawodów wolnych, a spółka cywilna w ogóle nie ma osobowości prawnej, więc wspólnicy odpowiadają za długi osobiście. Wiele osób myśli, że wszystkie formy działalności są takie same, ale tak nie jest. Każda z nich ma swoje zasady i regulacje, które określają odpowiedzialność, zarządzanie i cele. Dlatego ważne jest, żeby zrozumieć różnice między tymi formami prawnymi, bo to pomoże w podejmowaniu lepszych decyzji przy zakładaniu działalności.

Pytanie 34

W skład aktywów trwałych wchodzą wartości niematerialne i prawne oraz

A. środki trwałe, środki trwałe w budowie, zapasy, należności długoterminowe
B. rzeczowe aktywa trwałe, zapasy, należności długoterminowe
C. środki trwałe, środki trwałe w budowie, należności długoterminowe, inwestycje długoterminowe
D. rzeczowe aktywa trwałe, zapasy, inwestycje długoterminowe
Aktywa trwałe to kategoria aktywów, które są wykorzystywane przez przedsiębiorstwo przez dłuższy czas, zazwyczaj dłużej niż rok. Do tej grupy zaliczają się wartości niematerialne i prawne, a także środki trwałe, środki trwałe w budowie, należności długoterminowe oraz inwestycje długoterminowe. Środki trwałe to m.in. budynki, maszyny, urządzenia, które mają za zadanie wspierać działalność operacyjną firmy. Środki trwałe w budowie to aktywa, które są w trakcie tworzenia i nie są jeszcze gotowe do użycia. Należności długoterminowe związane są z oczekiwanymi wpływami, które przedsiębiorstwo ma zamiar otrzymać w dłuższym okresie, co wpływa na stabilność finansową. Inwestycje długoterminowe obejmują m.in. udziały w innych spółkach, które mają strategiczne znaczenie dla rozwoju firmy. Zrozumienie tych kategorii aktywów jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami przedsiębiorstwa oraz jego planowania inwestycyjnego."

Pytanie 35

W firmie handlowej wskaźnik natychmiastowej (wysokiej) płynności finansowej w roku 2010 wyniósł 1, co wskazuje, że

A. aktywa obrotowe płynne w pełni pokrywały zobowiązania bieżące
B. łączna wartość aktywów obrotowych była równa zobowiązaniom bieżącym
C. każda złotówka zainwestowanego majątku przyniosła 1 grosz zysku
D. udział gotówki w finansowaniu zobowiązań wyniósł 100%
Zrozumienie wskaźnika szybkiej płynności finansowej jest kluczowe dla analizy stabilności finansowej przedsiębiorstwa, ale niektóre błędne koncepcje mogą prowadzić do niewłaściwych interpretacji. Stwierdzenie, że suma aktywów obrotowych jest równa zobowiązaniom bieżącym, jest nieprawidłowe, gdyż wskaźnik szybkiej płynności odnosi się wyłącznie do płynnych aktywów obrotowych, a nie wszystkich aktywów obrotowych, które obejmują również zapasy, które nie są tak łatwe do zamienienia na gotówkę. Ponadto, udział środków pieniężnych w finansowaniu zobowiązań to zupełnie inny wskaźnik, który nie odnosi się bezpośrednio do wskaźnika płynności, a jego analiza wymaga odrębnego kontekstu. Każda złotówka zaangażowanego majątku przynosząca 1 grosz zysku to zupełnie inny aspekt analizy finansowej, dotyczący rentowności, a nie płynności. W praktyce, niektóre osoby mogą mylić te wskaźniki, co prowadzi do błędnych decyzji finansowych. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że wskaźnik płynności finansowej koncentruje się na zdolności do regulowania zobowiązań w krótkim terminie, a nie na ogólnej wartości aktywów czy rentowności. Rozróżnienie tych wartości jest niezbędne dla skutecznego zarządzania finansami przedsiębiorstwa.

Pytanie 36

Przedsiębiorca dysponuje lokalem użytkowym o powierzchni 1 000 m2 oraz 200 m<sup>2</sup> ziemi. Stawka podatku od nieruchomości dla budynków oraz ich części wynosi 21,94 zł za 1 m<sup>2</sup>, natomiast dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej 0,84 zł za 1 m<sup>2</sup>. Jaką sumę powinien uiścić przedsiębiorca na rachunek Urzędu Miasta z tytułu podatku od nieruchomości?

A. 16 800,00 zł
B. 22 108,00 zł
C. 22 000,00 zł
D. 21 940,00 zł
Aby obliczyć całkowity podatek od nieruchomości, należało uwzględnić zarówno powierzchnię lokalu użytkowego, jak i grunt, na którym prowadzona jest działalność. Powierzchnia lokalu wynosi 1000 m², a stawka podatku wynosi 21,94 zł/m², co daje podatek z tytułu budynków równy 21 940,00 zł (1000 m² * 21,94 zł/m²). Dodatkowo, przedsiębiorca posiada 200 m² gruntu, który również podlega opodatkowaniu według stawki 0,84 zł/m². Podatek za grunt wynosi 168,00 zł (200 m² * 0,84 zł/m²). Łączny podatek od nieruchomości wynosi zatem 22 108,00 zł (21 940,00 zł + 168,00 zł). Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w praktyce biznesowej, ponieważ pomagają w planowaniu finansowym. Przedsiębiorcy powinni regularnie monitorować zmiany w stawkach podatkowych oraz przepisach dotyczących nieruchomości, aby unikać nieprzyjemnych niespodzianek związanych z kosztami operacyjnymi, co jest zgodne z zasadami dobrego zarządzania finansami w firmie.

Pytanie 37

Jakie zasoby mające charakter majątkowy przedsiębiorstwa powinny być przechowywane w magazynie, aby zagwarantować nieprzerwaną produkcję oraz sprzedaż towarów?

A. Środki trwałe
B. Należności
C. Środki pieniężne
D. Zapasy
Wiesz, zapasy to te wszystkie rzeczy, które firma trzyma w magazynie, żeby wszystko ciągle działało. Mamy tu na myśli surowce, półprodukty i gotowe wyroby. One są mega ważne, bo bez nich produkcja i sprzedaż mogą stanąć w miejscu. Jeśli nie mamy odpowiedniego poziomu zapasów, klienci mogą być niezadowoleni, a to nie jest fajne. Przykład? Pomyśl o branży spożywczej. Brak mąki czy cukru może opóźnić produkcję chlebów, co na pewno wpłynie na zyski. Dobrze jest więc regularnie sprawdzać, jak kręci się z zapasami i korzystać z metod jak Just In Time, żeby nie przepłacać i działać efektywnie. To wszystko pomoże firmie szybciej reagować na zmiany w zapotrzebowaniu na rynku.

Pytanie 38

W przedsiębiorstwie produkcyjnym 26 pracowników w ciągu 8 godzin pracy wyprodukowali 1 170 sztuk gotowych wyrobów. Na podstawie tych danych można stwierdzić, że

A. wskaźnik pracochłonności produkcji wyniósł 208 godzin
B. dzienna wydajność pracy wyniosła 45 sztuk gotowych wyrobów na jednego pracownika
C. efektywność produkcji wyniosła 30 420 sztuk gotowych wyrobów dziennie
D. czas realizacji 1 sztuki gotowego wyrobu wyniósł około 6 minut
Dzienna wydajność pracy wynosząca 45 sztuk wyrobów gotowych na jednego pracownika została obliczona na podstawie danych dotyczących całkowitej produkcji i liczby pracowników. W zakładzie 26 pracowników w ciągu 8 godzin produkowali 1 170 sztuk. Aby obliczyć dzienną wydajność pracy, dzielimy całkowitą produkcję przez liczbę pracowników: 1170 sztuk / 26 pracowników = 45 sztuk na pracownika. Efektywność produkcji to istotny wskaźnik wydajności, który pozwala ocenić, jak dobrze wykorzystano zasoby ludzkie w procesie produkcji. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na monitorowaniu i optymalizacji wydajności poprzez wdrażanie szkoleń dla pracowników oraz optymalizację procesów produkcyjnych. Dobre praktyki w branży zalecają regularne analizowanie wskaźników wydajności, co pozwala na identyfikację obszarów wymagających poprawy oraz zwiększenie konkurencyjności zakładu. Dostarczenie pracownikom odpowiednich narzędzi oraz technologii może znacząco zwiększyć ich wydajność, co przekłada się na lepsze wyniki finansowe firmy.

Pytanie 39

Gdy wszystkie decyzje są podejmowane przez lidera i przekazywane pracownikom do realizacji bez możliwości dyskusji czy sprzeciwu, mówimy o sposobie kierowania nazywanym

A. liberalnym
B. autokratycznym
C. demokratycznym
D. patronalnym
Wybór stylu demokratycznego jako odpowiedzi byłby błędny, ponieważ w tym modelu kierownik zachęca do udziału zespołu w procesie decyzyjnym oraz otwartości na dyskusje. W praktyce, to podejście sprzyja zaangażowaniu i motywacji pracowników, co prowadzi do lepszej atmosfery pracy oraz zwiększenia efektywności. Z kolei wybór stylu patronalnego, który opiera się na silnym autorytecie przełożonego, ale z elementami opiekuńczości, również nie odpowiada zadanemu pytaniu. Patronalizm zakłada pewną formę wsparcia i ochrony pracowników, co jest sprzeczne z ideą autokratycznego podejścia, gdzie dominująca jest kontrola i brak dialogu. Jeśli chodzi o styl liberalny, to w tym przypadku kierownik przyjmuje postawę bardzo luźną, dając pracownikom dużą swobodę działania, co jest całkowitym przeciwieństwem autokratyzmu. Liberalne zarządzanie promuje indywidualizm i kreatywność, co z kolei prowadzi do decyzji podejmowanych wspólnie, w oparciu o różnorodne opinie. Błędne rozumienie tych stylów może wynikać z nieprecyzyjnego definiowania ról w zespole oraz z nieznajomości ich konsekwencji dla moralności i efektywności grupy. Warto zatem dobrze rozumieć różnice pomiędzy tymi podejściami, by skuteczniej zarządzać zespołem i dostosowywać styl kierowania do specyfiki sytuacji.

Pytanie 40

Rejestrację spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Krajowym Rejestrze Sądowym przeprowadza

A. sąd rejonowy
B. izba gospodarcza
C. starostwo powiatowe
D. urząd miasta
Rejestracja spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS) jest procesem, który ma na celu formalne zarejestrowanie działalności gospodarczej prowadzonej w tej formie. Sąd rejonowy jest odpowiedzialny za przyjmowanie i rozpatrywanie wniosków o rejestrację spółek, co wynika z przepisów prawa dotyczących działalności gospodarczej. Przykładowo, każda nowo powstała spółka z o.o. musi złożyć wniosek do właściwego sądu rejonowego, co jest kluczowym krokiem przed rozpoczęciem działalności. Zgłoszenie do KRS wiąże się z koniecznością dostarczenia odpowiednich dokumentów, takich jak umowa spółki, dowód wpłaty kapitału zakładowego oraz formularz rejestracyjny. Dobrą praktyką jest skorzystanie z usług prawnych podczas tego procesu, aby upewnić się, że wszystkie dokumenty są poprawnie przygotowane, co może znacznie przyspieszyć czas rejestracji. Ponadto, rejestracja w KRS nadaje spółce osobowość prawną, co jest niezbędne do podejmowania działań prawnych i gospodarczych.