Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 14 stycznia 2025 12:27
Data zakończenia: 14 stycznia 2025 12:42

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zamykając konto aktywów, należy zapisać saldo końcowe konta po stronie

A. większych obrotów

B. debet

C. winien

D. mniejszych obrotów

Odpowiedź "mniejszych obrotów" jest poprawna, ponieważ w momencie zamykania konta aktywów, saldo końcowe powinno być ujęte po stronie mniejszych obrotów, co oznacza stronę kredytową w bilansie. Zakończenie działalności konta aktywów oznacza, że wszystkie składniki aktywów zostały rozliczone, a ich wartość musi być przeniesiona na konta zamykające. W praktyce, jeśli na koncie występuje saldo dodatnie, to w momencie jego zamknięcia powinno być przeniesione na konto mniejszych obrotów, co odzwierciedla zmniejszenie wartości aktywów. Dobrym przykładem jest zamknięcie konta środków trwałych, które wymaga przeniesienia wartości aktywów do konta bilansowego odpowiedzialnego za zobowiązania lub kapitał własny. Stosując tę zasadę, firmy mogą skutecznie zarządzać swoimi aktywami oraz zapewnić zgodność z międzynarodowymi standardami rachunkowości (np. MSSF), które nakładają obowiązek prawidłowego ewidencjonowania wszystkich transakcji związanych z aktywami.

Pytanie 2

Spółka posiada osobowość prawną

A. partnerska

B. cywilna

C. akcyjna

D. jawna

Spółka akcyjna jest jednym z typów spółek, która posiada osobowość prawną, co oznacza, że może we własnym imieniu nabywać prawa i zaciągać zobowiązania. Osobowość prawna spółki akcyjnej sprawia, że jest ona odrębnym podmiotem prawa, niezależnym od jej akcjonariuszy. Przykładowo, akcjonariusze nie odpowiadają za długi spółki, co jest istotne z punktu widzenia ryzyka inwestycyjnego. Spółki akcyjne są często stosowane w większych przedsięwzięciach, gdzie istnieje potrzeba pozyskania kapitału od wielu inwestorów. Zgodnie z polskim Kodeksem spółek handlowych, spółka akcyjna może emitować akcje, które są papierami wartościowymi, co umożliwia jej pozyskiwanie funduszy na rozwój. Ponadto, spółka akcyjna jest zobowiązana do prowadzenia szczegółowej dokumentacji oraz przestrzegania rygorystycznych norm dotyczących sprawozdawczości finansowej, co zapewnia przejrzystość działań na rynku. Warto również zauważyć, że spółki akcyjne są często przedmiotem obrotu na giełdzie, co dodatkowo zwiększa ich atrakcyjność jako formy inwestycyjnej.

Pytanie 3

W magazynie towary są wydawane i wyceniane metodą FIFO (pierwsze weszło-pierwsze wyszło). W magazynie stan towaru X na dzień 1 grudnia wynosił 0. W grudniu zakupiono i przyjęto do magazynu następujące ilości towaru X, podane w tabeli. Dnia 14 grudnia 2014 r. wydano odbiorcy 400 sztuk towaru X na podstawie dowodu Wz-Wydanie zewnętrzne. Ustal wartość wydanego z magazynu towaru X.

Zestawienie zakupu towaru X w miesiącu grudniu 2014 r.
Data	Dowód	Ilość	Cena (w zł/szt.)	Wartość (w zł)
06.12.2014	PZ 1/2014	100 szt.	11	1 100,00
10.12.2014	PZ 2/2014	200 szt.	12	2 400,00
12.12.2014	PZ 3/2014	300 szt.	10	3 000,00

A. 3 600 zł

B. 4 500 zł

C. 6 500 zł

D. 3 800 zł

Odpowiedź 4 500 zł jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z metodą FIFO (pierwsze weszło-pierwsze wyszło), wydanie towaru odbywa się w kolejności jego zakupu. W dniu 14 grudnia 2014 r. wydano 400 sztuk towaru X, a jego wartość ustala się według cen zakupu. Z analizy wynika, że najpierw wydano 100 sztuk po cenie 11 zł/szt., co daje 1 100 zł. Następnie wydano 200 sztuk po cenie 12 zł/szt., co daje 2 400 zł. Ostatnie 100 sztuk wydano po cenie 10 zł/szt., co daje 1 000 zł. Sumując te wartości, otrzymujemy 1 100 zł + 2 400 zł + 1 000 zł = 4 500 zł. Zrozumienie metody FIFO jest kluczowe w zarządzaniu magazynem, gdyż pozwala na efektywne planowanie kosztów i kontrolę zapasów, co z kolei wpływa na rentowność przedsiębiorstwa. Praktyczne zastosowanie tej metody w codziennej działalności pozwala unikać strat związanych z nieaktualnymi zapasami oraz optymalizować procesy magazynowe.

Pytanie 4

Firma wyprodukowała 300 sztuk wyrobów gotowych oraz 100 sztuk wyrobów przerobionych w 60%. Całkowite koszty produkcji wyniosły 36 000 zł. Jaka jest jednostkowa cena wytworzenia wyrobu gotowego?

A. 100 zł

B. 120 zł

C. 360 zł

D. 90 zł

Jednostkowy koszt wytworzenia wyrobu gotowego oblicza się, dzieląc całkowite koszty wytworzenia przez liczbę wyrobów gotowych. W naszym przypadku całkowite poniesione koszty wynoszą 36 000 zł, a liczba wyrobów gotowych to 300 sztuk. Zatem jednostkowy koszt wytworzenia obliczamy w następujący sposób: 36 000 zł / 300 sztuk = 120 zł. Jednakże musimy uwzględnić, że wyroby przerobione stanowią 60% produkcji, co oznacza, że z całkowitych 100 sztuk wyrobów przerobionych, 60 sztuk jest gotowych do sprzedaży. Zatem całość wyrobów gotowych wynosi 300 + 60 = 360 sztuk. Ostateczna kalkulacja jednostkowego kosztu wytworzenia wyrobów gotowych wynosi 36 000 zł / 360 sztuk = 100 zł. Tego rodzaju analizy kosztów są kluczowe w zarządzaniu przedsiębiorstwem, ponieważ pozwalają na lepsze podejmowanie decyzji dotyczących cen sprzedaży oraz oceny rentowności produktów.

Pytanie 5

Który z przykładów ilustruje zestaw dóbr komplementarnych?

A. Auto i rower

B. Stół i krzesło

C. Komputer i monitor

D. Książka oraz radio

Analizując pozostałe odpowiedzi, zauważamy, że związki między wymienionymi dobrami nie są komplementarne. Odpowiedź dotycząca samochodu i roweru może wydawać się atrakcyjna, jednak te dwa towary są w rzeczywistości substytutami, a nie komplementami. Klient może wybrać jeden z tych środków transportu w zależności od swoich preferencji, co nie jest cechą dóbr komplementarnych. Z kolei książka i radio to dobra, które mogą współistnieć w życiu codziennym, lecz ich użycie nie jest ze sobą bezpośrednio związane; można korzystać z jednego bez potrzeby posiadania drugiego, co również wyklucza je z kategorii dóbr komplementarnych. W odpowiedzi dotyczącej stołu i krzesła można zauważyć, że chociaż te przedmioty są często używane razem, to nie są one technicznie dobrami komplementarnymi w ekonomicznym sensie, gdyż nie ma wymagań co do ich posiadania w parze, a ich funkcjonalność istnieje niezależnie od siebie. W kontekście dobr komplementarnych kluczowe jest zrozumienie, że ich użycie powinno być wzajemne i konieczne do efektywnego działania. Tylko wtedy, gdy jedno dobro jest niezbędne do wykorzystania drugiego, możemy mówić o komplementarności. Dlatego jest istotne, aby świadomi konsumenci brali pod uwagę relacje między dobrami, by podejmować najlepsze decyzje zakupowe.

Pytanie 6

Czym jest analiza SWOT?

A. oceną stanu zapasów w magazynie

B. badaniem stanu oraz fluktuacji wartości obrotów ze sprzedaży towarów

C. analizą sezonowych zmian popytu na różne towary i usługi

D. oceną zewnętrznych i wewnętrznych warunków funkcjonowania przedsiębiorstwa

Analiza SWOT to narzędzie strategiczne, które służy do oceny wewnętrznych i zewnętrznych warunków działalności przedsiębiorstwa. W ramach analizy SWOT identyfikuje się cztery kluczowe elementy: mocne strony (S), słabe strony (W), szanse (O) oraz zagrożenia (T). Mocne strony mogą obejmować unikalne zasoby czy kompetencje, które dają przewagę konkurencyjną. Słabe strony mogą odnosić się do obszarów, w których przedsiębiorstwo ma ograniczenia, takie jak niewystarczające zasoby finansowe czy braki w infrastrukturze. Szanse to zewnętrzne czynniki, które mogą wspierać rozwój firmy, np. zmiany w regulacjach prawnych, a zagrożenia to potencjalne niebezpieczeństwa, takie jak wzrost konkurencji czy zmiany w trendach rynkowych. Przykładowo, firma planująca wprowadzenie nowego produktu może wykorzystać analizę SWOT do zrozumienia, w jakim stopniu jej mocne strony mogą pomóc w osiągnięciu sukcesu na rynku, a także jakie zagrożenia mogą się pojawić. Takie holistyczne podejście do analizy sprzyja podejmowaniu świadomych decyzji strategicznych, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania.

Pytanie 7

Jakie zadanie pełni Najwyższa Izba Kontroli?

A. ustalanie i ściąganie podatków oraz innych należności budżetowych

B. nadzór nad przestrzeganiem przez przedsiębiorstwa regulacji ustawy antymonopolowej

C. opracowywanie planu kredytowego oraz zasad polityki pieniężno-kredytowej kraju

D. nadzór nad działalnością gospodarczą i finansową instytucji administracji rządowej

Najwyższa Izba Kontroli (NIK) jest kluczowym organem w systemie kontroli zarządzania w Polsce, odpowiedzialnym za nadzór nad działalnością finansową i gospodarczą organów administracji rządowej. Jej głównym zadaniem jest zapewnienie zgodności działań tych organów z obowiązującymi przepisami prawa oraz efektywne gospodarowanie publicznymi środkami. Przykładem działania NIK może być przeprowadzanie audytów dotyczących wydatków budżetowych, co pozwala na identyfikację nieprawidłowości oraz rekomendowanie działań naprawczych. NIK stosuje standardy audytorskie, które są zgodne z międzynarodowymi wytycznymi, co zapewnia wiarygodność i transparentność procesów kontrolnych. Z perspektywy praktycznej, nadzór NIK wpływa na poprawę efektywności administracji publicznej, a jego raporty często stają się podstawą do reform i optymalizacji działań rządowych. Działalność NIK przyczynia się również do budowy kultury odpowiedzialności w zarządzaniu publicznymi zasobami, co jest kluczowe dla zaufania społecznego oraz stabilności finansowej kraju.

Pytanie 8

Jakie działanie pracodawcy może być uznane za nepotyzm?

A. Wtrącanie się w prywatne życie i sprawy rodzinne pracownika

B. Zatrudnianie osób bez odpowiednich kwalifikacji

C. Faworyzowanie w rekrutacji pracowników spokrewnionych z pracodawcą

D. Przeznaczanie dużych sum pieniędzy na nagrody dla pracowników

Faworyzowanie przy obsadzaniu stanowisk pracowników spokrewnionych z pracodawcą jest klasycznym przykładem nepotyzmu. Nepotyzm odnosi się do praktyki preferencyjnego traktowania członków rodziny lub bliskich znajomych przy zatrudnianiu, awansach lub przyznawaniu innych korzyści w miejscu pracy. Tego typu działania mogą prowadzić do obniżenia morale pozostałych pracowników, a także do osłabienia zaufania do kultury organizacyjnej. W praktyce, aby unikać nepotyzmu, pracodawcy powinni wdrażać przejrzyste procedury rekrutacyjne, które opierają się na obiektywnych kryteriach, takich jak kwalifikacje, doświadczenie i umiejętności. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie niezależnych komisji rekrutacyjnych oraz regularne szkolenia dla kadry zarządzającej w zakresie równości szans i etyki w zatrudnieniu. Przestrzeganie tych zasad nie tylko wzmacnia reputację firmy, ale także przyczynia się do tworzenia efektywnego i sprawiedliwego środowiska pracy, co w dłuższej perspektywie przynosi korzyści organizacji jako całości.

Pytanie 9

Struktura jednostkowego kosztu wytworzenia wyrobu przedstawia się następująco. Ile wyniesie jednostkowy koszt wytworzenia wyrobu, jeśli jednostkowy koszt materiałów bezpośrednich wzrośnie o 10%?

Pozycje kalkulacyjne	Koszt przypadający na jednostkę wyrobu (w zł)
Materiały bezpośrednie	200,00
Płace bezpośrednie	80,00
Koszty wydziałowe	40,00
Razem	320,00

A. 340,00 zł

B. 352,00 zł

C. 336,00 zł

D. 360,00 zł

Wybór odpowiedzi, który nie uwzględnia właściwego obliczenia wzrostu jednostkowego kosztu materiałów bezpośrednich, prowadzi do błędnych konkluzji. Wartości takie jak 360,00 zł, 336,00 zł i 352,00 zł mogą wynikać z niepoprawnych założeń dotyczących wzrostu kosztów. Na przykład, błędne może być założenie, że wzrost o 10% odnosi się do całkowitego kosztu wytworzenia, zamiast tylko do kosztów materiałów. Zrozumienie, że wzrost kosztu o 10% oznacza dodanie konkretnej wartości do wcześniej ustalonego kosztu, jest fundamentem zrozumienia struktury kosztów. W praktyce finansowej, pomijanie tego aspektu może prowadzić do błędnych decyzji dotyczących kalkulacji cen sprzedaży, co w dłuższej perspektywie może podważyć rentowność przedsiębiorstwa. Typowym błędem jest także niedocenianie wpływu, jaki wzrost kosztów surowców ma na całkowity koszt wytworzenia. Fundamentem dobrej analizy kosztów jest ich szczegółowa struktura oraz zrozumienie, jak różne czynniki wpływają na ogólną rentowność. Dlatego ważne jest, aby dokładnie przeliczać i analizować każdy komponent kosztowy, by uniknąć poważnych błędów finansowych.

Pytanie 10

Wszystkie przedsiębiorstwa, które w swoich nazwach wykorzystują skróty sp.j., sp.k. oraz sp. z o.o., zaliczane są do spółek

A. tylko kapitałowych

B. działających na podstawie kodeksu cywilnego

C. wyłącznie osobowych

D. działających na podstawie kodeksu spółek handlowych

Odpowiedź wskazująca na to, że wszystkie spółki oznaczone skrótami sp.j., sp.k. i sp. z o.o. działają na podstawie kodeksu spółek handlowych jest prawidłowa, ponieważ te skróty odnoszą się do konkretnych form prawnych, które są regulowane przez ten akt prawny. Spółka jawna (sp.j.) oraz spółka komandytowa (sp.k.) są typowymi przedstawicielami spółek osobowych, natomiast spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) reprezentuje spółki kapitałowe. Kodeks spółek handlowych definiuje zasady funkcjonowania oraz wymagania dotyczące tych form prawnych, co czyni go kluczowym dokumentem dla przedsiębiorców. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest rejestracja spółki, która wymaga składania odpowiednich dokumentów zgodnych z kodeksem spółek handlowych oraz spełnienia wymogów formalnych. Wiedza ta jest niezbędna dla prawidłowego prowadzenia działalności gospodarczej oraz zabezpieczenia interesów właścicieli spółek.

Pytanie 11

Długotrwałe wykonywanie pracy w pozycji siedzącej może prowadzić do

A. zmian zwyrodnieniowych stawów w odcinkach szyjnym i lędźwiowym kręgosłupa

B. deformacji stawów kolanowych i płaskostopia

C. łzawienia oraz pieczenia oczu

D. zapalenia górnych dróg oddechowych

Długotrwałe wykonywanie pracy w pozycji siedzącej, zwłaszcza w przypadku braku ergonomicznych warunków, prowadzi do zmian zwyrodnieniowych stawów odcinków szyjnego i lędźwiowego kręgosłupa. Praca w tej pozycji generuje napięcia mięśniowe i obciążenia stawów, co z czasem może skutkować osłabieniem struktury kręgosłupa. Zgodnie z zasadami ergonomii, istotne jest, aby miejsce pracy było dostosowane do indywidualnych potrzeb pracownika, co obejmuje odpowiednie krzesło, biurko oraz ustawienie monitora na wysokości wzroku. Przykładem dobrych praktyk jest wprowadzenie przerw w pracy oraz ćwiczeń rozciągających, które zmniejszają napięcie mięśniowe i poprawiają krążenie. Warto również zwrócić uwagę na właściwą postawę ciała, aby zminimalizować ryzyko dolegliwości związanych z kręgosłupem. Regularne wizyty u specjalistów, takich jak fizjoterapeuci, mogą pomóc w identyfikacji i prewencji zmian zwyrodnieniowych, co jest zgodne z wytycznymi WHO dotyczącymi zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Pytanie 12

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz wynagrodzenie brutto za listopad Marcina Janika zatrudnionego w systemie czasowo-prowizyjnym, jeśli obrót sklepu za listopad wyniósł 40 000,00 zł.

Składniki wynagrodzenia Marcina Janika
Płaca zasadnicza	3 000,00 zł
Dodatek funkcyjny	10%
Prowizja od wartości sprzedaży	1%

A. 3 340,00 zł

B. 3 330,00 zł

C. 3 700,00 zł

D. 3 430,00 zł

Obliczenie wynagrodzenia brutto Marcina Janika opiera się na kilku składnikach wynagrodzenia, co jest standardową praktyką w systemie czasowo-prowizyjnym. Wynagrodzenie zasadnicze można określić jako stałą podstawę wynagrodzenia, która zapewnia pracownikowi stabilność finansową. W przypadku Marcina, dodatek funkcyjny wynosi 10% od jego płacy zasadniczej, co jest powszechną praktyką w wielu branżach, gdzie pracownicy otrzymują dodatkowe wynagrodzenie za pełnienie określonych ról lub obowiązków. Prowizja, która wynosi 1% od obrotu sklepu, jest kluczowym elementem motywacyjnym, który stymuluje pracowników do zwiększenia sprzedaży. W bieżącym przypadku obrót wyniósł 40 000,00 zł, co daje prowizję w wysokości 400,00 zł. Po dodaniu wszystkich składników (płaca zasadnicza + dodatek funkcyjny + prowizja) otrzymujemy wynagrodzenie brutto równą 3 700,00 zł. Takie podejście do obliczania wynagrodzenia jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania zasobami ludzkimi i zapewnia sprawiedliwość oraz przejrzystość w systemie wynagrodzeń.

Pytanie 13

Jakie aktualnie stawki VAT funkcjonują w Polsce?

A. 0%, 5%, 8%, 23%

B. 0%, 2%, 12%, 22%

C. 0%, 3%, 12%, 22%

D. 0%, 2%, 7%, 21%

Odpowiedź 0%, 5%, 8%, 23% jest prawidłowa, ponieważ są to aktualnie obowiązujące stawki podatku VAT w Polsce. Stawka 0% dotyczy m.in. eksportu towarów oraz niektórych usług związanych z transportem międzynarodowym, co ma na celu wsparcie konkurencyjności rodzimych przedsiębiorstw na rynkach zagranicznych. Stawka 5% jest stosowana głównie dla niektórych produktów spożywczych, takich jak pieczywo czy nabiał, co ma na celu obniżenie kosztów życia dla obywateli. Stawka 8% obejmuje usługi gastronomiczne oraz niektóre towary, co przekłada się na wspieranie lokalnych przedsiębiorstw. Najwyższa stawka 23% dotyczy większości towarów i usług, co jest standardowym mechanizmem w systemie VAT. Przykładem zastosowania stawki VAT jest sytuacja, gdy przedsiębiorca sprzedaje towar, naliczając odpowiednią stawkę VAT do ceny brutto, co wpływa na jego zobowiązania podatkowe oraz cenę końcową dla konsumenta.

Pytanie 14

Szczegółowa ewidencja dla konta "Materiały" jest realizowana na kontach

A. rozliczeniowych

B. syntetycznych

C. wynikowych

D. analitycznych

Ewidencja materiałów nie może być prowadzona na kontach rozliczeniowych, które służą do rejestracji operacji między różnymi podmiotami lub jako pośrednie konta między różnymi rodzajami aktywów i pasywów. Konta te nie dostarczają szczegółowych informacji o stanach magazynowych materiałów, co jest kluczowe dla zarządzania gospodarką magazynową. Takie podejście prowadzi do nieścisłości w danych i braku przejrzystości w zarządzaniu zapasami. Z kolei konta wynikowe są przeznaczone do rejestrowania przychodów i kosztów związanych z działalnością firmy, co nie ma zastosowania w kontekście ewidencji szczegółowej materiałów. Przekierowując uwagę na analizę wyników finansowych, pomijają one istotne aspekty związane z aktywami trwałymi. Wreszcie, konta syntetyczne, będące zbiorem informacji z kont analitycznych, nie powinny być jedynym źródłem ewidencji szczegółowej, ponieważ ich głównym celem jest przedstawienie ogólnej sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do tych niepoprawnych wniosków, obejmują mylenie poziomów ewidencji oraz brak zrozumienia roli, jaką pełnią różne typy kont w systemie rachunkowości. Prowadzenie ewidencji materiałów wyłącznie na kontach syntetycznych czy wynikowych uniemożliwia efektywne zarządzanie zapasami i może prowadzić do błędnych decyzji finansowych.

Pytanie 15

Zgodnie z regulacjami zawartymi w Kodeksie spółek handlowych, w spółce akcyjnej powinno się utworzyć kapitał zapasowy, aby pokryć straty bilansowe. Dopóki kapitał zapasowy nie wyniesie co najmniej 1/3 kapitału zakładowego, konieczne jest przekazywanie na niego przynajmniej

A. 8% przychodu za dany rok obrotowy

B. 8% wartości dywidend w danym roku obrotowym

C. 5% wartości dywidend w danego roku obrotowym

D. 8% zysku za dany rok obrotowy

W spółkach akcyjnych, zgodnie z Kodeksem spółek handlowych, obowiązek tworzenia kapitału zapasowego ma na celu zabezpieczenie przed stratami, które mogą wystąpić w trakcie działalności gospodarczej. Przepisy stanowią, że do momentu, gdy kapitał zapasowy nie osiągnie 1/3 kapitału zakładowego, spółka jest zobowiązana do przekazywania na ten fundusz 8% zysku za dany rok obrotowy. Taki mechanizm ma na celu wzmocnienie stabilności finansowej przedsiębiorstwa. Przykładowo, jeśli spółka osiągnie zysk w wysokości 1 miliona złotych, to 80 tysięcy złotych musi zostać przekazane na kapitał zapasowy. Zabezpieczenie finansowe w postaci kapitału zapasowego jest najlepszą praktyką, ponieważ pozwala na pokrycie potencjalnych strat, co jest kluczowe dla długoterminowej rentowności i zaufania inwestorów. Ponadto, tworzenie takiego kapitału jest również istotne w kontekście ewentualnych wypłat dywidend, które powinny odbywać się jedynie po pokryciu obowiązków związanych z kapitałem zapasowym, co podkreśla transparentność operacyjną spółki.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Łączne przychody firmy z o.o. za dany rok obrotowy wyniosły 320 000,00 zł, a koszty związane z uzyskaniem tych przychodów osiągnęły kwotę 220 000,00 zł. Oblicz, ile wynosi zaległy podatek dochodowy od osób prawnych, który należy uiścić w urzędzie skarbowym, jeżeli w trakcie roku zapłacono zaliczki na ten podatek w wysokości 16 566,00 zł?

A. 2 434 zł

B. 1 434 zł

C. 3 434 zł

D. 4 434 zł

W przypadku obliczeń związanych z podatkiem dochodowym od osób prawnych, istotne jest, aby zrozumieć, jakie elementy wpływają na ostateczną kwotę. Niekiedy błędy w obliczeniach mogą wynikać z niepełnego uwzględnienia wszystkich składników. Na przykład, jeśli ktoś z obliczeń pomija koszty uzyskania przychodów, może dojść do wyolbrzymienia podstawy opodatkowania, co w konsekwencji prowadzi do nieprawidłowego obliczenia zobowiązania. Często mylone są również zaliczki na podatek z ostatecznym zobowiązaniem. Zaliczki to kwoty, które przedsiębiorca wpłaca w ciągu roku, a które mają na celu rozłożenie obciążenia podatkowego, ale nie są to ostateczne kwoty do zapłaty. Innym typowym błędem jest niewłaściwe obliczenie stawki podatkowej lub zastosowanie jej do niewłaściwej podstawy. Właściwe zrozumienie, że podatek dochodowy od osób prawnych oblicza się na podstawie różnicy między przychodami a kosztami, jest kluczowe dla prawidłowego rozliczenia. Ponadto, przedsiębiorcy powinni być świadomi różnorodnych ulg i zwolnień dostępnych w polskim prawodawstwie, które mogą wpłynąć na kwotę podatku. Zrozumienie tych mechanizmów nie tylko zapobiega błędnym decyzjom finansowym, ale również pozwala efektywnie zarządzać obowiązkami podatkowymi.

Pytanie 18

Ile wyniesie kwota ubezpieczenia zdrowotnego do odliczenia z tytułu umowy zlecenia?

Rachunek do umowy zlecenia
Wynagrodzenie brutto	1 000,00 zł
Koszty uzyskania przychodu	200,00 zł
Podstawa opodatkowania	800,00 zł
Potrącona zaliczka na podatek dochodowy	144,00 zł
Ubezpieczenie zdrowotne 9%	............
Ubezpieczenie zdrowotne 7,75%	77,50 zł
Należna zaliczka na podatek dochodowy	67,00 zł
Wynagrodzenie netto	843,00 zł

A. 95 zł

B. 90 zł

C. 86 zł

D. 72 zł

Wybór błędnych odpowiedzi, takich jak 86 zł, 95 zł czy 72 zł, może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad obliczania składek na ubezpieczenie zdrowotne. Kwoty te są niezwiązane z rzeczywistym oprocentowaniem podstawy składki, co prowadzi do poważnych nieporozumień. Na przykład, odpowiedź wskazująca 86 zł może sugerować, że obliczenia bazują na zaniżonej podstawie, co jest niezgodne z obowiązującymi normami. Podobnie, odpowiedź 95 zł implikuje niepoprawne założenie dotyczące stawki, która wynosi 9%, a nie 9,5% lub inna wartość, co mogłoby mylnie przywodzić na myśl pomyłki w interpretacji przepisów. Natomiast stawka 72 zł wydaje się być wynikiem niepoprawnych obliczeń lub przyjęcia błędnej podstawy wymiaru. Ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o wyborze odpowiedzi, dokładnie analizować podstawowe zasady dotyczące ubezpieczeń zdrowotnych. Zrozumienie, jak ustalana jest wysokość składek, jest nie tylko istotne dla celów podatkowych, ale również dla zapewnienia sobie odpowiedniego poziomu ochrony zdrowotnej w przyszłości. Błędy tego typu mogą prowadzić do nieprawidłowości w rozliczeniach z ZUS, co może skutkować finansowymi konsekwencjami.

Pytanie 19

Osoba zatrudniona w firmie handlowej doznała wypadku w trakcie dojazdu do pracy. Koszty jej leczenia w szpitalu są pokrywane z funduszy

A. Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

B. Narodowego Funduszu Zdrowia.

C. Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

D. Państwowego Zakładu Ubezpieczeń.

Wybór odpowiedzi, że leczenie pracownika uległego wypadkowi w drodze do pracy jest finansowane przez Państwowy Zakład Ubezpieczeń, Zakład Ubezpieczeń Społecznych lub Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych, jest nieprawidłowy z kilku kluczowych powodów. Państwowy Zakład Ubezpieczeń (PZU) jest instytucją, która skupia się na ubezpieczeniach majątkowych i nie jest odpowiedzialna za finansowanie leczenia w przypadku wypadków. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) zajmuje się ubezpieczeniami społecznymi, w tym rentami i emeryturami, ale nie pokrywa bezpośrednich kosztów leczenia. Pracownik może jednak ubiegać się o świadczenia chorobowe na podstawie ubezpieczenia w ZUS, lecz nie są to środki przeznaczone na pokrycie wydatków na rehabilitację czy hospitalizację, które są obowiązkiem NFZ. Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych natomiast jest funduszem, który ma na celu wsparcie pracowników przedsiębiorstwa w formie różnego rodzaju świadczeń socjalnych i nie ma związku z finansowaniem leczenia w sytuacji wypadku. Warto zwrócić uwagę na te różnice, ponieważ niewłaściwe zrozumienie roli tych instytucji może prowadzić do błędnych wniosków co do dostępnych świadczeń w przypadku wypadków przy pracy oraz w drodze do pracy.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Regulacje dotyczące podejmowania działalności wytwórczej, handlowej, budowlanej oraz usługowej przez mikroprzedsiębiorców zawarte są w ustawie

A. o swobodzie działalności gospodarczej

B. o przedsiębiorstwach państwowych

C. o prywatyzacji i komercjalizacji

D. o rachunkowości przedsiębiorstw

Odpowiedź "o swobodzie działalności gospodarczej" jest prawidłowa, ponieważ ta ustawa stanowi fundament dla działalności mikroprzedsiębiorców w Polsce. Reguluje zasady podejmowania, wykonywania i zakończenia działalności gospodarczej, co ma kluczowe znaczenie dla wszystkich przedsiębiorców, a w szczególności dla mikrofirm, które często są wrażliwe na zmiany regulacyjne i rynkowe. Ustawa ta określa m.in. zasady rejestracji działalności, wymogi dotyczące prowadzenia dokumentacji, a także prawa i obowiązki przedsiębiorców. Przykładowo, mikroprzedsiębiorca zajmujący się usługami budowlanymi musi zarejestrować swoją działalność w odpowiednim rejestrze, co jest zgodne z przepisami ustawy, aby móc legalnie oferować swoje usługi. Znajomość tej ustawy pozwala na uniknięcie wielu błędów, które mogą prowadzić do konsekwencji prawnych, a także wspiera rozwój firmy w zgodzie z obowiązującymi normami. Dobre praktyki wskazują, że przestrzeganie zasad określonych w tej ustawie jest kluczowe dla stabilności i rozwoju mikroprzedsiębiorstw.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Na podstawie zamieszczonych danych z listy płac oblicz kwotę do wypłaty pracownikowi za listopad 2016 r.

Lista płac nr 11/2016
1. Płaca podstawowa	4 000,00 zł
2. Składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika	548,40 zł
3. Koszty uzyskania przychodów	111,25 zł
4. Potrącona zaliczka na podatek dochodowy	554,87 zł
5. Składka na ubezpieczenie zdrowotne pobrana	310,64 zł
6. Składka na ubezpieczenie zdrowotne odliczona	267,50 zł
7. Należna zaliczka na podatek dochodowy	287,00 zł
8. Potrącenia: składka na PZU	100,00 zł
9. Do wypłaty	.............

A. 2 853,96 zł

B. 2 753,96 zł

C. 2 720,10 zł

D. 2 897,10 zł

Obliczenia związane z wynagrodzeniem pracownika mogą być niezwykle skomplikowane, co często prowadzi do błędnych interpretacji oraz wyborów w kontekście odpowiedzi. Zdarza się, że osoby przystępujące do wyliczeń zapominają uwzględnić wszystkie wymagane składniki wynagrodzenia, takie jak odpowiednie składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, co może prowadzić do nadmiernego zawyżenia lub zaniżenia kwoty do wypłaty. Innym częstym błędem jest nieuwzględnienie kosztów uzyskania przychodów, które mogą znacząco wpłynąć na ostateczne wynagrodzenie. Dodatkowo, nieprawidłowe oszacowanie zaliczki na podatek dochodowy również wprowadza zamieszanie i może skutkować niekorzystnymi konsekwencjami finansowymi zarówno dla pracownika, jak i pracodawcy. Użycie niewłaściwych danych lub założeń w obliczeniach, takich jak pominięcie miesięcznych lub rocznych zmian w przepisach dotyczących wynagrodzeń, również może prowadzić do nieprawidłowych wniosków. Kluczowe jest, aby dokładnie analizować wszelkie dane i regularnie aktualizować wiedzę na temat obowiązujących przepisów, co jest niezbędne do prawidłowego obliczania wynagrodzeń i uniknięcia typowych pułapek myślowych, które prowadzą do wybierania błędnych odpowiedzi.

Pytanie 24

Które zestawienie zawiera podatki zasilające tylko budżet państwa?

1.	− podatek dochodowy od osób prawnych − podatek od nieruchomości − podatek leśny
2.	− podatek od czynności cywilnoprawnych − podatek od środków transportu − podatek od towarów i usług (VAT)
3.	− podatek dochodowy od osób fizycznych − podatek od spadków i darowizn − podatek rolny
4.	− podatek od towarów i usług (VAT) − podatek akcyzowy − podatek od gier

A. Zestawienie 3.

B. Zestawienie 2.

C. Zestawienie 4.

D. Zestawienie 1.

Zestawienie 4 jest poprawne, ponieważ zawiera jedynie te podatki, które są przeznaczone w całości na zasilanie budżetu państwa. Należą do nich podatek od towarów i usług (VAT), który jest jednym z głównych źródeł dochodów budżetowych, podatek akcyzowy, który dotyczy określonych produktów, takich jak alkohol czy wyroby tytoniowe, a także podatek od gier, który również trafia do funduszy centralnych. Takie zestawienie jest zgodne z zasadami finansów publicznych, które postulują klarowność i przejrzystość źródeł dochodów budżetowych. Zrozumienie struktury podatków jest kluczowe dla analizy polityki fiskalnej państwa oraz planowania budżetów lokalnych i centralnych. W praktyce, znajomość tych podatków jest niezbędna dla przedsiębiorców, którzy muszą przestrzegać przepisów prawa oraz dla analityków zajmujących się oceną skutków ekonomicznych różnych form opodatkowania.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Firma produkuje seryjnie obuwie dla kobiet oraz mężczyzn. Koszty pośrednie są alokowane na produktach w proporcji do kosztów materiałów bezpośrednich. Jaką metodę wyliczania kosztu jednostkowego wykorzystuje firma?

A. Doliczeniową

B. Procesową

C. Podziałową ze współczynnikami

D. Podziałową prostą

Odpowiedź 'Doliczeniową' jest prawidłowa, ponieważ metoda doliczeniowa polega na przypisywaniu kosztów pośrednich do wyrobów na podstawie rzeczywistych kosztów materiałów bezpośrednich. W kontekście przedsiębiorstwa produkującego obuwie, ta metoda pozwala na dokładne określenie kosztu jednostkowego wyrobu, co jest kluczowe dla dalszej analizy rentowności i podejmowania decyzji strategicznych. W praktyce, przedsiębiorstwa często stosują współczynniki doliczeniowe, które odzwierciedlają stosunek kosztów pośrednich do kosztów materiałów, co umożliwia bardziej precyzyjne kalkulacje i monitorowanie efektywności produkcji. W branży obuwniczej, gdzie różne modele mogą generować różne koszty, zastosowanie metody doliczeniowej umożliwia lepsze zarządzanie kosztami oraz optymalizację procesów produkcyjnych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania finansami w produkcji.

Pytanie 27

Nadzór oraz kontrola przestrzegania regulacji prawa pracy i BHP są zadaniami

A. Inspekcji Handlowej

B. Państwowej Inspekcji Pracy

C. Inspekcji Ochrony Środowiska

D. Państwowej Inspekcji Sanitarnej

Państwowa Inspekcja Pracy (PIP) jest kluczowym organem odpowiedzialnym za nadzór oraz kontrolę przestrzegania przepisów prawa pracy oraz zasad bhp w Polsce. Jej głównym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników w miejscu pracy, a także przestrzegania przepisów dotyczących zatrudnienia. PIP przeprowadza liczne inspekcje w firmach, oceniając warunki pracy, dokumentację oraz praktyki zatrudnienia, co jest niezwykle istotne dla utrzymania standardów w różnych branżach. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie się pracodawców do audytów, co pozwala im na eliminację potencjalnych problemów zanim zostaną one wykryte. Inspektorzy PIP mają także prawo do nakładania kar na pracodawców, którzy nie przestrzegają przepisów, co podkreśla ich rolę w egzekwowaniu prawa pracy. Działania PIP są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania ryzykiem zawodowym oraz ochrony praw pracowników, co czyni ją niezbędnym elementem systemu ochrony pracy w Polsce.

Pytanie 28

Dokumenty potwierdzające kwalifikacje zawodowe do wykonywania określonej pracy powinny być złożone w tej samej części akt osobowych pracownika, co

A. umowa dotycząca zakazu konkurencji

B. wypowiedzenie warunków umowy o pracę

C. kopia wydanego świadectwa zatrudnienia

D. świadectwo ukończenia technikum

Świadectwo ukończenia technikum jest dokumentem, który potwierdza zdobycie określonych kwalifikacji zawodowych niezbędnych do wykonywania pracy na danym stanowisku. Zgodnie z przepisami prawa pracy oraz dobrymi praktykami w zarządzaniu kadrami, dokumenty potwierdzające kwalifikacje zawodowe powinny być zgromadzone w tej samej części akt osobowych, co inne dokumenty świadczące o wykształceniu pracownika. Potwierdzenie kwalifikacji zawodowych jest kluczowe dla pracodawców, którzy muszą mieć pewność, że zatrudniani pracownicy posiadają odpowiednie umiejętności i wiedzę, aby efektywnie realizować powierzone im zadania. Przykładowo, w branży technicznej, takie świadectwa są niezbędne do ustalenia, czy pracownik może obsługiwać konkretne urządzenia lub przeprowadzać zaawansowane procesy technologiczne. Pracodawcy powinni również pamiętać o tym, aby regularnie aktualizować akta osobowe, aby odzwierciedlały one bieżący stan kwalifikacji pracowników, co w dłuższej perspektywie wspiera rozwój organizacji i zwiększa jej konkurencyjność na rynku.

Pytanie 29

Teoretyczne zużycie materiału na uszycie pojedynczego garnituru wynosi 3 mb. Straty w trakcie produkcji są na poziomie 10%. Firma planuje wyprodukować 100 sztuk garniturów w ciągu miesiąca. Jakie będzie miesięczne zapotrzebowanie na materiały?

A. 300 mb

B. 330 mb

C. 250 mb

D. 270 mb

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi można zauważyć typowe błędy myślowe związane z obliczeniem zapotrzebowania na materiał. Na przykład, niektórzy mogą pomyśleć, że wystarczy pomnożyć teoretyczne zużycie materiału przez liczbę garniturów, co w tym przypadku daje 300 mb, ale nie uwzględnia to strat produkcyjnych. Ignorowanie strat to powszechny problem, który prowadzi do niedoborów materiałowych i może skutkować opóźnieniami w produkcji. Inne niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z błędnej interpretacji procentu strat. Straty nie są po prostu odejmowane od całkowitego zużycia, ale są dodawane do tego zużycia, aby uzyskać całkowite zapotrzebowanie. Dodatkowo, niektóre osoby mogą mylić różne jednostki miary lub nie dostrzegać istotności dokładnych obliczeń w kontekście produkcji. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesami produkcyjnymi oraz dla zapewnienia rentowności przedsiębiorstwa. W branży odzieżowej, gdzie marże zysku są często niewielkie, precyzyjne obliczenia i planowanie są niezbędne do utrzymania konkurencyjności.

Pytanie 30

W jakiej fazie cyklu życia produktu działania marketingowe mają na celu maksymalizację zysków ze sprzedaży oraz utrzymanie dotychczasowego udziału w rynku?

A. W fazie schyłkowej produktu (spadku sprzedaży)

B. W fazie wzrostu sprzedaży produktu

C. W fazie dojrzałości produktu (nasycenia rynku)

D. W fazie wprowadzenia produktu na rynek

Wybór fazy schyłku produktu jako odpowiedzi na to pytanie jest mylący, ponieważ w tym etapie cyklu życia produktu następuje spadek sprzedaży i zysków. Główne działania marketingowe w tej fazie skupiają się na zarządzaniu kosztami oraz minimalizacji strat, a nie na maksymalizacji zysków. Firmy często muszą podejmować decyzje dotyczące ograniczenia produkcji lub wycofania produktu z rynku, co stoi w sprzeczności z celem, jakim jest maksymalizacja zysków. Przykładem mogą być marki, które decydują się na wyprzedaże lub wprowadzanie nowych modeli, aby zredukować zapasy. Faza rozwoju sprzedaży produktu koncentruje się na zwiększaniu świadomości i pozyskiwaniu klientów, co również nie jest zgodne z celem maksymalizacji zysków, ponieważ na tym etapie koszty marketingu mogą być znaczne. Faza wprowadzenia produktu na rynek jest etapem, w którym produkt jest dopiero wprowadzany, a działania marketingowe koncentrują się na budowaniu bazy klientów i zdobywaniu udziału w rynku, a nie na jego utrzymaniu. Takie nieporozumienia mogą wynikać z braku znajomości podstawowych zasad cyklu życia produktu oraz z mylnego przekonania, że wszystkie etapy są zbliżone pod względem celów marketingowych. Właściwe zrozumienie cyklu życia produktu jest kluczowe dla skutecznego planowania strategii marketingowych i podejmowania właściwych decyzji biznesowych.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Korzystając z tabeli kalkulacyjnej, wskaż przedsiębiorstwo, w którym koszt wyprodukowania jednej sztuki wyrobu gotowego jest najwyższy.

Pozycje kalkulacyjne	Przedsiębiorstwo A.	Przedsiębiorstwo B.	Przedsiębiorstwo C.	Przedsiębiorstwo D.
Materiały bezpośrednie	12 000 zł	15 000 zł	14 000 zł	13 000 zł
Płace bezpośrednie	9 000 zł	10 000 zł	12 000 zł	10 000 zł
Razem koszty bezpośrednie	21 000 zł	25 000 zł	26 000 zł	23 000 zł
Koszty wydziałowe	4 000 zł	5 000 zł	2 000 zł	3 000 zł
Koszt wytworzenia wyrobów gotowych	25 000 zł	30 000 zł	28 000 zł	26 000 zł
Ilość wyprodukowanych wyrobów gotowych	1 000 szt.	1 000 szt.	1 000 szt.	1 000 szt.

A. C.

B. B.

C. A.

D. D.

Odpowiedź B jest prawidłowa, ponieważ przedsiębiorstwo B wykazuje najwyższy koszt wyprodukowania jednej sztuki wyrobu gotowego, który wynosi 30 zł. Analizując koszty produkcji, kluczowe jest zwrócenie uwagi na różne składniki kosztów, takie jak surowce, robocizna oraz koszty pośrednie. W praktyce, zrozumienie struktury kosztów produkcji jest niezbędne do podejmowania decyzji dotyczących cen, rentowności oraz strategii rynkowej. Dodatkowo, analiza kosztów jednostkowych pozwala na identyfikację obszarów, gdzie można wprowadzić usprawnienia, na przykład poprzez optymalizację procesów produkcyjnych lub renegocjację umów z dostawcami. W standardach zarządzania produkcją, takich jak Lean Manufacturing czy Six Sigma, kluczowym celem jest minimalizacja kosztów przy jednoczesnym utrzymaniu wysokiej jakości produktów. Dlatego umiejętność dokładnej analizy kosztów i ich struktury jest nie tylko istotna, ale i niezbędna w każdym przedsiębiorstwie.

Pytanie 33

Wskaźnik, który oblicza zmiany w stanie zatrudnienia wynikające z przyjęć oraz zwolnień pracowników, to

A. płynności kadr

B. natężenia kadr

C. dynamiki kadr

D. struktury kadr

Wskaźnik płynności kadr jest kluczowym narzędziem w zarządzaniu zasobami ludzkimi, które pozwala organizacjom monitorować zmiany w stanie zatrudnienia spowodowane przyjęciami i zwolnieniami pracowników. Płynność kadr odnosi się do dynamiki, z jaką pracownicy są zatrudniani oraz opuszczają firmę, co ma bezpośredni wpływ na efektywność operacyjną oraz stabilność zespołu. Przykładem może być analiza miesięcznych raportów zatrudnienia, gdzie oblicza się wskaźnik płynności na podstawie liczby nowo zatrudnionych i zwolnionych pracowników w danym okresie. Dobre praktyki wskazują, że monitorowanie tego wskaźnika pozwala na identyfikację problemów z rotacją pracowników, co może prowadzić do kosztownych konsekwencji dla organizacji, takich jak zwiększone koszty rekrutacji i szkolenia. Dodatkowo, płynność kadr może być używana do oceny efektywności programów zatrzymania pracowników oraz strategii rozwoju talentów.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Na koniec kwietnia przeciętny poziom zatrudnienia w hurtowni wynosił 42 pracowników. W tym miesiącu zatrudniono 4 osoby, a 9 osób odeszło. Jaki był współczynnik przyjęć?

A. 30,95%

B. 9,52%

C. 11,90%

D. 21,43%

Współczynnik przyjęć oblicza się jako stosunek liczby przyjętych pracowników do przeciętnego stanu zatrudnienia w danym okresie, wyrażony w procentach. W naszym przypadku, w kwietniu przyjęto 4 osoby, a przeciętny stan zatrudnienia wynosił 42 osoby. Możemy obliczyć współczynnik przyjęć stosując wzór: (liczba przyjęć / przeciętny stan zatrudnienia) * 100%. Zatem: (4 / 42) * 100% = 9,52%. Wartość ta mówi nam, jaką część zatrudnienia stanowią nowe przyjęcia w stosunku do całej załogi. W praktyce, monitorowanie tego wskaźnika jest kluczowe dla analizy dynamiki zatrudnienia oraz efektywności procesu rekrutacji. Pozwala to firmom na zrozumienie rotacji kadry oraz podejmowanie decyzji strategicznych dotyczących zarządzania zasobami ludzkimi zgodnie z zaleceniami najlepszych praktyk w branży HR, które sugerują regularne ocenianie i dostosowywanie strategii zatrudnienia.

Pytanie 36

Rozpoczęcie analizy ekonomicznej polega na

A. ustaleniu działań korekcyjnych

B. wyborze kryteriów oceny

C. określeniu przedmiotu badań

D. sformułowaniu wstępnej diagnozy

Na początku analizy ekonomicznej musimy jasno określić, co będziemy badać. To bardzo ważne, bo bez tego nie ruszymy dalej. Jak na przykład chcemy sprawdzić, jak polityka monetarna wpływa na inflację, to musimy zdecydować, które jej aspekty weźmiemy pod lupę. Mówiąc prościej, chodzi o to, żeby wiedzieć, czy patrzymy na stopy procentowe, ilość pieniędzy czy może coś jeszcze innego. Dobrze jest też wziąć pod uwagę, co dzieje się w gospodarce kraju i jakie są trendy globalne – to pomoże lepiej zrozumieć to, co badamy. Bez odpowiedniego zdefiniowania przedmiotu analizy, nasze wnioski mogą być niekompletne lub wręcz błędne. To jest taki fundament, na którym wszystko się opiera, więc warto to mieć na uwadze. Potem możemy przejść do stawiania hipotez i wyboru metod badawczych, co jest kluczowe w każdej analizie ekonomicznej.

Pytanie 37

Zapas, który jest gromadzony w razie opóźnienia w dostawie, nazywany jest zapasem

A. nadwyżkowym

B. produkcji

C. rezerwowym

D. sezonowym

Zapas rezerwowy to zapas, który jest utrzymywany w celu zabezpieczenia ciągłości dostaw oraz zabezpieczenia przed ryzykiem opóźnień. W praktyce, zapas rezerwowy działa jako bufor, który pozwala na zminimalizowanie wpływu nieprzewidzianych zdarzeń, takich jak opóźnienia w dostawach surowców czy problemy produkcyjne. Przykładowo, przedsiębiorstwa zajmujące się produkcją mogą utrzymywać zapas rezerwowy kluczowych komponentów, co pozwala im na kontynuowanie działalności w przypadku problemów z dostawcami. Wielkość zapasu rezerwowego powinna być dostosowana do analizy ryzyka oraz prognoz popytu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania łańcuchem dostaw. Warto także zauważyć, że odpowiednie zarządzanie zapasem rezerwowym przyczynia się do efektywności operacyjnej oraz zwiększenia elastyczności firmy na rynku. W kontekście standardów, wiele organizacji korzysta z metodologii takich jak Just-in-Time (JIT) czy Lean Management, które uwzględniają znaczenie zapasów rezerwowych jako elementu optymalizacji procesów.

Pytanie 38

Aby szczegółowo określić zapisy księgowe w ewidencji syntetycznej, używa się kont

A. korygujących

B. analitycznych

C. bilansowych

D. wynikowych

Konta analityczne są kluczowym elementem ewidencji księgowej, ponieważ pozwalają na szczegółowe uszczegółowienie zapisów ujętych na kontach syntetycznych. Zgodnie z zasadami rachunkowości, konta analityczne są wykorzystywane do gromadzenia szczegółowych informacji dotyczących poszczególnych elementów aktywów, pasywów, przychodów i kosztów. Na przykład, konto syntetyczne "Zapasy" może mieć różne konta analityczne, takie jak "Surowce", "Towary" czy "Wyroby gotowe", co umożliwia dokładną kontrolę oraz monitorowanie stanu i wartości poszczególnych grup zapasów. Zastosowanie kont analitycznych pozwala również na lepsze zarządzanie informacjami finansowymi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie rachunkowości. W efekcie, konta analityczne ułatwiają przygotowywanie raportów finansowych oraz analizę kosztów, co jest istotne dla podejmowania decyzji biznesowych. Dlatego tak ważne jest, aby każdy księgowy znał zasady dotyczące prowadzenia kont analitycznych oraz ich zastosowanie w praktyce.

Pytanie 39

W ubiegłym roku koszty produkcji w firmie zajmującej się wyrobem nożyczek wyniosły 5 200 zł, a w obecnym roku osiągnęły 8 800 zł. W tych latach wyprodukowano odpowiednio 260 oraz 400 sztuk gotowych produktów. Jak kształtuje się koszt jednostkowy w bieżącym roku w porównaniu do roku poprzedniego?

A. niższy o 2 zł

B. wyższy o 3 zł

C. niższy o 3 zł

D. wyższy o 2 zł

Aby zrozumieć, dlaczego koszt jednostkowy w roku bieżącym jest wyższy o 2 zł w porównaniu do roku ubiegłego, musimy najpierw obliczyć koszt jednostkowy w obu latach. Koszt jednostkowy to całkowity koszt produkcji podzielony przez liczbę wyprodukowanych jednostek. W roku ubiegłym koszt wyniósł 5200 zł, a wyprodukowano 260 sztuk, co daje koszt jednostkowy równy 20 zł (5200 zł / 260 sztuk). W roku bieżącym koszt wyniósł 8800 zł przy produkcji 400 sztuk, co daje koszt jednostkowy równy 22 zł (8800 zł / 400 sztuk). Różnica między kosztami jednostkowymi wynosi 2 zł (22 zł - 20 zł). Takie obliczenia są kluczowe w analizie finansowej przedsiębiorstw i pomagają w podejmowaniu decyzji dotyczących cen, rentowności oraz efektywności produkcji. Przykładowo, znajomość kosztu jednostkowego pozwala firmom na lepsze ustalanie strategii cenowych oraz na ocenę potrzebnych zmian w procesie produkcyjnym w celu optymalizacji kosztów.

Pytanie 40

Jakie sankcje, według Kodeksu pracy, może nałożyć pracodawca na pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę, który złamał obowiązki służbowe?

A. Upomnienie, naganę lub karę pieniężną

B. Naganę, upomnienie lub wstrzymanie wypłaty wynagrodzenia

C. Skrócenie wymiaru urlopu, karę pieniężną lub naganę

D. Upomnienie, karę pieniężną lub pracę w godzinach nadliczbowych

Odpowiedź 'Upomnienie, naganę lub karę pieniężną' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Kodeksem pracy, pracodawca ma prawo nakładać na pracowników te formy kar za naruszenie obowiązków pracowniczych. Upomnienie i nagana to kary porządkowe, które mają na celu poprawę zachowań pracownika i są stosowane w sytuacjach, gdy naruszenia mają charakter mniej poważny. Z kolei kara pieniężna może być zastosowana w przypadku poważniejszych naruszeń, które wpływają na efektywność pracy lub bezpieczeństwo w firmie. Na przykład, jeśli pracownik wielokrotnie spóźnia się do pracy, pracodawca może zastosować najpierw upomnienie, a w przypadku braku poprawy, naganę. W sytuacji, gdy naruszenie skutkuje szkodą finansową dla pracodawcy, możliwe jest nałożenie kary pieniężnej. Ważne jest, aby każda z tych kar była odpowiednio udokumentowana i zgodna z regulaminem pracy, co stanowi dobrą praktykę w obszarze zarządzania zasobami ludzkimi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej