Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 26 maja 2025 08:28
Data zakończenia: 26 maja 2025 08:44

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W systemie Linux komenda tty pozwala na

A. uruchomienie programu pokazującego zawartość pamięci operacyjnej

B. wyświetlenie identyfikatora terminala

C. wysłanie sygnału do zakończenia procesu

D. zmianę aktywnego katalogu na katalog domowy użytkownika

Wybrane odpowiedzi są niepoprawne z kilku powodów. W pierwszej z nich sugerowano, że polecenie 'tty' służy do wysyłania sygnału zakończenia procesu. To jest zasadniczo błędne zrozumienie funkcji sygnałów w systemie Linux, gdzie do zakończenia procesu używa się polecenia 'kill' w połączeniu z odpowiednim identyfikatorem procesu (PID). Sygnały to mechanizm komunikacji między procesami, a nie polecenie, które zwraca informacje o terminalu. Z kolei druga odpowiedź twierdzi, że 'tty' uruchamia program listujący zawartość pamięci operacyjnej. Takie operacje dotyczą narzędzi takich jak 'top' czy 'htop', które umożliwiają monitorowanie procesów działających w systemie, a nie polecenie 'tty'. Zmiana bieżącego katalogu na katalog domowy użytkownika jest realizowana za pomocą polecenia 'cd' i również nie ma związku z funkcją 'tty'. Powszechnym błędem jest mylenie funkcji różnych poleceń, co prowadzi do nieporozumień w ich zastosowaniach. Aby dobrze zrozumieć, jak działają polecenia w systemie Linux, należy mieć jasność co do ich specyfikacji oraz celu, dla którego zostały zaprojektowane. Właściwe zrozumienie architektury systemu Linux oraz logiki działania jego komponentów jest kluczowe dla efektywnego działania w tym środowisku.

Pytanie 2

Który protokół jest używany do zdalnego zarządzania komputerem przez terminal w systemach Linux?

A. POP3

B. SMTP

C. SSH

D. FTP

Protokół FTP, czyli File Transfer Protocol, służy do przesyłania plików między komputerami w sieci. Nie jest on jednak używany do zdalnego zarządzania systemami przez terminal, ponieważ nie oferuje możliwości wykonywania poleceń zdalnie. FTP jest bardziej zorientowany na przesyłanie plików i zarządzanie nimi w sposób nieszyfrowany, co w dzisiejszych czasach stanowi poważną wadę z punktu widzenia bezpieczeństwa. SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, jest protokołem używanym do przesyłania e-maili. Jego zadaniem jest zapewnienie komunikacji między serwerami pocztowymi, a nie umożliwienie zdalnego zarządzania komputerami. SMTP koncentruje się na dostarczaniu wiadomości e-mail i nie ma funkcji związanych z administracją systemami. POP3, czyli Post Office Protocol version 3, to protokół służący do pobierania wiadomości e-mail z serwera na lokalny komputer. Podobnie jak SMTP, nie ma on żadnych funkcji związanych z zdalnym zarządzaniem systemami komputerowymi. POP3 działa jako klient-serwer, ale jest ograniczony do zarządzania pocztą elektroniczną, a nie systemami operacyjnymi. Typowym błędem jest mylenie protokołów związanych z pocztą i przesyłaniem plików z protokołami służącymi do zdalnego zarządzania, co może wynikać z nieznajomości ich specyficznych zastosowań i funkcji.

Pytanie 3

Przy użyciu urządzenia zobrazowanego na rysunku możliwe jest sprawdzenie działania

A. płyty głównej

B. procesora

C. zasilacza

D. dysku twardego

Przedstawione na rysunku urządzenie to tester zasilacza komputerowego. Urządzenie takie służy do sprawdzania napięć wyjściowych zasilacza, które są kluczowe dla stabilnej pracy komputera. Tester zasilacza pozwala na szybkie i efektywne sprawdzenie, czy zasilacz dostarcza odpowiednie napięcia na liniach 12V, 5V, 3.3V oraz -12V. Sprawdzenie poprawności tych napięć jest istotne, ponieważ odchylenia od normy mogą prowadzić do niestabilnej pracy komputera, zawieszania się systemu lub nawet uszkodzenia podzespołów. W praktyce, podczas testowania zasilacza, należy podłączyć jego złącza do odpowiednich portów testera, a wyniki są wyświetlane na ekranie LCD. Dobry tester pokaże również status sygnału PG (Power Good), który informuje o gotowości zasilacza do pracy. Stosowanie testerów zasilaczy jest powszechną praktyką w serwisach komputerowych i wśród entuzjastów sprzętu komputerowego, co pozwala na szybkie diagnozowanie problemów związanych z zasilaniem i uniknięcie kosztownych awarii.

Pytanie 4

W tabeli zaprezentowano parametry trzech dysków twardych w standardzie Ultra320 SCSI. Te dyski są w stanie osiągnąć maksymalny transfer wewnętrzny

Rotational Speed	10,025 rpm
Capacity (Formatted)	73.5GB	147GB	300GB
Number of Heads	2	5	8
Number of Disks	1	3	4
Internal Transfer Rate	Up to 132 MB/s
Interface Transfer Rate	NP/NC = 320MB/s, FC = 200MB/s
Buffer Size
Average Seek (Read/Write)	4.5/5.0 ms
Track-to-Track Seek/Read/Write	0.2ms/0.4ms
Maximum Seek (Read/Write)	10/11 ms
Average Latency	2.99 ms
Power Consumption (Idle)	NP/NC = 9.5W, FC = 10.5W
Acoustic Noise	3.4 bels
Shock - Operating/Non-Operating	65G/225G 2ms

A. 132 MB/s

B. 320MB/S

C. 200MB/S

D. 320 GB/s

Odpowiedź 132 MB/s jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do maksymalnego transferu wewnętrznego dysków standardu Ultra320 SCSI. Transfer wewnętrzny to prędkość, z jaką dysk twardy przesyła dane między talerzami a buforem dysku. Ważne jest, aby odróżnić transfer wewnętrzny od transferu interfejsu, który w przypadku Ultra320 SCSI wynosi do 320 MB/s, ale dotyczy komunikacji między dyskiem a kontrolerem. Transfer wewnętrzny jest zazwyczaj niższy, ponieważ zależy od fizycznych ograniczeń dysku, takich jak prędkość obrotowa talerzy i gęstość zapisu. Dyski o wyższym transferze wewnętrznym mogą być bardziej wydajne w stosunku do operacji odczytu i zapisu danych, co jest istotne w serwerach i systemach wymagających szybkiego dostępu do danych. Zrozumienie różnicy między transferem wewnętrznym a interfejsowym jest kluczowe dla optymalnego doboru dysków twardych do specyficznych zastosowań, takich jak bazy danych czy serwery plików, gdzie wydajność ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 5

Aby podłączyć kabel w module Keystone, jakie narzędzie należy zastosować?

A. narzędzie uderzeniowe

B. narzędzie ręczne do zaciskania

C. bit imbusowy

D. wkrętak typu Torx

Praska ręczna, wkrętak typu Torx oraz bit imbusowy to narzędzia, które mogą być używane w różnych kontekstach związanych z instalacjami elektrycznymi i datowymi, ale nie są one właściwe do podłączenia kabli w module Keystone. Użycie praski ręcznej, choć może wydawać się logiczne, nie zapewnia odpowiedniej precyzji i może prowadzić do uszkodzenia kabli lub modułu. Praska służy zazwyczaj do zaciskania wtyków RJ-45 na końcówkach kabli, a więc nie jest przeznaczona do efektywnego wpinania przewodów w moduł Keystone, który wymaga zastosowania narzędzia uderzeniowego. Co więcej, wkrętak typu Torx oraz bit imbusowy są narzędziami stosowanymi do montażu lub demontażu elementów przykręcanych, ale nie mają zastosowania w kontekście podłączania kabli. Powszechnym błędem jest mylenie różnych narzędzi ze względu na ich zastosowanie, co może prowadzić do niewłaściwych decyzji w trakcie instalacji. Właściwe podejście do wyboru narzędzi jest kluczowe dla uzyskania trwałych i bezpiecznych połączeń, dlatego zaleca się stosowanie narzędzi zgodnych z zaleceniami producentów oraz standardami branżowymi.

Pytanie 6

Pozyskiwanie materiałów z odpadów w celu ich ponownego użycia to

A. segregacja

B. utylizacja

C. kataliza

D. recykling

Recykling to super ważny proces, który pozwala nam odzyskiwać surowce z odpadów i wykorzystać je na nowo. W kontekście gospodarki o obiegu zamkniętym ma kluczowe znaczenie, bo pomaga zmniejszyć ilość śmieci, oszczędzać surowce naturalne i ograniczać emisję gazów cieplarnianych. Możemy tu wspomnieć o recyklingu szkła, plastiku, metali czy papieru, które tak czy siak wracają do produkcji. Żeby recykling działał jak należy, trzeba przestrzegać pewnych standardów, takich jak EN 13430, które pomagają w uzyskaniu wysokiej jakości surowców wtórnych. Dobrym przykładem są programy zbiórki odpadów, które zachęcają ludzi do segregacji i oddawania surowców do ponownego użycia. To nie tylko zwiększa efektywność, ale też uczy nas, jak dbać o środowisko i zrównoważony rozwój.

Pytanie 7

Norma EN 50167 odnosi się do systemów okablowania

A. wertykalnego

B. sieciowego

C. horyzontalnego

D. szkieletowego

Zrozumienie znaczenia różnych typów okablowania w budynkach jest kluczowe dla efektywnej instalacji sieci telekomunikacyjnych. Okablowanie kampusowe odnosi się do połączeń między różnymi budynkami na terenie kampusu, co jest bardziej złożonym zagadnieniem, które wymaga innego podejścia projektowego, zarówno pod kątem odległości, jak i zastosowanych technologii. W przypadku okablowania pionowego, które łączy różne piętra budynku, istotne jest, aby instalacje były zgodne z lokalnymi normami budowlanymi oraz odpowiednio zabezpieczone przed zakłóceniami. Wreszcie, okablowanie szkieletowe to termin używany do opisania infrastruktury sieciowej obejmującej główne elementy, takie jak przełączniki i routery, które są kluczowe dla efektywnego zarządzania ruchem danych. Zbyt często myli się te terminy, co prowadzi do nieprawidłowych założeń w projektowaniu systemów sieciowych. Każdy z tych rodzajów okablowania ma swoje unikalne wymagania i zastosowania, które muszą być starannie rozważone w kontekście całej infrastruktury sieciowej. Dlatego tak ważne jest, aby przy projektowaniu i wdrażaniu systemów okablowania stosować się do odpowiednich norm i standardów, aby zapewnić ich prawidłowe funkcjonowanie i minimalizować ryzyko awarii.

Pytanie 8

Która z usług serwerowych oferuje automatyczne ustawienie parametrów sieciowych dla stacji roboczych?

A. WINS

B. DNS

C. NAT

D. DHCP

DHCP, czyli Dynamic Host Configuration Protocol, to protokół, który automatycznie konfiguruje parametry sieciowe dla stacji roboczych, takie jak adres IP, maska podsieci, brama domyślna oraz serwery DNS. Użycie DHCP w sieciach komputerowych znacznie upraszcza proces zarządzania adresami IP, eliminując konieczność ręcznej konfiguracji każdego urządzenia w sieci. Dzięki DHCP, administratorzy mogą łatwo zarządzać pulą dostępnych adresów IP oraz wprowadzać zmiany w konfiguracji sieci bez konieczności bezpośredniego dostępu do każdego urządzenia. Na przykład, w typowej sieci biurowej, gdy nowe urządzenia są podłączane do sieci, automatycznie otrzymują odpowiednie parametry konfiguracyjne, co pozwala na szybkie i efektywne włączenie ich do infrastruktury sieciowej. Zgodnie z najlepszymi praktykami, stosowanie DHCP jest zalecane w sieciach o dużej liczbie urządzeń, gdzie ręczna konfiguracja byłaby czasochłonna i podatna na błędy. Protokół DHCP jest również zgodny z różnymi standardami IETF, co zapewnia jego niezawodność i szeroką kompatybilność.

Pytanie 9

Komputer zarejestrowany w domenie Active Directory nie ma możliwości połączenia się z kontrolerem domeny, na którym znajduje się profil użytkownika. Jaki rodzaj profilu użytkownika zostanie utworzony na tym urządzeniu?

A. tymczasowy

B. mobilny

C. obowiązkowy

D. lokalny

Wybór odpowiedzi, że profil lokalny zostanie utworzony, jest błędny, ponieważ lokalny profil użytkownika jest tworzony tylko wtedy, gdy użytkownik loguje się po raz pierwszy na danym komputerze, a dane te są zachowywane na tym samym urządzeniu. W kontekście problemów z połączeniem z kontrolerem domeny, profil lokalny nie jest alternatywą, gdyż nie pozwala na synchronizację z danymi przechowywanymi na serwerze. Z kolei mobilny profil użytkownika wymaga działania w sieci i synchronizacji z kontrolerem domeny, co w przypadku braku połączenia nie może mieć miejsca. Mobilne profile są zaprojektowane tak, aby były dostępne na różnych komputerach w sieci, jednak również opierają się na dostępności serwera. Profile obowiązkowe to z kolei zdefiniowane szablony, które użytkownik nie może modyfikować, co nie odpowiada sytuacji, w której użytkownik loguje się do systemu po raz pierwszy, nie mając aktywnego połączenia z serwerem. Podejście do tworzenia i zarządzania profilami użytkowników w Active Directory powinno opierać się na zrozumieniu, jak te różne typy profilów działają oraz jak wpływają na dostęp do danych i aplikacji, co jest kluczowe dla administracji systemami oraz zarządzania zasobami IT.

Pytanie 10

W jakiej logicznej topologii funkcjonuje sieć Ethernet?

A. pierścieniowej i liniowej

B. siatki i gwiazdy

C. rozgłaszania

D. siatkowej

Topologia pierścieniowa i liniowa to nie jest coś, co spotkasz w sieciach Ethernet. W pierścieniowej urządzenia tworzą zamknięty krąg i dane płyną w jednym kierunku przez wszystkie urządzenia. To rozwiązanie może się czasem przydać, ale nie pasuje do Ethernecie. Z kolei topologia liniowa, chociaż czasem może być mylona z rozgłaszaniem, nie przynosi takich korzyści, bo mogą wystąpić kolizje i wydajność spadnie, zwłaszcza w dużych sieciach. Zwróć uwagę, że siatka i gwiazda to też nie najlepsze porównania w kontekście EtherNetu. Siatka, gdzie każde urządzenie łączy się z wieloma innymi, zwiększa niezawodność, ale to nie jest typowy model dla standardowego EtherNetu. Gwiazda, choć popularna w sieciach lokalnych, też nie oddaje istoty działania EtherNeta w kontekście rozgłaszania. Kluczowe jest, żeby zrozumieć, że te alternatywy nie tylko nie odpowiadają na pytanie, ale mogą też prowadzić do nieporozumień w projektowaniu i zarządzaniu sieciami, co jest ważne dla efektywności i niezawodności komunikacji w nowoczesnych systemach IT.

Pytanie 11

Konwencja zapisu ścieżki do udziału sieciowego zgodna z UNC (Universal Naming Convention) ma postać

A. //nazwa_zasobu/nazwa_komputera

B. //nazwa_komputera/nazwa_zasobu

C. \\ nazwa_zasobu\ nazwa_komputera

D. \\ nazwa_komputera\ nazwa_zasobu

Odpowiedź \\nazwa_komputera\\nazwa_zasobu jest poprawna, ponieważ dokładnie odpowiada formatowi Universal Naming Convention (UNC), który umożliwia zdalny dostęp do zasobów w sieci. W tym formacie \\ symbol jest używany jako separator i wskazuje na lokalizację zasobu sieciowego na określonym komputerze. Przykład: jeśli mamy komputer o nazwie 'Serwer1' i chcemy uzyskać dostęp do folderu 'Dokumenty', ścieżka UNC będzie wyglądać następująco: \\Serwer1\Dokumenty. To podejście jest niezwykle przydatne w środowiskach korporacyjnych, gdzie wiele komputerów współdzieli pliki i zasoby. Umożliwia to pracownikom łatwy dostęp do współdzielonych dokumentów, co zwiększa efektywność pracy i współpracy. Dobre praktyki wskazują, aby unikać używania spacji w nazwach komputerów i zasobów, co może prowadzić do problemów z rozpoznawaniem ścieżek. Dodatkowo, warto zaznaczyć, że UNC jest standardem uznawanym w systemach operacyjnych Windows, co czyni go istotnym narzędziem w zarządzaniu siecią."

Pytanie 12

W dokumentacji jednego z komponentów komputera zamieszczono informację, że to urządzenie obsługuje OpenGL. Jakiego elementu dotyczy ta dokumentacja?

A. karty graficznej

B. mikroprocesora

C. karty sieciowej

D. dysku twardego

Odpowiedź dotycząca karty graficznej jest poprawna, ponieważ OpenGL (Open Graphics Library) to standard API (Application Programming Interface) przeznaczony do renderowania grafiki 2D i 3D. Karty graficzne są zaprojektowane do obsługi tego typu aplikacji, co czyni je kluczowymi komponentami w systemach graficznych. OpenGL umożliwia programistom korzystanie z funkcji sprzętowych kart graficznych w celu tworzenia interaktywnych aplikacji wizualnych, takich jak gry, programy do modelowania 3D oraz aplikacje inżynieryjne. Przykładem zastosowania OpenGL jest tworzenie realistycznych scen w grach komputerowych, gdzie efekty świetlne, cienie oraz tekstury są generowane na podstawie obliczeń przeprowadzanych przez kartę graficzną. Warto również zauważyć, że standard OpenGL jest szeroko stosowany w branży gier oraz w aplikacjach CAD (Computer-Aided Design), co świadczy o jego znaczeniu w codziennej pracy programistów oraz inżynierów. Karty graficzne, które wspierają OpenGL, są zgodne z wieloma platformami oraz systemami operacyjnymi, co umożliwia ich szerokie zastosowanie.

Pytanie 13

Jednym z programów ochronnych, które zabezpieczają system przed oprogramowaniem, które bez zgody użytkownika zbiera i przesyła jego dane osobowe, numery kart kredytowych, informacje o odwiedzanych stronach WWW, hasła oraz używane adresy e-mail, jest aplikacja

A. Reboot Restore Rx

B. FakeFlashTest

C. HDTune

D. Spyboot Search & Destroy

Spybot Search & Destroy to narzędzie antywirusowe i antyspyware, które skutecznie chroni system operacyjny przed zagrożeniami związanymi z oprogramowaniem szpiegującym. Oprogramowanie to jest zaprojektowane do identyfikowania, usuwania oraz ochrony przed różnorodnymi zagrożeniami, w tym przed programami, które nieautoryzowanie zbierają dane osobowe użytkowników. Spybot Search & Destroy skanuje system w poszukiwaniu wirusów, spyware, adware oraz innych form złośliwego oprogramowania, a także oferuje funkcje, takie jak immunizacja, która zapobiega instalacji potencjalnie szkodliwego oprogramowania. Przykładem praktycznego zastosowania Spybot jest sytuacja, gdy użytkownik instaluje nowe oprogramowanie, a Spybot automatycznie skanuje system, identyfikując i eliminując wszelkie zagrożenia, co znacznie poprawia bezpieczeństwo danych osobowych, numerów kart płatniczych i haseł. W świecie, gdzie cyberprzestępczość rośnie w zastraszającym tempie, stosowanie takiego oprogramowania jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony danych i bezpieczeństwa informatycznego, co powinno być standardem dla każdego użytkownika.

Pytanie 14

Do serwisu komputerowego przyniesiono laptopa, którego matryca wyświetla obraz w bardzo słabej jakości. Dodatkowo obraz jest znacząco ciemny i widoczny jedynie z niewielkiej odległości. Co może być przyczyną tej usterki?

A. uszkodzone gniazdo HDMI

B. uszkodzone łącze między procesorem a matrycą

C. rozbita matryca

D. uszkodzony inwerter

Uszkodzony inwerter jest najczęstszą przyczyną problemów z wyświetlaniem obrazu w laptopach, szczególnie gdy obraz jest ciemny i widoczny tylko z bliska. Inwerter jest odpowiedzialny za zasilanie podświetlenia matrycy, co w przypadku laptopów LCD odbywa się najczęściej poprzez zasilanie lampy CCFL. Kiedy inwerter ulega uszkodzeniu, nie dostarcza odpowiedniej mocy do podświetlenia, co efektywnie prowadzi do ciemności obrazu. W praktyce, użytkownicy mogą zauważyć, że obraz jest widoczny tylko przy dużym kontraście lub w jasnym otoczeniu, co wskazuje na problemy z oświetleniem. Naprawa lub wymiana uszkodzonego inwertera przywraca właściwe działanie matrycy, co jest zgodne z dobrymi praktykami w serwisie komputerowym. Zrozumienie działania inwertera oraz jego roli w systemie wyświetlania jest kluczowe dla efektywnej diagnostyki i naprawy problemów z wyświetlaniem w laptopach, co jest standardem w branży serwisowej.

Pytanie 15

Lista sprzętu kompatybilnego z systemem operacyjnym Windows, publikowana przez firmę Microsoft to

A. DOS

B. DSL

C. HCL

D. GPT

Wybór odpowiedzi innych niż HCL może prowadzić do nieporozumień dotyczących zgodności sprzętu z systemem operacyjnym Windows. GPT, co oznacza GUID Partition Table, jest standardem dla układu partycji, który jest używany w systemach operacyjnych do organizacji danych na dysku twardym. Chociaż GPT jest istotnym elementem nowoczesnych systemów, nie jest związany z listą zgodności sprzętu przygotowaną przez Microsoft. Koncentrując się na DOS, czyli Disk Operating System, można zauważyć, że jest to stary system operacyjny, który był powszechnie używany przed pojawieniem się systemów Windows. Nie ma on jednak zastosowania w kontekście zgodności sprzętu, ponieważ nie jest już wspierany przez współczesne wersje Windows. DSL odnosi się z kolei do Digital Subscriber Line, technologii służącej do przesyłania danych przez linie telefoniczne. DSL jest terminem związanym z komunikacją sieciową, a nie z kwestią zgodności sprzętowej. Wybierając te odpowiedzi, można popełnić typowy błąd myślowy, myląc różne dziedziny technologii i ich funkcje. Zrozumienie roli HCL w ekosystemie Windows jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sprzętem komputerowym oraz rozwiązywania ewentualnych problemów związanych z kompatybilnością.

Pytanie 16

W wyniku wydania polecenia: net user w konsoli systemu Windows, pojawi się

A. nazwa bieżącego użytkownika oraz jego hasło

B. dane na temat parametrów konta zalogowanego użytkownika

C. spis kont użytkowników

D. informacja pomocnicza dotycząca polecenia net

Polecenie 'net user' w systemie Windows jest używane do zarządzania kontami użytkowników. Jego podstawową funkcją jest wyświetlenie listy wszystkich kont użytkowników zarejestrowanych w systemie. To narzędzie jest niezwykle przydatne dla administratorów systemów, którzy muszą monitorować i zarządzać dostępem do zasobów. Przykładowo, administrator może użyć tego polecenia, aby szybko sprawdzić, które konta są aktywne, a także aby zidentyfikować konta, które mogą nie być już potrzebne, co może pomóc w utrzymaniu bezpieczeństwa systemu. W praktyce, regularne sprawdzanie listy użytkowników może również ułatwić zarządzanie politykami bezpieczeństwa i zgodności z regulacjami, takimi jak RODO czy HIPAA, które wymagają odpowiedniego zarządzania danymi osobowymi. Dodatkowo, znajomość tego polecenia jest fundamentem w administracji systemami operacyjnymi Windows, co czyni je kluczowym dla każdego profesjonalisty IT.

Pytanie 17

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na dodanie istniejącego użytkownika nowak do grupy technikum?

A. grups -g technikum nowak

B. useradd -g technikum nowak

C. usermod -g technikum nowak

D. usergroup -g technikum nowak

Niestety, żadna z pozostałych opcji nie jest prawidłowa i każda z nich zawiera merytoryczne błędy. Polecenie "grups -g technikum nowak" nie istnieje w systemie Linux. Istnieje polecenie "groups", ale jego funkcja polega na wyświetlaniu grup, do których należy dany użytkownik, a nie na przypisywaniu go do grupy. Wykorzystanie "useradd -g technikum nowak" jest również błędne, ponieważ polecenie "useradd" jest stosowane do tworzenia nowych kont użytkowników, a nie do modyfikacji istniejących. Opcja "-g" w tym przypadku również odnosiłaby się do przypisania nowego użytkownika do grupy, co nie jest zgodne z zamierzeniem pytania. "usergroup -g technikum nowak" jest całkowicie niepoprawne, ponieważ "usergroup" nie jest standardowym poleceniem w systemach Linux. W praktyce, pomylenie tych poleceń można przypisać do braku zrozumienia funkcji dostępnych narzędzi do zarządzania użytkownikami oraz odpowiednich opcji, które można im nadać. Kluczowe jest, aby administratorzy systemów poznali dokumentację i standardy poleceń w Linuxie, aby skutecznie zarządzać użytkownikami i ich uprawnieniami oraz uniknąć błędów, które mogą prowadzić do problemów z bezpieczeństwem i dostępem do zasobów.

Pytanie 18

Jakie polecenie wykorzystano do analizy zaprezentowanej konfiguracji interfejsów sieciowych w systemie Linux?

A. ip addr down

B. ifconfig

C. ip route

D. ping

Polecenie ifconfig jest klasycznym narzędziem w systemach Linux służącym do konfiguracji i monitorowania interfejsów sieciowych. Używane jest głównie do wyświetlania bieżącej konfiguracji interfejsów, takich jak adresy IP, maski podsieci, informacje o transmisji pakietów czy stan interfejsu. Choć ifconfig jest uznawane za nieco przestarzałe i zostało zastąpione przez nowsze narzędzia jak ip, wciąż pozostaje powszechnie stosowane w starszych dystrybucjach Linuxa. Praktyczne zastosowanie polecenia ifconfig obejmuje diagnozowanie problemów sieciowych, np. sprawdzanie czy interfejs jest włączony lub czy otrzymuje poprawnie pakiety. W wielu systemach serwerowych, gdzie GUI nie jest dostępne, znajomość ifconfig może być kluczowa do szybkiej analizy stanu sieci. Użycie polecenia ifconfig bez żadnych dodatkowych argumentów wyświetla szczegółowe informacje o wszystkich aktywnych interfejsach. Dla administratorów sieci zrozumienie wyjścia z ifconfig jest podstawą do zarządzania siecią i rozwiązywania problemów z interfejsami sieciowymi.

Pytanie 19

Użytkownik dysponuje komputerem o podanej konfiguracji i systemie Windows 7 Professional 32bit. Która z opcji modernizacji komputera NIE przyczyni się do zwiększenia wydajności?

Płyta główna	ASRock Z97 Anniversary Z97 DualDDR3-1600 SATA3 RAID HDMI ATX z czterema slotami DDR3 i obsługą RAID poziomu 0,1
Procesor	i3
Pamięć	1 x 4 GB DDR3
HDD	2 x 1 TB

A. Zwiększenie pamięci RAM do 8GB pamięci DDR3

B. Ustawienie dysków do działania w trybie RAID 0

C. Wymiana pamięci na 2x2GB DDR3 Dual Channel

D. Ustawienie dysków do działania w trybie RAID 1

Rozbudowa pamięci RAM do 8GB może wydawać się logicznym krokiem, aby poprawić wydajność komputera. Jednak w przypadku systemu Windows 7 Professional 32bit istnieje ograniczenie dotyczące ilości pamięci RAM, którą system może efektywnie wykorzystać. Maksymalna ilość pamięci RAM obsługiwana przez ten system wynosi około 3,5 GB. Oznacza to, że zainstalowanie większej ilości pamięci RAM, na przykład 8GB, nie przyniesie wzrostu wydajności, ponieważ system operacyjny nie będzie w stanie użyć tej dodatkowej pamięci. W praktyce najlepszym rozwiązaniem dla użytkowników systemu 32bitowego, którzy potrzebują korzystać z większej ilości pamięci, jest przejście na wersję 64bitową, o ile sprzęt na to pozwala. Rozbudowa pamięci RAM jest efektywna tylko wtedy, gdy system operacyjny jest w stanie ją w pełni spożytkować, co w przypadku Windows 7 32bit jest niemożliwe przy 8GB RAM. Dlatego najpierw należy sprawdzić możliwości systemu, zanim zainwestuje się w dodatkowe komponenty.

Pytanie 20

Topologia fizyczna sieci komputerowej przedstawiona na ilustracji to topologia

A. gwiazdy rozszerzonej

B. magistrali

C. gwiazdy

D. hierarchiczna

Topologia hierarchiczna, inaczej zwana topologią drzewa, jest jedną z najczęściej spotykanych struktur w sieciach komputerowych, szczególnie w większych organizacjach. Charakteryzuje się ona rozbudową w postaci hierarchii urządzeń sieciowych, gdzie każdy węzeł centralny jest połączony z kilkoma urządzeniami podrzędnymi. W praktyce topologia hierarchiczna umożliwia łatwe zarządzanie dużymi sieciami dzięki czytelnej strukturze i możliwości centralnego administrowania. Jest to powszechnie stosowane podejście w centrach danych, gdzie serwery są zorganizowane według poziomów hierarchii, co ułatwia skalowanie i integrację z różnymi systemami. Warto zauważyć, że topologia ta wspiera redundancję i skalowalność, co jest kluczowe w utrzymaniu ciągłości działania firmy. Stosowanie topologii hierarchicznej jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, zapewniającymi nie tylko optymalizację pracy sieci, ale także jej bezpieczeństwo oraz możliwość implementacji zaawansowanych polityk dostępu i monitorowania ruchu. Jest to rozwiązanie rekomendowane przez wielu producentów sprzętu sieciowego, jak Cisco czy Juniper.

Pytanie 21

Na fotografii ukazana jest pamięć o 168 stykach

A. SIPP

B. SIMM

C. RIMM

D. SDRAM

SDRAM czyli Synchronous Dynamic Random Access Memory to typ pamięci RAM, który jest zsynchronizowany z zegarem systemowym co pozwala na bardziej efektywną i szybszą komunikację z procesorem. Pamięć SDRAM jest powszechnie stosowana w komputerach osobistych od końca lat 90-tych ze względu na swoje zalety w zakresie wydajności. Typowo SDRAM jest podzielona na wiersze i kolumny co umożliwia jednoczesny dostęp do wielu miejsc w pamięci co znacznie przyspiesza procesy odczytu i zapisu danych. 168-stykowe moduły SDRAM są zazwyczaj używane w standardowych komputerach typu PC. Moduły te oferują przepustowość wystarczającą do obsługi większości aplikacji biurowych i multimedialnych z tamtych lat. Zgodność ze standardami SDRAM jest również kluczowa ponieważ zapewnia współdziałanie z różnymi platformami sprzętowymi. Warto również zauważyć że pamięci SDRAM były kluczowym elementem w przejściu na szybsze technologie takie jak DDR pamięci RAM co z kolei wpłynęło na ogólną poprawę wydajności komputerów.

Pytanie 22

Na ilustracji przedstawiono diagram blokowy karty

A. graficznej

B. dźwiękowej

C. sieciowej

D. telewizyjnej

Analizując inne możliwości, karta sieciowa jest urządzeniem służącym do połączenia komputera z siecią komputerową. Typowym elementem jej schematu byłyby porty Ethernet, chipsety przetwarzające pakiety danych i interfejsy sieciowe, co nie jest widoczne na przedstawionym schemacie. Karta graficzna natomiast odpowiada za renderowanie grafiki na ekranie monitora, przetwarzanie sygnałów wideo i ich wyświetlanie. W jej przypadku schemat zawierałby procesor graficzny (GPU), pamięć VRAM i różne wyjścia wideo, co również nie znajduje się na tym schemacie. Karta dźwiękowa odpowiada za przetwarzanie sygnałów audio, ich generowanie i odtwarzanie, więc na jej schemacie można by oczekiwać przetworników cyfrowo-analogowych (DAC), wzmacniaczy audio, oraz złącz wejściowych i wyjściowych audio, co także nie pasuje do przedstawionego rysunku. W każdym przypadku brak typowych komponentów charakterystycznych dla tych kart prowadzi do błędnych wniosków, że schemat mógłby je przedstawiać. Typowym błędem jest niewłaściwa identyfikacja elementów na schemacie i przypisywanie im funkcji, które nie są zgodne z ich rzeczywistym zastosowaniem co prowadzi do niepoprawnych wniosków o charakterze karty. Zrozumienie specyfiki i funkcji każdej z kart oraz umiejętność czytania schematów blokowych jest kluczowa w prawidłowej analizie i identyfikacji sprzętu komputerowego. To wiedza, która poza kontekstem egzaminacyjnym jest przydatna w praktyce zawodowej, szczególnie w serwisie oraz projektowaniu systemów komputerowych.

Pytanie 23

Jakie polecenie należy wprowadzić w konsoli, aby skorygować błędy na dysku?

A. SUBST

B. DISKCOMP

C. CHDIR

D. CHKDSK

Polecenie CHKDSK (Check Disk) jest narzędziem używanym w systemach operacyjnych Windows do analizy i naprawy błędów na dysku twardym. Jego podstawową funkcją jest sprawdzanie integralności systemu plików oraz struktury dysku, co pozwala na identyfikację i naprawę uszkodzeń, takich jak błędne sektory. Użycie CHKDSK jest zalecane w sytuacjach, gdy występują problemy z dostępem do plików lub gdy system operacyjny zgłasza błędy związane z dyskiem. Przykład zastosowania tego polecenia to uruchomienie go w wierszu polecenia jako administrator z parametrem '/f', co automatycznie naprawia błędy, które zostaną wykryte. Przykład użycia: 'chkdsk C: /f' naprawi błędy na dysku C. Warto również zaznaczyć, że regularne korzystanie z CHKDSK jest dobrą praktyką w utrzymaniu systemu, ponieważ pozwala na proaktywne zarządzanie stanem dysku, co może zapobiec utracie danych oraz wydłużyć żywotność sprzętu.

Pytanie 24

Jaki adres IPv4 wykorzystuje się do testowania protokołów TCP/IP na jednym hoście?

A. 224.0.0.9

B. 1.1.1.1

C. 128.0.0.1

D. 127.0.0.1

Adres IPv4 127.0.0.1, znany również jako 'localhost' lub 'adres loopback', jest specjalnym adresem używanym do komunikacji wewnętrznej w obrębie jednego hosta. Dzięki temu adresowi aplikacje mogą wysyłać i odbierać dane bez konieczności interakcji z siecią zewnętrzną. Jest to kluczowe w testowaniu i diagnostyce aplikacji sieciowych, ponieważ umożliwia sprawdzenie, czy stos protokołów TCP/IP działa poprawnie na danym urządzeniu. Na przykład, programiści mogą korzystać z tego adresu do testowania serwerów aplikacyjnych, ponieważ pozwala to na symulację działania aplikacji bez potrzeby zakupu zewnętrznego dostępu do sieci. Adres 127.0.0.1 jest zarezerwowany przez standardy IETF w RFC 1122 i nie może być przypisany do fizycznego interfejsu sieciowego, co czyni go idealnym do lokalnych testów. W praktyce, aby przetestować działanie serwera HTTP, można użyć przeglądarki internetowej, wpisując 'http://127.0.0.1', co spowoduje połączenie z lokalnym serwerem, jeśli taki jest uruchomiony.

Pytanie 25

Aby dezaktywować transmitowanie nazwy sieci Wi-Fi, należy w punkcie dostępowym wyłączyć opcję

A. UPnP AV

B. SSID

C. Filter IDENT

D. Wide Channel

Odpowiedź SSID (Service Set Identifier) jest prawidłowa, ponieważ to właśnie ta funkcja pozwala na rozgłaszanie lub ukrywanie nazwy sieci bezprzewodowej. W przypadku, gdy administratorzy sieci chcą zwiększyć bezpieczeństwo, decydują się na wyłączenie rozgłaszania SSID, co sprawia, że nazwa sieci nie jest widoczna dla użytkowników próbujących połączyć się z siecią. W praktyce oznacza to, że urządzenia muszą znać dokładną nazwę sieci, aby nawiązać połączenie, co może chronić przed nieautoryzowanym dostępem. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży, takie działanie ogranicza możliwość dostępu do sieci tylko dla znanych urządzeń, co jest szczególnie ważne w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo danych jest kluczowe. Wyłączenie rozgłaszania SSID jest często stosowane w sieciach korporacyjnych oraz w miejscach publicznych, gdzie ochrona prywatności i danych jest priorytetem.

Pytanie 26

Usługa w systemie Windows Server, która umożliwia zdalną instalację systemów operacyjnych na komputerach zarządzanych przez serwer, to

A. DFS

B. FTP

C. WDS

D. GPO

FTP (File Transfer Protocol) to protokół sieciowy używany do przesyłania plików pomiędzy komputerami, ale nie jest to narzędzie do zdalnej instalacji systemów operacyjnych. Jego głównym zastosowaniem jest transfer danych, co czyni go nieodpowiednim rozwiązaniem do złożonych procesów instalacji. DFS (Distributed File System) z kolei jest technologią, która umożliwia zarządzanie danymi rozproszonymi w różnych lokalizacjach, ale nie ma funkcji zdalnego uruchamiania instalacji systemów operacyjnych. GPO (Group Policy Object) to mechanizm, który pozwala na centralne zarządzanie ustawieniami konfiguracji systemu i aplikacji w środowisku Active Directory, jednak również nie umożliwia instalacji systemu operacyjnego. Problem z tymi odpowiedziami wynika z nieporozumienia dotyczącego funkcji tych technologii. Użytkownicy mogą błędnie przypuszczać, że FTP, DFS lub GPO mają zastosowanie w kontekście zdalnej instalacji systemów, podczas gdy są to narzędzia przeznaczone do innych celów. Kluczowe przy określaniu odpowiedniego rozwiązania jest zrozumienie, które technologie są zaprojektowane do specyficznych zadań, takich jak WDS do zdalnej instalacji systemów operacyjnych. Dlatego ważne jest dokładne zapoznanie się z funkcjami poszczególnych narzędzi, aby uniknąć mylnych wyborów w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 27

Jakim poleceniem w systemie Linux można ustalić trasę pakietu do celu?

A. tracert

B. netstat

C. traceroute

D. pathping

Pathping, netstat i tracert to różne narzędzia diagnostyczne, jednak każde z nich ma swoje specyficzne zastosowanie, które nie obejmuje pełnego śledzenia trasy pakietów w sposób, w jaki robi to 'traceroute'. Pathping, na przykład, łączy funkcjonalności polecenia 'ping' i 'traceroute', co pozwala na uzyskanie bardziej szczegółowych informacji o stanie łączności i utracie pakietów, ale nie jest przyjętym standardem we wszystkich dystrybucjach systemu Linux, co może prowadzić do nieefektywnej diagnostyki w tych środowiskach. Użycie 'netstat' pozwala na monitorowanie aktywnych połączeń sieciowych i statystyk dla protokołów, ale nie dostarcza informacji o trasie pakietów. Z kolei 'tracert' to odpowiednik 'traceroute' w systemie Windows, przez co nie jest dostępne w systemach Linux, co może prowadzić do błędnych wniosków przy porównywaniu poleceń między tymi dwoma systemami operacyjnymi. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie narzędzia mają takie same funkcje. Kluczowe jest zrozumienie, że każde narzędzie ma swoje specyficzne zadania, a wybór odpowiedniego narzędzia do diagnostyki sieci powinien opierać się na jego funkcjonalności oraz kontekście, w jakim jest używane.

Pytanie 28

Która z poniższych opcji nie jest wykorzystywana do zdalnego zarządzania stacjami roboczymi?

A. program TeamViewer

B. program Wireshark

C. program UltraVNC

D. pulpit zdalny

Program Wireshark jest narzędziem do analizy ruchu sieciowego, które pozwala na monitorowanie i analizowanie danych przesyłanych przez sieci komputerowe. Używany jest głównie do diagnostyki problemów z siecią, analizy bezpieczeństwa oraz do nauki o protokołach komunikacyjnych. Wireshark działa na zasadzie przechwytywania pakietów, co pozwala na szczegółową analizę ruchu w czasie rzeczywistym. W kontekście zdalnego zarządzania stacjami roboczymi, Wireshark nie pełni funkcji umożliwiającej zdalną kontrolę nad komputerami. Zamiast tego, programy takie jak TeamViewer, pulpit zdalny czy UltraVNC są przeznaczone do tego celu, umożliwiając użytkownikom zdalny dostęp oraz interakcję z desktopem innego komputera. Warto podkreślić, że korzystając z Wiresharka, administratorzy sieci mogą identyfikować nieautoryzowane połączenia, co jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa infrastruktury IT.

Pytanie 29

Na pliku z uprawnieniami zapisanymi w systemie liczbowym: 740 przeprowadzono polecenie chmod g-r. Jakie będą nowe uprawnienia pliku?

A. 750

B. 710

C. 720

D. 700

Odpowiedzi 750, 720 i 710 są nieprawidłowe z powodu błędnej interpretacji uprawnień po wykonaniu polecenia chmod g-r. Odpowiedź 750 sugeruje, że grupa wciąż ma uprawnienia do odczytu, co jest sprzeczne z efektem polecenia g-r, które wyraźnie usuwa prawo dostępu do odczytu dla grupy. Odpowiedź 720 również zakłada, że grupa zachowuje pewne uprawnienia, co jest błędne, ponieważ polecenie całkowicie pozbawia grupę dostępu. W przypadku odpowiedzi 710, przyjęto błędne założenie, że uprawnienia dla grupy pozostają niezmienione, co w praktyce oznacza, że wciąż istnieje możliwość dostępu, co jest sprzeczne z zamiarem wykonania polecenia. Ogólnie rzecz biorąc, błędne odpowiedzi w dużej mierze wynikają z niepełnego zrozumienia sposobu działania komendy chmod oraz jej wpływu na uprawnienia plików. Warto zwrócić uwagę na konsekwencje zmian uprawnień, by uniknąć sytuacji, w której nieautoryzowani użytkownicy uzyskują dostęp do wrażliwych danych lub, przeciwnie, użytkownicy z niezbędnymi uprawnieniami są ograniczeni w pracy. Zrozumienie logiki przydzielania uprawnień jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem plików i bezpieczeństwem danych.

Pytanie 30

Jaką długość ma adres IP wersji 4?

A. 16 bitów

B. 10 bajtów

C. 32 bitów

D. 2 bajty

Czasami, kiedy wybierasz błędną odpowiedź, to wynika to z pewnych nieporozumień związanych z miarą i strukturą adresów IP. Na przykład, odpowiedzi takie jak '2 bajty' czy '10 bajtów' są nie na miejscu, bo każdy bajt to 8 bitów, a przecież adres IPv4 ma 32 bity. Więc, jeśli mówimy o adresie, to musimy pamiętać, że to cztery oktety po 8 bitów każdy, co w sumie daje 32 bity. Jak na to spojrzeć, to użycie bajtów zamiast bitów w takich sytuacjach kompletnie wprowadza w błąd. Dodatkowo, można się pomylić, myśląc, że liczba bitów to to samo co długość adresu, co prowadzi do złych wniosków o liczbie dostępnych adresów. Zrozumienie, że każdy adres IPv4 ma 32 bity, to kluczowe, żeby lepiej zrozumieć, jak działa przydzielanie adresów w naszej sieci. W końcu wiedza na ten temat pomoże działać w technologiach sieciowych.

Pytanie 31

W terminalu systemu operacyjnego wykonano polecenie nslookup. Jaką informację uzyskano?

CMD Wiersz polecenia
— □ ×
C:\>nslookup
 Serwer domyślny: plusmx1.polkomtel.com.pl
 Address: 212.2.96.51
 
 >

A. Adres serwera DNS

B. Domyślną bramę

C. Adres serwera DHCP

D. Adres IP hosta

Polecenie nslookup jest narzędziem używanym do diagnostyki sieciowej, które pomaga w uzyskaniu informacji o domenach internetowych poprzez przekierowanie zapytań do serwerów DNS. Kiedy zostaje wydane polecenie nslookup bez dodatkowych parametrów, narzędzie to zwraca informacje o domyślnym serwerze DNS skonfigurowanym na komputerze użytkownika. W przypadku pokazanym na ekranie, polecenie nslookup ujawnia adres serwera DNS wraz z jego nazwą. Praktyczne zastosowanie polecenia nslookup obejmuje diagnozowanie problemów z rozwiązywaniem nazw, weryfikację konfiguracji DNS oraz analizę działania sieci. W środowiskach IT, gdzie nieprawidłowa konfiguracja DNS może prowadzić do problemów z łącznością, nslookup jest kluczowym narzędziem. Zgodnie z dobrymi praktykami, administratorzy IT często używają nslookup do weryfikacji dostępności i poprawności działania serwerów DNS. Pozwala to na szybkie zidentyfikowanie i rozwiązanie problemów związanych z DNS, które mogą wpływać na wydajność i bezpieczeństwo sieci. Rozumienie jak działa nslookup i jakie informacje zwraca jest podstawową umiejętnością w zarządzaniu sieciami komputerowymi.

Pytanie 32

Jaką usługę należy zainstalować na systemie Linux, aby umożliwić bezpieczny zdalny dostęp?

A. telnet

B. rlogin

C. tftp

D. ssh

Wybór usług do zdalnego dostępu na serwerze Linux wymaga zrozumienia różnic pomiędzy protokołami oraz ich bezpieczeństwa. TFTP (Trivial File Transfer Protocol) jest protokołem przesyłania plików, który nie oferuje żadnego szyfrowania ani zabezpieczeń, co czyni go nieodpowiednim do zastosowań wymagających bezpiecznego dostępu. Telnet to kolejny protokół, który, mimo że umożliwia zdalne logowanie, przesyła dane w postaci niezaszyfrowanej. To oznacza, że wszelkie informacje, w tym hasła, mogą być podsłuchiwane przez osoby trzecie, co stawia pod znakiem zapytania bezpieczeństwo takiej komunikacji. Rlogin, podobnie jak Telnet, również nie zapewnia odpowiednich środków ochrony i nie jest już powszechnie stosowany ze względu na swoje wady związane z bezpieczeństwem. Wybierając jakiekolwiek rozwiązanie do zdalnego dostępu, należy kierować się standardami branżowymi, które coraz bardziej preferują szyfrowane połączenia. Używanie protokołów takich jak SSH, które zapewniają szyfrowanie danych i uwierzytelnianie użytkowników, jest nie tylko zalecane, ale wręcz konieczne w kontekście ochrony danych i zasobów serwerowych. Wybór nieodpowiednich protokołów do komunikacji zdalnej prowadzi do poważnych luk w bezpieczeństwie, co może skutkować nieautoryzowanym dostępem oraz narażeniem poufnych informacji.

Pytanie 33

Po zainstalowaniu Windows 10, aby skonfigurować połączenie internetowe z ograniczeniem danych, w ustawieniach sieci i Internetu należy ustawić typ połączenia

A. taryfowe

B. bezprzewodowe

C. przewodowe

D. szerokopasmowe

Wybór odpowiedzi przewodowe, bezprzewodowe lub szerokopasmowe w kontekście konfigurowania połączenia internetowego z limitem danych jest niewłaściwy, ponieważ te określenia nie odnoszą się bezpośrednio do zarządzania zużyciem danych. Przewodowe i bezprzewodowe to typy połączeń, które opisują sposób, w jaki urządzenie łączy się z siecią, ale nie mają wpływu na ustawienia dotyczące limitów danych. Użytkownik, który wybiera te opcje, może nie być świadomy, że nie rozwiązuje problemu zarządzania danymi. Szerokopasmowe połączenie oznacza dużą prędkość transferu, ale również nie odnosi się do kwestii limitu danych, które są istotne w przypadku użytkowników z ograniczonym dostępem do Internetu. Wybierając niewłaściwe opcje, użytkownik może utworzyć połączenie, które nie jest zoptymalizowane pod kątem kosztów, co prowadzi do potencjalnych problemów finansowych. Właściwe zrozumienie terminologii związanej z zarządzaniem połączeniami internetowymi jest kluczowe dla efektywnego korzystania z zasobów sieciowych. Dlatego odpowiednia konfiguracja połączenia taryfowego powinna być zawsze priorytetem dla osób korzystających z połączeń z limitem danych, aby zminimalizować ryzyko przekroczenia ustalonego limitu.

Pytanie 34

Po przeprowadzeniu diagnostyki komputerowej ustalono, że temperatura pracy karty graficznej z wyjściami HDMI oraz D-SUB, zainstalowanej w gnieździe PCI Express komputera stacjonarnego, wynosi 87°C. W związku z tym, serwisant powinien

A. dodać dodatkowy moduł pamięci RAM, aby zmniejszyć obciążenie karty

B. zmienić kabel sygnałowy D-SUB na HDMI

C. wymienić dysk twardy na nowy, o porównywalnej pojemności i prędkości obrotowej

D. sprawdzić, czy wentylator działa prawidłowo i nie jest zabrudzony

Temperatura pracy karty graficznej na poziomie 87°C jest zbyt wysoka i może prowadzić do przegrzania lub uszkodzenia podzespołu. W takim przypadku pierwszym krokiem serwisanta powinno być sprawdzenie wentylatora chłodzącego kartę graficzną. Wentylatory są kluczowe dla utrzymania odpowiedniej temperatury pracy komponentów komputerowych. Jeśli wentylator nie działa prawidłowo lub jest zakurzony, może to ograniczać jego wydajność, co w konsekwencji prowadzi do wzrostu temperatury. W praktyce, regularne czyszczenie i konserwacja wentylatorów oraz sprawdzanie ich działania to standardowa procedura w utrzymaniu sprzętu komputerowego w dobrym stanie. Dbałość o chłodzenie karty graficznej jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają monitorowanie temperatury podzespołów oraz ich regularną konserwację, aby zapobiegać awariom i wydłużać żywotność sprzętu. Warto również rozważyć dodanie dodatkowych wentylatorów do obudowy komputera, aby poprawić cyrkulację powietrza.

Pytanie 35

W systemie Windows harmonogram zadań umożliwia przydzielenie

A. maksymalnie czterech terminów realizacji dla wskazanego programu

B. maksymalnie pięciu terminów realizacji dla wskazanego programu

C. więcej niż pięciu terminów realizacji dla wskazanego programu

D. maksymalnie trzech terminów realizacji dla wskazanego programu

Problemy z przypisaniem terminów wykonania w systemie Windows mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących ograniczeń tego narzędzia. Niektóre odpowiedzi sugerują ograniczenie liczby terminów do trzech, czterech lub pięciu, co jest niezgodne z rzeczywistością oferowaną przez Harmonogram zadań. Takie podejście może prowadzić do mylnego przekonania, że zarządzanie zadaniami w systemie Windows jest bardziej ograniczone niż w rzeczywistości. W praktyce, użytkownicy powinni być świadomi, że mogą ustawiać wiele zadań z różnymi warunkami, co pozwala na bardziej elastyczne planowanie zadań, odpowiadające na złożone potrzeby administracyjne. Kolejnym błędem jest mylenie liczby terminów z ich funkcjonalnością; użytkownicy mogą zatem zakładać, że ograniczona liczba terminów oznacza lepszą kontrolę, podczas gdy w rzeczywistości większa liczba terminów umożliwia stworzenie bardziej złożonego harmonogramu, co jest korzystne w wielu scenariuszach, takich jak zarządzanie aktualizacjami, backupami czy innymi cyklicznymi zadaniami. Warto zatem zwrócić uwagę na pełną funkcjonalność narzędzia i nie ograniczać się do myślenia o prostych liczbowych ograniczeniach, co może prowadzić do niewłaściwego wykorzystywania możliwości systemu.

Pytanie 36

Na ilustracji przedstawiony jest schemat konstrukcji logicznej

A. procesora

B. klawiatury

C. myszy komputerowej

D. karty graficznej

Schemat przedstawia budowę logiczną procesora, kluczowego elementu komputera odpowiedzialnego za wykonywanie instrukcji programów. Procesor składa się z jednostki arytmetyczno-logicznej, jednostki sterującej oraz rejestrów. Jednostka arytmetyczno-logiczna realizuje operacje matematyczne i logiczne, co jest niezbędne w obliczeniach komputerowych. Jednostka sterująca zarządza przepływem danych między komponentami procesora, dekodując instrukcje z pamięci i kierując je do odpowiednich jednostek wykonawczych. Rejestry natomiast przechowują tymczasowe dane i wyniki operacji, umożliwiając szybki dostęp w trakcie wykonywania zadań. Procesory stosują standardy architektoniczne, takie jak x86 czy ARM, co wpływa na kompatybilność z różnymi systemami operacyjnymi i oprogramowaniem. W praktyce wydajność procesora decyduje o szybkości i sprawności całego systemu komputerowego, dlatego inżynierowie dążą do optymalizacji jego architektury, zwiększania liczby rdzeni oraz efektywnego zarządzania energią, co ma bezpośredni wpływ na użytkowanie sprzętu w codziennych i profesjonalnych zastosowaniach.

Pytanie 37

Serwisant dotarł do klienta, który znajdował się 11 km od siedziby firmy, i przeprowadził u niego działania naprawcze wymienione w poniższej tabeli. Oblicz całkowity koszt brutto jego usług, wiedząc, że dojazd do klienta kosztuje 1,20 zł/km brutto w obie strony. Stawka VAT na usługi wynosi 23%.

A. 153,20 zł

B. 195,40 zł

C. 166,40 zł

D. 198,60 zł

Niepoprawne odpowiedzi na to pytanie często wynikają z błędów w obliczeniach związanych z kosztami dojazdu lub nieprawidłowym dodawaniem stawki VAT. Na przykład, odpowiedź 195,40 zł może sugerować, że obliczenia kosztów dojazdu były niewłaściwe; być może nie uwzględniono kosztu dojazdu w obie strony lub błędnie obliczono kilometrów. Inna możliwość to niewłaściwe obliczenie sumy wszystkich usług netto, gdzie suma powinna być dokładnie sprawdzona, aby uniknąć pomyłek. Koszt dojazdu powinien być zawsze liczony jako podwójna odległość, co też jest kluczowe w tej sytuacji. Dodatkowo, podczas obliczania podatku VAT, istotne jest, aby uwzględnić go na całkowitym koszcie netto, a nie tylko na pojedynczych usługach. Bez poprawnych obliczeń wszystkie powyższe aspekty mogą prowadzić do błędnych danych. Warto również pamiętać, że w realnych sytuacjach serwisanci muszą być w stanie dokładnie kalkulować koszty, co jest istotne dla utrzymania rentowności usług oraz zadowolenia klientów. Dobrą praktyką jest również stosowanie standardowych formularzy do obliczeń, aby zminimalizować ryzyko błędów arytmetycznych i procedur, które mogą prowadzić do nieporozumień w kosztorysach i fakturach.

Pytanie 38

Do wykonywania spawów włókien światłowodowych nie jest konieczne:

A. zaciskarka

B. pigtail

C. stripper

D. cleaver

Wybór cleavera, strippera czy pigtaila jako niezbędnych narzędzi do spawania włókien światłowodowych wskazuje na niepełne zrozumienie procesu łączenia włókien. Cleaver jest kluczowym narzędziem, które zapewnia precyzyjne cięcie końców włókien, co jest niezbędne do uzyskania optymalnej jakości spawu. Niewłaściwe cięcie może prowadzić do strat sygnału oraz wysokich strat optycznych, co jest nieakceptowalne w systemach komunikacji światłowodowej. Stripper natomiast odpowiada za usuwanie zewnętrznej osłony włókien, co umożliwia przygotowanie ich do spawania. Użycie strippera w tym kontekście jest istotne, ponieważ nieodpowiednie usunięcie osłony może prowadzić do uszkodzenia włókna. Pigtail, z kolei, jest zastosowaniem, które pozwala na wygodne połączenie z urządzeniami aktywnymi, jednak w kontekście spawania jest to element, który nie jest bezpośrednio używany do samego procesu spawania, ale raczej jest wykorzystywany jako zakończenie połączenia. Te pomyłki mogą wynikać z braku zrozumienia różnicy między różnymi narzędziami oraz ich zastosowaniami w praktyce, co jest kluczowe dla prawidłowego przebiegu prac związanych z instalacją i serwisowaniem systemów światłowodowych.

Pytanie 39

Protokół stosowany do rozgłaszania w grupie, dzięki któremu hosty informują o swoim członkostwie, to

A. IGMP

B. EIGRP

C. ICMP

D. IGRP

Wybór innych protokołów, takich jak IGRP, ICMP i EIGRP, odzwierciedla typowe nieporozumienia dotyczące ich funkcji i zastosowania w kontekście zarządzania grupami multicastowymi. IGRP, czyli Interior Gateway Routing Protocol, jest protokołem routingu wewnętrznego, który nie ma związku z zarządzaniem członkostwem grup multicastowych. Jego celem jest wymiana informacji o trasach pomiędzy routerami w sieci, co nie jest związane z rozgłaszaniem danych do grup odbiorców. ICMP, z kolei, to protokół kontrolny, który służy do przesyłania komunikatów o błędach oraz informacji diagnostycznych w sieciach IP. Choć jest ważny dla monitorowania stanu sieci, nie ma żadnego wpływu na zarządzanie grupami multicastowymi. EIGRP, czyli Enhanced Interior Gateway Routing Protocol, jest także protokołem routingu, który łączy cechy protokołów wewnętrznych i zewnętrznych, jednak również nie ma zastosowania w kontekście rozgłaszania grupowego. Przy wyborze odpowiedzi, istotne jest rozróżnianie funkcji protokołów i ich odpowiednie przypisanie do konkretnych zadań w zarządzaniu sieciami. Zrozumienie tych różnic pozwala uniknąć częstych błędów w interpretacji roli poszczególnych protokołów w architekturze sieciowej.

Pytanie 40

W systemie Linux komenda ifconfig odnosi się do

A. narzędzia do weryfikacji znanych adresów MAC/IP

B. określenia karty sieciowej

C. narzędzia, które umożliwia wyświetlenie informacji o interfejsach sieciowych

D. użycia protokołów TCP/IP do oceny stanu zdalnego hosta

Odpowiedź wskazująca, że ifconfig to narzędzie umożliwiające wyświetlenie stanu interfejsów sieciowych jest jak najbardziej prawidłowa. W systemie Linux, ifconfig jest używane do konfigurowania, kontrolowania oraz wyświetlania informacji o interfejsach sieciowych. Dzięki temu narzędziu administratorzy mogą uzyskać szczegółowe dane dotyczące adresów IP, maski podsieci, a także statusu interfejsów (np. czy są one aktywne). Przykładowe użycie to polecenie 'ifconfig eth0', które wyświetli informacje o interfejsie o nazwie eth0. Dodatkowo, ifconfig może być używane do przypisywania adresów IP oraz aktywacji lub dezaktywacji interfejsów. Narzędzie to jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania siecią i jest standardowym elementem wielu skryptów administracyjnych, co czyni je niezbędnym w codziennej pracy specjalistów IT. Warto również zaznaczyć, że ifconfig jest często zastępowane przez nowsze narzędzia, takie jak 'ip' z pakietu iproute2, które oferują bardziej rozbudowane możliwości konfiguracyjne i diagnostyczne.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej