Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Opiekunka dziecięca
Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
Data rozpoczęcia: 7 kwietnia 2025 15:10
Data zakończenia: 7 kwietnia 2025 15:22

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie z rekomendacji dotyczących oglądania telewizji przez dziecko w wieku osiemnastu miesięcy jest słuszne?

A. Dziecko nie powinno w ogóle korzystać z telewizji

B. Dziecko nie powinno oglądać telewizji dłużej niż 60 minut dziennie

C. Rodzic określa, ile czasu dziecko może spędzać przed telewizorem

D. Sugerowany maksymalny czas oglądania telewizji wynosi 30 minut dziennie

Zalecenia dotyczące oglądania telewizji przez dzieci są często mylnie interpretowane. Wiele osób uważa, że ograniczenie czasu ekranowego do określonej liczby minut dziennie jest wystarczające, aby zminimalizować negatywne skutki. Jednak ilość czasu spędzanego przed telewizorem nie jest jedynym czynnikiem wpływającym na rozwój dziecka. Wszelkie formy ekranowego zaangażowania, w tym telewizja, mogą prowadzić do braku aktywności fizycznej, co jest kluczowe w tym wieku. Ponadto, telewizja nie jest odpowiednim źródłem edukacji dla najmłodszych. Badania wskazują, że dzieci w wieku do dwóch lat nie są w stanie przetwarzać informacji wizualnych i dźwiękowych z ekranu w sposób, który wspiera ich rozwój poznawczy. Istnieje również ryzyko, że treści emitowane w telewizji mogą wpływać na wzorce zachowań oraz postrzeganie rzeczywistości przez dziecko, co może być szkodliwe w kontekście rozwoju emocjonalnego i społecznego. Ponadto, jeśli rodzic decyduje o tym, ile czasu dziecko może spędzić przed telewizorem, może to prowadzić do sytuacji, w której dziecko nie uczy się samodzielnego podejmowania decyzji dotyczących mediów. Warto zatem spojrzeć na to zagadnienie w szerszym kontekście, biorąc pod uwagę zalecenia specjalistów dotyczące całkowitego unikania ekranów przez dzieci poniżej drugiego roku życia.

Pytanie 2

Pielęgniarka zajmująca się dziećmi, pielęgnując skórę głowy dziecka dwu miesięcznego, które ma ciemieniuchę, powinna

A. dezynfekować główkę dziecka spirytusem i dbać o jej ciepłotę zakładając czapeczkę

B. myć główkę dziecka bez użycia dodatkowych zabiegów pielęgnacyjnych

C. zapobiegać przegrzewaniu się główki dziecka poprzez chłodzenie jej zimnymi okładami

D. smarować główkę dziecka oliwką na 15 minut przed kąpielą i wyczesywać delikatną szczoteczką

Smarowanie główki dziecka oliwką na 15 minut przed kąpielą oraz wyczesywanie miękką szczoteczką to zalecana metoda pielęgnacji skóry głowy pokrytej ciemieniuchą. Ciemieniucha, będąca łojotokowym zapaleniem skóry, jest powszechnym problemem u niemowląt, a jej pielęgnacja wymaga delikatnych i skutecznych działań. Oliwka nawilża skórę i zmiękcza łuski, co ułatwia ich usunięcie podczas kąpieli. Użycie miękkiej szczoteczki pozwala na delikatne usunięcie martwego naskórka bez podrażniania wrażliwej skóry dziecka. Dodatkowo, ważne jest, aby nie stosować zbyt agresywnych środków czyszczących, które mogą wysuszyć skórę i pogorszyć problem. Warto pamiętać, że regularna pielęgnacja oraz odpowiednie nawilżenie są kluczowe, aby zapobiegać powstawaniu ciemieniuchy. Zgodnie z wytycznymi pediatrycznymi, zaleca się monitorowanie stanu skóry głowy oraz konsultację z lekarzem w przypadku nasilających się objawów. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie pielęgnacji dzieci i zapewnia zdrową skórę głowy.

Pytanie 3

Główna metoda kształtowania nawyków kulturowych i grzecznościowych u małych dzieci to

A. nagradzanie dziecka niewielkimi prezentami za kulturalne zachowanie.

B. organizowanie zajęć edukacyjnych.

C. organizowanie zabaw manualnych.

D. dawanie pozytywnego wzoru przez dorosłych.

Dawanie dobrego przykładu przez osoby dorosłe jest kluczową metodą kształtowania nawyków kulturalno-grzecznościowych u małych dzieci. Dzieci uczą się głównie przez naśladowanie, co oznacza, że obserwacja zachowań dorosłych ma ogromny wpływ na ich rozwój społeczny. Osoby dorosłe, jako główne wzorce, powinny prezentować postawy i zachowania, które promują szacunek, uprzejmość i empatię. Przykładem może być sposób, w jaki dorosły wita się z innymi – jeśli dziecko widzi, że dorosły używa grzecznych zwrotów, na pewno zacznie je naśladować. Dodatkowo, w sytuacjach, w których występują niegrzeczne zachowania, ważne jest, aby dorosły potrafił je skorygować w sposób konstruktywny, pokazując alternatywne, kulturalne reakcje. Takie podejście nie tylko kształtuje odpowiednie nawyki, ale również buduje silniejsze więzi emocjonalne między dorosłymi a dziećmi, co sprzyja lepszemu przyswajaniu norm społecznych. W praktyce, jako rodzic lub nauczyciel, warto być świadomym własnych zachowań i dbać o to, aby były one zgodne z wartościami, które chcemy przekazać dzieciom. W literaturze dotyczącej wychowania dzieci podkreśla się znaczenie modelowania zachowań jako skutecznej metody wychowawczej.

Pytanie 4

Osoba opiekująca się dziećmi, która angażuje je w pantomimiczne historie, umożliwia przedstawienie zadania przy użyciu

A. recytacji

B. ruchu

C. krzyku

D. śpiewu

Odpowiedź "ruchu" jest prawidłowa, ponieważ pantomima opiera się na bezsłownym przedstawianiu treści poprzez gesty, mimikę i ruchy ciała. W opowieściach pantomimicznych, opiekunka wykorzystuje ruch, aby zobrazować historie, emocje i postacie, co angażuje dzieci i rozwija ich wyobraźnię. Przykładowo, podczas zabawy w pantomimę dzieci mogą odgrywać różne scenki, takie jak opisujące przygody zwierząt czy postaci z bajek, wykorzystując wyłącznie swoje ciała. Tego typu aktywności przyczyniają się nie tylko do kształtowania umiejętności komunikacyjnych, ale również wpływają na rozwój motoryki dużej oraz kreatywności. Warto również zwrócić uwagę na standardy pedagogiczne, które podkreślają znaczenie zabawy w procesie uczenia się – ruchowa forma nauki sprzyja lepszemu zapamiętywaniu i zrozumieniu przedstawianych treści. Przykładem dobrych praktyk w pracy z dziećmi jest wprowadzenie elementów pantomimy do codziennych zajęć, co nie tylko uczyni je bardziej interaktywnymi, ale również pomoże dzieciom w lepszym wyrażaniu siebie.

