Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik administracji
Kwalifikacja: EKA.01 - Obsługa klienta w jednostkach administracji
Data rozpoczęcia: 9 czerwca 2025 16:13
Data zakończenia: 9 czerwca 2025 16:28

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Dane zamieszczone w tabeli wskazują, że największa kwota deficytu w gminie X wystąpiła w roku

Dynamika dochodów i wydatków w gminie X w latach 2016-2019
	2016 r.	2017 r.	2018 r.	2019 r.
Dochody w zł	46,7 mln	38,9 mln	41,9 mln	52,7 mln
Wydatki w zł	50,4 mln	38,9 mln	50,6 mln	49,4 mln

A. 2016

B. 2019

C. 2018

D. 2017

Wybór innego roku jako odpowiedzi prowadzi do nieporozumień związanych z interpretacją danych finansowych. Na przykład, jeśli ktoś wybrał 2019, może to wynikać z założenia, że deficyt w tym roku był istotny, jednak analiza wydatków i dochodów powinna jasno wskazać na 2018 jako rok z największą rozbieżnością. Często ludzie koncentrują się na chwilowych spadkach lub wzrostach, a nie na całkowitym obrazie finansowym, co jest klasycznym błędem w analizach budżetowych. Zrozumienie, że roczne deficyty mogą być spowodowane różnymi czynnikami, takimi jak nagłe wydatki związane z inwestycjami czy zmiany w dochodach, jest kluczowe. Osoby analizujące dane finansowe powinny korzystać z metodologii porównawczej, aby zrozumieć, w jaki sposób różne czynniki wpływają na rzeczywistą sytuację finansową. Zastosowanie dobrych praktyk w analizie finansowej, takich jak szczegółowe zestawienia oraz prognozowanie, jest niezbędne do uzyskania dokładnych i rzetelnych wyników, co pozwala na lepsze planowanie w przyszłości.

Pytanie 2

Kto w Polsce przeprowadza ratyfikację i wypowiedzenie umów międzynarodowych?

A. Prezydent RP

B. Izba Wyższa

C. Izba Niższa

D. Prezes Rady Ministrów

Prezydent RP jest organem, który zgodnie z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikuje i wypowiada umowy międzynarodowe. Ratyfikacja umowy międzynarodowej oznacza formalne zatwierdzenie treści umowy przez państwo, co czyni ją wiążącą w prawie krajowym. Przykładem może być ratyfikacja traktatów dotyczących ochrony środowiska, takich jak Protokół z Kioto, gdzie zachodzi potrzeba zaangażowania na poziomie międzynarodowym. Działania Prezydenta w tej dziedzinie są niezbędne dla zapewnienia, że Polska jako państwo przestrzega międzynarodowych zobowiązań. Zgodnie z dobrymi praktykami w zakresie polityki międzynarodowej, konsultacje z ministerstwami oraz innymi instytucjami są kluczowe przed ratyfikacją, aby upewnić się, że decyzje są zgodne z interesami kraju. Warto również zaznaczyć, że przed ratyfikacją umowy międzynarodowe mogą być przedkładane do Sejmu, co podkreśla znaczenie transparentności i demokratycznych procedur w polskim systemie prawnym.

Pytanie 3

Konto "Materiały" klasyfikowane jest jako konto

A. niebilansowym

B. wynikowym

C. rozliczeniowym

D. bilansowym

Zarówno konta rozliczeniowe, wynikowe, jak i niebilansowe różnią się od kont bilansowych pod względem funkcji i charakterystyki. Konta rozliczeniowe, na przykład, są używane do ewidencji transakcji, które nie wpływają na bilans, lecz na rozrachunki z kontrahentami, co może prowadzić do mylnego wnioskowania, że konto 'Materiały' mogłoby być takie samo. Podobnie, konta wynikowe dokumentują przychody i koszty, co jest kluczowe dla określenia wyniku finansowego firmy w danym okresie, ale nie mają one zastosowania w kontekście stanu majątku. Ostatecznie, konta niebilansowe, które nie są ujmowane w bilansie, mają inny charakter, skupiając się na operacjach, które nie są klasyfikowane jako zasoby ani zobowiązania. Błąd w ocenie roli konta 'Materiały' może wynikać z niezrozumienia, że wszystkie zasoby materialne, które są w posiadaniu firmy, powinny być ewidencjonowane jako aktywa w bilansie. Zrozumienie, że konto 'Materiały' stanowi część aktywów trwałych lub obrotowych, jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami w przedsiębiorstwie.

Pytanie 4

W przypadku egzekucji administracyjnej, może być ona rozpoczęta, gdy wierzyciel, po upływie terminu na spełnienie obowiązku przez zobowiązanego, dostarczył mu pisemne wezwanie do realizacji obowiązku, z ostrzeżeniem o możliwości wszczęcia postępowania egzekucyjnego, w formie

A. postanowienia

B. zawiadomienia

C. upomnienia

D. decyzji

W kontekście egzekucji administracyjnej, nie każda forma komunikacji z dłużnikiem jest taka sama, kiedy mówimy o realizacji zobowiązań. Postanowienia i decyzje to dokumenty, które mają inny charakter. Nie spełniają one wymogu formalnego, który nakłada na wierzyciela obowiązek wezwania dłużnika do działania. Jak dla mnie, postanowienie często odnosi się do spraw proceduralnych, a decyzja rozstrzyga konkretne sprawy, ale nie informuje dłużnika o jego zaległościach. Zawiadomienie jest bardziej ogólnym komunikatem i nie ma na celu wezwać do spełnienia obowiązku. Jak to widzę, błędne rozumienie tych terminów może prowadzić do złych decyzji ze strony wierzycieli, a to może skutkować opóźnieniami w egzekucji. No i pominięcie upomnienia to też naruszenie prawa, co może unieważnić późniejsze działania egzekucyjne. Kluczowe jest, żeby zrozumieć, że upomnienie ma nie tylko przypomnieć, ale też dać dłużnikowi szansę na uniknięcie egzekucji. Ignorowanie tego aspektu może prowadzić do złego stosowania procedur administracyjnych, co szkodzi całemu systemowi egzekucyjnemu.

Pytanie 5

W jaki sposób finansowane są składki na ubezpieczenia rentowe pracowników?

A. z własnych środków, w równych częściach, ubezpieczeni i płatnicy składek

B. w całości, z własnych środków, ubezpieczeni

C. z własnych środków, w wysokości 1,5% podstawy wymiaru ubezpieczeni i w wysokości 6,5% podstawy wymiaru płatnicy składek

D. w całości, z własnych środków, płatnicy składek

Pojawiające się błędne odpowiedzi wykazują brak zrozumienia, jak funkcjonuje system ubezpieczeń rentowych. Wiele osób myli pojęcia związane z finansowaniem składek, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Na przykład, odpowiedzi sugerujące, że składki są finansowane w całości z własnych środków ubezpieczonych lub płatników składek, ignorują fakt, że system emerytalny w Polsce opiera się na współfinansowaniu przez obie strony. Z perspektywy prawa, składki na ubezpieczenia rentowe są zdefiniowane przez konkretne przepisy, które wskazują na obowiązek wpłacania określonych procentów od podstawy wymiaru. Takie podejście ma na celu zapewnienie odpowiednich funduszy na przyszłe emerytury. Ponadto, błędne stwierdzenia o równej partycji składek między ubezpieczonych a płatników składek mogą prowadzić do nieporozumień dotyczących kalkulacji wynagrodzenia oraz kosztów pracy. W rzeczywistości, obie strony mają różne obowiązki i poziomy odpowiedzialności w zakresie składek, co zostało uregulowane w polskim prawodawstwie. Ważne jest, aby rozumieć te różnice oraz ich wpływ na funkcjonowanie rynku pracy oraz systemu zabezpieczenia społecznego.

Pytanie 6

Jak nazywa się zorganizowany rynek, gdzie odbywa się licytacja różnorodnych towarów?

A. aukcja

B. giełda towarowa

C. przetarg

D. wystawa

Aukcja jest formą zorganizowanego rynku, na którym odbywa się licytacja niejednorodnych towarów, co oznacza, że każdy sprzedawany przedmiot może mieć unikalne cechy i wartość. Na aukcjach uczestnicy składają oferty, które mogą rosnąć w miarę postępu licytacji, co zwiększa konkurencję między kupującymi i potencjalnie podnosi cenę towaru. Przykłady zastosowania aukcji można znaleźć w różnych branżach, od sztuki po nieruchomości. Na przykład, aukcje sztuki, takie jak te organizowane przez renomowane domy aukcyjne, pozwalają na sprzedaż unikalnych dzieł, które nie mają ustalonej ceny rynkowej. W branży nieruchomości aukcje mogą być stosowane do sprzedaży domów w sytuacjach, gdy istnieje duże zainteresowanie i konkurencja, co może prowadzić do uzyskania wyższej ceny. Dobre praktyki na aukcjach obejmują jasne określenie zasad licytacji, transparentność w pozyskiwaniu informacji o przedmiotach oraz zapewnienie fair play dla wszystkich uczestników.

Pytanie 7

Który z organów administracji lokalnej pełni funkcję organu wykonawczego w mieście, które ma ponad 100 000 mieszkańców?

A. Prezydent miasta

B. Rada powiatu.

C. Wójt.

D. Rada gminy.

Odpowiedź 'Prezydent miasta' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z polskim prawem samorządowym, w miastach liczących powyżej 100 000 mieszkańców organem wykonawczym jest Prezydent miasta. Taki status wynika z ustawy o samorządzie gminnym, która precyzuje, że w miastach na prawach powiatu oraz w dużych miastach, prezydent pełni rolę kadrowego odpowiedzialnego za realizację zadań gminy, a także reprezentowanie jej na zewnątrz. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być sytuacja, w której prezydent podejmuje decyzje dotyczące inwestycji miejskich, inicjuje realizację projektów społecznych czy zarządza budżetem miasta. Dobrym przykładem praktycznej realizacji tych kompetencji może być wprowadzenie polityki zrównoważonego rozwoju, gdzie prezydent, jako lider, musi współpracować z różnymi organami i społeczeństwem lokalnym, aby osiągnąć określone cele. Odpowiedzialność prezydenta obejmuje również nadzór nad pracą urzędników miejskich oraz koordynację działań wszystkich wydziałów, co przyczynia się do efektywności zarządzania miastem.

Pytanie 8

Wartość elementu środkowego w uporządkowanym zbiorze danych, to

A. odchylenie standardowe

B. średnia arytmetyczna

C. dominanta

D. mediana

Średnia arytmetyczna to miara tendencji centralnej, która oblicza się, sumując wszystkie wartości w zbiorze danych i dzieląc przez ich liczbę. Jednakże w przypadku rozkładów ze skrajnymi wartościami, średnia może być myląca, ponieważ jest silnie wpływana przez te wartości. Z kolei dominanta, czyli wartość najczęściej występująca w zbiorze danych, także nie jest wyrazem środkowym i w wielu przypadkach może nie odzwierciedlać rzeczywistej tendencji centralnej, szczególnie gdy rozkład jest wielomodalny. Odchylenie standardowe natomiast mierzy rozproszenie danych wokół średniej i nie odnosi się do wartości środkowej. Błędem myślowym jest utożsamianie mediana z innymi miarami, co prowadzi do nieporozumień w analizie danych. Użycie średniej w sytuacjach, gdzie występują wartości odstające lub asymetria, może prowadzić do błędnych wniosków. Dlatego w praktyce analitycznej, ważne jest, aby stosować odpowiednie miary w zależności od charakterystyki danych oraz celu analizy, co stanowi standard w badaniach statystycznych.

Pytanie 9

Jakie ciało sprawuje nadzór nad działalnością gminy?

A. rada powiatu

B. wojewoda

C. marszałek województwa

D. starosta

Wybór rady powiatu, starosty lub marszałka województwa jako organu nadzoru nad działalnością gminną opiera się na niepełnym zrozumieniu struktury polskiego samorządu terytorialnego. Rada powiatu odpowiada głównie za sprawy związane z powiatem, natomiast starosta pełni funkcję wykonawczą w powiecie, co wyklucza ich rolę nadzorczą wobec gmin. Marszałek województwa, zajmujący się głównie sprawami regionalnymi, również nie ma kompetencji do nadzorowania działalności gmin. Takie nieporozumienia mogą wynikać z mylenia struktury administracyjnej i funkcji poszczególnych organów. W praktyce, prawidłowe zrozumienie podziału odpowiedzialności w samorządzie terytorialnym jest kluczowe dla efektywnego działania na poziomie lokalnym. Zamiast przypisywać nadzór gminny do tych organów, które mają różne role i odpowiedzialności, warto skupić się na roli wojewody, który ma bezpośredni mandat do monitorowania i kontrolowania działań gmin, co jest zgodne z normami prawnymi i standardami administracyjnymi w Polsce. Niezrozumienie tych aspektów prowadzi do nieprawidłowych wniosków i może wpływać na skuteczność zarządzania lokalnymi sprawami.

Pytanie 10

Do zadań rady gminy należy

A. uchwalanie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego

B. analizowanie sprawozdań z działalności zarządu powiatu

C. decyzje w sprawach kierunków działania zarządu powiatu

D. podejmowanie uchwał dotyczących majątku powiatu

Uchwały dotyczące miejscowych planów zagospodarowania to naprawdę ważna sprawa dla rady gminy. To właśnie ona kształtuje, jak ma wyglądać nasze otoczenie, żeby odpowiadało potrzebom mieszkańców. Miejscowy plan ustala, jak rozwija się gmina, jakie tereny są na co przeznaczone i jakie zasady dotyczące budowy czy infrastruktury są obowiązujące. Na przykład, jeśli gmina planuje rozwój strefy przemysłowej, to może to znacząco wpłynąć na lokalny rynek pracy i przyciągnąć inwestycje. Kiedy rada gminy pracuje nad tymi planami, powinna mieć na uwadze zasady zrównoważonego rozwoju oraz konsultacje z lokalną społecznością. To jest zgodne z najlepszymi praktykami przy zarządzaniu przestrzenią publiczną. Ważne, żeby wszystko było zgodne z prawem, w tym z ustawą o planowaniu przestrzennym, która jasno określa zasady i procedury tworzenia tych planów. W sumie, uchwała planu to nie tylko odpowiedź na lokalne potrzeby, ale też inwestycja w przyszłość gminy, co ma długofalowe znaczenie dla jakości życia u nas.

Pytanie 11

Na koncie pasywnym, aby zwiększyć wartość składnika, dokonujemy zapisu po stronie

A. Winien i Ma

B. Winien

C. Ma

D. Winien lub Ma

Odpowiedzi 'Winien' oraz 'Winien i Ma' są błędne, ponieważ prowadzą do nieporozumień dotyczących zasadności zapisów na kontach pasywnych. Strona 'Winien' w rachunkowości jest używana do rejestrowania zmniejszenia stanu składnika, co w kontekście kont pasywnych jest sprzeczne z podstawowymi zasadami rachunkowości. Każde konto pasywne, takie jak zobowiązania, kapitał czy rezerwy, przy zwiększeniu stanu zapisujemy po stronie 'Ma', co jest zgodne z zasadą podwójnego zapisu. Zastosowanie błędnie strony 'Winien' w odniesieniu do kont pasywnych prowadzi do sytuacji, w której zobowiązania są wykazywane jako zmniejszone, co jest nie tylko mylące, ale także niezgodne z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości. Warto również zauważyć, że koncepcja 'Winien i Ma' nie ma praktycznego zastosowania w standardowych zapisach księgowych, jako że każdy składnik musi być rejestrowany zgodnie z ustalonymi zasadami. W wyniku tych nieporozumień mogą wystąpić poważne błędy w raportowaniu finansowym, co może prowadzić do fałszywej analizy sytuacji finansowej przedsiębiorstwa oraz podejmowania nietrafnych decyzji przez zarząd.

Pytanie 12

Żłobek prowadzony przez samorząd, realizujący odpłatnie zadania własne w zakresie opieki nad dziećmi do lat 3, to

A. jednostka budżetowa samorządu.

B. jednostka samorządu terytorialnego.

C. komunalne przedsiębiorstwo.

D. samorządowy zakład budżetowy.

Wybór innej odpowiedzi, takiej jak samorządowa jednostka budżetowa, jest nieprawidłowy, ponieważ nie oddaje specyfiki działalności żłobków samorządowych. Samorządowe jednostki budżetowe są instytucjami, które nie prowadzą działalności na zasadzie zysku, ale ich głównym celem jest realizacja zadań publicznych. W kontekście żłobków, ważne jest zrozumienie, że funkcjonują one jako zakłady budżetowe, co oznacza, że mają większą elastyczność w zarządzaniu środkami finansowymi oraz mogą podejmować decyzje operacyjne związane z organizacją opieki nad dziećmi. Podobnie, klasyfikowanie żłobków jako jednostek samorządu terytorialnego jest mylące, ponieważ nie są one autonomicznymi jednostkami, lecz są podległe organom samorządowym, które zarządzają ich działalnością. Twierdzenie, że żłobek może być przedsiębiorstwem komunalnym, również nie znajduje podstaw w rzeczywistości, ponieważ przedsiębiorstwa te funkcjonują w oparciu o zasady gospodarki rynkowej, co jest sprzeczne z zasadami działania żłobków, które są nastawione na realizację zadań społecznych, nie na generowanie zysku. Typowymi błędami, które mogą prowadzić do tych nieprawidłowych wniosków, są niedostateczne zrozumienie różnic między poszczególnymi rodzajami jednostek organizacyjnych oraz ich zadań w systemie administracji publicznej.

Pytanie 13

Możliwość organu administracji publicznej do rozpatrywania i podejmowania decyzji w określonym typie spraw, zgodnie z przepisami regulującymi jego kompetencje, określa się mianem właściwości

A. miejscowej

B. instancyjnej

C. rzeczowej

D. terytorialnej

Właściwość organu administracji publicznej można określić na różne sposoby, jednak nie każda z tych koncepcji jest poprawna w kontekście pytania. Miejscowa właściwość odnosi się do granic geograficznych, w których dany organ może działać, co nie jest tym samym co właściwość rzeczowa. Oznacza to, że nawet jeśli organ ma odpowiednią lokalizację, niekoniecznie posiada kompetencje do rozstrzygania wszystkich spraw. Z kolei właściwość instancyjna dotyczy hierarchii organów – na przykład, organ wyższego rzędu rozpatruje odwołania od decyzji organu niższego rzędu, co również nie ma związku z tematyką sprawy, a jedynie z procedurą administracyjną. Wreszcie, właściwość terytorialna dotyczy obszaru, na który organ ma jurysdykcję, co również nie odnosi się do rodzaju spraw, które może rozstrzygać. Typowym błędem jest mylenie tych pojęć i zakładanie, że każda z właściwości jest wymienna, co prowadzi do nieporozumień w zakresie kompetencji organów. Aby skutecznie korzystać z administracji publicznej, istotne jest zrozumienie specyfiki każdej z tych właściwości oraz umiejętność ich rozróżniania w praktyce.

Pytanie 14

W przypadku gdy nieruchomość znajduje się na obszarze dwóch organów, rozstrzyganie spraw jej dotyczących przypada

A. organowi, na którego obszarze usytuowana jest większa część nieruchomości

B. organowi, w którym mieszka właściciel tej nieruchomości

C. każdemu organowi, na obszarze którego znajduje się część tej nieruchomości

D. organowi, na terenie którego jest zameldowany właściciel tej nieruchomości

Wybór organu, na którego obszarze jest zameldowany właściciel nieruchomości, nie uwzględnia kluczowych zasad dotyczących właściwości organów administracyjnych. Jurysdykcja opiera się na lokalizacji fizycznej nieruchomości, a nie na statusie zameldowania jej właściciela. W praktyce, zameldowanie właściciela może nie mieć żadnego związku z rzeczywistym położeniem gruntów i ich podziałem administracyjnym. Podobnie, organ, na którego obszarze mieszka właściciel, może nie mieć nic wspólnego z nieruchomością, zwłaszcza gdy właściciel wynajmuje mieszkanie lub przebywa w innej lokalizacji. Koncepcja, że orzekanie w sprawach dotyczących nieruchomości powinno opierać się na miejscu zamieszkania właściciela, prowadzi do nieporozumień i chaosu administracyjnego, z uwagi na złożoność sytuacji prawnych. Kolejnym błędnym podejściem jest zakładanie, że każdy organ, na którego obszarze znajduje się część nieruchomości, ma równą kompetencję do orzekania. Tego rodzaju podejście wprowadzałoby nieuzasadniony pluralizm w decyzjach prawnych, mogącym prowadzić do sprzeczności w orzeczeniach różnych organów. W przypadku większości spraw administracyjnych, istotne jest, aby kompetencje były jasno wyznaczone, co zapobiega konfliktom i przyspiesza procesy decyzyjne. Wybór organu na podstawie miejsca większej części nieruchomości jest zgodny z praktykami i standardami administracyjnymi, które zapewniają spójność i efektywność w zarządzaniu sprawami związanymi z nieruchomościami.

Pytanie 15

Interpretacja przepisów prawnych przeprowadzana przez ustawodawcę w treści aktu normatywnego określana jest jako interpretacja

A. sądową

B. autentyczną

C. legalną

D. doktrynalną

Wykładnia autentyczna to interpretacja przepisów prawnych dokonywana przez prawodawcę w samym akcie normatywnym. Oznacza to, że twórca ustawy lub innego aktu normatywnego, w ramach jego treści, może używać ścisłych definicji i wskazówek dotyczących interpretacji poszczególnych przepisów. Przykładem zastosowania wykładni autentycznej może być określenie przez ustawodawcę dokładnego znaczenia terminów używanych w ustawie, co ma na celu eliminację wątpliwości co do ich interpretacji. Zastosowanie wykładni autentycznej jest szczególnie istotne w kontekście prawa cywilnego i administracyjnego, gdzie precyzja w interpretacji przepisów może mieć kluczowe znaczenie dla stosowania prawa. Warto zauważyć, że wykładnia ta ma pierwszeństwo przed innymi rodzajami wykładni, takimi jak wykładnia sądowa, co podkreśla jej znaczenie w systemie prawnym. Dobre praktyki w zakresie tworzenia aktów normatywnych zalecają, aby prawodawcy jasno wskazywali na sposób interpretacji przepisów, co jest zgodne z zasadą pewności prawa.

Pytanie 16

Dyrektor placówki edukacyjnej ogłosił publicznie, iż wybierze jednego wykonawcę spośród tych, którzy złożą pisemne oferty na remont pracowni komputerowej. Następnie wybrał najkorzystniejszą z otrzymanych ofert i poinformował na piśmie wszystkich, którzy je złożyli. Umowa została zawarta w wyniku

A. zaakceptowania oferty

B. przetargu

C. rokowań

D. przetargu

Wybór odpowiedzi 'przyjęcia oferty' jest błędny, ponieważ ten termin odnosi się do sytuacji, w której jedna strona przyjmuje ofertę drugiej, co nie dotyczy opisanego przypadku. W kontekście umowy, przyjęcie oferty występuje wtedy, gdy oferta została złożona i druga strona wyraża na nią zgodę, ale w przypadku przetargów nie mamy do czynienia z bezpośrednim przyjmowaniem oferty, lecz z procesem selekcji. Odpowiedź 'aukcja' również nie jest właściwa, gdyż aukcja to forma sprzedaży, w której licytujący oferują coraz wyższe kwoty, podczas gdy przetarg polega na składaniu ofert cenowych, a nie licytacji. 'Negocjacje' to proces, w którym strony dyskutują warunki umowy, co znów odbiega od procedury przetargowej. Negocjacje mogą występować po zakończeniu przetargu, jeśli na przykład żadna z ofert nie spełnia oczekiwań zamawiającego. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków to niewłaściwe utożsamianie różnych procedur związanych z zamówieniami publicznymi oraz mylenie ich specyfiki. Zrozumienie różnicy między przetargiem a innymi formami zawierania umów jest kluczowe dla właściwego podejścia do procesów zamówieniowych.

Pytanie 17

Jakie funkcje pełnią organy powiatu w miastach na prawach powiatu?

A. rada powiatu oraz zarząd powiatu

B. rada miasta oraz prezydent miasta

C. rada powiatu oraz starosta

D. rada gminy oraz zarząd gminy

Wybór organów samorządowych, które nie są prawidłowe w kontekście miast na prawach powiatu, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące struktury administracyjnej w Polsce. Rada gminy oraz zarząd gminy są odpowiedzialne za gminy, a nie za miasta na prawach powiatu, które mają odmienną strukturę organizacyjną. Gminy to jednostki niższego szczebla, a ich organy nie mają uprawnień do podejmowania decyzji na poziomie miejskim, gdzie funkcjonują już bardziej złożone struktury zarządzające. Rada powiatu oraz zarząd powiatu odnoszą się do powiatów, które są jednostkami administracyjnymi wyższego szczebla, odpowiedzialnymi za sprawy szersze niż lokalne, takie jak transport czy ochrona zdrowia w szerszym zasięgu, ale nie obejmują one miast na prawach powiatu. W rezultacie, mylenie tych terminów prowadzi do błędnych wniosków dotyczących struktury zarządzania i odpowiedzialności w administracji lokalnej. W praktyce, błędne rozumienie tych różnic może prowadzić do nieefektywnego zarządzania i niedostosowania polityki rozwoju do rzeczywistych potrzeb lokalnych społeczności. Aby poprawnie zrozumieć te zagadnienia, istotne jest zapoznanie się z ustawodawstwem dotyczącym samorządów oraz ich kompetencji, co stanowi podstawę skutecznego zarządzania i podejmowania decyzji na poziomie lokalnym.

Pytanie 18

Strona otrzymała decyzję administracyjną, która nie zawierała informacji o tym, czy i w jakim trybie przysługuje od niej odwołanie. W takiej sytuacji może wnieść żądanie w terminie czternastu dni od momentu jej doręczenia?

A. wyjaśnienia wątpliwości

B. uzupełnienia decyzji

C. sprostowania decyzji

D. unieważnienia decyzji

Wybór odpowiedzi dotyczącej sprostowania decyzji jest niewłaściwy, ponieważ sprostowanie ma na celu jedynie skorygowanie oczywistych błędów pisarskich lub rachunkowych w decyzji, które nie wpływają na meritum sprawy. Dlatego też, gdy decyzja nie zawiera informacji o możliwości odwołania, sprostowanie nie rozwiązuje problemu braku pouczenia i nie daje stronie możliwości skutecznego działania. Analogicznie, unieważnienie decyzji nie jest procedurą, którą strona może wszcząć w tym przypadku, gdyż unieważnienie oznacza, że decyzja nigdy nie była ważna, co nie ma zastosowania w sytuacji, gdy decyzja istnieje, ale brakuje w niej wymaganych informacji. Wyjaśnienie wątpliwości również nie jest adekwatne, ponieważ nie prowadzi do formalnego uzupełnienia brakujących elementów decyzji, a jedynie może pomóc w interpretacji jej treści. Kluczowe jest zrozumienie, że prawo administracyjne daje stronom konkretne narzędzia do działania w przypadku błędów proceduralnych, a brak pouczenia o odwołaniu powinien być adresowany poprzez wniosek o uzupełnienie, co jest zgodne z zasadą nemo iudex sine actore, zapewniającą stronom aktywne uczestnictwo w postępowaniu.

Pytanie 19

Co nie jest czynnikiem produkcji?

A. podatek.

B. materiał.

C. grunt.

D. czynność.

Podatek nie jest czynnikiem wytwórczym, ponieważ nie przyczynia się bezpośrednio do produkcji dóbr i usług. Czynniki wytwórcze to zasoby, które są zaangażowane w proces produkcji, co obejmuje pracę, ziemię i surowce. Praca odnosi się do wysiłku ludzkiego, który jest wykorzystywany w procesie produkcyjnym, ziemia obejmuje zasoby naturalne, a surowce to materiały potrzebne do wytworzenia produktów. Przykładem może być fabryka, w której pracownicy (praca) korzystają z maszyn i sprzętu znajdujących się na działce (ziemia) do przetwarzania surowców, takich jak metal czy drewno, w gotowe wyroby. Zrozumienie różnicy między podatkami a czynnikami wytwórczymi jest kluczowe w ekonomii, ponieważ podatek to zobowiązanie finansowe nakładane przez rząd, a nie zasób wykorzystywany w produkcji. W praktyce, przedsiębiorstwa muszą uwzględniać podatki jako część swoich kosztów operacyjnych, ale nie są one bezpośrednio zaangażowane w proces wytwarzania.

Pytanie 20

Rzecznik Praw Obywatelskich jako instytucja

A. ma prawo do inicjatywy ustawodawczej

B. rozwiązuje spory kompetencyjne pomiędzy centralnymi organami państwowymi o charakterze konstytucyjnym

C. decydować o odpowiedzialności konstytucyjnej osób pełniących najwyższe funkcje w państwie

D. ochrania wolności oraz prawa człowieka i obywatela, jakie są zawarte w Konstytucji i innych normatywnych aktach

Rzecznik Praw Obywatelskich jest organem, którego głównym celem jest ochrona wolności oraz praw człowieka i obywatela, zgodnie z zapisami zawartymi w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz innych aktach normatywnych. Rzecznik działa na rzecz wszystkich obywateli, niezależnie od ich statusu społecznego czy sytuacji życiowej, co podkreśla jego rolę jako instytucji demokratycznej. Jego działania obejmują m.in. składanie skarg do sądów, interwencje w przypadku naruszenia praw obywatelskich, a także podejmowanie działań legislacyjnych w celu zmiany niekorzystnych przepisów. Przykładem jego pracy może być interwencja w sprawach dotyczących dyskryminacji, gdzie Rzecznik może występować na rzecz osób, które doświadczyły naruszenia swoich praw. Ważnym standardem działania Rzecznika jest współpraca z organizacjami pozarządowymi, co pozwala na lepsze zrozumienie problemów społecznych i skuteczniejsze działania na rzecz obywateli.

Pytanie 21

Jakie kompetencje w zakresie właściwości rzeczowej ma Naczelny Sąd Administracyjny?

A. ocena środków odwoławczych od wyroków wojewódzkich sądów administracyjnych

B. decyzje dotyczące odpowiedzialności konstytucyjnej

C. dbanie o realizację zasady równości traktowania obywateli

D. rozwiązywanie problemów kompetencyjnych między naczelnymi organami państwowymi

Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) w Polsce pełni kluczową rolę w systemie sądownictwa administracyjnego, w tym w zakresie rozpoznawania środków odwoławczych od orzeczeń wojewódzkich sądów administracyjnych. Właściwość ta wynika z przepisów ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, która nakłada na NSA obowiązek kontrolowania legalności aktów administracyjnych oraz zapewnienia przestrzegania prawa. Przykładem praktycznym może być sytuacja, w której obywatel złożył skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego w sprawie decyzji administracyjnej wydanej przez organ administracji publicznej, a następnie, po przegranej, postanowił wnieść skargę kasacyjną do NSA. W takim przypadku, NSA oceni, czy wcześniej zapadłe orzeczenie jest zgodne z przepisami prawa, a także, czy nie doszło do naruszenia praw obywatela. Właściwość NSA w tym zakresie zapewnia obywatelom skuteczną ochronę ich praw i interesów, co odpowiada na standardy europejskie dotyczące dostępu do wymiaru sprawiedliwości.

Pytanie 22

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż cenę równowagi 1 kilograma jabłek.

Zestawienie popytu i podaży na jabłka
Cena 1 kg jabłek w zł	Wielkość podaży w kg	Wielkość popytu w kg
4,00	500	100
3,50	400	200
3,20	300	300
3,00	200	400
2,80	100	500

A. 3,50 zł

B. 2,80 zł

C. 3,00 zł

D. 3,20 zł

Tak, zgadzasz się, że cena równowagi dla 1 kilograma jabłek to 3,20 zł. To takie ważne pojęcie w ekonomii, bo oznacza moment, kiedy ilość jabłek, które sprzedawcy chcą sprzedać, jest równa temu, co ludzie chcą kupić. Akurat w przypadku jabłek, przy cenie 3,20 zł, sprzedawcy są w stanie dostarczyć 300 kg, co idealnie zgadza się z tym, co chcą kupić klienci. To jest korzystne dla wszystkich – sprzedawcy dostają dobrą cenę, a klienci mają tyle jabłek, ile chcą, bez obaw o braki. Zrozumienie, co to jest cena równowagi, jest naprawdę istotne, bo pomaga analizować rynki i podejmować dobre decyzje co do cen i zapasów, co jest mega ważne w handlu i marketingu.

Pytanie 23

W Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej publikowane są

A. akty prawa miejscowego

B. decyzje Prezydenta RP

C. rozporządzenia wydawane przez ministrów

D. uchwały Rady Ministrów

Rozporządzenia wydawane przez ministrów to akty normatywne, które mają na celu uregulowanie spraw szczegółowych w ramach upoważnienia wynikającego z ustaw. Zgodnie z zasadami prawa administracyjnego, rozporządzenia są publikowane w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, co zapewnia ich powszechne obowiązywanie i dostępność. Przykładem zastosowania rozporządzenia jest regulacja dotycząca szczegółów dotyczących prowadzenia działalności gospodarczej, gdzie minister odpowiedzialny za daną dziedzinę wydaje akt wykonawczy, który precyzuje przepisy ustawy. W praktyce, takie rozporządzenia mogą dotyczyć m.in. norm technicznych, procedur administracyjnych lub zasad finansowania projektów publicznych. Dobre praktyki w zakresie tworzenia rozporządzeń obejmują konieczność konsultacji społecznych oraz oceny skutków regulacji, co ma na celu zwiększenie transparentności i efektywności przepisów. Publikacja rozporządzeń w Dzienniku Ustaw jest niezbędna dla zapewnienia przestrzegania zasady legalności oraz eliminacji arbitralności w działaniach administracji publicznej.

Pytanie 24

W jakim momencie spółka akcyjna uzyskuje status osoby prawnej?

A. Z momentem powołania zarządu spółki

B. Z momentem wniesienia kapitału zakładowego przez wspólników

C. Z momentem uchwalenia statutu spółki

D. Z chwilą wpisania do rejestru przedsiębiorców

Spółka akcyjna staje się osobą prawną w momencie, gdy zostanie wpisana do rejestru przedsiębiorców. To znaczy, że jak tylko to wpisanie jest zrobione, spółka może działać na własny rachunek. Może podpisywać umowy, mieć swój majątek czy nawet stawać przed sądem. Rejestracja to taki kluczowy moment dla spółki, bo to daje jej formalne życie jako odrębny byt. Na przykład, jeśli spółka chce podpisać umowę z kimś, to bez tego wpisu nie da rady, bo nie będzie uznawana jako legalny podmiot. Jak dobrze o tym pomyśleć, brak rejestracji może przynieść poważne skutki; spółka nie będzie mogła korzystać z wielu praw, jak na przykład aplikować o dotacje czy kredyty. Ważne też, żeby wiedzieć, że sama uchwała o powołaniu spółki czy jej statut nie nadają osobowości prawnej – one tylko określają, jak spółka będzie działać w środku.

Pytanie 25

Ustawa, uchwalana w standardowej procedurze razem przez Parlament Europejski oraz Radę Unii Europejskiej na wniosek Komisji Europejskiej, która ma charakter ogólny, obowiązuje w całości i jest bezpośrednio stosowana w każdym z państw członkowskich Unii Europejskiej, to

A. dyrektywa

B. rozporządzenie

C. decyzja

D. opinia

Wybór dyrektywy jako odpowiedzi na to pytanie pokazuje, że nie do końca rozumiesz różnice między aktami prawnymi w Unii Europejskiej. Dyrektywa to akt, który mówi, co państwa członkowskie mają osiągnąć, ale jednocześnie pozwala im na wybór, jak to zrobić. Taki dokument nie jest bezpośrednio stosowany, a każde państwo musi wprowadzić swoje przepisy, co może prowadzić do różnic w prawie, co nie jest super, jeśli chcemy harmonizacji. Z kolei decyzja dotyczy konkretnych sytuacji i nie jest tak uniwersalna jak rozporządzenie. A opinia to w ogóle tylko rada, a nie akt prawny. W prawie unijnym ważne jest, żeby pojąć, że rozporządzenia są po to, by przepisy były stosowane jednakowo w całej Unii, a to sprzyja współpracy między krajami. Ignorowanie tych różnic może prowadzić do nieporozumień i błędów w interpretacji przepisów.

Pytanie 26

Osoba doznała poparzenia dłoni gorącym płynem. Powierzchnia poparzenia jest znaczna, zaczerwieniona i pojawiły się pęcherze. Jak należy udzielić pomocy tej osobie?

A. szybko zabandażować dłoń i umieścić rękę w temblaku

B. schładzać oparzone miejsce zimną wodą około 20-30 minut

C. przekłuć pęcherze, nałożyć opatrunek, podać środek przeciwbólowy

D. posmarować miejsce poparzenia tłustym kremem

Schładzanie oparzonego miejsca zimną wodą przez 20-30 minut jest kluczowym krokiem w pierwszej pomocy w przypadku oparzeń. Działa to poprzez obniżenie temperatury skóry, co pomaga w zmniejszeniu uszkodzeń tkanek oraz łagodzeniu bólu. Chłodzenie powinno być przeprowadzane jak najszybciej po oparzeniu, aby zminimalizować skutki termiczne. Warto zauważyć, że stosowanie zimnej wody nie powinno być zastąpione lodem, ponieważ może to wywołać dodatkowe uszkodzenia skóry. Właściwe schładzanie oparzonego miejsca jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się bezpieczeństwem zdrowotnym, które promują takie działanie jako pierwszą linię obrony przed powikłaniami. Po schłodzeniu można zastosować opatrunek nieprzywierający, aby chronić ranę, ale należy unikać przekłuwania pęcherzy, ponieważ może to prowadzić do zakażeń. Dlatego odpowiednia wiedza i praktyka w zakresie udzielania pierwszej pomocy są niezbędne w takich sytuacjach.

Pytanie 27

Adam Biały, prowadzący działalność gospodarczą, rozpowszechniał nieprawdziwe informacje na temat produktów oferowanych przez swojego konkurenta Krzysztofa Kowalika, aby odebrać mu klientów, co narażało go na straty. W tej sytuacji Krzysztof Kowalik może dochodzić swoich roszczeń przed

A. sądem karnym

B. sądem cywilnym

C. Sądem Ochrony Konkurencji i Konsumentów

D. sądem pracy

Wybór sądu karnego w tej sytuacji jest błędny, ponieważ sprawy dotyczące nieuczciwej konkurencji, takie jak rozpowszechnianie fałszywych informacji, nie są klasyfikowane jako przestępstwa w rozumieniu prawa karnego. Sąd karny zajmuje się sprawami, w których dochodzi do naruszenia przepisów prawa karnego, czyli czynów społecznie szkodliwych, które są zagrożone karą. W przypadku nieuczciwej konkurencji, mamy do czynienia z naruszeniem zasad współżycia społecznego, co podlega regulacjom prawa cywilnego. Z kolei sąd pracy jest właściwy wyłącznie w sprawach dotyczących stosunków pracy, co oznacza, że nie ma zastosowania w kontekście konfliktu pomiędzy dwoma przedsiębiorcami. Wreszcie, Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zajmuje się kwestiami związanymi z ochroną konkurencji i konsumentów, ale nie jest miejscem do dochodzenia roszczeń cywilnych w sprawach dotyczących szkodliwych działań konkurencyjnych. Typowym błędem myślowym jest zatem mylenie zakresu kompetencji różnych sądów oraz niewłaściwe przypisanie sprawy do niewłaściwego forum prawnego. Każdy przedsiębiorca powinien rozumieć, że w przypadku sporów dotyczących działalności gospodarczej i nieuczciwej konkurencji odpowiednim krokiem jest kierowanie sprawy do sądu cywilnego, gdzie można dochodzić swoich praw związanych z odszkodowaniem.

Pytanie 28

Zmiany w statucie spółdzielni są zastrzeżone wyłącznie dla

A. walnego zgromadzenia

B. zarządu

C. szefa zarządu

D. komisji rewizyjnej

Uchwalanie zmian statutu spółdzielni jest kluczowym procesem, który należy do wyłącznej właściwości walnego zgromadzenia. To zgromadzenie stanowi najwyższą władzę w spółdzielni i jest odpowiedzialne za podejmowanie najważniejszych decyzji, w tym również tych dotyczących zmian w statucie. Walne zgromadzenie składa się z członków spółdzielni, którzy mają prawo głosu i mogą aktywnie uczestniczyć w procesie decyzyjnym. Zmiany statutu są często konieczne, aby dostosować działalność spółdzielni do zmieniających się warunków rynkowych, prawnych czy organizacyjnych, dlatego ich uchwalanie wymaga demokratycznego podejścia, które gwarantuje przedstawicielstwo wszystkich członków. Przykładowo, jeśli spółdzielnia planuje rozszerzyć swoją działalność na nowe obszary, zmiany w statucie mogą być niezbędne, aby do tego dostosować struktury zarządzania i przepisy wewnętrzne. W praktyce, przeprowadzenie takiego zgromadzenia wiąże się z odpowiednim przygotowaniem dokumentów, ogłoszeniem terminu spotkania oraz zapewnieniem udziału członków, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania spółdzielniami.

Pytanie 29

Obliczone oraz potrącone z wynagrodzenia pracownika zaliczki na podatek dochodowy, pracodawcy przekazują na konto

A. Narodowego Funduszu Zdrowia

B. Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń

C. odpowiedniego urzędu skarbowego

D. Zakładu Ubezpieczeń Społecznych

Odpowiedź 'właściwego urzędu skarbowego' jest prawidłowa, ponieważ pracodawcy są zobowiązani do obliczania i pobierania zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzeń swoich pracowników. Przekazanie tych zaliczek do odpowiedniego urzędu skarbowego jest kluczowym elementem procesu rozliczeń podatkowych. W praktyce oznacza to, że pracownik, którego wynagrodzenie jest opodatkowane, widzi na swoim pasku płac kwotę zaliczki na podatek dochodowy, która zostaje odprowadzona przez pracodawcę do urzędów skarbowych w terminie określonym przepisami prawa. Warto zauważyć, że terminy oraz wysokość zaliczek na podatek dochodowy regulowane są przez przepisy ustawowe, które nakładają na pracodawców obowiązek przestrzegania przepisów prawa podatkowego. Dobrą praktyką jest również przekazywanie pracownikom informacji o wysokości zaliczek odprowadzanych do urzędów skarbowych, co zwiększa przejrzystość i zrozumienie obowiązków podatkowych. Również obowiązujące przepisy nakładają na pracodawców obowiązek sporządzania rocznego zestawienia podatkowego (PIT-11) dla pracowników, co pozwala na ich weryfikację i kontrole ze strony urzędów skarbowych.

Pytanie 30

Dokument, na podstawie którego jeden z przedsiębiorców za ustaloną opłatą daje drugiemu przedsiębiorcy prawo do wykorzystywania swojego znaku towarowego, metod działalności, działań promocyjnych oraz sposobów obsługi klienta, to dokument

A. leasingu

B. forfaitingu

C. faktoringu

D. franchisingu

Franchising to model biznesowy, w którym jedna strona, zwana franczyzodawcą, udziela drugiej stronie, zwanej franczyzobiorcą, prawa do korzystania z określonego znaku towarowego oraz systemu prowadzenia działalności w zamian za opłatę. W praktyce oznacza to, że franczyzobiorca może korzystać z uznanej marki, co znacznie zwiększa jego szanse na sukces na rynku. Przykładem może być sieć restauracji fast food, która oferuje lokalnym przedsiębiorcom możliwość otwarcia własnych punktów sprzedaży pod znanym logo, z ustalonymi standardami obsługi i metod promocji. Praktyki związane z franchisingiem są uregulowane w wielu krajach, co zapewnia ochronę zarówno dla franczyzodawców, jak i franczyzobiorców, co czyni ten model bezpiecznym i opłacalnym. Dobrze skonstruowana umowa franczyzowa powinna jasno określać wszelkie obowiązki, prawa oraz zakres wsparcia, jakie franczyzodawca oferuje swojemu partnerowi.

Pytanie 31

Korespondencja oznaczona jako "tajna" jest dokumentowana

A. w protokole zdawczo-odbiorczym

B. w dzienniku podawczym

C. w dzienniku ewidencji korespondencji niejawnej

D. w ewidencji druków ścisłego zarachowania

Korespondencja 'tajna' jest rejestrowana w dzienniku ewidencji korespondencji niejawnej, co jest zgodne z przepisami prawa dotyczącymi ochrony informacji niejawnych. Dziennik ten umożliwia systematyczne i przejrzyste śledzenie obiegu dokumentów niejawnych w danej jednostce. W praktyce oznacza to, że każda przesyłka o statusie tajnym, zanim zostanie przekazana do odpowiednich odbiorców, musi być zarejestrowana, co pozwala na stworzenie ścisłej ewidencji. Dzięki temu możliwe jest późniejsze odtworzenie drogi dokumentu oraz weryfikacja, kto miał do niego dostęp. Dobre praktyki w zakresie zarządzania informacjami niejawnymi podkreślają znaczenie takiej ewidencji, by zminimalizować ryzyko nieuprawnionego dostępu oraz zagubienia dokumentów. Przykładowo, gdy instytucja rządowa planuje przesyłkę materiałów o znaczeniu strategicznym, każda z tych dokumentów powinna być najpierw zarejestrowana w dzienniku, co pozwoli na zachowanie pełnej transparentności i odpowiedzialności w obiegu korespondencji.'

Pytanie 32

Do Rady Ministrów nie należy

A. minister.

B. premier.

C. kierownik centralnego urzędu.

D. wicepremier.

Kierownik centralnego urzędu nie jest członkiem Rady Ministrów, co czyni tę odpowiedź poprawną. Rada Ministrów, nazywana także rządem, składa się z premiera oraz ministrów, którzy odpowiadają za różne dziedziny administracji państwowej. Wicepremierzy, jako członkowie Rady Ministrów, pełnią ważne funkcje zarządzające oraz koordynujące prace rządu. Ministrowie są odpowiedzialni za konkretne resorty, takie jak zdrowie, edukacja czy obronność. Przykładem może być minister zdrowia, który kieruje polityką zdrowotną kraju. Praktycznie oznacza to, że Rada Ministrów podejmuje decyzje dotyczące polityki rządowej oraz wdraża ustawy i regulacje. Kierownicy centralnych urzędów, mimo że są ważnymi postaciami w administracji, nie mają statusu członków Rady Ministrów i są zazwyczaj odpowiedzialni za realizację zadań w ramach swoich instytucji, co sprawia, że ich rola różni się od ról ministrów i wicepremierów.

Pytanie 33

Według obowiązujących przepisów Kodeksu pracy pracodawca ma możliwość zawarcia z kandydatem do zatrudnienia następujących typów umów o pracę:

A. na czas określony, na czas nieokreślony i na okres próbny

B. na czas określony, na czas nieokreślony oraz na czas wykonywania określonej pracy

C. na czas określony, na okres próbny i na zastępstwo

D. na czas określony, na czas nieokreślony i na zastępstwo

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich ignoruje fundamentalne kwestie związane z Kodeksem pracy. Umowa na zastępstwo, wymieniana w jednej z odpowiedzi, jest formą zatrudnienia, która nie jest uregulowana jako samodzielny typ umowy o pracę. Zastępstwo dotyczy konkretnej sytuacji, w której pracownik tymczasowy przejmuje obowiązki innego pracownika, ale nie stanowi to odrębnej kategorii umowy o pracę, jak umowy na czas określony czy na czas nieokreślony. Ponadto, umowa na czas wykonywania określonej pracy, choć może być stosowana, nie jest standardowym rodzajem umowy określonym w Kodeksie pracy. Umożliwia ona zatrudnienie na czas realizacji konkretnego zadania, co może wprowadzać w błąd, jeśli nie zostanie dokładnie sprecyzowane w kontekście obowiązujących przepisów. Tendencja do mylenia różnych typów umów może wynikać z braku zrozumienia gałęzi prawa pracy i jego przepisów. Kluczowe jest, aby kandydaci i pracodawcy byli świadomi różnic między tymi umowami, ponieważ nieodpowiednie ich stosowanie może prowadzić do nieporozumień prawnych i administracyjnych. Właściwe rozpoznanie i klasyfikacja umów o pracę jest niezbędne dla zapewnienia zgodności z przepisami oraz ochrony praw pracowników.

Pytanie 34

W sytuacji, gdy zapytanie jest kierowane do urzędu skarbowego w sprawie interpretacji przepisów podatkowych, urząd ma obowiązek odpowiedzieć w ciągu

A. dwóch miesięcy

B. jednego miesiąca

C. czterech miesięcy

D. trzech miesięcy

Urząd skarbowy jest zobowiązany do udzielenia odpowiedzi na zapytanie dotyczące interpretacji przepisów podatkowych w terminie jednego miesiąca. Zgodnie z przepisami, w szczególności z ustawą o swobodzie działalności gospodarczej, podmioty mają prawo uzyskać interpretacje podatkowe, które są dla nich wiążące. Przykładowo, przedsiębiorca, który planuje nową inwestycję, może zwrócić się do urzędu o interpretację podatkową dotyczącą możliwości odliczenia VAT od wydatków związanych z tą inwestycją. Odpowiedź urzędników powinna przyjść w ciągu 30 dni, co pozwala na szybką reakcję na potencjalne niejasności w przepisach. W praktyce jest to istotne, ponieważ przedsiębiorcy mogą podejmować decyzje na podstawie pewnych i wiążących interpretacji, co wpływa na bezpieczeństwo ich działalności gospodarczej oraz planowanie finansowe. Ważne jest, aby pamiętać, że w przypadku braku odpowiedzi w tym terminie, interpretacja wnioskowana przez podatnika uznawana jest za pozytywną, co daje dodatkową ochronę prawną.

Pytanie 35

Termin przedawnienia roszczeń związanych ze stosunkiem pracy wynosi

A. 3 lat od daty, kiedy roszczenie stało się wymagalne

B. 2 lat od daty, kiedy roszczenie stało się wymagalne

C. 5 lat od daty, kiedy roszczenie stało się wymagalne

D. 10 lat od daty, kiedy roszczenie stało się wymagalne

Roszczenia ze stosunku pracy rzeczywiście ulegają przedawnieniu po upływie 3 lat od dnia, w którym stały się wymagalne. Zgodnie z Kodeksem cywilnym, przedawnienie tych roszczeń jest istotnym elementem systemu prawnego, który ma na celu zapewnienie pewności obrotu prawnego i ochrony przed nieuzasadnionymi roszczeniami. Przykładem może być sytuacja, w której pracownik wnosi roszczenie o zapłatę wynagrodzenia, które stało się wymagalne w dniu, gdy termin płatności upłynął. Jeśli pracownik nie dochodzi swoich praw w ciągu 3 lat, pracodawca ma prawo powołać się na przedawnienie. W praktyce oznacza to, że zarówno pracownicy, jak i pracodawcy powinni być świadomi terminów przedawnienia, aby właściwie zarządzać swoimi prawami i obowiązkami. Warto również zauważyć, że w przypadku roszczeń o charakterze alimentacyjnym, przedawnienie wynosi 5 lat, co stanowi istotną różnicę, którą należy uwzględnić w kontekście różnych typów roszczeń.

Pytanie 36

Umowa, w której zleceniobiorca zobowiązuje się do zakupu lub sprzedaży rzeczy ruchomych na koszt zleceniodawcy, lecz działając we własnym imieniu, jest umową

A. przewozu

B. komisu

C. agencyjną

D. ubezpieczenia

Umowa komisu jest specyficznym rodzajem umowy cywilnoprawnej, w której jedna strona, zwana komisantem, zobowiązuje się sprzedawać lub kupować rzeczy ruchome w swoim imieniu, ale na rachunek drugiej strony, czyli komisanta. Oznacza to, że działania podejmowane przez komisant są nakierowane na zysk dla osoby, która przekazała mu rzecz do sprzedaży, a ryzyko związane z transakcją pozostaje po stronie komisanta do momentu, gdy rzecz nie zostanie sprzedana. Z praktycznego punktu widzenia, umowy komisu są powszechnie wykorzystywane w branży handlowej, szczególnie w sprzedaży detalicznej, gdzie sprzedawcy mogą wystawiać na sprzedaż towary, które nie są ich własnością, ale które przyjęli do sprzedaży na zasadzie umowy komisu. Przykładem może być sklep z używanymi rzeczami, który przyjmuje na sprzedaż od klientów różne przedmioty, działając jako komisant. Taki model pozwala na elastyczność w handlu oraz minimalizację ryzyka finansowego dla sprzedawcy.

Pytanie 37

Instrumentem prawnym zabezpieczającym wierzytelności, na mocy którego wierzyciel ma prawo dochodzić zaspokojenia z majątku nieruchomego, jest

A. służebność osobista

B. zastaw

C. hipoteka

D. służebność gruntowa

Hipoteka jest jednym z najważniejszych instrumentów zabezpieczających wierzytelności, który umożliwia wierzycielowi uzyskanie zaspokojenia z wartości nieruchomości. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, szczególnie Kodeksu cywilnego, hipoteka obciąża nieruchomość na rzecz wierzyciela, co oznacza, że w przypadku niewywiązywania się dłużnika ze zobowiązań, wierzyciel ma prawo dochodzić swoich roszczeń poprzez sprzedaż obciążonej nieruchomości. Przykładem zastosowania hipoteki jest sytuacja, gdy osoba fizyczna zaciąga kredyt hipoteczny na zakup mieszkania – bank, jako wierzyciel, ustanawia hipotekę na tej nieruchomości, co daje mu zabezpieczenie na wypadek, gdyby kredytobiorca przestał spłacać zobowiązania. W praktyce, ustanowienie hipoteki wymaga wpisu do księgi wieczystej, co jest kluczowym krokiem w procesie zabezpieczania wierzytelności. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie stanu obciążenia nieruchomości, aby uniknąć sytuacji, w której nieruchomość jest obciążona więcej niż jedną hipoteką, co może skomplikować proces egzekucji roszczeń.

Pytanie 38

Kto przyznaje obywatelstwo polskie?

A. Marszałek Sejmu

B. Prezydent RP

C. kierownik urzędu stanu cywilnego

D. wojewoda

Obywatelstwo polskie nadaje Prezydent RP, zgodnie z przepisami zawartymi w Ustawie z dnia 2 kwietnia 2009 r. o obywatelstwie polskim. Prezydent pełni kluczową rolę w procesie nadawania obywatelstwa, podejmując decyzje na podstawie wniosków składanych przez osoby, które pragną uzyskać polskie obywatelstwo. W praktyce oznacza to, że obywatelstwo polskie można uzyskać poprzez naturalizację, która jest wynikiem pozytywnej decyzji Prezydenta. Przykładem zastosowania tej procedury jest sytuacja, gdy obcokrajowiec, któremu przyznano status uchodźcy lub inny status chroniony, może starać się o nadanie obywatelstwa. Oprócz tego, Prezydent ma również prawo do przyznawania obywatelstwa polskiego dzieciom cudzoziemców urodzonym na terytorium Polski, co jest zgodne z zasadą nabywania obywatelstwa przez urodzenie. Dobrą praktyką w ubieganiu się o obywatelstwo jest przygotowanie pełnej dokumentacji oraz spełnienie określonych wymogów, takich jak znajomość języka polskiego czy zrozumienie polskiego systemu prawnego.

Pytanie 39

Po otrzymaniu decyzji od wójta dotyczącej odmowy umorzenia zadłużenia podatkowego, Maria Podolska złożyła odwołanie do samorządowego kolegium odwoławczego. Jaką ogólną zasadę postępowania administracyjnego wykorzystano w tej sytuacji?

A. Zasada trwałości decyzji administracyjnych.

B. Zasada ugodowego rozstrzygania sporów.

C. Zasada dwuinstancyjności postępowania.

D. Zasada szybkości i prostoty procedury.

Zasada dwuinstancyjności postępowania jest kluczowym elementem systemu prawa administracyjnego, który zapewnia stronom możliwość odwołania się od decyzji administracyjnych do wyższej instancji, w tym przypadku do samorządowego kolegium odwoławczego. Dzięki tej zasadzie, każda strona ma prawo do kontroli decyzji wydawanych przez organy administracji publicznej, co sprzyja sprawiedliwości i transparentności postępowania administracyjnego. Przykładowo, gdy strona nie zgadza się z decyzją organu podatkowego, ma prawo złożyć odwołanie, co pozwala na ponowne rozpatrzenie sprawy przez niezależny organ. Takie podejście jest zgodne z zasadami demokratycznego państwa prawnego, w którym każda decyzja administracyjna powinna być poddana odpowiedniej kontroli. Ponadto, zasada ta wzmacnia zaufanie obywateli do instytucji publicznych, ponieważ daje im poczucie, że ich sprawy są rozpatrywane rzetelnie i obiektywnie.

Pytanie 40

W której z wymienionych okoliczności występuje odpowiedzialność kontraktowa?

A. Uciekające zwierzę zniszczyło pole tulipanów

B. Dziecko pomalowało farbami witrynę sklepową

C. Kierowca potrącił pieszego na przejściu dla pieszych

D. Firma budowlana nie zrealizowała inwestycji w ustalonym terminie

Odpowiedzialność kontraktowa to temat, który dotyczy sytuacji, gdy jedna strona umowy nie robi tego, co powinna. Czyli jak na przykład, jeśli firma budowlana spóźnia się z oddaniem budynku. Przykład? No, deweloper mógł obiecać, że budynek będzie gotowy na konkretną datę, ale jeśli tak się nie stanie, to inwestor ma poważny problem. W takim wypadku, zgodnie z prawem, inwestor ma prawo żądać odszkodowania za te straty, które powstały przez to opóźnienie. To jest właśnie ta odpowiedzialność kontraktowa. Trzeba się też mieć na uwadze, że według Kodeksu cywilnego, można żądać nie tylko pieniędzy, ale też uwzględnia się inne szkody, które wynikły z tego, że umowa nie została wypełniona.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej