Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik przemysłu mody
  • Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
  • Data rozpoczęcia: 27 maja 2025 20:35
  • Data zakończenia: 27 maja 2025 20:47

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaki metryczny rozmiar powinna mieć igła przeznaczona do szycia damskich bluzek z batystu?

A. 110
B. 70
C. 90
D. 100
Wybór igły metrycznej 100, 90 czy 110 do szycia bluzek z batystu to kiepski pomysł. Te igły są za grube i mogą bez problemu uszkodzić delikatny materiał. Jak użyjesz większej igły, to robią się szersze dziury, co psuje całą bluzkę i może wyglądać nieestetycznie. Batyst to cienka, zwiewna tkanina i szycie musi być precyzyjne. Każda mała wada w strukturze materiału może się od razu rzucić w oczy. Dodatkowo, zbyt duża igła może sprawić, że szwy będą się źle układały i mogą pękać. Często ludzie myślą, że większa igła to lepszy wybór, ale to wcale nie jest prawda. Użycie odpowiedniej igły to klucz do sukcesu w szyciu delikatnych tkanin, więc dobrze jest dobrać narzędzia do materiału.

Pytanie 2

Powodem niewłaściwego łączenia ściegu maszynowego jest

A. regulator długości ściegu ustawiony na minimum.
B. uszkodzony otwór w płytce ściegowej.
C. niewłaściwe napięcie nici dolnej lub górnej
D. nieodpowiednio ustawiony nacisk stopki.
Niewłaściwe napięcie nitki dolnej lub górnej jest kluczowym czynnikiem wpływającym na jakość ściegu maszynowego. Każda maszyna do szycia posiada regulację napięcia, która jest niezbędna do prawidłowego formowania ściegów. Zbyt luźne napięcie może prowadzić do powstawania pętelek, a zbyt ciasne skutkuje zrywaniem nitki. Przykładowo, w przypadku szycia tkanin elastycznych, takich jak jersey, zaleca się nieco luźniejsze napięcie, co umożliwia lepsze przyleganie ściegów do materiału. Standardy branżowe sugerują, aby przed rozpoczęciem szycia zawsze sprawdzić napięcie na próbce materiału, co pozwala na szybkie dostosowanie ustawień i uniknięcie problemów w trakcie pracy. Prawidłowe napięcie nitki dolnej i górnej jest także niezbędne dla uzyskania estetycznego wyglądu szwów oraz ich trwałości, co jest szczególnie ważne w produkcji odzieży oraz akcesoriów.

Pytanie 3

Uszkodzone na dole bermudy można przekształcić, skracając je do spodni typu

A. rybaczki
B. szorty
C. pumpy
D. rurki
Odpowiedź poprawna to 'szorty', ponieważ są to krótkie spodenki, które charakteryzują się długością do połowy uda lub nieco wyżej, co czyni je idealnym wyborem do przeróbki bermudów. Bermudy są zazwyczaj dłuższe i luźniejsze, a ich skrócenie do długości szortów zapewnia komfort i swobodę ruchów, co jest szczególnie istotne w okresie letnim. W praktyce, przerabiając bermudy na szorty, można zachować oryginalny styl materiału, jednocześnie dostosowując je do bardziej casualowych, codziennych zestawów. Podczas skracania bermudów warto zwrócić uwagę na przekroje tkaniny i ich wykończenie, aby uniknąć strzępienia. Ponadto, wykorzystanie szortów jest zgodne z aktualnymi trendami mody, które preferują krótsze fasony w luźnym stylu. Dobrze wykonana przeróbka szortów może stać się modowym hitem, a także praktycznym rozwiązaniem dla osób, które pragną odświeżyć swoją garderobę bez konieczności zakupu nowych ubrań.

Pytanie 4

Podszewkę z wiskozowego jedwabiu o splocie atłasowym, tkaną w szerokie białe i wąskie czarne paski, powinno się wykorzystać do

A. ochrony nogawek przed wypychaniem w spodniach
B. wykończenia rękawów w marynarce męskiej
C. termoizolacyjnego ocieplenia zimowego płaszcza
D. wykończenia dolnej krawędzi kołnierza w marynarce wełnianej
Odpowiedź dotycząca wykończenia rękawów w marynarce męskiej jest poprawna, ponieważ podszewka z jedwabiu wiskozowego o splocie atłasowym charakteryzuje się lekkością, gładkością i estetycznym wyglądem, co czyni ją idealnym materiałem do tego celu. W marynarkach męskich podszewka nie tylko poprawia komfort noszenia, ale także wpływa na estetykę całości, zapewniając elegancki wygląd. Co więcej, zastosowanie tego typu podszewki pozwala na łatwe zakładanie marynarki, ponieważ gładka powierzchnia redukuje tarcie z innymi warstwami odzieży. Ponadto, jedwabna wiskoza, ze względu na swoje właściwości oddychające, sprawia, że marynarka lepiej „oddycha”, co jest szczególnie istotne w przypadku długiego noszenia w różnych warunkach. W branży odzieżowej dobre praktyki zalecają wykorzystanie podszewki z takiego materiału w wyższej jakości odzieży, co potwierdzają liczne standardy dotyczące jakości odzieży formalnej.

Pytanie 5

Jakiego typu tkaniny nie powinno się używać do uszycia letniej sukienki dla kobiet?

A. Jedwabiu
B. Bawełny
C. Wełny
D. Lnu
Wełna jest materiałem, który charakteryzuje się doskonałymi właściwościami termicznymi, co czyni ją idealnym wyborem na odzież zimową. Jest to naturalny włókno pozyskiwane z owiec, które ma zdolność do utrzymywania ciepła oraz izolacji. Jednakże, gdy mówimy o letnich sukienkach, wełna nie jest odpowiednia z wielu powodów. Po pierwsze, jest to materiał, który ma tendencję do zatrzymywania ciepła, co może prowadzić do przegrzewania się ciała w upalne dni. Ponadto, wełna jest cięższa i mniej przewiewna niż inne tkaniny, co ogranicza komfort noszenia w cieplejszej pogodzie. W przeciwieństwie do materiałów takich jak len, jedwab czy bawełna, które są lekkie, oddychające i idealne na letnie kreacje, wełna jest zbyt sztywna i nieelastyczna, aby zapewnić swobodę ruchów. Dobrą praktyką w projektowaniu odzieży letniej jest wybór tkanin, które skutecznie odprowadzają wilgoć i zapewniają komfort termiczny, a wełna zdecydowanie nie spełnia tych kryteriów.

Pytanie 6

Określ powód występowania fałd poprzecznych w górnej części rękawa.

A. Zbyt wysoka główka rękawa
B. Rękaw zbyt mocno wszyty do tyłu
C. Zbyt niska główka rękawa
D. Rękaw zbyt mocno wszyty do przodu
Wybór zbyt niskiej główki rękawa jako przyczyny fałd poprzecznych w górnej części rękawa jest nieprawidłowy. Niska główka rękawa może powodować inne problemy, takie jak ograniczenie swobody ruchów lub nieprawidłowe dopasowanie rękawa do sylwetki, ale nie jest bezpośrednią przyczyną powstawania fałd. Fałdy poprzeczne najczęściej pojawiają się, gdy materiał jest nadmiarowy lub niewłaściwie ułożony, co ma miejsce w przypadku zbyt wysokiej główki. W kontekście krawiectwa, zbyt niska główka rękawa może prowadzić do zbyt ciasnych rękawów, co z kolei może skutkować nieprzyjemnymi odczuciami podczas noszenia. Odpowiednie dopasowanie rękawa do ramienia powinno uwzględniać nie tylko wysokość, ale również kształt, który odpowiada specyficznym wymaganiom sylwetki. W przypadku problemów z rękawami, warto zwrócić uwagę na proporcje oraz umiejscowienie szwów, aby uniknąć nieestetycznych fałd. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do powtarzających się błędów w procesie projektowania i szycia odzieży, co negatywnie wpływa na jakość finalnego produktu oraz satysfakcję klienta. Ważne jest, aby krawcy i projektanci mieli świadomość tych aspektów, aby tworzyć odzież, która jest zarówno estetyczna, jak i funkcjonalna.

Pytanie 7

Jaką operację technologiczną da się zrealizować przy pomocy maszyny szyjącej, używając ściegu łańcuszkowego prostego, jednonitkowego?

A. Wykonanie otworów na guziki
B. Fastrygowanie części odzieży
C. Przyszycie guzików
D. Zabezpieczenie krawędzi wykrojów
Obrzucenie krawędzi wykrojów, wykonanie dziurek odzieżowych oraz przyszycie guzików to operacje, które wymagają odmiennych technik szycia, a nie ściegu łańcuszkowego prostego, jednonitkowego. Obrzucenie krawędzi wykrojów zazwyczaj wymaga zastosowania ściegów overlockowych, które oferują wykończenie krawędzi materiału w sposób zabezpieczający przed strzępieniem oraz dający estetyczny wygląd. Te ściegi, wykonane na maszynach overlockowych, są przystosowane do pracy z wieloma nitkami, co zwiększa ich trwałość. W przypadku dziurek odzieżowych, konieczne jest użycie odpowiednich maszyn do dziurek, które wykonują ścieg z użyciem dwóch lub więcej nici, aby zapewnić trwałość i estetykę wykończenia. Przyszycie guzików również wymaga techniki, która zapewnia solidne połączenie, dlatego najczęściej stosuje się ścieg krzyżowy lub inne bardziej wytrzymałe ściegi, a nie ścieg łańcuszkowy, który może być niewystarczający pod względem wytrzymałości. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu różnych zastosowań ściegów i niedocenianiu ich specyficznych właściwości, co prowadzi do wyboru niewłaściwej metody szycia.

Pytanie 8

Podczas obliczania normy zużycia materiału gładkiego niezbędnego do uszycia odzieży w zakładzie krawieckim, należy uwzględnić na szwy i podwinięcia dodatek w wysokości około

A. 5% wyliczonej długości materiału
B. 20% wyliczonej długości materiału
C. 15% wyliczonej długości materiału
D. 10% wyliczonej długości materiału
Odpowiedź 10% obliczonej długości materiału jest prawidłowa, ponieważ w praktyce krawieckiej uwzględnienie dodatku na szwy oraz podwinięcia jest kluczowym elementem w obliczeniach norm zużycia materiału. Standardowe praktyki zakładów krawieckich wskazują, że 10% to optymalny margines, który pozwala na precyzyjne wykończenie krawędzi, co jest istotne dla estetyki oraz trwałości odzieży. Na przykład, przy szyciu bluzki z długim rękawem, dodatek 10% na szwy pozwala na uwzględnienie różnorodnych technik szycia, takich jak overlock czy ścieg zygzakowy, które wymagają dodatkowego materiału. Użycie właściwego dodatku jest ważne także w kontekście redukcji odpadów materiałowych, ponieważ precyzyjne obliczenia pozwalają na minimalizację strat w procesie produkcji. Podsumowując, 10% jest standardem w branży, który obrazuje zrozumienie procesu szycia oraz dbałość o szczegóły, co przekłada się na wysoką jakość finalnych wyrobów odzieżowych.

Pytanie 9

Jaki rodzaj ściegu łańcuszkowego powinno się zastosować do łączenia fragmentów sukni damskiej wykonanej z dzianiny, nie obrabiając ich krawędzi?

A. Obrzucający czteronitkowy
B. Obrzucający trzynitkowy
C. Pokrywający czteronitkowy
D. Prosty dwunitkowy
Prosty dwunitkowy ścieg łańcuszkowy jest idealnym rozwiązaniem do łączenia elementów sukni damskiej z dzianiny, ponieważ oferuje elastyczność i wytrzymałość, które są kluczowe w przypadku tkanin stretchowych. Dzięki swojej budowie, ten ścieg pozwala zachować naturalną rozciągliwość materiału, co jest szczególnie ważne w kontekście odzieży, która ma dobrze dopasować się do sylwetki. W praktyce, wykorzystanie prostego dwunitkowego ściegu w szwach bocznych sukienki lub podczas łączenia rękawów z korpusem, zapewnia komfort noszenia, a także estetyczny wygląd. Dodatkowo, taki ścieg nie wymaga dodatkowego wykończenia krawędzi, co skraca czas produkcji i obniża koszty. W branży odzieżowej, stosowanie ściegów łańcuszkowych jest zgodne z powszechnie przyjętymi standardami jakości, co podkreśla ich znaczenie w procesie szycia. Zastosowanie tego ściegu w projektach odzieżowych jest zgodne z najlepszymi praktykami, co czyni go odpowiednim wyborem na etapie konstrukcji odzieży.

Pytanie 10

Aby zlikwidować wyświecenie, które pojawiło się na odzieży w wyniku obróbki parowo-cieplnej, należy zastosować

A. sprasowanie
B. przeprasowanie
C. odparowanie
D. wprasowanie
Odparowanie to skuteczna metoda usuwania wyświecenia z odzieży, która powstaje podczas obróbki parowo-cieplnej. Wyświecenie, czyli nadmiar wilgoci na powierzchni tkaniny, może prowadzić do nieestetycznego wyglądu wyrobu. Proces odparowania polega na usunięciu tej wilgoci w sposób kontrolowany, co pozwala na zachowanie pierwotnych właściwości materiału. Praktyczne zastosowanie tej metody można zaobserwować w przemyśle odzieżowym, gdzie odzież poddawana jest obróbce parowej w celu nadania jej odpowiedniego kształtu i wygładzenia. W tym kontekście, zastosowanie odparowania pozwala na redukcję ryzyka powstawania trwałych śladów na tkaninach, które mogą być wynikiem niewłaściwego użycia temperatury lub ciśnienia. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, odparowanie powinno być stosowane w połączeniu z odpowiednim zarządzaniem temperaturą i czasem obróbki, aby minimalizować ryzyko uszkodzenia włókien. Warto również pamiętać, że różne materiały wymagają różnorodnych podejść, dlatego zrozumienie właściwości tkanin jest kluczowe dla skutecznego usuwania wyświecenia.

Pytanie 11

Podaj wymiary ciała, oznaczone symbolami, które są konieczne do stworzenia krótkich spodni damskich?

A. ZWo, ZTv, ZUo, obt, ot
B. ZWo, ZMv, TKo, obt, ou
C. ZTv, ZUo, ZKo, ou, ot
D. ZTv, ZMv, TvHv obt, ok
Odpowiedź wskazująca na wymiary ciała ZWo (wymiary w talii), ZTv (wymiary bioder), ZUo (wymiary ud), obt (obwód talii) oraz ot (obwód uda) jest prawidłowa, ponieważ te wymiary są kluczowe przy projektowaniu krótkich spodni damskich. Wymiary te pozwalają na dokładne dopasowanie odzieży do kobiecej sylwetki, co jest niezbędne dla zapewnienia wygody oraz estetyki. W procesie produkcji odzieży, zwłaszcza spodni, ważne jest, aby dokonać precyzyjnych pomiarów, które pozwolą na odpowiednie skrojone materiały. Przykładem może być mierzenie talii i bioder, które są kluczowe dla uzyskania odpowiedniego fasonu spodni. Współczesne standardy krawieckie, takie jak tabela rozmiarów, często uwzględniają właśnie te wymiary, co ułatwia producentom i projektantom odzieży tworzenie produktów, które będą dobrze leżeć na różnych figurach. Dobre praktyki w branży odzieżowej sugerują również, aby wziąć pod uwagę również dodatkowe wymiary, takie jak długość nogawki, co jednak nie jest wymagane w kontekście krótkich spodni.

Pytanie 12

Odzież wodoodporną dla rybaków oraz żeglarzy należy produkować z materiałów

A. plecionych
B. powlekanych
C. włókninowych
D. dzianinowych
Wybór niewłaściwego materiału do odzieży wodoodpornej może prowadzić do wielu problemów w praktyce. Materiały plecione, jak bawełna czy wełna, mimo że są wygodne i mają dobre właściwości termiczne, nie zapewniają odpowiedniej ochrony przed wodą. Woda szybko wnika w te materiały, co prowadzi do ich przemoczenia, a w konsekwencji do dyskomfortu i obniżonej wydajności w pracy. Ponadto plecionki nie są w stanie zagwarantować trwałej ochrony przed wilgocią w trudnych warunkach atmosferycznych, dlatego ich użycie w produkcie dedykowanym dla rybaków i żeglarzy jest całkowicie niezalecane. Włókniny, choć mogą mieć zastosowanie w niektórych przypadkach, również nie są najlepszym wyborem w kontekście odzieży wodoodpornej, ponieważ ich struktura nie pozwala na skuteczną ochronę przed wodą. W dodatku, dzianiny, które charakteryzują się elastycznością i komfortem noszenia, nie są odpowiednie do odzieży roboczej w środowisku wodnym. Zastosowanie dzianin w tego typu odzieży może prowadzić do szybkiego przemoczenia i w efekcie do utraty ciepłoty ciała, co jest skrajnie niebezpieczne dla osób pracujących w takich warunkach. Kluczowe jest, aby przy wyborze materiałów do odzieży wodoodpornej kierować się nie tylko estetyką, ale przede wszystkim funkcjonalnością oraz normami branżowymi.

Pytanie 13

Symbol ukazany na ilustracji informuje o sposobie suszenia odzieży

Ilustracja do pytania
A. w pozycji pionowej
B. w cieniu
C. na sznurze
D. w pozycji poziomej
Odpowiedzi inne niż 'w cieniu' są błędne z wielu powodów. Suszenie 'na sznurze' sugeruje wystawienie odzieży na bezpośrednie działanie słońca, co może prowadzić do uszkodzeń tkanin i blaknięcia kolorów. Wiele osób myli tę metodę z optymalnym suszeniem, jednak w rzeczywistości nie jest to zalecane, zwłaszcza dla delikatnych materiałów. Odpowiedź 'w pozycji pionowej' często bywa interpretowana jako sposób na zmniejszenie zagnieceń, ale nie uwzględnia faktu, że takie suszenie może prowadzić do niewłaściwego krążenia powietrza wokół tkaniny, co wydłuża czas schnięcia oraz sprzyja powstawaniu nieprzyjemnych zapachów. Również 'w pozycji poziomej', chociaż w niektórych przypadkach może być akceptowalna dla grubszych tkanin, nie zawsze jest optymalna. Tego rodzaju podejście może prowadzić do deformacji kształtu odzieży, szczególnie w przypadku ubrań z włókien syntetycznych, które mają tendencję do kurczenia się lub rozciągania pod wpływem wilgoci. W związku z tym, kluczowe jest, aby zrozumieć, że odpowiednie metody suszenia odgrywają istotną rolę w zachowaniu jakości odzieży, a stosowanie się do standardów dotyczących pielęgnacji tkanin jest niezbędne dla długoterminowej satysfakcji z użytkowania wyrobów.

Pytanie 14

Szablon pojedynczy, symetryczny, dwukierunkowy obejmuje

A. połowy komponentów zestawu szablonów odzieżowych rozmieszczone w dwóch kierunkach
B. połowy komponentów zestawu szablonów odzieżowych
C. elementy zestawu szablonów odzieżowych w różnych rozmiarach
D. szablony wszystkich elementów konstrukcji odzieżowej
Wybór odpowiedzi oparty na połowach elementów kompletu szablonów wyrobu odzieżowego sugeruje niepełne zrozumienie koncepcji konstrukcji odzieżowej. Twierdzenie, że układ szablonów powinien obejmować jedynie części szablonów, jest nieadekwatne, ponieważ prowadzi do powstania braków w dokumentacji szablonów. W praktyce, projektowanie odzieży wymaga pełnych szablonów dla każdego elementu, co zapewnia, że każdy komponent jest właściwie zaplanowany i wykonany. Natomiast podejście polegające na używaniu szablonów różnych rozmiarów, chociaż istotne, pomija kluczowy element, jakim jest pełna struktura konstrukcyjna, która jest niezbędna dla spójności i jakości produkcji. Błędne jest również twierdzenie, że szablony elementów ułożone w dwóch kierunkach wystarczą, by zapewnić kompleksowość konstrukcji, ponieważ nie uwzględniają one różnorodności detali, które są kluczowe dla finalnego produktu. Każdy z tych błędnych wyborów ukazuje typowe pułapki myślowe, jakie mogą wystąpić, gdy nie docenia się znaczenia pełnych zestawów szablonów w procesie projektowania odzieży, co w konsekwencji prowadzi do obniżenia jakości oraz podwyższenia kosztów produkcji.

Pytanie 15

Jakie narzędzie krojcze powinno się zastosować do podziału materiału o wysokości 160 mm na części?

A. Krajarkę przenośną ręczną
B. Nożyce krawieckie
C. Prasę do wykrawania
D. Maszynę krojczą taśmową
Krajarka przenośna ręczna jest odpowiednim narzędziem do rozkroju nakładu o wysokości 160 mm, ponieważ pozwala na precyzyjne cięcie materiałów o relatywnie niewielkich wymiarach. Tego rodzaju krajarki charakteryzują się mobilnością oraz łatwością obsługi, co czyni je idealnym wyborem w sytuacjach, gdy wymagany jest szybki i dokładny rozkrój. W praktyce, krajarka przenośna umożliwia cięcie różnych typów materiałów, takich jak tkaniny, skóra czy papier. Dzięki możliwości dostosowania głębokości cięcia, operator może skutecznie dostosować narzędzie do specyfiki materiału, co jest zgodne z zasadami ergonomii i bezpieczeństwa pracy. Krajarki przenośne są również stosowane w przemyśle odzieżowym, gdzie precyzyjność cięcia jest kluczowa dla jakości końcowego produktu. Z kolei w kontekście norm branżowych, korzystanie z odpowiednich narzędzi do rozkroju materiałów przyczynia się do zminimalizowania odpadów oraz optymalizacji procesu produkcyjnego.

Pytanie 16

Schemat linii konstrukcyjnych, w którym odcinki pomiędzy punktami oznaczonymi symbolami wyznaczają rozmiar odzieży, to

A. siatka konstrukcyjna
B. norma konstrukcji
C. budowa odzieży
D. kształt konstrukcyjny
Siatka konstrukcyjna to układ linii i punktów konstrukcyjnych, który jest kluczowy w procesie projektowania odzieży. Odcinki między tymi punktami, oznaczone symbolami, precyzują wymiary i proporcje wyrobu odzieżowego, co pozwala na określenie rozmiarów finalnego produktu. Taki system jest wykorzystywany przez projektantów mody oraz krawców do tworzenia wykrojów, które muszą być dokładnie zgodne z zamierzonymi wymiarami. W praktyce siatka konstrukcyjna stosowana jest w różnych systemach rozmiarowych, które mogą różnić się w zależności od rynku czy regionu. Dzięki siatkom konstrukcyjnym, projektanci mogą łatwo dostosować wymiary do specyficznych potrzeb klientów i trendów rynkowych, co jest niezwykle ważne w branży odzieżowej. Ponadto, siatka konstrukcyjna wspiera proces standaryzacji, co jest istotne dla zachowania spójności rozmiarów w całej linii produktów, co z kolei wpływa na satysfakcję klienta i efektywność produkcji. Warto również zaznaczyć, że dokładność w przygotowaniu siatki konstrukcyjnej przekłada się na oszczędności materiałowe oraz minimalizację odpadów produkcyjnych, co jest korzystne zarówno dla producentów, jak i dla środowiska.

Pytanie 17

Jaką maszynę należy wykorzystać do wykonywania otworów w koszulach męskich?

A. Guzikarkę
B. Dziurkarkę odzieżową
C. Dziurkarkę bieliźnianą
D. Ryglówkę
Dziurkarka bieliźniana to naprawdę przydatne narzędzie, jeśli chodzi o robienie dziurek w delikatnych materiałach, takich jak bielizna czy koszule. Dzięki niej dziurki w koszulach męskich wychodzą porządne i eleganckie, co ma ogromne znaczenie dla wyglądu i praktyczności odzieży. Te urządzenia są zaprojektowane tak, żeby nie robić szkody w tkaninach, a dziurki były gładkie i równo wykończone. W branży odzieżowej ważne jest, żeby dziurki były na odpowiedniej wysokości i odpowiedniej wielkości, bo to naprawdę wpływa na to, jak łatwo się zakłada koszulę i jak długo wytrzyma. Korzystanie z dziurkarki bieliźnianej to świetny pomysł, bo to rzeczywiście podnosi jakość i profesjonalizm produktu. Co więcej, używanie odpowiednich narzędzi zgodnie z gatunkiem materiału jest kluczowe, żeby końcowy produkt wyglądał i działał jak należy.

Pytanie 18

Ocena ogólnej estetyki odzieży, właściwego rozmieszczenia dziurek oraz staranności prasowania to elementy weryfikacji

A. międzyoperacyjnej
B. gotowego wyrobu odzieżowego
C. form i wykrojów
D. wykonania elementów odzieży
Sprawdzanie ogólnej estetyki ubioru, prawidłowego rozmieszczenia dziurek oraz staranności prasowania to kluczowe elementy kontroli gotowego wyrobu odzieżowego. W kontekście produkcji odzieży, gotowy wyrób odnosi się do finalnych produktów, które są przeznaczone do sprzedaży. Kontrola jakości na tym etapie zapewnia, że wszystkie elementy, takie jak odpowiednie wykończenie szwów, symetria wzorów oraz ogólna estetyka, spełniają standardy branżowe. Przykładem może być analiza odzieży pod kątem zgodności z wymaganiami klientów dotyczącymi estetyki, co obejmuje zarówno techniczne aspekty wykonania, jak i wizualne wrażenia. Przykładowo, w wysokiej jakości odzieży formalnej, bardzo ważne jest, aby dziurki na guziki były precyzyjnie rozmieszczone, co wpływa na całościowy wygląd garnituru. W kontekście standardów, organizacje takie jak ISO (Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna) dostarczają wytycznych dotyczących kontroli jakości produktów odzieżowych, co pomaga w zapewnieniu, że gotowe wyroby są zgodne z oczekiwaniami rynku.

Pytanie 19

Jaką maszynę należy wykorzystać do szycia elastycznych i rozciągliwych szwów montażowych?

A. Ryglówkę
B. Podszywarkę
C. Łańcuszkową
D. Stębnową
Maszyna łańcuszkowa jest idealnym wyborem do szycia elastycznych, rozciągliwych szwów montażowych, ponieważ wykorzystuje specjalny rodzaj szwu, który zapewnia elastyczność i trwałość. Szway łańcuszkowy składa się z dwóch lub więcej nici, co pozwala na uzyskanie mocnych, a jednocześnie rozciągliwych połączeń. W praktyce, maszyny te są często stosowane w produkcji odzieży sportowej, bielizny oraz innych wyrobów, gdzie ruch i elastyczność materiału są kluczowe. Dzięki użyciu łańcucha nici, szwy nie łamią się łatwo pod wpływem napięcia, co jest niezwykle ważne w przypadku odzieży noszonej w aktywnych sytuacjach. Dobre praktyki w branży zalecają stosowanie maszyn łańcuszkowych w miejscach, gdzie występuje duże rozciąganie materiału, aby zapewnić odpowiednią jakość i trwałość wyrobów końcowych. Warto również zauważyć, że maszyny te mogą być konfigurowane do różnych zastosowań, co czyni je wszechstronnym narzędziem w szyciu.

Pytanie 20

Jaką maszynę wykorzystuje się do łączenia elementów odzieży roboczej wykonanej z drelichu?

A. Overlock
B. Fastrygówkę
C. Stębnówkę
D. Pikówkę
Stębnówka to maszyna służąca do wykonywania jednoigłowych szwów, co czyni ją idealnym narzędziem do łączenia elementów ubrania roboczego z drelichu. Drelich, jako materiał o dużej wytrzymałości, wymaga zastosowania odpowiedniego rodzaj szwu, który zapewni solidność i trwałość połączeń. Szwalnie często wykorzystują stębnówki do szycia szwów prostych, co pozwala na uzyskanie estetycznych i jednocześnie mocnych szwów. Przykładem zastosowania stębnówki może być szycie spodni roboczych, gdzie konieczne jest połączenie różnych części materiału w sposób, który nie tylko wizualnie się prezentuje, ale także wytrzyma intensywne użytkowanie. Stębnówki są zgodne z normami ISO dotyczącymi jakości szwów w odzieży roboczej, co podkreśla ich kluczową rolę w branży. Dobre praktyki wskazują również na regularną konserwację tych maszyn, co wpływa na ich długowieczność oraz niezawodność w produkcji.

Pytanie 21

Jaką metodę obróbki parowo-cieplnej powinno się zastosować, aby utrwalić położenie szwu, który został przewinięty na jedną stronę?

A. Odparowanie
B. Zaprasowanie
C. Dekatyzowanie
D. Rozprasowanie
Zaprasowanie to mega ważny krok w obróbce tkanin, bo pomaga ustabilizować szwy i nadać materiałom ładny kształt oraz gładkość. W skrócie, używamy odpowiedniej temperatury i ciśnienia, żeby trwale zafiksować szwy i pozbyć się zagnieceń. Moim zdaniem, to kluczowy proces, bo jeśli go dobrze przeprowadzisz, odzież będzie nie tylko ładna, ale i funkcjonalna. Na przykład, jak szyjesz ubranie, zaprasowanie pomaga ułożyć szwy tak, żeby nie deformowały się podczas noszenia. W branży odzieżowej, naprawdę warto zaprasowywać szwy po każdym etapie szycia, bo to znacznie podnosi jakość końcowego produktu. Używaj do tego dobrych narzędzi, jak żelazka parowe, które równomiernie rozprowadzają ciepło i wilgoć – to klucz do sukcesu!

Pytanie 22

W celu rozwiązania sporu pomiędzy dwoma pracownikami krojowni zastosowano metodę arbitrażu, w której

A. udziałowcy konfliktu liczą na to, że spór z czasem wygaśnie samoczynnie
B. udziałowcy konfliktu prowadzą rozmowy mające na celu osiągnięcie zgody
C. strony konfliktu korzystają z pomocy mediatora, który wspiera je w prowadzeniu dyskusji
D. udziałowcy konfliktu wybierają osobę trzecią - specjalistę, która podejmie decyzję w sprawie rozwiązania konfliktu
Technika arbitrażu polega na zaangażowaniu osoby trzeciej, która podejmuje decyzję w sprawie rozwiązania konfliktu pomiędzy stronami. Jest to formalny proces, w którym arbiter, będący specjalistą w danej dziedzinie, analizuje sytuację, wysłuchuje argumentów obu stron i na podstawie przedstawionych dowodów podejmuje ostateczną decyzję. Przykładem zastosowania arbitrażu może być sytuacja, w której dwaj pracownicy w zakładzie produkcyjnym mają spór dotyczący podziału obowiązków. Jeśli rozmowy między nimi nie przynoszą rezultatów, mogą zdecydować się na arbitraż, aby uzyskać obiektywną opinię i rozstrzyganie konfliktu przez osobę, która posiada wiedzę na temat specyfiki pracy w danej branży. Arbitraż często jest stosowany w negocjacjach biznesowych i sporach handlowych, ponieważ pozwala na szybkie i efektywne rozwiązanie problemu, bez konieczności angażowania sądów. W profesjonalnych środowiskach dobrze jest stosować arbitraż jako alternatywę dla długotrwałych i kosztownych procesów sądowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu konfliktami."

Pytanie 23

Jakie wykończenie powinno się zastosować do dolnej części skróconych nogawek w klasycznych męskich spodniach z materiału wełnianego?

A. Wykończony overlockiem i przestębnowany
B. Podwinięty dwa razy i podszyty kryto
C. Z naszytą taśmą i przestębnowany
D. Z naszytą taśmą i podszyty kryto
Wykończenie dołu skróconych nogawek w klasycznych spodniach męskich z tkaniny wełnianej powinno być wykonane z użyciem naszytej taśmy i podszywane kryto. To podejście jest zgodne z wysokimi standardami jakości w krawiectwie, zapewniając zarówno estetykę, jak i trwałość wykończenia. Naszycie taśmy na brzegu nogawki chroni materiał przed strzępieniem, co jest szczególnie istotne w kontekście tkanin wełnianych, które mogą być bardziej podatne na uszkodzenia. Podszycie kryto, z kolei, zapewnia, że szwy są niewidoczne z zewnątrz, co podnosi walory estetyczne spodni. Tego typu wykończenie jest powszechnie stosowane w odzieży klasycznej, gdzie szczególną wagę przywiązuje się do detali. W praktyce, wykonując to wykończenie, należy stosować odpowiednie krawieckie techniki, aby zapewnić, że wszystkie szwy są równomierne i solidne. Przykładowo, w przypadku użycia taśmy do podszycia, kluczowe jest, aby taśma była odpowiednio napięta i dobrze przymocowana, co dodatkowo wpływa na finalny efekt wizualny spodni.

Pytanie 24

Wskaż wszystkie elementy konstrukcyjne, które są zdefiniowane na linii pachy siatki konstrukcyjnej dla górnej części ciała?

A. 1/2 szerokości tyłu, szerokość pachy
B. 1/2 szerokości przodu, 1/2 szerokości pachy, 1/2 szerokości tyłu
C. 1/2 szerokości przodu, 1/2 szerokości tyłu
D. 1/2 szerokości tyłu, szerokość pachy, 1/2 szerokości przodu
Wybór odcinków konstrukcyjnych, które nie obejmują zarówno 1/2 szerokości tyłu, szerokości pachy, jak i 1/2 szerokości przodu, pokazuje pewne nieporozumienia dotyczące zasad projektowania odzieży. W wielu przypadkach, błędne odpowiedzi koncentrują się na niewłaściwej interpretacji elementów konstrukcyjnych, co prowadzi do niewłaściwego dopasowania odzieży. Na przykład, wykorzystywanie jedynie 1/2 szerokości przodu lub 1/2 szerokości tyłu bez uwzględnienia szerokości pachy może skutkować odzieżą, która nie pozwala na swobodę ruchów, a także może wpłynąć na estetykę produktu końcowego. Zrozumienie, że szerokość pachy pełni kluczową rolę w zapewnieniu odpowiedniego dopasowania, jest fundamentalne. Wiele osób błędnie zakłada, że wystarczy skupić się na jednym lub dwóch elementach konstrukcyjnych, zaniedbując inne kluczowe aspekty, które wpływają na całościowe dopasowanie. Dodatkowo, niedostateczne uwzględnienie standardów krawiectwa, takich jak odpowiednie wyznaczanie odcinków konstrukcyjnych, prowadzi do końcowego produktu, który może nie spełniać oczekiwań użytkowników w zakresie komfortu i funkcjonalności. Dlatego tak ważne jest, aby z przywiązaniem traktować wszystkie elementy konstrukcyjne, co pozwala na tworzenie wysokiej jakości odzieży, która nie tylko dobrze wygląda, ale również prawidłowo leży i spełnia swoje funkcje.

Pytanie 25

Kształt spódnicy podstawowej dopasowanej w talii za pomocą zaszewek uzyskuje się poprzez modelowanie

A. wtórne
B. konfekcyjne
C. konstrukcyjne
D. żurnalowe
Odpowiedź "konstrukcyjne" jest poprawna, ponieważ formę spódnicy podstawowej dopasowanej w talii uzyskuje się za pomocą technik konstrukcyjnych, które obejmują modelowanie wykrójów i wprowadzanie odpowiednich zaszewek. Techniki te są kluczowe w procesie tworzenia odzieży, ponieważ umożliwiają precyzyjne dopasowanie do sylwetki, co jest niezbędne dla wygody noszenia oraz estetyki. W praktyce, projektując spódnicę, konstruktor zaczyna od podstawowego wykroju, a następnie dodaje zaszewki, które kształtują materiał w taki sposób, aby podkreślał talię i formę ciała. Dobre praktyki w branży odzieżowej zalecają wykorzystanie odpowiednich miar i technik krawieckich, aby zminimalizować błędy w dopasowaniu. Ponadto, stosując techniki konstrukcyjne, można łatwo dostosować fason do różnych rozmiarów i sylwetek, co jest kluczowe w produkcji konfekcji. Umożliwia to również wprowadzenie innowacji w projektowaniu, takich jak tworzenie odzieży wielofunkcyjnej czy dostosowanej do różnych okazji.

Pytanie 26

Fartuch medyczny wykonany z bawełnianego perkalu powinien być prasowany w temperaturze

A. 150°C bez użycia pary
B. 110°C bez użycia pary
C. 180°C z użyciem pary
D. 200°C z użyciem pary
Fartuch lekarski z bawełnianego perkalu należy prasować w temperaturze 200°C z użyciem pary, ponieważ taka wysoka temperatura pozwala na skuteczne usunięcie zagnieceń oraz zapewnia odpowiednią higienę tkaniny. Bawełniany perkal jest materiałem, który dobrze reaguje na działanie pary, co sprzyja lepszemu wygładzaniu i utrzymaniu estetyki odzieży. Dodatkowo, prasowanie z użyciem pary przyczynia się do zabicia bakterii, co jest szczególnie istotne w kontekście odzieży medycznej. Przykładem dobrych praktyk w tym zakresie jest stosowanie żelazek parowych, które umożliwiają precyzyjne ustawienie temperatury i intensywności pary, co wpływa na jakość prasowania. Warto również zwrócić uwagę na wskazówki producentów odzieży medycznej, które często zalecają konkretne temperatury i metody prasowania, aby zagwarantować trwałość materiału oraz jego estetyczny wygląd. Prasowanie w odpowiednich warunkach nie tylko poprawia prezencję fartucha, ale również wydłuża jego żywotność.

Pytanie 27

Do jakich czynności można wykorzystać maszynę łańcuszkową?

A. do tymczasowego łączenia wkładu z przodem wyrobu
B. do naszywania aplikacji na przednią część sukni
C. do zszycia szwu siedzeniowego w spodniach
D. do tworzenia dziurek w odzieży męskiej
Maszyna łańcuszkowa jest specjalistycznym urządzeniem stosowanym w przemyśle odzieżowym, które pozwala na szybkie i efektywne zszywanie elementów odzieży. Zastosowanie maszyny łańcuszkowej do zszycia szwu siedzeniowego w spodniach jest szczególnie uzasadnione, ponieważ tego rodzaju szwy wymagają dużej wytrzymałości oraz elastyczności, co jest zapewniane przez charakterystyczny ścieg łańcuszkowy. Ścieg ten tworzy mocne połączenie, które jednocześnie umożliwia odpowiednie dopasowanie materiału do ruchów ciała. W praktyce, maszyna łańcuszkowa jest powszechnie wykorzystywana w produkcji spodni, gdzie szwy muszą wytrzymać znaczne napięcia, zwłaszcza w okolicach siedzenia. Umożliwia to nie tylko dłuższą żywotność odzieży, ale również komfort noszenia. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, maszyny łańcuszkowe powinny być regularnie serwisowane i dostosowane do specyficznych wymagań materiałów, co pozwala na osiągnięcie optymalnych rezultatów podczas szycia.

Pytanie 28

Aby zabezpieczyć krawędzie wykrojów odzieżowych, należy użyć maszyny

A. owerloka
B. stębnówki
C. ryglówki
D. podszywarki
Owerlok to specjalistyczna maszyna do szycia, która jest powszechnie stosowana do zabezpieczania brzegów wykrojów odzieży. Jej główną funkcją jest zapobieganie pruciu się materiału poprzez jednoczesne szycie i obrzucanie krawędzi. Dzięki zastosowaniu wielu igieł i nici, owerlok tworzy mocny i elastyczny szew, który jest idealny dla tkanin stretchowych i dzianin. Przykładem zastosowania owerloka jest szycie bluzek, sukienek czy spodni, gdzie elastyczność szwu jest kluczowa dla komfortu noszenia. W branży odzieżowej standardem jest używanie owerloków w produkcji masowej, co pozwala na znaczne zwiększenie wydajności oraz jakości wyrobów. Dobrą praktyką jest także regularne serwisowanie tych maszyn, co zapewnia ich długotrwałe użytkowanie i minimalizuje ryzyko awarii podczas produkcji.

Pytanie 29

Jakie będzie zapotrzebowanie na tkaninę w groszki o szerokości 150 cm, potrzebnej do uszycia spódnicy podstawowej o długości 70 cm, dla klientki o obwodzie bioder wynoszącym 96 cm?

A. 77 cm
B. 140 cm
C. 70 cm
D. 154 cm
Obliczanie zużycia tkaniny może prowadzić do rozmaitych błędów, szczególnie gdy nie uwzględnia się wszystkich istotnych parametrów. Odpowiedzi takie jak 70 cm, 140 cm, czy 154 cm są nieprawidłowe z kilku kluczowych powodów. W przypadku 70 cm brakuje uwzględnienia zapasów na szwy i dopasowanie do obwodu bioder. Zbyt mała ilość tkaniny nie tylko uniemożliwi właściwe uszycie spódnicy, ale także wpłynie na jej wygodę noszenia. Kolejna odpowiedź, 140 cm, wskazuje na nieporozumienie związane z szerokością materiału. Tkanina o szerokości 150 cm pozwala efektywnie wykorzystać materiał, więc zużycie na poziomie 140 cm byłoby nieoptymalne i niepraktyczne. W końcu odpowiedź 154 cm jest zbyt wysoka i nie uwzględnia standardów krawieckich, które sugerują, że należy dodać zapasy na szwy, ale nie w tak dużych ilościach, co prowadzi do niepotrzebnego marnotrawstwa tkaniny. W praktyce, krawcy powinni zawsze mieć na uwadze wyrównanie wymiarów spódnicy z wymogami obwodu bioder, a także zapasy materiału wynikające z wybranego stylu i wykończenia. Kluczowe jest, aby starannie obliczać zużycie materiału, biorąc pod uwagę wszystkie aspekty, aby osiągnąć najlepsze rezultaty w projektowaniu i szyciu odzieży.

Pytanie 30

Koszt usługi szycia damskiego żakietu na podszewce w zakładzie krawieckim wynosi 200,00 zł. Do wykonania żakietu wykorzystano 2,00 m tkaniny wełnianej po 80,00 zł za 1,00 m oraz 1,20 m podszewki w cenie 15,00 zł za 1 m. Jaka jest całkowita wartość kosztów bezpośrednich związanych z realizacją tej usługi, w tym koszty materiałów, dodatków oraz robocizny?

A. 380,00 zł
B. 378,00 zł
C. 295,00 zł
D. 298,00 zł
Tak, dobrze widzisz! Odpowiedź 378,00 zł jest całkowicie poprawna. Można to wyjaśnić przez dokładne obliczenia kosztów związanych z produkcją żakietu. Koszt tkaniny wełnianej to 2,00 m razy 80,00 zł za metr, co daje 160,00 zł, a do tego dochodzi podszewka, która kosztuje 1,20 m razy 15,00 zł za metr, czyli 18,00 zł. Jak to zsumujesz, dostajesz 178,00 zł za materiały. Ale nie zapomnij o robociznie, która w tym przypadku wynosi 200,00 zł. Gdy dodasz koszt materiałów do robocizny, otrzymujesz całkowity koszt wykonania żakietu, czyli 378,00 zł. Wiesz, w branży krawieckiej precyzyjne liczenie wydatków jest super istotne. To pozwala nie tylko dobrze oszacować koszty, ale też zaplanować budżet na przyszłe projekty i ustalać ceny, które będą konkurencyjne. Dobrze też śledzić, jakie są standardy cenowe w branży, żeby móc porównywać koszty w różnych zakładach, co jest kluczowe dla pozostania na rynku.

Pytanie 31

Do tkanin wykonanych z materiałów, które można prasować na mokro w temperaturze nieprzekraczającej 200°C, należy zaliczyć

A. naturalny jedwab
B. len
C. wełnę
D. bawełnę
Prasowanie tkanin z bawełny, wełny i jedwabiu naturalnego na mokro w temperaturze do 200°C może prowadzić do niepożądanych skutków. Bawełna wykazuje dużą odporność na wysokie temperatury i może być prasowana w wyższych temperaturach, jednak nie ma potrzeby stosowania mokrego prasowania, które może osłabić włókna. Dla wełny, prasowanie na mokro jest ryzykowne, ponieważ może prowadzić do filcowania i zniekształcenia materiału. Wełna wymaga delikatnego podejścia, a prasowanie na sucho w niskiej temperaturze jest bardziej odpowiednie. Z kolei jedwab naturalny, będący bardzo delikatnym włóknem, wymaga szczególnej troski; prasowanie na mokro w zbyt wysokiej temperaturze może spowodować trwałe uszkodzenie tkaniny, a także utratę jej połysku. Warto również dodać, że często mylnie uważa się, iż wyższa temperatura zawsze przynosi lepsze efekty w prasowaniu. W rzeczywistości, każdy materiał ma swoje specyficzne wymagania dotyczące temperatury i wilgotności, a ich ignorowanie prowadzi do uszkodzenia włókien. Dlatego ważne jest, aby przed przystąpieniem do prasowania zapoznać się z zaleceniami producenta oraz standardami prasowania dla danej tkaniny, aby uniknąć typowych błędów i zapewnić sobie długotrwałą jakość materiałów.

Pytanie 32

Cena uszycia sukni w zakładzie krawieckim wynosi 150 zł. Aby wykonać suknię damską w tym zakładzie użyto:
1,10 m żorżety wełnianej w cenie 50 zł za 1 mb
0,90 m podszewki w cenie 10 zł za 1 mb
1 zamek w cenie 6 zł za 1 szt.
Jakie są koszty bezpośrednie związane z wykonaniem sukni damskiej w tym zakładzie?

A. 210 zł
B. 226 zł
C. 216 zł
D. 220 zł
Koszt wykonania sukni damskiej w omawianym zakładzie usługowym wynosi 220 zł. Aby obliczyć całkowity koszt bezpośredni, należy zsumować koszty materiałów oraz elementów do wyrobu sukni. Koszty materiałów to: 1,10 m żorżety wełnianej w cenie 50 zł za 1 mb, co daje 55 zł, oraz 0,90 m podszewki w cenie 10 zł za 1 mb, co daje 9 zł. Do tego dochodzi koszt zamka, który wynosi 6 zł za sztukę. Zatem suma kosztów materiałów wynosi: 55 zł (żorżeta) + 9 zł (podszewka) + 6 zł (zamek) = 70 zł. Koszt uszycia sukni w zakładzie to 150 zł. Dodając koszt materiałów do kosztu usługi, otrzymujemy 150 zł + 70 zł = 220 zł. To podejście jest zgodne z metodologią kalkulacji kosztów w branży odzieżowej, gdzie zazwyczaj uwzględnia się zarówno robociznę, jak i materiały bezpośrednie. W praktyce, znajomość tych kosztów jest kluczowa dla prawidłowego ustalania cen produktów oraz zarządzania rentownością zakładu.

Pytanie 33

Z jakiego rodzaju materiału odzieżowego można wykonać klasyczną, przewiewną bluzkę damską?

A. Z etaminy
B. Z flaneli
C. Z satyny
D. Z kretonu
Etamina to świetny materiał do szycia koszul damskich na lato. Jest lekka i super przewiewna, co sprawia, że w upalne dni nosi się ją bardzo komfortowo. Dodatkowo ma przyjemną, gładką powierzchnię, więc super się na niej pracuje. Koszule z etaminy ładnie układają się na ciele, co jest istotne, gdy chcemy dobrze wyglądać. Jest też dostępna w różnych kolorach i wzorach, co daje duże pole do popisu, jeśli chodzi o projektowanie. I co ważne, etamina dobrze znosi pranie oraz prasowanie, więc nie musisz się martwić o wygląd swojej koszuli po kilku użyciach. Jak dla mnie, etamina wpisuje się w obecne trendy mody, bo łączy elegancję z wygodą.

Pytanie 34

Uzyskiwanie modelowych form odzieży przez przypinanie materiału na właściwie przygotowanym manekinie lub sylwetce ludzkiej nazywa się modelowaniem

A. przestrzennym
B. w oparciu o formę konstrukcyjną
C. według siatki konstrukcyjnej
D. technologicznym
Modelowanie przestrzenne odzieży to proces, w którym materiał odzieżowy jest formowany na manekinie lub figurze ludzkiej, co pozwala na uzyskanie realnych kształtów i form odzieży. Praktyka ta ma swoje korzenie w tradycyjnych technikach krawieckich, gdzie rysowane na papierze wzory były przenoszone na materiał. W procesie modelowania przestrzennego można dostosować kształt odzieży do indywidualnych wymiarów ciała, co jest kluczowe w branży mody i odzieżowej. Na przykład, projektanci często korzystają z manekinów o różnych rozmiarach, aby stworzyć odzież, która dobrze leży na różnych sylwetkach. Współczesne podejścia do modelowania przestrzennego wykorzystują również technologie takie jak skanowanie 3D, co pozwala na jeszcze dokładniejsze odwzorowanie kształtów ludzkiego ciała. Przestrzenne modelowanie umożliwia także testowanie materiałów i ich zachowania w czasie, co może wpływać na finalny wybór tkanin i konstrukcji odzieży.

Pytanie 35

Jaką metodę prasowania należy użyć do wyprasowania spódnicy damskiej uszytej z lnu?

A. Na mokro po zwilżeniu materiału
B. Na mokro przy użyciu zaparzaczki
C. Na sucho z lewej strony
D. Na sucho z prawej strony
Wybór innych metod prasowania, takich jak prasowanie na sucho po stronie lewej lub prawej, nie jest zalecany dla odzieży z lnu. Prasowanie na sucho, zwłaszcza w wysokich temperaturach, może prowadzić do uszkodzenia włókien lnu, co skutkuje ich kruszeniem się oraz utratą naturalnej struktury. Dodatkowo, prasowanie spódnicy z lnu od zewnętrznej strony (po prawej) może przyczynić się do powstawania nieestetycznych błyszczących plam, co jest efektem nieodpowiedniego traktowania materiału. Kolejną nieprawidłową koncepcją jest korzystanie z zaparzaczki. Choć technika ta polega na wykorzystaniu pary wodnej, jej zastosowanie w przypadku lnu może być problematyczne. Zaparzaczka generuje dużą ilość pary, co może powodować nadmierne nawilżenie tkaniny i prowadzić do deformacji, rozciągania lub uszkodzeń strukturalnych. Użytkownicy często popełniają błąd polegający na myśleniu, że im więcej wilgoci, tym lepiej, co nie jest prawdą. Ostatecznie, optymalne prasowanie lnu wymaga precyzyjnego podejścia i zrozumienia, że nadmierne ciepło oraz niewłaściwa technika mogą trwale zniszczyć materiał. Dlatego kluczowe jest stosowanie odpowiednich metod, które wspierają pielęgnację i trwałość odzieży z lnu.

Pytanie 36

Wzmocnienie szwów kieszeni w spodniach przeprowadza się przy użyciu maszyny

A. pikówce
B. podszywarce
C. stębnówce
D. ryglówce
Wybór innych maszyn do wzmocnienia szwów kieszeni w spodniach może wynikać z mylnego przekonania o ich funkcjonalności. Podszywarka, która służy do łączenia warstw tkanin, często jest stosowana w miejscach, gdzie istotne jest estetyczne wykończenie, jednak nie zapewnia ona wymaganej wytrzymałości, jaką oferuje ryglówka. Pikówka jest maszyną do szycia, która tworzy efekt dekoracyjny w postaci pikowania, ale jej zastosowanie w kontekście wzmocnienia szwów kieszeni jest ograniczone, gdyż nie jest zaprojektowana do pracy z dużym obciążeniem i wytrzymałością, co jest kluczowe w tym przypadku. Stębnówka, z kolei, jest uniwersalną maszyną do szycia, używaną do wykonywania prostych szwów, ale nie posiada mechanizmów, które mogłyby zapewnić dodatkowe wzmocnienie, jak to ma miejsce w przypadku ryglówek. Typowe błędy w myśleniu, które prowadzą do wyboru tych maszyn, to niedocenianie znaczenia wytrzymałości szwów w miejscach narażonych na duże obciążenia oraz skupienie się na aspektach estetycznych kosztem funkcjonalności. W kontekście produkcji odzieżowej, właściwy dobór maszyny ma kluczowe znaczenie dla jakości końcowego produktu oraz jego użyteczności.

Pytanie 37

Przyczyną marszczenia i ściągania się szwów bocznych oraz barkowych podczas szycia bluzki dziewczęcej z cienkiego batystu jest

A. nieprawidłowe zamocowanie igły
B. nadmierny docisk stopki
C. błędne ustawienie chwytacza
D. uszkodzone ostrze igły
Zbyt duży docisk stopki podczas szycia bluzek z cienkiego batystu jest kluczowym czynnikiem wpływającym na jakość szwów. W przypadku delikatnych tkanin, jak batyst, odpowiednie ustawienie docisku stopki jest niezbędne, aby uniknąć marszczenia się materiału. Nadmierny docisk może prowadzić do deformacji surowca, co skutkuje nierównomiernym szwem oraz estetycznymi defektami. W praktyce, zaleca się regulowanie docisku stopki w zależności od grubości i struktury materiału. Dla cienkich tkanin, takich jak batyst, optymalnym rozwiązaniem jest zmniejszenie docisku, co pozwala na swobodne przesuwanie się tkaniny pod stopką i uzyskanie równomiernych i gładkich szwów. Standardy szycia podkreślają, że dobór parametrów maszyny powinien być dostosowany do właściwości używanego materiału, co zapewnia zarówno estetykę, jak i trwałość wykonanej odzieży.

Pytanie 38

Do przyszywania guzików konieczne jest używanie maszyny specjalistycznej, która jest wyposażona między innymi w

A. urządzenie tnące
B. mechanizm wypychacza
C. transport ręczny
D. mechanizm zygzaka
Maszyna do przyszywania guzików wyposażona w mechanizm zygzaka jest kluczowym narzędziem w branży odzieżowej, ponieważ pozwala na szybsze i bardziej precyzyjne przyszywanie guzików. Mechanizm zygzaka umożliwia wykonanie ściegów zygzakowych, które są znacznie bardziej elastyczne i trwałe niż tradycyjne ściegi prostokątne. Dzięki temu guziki są przyszywane z większą pewnością, co znacząco wpływa na ich trwałość i funkcjonalność. W praktyce, maszyny te są używane w produkcji odzieży masowej, gdzie wymagane są powtarzalne i jednolite efekty. Stosowanie mechanizmu zygzaka jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają użycie tej techniki w celu zwiększenia odporności na uszkodzenia mechaniczne. Warto również dodać, że zygzak w tym kontekście nie tylko wzmacnia mocowanie, ale także estetykę, umożliwiając wykorzystanie różnorodnych wzorów ściegów, co może być ważnym elementem wykończenia odzieży.

Pytanie 39

Jakie wymiary powinny zostać uwzględnione podczas obliczania normy zużycia materiału na spodnium?

A. Długość spodni, obwód klatki piersiowej, długość żakietu
B. Długość spodni, obwód talii, obwód bioder
C. Obwód klatki piersiowej, długość żakietu, obwód bioder
D. Długość spodni, długość żakietu, długość rękawa
Poprawna odpowiedź na pytanie dotyczące wymiarów do obliczeń normy zużycia materiału na spodnium obejmuje długość spodni, długość żakietu oraz długość rękawa. Te wymiary są kluczowe, ponieważ precyzyjne określenie ich wartości pozwala na dokładne oszacowanie ilości materiału potrzebnego do wykonania odzieży. W branży odzieżowej istnieją standardy, takie jak tabeli rozmiarów, które pomagają w określeniu odpowiednich wymiarów dla różnych krojów i stylów ubrań. W praktyce, znając długość spodni, można właściwie dobrać materiał, aby zminimalizować odpady i zoptymalizować koszty produkcji. Podobnie, długość żakietu i rękawa również wpływają na ilość używanego materiału, co jest szczególnie istotne w produkcji masowej. Zastosowanie tych wymiarów w obliczeniach umożliwia nie tylko efektywne planowanie produkcji, ale również zapewnienie wysokiej jakości wyrobów końcowych. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla projektantów i producentów odzieży, którzy dążą do efektywności i ekonomiczności w procesie wytwarzania.

Pytanie 40

Jaką maszynę do szycia wykorzystuje się do połączenia części z jeansu w operacji technologicznej przedstawionej na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. Stębnówkę płaską jednoigłową
B. Stębnówkę łańcuszkową jednoigłową
C. Stębnówkę łańcuszkową trzyigłową
D. Stębnówkę płaską dwuigłową
Stębnówka płaską dwuigłową jest maszyną, która doskonale sprawdza się w łączeniu elementów odzieżowych wykonanych z jeansu w jednozabiegowej operacji technologicznej. Dzięki zastosowaniu dwóch igieł, maszyna ta pozwala na jednoczesne wykonanie dwóch szwów, co zwiększa wytrzymałość i estetykę szwów. W przypadku jeansu, materiał ten jest znany z wysokiej gęstości oraz grubości, dlatego odpowiednie dobranie technologii szycia jest kluczowe. Stębnówka płaską dwuigłową jest często wykorzystywana do szycia szwów bocznych w spodniach, kieszeni, czy innych elementów odzieżowych, gdzie wymagana jest wysoka odporność na rozdarcie. W branży odzieżowej, szczególnie przy produkcji odzieży dżinsowej, zastosowanie tej maszyny zyskuje na znaczeniu, gdyż spełnia standardy jakościowe i wytrzymałościowe. Ponadto, dwuigłowe szycie pozwala na uzyskanie estetycznego efektu, co jest niezwykle ważne w modzie. Właściwe wykorzystanie stębnówki dwuigłowej nie tylko zwiększa trwałość wykonanych elementów, ale również wpływa na proces produkcji, redukując czas szycia i poprawiając wydajność.