Pytanie 5

Waga niemowlęcia, które prawidłowo się rozwija, w dwunastym miesiącu życia w porównaniu do wagi przy urodzeniu wzrasta średnio

A. pięciokrotnie

B. trzykrotnie

C. czterokrotnie

D. dwukrotnie

Odpowiedź 'trzykrotnie' jest poprawna, ponieważ według norm wzrostu i rozwoju niemowląt opracowanych przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), waga niemowlęcia w wieku 12 miesięcy powinna być średnio trzykrotnością jego wagi urodzeniowej. To oznacza, że jeśli niemowlę urodziło się z wagą 3 kg, to w wieku 12 miesięcy powinno ważyć około 9 kg. To zjawisko jest wynikiem intensywnego wzrostu i rozwoju, które mają miejsce w pierwszym roku życia dziecka. W tym okresie zachodzą liczne zmiany w organizmie, w tym rozwój mięśni, tkanki tłuszczowej oraz narządów. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy ma ogromne znaczenie dla rodziców oraz specjalistów zajmujących się zdrowiem dzieci, ponieważ pozwala na monitorowanie wzrostu i rozwoju niemowlęcia oraz identyfikację ewentualnych problemów zdrowotnych. Regularne ważenie i kontrolowanie wzrostu dziecka zgodnie z wykresami wzrostu WHO jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego rozwoju i dostosowania diety, co wpływa na ogólny stan zdrowia dziecka.

Pytanie 6

Jak powinni postępować opiekunowie 3-letniego dziecka, które odczuwa lęk przed zasypianiem w ciemności?

A. Pozostać w zasięgu wzroku dziecka do chwili zaśnięcia

B. Trzymać dziecko za rękę aż do momentu zaśnięcia

C. Zostawić w pokoju dziecka lampkę, która nie rzuca cienia

D. Zostawić w pokoju dziecka zapalone główne światło

Zostawienie w pokoju dziecka lampki, która świeci, ale nie rzuca cienia, to naprawdę świetny sposób na walkę z lękiem przed ciemnością. Takie delikatne światło, które nie jest zbyt intensywne, pomaga dzieciom poczuć się bezpieczniej i jednocześnie nie przeszkadza im w zasypianiu. Ciepła barwa światła działa uspokajająco. Wspomnę, że w przedszkolach często używają lampek, które można przyciemnić, co jest super, bo można dostosować jasność do tego, co dziecko akurat potrzebuje. Dobrze jest stosować lampy LED, są oszczędne i nie grzeją się za mocno. Dzięki takim lampkom można stworzyć fajne i komfortowe miejsce do spania, co wspiera rozwój dzieci.

Pytanie 7

Ćwiczenia techniczno-plastyczne umożliwiają dziecku między innymi rozwijanie pojęcia przestrzeni oraz czasu, co w szczególności prowadzi do

A. identyfikowania informacji docierających przez zmysły oraz ich analizy

B. układania i przemieszczenia obiektów i osób względem siebie oraz punktów odniesienia

C. doświadczania satysfakcji związanej z ukończeniem dzieła i jego rezultatów

D. zapoznawania się z technikami plastycznymi oraz ich odczuwania

Analizując inne odpowiedzi, można dostrzec, że nie dotyczą one bezpośrednio kształtowania pojęcia przestrzeni i czasu w kontekście techniczno-plastycznym. Na przykład, odczuwanie satysfakcji z ukończenia pracy i jej efektów, choć ważne, koncentruje się na emocjonalnym aspekcie tworzenia, a nie rozwijaniu zdolności przestrzennych. W praktyce, satysfakcja z wykonanej pracy może wynikać z różnych czynników, jednak nie jest to podstawowy cel ćwiczeń techniczno-plastycznych. Z kolei rozpoznawanie informacji docierającej przez zmysły i jej przetwarzanie, mimo że jest istotnym elementem rozwoju zmysłowego, nie odnosi się bezpośrednio do zrozumienia i używania pojęć przestrzennych. Kluczowym błędem myślowym jest zatem mylenie aspektów emocjonalnych czy sensorycznych z konstrukcją przestrzenną. Podobnie, poznawanie technik plastycznych i ich odczuwanie jest wartościowe, ale dotyczy głównie umiejętności artystycznych, a nie umiejętności przestrzennych, które są kluczowe w kontekście kształtowania pojęcia czasu i przestrzeni w edukacji wczesnoszkolnej. Tego typu pomyłki mogą prowadzić do zniekształcenia zrozumienia, jak różnorodne elementy edukacji artystycznej współdziałają w rozwijaniu umiejętności potrzebnych do efektywnego działania w rzeczywistości, gdzie pojęcia przestrzeni i czasu są kluczowe.

Pytanie 8

Aby wywołać skupienie wzroku u niemowlęcia w wieku dwóch miesięcy, trzeba przesuwać

A. białą grzechotkę w odległości około 15 cm od oczu dziecka

B. czerwoną zabawkę w odległości około 20-60 cm od oczu dziecka

C. białą grzechotkę w odległości około 70 cm od oczu dziecka

D. czerwoną zabawkę w odległości około 90-120 cm od oczu dziecka

Zarówno przesuwanie czerwoną zabawkę w odległości 90-120 cm, jak i białą grzechotkę w odległości 70 cm od oczu dziecka nie jest skuteczną metodą wywołania skupienia wzrokowego u dwumiesięcznego niemowlęcia. Niemowlęta w tym wieku mają optymalną zdolność do fiksacji wzrokowej w odległości 20-60 cm, co oznacza, że obiekty znajdujące się poza tym zakresem mogą być trudne do zauważenia. Dystans 90-120 cm jest zbyt daleki, aby dziecko mogło skutecznie skupić na obiekcie wzrok, co może prowadzić do frustracji oraz ograniczenia stymulacji wzrokowej. Ponadto, biała grzechotka w odległości 70 cm również nie spełnia wymagań optymalnej odległości do stymulacji wzrokowej. W przypadku grzechotki, zbyt bliska odległość (15 cm) również nie sprzyja efektywnej percepcji wzrokowej, ponieważ niemowlęta w tym wieku mają ograniczone umiejętności widzenia obiektów znajdujących się zbyt blisko, co skutkuje ich rozmyciem. Błędne podejście do stymulacji wzrokowej może prowadzić do opóźnień w rozwoju umiejętności wzrokowych, dlatego ważne jest, aby dostarczać bodźce w odpowiednich odległościach i w atrakcyjnych kolorach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w rozwoju dzieci. Warto podkreślić rolę odpowiednich materiałów oraz kolorów w procesie rozwoju poznawczego, aby wspierać zdrowy rozwój dziecka.

Pytanie 9

Opiekunka powinna na podstawie obserwacji ocenić, że 24-miesięczne dziecko rozwija się w zakresie sensomotoryki zgodnie z normą, jeśli potrafi zbudować wieżę złożoną z

A. 4 klocków

B. 8 klocków

C. 6 klocków

D. 2 klocków

Odpowiedź, że 24-miesięczne dziecko potrafi zbudować wieżę z 6 klocków, jest zgodna z obowiązującymi normami rozwojowymi w zakresie sensomotoryki. W tym wieku dzieci rozwijają zdolności manualne oraz koordynację ruchową, co pozwala im na bardziej skomplikowane manipulacje obiektami. Budowanie wieży z 6 klocków wymaga nie tylko precyzyjnych ruchów rąk, ale także umiejętności planowania przestrzennego oraz rozumienia przyczynowo-skutkowego. Przykładowo, dziecko musi ocenić, jak każdy klocek wpływa na stabilność całej konstrukcji, co jest elementem rozwijającym zdolności poznawcze. Zgodnie z wytycznymi ze Standardów Rozwoju Dziecka, umiejętność ta wskazuje na prawidłowy rozwój motoryki małej i jest także sygnałem o właściwym rozwoju umiejętności społecznych i komunikacyjnych, które można zaobserwować podczas zabawy z innymi dziećmi. W praktyce, tak rozwinięta umiejętność budowania wspiera nie tylko rozwój motoryczny, ale także intelektualny, ponieważ dziecko uczy się poprzez zabawę oraz eksperymentowanie z różnymi układami klocków.

Pytanie 10

Dla dziecka z celiakią konieczne jest wprowadzenie diety

A. ubogotłuszczowej.

B. bezglutenowej.

C. bogatobiałkowej.

D. bezlaktozowej

Dieta bezlaktozowa, choć może być korzystna dla osób z nietolerancją laktozy, nie ma zastosowania w przypadku celiakii, ponieważ nie dotyczy ona problemów z laktozą, lecz z glutenem. Wprowadzenie diety bogatobiałkowej nie jest zalecane, ponieważ może prowadzić do nadmiaru białka w diecie, co nie jest korzystne dla osób z celiakią, które często mają problemy z wchłanianiem. Dieta ubogotłuszczowa, z kolei, może prowadzić do niedoborów niezbędnych kwasów tłuszczowych i witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, co również jest niewłaściwe dla osób cierpiących na celiakię. Stosowanie tych diet może wynikać z mylnych przekonań dotyczących zdrowego żywienia, a także nieporozumień dotyczących objawów celiakii. Ważne jest zrozumienie, że celiakia wymaga eliminacji glutenu, a nie tylko modyfikacji innych składników diety. Nowe wytyczne dotyczące leczenia celiakii koncentrują się na eliminacji glutenu jako jedynej skutecznej metodzie leczenia, a nie na zmianach w zakresie laktozy, białka czy tłuszczu. Ignorowanie tego faktu może prowadzić do przewlekłych problemów zdrowotnych oraz pogorszenia jakości życia pacjenta.

Pytanie 11

Gra znana jako "berek" należy do kategorii zabaw

A. bieżnych

B. z elementami rzutów, chwytów oraz celowania

C. porządkowych

D. z elementami ukrywania się i śledzenia

Zabawa typu 'berek' nie może być klasyfikowana jako aktywność z elementami rzutu, chwytu i celowania. Te elementy są charakterystyczne dla gier zespołowych takich jak koszykówka czy piłka nożna, gdzie celem jest rzucenie piłki do kosza lub wstrzelenie jej do bramki. W przypadku 'berka' nie ma interakcji z przedmiotem, co czyni tę odpowiedź nieodpowiednią. Nie można również uznać 'berka' za zabawę z elementami krycia się i tropienia, ponieważ w tej zabawie dominującą rolą jest bezpośredni bieg i unikanie być złapanym, a nie strategia ukrywania się czy śledzenia. Krycie się i tropienie mogą być bardziej związane z grami takimi jak 'chowanego', gdzie celem jest ukrycie się przed innymi graczami. Z kolei zabawy porządkowe, takie jak 'stojący', skupiają się na organizacji i dyscyplinie w grupie, co również nie odpowiada charakterystyce 'berka'. Właściwe zrozumienie klasyfikacji zabaw jest kluczowe dla skutecznego planowania zajęć wychowania fizycznego, które powinny być dostosowane do poziomu sprawności fizycznej uczestników oraz ich zainteresowań. Kluczowe jest, aby nauczyciele i organizatorzy zajęć umieli właściwie klasyfikować aktywności w celu maksymalizacji korzyści zdrowotnych i społecznych z uczestnictwa w zabawach ruchowych.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Jak długo należy prowadzić pomiar częstości oddechu u dziecka?

A. 30 sekund

B. 60 sekund

C. 10 sekund

D. 120 sekund

Prawidłowy czas trwania pomiaru częstości oddechu u dziecka wynosi 60 sekund. Taki okres pozwala na uzyskanie dokładnego i reprezentatywnego wyniku, co jest kluczowe w ocenie stanu zdrowia dziecka. Pomiar przez 60 sekund eliminuje wpływ ewentualnych fluktuacji w częstości oddechów, które mogą wystąpić w krótszym czasie, na przykład w ciągu 10 lub 30 sekund. W praktyce klinicznej, zgodnie z wytycznymi American Heart Association oraz innymi organizacjami zdrowotnymi, zaleca się pomiar oddechu przez jedną minutę dla większej precyzji, ponieważ normalna częstość oddechów u dzieci jest różna w zależności od wieku i stanu zdrowia. Na przykład, noworodki mogą mieć od 30 do 60 oddechów na minutę, podczas gdy starsze dzieci zazwyczaj mają ich od 20 do 30. Takie zróżnicowanie wymaga staranności w pomiarze, co czyni 60-sekundowy okres idealnym do oceny sytuacji. Monitorowanie częstości oddechu jest również istotne w kontekście diagnostyki medycznej, zwłaszcza w przypadkach astmy, infekcji dróg oddechowych czy w sytuacjach nagłych, gdzie szybka reakcja jest kluczowa.

Pytanie 14

Jakie wymagania dotyczące lokalu musi spełniać klub dziecięcy według ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3?

A. Minimum jedno pomieszczenie oraz zapewniona możliwość higienicznego spożywania posiłków

B. Minimum dwa pomieszczenia oraz możliwość higienicznego spożywania posiłków

C. Minimum jedno pomieszczenie, zapewniona możliwość higienicznego spożywania posiłków oraz miejsce do odpoczynku dla dzieci

D. Minimum dwa pomieszczenia, zapewniona możliwość higienicznego spożywania posiłków oraz miejsce do odpoczynku dla dzieci

Analizując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich błędnie interpretują wymagania dotyczące ilości pomieszczeń oraz dodatkowych aspektów, jak miejsce na odpoczynek. Istotnym błędem jest sugerowanie, że wystarczy jedno pomieszczenie bez dodatkowych udogodnień dla dzieci. Takie podejście nie uwzględnia potrzeby stworzenia odpowiedniego środowiska sprzyjającego rozwojowi dzieci, które powinny mieć dostęp do różnych stref aktywności, w tym strefy relaksacyjnej. Ponadto, pominięcie kwestii higienicznego spożywania posiłków w odpowiedziach, które skupiają się na liczbie pomieszczeń, jest kluczowe, ponieważ zdrowie dzieci powinno być zawsze priorytetem w każdej placówce opiekuńczej. Niektórzy mogą uważać, że wystarczająca jest sama przestrzeń do zabawy, ale bez odpowiednich warunków do jedzenia i odpoczynku, dzieci mogą doświadczać dyskomfortu, co negatywnie wpływa na ich samopoczucie i rozwój. Dlatego ważne jest, aby kluby dziecięce były projektowane z myślą o kompleksowych potrzebach dzieci, co obejmuje zarówno przestrzeń do zabawy, jak i odpowiednie warunki do spożywania posiłków oraz odpoczynku.

Pytanie 15

Eliminacja produktów bogatych w białko jest kluczową zasadą w diecie dziecka cierpiącego na

A. chondrakalcynozę

B. celiakię

C. fenyloketonurię

D. toksoplazmozę

Toksoplazmoza, celiakia i chondrakalcynoza to schorzenia, które nie mają związku z koniecznością eliminacji produktów wysokobiałkowych z diety dzieci. Toksoplazmoza jest infekcją wywołaną przez pasożyta Toxoplasma gondii, której głównym celem jest leczenie farmakologiczne oraz ewentualne wprowadzenie diety zdrowotnej, ale nie wiąże się to z restrykcją białkową. Celiakia, z kolei, to choroba autoimmunologiczna, która prowadzi do nietolerancji glutenu, co oznacza, że dieta dzieci z celiakią powinna koncentrować się na eliminacji produktów zawierających gluten, a nie białko ogólnie. W przypadku chondrakalcynozy, która dotyczy odkładania się kryształów wewnątrz stawów, dieta nie odgrywa kluczowej roli w leczeniu i nie wymaga eliminacji produktów wysokobiałkowych. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie różnych schorzeń oraz niewłaściwe rozumienie ich specyfiki dietetycznej. Niezrozumienie, że każde z tych schorzeń ma różne wymagania dietetyczne, może prowadzić do nieadekwatnych decyzji żywieniowych, co jest istotne w kontekście zdrowia dzieci.

Pytanie 16

W trakcie zajęć plastycznych z dziećmi rozwijającymi się prawidłowo, nożyczki z zaokrąglonymi końcami wprowadzane są

A. w II półroczu 2 roku życia

B. w I półroczu 3 roku życia

C. w II półroczu 3 roku życia

D. w I półroczu 4 roku życia

Wybór odpowiedzi dotyczący wprowadzenia nożyczek w I półroczu 3 roku życia bądź w I półroczu 4 roku życia opiera się na błędnym założeniu, że dzieci w tym czasie osiągają wystarczającą sprawność manualną do bezpiecznego posługiwania się nożyczkami. W rzeczywistości, umiejętności motoryczne oraz koordynacyjne dzieci w tych przedziałach wiekowych są wciąż w fazie rozwoju. Dzieci w I półroczu 3 roku życia często nie mają jeszcze odpowiedniej kontroli nad ruchami rąk, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji podczas korzystania z narzędzi. Ponadto, wprowadzenie nożyczek o zaokrąglonych końcach w I półroczu 4 roku życia może być zbyt późne, gdyż dziecko w tym czasie powinno już wykazywać umiejętności radzenia sobie z takimi narzędziami, co jest zgodne z zasadami rozwoju dziecka. Często zdarza się, że nauczyciele, bazując na wcześniejszych doświadczeniach lub przekonaniach, mylnie oceniają gotowość dzieci do korzystania z narzędzi. Warto pamiętać, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie, a metodyka nauczania powinna być dostosowana do indywidualnych potrzeb i możliwości maluchów.

Pytanie 17

Aby zagwarantować zdrowie dzieciom przebywającym w domu małego dziecka, opiekunka powinna

A. unikać sytuacji konfliktowych między dziećmi

B. organizować częste zmiany opiekunek w grupie

C. oddzielić dzieci chore od zdrowych

D. zapewnić temperaturę wyższą niż 25°C w pomieszczeniach, w których znajdują się dzieci

Odizolowanie dzieci chorych od zdrowych jest kluczowym działaniem mającym na celu ochronę zdrowia dzieci w domu małego dziecka. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami wielu instytucji zajmujących się zdrowiem publicznym, które wskazują, że zakaźne choroby mogą szybko rozprzestrzeniać się w grupach dziecięcych. Przykładem może być izolacja dzieci z objawami przeziębienia, grypy czy innych infekcji wirusowych. W praktyce, opiekunka powinna mieć wyznaczone miejsce, gdzie dzieci chore mogą przebywać do czasu ustąpienia objawów, co zmniejsza ryzyko zakażenia innych dzieci. Ponadto, stosowanie zasady odizolowania chorych dzieci wspiera ogólną politykę zdrowotną placówki, co może być również wymagane przez lokalne przepisy sanitarno-epidemiologiczne. Wprowadzenie takich procedur może także przyczynić się do zwiększenia zaufania rodziców do instytucji i jej sposobów zarządzania zdrowiem dzieci.

Pytanie 18

Dzieci u których zdiagnozowano mózgowe porażenie dziecięce, wymagają przede wszystkim

A. ograniczonej aktywności

B. intensywnej fizjoterapii

C. ograniczeń w diecie

D. intensywnej farmakoterapii

Mózgowe porażenie dziecięce (MPD) jest grupą zaburzeń ruchowych, które wynikają z uszkodzenia mózgu w okresie prenatalnym, okołoporodowym lub wczesnodziecięcym. Dzieci z MPD często zmagają się z problemami z koordynacją, równowagą oraz kontrolą ruchów, co znacznie wpływa na ich zdolność do samodzielnego poruszania się. Intensywna fizjoterapia jest kluczowym elementem terapii, ponieważ pomaga w rozwijaniu siły mięśniowej, poprawie zakresu ruchu, a także w nauce prawidłowych wzorców ruchowych. Programy fizjoterapeutyczne są dostosowywane indywidualnie w zależności od potrzeb dziecka i stopnia nasilenia porażenia. W praktyce, fizjoterapeuci stosują różne techniki, takie jak terapia Bobath, PNF (Proprioceptive Neuromuscular Facilitation) czy metody kinezyterapeutyczne, które mają na celu maksymalizację funkcji motorycznych. Ponadto, regularna fizjoterapia może poprawić jakość życia dzieci z MPD oraz wspierają ich rodzin, oferując im narzędzia do lepszego radzenia sobie z wyzwaniami związanymi z codziennymi aktywnościami. Standardy terapeutyczne w pracy z dziećmi z MPD zalecają wielodyscyplinarne podejście, które obejmuje nie tylko fizjoterapię, ale również rehabilitację zajęciową oraz wsparcie psychologiczne, co przekłada się na holistyczny rozwój dziecka.

Pytanie 19

Drugim krokiem w terapii oraz w zapobieganiu postępowi choroby sierocej jest etap

A. normalności

B. towarzyszenia

C. nawiązywania porozumienia

D. równowagi emocjonalnej

Odpowiedzi, które wybrałeś, nie oddają tego, jak ważny jest etap nawiązywania porozumienia w terapii. Odpowiedź o towarzyszeniu sugeruje, że obecność terapeuty jest wszystkim, a to może wprowadzać w błąd co do jego roli. Oczywiście towarzyszenie pacjentowi jest istotne, ale bez rozmowy i zrozumienia jego problemów, sama obecność to za mało. Mówiąc o normalności, może to brzmieć, jakby celem terapii było tylko powrócenie do stanu sprzed choroby, a to nie do końca prawda, bo terapia ma pomóc w dostosowaniu się do nowej rzeczywistości i radzeniu sobie z emocjami związanymi z chorobą. Równowaga emocjonalna jest ważna, ale jest efektem, a nie pierwszym krokiem terapii. Jeśli nie nawiążesz porozumienia na początku, to jak możesz osiągnąć równowagę emocjonalną? W terapii nie da się pominąć komunikacji, bo to kluczowy element potrzebny do wsparcia pacjenta w jego zmaganiach.

Pytanie 20

Prezentując dzieciom teatrzyk kukiełkowy, opiekunka przede wszystkim wspiera rozwój obszaru

A. biologicznego

B. motorycznego

C. poznawczego

D. fizycznego

Podejście do rozwijania umiejętności dzieci poprzez teatrzyk kukiełkowy nie obejmuje wyłącznie sfery biologicznej, fizycznej ani motorycznej, co ilustruje brak zrozumienia roli, jaką odgrywają takie aktywności w procesie edukacyjnym. Rozwój biologiczny nie jest bezpośrednio stymulowany przez sztukę, chociaż ogólna aktywność może wpływać na zdrowie dzieci. Również sfera fizyczna, związana z koordynacją ruchową, nie jest głównym celem teatrzyku kukiełkowego, który bardziej angażuje zmysły i rozwój emocjonalny. Wyłączanie sfery poznawczej z tego kontekstu prowadzi do mylnego wrażenia, że teatrzyk kukiełkowy nie może być użyty do nauki umiejętności analitycznych czy interpretacyjnych. Ponadto, w edukacji dzieci kluczowe jest łączenie różnych sfer rozwoju, ale teatrzyk kukiełkowy w szczególności ukierunkowuje się na rozwój poznawczy, co jest zgodne z teorią wielorakich inteligencji Howarda Gardnera. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do utraty możliwości wzbogacenia procesu nauczania oraz do niezrozumienia, jak różne formy sztuki mogą być skutecznymi narzędziami edukacyjnymi, które mobilizują dzieci do aktywnego uczestnictwa w nauce poprzez zabawę oraz kreatywność.

Pytanie 21

Aby wspierać wszechstronny rozwój małego dziecka, opiekunka powinna w ramach organizacji pracy przygotować

A. jednodniowy plan opieki

B. konspekt zajęć dydaktycznych

C. indywidualny plan pracy wychowawczej

D. miesięczny plan pracy grupy

Indywidualny plan pracy wychowawczej jest kluczowym narzędziem w procesie opieki i edukacji nad małymi dziećmi, ponieważ uwzględnia unikalne potrzeby, talenty i zainteresowania każdego dziecka. Opracowanie takiego planu pozwala na dostosowanie metod wychowawczych i dydaktycznych do indywidualnego tempa rozwoju, co jest zgodne z zasadami personalizacji edukacji. Przykład zastosowania to monitorowanie postępów dziecka w różnych obszarach rozwoju: emocjonalnym, społecznym, poznawczym i fizycznym. Na podstawie obserwacji opiekunka może modyfikować działania, aby lepiej wspierać dziecko w obszarach, które wymagają szczególnej uwagi. Ponadto, standardy edukacji wczesnoszkolnej zalecają, aby plany pracy były elastyczne i regularnie aktualizowane, co sprzyja wszechstronnemu rozwojowi. Takie podejście umożliwia także współpracę z rodzicami, co jest niezbędne dla osiągnięcia optymalnych efektów wychowawczych i edukacyjnych.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Na zakończenie drugiego roku życia maluch powinien umieć samodzielnie

A. opuszczać i podciągać majtki

B. czyścić ciało

C. dobierać części swojej odzieży

D. wiązać buty

Umiejętność opuszczania i podciągania majtek to jedna z kluczowych umiejętności motorycznych, które dziecko powinno opanować do końca drugiego roku życia. Ta zdolność jest istotna nie tylko w kontekście samodzielności, ale także w aspekcie rozwoju społecznego i emocjonalnego dziecka. Pozwala ono na uzyskanie większej niezależności oraz poczucia własnej wartości. W praktyce, dzieci uczą się tej umiejętności poprzez obserwację i naśladowanie dorosłych, co jest zgodne z teorią Uczenia się Społecznego Bandury. Warto podkreślić, że trening umiejętności związanych z ubieraniem się i rozbieraniem powinien być zbieżny z zasadami pozytywnego wzmocnienia, co oznacza, że wsparcie dorosłych w postaci pochwał oraz cierpliwości jest kluczowe dla skutecznego przyswajania tych umiejętności. Dodatkowo, umiejętności te często są uwzględniane w różnych programach edukacyjnych dotyczących rozwoju dzieci, co podkreśla ich znaczenie w wczesnej edukacji.

Pytanie 24

Jakie czynności należy wykonać podczas mycia noworodka, w jakiej kolejności?

A. oczu, uszu, twarzy, ciała, narządów płciowych dziecka

B. oczu, twarzy, uszu, narządów płciowych, ciała dziecka

C. twarzy, oczu, uszu, ciała, narządów płciowych dziecka

D. twarzy, oczu, uszu, narządów płciowych, ciała dziecka

Podczas kąpieli noworodka zwrócenie uwagi na odpowiednią kolejność mycia jest kluczowe dla zapewnienia jego bezpieczeństwa oraz komfortu. Każda z podanych odpowiedzi zawiera błędy w sekwencji, które mogą prowadzić do nieodpowiedniej pielęgnacji. Na przykład, zaczynając od mycia twarzy, można nieświadomie przenieść zanieczyszczenia z ciała na twarz, co zwiększa ryzyko infekcji oczu. Oczy noworodków są wyjątkowo wrażliwe, a ich mycie na początku kąpieli pozwala uniknąć podrażnień spowodowanych resztkami mydła czy brudem z innych części ciała. Mycie uszu przed oczami jest również nieodpowiednie, gdyż podczas tej czynności mogą się pojawić drobne zanieczyszczenia, które mogłyby trafić do oczu. Kolejność mycia narządów płciowych również ma znaczenie; powinno to być wykonywane po umyciu twarzy i uszu, co pozwala na zachowanie higieny. Zastosowanie właściwego schematu mycia jest zgodne z zaleceniami pediatrów oraz stanowi integralny element edukacji rodziców w zakresie opieki nad noworodkami. Należy mieć na uwadze, że prawidłowa pielęgnacja wspiera zdrowie malucha i eliminuje ryzyko wystąpienia infekcji skórnych czy innych dolegliwości.

Pytanie 25

Jaką metodę działania powinna wybrać opiekunka, aby zachęcić 2-letnie dziecko do posprzątania zabawek?

A. Motywowanie dziecka do wspólnego sprzątania zabawek

B. Odmowa uczestnictwa w zabawie grupowej dla dziecka, które rozrzuciło zabawki

C. Skaranie dziecka, które rozrzuciło zabawki

D. Publiczne napiętnowanie dziecka, które rozrzuciło zabawki wobec całej grupy

Zachęcanie dziecka do wspólnego posprzątania zabawek jest skuteczną metodą motywacyjną, która wspiera rozwój umiejętności społecznych i emocjonalnych. Wspólne działanie z opiekunem nie tylko sprawia, że dziecko czuje się ważne i doceniane, ale także uczy współpracy oraz odpowiedzialności za wspólne otoczenie. W praktyce można zastosować zabawne i interaktywne podejście, takie jak tworzenie rytmu sprzątania lub zamiana zadania w zabawę. Dzieci w wieku dwóch lat często uczą się poprzez naśladowanie, dlatego obecność opiekuna w tym procesie jest kluczowa. Dodatkowo, metoda ta jest zgodna z zasadami pozytywnego podejścia do wychowania, które zaleca tworzenie bezpiecznego i zachęcającego środowiska do nauki. Warto również zauważyć, że chwaląc dziecko za każdy krok w kierunku porządku, opiekun buduje pozytywną samoocenę dziecka, co ma długotrwały wpływ na jego motywację do działania w przyszłości.

Pytanie 26

Jaką metodę ochrony przed kleszczami podczas spaceru powinno się zastosować u 28-miesięcznego malucha?

A. Ubierz dziecko w odzież z długim rękawem oraz długie spodnie

B. Zawsze noś dziecko w nosidełku lub w specjalnej chuście

C. Ubierz dziecko w ciemne kolory

D. Transportuj dziecko tylko w wózku

Odpowiedź, że trzeba założyć dziecku ubrania z długim rękawem oraz długie spodnie, to najlepszy sposób na ochronę przed kleszczami. Małe dzieci są bardziej narażone na ukąszenia, bo często biegają w trawie czy w krzewach. Długie rękawy i spodnie działają jak bariera, co może zmniejszyć ryzyko kontaktu skóry z kleszczem. Warto też pomyśleć o tym, że tkaniny o gęstym splocie mogą jeszcze bardziej utrudnić kleszczom dotarcie do skóry. Z mojego doświadczenia, syntetyczne materiały takie jak poliester lepiej się sprawdzają, bo są bardziej odporne na przekłucia niż bawełna. Fajnie by było, jakby ubrania były jasne – wtedy łatwiej zauważyć kleszcze. Po spacerze zawsze dobrze jest dokładnie obejrzeć dziecko, zwłaszcza za uszami, w zgięciach nóg czy na głowie. Przydatne są też repelenty dla dzieci, które mogą zmniejszyć ryzyko ukąszeń, ale zawsze lepiej skonsultować to z pediatrą.

Pytanie 27

Dzieciom w wieku 2-3 lat do zabaw budowlanych należy zaoferować

A. układanki.

B. klocki.

C. lalki.

D. piłki.

Klocki to jeden z najbardziej odpowiednich i rozwijających rodzajów zabawek dla dzieci w wieku 2-3 lat, ponieważ wspierają one rozwój motoryki małej, koordynacji ręka-oko oraz umiejętności przestrzennych. Zabawa klockami angażuje dzieci w proces twórczy, pozwalając im na budowanie własnych konstrukcji, co stymuluje ich wyobraźnię oraz kreatywność. Zgodnie z wytycznymi rozwoju dziecka, klocki powinny być dostosowane do ich wieku, co oznacza, że powinny być wystarczająco duże, aby zminimalizować ryzyko zadławienia, a jednocześnie łatwe do manipulacji. Ponadto, dzięki klockom dzieci uczą się podstawowych zasad fizyki, takich jak równowaga i stabilność. Warto również zaznaczyć, że klocki mogą być wykorzystywane w zabawach indywidualnych, ale również w grupowych, co sprzyja rozwijaniu umiejętności społecznych. Przykładem może być budowanie wież w grupie, co wymaga współpracy i komunikacji.

Pytanie 28

Jaką temperaturę powinna mieć woda do kąpieli zdrowego niemowlęcia w wanience, aby była odpowiednia?

A. 32°C

B. 37°C

C. 27°C

D. 42°C

Temperatura wody do kąpieli zdrowego niemowlęcia powinna wynosić około 37°C, co odpowiada temperaturze ciała, zapewniając komfort i bezpieczeństwo podczas kąpieli. Ta temperatura minimalizuje ryzyko wystąpienia szoku termicznego oraz zapewnia odpowiednią relaksację. Zaleca się, aby przed kąpielą zawsze sprawdzić temperaturę wody za pomocą termometru lub zgięcia łokcia, aby upewnić się, że woda nie jest zbyt gorąca ani zbyt zimna. Dobre praktyki wskazują, że woda powinna być ciepła, ale nie gorąca, co dodatkowo podkreśla znaczenie unikania poparzeń lub dyskomfortu dla delikatnej skóry niemowlęcia. Ważne jest, aby podczas kąpieli zwrócić uwagę na komfort dziecka, a także na odpowiednie wsparcie, aby zabezpieczyć niemowlę przed poślizgnięciem się. Po kąpieli dobrym rozwiązaniem jest osuchanie ciała dziecka ciepłym ręcznikiem, aby utrzymać stałą temperaturę ciała. Każda kąpiel powinna być także krótka, aby nie narażać dziecka na długotrwałe moczenie w wodzie.

Pytanie 29

Zgodnie z normami rozwojowymi, 6-miesięczne niemowlę, które rozwija się prawidłowo, jest w stanie

A. stać samodzielnie

B. stać przy wsparciu

C. przekręcić się z brzucha na plecy

D. siedzieć bez pomocy z pozycji leżącej

Prawidłowa odpowiedź to przekręcanie się z brzuszka na plecy, co jest jednym z kluczowych kamieni milowych w rozwoju ruchowym niemowląt w wieku 6 miesięcy. W tym okresie niemowlęta zazwyczaj rozwijają swoje umiejętności motoryczne, co pozwala im na większą swobodę ruchu. Przekręcanie się jest ważnym krokiem w rozwijaniu siły mięśniowej oraz koordynacji. Pomaga to także w rozwijaniu umiejętności percepcyjnych, takich jak orientacja w przestrzeni. W praktyce, rodzice mogą wspierać ten rozwój, stawiając niemowlęta na brzuszku i zachęcając je do przewracania się na plecy, na przykład, poprzez umieszczanie zabawek w zasięgu ich rąk. Przy odpowiednim wsparciu, niemowlęta będą miały możliwość eksplorowania swojego otoczenia, co jest kluczowe dla ich rozwoju. Warto również pamiętać, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie, jednak umiejętność przewracania się w tym wieku jest standardem rozwojowym, podkreślanym przez specjalistów w dziedzinie pediatrii i rozwoju dziecięcego.

Pytanie 30

Jak powinno się kąpać dziecko z atopowym zapaleniem skóry?

A. Kąpiel raz dziennie w wodzie o temperaturze 39°C, bez użycia preparatów natłuszczających

B. Kąpiel raz dziennie w wodzie o temperaturze 37-37,5°C, z dodatkiem emolientu

C. Kąpiel trzy razy dziennie w wodzie o temperaturze 37-37,5°C, bez użycia preparatów natłuszczających

D. Kąpiel dwa razy dziennie w wodzie o temperaturze 39°C, z zastosowaniem emolientu

Prawidłowa odpowiedź dotyczy kąpieli dziecka z atopowym zapaleniem skóry, która powinna odbywać się raz dziennie w wodzie o temperaturze 37-37,5°C, z dodatkiem emolientu. Taka temperatura jest optymalna, ponieważ nie podrażnia skóry i nie prowadzi do jej przegrzania, co jest szczególnie istotne w przypadku dzieci z atopowym zapaleniem skóry. Emolienty natomiast pełnią kluczową rolę w nawilżaniu i ochronie bariery lipidowej skóry, co jest niezbędne do łagodzenia objawów atopowego zapalenia. Regularne stosowanie emolientów, szczególnie podczas kąpieli, pozwala na tworzenie filmu ochronnego, który redukuje odparowywanie wody ze skóry i zmniejsza uczucie suchości. Zgodnie z wytycznymi dermatologicznymi, kąpiele powinny być krótkie, a temperatura wody umiarkowana, co sprzyja lepszemu wchłanianiu nawilżających substancji. Na zakończenie kąpieli zaleca się nałożenie dodatkowej warstwy emolientu, co wzmacnia efekty nawilżające i przynosi ulgę w stanach zapalnych. Tego rodzaju praktyki są zgodne z aktualnymi standardami w leczeniu atopowego zapalenia skóry.

Pytanie 31

Siedmio- lub ośmiomiesięczne dziecko, które rozwija się prawidłowo, korzysta głównie z chwytu

A. nakrywkowego

B. dłoniowego prostego

C. pęsetowego

D. nożycowego

Wybór chwytu nakrywkowego, dłoniowego prostego czy pęsetowego nie oddaje rzeczywistego etapu rozwoju motorycznego, który obserwowany jest u dzieci w wieku siedmiu do ośmiu miesięcy. Chwyt nakrywkowy, polegający na chwytaniu przedmiotów przy użyciu otwartej dłoni, jest istotny, ale dominujący w wcześniejszych etapach rozwoju, zazwyczaj w okolicach piątego miesiąca życia. Dzieci w tym wieku zaczynają rozwijać bardziej złożone umiejętności, a chwyt dłoniowy prosty, gdzie wszystkie palce są używane jednocześnie, również nie jest zgodny z ich aktualnym rozwojem, ponieważ nie pozwala na precyzyjne manipulowanie przedmiotami. Z kolei chwyt pęsetowy, który polega na używaniu kciuka i palca wskazującego do chwytania małych obiektów, jest umiejętnością, która rozwija się znacznie później, zazwyczaj w okolicach pierwszego roku życia. Błędne odpowiedzi wynikają z nieporozumienia na temat faz rozwoju motorycznego dziecka, co może prowadzić do niewłaściwych założeń o zdolnościach dziecka. Dzieci w tym wieku są w kluczowej fazie rozwoju koordynacji ręka-oko, co powinno być uwzględnione podczas oceny ich umiejętności chwytania. Zrozumienie tych etapów jest istotne w kontekście stymulowania dalszego rozwoju motorycznego oraz wspierania dzieci w odkrywaniu ich umiejętności.

Pytanie 32

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 10.07.2014 r. dotyczącym wymagań lokalowych oraz sanitarnych, jakie powinien spełniać lokal, w którym ma być uruchomiony żłobek lub klub dziecięcy, w pomieszczeniach żłobka przeznaczonych dla dzieci konieczne jest zapewnienie minimalnej temperatury powietrza wynoszącej

A. 24°C

B. 22°C

C. 26°C

D. 20°C

Zgodnie z przepisami, w żłobkach powinna być temperatura minimum 20°C. To bardzo ważne, bo ciepło wpływa na to, jak dzieci się czują i jak się rozwijają. Dzieciaki są naprawdę wrażliwe na różnice temperatur, więc trzeba się upewnić, że nie tylko ta minimalna, ale też maksymalna temperatura jest w normie. Gdy temperatura jest zbyt wysoka, to mogą pojawić się problemy zdrowotne, jak odwodnienie. To pokazuje, jak ważne jest przestrzeganie tych zasad, bo chodzi o zdrowie i bezpieczeństwo maluchów. Warto pomyśleć o izolacji budynków i systemach grzewczych, żeby wszystko działało jak należy. Regularne przeglądy są kluczowe, żeby stworzyć dzieciom odpowiednie warunki do nauki i zabawy.

Pytanie 33

Krzyś, który ma 6 lat, stracił wzrok w wyniku nieszczęśliwego zdarzenia. Krzyś jest osobą

A. ociemniałą

B. niewidomą

C. niedowidzącą

D. słabowidzącą

Odpowiedź "ociemniała" jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do osób, które straciły wzrok w wyniku urazu, choroby lub wrodzonej wady. Ociemniałość to stan, w którym osoba nie ma zdolności do widzenia w ogóle lub ma bardzo ograniczoną zdolność widzenia. W sytuacji Krzysia, który stracił wzrok w wyniku wypadku, określenie to jest w pełni adekwatne. Ważne jest, aby w pracy z osobami ociemniałymi stosować odpowiednie metody wsparcia, takie jak szkolenia w zakresie orientacji przestrzennej i mobilności, które pomagają w samodzielnym poruszaniu się. Dobrą praktyką jest także dostosowanie środowiska do potrzeb osób z uszkodzeniem wzroku, co może obejmować użycie kontrastowych kolorów, odpowiednie oświetlenie oraz oznaczenia brajlowskie. Warto również pamiętać o technologiach wspierających, takich jak aplikacje czy urządzenia umożliwiające nawigację oraz dostęp do informacji.

Pytanie 34

Według aktualnych zasad żywienia zdrowych niemowląt, zalecanych przez Polskie Towarzystwo Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci, gluten można wprowadzać do diety dziecka najwcześniej

A. w piątym-szóstym miesiącu życia

B. w siódmym-ósmym miesiącu życia

C. w dziewiątym-dziesiątym miesiącu życia

D. w trzecim-czwartym miesiącu życia

Wprowadzenie glutenu do diety niemowlęcia przed piątym miesiącem życia, tak jak sugerują niektóre błędne odpowiedzi, może być szkodliwe i zwiększać ryzyko alergii oraz celiakii. Niemowlęta w trzecim-czwartym miesiącu życia nie mają jeszcze w pełni rozwiniętego układu pokarmowego, co powoduje, że ich organizmy mogą nie być gotowe na trawienie glutenu. W tym okresie, ich dieta powinna opierać się głównie na mleku matki lub modyfikowanym, które dostarcza niezbędnych składników odżywczych. Wprowadzenie glutenu zbyt wcześnie może prowadzić do nieprawidłowej reakcji immunologicznej, co jest często zrozumiane jako alergia pokarmowa. Z kolei opóźnienie w wprowadzeniu glutenu, jak w przypadku dziewiątego-dziesiątego miesiąca, również nie jest zalecane, ponieważ może prowadzić do zwiększonego ryzyka wystąpienia celiakii, zwłaszcza w rodzinach z historią chorób autoimmunologicznych. W praktyce, kluczowe jest przestrzeganie ustalonych terminów i zasad wprowadzania nowych pokarmów, co pozwala na minimalizację ryzyka zdrowotnego oraz wspieranie prawidłowego rozwoju dziecka. Dlatego ważne jest, aby rodzice konsultowali się z pediatrą i przestrzegali najnowszych wytycznych dotyczących wprowadzania glutenu do diety niemowląt.

Pytanie 35

Aby pomóc dziecku pokonać strach przed określoną sytuacją lub przedmiotem, opiekunka powinna przede wszystkim

A. przygotować zabawę konstrukcyjną

B. zorganizować aktywną zabawę

C. opowiedzieć bajkę terapeutyczną

D. wspólnie obejrzeć film animowany w telewizji

Opowiadanie bajek terapeutycznych to naprawdę fajny sposób na radzenie sobie z lękiem u dzieci. Łączy w sobie zabawę i pozwala lepiej zrozumieć, co czują. Te bajki są tak stworzone, żeby dzieci mogły rozpoznać swoje obawy w bezpiecznym otoczeniu. Jak dziecko słucha historii, łatwiej mu zrozumieć własne lęki i zobaczyć, jak bohaterowie radzą sobie w podobnych sytuacjach. Na przykład bajka o króliczku, który pokonuje strach przed ciemnością, może być dla malucha inspiracją do stawienia czoła swoim lękom. Warto, żeby opiekunowie zadawali pytania o emocje postaci, bo to pomaga dziecku rozwijać umiejętności emocjonalne oraz zbliża je do dorosłego. To podejście bazuje na psychologii rozwojowej i jest naprawdę fajnie oceniane w pracy z dziećmi, jak chociażby w Metodzie Szkółki Dziecięcej, która ma na celu dbanie o ich potrzeby emocjonalne i psychiczne.

Pytanie 36

Jakie produkty żywnościowe powinny stanowić podstawowe źródło energii w diecie prawidłowo rozwijającego się dziecka w wieku 2-3 lat?

A. Produkty zbożowe

B. Oleje roślinne

C. Mleko oraz jego przetwory

D. Mięso i jego przetwory

Produkty zbożowe powinny stanowić główne źródło energii w diecie dzieci w wieku 2-3 lat, ponieważ dostarczają one niezbędnych węglowodanów, które są kluczowe dla utrzymania wysokiego poziomu aktywności fizycznej i psychicznej. W tym wieku dzieci intensywnie rosną i rozwijają się, a węglowodany pełnią rolę fundamentalnego paliwa dla ich organizmów. Dobrym źródłem węglowodanów są zarówno produkty z pełnego ziarna, jak pieczywo razowe, makarony pełnoziarniste, ryż brązowy, jak i płatki śniadaniowe zbożowe. Warto również zwrócić uwagę na błonnik zawarty w produktach zbożowych, który wspiera prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego. W praktyce, dobrze jest proponować dzieciom różnorodne posiłki oparte na produktach zbożowych, takie jak owsianka na śniadanie, kanapki z pełnoziarnistego chleba na przekąskę, czy ryż z warzywami na obiad. Włączenie różnych rodzajów zbóż do diety może przyczynić się do kształtowania zdrowych nawyków żywieniowych na przyszłość.

Pytanie 37

Faza protestu w przebiegu choroby sierocej charakteryzuje się

A. sufitowanie, rytmiczne kołysanie się, spadek zainteresowań

B. krzyk, płacz, agresja

C. apatia, smutek, niepokój

D. jednostajne stukanie przedmiotami, kołysanie głową, obojętność

Krzyk, płacz i agresja są typowymi reakcjami występującymi w fazie protestu w chorobie sierocej. Faza ta charakteryzuje się intensywnymi emocjami, które mogą manifestować się w formie głośnych reakcji, takich jak krzyk czy płacz, będących próbą zwrócenia na siebie uwagi otoczenia. To zachowanie jest naturalnym mechanizmem obronnym, który wyraża frustrację, smutek oraz poczucie straty. Zrozumienie tych reakcji jest kluczowe dla osób pracujących z dziećmi, które przeżywają stratę, ponieważ pozwala to na adekwatne reagowanie na ich potrzeby emocjonalne. W pracy z dziećmi w fazie protestu warto wykorzystywać techniki wspierające, takie jak aktywne słuchanie czy empatyczne reagowanie, co może pomóc w łagodzeniu ich emocji. Wiedza na temat tych zachowań jest fundamentalna w kontekście psychologii dziecięcej oraz terapii traumy, ponieważ pozwala na skuteczną interwencję oraz wsparcie w trudnych momentach życia dziecka.

Pytanie 38

W jakich miesiącach życia dziecko, które rozwija się prawidłowo, potrafi siedzieć bez wsparcia?

A. 6-7

B. 4-5

C. 9-10

D. 2-3

Odpowiedź 9-10 miesięcy jest poprawna, ponieważ to w tym okresie życia dziecko osiąga umiejętność samodzielnego siedzenia bez podparcia. W wieku około 9 miesięcy większość dzieci potrafi już stabilnie utrzymać tę pozycję, co jest kluczowym krokiem w ich rozwoju motorycznym. Umiejętność ta jest wynikiem wzmocnienia mięśni kręgosłupa, brzucha oraz nóg, które są niezbędne do utrzymania równowagi. Warto zauważyć, że umiejętność siedzenia bez wsparcia nie tylko ułatwia dziecku eksplorację otaczającego świata, ale także wpływa na rozwój ich zdolności poznawczych i społecznych. W tym okresie dzieci zaczynają być bardziej aktywne, co przyczynia się do ich rozwoju poprzez zabawę i interakcje z rówieśnikami. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), monitorowanie rozwoju dzieci w tych kluczowych etapach jest istotne, aby zidentyfikować ewentualne opóźnienia i zastosować odpowiednie interwencje. Warto również pamiętać, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie, a rodzice powinni obserwować postępy swojego malucha w kontekście jego indywidualnych możliwości.

Pytanie 39

Aby rozwijać umiejętność naśladowania działań codziennych u 3-letniego dziecka, opiekunka powinna organizować zabawy

A. tematyczne

B. edukacyjne

C. budowlane

D. ruchowe

Zabawy tematyczne są kluczowe w rozwijaniu umiejętności naśladowania u 3-letnich dzieci, ponieważ odzwierciedlają codzienne sytuacje, w które dzieci mogą się angażować. Takie zabawy, jak odgrywanie ról, pozwalają dzieciom na identyfikację z określonymi postaciami oraz na praktykowanie różnorodnych ról społecznych w kontekście zabawy. Przykłady mogą obejmować zabawę w sklep, w którą dzieci mogą bawić się, naśladując dorosłych podczas zakupów, czy też odgrywanie scenek związanych z codziennymi obowiązkami, takimi jak gotowanie lub sprzątanie. Tego rodzaju aktywności nie tylko sprzyjają rozwojowi zdolności motorycznych i komunikacyjnych, ale również wspierają rozwój społeczny i emocjonalny. Dobre praktyki wskazują, że zabawy te powinny być zorganizowane w sposób, który umożliwia dzieciom eksplorację, a także swobodne wyrażanie swoich myśli i emocji, co sprzyja ich samodzielności oraz kreatywności. Warto również pamiętać o tym, aby dostosować tematy do zainteresowań i poziomu rozwoju dziecka, co zwiększy ich zaangażowanie w zabawę.

Pytanie 40

Podczas edukacyjnej zabawy "worek czarodziejski", prowadzonej z dziećmi, które prawidłowo się rozwijają w dwunastym miesiącu życia, co należy włożyć do worka?

A. narzędzia muzyczne

B. wyłącznie znane dziecku przedmioty

C. wielobarwne obrazki

D. wyłącznie nowe, nieznane dziecku przedmioty

Wybór odpowiedzi, że do worka czarodziejskiego należy włożyć wyłącznie znane dziecku przedmioty, jest zgodny z zasadami rozwoju poznawczego małych dzieci. Wiek 12 miesięcy to czas, gdy dzieci zaczynają eksplorować świat, a jednocześnie potrzebują poczucia bezpieczeństwa, które zapewniają znajome przedmioty. Wprowadzenie znanych obiektów do zabawy, takich jak ulubione zabawki czy przedmioty codziennego użytku, sprzyja stymulacji ich ciekawości oraz rozwija umiejętności poznawcze. Dzieci uczą się poprzez zabawę i interakcję z otoczeniem, dlatego prezentowanie im znajomych przedmiotów ułatwia proces nauki. Przykładem może być użycie klocków, które dziecko już zna, aby wzmocnić umiejętności motoryczne, oraz rozpoznawanie kształtów i kolorów. Warto również zauważyć, że zgodnie z teorią Piageta o rozwoju poznawczym dzieci, na tym etapie rozwoju kluczowe jest zrozumienie obiektów i ich funkcji, co można osiągnąć jedynie poprzez interakcję z przedmiotami, które są im znane i rozumiane.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej