Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 13 stycznia 2025 08:49
Data zakończenia: 13 stycznia 2025 09:09

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Dokumentem stosowanym dla jednego pojazdu lub zespołu pojazdów przy transporcie ładunków w międzynarodowym transporcie drogowym, który pełni rolę celną i gwarancyjną, jest

A. karnet TIR

B. deklaracja RUS

C. list UFO

D. list FIATA

Karnet TIR (Transport International Routier) jest międzynarodowym dokumentem celnym, który umożliwia przewóz towarów w transporcie drogowym z zastosowaniem uproszczonych procedur celnych. Użycie karnetu TIR ma na celu przyspieszenie transportu towarów poprzez zminimalizowanie liczby kontroli celnych na granicach. Dokument ten jest stosowany w ramach systemu TIR, który obejmuje wiele krajów, co czyni go niezwykle istotnym narzędziem w międzynarodowym handlu. Przykładem zastosowania karnetu TIR może być przewóz ładunków z jednego kraju do drugiego, gdzie pojazd jest objęty gwarancją celną, co pozwala na opóźnienie opłat celnych do momentu dotarcia do miejsca przeznaczenia. Dzięki temu przedsiębiorcy mogą efektywniej zarządzać cash flow i uniknąć niepotrzebnych opóźnień. Karnet TIR, jako dokument uznawany na całym świecie, ułatwia również współpracę między różnymi administracjami celnymi, co jest kluczowe w kontekście globalizacji i rosnących wymagań logistycznych.

Pytanie 2

Który z komponentów wózka odpowiada za zachowanie stabilności podczas transportu ładunku?

A. Maska silnika

B. Przeciwwaga

C. Maszt

D. Karetka

Przeciwwaga jest kluczowym elementem wózka widłowego, który odgrywa fundamentalną rolę w utrzymaniu równowagi podczas transportowania ładunków. Jej głównym celem jest zrównoważenie ciężaru ładunku znajdującego się na widłach, co jest szczególnie istotne w przypadku transportu ciężkich materiałów. Przeciwwaga jest umieszczona z tyłu wózka, co pozwala na kompensację siły działającej na przód wózka wskutek podnoszenia ładunku. W praktyce, odpowiednie dobranie i umiejscowienie przeciwwagi zgodnie z normami bezpieczeństwa oraz specyfikacjami producenta wózka jest kluczowe dla zapewnienia stabilności operacji. Na przykład, wózki o większym udźwigu często wymagają większych przeciwwag, aby uniknąć przewrócenia się, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Zgodnie z normą ISO 3691-1, która reguluje bezpieczeństwo wózków jezdniowych, przeciwwaga musi być odpowiednio skonstruowana i umiejscowiona, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo i wydajność operacyjną. Właściwe zrozumienie roli przeciwwagi może także pomóc operatorom w lepszym dostosowaniu techniki jazdy oraz w unikaniu sytuacji stwarzających ryzyko wypadków.

Pytanie 3

Suwnica terminalowa zaczyna pracę o godzinie 8:00. Czas załadunku kontenera 20-stopowego wynosi
50 sekund, natomiast 40-stopowego 100 sekund. Po upływie jednej godziny pracy suwnicy następuje przerwa trwająca 15 minut. O której godzinie zakończy się załadunek 30 kontenerów TEU oraz 45 kontenerów FEU na wagony kolejowe?

A. 8:58

B. 9:40

C. 9:55

D. 8:43

Aby obliczyć czas zakończenia załadunku 30 kontenerów TEU (20-stopowych) i 45 kontenerów FEU (40-stopowych), należy najpierw obliczyć całkowity czas załadunku. Załadunek jednego kontenera TEU trwa 50 sekund, więc 30 takich kontenerów zajmie 30 * 50 = 1500 sekund, co jest równoważne 25 minutom. Załadunek jednego kontenera FEU trwa 100 sekund, więc 45 kontenerów FEU zajmie 45 * 100 = 4500 sekund, co wynosi 75 minut. Łączny czas załadunku wynosi 25 minut + 75 minut = 100 minut, czyli 1 godzina i 40 minut. Suwnica rozpoczyna pracę o 8:00, więc po 1 godzinie i 40 minutach dotrzemy do godziny 9:40. Następnie należy uwzględnić 15-minutową przerwę, co przesuwa czas zakończenia na 9:55. Taki sposób planowania wykorzystywany jest w praktyce przemysłowej, aby zminimalizować przestoje i zoptymalizować efektywność załadunku, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w logistyce i transporcie.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Przedstawiony znak, umieszczany na opakowaniach transportowych, oznacza

A. "podnosić bezpośrednio za ładunek".

B. "góra nie przewracać".

C. "tu chwytać".

D. "tu zakładać zawiesia".

Znak przedstawiony na opakowaniach transportowych, który wskazuje na konieczność przechowywania i transportowania ładunku w określonej pozycji, odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa zarówno towaru, jak i osób zajmujących się jego obsługą. Oznaczenie "góra nie przewracać" jest międzynarodowym symbolem stosowanym w logistyce i transporcie, który informuje, że opakowanie powinno być eksponowane zgodnie z kierunkiem wskazanym przez strzałki. Ignorowanie tego oznaczenia może prowadzić do przewrócenia się ładunku, co z kolei zwiększa ryzyko uszkodzenia towaru oraz potencjalnych wypadków w miejscu pracy. W praktyce, w przypadku delikatnych materiałów, takich jak szkło czy elektronika, przestrzeganie tego oznaczenia jest kluczowe dla minimalizacji strat. Zgodnie z normami ISO 780, które definiują piktogramy do oznaczania opakowań, prawidłowe stosowanie symboli transportowych jest istotnym elementem zarządzania łańcuchem dostaw oraz zapewniania jakości i bezpieczeństwa.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Do podstawowych narzędzi rywalizacji na rynku usług transportowych zalicza się

A. różnorodność propozycji firm produkcyjnych

B. zapotrzebowanie na usługi przewozowe

C. oferowany zakres usług przewozowych

D. elastyczność firm konkurencyjnych

Niektóre z opcji, jak elastyczność firm konkurencyjnych czy popyt na usługi przewozowe, mogą wydawać się ważne na pierwszy rzut oka, ale nie są one bezpośrednimi narzędziami konkurencji. Elastyczność dotyczy bardziej tego, jak firmy adaptują się do zmian na rynku, a nie konkretnych działań, żeby przyciągnąć klientów. Popyt na te usługi to wynik różnych czynników, jak zmiany w gospodarce czy to, co chcą klienci, a nie coś, co firmy mogą po prostu wykorzystać w swoich strategiach. Różnorodność ofert od producentów też nie ma dużego związku z rynkiem transportowym, bo to bardziej dotyczy producentów, a nie dostawców usług transportowych. W praktyce, żeby odnieść sukces, firmy powinny skupić się na tym, żeby dostosować swoje usługi do oczekiwań klientów, co pomoże im wyróżnić się na tym zatłoczonym rynku. Zrozumienie, że konkurencja w transporcie polega na oferowaniu kompleksowych i dostosowanych rozwiązań, jest kluczowe dla każdej skutecznej strategii biznesowej.

Pytanie 8

Jaką procedurę celną w obrocie gospodarczym należy wybrać przy imporcie towarów spoza obszaru celnego Unii Europejskiej w celu ich montażu?

A. Uszlachetnianie czynne

B. Uszlachetnianie bierne

C. Skład celny

D. Odprawa czasowa

Uszlachetnianie czynne jest procedurą celną, która pozwala na przywóz towarów spoza obszaru celnego Unii Europejskiej w celu ich przetwarzania lub montażu, a następnie ponowny wywóz tych towarów. Ta procedura jest szczególnie korzystna dla przedsiębiorstw zajmujących się produkcją lub montażem, ponieważ pozwala na uniknięcie płacenia ceł na importowane komponenty, które zostaną przetworzone i wywiezione. Przykładem zastosowania uszlachetniania czynnego może być zakład produkcyjny, który importuje elementy do montażu maszyn, a następnie sprzedaje gotowe maszyny na rynkach międzynarodowych. Przemieszczając towary w ramach tej procedury, przedsiębiorstwo może korzystać z preferencyjnych warunków celnych, co wspiera konkurencyjność i innowacyjność. Procedura ta jest zgodna z przepisami Unii Europejskiej, które promują import surowców i półfabrykatów w celu zwiększenia wartości dodanej w produkcji.

Pytanie 9

Zgodnie z aktualnymi regulacjami, w pomieszczeniach zamkniętych nie jest dozwolone użytkowanie wózków

A. spalinowych

B. gazowych (LPG)

C. elektrycznych

D. gazowych (CNG)

Używanie wózków spalinowych w pomieszczeniach zamkniętych jest niedopuszczalne ze względu na emisję szkodliwych spalin, które mogą mieć negatywny wpływ na zdrowie pracowników oraz ogólne bezpieczeństwo w miejscu pracy. Spaliny te zawierają tlenek węgla, azotany oraz inne substancje toksyczne, które mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym zatrucia. Przepisy BHP oraz normy, takie jak PN-EN 1726, jasno określają, że wózki transportowe w pomieszczeniach zamkniętych powinny być napędzane alternatywnymi źródłami energii, takimi jak prąd elektryczny, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia zagrożeń zdrowotnych. Dla przykładu, wózki elektryczne są znacznie bardziej przyjazne dla środowiska i nie emitują szkodliwych gazów, co czyni je odpowiednim wyborem w obiektach zamkniętych, takich jak magazyny czy hale produkcyjne. Zastosowanie wózków elektrycznych przyczynia się również do zmniejszenia hałasu, co ma pozytywny wpływ na komfort pracy w zamkniętych przestrzeniach.

Pytanie 10

Transport gazu płynnego za pomocą cysterny samochodowej klasyfikuje się jako przewóz

A. drobnicowego sypkiego

B. masowego ciekłego

C. drobnicowego ciekłego

D. masowego sypkiego

Przewóz gazu płynnego cysterną samochodową kwalifikuje się do transportu masowego ciekłego, ponieważ gaz płynny, w tej formie, jest transportowany w dużych ilościach i w stanie skroplonym. Zgodnie z definicją transportu masowego, odnosi się on do przewozu materiałów, które są jednorodne i transportowane w dużych objętościach. W przypadku gazów płynnych, takich jak propan czy butan, ich transport wymaga specjalistycznych cystern, które są odpowiednio przystosowane do zachowania ich stanu ciekłego. Taki transport jest kluczowy w branży energetycznej oraz przemysłowej, gdzie gaz płynny jest wykorzystywany jako surowiec do produkcji energii, chemikaliów czy paliw. Przykładem zastosowania transportu masowego ciekłego jest dostarczanie gazu do stacji paliw lub zakładów przemysłowych. Zgodność z normami bezpieczeństwa, jak ADR (Umowa o Międzynarodowym Przewozie Towarów Niebezpiecznych Drogą Lądową), jest niezbędna, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno podczas transportu, jak i załadunku oraz rozładunku.

Pytanie 11

Do której reguły Incoterms 2020 odnoszą się obowiązki sprzedającego i kupującego zapisane w tabeli?

Obowiązkiem sprzedającego jest dostarczenie towaru na statek w porcie załadunku. Od tego miejsca ryzyko przechodzi na kupującego, jednakże nadal sprzedający ma obowiązek zawrzeć umowę przewozu morskiego oraz ponieść koszty dostarczenia towaru do portu przeznaczenia.

A. EXW

B. FAS

C. CFR

D. DAP

Wybór reguł EXW, FAS czy DAP jest niewłaściwy w kontekście przedstawionego pytania, ponieważ każdy z tych terminów definiuje różne obowiązki sprzedającego i kupującego, które nie pokrywają się z warunkami CFR. Reguła EXW (Ex Works) oznacza, że sprzedający udostępnia towar w swoim zakładzie, a kupujący ponosi wszelkie koszty i ryzyko od momentu odbioru towaru. To podejście może prowadzić do nieporozumień, gdyż sprzedający nie jest zobowiązany do organizacji transportu, co wymaga od kupującego dużej samodzielności w logistyce. Reguła FAS (Free Alongside Ship) również nie jest odpowiednia, ponieważ sprzedający dostarcza towar obok statku, ale nie pokrywa kosztów transportu do portu przeznaczenia, co równie dobrze zmienia odpowiedzialność związaną z ryzykiem. Natomiast DAP (Delivered at Place) obliguje sprzedającego do dostarczenia towaru do określonego miejsca przeznaczenia, co jest sprzeczne z definicją CFR, gdzie ryzyko przechodzi na kupującego w momencie załadunku. Każda z tych reguł ma swoje zastosowanie, ale nie odpowiadają one na pytanie dotyczące obowiązków w ramach CFR, co może prowadzić do błędnych analiz w międzynarodowych transakcjach handlowych. Kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi regułami, aby efektywnie zarządzać ryzykiem i obowiązkami w kontraktach handlowych.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Każdy środek transportu przewożący substancje niebezpieczne powinien być zaopatrzony w podstawowy zestaw ratunkowy, który zawiera

A. dwa kliny pod koła, znak ostrzegawczy stojący, kamizelkę ostrzegawczą, rękawice oraz okulary ochronne dla każdego członka załogi

B. klin pod koła, dwa znaki ostrzegawcze stojące, kamizelkę ostrzegawczą, okulary i rękawice ochronne dla każdego członka załogi oraz przynajmniej jedną latarkę

C. co najmniej jeden klin pod koła, dwa stojące znaki ostrzegawcze oraz dla każdego członka załogi: kamizelka ostrzegawcza, rękawice ochronne, okulary ochronne i latarka

D. klin pod koła, dwa stojące znaki ostrzegawcze, co najmniej dwie kamizelki ostrzegawcze oraz latarkę dla każdego członka załogi

Odpowiedź ta jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z regulacjami dotyczącymi transportu materiałów niebezpiecznych każdy pojazd powinien być wyposażony w odpowiedni sprzęt awaryjny, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno kierowcy, jak i otoczeniu. Wymagania te są określone w przepisach krajowych oraz międzynarodowych, takich jak Konwencja ADR (umowa dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych). Elementy takie jak co najmniej jeden klin pod koła, dwa znaki ostrzegawcze, a także kamizelka ostrzegawcza, rękawice ochronne, okulary ochronne oraz latarka dla każdego członka załogi są niezbędne do ograniczenia ryzyka w przypadku wypadku lub awarii. Na przykład, kliny pod koła zapobiegają niekontrolowanemu toczonemu się pojazdu, a znaki ostrzegawcze informują innych użytkowników drogi o potencjalnym zagrożeniu. Dodatkowo, odzież ochronna i latarki są kluczowe w sytuacjach awaryjnych, gdzie wymagana jest szybka reakcja i ochrona zdrowia personelu. Takie podejście do bezpieczeństwa transportu materiałów niebezpiecznych jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży i zapewnia zgodność z regulacjami prawnymi.

Pytanie 14

Która z poniższych czynności nie może być zlecona do wykonania w ramach umowy spedycji?

A. Produkcja opakowań transportowych

B. Przechowywanie ładunku

C. Konwojowanie ładunku

D. Odprawa celna

Niektóre czynności, takie jak odprawa celna, konwojowanie ładunku oraz przechowywanie ładunku, są integralnymi elementami procesu spedycji. Odprawa celna jest kluczowym etapem, ponieważ zapewnia legalny i zgodny z przepisami wjazd lub wyjazd towarów z danego kraju. Firmy spedycyjne często współpracują z agencjami celnymi, aby zrealizować ten proces, co pozwala na minimalizację ryzyka związanego z niezgodnością dokumentów celnych. Konwojowanie ładunku, z kolei, jest procesem zapewniającym bezpieczeństwo towarów w tranzycie, szczególnie w przypadku cennych lub wrażliwych ładunków. Firmy spedycyjne mogą zlecać konwojowanie wyspecjalizowanym firmom ochroniarskim. Przechowywanie ładunku jest również zazwyczaj obsługiwane przez spedycję, ponieważ wymaga infrastruktury magazynowej oraz odpowiednich procedur zarządzania zapasami. W związku z tym, błędne wybranie produkcji opakowań transportowych może wynikać z nieporozumienia co do zakresu działań spedycji i jej roli w łańcuchu dostaw. Należy pamiętać, że spedycja ma na celu głównie organizację transportu i zarządzanie procesami logistycznymi, a nie produkcję, co jest zupełnie innym aspektem działalności gospodarczej. Zrozumienie różnic między tymi obszarami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania logistyką.

Pytanie 15

Jaką liczbę palet typu EUR należy użyć do transportu 210 kartonów o wymiarach 400 mm x 400 mm, gdy można je ułożyć w 3 warstwach?

A. 70

B. 35

C. 12

D. 14

Aby obliczyć liczbę palet typu EUR potrzebnych do przewiezienia 210 kartonów o wymiarach 400 mm x 400 mm, musimy najpierw ustalić, ile kartonów zmieści się na jednej palecie. Standardowa paleta EUR ma wymiary 1200 mm x 800 mm, co daje powierzchnię 0,96 m². Powierzchnia jednego kartonu wynosi 0,16 m² (0,4 m x 0,4 m). Na jednej palecie możemy ułożyć maksymalnie 6 kartonów w jednej warstwie (1200 mm / 400 mm = 3 i 800 mm / 400 mm = 2, co daje 3 x 2 = 6). Przewidując możliwość ułożenia 3 warstw kartonów, otrzymujemy 18 kartonów na jednej palecie (6 kartonów na warstwę x 3 warstwy). Dzieląc 210 kartonów przez 18, otrzymujemy 11,67, co zaokrąglamy do 12 palet, ponieważ nie możemy mieć części palety. Takie obliczenia są zgodne z dobrymi praktykami logistyki, które uwzględniają efektywność transportu oraz optymalne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej.

Pytanie 16

Wyznacz wartość brutto usługi załadunku 12 kontenerów, w których każdy zawiera ładunek o masie 21 ton, na platformy wagonowe, jeżeli cena netto jednostkowa usługi wynosi 2,50 zł/t ładunku, a usługa podlega 23% stawce podatku VAT?

A. 630,00 zł

B. 774,90 zł

C. 144,90 zł

D. 680,40 zł

Aby obliczyć wartość brutto usługi załadunku 12 kontenerów z ładunkiem o masie 21 ton każdy, zaczynamy od ustalenia całkowitej masy ładunku. Mamy 12 kontenerów, a każdy zawiera 21 ton, co daje łączną masę 252 ton (12 * 21 = 252). Następnie, przy cenie jednostkowej netto wynoszącej 2,50 zł za tonę, obliczamy wartość netto usługi. Wartość netto wynosi zatem 630 zł (252 * 2,50 = 630). Potem dodajemy podatek VAT, który w tym przypadku wynosi 23%. Obliczamy wartość podatku: 630 zł * 0,23 = 144,90 zł. Ostatecznie wartość brutto usługi to suma wartości netto i VAT: 630 zł + 144,90 zł = 774,90 zł. Prawidłowe rozumienie obliczeń związanych z VAT oraz umiejętność przeliczeń jednostkowych to kluczowe umiejętności w branży transportowej i logistycznej, które pozwalają na efektywne zarządzanie kosztami oraz przychodami.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Jakie urządzenie jest wykorzystywane do masowego przenoszenia kontenerów z wagonów kolejowych na naczepy podkontenerowe?

A. dźwig hydrauliczny

B. wóz transportowy

C. suwnica bramowa

D. żuraw słupowy

Suwnica bramowa jest kluczowym urządzeniem w procesie masowego przeładunku kontenerów, które pozwala na efektywną i bezpieczną obsługę ładunków. Charakteryzuje się ona konstrukcją w formie bramy, co umożliwia jej przemieszczanie się wzdłuż torów i precyzyjne podnoszenie oraz przenoszenie kontenerów z wagonów kolejowych na naczepy podkontenerowe. Dzięki zastosowaniu suwnic bramowych w terminalach kontenerowych, można znacznie zwiększyć wydajność operacyjną oraz skrócić czas przeładunku. Przykładem zastosowania suwnicy bramowej może być jej wykorzystanie w porcie morskim, gdzie kontenery są transportowane z jednostek pływających na platformy transportowe. W branży logistycznej i transportowej suwnice bramowe są zgodne z międzynarodowymi standardami bezpieczeństwa, co przekłada się na minimalizację ryzyka uszkodzenia ładunków oraz zapewnienie zgodności z regulacjami prawnymi. Warto zwrócić uwagę na możliwości automatyzacji tych urządzeń, co dodatkowo zwiększa ich efektywność i precyzję operacyjną.

Pytanie 19

Czas, przez jaki środek transportu funkcjonuje poprawnie przed uszkodzeniem lub przebieg, po którym następuje uszkodzenie, określa się jako

A. uszkodzenie

B. trwałość

C. zawodność

D. obsługę

Rozważając inne odpowiedzi, musimy zauważyć, że "uszkodzenie" odnosi się do konkretnego stanu, w którym komponent lub system traci swoją funkcjonalność lub sprawność, co jest zatem skutkiem, a nie czasem pracy. Używanie tego terminu w kontekście długoterminowej eksploatacji nie oddaje pełnego obrazu związku między czasem użytkowania a ewolucją stanu technicznego środka transportu. Z kolei "zawodność" to termin, który opisuje tendencję systemu do awarii, ale nie odnosi się bezpośrednio do czasu, przez jaki pojazd może działać bez problemów. Można tu mylnie uznać, że zawodność i trwałość są synonimami, co jest nieprawidłowe, ponieważ trwałość koncentruje się na określonym okresie bezawaryjności. Odpowiedź "obsługiwaniem" również jest myląca, gdyż odnosi się do czynności związanych z użytkowaniem i serwisowaniem pojazdów, a nie do samego czasu ich działania przed wystąpieniem uszkodzenia. W kontekście inżynierii transportu, kluczowe jest zrozumienie, że trwałość wpływa na planowanie konserwacji i zarządzanie ryzykiem, co jest fundamentalne dla efektywności operacyjnej. Ignorowanie różnic między tymi pojęciami prowadzi do niepoprawnych wniosków na temat procesów zarządzania flotą i ich wpływu na jakość usług transportowych.

Pytanie 20

Transportowanie bardzo dużych ładunków, najkorzystniejsze ceny, wysoki poziom bezpieczeństwa, długi czas realizacji przewozu oraz potrzeba skorzystania z usług transportowych to charakterystyka transportu

A. lotniczego

B. kolejowego

C. morskiego

D. samochodowego

Wybór transportu kolejowego, lotniczego lub samochodowego w kontekście przewozu dużych ilości towarów może wydawać się atrakcyjny, jednak każdy z tych sposobów ma swoje ograniczenia. Transport kolejowy, choć oferuje możliwość przewozu znacznych objętości, ma ograniczenia związane z infrastrukturą oraz dostępnością tras, co może prowadzić do opóźnień w dostawach. Dodatkowo, jego elastyczność jest mniejsza w porównaniu do transportu morskiego. W przypadku transportu lotniczego, głównym atutem jest szybkość, jednak koszt przewozu jest znacznie wyższy, co czyni go nieopłacalnym dla dużych ładunków, zwłaszcza tych o niskiej wartości jednostkowej. Transport samochodowy, choć bardziej elastyczny pod względem dostępu do klientów, często nie radzi sobie z dużymi partiami, a także może być ograniczony przez regulacje dotyczące przewozu oraz warunki drogowe. Często dochodzi do mylnych wniosków, że te metody mogą zastąpić transport morski w każdym przypadku, co nie jest prawdą, ponieważ każda z tych metod ma swoje miejsce i zastosowanie w logistyce. Kluczowe jest zrozumienie charakterystyki ładunku oraz wymagań transportowych, aby dokonać odpowiedniego wyboru.

Pytanie 21

Jaką maksymalną liczbę warstw paletowych jednostek ładunkowych (pjł) można umieścić w wagonie o wysokości ładunkowej 3,2 m, jeśli wysokość palety wynosi 0,144 m, wysokość jednej warstwy ładunku na palecie 0,3 m, a na każdej palecie zorganizowano ładunek w 4 warstwach?

A. 1 warstwę

B. 3 warstwy

C. 4 warstwy

D. 2 warstwy

Prawidłowa odpowiedź to 2 warstwy. Aby obliczyć maksymalną liczbę warstw paletowych, należy uwzględnić wysokość ładowania wagonu oraz wymiary palety i ładunku. Wysokość ładowania wynosi 3,2 m. Wysokość palety to 0,144 m, a wysokość jednej warstwy ładunku na palecie to 0,3 m. W przypadku czterech warstw ładunku na palecie, całkowita wysokość ładunku na jednej palecie wynosi 0,144 m + (4 * 0,3 m) = 1,344 m. Teraz, aby obliczyć, ile takich palet można załadować w wagonie, dzielimy wysokość ładowni przez wysokość jednej palety z ładunkiem: 3,2 m / 1,344 m = 2,37. Ostatecznie zaokrąglamy w dół do 2, co oznacza, że możemy załadować maksymalnie 2 warstwy paletowe. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce, gdzie dokładne obliczenia wymagań przestrzennych są kluczowe dla efektywności transportu.

Pytanie 22

Pojazdy przeznaczone do transportu materiałów niebezpiecznych mogą być złożone

A. z dwóch przyczep.

B. z jednej naczepy oraz jednej przyczepy.

C. z jednej naczepy lub jednej przyczepy.

D. z dwóch naczep.

Odpowiedzi, które sugerują użycie dwóch naczep lub dwóch przyczep, są niepoprawne, ponieważ nie respektują one regulacji związanych z transportem materiałów niebezpiecznych. Zgodnie z przepisami ADR, transport takich substancji powinien odbywać się w sposób maksymalnie bezpieczny, co oznacza, że ograniczenie liczby pojazdów jest kluczowe dla redukcji ryzyka. Użycie dwóch naczep mogłoby prowadzić do trudności w zarządzaniu ładunkiem i zwiększać ryzyko niekontrolowanego uwolnienia substancji niebezpiecznych w przypadku wypadku. Dodatkowo, zastosowanie dwóch przyczep w transporcie materiałów niebezpiecznych jest nieefektywne i może wprowadzać dodatkowe komplikacje w kontekście przepisów dotyczących maksymalnych ładunków oraz konfiguracji pojazdów. Ponadto, dla osób pracujących w transporcie niebezpiecznych materiałów, zrozumienie i przestrzeganie norm związanych z używaniem odpowiednich pojazdów jest kluczowe nie tylko dla zgodności z prawem, ale także dla ochrony zdrowia publicznego oraz środowiska. Powszechnym błędem jest mylenie wymagań dotyczących transportu różnych typów ładunków, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji na drodze.

Pytanie 23

Wymienione w przepisach wyposażenie dotyczy środków transportu drogowego przewożących

Załącznik B do umowy europejskiej ADR tom II

Przepisy dotyczące środków transportu i operacji transportowych - fragment

8.1.5.2 W jednostce transportowej powinno być przewożone następujące wyposażenie:

- klin pod koła, dla każdego pojazdu, o odpowiednim rozmiarze w stosunku do dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu oraz średnicy kół;

- dwa stojące znaki ostrzegawcze;

- płyn do płukania oczu;

oraz dla każdego członka załogi pojazdu

- kamizelka ostrzegawcza;

- przenośne urządzenie oświetleniowe;

- para rękawic ochronnych;

- ochrona oczu.

8.1.5.3 Wyposażenie dodatkowe dla niektórych klas materiałów:

- maska ucieczkowa dla każdego członka załogi pojazdu, powinna być przewożona w jednostce transportowej, w przypadku nalepek ostrzegawczych 2.3 lub 6.1;

- łopata;

- osłona otworów kanalizacyjnych;

- pojemnik do zbierania pozostałości.

A. materiały szybko psujące się.

B. materiały niebezpieczne.

C. żywe zwierzęta.

D. dzieła sztuki.

Odpowiedź wskazująca na "żywe zwierzęta" jest błędna, ponieważ przepisy dotyczące transportu zwierząt nie obejmują wymaganego wyposażenia dla materiałów niebezpiecznych. Transport zwierząt, choć też wymaga spełnienia określonych norm, jest regulowany przez inne przepisy, takie jak te dotyczące dobrostanu zwierząt. W przypadku tego typu przewozów, kluczowe są aspekty związane z zapewnieniem komfortu i bezpieczeństwa zwierząt, a nie ich potencjalnego zagrożenia dla otoczenia. Podobnie, odpowiedzi odnoszące się do "materiałów szybko psujących się" oraz "dzieł sztuki" również są niepoprawne. Materiały szybko psujące się wymagają szczególnych warunków przechowywania i transportu, ale nie koniecznie takiego samego wyposażenia jak materiały niebezpieczne. Dzieła sztuki, natomiast, są chronione przed uszkodzeniem, a ich transport nie wiąże się z ryzykiem dla ludzi, co skutkuje innym zestawem wymogów. Często popełnianym błędem jest mylenie tych kategorii ze sobą, co prowadzi do wniosków, które nie uwzględniają kluczowych różnic w regulacjach prawnych oraz standardach bezpieczeństwa. Wiedza na temat specyfiki transportu towarów jest niezbędna, aby móc skutecznie ocenić wymagania dotyczące odpowiedniego wyposażenia i procedur.

Pytanie 24

Jak określa się naczepę ładunkową ro-ro o niskim podwoziu stosowaną w portach morskich?

A. Reachstacker

B. Rolltrailer

C. Combilift

D. Straddle Carrier

Wybór odpowiedzi, która nie jest rolltrailem, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji oraz zastosowania poszczególnych urządzeń transportowych w terminalach morskich. Reachstacker, na przykład, to maszyna zaprojektowana do manipulacji kontenerami, wyposażona w wysięgnik, który pozwala na przenoszenie kontenerów z jednego miejsca na drugie. Chociaż jest to urządzenie niezwykle przydatne w portach, nie jest to naczepa ładunkowa ro-ro, lecz pojazd do załadunku i rozładunku kontenerów na statkach. Combilift, z drugiej strony, to wszechstronne urządzenie transportowe, które łączy funkcje wózka widłowego i pojazdu transportowego, ale również nie jest przeznaczone do transportu ładunków ro-ro w sposób charakterystyczny dla rolltrailera. Straddle Carrier to kolejna maszyna, która służy do przenoszenia kontenerów, jednak jej konstrukcja i przeznaczenie różnią się od rolltrailera. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków, to niepełne zrozumienie specyfiki każdej z maszyn oraz ich funkcji w łańcuchu logistycznym. Dlatego ważne jest, aby przy omawianiu transportu w terminalach morskich zwracać uwagę na różnice w zastosowaniu oraz odpowiednich standardach operacyjnych, co pozwala na lepsze zrozumienie efektywności i roli poszczególnych urządzeń w procesie transportu.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

W systemie Ro-La (Rollende Landstrasse - ruchoma droga) pojazdy są załadowywane na wagony niskopodwoziowe zawsze w poziomie poprzez najazd z przodu pojazdu

A. tyłem na rampę boczną

B. przodem na rampę boczną

C. przodem na rampę czołową

D. tyłem na rampę czołową

Załadunek pojazdów tyłem na rampę czołową, przodem na rampę boczną oraz tyłem na rampę boczną są podejściami, które nie są zgodne z zasadami praktyki transportowej w systemie Ro-La. Załadunek tyłem na rampę czołową wiąże się z trudnościami w manewrowaniu, a także z problemami z widocznością, co zwiększa ryzyko wypadków i uszkodzeń. Tego rodzaju podejście jest niewskazane, ponieważ ogranicza kontrolę kierowcy nad pojazdem w trakcie wjazdu na wagon. Z kolei załadunek przodem na rampę boczną jest również niewłaściwy, ponieważ wiele wagonów Ro-La nie jest zaprojektowanych do obsługi takich manewrów. Rampy boczne nie zapewniają wystarczającej stabilności oraz przestrzeni do bezpiecznego wjazdu, co może prowadzić do nieprawidłowego umiejscowienia pojazdu na wagonie. Dodatkowo, załadunek tyłem na rampę boczną zwiększa ryzyko uszkodzenia części naczepy lub kontenera podczas manewrów. W praktyce, takie błędne podejścia mogą prowadzić do wydłużenia czasu załadunku oraz wyładunku, co jest nieefektywne z perspektywy operacyjnej. Niestety, często spotyka się mylne przekonania związane z różnymi metodami załadunku, które nie opierają się na rzetelnych standardach branżowych ani praktycznym doświadczeniu, co może prowadzić do niezamierzonych komplikacji.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Uchwała warszawska z 1929 roku odnosi się do międzynarodowego transportu

A. drogowego

B. morskiego

C. kolejowego

D. lotniczego

Wybór odpowiedzi dotyczącej przewozu samochodowego, morskiego czy kolejowego wynika z nieporozumienia dotyczącego zakresu regulacji prawnych. Konwencje międzynarodowe dotyczące transportu, takie jak CMR (dotycząca transportu drogowego) czy konwencja Haskoska (dotycząca transportu morskiego), mają swoje własne zasady i regulacje. Te dokumenty zajmują się specyfiką poszczególnych środków transportu, dostosowując przepisy do różnych okoliczności, jakie mogą wystąpić podczas przewozu. Na przykład, przewóz drogowy reguluje zasady odpowiedzialności przewoźnika w kontekście uszkodzenia towaru, co nijak ma się do realiów transportu lotniczego, gdzie odpowiedzialność jest określona na innej podstawie. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych środków transportu podlega innym normom prawnym, co jest wynikiem odmiennych warunków i wyzwań związanych z ich użytkowaniem. Błędem jest zakładanie, że jedna konwencja może obejmować różne formy transportu na równych zasadach. Niezrozumienie tej różnorodności może prowadzić do mylnego wniosku o pokrewieństwie regulacji dotyczących różnych środków transportu, co z kolei stawia w trudnej sytuacji zarówno przewoźników, jak i ich klientów.

Pytanie 30

Który akt prawny określa normy pojazdów ogrzewanych, chłodni oraz izoterm w transporcie samochodowym?

	Akt prawny	Charakterystyka
A.	Konwencja ATP	Umowa międzynarodowa o przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych oraz o środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów.
B.	Konwencja CMR	Umowa regulująca zasady, prawa i obowiązki stron umowy zarobkowego drogowego przewozu międzynarodowego.
C.	Konwencja ADR	Umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych.
D.	Konwencja AETR	Umowa europejska dotycząca pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe.

A. B.

B. A.

C. D.

D. C.

Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ odnosi się do Konwencji ATP, która jest kluczowym dokumentem regulującym wymagania techniczne dla pojazdów transportujących szybko psujące się artykuły żywnościowe. Konwencja ta ustanawia normy dotyczące chłodzenia, ogrzewania oraz izolacji termicznej pojazdów, co jest niezbędne dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa przewożonych produktów. Przykładowo, w przypadku transportu świeżych owoców i warzyw, pojazdy muszą być w stanie utrzymać odpowiednią temperaturę, aby zapobiec ich psuciu się. Dodatkowo, normy te obejmują także wymogi dotyczące certyfikacji pojazdów, co ma istotne znaczenie dla przedsiębiorstw zajmujących się logistyką i transportem. Zrozumienie i przestrzeganie norm ATP jest kluczowe dla zapewnienia zgodności z przepisami prawa oraz dla budowania zaufania w relacjach z klientami, co w szerszej perspektywie wpływa na konkurencyjność na rynku.

Pytanie 31

Jaką maksymalną trasę w czasie 3 godzin i 30 minut przebył pojazd poruszający się z przeciętną prędkością 50 km/h?

A. 150 km

B. 165 km

C. 175 km

D. 105 km

Żeby policzyć maksymalną odległość, jaką może pokonać samochód w 3 godziny i 30 minut przy prędkości średniej 50 km/h, potrzebujemy wzoru: droga = prędkość × czas. W tym wypadku, 3 godziny i 30 minut to 3,5 godziny. Więc robimy proste obliczenie: 50 km/h × 3,5 h = 175 km. Takie obliczenia są naprawdę ważne w wielu dziedzinach, na przykład w logistyce czy podczas planowania podróży. Gdy nie znamy dokładnej odległości, ciężko zaplanować czas dostawy czy trasę. Z mojego doświadczenia, kierowcy w transporcie często muszą wiedzieć, ile czasu spędzą na drodze, żeby wszystko dobrze zorganizować. Fajnie jest regularnie śledzić średnie prędkości pojazdów, bo to pozwala lepiej przewidywać czas przyjazdu. Takie umiejętności przeliczania czasu na godziny naprawdę przydają się w życiu codziennym, chociażby przy planowaniu wakacji czy dojazdów do pracy.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Jak często przeprowadza się badanie techniczne ciągnika siodłowego w stacji diagnostycznej?

A. Co sześć miesięcy

B. Raz na rok

C. Raz na dwa lata

D. Raz na trzy lata

Często pojawiają się błędne wyobrażenia dotyczące częstotliwości przeprowadzania badań technicznych ciągników siodłowych. Odpowiedzi sugerujące, że badania te powinny być wykonywane co dwa lata, raz na trzy lata czy co pół roku, wynikają z niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących ruchu drogowego oraz specyfiki pojazdów ciężarowych. Na przykład, odpowiedzi sugerujące dłuższe okresy między badaniami są mylące, ponieważ mogą prowadzić do zaniedbania regularnej kontroli stanu technicznego pojazdu, co w konsekwencji może zagrażać bezpieczeństwu na drogach. W przypadku ciągników siodłowych, które są często wykorzystywane do transportu dużych ładunków, ich awarie mogą mieć znacznie poważniejsze konsekwencje niż w przypadku mniejszych pojazdów. Również błędne jest myślenie, że badania techniczne mogą być przeprowadzane rzadziej, ponieważ większa intensywność użytkowania pojazdu wymaga częstszej kontroli. Ponadto, normy związane z emisją spalin oraz bezpieczeństwem drogowym wymagają, aby te pojazdy były w pełni sprawne i zgodne z wymaganiami technicznymi. Podsumowując, ignorowanie corocznych badań technicznych może prowadzić do poważnych konsekwencji zarówno dla kierowców, jak i innych uczestników ruchu drogowego.

Pytanie 34

Dokument dotyczący wspólnego użytkowania wagonów towarowych w transporcie międzynarodowym, zatwierdzony przez sygnatariuszy COTIF, jest oznaczony akronimem

A. ATMF

B. RIV

C. RICo

D. CUI

Wybór odpowiedzi ATMF, CUI czy RICo pokazuje brak znajomości podstawowych regulacji dotyczących międzynarodowego transportu kolejowego. ATMF (Aneks dotyczący materiału taborowego) odnosi się do standardów dotyczących taboru kolejowego, ale nie obejmuje bezpośrednio zasad użytkowania wagonów towarowych w transporcie międzynarodowym. CUI (Civile d’utilisation intermédiaire) dotyczy umowy o użytkowaniu wagonów, ale nie jest tożsame z umową RIV, która ma bardziej rozbudowaną strukturę i obejmuje także kwestie odpowiedzialności. RICo (Reglement Interne de Circulation) natomiast jest regulacją wewnętrzną dotyczącą ruchu kolejowego, co nie odnosi się do samej umowy użytkowania wagonów. W kontekście międzynarodowego transportu kolejowego, RIV jest kluczowym dokumentem, który harmonizuje zasady użytkowania wagonów, a zrozumienie różnic pomiędzy tymi skrótami jest istotne dla efektywności operacyjnej i prawidłowego zarządzania transportem towarów. Zbędne jest mylenie tych regulacji, co może prowadzić do błędów w organizacji transportu i opóźnień w dostawach.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Jaki typ umowy między współpracującymi firmami powinien zostać zastosowany, gdy jedna ze stron zobowiązuje się do zorganizowania, wysłania oraz transportu przesyłki?

A. Umowa agencyjna

B. Umowa spedycji

C. Umowa przechowania

D. Umowa przewozu

Umowa agencyjna to nie jest odpowiednie rozwiązanie, gdy ktoś zajmuje się przygotowaniem, wysyłaniem i transportem przesyłki. W takiej sytuacji agent to nie spedytor, bo on działa jako przedstawiciel zleceniodawcy i jego zadanie to głównie promowanie oraz sprzedaż produktów, a nie cała logistyka. Często ludzie mylą te role, co prowadzi do błędnych wniosków, że umowa agencyjna może też obejmować transport. Umowa przewozu dotyczy tylko transportu towarów i nie zajmuje się innymi rzeczami, jak przygotowanie przesyłki, co czyni ją niezbyt odpowiednią dla całego procesu logistycznego. Z kolei umowa przechowania to zupełnie inna bajka, bo tam jedna strona przechowuje towar dla drugiej, ale to też nie ma nic wspólnego z transportem. W praktyce, pomylenie tych umów może prowadzić do nieporozumień, strat finansowych i problemów z dostawami. Ważne, żeby znać różnice pomiędzy tymi umowami i wiedzieć, kiedy je stosować w logistyce.

Pytanie 38

Koszty związane z realizacją usług transportowych w minionym roku wyniosły 322 000,00 zł, natomiast w roku przed nim osiągnęły 280 000,00 zł. Jak zmieniły się wydatki na usługi transportowe w roku minionym w porównaniu do roku przed nim?

A. Spadły o 13%

B. Obniżyły się o 42 000,00 zł

C. Zwiększyły się o 38 000,00 zł

D. Wzrosły o 15%

Koszty realizacji usług transportowych wzrosły o 15% w ubiegłym roku w porównaniu do roku przedostatniego. Aby obliczyć procentową zmianę kosztów, należy skorzystać ze wzoru: ((koszt w roku ubiegłym - koszt w roku przedostatnim) / koszt w roku przedostatnim) * 100. W tym przypadku mamy: ((322 000 - 280 000) / 280 000) * 100 = (42 000 / 280 000) * 100 = 15%. Wzrost kosztów transportowych o 15% jest istotny, ponieważ może wpływać na decyzje dotyczące budżetowania i strategii finansowych przedsiębiorstw transportowych. Wzrost ten może wynikać z różnych czynników, takich jak zwiększenie kosztów paliwa, opłat drogowych, wynagrodzeń kierowców oraz kosztów utrzymania floty. W praktyce, zrozumienie tych zmian jest kluczowe dla menedżerów, aby mogli dostosować swoje strategie operacyjne i cenowe, a także przygotować się na zmiany w rynku usług transportowych.

Pytanie 39

Przeglądy okresowe wózka widłowego z wysięgnikiem należy przeprowadzać

A. co roku w uproszczonym zakresie

B. co trzy lata w pełnym zakresie

C. co roku w pełnym zakresie

D. co trzy lata w uproszczonym zakresie

Badania okresowe wózków widłowych z wysięgnikiem są kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności ich użytkowania. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, takie badania powinny być przeprowadzane raz w roku w pełnym zakresie, co oznacza dokładną kontrolę wszystkich istotnych elementów konstrukcyjnych oraz systemów bezpieczeństwa pojazdu. Regularne przeglądy pozwalają na wczesne wykrycie potencjalnych usterek, co może zapobiec poważnym awariom oraz wypadkom w miejscu pracy. Na przykład, w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w układzie podnoszenia lub stabilności wózka, konieczne może być podjęcie działań naprawczych lub modyfikujących przed dalszym użytkowaniem. Standardy takie jak PN-EN 15000 oraz przepisy BHP określają szczegółowe wymogi dotyczące tych badań. Przestrzeganie tych norm jest nie tylko obowiązkowe, ale także przyczynia się do ochrony zdrowia i życia pracowników, co jest szczególnie istotne w branżach o wysokim ryzyku, takich jak logistyka czy budownictwo.

Pytanie 40

Transport urządzeń elektronicznych w kontenerach drogą morską w ustalonych odstępach czasu oraz na z góry określonych trasach jest określany jako przewóz

A. czarterowy

B. regularny

C. trampowy

D. okazjonalny

Przewóz czarterowy polega na wynajmowaniu całego statku lub jego części na potrzeby konkretnej wysyłki, co nie zapewnia regularności w dostawach, a raczej elastyczność, co może prowadzić do nieprzewidywalności w logistyce. Z kolei przewóz trampowy odnosi się do przewozu, który nie jest z góry zaplanowany – to znaczy, że armator podejmuje decyzje o kursach i trasach w odpowiedzi na popyt, co również nie sprzyja regularnym dostawom. Przewóz okazjonalny to forma transportu, która odbywa się w odpowiedzi na sporadyczne zapotrzebowanie, co z definicji wyklucza regularność. Wszystkie te formy przewozu, mimo że mogą być przydatne w niektórych sytuacjach, nie oferują stabilizacji czasowej i trasowej, co jest kluczowe w kontekście efektywnego zarządzania transportem sprzętu elektronicznego. Użytkownik może być skłonny do mylenia tych terminów z regularnym przewozem, jednak należy pamiętać, że przewozy regularne zapewniają stałość i przewidywalność, co jest niezwykle ważne w kontekście efektywności operacyjnej oraz zarządzania łańcuchem dostaw. W praktyce, brak regularności może prowadzić do problemów z dostępnością produktów, co wpływa na całą działalność przedsiębiorstwa.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej