Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.05 - Drukowanie cyfrowe i obróbka druków
Data rozpoczęcia: 27 marca 2025 12:39
Data zakończenia: 27 marca 2025 12:42

Egzamin niezdany

Wynik: 8/40 punktów (20,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ploter solwentowy drukuje na płycie PVC z prędkością 18 m²/h. Jak długo potrwa zadrukowanie powierzchni 90 m²?

A. 3 godziny

B. 15 godzin

C. 5 godzin

D. 12 godzin

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowych obliczeń lub błędnego rozumienia zasady wydajności maszyn. Często zdarza się, że osoby mylą pojęcie wydajności z czasem potrzebnym na wykonanie zadania. Na przykład, odpowiedzi takie jak 12 godzin, 3 godziny czy 15 godzin odzwierciedlają różne błędy w kalkulacjach. Odpowiedź 12 godzin może wynikać z mylnego założenia, że wydajność 18 m²/h oznacza, że ploter potrzebuje około dwóch godzin na zadrukowanie 36 m², co jest nieprawdziwe. Na drugim biegunie, odpowiedź 3 godziny sugeruje, że ploter mógłby pracować znacznie szybciej, co nie jest zgodne z danymi. Z kolei 15 godzin to kolejny przykład znacznego przeszacowania czasu, które może wynikać z niepoprawnego szacowania czasu przez użytkownika. Zrozumienie, jak obliczać czas produkcji na podstawie wydajności, jest kluczowe w optymalizacji procesów produkcyjnych. Przy projektowaniu zleceń druku wielkoformatowego ważne jest, aby pamiętać, iż wydajność jest miarą efektywności, a nie czasem potrzebnym na zrealizowanie projektu. Użytkownicy powinni ćwiczyć umiejętności obliczeniowe oraz zwracać uwagę na jednostki miar, aby unikać takich pomyłek w przyszłości.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Jakie urządzenie pozwala na pomiar gęstości optycznej cyfrowego wydruku?

A. Densytometr refleksyjny

B. Miarka typograficzna

C. Kamera CCD

D. Skaner płaski

Kamera CCD, chociaż jest używana w różnych zastosowaniach związanych z obrazowaniem, nie jest odpowiednim narzędziem do weryfikacji gęstości optycznej wydruku cyfrowego. Kamery te służą głównie do rejestrowania obrazów oraz ich przetwarzania, ale nie oferują precyzyjnych pomiarów optycznych, które są konieczne do oceny gęstości kolorów. W kontekście druku, podstawową rolą kamery CCD jest skanowanie obrazów lub dokumentów w celu ich digitalizacji, a nie mierzenie ich właściwości optycznych. Skaner płaski, z drugiej strony, również ma swoje zastosowanie w skanowaniu dokumentów, ale znowu, nie jest skonstruowany do pomiarów gęstości optycznej. Jego funkcjonalność ogranicza się do rejestracji obrazów w postaci cyfrowej. Miarka typograficzna, chociaż użyteczna do pomiaru wymiarów typograficznych, nie ma zastosowania w kontekście gęstości optycznej. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wybierania tych odpowiedzi, często wynikają z nieporozumienia dotyczącego funkcji poszczególnych urządzeń. Właściwe zrozumienie ról, jakie pełnią różne technologie w procesie produkcji i kontroli jakości druku, jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości wydruków. Dlatego też, znajomość zastosowań i ograniczeń tych narzędzi jest niezbędna w branży poligraficznej.

Pytanie 4

Ręczne tworzenie opisu kształtu obiektu w formie siatki wielokątnej, zwanej polygonal mesh, określa się jako

A. modelowaniem 3D

B. renderingiem 3D

C. skaningiem 3D

D. wektoryzacją 3D

Modelowanie 3D to proces tworzenia cyfrowych reprezentacji obiektów trójwymiarowych, w którym kluczową rolę odgrywa ręczne opisywanie kształtów obiektów w postaci siatek wielokątnych (polygonal mesh). Te siatki składają się z wierzchołków, krawędzi i ścianek, które definiują geometrię obiektu. Modelowanie 3D znajduje zastosowanie w różnych dziedzinach, takich jak projektowanie gier, animacja komputerowa, architektura oraz inżynieria, umożliwiając realistyczną wizualizację i symulację obiektów. W praktyce, projektanci korzystają z programów takich jak Blender, Autodesk Maya czy 3ds Max, które wspierają tworzenie skomplikowanych modeli 3D zgodnie z aktualnymi standardami branżowymi. Warto zaznaczyć, że modelowanie 3D jest nie tylko techniką tworzenia wizualizacji, ale również kluczowym etapem w procesie produkcji, umożliwiającym dalsze etapy, takie jak animacja czy rendering, które przekształcają modele w realistyczne obrazy. Znajomość technik modelowania 3D jest niezbędna, aby efektywnie współpracować z zespołami projektowymi i produkcyjnymi.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Jakie czynności powinny być zrealizowane w celu przygotowania cyfrowej maszyny do drukowania?

A. Włączyć urządzenie, uzupełnić płyn chłodzący

B. Sprawdzić tonery, załadować papier

C. Uruchomić maszynę, załadować tonery, założyć formy drukowe

D. Załadować podłoże drukowe, założyć obuwie ochronne

Włączenie urządzenia i uzupełnianie płynu chłodzącego to działania, które nie są kluczowe w kontekście przygotowania cyfrowej maszyny do drukowania. Warto zauważyć, że większość cyfrowych maszyn drukarskich, szczególnie tych opartych na technologii LED lub inkjet, nie wymaga płynu chłodzącego do prawidłowego funkcjonowania. Działania te mogą wprowadzać w błąd, sugerując, że są niezbędne do rozpoczęcia procesu drukowania, podczas gdy właściwe przygotowanie obejmuje przede wszystkim kontrolę tonerów i papieru. Z kolei założenie form drukowych jest istotne w kontekście tradycyjnych technik druku, takich jak offset, gdzie formy są kluczowe dla przenoszenia obrazu na papier. W przypadku druku cyfrowego, techniki te działają inaczej, a potrzeba założenia form nie występuje. Wreszcie, założenie obuwia ochronnego, choć ważne z punktu widzenia BHP, nie jest częścią technicznych przygotowań maszyny do druku. Takie mylenie procesów przygotowawczych może prowadzić do pominięcia rzeczywistych, istotnych kroków, co może skutkować opóźnieniami w produkcji oraz obniżeniem jakości wydruków. W praktyce efektywne przygotowanie maszyny do druku wymaga znajomości jej specyfiki oraz procesów, które mają kluczowe znaczenie dla uzyskania optymalnych rezultatów.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Jakie materiały są kluczowe w procesie cyfrowego drukowania nakładu?

A. Roztwór zwilżający, toner

B. Tusz, wywoływacz

C. Guma arabska, farba

D. Toner, podłoże

Wybór niewłaściwych materiałów do cyfrowego drukowania nakładu często prowadzi do mylnych wniosków na temat procesu drukowania. Przykładem jest roztwór zwilżający i toner, które są używane w technologii offsetowej, a nie w cyfrowym druku. Roztwór zwilżający jest stosowany do utrzymania równowagi między farbą a wodą na formie drukarskiej, co nie ma zastosowania w druku cyfrowym. W cyfrowym druku laserowym, toner jest jedynym środkiem barwiącym, a nie ma potrzeby stosowania roztworu zwilżającego. Z kolei tusz i wywoływacz to materiały używane w drukarkach atramentowych i procesach fotochemicznych, które różnią się znacznie od metod wykorzystywanych w druku cyfrowym. Guma arabska oraz farba, które są tradycyjnie stosowane w druku analogowym i technikach graficznych, również nie mają zastosowania w kontekście druku cyfrowego. Użytkownicy często mylą te technologie, co prowadzi do niepełnego zrozumienia specyfiki i wymagań cyfrowego druku. Kluczowe jest zrozumienie, że cyfrowe drukowanie polega na bezpośrednim przenoszeniu obrazu na podłoże bezpośrednio z pliku komputerowego, co wymaga specyficznych materiałów, takich jak toner i odpowiednie podłoże. Ignorowanie tych podstawowych zasad może prowadzić do znacznych strat jakościowych w procesie druku oraz nieefektywności produkcji.

Pytanie 11

Jaką czynność końcową w obróbce wizytówek należy wykonać po ich wydrukowaniu na sprzęcie cyfrowym?

A. Zginanie.

B. Łamanie.

C. Klejenie.

D. Krojenie.

Kaszerowanie, bigowanie oraz złamywanie to techniki wykończeniowe, które mają swoje specyficzne zastosowania, ale nie są odpowiednie po druku wizytówek na maszynie cyfrowej. Kaszerowanie polega na łączeniu arkusza papieru z innym materiałem, co wzmacnia jego strukturę, ale zwykle stosuje się je w przypadkach, gdy wizytówka wymaga dodatkowych elementów graficznych lub teksturalnych. W kontekście tradycyjnych wizytówek, które są zazwyczaj cienkie i proste, kaszerowanie jest rzadkością. Bigowanie to proces, w którym wykonuje się rowki w papierze, aby ułatwić jego zginanie. Chociaż może być przydatne w przypadku składanych materiałów reklamowych, w przypadku wizytówek, które są na ogół jednostronne i nie wymagają zginania, ta technika nie znajduje zastosowania. Złamanie oznacza przełamanie materiału wzdłuż linii zaznaczonej wcześniej podczas bigowania. Choć złamanie może być używane w kontekście bardziej skomplikowanych projektów, takich jak ulotki czy broszury, w przypadku wizytówek sprowadza się to do niepożądanej deformacji, co obniża jakość produktu. W praktyce, brak zrozumienia tych technik i ich zastosowania może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów oraz niezadowolenia klientów, dlatego kluczowe jest zrozumienie roli krojenia jako zasadniczego etapu wykończenia wizytówek.

Pytanie 12

Ile razy należy przeciąć arkusz w formacie A3, aby uzyskać folder ośmiostronicowy w formacie A5?

A. Raz

B. Cztery razy

C. Trzy razy

D. Dwa razy

Odpowiedź "Dwukrotnie" jest poprawna, ponieważ aby uzyskać ośmiostronicowy folder w formacie A5 z arkusza A3, musimy rozważyć, jak arkusze są składane i dzielone. Arkusz A3 ma wymiary 420 mm x 297 mm, natomiast A5 to połowa długości A4 (210 mm x 297 mm), co oznacza, że jeden arkusz A3 można złożyć na dwa arkusze A4, a każdy arkusz A4 można złożyć na dwa arkusze A5. Składając arkusz A3 dwukrotnie, uzyskujemy cztery arkusze A5. Aby stworzyć folder ośmiostronicowy, musimy wykorzystać dwa arkusze A5, więc niezbędne są dwa złożenia. W praktyce, w branży poligraficznej, często korzysta się z takich metod cięcia i składania, co jest zgodne z normami dotyczącymi produkcji materiałów drukowanych. Zrozumienie tych zasad pozwala na efektywniejsze planowanie produkcji i lepsze wykorzystanie surowców.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Podgrzanie matrycy do około 100°C jest typowym etapem w przygotowaniu do pracy

A. lakierówki

B. drukarki tampondrukowej

C. drukarki termodrukowej

D. kaszerówki

Wybór odpowiedzi dotyczących lakierówek, kaszerówki oraz drukarki tampondrukowej może prowadzić do nieporozumień związanych z technologią druku. Lakierówki są urządzeniami stosowanymi do nałożenia lakierów na różne powierzchnie, co nie wymaga podgrzewania matryc do wysokich temperatur. Kaszerówka, jako maszyna do kaszerowania, łączy różne materiały, a nie wykorzystuje technologii termo-transferowej, tym samym nie wymaga podgrzewania matrycy w podobny sposób. Z kolei drukarka tampondrukowa opiera się na zupełnie innej zasadzie, polegającej na przenoszeniu atramentu za pomocą tamponu, a nie na bezpośrednim podgrzewaniu. Typowe błędy związane z tymi odpowiedziami to mylenie technologii druku oraz niewłaściwe przypisanie cech do danego rodzaju sprzętu. Prawidłowe zrozumienie różnic między tymi technologiami jest kluczowe dla efektywnego wyboru urządzenia do wykonywania konkretnych zadań drukarskich. W praktyce, każda z tych technologii ma swoje unikalne zastosowania, które nie wymagają stosowania wysokich temperatur, co czyni odpowiedź o drukarce termodrukowej jedyną właściwą w tym kontekście.

Pytanie 16

Jakie wymiary należy uzyskać, przycinając arkusze papieru SRA3, gdy do dyspozycji jest drukarka z maksymalnym obszarem zadruku w formacie A3?

A. 297 x 420 mm

B. 210 x 297 mm

C. 320 x 450 mm

D. 450 x 500 mm

Wybór innych wymiarów nie jest zgodny z wymaganiami dotyczącymi obszaru zadruku, co może prowadzić do poważnych problemów w procesie produkcji. Wymiary 210 x 297 mm odpowiadają formatowi A4, który jest mniejszy od A3 i w związku z tym nie będzie skuteczny w druku materiałów, które mają być w formacie A3. Taki błąd może wynikać z nieporozumienia dotyczącego standardów papieru oraz ich zastosowań. Wymiary 320 x 450 mm odnoszą się do formatu SRA3, który nie jest bezpośrednio akceptowany przez drukarki A3 bez wcześniejszego przycięcia. Z kolei wymiary 450 x 500 mm są całkowicie nieprawidłowe i nie odpowiadają żadnemu standardowemu formatowi papieru, co może wskazywać na brak wiedzy o standardach ISO 216 i ich zastosowaniach w branży drukarskiej. Zrozumienie różnicy między formatami jest kluczowe, ponieważ błędne przygotowanie dokumentów do druku może prowadzić do ich odrzucenia lub nieprawidłowego wydruku. W końcowym efekcie, każdy przypadek błędnego przycięcia arkuszy może skutkować zwiększonymi kosztami produkcji i opóźnieniami w realizacji projektów, co jest niepożądane w każdej działalności drukarskiej.

Pytanie 17

Jaką minimalną ilość arkuszy papieru należy dodatkowo przygotować, jeśli nakład wynosi 500 egzemplarzy, a nadwyżka na obróbkę wykończeniową wydruków cyfrowych wynosi 5%?

A. 75 arkuszy

B. 50 arkuszy

C. 30 arkuszy

D. 25 arkuszy

Odpowiedzi wskazujące na inne wartości naddatku mogą wynikać z błędnego zrozumienia zasad obliczania naddatku na obróbkę wykończeniową. Wiele osób może mylnie przyjąć, że naddatek powinien być obliczany na podstawie całkowitej liczby arkuszy, zamiast wyłącznie na podstawie nakładu. Ważne jest, aby zrozumieć, że naddatek 5% odnosi się do liczby wydruków, a nie całkowitych arkuszy, co jest kluczowe w kontekście obliczeń. Typowy błąd polega na prostym mnożeniu naddatku przez złą wartość, co prowadzi do błędnych wyników. Na przykład, obliczenie 50 arkuszy jako 10% z 500, gdzie użytkownicy mogą pomyśleć, że to wystarczający naddatek, jednak 10% to niezgodne z wymaganym 5%. Kolejnym problemem może być nieznajomość standardów branżowych związanych z naddatkiem na wydruki, co może prowadzić do niedoborów w produkcji. Zrozumienie znaczenia odpowiedniego naddatku jest fundamentalne, aby uniknąć strat i zapewnić, że każdy egzemplarz spełnia wysokie standardy jakości. W tym kontekście, dodanie dodatkowych arkuszy zgodnie z ustalonymi praktykami jest niezwykle istotne dla osiągnięcia finalnych rezultatów, które są zgodne z oczekiwaniami klientów oraz standardami branżowymi.

Pytanie 18

Jakie kryterium powinno być brane pod uwagę przy impozycji użytków na arkuszu drukarskim?

A. Ilość kolorów Pantone

B. Gramaturę podłoża

C. Nakład

D. Format podłoża

Format podłoża jest kluczowym parametrem podczas impozycji użytków na arkuszu drukarskim, ponieważ wpływa na układ i maksymalne wykorzystanie powierzchni druku. Właściwe określenie formatu podłoża pozwala zoptymalizować proces produkcji, minimalizując straty materiału. Dla przykładu, przy drukowaniu broszur, dobrze zaplanowany format podłoża umożliwia umiejscowienie jak największej liczby jednostek, co przekłada się na oszczędność czasu i materiału. W branży drukarskiej stosuje się różne standardy formatu, takie jak A4, A3, czy B2, które są powszechnie akceptowane i ułatwiają współpracę między różnymi systemami drukarskimi. Dodatkowo, uwzględnienie formatu podłoża przy projektowaniu pozwala na właściwe dopasowanie elementów graficznych oraz tekstowych, co ma kluczowe znaczenie dla estetyki i funkcjonalności finalnego produktu. Dlatego zrozumienie wpływu formatu podłoża na cały proces druku jest niezbędne dla uzyskania wysokiej jakości i efektywności produkcji.

Pytanie 19

Jakie materiały są odpowiednie do produkcji kart zbliżeniowych?

A. Tektura lita

B. Folia wylewana

C. Tworzywo PCV

D. Papier barytowany

Folia wylewana, choć może być stosunkowo elastycznym materiałem, nie zapewnia wystarczającej trwałości oraz odporności na uszkodzenia mechaniczne i chemiczne, co jest niezbędne dla kart zbliżeniowych, które narażone są na codzienne użytkowanie. Tektura lita, mimo że jest materiałem łatwym do produkcji, nie charakteryzuje się odpowiednią wytrzymałością ani odpornością na działanie wody, co może prowadzić do szybkiej degradacji karty. Papier barytowany, z kolei, jest materiałem stosowanym głównie w fotografii i nie zapewnia wymaganej sztywności ani odporności, co czyni go całkowicie niewłaściwym wyborem dla kart, które muszą wytrzymać intensywne użytkowanie. Wybór nieodpowiednich materiałów do produkcji kart zbliżeniowych wynika często z błędnego myślenia o ich funkcji – wiele osób może sądzić, że karty te mogą być wykonane z tańszych lub bardziej dostępnych materiałów, nie zdając sobie sprawy z ryzyk związanych z ich stosowaniem. Kluczowe jest zrozumienie, że karty zbliżeniowe pełnią ważną rolę w bezpiecznej identyfikacji i dostępie, dlatego ich wykonanie powinno opierać się na materiałach o wysokiej jakości, takich jak PCV, które gwarantują nie tylko funkcjonalność, ale także bezpieczeństwo użytkowników.

Pytanie 20

Jakie warunki muszą być spełnione w pomieszczeniu, aby cyfrowa maszyna drukująca mogła funkcjonować bez zakłóceń?

A. Powierzchnia co najmniej 50 m2

B. Podłoga musi być wypoziomowana

C. Oświetlenie z użyciem lamp LED

D. Utrzymanie stałej temperatury 23°C

Podczas oceny warunków pracy cyfrowej maszyny drukującej, ważne jest zrozumienie, że każdy z wymienionych warunków ma swoje znaczenie, ale nie wszystkie są kluczowe dla samego działania maszyny. Stabilność podłoża jest fundamentalna, ponieważ niezrównoważona powierzchnia może prowadzić do wibracji, które mają negatywny wpływ na jakość druku. Utrzymanie stałej temperatury, choć korzystne dla niektórych procesów, nie jest absolutnym wymogiem do poprawnego działania maszyny. Wiele maszyn może pracować w szerszym zakresie temperatur, a kluczowe jest, aby nie były one ekstremalne. Oświetlenie, takie jak lampy LED, może być preferowane ze względów ergonomicznych oraz oszczędnościowych, ale nie ma bezpośredniego wpływu na działanie maszyny. Powierzchnia pomieszczenia, mimo że może wpływać na komfort pracy operatorów, nie jest istotnym czynnikiem dla samej maszyny. Typowym błędem myślowym jest myślenie, że wszystkie wymogi są równoważne; w rzeczywistości, niektóre z nich są ważniejsze od innych, a na pierwszym miejscu zawsze powinno być zapewnienie stabilności podłoża, co zapobiega uszkodzeniom i zapewnia wysoką jakość produkcji. Dlatego ważne jest skupienie się na najistotniejszych aspektach, które realnie wpływają na efektywność i bezpieczeństwo operacji drukarskich.

Pytanie 21

Wydruk A1 stworzony na materiale banerowym (frontlit) może być eksponowany przy pomocy

A. stojaka ekspozycyjnego

B. potykacza B2

C. x-bannera

D. rzutnika cyfrowego

Wybór odpowiedzi związanych z lady ekspozycyjną, potykaczem B2 oraz rzutnikiem cyfrowym nie jest właściwy w kontekście użycia materiału banerowego frontlit. Lady ekspozycyjne, często używane w sprzedaży, są zaprojektowane z myślą o prezentacji produktów fizycznych, a nie dużych wydruków reklamowych. Choć mogą one być wykorzystywane do ekspozycji grafik, nie są one przystosowane do prezentacji dużych formatów, co ogranicza ich funkcjonalność w tym kontekście. Potykacze B2, chociaż używane do outdoorowej reklamy i promocji, są bardziej odpowiednie dla mniejszych formatów druków, takich jak plakaty, a nie dla dużych bannerów, co czyni je niewłaściwym wyborem dla materiału banerowego frontlit. Rzutnik cyfrowy, z kolei, jest technologią, która służy do wyświetlania obrazu na powierzchni, ale nie ma zastosowania w kontekście fizycznej prezentacji druku na materiale banerowym. Kluczowym błędem w każdej z tych odpowiedzi jest brak zrozumienia, że materiały banerowe wymagają specjalistycznych rozwiązań konstrukcyjnych, które zapewniają odpowiednią widoczność, stabilność oraz estetykę prezentacji. Tematyka związana z wyborem nośników reklamowych wymaga znajomości ich specyfikacji oraz zgodności z wymaganiami dotyczącymi materiałów, co jest fundamentalne dla skutecznej strategii marketingowej.

Pytanie 22

Aby wykonać cyfrowy wydruk plakatu o wymiarach 420 x 594 mm z pełnym zadrukiem, jakie powinno być podłoże o odpowiednim formacie?

A. SRA3

B. A2

C. SRA2

D. A3

Odpowiedzi A3, SRA2 i SRA3 są niepoprawne ze względu na różnice w wymiarach, które nie odpowiadają wymaganiom dotyczącym plakatu o wymiarach 420 x 594 mm. Format A3 ma wymiary 297 x 420 mm, co jest zbyt małe, aby pomieścić pełne pole zadruku dla podanego formatu plakatu. Użycie formatu A3 wymagałoby dodatkowego przycinania lub powiększania projektu, co w praktyce może prowadzić do utraty jakości wizualnej oraz trudności w realizacji idealnego drzuku. Format SRA2 (450 x 640 mm) z kolei jest większy od wymaganych rozmiarów, ale z reguły stosowany jest w przypadku druku cyfrowego, gdzie występują dodatkowe marginesy na obróbkę i wykończenie. Ostatecznie, SRA3 (320 x 450 mm) również nie spełnia wymagań, oferując jeszcze mniejsze wymiary. Wybór nieodpowiednich formatów może prowadzić do marnotrawienia materiałów, zwiększenia kosztów produkcji oraz problemów z uzyskaniem pożądanego efektu wizualnego. Dlatego ważne jest, aby przy projektowaniu materiałów reklamowych zwracać uwagę na standardowe formaty i odpowiednio je dobierać w zależności od wymagań projektu. W tej sytuacji kluczowe znaczenie ma znajomość norm ISO oraz właściwe przygotowanie projektu graficznego do druku, aby uniknąć takich pomyłek.

Pytanie 23

Jaka drukarka będzie najlepsza do wydruku fotografii w wysokiej jakości na papierze fotograficznym, błyszczącym?

A. Monochromatyczna laserowa

B. Czterokolorowa laserowa

C. Sześciokolorowa atramentowa

D. Dwunastokolorowa atramentowa

No, wybór czterokolorowej lub monochromatycznej drukarki laserowej do zdjęć to raczej kiepski pomysł. Takie drukarki mają ograniczoną paletę kolorów i nie oddają szczegółów tak jak powinny. Użytkownicy mogą myśleć, że wystarczą im podstawowe kolory CMYK, ale to nie do końca prawda. W fotografii trzeba mieć dodatkowe kolory, żeby uzyskać ładniejsze odcienie. A już monochromatyczna drukarka laserowa? To w ogóle nie ma sensu, bo korzysta tylko z jednego koloru, więc wyklucza możliwość drukowania zdjęć w pełnej kolorystyce. Warto też zauważyć, że drukarki atramentowe, zwłaszcza te z większą ilością kolorów, dużo lepiej radzą sobie z papierem fotograficznym, bo atramenty potrafią wniknąć w jego strukturę, co jest kluczowe dla dobrego wydruku. Zdecydowanie nie można liczyć na to, że CMYK wystarczy do dobrego druku zdjęć, bo standardy branżowe mówią, że do profesjonalnego druku fotograficznego potrzeba systemów wielokolorowych, jak te z dwunastoma kolorami.

Pytanie 24

Wymiana tonerów w urządzeniu drukującym powinna odbywać się po wyłączeniu go z zasilania?

A. ze względu na niebezpieczeństwo porażenia prądem

B. ponieważ tylko wtedy kolory tonerów są widoczne

C. z powodu oszczędności energii

D. ponieważ jedynie wtedy pracownik ma swobodny dostęp do urządzenia

Wybór opcji mówiącej, że można uzupełniać tonery bez odłączania zasilania, to chyba nie najlepszy pomysł. Tak naprawdę, bezpieczeństwo użytkowników jest dużo ważniejsze niż oszczędzanie energii, które w tym wypadku nie ma sensu. Dodatkowo, kolor tonerów można sprawdzić bez względu na to, czy maszyna jest włączona, bo to fizyczne wkłady, więc nie ma problemu z ich oceną. A stwierdzenie, że dostęp do maszyny jest możliwy tylko przy włączonym zasilaniu, to błąd. Najlepiej jest mieć dostęp do wnętrza maszyny przy jednoczesnym zapewnieniu bezpieczeństwa, bo nieprzygotowany pracownik może się narazić na różne niebezpieczeństwa. Wszystkie prace konserwacyjne powinny odbywać się w bezpiecznych warunkach, unikając ryzykownych sytuacji z działającym urządzeniem. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i rekomendacji producentów, bo to nie tylko chroni ludzi przed zagrożeniem, ale też poprawia efektywność w pracy.

Pytanie 25

Którego typu pliku graficznego nie stosuje się do bezpośredniego cięcia przy użyciu plotera tnącego?

A. CDR

B. EPS

C. JPG

D. AI

Wybierając formaty takie jak EPS, AI, czy CDR, można narazić się na błędne przekonania dotyczące ich zastosowania w kontekście cięcia ploterem tnącym. EPS (Encapsulated PostScript) to format wektorowy, który jest szeroko stosowany w grafice komputerowej i odpowiedni do zastosowań związanych z drukiem. Zawiera on informacje o kształtach i ścieżkach, co czyni go idealnym do cięcia, gdyż ploter tnący potrafi zinterpretować te dane i wykonać precyzyjne cięcia zgodnie z zamierzonym projektem. AI (Adobe Illustrator) jest również formatem wektorowym, który jest wykorzystywany głównie w programach graficznych i oferuje podobne możliwości jak EPS. CDR (CorelDRAW) to kolejny format wektorowy, który jest popularny w projektowaniu graficznym oraz cięciu na ploterach tnących. Użycie tych formatów zapewnia, że wszystkie niezbędne informacje o kształcie, kolorze i warstwie są dostępne dla plotera. Błędne założenie, że format JPG może być użyty do cięcia, często wynika z nieporozumienia dotyczącego różnicy między grafiką rastrową a wektorową. Użytkownicy mogą sądzić, że dostarczenie prostego obrazu w formacie JPG wystarczy do wykonania cięcia, jednak ploter, pracując na danych rastrowych, nie będzie w stanie zrealizować cięcia o wysokiej precyzji. Dlatego istotne jest, aby przed przystąpieniem do cięcia upewnić się, że używamy odpowiednich formatów, które zapewnią właściwe informacje do cięcia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Jakie procesy technologiczne są związane z końcowym opracowaniem zadrukowanych papierowych kopert?

A. Nadkrawanie, składanie, zgrzewanie

B. Okrawanie, złamywanie, zszywanie

C. Przekrawanie, bindowanie, klejenie

D. Wykrawanie, bigowanie, klejenie

Wybór odpowiedzi dotyczących przekrawania, bindowania czy zgrzewania wykazuje pewne nieporozumienia w temacie procesów technologicznych przy wykończeniu kopert. Przekrawanie, chociaż może być związane z cięciem papieru, to przeważnie oznacza dzielenie arkuszy na mniejsze kawałki, a nie robienie kopert. Bindowanie to proces łączenia wielu arkuszy w książki, co zupełnie nie pasuje do tematu kopert. Zgrzewanie to technika stosowana w materiałach termoplastycznych i nie ma sensu w kontekście produkcji papierowych kopert, gdzie trzeba korzystać z bardziej tradycyjnych metod. Nadkrawanie też często jest mylone z wykrawaniem, ale to nie to samo – nadkrawanie to obcinanie nadmiaru materiału dla dokładniejszych wymiarów, co w przypadku kopert nie jest konieczne. Składanie wiąże się z bigowaniem, ale nie można tego traktować jako odrębnej operacji. Ważne jest, żeby jasno zrozumieć, jak te procesy działają i jakie mają zastosowanie w branży, by móc tworzyć wysokiej jakości wyroby.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

W jakiej postaci należy przekazać klientowi wydruki przeznaczone do ekspozycji w systemie roll-up?

A. Zrolowanej

B. Zbigowanej

C. Złożonej

D. Kaszerowanej

Wydruki przeznaczone do prezentacji w systemie roll-up powinny być dostarczane w formie zrolowanej. Taki sposób pakowania jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży reklamowej i wystawienniczej, ponieważ zrolowane materiały są mniej narażone na uszkodzenia mechaniczne podczas transportu. Wydruki te, wykonane na odpowiednim podłożu, powinny posiadać odpowiednią gramaturę i jakość druku, aby zapewnić ich estetyczny wygląd po rozwinięciu. Zrolowanie pozwala również na łatwe i wygodne przenoszenie, co jest kluczowe podczas transportu na różne wydarzenia czy targi. Dodatkowo, stosując tę metodę, minimalizujemy ryzyko powstawania zagnieceń czy fałd, które mogłyby negatywnie wpłynąć na prezentację materiału. Warto pamiętać, że roll-upy są przeznaczone do wielokrotnego użytku, dlatego ich odpowiedni transport i przechowywanie są niezbędne, aby maksymalizować ich żywotność i efektywność wizualną.

Pytanie 31

Jaki czynnik jest kluczowy podczas skanowania obiektu w technologii skanu 3D?

A. Obiekt musi być w jednym kolorze

B. Obiekt nie powinien mieć otworów

C. Obiekt powinien być równomiernie oświetlony

D. Obiekt powinien znajdować się w pomieszczeniu o temperaturze pokojowej

Choć różne aspekty warunków skanowania mogą wydawać się ważne, to wiele z nich jest nieistotnych z perspektywy technicznej. Na przykład, temperatura pomieszczenia, choć może wpływać na niektóre materiały, nie ma bezpośredniego wpływu na proces skanowania 3D. Technologia skanowania 3D jest zaprojektowana tak, aby działać w różnych warunkach, a kluczowym czynnikiem jest jakość oświetlenia. Odpowiedź sugerująca, że obiekt musi być jednego koloru, jest także myląca. W rzeczywistości nowoczesne skanery 3D są w stanie radzić sobie z różnymi kolorami, a ich jakość przetwarzania obrazu jest wystarczająca, aby uchwycić różnorodność szczegółów. Ponadto, stwierdzenie, że obiekt nie może mieć otworów, jest również nietrafne. Wiele aplikacji skanowania 3D, szczególnie w inżynierii oraz architekturze, wymaga skanowania obiektów z otworami, jak np. elementy mechaniczne. Ostatecznie, kluczem do skutecznego skanowania 3D jest zapewnienie odpowiednich warunków oświetleniowych oraz eliminacja cieni, co pozwoli na uzyskanie jak najdokładniejszego modelu 3D. Ignorowanie tego aspektu może prowadzić do błędnych wniosków na temat jakości skanowanego obiektu oraz jego użyteczności w późniejszych procesach analitycznych czy produkcyjnych.

Pytanie 32

Jakie urządzenie jest odpowiednie do stworzenia próbnej odbitki, aby pokazać klientowi kolory wydruków?

A. Maszyna offsetowa

B. Proofer cyfrowy

C. Drukarka monochromatyczna

D. Drukarka 3D

Proofer cyfrowy to urządzenie dedykowane do tworzenia próbek kolorystycznych, które mają na celu przedstawienie klientowi dokładnej reprezentacji finalnego wydruku. W przeciwieństwie do maszyn offsetowych, które są bardziej skomplikowane i czasochłonne w procesie przygotowania, proofery działają w trybie cyfrowym, co pozwala na szybkie generowanie próbnych odbitek. Główne zalety prooferów cyfrowych to ich zdolność do reprodukcji kolorów zgodnych z danymi z systemów kolorów, takich jak CMYK czy Pantone. Dzięki tym urządzeniom, klienci mogą ocenić odwzorowanie kolorów, co jest kluczowe w procesie akceptacji przed produkcją na większą skalę. Proofer cyfrowy jest również w stanie symulować różne materiały i wykończenia, co umożliwia jeszcze dokładniejsze przedstawienie efektu końcowego. W branży poligraficznej korzystanie z prooferów stało się standardem, ponieważ pozwala na zaoszczędzenie czasu i kosztów, eliminując ryzyko błędów w finalnym wydruku.

Pytanie 33

W celu naniesienia logotypu na koszulkę wykonaną z bawełny, należy zastosować

A. drukarkę 3D

B. ploter solwentowy

C. maszynę offsetową di

D. drukarkę dtg

Ploter solwentowy, mimo że jest dość użyteczny w różnych obszarach druku wielkoformatowego, to nie nadaje się do nadruku na odzieży. Jego technologia skupia się na drukowaniu na takich rzeczach jak folie czy banery, a atramenty solwentowe mogą być szkodliwe dla tkanin. W przypadku odzieży elastyczność jest mega ważna, dlatego to nie działa. Co do druku 3D, to w ogóle nie ma sensu używać go do nadruku na koszulkach, bo ta technologia jest stworzona do tworzenia obiektów z plastiku czy żywic, a nie do nanoszenia wzorów na tkaniny. A maszyna offsetowa, chociaż świetna do druku na papierze, to nie sprawdzi się w przypadku odzieży. Jakby nie było, nie jest to urządzenie zaprojektowane do druku na koszulkach, więc jej zastosowanie w tym kontekście jest mocno ograniczone. Zrozumienie tych różnych technologii druku i ich zastosowania jest naprawdę istotne, jeśli chcemy osiągnąć dobre efekty w branży tekstylnej.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Do druku w dużych formatach nie nadają się pliki

A. JPEG

B. MPEG

C. PDF

D. TIFF

Wybór formatu pliku do druku jest naprawdę kluczowy, jeśli chcesz, żeby wszystko wyglądało dobrze. TIFF, PDF i JPEG to formaty, które mogą być używane w kontekście druku, ale każdy z nich ma swoje plusy i minusy. TIFF to format, który dobrze nadaje się do obrazu rastrowego i jest często wybierany w profesjonalnym druku, bo zachowuje wysoką jakość. PDF jest całkiem uniwersalny, bo można w nim połączyć tekst, grafikę i zdjęcia, co czyni go świetnym do broszur czy plakatów. JPEG to z kolei format, który często jest stosowany, ale jego kompresja stratna może pogorszyć jakość, zwłaszcza w dużych formatach. Ludzie często mylą te formaty, myśląc, że wszystkie zdjęcia można wykorzystać do druku. Również nie wszyscy pamiętają o tym, że dla druku wielkoformatowego potrzebne jest przynajmniej 300 DPI, a zdjęcia JPEG, zwłaszcza te z internetu, rzadko to spełniają. Dlatego ważne jest, by dobrze zrozumieć właściwości tych formatów przed wyborem, bo to ma znaczenie dla jakości końcowego produktu.

Pytanie 38

Aby uzyskać wkład jednoskładkowy w formacie A5, jaki krok należy wykonać z arkuszem papieru A1?

A. 5-krotnie

B. 3-krotnie

C. 2-krotnie

D. 4-krotnie

Wybór złej liczby złożeń przy próbie uzyskania A5 z A1 może wynikać z tego, że nie do końca rozumiesz, jak to wszystko działa. Często też można pomyśleć, że wystarczy mniej złożeń, żeby dostać właściwy format, ale to nie działa w ten sposób. Ważne jest, żeby pojąć, jak matematyka i zasady fizyki odnoszą się do wymiarów papieru. Błędne odpowiedzi często wynikają z tego, że upraszcza się rzeczy, nie biorąc pod uwagę, że każda zmiana formatu to krok w procesie. Na przykład, złożenie arkusza A1 do A2 to pierwszy krok, ale żeby dotrzeć do A5, musisz jeszcze złożyć go kilka razy. Innym częstym błędem jest mylenie liczby złożeń z odległością między formatami. Każde złożenie wytwarza nowy format, a ich ilość jest jednak ściśle ustalona przez normy, takie jak ISO 216, które mówią, ile razy musisz składać papier, żeby przejść z jednego formatu do drugiego. Zrozumienie tego wszystkiego jest naprawdę kluczowe, szczególnie jeśli chcesz pracować w branży druku lub grafiką.

Pytanie 39

Do jakich wydruków używa się drewnianej ramy zwanej blejtramem?

A. Naklejek samoprzylepnych

B. Obrazów na płótnie

C. Albumowych zdjęć

D. Opakowań z tektury

Odpowiedzi dotyczące opakowań tekturowych, fotografii albumowych oraz naklejek samoprzylepnych są nieprawidłowe, ponieważ nie mają one związku z funkcjonalnością blejtramu. Opakowania tekturowe są stosowane głównie w logistyce i przemyśle, a ich produkcja opiera się na zupełnie innych technologiach i materiałach, nie wymagających zastosowania drewnianych stelaży. Fotografowie korzystają najczęściej z albumów lub ram do zdjęć, które są przystosowane do przechowywania i eksponowania fotografii, a nie do pracy z płótnem. Naklejki samoprzylepne z kolei to produkt, który powstaje na podłożu papierowym lub plastikowym, a ich wytwarzanie również nie ma związku z użyciem blejtramu. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków mogą wynikać z nieznajomości podstawowych technik artystycznych oraz materiałów stosowanych w sztuce. Osoby, które nie mają doświadczenia w malarstwie, mogą mylić różne kategorie produktów artystycznych, co skutkuje niepoprawnymi odpowiedziami. Kluczowe jest zrozumienie, że blejtram jest specjalistycznym narzędziem przeznaczonym wyłącznie do ekspozycji obrazów na płótnie, a nie do zastosowań związanych z materiałami, które wymagają innych form wsparcia i prezentacji.

Pytanie 40

Aby wydrukować pasek na kartach odczytywanych przez elektroniczne czytniki, należy zastosować farbę

A. magnetyczną

B. sitodrukową

C. offsetową

D. wodną

Wybór niewłaściwej technologii druku, takiej jak sitodrukowa, offsetowa czy wodna, w kontekście produkcji pasków magnetycznych na kartach, prowadzi do szeregu problemów. Sitodruk jest techniką, która polega na przenoszeniu farby przez siatkę i może być stosowany do druku na różnych materiałach, jednak nie jest on odpowiedni do produkcji pasków magnetycznych, ponieważ nie zapewnia odpowiednich właściwości magnetycznych. Farby sitodrukowe nie zawierają drobnych cząsteczek metalu, które są niezbędne do wytworzenia pola magnetycznego. Offset również nie spełnia tej roli; jest to technika, która sprawdza się w drukowaniu dużych nakładów, ale nie oferuje funkcji magnetycznych, co czyni ją nieodpowiednią do tego celu. Jeśli chodzi o farby wodne, chociaż są one bardziej ekologiczne i mają wiele zastosowań w druku, nie mają one właściwości magnetycznych, co czyni je całkowicie niewłaściwym wyborem dla pasków magnetycznych. Ostatecznie, przy produkcji kart, niezbędne jest zrozumienie specyfikacji oraz właściwości materiałów, aby uniknąć błędnych decyzji, które mogą prowadzić do awarii systemów odczytujących oraz zwiększać ryzyko błędów w identyfikacji. Dobrze dobrana technologia druku oraz odpowiednie materiały są kluczowe dla zapewnienia, że karty będą działały zgodnie z założeniami i bezproblemowo integrowały się z urządzeniami elektronicznymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej