Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik stylista
- Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
- Data rozpoczęcia: 26 marca 2025 07:31
- Data zakończenia: 26 marca 2025 07:54
Egzamin niezdany
Wynik: 17/40 punktów (42,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Kołnierz typu be-be jest projektowany na podstawie
A. form przodu i tyłu
B. formy przodu
C. formy tyłu
D. wykreślnego kąta prostego
Wiele osób może pomyśleć, że kołnierz leżący be-be można modelować na podstawie wykreślnego kąta prostego, co może prowadzić do błędnych wyobrażeń o jego konstrukcji. W rzeczywistości, ten kąt prosty nie uwzględnia złożoności kształtów ludzkiego ciała i wymagań ergonomicznych. Ponadto, modelowanie kołnierza tylko na podstawie formy przodu lub tyłu może prowadzić do braku harmonii w sylwetce oraz ograniczenia swobody ruchów. Na przykład, formy przodu często mają inny kształt niż forma tyłu, co oznacza, że tylko jeden z tych elementów nie może dostarczyć pełnego obrazowania wymagań konstrukcyjnych. Typowym błędem jest również pomijanie wpływu materiału na sposób, w jaki kołnierz się układa; różne tkaniny mają różne właściwości, które wpływają na ostateczny kształt kołnierza. Niedostosowanie się do tych zasad prowadzi często do niewłaściwego dopasowania kołnierza, co nie tylko wpływa na estetykę, ale także na komfort użytkownika. W rezultacie kluczowym aspektem projektowania kołnierzy jest ich odpowiednie modelowanie w oparciu o kompleksowe zrozumienie zarówno formy przodu, jak i tyłu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej.
Pytanie 3
Przy obliczaniu kosztów materiałów oraz akcesoriów niezbędnych do uszycia damskiej spódnicy o długości 60 cm, która posiada podszewkę oraz zamek błyskawiczny, należy uwzględnić
A. 66 cm tkaniny zasadniczej, 60 cm podszewki i zamek błyskawiczny
B. 70 cm tkaniny zasadniczej, 55 cm podszewki oraz zamek rozdzielczy
C. 60 cm tkaniny zasadniczej, 50 cm podszewki i zamek błyskawiczny
D. 65 cm tkaniny zasadniczej, 60 cm podszewki oraz zamek rozdzielczy
Odpowiedź wskazująca na 66 cm tkaniny zasadniczej, 60 cm podszewki oraz zamek błyskawiczny jest prawidłowa, ponieważ idealnie odzwierciedla wymagania związane z uszyciem spódnicy damskiej o długości 60 cm. Przy obliczaniu ilości materiału, należy wziąć pod uwagę dodatkowe centymetry, które są potrzebne na zakładki, szwy oraz ewentualne korekty. W przypadku tkaniny zasadniczej, 66 cm to standardowy wymiar, który uwzględnia również zapas na szwy boczne i dolny, co jest zgodne z praktykami projektowania odzieży. Z kolei 60 cm podszewki jest wystarczające, aby odpowiednio wykończyć wnętrze spódnicy, a zamek błyskawiczny jest niezbędny dla funkcjonalności produktu. Przykładowo, w standardowych procedurach szycia, zaleca się posiadanie minimum 5 cm zapasu na dolnej krawędzi, co uzasadnia wybór 66 cm tkaniny. Dobrze zaplanowane obliczenia materiałowe są kluczowe dla efektywności produkcji oraz minimalizacji odpadów. W branży odzieżowej stosuje się również metody takie jak draperia, aby lepiej zobrazować proporcje materiału w stosunku do projektu.
Pytanie 4
Zgodnie z przedstawionym rysunkiem instruktażowym wskaż metodę przyszycia rękawa do podkroju pachy?
A. Obrzucenie osobno krawędzi główki oraz podkroju pachy i zszycie ich razem
B. Wszycie główki rękawa do podkroju pachy oraz obrzucenie krawędzi wspólnie
C. Obszycie lamówką krawędzi główki i podkroju pachy oraz zszycie ich razem
D. Wszycie główki rękawa do podkroju pachy oraz obszycie krawędzi lamówką
Zastosowanie różnych metod wszywania rękawa do podkroju pachy, takich jak obracanie krawędzi lub zszywanie oddzielnych elementów, może prowadzić do niepożądanych efektów estetycznych i funkcjonalnych. Obrzucenie oddzielnie krawędzi główki rękawa oraz podkroju pachy, a następnie ich zszycie, może skutkować widocznymi szwami, które nie tylko szpecą projekt, ale mogą również powodować dyskomfort podczas noszenia odzieży. Tego typu podejście nie uwzględnia ważnych aspektów, takich jak odpowiednie dopasowanie oraz wsparcie strukturalne, które są kluczowe dla prawidłowego kształtu rękawa. Ponadto, technika ta może prowadzić do osłabienia krawędzi, co zwiększa ryzyko strzępienia i uszkodzeń materiału. Z kolei obrzucenie krawędzi i ich zszycie razem, bez zastosowania lamówki, może sprawić, że projekt stanie się mniej estetyczny. Warto również zauważyć, że niektóre metody wymagają znajomości konkretnego materiału oraz jego właściwości, co może prowadzić do błędów w wyborze odpowiednich narzędzi i technik. W praktyce, kluczowe jest, aby stosować sprawdzone metody, które zapewniają zarówno estetyczne, jak i funkcjonalne wykończenie odzieży, a także pamiętać o znaczeniu przygotowania i testowania rozwiązań przed realizacją projektu.
Pytanie 5
Aby stworzyć formy kamizelki damskiej przez modelowanie przodu i tylnej części bluzki damskiej dopasowanej, konieczne jest, oprócz wymiarów ciała, określenie długości kamizelki oraz zaznaczenie
A. kształtu linii modelowej dekoltu i dolnej części
B. punktów styku na krawędziach elementów
C. miejsc wszycia kieszeni
D. miejsc montażu zapięcia
Wybór odpowiedzi dotyczący punktów spotkań na krawędziach elementów, miejsc wykonania zapięcia oraz miejsc naszycia kieszeni wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące kluczowych aspektów projektowania odzieży. Punkty spotkań na krawędziach elementów są istotne w kontekście konstrukcji, ale nie mają bezpośredniego wpływu na ogólny kształt kamizelki, który jest determinowany przez linie modelowe. Miejsca wykonania zapięcia są bardziej technicznym detalem, który nie wpływa na zamysł estetyczny odzieży, a ich oznaczenie można wykonać na późniejszych etapach produkcji. Również naszycie kieszeni, chociaż istotne z praktycznego punktu widzenia, nie ma znaczenia na etapie modelowania formy, ponieważ przyporządkowanie lokalizacji kieszeni następuje zwykle po ustaleniu zasadniczego kształtu odzieży. Kluczowym błędem myślowym jest skupienie się na detalach konstrukcyjnych, zaniedbując istotę formy dekoltu i dołu, które są fundamentalne dla estetyki i funkcjonalności kamizelki. Warto zrozumieć, że projektowanie odzieży to proces, w którym każdy etap ma swoje znaczenie, a szczegóły mogą być dostosowywane w ramach już istniejącej formy, która powinna być najpierw określona przez linie modelowe.
Pytanie 6
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 7
Kostium damski uszyty z elanowełny, którego podszewka wymaga prasowania, powinien być prasowany
A. na mokro, żelazkiem o temperaturze 90°C
B. po prawej stronie przy użyciu wilgotnej zaparzaczki, żelazkiem nagrzanym do 150°C
C. na sucho, żelazkiem ustawionym na 110°C
D. po lewej stronie przy lekko zwilżonym materiale, żelazkiem o temperaturze 200°C
Prasowanie odzieży wykonanej z elanowełny wymaga szczególnej uwagi, a błędne metody mogą prowadzić do uszkodzeń materiału. Prasowanie na sucho, przy użyciu żelazka o temperaturze 110°C, może być niewystarczająco skuteczne, zwłaszcza przy tkaninach o właściwościach elastycznych. Wiele osób może myśleć, że niższa temperatura jest bezpieczniejsza, jednak nie daje ona wystarczającego efektu, co prowadzi do konieczności powtarzania procesu, a tym samym narażenia materiału na dodatkowe ciepło. Metoda na mokro z użyciem żelazka ustawionego na 90°C nie jest odpowiednia, ponieważ taka niska temperatura może nie przynieść pożądanych efektów, a także woda może wnikać w strukturę tkaniny, co może prowadzić do plam i odbarwień. Z kolei prasowanie po lewej stronie, lekko zwilżonym materiałem, z żelazkiem ustawionym na 200°C, stwarza ryzyko przypalenia tkaniny; wysoka temperatura jest niedopuszczalna dla syntetycznych włókien, jakimi są elanowełny, które mogą ulec stopieniu. Zrozumienie zachowań materiałów podczas prasowania jest kluczowe dla ich wystarczającej ochrony i długowieczności odzieży, dlatego ważne jest, aby przed przystąpieniem do prasowania zapoznać się z zaleceniami producenta oraz standardowymi technikami prasowania odpowiednimi dla danego rodzaju tkaniny.
Pytanie 8
Rękawówka – specjalna podszewka używana do wykańczania rękawów, np. w męskich marynarkach, to materiał
A. z elany o splocie płóciennym tkaną w kratę
B. bawełniana o splocie skośnym łamanym lub skośnym wzmacnianym
C. z jedwabiu wiskozowego o splocie płóciennym
D. z jedwabiu wiskozowego o splocie atłasowym, tkaną w białe i czarne paski
Wybierając tkaniny do rękawów w męskich marynarkach, musisz wiedzieć, jak różne materiały się sprawdzają. Bawełna o splocie skośnym łamanym może być trwała, ale czasem jest zbyt gruba i sztywna, co ogranicza ruchy. W dodatku bawełna nie ma świetnych właściwości termicznych, jak wiskoza, więc nie jest najlepszym pomysłem na podszewkę w eleganckich ciuchach, które powinny być wygodne. Jedwab wiskozowy o splocie płóciennym też nie pasuje, bo chociaż jest mocny, brakuje mu gładkości atłasowego splotu, co bardzo wpływa na komfort noszenia. Na końcu, tkanina z elany w kratę, mimo że elastyczna, wcale nie nadaje się na podszewkę w marynarkach, bo oczekiwanie jest takie, że będzie bardziej formalny wygląd. Użycie niewłaściwych materiałów może negatywnie wpłynąć na odbiór ubrania, dlatego ważne jest, by wiedzieć, jakie tkaniny są odpowiednie w męskiej modzie.
Pytanie 9
Jakiego typu noża nie można wykorzystać w krajarkach do dzielenia nakładu na sekcje?
A. Z nożem pionowym
B. Z nożem wielokątnym
C. Z nożem tarczowym
D. Z nożem taśmowym
Krajarki z nożem taśmowym nie są odpowiednie do rozkroju nakładu na sekcje z kilku istotnych powodów. Przede wszystkim, noże taśmowe są zaprojektowane głównie do ciągłego cięcia materiałów, co sprawia, że ich aplikacja w kontekście sekcjonowania nakładu może prowadzić do niedokładności. W przypadku rozkroju nakładu na sekcje, precyzja i kontrola głębokości cięcia są kluczowe, co jest lepiej osiągalne przy użyciu noży pionowych czy tarczowych. Krajarki z nożem taśmowym mogą również generować zbyt dużą ilość ciepła, co może powodować deformację materiału i pogorszenie jakości cięcia. W praktyce, w procesach takich jak produkcja opakowań czy druku komercyjnego, gdzie istotna jest precyzja i powtarzalność, wybór odpowiedniego narzędzia tnącego ma kluczowe znaczenie dla uzyskania wysokiej jakości produktu końcowego oraz minimalizacji odpadów. Dobre praktyki w branży zalecają stosowanie noży tarczowych lub pionowych w takich zastosowaniach, aby zapewnić optymalne wyniki.
Pytanie 10
Który z pomiarów krawieckich przeprowadza się na kobiecej sylwetce od siódmego kręgu szyi w kierunku osi pionowej?
A. SySvXpTp
B. RvRv
C. RvNv
D. PcPl
Wybór innych opcji pomiarowych, jak RvRv, RvNv i PcPl, może być mylący w kontekście krawiectwa. Na przykład, pomiar RvRv odnosi się do obwodu ramion, ale nie mówi nic o tym, jak odległość od siódmego kręgu szyi w dół. Chociaż ten pomiar jest ważny, to nie dotyczy kluczowych długości sylwetki. Pomiar RvNv, który dotyczy obwodu bioder, w ogóle nie pasuje do pytania o pomiar od szyi, a to pokazuje, jak ważne jest, żeby wiedzieć, jakie pomiary są najważniejsze. PcPl, czyli obwód klatki piersiowej, też nie jest w porządku, bo skupia się na obwodzie, a nie na długości. Często ludzie wybierają te opcje, bo nie znają systematyki pomiarów krawieckich. W projektowaniu ubrań kluczowe jest zrozumienie, które pomiary są istotne dla dobrego dopasowania. Ignorowanie specyfiki pomiarów w pionie może prowadzić do kiepskich fasonów, które będą niewygodne i zawiodą klientki.
Pytanie 11
Jakich informacji nie zamieszcza się na podstawowym szablonie?
A. Wielkości wyrobu
B. Oznaczenia linią prostą nitki osnowy
C. Nazwa odzieżowego elementu
D. Nazwa rodzaju materiału odzieżowego
Na szablonie podstawowym nie umieszcza się nazwy rodzaju materiału odzieżowego, ponieważ jest to informacja, która może być przedstawiona w innych dokumentach lub etykietach. Standardowe szablony produkcyjne, takie jak te stosowane w branży odzieżowej, koncentrują się na kluczowych aspektach, które są niezbędne do zrozumienia i wykonania produktu. Przykładowo, rozmiar wyrobu, nazwa elementu odzieżowego, czy oznaczenie nitki osnowy są fundamentalnymi informacjami, które pozwalają na prawidłowe szycie oraz realizację zamówień. W praktyce, nazwa rodzaju materiału może być określona w specyfikacji technicznej, co pozwala na elastyczność w wyborze tkanin zgodnie z preferencjami i wymaganiami klienta. Dobre praktyki branżowe wskazują na konieczność unikania nadmiaru informacji w szablonach, co sprzyja przejrzystości i ułatwia proces produkcyjny.
Pytanie 12
Przy tworzeniu szablonów należy określić dodatki na szwy oraz podwinięcia. Wartość tych dodatków jest uzależniona od
A. rodzaju materiału i metody łączenia elementów
B. przeznaczenia odzieży oraz aktualnych trendów w modzie
C. rodzaju odzieży i typu figury
D. rodzaju figury oraz materiału
Wybór dodatków na szwy i podwinięcia jest mega ważny, bo jak się pomylisz, to możesz mieć spore problemy ze strukturą ubrania. Nie można twierdzić, że dodatki zależą tylko od typu odzieży czy sylwetki, bo to nie tak działa. Każdy materiał różni się nie tylko kolorem, ale też właściwościami mechanicznymi, co ma ogromny wpływ na szycie. Na przykład, w przypadku materiałów rozciągliwych, jak jersey, trzeba dobrać odpowiednie dodatki, żeby szwy były elastyczne, co jest ważne dla komfortu. Z drugiej strony sztywne tkaniny potrzebują innych szerokości dodatków, żeby konstrukcja była solidna. I pamiętaj, że sposób łączenia elementów, np. przez overlock, wymaga innych dodatków niż zwykłe szwy. Ignorowanie tych rzeczy prowadzi do typowych błędów, jak złe dopasowanie dodatków, co powoduje problemy z zamykaniem szwów czy deformacjami. Dużo osób nie bierze tego pod uwagę, a powinny, żeby ich projekty były naprawdę dobre.
Pytanie 13
Oblicz, jakie wynagrodzenie netto otrzyma szwaczka, która pracowała przez 24 dni po 8 godzin dziennie, jeśli stawka normo-minuty w firmie wynosi netto 0,20 zł.
A. 1 920,00 zł
B. 2 420,00 zł
C. 2 304,00 zł
D. 1 152,00 zł
Aby obliczyć miesięczne wynagrodzenie netto szwaczki, należy najpierw ustalić całkowitą liczbę przepracowanych minut. Szwaczka pracowała 24 dni po 8 godzin dziennie, co daje 192 godziny pracy w miesiącu. Przeliczając to na minuty, otrzymujemy 192 godziny x 60 minut = 11 520 minut. Następnie, mnożymy tę liczbę przez stawkę za normo-minutę, która wynosi 0,20 zł. Zatem 11 520 minut x 0,20 zł = 2 304,00 zł. Ta wartość jest zgodna z praktykami wynagradzania w branży tekstylnej, gdzie wynagrodzenie oblicza się na podstawie przepracowanych minut oraz ustalonej stawki. Warto również zaznaczyć, że znajomość takich obliczeń jest kluczowa dla efektywnego zarządzania kosztami pracy oraz planowania budżetów w firmach produkcyjnych.
Pytanie 14
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 15
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 16
Ocenianie jakości dokonanej przeróbki sukni damskiej zazwyczaj następuje w momencie, gdy klientka odbiera suknię, a przed jej odebraniem
A. nakłada suknię i, przeglądając się w lustrze, porównuje wykonanie przeróbki z ustalonym zakresem oraz ocenia jakość jej realizacji
B. nakłada suknię i, przeglądając się w lustrze, prosi wykonawcę przeróbki o ocenę swojego wyglądu
C. rozkłada suknię na stole, przygląda się jej, ocenia jakość oraz zakres wykonania przeróbki w porównaniu do stanu sukni sprzed przeróbki
D. rozkłada suknię na stole, przygląda się i ocenia jakość wykonanej przeróbki w odniesieniu do wcześniej ustalonych wymagań
Odpowiedź wskazująca na nakładanie sukni i ocenę jej w lustrze jest prawidłowa, ponieważ kluczowym elementem kontroli jakości przeróbki odzieży jest subiektywna ocena klientki w rzeczywistym kontekście użytkowania. Zastosowanie lustra umożliwia dokładne dostrzeżenie ewentualnych niedoskonałości, które mogą być niewidoczne przy oglądaniu sukni na stole. Klientka ma możliwość oceny, czy przeróbka odpowiada jej indywidualnym wymaganiom oraz oczekiwaniom, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Właściwa ocena jakości przeróbki obejmuje między innymi sprawdzenie, czy zmiany zostały wykonane zgodnie z wcześniej uzgodnionymi detalami, na przykład długością, szerokością czy dopasowaniem do sylwetki. Użycie lustra pozwala również na ocenę komfortu noszenia, co jest kluczowe dla satysfakcji klienta. W ten sposób proces odbioru staje się interaktywny, a klientka może wyrazić swoje zadowolenie lub wprowadzić dodatkowe uwagi. Takie podejście zapewnia, że usługa przeróbki odzieży jest zgodna z wymaganiami klienta oraz standardami jakości w branży modowej.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
Ile wynosi zużycie tkaniny w groszki o szerokości 90 cm, z której uszyto spódnicę podstawową dla klientki o wymiarach przedstawionych w tabeli?
| obwód talii | 74 cm |
| obwód bioder | 104 cm |
| długość spódnicy | 60 cm |
A. 60 cm
B. 66 cm
C. 132 cm
D. 120 cm
Zużycie tkaniny wynoszące 132 cm jest prawidłowe, ponieważ uwzględnia standardowe zapasy na szwy oraz podwinięcia. W przypadku spódnic, szczególnie dla klientek o różnych wymiarach, istotne jest, aby zaplanować odpowiednią ilość materiału do wykonania przodu i tyłu spódnicy. Ponadto, przy szerokości tkaniny wynoszącej 90 cm, trzeba pamiętać, że materiał nie jest nieskończony i jego struktura oraz właściwości mogą wpływać na finalny efekt. W praktyce, dobrą praktyką jest zawsze dodawanie kilku centymetrów do wymaganego wymiaru, aby móc dostosować spódnicę do indywidualnych potrzeb klientki, takich jak preferencje dotyczące długości czy stylu. Zastosowanie podwójnej ilości materiału na przód i tył spódnicy oraz dodatkowe zapasy na szwy są zgodne z zaleceniami branżowymi, które zapewniają, że gotowy produkt będzie estetyczny i funkcjonalny.
Pytanie 19
Jaką maszynę należy wykorzystać do szycia elastycznych i rozciągliwych szwów montażowych?
A. Łańcuszkową
B. Ryglówkę
C. Podszywarkę
D. Stębnową
Podszywarka, ryglówka i stębnowa to maszyny, które mają swoje specyficzne zastosowania, ale nie są zoptymalizowane do szycia elastycznych, rozciągliwych szwów montażowych. Podszywarka jest używana głównie do wykańczania krawędzi materiałów oraz do szycia tkanin, ale jej konstrukcja nie oferuje wystarczającej elastyczności, aby efektywnie obsłużyć wymagania związane z rozciągającymi się materiałami. Szwów, które są wykonane na podszywarce, mogą nie wytrzymać rozciągania, co prowadzi do ich uszkodzenia. Ryglówka, z kolei, jest maszyną, która tworzy gęsty szew zabezpieczający krawędzie materiału, ale nie jest przystosowana do zapewnienia elastyczności. Szwów ryglowych używa się głównie do łączenia materiałów w miejscach, gdzie nie jest wymagane rozciąganie. Stębnowa maszyna, która służy do wykonywania prostych lub dekoracyjnych szwów, również nie spełnia wymogów elastyczności. Szycie tkanin elastycznych na stębnowej maszynie może prowadzić do pęknięcia szwu, co jest wynikiem braku odpowiedniej elastyczności. Podsumowując, błędne wybory tych maszyn wynikają z niepełnego zrozumienia ich funkcji i zastosowań w kontekście różnorodności tkanin oraz wymagań dotyczących szwów w odzieży. Właściwy dobór maszyny do szycia stanowi kluczowy aspekt procesu produkcyjnego, a znajomość ich właściwości jest niezbędna dla zapewnienia wysokiej jakości wyrobów odzieżowych.
Pytanie 20
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 21
Koszt wykonania kobiecej sukienki w punkcie usługowym wynosi 148 zł. Do jej szycia wykorzystano 1,60 m materiału bawełnianego, którego cena to 30 zł za 1 m. Jaki jest koszt robocizny oraz dodatków krawieckich?
A. 110 zł
B. 128 zł
C. 118 zł
D. 100 zł
Odpowiedź 100 zł jest poprawna, ponieważ aby obliczyć koszt robocizny oraz dodatków krawieckich, musimy najpierw ustalić całkowity koszt materiałów. W przypadku sukienki zużyto 1,60 m tkaniny bawełnianej, której cena wynosi 30 zł za 1 m. Zatem koszt tkaniny wynosi: 1,60 m * 30 zł/m = 48 zł. Następnie, aby znaleźć koszt robocizny i dodatków, odejmujemy koszt materiałów od całkowitych kosztów wykonania sukienki: 148 zł - 48 zł = 100 zł. Takie podejście jest standardem w branży odzieżowej, gdzie dokładne określenie kosztów materiałów i robocizny jest kluczowe dla kalkulacji cen produktów. W praktyce, przedsiębiorcy często korzystają z takich kalkulacji, aby ustalić rentowność swoich produktów oraz podejmować decyzje dotyczące cen sprzedaży. Znajomość kosztów wykonania pozwala również na lepsze zarządzanie budżetem oraz planowanie produkcji.
Pytanie 22
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 23
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 24
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 27
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 28
Które elementy odzieży powinny być wykończone podszewką, zazwyczaj z jedwabiu wiskozowego, w tkaną strukturę szerokich białych oraz wąskich czarnych pasków?
A. Kieszeni
B. Rękawów
C. Przodów żakietów
D. Nogawek spodni
Wybór podszewki dla różnych elementów odzieży jest istotny, aby zapewnić zarówno komfort, jak i estetykę, jednak nie wszystkie odpowiedzi zaproponowane w teście odpowiadają najlepszym praktykom w branży. Kieszenie, mimo że są istotnym elementem funkcjonalnym, rzadko wymagają podszewki z materiałów tak delikatnych jak jedwab wiskozowy. Zazwyczaj kieszenie są szyte z tych samych materiałów, co reszta odzieży, aby zminimalizować koszty produkcji oraz uprościć proces szycia. W przypadku przodów żakietów, chociaż podszewka może być stosowana, to kluczowe jest jej zastosowanie w rękawach, gdzie materiał wiskozowy może znacząco poprawić komfort noszenia. Jeśli chodzi o nogawki spodni, to podszewka jest stosunkowo rzadko używana, a jej zastosowanie nie jest standardem w dzisiejszej produkcji odzieżowej, co czyni te odpowiedzi mniej trafnymi. Często mylone jest również pojęcie funkcji estetycznej z funkcją użytkową podszewki; podczas gdy podszewka może efektownie wyglądać, jej głównym celem jest poprawa komfortu i funkcjonowania odzieży, w szczególności w miejscach, które mają bezpośredni kontakt z ciałem. W kontekście wykończenia odzieży, kluczowe jest zrozumienie, które elementy wymagają użycia podszewki, aby nie tylko zwiększać komfort, ale także zgodność z normami jakości. Dlatego ważne jest, aby dokładnie przemyśleć, które elementy odzieży rzeczywiście korzystają z podszewki, aby podnieść jej wartość użytkową."
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
Aby wydłużyć zbyt krótkie nogawki w klasycznych spodniach damskich, można je przedłużyć poprzez doszycie do końców
A. mankietów
B. frędzli
C. lamówek
D. falban
Frędzle, falbany i lamówki to elementy dekoracyjne, które w kontekście wydłużania nogawek spodni nie będą pełniły odpowiedniej funkcji. Frędzle, jako ozdoby, zazwyczaj stosuje się w stylizacji boho lub w modzie etnicznej, jednak ich dodanie do nogawek spodni nie tylko nie wydłuży nogawek, ale również może zaburzyć proporcje sylwetki. W przypadku falban, są one najczęściej używane w sukienkach i spódnicach, aby dodać objętości lub ruchu, ale w kontekście spodni mogą sprawić, że cała sylwetka stanie się nieproporcjonalna i nieestetyczna. Lamówki, chociaż mogą być stosowane do podkreślenia krawędzi, nie są odpowiednie do wydłużania nogawek. Lamówki pełnią raczej funkcję dekoracyjną, a ich obecność na nogawkach nie wpłynie na ich długość. Wybierając metody modyfikacji odzieży, ważne jest zrozumienie, jak różne elementy krawieckie wpływają na wygląd i funkcjonalność odzieży. Typowym błędem jest traktowanie elementów dekoracyjnych jako rozwiązań praktycznych, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania materiałów i czasu podczas szycia. W krawiectwie kluczowe jest zrozumienie, jakie techniki będą odpowiednie dla danego celu, aby uzyskać zamierzony efekt estetyczny i praktyczny.
Pytanie 31
W odzieży typu body dla dzieci wykorzystuje się zapięcia w postaci
A. nap
B. haftków
C. guzików z 2 dziurkami
D. zamka krytego
Odpowiedź "napy" jest poprawna, ponieważ zapięcia tego typu są powszechnie stosowane w odzieży dziecięcej, zwłaszcza w bodach. Napy są wygodne w użyciu, szczególnie dla rodziców, którzy muszą szybko ubrać swoje dzieci. Dodatkowo, napy są łatwe do zapięcia i rozpięcia, co jest istotne w przypadku małych dzieci, które mogą niecierpliwie reagować na czasochłonne procesy ubierania. Wiele modeli bodów dziecięcych wykorzystuje napy w kroku, co pozwala na komfortowe przewijanie malucha bez konieczności całkowitego ściągania ubrania. Warto również zaznaczyć, że stosowanie nap w produktach dla dzieci jest zgodne z normami bezpieczeństwa, które wymagają, aby zapięcia były solidne i odporne na przypadkowe rozpięcie. Standardy takie jak EN 14682 określają wymagania dotyczące elementów dotyczących bezpieczeństwa odzieży, co czyni napy odpowiednim wyborem dla bodów dziecięcych.
Pytanie 32
Do zaznaczenia korekt ustalonych podczas pomiaru damskiego płaszcza z materiału wełnianego używa się symboli umownych, które oznacza się
A. ołówkiem
B. markerem
C. długopisem
D. kredą
Kreda jest najczęściej stosowanym narzędziem do oznaczania poprawek na tkaninach, szczególnie w przypadku materiałów wełnianych, które są wrażliwe na różne substancje chemiczne. Jej użycie jest zgodne z praktykami krawieckimi, które rekomendują stosowanie produktów łatwych do usunięcia i nie pozostawiających trwałych śladów na tkaninie. Kreda umożliwia precyzyjne oznaczenie linii cięcia, przyszycia oraz innych poprawek, a jej aplikacja na tkaninach wełnianych jest bezpieczna, ponieważ nie powoduje ich uszkodzenia. W praktyce, krawcy często korzystają z kredek w różnych kolorach, co pozwala na łatwiejsze odróżnianie poprawek w fazie szycia. Ponadto, kreda jest łatwo dostępna i można ją szybko zetrzeć np. szczotką lub przy pomocy pary, co czyni ją idealnym narzędziem w procesie krawieckim. Warto również wspomnieć, że stosowanie kredy jest zgodne z normami branżowymi dotyczącymi pracy z odzieżą, co podkreśla jej istotę w procesie szycia.
Pytanie 33
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 34
Jakie z wymienionych środków ochrony osobistej stosuje się, aby zabezpieczyć krojczy przed skaleczeniem?
A. Izolacja kabli zasilających krajarkę
B. Ruchome osłony noża taśmowego
C. Sprawne systemy odpylające
D. Podwieszenie przewodów elektrycznych nad stołami krojczymi
Ruchome osłony noża taśmowego stanowią kluczowy element zabezpieczeń w procesach krojenia, które mają na celu minimalizowanie ryzyka skaleczeń. Te osłony są zaprojektowane w taki sposób, aby chronić operatorów przed bezpośrednim kontaktem z ostrym narzędziem, jakim jest nóż taśmowy. W praktyce, podczas pracy z urządzeniami kroczącymi, osłony te mogą dostosowywać się do grubości obrabianego materiału, co pozwala na efektywniejsze i bezpieczniejsze krojenie. Zastosowanie ruchomych osłon jest zgodne z normami bezpieczeństwa, takimi jak PN-EN ISO 13857, które dotyczą odległości dotyczących ochrony ciała w kontekście stref zagrożenia. W sytuacjach, gdy operatorzy są w pobliżu ruchomych części maszyny, osłony te działają jako bariera, zmniejszając ryzyko wypadków. Dodatkowo, ich zastosowanie jest rekomendowane w dobrych praktykach przemysłowych, które podkreślają znaczenie prewencji wobec zagrożeń mechanicznych. Wprowadzenie takich rozwiązań w zakładzie przemysłowym nie tylko zwiększa bezpieczeństwo pracy, ale także może poprawić efektywność operacyjną oraz morale pracowników.
Pytanie 35
Śpioszki dla niemowląt powinny być wykonane z rozciągliwej dzianiny
A. jedwabnej
B. poliamidowej
C. poliestrowej
D. bawełnianej
Śpioszki niemowlęce powinny być wykonane z materiałów, które zapewniają komfort i bezpieczeństwo dla delikatnej skóry dziecka. Bawełna jest naturalnym włóknem, które charakteryzuje się wysoką przepuszczalnością powietrza oraz zdolnością do pochłaniania wilgoci, co jest kluczowe dla utrzymania optymalnej temperatury ciała malucha. Materiały bawełniane są również hipoalergiczne, co zmniejsza ryzyko wystąpienia podrażnień skórnych. Wybór bawełny w produkcji odzieży dziecięcej jest zgodny z zaleceniami pediatrów oraz standardami branżowymi, które zalecają stosowanie naturalnych materiałów w celu zapewnienia maksymalnej wygody. Przykładem zastosowania bawełny są różne rodzaje odzieży dziecięcej, w tym body, które łączą funkcjonalność z komfortem. Wybierając śpioszki wykonane z bawełny, rodzice mogą być pewni, że inwestują w produkt, który jest zarówno praktyczny, jak i bezpieczny dla ich dziecka.
Pytanie 36
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 37
Wysokość talii ZTv określa się od dolnej części do miejsca
A. bocznej talii
B. przedniej talii
C. środkowej talii
D. tylnej talii
No wiesz, jak zaznaczasz inne odpowiedzi dotyczące wysokości talii ZTv, to pokazuje, że można mieć z tym problem. Chodzi o to, że wysokość talii nie mierzysz od tylnego, przedniego albo środkowego punktu, bo to prowadzi do niezbyt dokładnych wyników. Tylni punkt może być bardziej przesunięty w stronę kręgosłupa, co prowadzi do błędów w dopasowaniu, zwłaszcza jak ubierasz coś do ruchu. Przedni punkt też może być mylący przez różnice w postawach i preferencjach, co po prostu nie daje efektywnych rezultatów. Środkowy punkt jako takie odniesienie też nie oddaje rzeczywistych proporcji, co może skutkować tym, że materiał nie będzie się układał tak jak powinien. W branży odzieżowej trzeba trzymać się standardów pomiarowych, żeby wszystko miało ręce i nogi. Nieprecyzyjne pomiary to droga do frustracji klientów i problemów z zaufaniem do marki. Dlatego ważne jest, żeby ogarniać zasady pomiarowe zgodne z tym, co jest najlepsze w branży.
Pytanie 38
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 39
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 40
Nieprawidłowy transport zszywanej warstwy materiałów może być spowodowany niewłaściwym
A. nawleczeniem bębenka mechanizmu chwytacza
B. ustawieniem mechanizmów igielnicy i chwytacza
C. prowadzeniem nici górnej ze szpulki do uszka igły
D. dociskaniem stopką zszywanych warstw materiałów
Wybór nieodpowiednich mechanizmów w procesie szycia może prowadzić do nieprawidłowego transportu materiałów, jednak nie jest to głównym czynnikiem wpływającym na jakość szwów. Położenie mechanizmów igielnicy i chwytacza jest istotne, ale ich właściwa konfiguracja zazwyczaj nie ma bezpośredniego wpływu na jakość docisku materiałów. W rzeczywistości te elementy powinny działać zgodnie z założeniami producenta, co zazwyczaj nie prowadzi do problemów z transportem. Prowadzenie nici górnej z szpulki do uszka igły także ma swoje znaczenie, ale jest to bardziej kwestia prawidłowego nawlekania, które nie ma wpływu na jakość docisku materiałów w trakcie szycia. Nawleczenie bębenka mechanizmu chwytacza również nie powinno być źródłem problemów transportowych, o ile bębenek jest prawidłowo zamocowany i nawleczony. Te elementy, mimo że są ważne dla ogólnego funkcjonowania maszyny, nie są bezpośrednimi przyczynami nieprawidłowego transportu zszywanej warstwy materiałów. Często mylone są przyczyny i skutki, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących jakości szycia. Zrozumienie roli docisku w procesie szycia jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości produktów, a ignorowanie tego aspektu może prowadzić do frustracji i niskiej jakości wykonania.