Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik inżynierii sanitarnej
Kwalifikacja: BUD.20 - Organizacja robót związanych z budową, montażem i eksploatacją sieci oraz instalacji sanitarnych
Data rozpoczęcia: 10 kwietnia 2025 19:52
Data zakończenia: 10 kwietnia 2025 20:07

Egzamin niezdany

Wynik: 12/40 punktów (30,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Częścią stacji gazowej, która ma na celu zabezpieczenie reduktorów ciśnienia, jest

A. zawór wydmuchowy

B. podgrzewacz gazu

C. filtr odpylający

D. odwadniacz gazu

Filtr odpylający jest kluczowym elementem stacji gazowej, który ma na celu ochronę reduktorów ciśnienia przed zanieczyszczeniami mechanicznymi. Jego działanie opiera się na usuwaniu cząstek stałych, takich jak piasek, rdza czy inne zanieczyszczenia, które mogą wpłynąć na prawidłowe funkcjonowanie reduktorów. Reduktory ciśnienia są odpowiedzialne za utrzymanie stabilnego ciśnienia gazu, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności całego systemu. Stosowanie filtrów odpylających jest zgodne z normami branżowymi, które wymagają regularnej konserwacji oraz wymiany filtrów w celu zapewnienia długotrwałej i niezawodnej pracy. W praktyce, regularne monitorowanie stanu filtrów oraz ich wymiana mogą zapobiec awariom sprzętu oraz znacznie zredukować koszty eksploatacji. Dodatkowo, stosowanie filtrów wysokiej jakości zgodnych z normami ISO może wydłużyć żywotność komponentów stacji gazowej oraz poprawić ogólną efektywność energetyczną systemu.

Pytanie 2

Jakie urządzenie w systemie wentylacyjnym powinno być zainstalowane, aby pobierać powietrze z otoczenia?

A. Wentylator wyciągowy

B. Przepustnicę powietrza

C. Czerpnię powietrza

D. Wyrzutnię powietrza

Czerpnia powietrza jest kluczowym elementem instalacji wentylacyjnej, odpowiedzialnym za zasysanie powietrza zewnętrznego do wnętrza budynku. Jej właściwe zastosowanie ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia odpowiedniej wymiany powietrza, co jest istotne z punktu widzenia komfortu użytkowników oraz zdrowia. Czerpnie powietrza są projektowane zgodnie z normami PN-EN 12237 oraz PN-EN 13180, które określają wymagania dotyczące ich konstrukcji i wydajności. Ponadto, ich lokalizacja powinna być starannie zaplanowana, aby unikać zanieczyszczeń z okolicy, takich jak spaliny czy pył. Przykładem praktycznym może być zastosowanie czerpni w domach unifamilijnych, gdzie stanowią one istotny element wentylacji grawitacyjnej, lub w budynkach przemysłowych, gdzie współpracują z mechanicznymi systemami wentylacyjnymi. Dobrze dobrana czerpnia powietrza przyczynia się do efektywności energetycznej budynku, co jest zgodne z aktualnymi trendami w budownictwie ekologicznym.

Pytanie 3

Rura sieci kanalizacyjnej o długości 10 m została umieszczona w wykopie o pionowych ścianach, który ma szerokość 1,5 m i głębokość 3 m. Jaką wartość obmiarową uzyskuje oszalowanie tego wykopu?

A. 45 m2

B. 30 m2

C. 90 m2

D. 60 m2

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów w obliczeniach i interpretacji wymagań dotyczących oszalowania wykopów. Na przykład, odpowiedzi 30 m2 i 45 m2 mogą sugerować, że nie uwzględniono wszystkich elementów oszalowania lub błędnie obliczono powierzchnię ścian. W przypadku wykopu o szerokości 1,5 m i głębokości 3 m, powierzchnia każdej ze ścian bocznych wynosi 4,5 m2 (1,5 m x 3 m), co daje łącznie 9 m2 dla obu ścian. Dno wykopu, o wymiarach 1,5 m x 10 m, dodaje kolejne 15 m2. Jeśli użytkownik skupiłby się tylko na dnie wykopu i błędnie obliczyłby jego powierzchnię, mógłby przyjąć wartości znacznie niższe niż rzeczywiste. Inna pułapka to pominięcie dodatkowych czynników, takich jak zabezpieczenia czy podpory, co jest kluczowe w praktyce budowlanej. Warto również zaznaczyć, że w standardach budowlanych zaleca się uwzględnienie czynników bezpieczeństwa, co przyczynia się do zwiększenia wartości obmiarowej, co jest istotne dla zapewnienia trwałości konstrukcji. W związku z tym, niezrozumienie pełnego kontekstu obliczeń i ich praktycznego zastosowania może prowadzić do błędnych wniosków.

Pytanie 4

Jaka jest najwyższa dozwolona temperatura czynnika roboczego w wodnych systemach grzewczych w pomieszczeniach, gdzie przebywają ludzie?

A. 95 °C

B. 85 °C

C. 80 °C

D. 90 °C

Jeżeli wybierasz inne temperatury, to zazwyczaj mijasz się z tym, co jest w normach. Na przykład 95 °C to zdecydowanie za wysoka temperatura dla pomieszczeń, gdzie są ludzie. Takie temperatury mogą być niebezpieczne i prowadzić do oparzeń. Z drugiej strony 85 °C czy 80 °C, mimo że są trochę niższe, też nie są najlepsze z punktu widzenia efektywności i komfortu. Woda przy 80 °C czasem nie daje rady ogrzać większych pomieszczeń, co może podnieść koszty i pogorszyć komfort cieplny. Jak temperatura czynnika roboczego jest za niska, to system grzewczy może działać nieefektywnie, co obniża jakość ogrzewania i podnosi zużycie energii. Gdy projektujesz systemy grzewcze, lepiej trzymać się norm, takich jak PN-EN 12828, bo one mówią, jakie maksymalne temperatury są dozwolone. Ignorując te zasady, możesz wpaść na różne problemy i zwiększyć ryzyko wypadków.

Pytanie 5

Proces uzdatniania wód gruntowych realizowany na kratach i sitach, który polega na oddzieleniu ciał stałych od wody, to

A. flotacja

B. cedzenie

C. koagulacja

D. sedymentacja

Cedzenie to proces, w którym woda przechodzi przez materiały filtracyjne, takie jak kraty i sita, w celu oddzielenia ciał stałych od cieczy. Jest to kluczowy etap w oczyszczaniu wód podziemnych, ponieważ pozwala na usunięcie większych zanieczyszczeń, które mogłyby zablokować dalsze procesy uzdatniania. Przykłady praktycznego zastosowania cedzenia obejmują oczyszczalnie ścieków oraz stacje uzdatniania wody, gdzie proces ten jest stosowany jako pierwszy krok przed bardziej złożonymi metodami, takimi jak koagulacja czy flotacja. Dobrą praktyką w branży jest regularne monitorowanie stanu sit i krat, aby zapewnić ich skuteczność oraz minimalizować ryzyko awarii systemu. Cedzenie, jako metoda mechaniczna, pozwala na efektywne usuwanie zanieczyszczeń bez wprowadzenia dodatkowych chemikaliów, co czyni go bardziej ekologicznym rozwiązaniem. Ponadto, zgodnie z normami ISO 9001, procesy filtracyjne powinny być dokumentowane i optymalizowane w celu zapewnienia wysokiej jakości wody spełniającej odpowiednie standardy sanitarno-epidemiologiczne.

Pytanie 6

Kto co dwa lata przeprowadza przegląd techniczny zbiorników na gaz płynny usytuowanych na powierzchni?

A. Osoba korzystająca z instalacji gazowej

B. Inspektor nadzoru budowlanego

C. Inspektor Urzędu Dozoru Technicznego

D. Wykwalifikowany montażysta

Inspektor Urzędu Dozoru Technicznego (UDT) jest odpowiedzialny za przeprowadzanie przeglądów technicznych zbiorników naziemnych na gaz płynny co dwa lata. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, UDT ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa użytkowania urządzeń ciśnieniowych oraz ich zgodności z normami technicznymi. Przeglądy te obejmują kontrolę stanu technicznego zbiorników, ocenę ich szczelności oraz sprawdzenie zgodności z dokumentacją techniczną. Na przykład, podczas przeglądu inspektor może zweryfikować, czy zbiornik nie wykazuje oznak korozji, a także czy są zachowane odpowiednie zabezpieczenia przed wyciekiem gazu. Regularne przeglądy są kluczowe dla minimalizacji ryzyka awarii, co jest szczególnie istotne w kontekście ochrony środowiska i zdrowia publicznego. UDT opiera swoje działania na normach takich jak PN-EN 13445 oraz PN-EN 14015, co zapewnia wysoką jakość ocen i zgodność z międzynarodowymi standardami.

Pytanie 7

Kiedy wykonuje się pomiary prac na instalacjach gazowych?

A. Po oddaniu sieci gazowej do użytkowania

B. Przed przykryciem i ubijaniem ziemi w wykopie

C. W czasie rozliczania wydatków budowy sieci gazowych z inwestorem

D. Podczas przeprowadzania testu szczelności sieci gazowych

Nieprzeprowadzenie obmiarów przed zasypaniem gruntu w wykopie jest poważnym błędem inżynieryjnym, który może prowadzić do wielu problemów. Przekazanie sieci gazowej do eksploatacji bez wcześniejszych pomiarów może skutkować niewykrytymi wadami w instalacji, co stwarza zagrożenie dla użytkowników i środowiska. Taki proces powinien być zawsze poprzedzony odpowiednimi kontrolami, aby zapewnić, że wszystkie komponenty są zainstalowane zgodnie z wymaganiami technicznymi oraz normami bezpieczeństwa. Rozliczanie kosztów budowy z inwestorem odbywa się w momencie, gdy prace są już zakończone, co nie daje możliwości weryfikacji jakości wykonania. Próby szczelności, mimo że są kluczowe w procesie odbioru sieci gazowych, powinny mieć miejsce po wykonaniu obmiarów, a nie zamiast nich. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że pomiary są zbędne po zakończeniu budowy i przed eksploatacją, co prowadzi do ryzyka awarii i problemów technicznych, które mogłyby być uniknięte dzięki wcześniejszym kontrolom. Bezpieczeństwo użytkowników oraz zgodność z prawem powinny być zawsze priorytetem, a każdy etap budowy i odbioru sieci gazowych wymaga starannej dokumentacji oraz obligatoryjnych obmiarów.

Pytanie 8

Nie wolno przechowywać butli z gazem płynnym

A. w kuchni obok kuchenki gazowej

B. w pomieszczeniu z wentylacją wywiewną

C. na najwyższym piętrze budynku

D. w piwnicy poniżej poziomu gruntu

Przechowywanie butli z gazem płynnym w piwnicy poniżej poziomu terenu jest niewłaściwe, ponieważ gazy cięższe od powietrza, takie jak propan czy butan, mogą gromadzić się w takim miejscu, co zwiększa ryzyko eksplozji lub pożaru. W przypadku wycieku gazu, gromadzi on się w dolnych partiach pomieszczenia, gdzie może być trudny do wykrycia. Standardy bezpieczeństwa, takie jak normy NFPA (National Fire Protection Association) i przepisy prawa budowlanego, wskazują na konieczność przechowywania butli w dobrze wentylowanych pomieszczeniach, które pozwalają na szybkie rozproszenie ewentualnych wycieków. Przykładem dobrych praktyk jest umieszczanie butli w pomieszczeniach z wentylacją naturalną lub mechaniczną, które zapewniają stały przepływ powietrza. Warto także zaznaczyć, że butle należy przechowywać w pozycji pionowej, zabezpieczając je przed przewróceniem oraz chronić przed działaniem wysokich temperatur i źródeł ognia. Dobrze zorganizowane przechowywanie gazu płynnego minimalizuje ryzyko i zwiększa bezpieczeństwo użytkowników.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Aby rozliczyć wydatki związane z budową, wykonawca przekazuje inwestorowi

A. kosztorys powykonawczy

B. harmonogram realizacji prac

C. przedmiar prac

D. kosztorys inwestycyjny

Kosztorys powykonawczy to taki dokument, który robimy na koniec inwestycji budowlanej. Zawiera on dokładne zestawienie wszystkich wydatków, które poniósł wykonawca po zakończeniu prac. W przeciwieństwie do kosztorysu inwestorskiego, który jest bardziej szacunkowy, kosztorys powykonawczy pokazuje, za co tak naprawdę wydaliśmy pieniądze. Jest to ważna kwestia, bo inwestor może sprawdzić, czy nie wydaliśmy za dużo w porównaniu do pierwotnych planów. Z doświadczenia wiem, że wykonawca przygotowuje ten dokument na podstawie danych z budowy, co pozwala na dokładne rozliczenie się z klientem. Dobrze, żeby kosztorys był zgodny z normami PN-ISO 12006-2 i PN-B-03020, wtedy mamy pewność, że jest rzetelny. Kiedy inwestor planuje nowe projekty, informacje zawarte w kosztorysie powykonawczym są kluczowe, bo pozwalają mu lepiej ocenić przyszłe inwestycje.

Pytanie 12

Na podstawie danych w tabeli określ koszt wykonania izolacji przewodu wentylacyjnego o przekroju 250 x 400 mm, jeśli koszt wykonania 1 m² wynosi 56 zł.

Lp.	Podstawa	Opis	Jednostka	Obmiar
1	KNR 0-34 0302-13	Izolacja przewodów wentylacyjnych o przekrojach prostokątnych o obwodzie 600 ÷ 1000 mm matami Thermasheet o gr. 20 mm	m²	5
2	KNR 0-34 0302-14	Izolacja przewodów wentylacyjnych o przekrojach prostokątnych o obwodzie 1000 ÷ 1400 mm matami Thermasheet o gr. 20 mm	m²	7
3	KNR 0-34 0302-15	Izolacja przewodów wentylacyjnych o przekrojach prostokątnych o obwodzie 1400 ÷ 1800 mm matami Thermasheet o gr. 20 mm	m²	12
4	KNR 0-34 0302-16	Izolacja przewodów wentylacyjnych o przekrojach prostokątnych o obwodzie 1800 ÷ 3000 mm matami Thermasheet o gr. 20 mm	m²	15

A. 672 zł

B. 840 zł

C. 280 zł

D. 392 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to 392 zł, co zostało obliczone na podstawie konkretnej powierzchni przekroju izolacji przewodu wentylacyjnego o wymiarach 250 x 400 mm. Obliczenie powierzchni przekroju polega na pomnożeniu wymiarów: 0,25 m * 0,4 m, co daje 0,1 m². W branży wentylacyjnej istotne jest nie tylko obliczanie kosztów, ale także zrozumienie, jak te koszty wpływają na całkowity budżet projektu. Zastosowanie standardu PN-EN 1507 dotyczącego wentylacji pozwala na określenie odpowiednich norm wykonania oraz materiałów. Izolacja przewodów wentylacyjnych ma kluczowe znaczenie dla efektywności energetycznej systemu, zapobiegając stratom ciepła czy kondensacji, co jest szczególnie ważne w budynkach o wysokich wymaganiach energetycznych. Koszt wykonania 1 m² izolacji wynoszący 56 zł jest branżową normą, która uwzględnia zarówno materiały, jak i robociznę. Dlatego mnożąc 7 m² (obliczone na podstawie obwodu przewodów) przez 56 zł, otrzymujemy 392 zł, co jest kosztorysowym podejściem stosowanym w profesjonalnych projektach budowlanych.

Pytanie 13

Na podstawie zamieszczonych danych oraz wzoru obliczeń określ, jakie będzie roczne zapotrzebowanie na gaz do ogrzewania pomieszczeń wyposażonych w instalację centralnego ogrzewania z centralną regulacją pogodową.

gdzie:

V_r – roczne zapotrzebowanie na gaz, m³/rok

V_h – godzinowe zapotrzebowanie na gaz, V_h = 5 m³/h

b – roczna liczba godzin pracy paleniska zależna od sposobu regulacji układu centralnego ogrzewania:

– instalacje z wyposażeniem podstawowym – 1200 h

– instalacje z zaworami termostatycznymi – 1600 h

– instalacje z regulacją centralną pogodową – 1700 h

– instalacje wyposażone w zawory termostatyczne i regulację centralną pogodową – 1550 h

V_r = V_h · b, m³/rok

A. 8000 m3/rok

B. 7750 m3/rok

C. 8500 m3/rok

D. 6000 m3/rok

Poprawna odpowiedź to 8500 m3/rok, ponieważ do obliczenia rocznego zapotrzebowania na gaz do ogrzewania pomieszczeń z centralną regulacją pogodową używamy wzoru Vr = Vh * b. Gdzie Vh oznacza godzinowe zapotrzebowanie na gaz, które w tym przypadku wynosi 5 m3/h, a b to roczna liczba godzin pracy paleniska, wynosząca 1700 h dla instalacji z centralną regulacją pogodową. Po podstawieniu wartości do wzoru, uzyskujemy: Vr = 5 m3/h * 1700 h = 8500 m3/rok. Takie obliczenia są zgodne z dobrymi praktykami w branży ogrzewnictwa, gdzie dokładność w szacowaniu zapotrzebowania energetycznego jest kluczowa dla efektywności systemu grzewczego. W praktyce, wiedza o rocznym zapotrzebowaniu pozwala na odpowiednie dobieranie wielkości instalacji grzewczych, co przyczynia się do obniżenia kosztów eksploatacyjnych i zwiększenia komfortu cieplnego w budynkach.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Na podstawie kosztorysu instalacji wodociągowej możliwe jest wykonanie

A. aksonometrii instalacji

B. zestawienia podstawowych materiałów

C. inwentaryzacji systemu wodociągowego

D. planu zagospodarowania terenu

Zestawienie podstawowych materiałów to kluczowy dokument, który można sporządzić na podstawie przedmiaru instalacji wodociągowej. Przedmiar stanowi szczegółowy wykaz wszystkich elementów potrzebnych do realizacji projektu, w tym rur, armatury, złączek oraz innych materiałów, które będą użyte w trakcie budowy. Przygotowanie takiego zestawienia jest istotne z punktu widzenia planowania oraz oszacowania kosztów przedsięwzięcia. W praktyce, zestawienie to pozwala na optymalizację zamówień materiałów, co może prowadzić do znacznych oszczędności. Przykładowo, jeśli projekt przewiduje zastosowanie określonego typu rur, zestawienie pozwoli na ustalenie, ile dokładnie sztuk takich rur będzie potrzebnych oraz w jakich długościach. Zgodnie z normami branżowymi, szczegółowe zestawienie materiałów powinno również zawierać informacje o producentach i standardach jakości, co jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa i trwałości instalacji. Warto również zaznaczyć, że odpowiednie zestawienia są wymagane w wielu procedurach przetargowych, co czyni je niezbędnym narzędziem w pracach projektowych.

Pytanie 16

Podczas odbioru instalacji gazowej należy zweryfikować dokumentację dotyczącą realizacji i inspekcji zgrzein oraz protokoły z ich przeprowadzenia?

A. dezynfekcji rur

B. odpowietrzenia rur

C. płukania rur

D. prób szczelności rur

Próby szczelności przewodów gazowych są kluczowym elementem zapewniającym bezpieczeństwo instalacji. Stanowią one potwierdzenie, że sieć gazowa nie posiada nieszczelności, które mogłyby prowadzić do wycieków gazu. W praktyce, na etapie odbioru sieci gazowej, wykonuje się próby szczelności zgodnie z wymaganiami norm, takich jak PN-EN 1775:2016, które wskazują na metody badania szczelności instalacji gazowych. Przykładem może być zastosowanie próby ciśnieniowej, w której do instalacji wprowadza się gaz pod określonym ciśnieniem, a następnie monitoruje, czy ciśnienie pozostaje stabilne przez określony czas. W przypadku wykrycia spadku ciśnienia, należy lokalizować i usunąć źródło nieszczelności przed dopuszczeniem do eksploatacji. Tlące się nieprawidłowości w instalacjach gazowych mogą prowadzić do poważnych zagrożeń, dlatego przestrzeganie protokołów z prób szczelności jest istotnym wymogiem przed oddaniem instalacji do użytku.

Pytanie 17

Przystępując do kontroli stanu technicznego instalacji gazowej, w pierwszej kolejności trzeba zidentyfikować wszystkie

A. odbiorniki gazu i ustalić, czy ich umiejscowienie jest zgodne z koncepcją architekta wnętrz

B. przewody gazowe i ustalić, czy ich umiejscowienie jest zgodne z wymaganiami inwestora

C. urządzenia zabezpieczające i ustalić, czy ich umiejscowienie jest zgodne z dokumentacją techniczno-ruchową

D. kurki główne i ustalić, czy ich umiejscowienie jest zgodne z dokumentacją i pozwala na szybkie odcięcie dopływu gazu

Lokalizacja przewodów gazowych jako pierwszego kroku w kontroli nie jest wystarczająca, ponieważ chociaż ich identyfikacja jest ważna, to kluczowe jest przede wszystkim zapewnienie bezpieczeństwa poprzez kontrolę kurek głównych. Odpowiedzi odnoszące się do urządzeń zabezpieczających oraz odbiorników gazu nie uwzględniają istoty nagłych wypadków związanych z dopływem gazu. Urządzenia zabezpieczające, takie jak zawory odcinające, są rzeczywiście istotne, ale ich funkcjonalność zależy od odpowiednio umiejscowionych kurek głównych, które muszą być dostępne i łatwe do użycia w nagłych przypadkach. Z tego powodu, koncentrowanie się na lokalizacji odbiorników gazu w kontekście wczesnych działań kontrolnych jest mylące, ponieważ ich dostępność nie jest kluczowa w sytuacjach awaryjnych. Typowym błędem jest więc mylenie znaczenia lokalizacji różnych elementów instalacji gazowej, a także niedocenianie znaczenia szybkiego dostępu do kurek głównych. Ważne jest, aby mieć na uwadze, że każde z tych urządzeń ma swoją specyfikę i rolę, a skuteczne zarządzanie instalacją gazową wymaga zrozumienia hierarchii bezpieczeństwa, w której to właśnie kurki główne zajmują centralne miejsce.

Pytanie 18

Przyczyną niewłaściwego działania kotła gazowego dwufunkcyjnego, które objawia się zbyt niską temperaturą wody w instalacji ciepłej wody, może być

A. brudny filtr przy zasilaniu zimnej wody

B. brak izolacji rur zasilających

C. zbyt wysoka moc palnika

D. zbyt duży ciąg kominowy

Istnieje wiele czynników, które mogą wpłynąć na prawidłowe działanie kotła gazowego, jednak niektóre z wymienionych odpowiedzi są mylące lub nie odpowiadają rzeczywistości. Za duży ciąg kominowy, choć może wpływać na efektywność kotła, zwykle nie jest bezpośrednią przyczyną niskiej temperatury wody. Wysoki ciąg może powodować, że spaliny zbyt szybko opuszczają kocioł, co może prowadzić do problemów z wentylacją, ale nie jest kluczowe w kontekście obniżonej temperatury wody. Brak izolacji przewodów zasilających także nie jest bezpośrednim czynnikiem wpływającym na temperaturę wody, chociaż wpływa na straty ciepła w systemie. Izolacja jest istotna dla efektywności energetycznej, ale nie rozwiązuje problemu z niską temperaturą wody w kotle. Z kolei zbyt duża moc palnika może powodować nadmierne zużycie gazu i inne problemy, ale nie wpływa na obniżenie temperatury wody zasilającej. Zrozumienie tych zagadnień i umiejętność ich analizy są kluczowe w diagnostyce oraz konserwacji systemów grzewczych. W praktyce, prawidłowe podejście do problemów z kotłami wymaga analizy rzeczywistych przyczyn, a nie powierzchownych symptomów, co pozwala na skuteczne i efektywne podejmowanie działań naprawczych.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Jak należy dokonać obmiaru w kosztorysie powykonawczym dla systemu wentylacyjnego, który ma kanał o prostokątnym przekroju, obwodzie do 600 mm oraz izolacji z mat o grubości 20 mm wykonanych z twardej wełny mineralnej i jednostronnie pokrytych powłoką aluminiową?

A. liczby złączek

B. powierzchni instalacji

C. ilości urządzeń

D. objętości przewodów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "powierzchni instalacji" jest prawidłowa, ponieważ w kosztorysie powykonawczym instalacji wentylacyjnej kluczowym elementem jest obliczenie powierzchni przewodów wentylacyjnych, które uwzględnia zarówno ich przekrój, jak i długość. W przypadku przewodów o przekroju prostokątnym, obliczenie powierzchni jest niezbędne do określenia ilości materiałów izolacyjnych oraz samej konstrukcji kanałów. Praktycznym przykładem jest sytuacja, w której przy planowaniu instalacji wentylacyjnej w budynkach komercyjnych, projektanci obliczają powierzchnię kanałów, aby odpowiednio oszacować ilość materiałów izolacyjnych, które są niezbędne do spełnienia wymogów energetycznych. Zgodnie z dobrą praktyką budowlaną, projektant powinien również uwzględnić normy branżowe, takie jak PN-EN 1505, które dotyczą wentylacji i klimatyzacji, aby zapewnić odpowiednią efektywność energetyczną oraz trwałość systemu. Rzetelne obliczenie powierzchni instalacji pozwala na lepsze oszacowanie kosztów oraz efektywności energetycznej całego systemu wentylacyjnego.

Pytanie 21

Ocena stanu technicznego sieci ciepłowniczej jest dokonywana na podstawie

A. rezultatów inwentaryzacji

B. opinie od użytkowników

C. protokółu z przeprowadzenia próbnego rozruchu

D. protokółu odbioru międzyoperacyjnego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Patrząc na to, jak oceniasz stan techniczny sieci ciepłowniczej na podstawie wyników inwentaryzacji, to naprawdę dobrze, że zwracasz uwagę na każdy detal. Inwentaryzacja to kluczowa sprawa, bo pozwala zebrać szczegółowe dane o tym, jak działają poszczególne elementy sieci. Dzięki temu łatwiej można zaplanować modernizację czy naprawy. Wyobraź sobie, że znajdziesz jakiś problem z rurą – wtedy wyniki inwentaryzacji pomogą szybko dowiedzieć się, co jest nie tak i jakie kroki podjąć, żeby to naprawić. Z mojego doświadczenia wynika, że odzwierciedlenie stanu sieci w dokumentach, które spełniają normy branżowe, jak ISO czy PN-EN, jest mega ważne. Pozwala to na długoterminowe i efektywne zarządzanie infrastrukturą ciepłowniczą. Dobrze przeprowadzona inwentaryzacja to podstawa do dalszych analiz i przyszłych decyzji dotyczących rozwoju sieci.

Pytanie 22

Oblicz ilość powietrza, która powinna przepływać w jadalni o wysokości 2,5 m oraz wymiarach posadzki 4,0 x 6,0 m, przy czym zalecany wskaźnik wymiany powietrza w tego rodzaju pomieszczeniach wynosi 2 wymiany/h.

A. 48 m3/h

B. 12 m3/h

C. 120 m3/h

D. 60 m3/h

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć natężenie przepływu powietrza w jadalni, należy najpierw obliczyć objętość pomieszczenia. Jadalnia ma wysokość 2,5 m oraz wymiary posadzki 4,0 x 6,0 m, co daje objętość: 2,5 m * (4,0 m * 6,0 m) = 60 m3. Wymiana powietrza w pomieszczeniach tego typu powinna wynosić 2 wymiany na godzinę, co oznacza, że całkowita ilość powietrza, która powinna być wymieniana w ciągu jednej godziny, wynosi: 60 m3 * 2 = 120 m3/h. Takie wyliczenie jest zgodne z normami wentylacyjnymi, które zalecają określone wskaźniki wymiany w zależności od przeznaczenia pomieszczenia. Odpowiednia wentylacja jest kluczowa dla komfortu użytkowników oraz jakości powietrza, co wpływa na ich zdrowie i dobre samopoczucie. Przykładem zastosowania tych wytycznych są restauracje czy domy, gdzie higiena i komfort powietrza mają istotne znaczenie dla gości oraz personelu.

Pytanie 23

Zjawisko opadania cząstek stałych w cieczy pod wpływem grawitacji lub sił bezwładności nazywamy

A. flokulacja

B. sedymentacja

C. flotacja

D. koagulacja

Odpowiedź "sedymentacja" jest poprawna, ponieważ opisuje proces opadania cząstek stałych w cieczy pod wpływem siły grawitacji. Sedymentacja zachodzi, gdy cząstki, takie jak piasek czy muł, są zawieszone w cieczy, a ich gęstość jest większa od gęstości cieczy. W praktyce, sedymentacja jest kluczowym procesem w wielu dziedzinach, takich jak inżynieria środowiska, gdzie jest stosowana w oczyszczaniu wód ściekowych. Proces ten można monitorować, aby ocenić skuteczność usuwania zanieczyszczeń. W branży budowlanej sedymentacja jest również istotna w kontekście analizy gruntów i przygotowania podłoża pod inwestycje budowlane. Zrozumienie sedymentacji jest niezbędne w analizie jakości wód, a także w procesach geologicznych, gdzie prowadzi do tworzenia osadów. Ponadto, wiedza na temat sedymentacji jest istotna w kontekście regulacji prawnych związanych z ochroną środowiska, co podkreśla jej znaczenie w praktyce.

Pytanie 24

Jaką jednostką wyraża się jednostkowe straty ciśnienia w instalacjach gazowych?

A. Pa

B. Pa/m3

C. MPa

D. Pa/m

Wybór jednostek takich jak 'MPa' czy 'Pa' nie jest właściwy w kontekście miary jednostkowych strat liniowych ciśnienia. 'MPa', czyli megapascal, jest jednostką ciśnienia, a nie strat ciśnienia na jednostkę długości. Użycie 'Pa' również jest nieadekwatne, ponieważ nie uwzględnia długości przewodu, co jest kluczowe przy analizie strat liniowych. W instalacjach gazowych ważne jest, aby mierzyć straty ciśnienia w kontekście długości, a to wymaga zastosowania jednostek takich jak 'Pa/m'. Odpowiedź 'Pa/m3' jest również błędna, ponieważ sugeruje pomiar, który uwzględnia objętość, co nie ma zastosowania w analizie strat liniowych ciśnienia. To prowadzi do nieporozumień, jako że jednostka ta nie jest praktycznie używana w obliczeniach związanych z ruchem gazów w instalacjach. Kluczowym punktem w zrozumieniu strat ciśnienia jest to, że są one proporcjonalne do długości przewodu oraz jego oporu, co wymaga precyzyjnego podejścia do pomiarów. Przykłady błędnych interpretacji wyników mogą prowadzić do nieefektywnego projektowania instalacji oraz potencjalnych problemów z bezpieczeństwem, co podkreśla znaczenie zrozumienia tego zagadnienia w kontekście standardów branżowych.

Pytanie 25

Proces koagulacji w kontekście uzdatniania wody to

A. usuwanie z wody rozproszonych cząstek poprzez ich łączenie

B. przepływ cieczy przez perforowaną płaską przegrodę

C. uwalnianie gazu w cieczy lub ruch kropel wody w gazie

D. wprowadzenie cieczy w intensywny ruch pod oddziaływaniem sił dynamicznych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Koagulacja jest kluczowym procesem w uzdatnianiu wody, polegającym na usuwaniu z wody rozproszonych cząstek poprzez ich łączenie. Proces ten jest niezwykle istotny w przemyśle wodociągowym, gdzie celem jest poprawa jakości wody pitnej oraz ochrona środowiska. Koagulacja polega na dodaniu do wody substancji chemicznych zwanych koagulantami, na przykład siarczanu glinu lub chlorku żelaza, które sklejają drobne cząstki zawieszone w wodzie, tworząc większe aglomeraty. Te zgrupowane cząstki, zwane flokami, mogą być następnie znacznie łatwiej usunięte w procesie sedymentacji lub filtracji. Koagulacja jest często stosowana w połączeniu z innymi procesami uzdatniania, takimi jak flokulacja i filtracja, co pozwala na skuteczne usunięcie z wody nie tylko cząstek stałych, ale także mikroorganizmów czy substancji organicznych. Przykład zastosowania koagulacji można znaleźć w oczyszczalniach ścieków oraz zakładach zajmujących się uzdatnianiem wody pitnej, gdzie przestrzegane są standardy jakości wody, takie jak te określone przez WHO oraz lokalne przepisy prawne. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla osób zajmujących się inżynierią środowiska oraz ochroną zasobów wodnych.

Pytanie 26

W jakiej kolejności należy zamontować przedstawione w ramce urządzenia wentylacji mechanicznej nawiewnej?

filtr, komora zraszania, nagrzewnica wstępna, nagrzewnica wtórna, wentylator nawiewny, przepustnica

A. Przepustnica, komora zraszania, nagrzewnica wstępna, filtr, nagrzewnica wtórna, wentylator nawiewny.

B. Przepustnica, filtr, komora zraszania, nagrzewnica wtórna, nagrzewnica wstępna, wentylator nawiewny.

C. Przepustnica, filtr, nagrzewnica wstępna, komora zraszania, nagrzewnica wtórna, wentylator nawiewny.

D. Przepustnica, nagrzewnica wstępna, filtr, nagrzewnica wtórna, komora zraszania, wentylator nawiewny.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kolejność montażu urządzeń wentylacji mechanicznej nawiewnej, którą wskazałeś, jest poprawna i opiera się na zasadach efektywności oraz bezpieczeństwa systemu. Przepustnica, umieszczona na początku, ma kluczową rolę w regulacji przepływu powietrza, co jest istotne dla prawidłowego funkcjonowania całego systemu. Następny w kolejności filtr odpowiada za oczyszczanie powietrza z zanieczyszczeń, co jest szczególnie istotne w kontekście zdrowia użytkowników pomieszczeń. Nagrzewnica wstępna podnosi temperaturę powietrza przed jego wilgotnieniem w komorze zraszającej, co zapewnia odpowiednie warunki mikroklimatyczne. Dalsze podgrzewanie powietrza przez nagrzewnicę wtórną zwiększa komfort cieplny, a wentylator nawiewny na końcu procesu odpowiada za efektywne rozprowadzenie przygotowanego powietrza. Taka sekwencja montażu jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi oraz normami dotyczącymi wentylacji, co zapewnia optymalne działanie całego systemu.

Pytanie 27

Jedną z metod dezynfekcji wody stosowaną w miejskich systemach wodociągowych jest jej

A. fluorowanie

B. chlorowanie

C. filtrowanie

D. odżelazianie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Chlorowanie jest jedną z powszechnie stosowanych metod dezynfekcji wody pitnej w systemach wodociągowych. Proces ten polega na dodaniu chloru do wody, co prowadzi do utworzenia związków chemicznych o właściwościach biobójczych, skutecznie eliminujących bakterie, wirusy oraz inne patogeny, które mogą zagrażać zdrowiu ludzi. Chlorowanie nie tylko dezynfekuje wodę, ale również zapobiega rozwojowi mikroorganizmów w sieci wodociągowej, co ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia jej jakości na etapie dystrybucji. W praktyce, standardy takie jak WHO i EPA zalecają stosowanie chloru w odpowiednich stężeniach, aby uzyskać skuteczność dezynfekcji przy minimalnym wpływie na zdrowie. Warto zaznaczyć, że chlorowanie można łączyć z innymi metodami, takimi jak filtracja, co zwiększa efektywność całego procesu. Dodatkowo, chlor posiada właściwości utleniające, co pozwala na redukcję związków organicznych i nieprzyjemnych zapachów, poprawiając ogólną jakość wody.

Pytanie 28

Gazowa instalacja może być użytkowana w sposób bezpieczny, pod warunkiem że jej efektywność jest

A. nieograniczona

B. ograniczona

C. obniżona

D. częściowa

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Instalacja gazowa musi być w pełni sprawna, żeby była bezpieczna i dobrze działała. To znaczy, że wszystkie części, jak przewody, zawory i grzejniki, powinny pracować bez problemów. W praktyce ważne jest, żeby regularnie sprawdzać i serwisować te elementy zgodnie z normami, np. PN-EN 1775, które mówią jak powinny działać systemy gazowe. Bezpieczeństwo użytkowników i wydajność systemu są super istotne, bo niesprawna instalacja może prowadzić do poważnych problemów, jak wycieki gazu czy nawet pożary. Dlatego trzeba dbać o to, żeby każda część była sprawna. Jak coś się zepsuje, to trzeba to wymienić, żeby mieć pewność, że wszystko działa jak należy. Regularne przeglądy techniczne i testy szczelności, które powinny być robione przez fachowców, to dobry sposób na zapewnienie bezpieczeństwa.

Pytanie 29

W trakcie realizacji budowy sieci wodociągowej, kto może dokonać wpisu do dziennika budowy?

A. uprawniony geodeta

B. szef firmy wykonawczej

C. instalator

D. kierownik brygady

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wpisy do dziennika budowy to sprawa poważna i powinny je robić osoby, które mają do tego odpowiednie uprawnienia i wiedzę. Jeśli chodzi o budowę sieci wodociągowej, to geodeta jest kluczową postacią, bo jego zadaniem jest zadbanie o to, żeby wszystko było zgodne z przepisami i normami. On zna się na geodezji i kartografii, więc potrafi dokładnie udokumentować, co się dzieje na budowie – jak przebiega robota, gdzie są różne elementy sieci, a także jakie mają parametry techniczne. Przykładowo, geodeta powinien robić pomiary przed, podczas i po zakończeniu budowy, żeby mieć pewność, że wszystko wygląda tak, jak powinno i żeby móc później przeprowadzić odpowiednie analizy. Te wszystkie zapiski są mega ważne, szczególnie jak chodzi o późniejsze zarządzanie siecią wodociągową i jej eksploatację, nie mówiąc już o kontroli i audytach. Dobra współpraca geodety z innymi członkami zespołu budowlanego, jak inżynierów i kierowników, to podstawa, żeby wszystko szło zgodnie z planem i standardami branżowymi.

Pytanie 30

Jakie są cele przeprowadzania prób hydraulicznych w sieci ciepłowniczej?

A. określenia warunków zagospodarowania przestrzennego

B. weryfikacji jakości materiałów oraz wykonanych prac

C. potwierdzenia zgodności układania przewodów sieci z projektem

D. sprawdzenia szczelności sieci ciepłowniczej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Próby hydrauliczne sieci ciepłowniczej przeprowadza się przede wszystkim w celu ustalenia jej szczelności. Jest to kluczowy etap przed oddaniem systemu do eksploatacji. W trakcie prób ciśnieniowych, sieć poddawana jest działaniu ciśnienia wyższego niż robocze, co pozwala na wykrycie ewentualnych nieszczelności. Przykładowo, w praktyce inżynieryjnej stosuje się standardy PN-EN 806-4, które określają metody przeprowadzania prób ciśnieniowych. Wykrycie nieszczelności na tym etapie pozwala na ich usunięcie, co jest niezbędne dla zapewnienia efektywności systemu oraz uniknięcia strat energii. Dodatkowo, takie próby są również wymagane przez przepisy prawa budowlanego, co czyni je nie tylko praktycznymi, ale i obligatoryjnymi. Ustalenie szczelności sieci ciepłowniczej jest zatem podstawowym krokiem w zapewnieniu niezawodności i efektywności działania systemu, co przekłada się na zadowolenie użytkowników końcowych oraz na ochronę środowiska.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Który z kosztorysów określa rzeczywiste wydatki związane z realizacją sieci wodociągowej oraz wynagrodzenie dla wykonawcy, które znajduje wiarygodne potwierdzenie w dokumentacji technicznej, książce obmiaru, dzienniku budowy, uwzględniając prace dodatkowe?

A. Inwestorski

B. Dodatkowy

C. Powykonawczy

D. Ofertowy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kosztorys powykonawczy to dokument, który szczegółowo przedstawia rzeczywiste koszty wykonania robót budowlanych oraz wynagrodzenie wykonawcy, oparte na rzeczywiście zrealizowanych działaniach. Dla sieci wodociągowej, ten kosztorys uwzględnia wszystkie elementy, takie jak materiały, robocizna oraz robót dodatkowych, które mogły się pojawić w trakcie realizacji projektu. W praktyce, kosztorys powykonawczy jest kluczowym narzędziem do rozliczenia inwestycji, a jego sporządzanie powinno być oparte na dokumentacji technicznej oraz zapisach w książce obmiaru i dzienniku budowy. Standardy branżowe, w tym normy kosztorysowe, zalecają, aby każdy powykonawczy kosztorys był szczegółowo udokumentowany i oparty na rzeczywistych danych, co pomaga w transparentności procesu rozliczeń i umożliwia kontrolę wydatków. Przykładowo, jeżeli podczas budowy sieci wodociągowej wykonano dodatkowe przyłącza lub zmieniono lokalizację niektórych elementów, to te zmiany powinny być dokładnie opisane i uwzględnione w kosztorysie powykonawczym, co pozwoli na prawidłowe rozliczenie z inwestorem.

Pytanie 35

W trakcie planowania prac związanych z budową sieci wodociągowej nie bierze się pod uwagę

A. kamerowania przewodów

B. tyczenia trasy przewodów

C. płukania przewodów

D. dezynfekcji przewodów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kamerowanie przewodów jest procesem, który polega na monitorowaniu stanu technicznego i integralności instalacji wodociągowej, jednak nie jest to standardowa procedura wykonywana podczas samej budowy sieci wodociągowej. W kontekście budowy kluczowe są inne działania, takie jak tyczenie trasy przewodów, które polega na precyzyjnym wyznaczeniu ich lokalizacji w terenie, a także dezynfekcja i płukanie, które są niezbędne do zapewnienia jakości wody i eliminacji zanieczyszczeń. Kamerowanie jest bardziej związane z późniejszym etapem eksploatacji sieci, gdzie ma na celu diagnostykę problemów, takich jak przecieki czy uszkodzenia. Dobrą praktyką branżową jest stosowanie kamer inspekcyjnych w ramach regularnych przeglądów, ale nie jest to etap, który należy uwzględnić przy organizacji prac budowlanych. Właściwe rozumienie poszczególnych procesów pozwala na efektywniejsze zarządzanie budową oraz późniejszą eksploatacją sieci wodociągowej.

Pytanie 36

Końcowa weryfikacja techniczna systemu kanalizacji obejmuje między innymi analizę

A. materiału gruntowego zastosowanego do podsypki oraz obsypki rury sieci kanalizacyjnej

B. zgodności dokumentacji technicznej z rzeczywistym stanem i z inwentaryzacją geodezyjną

C. podłoża naturalnego poprzez sprawdzenie nienaruszenia gruntu

D. prawidłowości realizacji połączeń spawanych według ustaleń zawartych w dokumentacji

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odbiór techniczny końcowy sieci kanalizacyjnej jest kluczowym etapem w procesie budowy infrastruktury kanalizacyjnej. Weryfikacja zgodności dokumentacji technicznej ze stanem faktycznym oraz z inwentaryzacją geodezyjną odgrywa fundamentalan rolę, ponieważ pozwala na potwierdzenie, że wykonane prace odpowiadają przedstawionym projektom. Dokumentacja techniczna zawiera informacje dotyczące zastosowanych materiałów, technologii wykonania oraz wymagań normatywnych, a jej zgodność z rzeczywistym stanem jest niezbędna dla zapewnienia długotrwałej funkcjonalności systemu kanalizacyjnego. Przykłady praktycznego zastosowania obejmują analizę dokumentów takich jak projekty budowlane, plany zagospodarowania terenu oraz raporty z inwentaryzacji geodezyjnej. Zgodność z tymi dokumentami jest nie tylko wymogiem prawnym, ale także praktyką opartą na standardach branżowych, takich jak PN-EN 1610, które regulują wymagania dotyczące projektowania i budowy kanalizacji. W przypadku jakichkolwiek niezgodności, możliwe jest wprowadzenie korekt przed zatwierdzeniem odbioru, co zwiększa bezpieczeństwo i niezawodność całego systemu.

Pytanie 37

Zakończenie odbioru instalacji wentylacyjnej powinno być potwierdzone przez wykonawcę oraz inwestora?

A. protokołem uruchomienia instalacji

B. protokołem potwierdzającym zakończenie wykonanych prac

C. spisem zezwoleń na zmianę sposobu użytkowania instalacji

D. spisem regularnych kontroli instalacji

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Protokół rozruchu instalacji wentylacyjnej jest kluczowym dokumentem potwierdzającym, że instalacja została prawidłowo zainstalowana i jest gotowa do użytkowania. Zawiera szczegółowe informacje na temat przeprowadzonych testów, wyników oraz wszelkich uwag dotyczących działania systemu. Zgodnie z normami branżowymi, szczególnie z PN-EN 12341, protokół ten powinien być sporządzany przez wyspecjalizowane osoby z odpowiednimi kwalifikacjami, aby zapewnić pełną zgodność z wymaganiami technicznymi i normatywnymi. Przykładowo, podczas rozruchu mogą być przeprowadzone testy wydajności wentylacji, pomiary ciśnienia, sprawdzenie szczelności oraz kontrola poziomu hałasu, co ma na celu zapewnienie prawidłowego działania instalacji. Dokumentacja ta stanowi także podstawę do późniejszych przeglądów i konserwacji, co jest niezbędne dla długotrwałego funkcjonowania systemu. W praktyce, brak protokołu rozruchu może prowadzić do problemów z użytkowaniem instalacji oraz utrudnić późniejsze działania serwisowe.

Pytanie 38

Obmiar prac związanych z instalacją wentylacyjną przeprowadza się w celu

A. dokładnego określenia zakresu zadań do zrealizowania

B. ustalenia lokalizacji montażu urządzeń i kanałów wentylacyjnych

C. określenia liczby ekip potrzebnych do realizacji poszczególnych etapów robót

D. rozrachunku z inwestorem za zrealizowany zakres prac

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obmiar robót związanych z montażem instalacji wentylacyjnej pełni kluczową rolę w procesie rozliczania wykonanych prac. Głównym celem obmiaru jest ustalenie rzeczywistego zakresu wykonanych robót, co jest niezbędne do przygotowania dokumentacji rozliczeniowej i uzgodnienia wynagrodzenia z inwestorem. W praktyce, po zakończeniu montażu instalacji, wykonawca sporządza szczegółowy raport przedstawiający ilości zamontowanych elementów, takich jak przewody wentylacyjne, urządzenia oraz ich parametry techniczne. Zastosowanie prawidłowego obmiaru pozwala na uniknięcie nieporozumień oraz konfliktów z inwestorem, a także ułatwia przyszłe audyty i kontrole. W branży budowlanej i instalacyjnej standardem jest stosowanie odpowiednich norm, takich jak PN-EN 12097 dotyczących systemów wentylacyjnych, które także wskazują na konieczność precyzyjnego obmiaru w kontekście jakości wykonania i efektywności energetycznej. Umożliwia to nie tylko poprawne rozliczenie, ale także monitorowanie wydajności i zgodności z założonymi standardami.

Pytanie 39

Opracowanie listy materiałów niezbędnych do zakupu oraz montażu nowej instalacji wodociągowej odbywa się na podstawie

A. przedmiaru robót

B. harmonogramu robót

C. inwentaryzacji robót

D. kosztorysu uproszczonego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Przedmiar robót to kluczowy dokument stosowany w procesie planowania i realizacji inwestycji budowlanych, w tym montażu nowych instalacji wodociągowych. Jego głównym celem jest szczegółowe zestawienie wszystkich prac oraz materiałów niezbędnych do wykonania danego zadania. Przedmiar uwzględnia m.in. ilości materiałów budowlanych, robociznę oraz inne koszty związane z realizacją projektu. Dzięki temu dokumentowi można precyzyjnie oszacować koszty inwestycji i efektywnie zarządzać budżetem. W praktyce, przedmiar robót stanowi podstawę do tworzenia kosztorysów, a także służy jako narzędzie do monitorowania postępu prac oraz kontrolowania wydatków. W branży budowlanej, zgodnie z normami PN-ISO 10006:2018, prawidłowo wykonany przedmiar robót jest niezbędny do zapewnienia wysokiej jakości zarządzania projektami budowlanymi, co przekłada się na zwiększoną efektywność i zadowolenie inwestorów.

Pytanie 40

W dokumentacji powykonawczej instalacji wodociągowej powinny znaleźć się następujące dokumenty

A. rozliczenia wydatków związanych z inwestycją

B. przedmiary wykonanych robót

C. umowy zawarte z inwestorami

D. certyfikaty oraz aprobaty techniczne

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Certyfikaty i aprobaty techniczne to kluczowe dokumenty, które powinny znajdować się w dokumentacji powykonawczej instalacji wodociągowej. Te dokumenty potwierdzają, że zastosowane materiały i technologie spełniają określone normy oraz standardy jakości i bezpieczeństwa. Na przykład, zgodnie z normą PN-EN 806, odpowiednie certyfikaty są wymagane dla rur i armatury używanej w systemach wodociągowych, aby zapewnić ich trwałość i odporność na korozję. Posiadanie takich dokumentów jest nie tylko kwestią zgodności z przepisami, ale również elementem zapewnienia właściwej eksploatacji instalacji. Poza tym, aprobaty techniczne mogą również zawierać wyniki badań laboratoryjnych, które potwierdzają właściwości fizyczne i chemiczne materiałów. W praktyce, brak certyfikatów może prowadzić do problemów w przyszłości, jak na przykład awarie instalacji, co w konsekwencji generuje dodatkowe koszty napraw oraz odpowiedzialność prawną dla wykonawcy. Dlatego, aby zoptymalizować efektywność oraz bezpieczeństwo instalacji, ważne jest, aby certyfikaty i aprobaty techniczne były zawsze aktualne i dostępne w dokumentacji powykonawczej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej