Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 29 maja 2025 01:13
Data zakończenia: 29 maja 2025 01:34

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przepisy Kodeksu spółek handlowych wymagają wniesienia kapitału zakładowego w wysokości minimum 100 000,00 zł do spółki

A. z ograniczoną odpowiedzialnością

B. komandytowej

C. komandytowo-akcyjnej

D. akcyjnej

Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, komandytowe i komandytowo-akcyjne mają inne zasady dotyczące kapitału, więc twoja odpowiedź tutaj jest błędna. W przypadku spółki z o.o. minimalny wymagany kapitał to tylko 5 000 zł, co sprawia, że jest to opcja bardziej dostępna dla małych firm. Wiesz, wielu przedsiębiorców myli te formy, myśląc, że każda spółka wymaga dużego kapitału, co nie jest prawdą w przypadku sp. z o.o. W spółkach komandytowych i komandytowo-akcyjnych struktura kapitałowa jest bardziej skomplikowana i nie ma wymogu jak w spółkach akcyjnych. Pamiętaj, że w spółce komandytowej komplementariusz odpowiada za zobowiązania całym swoim majątkiem, co może budzić obawy inwestorów. A w przypadku spółki komandytowo-akcyjnej mamy mix dwóch form, gdzie akcjonariusze odpowiadają tylko do wysokości wniesionych wkładów. Często zdarza się mylenie odpowiedzialności właścicieli i wymagań kapitałowych, co może prowadzić do złych decyzji przy wyborze formy działalności.

Pytanie 2

Dokumenty podatkowe CIT-8 należy przechowywać w jednostce przez

A. 5 lat, licząc od zakończenia miesiąca, w którym złożono zeznanie roczne

B. 1 rok, licząc od końca roku, w którym złożono zeznanie roczne

C. 1 rok, licząc od zakończenia miesiąca, w którym złożono zeznanie roczne

D. 5 lat, licząc od końca roku, w którym złożono zeznanie roczne

Zgodnie z przepisami prawa podatkowego w Polsce, deklaracje podatkowe CIT-8 należy przechowywać przez okres 5 lat, licząc od końca roku, w którym złożono zeznanie roczne. Taki obowiązek wynika z Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, która określa terminy przechowywania dokumentacji podatkowej. Przechowywanie dokumentów przez ten czas ma na celu umożliwienie organom podatkowym przeprowadzenia kontroli oraz weryfikacji poprawności złożonych zeznań i obliczeń. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorcy muszą dbać o odpowiednie archiwizowanie swoich deklaracji oraz wszelkiej dokumentacji związanej z obliczaniem podatku dochodowego. Przykładowo, jeśli firma złożyła zeznanie CIT-8 za rok 2022, musi przechowywać to zeznanie aż do końca 2028 roku. Dbanie o poprawne przechowywanie dokumentów podatkowych jest istotne nie tylko w kontekście przepisów prawa, ale również dla zapewnienia transparentności finansowej i ochrony przed potencjalnymi sankcjami podatkowymi.

Pytanie 3

W długoterminowym planie działania przedsiębiorstwa określa się cele oraz kierunki jego rozwoju

A. operacyjnym

B. strategicznym

C. krótkookresowym

D. średniookresowym

W kontekście zarządzania przedsiębiorstwem istnieją różne rodzaje planów, które odpowiadają na różne potrzeby i czasookresy. Plany średnioterminowe koncentrują się na realizacji celów w okresie od jednego do trzech lat, co pozwala na elastyczne reagowanie na zmieniające się warunki rynkowe, ale nie obejmują one pełnej wizji długofalowego rozwoju. Z kolei plany taktyczne są bardziej szczegółowe i dotyczą konkretnych działań, które są podejmowane w celu realizacji strategii, ale są ograniczone do krótszego okresu. Plan krótkoterminowy, zazwyczaj trwający do roku, skupia się na bieżących operacjach i zadaniach, co może prowadzić do nieuwzględnienia szerszej perspektywy rozwoju organizacji. Wszystkie te podejścia, choć istotne, są nieodpowiednie w kontekście długofalowego planowania, które wymaga myślenia w kategoriach strategii. Kluczowym błędem myślowym jest traktowanie planowania jako jednorazowego działania, podczas gdy w rzeczywistości jest to proces ciągły, w którym strategiczne cele muszą być regularnie weryfikowane i aktualizowane w odpowiedzi na zmiany w otoczeniu zewnętrznym. Ważnym elementem jest także zrozumienie, że bez długofalowej strategii, organizacja może nie być w stanie utrzymać konkurencyjnej pozycji na rynku, co może skutkować utratą klientów oraz zasobów. Dlatego istotne jest, aby każdy menedżer zdawał sobie sprawę z różnicy między różnymi typami planów i ich znaczeniem dla całościowego sukcesu firmy.

Pytanie 4

Na podstawie informacji ujętych w tabeli, oblicz należną zaliczkę na podatek dochodowy od wynagrodzenia pracownika za sierpień 2015 r.

Wyszczególnienie	Kwoty w zł
Podstawa naliczenia zaliczki na podatek dochodowy	1 890,00
Zaliczka na podatek dochodowy	293,87
Składka zdrowotna pobrana	170,10
Składka zdrowotna odliczana	155,00
Należna zaliczka na podatek dochodowy	?

A. 340,00 zł

B. 185,00 zł

C. 139,00 zł

D. 294,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź, wynosząca 139,00 zł, wynika z precyzyjnych obliczeń dotyczących zaliczki na podatek dochodowy, które są kluczowe w zarządzaniu wynagrodzeniami w każdej firmie. Aby poprawnie obliczyć należny podatek dochodowy, należy zsumować wszystkie składniki wynagrodzenia oraz odliczenia, takie jak składka zdrowotna. W praktyce, obliczenia te uwzględniają nie tylko stawki podatkowe, ale również możliwość skorzystania z ulg i odliczeń. Zgodnie z obowiązującymi standardami rachunkowości, ważne jest, aby wszelkie naliczenia były wykonywane rzetelnie i zgodnie z przepisami prawa. Przykładowo, przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy warto także pamiętać o okresowych zmianach w przepisach podatkowych, które mogą wpływać na wysokość należnych zaliczek. Używając odpowiednich narzędzi księgowych, przedsiębiorstwa powinny regularnie monitorować te zmiany, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi przepisami.

Pytanie 5

Pracownik ma 12-letni okres zatrudnienia. Do 30 czerwca 2013 roku pracował w firmie Max, gdzie wykorzystał 13 dni urlopu wypoczynkowego. Od 1 lipca 2013 r. podjął pracę w firmie Jowisz. Ile dni urlopu przysługiwało pracownikowi w nowym zakładzie pracy za rok 2013?

A. 13 dni

B. 20 dni

C. 26 dni

D. 10 dni

Niektóre odpowiedzi mogą wydawać się logiczne na pierwszy rzut oka, jednak warto zrozumieć, jak oblicza się dni urlopu wypoczynkowego w kontekście zmiany pracy. Przede wszystkim, w polskim prawodawstwie, dni urlopu są przyznawane proporcjonalnie do czasu przepracowanego w danym roku. W przypadku, gdy pracownik zmienia pracę w trakcie roku, jego prawo do urlopu jest obliczane na podstawie okresu zatrudnienia w nowej firmie. Warto pamiętać, że w 2013 roku, stawka podstawowa wynosiła 20 dni urlopu rocznie dla pełnoetatowych pracowników. Osoby myślące, że przysługuje 10 dni, mogą mylnie zakładać, że liczba dni urlopu powinna być dzielona przez dwa ze względu na połowę roku, nie biorąc pod uwagę, że nowy pracownik nie zaczyna z zerowym stanem urlopu. Odpowiedź 20 dni jest błędna, ponieważ pracownik nie może mieć pełnego wymiaru urlopu, jeśli pracował tylko przez pół roku. Równocześnie, są osoby, które mogą mylnie myśleć, że wcześniejsze wykorzystanie dni urlopu w poprzedniej pracy podważa prawo do nowych dni w nowym miejscu. W rzeczywistości, dni urlopu przysługujące w nowej firmie są niezależne od urlopu wykorzystanego wcześniej, co jest kluczowym punktem w zrozumieniu zasad dotyczących dni wolnych. Dobrą praktyką jest dokładne zapoznanie się z regulacjami prawnymi oraz politykami firmy, aby uniknąć takich nieporozumień.

Pytanie 6

Cukiernie z Krakowa produkują cukierki anyżowe, które są automatycznie pakowane w foliowe opakowania o masie: 100 g, 200 g, 300 g, 400 g. Koszty produkcji są ustalane proporcjonalnie do wagi poszczególnych opakowań. Która metoda kalkulacji kosztów zostanie zastosowana do wyliczenia jednostkowego kosztu wytworzenia paczki cukierków?

A. Kalkulacja ze współczynnikami

B. Kalkulacja asortymentowa

C. Kalkulacja doliczeniowa

D. Kalkulacja podziałowa prosta

Wybór innych metod kalkulacji, takich jak kalkulacja podziałowa prosta, kalkulacja asortymentowa czy kalkulacja doliczeniowa, nie jest właściwy w kontekście przedstawionego problemu. Kalkulacja podziałowa prosta zakłada jednorodne koszty produkcji dla wszystkich produktów, co w tym przypadku nie jest uzasadnione, ponieważ mamy do czynienia z różnymi wagami opakowań, a koszty muszą być rozliczane proporcjonalnie do ich masy. Kalkulacja asortymentowa, z kolei, jest bardziej odpowiednia dla produktów różniących się znacząco pod względem kosztów wytworzenia, co nie ma miejsca w omawianym przypadku, gdzie mamy jednorodny proces produkcyjny. Kalkulacja doliczeniowa polega na dodawaniu kosztów stałych do kosztów zmiennych, co w tej sytuacji nie oddaje specyfiki produkcji różnych wag opakowań. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że dla każdego rodzaju produktów można stosować tę samą metodę kalkulacji, co prowadzi do niewłaściwych obliczeń i błędnych decyzji cenowych. Rzetelna kalkulacja kosztów powinna uwzględniać specyfikę produkcji oraz różnorodność produktów, co właśnie realizuje kalkulacja ze współczynnikami.

Pytanie 7

Osoby pracujące w administracji firmy stanowią 20% całkowitej liczby zatrudnionych. W obliczeniach zastosowano wskaźnik

A. fluktuacji.

B. rotacji.

C. dynamiki.

D. struktury.

Wskaźnik rotacji nie jest odpowiedni do analizy struktury zatrudnienia, ponieważ dotyczy on częstotliwości zmian w składzie pracowników w danej organizacji. Rotacja mierzy, jak często pracownicy opuszczają firmę i jak często są zatrudniani nowi pracownicy. Chociaż rotacja jest istotna dla oceny stabilności zatrudnienia, nie dostarcza informacji o proporcjach różnych grup zawodowych, takich jak pracownicy administracyjni. Z kolei fluktuacja również koncentruje się na zmianach w zatrudnieniu, ale odnosi się bardziej do zmienności w liczbie pracowników w danym okresie. To podejście również nie pozwala na określenie struktury zatrudnienia, a jedynie na ocenę dynamiki zmian. Ostatnia z nieprawidłowych odpowiedzi, dynamika, dotyczy ogólnych zmian w organizacji, takich jak wzrost lub spadek liczby zatrudnionych, bez analizy ich struktury. Wiele osób myli te pojęcia, co prowadzi do błędnych wniosków. Niezrozumienie różnicy między tymi wskaźnikami może wpłynąć na decyzje menedżerskie, co w dłuższej perspektywie może mieć negatywne konsekwencje dla efektywności organizacji.

Pytanie 8

Która z firm nie musi być rejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym?

A. Spółka cywilna

B. Spółka partnerska

C. Spółka komandytowa

D. Spółka jawna

Każda z wymienionych form spółek, z wyjątkiem spółki cywilnej, podlega obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego, co jest kluczowym elementem ich funkcjonowania w obrocie prawnym. Spółka partnerska, na przykład, jest formą współpracy dla osób wykonujących zawody zaufania publicznego, które mogą korzystać z ograniczonej odpowiedzialności za zobowiązania spółki, pod warunkiem, że nie ponoszą odpowiedzialności za błędy zawodowe swoich partnerów. Wymagana jest zatem rejestracja w KRS, aby zyskać osobowość prawną oraz możliwość działania na rynku. Spółka jawna, jako także jedna z form spółek osobowych, odznacza się brakiem osobowości prawnej, lecz również wymaga rejestracji w KRS, co wiąże się z objęciem wspólników odpowiedzialnością za zobowiązania spółki. Spółka komandytowa, natomiast, łączy odpowiedzialność generalnych wspólników oraz ograniczoną odpowiedzialność komandytariuszy, co również wiąże się z koniecznością rejestracji. Zrozumienie tych różnic i obowiązków jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania w świecie przedsiębiorczości, a także dla podjęcia świadomych decyzji dotyczących wyboru formy działalności gospodarczej. Często pomija się ważność rejestracji w KRS, co może prowadzić do nieprzewidzianych konsekwencji prawnych oraz finansowych, dlatego kluczowe jest, aby przedsiębiorcy zdawali sobie sprawę z wymogów związanych z różnymi formami prawnymi działalności.

Pytanie 9

Piekarnia, której wyroby są dostępne we wszystkich możliwych kanałach sprzedaży detalicznej, wdraża strategię dystrybucji

A. selektywnej

B. ekskluzywnej

C. wyłącznej

D. intensywnej

Strategia dystrybucji intensywnej polega na oferowaniu produktów w jak największej liczbie punktów sprzedaży, co zwiększa ich dostępność dla konsumentów. W przypadku piekarni, która stosuje tę strategię, jej produkty są dostępne w różnych miejscach, takich jak supermarkety, sklepy spożywcze, a nawet kioski. Celem intensywnej dystrybucji jest dotarcie do szerokiego grona klientów i maksymalizacja sprzedaży. Przykładem może być znana marka chleba, która sprzedawana jest w wielu sieciach handlowych, co sprawia, że klienci mogą łatwo znaleźć i zakupić jej wyroby. W kontekście branży piekarniczej, intensywna dystrybucja jest często stosowana w celu budowania silnej obecności na rynku oraz zwiększenia rozpoznawalności marki. Warto również zauważyć, że strategia ta może wiązać się z dużymi kosztami logistycznymi, dlatego przedsiębiorstwa starają się optymalizować swoje kanały dystrybucji, aby zapewnić efektywność i konkurencyjność na rynku. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk, kluczowe jest dostosowanie strategii dystrybucji do potrzeb rynku oraz zachowań konsumentów, aby osiągnąć sukces.

Pytanie 10

Jaka jest odpowiedzialność finansowa względem różnicy pomiędzy składką na ubezpieczenie zdrowotne, która wynosi 9% podstawy, a częścią 7,75%, która jest odliczana od zaliczki na podatek dochodowy pracownika?

A. Pracownik z wynagrodzenia

B. Pracodawca poza listą płac

C. Urząd Skarbowy

D. Zakład Ubezpieczeń Społecznych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Twoja odpowiedź jest ok. Różnica między składką, którą pobierają a tą, którą można odliczyć od podatku, rzeczywiście jest pokrywana przez pracownika. Wiesz, składka na zdrowie wynosi 9% podstawy. Z tej kwoty 7,75% można odliczyć od zaliczki na podatek dochodowy, co w praktyce oznacza, że pracownik płaci tylko 1,25% tej składki. Reszta, czyli te 7,75%, idzie na jego zobowiązania podatkowe. Tak, to pracownik w końcu pokrywa te 1,25% ze swojego wynagrodzenia. I to wszystko jest zgodne z tym, jak działa nasz system podatkowy i ubezpieczeniowy. Pracodawcy muszą odprowadzać te składki, ale odpowiedzialność za całą kwotę leży na pracowniku. Warto, żeby pracownicy wiedzieli, jak to działa, żeby lepiej rozumieć swoje finanse. Fajnie byłoby, gdyby w firmach więcej mówili o tym, jakie składki są odprowadzane i jak wygląda struktura wynagrodzeń, bo to pomaga w planowaniu finansów osobistych.

Pytanie 11

Firma zajmuje się produkowaniem damskich kozaków. Norma zużycia czarnej skóry wynosi 25 m2 na wyprodukowanie 100 par butów. Przedsiębiorstwo planuje wytworzyć 2000 par kozaków. Ile m2 czarnej skóry należy zamówić, jeśli w magazynie są 200 m2 zapasu?

A. 200 m2

B. 300 m2

C. 500 m2

D. 100 m2

Aby obliczyć, ile m2 czarnej skóry potrzebujemy zamówić na wyprodukowanie 2000 par kozaków, należy najpierw ustalić, ile materiału potrzeba na jedną parę. Norma zużycia wynosi 25 m2 na 100 par, co oznacza, że na jedną parę przypada 0,25 m2 (25 m2 / 100 = 0,25 m2). W przypadku 2000 par kozaków, zużycie skóry wyniesie 2000 par * 0,25 m2/parę = 500 m2. Mając w magazynie 200 m2, należy zamówić 500 m2 - 200 m2 = 300 m2. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w zarządzaniu produkcją, ponieważ pozwalają uniknąć przestojów w produkcji z powodu braku surowców. W praktyce przedsiębiorstwa powinny regularnie monitorować zapasy materiałów oraz prognozować zapotrzebowanie na nie na podstawie planowanej produkcji. Dzięki temu można efektywnie zarządzać kosztami i optymalizować procesy produkcyjne, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży.

Pytanie 12

Komputerowy program finansowo-księgowy, który został zakupiony oraz wprowadzony do użytku, będzie klasyfikowany w bilansie przedsiębiorstwa w kategorii

A. rzeczowe aktywa trwałe

B. zapasy

C. inwestycje długoterminowe

D. wartości niematerialne i prawne

Zakupiony i przyjęty do użytkowania komputerowy program finansowo-księgowy stanowi wartość niematerialną i prawną, ponieważ jest to oprogramowanie, które nie ma materialnej formy, a jednocześnie wnosi wartość do działalności przedsiębiorstwa. W bilansie, wartości niematerialne i prawne obejmują m.in. patenty, licencje, znaki towarowe oraz programy komputerowe. Przykładowo, gdy firma nabywa oprogramowanie księgowe, to może je amortyzować w czasie, co wpływa pozytywnie na jej wynik finansowy. W praktyce, zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSFS), wartości niematerialne są ujmowane w bilansie według kosztu nabycia pomniejszonego o skumulowaną amortyzację oraz ewentualne straty z tytułu utraty wartości. Dzięki prawidłowemu ujęciu tego aktywa w bilansie, przedsiębiorstwo ma możliwość dokładnej analizy swoich zasobów oraz efektywności inwestycji w technologie wspierające działalność operacyjną.

Pytanie 13

Na podstawie zamieszczonego fragmentu biznesplanu wskaż, jakiego rodzaju działalność gospodarczą prowadzi przedsiębiorstwo.

Fragment biznesplanu
Przedsiębiorstwo oferuje przygotowywanie i dostarczanie gotowych potraw na zamówienie, w oparciu o zawartą z klientem umowę, na określone uroczystości i do miejsc przez niego wyznaczonych. Przedsiębiorstwo specjalizuje się w: – organizacji i obsłudze imprez plenerowych np.: przyjęć weselnych i komunijnych imienin i urodzin wieczorów panieńskich i kawalerskich – przyrządzaniu i dostarczaniu gotowych potraw dla każdej liczby osób, – obsłudze konferencji, pikników, wystaw i targów.

A. Usługi cateringowe.

B. Usługi hotelowe.

C. Restauracja.

D. Kawiarnia.

Odpowiedź "Usługi cateringowe" jest poprawna, ponieważ fragment biznesplanu opisuje działalność przedsiębiorstwa, która koncentruje się na przygotowywaniu i dostarczaniu potraw na zamówienie. W ramach usług cateringowych, przedsiębiorstwa często oferują organizację i obsługę wydarzeń, takich jak bankiety, przyjęcia czy imprezy plenerowe. Kluczowymi aspektami tej działalności są elastyczność oferty, dostosowywanie menu do potrzeb klientów oraz właściwe zarządzanie logistyką dostaw. Na przykład, renomowane firmy cateringowe mogą mieć doświadczenie w obsłudze zarówno małych, intymnych spotkań, jak i dużych wydarzeń z setkami uczestników. Ponadto, usługi cateringowe powinny spełniać określone standardy jakości, higieny i bezpieczeństwa żywności, zgodne z przepisami prawa. Firmy cateringowe często uzyskują certyfikaty związane z jakością, co jest istotnym elementem budowania zaufania wśród klientów.

Pytanie 14

Przedsiębiorca dokonuje rozliczeń z urzędem skarbowym, opłacając co miesiąc zaliczkę na podatek dochodowy według stawki 19%. To oznacza, że wybrał formę opodatkowania

A. według liniowej stawki podatku

B. w formie karty podatkowej

C. w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych

D. na zasadach ogólnych z zastosowaniem skali podatkowej

Wybór nieprawidłowych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia różnych form opodatkowania dostępnych w polskim systemie podatkowym. Opodatkowanie na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej to model, w którym stawki podatkowe są progresywne, co oznacza, że w miarę wzrostu dochodu, rośnie również jego opodatkowanie. W przypadku tego modelu stawki wynoszą odpowiednio 12% i 32%, co może być mniej korzystne dla przedsiębiorców o wyższych dochodach. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych to forma opodatkowania, która polega na płaceniu podatku od przychodu, a nie od dochodu, co oznacza, że nie można w nim uwzględniać kosztów uzyskania przychodu. Taki model jest korzystny dla osób prowadzących działalność o niższych kosztach, jednak nie każdy przedsiębiorca kwalifikuje się do tego rozwiązania, a jego stawki mogą być niższe, ale nie zawsze są bardziej opłacalne. Karta podatkowa to jeszcze inny system, w którym podatek ustalany jest w formie ryczałtu na podstawie różnych kryteriów, takich jak rodzaj działalności czy liczba zatrudnionych pracowników. Oznacza to, że przedsiębiorca nie prowadzi pełnej księgowości, co może być korzystne, ale jednocześnie ogranicza elastyczność w zarządzaniu finansami. Te różnice w systemach opodatkowania mogą prowadzić do mylnych wniosków i nieporozumień, dlatego kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdej formy przed podjęciem decyzji.

Pytanie 15

Cena nabycia netto jednej sztuki towaru wynosi 20,00 zł. Jaka będzie wysokość podatku VAT od sprzedanego towaru, jeśli przedsiębiorca stosuje marżę w wysokości 50% w odniesieniu do ceny zakupu, a towar objęty jest stawką VAT wynoszącą 8%?

A. 4,00 zł

B. 0,80 zł

C. 1,60 zł

D. 2,40 zł

Wybierając jedną z błędnych odpowiedzi, można zauważyć, że nie zrozumiano podstawowych zasad obliczania podatku VAT w kontekście marży. Na przykład, odpowiedzi 1, 3 i 4 mogą wynikać z błędnego założenia, że podatek VAT oblicza się bezpośrednio od ceny zakupu lub marży bez uwzględnienia ceny sprzedaży brutto. Odpowiedź 1, sugerująca 2,40 zł, mogła być pomylona z niewłaściwym obliczeniem po dodaniu stawki VAT do kwoty marży, co jest błędem koncepcyjnym. Warto zauważyć, że podatek VAT powinien być obliczany na podstawie ceny sprzedaży brutto, a nie na podstawie ceny zakupu. Odpowiedź 3, 4, a nawet 2,60 zł mogą wynikać z niepoprawnego dodawania lub pomijania stawki VAT. W praktyce, przedsiębiorcy muszą być świadomi, jak obliczenia te wpływają na ich działalność. Kluczowym błędem myślowym jest nieuznawanie potrzeby odniesienia się do ceny sprzedaży brutto przy ustalaniu wysokości VAT. W obliczeniach związanych z marżą i podatkiem VAT istotne jest zastosowanie właściwych metod, aby uniknąć strat finansowych lub problemów z organami podatkowymi.

Pytanie 16

Firma Omega SA uzyskała wynik finansowy netto na rok 2011 w wysokości 500 000 zł. Sprawozdanie finansowe tej firmy zostało poddane weryfikacji przez biegłego rewidenta, który wydał pozytywną opinię. Walne zgromadzenie akcjonariuszy podjęło decyzję o podziale zysku w sposób następujący:
- odpis ustawowy na kapitał zapasowy (8% zysku) -..............,
- odpis na kapitał rezerwowy zgodnie ze statutem spółki - 30 000 zł,
- odpis na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych - 10 000 zł,
- wypłata dywidendy - 400 000 zł,
- odpis na fundusz nagród -.............

Jaka będzie wysokość odpisu na fundusz nagród?

A. 30 000 zł

B. 10 000 zł

C. 20 000 zł

D. 40 000 zł

Zysk netto spółki Omega SA wynosi 500 000 zł. Aby obliczyć odpis na fundusz nagród, musimy najpierw zidentyfikować inne odpisy dokonane z zysku. Odpis ustawowy na kapitał zapasowy wynosi 8% zysku, co daje 40 000 zł. Następnie mamy odpis na kapitał rezerwowy w wysokości 30 000 zł oraz odpis na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych równy 10 000 zł. Wypłata dywidendy wynosi 400 000 zł, co oznacza, że pozostała kwota po dokonaniu wszystkich odpisów musi być przydzielona na fundusz nagród. Sumując wszystkie odpisy: 40 000 zł (kapitał zapasowy) + 30 000 zł (kapitał rezerwowy) + 10 000 zł (fundusz świadczeń) + 400 000 zł (dywidenda), otrzymujemy 480 000 zł. Pozostały zysk do podziału to 500 000 zł - 480 000 zł = 20 000 zł, co jest odpisem na fundusz nagród. Praktycznym zastosowaniem tego typu obliczeń jest zarządzanie zyskiem w firmach, aby zapewnić odpowiednie fundusze na nagrody dla pracowników, co z kolei wpływa na ich motywację i zaangażowanie.

Pytanie 17

Brutto za usługę wynosi 2 160,00 zł. Jaka jest wartość podatku VAT, jeśli usługa obciążona jest stawką VAT 8%?

A. 2 000,00 zł

B. 1 987,20 zł

C. 160,00 zł

D. 172,80 zł

Błędy w obliczeniach związanych z podatkiem VAT często wynikają z nieprawidłowego podejścia do definicji ceny brutto i netto oraz ich wzajemnych relacji. Niektórzy mogą pomylić kwoty podatku VAT z innymi wartościami, np. z kwotą netto lub całkowitą ceną usługi. W przypadku odpowiedzi 1987,20 zł, osoba mogła błędnie obliczyć wartość netto, myląc ją z kwotą VAT. Tego rodzaju pomyłki wynikają zazwyczaj z braku zrozumienia, że cena netto jest podstawą do obliczeń VAT, a nie odwrotnie. Ponadto, odpowiedź 2000,00 zł powinna być interpretowana jako cena netto, co również wskazuje na nieprawidłowe zrozumienie, że VAT to odrębna kwota. Odpowiedź 172,80 zł natomiast, to kwota, którą można uznać za wynik błędnego obliczenia, jak np. zastosowanie niewłaściwej stawki VAT lub błędnej metody. Problem leży w tym, że wiele osób nie uwzględnia, że VAT jest procentem od ceny netto, a nie ceny brutto. Dlatego kluczowe jest, aby dobrze przyswoić sobie zasady dotyczące obliczeń podatku VAT, szczególnie w kontekście zastosowania w przedsiębiorstwach, które muszą przestrzegać przepisów prawa podatkowego oraz standardów rachunkowości. Właściwe obliczenia pozwalają uniknąć nieporozumień oraz potencjalnych sankcji ze strony organów skarbowych.

Pytanie 18

Iwona Lotos otrzymuje wynagrodzenie, które jest uzależnione od liczby godzin, jakie przepracowała w danym miesiącu. Pani Iwona wynagradzana jest według systemu

A. prowizyjnego

B. czasowego

C. czasowo-premiowego

D. akordowego

Odpowiedź 'czasowy' jest prawidłowa, ponieważ wynagrodzenie pani Iwony Lotos jest ustalane na podstawie liczby przepracowanych godzin w danym miesiącu. System wynagrodzenia czasowego polega na tym, że pracownik otrzymuje stałą stawkę za każdą godzinę pracy, co oznacza, że jego wynagrodzenie jest bezpośrednio związane z czasem, który poświęca na wykonywanie swoich obowiązków. Przykładem zastosowania tego systemu może być praca w biurze, gdzie pracownicy są wynagradzani zgodnie z ilością godzin przepracowanych w danym miesiącu. Taki model wynagradzania jest powszechnie stosowany w wielu branżach i sprzyja stabilności finansowej pracowników, dając im pewność co do wysokości wynagrodzenia, pod warunkiem, że przepracują ustaloną liczbę godzin. Ponadto, system czasowy ułatwia planowanie budżetu zarówno dla pracodawców, jak i pracowników, co wpisuje się w najlepsze praktyki zarządzania zasobami ludzkimi.

Pytanie 19

W związku ze zmianą pracownika na stanowisku magazyniera, w hurtowni papierniczej przeprowadzono inwentaryzację zdawczo - odbiorczą. W tabeli przedstawiono fragment "Protokołu weryfikacji różnic inwentaryzacyjnych", który informuje

Wyniki inwentaryzacji oraz stany księgowe na dzień przeprowadzenia inwentaryzacji
Towary	Stan według
	spisu z natury		ewidencji księgowej
	ilość	cena	ilość	cena
Kolorototniki A4	110 szt.	2,50 zł/szt.	100 szt.	2,50 zł/szt.
Bloki makulaturowe	125 szt.	1,50 zł/szt.	120 szt.	1,50 zł/szt.
Pisaki	1010 szt.	0,50 zł/szt.	1000 szt.	0,50 zł/szt.

A. o powstałych nadwyżkach.

B. o powstałych niedoborach i nadwyżkach.

C. o powstałych niedoborach.

D. o braku różnic inwentaryzacyjnych.

Wybór odpowiedzi dotyczącej niedoborów lub braku różnic inwentaryzacyjnych może wynikać z nieporozumienia dotyczącego samej definicji tych pojęć. Niedobory odnoszą się do sytuacji, w których ilość towaru fizycznie stwierdzona jest mniejsza od tej, która widnieje w dokumentacji. W przypadku, gdy w protokole weryfikacji różnic inwentaryzacyjnych znajdują się dane wskazujące na wyższy stan towarów, wybór niedoborów jest błędny, ponieważ nie odpowiada rzeczywistości. Odpowiedź o braku różnic inwentaryzacyjnych także nie ma podstaw, ponieważ analizowane dane wskazują na wyraźne nadwyżki. Takie podejścia mogą wynikać z typowych błędów myślowych, takich jak mylenie pojęć lub niepełne zrozumienie kontekstu sytuacji. W praktyce, organizacje powinny wdrażać standardy zarządzania, które pozwolą na bieżące śledzenie stanu magazynowego i zapobieganie błędom w dokumentacji. Znajomość podstawowych zasad inwentaryzacji oraz dobra praktyka w zakresie zarządzania zapasami są kluczowe dla sprawnego funkcjonowania każdej hurtowni, co podkreśla znaczenie dokładności w analizie danych inwentaryzacyjnych.

Pytanie 20

W sklepie zmniejszono cenę ekspresów do kawy o 25%. Jaką kwotę trzeba obecnie zapłacić za dwa ekspresy, jeśli przed obniżką cena jednego wynosiła 400 zł?

A. 200 zł

B. 300 zł

C. 600 zł

D. 100 zł

Wybór odpowiedzi nieprawidłowych często wynika z błędnego rozumienia pojęcia procentów i rabatów. Na przykład, odpowiedzi takie jak 200 zł, 100 zł czy 300 zł sugerują, że nie uwzględniono prawidłowego obliczenia rabatu. W przypadku 200 zł, ktoś mógł błędnie założyć, że obniżona cena dwóch ekspresów to połowa ceny jednego, co jest mylne, ponieważ rabat dotyczy całkowitej kwoty, a nie jednostkowej. W przypadku 100 zł, błąd polegał na zrozumieniu, że tyle wynosi nowa cena jednego ekspresu po rabacie, co jest sprzeczne z rzeczywistym obliczeniem. Odpowiedź 300 zł wydaje się bliska, ale odnosi się tylko do ceny jednego ekspresu po obniżce, natomiast pytanie dotyczyło dwóch. Te błędy myślowe ukazują, jak ważne jest zrozumienie nie tylko samego procesu obliczeń, ale i kontekstu problemu. Zastosowanie matematyki w praktyce, w tym umiejętność obliczania rabatów, jest kluczowe w życiu codziennym oraz w sektorach takich jak marketing i sprzedaż, gdzie podejmowanie decyzji opartych na analizie cen jest codziennością.

Pytanie 21

Pierwszym krokiem w procesie planowania w firmie jest

A. określenie celów

B. rozpoznanie problemów

C. analiza konkurencyjnego środowiska

D. ocena dostępnych zasobów i kompetencji

Pierwszym etapem procesu planowania w przedsiębiorstwie jest ustalenie celów, co stanowi fundament skutecznego zarządzania. Ustalenie celów pozwala przedsiębiorstwu na zdefiniowanie kierunków działań oraz oczekiwanych rezultatów. Dobrze sformułowane cele powinny być SMART, co oznacza, że powinny być Specyficzne, Mierzalne, Osiągalne, Realistyczne i Czasowo określone. Przykładem zastosowania tej zasady może być firma, która w celu zwiększenia sprzedaży decyduje się na ustalenie celu, aby zwiększyć przychody o 20% w ciągu najbliższych 12 miesięcy. Taki cel nie tylko definiuje, co firma chce osiągnąć, ale także daje ramy do oceny postępów oraz podejmowania działań korygujących. W kontekście standardów branżowych, ustalanie celów jest kluczowe w metodologii zarządzania projektami, takiej jak PRINCE2 czy PMBOK, które podkreślają konieczność planowania i monitorowania celów w trakcie realizacji projektów. Ustanowienie jasnych celów jest niezbędne, aby wszyscy członkowie zespołu byli zgodni co do priorytetów i strategii działania.

Pytanie 22

W jakim zakładzie należy sklasyfikować cukier przechowywany w magazynie jako materiały?

A. W cukierni

B. W cukrowni

C. W sklepie

D. W hurtowni spożywczej

Zarządzanie zapasami oraz klasyfikacja materiałów w przedsiębiorstwie spożywczym wymaga zrozumienia specyfiki działalności danego podmiotu. W kontekście pytania, odpowiedzi wskazujące na sklep, hurtownię spożywczą oraz cukrownię nie są właściwe. W sklepie cukier jest towarem gotowym do sprzedaży, a nie materiałem produkcyjnym. Klasyfikacja surowców w kontekście zapasów odnosi się do miejsc, gdzie odbywa się przetwarzanie lub produkcja. Hurtownia spożywcza pełni funkcję dystrybucyjną, gdzie cukier jest magazynowany w celu dalszej sprzedaży detalicznej, a nie jako surowiec do wytwarzania produktów. Cukrownia natomiast to zakład, który zajmuje się produkcją cukru z buraków cukrowych lub trzciny cukrowej, co oznacza, że w tym miejscu cukier jest w trakcie przetwarzania, a nie końcowym produktem. Powszechnym błędem jest mylenie miejsca przechowywania z miejscem przetwarzania, co prowadzi do niewłaściwego przypisania kategorii materiałów. Kluczowe jest zrozumienie, że materiał to surowiec wykorzystywany do produkcji, a nie gotowy produkt. Właściwe klasyfikowanie materiałów zgodnie z ich przeznaczeniem jest niezbędne dla efektywnego zarządzania procesami w przedsiębiorstwie.

Pytanie 23

Który element biznesplanu producenta drewnianych zabawek dla dzieci został opisany w tabeli?

Fragment biznesplanu
Ustalenie poziomu cen naszych wyrobów jest uzależnione od różnych czynników. Należą do nich przede wszystkim ceny drewna i farb oferowane przez dostawców. Wykorzystując selekcję dostawców, będziemy wpływać na cenę detaliczną wyrobu, którą ustalimy metodą popytową.

A. Plan ilościowy produkcji.

B. Budżet marketingowy.

C. Strategia cenowa.

D. Cel i zakres inwestycji.

Wybór planu ilościowego produkcji, budżetu marketingowego lub celu i zakresu inwestycji jako odpowiedzi na pytanie o element biznesplanu, który został opisany w tabeli, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące struktury i funkcji poszczególnych elementów tego dokumentu. Plan ilościowy produkcji dotyczy specyfikacji, jakie ilości produktów mają być wyprodukowane w określonym czasie, co w żaden sposób nie odnosi się do ustalania cen. Budżet marketingowy koncentruje się na alokacji zasobów finansowych na działania promocyjne i reklamowe, a więc również nie dotyczy bezpośrednio strategii cenowej. Podobnie, cel i zakres inwestycji dotyczą planowanych wydatków na rozwój, technologie czy infrastruktury, ale nie dotyczą strategii cenowej, która wymaga szczegółowej analizy rynku i kosztów. Błędne podejście do tego pytania może wynikać z mylenia różnych aspektów planowania przedsiębiorstwa - każdy z tych elementów jest ważny, lecz pełnią one odrębne role. Aby skutecznie konstruować biznesplan, niezbędna jest umiejętność rozróżnienia, jak poszczególne elementy wpływają na ogólną strategię firmy. Warto zaznaczyć, że strategia cenowa jest kluczowym aspektem, który wpływa na decyzje zakupowe klientów oraz na pozycjonowanie produktów na rynku, co czyni ją niezwykle istotnym punktem w każdym biznesplanie.

Pytanie 24

Gdy w miejscu pracy występuje uciążliwy hałas generowany przez maszyny i urządzenia, to pracownik, aby chronić się przed jego negatywnym oddziaływaniem, powinien zostać wyposażony

A. w rękawice

B. w osłony siatkowe

C. w nauszniki

D. w okulary ochronne

Zarówno okulary ochronne, rękawice, jak i osłony siatkowe pełnią istotne funkcje ochronne w różnych kontekstach, jednak nie są odpowiednie do ochrony przed hałasem w miejscu pracy. Okulary ochronne zabezpieczają wzrok przed pyłem, odpryskami oraz innymi czynnikami mechanicznymi, ale nie mają wpływu na redukcję hałasu. Z kolei rękawice są przeznaczone do ochrony rąk przed urazami mechanicznymi, chemikaliami czy wysokimi temperaturami, ale nie oferują żadnej ochrony przed hałasem. Osłony siatkowe stosowane są w celu zabezpieczenia przed obiektami mechanicznymi, głównie w kontekście ochrony przed urazami, a nie hałasem. Wybór niewłaściwego środka ochrony często wynika z niepełnego zrozumienia zagrożeń występujących w danym środowisku pracy. Kluczowe jest, aby pracownicy i pracodawcy byli świadomi specyfiki zagrożeń związanych z hałasem oraz stosowali odpowiednie metody ochrony, takie jak nauszniki, które są dedykowane do tego celu. Przykładem może być sytuacja, gdy w otoczeniu pracy występują maszyny emitujące hałas na poziomie 90 dB – w takim wypadku jedynym skutecznym sposobem ochrony słuchu są właśnie nauszniki, a nie inne środki ochronne, których rola jest całkowicie inna.

Pytanie 25

Spółka akcyjna dokonała emisji własnych akcji. Jakie konsekwencje ta operacja przyniesie?

A. w aktywach bilansu nie zmieniając całkowitej sumy bilansowej

B. w aktywach i pasywach bilansu zmniejszając całkowitą sumę bilansową

C. w pasywach bilansu nie zmieniając całkowitej sumy bilansowej

D. w aktywach i pasywach bilansu zwiększając całkowitą sumę bilansową

Zrozumienie wpływu emisji akcji na bilans spółki jest kluczowe dla oceny jej kondycji finansowej. Niektóre z koncepcji przedstawionych w niepoprawnych odpowiedziach mogą prowadzić do mylnych wniosków. Na przykład, stwierdzenie, że emisja akcji nie zmienia sumy bilansowej, opiera się na błędnym założeniu, że zmiany w aktywach i pasywach mogą mieć neutralny wpływ na całkowity bilans. Emitując akcje, spółka pozyskuje kapitał, co prowadzi do wzrostu aktywów, ponieważ przychody z emisji są często w formie gotówki lub innych wartościowych aktywów. Z drugiej strony, zmiana ta wpływa również na pasywa, gdyż wzrasta kapitał własny. Innym błędnym podejściem jest twierdzenie, że taka operacja zmniejsza sumę bilansową. W rzeczywistości, jeśli spółka emituje akcje, zwiększa swoje zasoby, co wpływa na poprawę sytuacji finansowej i potencjalne możliwości rozwoju. Kluczową kwestią jest zrozumienie, że bilans zawsze musi być zrównoważony; każda zmiana w aktywach ma swoje odwzorowanie w pasywach lub w kapitale własnym, co jest zgodne z zasadą podwójnego zapisu. W kontekście dobrych praktyk, należy pamiętać o odpowiednim ujawnieniu informacji dotyczących emisji akcji w sprawozdaniach finansowych, co sprzyja transparentności i rzetelności przedstawianych danych.

Pytanie 26

W tabeli przedstawiono zestawienie zatrudnionych w Zakładzie Pracy Chronionej ZEGA sp. z o.o. według stanowisk. Jaki procent ogółu zatrudnionych stanowią osoby niepełnosprawne?

Pracownicy Zakładu Pracy Chronionej ZEGA sp. z o.o. wg stanowisk
Stanowiska pracy	Liczba pracowników
Kasjerzy	7
- w tym osoby niepełnosprawne	4
Magazynierzy	12
- w tym osoby niepełnosprawne	8
Księgowi	3
- w tym osoby niepełnosprawne	2
Kierowcy	4
- w tym osoby niepełnosprawne	2
Sprzątaczki	4
- w tym osoby niepełnosprawne	2
Razem	30

A. 60%

B. 40%

C. 70%

D. 50%

Odpowiedź 60% jest prawidłowa, ponieważ dokładnie odzwierciedla proporcję osób niepełnosprawnych w stosunku do całkowitej liczby zatrudnionych w Zakładzie Pracy Chronionej ZEGA sp. z o.o. W celu obliczenia procentu osób niepełnosprawnych, najpierw zsumowaliśmy liczbę pracowników niepełnosprawnych, która wynosi 20. Następnie, aby obliczyć procent, dzielimy tę liczbę przez ogólną liczbę pracowników, która wynosi 30, co daje 20/30 = 0,6667. Po pomnożeniu przez 100% otrzymujemy 66,67%, które zaokrąglamy do najbliższej pełnej dziesiątki, co daje 60%. Znajomość takich obliczeń jest kluczowa w zarządzaniu zasobami ludzkimi, szczególnie w kontekście zatrudniania osób z niepełnosprawnościami. W praktyce, firmy muszą przestrzegać standardów i przepisów dotyczących zatrudniania osób z niepełnosprawnościami, co nie tylko wspiera różnorodność w miejscu pracy, ale także przyczynia się do budowania pozytywnego wizerunku organizacji. Warto również zauważyć, że analiza danych dotyczących zatrudnienia osób niepełnosprawnych pomaga w lepszym planowaniu polityki kadrowej oraz w dostosowywaniu stanowisk pracy do ich potrzeb.

Pytanie 27

Aby zwiększyć sprzedaż swoich obecnych produktów oraz umocnić swoją pozycję na istniejącym rynku, producent mrożonek podjął takie kroki jak:
- obniżenie cen,
- promowanie intensywnego spożycia mrożonek,
- oferowanie specjalnych zachęt dla lojalnych klientów.

Jaką strategię zastosował producent?

A. Dywersyfikacji produktu

B. Rozwoju produktu

C. Rozwoju rynku

D. Penetracji rynku

Wyboru strategii dywersyfikacji produktu nie można uznać za właściwy, gdyż polega ona na wprowadzaniu nowych produktów na rynek, co nie zostało przedstawione w opisie działań producenta. Dywersyfikacja skupia się na rozszerzeniu oferty o nowe linie produktów, co w tym przypadku nie ma miejsca. Rozwój produktu natomiast odnosi się do wprowadzania nowych lub znacząco ulepszonych produktów, co również nie jest zgodne z opisanymi działaniami. Producent nie wprowadził nowych produktów, a jedynie obniżył ceny oraz wprowadził zachęty do konsumpcji istniejących mrożonek. Strategia rozwoju rynku koncentruje się na wprowadzaniu istniejących produktów na nowe rynki, co również nie jest odzwierciedlone w podjętych działaniach. Aby skutecznie rozpoznać odpowiednią strategię, kluczowe jest zrozumienie, jakie cele są realizowane oraz jakie działania są podejmowane. W tym przypadku producent nie zmienia oferty ani nie wprowadza jej na nowe rynki, co prowadzi do błędnych wniosków. Prawidłowe rozpoznanie strategii jest istotne dla skutecznego planowania działań marketingowych i sprzedażowych, a błędne odpowiedzi mogą skutkować niewłaściwym przydzieleniem zasobów oraz niewłaściwą analizą sytuacji rynkowej.

Pytanie 28

Kto zajmuje się rejestracją spółek prawa handlowego?

A. Urząd Gminy

B. Urząd Pracy

C. Sąd Gospodarczy

D. Sąd Pracy

Wybór Urzędu Pracy, Sądu Pracy lub Urzędu Gminy jako instytucji prowadzącej ewidencję spółek prawa handlowego jest niewłaściwy, ponieważ każda z tych instytucji pełni zupełnie inne funkcje i jest odpowiedzialna za różne aspekty działalności gospodarczej. Urząd Pracy zajmuje się głównie kwestiami zatrudnienia, wspierania osób bezrobotnych oraz organizacji rynku pracy. Jego kompetencje nie obejmują rejestracji podmiotów gospodarczych. Sąd Pracy natomiast jest odpowiedzialny za sprawy związane z zatrudnieniem, takie jak spory pracownicze czy ustalanie stosunku pracy, nie zajmuje się ewidencją spółek. Urząd Gminy, z kolei, ma na celu obsługę lokalnych spraw administracyjnych, ale nie prowadzi rejestru spółek prawa handlowego, co jest wyraźnie wskazane w Ustawie o Krajowym Rejestrze Sądowym. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków często wynikają z nieznajomości struktury polskiego systemu prawnego oraz z pomylenia funkcji różnych instytucji publicznych. Właściwe zrozumienie roli Sądu Gospodarczego jako kluczowego elementu ewidencji spółek jest niezbędne dla każdego przedsiębiorcy, który pragnie zarejestrować swoją działalność zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

Pytanie 29

Na jakim etapie cyklu życia produktu odnotowuje się największy przyrost sprzedaży, gdy działania marketingowe mają na celu ciągłe zwiększanie udziału produktu na rynku?

A. Spadku

B. Wzrostu

C. Dojrzałości

D. Wprowadzenia

Analiza odpowiedzi na pytanie dotyczące cyklu życia produktu ujawnia szereg nieporozumień związanych z różnymi jego fazami. Faza spadku związana jest z malejącą sprzedażą, co jest konsekwencją nasycenia rynku, zmieniających się preferencji konsumentów lub pojawienia się nowych, lepszych produktów. W tym etapie działania marketingowe są zazwyczaj ograniczone, a celem jest minimalizacja strat, a nie aktywne zwiększanie udziału w rynku. Takie podejście jest sprzeczne z założeniem pytania. Faza dojrzałości, chociaż charakteryzuje się stabilną sprzedażą, jest już etapem, w którym produkty osiągnęły szczyt swojego potencjału rynkowego. Działania marketingowe koncentrują się raczej na utrzymaniu udziału w rynku, a nie na jego powiększaniu. Wprowadzenie to początkowa faza, w której produkt debiutuje na rynku, a sprzedaż jest zazwyczaj niewielka i niestabilna, co również nie odpowiada na postawione pytanie. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich nieprawidłowych wniosków, to mylenie celów działań marketingowych w różnych fazach cyklu życia produktu oraz niewłaściwe postrzeganie dynamiki wzrostu sprzedaży. Kluczowe jest zrozumienie, że faza wzrostu to moment intensywnego rozwoju i ekspansji, w przeciwieństwie do fazy dojrzałości czy spadku, gdzie strategie marketingowe i cele są diametralnie inne.

Pytanie 30

Zakład Meblarski produkuje dwa typy mebli kuchennych w ramach dwóch odrębnych zleceń produkcyjnych. Koszty wydziałowe dzielone są proporcjonalnie do płac bezpośrednich. Zlecenia zostały zakończone w okresie sprawozdawczym. Na podstawie zamieszczonej tabeli kalkulacyjnej, określ metodę kalkulacji kosztów produkcji zastosowaną przez Zakład Meblarski.

Lp.	Pozycje kalkulacyjne kosztów	Koszty ogółem (zł)	Koszty przypadające na:
Lp.	Pozycje kalkulacyjne kosztów	Koszty ogółem (zł)	zlecenie nr 1 - 20 szt.	zlecenie nr 2 - 15 szt.
1.	Materiały bezpośrednie	40 000,00	28 000,00	12 000,00
2.	Płace bezpośrednie	30 000,00	16 000,00	14 000,00
3.	Koszty wydziałowe	20 000,00	13 000,00	7 000,00

A. Podziałowa prosta.

B. Wstępna.

C. Podziałowa współczynnikowa.

D. Doliczeniowa.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Metoda doliczeniowa jest jedną z najczęściej stosowanych metod kalkulacji kosztów w przedsiębiorstwach produkcyjnych, szczególnie w tych, które realizują różnorodne zlecenia. W Zakładzie Meblarskim koszty wydziałowe są dzielone proporcjonalnie do płac bezpośrednich, co jest kluczowym elementem tej metody. Dzięki temu, przypisanie kosztów do konkretnych zleceń produkcyjnych staje się bardziej precyzyjne, a przedsiębiorstwo może lepiej monitorować rentowność poszczególnych projektów. Zastosowanie tej metody umożliwia także identyfikację kosztów na poziomie szczegółowym, co jest niezbędne do podejmowania decyzji o optymalizacji procesów produkcyjnych. Przykładowo, jeżeli zlecenie nr 1 generuje wyższe płace bezpośrednie, to również proporcjonalnie wyższe będą przypisane mu koszty wydziałowe, co pozwoli na bardziej rzetelną ocenę jego efektywności. Dodatkowo, w praktyce, ta metoda wspiera analizy porównawcze zleceń oraz umożliwia lepsze planowanie budżetu w przyszłych okresach produkcyjnych.

Pytanie 31

Zgodnie z regulacjami zawartymi w Kodeksie spółek handlowych, w spółce akcyjnej powinno się utworzyć kapitał zapasowy, aby pokryć straty bilansowe. Dopóki kapitał zapasowy nie wyniesie co najmniej 1/3 kapitału zakładowego, konieczne jest przekazywanie na niego przynajmniej

A. 8% wartości dywidend w danym roku obrotowym

B. 5% wartości dywidend w danego roku obrotowym

C. 8% przychodu za dany rok obrotowy

D. 8% zysku za dany rok obrotowy

W spółkach akcyjnych, zgodnie z Kodeksem spółek handlowych, obowiązek tworzenia kapitału zapasowego ma na celu zabezpieczenie przed stratami, które mogą wystąpić w trakcie działalności gospodarczej. Przepisy stanowią, że do momentu, gdy kapitał zapasowy nie osiągnie 1/3 kapitału zakładowego, spółka jest zobowiązana do przekazywania na ten fundusz 8% zysku za dany rok obrotowy. Taki mechanizm ma na celu wzmocnienie stabilności finansowej przedsiębiorstwa. Przykładowo, jeśli spółka osiągnie zysk w wysokości 1 miliona złotych, to 80 tysięcy złotych musi zostać przekazane na kapitał zapasowy. Zabezpieczenie finansowe w postaci kapitału zapasowego jest najlepszą praktyką, ponieważ pozwala na pokrycie potencjalnych strat, co jest kluczowe dla długoterminowej rentowności i zaufania inwestorów. Ponadto, tworzenie takiego kapitału jest również istotne w kontekście ewentualnych wypłat dywidend, które powinny odbywać się jedynie po pokryciu obowiązków związanych z kapitałem zapasowym, co podkreśla transparentność operacyjną spółki.

Pytanie 32

Cena zakupu netto produktu wynosi 360,00 zł, a cena sprzedaży netto to 504,00 zł. Jaką wartość procentową ma marża, gdy obliczamy ją metodą "od sta"?

A. 40%

B. 35%

C. 30%

D. 45%

Marża wyrażona procentowo mierzona metodą 'od sta' oblicza się jako różnicę między ceną sprzedaży a ceną zakupu, podzieloną przez cenę zakupu, a następnie pomnożoną przez 100%. W naszym przypadku marża wynosi: (504,00 zł - 360,00 zł) / 360,00 zł * 100% = 40%. Ta metoda jest powszechnie stosowana w zarządzaniu przedsiębiorstwem, ponieważ pozwala na szybkie określenie, jaką część ceny sprzedaży stanowi zysk, co jest kluczowe dla analizy rentowności. W praktyce, rozumienie marży jest istotne nie tylko dla właścicieli firm, ale także dla inwestorów i analityków, ponieważ pozwala na ocenę efektywności operacyjnej. Warto pamiętać, że wysoka marża może sugerować silną pozycję na rynku, podczas gdy niska może wskazywać na potrzebę przemyślenia strategii sprzedaży oraz kosztów. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie marży, co pozwala na identyfikację trendów oraz podejmowanie informowanych decyzji dotyczących cen i kosztów produkcji.

Pytanie 33

Warszawska Giełda Papierów Wartościowych stanowi przykład typu rynku

A. towarowego

B. usług

C. finansowego

D. pracy

Wybór odpowiedzi dotyczącej rynku pracy, usług czy towarowego na pewno zniekształca zrozumienie specyfiki funkcjonowania Warszawskiej Giełdy Papierów Wartościowych. Rynek pracy odnosi się do sytuacji zatrudnienia, gdzie pracownicy oferują swoje umiejętności w zamian za wynagrodzenie. Tematyka ta jest zgoła odmienna od funkcjonowania giełdy, która skupia się na obrocie papierami wartościowymi. Z kolei rynek usług obejmuje transakcje dotyczące niematerialnych dóbr i usług, takich jak doradztwo czy transport, co również nie ma zastosowania w kontekście GPW. Rynek towarowy koncentruje się na fizycznych dobrach, takich jak surowce czy produkty rolne, a więc nie pasuje do charakterystyki giełdy, która operuje na instrumentach finansowych. Takie mylne klasyfikacje mogą wynikać z niepełnego zrozumienia struktury rynków finansowych oraz ich różnorodności. Niezrozumienie różnicy między tymi rynkami prowadzi do błędów w analizie inwestycyjnej oraz decyzjach finansowych, które mogą mieć poważne konsekwencje. Kluczowe jest zatem zrozumienie, że GPW operuje w obrębie rynku finansowego, który pełni rolę w alokacji kapitału, a jego mechanizmy są różne od tych, które występują w pozostałych wymienionych kategoriach.

Pytanie 34

Hurtownia sprzedała 18 sztuk damskich bluzek po cenie netto 50 zł za sztukę. Przy wystawianiu faktury sprzedaży dodała koszty transportu wynoszące 100 zł netto oraz naliczyła podatek VAT w wysokości 23%. Jaką kwotę podatku VAT musiał zapłacić nabywca na podstawie wystawionej faktury?

A. 230,00 zł

B. 207,00 zł

C. 23,00 zł

D. 27,00 zł

Aby obliczyć kwotę podatku VAT, należy najpierw ustalić całkowitą wartość netto sprzedaży. Hurtownia sprzedała 18 sztuk bluzek po 50 zł, co daje łączną kwotę 900 zł (18 szt. x 50 zł/szt). Następnie doliczono koszty transportu w wysokości 100 zł netto, co zwiększa wartość netto faktury do 1000 zł (900 zł + 100 zł). Podatek VAT wynosi 23% od kwoty netto, więc obliczamy go jako 230 zł (23% x 1000 zł). Zatem całkowita kwota do zapłaty przez nabywcę, obejmująca wartość netto i VAT, wynosi 1230 zł (1000 zł + 230 zł). Nabywca płaci zatem 230 zł podatku VAT. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w praktyce księgowej i obowiązkowe przy prowadzeniu działalności gospodarczej, gdyż poprawne wystawianie faktur oraz obliczanie VAT są niezbędne do zachowania zgodności z przepisami prawa podatkowego w Polsce.

Pytanie 35

Przedsiębiorca, zajmujący się sprzedażą warzyw i owoców, opłaca podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W miesiącu maju osiągnął przychody w wysokości 30 000 zł. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, ile wyniesie zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów osiąganych z tej działalności.

Rodzaj działalności gospodarczej	Stawka podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych
Działalność w zakresie wolnych zawodów	20%
Działalność usługowa	8,5%
Działalność wytwórcza	5,5%
Działalność handlowa	3,0%

A. 900 zł

B. 1 500 zł

C. 6 000 zł

D. 2 550 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 900 zł jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego, dla przedsiębiorców prowadzących działalność handlową, stawka ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych wynosi 3%. Aby obliczyć zryczałtowany podatek dochodowy, wystarczy pomnożyć uzyskany przychód przez tę stawkę. W tym przypadku, przychód w wysokości 30 000 zł pomnożony przez 3% (0,03) daje wynik 900 zł. Ważne jest, aby przedsiębiorcy pamiętali o dokumentowaniu swoich przychodów oraz o terminowym opłacaniu podatków. Ryczałt jest często preferowany przez małe przedsiębiorstwa, ponieważ uproszcza księgowość i zmniejsza obciążenia administracyjne. Oprócz tego, korzystając z ryczałtu, przedsiębiorca nie musi prowadzić pełnej księgowości, co może być korzystne, zwłaszcza dla osób dopiero zaczynających działalność gospodarczą. Dobrą praktyką jest regularne śledzenie zmian w przepisach podatkowych, aby być na bieżąco z obowiązującymi stawkami oraz warunkami ich stosowania.

Pytanie 36

Firma wystawiła zagranicznemu klientowi fakturę za sprzedane towary na sumę 1 000 USD po kursie 2,90 zł za 1 USD, natomiast w chwili dokonania płatności kurs wynosił 3,00 zł za 1 USD, Z kolei różnica powstała w wyniku rozliczenia tej transakcji będzie dla sprzedawcy

A. kosztem finansowym o wartości 2 900 zł

B. przychodem finansowym o wartości 100 zł

C. przychodem finansowym o wartości 3 000 zł

D. kosztem finansowym o wartości 100 zł

Zgadza się, odpowiedź wskazująca na przychód finansowy w wysokości 100 zł jest prawidłowa. W przypadku transakcji zagranicznych, różnice kursowe mogą wpływać na wynik finansowy firmy. Przedsiębiorstwo wystawiło fakturę na kwotę 1 000 USD po kursie 2,90 zł za 1 USD, co oznacza, że w momencie wystawienia faktury wartość tej transakcji wynosiła 2 900 zł. Jednak w momencie zapłaty kurs wzrósł do 3,00 zł za 1 USD, co oznacza, że rzeczywista wartość transakcji wyniosła 3 000 zł. Różnica między tymi dwiema wartościami, która wynosi 100 zł, stanowi przychód finansowy, ponieważ firma uzyskała wyższą kwotę w walucie krajowej w momencie realizacji płatności. W praktyce, księgowanie różnic kursowych jest istotnym elementem zarządzania finansami, a zasady te są zgodne z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które szczegółowo opisują sposób ujmowania różnic kursowych.

Pytanie 37

Nadzór oraz kontrola przestrzegania regulacji prawa pracy i BHP są zadaniami

A. Inspekcji Handlowej

B. Inspekcji Ochrony Środowiska

C. Państwowej Inspekcji Sanitarnej

D. Państwowej Inspekcji Pracy

Państwowa Inspekcja Pracy (PIP) jest kluczowym organem odpowiedzialnym za nadzór oraz kontrolę przestrzegania przepisów prawa pracy oraz zasad bhp w Polsce. Jej głównym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników w miejscu pracy, a także przestrzegania przepisów dotyczących zatrudnienia. PIP przeprowadza liczne inspekcje w firmach, oceniając warunki pracy, dokumentację oraz praktyki zatrudnienia, co jest niezwykle istotne dla utrzymania standardów w różnych branżach. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie się pracodawców do audytów, co pozwala im na eliminację potencjalnych problemów zanim zostaną one wykryte. Inspektorzy PIP mają także prawo do nakładania kar na pracodawców, którzy nie przestrzegają przepisów, co podkreśla ich rolę w egzekwowaniu prawa pracy. Działania PIP są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania ryzykiem zawodowym oraz ochrony praw pracowników, co czyni ją niezbędnym elementem systemu ochrony pracy w Polsce.

Pytanie 38

Dla zleceniobiorcy, który jest objęty jedynie ubezpieczeniem zdrowotnym z powodu zawartej umowy zlecenia, należy dostarczyć w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych indywidualny raport miesięczny

A. ZUS RZA

B. ZUS ZUA

C. ZUS ZZA

D. ZUS RCA

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź ZUS RZA, którą wybrałeś, jest jak najbardziej trafna. Ten formularz jest dla osób, które mają tylko ubezpieczenie zdrowotne na podstawie umowy zlecenia. Jak złożysz ZUS RZA, to informujesz ZUS o tym, ile zyskał zleceniobiorca i ile trzeba wpłacić na ubezpieczenie zdrowotne. Na przykład, jeśli ktoś pracuje na umowę zlecenia i nie ma innej pracy, to ZUS RZA jest odpowiedni. Pamiętaj, że trzeba ten raport złożyć do 20. dnia miesiąca po tym, jak się zgłasza. Ważne jest, żeby wypełnić formularz zgodnie z przepisami, bo inaczej mogą być problemy z obliczeniem składek i różne kary. Trzeba też pamiętać, że przestrzeganie tych zasad jest kluczowe, żeby mieć wszystko w porządku z ubezpieczeniami społecznymi.

Pytanie 39

Posługując się tabelą zawierającą stawki podatku od czynności cywilnoprawnych oblicz, ile wyniesie podatek od umowy pożyczki zawartej na kwotę 23 000 zł.

Tytuł podatku	Stawka podatku
Od umowy sprzedaży: 1) nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym 2) od innych praw majątkowych	2% 1%
Od umowy: 1) odpłatnego użytkowania, w tym również nieprawidłowego oraz odpłatnej służebności 2) pożyczki oraz depozytu nieprawidłowego 3) od umów spółki	1% 2% 0,5%
Od ustanowienia hipoteki: na zabezpieczenie wierzytelności istniejącej na zabezpieczenie wierzytelności istniejącej o nieustalonej wartości	0,1% 19 zł

A. 230,00 zł

B. 460,00 zł

C. 11,50 zł

D. 23,00 zł

Odpowiedź 460,00 zł jest prawidłowa, ponieważ stawka podatku od umowy pożyczki wynosi 2% wartości pożyczki. Aby obliczyć podatek, należy pomnożyć kwotę pożyczki (23 000 zł) przez stawkę podatku (0,02). Wynik to 23 000 zł * 0,02 = 460 zł, co odpowiada podanej odpowiedzi. Tego rodzaju obliczenia są istotne w praktyce zawodowej, na przykład przy przygotowywaniu dokumentacji dla instytucji finansowych. Wiedza o stawkach podatkowych i umiejętność ich stosowania w praktyce jest kluczowa dla osób zajmujących się finansami oraz prawem cywilnym. Zrozumienie obowiązujących stawek podatkowych pozwala na unikanie nieporozumień oraz błędów przy zawieraniu umów, co może chronić przed nieprzyjemnymi konsekwencjami finansowymi. Dobrze jest również pamiętać, że w zależności od rodzaju umowy, stawki mogą się różnić, dlatego ważne jest ich aktualne sprawdzanie w odpowiednich tabelach lub aktach prawnych.

Pytanie 40

Aby przedsiębiorcy mogli prowadzić działalność gospodarczą w obszarze ochrony osób i mienia, konieczne jest uzyskanie

A. koncesji

B. zgody

C. licencji

D. pozwolenia

Wybór odpowiedzi licencja, pozwolenie czy zgoda jako podstawy do prowadzenia działalności w zakresie ochrony osób i mienia jest błędny, ponieważ każda z tych form regulacji ma określone zastosowanie w innych dziedzinach. Licencja jest zazwyczaj wymagana w przypadku działalności regulowanej, takiej jak prowadzenie działalności w zakresie transportu czy działalności finansowej; jednak nie obejmuje ona działalności ochroniarskiej, która z racji specyfiki wymaga bardziej rygorystycznych norm, co znajduje odzwierciedlenie w potrzebie uzyskania koncesji. Pozwolenie to też forma zgody od instytucji publicznej, jednak nie odnosi się do działalności ochrony osób i mienia, gdzie kluczowe jest posiadanie koncesji, która potwierdza zdolność przedsiębiorcy do świadczenia tego typu usług. Zgoda, choć często mylona z pozwoleniem, w praktyce jest zbyt ogólnym pojęciem i nie spełnia formalnych wymogów prawnych dla działalności ochroniarskiej. Błędem jest zatem myślenie, że wystarczy mniej formalna regulacja, by świadczyć usługi związane z ochroną osób i mienia, co może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych dla osoby podejmującej taką działalność bez odpowiedniej koncesji. W praktyce, bez uzyskania koncesji, przedsiębiorca nie ma prawa prowadzić działalności w tym zakresie, co w konsekwencji może narażać na straty zarówno jego, jak i jego klientów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej