Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 6 czerwca 2025 13:53
Data zakończenia: 6 czerwca 2025 14:17

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jedną z istotnych cech transportu całopojazdowego jest

A. wynagrodzenie za rzeczywistą lub przeliczeniową wagę przewożonego ładunku, a nie za wynajem całego pojazdu

B. wiele miejsc załadunku i rozładunku ładunku

C. realizacja transportu z jednego miejsca załadunku do jednego miejsca rozładunku ładunku

D. wykorzystywanie różnych narzędzi do przeładunku

Niektóre odpowiedzi na pytanie o cechy przewozów całopojazdowych mogą być mylące, ponieważ nie uwzględniają kluczowych aspektów charakteryzujących ten rodzaj transportu. Przykład odpowiedzi wskazującej na wiele punktów nadania i odbioru ładunku nie jest adekwatny, ponieważ przewozy całopojazdowe z definicji zakładają, że towar jest transportowany z jednego miejsca do drugiego, co oznacza tylko jeden punkt nadania i jeden punkt odbioru. Koncepcja stosowania różnorodnych urządzeń przeładunkowych również nie pasuje do tej formy transportu, gdyż przewozy całopojazdowe zazwyczaj nie wymagają częstych przestojów związanych z przeładunkiem. Wreszcie, płatność za rzeczywistą lub przeliczeniową masę ładunku, a nie za wynajęcie całego pojazdu, odnosi się bardziej do systemów frachtowych stosowanych w transporcie drogowym, ale nie jest to cecha unikalna dla przewozów całopojazdowych. Tego typu nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia specyfiki transportu całopojazdowego i jego przewag nad innymi formami przewozu, co prowadzi do błędnych wniosków. W kontekście logistyki, świadomość różnic pomiędzy różnymi rodzajami transportu jest kluczowa dla efektywności operacyjnej i podejmowania właściwych decyzji organizacyjnych.

Pytanie 2

Przedsiębiorstwo transportowe otrzymało zlecenie przewozu ładunku na trasie Toruń - Stryków - Toruń. Odległość między miastami wynosi po 150 km. Z Torunia do Strykowa przewoźnik będzie transportował ładunek o masie 20 t, a w drodze powrotnej o masie 16 t. Oblicz łączny koszt realizacji usługi transportowej na podstawie zamieszczonego cennika.

Cennik
do 100 km 0,20 zł/km
od 101 km do 200 km 0,25 zł/km
od 201 km do 300 km 0,30 zł/km
od 301 km do 400 km 0,35 zł/km
powyżej 400 km 0,40 zł/km

A. 1 350,00 zł

B. 1 890,00 zł

C. 1 620,00 zł

D. 2 160,00 zł

Niestety, wybrana odpowiedź nie jest poprawna. W procesie obliczania łącznego kosztu transportu istotne jest zrozumienie, jakie elementy wpływają na ostateczną kwotę. Zamiast jedynie przyjmować założenia lub stosować uproszczenia, kluczowe jest dokładne przeanalizowanie kosztów związanych z każdym etapem transportu. W przypadku błędnych odpowiedzi, często dochodzi do pominięcia istotnych danych, takich jak różnice w masie ładunku w drodze do Strykowa i z powrotem. Na przykład, nie uwzględniając masy ładunku powrotnego, można łatwo zaniżyć lub zawyżyć całkowity koszt transportu. Ponadto, nieprawidłowe oszacowanie odległości lub zastosowanie niewłaściwych stawek za tonokilometr prowadzi do nieścisłości w kalkulacjach. Warto również zauważyć, że w praktyce transportowej, poprawne zrozumienie przepisów oraz stawek jest kluczowe dla efektywności kosztowej operacji. Zrozumienie, jak różne elementy wpływają na koszty, jest niezbędne dla zapewnienia konkurencyjności na rynku transportowym oraz minimalizacji ryzyka błędnych obliczeń.

Pytanie 3

Firma zajmująca się transportem uzyskuje zysk jednostkowy wynoszący 0,15 zł/tkm. Aby zrealizować zamierzony zysk całkowity na poziomie 15 000,00 zł, przedsiębiorstwo powinno zrealizować przewozy w wielkości

A. 100000 pkm

B. 100 000 tkm

C. l0 000 pkm

D. 10 000 tkm

W kontekście analizy błędnych odpowiedzi, często pomylenie jednostek miary prowadzi do niewłaściwych wniosków przy obliczeniach związanych z zyskiem przedsiębiorstwa transportowego. Odpowiedzi takie jak 10 000 tkm oraz 100 000 pkm są niepoprawne, ponieważ wprowadzenie jednostek pkm (osobokilometr) zamiast tkm (tonokilometr) zmienia całkowity obraz sytuacji. W branży transportowej kluczowe jest zrozumienie, że zysk jednostkowy musi być odnoszony do odpowiednich jednostek dla konkretnego typu transportu. W przypadku usług transportowych, tkm jest miarą używaną do określenia wydajności przewozów towarowych. Odpowiedzi oparte na błędnym doborze jednostek prowadzą do kalkulacji, które nie mają sensu w kontekście planowania zysków. Dodatkowo, błędne oszacowanie ilości przewozów może skutkować niewłaściwym alokowaniem zasobów, co negatywnie wpływa na rentowność firmy. Przykładowo, jeśli przedsiębiorstwo założy, że osiągnie zysk przy przewozie 10 000 tkm, nieświadome jego rzeczywistych potrzeb, może zdecydować się na redukcję floty lub zmniejszenie liczby pracowników, co w dłuższej perspektywie może doprowadzić do niedoborów kapitałowych. Właściwe zrozumienie jednostek, zysków oraz ich związku z obliczeniami operacyjnymi jest kluczowe dla efektywności i stabilności finansowej przedsiębiorstw transportowych.

Pytanie 4

Mikrojednostką ładunkową jest na przykład

A. skrzynia paletowa

B. paleta z dodatkowymi nadstawkami

C. pojazd kontenerowy

D. karton

Karton jest uważany za mikrojednostkę ładunkową, ponieważ jest to jednostka opakowaniowa, która umożliwia efektywne przechowywanie i transport towarów w systemach logistycznych. Mikrojednostki ładunkowe powinny być stosunkowo niewielkie i łatwe do przenoszenia, co czyni karton idealnym rozwiązaniem w wielu branżach. W praktyce, kartony są często używane do pakowania produktów w detalicznym handlu, co umożliwia ich łatwe transportowanie i składowanie. Standardy takie jak ISO 9001 podkreślają znaczenie efektywnego zarządzania jakością w transporcie i magazynowaniu, a odpowiednie użycie mikrojednostek ładunkowych, takich jak karton, jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka uszkodzeń towarów. Dodatkowo, zastosowanie kartonów jako mikrojednostek ładunkowych umożliwia lepsze zarządzanie przestrzenią magazynową oraz optymalizację kosztów transportu, co jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce. Warto również zauważyć, że kartony mogą być łatwo recyklowane, co wpisuje się w trend zrównoważonego rozwoju w branży transportowej i opakowaniowej.

Pytanie 5

W trakcie serwisowania wózka widłowego nie przeprowadza się

A. uzupełnienia lub wymiany cieczy w zbiornikach.

B. oceny stanu opon.

C. smarowania powierzchni stykających się.

D. mycia oraz oczyszczania części wewnętrznych

Mycie i czyszczenie wnętrz wózka widłowego to na pewno ważne rzeczy, ale nie są one częścią codziennych procedur technicznych. Wiesz, że najważniejsze są te czynności, które naprawdę wpływają na bezpieczeństwo i działanie sprzętu? Na przykład smarowanie części, sprawdzanie opon i uzupełnianie płynów to absolutna podstawa. Regularne smarowanie łożysk to świetny sposób, żeby zmniejszyć tarcie, co oznacza, że części dłużej wytrzymają. A sprawdzanie ogumienia jest mega istotne, bo wpływa na to, jak wózek się prowadzi. Jeśli opony są zużyte, to mogą być problemy z przyczepnością. A płyny? Zawsze muszą być na odpowiednim poziomie, bo to klucz do tego, żeby wszystko działało jak należy. Czyli ogólnie mówiąc, mycie wózka jest ważne, ale te inne rzeczy są o wiele bardziej kluczowe w codziennej pracy.

Pytanie 6

Firma transportowa posiada 20 ciężarówek. W trakcie ostatnich siedmiu dni użytkowano kolejno: 14, 12, 18, 16, 13, 8 oraz 10 pojazdów. Jaki procentowy udział, średnio w skali tygodnia, stanowi wykorzystanie pojazdów z bazy transportowej?

A. 35%

B. 80%

C. 90%

D. 65%

Przy analizie błędnych odpowiedzi istnieje kilka kluczowych koncepcji, które mogą prowadzić do niepoprawnych wniosków. Odpowiedzi na poziomie 90% czy 80% mogą sugerować, że osoba rozwiązująca zadanie zbyt wysoko ocenia średnie dzienne wykorzystanie pojazdów, co może wynikać z niewłaściwego zrozumienia, jak obliczyć procentowe wykorzystanie floty. W rzeczywistości, aby uzyskać procent wykorzystania, należy uwzględnić zarówno liczbę eksploatowanych pojazdów, jak i całkowitą liczbę dostępnych pojazdów w danym okresie. Tego rodzaju błędy można przypisać braku umiejętności analizowania danych oraz wyciągania właściwych wniosków ze statystyk. Również odpowiedzi w granicach 35% mogą wynikać z błędnych założeń w obliczeniach. Na przykład, jeśli ktoś pomyliłby się w sumowaniu dni lub w obliczeniach, mógłby uzyskać znacznie niższy wskaźnik wykorzystania. Typowym błędem jest także nieuwzględnianie wpływu poszczególnych dni tygodnia na łączną ilość eksploatowanych pojazdów – niektóre dni mogą być bardziej intensywne, co wpływa na wynik końcowy. Ostatecznie, kluczowe jest zrozumienie, jak prawidłowo interpretować dane oraz wykorzystywać je do podejmowania decyzji operacyjnych, co jest fundamentem efektywnego zarządzania flotą.

Pytanie 7

Załadunek paletowych jednostek ładunkowych (pjł) do kontenera rozpoczął się o godzinie 8:00. Ładunek został rozmieszczony w kontenerze w dwóch warstwach, w każdej warstwie w liczbie zgodnej z przedstawionym rysunkiem. O której godzinie najwcześniej pojazd z kontenerem będzie mógł wyjechać w trasę, jeżeli załadunek 1 pjł trwa 2 minuty, a czas załadunku kontenera na środek transportu drogowego wynosi 10 minut?

Rozmieszczenie paletowych jednostek ładunkowych w kontenerze w jednej warstwie

A. O godzinie 9:10

B. O godzinie 9:00

C. O godzinie 9:50

D. O godzinie 10:00

Jak się wybiera niepoprawną odpowiedź, to może się zdarzyć, że umkną najważniejsze rzeczy w całym procesie załadunku. Czasami ludzie myślą o całym czasie załadunku jak o prostej sumie minut dla każdej jednostki, zapominając o dodatkowym czasie na załadunek kontenera. To bardzo łatwo przeoczyć i prowadzi do błędnych decyzji. Czas załadunku trzeba patrzeć w kontekście całego procesu, a nie tylko pojedynczych elementów. W logistyce musisz pamiętać, że każde opóźnienie ma wpływ na czas transportu. Często zbyt optymistyczne założenia na temat czasu załadunku mogą skończyć się problemami z harmonogramem. Dlatego warto zawsze zostawić trochę zapasu czasowego w planowaniu, żeby uniknąć stresu i poprawić ogólne wyniki. Nie zapominaj też o standardach branżowych, które podpowiadają, żeby dokładnie planować czas każdego kroku – to naprawdę ułatwia zarządzanie całym procesem.

Pytanie 8

Transport lądowy, biorąc pod uwagę umiejscowienie trasy, klasyfikuje się na

A. regularne i nieregularne

B. podziemne, naziemne i nadziemne

C. bezpośrednie oraz pośrednie

D. publiczne, branżowe oraz własne

Odpowiedzi wskazujące na regularne i nieregularne przewozy, publiczne, branżowe i własne, a także bezpośrednie i pośrednie, nie odnoszą się do klasyfikacji przewozów lądowych na podstawie położenia drogi transportowej. Regularne i nieregularne przewozy odnoszą się do częstotliwości kursowania środków transportu, co jest istotne w kontekście planowania operacji przewozowych, ale nie ma związku z ich położeniem przestrzennym. Przewozy publiczne, branżowe i własne klasyfikują transport na podstawie właściwości właściciela lub rodzaju użytkowania, a nie lokalizacji, co również nie jest adekwatne w tym pytaniu. Z kolei podział na przewozy bezpośrednie i pośrednie dotyczy sposobu organizacji transportu oraz przesiadek, a nie samej infrastruktury transportowej. Błędem myślowym jest przyjęcie, że klasyfikacja przewozów może opierać się na innych kryteriach niż geograficzne położenie drogi transportowej. Zrozumienie koncepcji podziału transportu w kontekście przestrzennym jest kluczowe dla analizowania i optymalizowania systemów transportowych, ponieważ różne typy przewozów mają różne implikacje dla efektywności, kosztów i wpływu na środowisko. Właściwa klasyfikacja pozwala na zastosowanie odpowiednich standardów i najlepszych praktyk w zarządzaniu transportem, co jest niezbędne dla zrównoważonego rozwoju branży.

Pytanie 9

Tabela przedstawia informacje o naczepach należących do przedsiębiorstwa. Które dwie naczepy nadają się do przewozu 33 palet o wymiarach 1200 mm/800 mm, których nie można piętrzyć?

Naczepa	Długość, mm	Szerokość, mm	Wysokość, mm
1	13 620	2 490	2 750
2	13 620	2 480	2 800
3	7 200	2 450	2 450
4	7 200	2 450	2 500

A. 2 i 4

B. 1 i 2

C. 1 i 3

D. 2 i 3

Wybór innej kombinacji naczep, takich jak 1 i 3, 2 i 3, lub 2 i 4, jest błędny, ponieważ ignoruje krytyczne aspekty dotyczące wymagań załadunkowych dla palet o wymiarach 1200 mm x 800 mm, które nie mogą być piętrzone. W przypadku naczepy 3 oraz naczepy 4, ich powierzchnia ładunkowa jest niewystarczająca do pomieszczenia 33 palet w jednej warstwie. Istotne jest, aby przy podejmowaniu decyzji o wyborze naczepy, brać pod uwagę nie tylko wymiary naczepy, ale także jej zdolność do efektywnego transportu towarów bez możliwości ich piętrzenia, co może prowadzić do uszkodzeń ładunku. Często błędem jest zakładanie, że naczepy o niewielkiej różnicy w wymiarach mogą spełniać te same wymagania załadunkowe, co prowadzi do nieefektywności i potencjalnych strat. W praktyce, zamiast uwzględniać wszystkie aspekty wymagań transportowych, wiele osób koncentruje się tylko na ogólnych wymiarach naczepy, co prowadzi do błędnych wniosków i wyborów. Dlatego kluczowe jest, aby dokładnie analizować zarówno wymiary, jak i całkowitą zdolność ładunkową naczepy przed podjęciem decyzji o wyborze odpowiedniego środka transportu.

Pytanie 10

Którą naklejkę ADR należy umieścić na opakowaniu transportowym zawierającym materiały wytwarzające w kontakcie z wodą gazy zapalne?

A. Naklejkę 1.

B. Naklejkę 3.

C. Naklejkę 4.

D. Naklejkę 2.

Wybór naklejki 3 jest poprawny, ponieważ oznaczenie to jest przeznaczone dla substancji, które w kontakcie z wodą generują gazy łatwopalne. W praktyce oznaczenia te są kluczowe dla bezpieczeństwa transportu materiałów niebezpiecznych. Zgodnie z przepisami ADR (Umowa Europejska dotycząca międzynarodowego transportu drogowego towarów niebezpiecznych), każda substancja klasyfikowana jako łatwopalna oraz reagująca z wodą musi być odpowiednio oznaczona, aby zminimalizować ryzyko wypadków w trakcie transportu. Naklejka 3, w kolorze czerwonym, informuje o zagrożeniu pożarowym, które może wystąpić, gdy substancje te znajdą się w kontakcie z wodą. Przykładem takich substancji mogą być niektóre metale alkaliczne oraz ich związki, które w reakcji z wodą uwalniają wodór i powodują eksplozje. Zastosowanie odpowiednich oznaczeń jest niezbędne zarówno w transporcie krajowym, jak i międzynarodowym, co podkreśla znaczenie przestrzegania standardów ADR dla zapewnienia bezpieczeństwa.

Pytanie 11

Jeśli zleceniodawca wynagradza za rzeczywistą lub wyliczoną wagę ładunku, a środek transportu jest wybierany przez spedytora i jego rozmiar nie wpływa na cenę przewozu, to mamy do czynienia z przewozem

A. drobnicowym

B. intermodalnym

C. tranzytowym

D. całopojazdowym

Przewóz drobnicowy to forma transportu, która polega na przewożeniu towarów o niewielkiej masie, często w różnych ilościach, które nie zajmują całego ładunku pojazdu. W przypadku, gdy zleceniodawca płaci za faktyczną lub obliczeniową wagę towaru, a dobór pojazdu do transportu pozostaje w gestii spedytora, to mamy do czynienia z typowym przewozem drobnicowym. W praktyce oznacza to, że spedytor ma możliwość efektywnego wykorzystania przestrzeni ładunkowej, co pozwala na obniżenie kosztów transportu i zwiększenie efektywności operacyjnej. Przykładem może być sytuacja, w której firma zleca przewóz niewielkich partii towarów, które następnie są konsolidowane z innymi ładunkami do transportu drobnicowego na wspólnym pojeździe. Takie podejście jest zgodne z zasadami efektywności kosztowej oraz ekologicznej, co czyni je popularnym wyborem w branży logistycznej.

Pytanie 12

W ramach działań organizacyjnych związanych z transportem ładunków nienormatywnych przy użyciu środków transportu drogowego należy

A. pilotować przewóz

B. uzyskać zezwolenie na dany rodzaj przewozu

C. monitorować proces przewozu

D. przekazać przesyłkę odbiorcy

Uzyskanie zezwolenia na przewóz ładunków nienormatywnych jest kluczowym krokiem w organizacji procesu transportowego. Ładunki te często przekraczają standardowe wymiary lub masę, co wymaga specjalnych zezwoleń od odpowiednich organów administracyjnych. Przykładem mogą być transporty elementów konstrukcyjnych dla budownictwa, takich jak dźwigi czy kontenery. W Polsce, zgodnie z przepisami prawa drogowym, przewoźnicy muszą wystąpić o zezwolenia często na poziomie lokalnym, regionalnym lub krajowym, co może wiązać się z określonymi wymaganiami technicznymi, takimi jak dostosowanie pojazdu do transportu nienormatywnego. Warto również stosować się do dobrych praktyk branżowych, takich jak konsultacje z właściwymi organami przed planowanym transportem, aby zminimalizować ryzyko nieprzewidzianych komplikacji podczas przewozu. Odpowiednie przygotowanie i uzyskanie niezbędnych zezwoleń jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno uczestników ruchu, jak i samego ładunku.

Pytanie 13

Identyfikator umożliwiający monitorowanie pojedynczych jednostek logistycznych w łańcuchu dostaw to

A. GLN

B. GSRN

C. SSCC

D. GTIN

GLN, GTIN i GSRN to inne identyfikatory stosowane w logistyce, ale żaden z nich nie służy do śledzenia pojedynczych jednostek logistycznych tak, jak SSCC. GLN, czyli Global Location Number, jest używany do identyfikacji lokalizacji, takich jak magazyny czy punkty sprzedaży, a nie do pojedynczych jednostek ładunkowych. Umożliwia on efektywne zarządzanie informacjami o lokalizacji, ale nie służy do śledzenia transportowanych towarów. GTIN, czyli Global Trade Item Number, służy do identyfikacji produktów i ich wariantów, jak np. różne rozmiary czy kolory, co czyni go przydatnym w kontekście sprzedaży, ale nie w logistyce jednostkowej. GSRN, natomiast, to Global Service Relationship Number, który odnosi się do identyfikacji relacji usługowych, a nie bezpośrednio do jednostek logistycznych. W związku z tym, wybór któregokolwiek z tych identyfikatorów zamiast SSCC, prowadzi do braku precyzji w zarządzaniu łańcuchem dostaw. Użytkownicy mogą mylić zastosowanie tych kodów, nie dostrzegając ich specyficznych ról w logistyce. W praktyce skutkuje to problemami w śledzeniu towarów, co może prowadzić do opóźnień, błędów w dostawach, a nawet strat finansowych. Zrozumienie, jak i kiedy używać każdego z tych kodów, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 14

Na podstawie jakiej formuły handlowej INCOTERMS 2010 sprzedający przekazuje towar na statek w porcie załadunku, na własny koszt organizuje przewóz do wskazanego portu docelowego i przeprowadza odprawę celną eksportową?

A. FAS

B. FCA

C. DAT

D. CFR

Odpowiedzi FCA, FAS oraz DAT nie są poprawne, ponieważ każda z nich definiuje odmienne zasady dotyczące odpowiedzialności sprzedającego i kupującego w transakcji handlowej. W przypadku FCA (Free Carrier), sprzedający dostarcza towar do określonego miejsca, gdzie kupujący przejmuje odpowiedzialność za transport, co oznacza, że sprzedający nie ponosi kosztów przewozu do portu przeznaczenia. Często prowadzi to do błędnego założenia, że sprzedający również odpowiada za transport, co nie jest zgodne z definicją tej formuły. FAS (Free Alongside Ship) z kolei oznacza, że sprzedający dostarcza towar obok statku, ale nie jest odpowiedzialny za załadunek, co również różni się od wymagań CFR, gdzie załadunek jest obowiązkiem sprzedającego. To może prowadzić do mylnych interpretacji w zakresie odpowiedzialności za transport. Z kolei DAT (Delivered at Terminal) stawia sprzedającego w roli osoby odpowiedzialnej za dostarczenie towaru do terminalu w porcie przeznaczenia, co przeczy zasadom CFR, w których sprzedający odpowiada za transport do portu, ale nie za dostarczenie do terminalu. Ważne jest, aby w pełni zrozumieć różnice między tymi formułami, aby uniknąć nieporozumień i błędów w zarządzaniu logistyką i transportem.

Pytanie 15

Jaka będzie cena netto jednostkowa przewozu towaru na dystans 1 km, jeśli przewoźnik wystawił fakturę na kwotę 861,00 zł brutto za przewóz towaru na odległość 200 km, a usługa ta podlega 23% stawce VAT?

A. 5,30 zł

B. 4,30 zł

C. 3,50 zł

D. 2,50 zł

Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich opiera się na błędnych kalkulacjach lub nieprawidłowych założeniach. Odpowiedzi, które sugerują ceny jednostkowe na poziomie 2,50 zł, 4,30 zł i 5,30 zł, wynikają z pomyłek w obliczeniach związanych z wartością netto usługi transportowej. Niezrozumienie, jak obliczyć wartość netto z kwoty brutto, prowadzi do nieprawidłowych wyników. Kluczowym błędem jest także ignorowanie wpływu podatku VAT; nieprawidłowe podejście do jego obliczeń skutkuje odmiennymi wartościami niż te, które powinny być uwzględnione w procesie kalkulacji kosztów. Przykładowo, 2,50 zł/km mogłoby powstać przez podzielenie kwoty brutto przez zaniżoną liczbę kilometrów, co jest błędne z punktu widzenia standardów rachunkowości podatkowej. Warto zauważyć, że 4,30 zł i 5,30 zł mogą wynikać z próby interpretacji wartości brutto jako już netto lub zastosowania błędnych stawek VAT. W praktyce, za pomocą poprawnych wzorów i zrozumienia zasad rachunkowości, można uniknąć tych typowych pomyłek, co jest niezwykle istotne w profesjonalnym zarządzaniu kosztami w branży transportowej.

Pytanie 16

Zgodnie z fragmentem ustawy Prawo o ruchu drogowym, w okresie niedostatecznej widoczności na najbardziej wystającej do tyłu, z tyłu pojazdu, krawędzi ładunku, umieszcza się

Art. 61. 9. Ustala się następujące oznakowanie ładunku:
1) ładunek wystający z przodu pojazdu oznacza się chorągiewką barwy pomarańczowej lub dwoma białymi i dwoma czerwonymi pasami, tak aby były widoczne z boków i z przodu pojazdu, a w okresie niedostatecznej widoczności ponadto światłem białym umieszczonym na najbardziej wystającej do przodu części ładunku;
2) ładunek wystający z boku pojazdu oznacza się chorągiewką barwy pomarańczowej o wymiarach co najmniej 50 x 50 cm, umieszczoną przy najbardziej wystającej krawędzi ładunku, a ponadto w okresie niedostatecznej widoczności białym światłem odblaskowym skierowanym do przodu oraz czerwonym światłem i czerwonym światłem odblaskowym skierowanym do tyłu; światła te nie powinny znajdować się w odległości większej niż 40 cm od najbardziej wystającej krawędzi ładunku; jeżeli długość wystającego z boku ładunku, mierzona wzdłuż pojazdu, przekracza 3 m, to chorągiewkę i światła umieszcza się odpowiednio przy przedniej i tylnej części ładunku;
3) ładunek wystający z tyłu pojazdu oznacza się pasami białymi i czerwonymi umieszczonymi bezpośrednio na ładunku lub na tarczy na jego tylnej płaszczyźnie albo na zawieszonej na końcu ładunku bryle geometrycznej (np. stożku, ostrosłupie); widoczna od tyłu łączna powierzchnia pasów powinna wynosić co najmniej 1.000 cm², przy czym nie może być mniej niż po dwa pasy każdej barwy; ponadto w okresie niedostatecznej widoczności na najbardziej wystającej do tyłu krawędzi ładunku umieszcza się czerwone światło i czerwone światło odblaskowe; przy przewozie drewna długiego zamiast oznakowania pasami białymi i czerwonymi dopuszcza się oznakowanie końca ładunku chorągiewką lub tarczą barwy pomarańczowej;
4) ładunek wystający z tyłu samochodu osobowego lub przyczepy ciągniętej przez samochód osobowy może być oznaczony chorągiewką barwy czerwonej o wymiarach co najmniej 50 x 50 cm, umieszczoną przy najbardziej wystającej krawędzi ładunku.

A. pasy czarne i czerwone.

B. chorągiewkę barwy białej.

C. pasy białe i czerwone, czerwone światło i czerwone światło odblaskowe.

D. chorągiewkę barwy pomarańczowej, czerwone światło i białe światłe odblaskowe.

Wybór niewłaściwych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących oznakowania ładunków wystających z pojazdów. Zastosowanie chorągiewki barwy pomarańczowej lub białej, jak sugerują niektóre odpowiedzi, nie spełnia wymogów zawartych w przepisach. Chorągiewka pomarańczowa, choć używana w różnych kontekstach transportowych, nie jest przewidziana w przypadku oznakowania ładunków na pojazdach. Z kolei użycie jedynie białej chorągiewki również jest niewystarczające, ponieważ nie uwzględnia potrzeby wyraźnego oznaczenia, które powinno obejmować zarówno kolory białe, jak i czerwone dla jasnego rozróżnienia. Pasy czarne i czerwone nie są zgodne z wymaganiami prawnymi, ponieważ brak w nich elementu białego, który jest niezbędny dla zapewnienia wysokiej widoczności. Dodatkowo, zastosowanie tylko czerwonego światła bez towarzyszącego oznakowania w postaci pasów jest niewystarczające — nie spełnia to standardów bezpieczeństwa, które nakładają obowiązek używania elementów odblaskowych. W praktyce, nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji na drodze, zwłaszcza w trudnych warunkach atmosferycznych, gdzie widoczność jest ograniczona.

Pytanie 17

Firma transportowa przy obliczaniu opłaty za przewóz stosuje prowizję w wysokości 20% wartości przewożonego ładunku. Klienci, którzy korzystają z usług regularnie, otrzymują 10% zniżki na wyliczone przewoźne. Oblicz wartość przewoźnego dla klienta, który zlecił przewóz ładunku o wartości 200 000,00 zł.

A. 36 000,00 zł

B. 20 000,00 zł

C. 60 000,00 zł

D. 44 000,00 zł

W przypadku błędnych odpowiedzi, można zauważyć, że wiele osób może mieć trudności z właściwym zrozumieniem procesu naliczania prowizji i rabatów. Na przykład, gdy ktoś wybiera wartość 60 000,00 zł, mógłby myśleć, że to całkowita wartość ładunku pomnożona przez 20%. Jednakże, to podejście nie uwzględnia, że prowizja odnosi się do wartości ładunku, a nie do całkowitych kosztów. Inny błąd, prowadzący do wyboru odpowiedzi 20 000,00 zł, wynika z niepoprawnego rozumienia rabatu, który powinien być naliczany na podstawie wartości prowizji, a nie ładunku. Osoby, które proponują 44 000,00 zł, mogą błędnie sądzić, że rabat jest stosowany na wartość ładunku, zamiast na prowizję. Te typowe pomyłki wskazują na brak zrozumienia zasadności obliczeń oraz sekwencji kroków, które są wymagane, aby poprawnie określić ostateczną kwotę przewoźnego. W praktyce, takie nieporozumienia mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania kosztami oraz utraty zaufania w relacjach z klientami, dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jak poprawnie stosować zasady wyceny usług transportowych, co wpisuje się w standardy dobrych praktyk w branży.

Pytanie 18

Jakie rozwiązania nie są odpowiednie do transportu ładunków ponadgabarytowych i ciężkich?

A. naczepy teleskopowe

B. przyczepy niskopodwoziowe

C. nadwozia wymienne

D. kontenery platformy

Nadwozia wymienne to struktury, które są przeznaczone do transportu standardowych ładunków, takich jak palety czy kontenery, ale nie są odpowiednie do przewozu ładunków ponadgabarytowych i ciężkich. W przeciwieństwie do innych środków transportu, takich jak przyczepy niskopodwoziowe, naczepy teleskopowe czy kontenery platformy, nadwozia wymienne charakteryzują się ograniczonymi możliwościami w zakresie manipulacji dużymi, nieporęcznymi lub niezwykle ciężkimi elementami. W praktyce oznacza to, że ich konstrukcja nie jest przystosowana do przyjmowania obiektów, których wymiary przekraczają standardowe wartości. Przykładowo, nadwozia wymienne są często używane w transportach miejskich lub regionalnych, gdzie zawartość jest przewidywalna i usystematyzowana. W związku z tym, w przypadku transportu maszyn budowlanych, dużych prefabrykatów czy innych obiektów o nietypowych wymiarach, zastosowanie nadwozi wymiennych byłoby nieefektywne i mogłoby prowadzić do uszkodzenia ładunku lub pojazdu. Dlatego w branży transportowej i logistycznej zaleca się korzystanie z bardziej odpowiednich rozwiązań, które spełniają normy bezpieczeństwa i efektywności operacyjnej.

Pytanie 19

Który system transmisji danych jest wykorzystywany do automatycznego rejestrowania jednostek logistycznych opuszczających magazyn i załadowanych do środków transportu, przy użyciu fal radiowych?

A. RFID

B. GSM

C. EDI

D. GPS

Technologie GSM (Global System for Mobile Communications) oraz GPS (Global Positioning System) są powszechnie stosowane w komunikacji i lokalizacji, ale nie są przeznaczone do automatycznej rejestracji jednostek logistycznych w kontekście ich ładowania na środki transportu. GSM jest systemem telefonii komórkowej, który umożliwia przesyłanie danych, ale jego zastosowanie w logistyce związane jest raczej z komunikacją, a nie identyfikacją produktów. Z kolei GPS koncentruje się na określaniu położenia geograficznego obiektów, a nie na ich identyfikacji czy rejestracji przy pomocy fal radiowych. W przypadku EDI (Electronic Data Interchange) mówimy o elektronicznej wymianie danych między podmiotami, co jest procesem zautomatyzowanym, jednak nie odnosi się bezpośrednio do fizycznej identyfikacji jednostek w czasie rzeczywistym. Prowadzi to do typowych błędów myślowych, polegających na myleniu różnych technologii i ich funkcji. W logistyce kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiedniej technologii do identyfikacji i śledzenia towarów ma fundamentalne znaczenie dla optymalizacji procesów. Właściwe zrozumienie zastosowania RFID w kontekście automatycznej rejestracji jednostek logistycznych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw i unikania nieporozumień związanych z innymi technologiami.

Pytanie 20

System, który ma zdolność rekonstrukcji historii transportu towarów w sieciach zaopatrzenia, zintegrowany z zapisami wskaźników określających te towary i stosowany w celu zapewnienia ich ochrony, to

A. Electronic Data Interchange

B. cargo tracking

C. traceability

D. Global Positioning System

Cargo tracking, czyli śledzenie przesyłek, to proces koncentrujący się na lokalizacji towarów w czasie rzeczywistym podczas transportu. Mimo iż cargo tracking może dostarczać informacji na temat aktualnego miejsca przebywania towarów, nie zapewnia pełnej historii ich przepływu oraz źródła pochodzenia. W przeciwieństwie do traceability, które obejmuje całościowe śledzenie towaru na każdym etapie jego życia, cargo tracking jest ograniczone do fazy transportu. Global Positioning System (GPS) to technologia umożliwiająca określanie lokalizacji obiektów na podstawie sygnałów satelitarnych, jednak sama w sobie nie dostarcza informacji o historii towaru ani o jego bezpieczeństwie. Electronic Data Interchange (EDI) to proces wymiany dokumentów biznesowych w formie elektronicznej, co może wspierać procesy w łańcuchu dostaw, ale także nie odnosi się bezpośrednio do śledzenia pochodzenia i historii towarów. Błąd w myśleniu polega na pomyleniu różnych koncepcji i ograniczeniu się do jednego aspektu zarządzania łańcuchem dostaw, co prowadzi do uproszczonego postrzegania problematyki. W kontekście bezpieczeństwa i jakości towarów, traceability odgrywa kluczową rolę, ponieważ umożliwia dokładne monitorowanie wszelkich kontrowersji oraz zapewnia transparentność w procesie dostaw.

Pytanie 21

Jakie jednostki transportowe są klasyfikowane jako Intermodalne Jednostki Transportowe (UTI)?

A. palety EUR

B. skrzyniopalety

C. naczepy siodłowe

D. pakiety

Intermodalne Jednostki Transportowe (UTI) to kluczowy element w logistyce i transporcie, który umożliwia efektywne przemieszczenie towarów przy użyciu różnych środków transportu. Naczepy siodłowe, jako jedna z form UTI, są przystosowane do transportu drogowego i kolejowego, co pozwala na ich łatwe przesiadanie pomiędzy tymi dwoma rodzajami transportu. Dzięki zastosowaniu standardowych wymiarów i konstrukcji, naczepy siodłowe zapewniają wysoką kompatybilność z różnymi platformami oraz kontenerami, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak normy ISO. Umożliwia to nie tylko zwiększenie efektywności przewozów, ale też zmniejszenie kosztów związanych z transportem. Na przykład, naczepy siodłowe mogą być transportowane pociągami w ramach intermodalnych transportów, co znacznie obniża emisję CO2 w porównaniu do transportu wyłącznie drogowego. Przykłady zastosowania naczep siodłowych obejmują przewozy towarów w handlu międzynarodowym, gdzie ich elastyczność i możliwość łatwego przeładunku są kluczowe dla sprawnego łańcucha dostaw.

Pytanie 22

Grahamiczna forma przedstawiania danych w postaci dwuwymiarowych obrazów zbudowanych z czarno-białych kwadratów to

A. kod kreskowy 1D

B. kod kreskowy 2D

C. tag RFID

D. czytnik RFID

Kod kreskowy 2D, znany również jako kod QR (Quick Response), to forma graficznego zapisu informacji, która wykorzystuje dwuwymiarowe obrazy składające się z czarno-białych kwadratów w celu efektywnego przechowywania danych. W przeciwieństwie do tradycyjnych kodów kreskowych 1D, które mogą zakodować jedynie ograniczoną ilość informacji, kody 2D potrafią pomieścić znacznie więcej danych, co czyni je niezwykle przydatnymi w różnych zastosowaniach. Przykłady ich użycia obejmują skanowanie kodów QR na produktach, które prowadzą do stron internetowych, aplikacji mobilnych oraz informacji o produktach. Kody 2D są wykorzystywane w logistyce, marketingu oraz w płatnościach mobilnych, gdzie szybkość i dokładność są kluczowe. Zastosowanie kodów 2D jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO/IEC 18004 dla kodów QR, co zapewnia ich szeroką akceptację w branży. Warto również zwrócić uwagę, że kody 2D mogą być skanowane przez większość smartfonów, co czyni je dostępnymi dla szerokiego kręgu użytkowników.

Pytanie 23

Jakie minimum zabezpieczenie finansowe musi przedstawić przedsiębiorca, aby uzyskać licencję na transport drogowy i rozpocząć działalność z pierwszym pojazdem?

A. 12 000 EUR

B. 9 000 EUR

C. 6 000 EUR

D. 3 000 EUR

Wybór niewłaściwej kwoty zabezpieczenia finansowego na poziomie 6 000 EUR, 3 000 EUR lub 12 000 EUR wskazuje na niepełne zrozumienie przepisów regulujących działalność transportową w Unii Europejskiej i Polsce. Warto zauważyć, że kwoty te są ściśle określone przez przepisy prawa, które mają na celu zapewnienie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa i rzetelności przedsiębiorstw transportowych. Wybierając 6 000 EUR jako zabezpieczenie, można zakładać, że przedsiębiorca nie jest świadomy, iż takie zabezpieczenie może być stosowane wyłącznie w przypadkach określonych dla przedsiębiorstw świadczących usługi w ograniczonej skali lub na niepełnoetatowej zasadzie. Z kolei 3 000 EUR jest kwotą zbyt niską, aby spełnić wymogi formalne i nie zapewnia odpowiedniego wsparcia finansowego w przypadku wystąpienia problemów związanych z działalnością transportową. Wybór 12 000 EUR może wydawać się rozsądny, ale w rzeczywistości przekracza minimalne wymagania, co wiąże się z nadmiernymi kosztami dla przedsiębiorcy, które w dłuższej perspektywie mogą wpłynąć na konkurencyjność jego usług. Kluczowe jest zrozumienie, że zabezpieczenie finansowe nie tylko chroni przedsiębiorcę, ale również klientów oraz cały sektor transportowy, zapewniając, że przewoźnicy są odpowiednio przygotowani na ewentualne nieprzewidziane okoliczności.

Pytanie 24

Na ilustracji jest przedstawione urządzenie do zabezpieczania paletowych jednostek ładunkowych przed rozformowaniem z zastosowaniem

A. łańcuchów.

B. pasów.

C. taśm.

D. folii.

Wybór odpowiedzi związanych z taśmami, łańcuchami oraz pasami nie jest odpowiedni w kontekście prezentowanego urządzenia. Taśmy, choć mogą być używane do różnych celów zabezpieczających, nie są tak skuteczne w owijaniu palet, jak folia stretch. Taśmy często wymagają dodatkowego sprzętu montażowego lub manualnego użycia, co może wydłużać czas pakowania i zwiększać ryzyko błędów. Z kolei łańcuchy są stosowane w zupełnie innych kontekstach, zazwyczaj do zabezpieczania ładunków w transporcie ciężkim lub w sytuacjach, gdzie wymagana jest większa stabilność, ale nie są one idealne do owijania palet. Pasami można zabezpieczać ładunki, ale ich użycie w porównaniu do folii stretch nie zapewnia takiej samej elastyczności ani ochrony przed wstrząsami i przesuwaniem się towarów. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi mogą wynikać z błędnego założenia, że każde zabezpieczenie jest równoważne w kontekście pakowania palet. W rzeczywistości, skuteczność zabezpieczenia ładunku zależy od specyfiki towaru, jego wagi, rodzaju transportu i środowiska, w którym się znajduje. Folia stretch, dzięki swoim właściwościom, jest najbardziej efektywnym rozwiązaniem w tym przypadku.

Pytanie 25

Korzystając z zamieszczonej tabeli, ustal najniższy koszt przewozu 10-paletowych jednostek ładunkowych (pjł) jednym środkiem transportu na odległość 26 km, jeżeli pojazd porusza się ze średnią prędkością 20 km/h.

Rodzaj środka transportu – maksymalna pojemność	Cennik
pojazd 5-paletowy (14 m³)	100,00 zł za każdą rozpoczętą godzinę
pojazd 8-paletowy (20 m³)	125,00 zł za każdą rozpoczętą godzinę
pojazd 14-paletowy (35 m³)	150,00 zł za każdą rozpoczętą godzinę
pojazd 20-paletowy (50 m³)	180,00 zł za każdą rozpoczętą godzinę

A. 360,00 zł

B. 200,00 zł

C. 300,00 zł

D. 250,00 zł

W przypadku błędnej odpowiedzi, ważne jest zrozumienie, dlaczego wybrane podejście prowadzi do niewłaściwej kalkulacji. Często pojawiające się wątpliwości dotyczące wyboru pojazdu mogą skutkować nieprawidłowym obliczeniem kosztów przewozu. Na przykład, odpowiadając 360,00 zł, można było zignorować kluczowy aspekt związany z pojemnością pojazdu. Należy pamiętać, że wybór niewłaściwego środka transportu, który nie spełnia wymogów przewozu 10 palet, prowadzi do znacznie wyższych kosztów, gdyż stawki są uzależnione nie tylko od odległości, ale także od załadunku i rodzaju pojazdu. W przypadku innych odpowiedzi, takich jak 250,00 zł czy 200,00 zł, może wystąpić błąd w obliczeniach czasowych, gdzie nie uwzględniono pełnych godzin przejazdu, co jest kluczowe w kontekście cenników transportowych. W branży logistycznej, błędne założenia dotyczące czasu i pojemności mogą prowadzić do poważnych nieporozumień w kalkulacji kosztów, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami planowania transportu. Właściwe podejście wymaga zrozumienia całego procesu, od wyboru środka transportu po dokładne obliczenia kosztów, co stanowi fundament efektywnej logistyki.

Pytanie 26

Wartość netto usługi przewozowej wynosi 1 100,00 zł. Usługa ta podlega stawce VAT 23%. Firma transportowa przyznała klientowi rabat w wysokości 5% naliczanego od ceny netto. Jaka jest kwota brutto, która pojawi się na fakturze VAT?

A. 1 353,00 zł

B. 1 285,35 zł

C. 1 045,00 zł

D. 1 420,65 zł

Błędy w obliczeniach często wynikają z niepoprawnego podejścia do ustalenia rabatu lub niewłaściwego naliczania VAT. Osoby, które uzyskały błędne odpowiedzi, mogły nie uwzględnić faktu, że rabat jest obliczany od ceny netto, a nie od kwoty brutto. Jeżeli błędnie obliczono wysokość rabatu, np. przyjmując, że rabat dotyczy ceny brutto, można uzyskać całkowicie nieprawidłowy wynik. Ponadto, nieprawidłowe obliczenie kwoty VAT na podstawie niewłaściwej wartości netto również prowadzi do błędnych wyników. Warto zauważyć, że VAT jest naliczany od wartości netto po rabacie, co jest zgodne z ustawodawstwem podatkowym. Kolejnym typowym błędem jest nieodróżnianie etapów obliczeń: najpierw należy obliczyć rabat, następnie nową cenę netto, a na końcu dodać wartość VAT. Niedopatrzenie któregoś z tych kroków skutkuje pomyłkami w kalkulacjach. Dlatego ważne jest, aby zawsze szczegółowo przeanalizować każdy krok obliczeń i zapewnić ich zgodność z praktykami branżowymi oraz przepisami prawa.

Pytanie 27

Korzystając z fragmentu przepisów ujętych w tabeli określ, ile maksymalnie m³ benzyny 95-oktanowej o temperaturze wrzenia 65-95°C można zatankować do cysterny o pojemności 500 m³.

Fragment przepisów dotyczących stosowania opakowań i cystern wg Umowy ADR
Temperatura wrzenia (początku wrzenia) materiału w °C	< 60	≥ 60 < 100	≥ 100 < 200	≥ 200 < 300	≥ 300
Stopień napełnienia opakowania w %	90	92	94	96	98

A. 480 m3

B. 490 m3

C. 460 m3

D. 470 m3

Wybór wartości 470 m³, 480 m³ lub 490 m³ wskazuje na nieporozumienia dotyczące zasad napełniania cystern z materiałami o określonych temperaturach wrzenia. Kluczowym elementem w tym kontekście jest zrozumienie, że dla substancji o temperaturze wrzenia w przedziale 60-100°C, obowiązuje maksymalny stopień napełnienia wynoszący 92%. Osoby wybierające większe wartości mogły błędnie założyć, że cysterny mogą być wypełnione do wyższych poziomów bez konsekwencji, co jest niezgodne z normami bezpieczeństwa. Zbyt wysokie napełnienie cysterny może prowadzić do niebezpieczeństw, takich jak ryzyko przepełnienia i wycieku, co w konsekwencji naraża środowisko oraz ludzi. Ponadto, w praktyce transportu, operatorzy muszą być świadomi, że każdy materiał ma swoje specyficzne właściwości, które wpływają na sposób, w jaki powinny być one transportowane i przechowywane. Dlatego też kluczowe jest, aby wszystkie obliczenia były oparte na rzetelnych danych i przepisach, aby uniknąć nieodpowiedzialnych praktyk i zapewnić bezpieczeństwo zarówno w transporcie, jak i w codziennym użytkowaniu substancji chemicznych.

Pytanie 28

Jednostką ładunkową w formie paletowej jest

A. platforma służąca do transportu i składowania produktów

B. sam ładunek, który znajduje się na palecie

C. skrzynia o standardowych wymiarach z ładunkiem w jej wnętrzu

D. paleta z ładunkiem umieszczonym na niej, zabezpieczonym przed rozformowaniem

Paletowa jednostka ładunkowa to kluczowy element logistyki, który odgrywa istotną rolę w procesach transportowych i magazynowych. Definicja ta odnosi się do palety, na której umieszczony jest ładunek, a cały zestaw jest odpowiednio zabezpieczony przed rozformowaniem. To zabezpieczenie jest niezwykle ważne, ponieważ chroni towar przed uszkodzeniami podczas transportu oraz ułatwia i przyspiesza proces załadunku i rozładunku. W praktyce, palety są wykorzystywane do transportu różnorodnych towarów, od produktów spożywczych po materiały budowlane. Standardowe wymiary palet, takie jak 1200 x 800 mm (paleta EURO), pozwalają na efektywne wykorzystanie przestrzeni w kontenerach i magazynach. Dobre praktyki w zakresie raportowania i śledzenia jednostek ładunkowych opierają się na wykorzystaniu palet jako jednostek podstawowych, co również sprzyja zachowaniu porządku i przejrzystości w dokumentacji transportowej. Warto również zauważyć, że paletowe jednostki ładunkowe są zgodne z międzynarodowymi standardami, co ułatwia handel międzynarodowy i logistykę.

Pytanie 29

Przedstawiony znak, umieszczony na środkach transportu, informuje o przewozie materiałów niebezpiecznych o właściwościach

A. zakaźnych.

B. trujących.

C. żrących.

D. radioaktywnych.

Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do substancji zakaźnych, wskazuje na niedostateczne zrozumienie klasyfikacji materiałów niebezpiecznych oraz ich właściwości. Substancje trujące, radioaktywne i żrące to różne kategorie materiałów niebezpiecznych, które wymagają odmiennego podejścia pod względem transportu i zarządzania. Substancje trujące mogą powodować poważne skutki zdrowotne poprzez zatrucie organizmu, ale nie każda substancja trująca jest klasyfikowana jako zakaźna. Z kolei materiały radioaktywne są oznaczane innymi symbolami i wymagają specjalnych procedur transportowych, aby zminimalizować ryzyko napromieniowania. Zrozumienie różnicy między tymi kategoriami jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się transportem towarów niebezpiecznych, ponieważ każde z tych oznaczeń wiąże się z innymi wymaganiami prawnymi i procedurami bezpieczeństwa. Na przykład, podczas transportu materiałów żrących, takich jak kwasy czy zasady, konieczne jest stosowanie odpowiedniego sprzętu ochronnego oraz środków neutralizujących w przypadku wycieku. Mylenie tych kategorii może prowadzić do niewłaściwego postępowania w sytuacjach awaryjnych, co może skutkować poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi i środowiskowymi. Dlatego tak istotne jest, aby właściwie identyfikować i klasyfikować materiały niebezpieczne, co jest regulowane przepisami krajowymi i międzynarodowymi.

Pytanie 30

Firma wystawiła rachunek za wynajem 3 owijarek na kwotę 2 583,00 zł brutto. Usługa ta podlega 23% stawce VAT. Oblicz wartość jednostkową netto za wynajem jednej owijarki?

A. 500,00 zł

B. 650,00 zł

C. 700,00 zł

D. 2 100,00 zł

Aby policzyć cenę jednostkową netto za wynajęcie owijarki, musimy najpierw znaleźć wartość netto całej faktury. Ta faktura ma 2 583,00 zł brutto, a to oznacza, że zawiera 23% VAT. Żeby to przeliczyć na netto, używamy wzoru: Kwota Netto = Kwota Brutto / (1 + Stawka VAT). Czyli: 2 583,00 zł / 1,23 daje nam 2 100,00 zł netto. Teraz, żeby obliczyć cenę jednostkową netto za wynajem jednej owijarki, dzielimy kwotę netto przez liczbę wynajmowanych owijarek: 2 100,00 zł / 3 = 700,00 zł. Takie obliczenia są zgodne z tym, co powinno się robić w finansach i rachunkowości. Warto, żebyś stosował takie metody w praktyce, bo dzięki temu lepiej określisz koszty wynajmu i dobrze udokumentujesz transakcje. Fajnie jest dbać o poprawne wyliczenia, bo to pomoże unikać błędów finansowych i lepiej przedstawiać dane w raportach.

Pytanie 31

Pierwsza kopia międzynarodowego listu przewozowego drogowego jest przeznaczona dla

A. nadawcy

B. odbiorcy towaru

C. przewoźnika

D. urzędu celnego

Niepoprawny wybór odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia roli, jaką odgrywają poszczególne podmioty w procesie przewozu. Przewoźnik, choć kluczowy w realizacji transportu, nie jest bezpośrednim odbiorcą oryginału listu przewozowego. Otrzymuje on kopię dokumentu, co jest zgodne z dobrą praktyką, jednak nie jest to oryginał. Odbiorca towaru z kolei, mimo że ma prawo do informacji o transporcie, również nie dostaje oryginału listu przewozowego, który jest właściwie dokumentem związanym z nadawcą. Urząd celny z kolei wymaga dokumentacji związanej z transportem, jednak jego rola koncentruje się na kontroli towarów w kontekście przepisów celnych, a nie na otrzymywaniu oryginału listu przewozowego. Niezrozumienie tych ról może prowadzić do błędnych założeń o tym, kto powinien otrzymać oryginał dokumentu, co może z kolei wpłynąć na efektywność procesów logistycznych i ewentualne problemy w zakresie zgodności z przepisami. Współpraca pomiędzy nadawcą, przewoźnikiem, odbiorcą a urzędami celnymi jest kluczowa dla sprawnego transportu towarów oraz minimalizowania ryzyka związanych z błędami dokumentacyjnymi.

Pytanie 32

Jakiego rodzaju wagonu powinno się użyć do transportu mebli salonowych koleją?

A. Wagon węglarkę

B. Wagon kryty

C. Wagon cysternę

D. Wagon platformę

Wagon kryty jest najbardziej odpowiednim wyborem do przewozu mebli salonowych, ponieważ zapewnia odpowiednią ochronę przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi, takimi jak deszcz, śnieg czy nadmierna wilgotność. Meble, szczególnie te wykonane z drewna lub innego materiału wrażliwego na czynniki zewnętrzne, wymagają odpowiedniego zabezpieczenia, aby uniknąć uszkodzeń podczas transportu. Dodatkowo, wagon kryty pozwala na bezpieczne załadunek i rozładunek, co jest istotne dla zachowania integralności przewożonego towaru. W branży logistycznej stosuje się standardy, które zalecają używanie wagonów krytych dla transportu towarów wrażliwych, co potwierdza ich praktyczne zastosowanie. Na przykład, wiele firm zajmujących się transportem mebli korzysta z wagonów krytych do przewozu swoich produktów, aby zapewnić ich bezpieczeństwo i jakość w trakcie transportu.

Pytanie 33

Kierowca auta transportującego żywność w temperaturze kontrolowanej powinien dysponować ważnym oryginałem

A. instrukcji transportu

B. certyfikatu ADR

C. świadectwa homologacji

D. certyfikatu ATP

Certyfikat ATP (Accord Transport Perissable) to naprawdę ważny dokument. Potwierdza, że twój pojazd, który transportuje żywność w chłodniach, spełnia wszystkie normy techniczne i sanitarno-epidemiologiczne. Bez tego certyfikatu nie możesz przewozić żywności w warunkach, które wymagają szczególnej uwagi. Dlaczego to takie istotne? Bo zabezpiecza to produkty spożywcze, żeby nie straciły swoich wartości odżywczych ani nie stały się niebezpieczne dla zdrowia. Na przykład, transportując świeże owoce i warzywa, musisz utrzymywać konkretną temperaturę, żeby się nie zepsuły. Mając aktualny certyfikat ATP, masz pewność, że pojazd przeszedł wszelkie kontrole i jest gotowy do przewozu delikatnych produktów. Poza tym, przedsiębiorcy w branży transportowej mogą zyskać zaufanie klientów i unikać problemów prawnych związanych z przepisami dotyczącymi transportu żywności.

Pytanie 34

Jakie uprawnienie jest konieczne zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej, aby firma mogła prowadzić międzynarodowy przewóz drogowy w celach zarobkowych?

A. Pozwolenie

B. Metryka

C. Zaświadczenie

D. Licencja

Odpowiedzi, takie jak metryka, zaświadczenie czy pozwolenie, nie są właściwymi dokumentami wymaganymi do prowadzenia międzynarodowego zarobkowego przewozu drogowego. Metryka, choć istotna w kontekście identyfikacji podmiotu gospodarczego, nie spełnia wymogów legislacyjnych dotyczących transportu drogowego. Nie jest to dokument uprawniający do wykonywania działalności transportowej, co często mylą przedsiębiorcy, którzy sądzą, że wystarczy rejestracja firmy. Zaświadczenie może odnosić się do różnych aspektów działalności, ale nie jest to dokument regulujący dostęp do rynku przewozów, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie wymagań prawnych. Pozwolenie, z kolei, może być stosowane w kontekście lokalnych przepisów dotyczących transportu, ale nie zastępuje licencji wymaganej na poziomie unijnym. Często błędem jest mylenie tych dokumentów z licencją, co może skutkować nielegalnym prowadzeniem przewozów oraz nałożeniem sankcji przez odpowiednie organy kontrolne. Przedsiębiorstwa powinny dokładnie zrozumieć różnice między tymi dokumentami oraz ich rolę w funkcjonowaniu branży transportowej, aby uniknąć potencjalnych problemów prawnych.

Pytanie 35

Urządzenie składające się z trwale zamocowanego do powierzchni słupa, na którym znajduje się wysięgnik poruszający się w ruchu obrotowym, nazywa się żurawiem

A. przenośny

B. samojezdny

C. przewoźny

D. stacjonarny

Odpowiedzi takie jak "samojezdny", "przenośny" i "przewoźny" są błędne, ponieważ każda z nich odnosi się do innego rodzaju dźwignic, które nie są stacjonarne. Dźwignice samojezdne są zaprojektowane do przemieszczania się samodzielnie, co czyni je mobilnymi, ale nie są odpowiednie do zastosowań wymagających stałej instalacji na miejscu. Z kolei dźwignice przenośne to modele, które można łatwo transportować i ustawiać w różnych lokalizacjach, co również nie odpowiada opisowi żurawia stacjonarnego, który pozostaje w jednym miejscu. Żurawie przewoźne, mimo że mogą być transportowane, zwykle wymagają przygotowania podłoża oraz montażu, co znów różni je od stacjonarnych konstrukcji. Często myślenie, że każde z tych słów odnosi się do żurawi, wynika z nieprecyzyjnego rozumienia terminologii branżowej. Stacjonarne konstrukcje mają na celu maksymalizację efektywności operacyjnej w specyficznych warunkach pracy, a ich projekt opiera się na wymogach związanych z bezpieczeństwem i stabilnością. Dobrze zrozumiana klasyfikacja dźwignic pozwala na właściwy dobór sprzętu do określonych zadań budowlanych, co jest kluczowe dla sukcesu projektów budowlanych oraz minimalizacji ryzyka wypadków.

Pytanie 36

Firma zleciła transport 33 palet, z których każda waży 800 kg. Usługa transportowa została rozliczona poprzez wystawienie faktury. Koszt przewozu jednej tony wynosi 50 zł. Jaką kwotę brutto wynosi ta usługa?

A. 13 200,00 zł

B. 1 650,00 zł

C. 1 320,00 zł

D. 16 500,00 zł

Calculating the transport cost can sometimes lead to confusion, especially if one does not correctly follow the steps involved. An incorrect total might stem from a misunderstanding of how to calculate the total weight or the corresponding cost per ton. For instance, some might mistakenly add the weights of the pallets without converting them into tons or overlook the necessary multiplication of the number of pallets by their weight in kilograms. This oversight could lead to an inflated figure like 16 500,00 zł, which suggests a fundamental miscalculation in the cost per ton or the total weight. Additionally, some may confuse the cost of transporting one ton with the overall weight of multiple pallets, leading to errors such as arriving at 13 200,00 zł. It's essential to grasp the relationship between weight, cost per ton, and the total amount being transported. By ensuring clarity in these calculations and adhering to industry practices of weight conversion and unit pricing, one can achieve a more accurate and reliable cost estimation. Regular training in logistics and transport cost calculations is vital for professionals in this field to prevent such common mathematical errors. Understanding these principles not only helps in accurate budgeting but also enhances decision-making capabilities within the supply chain.

Pytanie 37

Ile procent przewozów jest realizowanych na czas, gdy w firmie transportowej, która dysponuje bazą 20 samochodów ciężarowych, pięć z nich nie wykonuje przewozów zgodnie z umową?

A. 50%

B. 25%

C. 75%

D. 90%

Aby obliczyć procent przewozów wykonywanych terminowo, należy najpierw ustalić liczbę samochodów, które wykonują przewozy zgodnie z umową. W tym przypadku przedsiębiorstwo dysponuje 20 samochodami, z czego 5 nie wykonuje przewozów zgodnie z umową. Oznacza to, że 15 samochodów działa zgodnie z ustalonymi normami. Procent przewozów terminowych można obliczyć, dzieląc liczbę samochodów wykonujących przewozy zgodnie z umową (15) przez całkowitą liczbę samochodów (20) i mnożąc przez 100. Wyliczenie to daje następujący wynik: (15/20) * 100 = 75%. Ta wiedza jest niezbędna w branży transportowej, gdzie monitorowanie i ocena wydajności floty są kluczowe dla utrzymania wysokich standardów usług. W praktyce, przedsiębiorstwa transportowe powinny regularnie analizować wskaźniki wydajności, aby dostosowywać strategię operacyjną i zapewniać zgodność z oczekiwaniami klientów oraz standardami branżowymi.

Pytanie 38

Jaką kwotę netto trzeba zapłacić za transport sprzętu elektronicznego o wartości 55 000,00 zł, jeśli przewoźnik nalicza prowizję w wysokości 20% od wartości ładunku?

A. 44 000,00 zł

B. 66 000,00 zł

C. 11 000,00 zł

D. 13 530,00 zł

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi zazwyczaj wynika z błędnych obliczeń lub niepełnego zrozumienia zasad dotyczących kalkulacji kosztów transportu. Często, przy podejmowaniu decyzji o kosztach przewozu, osoby zapominają o kluczowym aspekcie, jakim jest prowizja przewoźnika, która jest obliczana na podstawie wartości przewożonego ładunku. Podstawowym błędem jest pomylenie wartości netto z wartością brutto, co prowadzi do zawyżania kosztów. Na przykład, wybierając 66 000,00 zł jako koszt, można mieć na myśli wartość 55 000,00 zł powiększoną o prowizję, jednak w rzeczywistości prowizja powinna zostać obliczona i uwzględniona w kalkulacjach. Prowizja w wysokości 20% od wartości ładunku to nie jest dodatkowy koszt, ale procent, który należy odjąć od całkowitych wydatków. Prawidłowe podejście polega na zrozumieniu, że obliczając koszt netto, należy skupić się na efekcie końcowym po uwzględnieniu wszystkich opłat, co w tym przypadku prowadzi do kwoty 11 000,00 zł. Ważne jest także, aby przy analizie kosztów transportu korzystać z dobrych praktyk, takich jak dokładne kalkulowanie wszystkich możliwych wydatków oraz porównywanie ofert od różnych przewoźników, aby uzyskać najlepsze warunki finansowe na rynku. Właściwe zrozumienie tych zasad jest kluczowe w profesjonalnym zarządzaniu kosztami transportu.

Pytanie 39

Która z formuł handlowych Incoterms 2020 wymaga od sprzedającego ubezpieczenia ładunku podczas transportu?

A. EXW

B. CPT

C. FCA

D. CIP

Wybór EXW (Ex Works) nie jest dobry, bo w tej formule sprzedający tylko oddaje towar w swoim zakładzie, a cała odpowiedzialność za transport spada na kupującego. To oznacza, że sprzedający nie musi oferować ubezpieczenia, co może się źle skończyć dla kupującego, jeśli coś stanie się z towarem podczas transportu. Podobnie, wybór FCA (Free Carrier) też nie wymusza na sprzedającym ubezpieczenia, bo odpowiedzialność za ubezpieczenie przechodzi na kupującego, gdy towar zostaje przekazany kurierowi. Co do CPT (Carriage Paid To), to sprzedający jest zobowiązany do zorganizowania transportu, ale nie do ubezpieczenia. To może wprowadzać w błąd, bo wiele osób myśli, że sprzedający ma kontrolę nad bezpieczeństwem towaru, a to nie jest prawdą. Kluczowe jest, żeby znać różnice między tymi formułami, bo to pomaga lepiej zarządzać ryzykiem w międzynarodowych dostawach.

Pytanie 40

Zleceniodawca wskazał 12 kryteriów, które powinny być zrealizowane przy transporcie ładunku. Firma transportowa, która podjęła się realizacji zlecenia, nie spełniła 3 z tych kryteriów. W jakim procencie wymagania postawione przez klienta zostały zrealizowane?

A. 75%

B. 25%

C. 125%

D. 175%

Aby obliczyć procent spełnionych wymagań, należy zastosować wzór: (liczba spełnionych wymagań / całkowita liczba wymagań) × 100%. W tym przypadku, nadawca określił 12 wymagań, a przedsiębiorstwo transportowe nie dotrzymało 3 z nich, co oznacza, że spełniono 9 wymagań. Wstawiając wartości do wzoru: (9 / 12) × 100% = 75%. Oznacza to, że 75% wymagań zostało spełnionych. Praktycznie, w branży transportowej oraz logistyce, spełnienie wymagań klienta jest kluczowe dla utrzymania dobrych relacji oraz reputacji firmy. Niekiedy może to wpływać na wyniki finansowe przedsiębiorstwa, dlatego też regularne monitorowanie i ocenianie realizacji zleceń w zgodzie z wymaganiami klientów jest jednym z elementów zarządzania jakością. Organizacje transportowe powinny wdrażać procedury mające na celu ciągłe doskonalenie procesów, aby zminimalizować ryzyko niedotrzymania wymagań, co zazwyczaj skutkuje niezadowoleniem klientów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej