Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 6 maja 2025 09:50
Data zakończenia: 6 maja 2025 10:07

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Którego protokołu działanie zostało zaprezentowane na diagramie?

A. Security Shell (SSH)

B. Domain Name System(DNS)

C. Telnet

D. Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP)

Telnet jest protokołem używanym do zdalnego logowania na urządzenia sieciowe jednak w przeciwieństwie do DHCP nie zajmuje się przydzielaniem adresów IP. Telnet operuje na poziomie aplikacyjnym i oferuje użytkownikom terminal do zdalnego zarządzania co może być niebezpieczne ze względu na brak szyfrowania. Domain Name System DNS to protokół służący do tłumaczenia nazw domenowych na adresy IP i nie ma związku z przydzielaniem tych adresów. Działa w sposób hierarchiczny i rozproszony ułatwiając użytkownikom dostęp do zasobów sieciowych za pomocą przyjaznych nazw zamiast trudnych do zapamiętania adresów IP. Security Shell SSH zapewnia bezpieczne szyfrowane połączenia dla zdalnego zarządzania sieciami i systemami który jest alternatywą dla Telnetu. SSH zapewnia poufność i integralność danych przesyłanych przez niebezpieczne sieci publiczne. Każdy z tych protokołów pełni kluczowe role w komunikacji sieciowej ale nie obejmuje funkcji przypisywania adresów IP co jest domeną DHCP. Wybór DHCP jako odpowiedzi na przedstawione pytanie wynika z jego specyficznego zastosowania co nie jest pokrywane przez Telnet DNS ani SSH. Często mylonym pojęciem jest przypisywanie adresów na poziomie aplikacji co nie ma miejsca w przypadku Telnetu DNS czy SSH.

Pytanie 2

Z powodu uszkodzenia kabla typu skrętka utracono dostęp między przełącznikiem a stacją roboczą. Który instrument pomiarowy powinno się wykorzystać, aby zidentyfikować i naprawić problem bez wymiany całego kabla?

A. Reflektometr TDR

B. Analizator widma

C. Miernik mocy

D. Multimetr

Reflektometr TDR (Time Domain Reflectometer) to specjalistyczne urządzenie, które służy do lokalizacji uszkodzeń w kablach, takich jak skrętka. Działa ono na zasadzie wysyłania impulsu elektrycznego wzdłuż kabla, a następnie analizowania sygnału odbitego. Dzięki temu można dokładnie określić miejsce, w którym wystąpiła przerwa lub uszkodzenie, co pozwala na precyzyjne i efektywne naprawy bez konieczności wymiany całego kabla. Przykładem zastosowania reflektometru TDR może być sytuacja, gdy w biurze występują problemy z połączeniem sieciowym. Używając TDR, technik szybko zidentyfikuje, na jakiej długości kabla znajduje się problem, co znacznie skraca czas naprawy. W branżowych standardach, takich jak ISO/IEC 11801, podkreśla się znaczenie stosowania narzędzi, które minimalizują przestoje w działaniu sieci, a reflektometr TDR jest jednym z kluczowych urządzeń, które wspierają te działania.

Pytanie 3

Jaką kwotę będzie trzeba zapłacić za wymianę karty graficznej w komputerze, jeżeli jej koszt wynosi 250zł, czas wymiany to 80 minut, a każda rozpoczęta roboczogodzina to 50zł?

A. 300zł

B. 250zł

C. 400zł

D. 350zł

Koszt wymiany karty graficznej w komputerze składa się z dwóch głównych elementów: ceny samej karty oraz kosztu robocizny. W tym przypadku karta graficzna kosztuje 250zł. Czas wymiany wynosi 80 minut, co przelicza się na 1 godzinę i 20 minut. W przypadku kosztów robocizny, każda rozpoczęta roboczogodzina kosztuje 50zł, co oznacza, że za 80 minut pracy należy zapłacić za pełną godzinę, czyli 50zł. Zatem całkowity koszt wymiany karty graficznej wynosi 250zł (cena karty) + 50zł (koszt robocizny) = 300zł. Jednak, ponieważ za każdą rozpoczętą roboczogodzinę płacimy pełną stawkę, należy doliczyć dodatkowe 50zł, co daje 350zł. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest umiejętność dokładnego oszacowania kosztów związanych z serwisowaniem sprzętu komputerowego, co jest kluczowe dla osób prowadzących działalność gospodarczą oraz dla użytkowników indywidualnych planujących modernizację swojego sprzętu. Wiedza ta jest również dobrze przyjęta w standardach branżowych, gdzie precyzyjne szacowanie kosztów serwisowych jest nieodzowną praktyką.

Pytanie 4

Dane dotyczące kont użytkowników w systemie LINUX są zapisane w pliku

A. /etc/group

B. /etc/passwd

C. /etc/shells

D. /etc/shadow

Plik /etc/passwd jest kluczowym elementem systemu operacyjnego Linux, ponieważ przechowuje podstawowe informacje o kontach użytkowników. W tym pliku znajdują się dane takie jak nazwa użytkownika, identyfikator użytkownika (UID), identyfikator grupy (GID), pełna nazwa użytkownika, katalog domowy oraz powłoka (shell), która jest przypisana do danego użytkownika. Struktura pliku jest jasno zdefiniowana i każdy wpis jest oddzielony dwukropkiem. Na przykład, wpis dla użytkownika może wyglądać następująco: "jan:xyz123:1001:1001:Jan Kowalski:/home/jan:/bin/bash". Warto także pamiętać, że plik /etc/passwd jest dostępny dla wszystkich użytkowników systemu, co oznacza, że nie przechowuje on poufnych informacji, takich jak hasła, które są zamiast tego przechowywane w pliku /etc/shadow, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zabezpieczeń. Zrozumienie struktury i zawartości pliku /etc/passwd jest niezbędne dla administratorów systemu oraz osób zajmujących się zarządzaniem tożsamością, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie kontami i uprawnieniami użytkowników.

Pytanie 5

W dwóch sąsiadujących pomieszczeniach w pewnej firmie występują bardzo silne zakłócenia elektromagnetyczne. Aby osiągnąć jak największą przepustowość podczas działania istniejącej sieci LAN, jakie medium transmisyjne powinno zostać użyte?

A. kabel telefoniczny

B. skrętkę nieekranowaną

C. fale elektromagnetyczne w zakresie podczerwieni

D. kabel światłowodowy

Kabel światłowodowy jest najlepszym rozwiązaniem w przypadku silnych zakłóceń elektromagnetycznych, jak te występujące w przyległych pomieszczeniach. Dzięki wykorzystaniu światła jako medium transmisyjnego, kable światłowodowe są całkowicie odporne na zakłócenia elektromagnetyczne, co zapewnia nieprzerwaną i wysoką przepustowość danych. W zastosowaniach biznesowych, gdzie stabilność i prędkość połączenia są kluczowe, światłowody stają się standardem. Przykłady ich zastosowania obejmują centra danych oraz infrastruktury telekomunikacyjne, gdzie duża ilość danych musi być przesyłana w krótkim czasie. Co więcej, światłowody mogą przesyłać sygnały na dużą odległość bez znacznej degradacji jakości, co jest istotne w dużych biurowcach czy kampusach. Według standardów IEEE, światłowody są zalecane do zastosowań w sieciach lokalnych, zwłaszcza tam, gdzie wymagane są wysokie prędkości oraz niezawodność, co czyni je najlepszym wyborem w warunkach dużych zakłóceń.

Pytanie 6

W systemie plików NTFS uprawnienie umożliwiające zmianę nazwy pliku to

A. modyfikacja.

B. odczyt i wykonanie.

C. zapis.

D. odczyt.

Odpowiedź 'modyfikacji' jest prawidłowa, ponieważ w systemie plików NTFS uprawnienie do modyfikacji pliku obejmuje obie operacje: zarówno zmianę zawartości pliku, jak i jego nazwę. Uprawnienie to pozwala użytkownikowi na manipulowanie plikiem w szerszym zakresie, co jest kluczowe w zarządzaniu plikami i folderami. Przykładem praktycznym może być sytuacja, w której użytkownik potrzebuje zmienić nazwę dokumentu tekstowego w celu lepszego zorganizowania swoich zasobów. Bez odpowiednich uprawnień modyfikacji, ta operacja byłaby niemożliwa, co może prowadzić do chaosu w gospodarowaniu plikami. Ponadto, standardy bezpieczeństwa i zarządzania danymi zalecają, aby tylko użytkownicy z odpowiednimi uprawnieniami modyfikacji mogli wprowadzać zmiany w ważnych dokumentach, co minimalizuje ryzyko przypadkowego usunięcia lub zmiany istotnych informacji. Praktyki branżowe wskazują, że właściwe przydzielenie uprawnień jest kluczowe dla zachowania integralności danych oraz skutecznego zarządzania systemami plików, szczególnie w środowiskach korporacyjnych.

Pytanie 7

Reprezentacja koloru RGB(255, 170, 129) odpowiada formatowi

A. #18FAAF

B. #AA18FF

C. #FFAA81

D. #81AAFF

RGB(255, 170, 129) w zapisie szesnastkowym wygląda jak #FFAA81. Wiesz, że kolory w RGB mają trzy składowe: czerwoną, zieloną i niebieską, z wartościami od 0 do 255? No więc, w szesnastkowej notacji 255 to FF, 170 to AA, a 129 to 81. Jak to połączysz, to masz #FFAA81. To przydaje się w projektach stron i grafice, bo znajomość takiej konwersji naprawdę oszczędza czas. Myślę, że jak robisz palety kolorów na stronę, to umiejętność szybkiego przeliczania kolorów między formatami jest bardzo na plus. Spoko, że szesnastkowy zapis jest zgodny z najlepszymi praktykami, szczególnie jeśli chodzi o responsywność i ładne interfejsy użytkownika.

Pytanie 8

Moduł funkcjonalny, który nie znajduje się w kartach dźwiękowych, to skrót

A. DSP

B. ROM

C. DAC

D. GPU

Tak, wybrałeś GPU, co jest jak najbardziej w porządku! Karty dźwiękowe nie mają w sobie modułów do przetwarzania grafiki, bo GPU to specjalny chip do obliczeń związanych z grafiką. No i wiadomo, że jego głównym zadaniem jest renderowanie obrazów i praca z 3D. A karty dźwiękowe? One mają inne zadania, jak DAC, który zamienia sygnały cyfrowe na analogowe, oraz DSP, który ogarnia różne efekty dźwiękowe. To właśnie dzięki nim możemy cieszyć się jakością dźwięku w muzyce, filmach czy grach. Warto zrozumieć, jak te wszystkie elementy działają, bo to bardzo ważne dla ludzi zajmujących się dźwiękiem i multimediami.

Pytanie 9

Adres fizyczny karty sieciowej AC-72-89-17-6E-B2 zapisany jest w formacie

A. oktalnej

B. dziesiętnej

C. szesnastkowej

D. binarnej

Adres MAC (Media Access Control) przedstawiony jako AC-72-89-17-6E-B2 zapisany jest w systemie szesnastkowym. W tym systemie każda para znaków reprezentuje 8 bitów, co odpowiada jednemu bajtowi. Zatem w przypadku adresu MAC, który składa się z 6 par, otrzymujemy łącznie 48 bitów. Adresy MAC są używane do identyfikacji urządzeń w sieciach lokalnych i są kluczowe dla funkcjonowania protokołów komunikacyjnych, takich jak Ethernet. Z perspektywy praktycznej, urządzenia sieciowe, takie jak routery czy przełączniki, korzystają z adresów MAC, aby kierować ruch do odpowiednich odbiorców w sieci. Standard IEEE 802 definiuje format adresów MAC, a ich poprawne wykorzystanie jest niezbędne dla zapewnienia efektywnej i bezpiecznej komunikacji w sieciach komputerowych. W kontekście programowania, operacje na adresach MAC, takie jak filtrowanie czy monitorowanie ruchu, są powszechnie stosowane w aplikacjach sieciowych i narzędziach do analizy ruchu. Zrozumienie formatu szesnastkowego jest zatem kluczowe dla specjalistów zajmujących się sieciami komputerowymi.

Pytanie 10

W klasycznym adresowaniu, adres IP 74.100.7.8 przyporządkowany jest do

A. klasy B

B. klasy A

C. klasy D

D. klasy C

Wybór klasy B, C, czy D jako odpowiedzi na pytanie o przynależność adresu IP 74.100.7.8 do konkretnej klasy adresowej świadczy o niewłaściwej interpretacji zasad klasyfikacji adresów IP. Klasa B obejmuje adresy od 128 do 191, co oznacza, że 74.100.7.8 w ogóle nie wchodzi w ten zakres. Wiele osób myli klasy adresów z pojęciami zarezerwowanymi dla mniejszych sieci, co prowadzi do nieporozumień. Klasa C, z kolei, obejmuje adresy od 192 do 223, co również wyklucza 74.100.7.8, a klasa D, przeznaczona dla multicastów, obejmuje zakres od 224 do 239, co zupełnie nie dotyczy klasycznego adresowania IP. Typowym błędem jest również pomijanie faktu, że klasy adresowe są przypisane na podstawie pierwszej oktety, a nie całego adresu. W praktyce, zrozumienie różnicy pomiędzy tymi klasami jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania sieciami, implementacji protokołów routingu jak OSPF, czy BGP, oraz dla efektywnego przydzielania adresów IP w organizacjach. W kontekście bezpieczeństwa sieci, umiejętność identyfikacji klasy adresu IP pozwala na lepsze planowanie polityk dostępu i strategii ochrony danych.

Pytanie 11

Aby zapewnić komputerowi otrzymanie konkretnego adresu IP od serwera DHCP, należy na serwerze ustalić

A. dzierżawę adresu IP.

B. wykluczenie adresu IP urządzenia.

C. zarezerwowanie adresu IP urządzenia.

D. pulę adresów IP.

Wykluczenie adresu IP komputera oznacza, że adres ten nie będzie przydzielany przez serwer DHCP innym urządzeniom, co nie gwarantuje jednak, że dany komputer otrzyma go w przyszłości. Z kolei dzierżawa adresu IP to proces, w którym komputer otrzymuje adres IP na określony czas, co oznacza, że po upływie tego czasu adres może być przydzielony innemu urządzeniu. To podejście jest typowe dla dynamicznych przydziałów adresów IP, gdzie nie ma gwarancji, że dany komputer zawsze będzie miał ten sam adres. Pula adresów IP odnosi się do zakresu adresów, które serwer DHCP może przydzielać urządzeniom w sieci, ale nie zapewnia to, że konkretne urządzenie uzyska konkretny adres IP. Dlatego podejścia te mogą prowadzić do sytuacji, w której urządzenie zmienia adres IP, co jest problematyczne w przypadku serwisów wymagających stałej dostępności pod ustalonym adresem. Ostatecznie, wybór metody zastrzegania adresu IP jest zgodny z najlepszymi praktykami zarządzania sieciami, które zalecają przypisywanie statycznych adresów IP dla krytycznych urządzeń, aby zminimalizować problemy z dostępnością oraz poprawić zarządzanie siecią.

Pytanie 12

Która z wymienionych czynności nie jest związana z personalizacją systemu operacyjnego Windows?

A. Dostosowanie ustawień dotyczących wyświetlania pasków menu i narzędziowych

B. Ustawienie wielkości partycji wymiany

C. Zmiana koloru tła pulpitu na jeden lub kilka przenikających się odcieni

D. Wybór domyślnej przeglądarki internetowej

Ustawienie koloru tła pulpitu czy jakieś opcje dotyczące pasków narzędziowych rzeczywiście mają spory wpływ na to, jak działa interfejs Windowsa. Często ludzie myślą, że to mało ważne zmiany, ale one są kluczowe w codziennym użytkowaniu. Na przykład, zmiana koloru tła pulpitu może naprawdę poprawić estetykę i wygodę patrzenia na ekran, co jest istotne, jak siedzimy przy komputerze przez dłuższy czas. Użytkownicy mogą dostosować różne rzeczy pod siebie, co może podnieść ich produktywność. Ustawienia pasków menu też sprawiają, że łatwiej jest dostać się do często używanych funkcji, co zwiększa wygodę. Wybór domyślnej przeglądarki też jest ważny, bo wpływa na bezpieczeństwo i komfort korzystania z neta. Moim zdaniem mylenie tych rzeczy z ustawieniami wydajności, jak partycja wymiany, to błąd; te elementy są naprawdę fundamentem personalizacji i mają spore znaczenie w codziennym użytkowaniu systemu.

Pytanie 13

Transmisja w standardzie 100Base-T korzysta z kabli skrętkowych, które mają

A. 4 pary

B. 3 pary

C. 2 pary

D. 1 parę

Co do liczby par przewodów w kablu dla standardu 100Base-T, to rzeczywiście warto to zrozumieć. Osoby, które wskazały 3 pary, mylą się, bo na prawdę do 100 Mbps wystarczą 2 pary. Jeżeli ktoś zaznaczył 1 parę, to jest błędne myślenie, że jedna para da radę przesyłać dane w obu kierunkach. W 100Base-T trzeba używać dwóch par, bo to umożliwia płynne działanie w obie strony. A 4 pary są zbędne w tym przypadku. W nowszych standardach jak 1000Base-T rzeczywiście używają 4 pary, ale tu to niepotrzebne. Generalnie, nie każda wyższa liczba oznacza lepszą wydajność. Dlatego ważne jest, żeby znać te standardy Ethernet i co one oznaczają, bo to pomaga w podejmowaniu lepszych decyzji na temat konfiguracji sieci.

Pytanie 14

Jakie urządzenie pozwoli na podłączenie drukarki, która nie jest wyposażona w kartę sieciową, do lokalnej sieci komputerowej?

A. Serwer wydruku

B. Hhub

C. Punkt dostępu

D. Regenerator

Serwer wydruku to urządzenie, które umożliwia podłączenie drukarki do lokalnej sieci komputerowej, nawet jeśli sama drukarka nie posiada wbudowanej karty sieciowej. Działa on jako pośrednik, który odbiera zadania drukowania z komputerów w sieci i przekazuje je do odpowiedniej drukarki. Przykładem zastosowania jest sytuacja w biurze, gdzie wiele komputerów potrzebuje dostępu do jednej drukarki. Serwer wydruku może być zainstalowany na komputerze, który jest zawsze włączony, lub jako oddzielne urządzenie w sieci. W przypadku standardów, serwery wydruku często obsługują protokoły takie jak IPP (Internet Printing Protocol) czy LPD (Line Printer Daemon), co zapewnia ich kompatybilność z różnymi systemami operacyjnymi i urządzeniami. Dzięki serwerom wydruku, możliwe jest także zarządzanie użytkownikami i dostępem do drukarki, co wpływa na efektywność i bezpieczeństwo w środowisku biurowym.

Pytanie 15

Aby zweryfikować integralność systemu plików w systemie Linux, które polecenie powinno zostać użyte?

A. mkfs

B. fsck

C. man

D. fstab

Polecenie 'fsck' (file system check) jest kluczowym narzędziem w systemach Linux, służącym do sprawdzania i naprawy błędów w systemie plików. Użycie 'fsck' pozwala na wykrycie uszkodzeń, które mogą powstać na skutek nieprawidłowego zamknięcia systemu, błędów sprzętowych lub błędów w oprogramowaniu. Przykładowo, gdy system plików zostanie zamontowany w trybie tylko do odczytu, 'fsck' może być użyte do sprawdzenia integralności systemu plików, co jest kluczowe dla zachowania danych. Narzędzie to obsługuje różne typy systemów plików, takie jak ext4, xfs czy btrfs, co czyni je wszechstronnym narzędziem w zarządzaniu serwerami i stacjami roboczymi. Dobre praktyki wskazują, że regularne korzystanie z 'fsck' jako części procedur konserwacyjnych może znacząco podnieść stabilność i bezpieczeństwo danych przechowywanych w systemach plików. Należy pamiętać, aby przed uruchomieniem 'fsck' odmontować system plików, co zapobiegnie dalszym uszkodzeniom.

Pytanie 16

Wykonanie polecenia fsck w systemie Linux będzie skutkować

A. prezentacją parametrów plików

B. zmianą uprawnień do pliku

C. znalezieniem pliku

D. weryfikacją integralności systemu plików

Polecenie fsck (file system check) jest narzędziem w systemie Linux, które służy do sprawdzania integralności systemu plików. Jego głównym zadaniem jest wykrywanie i naprawianie błędów w strukturze systemu plików, co jest kluczowe dla utrzymania stabilności i wydajności systemu. Regularne używanie fsck jest zalecane, zwłaszcza po nieprawidłowym zamknięciu systemu, np. w wyniku awarii zasilania. Dzięki fsck administratorzy mogą zidentyfikować uszkodzone sektory, które mogą prowadzić do utraty danych, a także naprawić niezgodności w metadanych systemu plików. Użycie fsck może również obejmować dodatkowe opcje, takie jak automatyczna naprawa wykrytych błędów, co czyni to narzędzie nieocenionym w zarządzaniu serwerami i systemami plików. W praktyce, aby uruchomić fsck, często używa się polecenia w formie: 'fsck /dev/sda1', gdzie '/dev/sda1' to partycja, która ma być sprawdzona. Należy jednak pamiętać, aby unikać jego używania na zamontowanych systemach plików, ponieważ może to prowadzić do dalszych uszkodzeń.

Pytanie 17

System S.M.A.R.T. jest wykorzystywany do nadzorowania działania oraz identyfikacji usterek

A. dysków twardych

B. napędów płyt CD/DVD

C. kart rozszerzeń

D. płyty głównej

System S.M.A.R.T. (Self-Monitoring, Analysis, and Reporting Technology) jest technologią, która monitoruje stan dysków twardych oraz dysków SSD. Jego głównym celem jest przewidywanie awarii sprzętu poprzez analizę danych dotyczących wydajności oraz potencjalnych błędów. W praktyce, S.M.A.R.T. zbiera różne statystyki, takie jak liczba startów, czas pracy, błędy odczytu/zapisu oraz wiele innych parametrów. Na podstawie tych informacji, system może generować ostrzeżenia, gdy wykryje, że parametry wskazują na możliwe problemy. Dzięki temu użytkownicy mogą podejmować działania prewencyjne, takie jak kopie zapasowe danych, co jest kluczowe w kontekście zarządzania ryzykiem utraty informacji. Warto wspomnieć, że wiele narzędzi do diagnostyki systemów operacyjnych, takich jak CrystalDiskInfo, wykorzystuje dane S.M.A.R.T. do oceny stanu dysku, co jest zgodne z dobrą praktyką w administracji systemami komputerowymi.

Pytanie 18

Jakiego numeru kodu należy użyć w komendzie do zmiany uprawnień folderu w systemie Linux, aby właściciel miał dostęp do zapisu i odczytu, grupa miała prawo do odczytu i wykonania, a pozostali użytkownicy mogli jedynie odczytywać zawartość?

A. 765

B. 751

C. 123

D. 654

Wybierając inne kombinacje, takie jak 751, 765 czy 123, popełniamy fundamentalny błąd w zrozumieniu struktury uprawnień w systemie Linux. Na przykład, odpowiedź 751 przyznaje właścicielowi pełne uprawnienia (7), grupie dostęp jedynie do wykonania (5) oraz pozwala innym użytkownikom na wykonanie (1), co w praktyce może prowadzić do nieautoryzowanego dostępu przez użytkowników spoza grupy. To podejście zagraża bezpieczeństwu danych. Odpowiedź 765 zwiększa uprawnienia grupy do zapisu (6), co jest niewłaściwe w kontekście podanego pytania, gdzie grupa powinna mieć jedynie odczyt i wykonanie. Z kolei odpowiedź 123 przyznaje uprawnienia tylko do wykonania dla wszystkich kategorii użytkowników, co jest ekstremalnie restrykcyjne i niepraktyczne, ponieważ nie pozwala na odczyt ani zapis, co z pewnością uniemożliwi większość standardowych operacji na plikach. Typowe błędy myślowe w tym przypadku wynikają z braku zrozumienia hierarchii uprawnień oraz ich praktycznego zastosowania w codziennej pracy z systemem. Rozumienie, jak prawidłowo przydzielać uprawnienia, jest kluczowe dla zapewnienia zarówno użyteczności, jak i bezpieczeństwa systemu operacyjnego.

Pytanie 19

Co oznacza skrót 'RAID' w kontekście systemów komputerowych?

A. Redundant Array of Independent Disks

B. Remote Access Internet Dashboard

C. Rapid Application Integration Development

D. Random Access Identification Device

W kontekście systemów komputerowych, pomyłki w rozwinięciu skrótu RAID mogą wynikać z niezrozumienia jego funkcji. Odpowiedź sugerująca 'Random Access Identification Device' może być błędnym skojarzeniem z pamięcią RAM czy identyfikacją urządzeń, co nie ma związku z przechowywaniem danych. 'Rapid Application Integration Development' to termin z obszaru tworzenia oprogramowania, który dotyczy szybkiego integrowania aplikacji, co nie odnosi się do struktury dysków twardych. 'Remote Access Internet Dashboard' może brzmieć jak usługa zdalnego zarządzania, co również nie pasuje do definicji RAID. Częste błędne myślenie to zakładanie, że każda technologia złożona z akronimu musi dotyczyć najnowszych trendów w IT, zamiast konkretnych, istniejących już długo rozwiązań. RAID jest technologią skupioną na niezawodności i wydajności dysków, a nie na funkcjach sieciowych, aplikacyjnych czy identyfikacyjnych. Zrozumienie jego roli w systemach komputerowych wymaga skupienia się na aspektach fizycznego przechowywania danych i ich ochrony przed utratą.

Pytanie 20

Osoba korzystająca z systemu operacyjnego Linux pragnie przypisać adres IP 152.168.1.200 255.255.0.0 do interfejsu sieciowego. Jakie polecenie powinna wydać, mając uprawnienia administratora?

A. ip addr add 152.168.1.200 255.255.0.0 dev eth1

B. ip addr add 152.168.1.200/16 dev eth1

C. netsh interface IP 152.168.1.200 255.255.0.0 /add

D. netsh interface IP 152.168.1.200/16 /add

Wszystkie inne podane odpowiedzi zawierają istotne błędy w kontekście administracji systemami Linux. W pierwszej z błędnych odpowiedzi, 'netsh interface IP 152.168.1.200/16 /add', wykorzystywane jest polecenie 'netsh', które jest dedykowane dla systemów Windows, a nie Linux. Tego rodzaju podejście prowadzi do nieporozumień, ponieważ administratorzy mogą mylnie sądzić, że polecenia są uniwersalne, co jest dalekie od prawdy. Drugą błędną koncepcją jest użycie formatu adresu IP z maską w tradycyjny sposób, jak w trzeciej odpowiedzi 'ip addr add 152.168.1.200 255.255.0.0 dev eth1'. Choć polecenie 'ip addr add' jest poprawne, sposób zdefiniowania maski jest przestarzały i niezgodny z praktykami używania notacji CIDR, co może prowadzić do błędów konfiguracji w bardziej złożonych sieciach. W czwartej odpowiedzi z kolei, również wykorzystano narzędzie 'netsh', co ponownie wskazuje na niewłaściwe zrozumienie dostępnych narzędzi w systemie operacyjnym Linux. Przykłady te ilustrują typowe błędy w myśleniu, takie jak założenie, że znajomość jednego systemu operacyjnego automatycznie przekłada się na umiejętności w innym, co może prowadzić do poważnych problemów w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 21

Według specyfikacji JEDEC, napięcie zasilania dla modułów pamięci RAM DDR3L wynosi

A. 1,5 V

B. 1,9 V

C. 1,35 V

D. 1,85 V

Odpowiedzi, które wskazują na inne wartości napięcia, jak 1,9 V, 1,85 V czy 1,5 V, są błędne, bo nie mają nic wspólnego z tym, co oferuje DDR3L. Na przykład 1,9 V to standard dla starszych pamięci jak DDR2, a użycie tego w nowszych modułach mogłoby je po prostu zniszczyć przez przegrzanie. Wartość 1,85 V również nie ma miejsca w specyfikacji JEDEC dla DDR3L. Co do 1,5 V, to dotyczy DDR3, który jest po prostu mniej efektywny energetycznie. Często błędy w wyborze napięcia wynikają z niezrozumienia różnic między standardami pamięci, a także tego, jak ważne są wymagania zasilania. Wiedząc o tym, możemy uniknąć problemów z kompatybilnością i wydajnością, dlatego warto znać specyfikacje techniczne przy pracy ze sprzętem komputerowym.

Pytanie 22

Transmisję danych w sposób bezprzewodowy umożliwia standard, który zawiera interfejs

A. IrDA

B. LFH60

C. DVI

D. HDMI

Wybór odpowiedzi LFH60, HDMI lub DVI jest błędny, ponieważ żaden z tych standardów nie jest przeznaczony do bezprzewodowej transmisji danych. LFH60 to typ złącza stosowanego w interfejsach wideo, takich jak DisplayPort, ale nie ma żadnej funkcjonalności związanej z bezprzewodową transmisją. HDMI (High-Definition Multimedia Interface) jest standardem, który umożliwia przesyłanie wysokiej jakości sygnału audio i wideo, jednak działa wyłącznie na zasadzie połączeń przewodowych, co sprawia, że nie spełnia kryteriów transmisji bezprzewodowej. DVI (Digital Visual Interface) to kolejny standard przeznaczony do przesyłania sygnału wideo, również oparty na połączeniu kablowym, i nie oferuje możliwości bezprzewodowej transmisji danych. W przypadku IrDA mówimy o technologii, która faktycznie umożliwia bezprzewodową komunikację, co wyklucza wszystkie trzy wymienione standardy. Typowym błędem, który prowadzi do takich wyborów, jest mylenie różnych typów interfejsów i ich zastosowań. Warto zwrócić uwagę na specyfikę standardów komunikacyjnych, aby właściwie ocenić ich zastosowanie; nie każdy interfejs jest przeznaczony do bezprzewodowej transmisji, co jest kluczowe dla zrozumienia tematu.

Pytanie 23

Aby monitorować stan dysków twardych w serwerach, komputerach osobistych i laptopach, można użyć programu

A. Packet Tracer

B. Acronis Drive Monitor

C. PRTG Network Monitor

D. Super Pi

Acronis Drive Monitor to zaawansowane narzędzie dedykowane do monitorowania stanu dysków twardych, które pozwala na bieżące śledzenie ich kondycji. Program ten wykorzystuje technologię SMART (Self-Monitoring, Analysis and Reporting Technology), co umożliwia identyfikację potencjalnych problemów z dyskami jeszcze przed ich wystąpieniem. Dzięki Acronis Drive Monitor użytkownicy mogą otrzymywać powiadomienia o krytycznych sytuacjach, takich jak spadek wydajności czy zbliżające się awarie. Przykładowo, jeśli program zidentyfikuje wzrost błędów odczytu, może zalecić wykonanie kopii zapasowej danych. W praktyce, stosowanie tego narzędzia w środowisku serwerowym czy w komputerach stacjonarnych pozwala na szybką reakcję i minimalizację ryzyka utraty danych. W kontekście dobrych praktyk w zarządzaniu infrastrukturą IT, regularne monitorowanie stanu dysków twardych jest kluczowym elementem strategii zarządzania ryzykiem oraz zapewniania ciągłości działania systemów informatycznych. Warto również zauważyć, że Acronis Drive Monitor jest częścią szerszego ekosystemu rozwiązań Acronis, które obsługują zarządzanie danymi i ochronę przed ich utratą.

Pytanie 24

Jakie jest tworzywo eksploatacyjne w drukarce laserowej?

A. taśma drukująca

B. laser

C. zbiornik z tuszem

D. kaseta z tonerem

Kaseta z tonerem jest kluczowym materiałem eksploatacyjnym w drukarkach laserowych. Toner to proszek, który przyczepia się do bibuły, tworząc tekst i obrazy podczas procesu drukowania. W przeciwieństwie do tuszu używanego w drukarkach atramentowych, toner jest formą suchego materiału, co pozwala na szybsze i bardziej precyzyjne drukowanie. Standardowe kasety z tonerem są projektowane tak, aby współpracować z konkretnymi modelami drukarek, co zapewnia optymalną jakość druku oraz minimalizuje ryzyko uszkodzenia urządzenia. Ponadto, wiele nowoczesnych modeli drukarek laserowych oferuje funkcje oszczędzania energii i automatycznego zarządzania tonerem, co przekłada się na niższe koszty eksploatacji. Warto również podkreślić, że kasety z tonerem mogą być dostępne w różnych pojemnościach, co pozwala dostosować je do potrzeb użytkownika, szczególnie w biurach, gdzie drukowanie odbywa się na dużą skalę. W kontekście standardów, wiele firm produkujących tonery przestrzega norm ISO dotyczących jakości druku oraz ochrony środowiska.

Pytanie 25

Do zarządzania przydziałami przestrzeni dyskowej w systemach Windows 7 oraz Windows 8 wykorzystywane jest narzędzie

A. dcpromo

B. perfmon

C. query

D. fsutil

Query to narzędzie, które jest używane do uzyskiwania informacji na temat systemu, ale nie jest odpowiednie do zarządzania przydziałami dyskowymi. Zostało zaprojektowane głównie do monitorowania i analizowania wydajności, a jego funkcjonalność koncentruje się na raportowaniu stanu systemu oraz podzespołów. W związku z tym, korzystanie z query w kontekście zarządzania dyskami prowadzi do nieporozumień, ponieważ narzędzie to nie oferuje funkcji potrzebnych do tworzenia lub modyfikacji przydziałów dyskowych. Perfmon to z kolei narzędzie do monitorowania wydajności, które zbiera dane z różnych składników systemu, takich jak CPU, pamięć, czy dyski, jednak również nie jest przeznaczone do zarządzania przydziałami. Skupia się na analizie i raportowaniu, co czyni je nieodpowiednim narzędziem w kontekście modyfikacji przydziałów dyskowych. Dcpromo jest narzędziem używanym do promowania serwera do roli kontrolera domeny, co jest zupełnie inną funkcjonalnością niż zarządzanie dyskami. Nieprawidłowe wybory mogą wynikać z mylnego przekonania, że różne narzędzia monitorujące i raportujące mogą pełnić funkcję zarządzania dyskami, podczas gdy każde z nich ma swoje specyficzne zastosowania. Właściwe zrozumienie ról i funkcji tych narzędzi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem operacyjnym.

Pytanie 26

W ramach zalecanych działań konserwacyjnych użytkownicy dysków SSD powinni unikać wykonywania

A. systematycznego sprawdzania dysku programem antywirusowym

B. defragmentacji dysku

C. czyszczenia wnętrza jednostki centralnej z kurzu

D. systematycznych kopii zapasowych danych

Defragmentacja dysku jest procesem, który ma na celu uporządkowanie fragmentów danych na tradycyjnych dyskach HDD, aby poprawić ich wydajność. Dyski SSD działają jednak na zupełnie innej zasadzie. W odróżnieniu od HDD, które wykorzystują ruchome części do odczytu i zapisu danych, SSD korzystają z pamięci flash, co oznacza, że dostęp do danych jest bardzo szybki, niezależnie od ich fizycznego rozmieszczenia na nośniku. Proces defragmentacji, który w przypadku HDD może przyspieszyć dostęp do danych, w przypadku SSD nie tylko nie przynosi korzyści, ale może również prowadzić do przedwczesnego zużycia komórek pamięci. Ponieważ SSD mają ograniczoną liczbę cykli zapisu i kasowania, narażanie ich na dodatkowe operacje zapisu, jakimi są działania defragmentacyjne, jest niewskazane. Zamiast tego, użytkownicy SSD powinni skupić się na regularnym aktualizowaniu oprogramowania systemowego oraz korzystaniu z technologii TRIM, które pozwala na lepsze zarządzanie przestrzenią pamięci. Dobre praktyki zarządzania dyskami SSD obejmują również monitorowanie ich stanu za pomocą odpowiednich narzędzi diagnostycznych, co pozwala na wczesne wykrycie potencjalnych problemów.

Pytanie 27

Na płycie głównej doszło do awarii zintegrowanej karty sieciowej. Komputer nie ma dysku twardego ani innych napędów, takich jak stacja dysków czy CD-ROM. Klient informuje, że w sieci firmowej komputery nie mają napędów, a wszystko "czyta" się z serwera. Aby przywrócić utraconą funkcjonalność, należy zainstalować

A. kartę sieciową samodzielnie wspierającą funkcję Postboot Execution Enumeration w gnieździe rozszerzeń

B. napęd CD-ROM w komputerze

C. kartę sieciową samodzielnie wspierającą funkcję Preboot Execution Environment w gnieździe rozszerzeń

D. dysk twardy w komputerze

Zastosowanie napędu CD-ROM czy dysku twardego w opisanej sytuacji jest nieodpowiednie z kilku kluczowych powodów. Komputer, który nie ma dostępu do lokalnych napędów, nie może korzystać z tradycyjnych metod rozruchu. Napęd CD-ROM, jako urządzenie optyczne, wymaga fizycznego dostępu do nośników danych, co stoi w sprzeczności z twierdzeniem klienta, że wszystkie operacje są wykonywane z serwera. Ponadto, instalacja dysku twardego nie zaspokaja potrzeby rozruchu zdalnego; wymagałoby to lokalnego systemu operacyjnego, co w opisanej sytuacji jest niemożliwe. Karty sieciowe wspierające funkcje Postboot Execution Enumeration (PBE) są także niewłaściwym wyborem, ponieważ ta technologia jest związana z późniejszym etapem rozruchu, a nie z jego inicjacją, co sprawia, że nie adresuje problemu z brakiem funkcjonalności spowodowanego uszkodzeniem zintegrowanej karty. W takich sytuacjach kluczowe jest zrozumienie, jak różne technologie są ze sobą powiązane oraz jakie są ich konkretne zastosowania w praktyce. Nieprawidłowe podejście do rozwiązywania problemów w takich sytuacjach może prowadzić do znacznych opóźnień w przywracaniu operacyjności systemu, co w środowisku firmowym może być szczególnie kosztowne.

Pytanie 28

Osoba odpowiedzialna za zarządzanie siecią komputerową pragnie ustalić, jakie połączenia są aktualnie nawiązywane na komputerze z systemem operacyjnym Windows oraz które porty są wykorzystywane do nasłuchu. W tym celu powinna użyć polecenia

A. ping

B. tracert

C. netstat

D. arp

Każde z pozostałych poleceń, takich jak 'arp', 'ping' czy 'tracert', mimo że ma swoje zastosowanie w diagnostyce sieci, nie spełnia wymagań zadania dotyczącego monitorowania połączeń oraz portów nasłuchujących. Polecenie 'arp' służy do wyświetlania i zarządzania tablicą ARP (Address Resolution Protocol), co jest użyteczne w kontekście mapowania adresów IP na adresy MAC, ale nie dostarcza informacji o aktywnych połączeniach czy portach. 'Ping' jest narzędziem do testowania dostępności hosta w sieci, a także mierzenia czasu odpowiedzi, jednak nie informuje o statusie portów ani aktualnych połączeniach. Z kolei 'tracert' (lub 'traceroute') pokazuje ścieżkę, jaką pakiety danych pokonują w sieci do docelowego hosta, co pomaga w diagnozowaniu problemów z trasowaniem, ale nie dostarcza danych o tym, które porty są otwarte czy jakie połączenia są aktywne. Wynika stąd, że podejmowanie decyzji na podstawie tych poleceń w kontekście monitorowania portów i połączeń prowadzi do niepełnego obrazu stanu sieci, co może skutkować niedoszacowaniem zagrożeń dla bezpieczeństwa systemu. W profesjonalnym zarządzaniu siecią kluczowe jest stosowanie właściwych narzędzi w odpowiednich kontekstach, co podkreśla znaczenie 'netstat' w tej konkretnej sytuacji.

Pytanie 29

Jakie urządzenie powinno zostać wykorzystane do podłączenia komputerów, aby mogły funkcjonować w odrębnych domenach rozgłoszeniowych?

A. Rutera

B. Regeneratora

C. Koncentratora

D. Mostu

Ruter to takie urządzenie, które pozwala na przepuszczanie danych między różnymi sieciami. Działa na wyższej warstwie niż mosty czy koncentratory, więc ma możliwość zarządzania adresami IP i trasami danych. Dzięki temu ruter może skutecznie oddzielać różne domeny rozgłoszeniowe, co jest mega ważne w dużych sieciach. Na przykład w firmie z wieloma działami, każdy dział może mieć swoją odrębną sieć, co zwiększa bezpieczeństwo i zmniejsza ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Moim zdaniem, ruter w takich sytuacjach to kluczowa sprawa, bo lepiej zarządza ruchem i poprawia wydajność sieci. Z praktyki wiem, że dobrze skonfigurowany ruter to podstawa w inżynierii sieciowej.

Pytanie 30

Po podłączeniu działającej klawiatury do jednego z portów USB nie ma możliwości wybrania awaryjnego trybu uruchamiania systemu Windows. Mimo to klawiatura działa prawidłowo po uruchomieniu systemu w standardowym trybie. Co to sugeruje?

A. uszkodzony kontroler klawiatury

B. uszkodzony zasilacz

C. nieprawidłowe ustawienia BOIS-u

D. wadliwe porty USB

Kiedy użytkownik nie może wybrać awaryjnego trybu uruchomienia systemu Windows za pomocą klawiatury podłączonej do portu USB, istnieje kilka możliwych przyczyn. Rozważając uszkodzony zasilacz, należy pamiętać, że jego awaria zazwyczaj wpływa na stabilność całego systemu, co objawia się nie tylko problemami z klawiaturą, ale również z innymi komponentami. Zasilacz, który dostarcza niewłaściwe napięcie lub nie jest w stanie utrzymać odpowiedniego obciążenia, może prowadzić do ogólnego braku wydajności, jednak nie jest to typowa przyczyna problemów z uruchamianiem w trybie awaryjnym. Ustawienia portów USB również są mało prawdopodobnym źródłem błędu, ponieważ jeśli porty byłyby uszkodzone, klawiatura z pewnością nie działałaby w normalnym trybie, a tym bardziej nie byłaby w stanie zainicjować bootowania. Uszkodzony kontroler klawiatury również nie jest odpowiednią odpowiedzią, ponieważ kontroler odpowiedzialny za komunikację między klawiaturą a komputerem powinien działać niezależnie od trybu, w którym system się uruchamia, a jego uszkodzenie zazwyczaj wykluczałoby działanie urządzenia w jakimkolwiek kontekście. Takie myślenie prowadzi do błędnych wniosków, które nie uwzględniają złożoności działania sprzętu i oprogramowania. Należy skupić się na ustawieniach BIOS-u, które mają kluczowe znaczenie dla rozpoznawania urządzeń podczas uruchamiania systemu, co jest niezbędne do właściwego działania klawiatury w trybie awaryjnym.

Pytanie 31

Który protokół należy do bezpołączeniowych protokołów warstwy transportowej?

A. FTP

B. ARP

C. UDP

D. TCP

Wybór złego protokołu, jak FTP, ARP czy TCP, pokazuje, że coś jest nie tak z rozumieniem różnic między nimi. FTP, czyli File Transfer Protocol, jest oparty na TCP, co sprawia, że jest wolniejszy i dość skomplikowany w użyciu w porównaniu do UDP. Używa się go do takich rzeczy jak przesyłanie plików, gdzie każda paczka musi być dostarczona bezbłędnie. ARP (Address Resolution Protocol) to zupełnie inna bajka – on mapuje adresy IP na adresy MAC, więc to nie ma nic wspólnego z warstwą transportową, a działa w warstwie łącza danych, więc ten wybór jest kiepski. Co do TCP, to jest to protokół połączeniowy, który stara się zapewnić, że wszystko dojdzie, ale przez to wprowadza opóźnienia, a w sytuacjach, gdy potrzebna jest natychmiastowa reakcja, nie jest najlepszą opcją. Często ludzie mylą różne warstwy protokołów albo myślą, że wszystkie muszą być niezawodne, co nie jest prawdą. Ważne jest, żeby rozumieć te różnice, bo to przydaje się w projektowaniu oraz budowaniu systemów sieciowych.

Pytanie 32

W strukturze sieciowej zaleca się umiejscowienie jednego punktu abonenckiego na powierzchni wynoszącej

A. 10m^2

B. 30m^2

C. 5m^2

D. 20m^2

W sieci strukturalnej, umieszczenie jednego punktu abonenckiego na powierzchni 10m² jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi efektywności i wydajności sieci. Takie podejście pozwala na optymalne wykorzystanie infrastruktury, zapewniając jednocześnie odpowiednią jakość usług dla użytkowników końcowych. W praktyce, zagęszczenie punktów abonenckich na mniejszej powierzchni, takiej jak 10m², umożliwia szybszy dostęp do szerokopasmowego internetu i lepszą jakość transmisji danych. Warto zauważyć, że standardy branżowe, takie jak te określone przez ITU (Międzynarodową Unię Telekomunikacyjną) oraz lokalne regulacje, rekomendują podobne wartości w kontekście planowania sieci. Przykładowo, w większych miastach, gdzie gęstość zaludnienia jest wysoka, efektywne rozmieszczenie punktów abonenckich na mniejszych powierzchniach jest kluczem do zaspokojenia rosnącego zapotrzebowania na usługi telekomunikacyjne. Warto również wspomnieć, że zmiany w zachowaniach użytkowników, takie jak większe korzystanie z usług strumieniowych, dodatkowo uzasadniają potrzebę takiego rozmieszczenia, aby zminimalizować opóźnienia i zwiększyć przepustowość sieci.

Pytanie 33

Który z podanych adresów IPv4 należy do kategorii B?

A. 192.168.1.10

B. 10.10.10.10

C. 224.100.10.10

D. 128.100.100.10

Adres IPv4 128.100.100.10 należy do klasy B, co wynika z jego pierwszego oktetu. Klasa B obejmuje adresy, których pierwszy oktet mieści się w przedziale od 128 do 191. W praktyce, klasyfikacja adresów IP jest kluczowym elementem w projektowaniu sieci komputerowych, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie przestrzenią adresową. Adresy klasy B są często wykorzystywane w średnich i dużych sieciach, ponieważ oferują możliwość stworzenia do 65 536 adresów IP w ramach jednej sieci (przy użyciu maski podsieci 255.255.0.0). Przykładem zastosowania adresów klasy B jest ich wykorzystanie w przedsiębiorstwach, które potrzebują dużej liczby adresów dla swoich urządzeń, takich jak komputery, serwery, drukarki i inne. W kontekście standardów, klasyfikacja adresów IP opiera się na protokole Internet Protocol (IP), który jest kluczowym elementem w architekturze Internetu. Warto zaznaczyć, że klasy adresów IP są coraz mniej używane na rzecz CIDR (Classless Inter-Domain Routing), który oferuje większą elastyczność w alokacji adresów. Niemniej jednak, zrozumienie klasyfikacji jest nadal istotne dla profesjonalistów zajmujących się sieciami.

Pytanie 34

Zrzut ekranu przedstawiony powyżej, który pochodzi z systemu Windows, stanowi efekt działania komendy

A. ping

B. netstat

C. route

D. ifconfig

Polecenie netstat jest używane do wyświetlania bieżących połączeń sieciowych zarówno przychodzących jak i wychodzących na komputerze z systemem Windows. Generuje ono szczegółowy raport o wszystkich aktywnych połączeniach TCP oraz stanie portów. Jest to kluczowe narzędzie dla administratorów sieci do monitorowania i diagnostyki problemów związanych z siecią. Przykładowo netstat może pomóc w identyfikacji nieautoryzowanych połączeń, które mogą wskazywać na obecność złośliwego oprogramowania. Netstat umożliwia również sprawdzenie stanu połączeń w różnych stanach takich jak ustanowione zamykane czy oczekujące. Ta funkcjonalność jest niezwykle przydatna podczas analizy ruchu sieciowego w celu optymalizacji czy wykrywania nieprawidłowości. Jako dobra praktyka zaleca się regularne korzystanie z netstat w ramach rutynowych audytów bezpieczeństwa sieci by zrozumieć i kontrolować przepływ danych w infrastrukturze sieciowej. Netstat jest również narzędziem zgodnym z zasadami zarządzania konfiguracją sieci co czyni go wszechstronnym wyborem dla profesjonalistów IT. Dzięki jego zastosowaniu można uzyskać całościowy obraz stanu sieci co jest fundamentem skutecznego zarządzania i zabezpieczania środowiska IT.

Pytanie 35

Co może być przyczyną problemów z wydrukiem z drukarki laserowej przedstawionych na ilustracji?

A. sprawny podajnik

B. brak tonera w kartridżu

C. uszkodzony bęben światłoczuły

D. wyschnięty tusz

Uszkodzony bęben światłoczuły w drukarce laserowej może prowadzić do powtarzających się wzorów lub smug na wydruku takich jak te widoczne na załączonym rysunku. Bęben światłoczuły jest kluczowym elementem drukarki odpowiedzialnym za przenoszenie tonera na papier. Jego powierzchnia musi być idealnie gładka i równomiernie naelektryzowana aby toner mógł być dokładnie przeniesiony. Jeśli bęben jest uszkodzony lub ma defekty te mogą powodować niejednolity transfer tonera co skutkuje powtarzalnymi defektami na wydruku. Takie uszkodzenia mogą być spowodowane przez zużycie mechaniczne cząstki zanieczyszczeń lub nieodpowiednie przechowywanie. W praktyce zaleca się regularne czyszczenie i konserwację drukarki a w przypadku zauważenia problemów szybkie sprawdzenie stanu bębna. Standardy branżowe rekomendują również korzystanie z oryginalnych materiałów eksploatacyjnych co może znacznie wydłużyć żywotność bębna i poprawić jakość wydruków. Wiedza o tym jak działa bęben światłoczuły i jakie są symptomy jego uszkodzeń pozwala na skuteczniejsze diagnozowanie problemów i lepszą konserwację urządzeń biurowych.

Pytanie 36

ARP (Adress Resolution Protocol) to protokół, który pozwala na przekształcenie adresu IP na

A. nazwa domeny

B. nazwa systemu

C. adres e-mail

D. adres MAC

ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym protokołem w sieciach komputerowych, który umożliwia odwzorowanie adresu IP na adres sprzętowy (MAC) urządzeń w lokalnej sieci. Każde urządzenie w sieci ma unikalny adres MAC, który jest niezbędny do przesyłania danych na poziomie warstwy łącza danych w modelu OSI. Gdy urządzenie chce wysłać pakiet danych do innego urządzenia, najpierw musi znać jego adres MAC, a protokół ARP dostarcza tej informacji. Przykładem użycia ARP jest sytuacja, gdy komputer chce nawiązać połączenie z drukarką w sieci. Komputer wysyła zapytanie ARP z prośbą o adres MAC przypisany do określonego adresu IP drukarki, a urządzenie odpowiada swoim adresem MAC. ARP jest integralną częścią protokołów internetowych i jest używany w praktycznie każdej sieci lokalnej. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, administratorzy sieci powinni regularnie monitorować i aktualizować tabele ARP, aby zapewnić prawidłowe odwzorowanie adresów i zwiększyć bezpieczeństwo sieci.

Pytanie 37

Jakie porty powinny być odblokowane w ustawieniach firewalla na komputerze, na którym działa usługa serwera WWW?

A. 80 i 1024

B. 80 i 443

C. 20 i 1024

D. 20 i 21

Odpowiedź 80 i 443 jest poprawna, ponieważ port 80 jest standardowym portem dla protokołu HTTP, który jest używany do przesyłania stron internetowych, a port 443 jest standardowym portem dla protokołu HTTPS, który zapewnia bezpieczne połączenia za pomocą szyfrowania SSL/TLS. Aby serwer sieci Web mógł prawidłowo funkcjonować i odpowiadać na żądania z przeglądarek internetowych, konieczne jest, aby te porty były otwarte w zaporze sieciowej. W praktyce, jeśli porty te są zablokowane, użytkownicy będą mieli problem z dostępem do stron internetowych, co skutkuje utratą ruchu i potencjalnych klientów. Większość współczesnych aplikacji internetowych korzysta z HTTPS dla zapewnienia bezpieczeństwa, dlatego otwarcie portu 443 jest kluczowe w środowisku produkcyjnym. Dobre praktyki zalecają również monitorowanie dostępności tych portów oraz stosowanie dodatkowych zabezpieczeń, takich jak firewall aplikacyjny oraz regularne aktualizacje oprogramowania serwera, aby zminimalizować ryzyko ataków.

Pytanie 38

W jakim gnieździe powinien być umieszczony procesor INTEL CORE i3-4350- 3.60 GHz, x2/4, 4MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150?

A. Odpowiedź D

B. Odpowiedź A

C. Odpowiedź C

D. Odpowiedź B

Procesor Intel Core i3-4350 jest przeznaczony do współpracy z gniazdem LGA 1150 co oznacza że musi być zainstalowany w odpowiednim gnieździe obsługującym ten typ procesora. Gniazdo LGA 1150 znane również jako Socket H3 zostało wprowadzone z serią procesorów Intel Haswell i Broadwell. Jest to standardowy typ gniazda dla procesorów Intel z tego okresu co pozwala na szerokie zastosowanie w różnych konfiguracjach sprzętowych. Gniazdo LGA 1150 charakteryzuje się specyficznym rozmieszczeniem pinów które umożliwia bezpieczne i efektywne osadzenie procesora. Właściwe zainstalowanie procesora w odpowiednim gnieździe zapewnia optymalną wydajność systemu oraz minimalizuje ryzyko uszkodzenia sprzętu. W porównaniu do innych gniazd LGA 1150 jest zgodne z wieloma modelami płyt głównych co czyni je wszechstronnym wyborem dla użytkowników domowych i profesjonalnych. Zastosowanie się do standardów branżowych takich jak LGA 1150 gwarantuje kompatybilność i stabilność pracy systemu co jest kluczowe dla wydajności i niezawodności komputerów osobistych.

Pytanie 39

Aby zamontować przedstawioną kartę graficzną, potrzebna jest płyta główna posiadająca złącze

A. AGP x2

B. AGP x8

C. PCI-E x16

D. PCI-E x4

Złącze PCI-E x16 jest obecnie standardem dla kart graficznych ze względu na swoją szeroką przepustowość i elastyczność. PCI Express, w skrócie PCI-E, to nowoczesna technologia łącząca komponenty wewnątrz komputera, umożliwiająca przesyłanie danych z dużą prędkością. Wariant x16 oznacza, że gniazdo posiada 16 linii transmisyjnych, co zapewnia karty graficzne dużą przepustowość wymaganą do przetwarzania intensywnych graficznie danych w czasie rzeczywistym. Dzięki tej szerokiej przepustowości, karty graficzne mogą obsługiwać zaawansowane aplikacje graficzne, gry w wysokiej rozdzielczości oraz rendering wideo. PCI-E x16 jest kompatybilne z najnowszymi standardami kart graficznych, co czyni je niezbędnym w nowoczesnych systemach komputerowych. W praktyce stosowanie złącza PCI-E x16 pozwala na wykorzystanie pełnej mocy kart graficznych, co jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się edycją wideo, projektowaniem 3D czy też entuzjastów gamingowych. Wybór tego złącza gwarantuje wydajność oraz przyszłościową kompatybilność sprzętową, zgodną z rozwijającymi się technologiami graficznymi.

Pytanie 40

Bęben działający na zasadzie reakcji fotochemicznych jest wykorzystywany w drukarkach

A. termosublimacyjnych

B. laserowych

C. igłowych

D. atramentowych

Wybór innych typów drukarek, takich jak termosublimacyjne, igłowe czy atramentowe, wskazuje na nieporozumienie dotyczące ich zasad działania. Drukarki termosublimacyjne wykorzystują proces sublimacji, w którym barwnik jest podgrzewany i przekształcany w gaz, a następnie osadzany na papierze. Nie używają one bębna światłoczułego, lecz specjalnych taśm barwiących. Drukarki igłowe opierają się na mechanizmie, w którym igły uderzają w taśmę barwiącą, co również nie ma związku z bębnem. Z kolei w drukarkach atramentowych stosowane są głowice drukujące, które nanoszą krople atramentu na papier, co znowu nie wymaga bębna światłoczułego. Często mylnie sądzimy, że wszystkie drukarki funkcjonują na podobnych zasadach, co prowadzi do błędnych wniosków. To ważne, aby zrozumieć, że różne technologie drukarskie mają zróżnicowane mechanizmy i komponenty, które wpływają na jakość, wydajność oraz zastosowanie w praktyce. Kluczowe jest zrozumienie, że bęben światłoczuły jest tylko jednym z wielu elementów stosowanych w technologii laserowej, a nie jest powszechnie używany w innych typach drukarek.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej